Eλλάδα 2.0: Τα πάντα είναι business


Πριν από µερικές µέρες ανακοινώθηκε επισήµως το πλάνο της κυβέρνησης για τον εκσυγχρονισµό του ελληνικού κράτους, µε κωδική ονοµασία, Ελλάδα 2.0, που φιλοδοξεί να µετασχηµατίσει την ελληνική κοινωνία σε µια ασταµάτητη παραγωγική δύναµη.

γράφει ο Κώστας Σαββόπουλος*

Πριν από µερικές µέρες ανακοινώθηκε επισήµως το πλάνο της κυβέρνησης για τον εκσυγχρονισµό του ελληνικού κράτους, µε κωδική ονοµασία, Ελλάδα 2.0, που φιλοδοξεί να µετασχηµατίσει την ελληνική κοινωνία σε µια ασταµάτητη παραγωγική δύναµη.

Μέσα στις 2000 σελίδες της αναβαθµισµένης εκδοχής του σχεδίου Πισσαρίδη, περιγράφεται εν πολλοίς ο εκσυγχρονισµός της Ελλάδας και η µετατροπή της από µια οπισθοδροµική χώρα των Βαλκανίων, σε ένα sucess story, µια χώρα που επιτυχώς έκανε την µετάβαση από µια προ- νεωτερική κατάσταση στην νέα εποχή, την εποχή της 4ης Βιοµηχανικής Επανάστασης.

Αυτή η επιµονή, να συναντήσει η Ελλάδα επιτέλους τα “αδέρφια” της στην πολιτισµένη Δύση, φαίνεται πως βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής από το καλοκαίρι του 2019 και έπειτα.
Το νοµοσχέδιο για την εκπαίδευση, για παράδειγµα, πέρα από τα προφανή για την πανεπιστηµιακή αστυνοµία, το άσυλο, τα ενιαία ψηφοδέλτια και όλα τα υπόλοιπα, έχει και µια αρκετά ξεκάθαρη τοποθέτηση για την θέση του Πανεπιστήµιου σε σχέση µε την έρευνα που παράγει, τις εργασιακές σχέσεις µέσα σε αυτό και την συνολική σχέση της παιδείας και της εκπαίδευσης µε το κεφάλαιο, όχι γενικά και αφηρηµένα αλλά µε τα πιο ανταγωνιστικά κοµµάτια του. Η ίδια πολιτική έχει παρατηρηθεί και σε άλλους τοµείς της ελληνικής οικονοµίας, όπως για παράδειγµα στην περίπτωση της ΔΕΗ, όπου το βάρος δόθηκε στις προσλήψεις διευθυντών, golden boys στην ουσία, µε υπέρογκους µισθούς που θα οδηγούσαν την εταιρεία στον εκσυγχρονισµό.

Οµοίως και στις πρόσφατες αλλαγές στον ΚΕΘΕΑ. Ένα από τα επίµαχα σηµεία είναι η διόγκωση των κεντρικών και διοικητικών του υπηρεσιών, η διόγκωση µε άλλα λόγια του τοµέα του management, της διαχείρισης.

Φαντάζοµαι, πως µια αντίστοιχη τακτική ακολουθείται και σε άλλες αναµορφώσεις φορέων ή κοινωνικών τοµέων, ούτως ή άλλως τα 2 παραδείγµατα ήταν ενδεικτικά µιας ευρύτερης πολιτικής.

Από την δεκαετία του ‘80 και ύστερα, όπου και κυριάρχησε ο νεοφιλελευθερισµός στη Δύση ( και τον πλανήτη ίσως), κυριάρχησε και µαζί του, το δόγµα της οντολογίας της Αγοράς. Οι Η.Π.Α. µε το µοντέλο του Ρέηγκαν αλλά και η Αγγλία µε το µοντέλο της Θάτσερ είναι ίσως τα πιο γνωστά ιστορικά παραδείγµατα, του ολικού µετασχηµατισµού της κοινωνίας, από το κράτος σχετικής πρόνοιας, στο κράτος εταιρεία.

Τι σηµαίνει όµως “οντολογία της Αγοράς”; Σηµαίνει πως µε βάση το δόγµα του νεοφιλελευθερισµού, τα πάντα µέσα στην κοινωνία πρέπει να λειτουργούν σαν να ήταν επιχειρήσεις. Πανεπιστήµια, νοσοκοµεία, σχολεία, δοµές πρόνοιας, δηµόσιες υπηρεσίες.

Ό,τι µπορεί να γίνει πιο ανταγωνιστικό, πιο κερδοφόρο και κυρίως πιο αποτελεσµατικό, γίνεται είτε συναινετικά, είτε δια της βίας. Αν για παράδειγµα, σε έναν οργανισµό ή σε έναν θεσµό, κάποιοι, όπως ένα διοικητικό συµβούλιο διαφωνούν µε τον ανταγωνιστικό µετασχηµατισµό, τότε τόσο το χειρότερο για αυτούς. Γιατί είναι αναλώσιµοι και πάντα υπάρχουν κάποιοι πιο πρόθυµοι να κάνουν αυτή τη δουλειά. Αυτό είναι και το κυρίαρχο µάντρα του νεοφιλελευθερισµού, µετά το εξίσου πετυχηµένο “ δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν µόνο άτοµα”

Φυσικά, αν τα πάντα είναι µια επιχείρηση, τότε ταυτόχρονα, οτιδήποτε παράγεται δεν αποτελεί αγαθό αλλά προϊόν. Αυτό προφανώς δεν είναι κάτι νέο, οι επιχειρήσεις ακριβώς έτσι λειτουργούν, όµως στην περίπτωση, θεσµών και δοµών που µέχρι πρότινος δεν ήταν επιχειρήσεις, η µετάβαση είναι αρκετά περίεργη. Γιατί ακριβώς, πριν την µετάβαση, δεν µιλούσαµε για προϊόντα και για εµπόρευµα αλλά για αγαθά.

Κάτι δηλαδή που ήταν, σχετικά κατοχυρωµένο και καθολικό, δηλαδή ίσχυε για όλους, τώρα αποκτά ένα κριτήριο, που το κάνει δυσπρόσιτο. Και αυτό το κριτήριο είναι τα λεφτά. Γιατί, τα αγαθά µπορεί να µην κοστίζουν, αλλά τα προϊόντα κοστίζουν πάντα. Η Υγεία, από αγαθό, γίνεται προνόµιο. Η µόρφωση το ίδιο. Η απεξάρτηση επίσης.

Και αυτή είναι µια αρκετά τροµακτική σκέψη, που όµως δεν σταµατάει εκεί. Η ιδέα αυτή, της οντολογίας της Αγοράς, δεν αποσκοπεί µόνο στην συσσώρευση κέρδους και “απλώς” στην κυριαρχία της αγοράς. Έχει µια ακόµα χρήση, περισσότερο ύπουλη και επικίνδυνη. Αφορά στην µονιµοποίηση µιας κατάστασης συνεχούς χρέους. Συσσωρεύεις συνεχώς ένα χρέος, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πλέον που να είναι δωρεάν. Και το πραγµατικό παράλογο εν προκειµένω είναι πως ακόµα και η ίδια η συσσώρευση χρέους κοστίζει. Η περίθαλψη σε όλες τις βαθµίδες, η µόρφωση, τα σεµινάρια εκµάθησης σε διάφορους εργασιακούς τοµείς, όλα πλέον κοστίζουν σε µια κοινωνία που κυριαρχείται από την οντολογία της Αγοράς.

Αν τα πάντα κοστίζουν λοιπόν, τότε τα πάντα δηµιουργούν ένα Χρέος.

Και αυτό το Χρέος, σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή. Είναι ένα χρέος που µεταφέρεται σχεδόν γονιδιακά, από τους γονείς στα νεογέννητα παιδιά. Υπάρχουν αναρίθµητες περιπτώσεις διογκωµένων φοιτητικών δανείων στα περισσότερα πανεπιστήµια της Δύσης, όπου το Χρέος συνοδεύει τους “πελάτες”, από την αρχή σχεδόν, µέχρι το τέλος της ζωής του.

Και κατ’επέκταση, αν το Χρέος το υιοθετήσεις από νωρίς στη ζωή σου και αν το έχουν υιοθετήσει και όλοι (σχεδόν) εκτός από σένα, τότε ούτε σου φαίνεται περίεργο ούτε και ιδιαίτερο. Σου φαίνεται κάτι φυσιολογικό και καθηµερινό, σχεδόν προέκταση της προσωπικότητας σου. Σαν την παλιά ιστορία µε το µικρό ελεφαντάκι που το δένουν από έναν πάσσαλο και συνηθίζει το σκοινί. Όταν µεγαλώσει, δεν προσπαθεί να σπάσει το σκοινί, παρόλο που θα του είναι ιδιαίτερα εύκολο, γιατί νοµίζει πως το σκοινί έχει µεγαλώσει µαζί του και θα το συγκρατήσει.

Η ιδέα της οντολογίας της Αγοράς, δεν µπόρεσε ποτέ να ευδοκιµήσει πλήρως στην Ελλάδα, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης. Ωστόσο µετά από 12 χρόνια µνηµονίων και όσα έρχονται από εδώ και πέρα, φαίνεται πως το έδαφος είναι επαρκώς προετοιµασµένο ώστε η ιδέα του Χρέους και η ιδέα πως όλα πρέπει να κοστίζουν, επανέρχεται µε πιο βίαιους όρους αυτή τη φορά και µάλιστα, µε την πρόφαση της πανδηµίας και της διάσωσης της οικονοµίας που υπέφερε από το lockdown.

Ας κρατήσουµε κατά νου αυτή τη φορά, πως έχουµε µεγαλώσει αρκετά για το συµβολικό σκοινί µας και πως, όπως φάνηκε από τις πρόσφατες, πολλές κινητοποιήσεις, δεν αρκεί για να µας περιορίσει.

Προκειµένου να µην ζήσουµε το αδιανόητο, ίσως πρέπει να κατορθώσουµε το µέχρι πρότινος ακατόρθωτο.


*Ο Κώστας Σαββόπουλος, υποψήφιος Διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών, ΑΠΘ
πηγή: TPP

ΣΥΡΙΖΑ: Σε θέση μάχης απέναντι στον εργασιακό Μεσαίωνα Χατζηδάκη


Επί ποδός ολόκληρος ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ενόψει της "μητέρας των μαχών", ξεκινά πανελλαδική κινητοποίηση.

“Μητέρα των μαχών” θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία το θέμα των εργασιακών, το επόμενο δίμηνο, με τον Αλ. Τσίπρα να θέτει επί ποδός ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό. Την περασμένη Πέμπτη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε σύσκεψη στο γραφείο του στη Βουλή με τον γραμματέα του κόμματος Δ. Τζανακόπουλο, την τομεάρχη εργασίας Μ. Ξενογιαννακοπούλου και τον εκπρόσωπο Τύπου, πρώην υφυπουργό Εργασίας και επικεφαλής ΣΕΠΕ Νάσο Ηλιόπουλο.


Το κόμμα επί ποδός απέναντι στον εργασιακό Μεσαίωνα

Αντικείμενο της συζήτησης ήταν ο συντονισμός και οι πρωτοβουλίες που θα πάρει η αξιωματική αντιπολίτευση το αμέσως επόμενο διάστημα απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Όπως τονίζουν κορυφαία στελέχη του κόμματος, ο Κ. Μητσοτάκης έρχεται ως ολετήρας φέρνοντας “εργασιακό Μεσαίωνα”. Εμβληματική πρόβλεψη που αναμένεται να φέρει σκληρή σύγκρουση είναι η κατάργηση του οκταώρου. “Ζωή - λάστιχο και δουλειά χωρίς δικαιώματα, αυτό είναι το όραμα της Ν.Δ.”, αναφέρουν χαρακτηριστικά στην Κουμουνδούρου.

Παράλληλα, προγραμματίζεται συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου μέσα στην εβδομάδα για το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, ενώ θα ξεκινήσει μπαράζ επαφών με εκπροσώπους εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και συνδικάτων. Το αμέσως επόμενο διάστημα, με ευθύνη του Δ. Τζανακόπουλου, θα διεξαχθεί συνεδρίαση με το σύνολο των συντονιστών και συντονιστριών από τις νέες νομαρχιακές, έτσι ώστε ο κομματικός μηχανισμός να συνδράμει σε αυτό τον “κρίσιμο κοινωνικό αγώνα”, όπως τον χαρακτηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, και να γίνει πανελλαδική κινητοποίηση από τη βάση του κόμματος.


Κεντρική μάχη της επόμενης μέρας οι εργασιακές σχέσεις

Όπως αναφέρουν κομματικές πηγές, ο στόχος για το κοινωνικό άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία συνδυάζεται άμεσα και με τη μάχη για τα εργασιακά. Ο χώρος των εργατικών σωματείων αποτελεί προτεραιότητα για την περαιτέρω ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία και την επαφή του με πολίτες που στηρίζουν πολιτικά, διατηρώντας όμως μέχρι τώρα μια πιο χαλαρή οργανωτικά σχέση. Η εκτίμηση του προέδρου και των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πως το ζήτημα του μοντέλου εργασιακών σχέσεων θα αποτελέσει μία από τις κεντρικές μάχες για την επόμενη μέρα της χώρας, μετά το τέλος της πανδημίας. Στην οποία μάχη “η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε ένα συντηρητικό και αυταρχικό σχέδιο που στηρίζει τους λίγους ενάντια σε ένα αριστερό, προοδευτικό σχέδιο που μειώνει τις κοινωνικές ανισότητες είναι καθαρή και εύκολα αντιληπτή από την κοινωνία”.

Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει πως η Ν.Δ. επιλέγει να χρησιμοποιήσει πολιτικές λύσεις που οδηγούν σε μια νέα κοινωνική χρεοκοπία. Υπενθυμίζοντας πως το ίδιο συνέβη και το 2012 με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του κατώτατου μισθού και τη θεσμοθέτηση του υποκατώτατου. Μια πολιτική που, όπως τονίζουν κομματικές πηγές, αποδείχθηκε ταυτόχρονα κοινωνικά άδικη και οικονομικά αναποτελεσματική, αφού όξυνε την ύφεση και εκτόξευσε την ανεργία, για να την αποκλιμακώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο '15-'19, δημιουργώντας σχεδόν μισό εκατ. θέσεις εργασίας.


Πρώτη φορά πρόστιμα...

Είναι χαρακτηριστικό πως το χρονικό διάστημα ανάμεσα σε Σεπτέμβριο με Δεκέμβριο, το 2017, πληρώθηκαν υπερωρίες σε 177.853 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Το 2018, μετά από τη νομοθέτηση της ψηφιακής δήλωσης της υπερωριακής εργασίας και την εντατικοποίηση των ελέγχων από την Επιθεώρηση Εργασίας, για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα πληρώθηκαν υπερωρίες σε 371.567 εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά δηλώθηκαν και πληρώθηκαν περισσότερες από 3 εκατ. ώρες υπερεργασίας.


...μέχρι να βγει κυβέρνηση η Ν.Δ.

Στον αντίποδα, η Ν.Δ. ως κυβέρνηση με το καλημέρα μείωσε τα πρόστιμα, απαξιώνοντας την Επιθεώρηση Εργασίας. Με την υποδηλωμένη εργασία να αποτελεί το μεγαλύτερο ενδεχομένως αγκάθι στην αγορά εργασίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε το σήμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία ότι ήταν προτιμότερο να πληρώνεις μια στο τόσο ένα πρόστιμο από το να σέβεσαι και να πληρώνεις κανονικά τον μισθό με βάση τον νόμιμο χρόνο εργασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: τον Μάιο του 2017, τράπεζα καλείται να καταβάλει, όπως και τελικά έκανε, πρόστιμο 1,6 εκατ. ευρώ για παράνομη υπερωριακή απασχόληση περισσότερων από 100 εργαζομένων. Το πρόστιμο σήμερα για την αντίστοιχη παράβαση θα ήταν μόλις 109.000 ευρώ.


Αλέξης Τσίπρας: Ώρα να βάλουμε τέλος στην τραγωδία

Φυσικά, στην πρώτη γραμμή της αντιπολιτευτικής ατζέντας παραμένει η πανδημία και η κατάρρευση του ΕΣΥ. Από το Σισμανόγλειο, όπου βρέθηκε την Παρασκευή, ο Αλ. Τσίπρας τόνισε πως πρέπει να σταματήσουν οι παλινωδίες των αποφάσεων στην αγορά, στα ΜΜΜ, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία που κλείνουν και ανοίγουν όπως έκλεισαν. “Είναι η ώρα να βάλουμε όλοι μαζί ένα τέλος σ' αυτή την τραγωδία και να κοιτάξουμε μπροστά”, τόνισε. Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη για έναν σοβαρό σχεδιασμό επιδημιολογικής επιτήρησης, τον πολλαπλασιασμό των τεστ και να προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς ο εμβολιασμός “εξασφαλίζοντας εμβόλια από κάθε δυνατή πηγή”. Ενώ έθεσε στο τραπέζι τη συζήτηση για τη χρήση και φαρμακευτικών θεραπειών που έχουν εγκριθεί εδώ και καιρό σε άλλες χώρες, όμως στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται μαζικά.
πηγή: avgi.gr

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: «To Νομοσχέδιο Χατζηδάκη κτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων και στη συλλογική δράση»


Η Λαϊκή Ενότητα δηλώνει ότι θα αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις της για να μείνει το νομοσχέδιο έκτρωμα των Μητσοτάκη – Χατζηδάκη στα χαρτιά. Ο αγώνας συνεχίζεται...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Νομοσχέδιο Χατζηδάκη: Κτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων και στη συλλογική δράση.

Η αντίσταση στην επίθεση της κυβέρνησης είναι αδήριτη ανάγκη.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά αποτελεί ωμή πρόκληση προς τους εργαζόμενους όχι μόνο διότι μειώνει μισθούς και καταργεί οκτάωρο αλλά και διότι , προκαλώντας τη νοημοσύνη ολόκληρου του λαού,ισχυρίζεται ότι όλα γίνονται προς όφελος τους.

Συγκεκριμένα:

Καταργεί οκτάωρο και επιβάλλει την δεκάωρη εργασία, όποτε και όταν θέλει ο εργοδότης , με αντιστάθμισμα την αντίστοιχη μείωση ωρών εντός του επομένου εξαμήνου. Με αυτόν τον τρόπο μειώνει τις αποδοχές των εργαζομένων και ανατρέπει κάθε οικογενειακό προγραμματισμό.Το επιχείρημα ότι αυτό θα γίνει μόνο με την σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί με δεδομένες τις επικρατούσες εργασιακές συνθήκες.

Θεσμοθετεί την κρατική παρέμβαση στα συνδικάτα με την υποχρεωτική απογραφή στο νομοθετημένο Γενικό Μητρώο, με στόχο να περιορίσουν τις δυνατότητες τους ακόμη και για υπογραφή συλλογικής σύμβασης.

Προωθεί την υποβάθμιση των σωματείων ως συλλογικών οργάνων εκπροσώπησης των εργαζομένων και αντί αυτών προωθεί τις ενώσεις προσώπων από την μειοψηφία των εργαζομένων και τις ατομικές συμβάσεις.

Προσπαθεί να περιορίσει την δυνατότητα λήψης απόφασης για απεργία με την επιβολή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας και επιβάλλει μεγάλο αριθμό εργαζομένων για προσωπικό ασφαλείας -40%- όλα με στόχο την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.

Υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και τους αφαιρεί οποιαδήποτε αρμοδιότητα επίλυσης διαφοράς με στόχο να μην ικανοποιούνται αιτήματα εργαζομένων.
Αποτελεί μία συνολική επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματα των εργαζομένων και απαιτείται μία συνολική απάντηση αντίστασης ολόκληρης της κοινωνίας για να μην περάσει αυτό το νομοσχέδιο.

Η Λαϊκή Ενότητα δηλώνει ότι θα αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις της για να μείνει το νομοσχέδιο έκτρωμα των Μητσοτάκη – Χατζηδάκη στα χαρτιά
Ο αγώνας συνεχίζεται.

Το Γραφείο Τύπου 15/4/2021

Αρμαγεδώνας και στα εργασιακά με νόμο ΝΔ


Όχι στην κατάργηση του 8ώρου, κάτω τα χέρια από την απεργία. Μείωση του χρόνου εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Η κυβέρνηση άνοιξε πόλεμο με όλη την κοινωνία με τα αντεργατικά αυτά μέτρα που απέτυχε η τρόικα να εφαρμόσει και τα φέρνει σήμερα η νεοφιλελεύθερη ΝΔ (με καθοδήγηση πολυεθνικών-ΣΕΒ), μέτρα που συνιστούν ένα νέο, σκληρό μνημόνιο.

Πλήρης ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων φέρει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη (γνωστός για τις νεοφιλελεύθερες θέσεις του), το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή μετά το Πάσχα.

Το ν/σ, που η κυβέρνηση το έχει εντάξει στο Σχέδιο Ανάκαμψης(!), προβλέπει σημαντικές ανατροπές που δεν τόλμησαν ούτε τα μνημόνια και αφορούν:

  1. Υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων, υιοθετώντας τις ατομικές συμβάσεις
  2. Ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σύμφωνα με κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία: Κατάργηση 8ωρου, με εργασία λάστιχο διάρκειας 30-50 ωρών την εβδομάδα (6ωρης έως 12ωρης απασχόλησης), με συνδυασμό "ευέλικτης" εργασίας πλήρους, μερικής, εκ περιτροπής ή τηλεργασίας
  3. Τηλεργασία, με συμφωνία εργοδότη-εργαζομένου για κατανομή του 8ωρου (σπαστό ωράριο και διαλείμματα). Καθιέρωση ψηφιακής κάρτας εργασίας για να ελέγχεται ο χρόνος απασχόλησης
  4. Εργαζόμενοι σε εποχικές δραστηριότητες θα δουλεύουν μέχρι 10 ώρες ημερησίως για ένα εξάμηνο και για 6 ώρες για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, με ατομικές συμβάσεις εργασίας
  5. Κατάργηση του πενθήμερου (και Σαββατοκύριακο, χωρίς αυξημένη αμοιβή)
  6. Εκτίναξη στις 150 ώρες των επιτρεπόμενων υπερωριών σε όλους τους κλάδους, που είτε θα πληρώνονται, είτε θα καλύπτονται με χορήγηση άδειας μέσα στο εξάμηνο
  7. Μη καταβολή της προσαύξησης λόγω υπερωρίας, με συμψηφισμό απλήρωτων υπερωριών με μειωμένο ωράριο ή ρεπό
  8. Πλήρης εκθεμελίωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας
  9. Ο συνδικαλιστικός νόμος (Ν. 1264/1982) τελειώνει. Επιβάλλονται ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα συνδικάτα για όλα τα θέματα: κήρυξη απεργιών, συνελεύσεων και αρχαιρεσιών.
  10. Στις άκυρες, από δικαστήρια, απολύσεις, αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης, θα καταβάλλεται αποζημίωση

Ξηλώνουν και το 8ωρο, κατάκτηση 100 χρόνων

Η κυβέρνηση άνοιξε πόλεμο με όλη την κοινωνία με τα αντεργατικά αυτά μέτρα που απέτυχε η τρόικα να εφαρμόσει και τα φέρνει σήμερα η νεοφιλελεύθερη ΝΔ (με καθοδήγηση πολυεθνικών-ΣΕΒ), μέτρα που συνιστούν ένα νέο, σκληρό μνημόνιο. Ή όπως είχε πει ο Αδ. Γεωργιάδης: «Εγώ κάνω τις απολύσεις (γιατρών). Μη μου πάρει τη δόξα ο Τόμσεν»! Οι ρυθμίσεις αυτές δεν θα συμβάλουν στην ανάπτυξη, αντίθετα θα οδηγήσουν στη μείωση της παραγωγικότητας, στην εκτίναξη του εργοδοτικού αυταρχισμού (και με τη βούλα του νόμου), θα μειώσει το εισόδημα των εργαζομένων και θα σπρώξει ξανά τους νέους επιστήμονες στο εξωτερικό…

Η κατάργηση του 8ωρου, μέσω της ευελιξίας, με μοχλό τις ατομικές συμβάσεις, όπου η υπερωριακή αμοιβή εξαερώνεται, σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας και την εκτίναξη των ευέλικτων μορφών εργασίας θα αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο χωρίς αμοιβή.

Τέλος, ποινικοποιείται η απεργία όταν γίνεται για γενικούς σκοπούς (π.χ. όπως το 2010-2014), δηλαδή ένα ιδιώνυμο της συνδικαλιστικής δράσης, διευκολύνει την παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας στη λειτουργία των συνδικάτων, ώστε να υπάρχει πλήρης έλεγχος των μελών και της λειτουργίας τους.


Η εργασιακή ζούγκλα βαθαίνει και επεκτείνεται

Ήδη, η εργασιακή ζούγκλα, καταγράφεται σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. «Η έρευνα αποτυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο την ένταση της παραβατικότητας που επικρατεί στην αγορά εργασίας σε σχέση με την εντατικοποίηση της, την έκταση της υπερεργασίας, καθώς και την έκταση των απλήρωτων υπερωριών στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα».

Συγκεκριμένα:

- Το 52% των εργαζομένων δηλώνουν ότι εργάζονται υπερωριακά
- Το 40% δηλώνει ότι δεν πληρώνεται υπερωρίες
- Το 75% απαιτεί να πληρώνεται τις υπερωρίες αντί άδειας ή ρεπό.

Είναι, πλέον, καθαρό το πόσο θα καταβαραθρωθούν και οι εναπομένουσες εργασιακές σχέσεις…

Είναι η ώρα τα εργατικά συνδικάτα (αλλά και η ΓΣΕΕ) να θυμηθούν το πρόσφατο ένδοξο παρελθόν τους και να απαντήσουν μαζικά και αγωνιστικά στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση.
πηγή: epohi.gr

“Η έκρηξη Δένδια προσέφερε νομικές θέσεις στην Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας”


Η εκνευρισμένη απάντηση Δένδια όμως ήταν άστοχη και προσέφερε ακριβώς αυτό που επιθυμεί η Άγκυρα , δηλαδή να προσθέτει στην φαρέτρα της νομικά και πολιτικά επιχειρήματα υπέρ των θέσεων της σε βάρος της Ελλάδας.

|της Κύρας Αδάμ

Στην πρώτη συνεδρίαση του διμερούς Πολιτικού Διαλόγου Ελλάδας – Τουρκίας χθες στην Άγκυρα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου,  προκάλεσε και πίεσε τον Νίκο Δένδια, ( τόσο κεκλεισμένων των θυρών όσο και στη συνέντευξη τύπου), να αποδεχθεί την τουρκική ατζέντα των θεμάτων με το αιτιολογικό, (σς σύμφωνα με στοιχεία από τα Πρακτικά της συνεδρίασης,) ότι:

« …η Τουρκία έχει πολιτικά και νομικά , και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο απόλυτο δίκιο . Η μέχρι τώρα ανοχή από πείρας Τουρκίας οφείλεται στην υπομονή του Αξιότιμου Προέδρου Αξιότιμου, ο οποίος θέλει καλές σχέσεις με όλες τις γειτονικές χώρες,, κυρίως με την Ελλάδα…»

Ο Έλληνας ΥΠΕΞ επιχείρησε να αντικρούσει τις τουρκικές θέσεις, με τον Τσαβούσογλου να αντεπιτίθεται. Η συνεδρίαση έληξε άκαρπη , με την προφορική συμφωνία των δυο υπουργών, να μην μεταφερθεί η ένταση των συζητήσεων δημοσίως στη συνέντευξη τύπου.

Ο Μ. Τσαβούσογλου όμως έσπασε και αυτή την εκ του προχείρου συμφωνία και κατονόμασε προκλητικές τουρκικές θέσεις εναντίον της Ελλάδας στη συνέντευξη τύπου, όπως τις τρομοκρατικές οργανώσεις, τον ελληνικό χειρισμό του προσφυγικού θέματος , την «τουρκική Μειονότητά στην Θράκη, την αποστρατιωτικοποίησή των νήσων, τον εναέριο χώρο των 10ων, την Αν Μεσόγειο κλπ.

Επομένως η στάση Τσαβούσογλου οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τον Έλληνα ΥΠΕΞ να αντιδράσει δημοσίως στην τουρκική διπλωματική προκλητικότητα , διαφορετικά θα φαινόταν ότι η ελληνική πλευρά δεν αντιδρά στις τουρκικές αιτιάσεις, άρα τις αποδέχεται πλήρως.

Η εκνευρισμένη απάντηση Δένδια όμως ήταν άστοχη και προσέφερε ακριβώς αυτό που επιθυμεί η Άγκυρα , δηλαδή να προσθέτει στην φαρέτρα της νομικά και πολιτικά επιχειρήματα υπέρ των θέσεων της σε βάρος της Ελλάδας.

Ο κ Δένδιας , στην προκλητική θέση της Τουρκίας ότι η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζαννης, στρατιωτικοποιώντας τα νησιά Μυτιλήνη, Σάμο, Χίο, Ικαρία, απάντησε επιβεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα εξοπλίζει με στρατό τα νησιά. Υποστήριξε δηλαδή ότι στρατιωτικοποιεί τα νησιά της Συνθήκης της Λωζαννης λόγω τουρκικής απειλής:

«Αποστρατικοποίηση των νησιών. Γιατί υπάρχει στρατός στα νησιά; Υπάρχει γιατί απειλούνται από κάπου. Ο στρατός κοστίζει χρήματα. Δεν θέλουμε να χαλάμε χρήματα χωρίς λόγο. Υπάρχει κανείς να ισχυρίζεται αυτή τη στιγμή ότι δεν υπάρχει στρατιωτική απειλή και αποβατική δύναμη απέναντι από τα νησιά; Εάν δεν υπάρχει, είναι καλό να μας το πουν.»

Άρα προσέφερε νομικό και πολιτικό επιχείρημα στην Άγκυρα να εδραιώσει την κατηγορία της ελληνικής παραβίασης της Συνθήκης της Λωζάννης. Δημιουργώντας έτσι σκέψεις ότι το όλο σκηνικό της συνέντευξη ήταν μια καλοστημένη τουρκική παγίδα, ώστε σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο ή οργανισμό ή διαμεσολάβηση η Ελλάδα να είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη.

Ο κ Δένδιας με τη θέση αυτή αποδέχθηκε παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης για λόγους άμυνας, γεγονός που είναι σε βάρος της Ελλάδας δεδομένου , ότι η Συνθήκη της Λωζάννης απαγορεύει μόνον ναυτικές βάσεις και οχυρωματικά έργα στις νήσους ( άρθρο 13)

Ο κ Δένδιας όμως απέφυγε να αναφερθεί για να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και σε ένα άλλο συντριπτικό σε βάρος της Τουρκίας σημείο του ίδιου άρθρου 13 της Λωζάννης , που απαγορεύει στα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη ΝΑ ΥΠΕΡΙΠΤΑΝΤΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΝΗΣΙΩΝ. Επίσης ξέχασε για το ίδιο θέμα των παραβιάσεων να αναφερθεί στο άρθρο 3 Σύμβασης Σικάγο, που απαγορεύει στα τουρκικά αεροσκάφη να πετούν στην κυριαρχία άλλης χώρας – συγκεκριμένα Ελλάδας και των συγκεκριμένων νήσων αυτών- εκτός της περίπτωσης που αποδεχθούμε ότι δεν είναι ελληνικά.

Ομοίως άστοχη ήταν και η απάντηση Δένδια στην αντίδραση της Τουρκίας για τα 10νμ εθνικού εναερίου χώρου. Ο υπουργός ανέφερε μεν ότι το σχετικό ελληνικό προεδρικό διάταγμα εφαρμόζεται από το 1931, αλλά απέφυγε να αναφερθεί στη Σύμβαση του Σικάγο 1945 και στο Σύμβαση- Δίκαιο της Θάλασσας ,οι οποίες το 1947 και 1996 κυρωθήκαν από τη Βουλή με νόμο και που, δυστυχώς, ορίζουν ότι κάθε χώρα ασκεί πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία στο έδαφος και στα χωρικά ύδατα και στον υπερκείμενο εναέριο χώρο…

Η προχθεσινή συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα έριξε προς στιγμήν στα βράχια την πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, ο ΥΠΕΞ που ακολουθεί η κυβέρνηση από το 2019 και κυρίως μετα την συνάντηση στο Βερολίνο τον Αύγουστο 2020 των απεσταλμένων Σουρανη – Καλίν.

Προετοιμασμένη ή όχι, συννενοημένη ή όχι, η έκρηξη Δένδια στην Άγκυρα ανάγκασε σε λιγότερο από εικοσιτετράωρο την κυβέρνηση, ( με διευκρινιστικές διαρροές από το Μαξίμου προς τα ΜΜΕ) , σε στιγμιαίους «πανηγυρισμούς» για την σθεναρή στάση Δένδια απέναντι στον Τσαβούσογλου.

Στην πραγματικότητα όμως οι επίσημες διατυπώσεις Δένδια στην συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα κατόρθωσαν να μετατρέψουν την Ελλάδα από κατήγορο της Τουρκίας σε κατηγορούμενη και μάλιστα με αποδοχή εγκλήματος . Και τούτο διότι αντί να κατηγορήσει ευθέως την Άγκυρα ότι αυτή παραβιάζει καθημερινώς επί δεκαετίες τη Συνθήκη της Λωζάννης με τις τουρκικές υπερτάσεις, αποδέχθηκε ψευδώς ότι η Ελλάδα στρατιωτικοποιεί τα νησιά , δηλαδή παραβιάζει (και πάλι ψευδώς) τη Συνθήκη της Λωζαννης και έτσι έγινε από κατήγορος, κατηγορούμενη.

Είναι άγνωστο ακόμα αν οι πανηγυρισμού για την σκλήρυνση της ελληνικής στάσης απέναντι στην Τουρκία θα διατηρηθεί μέχρι τις 27 Απριλίου όταν θα αρχίσει η κρίσιμη Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό.

Όπως είναι άγνωστο ακόμα πως θα χειριστεί η κυβέρνηση την πρόσκληση του Τ. Ερντογαν προς τον Κ. Μητσοτάκη μέσω Δένδια να «τα βρουν οι δυο» και να μοιράσουν Καζάν – καζάν (μισά μισά) , έτσι ώστε να καταστεί επιτυχής μια μελλοντική Συνάντηση Κορυφής.

Είναι η δεύτερη επίσημη απόπειρα Ερντογάν να αποσπάσει από την Αθήνα Συμφωνία καζάν -, καθ’ όσον η πρώτη απόρριψη της πρότασης του καζάν- καζάυ είχε έρθει από τον Α Σαμαρά, ως πρωθυπουργού κατά την επίσκεψη του στην Άγκυρα το2013.
πηγή: Militaire.gr

H ΛΑΕ καταγγέλλει την προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης


H Λαϊκή Ενότητα καταγγέλλει την προωθούμενη από την κυβέρνηση ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης

Αντιδράσεις προκαλεί το νομοσχέδιο που βρίσκεται στα σκαριά για τα εργασιακά το οποίο αποτελεί και προτεραιότητα σύμφωνα με τον Υπουργό Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη.


Ακολουθεί η ανακοίνωση του Γ.Τ. της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Η κυβέρνηση εκτός των άλλων μέτρων, που υποβαθμίζουν τα εργασιακά δικαιώματα και συρρικνώνουν το Κράτος Πρόνοιας , προωθεί και την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας επικοινωνιακά παιγνίδια, λέγοντας ψέματα και προσπαθώντας να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης προχωρά στη διάλυση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Μετά τις δηλώσεις και του ίδιου του πρωθυπουργού για έκδοση συνταξιοδοτικής πράξης { με το πάτημα ενός κουμπιού}, πράγμα εντελώς αναληθές, εφόσον δεν υπάρχει το ανάλογο Πληροφοριακό Σύστημα, τώρα αναθέτει την έκδοση σε μεγάλα ιδιωτικά δικηγορικά και λογιστικά γραφεία , υποσχόμενη ταχύτερη διαδικασία.Είναι απολύτως ψευδές.

Η καθυστέρηση έκδοσης και καταβολής των συντάξεων οφείλεται στην δραματική μείωση του προσωπικού και στην ανυπαρξία πληροφοριακού συστήματος, με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης και των προηγουμένων, οι οποίες με αυτόν τον τρόπο καθυστερούσαν και την διάθεση των σχετικών κονδυλίων , που αναλογούσαν στις συντάξεις παρουσιάζοντας πλασματικούς προϋπολογισμούς.

Τα όποια ιδιωτικά γραφεία πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά στοιχεία των ατομικών φακέλων των ασφαλισμένων- δεν είναι ψηφιοποιημένα τα στοιχεία- πράγμα ανέφικτο και αντισυνταγματικό.

Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι ιδιώτες , οι οποίοι θα αποζημιώνονται τάχα για την έκδοση συντάξεων, χρησιμοποιώντας τις υποδομές του Δημοσίου, ενώ οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι όχι μόνο δεν θα ωφεληθούν, αλλά θα ταλαιπωρούνται περισσότερο.

Παράλληλα προωθείται η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, που θα οδηγήσει στη σταδιακή μείωση της , προκειμένου να καρπωθούν τα αποθεματικά οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και να τα χρησιμοποιήσουν στις επενδύσεις τους.

Η κοινωνική Ασφάλιση έχει κατακτηθεί με αγώνες και θα γίνει βορά στα στόματα των μεγάλων οικονομικών παραγόντων.

Η Λαϊκή Ενότητα χαιρετίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης που διεκδικούν κατοχύρωση και αναβάθμιση του Δημόσιου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.

Απαιτεί
  1. Την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων , που ανατρέπουν δικαιώματα , ιδιωτικοποιούν το σύστημα και οδηγούν στην περαιτέρω μείωση των συντάξεων.

  2. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

  3. Ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής, ώστε να εξυπηρετούνται άμεσα και έγκαιρα ασφαλισμένοι, συνταξιούχοι και επιδοματούχοι.
Η Λαϊκή Ενότητα καλεί τους ασφαλισμένους και ολόκληρο τον Ελληνικό λαό , να μην παρασυρθούν από τα ψέματα της κυβέρνησης αλλά να αγωνιστούν για προστασία και αναβάθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το Γραφείο Τύπου
7/4/2021

Αλέξης Τσίπρας: «Επανεκκίνηση της οικονομίας με ρύθμιση ιδιωτικού χρέους, ρευστότητα στις επιχειρήσεις και νέο πτωχευτικό» (video)


Αλέξης Τσίπρας: «Οι τρεις πυλώνες του ΣΥΡΙΖΑ για τη βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας», οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο Συνέδριο της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ - ΕΣΕΕ. 

Αναφορά στους τρεις πυλώνες της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας έκανε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο συνέδριο της ΕΣΕΕ για τα 20 χρόνια της Ετήσιας Έκθεσης Ελληνικού Εμπορίου.

«Επανεκκίνηση της οικονομίας με ρύθμιση ιδιωτικού χρέους, ρευστότητα στις επιχειρήσεις και νέο πτωχευτικό» υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και σημείωσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν θα επωφεληθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης.

«Σε ό,τι αφορά τη στήριξη για την επανεκκίνηση της οικονομίας, προτείνουμε ένα πλαίσιο μέτρων, το οποίο θα παρουσιάσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα, για την βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας. Μάλιστα την επόμενη βδομάδα θα παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας. Βασικοί πυλώνες της πρότασης αυτής είναι η ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, είναι η ρευστότητα στις επιχειρήσεις. Και είναι ένα μόνιμο πτωχευτικό πλαίσιο, σε αντικατάσταση αυτού που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση πριν από λίγους μήνες. Ευτυχώς δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Διότι είναι ταφόπλακα για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας και συμπλήρωσε:

«Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους σε ασφαλιστικά ταμεία και εφορίες, του χρέους που δημιουργήθηκε στην περίοδο της πανδημίας, θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος όσο κι αν σήμερα η κυβέρνηση το αρνείται, δεδομένου ότι δεν θα μπορέσουν να έχουν βιώσιμη επανεκκίνηση οι επιχειρήσεις ιδίως οι μικρομεσαίες, αν δεν υπάρξει αυτή η ορθολογική προσέγγιση. Ούτε το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει φόρους, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, αλλά ούτε οι επιχειρήσεις θα μπορούν να γίνουν βιώσιμες».


Αναλυτικά η εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα:

Σας ευχαριστώ, έστω εξ αποστάσεως έστω και διαδικτυακά, μου δίνετε την χαρά να επικοινωνήσω μαζί σας και να απευθυνθώ στο ετήσιο συνέδριό σας κυρίως όμως να απευθυνθώ σε σας και σε όσους μας παρακολουθούν για τα κρίσιμα θέματα που αφορούν την χώρα, την ελληνική οικονομία και το κρίσιμο διακύβευμα που είναι η επόμενη ημέρα.

Και κυρίως η επόμενη ημέρα για την οικονομία, γνωρίζουμε όλοι ότι περνά μέσα από την επόμενη ημέρα για την ραχοκοκαλιά της, που είναι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Το 94% των επιχειρήσεων στην χώρα μας είναι οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις.

Άρα δεν μπορεί να υπάρξει επόμενη ημέρα για την οικονομία αν δεν υπάρξει σχεδιασμός για βιώσιμη επόμενη ημέρα για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι είναι οξύμωρο να μιλάμε για την επόμενη ημέρα ενόσω διαρκεί η παρατεταμένη , μακρά και βαθιά νύχτα , εδώ κι ένα χρόνο, της πανδημίας. Δεν λέει να ξημερώσει δηλαδή αυτή η επόμενη ημέρα.

Είμαστε σε μεγάλες δυσκολίες, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία γι αυτό. Η κριτική μας μπορεί να είναι μονότονη, διαρκής. Θέλω να πω όμως ότι είναι έντιμη και βασίζεται σε συγκεκριμένα δεδομένα.

Δεν είπαμε εμείς ποτέ ότι η κυβέρνηση έφερε την πανδημία. Είπαμε όμως ότι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε την πανδημία πολλαπλασίασε και πολλαπλασιάζει τις επιπτώσεις της. Και σε ό,τι αφορά το υγειονομικό σκέλος και σε ό,τι αφορά το σκέλος της οικονομίας.

Και επειδή άκουσα ότι ο πρωθυπουργός στην δική σας εκδήλωσε χθες έσπευσε να πει ότι η υγεία και η οικονομία είναι στα δικά σας χέρια, να πω ότι αυτό είναι μια εύκολη λύση. Να μεταφέρουμε την ευθύνη στους ανθρώπους που είναι ήδη πληττόμενοι.

Αλλά πρέπει και κάποια στιγμή να αναλάβει και η κυβέρνηση τις δικές της ευθύνες. Αυτή η χώρα έχει 10 εκατομμύρια πολίτες, 10 εκατομμύρια ευθύνες εκτός από μία ευθύνη δεν έχουμε δει , την ευθύνη του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης.

Ένα χρόνο μετά το πρώτο lockdown είναι προφανές ότι μιλάμε για μια κατάσταση πολύ βαριά τραυματισμένης οικονομίας. Φοβάμαι ότι ένα χρόνο μετά, δυστυχώς, έχουμε και τα ίδια εργαλεία για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.

Και θα έλεγα το εξής ένα εργαλείο: το lock down.

Τίποτα διαφορετικό δεν έχουμε δει για να ανοίξουν με ασφάλεια και το λιανεμπόριο, τα σχολεία, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και μετακίνησης των πολιτών την στιγμή που η κατάσταση στα νοσοκομεία μας τραγική.

Θα παραμείνω λίγο παραπάνω στην πολύ άσχημη εικόνα της οικονομίας γιατί αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει όλους είναι πώς θα βγούμε από αυτή την βαθιά κρίση.

Για να μας απασχολήσει όμως το πώς θα βγούμε, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο βαθιά είναι η κρίση.

Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η ύφεση το 2020 στην Ελλάδα ήταν 8,2%, η τρίτη χειρότερη στην Ευρωζώνη και πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης που κινήθηκε στο 6,6%. Και είναι η δεύτερη χειρότερη στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, αν εξαιρέσουμε αυτή που παρουσιάστηκε στο πρώτο μνημόνιο.

Σύμφωνα με τις Χειμερινές Προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Φεβρουάριος 2021), ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας για το 2021 εκτιμάται ότι θα είναι 3,5%, σημαντικά μειωμένος σε σύγκριση με τις Φθινοπωρινές Προβλέψεις που προέβλεπαν 5%. Κι αυτή η αναθεώρηση έγινε τον Φλεβάρη του 2021, πριν από δύο μήνες. Χωρίς να έχουμε μπροστά μας την προοπτική ότι ούτε το Πάσχα δεν θα έχει αποκατασταθεί το άνοιγμα της αγοράς.

Αυτά λοιπόν είναι πολύ άσχημα νέα. Αν συμπεριλάβουμε και την εκτίμηση ότι τουριστικός τομέας φέτος δεν πρόκειται να ανακτήσει παρά μόνο σε ένα μικρό μέρος το επίπεδο δραστηριότητας που είχε πριν από την πανδημία.

Και λαμβάνοντας υπόψιν ότι το εμπόριο επηρεάζεται από τον τουρισμό. Το λέτε και στην έκθεσή σας: οι κλάδοι που βρίσκονται γύρω από το οικοσύστημα του τουρισμού (καταλύματα, εστίαση, ταξιδιωτικά πρακτορεία και λιανικό εμπόριο) επηρεάζονται δυσανάλογα έντονα σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Αν λάβουμε υπόψιν όλα αυτά η κατάσταση είναι όχι απλά κρίσιμη , είναι θα έλεγε κανείς θλιβερή.

Διαφαίνεται, λοιπόν, ο κίνδυνος λουκέτων για 1 στις 3 επιχειρήσεις, με τις προβλέψεις των εγχώριων φορέων να είναι ακόμα πιο δυσοίωνες.

Στον κλάδο σας στο εμπόριο, το 78% των εμπορικών επιχειρήσεων κατέγραψε μείωση του κύκλου εργασιών μεταξύ των δύο εξαμήνων (α΄ εξάμηνο του 2020 σε σύγκριση με το β΄ εξάμηνο του 2019), ενώ το 15% εμφάνισε στασιμότητα.

Και τέλος όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η οικονομική δυσπραγία και η ανεργία, αυξάνουν ακόμα περισσότερο το πρόβλημα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Την αδυναμία τους δηλαδή να έχουν καταναλωτική ζήτηση και το ιδιωτικό χρέος αυξάνεται και αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα για κάθε νοικοκυριό αλλά και για κάθε μικρομεσαία επιχείρηση όπως πολύ καλά γνωρίζετε.

Όπως επίσης και το πρόβλημα των μεταχρονολογημένων επιταγών στο οποίο πρέπει να δοθεί μια βιώσιμη λύση.

Ανακεφαλαιώνοντας: Χαμηλή κατανάλωση, μειωμένο εισόδημα των εργαζομένων, αυξημένη ανεργία, αύξηση του ιδιωτικού χρέους, μείωση των προσδοκιών για το 2021.

Αυτή είναι η κατάσταση που αναγνωρίζετε κι εσείς και πολύ ορθά περιγράφετε στην έκθεσή σας.

Και δεν ανατρέπεται η κατάσταση αυτή με προσπάθεια ωραιοποίησης της εικόνας και με ένα κλίμα τεχνικής αισιοδοξίας, μιας αισιοδοξίας με το «στανιό» επειδή το λένε τα δελτία.

Η αισιοδοξία χτίζεται με δουλειά, σοβαρότητα και σχέδιο.

Η αισιοδοξία θα πρέπει να βασίζεται σε ένα σοβαρό σχέδιο με τρία μέρη:

Στήριξη της οικονομίας όσο διαρκούν τα υγειονομικά μέτρα.

Στήριξη για την επανεκκίνηση της οικονομίας με χρονικό ορίζοντα τους επόμενους μήνες.

Μεσοπρόθεσμο σχέδιο Ανάκαμψης της οικονομίας με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών πόρων, του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ

Επιτρέψτε μου να σταθώ στα δύο τελευταία βήματα που αφορούν την επόμενη μέρα.

Σε ό,τι αφορά τη στήριξη για την επανεκκίνηση της οικονομίας, προτείνουμε ένα πλαίσιο μέτρων, το οποίο θα παρουσιάσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα, για την βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας. Μάλιστα την επόμενη βδομάδα θα παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας. Βασικοί πυλώνες της πρότασης αυτής είναι η ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, είναι η ρευστότητα στις επιχειρήσεις. Και είναι ένα μόνιμο πτωχευτικό πλαίσιο, σε αντικατάσταση αυτού που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση πριν από λίγους μήνες. Ευτυχώς δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Διότι είναι ταφόπλακα για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους σε ασφαλιστικά ταμεία και εφορίες,
του χρέους που δημιουργήθηκε στην περίοδο της πανδημίας, θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος όσο κι αν σήμερα η κυβέρνηση το αρνείται , δεδομένου ότι δεν θα μπορέσουν να έχουν βιώσιμη επανεκκίνηση οι επιχειρήσεις ιδίως οι μικρομεσαίες, αν δεν υπάρξει αυτή η ορθολογική προσέγγιση. Ούτε το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει φόρους, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, αλλά ούτε οι επιχειρήσεις θα μπορούν να γίνουν βιώσιμες.

Θα ήθελα να σας πω, ότι πέραν των άμεσων μέτρων να συζητήσουμε και να σκεφτούμε επίσης το μεσοπρόθεσμο σχέδιο για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Αλλά για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις παραδοσιακές και αποτυχημένες συνταγές. Δε θα επεκταθώ στο σύνολο των ζητημάτων που αφορούν το Ταμείο ανάκαμψης, αλλά επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω τη βασική ανάγκη.

Δεν μπορούμε να φέρουμε την ανάπτυξη με τις παλιές συνταγές τις αποτυχημένες της δεκαετίας του ‘90. Τις συνταγές που φέρνουν ύφεση. Δε μπορούμε να φέρουμε ευημερία όταν ανακυκλώνουμε τα οικονομικά προγράμματα της μιζέριας και της καχεξίας. Θα πρέπει όσοι εισηγούνται τέτοιες προτάσεις, να μας απαντήσουν ένα κρίσιμο ερώτημα.

Θεωρούν ότι η μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα είναι χρήσιμη για το αύριο της οικονομίας; Ή θεωρούν ότι επειδή η συντριπτική τους πλειοψηφία, από τις προβληματικές ελληνικές τράπεζες, και το προβληματικό ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει κηρυχθεί αναξιόχρεη, θα πρέπει μέσα στην πορεία της αναδιάρθρωσης να σβήσουν από τον χάρτη; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα.

Ο δρόμος της κυβέρνησης για το Ταμείο Ανάκαμψης είναι τα δάνεια, τα χρήσιμα αυτά εργαλεία για την ανάκαμψη της οικονομίας, να δοθούν στις επιχειρήσεις με αποκλειστικά τραπεζικά κριτήρια χωρίς εγγύηση του δημοσίου.

Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν θα θα έχει καμία δυνατότητα να επωφεληθεί από όλο αυτό τον πακτωλό των χρημάτων των 30 δισεκατομμυρίων για την ανοικοδόμηση, την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

Ο σχεδιασμός των δανείων δεν υπακούει σε κανέναν αναπτυξιακό σχεδιασμό. Θα εφαρμοστούν αποκλειστικά τραπεζικά κριτήρια. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό;

Ενώ το δημόσιο θα παρέχει δημόσιους πόρους, άρα θα αναλαμβάνει μέρος του ρίσκου της τράπεζας, η διαδικασία θα τρέξει με τα κριτήρια και τους όρους των τραπεζών σαν να μην είχαν δοθεί οι πόροι.

Μα το ζητούμενο θα ήταν να πάνε τα οφέλη από το δημόσιο χρήμα στις επιχειρήσεις, όχι να πάνε τα οφέλη στις τράπεζες. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Και οι χαμένοι για άλλη μία φορά θα είναι η πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα.

Μονάχα 30 χιλιάδες επιχειρήσεις μπορούν να δανειστούν από τις τράπεζες σήμερα. Οι ίδιες 30 χιλιάδες επιχειρήσεις θα είναι λοιπόν αυτές που θα κάνουν αύριο επενδύσεις με την χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Το δικό μας σχέδιο, στον αντίποδα όλων αυτών, είναι η στήριξη των επενδυτικών σχεδίων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω ενός εργαλείου που ιδρύσαμε στην δική μας διακυβέρνηση και δεν αξιοποιείται όπως πρέπει από την σημερινή κυβέρνηση. Και είναι η Αναπτυξιακή Τράπεζα.

Εμείς προτείνουμε συγκεκριμένες καλές πρακτικές που έχουν ακολουθηθεί και στην χώρα μας από την δική μας κυβέρνηση αλλά και σε όλη την Ευρώπη, όπου δημιουργούνται χρηματοδοτικά εργαλεία από την Αναπτυξιακή Τράπεζα με σκοπό να αναλάβουν μέρος του ρίσκου των τραπεζών και να περάσουν το όφελος στην μικρή και μεσαία επιχείρηση, για να αυξήσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είναι επιλέξιμες για δανεισμό και να στηρίξουν τα επενδυτικά τους σχέδια με καλύτερους όρους.

Όλη η Ευρώπη αυτό κάνει. Εδώ ακολουθούμε μια πεπατημένη που αφήνει τον κλάδο της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας έξω από τα οφέλη της όποιας προσδοκώμενης ανάπτυξης.

Κλείνω λέγοντας ότι η Ελλάδα έχει πολλές και μεγάλες δυνατότητες.

Η ατμομηχανή της οικονομίας της παραμένει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Αυτές τις δυνατότητες πρέπει να τις αξιοποιήσουμε. Την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πρέπει να την ενισχύσουμε. Όχι να την πετάξουμε στον Καιάδα.

Να ενισχυθεί, να εξελιχθεί για να σταθεί στα πόδια της η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πολλαπλασιάζοντας τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας.

Εμείς δεν θεωρούμε τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα ζόμπι. Το αντίθετο. Η Ελλάδα της επόμενης ημέρας πρέπει να στηριχθεί σε δίκαιες και στέρεες βάσεις. Πρέπει να στηριχθεί στην ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Για να δοθεί η δυνατότητα σε μια ολόκληρη γενιά να παράξει, να δημιουργήσει στη χώρα της.

Για να εκμεταλλευτούμε την όρεξη, τις ικανότητες και τη δυναμική νέων ανθρώπων και επιχειρήσεων που θέλουν να δουλέψουν. Τις ικανότητες και την δυναμική του κόσμου της δημιουργίας.

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και εύχομαι καλή επιτυχία στο Συνέδριο σας.

Πάνω απ’ όλα όμως εύχομαι καλή δύναμη και υγεία σε όλους σας και σύντομα να τελειώσει όλη αυτή η περιπέτεια.
πηγή: ΑΥΓΗ