Η Ελλάδα είναι πολύ προνομιούχα για να είναι ιδιοκτησία των Ελλήνων!

Το Βερολίνο «παγιδεύει» την χώρα με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Δεν αφήνει περιθώρια για ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ τον Ιούλιο και δυσχεραίνει την έξοδο στις αγορές μέχρι το καλοκαίρι του 2018...

του Μένιου Τασιόπουλου (*)

Παρά τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για το τι περιμένει την Ελλάδα το 2021 και μετά, η κυβέρνηση Τσίπρα οφείλει να δώσει μέχρι τέλους τη μάχη για την ελάφρυνση του χρέους. Είναι προϋπόθεση για να εισέλθει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Και η ανάπτυξη είναι η μόνη στερεή βάση για να εξέλθει η Ελλάδα των μνημονίων το καλοκαίρι του 2018.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι για να συμβεί αυτό η κυβέρνηση έκανε πολλές υποχωρήσεις, παραβιάζοντας κατά τρόπο σαρωτικό τις πολιτικές αρχές της. Ψηφίσθηκαν κατά παρέκκλιση του Συντάγματος όλα τα μέτρα για το 2019-2020, προκειμένου το ΔΝΤ και το Βερολίνο να συμφωνήσουν όσον αφορά στη βιωσιμότητα του χρέους.

Παραλλήλως, έγιναν συνεννοήσεις ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού με σκοπό να διαμορφωθεί το κλίμα που θα ενθάρρυνε την ένταξη, σύντομα, στην ποσοτική χαλάρωση, αλλά και τους υποψήφιους διεθνείς επενδυτές. Με τον τρόπο αυτό η έξοδος στις αγορές χρήματος θα αποκτούσε γερά θεμέλια. Κι όμως όλος αυτός ο σχεδιασμός, που δεν είναι μόνο ελληνικός, πέφτει στο κενό. 

Πως το Βερολίνο παγιδεύει την Ελλάδα

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με την υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ, αρνείται την αποδέσμευση της Ελλάδας από τον κύκλο των Μνημονίων και το «σπιράλ της χρεοκοπίας», στο οποίο έχει εισέλθει από το 2009. Το Βερολίνο «παγιδεύει» την χώρα με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Δεν αφήνει περιθώρια για ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ τον Ιούλιο και δυσχεραίνει την έξοδο στις αγορές μέχρι το καλοκαίρι του 2018. 

Στην πραγματικότητα οργανώνει την παραμονή της Ελλάδας στη μνημονιακή παγίδα, έστω και εάν η παγίδα θα έχει άλλο όνομα. Το επιχειρεί, απαιτώντας υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για μία πενταετία. Στην περίπτωση που δεν υπάρξει ελάφρυνση του χρέους, οι τόκοι που το 2020 θα κινούνται στα 6,5 δισ ευρώ, το 2021 θα φθάσουν τα 11 δισ ευρώ, το 2022 θα διπλασιασθούν και πάλι, φθάνοντας τα 24,5 δισ. Το 2023 θα μειωθούν στα 17,6 δισ και το 2024 θα πέσουν στα 13,6 δισ ευρώ.

Είναι προφανές ότι ανεξαρτήτως του κομματικού σχήματος που θα βρίσκεται τότε στην εξουσία, η Ελλάδα θα οδεύσει με μαθηματική ακρίβεια σε νέα χρεοκοπία και σε νέο κύκλο μνημονίων. Ουσιαστικά, η -κυρίαρχη του ευρώ- Γερμανία θεωρεί, έστω και αν δεν το ομολογεί, ότι η Ελλάδα είναι μια πολύ προνομιούχα χώρα για να είναι ιδιοκτησία των Ελλήνων!

(*) Ο Μένιος Τασιόπουλος είναι δημοσιογράφος με μακρά πορεία σε εφημερίδες και περιοδικά...

(πηγή:stavroslygeros.gr)

Eurogroup 15ης Ιουνίου: Προς συμφωνία με αστερίσκους;

Εφικτή χαρακτηρίζει την επίτευξη συμφωνίας στο επικείμενο Eurogroup της 15ης Ιουνίου ο οικονομολόγος Λαρς Φελντ, ένας εκ των λεγόμενων «5 σοφών» της γερμανικής οικονομίας, βάζοντας ωστόσο έναν σημαντικό αστερίσκο...

Όπως εκτίμησε σε συνέντευξη που παραχώρησε προς τη Deutsche Welle στο περιθώριο ημερίδας για τις δυνατότητες εξόδου της Ελλάδας στις αγορές που διοργάνωσε χθες Τετάρτη στη Φρανκφούρτη το περιοδικό Economist:

«Κάποια συμφωνία θα πρέπει να υπάρξει στις 15 Ιουνίου, ακόμη κι αν είναι μόνον τυπική. Δεν πιστεύω όμως ότι στις 15 θα αποφασιστούν ήδη μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Κατά συνέπεια αυτό θα σημαίνει ότι το ΔΝΤ δεν θα είναι διατεθειμένο να διαθέσει πόρους και άλλα δάνεια στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει μια συμβιβαστική φόρμουλα, βάσει της οποίας το ΔΝΤ θα παραμείνει τυπικά στο πρόγραμμα, αλλά θα εκταμιεύσει χρήματα το 2018. Αυτό είναι στα όρια του εφικτού. Η πρόταση κατατέθηκε ήδη κατά την τελευταία συνάντηση, αλλά η Ελλάδα δεν μπορούσε να την αποδεχτεί. Τώρα όμως ενδεχομένως να βρεθεί λύση προς αυτή την κατεύθυνση».

Ο γνωστός γερμανός οικονομολόγος εκτιμά ότι εν τέλει η ελληνική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να υπαναχωρήσει και υπό το βάρος της χρονικής πίεσης που ασκούν οι επικείμενες πληρωμές του Ιουλίου.

Κατά της ελάφρυνσης οι «5 σοφοί»

Ο Λαρς Φελντ ανήκει στο λεγόμενο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης, ένα ανεξάρτητο όργανο που συμβουλεύει την εκάστοτε γερμανική κυβέρνηση σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Ποιά είναι όμως επί της αρχής η θέση των «5 σοφών» στην αξίωση για περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του χρέους;

«Ήδη το 2015 εμείς ταχθήκαμε κατά της ελάφρυνσης του χρέους (...) καθότι το 2012 είχαν ληφθεί ήδη ιδιαίτερα γενναιόδωρα μέτρα. Αργότερα αποφασίστηκε τελικά να περιμένουμε μέχρι το 2018 πριν αποφασιστούν ενδεχομένως νέες παρεμβάσεις. Τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να τηρηθεί. Κατά την άποψή μου η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι τόσο σοβαρή όσον αφορά το χρέος, όσο την παρουσιάζει το ΔΝΤ. Το Ταμείο κάνει προβλέψεις, για παράδειγμα για την ανάπτυξη, που είναι ιδιαίτερα απαισιόδοξες. Ίσως θα έπρεπε λοιπόν να δει κανείς τον επόμενο χρόνο κατά πόσον όλα αυτά είναι εφικτά».

Περιορίζεται η ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους

Τι μπορεί όμως να αλλάξει μέχρι τότε; Κατά πόσον θα είναι διαφορετική η εικόνα το καλοκαίρι του 2018;

«Βλέπουμε ήδη τώρα ένα απροσδόκητα υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο δεν περιμέναμε. (...) Εάν παραμείνει σε αυτή την τροχιά, δεν αποκλείεται να πετύχει η Ελλάδα και το 2017 ένα μεγάλο πλεόνασμα και αυτό θα έδειχνε και στο ΔΝΤ ότι υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες απ΄ ότι προβλέπει. Και, εάν προχωρήσουν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τότε μπορούν να γίνουν διαφορετικές εκτιμήσεις για την πορεία της ανάπτυξης. Υπό αυτή την έννοια η ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους δεν είναι τόσο μεγάλη όσο την αξιώνει το ΔΝΤ. Ακόμη και η ελληνική πλευρά ζητά πλέον μικρές παρεμβάσεις για το χρέος, όπως την παράταση της διάρκειας των δανείων. Εν τέλει πρόκειται για μέτρα, που στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης, μπορούν να γίνουν αποδεκτά από την πλευρά των ευρωπαίων εταίρων και του ESM».

Απεργούν σήμερα Εφοριακοί, Τελωνειακοί, Εργαζόμενοι ΥΠΟΙΚ

Σε κοινό δελτίο Τύπου, οι τρεις Ομοσπονδίες του Υπουργείου Οικονομικών και της ΑΑΔΕ, τονίζουν ότι προχωρούν στις κινηροποιήσεις έπειτα από πολλές καθησυχαστικές υποσχέσεις της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας, όσον αφορά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενοι...

24ωρη πανελλαδική απεργία πραγματοποιούν σήμερα, Πέμπτη 1η Ιουνίου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζόμενων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (ΠΟΕ-ΔΟΥ), η Ομοσπονδία Τελωνειακών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΤΥΕ) και η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Οικονομικών (ΟΣΥΟ). Οι ομοσπονδίες καλούν στην απεργιακή συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Οικονομικών στην οδό Νίκης 5-7 την Πέμπτη στις 9 το πρωί.

Όπως αναφέρουν σε κοινό δελτίο Τύπου, οι τρεις Ομοσπονδίες του Υπουργείου Οικονομικών και της ΑΑΔΕ, έπειτα από πολλές καθησυχαστικές υποσχέσεις της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας, όσον αφορά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενοι, δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι παραμένουν απλές υποσχέσεις χωρίς καμία απολύτως λύση. «Θεωρούμε αυτήν την τακτική παρελκυστική και τουλάχιστον υποτιμητική απέναντι σε εργαζόμενους και εργαζόμενες που έχουν δώσει τα πάντα για την υλοποίηση των στόχων που οδήγησε και στην αύξηση-υπέρβαση των δημοσίων εσόδων, και στην περιστολή των δημοσίων δαπανών».

«Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο αβεβαιότητας προστίθεται και ο εμπαιγμός των νέων και παλαιότερων συναδέλφων για τους οποίους εκκρεμεί αδικαιολόγητα η μισθολογική εξομοίωση, γεγονός που ισοδυναμεί με βόμβα στα θεμέλια του μισθολογικού εποικοδομήματος ακόμη και για τους παλιούς», συμπληρώνουν και προσθέτου ότι οι ανησυχίες που έχουν εκφράσει στο παρελθόν σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και πώς αυτές θα διαμορφωθούν στο νέο πλαίσιο λειτουργίας της ΑΑΔΕ, επιβεβαιώνονται και μεγεθύνονται. Ειδικότερα, σημειώνουν, στην πρώτη ενημέρωση της ΑΑΔΕ για την αξιολόγηση, επαναβεβαιώθηκε η ευθεία διασύνδεση αυτής της μνημονιακής αξιολόγησης, με αποπομπές εργαζομένων από την ΑΑΔΕ που θα φέρουν μόνιμα και διά παντός το στίγμα του ακατάλληλου και του αποδιοπομπαίου τράγου.

Επιπλέον, η καθιέρωση των περιγραμμάτων θέσης και η σύνδεσή τους με την μισθολογική εξέλιξη των εργαζομένων, παραπέμπει σε ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές, δημιουργώντας υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων και μετατρέποντας τις εργασιακές και μισθολογικές σχέσεις σε μια απέραντη ζούγκλα ανταγωνισμού και διαγκωνισμού αντί να καλλιεργείται η συνεργασία και η συλλογική προσπάθεια για την υλοποίηση των στόχων, συμπληρώνουν.

Οι τρεις ομοσπονδίες διεκδικούν:

1. Αλλαγή θεσμικού πλαισίου της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.
2. Μισθολογική εξομοίωση όλων των εργαζομένων – Μισθολόγιο υπαλλήλων Υπουργείου Οικονομικών και ΑΑΔΕ.
3. Σύστημα Αξιολόγησης που σε καμία περίπτωση δεν θα συνδέεται με αποπομπές εργαζομένων. Όπως λένε, ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας προβλέπει διαδικασίες για παραβατικές συμπεριφορές, συνεπώς αυτή η διαδικασία είναι προσχηματική και αυθαίρετη.
4. Να μη συνδεθούν τα περιγράμματα θέσης με τη μισθολογική εξέλιξη που οδηγεί στη σαλαμοποίηση, όπως σημειώνουν, των κλάδων.
5. Απόσυρση του Νόμου της αστικής και ποινικής ευθύνης των υπαλλήλων και ιδίως των ελεγκτών και νομική θωράκιση των υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ και ΑΑΔΕ κατά την άσκηση των νόμιμων καθηκόντων.
6. Να δοθεί άμεσα λύση στην απαξίωση, όπως υποστηρίζουν, του ΣΔΟΕ και των Κτηματικών Υπηρεσιών.
7. Κρίσεις Προϊσταμένων με αξιοκρατικά κριτήρια και διαφανές σύστημα.
8. Εφαρμογή του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα στις μετατάξεις προσωπικού σε ανώτερη κατηγορία με βάση τα τυπικά προσόντα.

(πηγή: ERTopen)

Η Πορεία του Αλατιού - Οικονομία, Ταυτότητα και Συλλογική Δράση

«πως τσούκου τσούκου

Αργά, μεθοδικά

Μας αλλοιώνουνε

Να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή

Από το στυλ της καρέκλας…»

Κατερίνα Γώγου

της Φωτεινής Μαστρογιάννης (*)

Αρκετοί απορούν γιατί αρκετοί οικονομολόγοι ασχολούμαστε με επιστημονικά πεδία εκτός της οικονομίας όπως είναι η κοινωνική ψυχολογία, η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία ακόμη και η φιλοσοφία. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούριο αλλά αρκετών δεκαετιών.

Η σύγκλιση των επιστημών βοηθά στο να κατανοήσουμε τη λήψη αποφάσεων αλλά και να εφαρμόσουμε μία πληρέστερη στρατηγική στην οικονομία. Mία σειρά άρθρων δείχνουν την ενασχόληση των οικονομικών με άλλα επιστημονικά πεδία μεταξύ αυτών και οι μελέτες του Τζωρτζ Ακερλοφ, νομπελίστα οικονομολόγου.

Στη μελέτη του «Οικονομία και Ταυτότητα» ο Ακερλοφ έφερε το ζήτημα της ταυτότητας στην οικονομική ανάλυση ενσωματώνοντάς την σε ένα μοντέλο συμπεριφοράς και αποδεικνύοντας πως η ταυτότητα μπορεί να επηρεάσει τα οικονομικά αποτελέσματα. Μελέτησε τον διαχωρισμό των φύλων στην αγορά εργασίας, την κατανομή της εργασίας στο νοικοκυριό και τα οικονομικά του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας.

Υποστήριξε ότι η ταυτότητα μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι άνθρωποι συμπεριφέρονται καταστροφικά. Ο λόγος είναι γιατί θέλουν να περισώσουν μία μειωμένη αυτοεκτίμηση. Θα ήταν ενδιαφέρον να κάνει κάποιος μία συνδυαστική σκέψη στο σημείο αυτό. Στο άρθρο μου «Έθνη και ναρκισσισμός» όπως και στο «Ραγιαδισμός και νεοποικιοκρατία» αναφερόμουν σε μια εσωτερικευμένη πολιτισμική και εθνική κατωτερότητα που σε συνδυασμό με την ταυτότητα του Ακερλοφ, πιθανόν να είναι ένας από τους λόγους που οι ταγοί μας, όλο αυτό το διάστημα της κρίσης, λαμβάνουν συνεχώς αποφάσεις για την οικονομία που είναι καταστροφικές για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Σίγουρα, θα ήταν ενδιαφέρον να διερευνηθεί σε μεγαλύτερο βάθος, η υπόθεση αυτή.

Ενδιαφέρον στο σημείο αυτό είναι να δούμε και το θέμα της συλλογικής δράσης και της ταυτότητας. Η σχετική βιβλιογραφία αναφέρει ότι τα άτομα δεν παρακινούνται σε συλλογικές δράσεις εάν υπάρχουν συνθήκες όπου ναι μεν υπάρχουν συλλογικά οφέλη αλλά υπάρχουν και ατομικά κόστη. Ειδικότερα σε συνθήκες αποικιοκρατίας και γενικότερης κατοχής, οι ηγέτες ενός κινήματος ανεξαρτησίας πρέπει να παρουσιάζουν ένα σκοπό που να αξίζει κάποιος να υπηρετήσει αλλά ταυτόχρονα πρέπει να παρέχουν στα άτομα επιπλέον ατομικά κίνητρα που να αυξάνουν τη φήμη. Πολύ αποτελεσματική είναι η ταυτότητα που βασίζεται στην εθνοτική φήμη και στη μετέπειτα δημιουργία εθνικού κεφαλαίου.

Η εισοδηματική διαφορά μεταξύ του αποικιοκράτη και του κατεχόμενου προκαλεί γνωστική ασυμφωνία. Γνωστική ασυμφωνία είναι όταν το άτομο δυσφορεί όταν οι πεποιθήσεις του κτλ. (στην περίπτωσή μας η δεινή οικονομική του κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί από τον αποικιοκράτη στον κατεχόμενο) ανατρέπονται.

Από τη στιγμή που ο αποικιοκράτης και ο κατεχόμενος ως έθνη δεν μπορούν να ανταγωνισθούν για να υπάρξει κάποια εξισορρόπηση, τότε μόνο στρατηγικές ειρηνικές συλλογικές δράσεις μεγάλης κλίμακας υπό αφοσιωμένη στον σκοπό ηγεσία μπορούν να ανατρέψουν τη δυσχερή κατάσταση του κατεχόμενου.

Παράδειγμα συλλογικής δράσης μεγάλης κλίμακας ήταν η πορεία του αλατιού του Γκάντι. «ο 1930 ο Γκάντι πρωτοστάτησε στη γνωστή «Πορεία του Αλατιού» κατά την οποία χιλιάδες Ινδοί περπάτησαν απόσταση σχεδόν 200 μιλίων προς τη θάλασσα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το μονοπώλιο των Βρετανών σε ένα τόσο σημαντικό και πρώτης ανάγκης προϊόν όπως το αλάτι. Ο ρόλος του στο συγκεκριμένο περιστατικό οδήγησε και πάλι στη σύλληψη και φυλάκισή του από τους Βρετανούς που ευελπιστούσαν ότι με τον τρόπο αυτόν θα κατέστειλαν γενικότερα το κύμα διαμαρτυρίας που είχε προκληθεί από την πρωτοβουλία του Γκάντι. Σε αντίθεση όμως, η φυλάκιση του Γκάντι θα οδηγήσει σε περαιτέρω αντιδράσεις προς τους Βρετανούς αποικιοκράτες οι οποίοι τελικά αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν και, έπειτα από σχετικές συνομιλίες μαζί του, να χαλαρώσουν σε κάποιο βαθμό τους σχετικούς κανονισμούς που αφορούσαν την παραγωγή αλατιού» (Χριστοδουλίδης, 2012).

Κατά τον Ακερλοφ, η ταυτότητα αποτελεί ένα νέο τύπο εξωτερικότητας. Η εξωτερικότητα είναι η επίπτωση που έχουν οι πράξεις ενός ή περισσότερων ατόμων στην ευμάρεια ενός άλλου ή άλλων ατόμων. Η επίπτωση λοιπόν των αποφάσεων για την οικονομία είναι άκρως σημαντική για την ευημερία. Όπως όμως είδαμε, τίθεται το ερώτημα εάν οι αποφάσεις αυτές θα έχουν ως στόχο την ανατροπή της υπάρχουσας οικονομικής υποτέλειας και της κοινωνικής δυστυχίας ή θα υπάρξουν αποφάσεις ανατροπής που όμως προϋποθέτουν τη δημιουργία συλλογικότητας, εθνικής ταυτότητας και κοινού σκοπού.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Κατερίνα Γώγου.1982. Ιδιώνυμο. Αθήνα: Εκδ. Καστανιώτη.

Μαστρογιάννη, Φ. 2017.Ραγιαδισμός και Νεοαποικιοκρατία. 

Διαθέσιμο στο:<http://mastroyanni.blogspot.in/2016/11/blog-post_21.html>

Μαστρογιάννη, Φ. 2017.Έθνη και Ραγιαδισμός. 

Διαθέσιμο στο: <http://mastroyanni.blogspot.in/2017/04/blog-post_17.html>

 Χριστουδουλίδης, Ν. 2012. Η δολοφονία του Μαχάτμα Γκάντι. Διαθέσιμο στο:

< http://www.kathimerini.gr/450211/article/epikairothta/kosmos/h-dolofonia-toy-maxatma-gkanti>

George A. Ackerlof και Rachel E. Kranton. 2000. Economics and Identity. Διαθέσιμο στο:

< http://public.econ.duke.edu/~rek8/economicsandidentity.pdf>

Chowdhury Irad Ahmed Siddiky . 2 Μαΐου 2005. Mahatma Gandhi and the Prisoner’s Dilemma: Strategic Civil Disobedience and Great Britain’s Great Loss of Empire in India.

 (*) Η Φωτεινή Μαστρογιάννη είναι Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας

(πηγή: f. mastroyanni.blog)

Η γραβάτα του χρέους

Τα ζητήματα των μνημονίων, της λιτότητας, της υποδούλωσης της χώρας, της πατριωτικής περηφάνιας και της αξιοπρέπειας είναι πολύ σοβαρά για να παίζει μαζί τους ο κ. Τσίπρας...

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*)

Στον κ. Τσίπρα φαίνεται να αρέσουν οι πνευματώδεις αστεϊσμοί. Δεν ξέρω στις ιδιωτικές του στιγμές, αν κάνει τις παρέες του να γελούν. Στις δημόσιες πάντως δεν τα καταφέρνει. Οι απόπειρες του να αστειευτεί, δυστυχώς, συνδέονται με τα δεινά της χώρας, με έναν λαό που υποφέρει και γι αυτό μπορεί να γίνονται αποδεκτές από τους παρατρεχάμενους του, αλλά στους πολλούς μόνον δυσαρέσκεια και οργή προκαλούν. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όσα είπε για τον κ. Σόιμπλε, όταν έριχνε στην Κέρκυρα το Πάσχα τον μπότη. Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις η προ ημερών «χιουμοριστική» δήλωση του σε δημοσιογράφους στη Βουλή ότι θα αναγκαστεί να φορέσει σύντομα γραβάτα, επειδή θα υπάρξει απομείωση του χρέους.

Αυτά συνέβησαν μετά την υπογραφή του 4ου μνημονίου και την τελειωτική παράδοση της χώρας στους δανειστές. Το ζήτημα του χρέους αποτελούσε το τελευταίο επιχείρημα του για να δικαιολογήσει το ξεπούλημα του τόπου. Ζητιάνευε μια καλή κουβέντα και περίμενε λίγα ψίχουλα(γιατί αυτά θα έπαιρνε) για να τα πουλήσει ως μεγάλη επιτυχία στον ελληνικό λαό. Υπενθύμιζε ότι η κυβέρνηση του τήρησε τις συμφωνίες στο ακέραιο και το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι « εταίροι», όπως τους αποκαλεί, δηλαδή οι εντολοδότες και τα αφεντικά του. Μάλιστα με περίσσιο κομπασμό υπογράμμιζε ότι μόλις κλείσει η συμφωνία η χώρα θα μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και τόνιζε ότι αναμένεται επενδυτικό τσουνάμι από την Κίνα. Εις μάτην, όμως. Η ελεημοσύνη δεν ήρθε. Το χαρτί δεν του βγήκε. Αντιθέτως οι φάπες άρχισαν να πέφτουν απανωτές.

Λίγες ώρες μετά η δήλωση του υπουργείου οικονομικών της Γερμανίας ότι δε θα δεχτούν μείωση του χρέους στην παρούσα φάση, έβαλε τα πράγματα σε τάξη. Ακολούθησε η πολυαναμενόμενη συνεδρίαση του Eurogroup στις 22 Μαΐου, η οποία ούτε την αξιολόγηση έκλεισε, ούτε αποφάσισε για το χρέος. Βεβαίως, η κυβερνητική προπαγάνδα βγήκε με τη γνωστή τακτική των προβλέψεων και της μετάθεσης ημερομηνιών που τους έχει εκθέσει άπειρες φορές και μίλησε με σιγουριά για λύση του προβλήματος στην επόμενη συνεδρίαση στις 15 Ιουνίου. Τα πράγματα ξεκαθάρισαν ακόμη περισσότερο, όταν έγινε γνωστό πως ο ESM εκτιμά ότι δε χρειάζεται η Ελλάδα καμιά ελάφρυνση , αν διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 3% για είκοσι χρόνια. Ταφόπλακα, τέλος , στα σχέδια της κυβέρνησης βάζει η αποκάλυψη ότι ο Γερμανός υπουργός οικονομικών πρότεινε να μπει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα χωρίς χρήματα και το ζήτημα του χρέους να αναβληθεί και μεταφερθεί, πιθανώς, για μετά τις γερμανικές εκλογές.

Αυτό που τελικά φαίνεται ότι συμφώνησαν οι δανειστές είναι ότι η χώρα θα παραμείνει σε διαρκή λιτότητα για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη, όποιο σενάριο και αν υιοθετηθεί. Οι λεκτικοί λεονταρισμοί του κ. Τσίπρα ότι δηλαδή δε θα εφαρμόσει τη συμφωνία, αν δε δοθεί λύση για το χρέος, μόνον αγανάκτηση γεννούν και δεν πείθουν πια κανέναν. Μετά τις 15 Ιουλίου πρέπει να πληρωθούν 6,3 δις περίπου και η πρόταση του κ. Σόιμπλε αναμένεται να γίνει αποδεκτή σε πρώτη φάση. Σε επόμενη πιθανότατα θα εφαρμοστούν τα σενάρια του ESM. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο πρωθυπουργός θα βάλει ξανά φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε ό, τι του υπαγορεύσουν.

Τα ζητήματα των μνημονίων, της λιτότητας, της υποδούλωσης της χώρας, της πατριωτικής περηφάνιας και της αξιοπρέπειας είναι πολύ σοβαρά για να παίζει μαζί τους ο κ. Τσίπρας. Η λέξη αστείο, εξάλλου, μπορεί να σημαίνει το χωρατό, αλλά και το γελοίο και εύκολα περνάει κανείς από το πρώτο στο δεύτερο ειδικά μάλιστα, αν η γραμμή άμυνας και η αντίσταση του εξαντλείται στα όρια μιας γραβάτας. Κρίμα, λοιπόν, που οι εξελίξεις ματαίωσαν την ενδυματολογική αλλαγή του πρωθυπουργού και ανέβαλαν επ’ αόριστον αυτήν την ιστορική στιγμή για τον ελληνικό λαό. Μένει να μάθουμε, γιατί πεθαίνουμε από αγωνία, ποιο λαιμοδέτη είχε επιλέξει και ποιον από τους πολλούς τρόπους δεσίματος είχε μάθει. Τη μέθοδο Windson, Pratt, fourinhand ή κάποια άλλη; Ειλικρινά τίποτε άλλο δεν απασχολεί πια τόσο πολύ την κοινωνία. Ούτε το survivor.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

Αλ. Τσίπρας: «Ας προσέλθουμε σ' ένα διάλογο, παρά τις γνωστές διαφωνίες και απόψεις μας». (vid)

Πρόσκληση Αλέξη Τσίπρα από το βήμα της Γ.Σ. του ΣΕΒ για πολιτικό διάλογο μπροστά στον κίνδυνο αδιεξόδου για το χρέος...

Να αλλάξει τα δεδομένα επιχειρεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βλέποντας ορατό το ενδεχόμενο να βρεθεί με μια θολή λύση για το χρέος.

Ο πρωθυπουργός διαμηνύει στους δανειστές ότι η Αθήνα θα κάνει δεκτή μόνο μία λύση που θα εγγυάται την έξοδο της χώρας στις αγορές και καλεί τις πολιτικές δυνάμεις ανοιχτά σε μία διαδικασία συνεννόησης για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Ο Αλέξης Τσίπρας διετύπωσε δημόσια την πρόσκληση για πολιτικό διάλογο.

Μιλώντας από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι «οι υγιείς δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να συμβάλουν για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια» και διατύπωσε την πρόσκλησή του, λέγοντας «ας προσέλθουμε σ' ένα διάλογο, παρά τις γνωστές διαφωνίες και απόψεις μας, με αμοιβαίο σεβασμό στον συνομιλητή και τις βασικές αξίες της δημοκρατίας».

Ισχυρίστηκε δε ότι «εδώ δεν κρίνονται οι επόμενες ημέρες ή μήνες, μια εκλογική νίκη ή ήττα, εδώ κρίνεται το μέλλον της οικονομίας για τις επόμενες δεκαετίες. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, στοχοπροσηλωμένοι αλλά και ενωμένοι απέναντι σε έναν εθνικής σημασίας στόχο».

Απευθυνόμενος στο εξωτερικό, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τη θέση για μία «καθαρή λύση» στο ελληνικό ζήτημα. «Καθαρή λύση για την Ελλάδα είναι η λύση που δεν θα δημιουργεί ή δεν επιτείνει την ανασφάλεια στους επενδυτές, που δεν θα μεταθέτει το πρόβλημα στο μέλλον» διευκρίνισε και επισήμανε ότι αυτή τη στιγμή μετά από επτά χρόνια κρίσης Ελλάδα και Ευρώπη έχουν τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να δώσουν αυτή την «καθαρή λύση».

«Η Ελλάδα θα κάνει δεκτή μόνο μια λύση που θα εξασφαλίζει την έξοδο στις αγορές άμεσα και με βιώσιμους όρους» είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός επιμένοντας στην αναζήτηση μίας συμφωνίας, που όμως αυτή την ώρα δεν διαφαίνεται.

Ξεκαθάρισε ότι η λύση που μας προτάθηκε στο τελευταίο Eurogroup δεν έγινε δεκτή γιατί δεν εξασφάλιζε την έξοδο της χώρας στα αγορές και άρα από τα μνημόνια.

Ήρθε η ώρα να κάνουν και οι άλλοι το καθήκον τους

«Υπάρχει αναγνώριση από την πλειοψηφία των δανειστών ότι η Ελλάδα έχει κάνει το καθήκον της και νομίζω ότι ήρθε η ώρα όλοι οι πιστωτές συμπεριλαμβανομένης και της ΕΚΤ να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Έχουν καθήκον ηθικό και νομικό να το κάνουν», τόνισε ο πρωθυπουργός.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι οι εκτιμήσεις για την ελληνική οικονομία είναι θετικές, αλλά η τεχνητή και άσκοπη συντήρηση της αβεβαιότητας γύρω από την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, δεν επιτρέπει ακόμη να αναπτυχθεί δυναμική στην οικονομία και κατέστησε σαφές ότι η αξίωση μας για μια καθαρή λύση για το χρέος,  θα επιφέρει μια σειρά από θετικές συνέπειες όπως τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού και την ενίσχυση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας.

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως έχει καταστήσει σαφές πως η Ελλάδα θα κάνει αποδεκτή μονάχα λύση που θα εγγυάται την έξοδο της χώρας στις αγορές, άμεσα και με βιώσιμους όρους. Λύση, που όπως είπε ο πρωθυπουργός, θα αντιστοιχεί στις θυσίες του ελληνικού λαού.

«Ζητούμε σήμερα από την άλλη πλευρά να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για να μπορέσει η χώρα να βγει στις αγορές με αξιώσεις, Καθαρή λύση για την ελληνική πλευρά είναι εκείνη που δεν θα δημιουργεί ανασφάλεια στους επενδυτές. Αυτή τη στιγμή τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη έχουν τη δυνατότητα να δώσουν αυτή τη λύση», είπε συγκεκρεκριμένα.

Υπάρχουν οι τεχνικές λύσεις που συμφιλιώνουν την αποπληρωμή του χρέους με την ανάπτυξη χωρίς επιπλέον κόστος για τους ευρωπαίους φορολογούμενους, τόνισε ο πρωθυπουργός και συμπλήρωσε πως η ελληνική πλευρά μπορεί να βρει το βέλτιστο ύψος πλεονασμάτων που εξυπηρετούν την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων αλλά δημιουργούν και το δημοσιονομικό χώρο για στοχευμένες αναπτυξιακές πολιτικές.

Τέτοιες προτάσεις είπε ο Αλέξης Τσίπρας έχουν κατατεθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και από θεσμικούς ή μη ξένους αναλυτές και ζήτησε να γίνουν  αποδεκτές.

Καθαρή λύση για την έξοδο στις αγορές

Ο πρωθυπουργός είπε ότι η έξοδος της χώρας στις αγορές αρχικά θα γίνει δοκιμαστικά το Σεπτέμβρη του 2018 και μετά θα υπάρξει η δυνατότητα να αναχρηματοδοτούμε το χρέος μόνιμα και σταθερά από τις αγορές, χωρίς τη στήριξη του επίσημου τομέα.

Όπως σημείωσε αυτό είναι το κριτήριο μιας χειροπιαστής επιτυχίας και όχι επικοινωνιακής, ή επίπλαστης. Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν αναζητά για επικοινωνιακούς λόγους ή μικροπολιτικής διαχείρισης μια συνολική συμφωνία για το χρέος, αλλά για να κλείσει οριστικά το φαύλο κύκλο της κρίσης και να βγει στις αγορές με αξιώσεις, με υγιή δημοσιονομικά μεγέθη και καθαρό διάδρομο για τις χρηματοδοτικές της ανάγκες. Αυτή η επιτυχία δεν αφορά το αφήγημα μιας κυβέρνησης, αλλά το μέλλον της χώρας, είπε χαρακτηριστικά.

Σημείωσε επίσης πως δεν κρίνονται οι επόμενες μέρες ή οι επόμενοι μήνες ή μια εκλογική νίκη αλλά κρίνεται το μέλλον της ελληνικής οικονομίας για τις επόμενες δεκαετίες.

Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε επίσης πως για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια κρίσης, τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη έχουν την δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση, να δώσουν αυτή τη καθαρή λύση.

Με το βλέμμα στην ανάπτυξη

Προϋπόθεση για δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα στο σύγχρονο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, είναι η μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο που βασίζεται στην εξωστρέφεια και στο ανθρώπινο κεφάλαιο, είπε ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός από το βήμα του ΣΕΒ είπε ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προβλέπει ένα σημαντικό δημοσιονομικό περιθώριο 5 δισ. ευρώ ως το 2021, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς, όπως η περαιτέρω μείωση των φορολογικών βαρών.

Αναφέρθηκε στην επενδυτική πλατφόρμα συμμετοχικής χρηματοδότησης Equifund, το Ταμείο Επιχειρηματικότητας, το Ταμείο Συνεπενδύσεων, το «Εξοικονομώ κατ’ οίκον» και το Ταμείο Μικροπιστώσεων, τα οποία θα διαθέσουν συνολικά μέσα στο 2017 πάνω από 3 δισ. ευρώ στην πραγματική οικονομία.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε επίσης στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης χρεών επιχειρήσεων, με βασικό στόχο την αποτελεσματικότητα και τη συνολική αντιμετώπιση και διευθέτηση των «κόκκινων» δανείων και των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως με το νέο πλαίσιο για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων αίρονται γραφειοκρατικά βάρη και επιταχύνεται η υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδίων και χαρακτήρισε πολύπλευρο εργαλείο τον  αναπτυξιακό νόμο.

Οι θετικές εξελίξεις που διεκδικούμε για το δημόσιο χρέος θα σηματοδοτήσουν την επιστροφή στην κανονικότητα της ελληνικής οικονομίας και θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στο τραπεζικό μας σύστημα οδηγώντας στην οριστική εξάλειψη των κεφαλαιακών ελέγχων, ήταν το μήνυμα του πρωθυπουργού.

Στο πάγιο αίτημα των βιομηχανιών για την ακριβή ενέργεια που επηρεάζει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα τους έγιναν σημαντικές αλλαγές είπε ο πρωθυπουργός και αναφέρθηκε στην κατάργηση ήδη από πέρυσι του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή. Είπε επίσης πως στις άμεσες ενέργειες της κυβέρνησης εντάσσεται και η αναπροσαρμογή του ΕΤΜΕΑΡ, σε πλήρη συμφωνία και εναρμόνιση με τις κατευθυντήριες Οδηγίες της ΕΕ  για την  ευρωπαϊκή βιομηχανία.

Όσον αφορά τον τομέα των υποδομών, σημείωσε πως δημιουργούνται σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες για τις ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ τόνισε ότι βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη σημαντικά έργα υποδομών για την κατασκευή δρόμων και την αναβάθμιση λιμένων και μεταφορών.

Η κυβέρνηση κατήρτισε ένα πλήρες αναπτυξιακό σχέδιο, το λεγόμενο Growth Strategy, που θα παρουσιαστεί και θα συζητηθεί με το σύνολο των φορέων το προσεχές διάστημα, δήλωσε ο πρωθυπουργός.

«Αποδείξαμε ότι η Ελλάδα δεν είναι ανεπίδεκτη αλλαγών, μετασχηματισμών και μεταρρυθμίσεων, όπως ορισμένοι με διδακτικό ύφος μας κατηγορούν», σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας, για να πει επίσης ότι «αναλάβαμε επιλογές με σημαντικό κόστος, αλλά με κριτήριο την όσο το δυνατόν γρηγορότερη απεμπλοκή μας από τα μνημόνια». Τη σπουδαία προσπάθεια που έγινε την αναγνωρίζουν πλέον τόσο οι θεσμοί οι εταίροι μας, όσο όμως και αξιόπιστοι διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΟΣΑ και η Παγκόσμια Τράπεζα, τόνισε.

left.gr