Ερντογάν, ο φρικτός ψυχασθενής

Στην πραγματικότητα αποτελεί έναν παγκόσμιο πειρατή που μέσα στην ψυχική του ασθένεια, ζει σε ένα δικό του κόσμο. Η ώρα όμως που θα προσγειωθεί απότομα στον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι πλέον μακριά. 

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

Ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Τούρκο παίκτη του ΝΒΑ (New York Knicks) Ενές Καντέρ με αφορμή τα λόγια  του Τούρκου προέδρου προς ένα εξάχρονο κοριτσάκι βουτηγμένο στα κλάματα πως «θα ήταν πολύ τιμητικό να γίνει μάρτυρας  αν θυσίαζε την ζωή του στο πεδίο της μάχης» προσθέτοντας μάλιστα πως «κρατούσε στην τσέπη της μια σημαία με την οποία θα την τύλιγαν, αν γινόταν μάρτυρας» (25 Φεβρουαρίου 2018, Καχράμανμαρας).

Αυτά τα εξωφρενικά συμβαίνουν στην σημερινή Τουρκία από ένα «φρικτό ψυχασθενή» όπως εύστοχα χαρακτηρίζει τον Ρ. Τ. Ερντογάν ο Τούρκος μπασκετμπολίστας.

Μια απλή ματιά στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών θα μας πείσει εύκολα πως τα πεπραγμένα ολόκληρης της «Φαμίλιας Ερντογάν» δείχνουν ότι έχουν όλοι τους ξεφύγει από κάθε θεμιτό όριο.

19 Φεβρουαρίου 2018: Με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβάνοφ στην Άγκυρα, ο «φριχτός ψυχασθενής» βρήκε πρόσφορο έδαφος να πουλήσει εκδούλευση τονίζοντας πως «Η Τουρκία στο θέμα της ονομασίας τηρεί στάση αρχής». Μια εβδομάδα νωρίτερα, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζ. Ζάεφ είχε δηλώσει από την Άγκυρα πως «Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της ΠΓΔΜ». Και στους δύο, απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες (23/2/2018): «Η Ευρωπαϊκή προοπτική της ΠΓΔΜ δεν περνά από την Άγκυρα, περνά από την Αθήνα, ας το καταλάβουν αυτό οι γείτονές μας».

Ο «φριχτός ψυχασθενής» πριν από τρείς εβδομάδες είχε δηλώσει πως «η Τουρκία δεν θα δεχθεί ποτέ να εισέλθει στο ΝΑΤΟ η χώρα αυτή με όνομα που δεν θα συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία». Λες και του πέφτει λόγος…

21 Φεβρουαρίου 2018: Ο γαμπρός του ψευτο-σουλτάνου της Τουρκίας, βουτηγμένος μέχρι τον λαιμό σε σκάνδαλα διαφθοράς, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, μιλώντας σε ενεργειακό φόρουμ, ισχυρίστηκε τα εξής: «Η ανατολική Μεσόγειος είναι πολύ σημαντική και η Τουρκία τα τελευταία 15 χρόνια ενώ είναι προσηλωμένη στο να ασκεί μία εποικοδομητική πολιτική όσον αφορά τη Βόρεια Κύπρο, την ίδια ώρα η Νότια Κύπρος με την ένταξή της στην Ε.Ε. δημιουργεί τετελεσμένα. Δεν ασκεί μόνο μονομερή πολιτική στο νησί αλλά και στα χωρικά ύδατα και την ΑΟΖ… Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει μονομερείς γεωτρήσεις ούτε θα δεχθεί τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο»! Το διακεκριμένο μέλος της «Φαμίλιας Ερντογάν» προσπαθεί αδέξια να μας πείσει πως… η ημέρα είναι νύχτα!

22 Φεβρουαρίου 2018: Εντολή κράτησης της συμπροέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Ντιλσάτ Ακτάς και άλλων δώδεκα στελεχών του κόμματος εξέδωσε ο Γενικός Εισαγγελέας της Άγκυρας. Ο επίσημος ισχυρισμός είναι ότι «προσπαθούν να δημιουργήσουν συρράξεις καλώντας τον κόσμο στους δρόμους». Φυσικά, η Τουρκία στο εσωτερικό της βράζει, παρά τις καθημερινές θεατρικές παραστάσεις του «φριχτού ψυχασθενή»…

24 Φεβρουαρίου 2018: Ο Έλληνας ΥΠΕΞ σε συνέντευξη του στην κρατική τηλεόραση, λίγες μέρες μετά την άτυπη συνάντηση των ΥΠΕΞ των κρατών – μελών της Ε.Ε. στην Σόφια όπου κάλεσε τους ομολόγους του να συμπεριλάβουν στους όρους διεύρυνσης της ΕΕ την «αποδοχή του δικαίου της θάλασσας», κωδικοποίησε τις θέσεις της Ελλάδος ως εξής:

• Οι επόμενοι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κύπρου συνδέονται με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Ξέρετε και στις δύο περιπτώσεις δεν θα μπορέσουν να κάνουν αυτούς τους «τσαμπουκάδες» στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Τουρκία έχει κάνει πολλαπλή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου … Η Τουρκία παρενέβη παρανόμως με ναυτικές ασκήσεις σε ξένη ΑΟΖ … Παραβιάζει τη συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου για την άσκηση των ελευθεριών στην ανοικτή θάλασσα … Η Τουρκία δεν είναι αρμόδια να εκδίδει NAVTEX σε ξένες περιοχές… Η παρεμπόδιση του Ιταλικού πλοίου της ΕΝΙ αποτελεί παράνομη παρεμπόδιση στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων από ένα κράτος, αλλά είναι και μια παραβίαση του Δικαίου, γιατί παρεμποδίζει την ελεύθερη πλεύση πλοίου… Παραβίασε το άρθρο 77 της Σύμβασης του Δικαίου της Θαλάσσης όσον αφορά τα δίκαια της Κυπριακής Δημοκρατίας… Παραβίασε και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου εν γένει με την απειλή και με την επιδίωξη εκδίωξης μιας κινητής πλατφόρμας  που έκανε δοκιμαστική γεώτρηση σε μη αμφισβητούμενη περιοχή.


• Ήταν πολύ σοβαρή η δήλωση που έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση (σ.σ. 23/2/2018), όπου καταδίκασε την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και την παραβίαση του Δικαίου της Θαλάσσης. Είναι μια πολύ πιο αυστηρή δήλωση από αυτή του 1996, την τότε περίπτωση των Ιμίων.


• Η Τουρκία πρέπει να αναλογιστεί και να σκεφτεί ότι «η Ελλάδα δεν είναι Συρία ούτε Ιράκ»…. Δεν μπορεί με τον ίδιο τρόπο να παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά τα δίκαια της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον τρόπο που το κάνει στη Μ. Ανατολή. Η Ελλάδα είναι μια οργανωμένη χώρα, διαθέτει όλα τα μέσα για να υπερασπισθεί τα σύνορα και τα εδάφη της.


• Η Τουρκία πρέπει να απαντήσει στον εαυτό της αν θέλει να έχει ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά ή αν έχει τη διάθεση να «εκτουρκίσει» την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να την ξεχάσει. Είναι θέμα της Τουρκίας λοιπόν κατά πόσο επιθυμεί να γίνει ευρωπαϊκή χώρα και να αφήσει αυτού του είδους τις παραβιάσεις, τους τσαμπουκάδες, του Διεθνούς Δικαίου… Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο πρώτος εμπορικός και οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, η οποία έχει πάρα πολλά οικονομικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα που συνδέονται με την Ευρώπη.


• Η Τουρκία είναι μια νευρική δύναμη, με πάρα πολλές εσωτερικές αντιθέσεις και αντιφάσεις… Έχει περιοχές και τομείς της οικονομίας φεουδαρχικού τύπου και περιοχές που είναι ανεπτυγμένου καπιταλισμού, έχει εθνικά προβλήματα, ιδιαίτερα με τους Κούρδους, έχει θρησκευτικές συγκρούσεις, ιδιαίτερα με τους Αλεβίτες. Μέσα σε αυτό το σύστημα των αντιφάσεων και αντιθέσεων, έχει προστεθεί και η αντίφαση της στρατιωτικής της ηγεσίας, που από την μια πλευρά είναι γεμάτη αλαζονεία λόγω Συρίας και Ιράκ και νομίζει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και από την άλλη, έχει μια ανασφάλεια και ένα φόβο, τόσο λόγω της απόπειρας πραξικοπήματος που έγινε το καλοκαίρι του 2016, όσο όμως και εκ του γεγονότος ότι στην επίθεση στην Αφρίν δεν κάνει τον περίπατο που είχε υπολογίσει να κάνει…


• Το Κυπριακό είναι ένα θέμα παράνομης κατοχής, παραβίασης του διεθνούς νόμου σε όλες του τις πλευρές, απέναντι στην κυριαρχία, ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Κύπρου…


• Οι Τούρκοι προσπαθούν από το 1996, άλλοτε να χαρακτηρίζουν τα νησιά και το Αιγαίο ως γκρίζα και άλλοτε να τα χαρακτηρίζουν ως δικά τους… Η αντιπολίτευση είναι πολύ χειρότερη η οποία «καταγγέλλει» – σε εισαγωγικά για εμάς – ότι έχει παραδώσει, από το 2005 μέχρι σήμερα, δεκάδες νησιά της Τουρκίας στην ελληνική επικράτεια. Δηλαδή ότι νησιά που κατοικούνται εδώ και χιλιετηρίδες από Έλληνες, που ανήκουν βάσει όλων των διεθνών νόμων και κανόνων στην Ελλάδα, που είναι κατοχυρωμένα σε όλους τους διεθνείς χάρτες και διεθνείς συνθήκες ότι είναι ελληνικά, ότι αυτά δήθεν τα κατέλαβαν τα τελευταία 10 χρόνια, εμείς και οι προηγούμενες συγκυβερνήσεις. Πρόκειται για ένα ψέμα που φτιάχνει συνείδηση στον τουρκικό λαό που δεν είναι καθόλου καλό. Και, δεύτερον, πρόκειται για ένα ψέμα που χρησιμοποιείται εκατέρωθεν ενόψει των εκλογών… Αυτές οι επιδείξεις δυνάμεις, αν συνεχίσουν τις εντατικοποιήσεις, δεν καταλήγουν σε καλό ούτε για αυτόν που το κάνει… Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να συνδράμουμε σε αυτήν την συνεχή προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει εντάσεις στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο.


• Η Τουρκία θα πρέπει να συνέλθει, να κατανοήσει ότι η Ελλάδα δεν είναι καμιά χώρα στην οποία μπορεί να κάνει διάφορους περιπάτους, που έχουν στο μυαλό τους, ούτε διάφορες καταλήψεις..

24 Φεβρουαρίου 2018: Η Τουρκία με δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρει ότι η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να ανοίξει πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, το Μάϊο, αγνοεί τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, και του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, και δείχνει ότι η Ουάσιγκτον επιμένει να πλήττει την ειρήνη. Μόνο η Τουρκία μπορεί να περιφρονεί τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο ή την Συρία. Κανένας άλλος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα…

26 Φεβρουαρίου 2018: Ήταν η σειρά της Αρμενίας να βρεθεί στο στόχαστρο του «φριχτού ψυχασθενούς» ο οποίος, σε μια ακόμα εμπρηστική ομιλία του, μίλησε για «σφαγή εκατοντάδων γυναικών και παιδιών του Αζερμπαιτζάν από τους Αρμένιους τον Φεβρουάριο του 1992». Μίλησε ακόμα για «το είκοσι τοις εκατό των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν» τα οποία «παραμένουν υπό την κατοχή της Αρμενίας» συμπληρώνοντας πως «Η Τουρκία συμπάσχει βαθύτατα με τους αδερφούς της στο Αζερμπαϊτζάν σχετικά με τη βίαιη επίθεση και τη σφαγή που υπέστησαν πριν από 26 χρόνια». Για την γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων, κουβέντα… Για την βίαιη επίθεση της Τουρκίας στην Κυπριακή Δημοκρατία και την κατοχή του 38% των εδαφών της, κουβέντα… 

Την ίδια μέρα ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον «φριχτό ψυχασθενή» υπογράμμισε «την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας» και πως «η ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, σύμφωνα ψήφισμα 2401/24.2.2018 του Συμβουλίου Ασφαλείας, πρέπει να εφαρμοστεί στο σύνολο του Συριακού εδάφους, περιλαμβανομένου του Αφρίν και πρέπει να εφαρμοστεί παντού και από όλους χωρίς καθυστέρηση». Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα…

27 Φεβρουαρίου 2018: Μεγάλη περιοδεία, μέχρι τις 2 Μαρτίου, ξεκίνησε ο «φριχτός ψυχασθενής» με πρώτο σταθμό την Αλγερία όπου τον «υποδέχτηκε», με μια συγκλονιστική ανοιχτή επιστολή, ο διεθνούς φήμης συγγραφέας Kamel Daoud στην οποία, μεταξύ πολλών άλλων, αναφέρει: «Κύριε Ερντογάν, δεν σας καλωσορίζουμε στην χώρα μας, εξ΄ ονόματος  όλων όσων φυλακίσατε, δολοφονήσατε και βασανίσατε… Κύριε Ερντογάν είστε ανεπιθύμητος στην Αλγερία… Μετατρέψατε την όμορφη Τουρκία σε μια αγορά για τους συντρόφους, τους συνεργάτες, τη δυναστεία σας και μια απέραντη φυλακή για τους αντιπάλους σας… Η Ιστορία θα σας θυμάται για τους θανάτους που προκαλέσατε, για τους ανθρώπους που φυλακίσατε, για τις εκκαθαρίσεις που κάνατε, για τη διαφθορά, τα πολεμικά αεροσκάφη, τα Δικαστήρια που λειτουργούν υπό τις εντολές του σαραγιού σας…»

Την ίδια μέρα, άλλα μέλη της «Φαμίλιας Ερντογάν» έβαλαν στο στόχαστρο την Τσεχία γιατί τόλμησε να μην τους παραδώσει «αμέσως» τον πρώην ηγέτη του Συριακού Κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) Σάλεχ Μούσλιμ τον οποίο κατηγορούν «για δολοφονίες».

28 Φεβρουαρίου 2018: Μετά την Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δια της εκπροσώπου του State Department, κάλεσαν την Τουρκία να συμμορφωθεί με το ομόφωνο ψήφισμα των δεκαπέντε κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για άμεση κατάπαυση του πυρός 30 ημερών σε όλη την επικράτεια της Συρίας. Ο «φριχτός ψυχασθενής» βέβαια, δια στόματος εξαπτέρυγων, διακήρυξε πως «η απόφαση αυτή δεν θα έχει καμιά επίδραση στην Τουρκική επιχείρηση», αλλά δεν αποκλείεται να το ξανασκεφτεί αν λάβουμε υπ΄ όψη πως μόνο την 27^η Φεβρουαρίου, σύμφωνα με ανακοίνωση των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων», στο μέτωπο του Αφρίν σκοτώθηκαν τριάντα ένας Τούρκοι στρατιώτες και ανατινάχτηκαν τρία Τουρκικά τεθωρακισμένα. Καλές οι θριαμβολογίες για «προέλαση» και «κατάληψη» του Αφρίν, αλλά τα φέρετρα που καταφθάνουν συνεχώς στην Τουρκία, άλλα δείχνουν…

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Το καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει στην γειτονική Τουρκία ο «φριχτός ψυχασθενής» έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Αυτό-προσδιορίζεται  «παγκόσμια δύναμη» και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όλους τους κανόνες που εξασφαλίζουν την παγκόσμια ειρήνη. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα παγκόσμιο πειρατή που μέσα στην ψυχική του ασθένεια, ζει σε ένα δικό του κόσμο. Η ώρα όμως που θα προσγειωθεί απότομα στον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι πλέον μακριά…

________________________________________

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

πηγή:  analyst.gr

Στο σφυρί και η Εγνατία Οδός από κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ

Το μεγαλύτερο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων της χώρας ξεπουλιέται στα ιδιωτικά συμφέροντα - Η Εγνατία Οδός είναι μια υποδομή που τώρα αποδίδει καρπούς. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Άλλωστε και η ίδια η διοίκηση της εταιρείας υποστηρίζει ότι σε βάθος 35ετίας τα καθαρά κέρδη μπορούν να είναι πάνω από 5,3 δισεκατομμύρια, με την ισχύουσα τιμή χρέωσης ανά χιλιόμετρο...

 του Θανάση Ματθαίου (*)

Η Εγνατία Οδός (Ηγουμενίτσα – Κήποι) και οι 3 μεγάλοι Κάθετοι Άξονες (Σιάτιστα – Κρυσταλλοπηγή, Αξιός – Εύζωνοι, Θεσσαλονίκη – Σέρρες – Προμαχώνας), μήκους περίπου 900 χιλιομέτρων, που κατασκευάστηκαν, ολοκληρώθηκαν και λειτουργούν, εκποιούνται! Μια υποδομή που πληρώθηκε από δημόσιες και ευρωπαϊκές πιστώσεις, κατασκευάστηκε από χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι αντιμετώπισαν πολλές αντιξοότητες και σήμερα αποδίδει τους καρπούς αυτής της διαδικασίας στα δημόσια ταμεία ξεπουλιέται.

Το πρώτο στάδιο του διαγωνισμού (εκδήλωση ενδιαφέροντος) διενεργήθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου και σ’ αυτό εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους, όπως ήταν αναμενόμενο, μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Αυτό και μόνο το γεγονός αποκαλύπτει την αξία του οδικού δικτύου και τα προσδοκώμενα, από τους κολοσσούς, τεράστια κέρδη.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων της Εγνατίας Οδού (ΣΕΤΕΟ), όλο το προηγούμενο διάστημα από το 2011, όταν «σε μια νύχτα» εκχωρήθηκε το δικαίωμα στο ΤΑΙΠΕΔ μέχρι και σήμερα, έχει εκφράσει με κάθε τρόπο, με ανακοινώσεις και δελτία τύπου, με απεργίες και στάσεις εργασίας, με άνοιγμα των διοδίων και διανομή φυλλαδίων, με επιστολές προς την κυβέρνηση και τη διοίκηση της εταιρείας, την κατηγορηματική αντίθεσή του στη σχεδιαζόμενη παραχώρηση του αυτοκινητόδρομου.

Η Εγνατία Οδός είναι μια υποδομή που τώρα αποδίδει καρπούς. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Άλλωστε και η ίδια η διοίκηση της εταιρείας υποστηρίζει ότι σε βάθος 35ετίας τα καθαρά κέρδη μπορούν να είναι πάνω από 5,3 δισεκατομμύρια, με την ισχύουσα τιμή χρέωσης ανά χιλιόμετρο. Οι παραχωρημένοι αυτοκινητόδρομοι εφαρμόζουν υπερδιπλάσια τιμή ανά χιλιόμετρο. Με τέτοια τιμή χρέωσης των διοδίων, που θα εφαρμοστεί αμέσως από τον παραχωρησιούχο, τα κέρδη υπερδιπλασιάζονται, γιατί το κόστος λειτουργίας παραμένει σχετικά σταθερό, με ενδεχόμενη μείωση λόγω εφαρμογής συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας.

Κύριο μέλημα του Συλλόγου Εργαζόμενων δεν είναι η ανάδειξη του θέματος προκειμένου να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων της εταιρείας. Οι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν κατ’ επανάληψη παρευρεθεί ακόμη και στις Γενικές Συνελεύσεις και διαβεβαιώνουν ότι η εταιρεία θα παραμείνει. Το διακύβευμα για εμάς είναι αυτό της εκποίησης της Δημόσιας περιουσίας και μάλιστα χωρίς καμία διασφάλιση κατώτατου τιμήματος, χωρίς καν εφαρμογή των ευρωπαϊκών οδηγιών που αφορούν τις παραχωρήσεις. Η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος «παραλείπει» την αναφορά της αξίας της παραχώρησης ως «τάξης μεγέθους ή ενδεικτικής αξίας», όπως ορίζει το Άρθρο 31 και διευκρινίζεται στο Παράρτημα V της Οδηγίας 2014/23/ΕΕ σχετικά με την Προκήρυξη (η ανάθεση αναφέρεται στο Άρθρο 32) Συμβάσεων Παραχώρησης.

Τα κέρδη της Εγνατίας

Η Εγνατία Οδός είναι μια υποδομή που τώρα αποδίδει καρπούς. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Άλλωστε και η ίδια η διοίκηση της εταιρείας υποστηρίζει ότι σε βάθος 35ετίας τα καθαρά κέρδη μπορούν να είναι πάνω από 5,3 δισεκατομμύρια, με την ισχύουσα τιμή χρέωσης ανά χιλιόμετρο. Οι παραχωρημένοι αυτοκινητόδρομοι εφαρμόζουν υπερδιπλάσια τιμή ανά χιλιόμετρο. Με τέτοια τιμή χρέωσης των διοδίων, που θα εφαρμοστεί αμέσως από τον παραχωρησιούχο, τα κέρδη υπερδιπλασιάζονται, γιατί το κόστος λειτουργίας παραμένει σχετικά σταθερό, με ενδεχόμενη μείωση λόγω εφαρμογής συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας. Εδώ θα πρέπει να συνυπολογιστεί και ο τεράστιος κύκλος εργασιών που προσφέρεται για τις ιδιωτικές εταιρείες. Η ενασχόλησή τους με τη λειτουργία και τη συντήρηση της οδού τους αποφέρει σημαντική χρηματοδότηση, καθώς οι σημερινές δημόσιες επενδύσεις για νέα έργα δεν μπορούν να καλύψουν την βιωσιμότητά τους.

Κατά τα 15, μέχρι σήμερα, χρόνια λειτουργίας της Εγνατίας Οδού υπό Δημόσιο έλεγχο, έχει αποδειχθεί ότι με τη Δημόσια διαχείριση του δικτύου από την εταιρεία Εγνατία Οδός Α.Ε. διασφαλίζεται η διαφάνεια στις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης, καθώς τα έργα δημοπρατούνται με δημόσιους διαγωνισμούς και ανατίθενται στο μειοδότη, σε αντίθεση με τις παραχωρήσεις όπου «ανατίθενται» σε «συγγενείς» εταιρείες και οι δαπάνες παρουσιάζονται υπερδιπλάσιες. Ταυτόχρονα, το επίπεδο ασφάλειας της κυκλοφορίας διέπεται από εγκεκριμένες Οδηγίες Λειτουργίας και όχι από τη «βούληση» των ιδιωτών, χωρίς κανένα έλεγχο. Επίσης, τυχόν πρόσθετο κατασκευαστικό αντικείμενο, με τη Δημόσια διαχείριση του αυτοκινητόδρομου, θα προκηρυχθεί και πάλι ως Δημόσιο Έργο, ενώ στην περίπτωση της παραχώρησης οι διαδικασίες είναι αδιαφανείς και ανεξέλεγκτες.

Κατά τις επαφές του ΣΕΤΕΟ τόσο με κυβερνητικούς παράγοντες όσο και με το ΤΑΙΠΕΔ, κανείς από τους σχεδιαστές ή υποστηρικτές της παραχώρησης δεν αντέκρουσε τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα των εργαζομένων. Να μας πει, έστω, ότι κάτι από όσα λέμε και προβάλλουμε δεν είναι σωστό, ότι με την παραχώρηση το όφελος του Δημοσίου θα είναι μεγαλύτερο.

Το σύνολο των εξόδων λειτουργίας και συντήρησης του δικτύου της Εγνατίας Οδού, μαζί με τις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας, αγγίζει τα 50 εκ. ευρώ ετησίως. Τα έσοδά της, με την παρούσα χαμηλή χρέωση διοδίων, υπερβαίνουν τα 100 εκ. Το πλεόνασμα αυτό των εσόδων, περίπου 50 εκ. ευρώ το χρόνο, μπορεί να επιστρέψει στην κοινωνία με άλλα έργα που έχει τόσο πολύ ανάγκη και όχι να καταλήξει ανεξέλεγκτα στις τσέπες των ιδιωτών. Τα χρήματα αυτά, τα οποία προέρχονται από τις τσέπες των μετακινούμενων μέσω των διοδίων, θα μπορούσαν να επενδυθούν σε έργα κατά μήκος της Εγνατίας Οδού, σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο, θα μπορούσαν να θεραπεύσουν το υπόλοιπο οδικό δίκτυο, το οποίο οφείλει να παρέχει το κράτος σε όσους δεν επιθυμούν να πληρώσουν διόδια. Με έναν σχεδιασμό από το Υπουργείο, θα μπορούσαν να διατεθούν σημαντικά κονδύλια από τα έσοδα της Εγνατίας Οδού στη βελτίωση άλλων δημόσιων υποδομών, στον αντισεισμικό έλεγχο, στην αντιπλημμυρική προστασία.

Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε και ένα ακόμη σημαντικό όφελος από τη δημόσια διαχείριση της οδού. Αν ο δρόμος παραμείνει δημόσιος είναι εφικτό να νομοθετούνται εξαιρέσεις για τις διελεύσεις της οδού, που να αφορούν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ή την τοπική κυκλοφορία. Και αυτό μπορεί να είναι ευμετάβλητο, ανάλογα με τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να συμβαίνει στους ιδιωτικούς αυτοκινητόδρομους. Ακόμα και αν γίνει αυτό στους ιδιωτικούς αυτοκινητόδρομους, ουσιαστικά τη δαπάνη αυτή θα ανακτήσει ο ιδιώτης, ως κρατική επιχορήγηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 Ξεπούλημα χωρίς επιχειρήματα από την κυβέρνηση

Κατά τις επαφές του ΣΕΤΕΟ τόσο με κυβερνητικούς παράγοντες όσο και με το ΤΑΙΠΕΔ, κανείς από τους σχεδιαστές ή υποστηρικτές της παραχώρησης δεν αντέκρουσε τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα των εργαζομένων. Να μας πει, έστω, ότι κάτι από όσα λέμε και προβάλλουμε δεν είναι σωστό, ότι με την παραχώρηση το όφελος του Δημοσίου θα είναι μεγαλύτερο. Αντίθετα, έγινε σαφές σε όλους μας ότι η μόνη αιτιολόγηση της παραχώρησης είναι οι οδηγίες της επιτροπείας και οι πιέσεις των μονοπωλιακών ομίλων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!

Θα πρέπει να αναφερθεί, επίσης, ότι κατά τη διαδικασία έγκρισης της παρούσας Διοίκησης της Εγνατία Οδός Α.Ε. από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής τον Γενάρη του 2016, τόσο ο Υπουργός κ. Σπίρτζης όσο και η προτεινόμενη Διοίκηση (Πρόεδρος και Δ/νουσα Σύμβουλος) παρουσίασαν ξεκάθαρες και σαφείς θέσεις ενάντια στην σχεδιαζόμενη παραχώρηση του αυτοκινητόδρομου από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις, αναπτύσσοντας παρόμοια με τα δικά μας επιχειρήματα. Είναι αποκαλυπτικό ότι οι σημερινές απόψεις τους ουσιαστικά ταυτίστηκαν με εκείνες που επέκριναν.
Σε μία ύστατη προσπάθεια του ΣΕΤΕΟ προς τη Διοίκηση της Εταιρείας, να κατέβει η ίδια η Εταιρεία ως υποψήφια για την παραχώρηση, αφού διαθέτει τόσο την τεχνική όσο και τη χρηματοοικονομική επάρκεια, ούτε αυτό έγινε αποδεκτό.

Η τελευταία δράση των εργαζομένων στην Εγνατία Οδό, ήταν η κήρυξη 24ωρης απεργίας, κατά την ημέρα του διαγωνισμού από το ΤΑΙΠΕΔ. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη, όπως και στις κινητοποιήσεις που κάναμε σε κάθε δημοπράτηση κατασκευής διοδίων και σε άλλους σημαντικούς σταθμούς αυτού του αγώνα. Κάναμε πολλά, σε συλλογική βάση, κρατήσαμε το αίτημα ενάντια στην παραχώρηση, δεν υποκύψαμε στις πιέσεις της κυβέρνησης ακόμα και όταν ήταν θέμα «αξιολόγησης», κάναμε ένα ντοκιμαντέρ, με αρκετές χιλιάδες views, που ενημερώνει τους πολίτες για την εκποίηση της Εγνατίας από το ΤΑΙΠΕΔ, ίσως κάναμε και λάθη ή θα μπορούσαμε να κάνουμε και άλλες δράσεις που δεν τολμήσαμε, όμως θα συνεχίσουμε ενωμένοι μέχρι το τέλος.

(*) Ο Θανάσης Ματθαίου είναι Πολιτικός Μηχανικός, μέλος του ΔΣ ΣΕΤΕΟ

Ελληνική «λύση» στο ευρωπαϊκό χρέος

Πώς διασταυρώνονται τα τεχνικά σενάρια του ESM για την Ελλάδα με τον επιζητούμενο γαλλογερμανικό συμβιβασμό για την τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης..

 

 του Γιάννη Κιμπουρόπουλου (*)

 

 Η μία από τις δυο εκκρεμότητες που επεσήμανε το Eurogroup στη συνεδρίαση της προηγούμενης Δευτέρας για την εκταμίευση της δόσης των 5,7 δισ. έκλεισε. Το ΣτΕ απέρριψε και τις τελευταίες δειλές ενστάσεις της υπουργού Πολιτισμού και έκρινε νόμιμο το Προεδρικό Διάταγμα για το Ελληνικό. Η δεύτερη εκκρεμότητα, αυτή της προόδου στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, που έγινε και αφορμή φραστικής έντασης μεταξύ Ντράγκι και Ε. Τσακαλώτου, δεν μπορεί να κριθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Έτσι κι αλλιώς, η δέσμευση για 10.000 πλειστηριασμούς ακινήτων φέτος δεν μπορεί να αξιολογηθεί πριν το τέλος του έτους. Εκτός απροόπτου, στη συνεδρίαση του Eurogroup στις 12 Μαρτίου θα δοθεί το τελικό «οκ» για την εκταμίευση, εφόσον επιδειχθεί ένα έστω συμβολικό αποτέλεσμα και από τους πλειστηριασμούς, από τις 28 Φεβρουαρίου και μετά που θα γίνει γενικευμένη εφαρμογή τους, υπό αστυνομική φρούρηση και μακριά από τα ενοχλητικά βλέμματα των κινημάτων.

«Κόψτε τον λαιμό σας…» 

Αν και περίσσεψαν τα καλά λόγια και οι έπαινοι για την «μεταρρυθμιστική πρόοδο» της Ελλάδας, με την «απαλλακτική» για την κυβέρνηση επισήμανση ότι οι δύο εκκρεμότητες «είναι εκτός ελέγχου της», αυτό που έχει ενδιαφέρον στη μικρή εμπλοκή της αξιολόγησης και στο «καψόνι» των δανειστών και ιδιαίτερα της ΕΚΤ –που συμμετείχε στη «διευρυμένη» σύνθεση του κατά τα λοιπά «άτυπου» Eurogroup– είναι ότι τους είναι αδιάφορα ακόμη και τα στοιχειώδη του κράτους δικαίου και της διάκρισης των εξουσιών: οι εκκρεμότητες της τρίτης αξιολόγησης εξαρτώντο από τη δικαιοσύνη –το ΣτΕ και τους συμβολαιογράφους–, αλλά το υπόρρητο μήνυμα ήταν περίπου «κόψτε το λαιμό σας για να ξεπεραστούν τα εμπόδια».

Αυτό το περιστατικό πάντως δεν αναστρέφει τη βασική επιλογή των δανειστών να δρομολογήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου. Άλλωστε, ενώ η εκταμίευση των δόσεων εκκρεμεί και θα δοθεί σε υποδόσεις και σε βάθος 2 μηνών, με συγκεκριμένη δέσμευση ποσών (3,3 δισ. για την αποπληρωμή χρέους, 1,9 δισ. ευρώ για το μαξιλάρι ρευστότητας, 1,5 δισ. ευρώ για τις οφειλές και άλλο 1 δισ. αργότερα για τον ίδιο σκοπό, με στόχο να εκμηδενιστούν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου μέχρι τον Αύγουστο), την ίδια στιγμή οι δανειστές δρομολογούν την τυπική εκκίνηση της τέταρτης αξιολόγησης.

Πολιτική σταθερότητα 

Τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου θα βρίσκονται τη Δευτέρα στην Αθήνα, θα αρχίσουν την κατάρτιση της τελικής λίστας νέων προαπαιτουμένων με στόχο όλα να τελειώσουν μέχρι 21 Ιουνίου (συνεδρίαση Eurogroup). Αυτό μπορεί να δηλώνει έμμεσα εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι δεν θα χάσει το μεταρρυθμιστικό της tempo, αλλά μερικά πράγματα δηλώνονται και ανοικτά. Ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, αν υποθέσουμε ότι εκφράζει τον πολιτικό συμβιβασμό που επικρατεί στην ηγεσία της Ευρωζώνης, έθεσε ως πολιτικές προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση του Μνημονίου την «ιδιοκτησία» των μεταρρυθμίσεων από την κυβέρνηση και τη «σταθερότητα ανεξαρτήτως πολιτικού κύκλου». Αυτό είναι μια αβάντα στην κυβέρνηση, αλλά και ένα μήνυμα προς τη Ν.Δ. Κι έχει τη σημασία του σε μια περίοδο οξύτατης έντασης με αφορμή το σκάνδαλο Novartis.

Οι δανειστές, λοιπόν, μένουν προσηλωμένοι στο βασικό σενάριο της εξόδου από το Μνημόνιο αποφεύγοντας τις πολλές λεπτομέρειες για το είδος της επιτροπείας που θα το διαδεχθεί και τη μάλλον φιλολογικού χαρακτήρα συζήτηση περί «καθαρής ή μη εξόδου». Το αν η έξοδος θα συνοδευτεί από προληπτική πιστωτική γραμμή ή όχι είναι ερώτημα που η απάντησή του θα εκκρεμεί μέχρι να υπάρξει «λύση» για το χρέος. Κι αυτή με τη σειρά της συναρτάται όχι μόνο με την «τεχνική προετοιμασία» που κάνει ο ESM με βάση τη γαλλική πρόταση ελάφρυνση (επιμηκύνσεις και μειώσεις ανάλογα με την ανάπτυξη), αλλά και με τις ζυμώσεις που είναι σε εξέλιξη για τη «μεταρρύθμιση» της Ευρωζώνης. Κεντρικό στοιχείο αυτής της μεταρρύθμισης είναι η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης με τη δημιουργία πανευρωπαϊκού ταμείου εγγύησης καταθέσεων. Διόλου τυχαία, το θέμα απασχόλησε την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, μαζί με το θέμα της Ελλάδας και της μετεξέλιξης του ESM σε EMF. Κι εκεί καταγράφηκαν ξανά οι γερμανικές αντιστάσεις στην τραπεζική ένωση και οι γαλλικές (και όχι μόνο) πιέσεις για την ταχύτατη ολοκλήρωσή της.

Γαλλογερμανικές διενέξεις

Η γερμανική πλευρά, συνεπικουρούμενη από την Ολλανδία κι άλλες «βόρειες» χώρες, υποστηρίζει ότι πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων είναι αδύνατο να υπάρξει όσο οι τράπεζες είναι φορτωμένες με κρατικά χρέη, και άρα είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο κρατικής χρεοκοπίας που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μόνο με κούρεμα ομολόγων, άρα με ζημιές σε όλους τους ιδιώτες κατόχους χρέους, και φυσικά στις τράπεζες, όπως συνέβη με το ελληνικό PSI. Γάλλοι και Ιταλοί- των οποίων οι τράπεζες κάθονται σε βουνά κρατικού χρέους- θεωρούν αδιανόητο και καταστροφικό κάτι τέτοιο, και γι’ αυτό υποστηρίζουν έναν συμβιβασμό σε κοινό μηχανισμό διαχείρισης του κρατικού χρέους που αντιστοιχεί στο «γαλλικό κλειδί» για το ελληνικό χρέος: ένα μηχανισμό αυτόματης αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών, με επιμηκύνσεις των ομολόγων, σε συνάρτηση με τον ρυθμό ανάπτυξης κάθε χώρας, ώστε να ελαφρύνεται το βάρος που σηκώνουν οι τράπεζες. Ήδη ο ESM, που προετοιμάζεται να μεταμορφωθεί σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, επεξεργάζεται τη σχετική πρόταση, ώστε να επιτευχθεί γαλλογερμανικός συμβιβασμός και για την τραπεζική ένωση και ο Ρέγκινγκ έχει μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό (βλέπε σχετικό κείμενο στον Δρόμο, 3/2/2018, «Το χρέος ως εργαλείο μεταμνημονιακής επιτήρησης»).

Κατά τα φαινόμενα η «λύση» στο ζήτημα του ελληνικού χρέους διασταυρώνεται με τη «λύση» στο θέμα του χρέους της Ευρωζώνης και της τραπεζικής ένωσής της. Αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό την ιδιαίτερη ανησυχία του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις ελληνικές τράπεζες. Εάν η Ελλάδα πρόκειται να αποτελέσει το μοντέλο πρώτης εφαρμογής του αυτόματου μηχανισμού αναδιάρθρωσης του χρέους, που θα ξεκλειδώνει και την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, «η δουλειά πρέπει να γίνει σωστά». Γι’ αυτό και ενισχύονται οι πιέσεις του SSM προς τις ελληνικές τράπεζες να ξεφορτωθούν ακίνητα και να μειώσουν το απόθεμα προβλέψεων ύψους 58 δισ. ευρώ που έχουν συσσωρεύσει, ώστε να μειώσουν αντίστοιχα τα κόκκινα δάνεια. Οι πιέσεις εντείνονται ενόψει της έναρξης των stress tests, στις 28 του μηνός, την ίδια μέρα που ξεκινούν οι γενικευμένοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Και μάλλον δεν πρόκειται για σύμπτωση.

Αυτές τις διεργασίες είχε προφανώς υπόψη και η Moody’s επιλέγοντας να επισπεύσει και να βελτιώσει σε σχέση με τους άλλους οίκους την πιστοληπτική βαθμολόγηση της Ελλάδας. Η Moody’s προεξοφλεί «καθαρή έξοδο» στις αγορές, ελάφρυνση του χρέους βάσει της γαλλικής πρότασης, βελτίωση της εικόνας των τραπεζών και διατήρηση της «μεταρρυθμιστικής» δυναμικής στην Ελλάδα.

 

(*) Ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος είναι Δημοσιογράφος, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά της Αριστεράς, κυρίως για ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα..

πηγή: e-dromos.gr

Αναγκαία βήματα για την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας

Η επιδέξια χρήση του εργαλείου της κοινωνικής οικονομίας και η αξιοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου που είναι ανενεργό, δίνει τη δυνατότητα μίας γρήγορης και υγιούς οικονομικής ανάπτυξης, βασισμένη σε νέα δεδομένα και νέες ιδέες....

των Αθηνά Λιαπίκου και Μάρκου Χαρίτου

Η κοινωνική οικονομία αργά, αλλά σταθερά, έρχεται στο προσκήνιο. Προς το παρόν περισσότερο ως ερώτημα και αγωνία μιας κοινωνίας χτυπημένης από την κρίση, που αναζητά λύσεις και διεξόδους στη βάση του συνεργατισμού και της αλληλεγγύης.

Οι ρίζες του συνεργατισμού και της αλληλέγγυας οικονομίας είναι βαθιές και φτάνουν πολύ πίσω στην ιστορία του ελληνικού λαού. Το πεδίο κάποτε υπήρξε ευρύτατο. Είναι περισσότερο γνωστός ο συνεργατισμός που αναπτύχθηκε στα Αμπελάκια, στις συντροφιές των χτιστάδων και των μαστόρων της πέτρας από τα Λαγκάδια και άλλες περιοχές της Ελλάδος, τα έργα των οποίων στέκονται ακόμη όρθια σε παραδοσιακούς οικισμούς, γιοφύρια, λιθόστρωτα, καλντερίμια. Μια μορφή συνεργατισμού επίσης υπήρχε σε παλαιότερες εποχές ως συνεταιρισμός πλοιοκτητών και ναυτοσύνης, μορφή που επέτρεψε την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας σε δύσκολες εποχές. Ακόμη, υπάρχουν πλήθος ταμείων αλληλοβοηθείας, κατάλοιπο των ελλείψεων ή της απουσίας κρατικού συστήματος πρόνοιας.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η ιδέα του συνεργατισμού και του συνεταιρίζεσθαι δέχτηκε αλλεπάλληλα χτυπήματα από φαινόμενα διαφθοράς, που οδήγησαν στην απαξίωση και στην κατάρρευση των αρχών και των σκοπών που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία των συνεταιριστικών και αλληλέγγυων οργανώσεων. Ένα τεράστιο κοινωνικό κεφάλαιο απαξιώθηκε και μαζί απαξιώθηκαν και τελικά εκποιήθηκαν τεράστιες παραγωγικές επενδύσεις, που δημιουργήθηκαν με τον κόπο ολόκληρων γενιών, και κατασπαταλήθηκαν εθνικοί ή κοινοτικοί πόρων. Σε πολλές περιπτώσεις δεν χάθηκε μόνο το παραγωγικό κεφάλαιο, χάθηκε και άυλο κεφάλαιο, όπως πχ brand names ή οι δομές και οι τρόποι μετάδοσης της τοπικής τεχνογνωσίας και μαζί με όλα αυτά χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Νέα πνοή

Ένα νέο ξεκίνημα επιχειρείται με το νέο νομοθέτημα, το νόμο 4430/2016, και την προσπάθεια να αποτυπωθούν σε αυτόν με ενάργεια οι αρχές και οι σκοποί της κοινωνικής οικονομίας. Τοποθετείται έτσι πάνω στις ορθές βάσεις η εκκίνηση ενός νέου συνεταιριστικού και συνεργατικού μοντέλου ανάπτυξης, που θα μπορέσει με δικτυώσεις και συνέργειες να ενώσει το κατακερματισμένο, λόγω νομοθεσίας, σημερινό τοπίο της συνεταιριστικής οικονομίας στην Ελλάδα και να συμβάλλει αποτελεσματικά στην παραγωγική ανασυγκρότηση, αποτελώντας έτσι επάξια τον τρίτο πυλώνα της οικονομίας, δίπλα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Για να αυξηθεί η λειτουργικότητα του νομοθετικού πλαισίου είναι αναγκαία η έκδοση των σχετικών ΚΥΑ (Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων) και στη συνέχεια των εφαρμοστικών εγκυκλίων, μέσω των οποίων είναι εξοικειωμένοι οι μηχανισμοί των συναρμόδιων υπουργείων και φορέων να λειτουργούν, προσφέροντας με τη σειρά τους ένα συνεκτικό και ομογενές περιβάλλον λειτουργίας στα υφιστάμενα ή στα νέα μέλη του μητρώου κοινωνικής οικονομίας.

Επίσης, στον ενάμιση χρόνο που έχει περάσει από τον Οκτώβριο του 2016, που ψηφίστηκε ο νέος νόμος, έχει διαπιστωθεί η αναγκαιότητα κρίσιμων βελτιώσεων που χρήζουν άμεσης νομοθετικής παρέμβασης για να επιλυθούν ζητήματα που προέκυψαν, όπως πχ τα θέματα που αφορούν στο ασφαλιστικό καθεστώς των Συνεταιρισμών Εργαζομένων, ή θέματα που έχουν να κάνουν με το τέλος επιτηδεύματος. Αμφισημίες ως προς την ερμηνεία του νόμου ή της σχετικής ΥΑ που έχουν παρατηρηθεί, όπως πχ μεταξύ διαφορετικών ΔΟΥ, πρέπει να επιλυθούν.

Η κοινωνική οικονομία, αποτυπωμένη σε νούμερα με στοιχεία του 2015, αποτελεί το 0,0037% του ΑΕΠ και το σύνολο της συνεταιριστικής οικονομίας (αγροτικοί, καταναλωτικοί, προμηθευτικοί συνεταιρισμοί, μέλη του μητρώου κοινωνικής οικονομίας κ.α.) αποτελεί το 3,5% του ΑΕΠ. Αναμένονται νεότερα στατιστικά στοιχεία, για τα οποία εκτιμάται ότι δεν θα διαφοροποιήσουν την εικόνα. Ένα πολύ χρήσιμο στοιχείο, που δεν έχουμε δει δημοσιευμένο, είναι στατιστικά για τον αριθμό των εργαζομένων και τις μεταβολές από το 2012 μέχρι σήμερα.

Το ευρωπαϊκό παράδειγμα

Συγκριτικά παραθέτουμε μια σύντομη απεικόνιση της συνεταιριστικής οικονομίας της ΕΕ:
Συνολικά υπάρχουν 250.000 συνεταιρισμοί στην ΕΕ, οι οποίοι ανήκουν σε 163 εκατομμύρια πολίτες (το ένα τρίτο του πληθυσμού της ΕΕ) και απασχολούν 5,4 εκατομμύρια άτομα.

Οι συνεταιρισμοί κατέχουν σημαντικά μερίδια αγοράς στους παραγωγικούς τομείς των οικονομιών της ΕΕ:
Γεωργία: 83% στην Ολλανδία, 79% στη Φινλανδία, 55% στην Ιταλία και 50% στη Γαλλία.
Δασοκομία: 60% στη Σουηδία και 31% στη Φινλανδία.
Τραπεζική: 50% στη Γαλλία, 37% στην Κύπρο, 35% στη Φινλανδία, 31% στην Αυστρία και 21% στη Γερμανία.
Λιανικό εμπόριο: 36% στη Φινλανδία και 20% στη Σουηδία.
Φαρμακευτική και υγειονομική περίθαλψη: 21% στην Ισπανία και 18% στο Βέλγιο.

Μέτρα στήριξης

Οι φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας με επαρκή υποστήριξη θα μπορέσουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία σταθερών θέσεων απασχόλησης και να συμβάλλουν στην ευημερία του πληθυσμού.

Επιτακτική ανάγκη η διαφύλαξη του νεαρού πεδίου της κοινωνικής οικονομίας από φαινόμενα προσομοίωσης της εφαρμογής των αρχών και των σκοπών της από επιχειρήσεις ή νομικές μορφές, που θα ήθελαν να επωφεληθούν προσωρινά από χρηματοδοτήσεις ή επιδοτήσεις που αφορούν το πεδίο, και είναι μάλλον βέβαιο ότι θα δελεάσουν και θα προσελκύσουν φορείς κακών πρακτικών του παρελθόντος.

Για τη διαφύλαξη, λοιπόν, την εύρυθμη λειτουργία και υγιή ανάπτυξη του χώρου της κοινωνικής οικονομίας και για να μην επαναληφθούν τα λάθη ή οι παρεκκλίσεις του παρελθόντος, απαιτείται η ουσιώδης πιστοποίηση των μελών του Μητρώου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και των προϊόντων και υπηρεσιών που παράγουν, μέσω της δημιουργίας Σήματος Κοινωνικής Επιχείρησης, βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών και η πιστοποίηση των φορέων που τις πληρούν. Σε επόμενο βήμα μπορεί να υπάρξει η δημιουργία Σήματος, που θα αφορά προϊόντα και υπηρεσίες παραγόμενα στο πλαίσιο των αρχών της κοινωνικής οικονομίας.

Θεωρούμε πολύ σημαντική την ενεργό εμπλοκή του ΟΑΕΔ στο εγχείρημα της Κοινωνικής Οικονομίας για να υπάρχει άμεση διασύνδεση του ζητήματος της ανεργίας ανά κλάδο και των πολιτικών που θα πρέπει να εκπονηθούν βασιζόμενες σε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, στατιστικά δεδομένα, εξειδικευμένα προγράμματα κλπ

Η επιδέξια χρήση του εργαλείου της κοινωνικής οικονομίας και η αξιοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου που είναι ανενεργό, δίνει τη δυνατότητα μίας γρήγορης και υγιούς οικονομικής ανάπτυξης, βασισμένη σε νέα δεδομένα και νέες ιδέες.
πηγή: epohi.gr

Ανησυχία στις ΗΠΑ από ενδεχόμενη συμφωνία με Σ. Αραβία για την πυρηνική ενέργεια

Η φερόμενη σπουδή της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ να καταλήξει το προσεχές διάστημα σε συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία στο πεδίο της πυρηνικής ενέργειας προκαλεί έντονη ανησυχία....

Η φερόμενη σπουδή της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ να καταλήξει το προσεχές διάστημα σε συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία στο πεδίο της πυρηνικής ενέργειας προκαλεί την έντονη ανησυχία ενός αμερικανού γερουσιαστή, ο οποίος απαίτησε την Τρίτη να υπάρξει σε τέτοια περίπτωση ρητή δέσμευση από μέρους του Ριάντ στη μη διάδοση....

Το Ριάντ αναμένεται να αποκαλύψει σύντομα σε ποιες εταιρείες θα αναθέσει την κατασκευή των πρώτων δύο αντιδραστήρων εντός των ορίων του πυρηνικού του προγράμματος - αναμένεται να κάνει αναθέσεις για να κατασκευαστούν συνολικά δεκαέξι αντιδραστήρες- και βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους σαουδάραβες και την αμερικανική κυβέρνηση προκειμένου η Ουάσινγκτον να συναινέσει στην εξαγωγή τεχνολογίας που είναι απαραίτητη για τον σκοπό αυτό.

Ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής Εντ Μλάρκι

Ο Εντ Μάρκι, δημοκρατικός γερουσιαστής της Μασαχουσέτης, υπογράμμισε ωστόσο την ανάγκη η κυβέρνηση Τραμπ να αποσπάσει από το Ριάντ την αποδοχή μιας συμφωνίας μη διάδοσης, όπως αυτές που έχουν ήδη υπογραφεί μεταξύ των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας, της Ινδίας, αλλά και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

«Κάθε συμφωνία πρέπει ασφαλώς να συμπεριλαμβάνει μια δέσμευση για τη μη διάδοση, δηλαδή τη (σ.σ. λεγόμενη) «συμφωνία 123″, ανάμεσα στις δύο χώρες», επισήμανε ο Μάρκι σε επιστολή που απηύθυνε στον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον και στον υπουργό Ενέργειας Ρικ Πέρι, αντίγραφο της οποίας έχει στη διάθεσή του το Γαλλικό Πρακτορείο.

«Όμως προηγούμενες αμερικανικές προσπάθειες για να συναφθεί συμφωνία 123 με τη Σαουδική Αραβία δεν στέφθηκαν από επιτυχία, εξαιτίας της αντίθεσης (του Ριάντ) στην αποκήρυξη του εμπλουτισμού ουρανίου ή της επανεπεξεργασίας αναλωθέντων πυρηνικών καυσίμων στο έδαφός του, (του όρου) που συνιστά τον «χρυσό κανόνα» κάθε συμφωνίας 123», συνέχισε ο Μάρκι.
Οι εξελίξεις καταγράφονται με φόντο τις διπλωματικές εντάσεις γύρω από το πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, χώρας με την οποία το Ριάντ έχει ανοικτά εχθρική σχέση.

Για τον Μάρκι, «η απροθυμία που έχει δείξει το σαουδαραβικό βασίλειο ως προς το να δεσμευθεί (σε μια συμφωνία 123) είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, υπό το φως σχολίων που έχουν κάνει σαουδάραβες αξιωματούχοι και μέλη της βασιλικής οικογένειας, με τα οποία άφησαν να εννοηθεί ότι το πυρηνικό πρόγραμμα μπορεί επίσης να υπηρετήσει γεωπολιτικούς σκοπούς, πέραν της παραγωγής ενέργειας».
Σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ, ο σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν αναμένεται να επισκεφθεί τις ΗΠΑ στις αρχές του Μαρτίου κι ίσως συναντηθεί με τον πρόεδρο Τραμπ. Η επίσκεψη πάντως δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επίσημα, ούτε από την Ουάσινγκτον, ούτε από το Ριάντ.

Δίλημμα

Στην επιστολή, ο Μάρκι ρωτά ιδίως τους δύο υπουργούς «ποιος είναι ο λόγος για τη διεξαγωγή των νέων συζητήσεων για μια συμφωνία συνεργασίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία» στο πεδίο της πυρηνικής ενέργειας.

Ζητά να ενημερωθεί επίσης για το εάν «ζήτησε η Σαουδική Αραβία από την (αμερικανική) κυβέρνηση να εξετάσει το ενδεχόμενο να συναφθεί μια συμφωνία 123 που δεν θα συμπεριλαμβάνει τον χρυσό κανόνα, ή αν η κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε μόνη της να εξετάσει το ενδεχόμενο».

Μιλώντας στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC στο περιθώριο μιας συνόδου στο Μόναχο, περί τα μέσα Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, ο Άντελ αλ Τζουμπέιρ, είχε εμμέσως πλην σαφώς απειλήσει τις ΗΠΑ ότι το Ριάντ θα στραφεί σε άλλες χώρες αν η κυβέρνηση Τραμπ αρνηθεί να προσφέρει την υποστήριξή της στο σαουδαραβικό πολιτικό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας.

Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg, ο Πέρι αναμένεται να ταξιδέψει στο Λονδίνο στα τέλη της εβδομάδας για συνομιλίες με σαουδάραβες αξιωματούχους, ανάμεσά τους τον υπουργό Ενέργειας και τον υπουργό Υποδομών.

Αναφερόμενος στο πιθανό ταξίδι, ο Μάρκι, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, αξίωσε «αμέσως μόλις επιστρέψει (…) ο υπουργός Πέρι να ενημερώσει εμένα και τους συναδέλφους μου στην Επιτροπή για το τι διεμοίφθη», ενώ ζήτησε «η κυβέρνηση Τραμπ να εξηγήσει περαιτέρω γιατί είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί όσον αφορά τη θέση που τηρούν εδώ και πολύ καιρό οι ΗΠΑ στο πλαίσιο μιας ενδεχόμενης συμφωνίας 123 με τη Σαουδική Αραβία».

Σε πρόσφατο σχόλιό του (1), ο Άντριου Μπόουεν του συντηρητικού ινστιτούτου μελετών American Enterprise Institute είχε σημειώσει πως «ο πρόεδρος Τραμπ και η ομάδα των συμβούλων του για θέματα εθνικής ασφάλειας αντιμετωπίζουν ένα ιδιαίτερο δίλημμα: τη μετατροπή των ομοσπονδιακών κανονισμών για να εξασφαλιστεί ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο για μια επιχείρηση με έδρα τις ΗΠΑ (σ.σ. τη Westinghouse), ή το να ακολουθήσουν τη συνήθη πρακτική και να συνδέσουν την όποια σύμβαση με την τήρηση των κανόνων προηγούμενων συμφωνιών για την πυρηνική ενέργεια, όπως έχουν οριστεί από το Κογκρέσο για την αποτροπή της διάδοσης των πυρηνικών παγκοσμίως».
πηγή:  euractiv.gr

Οργή της Άγκυρας για την απελευθέρωση του Κούρδου ηγέτη

Ο ηγέτης του κουρδικού κόμματος PYD, Σαλίχ Μουσλίμ, eίχε συλληφθεί στην Τσεχία έπειτα από διεθνές ένταλμα, που εξέδωσε η Τουρκία για τρομοκρατία και αφέθηκε ελελυθερος από την τσεχική δικαιοσύνη...

Ελεύθερο άφησε η τσεχική δικαιοσύνη τον Σαλίχ Μουσλίμ, έναν από τους δύο ηγέτες των κουρδικού κόμματος PYD της Συρίας, που συνελήφθη έπειτα από διεθνές ένταλμα, που έχει εκδώσει η Τουρκία.

Έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών στην Πράγα συγκεντρώθηκαν υποστηρικτές του, ενώ η Άγκυρα αντέδρασε οργισμένα στο άκουσμα της απελευθέρωσής του.

«Πιστεύουμε ότι η κράτηση είναι αδιακιολόγητη διότι ο κουρδικός λαός με ο ηγέτης του κουρδικού έθνους με τον συνασπισμό της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών κι άλλων πολέμησαν το ΙΚΙΛ. Εντούτοις το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε εις βάρος του για τρομοκρατία, ότι είναι τρομοκράτης, αν και πολεμάμε την τρομοκρατία», δηλώνει ένας διαδηλωτής στην Τσεχία.

Για έμπρακτη στήριξη της τρομοκρατίας έκανε λόγο ο Μπεκίρ Μποζντάγκ , αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης.

«Αυτός ο άνδρας, ο Σαλίχ Μουσλίμ είναι ένας ηγέτης τρομοκρατών του PYD. To PYD και το YPG είναι παρακλάδι της τρομοκρατικής οργάνωσης PKK στη Συρία. Κατά συνέπεια για εμάς δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις τρεις οργανώσεις», υποστήριξε ο Αχμέτ Νετσάτι Μπιγκάλι, πρέσβης της Τουρκίας στην Πράγα.
euronews