TNI: Η Ελλάδα ζημιώθηκε 29,8 δισ. ευρώ, από τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών

Σύμφωνα με έρευνα του Transnational Institute (TNI), με έδρα το Αμστερνταμ, οι τέσσερεις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών PricewaterhouseCoopes, Ernst & Young, Deloitte και KPMG είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι από τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών...

Χαμένες είναι οι ίδιες οι χώρες, οι οποίες τούς ανέθεσαν την σωτηρία τους και δη με παρότρυνση της EE: η Ελλάδα είχε ζημιές 29,8 δισ. ευρώ, δηλαδή το 10% του συνολικού δημοσίου χρέους της, η Ισπανία 45,5 και η Ιρλανδία 46,6 δισ. ευρώ.

Από την έρευνα, με τίτλο "The Bail Out Business" ("Η επιχείρηση διάσωσης"), προκύπτει ότι οι τέσσερεις αυτές εταιρείες αποτελούν ένα ολιγοπώλιο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, των οποίων το μερίδιο ανέρχεται στο 60% της αγοράς. Σε χώρες μάλιστα οι οποίες βρίσκονται σε κρίση όπως λ.χ. η Ισπανία και η Ιταλία, το μερίδιό τους ανέρχεται σε 80%.

Οι ορκωτοί ελεγκτές, κάτω από τα μάτια των οποίων κατέρρεαν οι τράπεζες, κέρδισαν τα περασμένα χρόνια εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ από τα Stresstests και τις υπηρεσίες παροχής συμβουλών στις χώρες μέλη της ΕΕ, για το πως να σώσουν τις τράπεζές τους. Οι ευρωπαϊκές χώρες ξόδεψαν για τον σκοπό αυτό «με τη συγκατάθεση και την παρότρυνση των ευρωπαϊκών θεσμών 747 δισ. Ευρώ» μεταξύ 2008 και 2015, σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα. Σε αυτό το ποσόν πρέπει να προστεθούν και σχεδόν 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ για εγγυήσεις, όπως υπολόγισε η κριτικά ιστάμενη προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους δεξαμενή σκέψης του Άμστερνταμ. Διευκρινίζεται δε πως νέες σωτηρίες, όπως αυτή της ιταλικής τράπεζας Monte dei Paschi δεν έχουν ακόμα συνυπολογισθεί...

Από το σύνολο των ανωτέρω ποσών τα 213 δισ. ευρώ έχουν οριστικά χαθεί, γράφουν οι συντάκτες της έρευνας, οι οποίο αξιολόγησαν τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας Eurostat. Το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο σύνολο του ΑΕΠ της Φινλανδίας και του Λουξεμβούργου ή τις ετήσιες δαπάνες για την υγεία της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Σουηδίας, της Ελλάδας και της Πολωνίας μαζί. Το Ινστιτούτο "ΤΝΙ" επισημαίνει περαιτέρω και το γεγονός ότι οι σωτηρίες των τραπεζών χρηματοδοτήθηκαν κυρίως μέσω νέων κρατικών χρεών, για τα οποία καταβάλλονται ετησίως και τόκοι. 

Μεγαλύτερες είναι οι ζημιές για την Ιρλανδία, οι οποίες ανέρχονται σε 46,6 δισ. ευρώ και αποτελούν σχεδόν το 1/4 του δημοσίου χρέους της. Στη χώρα αυτή το κόστος εκτοξεύτηκε κυριολεκτικά λόγω της εξαγοράς τραπεζών. Λίγο πιο πίσω βρίσκεται η Ισπανία με ζημιές 45,5 δισ. ευρώ, ενώ η Ελλάδα είχε ζημιές ...μόλις 29,8 δισ. ευρώ, ποσόν το οποίο αντιστοιχεί στο 10% του συνολικού δημοσίου χρέους της... 

Εκεί όμως όπου υπάρχουν χαμένοι υπάρχουν και οι κερδισμένοι. Ο Sol Trumbo Vila και ο Matthijs Peters, οι οποίοι διεξήγαγαν την έρευνα τονίζουν ότι οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι των διασώσεων των τραπεζών. Επιπλέον, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι εταιρείες αυτές έκαναν και από πριν καλές δουλειές με τις τράπεζες, αλλά σπάνια διαπίστωναν τα προβλήματα κατά τους λογιστικούς ελέγχους. 

Η μια εξ αυτών, η Deloitte, για παράδειγμα επιβεβαίωσε στην περίπτωση του -μετέπειτα κρατικοποιηθέντος- ισπανικού χρηματοπιστωτικού ομίλου Bankia, κέρδη ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ για το έτος 2011. Αργότερα, διαπιστώθηκε μια τρύπα σχεδόν 24 δισ. ευρώ! Αντί της Deloitte τώρα τον έλεγχο στην τράπεζα τον διενεργεί η Ernst & Young, δηλαδή η εταιρεία η οποία ήλεγξε την "Anglo Irish Bank", της οποίας η κατάρρευση οδήγησε την Ιρλανδία στην ομπρέλα σωτηρίας / στον μηχανισμό διάσωσης.

Οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών μαζί με άλλες μικρότερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών επεξεργάστηκαν επιπλέον και τα κρατικά πακέτα σωτηρίας των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και παρά τα λάθη τους «διατήρησαν τον κυρίαρχο ρόλο τους την αγορά», υπογραμμίζει η έρευνα του Transnational Institute (TNI).
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Πολ Τόμσεν για το χρέος και τις συνέπειες στους δανειστές

Νέο άρθρο παρέμβαση του ΔΝΤ για τις χώρες με μη βιώσιμο χρέος. Φωτογραφίζει την Ελλάδα. Τι προειδοποιεί τους δανειστές...

Νέο άρθρο παρέμβαση του ΔΝΤ για τις χώρες με μη βιώσιμο χρέος. Φωτογραφίζει την Ελλάδα. Και με ένα σκεπτικό «ναι μεν αλλά» τονίζει ότι το ΔΝΤ μπορεί να συνδράμει οικονομικά μια χώρα με μη βιώσιμο χρέος αν «το πρόγραμμα της συγκεκριμένης χώρας περιλαμβάνει μέτρα για τη διευθέτηση του χρέους»

Στο άρθρο, που αναδημοσιεύει ο ιστοχώρος thetoc.gr, υπογράφουν ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ  Μορίς Όμπσφελντ, ο Πολ Τόμσεν και ο Σον Χάγκαν και ενώ η συζήτηση για  το ελληνικό χρέος είναι ανοικτή σημειώνεται: «ενώ μπορούμε να συμφωνήσουμε στο να εξαρτάται η ελάφρυνση χρέους από την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων από τη χώρα οφειλέτη, οι στόχοι αυτοί πρέπει να είναι ρεαλιστικοί για να παραμείνει αξιόπιστη η στρατηγική για το χρέος».

Σε άλλο σημείο του άρθρου, αναφέρεται πάντως ότι το ΔΝΤ δεν μπορεί να συνδράμει οικονομικά σε μια χώρα με μη βιώσιμο χρέος εκτός και αν «το πρόγραμμα της συγκεκριμένης χώρας περιλαμβάνει μέτρα για τη διευθέτηση του χρέους»

Στη μοναδική ονομαστική αναφορά, στην Ελλάδα αναφέρεται ότι οι δανειστές της Ελλάδας έχουν επιλέξει ένα πλέγμα μέτρων το οποίο θα εξασφαλίσει τη διευθέτηση του χρέους μέσα από τη μείωση των επιτοκίων και την επιμήκυνση στη διάρκεια αποπληρωμής των δανείων. 

Τα τρία στελέχη  του ΔΝΤ προειδοποιούν στο κεντρικό τους συμπέρασμα, που φωτογραφίζει και την Ελλάδα, «το να υποκρίνεται κανείς ότι τα απλήρωτα χρέη μπορούν να αποπληρωθούν απλά θα εξουδετερώσει την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας προσαρμογής του οφειλέτη, οδηγώντας στο τέλος όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να χάσουν περισσότερα από ότι θα έχαναν αν αντιμετώπιζαν έγκαιρα τα γεγονότα».

Ακολουθεί το άρθρο από το blog του ΔΝΤ:

"Το χρέος είναι κεντρικό στη λειτουργία μιας μοντέρνας οικονομίας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις στη μελλοντική παραγωγή τους. Τα νοικοκυριά μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να κάνουν μεγάλες αγορές, όπως για σημαντικά διαρκή καταναλωτικά αγαθά ή κατοικίες. Μερικές φορές, ωστόσο, οι επενδύσεις των επιχειρήσεων δεν αποδίδουν ή το πρόσωπο που αποτελεί την βασική πηγή εισοδήματος του νοικοκυριού χάνει την εργασία του. Τα νομικά συστήματα των χωρών σε γενικές γραμμές αναγνωρίζουν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, ο οφειλέτης και ο δανειστής – μαζί με την ευρύτερη κοινωνία – μπορεί να είναι σε καλύτερη κατάσταση εάν υπάρχει μια οργανωμένη διαδικασία για την αναδιάρθρωση των χρεών.

Οι κυβερνήσεις επίσης δανείζονται, φυσικά, αλλά δεν υπάρχουν δικαστήρια για να διευθύνουν την αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών – δανείων που κατέχουν ή εγγυώνται εθνικές κυβερνήσεις – ούτε μπορούν ολόκληρες χώρες να μπουν υπό διαχείριση. Εδώ είναι που μπαίνει το ΔΝΤ. Τα τελευταία 40 χρόνια ο υπέρμετρος δανεισμός των κρατών είναι στη ρίζα πολλών κρίσεων ισοζυγίων πληρωμών που έχουν γνωρίσει κράτη μέλη. Ιδανικά, ένα πρόγραμμα υποστηριζόμενο από το ΔΝΤ θα επιδιώξει να επιλύσει αυτές τις κρίσεις, παίζοντας καταλυτικό ρόλο: συγκεκριμένα, την εφαρμογή από την κυβέρνηση της χώρας μέλους ενός προγράμματος αυστηρής λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, το οποίο μαζί με χρηματοοικονομική στήριξη από το ΔΝΤ, θα είναι σχεδιασμένο να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις αγορές με έναν τρόπο που θα επιτρέπει στην κυβέρνηση να εξυπηρετεί το χρέος της με βάση τους αρχικούς όρους.

Όταν το χρέος γίνεται μη βιώσιμο

Υπάρχουν περιπτώσεις, ωστόσο, που το επίπεδο του κυβερνητικού χρέους είναι τόσο υψηλό που δεν είναι βιώσιμο: ήτοι, οι προγραμματισμένες πληρωμές του χρέους ξεπερνούν την ικανότητα της χώρας μέλους να το εξυπηρετήσει, ακόμα και αν ληφθεί υπόψη ένα ισχυρό πρόγραμμα προσαρμογής και σημαντική χρηματοοικονομική στήριξη από το Ταμείο. Σε αυτές τις συνθήκες, δεν είναι εφικτό – είτε πολιτικά ή οικονομικά – το πρόβλημα να επιλυθεί μέσω περαιτέρω λιτότητας. Η όποια αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους θα πρέπει να υποστηρίζεται από ρεαλιστικές – αντί για ηρωικές – υποθέσεις όσον αφορά τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα ότι οι οικονομίες συχνά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ανακάμψουν από κρίσεις απ’ ό,τι είχε εκτιμηθεί αρχικά.

Όταν το κρατικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, το νομικό πλαίσιο του ΔΝΤ απαγορεύει την παροχή χρηματοοικονομική στήριξης εκτός και αν το πρόγραμμα περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα – φυσιολογικά περιλαμβανόμενης της αναδιάρθρωσης χρέους – τα οποία αξιόπιστα θα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Ποια είναι η λογική για την συγκεκριμένη προϋπόθεση; Χωρίς αυτά τα βήματα, η υποστήριξη του Ταμείου δεν θα αντιμετωπίζει τα βασικά προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας μέλους, όπως προβλέπεται στα άρθρα Συμφωνίας του Ταμείου. Πράγματι, ένα πρόγραμμα που αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το μη βιώσιμο χρέος είναι πιθανό να επιδεινώνει τέτοια προβλήματα καθώς θα δημιουργήσει περαιτέρω αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας μέλους.

Μία μεγάλη πηγή αβεβαιότητας είναι ο ρόλος του υπερβολικά μεγάλου χρέους στην υπονόμευση της πολιτικής στήριξης για μεταρρυθμίσεις από τους πολίτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρήσουν ότι από τις θυσίες τους επωφελούνταν κατά κύριο λόγο οι πιστωτές. Η αβεβαιότητα που προκαλείται από ένα άλυτο πρόβλημα χρέους μπορεί επίσης να αποτρέψει νέες επενδύσεις στην οικονομία, και ως εκ τούτου να εμποδίσει την ανάκαμψη από την οποία εξαρτάται η επιτυχία του προγράμματος. Πράγματι, αν ένα πρόγραμμα δεν παρέχει μία διαδρομή, προκειμένου μία χώρα να ανακτήσει την πρόσβασή της στις αγορές μεσοπρόθεσμα, το Ταμείο δεν είναι σε θέση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πρόγραμμα αντιμετωπίζει με ουσιαστικό τρόπο τα βασικά προβλήματα του μέλους.

Η αξιολόγηση της βιωσιμότητας ως προς την ικανότητα μίας χώρας να αποκαταστήσει την πρόσβασή της στις αγορές εξακολουθεί να είναι σχετική, όταν η χώρα είναι μέλος μίας νομισματικής ένωσης. Αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που να προβλέπουν δημοσιονομικές μεταβιβάσεις μεταξύ των κρατών μελών μίας νομισματικής ένωσης, η χώρα δεν επιλύει βιώσιμα το πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών της, στο βαθμό που πρέπει να εξαρτάται για μεγάλη χρονική περίοδο από την υποστήριξη άλλων μελών της ένωσης.

Παρότι έχει γίνει σημαντική δουλειά για τη δημιουργία μίας μεθοδολογίας που θα καθοδηγεί την ανάλυση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, η εφαρμογή αυτής της μεθοδολογίας εξακολουθεί να απαιτεί προσεκτική κρίση. Ειδικότερα, πρέπει να κάνουμε μία ρεαλιστική εκτίμηση των μοναδικών συνθηκών που ισχύουν για το κάθε μέλος. Επειδή η ανάλυση βιωσιμότητας χρέους του ΔΝΤ έχει κεντρική σημασία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων από μεριάς του, το έργο αυτό παραμένει ευθύνη του ΔΝΤ. Αποκλείουμε την ανάθεση του σε κάποιον άλλον.

Το πλαίσιο του ΔΝΤ για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους

Το ΔΝΤ χρησιμοποιεί δύο βασικές μεθοδολογίες για να εκτιμήσει κατά πόσον το χρέος είναι βιώσιμο. Η πρώτη μεθοδολογία εξετάζει αν έως το τέλος του προγράμματος του ΔΝΤ και με το χρέος να εξυπηρετείται σύμφωνα με τους αρχικούς όρους, η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ θα είναι επαρκώς χαμηλή ή σε μία επαρκώς σαφή πτωτική πορεία για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πιστωτών και να επιτρέψει στην κυβέρνηση να επιστρέψει στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Η δεύτερη, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν το χρέος έχει μακρά ωρίμανση και ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια, εξετάζει αν οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες μίας χώρας – για να καλύψει τις μικτές πληρωμές τόκων και κεφαλαίου καθώς επίσης και το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιό της – μπορούν να καλυφθούν με εύλογο τρόπο από τις αγορές στο μέλλον.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό στις προβλέψεις μας για εφικτές αποπληρωμές, να καθορίζουμε με ρεαλιστικό τρόπο τα επίπεδα των πρωτογενών πλεονασμάτων που βελτιώνουν τη βιωσιμότητα του χρέους με την πάροδο του χρόνου – αντί τα επίπεδα αυτά που θα διαταράξουν την οικονομία τόσο σοβαρά που τα φορολογικά έσοδα στην πράξη υποχωρούν και οι δημοσιονομικοί στόχοι εγκαταλείπονται. Επομένως, η κρίση μας θα βασιστεί τόσο στις συνθήκες της χώρας όσο και στην εκτεταμένη εμπειρία μας με άλλα μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Το πλαίσιο του Ταμείου το υποχρεώνει να λαμβάνει υπόψιν του, τους κινδύνους τόσο για την υλοποίηση του προγράμματος όσο και για τις οικονομικές προβλέψεις.

Για παράδειγμα, στην πρόσφατη περίπτωση της Ουκρανίας, οι πιστωτές συμφώνησαν σε σημαντικά haircuts προκειμένου να μειωθεί το χρέος σε βιώσιμα επίπεδα όπως προτείνεται από το λόγο χρέους προς ΑΕΠ. Στην περίπτωση των υπό εξέλιξη συζητήσεων με την Ελλάδα, έχουμε αντίθετα βρει το πλαίσιο που εστιάζει στην ετήσια χρηματοδοτική ανάγκη να είναι πιο κατάλληλα, κυρίως επειδή οι εταίροι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη έχουν επιλέξει να διαθέσουν ανακούφιση χρέους μέσω πολύ σημαντικής παράτασης των προθεσμιών λήξης και μείωσης των επιτοκίων, αντί μέσω απευθείας haircuts.

Παροχή ελάφρυνσης

Όταν το χρέος κρίνεται ότι είναι μη βιώσιμο, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να παραδοθεί η αναγκαία ελάφρυνση. Όταν το χρέος υπό αναδιάρθρωση είναι απαιτήσεις που βρίσκονται στην κατοχή του ιδιωτικού τομέα, η αναδιάρθρωση του χρέους φυσιολογικά εφαρμόζεται στην αρχή του προγράμματος ή σαν προϋπόθεση για την πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος. Όταν οι απαιτήσεις βρίσκονται σε επίσημους διμερείς πιστωτές, η προσέγγιση μπορεί να ποικίλει. Για παράδειγμα, εάν το χρέος αναδιαρθρώνεται υπό την αιγίδα του Κλαμπ του Παρισίου, γίνονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ελάφρυνση χρέους από τον κάθε επίσημο πιστωτή στην έναρξη του προγράμματος και οι εν λόγω δεσμεύσεις στη συνέχεια εφαρμόζονται μέσω της τροποποίησης των δανειακών συμβάσεων.

Μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι επίσημοι διμερείς πιστωτές προτιμούν να χορηγήσουν την εφαρμογή της ελάφρυνσης υπό τον όρο της πλήρης εφαρμογής του προγράμματος. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να δικαιολογείται, για παράδειγμα, σε περιπτώσεις που υπάρχουν ανησυχίες για το ιστορικό της χώρας στην οικονομική προσαρμογή. Σε τέτοιες περιπτώσεις ωστόσο, η δέσμευση να διατεθεί η αναγκαία ελάφρυνση χρέους – ενώ μπορεί να υπόκειται στην εφαρμογή του προγράμματος – θα πρέπει να γίνεται στην αρχή του προγράμματος και θα πρέπει να είναι επαρκώς αξιόπιστη. Η αξιοπιστία της δέσμευσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ιδιαιτερότητα των λεπτομερειών. Μια υπερβολικά αόριστη δέσμευση θα αυξήσει την αβεβαιότητα, περιλαμβανόμενων των αγορών, όσον αφορά την παράδοση της ελάφρυνσης χρέους, υπονομεύοντας έτσι τις πιθανότητες επιτυχίας του προγράμματος. Επιπλέον, ενώ μπορούμε να συμφωνήσουμε η ελάφρυνση χρέους να υπόκειται στην εκπλήρωση από τη χώρα μέλος συγκεκριμένων στόχων πολιτικής, τέτοιοι στόχοι θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί για να παραμείνει αξιόπιστη η στρατηγική στο χρέος.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι, ενώ η ελάφρυνση του χρέους μπορεί να είναι απαραίτητη, προκειμένου να χορηγήσει δάνειο το Ταμείο, η απόφαση να επιδιώξει τέτοια ελάφρυνση παραμένει απόφαση του μέλους. Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου επιδιώκεται η ελάφρυνση του χρέους, οι διαπραγματεύσεις λαμβάνουν χώρα μεταξύ του μέλους και των πιστωτών του, παρόλο που το Ταμείο συνήθως καλείται να εξηγήσει τη βάση της αξιολόγησης της βιωσιμότητας του χρέους του Ταμείου. Όπου είναι εφικτό, το Ταμείο ενθαρρύνει ένα μέλος να αναδιαρθρώσει το μη βιώσιμο χρέος χωρίς την αθέτηση πληρωμών, η οποία μπορεί να προκαλέσει μεγάλη αποδιοργάνωση.

Για να καταλήξουμε, όταν δεν είναι βιώσιμο το κρατικό χρέος, εκτός και εάν υπάρχει διαθέσιμη μεγάλη χρηματοδότηση, κάποιος βαθμός ελάφρυνσης χρέους, σε συνδυασμό με ένα ισχυρό αλλά αξιόπιστο πρόγραμμα προσαρμογής, είναι τα μοναδικά μέσα για να πετύχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα από μια κακή κατάσταση. Με το να προσποιούμαστε ότι χρέη που δεν μπορούν να αποπληρωθούν θα εξοφληθούν, υποσκάπτουμε την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών προσαρμογής του οφειλέτη, οδηγώντας τελικά όλες τις πλευρές να χάσουν περισσότερο απ΄ ό,τι αν είχαν εγκαίρως αντιμετωπίσει τα γεγονότα.
thetoc.gr

Handelsblatt: Έτοιμη για ελάφρυνση του χρέους υπό όρους η Άνγκελα Μέρκελ

Η γερμανίδα καγκελάριος θα δεχθεί ελάφρυνση του ελληνικού χρέους εφόσον η Αθήνα νομοθετήσει τα πρόσθετα μέτρα, γράφει η Handelsblatt, επικαλούμενη πληροφορίες από τη συνάντηση Μέρκελ - Λαγκάρντ...

Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία επίσημη ανακοίνωση για το περιεχόμενο των χθεσινοβραδινών διαβουλεύσεων της Άνγκελα Μέρκελ με την Κριστίν Λαγκάρντ στην καγκελαρία, στο επίκεντρο των οποίων βρέθηκε το ελληνικό ζήτημα, η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt διαθέτει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η γερμανίδα καγκελάριος έδειξε στη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ ότι είναι έτοιμη να αποδεχθεί τις ζητούμενες από το Ταμείο ελαφρύνσεις στο ελληνικό χρέος. Όπως σημειώνει το σχετικό ρεπορτάζ, «ουσιαστικά οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης είχαν ήδη συμφωνήσει τον περασμένο Μάιο ότι μετά το τέλος του προγράμματος βοήθειας το καλοκαίρι του 2018 θα προβούν σε νέα ελάφρυνση (σ.σ. των όρων) των δανείων βοήθειας εφόσον είναι απαραίτητο». Αυτό θα εξακολουθήσει να ισχύει, υπογραμμίζει η εφημερίδα, για να προσθέσει ότι «ωστόσο η καγκελάριος φαίνεται πρόθυμη να εκπληρώσει μια επιθυμία του ΔΝΤ: Τα πιθανά μέτρα για το χρέος πρόκειται να συγκεκριμενοποιηθούν κιόλας σύντομα, ακόμη κι αν εφαρμοστούν μόλις το καλοκαίρι του 2018 και ως εκ τούτου μετά τις γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές».

Συμφωνία Μέρκελ - Λαγκάρντ για πίεση στον Τσίπρα

Σύμφωνα με την Handelsblatt η Μέρκελ και η Λαγκάρντ καθόρισαν και τη σειρά των επικείμενων βημάτων. Αυτή προβλέπει ότι «πρώτα πρέπει η Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνηση στην Αθήνα σε καμία περίπτωση δεν έχει εκπληρώσει όλους τους υπεσχημένους όρους. Και θα πρέπει επιπρόσθετα να ψηφίσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα τεθούν σε ισχύ το 2019 και 2020». Όπως επισημαίνει το άρθρο, το εύρος των μεταρρυθμίσεων -για παράδειγμα σε ό,τι αφορά τους φόρους και τις συντάξεις- παραμένει ακόμη επίμαχο μεταξύ των δανειστών και της Ελλάδας. Τη Δευτέρα η τρόικα πρόκειται να επιστρέψει στην Αθήνα και να διαπραγματευθεί τις λεπτομέρειες, σημειώνεται.

«Τώρα θα πρέπει να ενταθεί η πίεση στον Αλέξη Τσίπρα ώστε να εκπληρώσει όλους τους όρους. Σε αυτό συμφώνησαν η Μέρκελ και η Λαγκάρντ». Μόνο όταν η Αθήνα έχει τελειώσει με τις μεταρρυθμίσεις και έχει ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος θα συγκεκριμενοποιηθούν οι χειρισμοί που αφορούν το χρέος, γράφει η εφημερίδα του Ντύσελντορφ, αναφέροντας ότι η καγκελάριος και η επικεφαλής του ΔΝΤ φέρονται να έχουν συζητήσει ήδη πιθανά μέτρα για το χρέος. Σύμφωνα με πληροφορίες της Handelsblatt, η γερμανική κυβέρνηση «μπορεί να φανταστεί μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων σε έναν ορισμένο βαθμό. Επιφυλάξεις υπάρχουν σε ό,τι αφορά τη μείωση των επιτοκίων. Κατά την άποψη του Βερολίνου δεν είναι δυνατό να περιοριστεί το ύψος των επιτοκίων. Διότι αυτό ενδέχεται να οδηγήσει σε ένα είδος μεταφοράς κεφαλαίων των κρατών της ευρωζώνης προς την Ελλάδα».

Ολιγωρία στις μεταρρυθμίσεις

«Δεν θα καταφέρουν ποτέ;» διερωτάται για την Ελλάδα με περιπαικτικό ύφος η εφημερίδα Bild. Όπως σημειώνει, «περί τα 32 δις ευρώ δόθηκαν μέχρι σήμερα στην Ελλάδα από το τρίτο πακέτο βοήθειας. Σε ανταπόδοση η χώρα επρόκειτο να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις – ωστόσο μια νέα μελέτη δείχνει ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να επιδεικνύει αμέλεια!»

Η Bild επικαλείται στοιχεία του ερευνητικού ινστιτούτου ΙΝΕΡΠ της Αθήνας, σημειώνοντας ότι «από τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν έως το τέλος του 2016 το κοινοβούλιο δεν ψήφισε καν τα δύο τρίτα (59%). Στην πραγματικότητα μάλιστα εφαρμόστηκε μόλις περίπου το 30%. «Γίνονται ελάχιστα πράγματα και πολλά πράγματα γίνονται υπερβολικά αργά», δήλωσε σε επικριτικό τόνο στην εφημερίδα ο πρόεδρος του ΙΝΕΡΠ Παναγιώτης Καρκατσούλης, ο οποίος εκτίμησε ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις».
Άρης Καλτιριμτζής/Deutsche Welle

Ο Ντόναλντ Τραμπ για Ελλάδα και ΔΝΤ!

Σύμφωνα, με δημοσίευμα της Wall Street Journal, που αναδημοσιεύει το newsit.gr, ο νέος Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μανούτσιν ευθυγραμμίζει την Ουάσιγκτον με τις θέσεις του ΔΝΤ ζητώντας από τον Διεθνή Οργανισμό να κρατήσει σκληρή στάση στις διαπραγματεύσεις με την Αθήνα...

Ο υπουργόε Οικονομικών της κυβέρνησης Τραμπ κατά την ορκωμοσία του
Αυτό που όλοι περίμεναν συνέβη το βράδυ (τοπική ώρα) της Πέμπτης (23.02.2017). Για πρώτη φορά ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε θέση για το ελληνικό ζήτημα! Μπορεί να είχαν γίνει διάφορες αναλύσεις για τον ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ωστόσο, ο Τραμπ παρέμενε "γρίφος" ακόμα και για την ίδια την Κριστίν Λαγκάρντ.

Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα της Wall Street Journal, ο νέος Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μανούτσιν ευθυγραμμίζει την Ουάσιγκτον με τις θέσεις του ΔΝΤ ζητώντας από τον Διεθνή Οργανισμό να κρατήσει σκληρή στάση στις διαπραγματεύσεις με την Αθήνα.

Μάλιστα, ο ίδιος τόνισε ότι η ελληνική οικονομική κρίση είναι πρόβλημα της Ευρώπης, ενώ υπογράμμισε ότι "συνεργαζόμαστε με τους Ευρωπαίους ομολόγους μας και το ΔΝΤ για την επίλυσή του προβλήματος".

Στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να προσφέρει κάλυψη στο ΔΝΤ, ώστε να παραμείνει σταθερό στην σκληρή του θέση απέναντι στις σκληρές γερμανικές πιέσεις για τη συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα.

Ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι σε αυτό το εγχείρημα θα μπορούσε το Ταμείο να έχει υποστήριξη από το πιο ισχυρό μέλος του, τις ΗΠΑ.
newsit.gr

Στο Δημόσιο το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος - ΚΠΙΣΝ (vid)

Το έργο παρέδωσε στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», Ανδρέας Δρακόπουλος, ενώ τη μεταβίβαση υπέγραψαν ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Χριστίνα Λαμπροπούλου, οικονομική διευθύντρια του Ιδρύματος....

Με μία εμβληματική γιορτή, παραδόθηκε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες το μνημειώδες έργο-πνοή για την Αττική, αλλά και ολόκληρη τη χώρα, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Παρόντες πλήθος κόσμου, οι άνθρωποι του Ιδρύματος, και σύσσωμη η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας. Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ο επίτροπος μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ Δημήτρης Αβραμόπουλος, οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής, Αντώνης Σαμαράς και Γιώργος Παπανδρέου, οι πρόεδροι της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Φώφη Γεννηματά, της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, καθώς επίσης και οι δήμαρχοι Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης και Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης.

Το έργο παρέδωσε στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», Ανδρέας Δρακόπουλος, ενώ τη μεταβίβαση υπέγραψαν ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Χριστίνα Λαμπροπούλου, οικονομική διευθύντρια του Ιδρύματος.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έκανε λόγο για «τη μεγαλύτερη δωρεά των τελευταίων χρόνων στο δημόσιο», ενώ τόνισε τη «μεγάλη ευθύνη για το ελληνικό δημόσιο». «Οποιαδήποτε παράλειψη δε θα είναι παράλειψη έναντι των δωρητών, αλλά έναντι του πολιτισμού», ανέφερε χαρακτηριστικά.


Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επεσήμανε ότι «το ΚΠΙΣΝ ήρθε να προσφέρει στον τόπο, σε μία εποχή που οι περισσότεροι ήρθαν για να πάρουν», διαβεβαιώνοντας ότι «πρόκειται για ένα έργο για όλους και όχι για την ελίτ». Τόνισε δε, ότι «δεν είναι σωστό να δημιουργούμε την εντύπωση ότι η ελληνική πολιτεία, και οι πολίτες δεν είναι σε θέση να κρατήσουν ένα στολίδι σαν και αυτό και να το αξιοποιήσουν», υπενθυμίζοντας την ευθύνη και την υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας «να κρατήσει και να πολλαπλασιάσει την αίγλη αυτού του δημόσιου χώρου πολιτισμού», όπως είπε.

«Φιλοδοξία είναι το Κέντρο Πολιτισμού ν' αποτελέσει μία αχτίνα φωτός που θα μπορέσει να εισχωρήσει στην ελληνική κοινωνία», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Ανδρέας Δρακόπουλος πρόεδρος του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», προσθέτοντας: «το στοίχημα το κερδίσαμε ήδη: Να καταλάβει η ελληνική κοινωνία ότι είναι δικό της», έτσι ώστε, όπως είπε, «να βάλουμε γερά θεμέλια για να ξεφύγουμε από την κρίση».

Σε μία χαρακτηριστική στιγμή της εκδήλωσης, χειροκροτήματα απέσπασαν τα μηνύματα που ανάγνωσε ο κ. Δρακόπουλος, μέσω των οποίων πολίτες εξέφραζαν τις επιφυλάξεις τους για το κατά πόσο το δημόσιο θα καταφέρει να διατηρήσει το έργο.

«Εάν φορέσουμε όλοι τη φανέλα με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα», ανέφερε ο κ. Δρακόπουλος ευχαριστώντας όλους όσοι συνεργάστηκαν για την ολοκλήρωση του έργου, ενώ καταλήγοντας, ανακοίνωσε τη δωρεά 143 ασθενοφόρων στο ΕΚΑΒ.

Απ΄ την πλευρά του ο Ρέντσο Πιάνο, η αρχιτεκτονική διάνοια πίσω από το έργο, όπως είπε σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του, οραματίστηκε ένα «χώρο, όπου ο κόσμος μπορεί να έρχεται κοντά και να παραμένει κοντά».

Το έργο έχει προσελκύσει μέχρι σήμερα 760.000 επισκέπτες. Χρειάστηκαν περί τα δέκα χρόνια για την ολοκλήρωσή του, από την πρώτη συνάντηση των εκπροσώπων του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Σταύρος Σ. Νιάρχος» Ανδρέα Δρακόπουλου και Σπύρου Νιάρχου με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, για την υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Ιδρύματος. Με την κύρωση της συμφωνίας από το ελληνικό κοινοβούλιο το 2009, εξασφαλίστηκε έκτοτε η απρόσκοπτη πορεία του έργου, το οποίο αφότου ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2012, ολοκληρώθηκε χωρίς καθυστέρηση.

Το Κοινωφελές Ίδρυμα «Σταύρος Σ. Νιάρχος», με μία γενναιόδωρη προσφορά στην Ελληνισμό, σε μία έκταση 200 στρεμμάτων στο χώρο του παλιού ιπποδρόμου στην Καλλιθέα, πραγματοποίησε ένα τριπλό έργο: τη Νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, τη Νέα Εθνική Λυρική Σκηνή, και το Πάρκο Εκπαίδευσης και Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος». Η ανάδοχος κοινοπραξία ήταν η ΤΕΡΝΑ-Impregilo, και για το έργο εργάστηκαν περί τα 2.500 άτομα. Ο προϋπολογισμός ανήλθε σε 620 εκ. ευρώ και παραδόθηκε πλήρως εξοπλισμένο, και εξοφλημένο, με τις υψηλότερες τεχνολογικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές, ενώ όπως έγινε γνωστό θα υπάρξει συνέχιση των δωρεών με κονδύλια ύψους 50 εκ. ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ, την τελετή παράδοσης του έργου ακολούθησε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα. Ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό πείραμα συνύπαρξης και ποικιλομορφίας που έφερε την υπογραφή του Θωμά Μοσχόπουλου. Από Μάνο Χατζιδάκι, το "Impossible Dream" του αξέχαστου Frank Sinatra που ερμήνευσε η Νατάσσα Μποφίλιου, αυτοσχεδιασμούς του πιανίστα Γιώργου Κοντραφούρη, μέχρι την «Αρχόντισσα» του Βασίλη Τσιτσάνη που ερμήνευσε μοναδικά ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και τη διεθνούς φήμης σοπράνο Sumi Jo η οποία ντυμένη στα κατάλευκά τραγούδησε την άρια Casta Diva από την όπερα Norma και απέσπασε παρατεταμένο χειροκρότημα, ενώ θερμά χειροκροτήθηκε και η Παιδική Χορωδία της Λυρικής.

Χορός, μουσική, τραγούδι, αφηγήσεις, και απαγγελίες από κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς, αστική κουλτούρα και happenings συναντήθηκαν σε ένα δημιουργικό διάλογο που αντανακλά τις απεριόριστες δυνατότητες έκφρασης που αγκαλιάζει το ΚΠΙΣΝ.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, αποσπάσματα του προγράμματος αποκαλύφθηκαν σε ποικίλα σημεία του ΚΠΙΣΝ, προσκαλώντας τους επισκέπτες να γίνουν μέρος της γιορτής, ενώ οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν την εκδήλωση μέσα από ζωντανή μετάδοση σε οθόνες στην Αγορά, τον Πύργο Βιβλίων, το Φάρο και το Ξέφωτο.

Στο τέλος, η ιστορική εκδήλωση έκλεισε με ένα εντυπωσιακό show πυροτεχνημάτων, ενώ η γιορτή συνεχίστηκε με πάρτι στην Αγορά και dj set από την dj Kafka (Κατερίνα Καφεντζή).

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε συνταξιούχος επισκέπτης του ΚΠΙΣΝ, «επαφίεται πλέον σε εμάς το κατά πόσο θα το διατηρήσουμε».

Ζ.Κ.Γιούνκερ: Τα μνημόνια δεν υπακούν αναγκαστικά στο ευρωπαϊκό κεκτημένο

Τη θέση ότι τα μέτρα που συμφωνούνται στο πλαίσιο ενός Μνημονίου δεν είναι υποχρεωτικό να είναι συμβατά με το κοινοτικό κεκτημένο, διατυπώνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, απαντώντας σε ερώτημα ευρωβουλευτών...

Τη θέση ότι τα μέτρα που συμφωνούνται στο πλαίσιο ενός Μνημονίου δεν είναι υποχρεωτικό να είναι συμβατά με το κοινοτικό κεκτημένο, διατυπώνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, απαντώντας με επιστολή του στο αίτημα δύο μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ζητούν την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την απαντητική επιστολή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς τις ευρωβουλευτίνες της Σοσιαλιστικής Ομάδας, Μαρία Χοάο Ροντρίγκιες (Πορτογαλία) και Γιούτα Στέινρουκ (Γερμανία), την οποία έχει δει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επισημαίνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Υπενθυμίζει ότι στο Μνημόνιο για το Πρόγραμμα Στήριξης και Σταθερότητας που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι του 2015, η Ελλάδα όντως συμφώνησε να ευθυγραμμίσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις συλλογικές απολύσεις και τα πλαίσια των βιομηχανικών δράσεων με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές. Για να διευκολυνθεί αυτός ο στόχος, η Επιτροπή πρότεινε, και όλες οι πλευρές το δέχτηκαν, αυτές οι μεταρρυθμίσεις να βασιστούν σε μια διαδικασία ευρείας διαβούλευσης που θα περιλαμβάνει μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και τις απόψεις διεθνών οργανισμών, εκ των οποίων ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO).Οι κοινωνικοί εταίροι στην Ελλάδα, επίσης διαβουλεύθηκαν σε αυτήν τη διαδικασία. Η Ομάδα εμπειρογνωμόνων κατέθεσε την έκθεσή της το Σεπτέμβριο του 2016 και οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων των θεσμών ως προς το ποιες προτάσεις θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Επιπλέον, ο Ζ.Κ.Γιουνκερ στην επιστολή του υπογραμμίζει ότι κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του Μνημονίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδρασε με πλήρη συμμόρφωση με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών που αφορούν τον σεβασμό στο δικαίωμα των εργοδοτών και των εργαζομένων να διαπραγματεύονται και να καταλήγουν σε συλλογικές συμφωνίες, αλλά συγχρόνως αναζήτησε ενεργά τις απόψεις των δύο πλευρών της βιομηχανίας μέσα από αφοσιωμένες διμερείς συναντήσεις.

Ωστόσο, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ στην επιστολή του σημειώνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει επιβεβαιώσει πως τα Μνημόνια είναι δράσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, οι οποίες βρίσκονται εκτός της έννομης τάξης της ΕΕ. Επομένως, συμπληρώνει, ο Ζ.Κ.Γιούνκερ, όταν υιοθετούνται εθνικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου, η Ελλάδα δεν εφαρμόζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ως εκ τούτου ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων δεν ισχύει ως έχει στα ελληνικά μέτρα.

Προφανώς, καταλήγει στην επιστολή του ο Ζ.Κ.Γιούνκερ, η Επιτροπή γνωρίζει πολύ καλά το καθήκον της και είναι δεσμευμένη με τις κοινές αξίες και αρχές που ενσωματώνονται στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ειδικότερα. «Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι ως μέρος των προτάσεων της ελληνικής κυβέρνησης για τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θα αναδυθούν ως ένα ισχυρό και αποτελεσματικό εργαλείο που θα βοηθήσει την Ελλάδα να προωθήσει έξυπνα τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις ποιοτικές θέσεις απασχόλησης, την κοινή ευημερία και την κοινωνική συνοχή».

Στην επιστολή τους με ημερομηνία 1η Δεκεμβρίου 2016, προς τον πρόεδρο της Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερουν Ντάισελμπλουμ και τον πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, οι ευρωβουλευτίνες Μαρία Χοάο Ροντρίγκιες και Γιούτα Στέινρουκ εκφράζουν την πεποίθηση ότι το υπάρχον σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα δεν είναι συμβατό με το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ούτε με τις βασικές συμβάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).

«Κατά την άποψή μας, είναι σημαντικό να επανέλθει η αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ούτως ώστε οι Έλληνες εργαζόμενοι να μπορούν να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς για να ζήσουν», αναφέρουν χαρακτηριστικά στην επιστολή τους οι δύο ευρωβουλευτίνες των Σοσιαλιστών και προσθέτουν: «Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ, με βάση το Άρθρο 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι υποχρεωμένοι να το σεβαστούν».
Στη συνέχεια, οι ευρωβουλευτίνες Μαρία Χοάο Ροντρίγκιες και Γιούτα Στέινρουκ επισημαίνουν στην επιστολή τους ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπενθύμισε πρόσφατα πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι υποχρεωμένη, βάσει της Συνθήκης του ESM, να διασφαλίσει ότι το Μνημόνιο στο οποίο θα καταλήξει ο ESM θα είναι συμβατό με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και πως η Επιτροπή διατηρεί στο πλαίσιο της Συνθήκης του ESM το ρόλο της ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, βάσει του Άρθρου 17 (1) της Συνθήκης της ΕΕ.

«Στηρίζουμε σθεναρά την έκκληση της Ελλάδας για αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο της εν εξελίξει αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής», τονίζουν προς τους τρεις προέδρους οι δύο ευρωβουλευτίνες της Σοσιαλιστικής Ομάδας και ζητούν οι θεσμοί να επικεντρωθούν μόνο «σε μεταρρυθμίσεις που θα προωθήσουν έξυπνα τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ποιότητα των θέσεων εργασίας, την κοινή ευημερία και την κοινωνική συνοχή» στην Ελλάδα.
in gr

Νίκος Φίλης: Συγκυριακή η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ

Την εκτίμηση ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει σύσσωμη την πρόταση της κυβέρνησης με τα μέτρα για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, εξέφρασε, σύμφωνα με  ρεπορτάζ του ThePressProject, ο βουλευτής του κόμματος, Νίκος Φίλης, ενώ σημείωσε ότι πρέπει να ξεκινήσει ο διάλογος με το ΠΑΣΟΚ...

Την πεποίθηση ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «δεν χρειάζονται μασάζ» για να πεισθούν να ψηφίσουν, εξέφρασε ο Νίκος Φίλης ενώ εμφανίστηκε κατηγορηματικός ότι η κυβέρνηση δεν θα φέρει στη Βουλή μείωση αφορολόγητου των επιχειρήσεων, υπογραμμίζοντας ότι «δεν περνά τέτοιο μέτρο».

Να ανοίξει ο διάλογος με ΠΑΣΟΚ

Σε συζήτηση που είχε με κοινοβουλευτικούς συντάκτες, επέμεινε στην άποψη ότι η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι συγκυριακή και ότι πρέπει να ξεκινήσει διάλογος με το ΠΑΣΟΚ και τις δυνάμεις του κεντρώου χώρου.

Την ίδια ώρα, χαρακτήρισε προσχέδιο συζήτησης το κείμενο της ερώτησης για τα εξοπλιστικά που είδε το φως της δημοσιότητας, διευκρινίζοντας ότι ήταν στο στάδιο της τεκμηρίωσης, ώστε αν και εφόσον κατατίθετο, να είναι ολοκληρωμένη, ενώ διέψευσε κατηγορηματικά ότι ασκήθηκε οποιαδήποτε πίεση από το Μαξίμου για να μην κατατεθεί η ερώτηση και χαρακτήρισε απαραίτητο να γίνει συζήτηση με εμπειρογνώμονες στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, προκειμένου να ενημερωθούν οι βουλευτές.

Η απόφαση για τα εξοπλιστικά είναι πολιτική

Υπογράμμισε δε, ότι σε κάθε περίπτωση η απόφαση για τα εξοπλιστικά είναι πολιτική και όχι των εμπειρογνωμόνων, οι εκτιμήσεις των οποίων λαμβάνονται βεβαίως υπόψη.

Εξέφρασε ακόμα την άποψη, ότι «δεν μπορεί να μειώνεις το αφορολόγητο, να κόβεις συντάξεις» -στην άμεση μείωση των οποίων επιμένει, όπως είπε, η Γερμανία- και «να μιλάς για αγορά εξοπλιστικών 3 δισ.». Ανέφερε επιπλέον, ότι τα «F 35» δεν είναι κατάλληλα επιχειρησιακά για την Ελλάδα, σημειώνοντας ότι «δεν μπορείς να παίρνεις δανεικά από τη Γερμανία και να αγοράζεις εξοπλιστικά από τις ΗΠΑ».
Σε ερώτηση για τη παρουσία του υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου, σε έκθεση εξοπλιστικών στο Άμπου Ντάμπι, απάντησε: «Ο Π. Καμμένος κάνει τη δουλειά του. Πού θα έπρεπε να είναι; Στα Τρόφιμα και στα Ποτά;»

Να βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα για τα ειδικά μισθολόγια των αξιωματικών

Στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με τις προθέσεις του Π. Καμμένου, αντέτεινε: «Ας βρει τα ισοδύναμα μέτρα για τα ειδικά μισθολόγια των αξιωματικών και μετά να συζητήσουμε για εξοπλιστικά».

Τέλος, επέμεινε στην άποψη του ότι η κυβερνητική συνεργασία με τους ΑΝΕΛ είναι συγκυριακή και επανέλαβε την πρότασή του να ξεκινήσει συζήτηση με το ΠΑΣΟΚ.

Σε ερώτηση γιατί στη πρόσκλησή του για συζήτηση δεν απευθύνθηκε και στο Ποτάμι, αντέτεινε: «Δεν αποκλείουμε κανένα κόμμα του κεντρώου χώρου αλλά το μέγεθος στη κοινωνία είναι διαφορετικό»Εμείς λέμε στο ΠΑΣΟΚ, ελάτε να ψηφίσουμε τώρα την απλή αναλογική για να εφαρμοστεί τις επόμενες εκλογές και όχι τις μεθεπόμενες» είπε, εκτιμώντας ότι η ΝΔ με αυτό το εκλογικό σύστημα δεν θα γίνει κυβέρνηση, ενώ ταυτόχρονα απέκλεισε οποιαδήποτε μετεκλογική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ, με ΝΔ και Χρυσή Αυγή.

«Πανευρωπαϊκά, και στην Ελλάδα, διαμορφώνονται δύο πόλοι και μπαίνουν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην Αριστερά και στη Δεξιά. Ακόμα και σε μη επίτευξη αυτοδυναμίας θα διαμορφωθούν βάσει των συσχετισμών, μπλοκ πολιτικών δυνάμεων», εκτίμησε.
πηγή: ThePressProject

Πολιτικό άσυλο ζήτησαν άλλοι δύο τούρκοι στρατιωτικοί

Στην Αλεξανδρούπολη κρατούνται εδώ και μερικά 24ωρα δύο Τούρκοι στρατιωτικοί, που φέρονται να μετείχαν στην ομάδα των πραξικοπηματιών που θα υλοποιούσαν το σχέδιο δολοφονίας Ερντογάν...

Δύο τούρκοι στρατιωτικοί που φέρονται να κατηγορούνται ως μετέχοντες στην απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν, κρατούνται εδώ και μερικά 24ωρα στην Αλεξανδρούπολη, έχοντας περάσει στην Ελλάδα μέσω του Έβρου και αφού παραδόθηκαν στους αστυνομικούς του ΑΤ. Ορεστιάδας, σύμφωνα με πληροφορίες.

Σύμφωνα με την Καθημερινή, οι δύο στρατιωτικοί κατηγορούνται για απόπειρα δολοφονίας του ίδιου του Ερντογάν και έχουν καταθέσει αίτημα για πολιτικό άσυλο στην αρμόδια υπηρεσία, στις 20 Φεβρουαρίου.

Πρόκειται για πρώην στελέχη των ειδικών δυνάμενων του τουρκικού στρατού που κατάφεραν να διαφύγουν τη σύλληψη από τον περασμένο Ιούλιο μέχρι και πριν από μερικά εικοσιτετράωρα.

Στην επονομαζόμενη "διμοιρία του θανάτου" φέρονται να μετείχαν συνολικά 47 στρατιωτικοί, οι 44 είναι προφυλακισμένοι και οι υπόλοιποι 3 δικάζονται ερήμην με τα ονόματα όλων τους να έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από τις τουρκικές αρχές.

Για μια Ελλάδα με εθνικό νόμισμα και πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης

Οι Έλληνες, παρά το γεγονός ότι είναι ένας λαός πολύ εργατικός και φιλότιμος, εδώ και 7 χρόνια καταβυθίζεται στην φτώχεια και την εξαθλίωση που του επέβαλε το Γερμανόφιλο και ιδίως το δήθεν αριστερό αλλά άκρως Γερμανόδουλο πολιτικό σύστημα....

του Παναγή Λάσκαρη (*)
ΘΕΜΑ 1ο. ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΣΗ

Επειδή ό πολιτικός λόγος και γενικά ή πολιτική αντιπαράθεση εξαντλούνται σε ανιαρούς μονόλογους εκ του γεγονότος πλέον ότι οι μνημονιακοί είναι όλοι ίδιοι σαν δυο σταγόνες νερού, επιβάλλεται μέσα στην ίδια την κοινωνία να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος που θα φωτίσει το γιατί μάς μεταχειρίζονται σαν υποζύγια ντόπιοι και ξένοι δυνάστες. Σε άλλες εποχές λειτουργούσε το δίλλημα, δεξιός ή αριστερός, Δημοκράτης ή Αντιδημοκράτης, προοδευτικός ή συντηρητικός Έτσι φτιάχτηκε μια κοινωνία απονευρωμένη και αποστερημένη από όνειρα και ιδανικά.

Οι Έλληνες, παρά το γεγονός ότι είναι ένας λαός πολύ εργατικός και φιλότιμος, εδώ και 7 χρόνια καταβυθίζεται στην φτώχεια και την εξαθλίωση που του επέβαλε το Γερμανόφιλο και ιδίως το δήθεν αριστερό αλλά άκρως Γερμανόδουλο πολιτικό σύστημα.

Αυτό πού έχει σήμερα εξαιρετικά μεγάλη σημασία είναι το γεγονός ότι ή σημερινή Ε.Ε. και ή Ευρωζώνη οδεύουν προς την διάλυση, όχι διότι δεν την θέλουν οι ευρωπαϊκοί λαοί , αντιθέτως , αλλά επειδή δεν την θέλει ή ίδια ή Γερμανία ως ηγέτιδα πλέον ευρωπαϊκή δύναμη.

Η Γερμανία κρατάει πλέον τα σκήπτρα και την πρωτιά στην οικονομία και στην πολιτική στον ευρωπαϊκό χώρο. Όλα δείχνουν ότι έχει σχεδιάσει μία μικρότερη ευρωζώνη και μια μικρότερη Ε.Ε. που θα συγκροτείται από κράτη απολύτως ελεγχόμενα από αυτή .Σε μια εποχή όπου η παγκόσμια ανάπτυξη επιταχύνεται ανισομερώς, το παγκόσμιο χρέος μεγαλώνει σε βάρος του παγκόσμιου πλούτου, το παγκόσμιο εμπόριο μειώνεται, η ταχύτητα ροής των επενδυτικών κεφαλαίων επιβραδύνεται, ή μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης, η καπιταλιστική Γερμανία πέτυχε μέσα στην χρονιά που έφυγε (2016) ένα πρωτοφανές σε μέγεθος πλεόνασμα τού ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, (εξαγωγές- εισαγωγές) ύψους περίπου 300 δις ευρώ. Την ίδια περίοδο οι χώρες τού ευρωπαϊκού Νότου, με προεξέχουσα την χώρα μας, βυθίζονται στην οικονομική εξαθλίωση, στην πολιτικοκοινωνική αποσύνθεση, και στην διάλυση του παραγωγικού δυναμικού των χωρών αυτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την ημέρα όπου εσκεμμένα η Ελλάδα τέθηκε υπό ΔΙΕΘΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ( Απρίλιος 2010) μειώνονται σταθερά όλοι οι παραγωγικοί δείκτες, με αποτέλεσμα να είμαστε ελλειμματικοί σε όλα ανεξαιρέτως τα βασικά διατροφικά αγαθά όπως είναι τα δημητριακά, τα όσπρια, προϊόντα ζωικής προέλευσης (γάλα – τυροκομικά- κρέας -πουλερικά), ζάχαρη, οπωροκηπευτικά. Ενδεικτικά αναφέρω τον παρακάτω πίνακα ελλειμματικών προϊόντων.
  1. Δημητριακά 8% μείωση κατά μέσο όρο το χρόνο : άκρως ελλειμματικά
  2. Αγελαδοτροφεία χρειαζόμαστε 750000 κεφάλια , εκτρέφουμε 250000 έλλειμμα 500000 .
  3. Χοιρινό κρέας & παράγωγα: ανάγκες 360000 τόνοι. Παράγουμε 160000 τόνους έλλειμμα 200000 τόνοι
  4. Ντομάτα : ανάγκες σε τόνους 1300000, παράγουμε 10500000 έλλειμμα σε τόνους 200000.
  5. Μαλακό σιτάρι έλλειμμα σε τόνους 1000000 τόνοι
  6. Κριθάρι έλλειμμα σε τόνους 300000 τόνοι
  7. Καλαμπόκι έλλειμμα σε τόνους 527000 τόνοι
Τα παραπάνω ελλειμματικά είδη τα αναφέρω ενδεικτικά, αυτό δεν σημαίνει ότι τα άλλα είναι πλεονασματικά, αντιθέτως παντού υπάρχουν ελλείμματα και ενώ διάγουμε το έβδομο έτος μέσα στην χειρότερη οικονομική κρίση πού έχει γνωρίσει ή Ελλάδα από το 1821 και μετά, οι ελληνικές φιλομνημονιακές δυνάμεις και κυρίως οι φιλογερμανικές δυνάμεις με πρώτο και καλύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ, κάνουν ότι τους είναι μπορετό για να βαθύνουν το χάσμα ανάμεσα στο «δέον γενέσθαι» και στο «εν τοις πράγμασι γενέσθαι». Αντί να βγουν μπροστά, πρώτοι αυτοί, και με σηκωμένα τα μανίκια και στο χέρι το τσαπί και το φτιάρι να ανοίξουν το δρόμο της έντιμης πάλης για τη σωτηρία της προσφιλέστατης πατρίδας μοιράζοντας, «μια μια τις σταφίδες», όπως λέει και ο ποιητής μας, κρατώντας για πάρτη τους την τελευταία, στρογγυλοκάθισαν στα χλιδάτα σαλόνια για να απολαύσουν τα τρυφηλά έχεια τους. Και να ήταν μόνο αυτό, για να είναι εντάξει με την συνείδηση και τον μακάριο ύπνο τους πούλησαν την Ελλάδα στους ευρωπαίους φασίστες.

Aυτοί με την σειρά τους μας έστειλαν τους πραιτωριανούς τους, (τρόικες- θεσμοί) για να μας ψάξουν μήπως μάς ξέμεινε αμάσητη καμιά σταφίδα για να μας την αρπάξουν. Δεν άφησαν τίποτα που να μην ψάξουν. Μάς άνοιξαν το στόμα με την τσιμπίδα και διαγούμισαν μήπως έχει σκαλώσει ανάμεσα στα σαπιόδοντά μας καμιά και όπου τη βρήκαν την άρπαξαν. Δε μάς έφτασε ό καθημερινός εξευτελισμός και η εθνική ταπείνωση, όπου μία ακριβοπληρωμένη κυρία με ετήσιο μισθό κοντά στις 300000 ευρώ, αποφασίζει πόσες δεκάδες ευρώ θα πάρει ο Έλληνας συνταξιούχος πού χαράμισε τη ζωή του, στα χαλυβουργεία, στα ανθρακορυχεία, στα γιαπιά, στην αποκομιδή των σκουπιδιών, στα νοσοκομεία και οπουδήποτε αλλού, αλλά μάς προέκυψε και η πρωτοφανής σε υποτέλεια ταπεινωτική επιστολή εγγράφου δοσιλογισμού κατά την κυριολεκτική σημασία τού όρου αφού δοσιλογισμός σημαίνει δίδω λογαριασμό σε ανώτερο.

Πέρα από το γεγονός ότι δημιουργεί τεραστίων διαστάσεων πολιτικό ζήτημα ,(φανταστείτε τι θα γινόταν εάν αυτήν την επιστολή είχε στείλει ό Κάμερον, ο Ολάντ, ο Ραχόι ή ο Ρέτζι), δημιουργεί ζήτημα Νομικό – Συνταγματικό (βεβαίως αρμοδιότεροι είναι οι Νομικοί) επειδή υπό ευρεία νομική και συνταγματική έννοια συνιστά γραπτή εκδήλωση πρόθεσης υποταγής και υπακοής σε μη συνταγματικά κατοχυρωμένη υπερεθνική δύναμη.

Μέσα σε όλη αυτή την αποκοτιά , το ελληνικό πολιτικό σύστημα παριστάνει ότι ελέγχει την κατάσταση και προσπαθεί να πείσει τούς δύσμοιρους ρωμιούς ότι σε καμιά πενηνταριά τέρμινα θα περάσει ή μπόρα και θα ζούνε οι τότε καλά και εμείς καλύτερα. Το ανέντιμο εκ μέρους τους έγκειται στο γεγονός ότι ενώ γνωρίζουν πως δεν τρώμε σανό επιμένουν να μας τροφοδοτούν με περισσότερο σανό, λέγοντας συνεχώς ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Και τώρα ξαναγυρίζω την κουβέντα στο τί μέλει να γίνει με την πατρίδα μας την χρονιά πού έρχεται. Οι κυβερνητικοί κύριοι και οι κυβερνητικές κυρίες , διακατεχόμενοι από αμετροέπεια και αλαζονεία, όπου και αν σταθούν, όπου και αν βρεθούν, μιλούν ξεκάθαρα για αυτά πού έρχονται χωρίς να κρύβουν ότι έρχεται αβάστακτος πόνος και δάκρυ, προς θεού όμως όχι για αυτούς αλλά για τους άλλους, τούς ταπεινούς και τούς καταφρονεμένους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Επειδή είμαι μάχιμος Οικονομολόγος θα σας πω τι έρχεται και τι μας περιμένει μέσα στο 2017.
  1. Θα επιβληθεί στους Έλληνες η μεγαλύτερη περικοπή μισθών- συντάξεων- και λοιπών εισοδημάτων.
  2. Θα υποχωρήσει δραματικά το επίπεδο εσωτερικών συναλλαγών ((εμπορικός τζίρος)
  3. Θα αυξηθεί δραματικά ό αριθμός μικρομεσαίων επιχειρήσεων που θα κλείσουν
  4. Δεν θα υπάρξουν επενδύσεις από εξωγενή κεφάλαια επειδή σε παγκόσμιο επίπεδο οι επενδύσεις αποκτούν εσωστρεφή εθνοκεντρικό χαρακτήρα .(επαναπατρισμός κεφαλαίων)
  5. Η Ελλάδα λόγω χαμηλής παραγωγικότητας θα υποστεί μεγαλύτερη πίεση από τις πιο αναπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες λόγω ευρώ.
  6. Η ανεργία ακόμη και αν δεν αυξηθεί, θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα με πιθανό ενδεχόμενο την οριστική κατάρευση του ασφαλιστικού συστήματος
  7. Θα αυξηθεί υπέρμετρα το εσωτερικό δημόσιο χρέος με ανυπολόγιστη καταστροφή της εθνικής οικονομίας.
  8. Το πολιτικό σύστημα της χώρας, ανεξάρτητα του ποιός είναι στην κυβέρνηση και ποιός στην αντιπολίτευση, έχει αυτοπαγιδευτεί στην καταστροφή και μαζί του δυστυχώς σέρνει και την χώρα.
Τα πιθανά ενδεχόμενα εκ των οποίων θα συμβεί οπωσδήποτε το ένα είναι τα εξής:

ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΧΗ: ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Για το ενδεχόμενο αυτό ετοιμάζεται όλο το συνάφι του ΣΥΡΙΖΑ μια και ο κατήφορος για αυτούς δεν έχει τέλος. Τούτο αποδεικνύεται από πολλά και αμέτρητα στοιχεία και επισφραγίστηκε από την κατάπτυστη επιστολή μειοδοσίας και υποταγής. Προς την αυτή κατεύθυνση ετοιμάζονται και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις εάν ο διάολος τα φέρει και ο τσάμπα Μάγκας την κάνει με εκλογικά πηδηματάκια.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΧΗ: ΑΤΑΚΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ

Ένα οποιοδήποτε σημαντικό εσωτερικό ή εξωτερικό γεγονός είναι ικανό να προκαλέσει άτακτη χρεωκοπία. Σαν τέτοια γεγονότα μπορούμε να φανταστούμε πάρα πολλά, όπως μια εσωτερική ακυβερνησία μετά από εκλογές, ένα κατά λάθος θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ή στα σύνορα της Ε.Ε. με τη Ρωσία, ή μια ανακατωσούρα από μεριάς Τραμπ, ή εάν κερδίσει τις Ιταλικές εκλογές όποτε γίνουν ο Πέπε Γκρίλο, καθώς και από κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος. Κάθε γεγονός που θα φέρει τη χώρα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών θα προκαλέσει αναπόφευκτα άτακτη χρεωκοπία και έξοδο από την Ευρωζώνη.

ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΟΧΗ: ΑΠΟΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Φημολογείται ακόμη και από Γερμανούς οικονομικούς αξιωματούχους και παράγοντες ότι ο ΣΟΪΜΠΛΕ μαζί με την ΜΕΡΚΕΛ έχουν έτοιμο έναν σχεδιασμό για ριζικές μεταβολές στη δομή της Ε.Ε. και κυρίως της Ευρωζώνης . Στόχος τού σχεδιασμού αυτού είναι να καταστήσει την Γερμανία οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη με κράτη δορυφόρους, κυρίως την Αυστρία, την Πολωνία και άλλες ανατολικο ευρωπαϊκές χώρες. Την στόχευση αυτή ενισχύει ή αντίληψη τού Τραμπ γιά μετατροπεί τού ΝΑΤΟ σέ ΕΥΡΩ ΝΑΤΟ. Στην περίπτωση αυτή η Γερμανία δεν θα αφήσει να της φύγει το κελεπούρι από το χέρι. Είναι η μόνη χώρα που διαρκούσης της παγκόσμιας κρίσης, και κυρίως της ευρωπαϊκής, μπορεί να σηκώσει το βάρος μιας στρατιωτικής υπερδύναμης μηχανής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες , κυρίως η Ελλάδα αλλά και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου αποτελούν περιττό βάρος και θα εκδιωχθούν.

Η Ελλάδα θα είναι η πρώτη πού θα πάρει το δρόμο του επαναπατρισμού και δεν σας κρύβω το «αμάν και πότε».

Από τα ανωτέρω τρία ενδεχόμενα το ένα θα συμβεί οπωσδήποτε. Αλίμονο στη χώρα μας εάν συμβεί το πρώτο. Η ζωή των Ελλήνων θα γίνει πραγματική κόλαση και στο τέλος δεν θα αποφύγουμε την χρεωκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Αυτό πού διαφεύγει και από τους κρατούντες και από την ίδια την πάσχουσα κοινωνία, είναι το γεγονός ότι η οικονομική ζωή διέπεται από μία μυστηριώδη δύναμη που εμπεριέχεται στην ελληνική λέξη «ΑΝΑΓΚΗ». Είναι τόσο σημαντική που μπροστά στην ορμή της και οι θεοί κάνουν στην πάντα, όπως λέει και το αρχαίο ρητό: (ΑΝΑΓΚΑΣ ΓΑΡ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ).

Εκείνοι οι γραικύλοι που την υποτιμούν θα την βρουν μπροστά τους και τότε αλίμονο στους ηττημένους. Έχουμε και εμείς οι άλλοι, που δεν ήμαστε σαν τα μούτρα τους, τις δικές μας ευθύνες, γι’ αυτό έχουμε χρέος ιερό να παλέψουμε για να πάνε τα πράγματα προς το σωστό δρόμο όσο είναι καιρός. Να ανακαλύψουμε νέους τρόπους αυτοδιαχείρισης και ανάκτησης της οικονομικής ζωή . Να στήσουμε με αυταπάρνηση νέες συλλογικότητες κοινωνικής δράσης και συμπεριφοράς. Να ξεχυθούμε στα λιόφυτα, στα αμπέλια, στα σιταροχώραφα. Στα μποστάνια , στους κάμπους , στις λίμνες μας , στα ποτάμια μας , ΠΑΝΩ από όλα και ΠΡΙΝ από όλα να ξαναπάρουμε πίσω τη γη μας, που μας την πούλησαν οι προδότες για τα δικά τους μεγαλεία.

Νέες και Νέοι μη φοβάστε, ο πόλεμος χάνεται γι’ αυτούς που δεν πολεμάνε. Σαν παλαίμαχος αριστερός και μαχόμενος Αγρότης- Οικονομολόγος θα θέσω άφθονες ιδέες και εμπειρίες για συζήτηση. Για να βγει μπροστά η κατάσταση δε χρειάζονται πολλά. Αρκεί να κάνει ο καθένας το λίγο που μπορεί, και τότε όλα θ’ αλλάξουν θα γίνουν καλύτερα.

(*) Ο Παναγής Λάσκαρης είναι αγρότης - οικονομολόγος, μέλος της ΛΑ.Ε Κεφαλλονιάς.
πηγή: iskra.gr