Ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων μηνός Ιουνίου 2025

    Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον e-ΕΦΚΑ, η καταβολές των συντάξεων Ιουνίου 2025 θα γίνουν την Τρίτη 27 Μαΐου και την Πέμπτη 29 Μαΐου.

 

Αθήνα, 9/5/2025

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων μηνός Ιουνίου 2025

Οι ημερομηνίες πληρωμής ακολουθούν τον κανόνα του διαχωρισμού μεταξύ Μισθωτών και Μη Μισθωτών και διαμορφώνονται ως ακολούθως:

• Την Τρίτη 27 Μαΐου 2025 θα καταβληθούν οι κύριες συντάξεις από τα τέως ταμεία Μη Μισθωτών ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΑΑ, οι κύριες συντάξεις που απονεμήθηκαν από τη σύσταση του ΕΦΚΑ και μετά, με τον ν.4387/2016, μέσω του ΟΠΣ-ΕΦΚΑ (συνταξιούχοι Μισθωτοί & Μη Μισθωτοί από 1.1.2017 και έπειτα) και όλες οι επικουρικές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα (Μη Μισθωτών και Μισθωτών).
  
  
• Την Πέμπτη 29 Μαΐου 2025 θα καταβληθούν οι κύριες συντάξεις των τέως Ταμείων Μισθωτών [ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τραπεζών, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΛΟΙΠΩΝ ΕΝΤΑΣΣΟΜΕΝΩΝ (ΤΣΕΑΠΓΣΟ, ΤΣΠ-ΗΣΑΠ), ΝΑΤ, ΕΤΑΤ και ΕΤΑΠ-ΜΜΕ] καθώς και οι κύριες και οι επικουρικές συντάξεις του Δημοσίου.

Από τη Διοίκηση του e-Ε.Φ.Κ.Α. 

Σωκράτης Φάμελλος / Οι προτάσεις για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ αφορούν ολόκληρη την κοινωνία - Σας καλώ να συμμετέχετε

    Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του κόμματος, «ο διάλογος και οι προτάσεις για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν αφορούν μόνο τα μέλη του κόμματος, αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε άνδρα και γυναίκα που παλεύει με τα προβλήματα μιας δύσκολης καθημερινότητας. Κάθε δημιουργικό πολίτη που θέλει να προοδεύσει και το σύστημα εξουσίας του το απαγορεύει. Κάθε προοδευτικό και δημοκράτη πολίτη που διεκδικεί μία άλλη Ελλάδα. Μία Ελλάδα που μας αξίζει».

«Η αλλαγή σελίδας για το κόμμα μας, αλλά και για τη χώρα, προϋποθέτει τη δική σας ενεργή συμμετοχή» τονίζει ο Σωκράτης Φάμελλος - Η επιστολή στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ

Κάλεσμα στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ να συμμετέχουν στη «νέα προσπάθεια για την αναγέννηση» του κόμματος αλλά και της χώρας απευθύνει ο Σωκράτης Φάμελλος με επιστολή του, ενόψει του προσυνεδριακού διαλόγου που έχει ξεκινήσει.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του κόμματος, «ο διάλογος και οι προτάσεις για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν αφορούν μόνο τα μέλη του κόμματος, αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε άνδρα και γυναίκα που παλεύει με τα προβλήματα μιας δύσκολης καθημερινότητας. Κάθε δημιουργικό πολίτη που θέλει να προοδεύσει και το σύστημα εξουσίας του το απαγορεύει. Κάθε προοδευτικό και δημοκράτη πολίτη που διεκδικεί μία άλλη Ελλάδα. Μία Ελλάδα που μας αξίζει».

Ο Σωκράτης Φάμελλος υπογραμμίζει ότι «αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες διαλόγου σε κάθε γωνιά της χώρας, για όλα τα σημαντικά ζητήματα. Η συμβολή σας είναι θεμελιώδης και αναγκαία. Το κόμμα μας έχει ανάγκη τις προτάσεις σας και τη συμμετοχή σας. Για να επιστρέψει η εμπιστοσύνη στην πολιτική και να δώσουμε τη μάχη της πολιτικής αλλαγής».

«Έτσι θα αλλάξουμε ό,τι μας πλήγωσε και θα πατήσουμε στα πόδια μας για την επόμενη μέρα για το κόμμα μας. Μια επόμενη μέρα, που θα μας βρει πιο ισχυρούς/ές, πιο δυνατούς/ες, με ακόμα βαθύτερες ρίζες στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία αλλάζει για να στηρίξει την πολιτική αλλαγή στη χώρα μας.

Σας καλώ να συμμετέχετε σε αυτή τη νέα προσπάθεια για την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, για την αναγέννηση της χώρας» καταλήγει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

Αναλυτικά το μήνυμα του Σωκράτη Φάμελλου:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η αλλαγή σελίδας για το κόμμα μας, αλλά και για τη χώρα, προϋποθέτει τη δική σας ενεργή συμμετοχή.

Ο προσυνεδριακός διάλογος για το 5ο Συνέδριο του κόμματός μας έχει ήδη αρχίσει. Οι Θέσεις και οι προτάσεις για το Καταστατικό έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί. Όμως ο διάλογος και οι προτάσεις για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν αφορούν μόνο τα μέλη του κόμματος, αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε άνδρα και γυναίκα που παλεύει με τα προβλήματα μιας δύσκολης καθημερινότητας. Κάθε δημιουργικό πολίτη που θέλει να προοδεύσει και το σύστημα εξουσίας του το απαγορεύει. Κάθε προοδευτικό και δημοκράτη πολίτη που διεκδικεί μία άλλη Ελλάδα. Μία Ελλάδα που μας αξίζει.

Για αυτό, ο προσυνεδριακός διάλογος απευθύνεται στην κοινωνία. Και πρέπει να τον κάνουμε ανοιχτά, με εξωστρέφεια και να πάρουμε δύναμη από τη δύναμη του λαού. Να αλλάξουμε το κόμμα μας, να αλλάξουμε ό,τι μας πλήγωσε.

Σε αυτό το πλαίσιο αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες διαλόγου σε κάθε γωνιά της χώρας, για όλα τα σημαντικά ζητήματα. Η συμβολή σας είναι θεμελιώδης και αναγκαία. Το κόμμα μας έχει ανάγκη τις προτάσεις σας και τη συμμετοχή σας. Για να επιστρέψει η εμπιστοσύνη στην πολιτική και να δώσουμε τη μάχη της πολιτικής αλλαγής.

Έτσι θα αλλάξουμε ό,τι μας πλήγωσε και θα πατήσουμε στα πόδια μας για την επόμενη μέρα για το κόμμα μας. Μια επόμενη μέρα, που θα μας βρει πιο ισχυρούς/ές, πιο δυνατούς/ες, με ακόμα βαθύτερες ρίζες στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία αλλάζει για να στηρίξει την πολιτική αλλαγή στη χώρα μας.

Σας καλώ να συμμετέχετε σε αυτή τη νέα προσπάθεια για την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, για την αναγέννηση της χώρας.

Συντροφικά,

Σωκράτης Φάμελλος»

Ακρίβεια / Στον πάτο της Ευρώπης η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων

     Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση με μόλις 1.710 μονάδες PPS, έναντι 3.155 στην Ε.Ε. Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι η Βουλγαρία και η Ουγγαρία, που έχουν χαμηλότερο ονομαστικό μισθό σε σύγκριση με την Ελλάδα, έχουν υψηλότερη αγοραστική δύναμη, με 2.016 και 2.062 PPS αντίστοιχα...

Η αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε λίγο πάνω από το 40% της αγοραστικής δύναμης του αντίστοιχου μισθού σε Γερμανία, Δανία, Βέλγιο

Σε δεινή θέση βρίσκεται μεγάλο μέρος των νοικοκυριών στην Ελλάδα, καθώς ο μισθός τελειώνει στις 19 του μήνα, όπως έχουν δείξει παλιότερες έρευνες, κάτι που αποτυπώνει τη μειωμένη αγοραστική δύναμη των εργαζομένων. Η χώρα μας παρουσιάζει τον τρίτο χαμηλότερο μέσο μηναίο προσαρμοσμένο μισθό πλήρους απασχόλησης στην Ε.Ε. μετά τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, 1.408 ευρώ μεικτά (υπολογισμένο σε δωδεκάμηνη βάση). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 45% του μέσου μισθού στην Ε.Ε. (3.155 ευρώ) ή αλλιώς στο 33% στη Γερμανία και στο 25% στη Δανία. Η παραπάνω συνθήκη καθίσταται ακόμη χειρότερη σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης (Purchasing Power Standards-PPS).

Στην τελευταία θέση

Με βάση αυτό, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση με μόλις 1.710 μονάδες PPS, έναντι 3.155 στην Ε.Ε. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιος που λαμβάνει τον μέσο προσαρμοσμένο μισθό πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα μπορεί να αγοράσει περίπου τα μισά αγαθά και υπηρεσίες (54%) σε σύγκριση με τον μέσο εργαζόμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι η Βουλγαρία και η Ουγγαρία, που έχουν χαμηλότερο ονομαστικό μισθό σε σύγκριση με την Ελλάδα, έχουν υψηλότερη αγοραστική δύναμη, με 2.016 και 2.062 PPS αντίστοιχα. Η αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε λίγο πάνω από το 40% της αγοραστικής δύναμης του αντίστοιχου μισθού στη Γερμανία, στη Δανία και στο Βέλγιο.

Πτώση στο πραγματικό εισόδημα

Αλλωστε, στο τέταρτο τρίμηνο του 2024, όπως επισημαίνεται στο πλέον πρόσφατο δελτίο Τύπου της ΤτΕ για την ελληνική οικονομία, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών έπεσε κατά 2,6% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2024. Σε ονομαστικούς όρους αυξήθηκε κατά 1,4% εξαιτίας της θετικής συνεισφοράς του εισοδήματος από εργασία τόσο των μισθωτών όσο και των αυτοαπασχολούμενων. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ ονομαστικής αύξησης και πραγματικής μείωσης δείχνει και την επίδραση του πληθωρισμού αλλά και της φορολογίας στα εισοδήματα. Συνολικά, καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά μόλις 0,7%, κάτι που συνιστά χειροτέρευση σε σύγκριση με την αύξηση 3,4% το 2023.

Τρώνε από τα έτοιμα

Την ίδια ώρα, η Τράπεζα της Ελλάδος εντοπίζει και άλλο ένα ανησυχητικό φαινόμενο, εκείνο της αρνητικής αποταμίευσης. Κατά τη διετία 2023-2024 τα νοικοκυριά άρχισαν να «βάζουν χέρι» στις αποταμιεύσεις τους για να καλύψουν την κατανάλωση, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε σε αρνητική αποταμίευση. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τα ελληνικά νοικοκυριά δεν αντέχουν τη συνεχιζόμενη ακρίβεια, η οποία πλήττει τα εισοδήματά τους.

Σύμφωνα με την ΤτΕ, το ποσοστό αρνητικής αποταμίευσης υπερδιπλασιάστηκε το 2024 (-1,9% του ΑΕΠ) συγκριτικά με το 2023 (-0,9%), καθώς ο ρυθμός αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος υπολειπόταν έναντι της έντονης αύξησης της κατανάλωσης. Η κατάργηση των μέτρων στήριξης για την πανδημία και την ενεργειακή κρίση παράλληλα με την αποπληρωμή των φορολογικών υποχρεώσεων και την αύξηση των καταναλωτικών δαπανών δημιούργησαν σημαντικές καθοδικές πιέσεις στις αποταμιεύσεις των νοικοκυριών ωθώντας τις περαιτέρω σε αρνητικό έδαφος, όπως επισημαίνει η ΤτΕ. Η παρατήρηση της ΤτΕ επιβεβαιώνεται τόσο από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που δείχνουν αρνητικά ποσοστά αποταμίευσης, όσο και από τις έρευνες οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ.

Ειδικότερα, το τέταρτο τρίμηνο του 2024 το ποσοστό αποταμίευσης στα ελληνικά νοικοκυριά έκανε «βουτιά» στο -4,1%, έναντι -1,1% το αντίστοιχο διάστημα του 2023. Αντίστοιχα, στην τελευταία έρευνα του ΙΟΒΕ η συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών (83%) απαντά ότι δεν θεωρεί πιθανή την αποταμίευση το επόμενο δωδεκάμηνο, έναντι μόλις 16% που τη θεωρεί πιθανή. Ακόμη, το 64% μόλις που τα βγάζει πέρα, ενώ ένα ποσοστό 9%-10% αντλεί από τις αποταμιεύσεις του για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες.

πηγή: avgi.gr

Αθήνα / Μαζική συγκέντρωση και πορεία για το δικαίωμα στη στέγαση

    Η πορεία αποτέλεσε κομμάτι διεθνούς κινήματος από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική κι την Ασία, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της στέγασης

Πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η πορεία για τη στέγαση το Σάββατο 26 Απριλίου, στο πλαίσιο των Παγκόσμιων Ημερών Δράσης, με αιτήματα πλαφόν στα ενοίκια, δημόσια αποθέματα κατοικιών και προστασία από πλειστηριασμούς, συγκεντρώνοντας εκατοντάδες συμμετέχοντες.

Η μεγάλη πορεία για το δικαίωμα στην προσιτή στέγη, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των Παγκόσμιων Ημερών Δράσης Στέγασης, που φέτος κορυφώθηκαν το Σαββατοκύριακο σε πάνω από 50 πόλεις σε τέσσερις ηπείρους.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε από την πλατεία Κολοκοτρώνη στις 17:00 και οργανώθηκε ως απάντηση στην αυξανόμενη χρηματιστικοποίηση της κατοικίας, την εκτίναξη των ενοικίων και την έξαρση των πλειστηριασμών.

Συλλογικότητες και σωματεία όπως ο Συντονισμός Σωματείων και Συλλογικοτήτων για τη Στέγαση, οι Γειτονιέ

• Θέσπιση πλαφόν στα μισθωτήρια,
• Δημιουργία αποθεμάτων δημόσιας και κοινωνικής κατοικίας,
• Νομοθετική προστασία από τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

Παράλληλα, η Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών πραγματοποίησε προσυγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 16:00, οργανώνοντας μια συμβολική "κηδεία" για τη λαϊκή κατοικία.

Η πορεία στην Αθήνα αποτέλεσε κομμάτι ενός ευρύτερου διεθνούς κινήματος που ενώνει φωνές από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της στέγασης και την κοινωνική αδικία

Ενωτική πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών

Για πρώτη φορά φέτος διοργανώνεται η παγκόσμια ημέρα δράσεων για τη στέγη (ως τώρα ήταν πανευρωπαϊκή). Το γεγονός ότι τα κινήματα στέγης ενεργοποιήθηκαν με την αρχή της κρίσης, αποδεικνύει

 ότι το ζήτημα "στέγη" είναι από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη.

Στην Ελλάδα, μια χώρα πως ως την κρίση του 2010 χαρακτηριζόταν από υψηλή ιδιοκατοίκηση αλλά ταυτόχρονα από μηδενικές πολιτικές κοινωνικής κατοικίας, σήμερα το πρόβλημα αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η κρίση στέγης ξεδιπλώνεται σε πολλά επίπεδα.

• Εκτίναξη των τιμών των ενοικίων που είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας δημόσιου ελέγχου των τιμών (πλαφόν ενοικίου, ενοικιοστάσιο κ.λπ. σε συνδυασμό με την κατακόρυφη αύξηση της τουριστικοποίησης και της βραχυχρόνιας μίσθωσης καθώς και των εκατοντάδων χιλιάδων κενών ακινήτων.
• Επίθεση στην κατοικία μέσω της υπερχρέωσης με αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να χάνουν τα σπίτια τους από πλειστηριασμούς.
• Συνολική αύξηση του κόστους της στέγασης σε σχέση με το μέσο εισόδημα. Η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση ως προς την στεγαστική δαπάνη των νοικοκυριών σε σχέση με το μισθό με ποσοστό δαπάνης 45%
• Και όλα αυτά σε συνδυασμό με μηδενικές πολιτικές Δημόσιας- κοινωνικής κατοικίας

Η κρίση στέγης δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός. Είναι αποτέλεσμα των πρακτικών που εφαρμόζουν οι οικονομικοί «παίκτες» της αγοράς, δηλαδή οι τράπεζες, οι κτηματομεσίτες, τα ταμεία-αρπακτικά και όσοι άλλοι κερδίζουν από τη βασική ανάγκη της στέγασης. Η σταδιακή μετατροπή της στέγης από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και από εμπόρευμα σε χρηματιστηριακό προιόν έχει φέρει τα αποτελέσματα που ζούμε σήμερα. Κυβερνήσεις και πολιτειακοί θεσμοί, προστατεύουν και ενισχύουν την «αγορά» καταλύοντας το συνταγματικό δικαίωμα στη στέγαση. Σε όλο τον κόσμο τα κινήματα στέγης οργανώνονται και δίνουν τις μάχες τους για το Δικαίωμα στη στέγαση με τη δημιουργία ενώσεων ενοικιαστών, συλλογικοτήτων ενάντια σε πλειστηριασμούς και εξώσεις, φορέων διεκδίκησης κοινωνικής η συνεταιριστικής κατοικίας, με αυτοοργανωμένες κοινότητες παραγωγής κατοικίας και με καταλήψεις. Ενώνουμε τη φωνη μας και τους αγώνες μας με όλα αυτά τα κινήματα και διεκδικούμε:

• Προστασία των ενοικιαστών από τις αυξήσεις και τις εξώσεις. Θεσμοθέτηση πλαφόν ενοικίου
• Προστασία της πρώτης κατοικίας από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις εξώσεις που θα ακολουθήσουν, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας, την κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, το κούρεμα των δανείων. Απαγόρευση των εξώσεων όταν δεν υπάρχει στεγαστική πολιτική κοινωνικής κατοικίας
• Να γεμίσουν τα άδεια σπίτια! Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 600.000 άδεια σπίτια.

 Είναι αδιανόητο να υπάρχουν άστεγοι ή άνθρωποι που ζουν σε απαράδεκτες στεγαστικές συνθήκες.

Η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα!

Συντονισμός Σωματείων και Συλλογικοτήτων για τη Στέγαση

Με το σύνθημα σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη, διοργανώνεται και φέτος η, για πρώτη φορά παγκόσμια (ως τώρα ήταν πανευρωπαϊκή), ημέρα δράσης για τη στέγη. Ο συντονισμός των κινημάτων στέγης που ενεργοποιήθηκαν με την αρχή της κρίσης, και δυνάμωσαν τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύει ότι το ζήτημα της κατοικίας είναι από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη.

Στην Ελλάδα, μια χώρα που ως την κρίση του 2010 χαρακτηριζόταν από υψηλή ιδιοκατοίκηση αλλά ταυτόχρονα από μηδενικές πολιτικές κοινωνικής κατοικίας, σήμερα το πρόβλημα της στέγης αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η κρίση στέγης ξεδιπλώνεται σε πολλά επίπεδα:

• Εκτίναξη  των τιμών των ενοικίων, που είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας δημόσιου ελέγχου των τιμών (με μέτρα όπως πλαφόν ενοικίου, ενοικιοστάσιο κ.λπ.) σε συνδυασμό με την κατακόρυφη αύξηση της τουριστικοποίησης και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, καθώς και των εκατοντάδων χιλιάδων κενών ακινήτων.
• Επίθεση στην κατοικία μέσω της υπερχρέωσης, με αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να χάνουν τα σπίτια τους κάθε χρόνο από πλειστηριασμούς.
• Συνολική αύξηση του κόστους της στέγης σε σχέση με το μέσο εισόδημα. Η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση ως προς τη στεγαστική δαπάνη των νοικοκυριών σε σχέση με τον μισθό, με ποσοστό δαπάνης 45%.
• Και όλα αυτά σε συνδυασμό με μηδενικές πολιτικές δημόσιας - κοινωνικής κατοικίας.

Η κρίση στέγης δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός. Είναι αποτέλεσμα των πρακτικών που εφαρμόζουν οι οικονομικοί «παίκτες» της αγοράς, δηλαδή οι τράπεζες, οι κτηματομεσίτες, τα ταμεία - αρπακτικά και όσοι άλλοι οικονομικοί παράγοντες κερδίζουν από τη βασική ανθρώπινη ανάγκη της στέγασης, ενώ στο πλαίσιο αυτό και η τρέχουσα κυρίαρχη αρχιτεκτονική πρακτική, αντί για τις λαϊκές ανάγκες υπηρετεί τους επενδυτές. Η σταδιακή μετατροπή της στέγης από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και από εμπόρευμα σε χρηματιστηριακό προϊόν, έχει φέρει τα αποτελέσματα που ζούμε σήμερα.

Κυβερνήσεις και πολιτειακοί θεσμοί προστατεύουν και ενισχύουν την «αγορά», καταλύοντας το συνταγματικό δικαίωμα στη στέγη.

Σε όλο τον κόσμο, τα κινήματα στέγης οργανώνονται και δίνουν τις μάχες τους για το δικαίωμα στη στέγη, με την δημιουργία ενώσεων ενοικιαστών, συλλογικοτήτων ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, φορέων διεκδίκησης κοινωνικής κατοικίας, με αυτοοργανωμένες κοινότητες παραγωγής κατοικίας και με καταλήψεις.

Ενώνουμε τη φωνή μας και τους αγώνες μας με όλα αυτά τα κινήματα. Διεκδικούμε:

• Προστασία των ενοικιαστών/ριών από τις αυξήσεις και τις εξώσεις. Θεσμοθέτηση πλαφόν ενοικίου.
• Προστασία της πρώτης κατοικίας από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις εξώσεις που θα ακολουθήσουν, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας. Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Κούρεμα δανείων.
• Εργατική, κοινωνική, φοιτητική κατοικία για την κάλυψη όλων των αναγκών.
• Να γεμίσουν τα άδεια σπίτια! Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 600.000 άδειες κατοικίες. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που είναι άστεγοι ή ζουν σε απαράδεκτες στεγαστικές συνθήκες.

Συμμετέχουμε στην παγκόσμια ημέρα για το δικαίωμα στη στέγη και καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία το Σάββατο 26 Απριλίου στις 17:00, στην πλατεία Κολοκοτρώνη.

Η ΑΥΓΗ

Χιλιάδες οικόπεδα έγιναν χωράφια σε μια νύχτα!

    Νέο Προεδρικό Διάταγμα του ΥΠΕΝ «σβήνει» τη δυνατότητα οικοδόμησης σε οικόπεδα μικρότερα των 2 στρεμμάτων για οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων - Σφοδρές αντιδράσεις  

Τσουνάμι αντιδράσεων σε ολόκληρη την Ελλάδα έχει προκαλέσει το Προεδρικό Διάταγμα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων. Ουσιαστικά, σε μία νύχτα, δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες είδαν τα οικόπεδά τους να μετατρέπονται σε χωράφια, χάνοντας τη δυνατότητα δόμησης.

Βασίλης Παπακωνσταντόπουλος*

Κάτι φυσικά που οδηγεί σε πλήρη απαξίωση της περιουσίας τους, αλλά και σε σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις, απειλώντας πολλά χωριά με μαρασμό. Το Προεδρικό Διάταγμα (194/2025) προσαρμόζει τη νομοθεσία στις επιταγές του ΣτΕ, που έκρινε άκυρες όλες τις περιπτώσεις στις οποίες τα όρια οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων είχαν διευρυνθεί με αποφάσεις των νομαρχών από τη δεκαετία του 1980.

Στην πράξη, συρρικνώνει τα όρια των οικισμών, βγάζοντας εκτός σχεδίου περιοχές που έως σήμερα θεωρούνταν εντός οικισμών και οικοδομούσαν βάσει των διατάξεων της εντός σχεδίου δόμησης. Ακίνητα δηλαδή που επί δεκαετίες θεωρούνταν άρτια και οικοδομήσιμα εντός ορίων οικισμού θα βρεθούν εκτός των νέων ορίων, γεγονός που μειώνει δραματικά την αξία τους. Αντίθετα, δεν επηρεάζονται από το Π.Δ. όσοι έχουν χτίσει νόμιμα σε τέτοιες περιοχές και δεν θα έχουν καμία συνέπεια.

Το Π.Δ. αφορά τον καθορισμό των κριτηρίων, του τρόπου και των διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της χώρας που φέρονται απογεγραμμένοι ως αυτοτελείς οικισμοί, σε απογραφή προ του έτους 1983, με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων. Πρόκειται για περίπου 10.000 οικισμούς που είτε δεν έχουν οριοθετηθεί είτε το όριό τους επανεγκρίνεται βάσει των εν λόγω διατάξεων, λόγω καθορισμού του ορίου τους από αναρμόδια όργανα, ή αναοριοθετείται στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Συγκεκριμένα, προβλέπονται τρεις ζώνες:

• Α’ Ζώνη: το εσώτερο-συνεκτικό τμήμα του οικισμού, που είχε δημιουργηθεί προ του 1923 (ιστορικός πυρήνας).

• Β’ Ζώνη: το συνεκτικό τμήμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των ετών 1923 και 1983.

• Β’1 Ζώνη: το διάσπαρτο τμήμα του οικισμού που έχει δημιουργηθεί μεταξύ του 1923 και του 1983. Οι διατάξεις του Π.Δ. δεν κάνουν καμία πρόβλεψη για τους οικισμούς μετά το 1983, όπου εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Προβλέπονται 15 κατηγορίες εξαιρέσεων που αφορούν προστατευόμενες περιοχές γεωργικής γης, υψηλής παραγωγικότητας και εκτάσεις γεωλογικά ακατάλληλες για δόμηση.

Ποια λύση εξετάζεται

Το υπουργείο εξετάζει την οργάνωση των περιοικιστικών ζωνών σε Περιοχές Ελέγχου Χρήσεων, στις οποίες θα θεσμοθετήσει αρτιότητες μικρότερες από αυτές που ισχύουν στις εκτός σχεδίου περιοχές (4 στρέμματα), προκειμένου μια έκταση να καταστεί οικοδομήσιμη. Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ Ευθύμιο Μπακογιάννη, η αρτιότητα εξετάζεται να κυμαίνεται μεταξύ 2 και 4 στρεμμάτων, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τα οικόπεδα κάτω των 2 στρεμμάτων θα χάσουν οριστικά την οικοδομησιμότητά τους.

«Το μεγάλο πρόβλημα είναι από το 1983 και έπειτα, όπου έχουμε τις αποφάσεις νομαρχών. Υπάρχουν κτίρια και οικόπεδα τα οποία τώρα, με την απόφαση του ΣτΕ, είναι εκτός ορίων, σε μια γκρίζα ζώνη. Υπάρχει πρόθεση του υπουργείου να οργανώσει αυτές τις ζώνες σε ΠΕΧ (Περιοχές Ελέγχου Χρήσεων). Εκεί μπορούμε να προσδιορίσουμε και μια αρτιότητα μεταξύ 2 και 4 στρεμμάτων. Ετσι, θα είναι μεγαλύτερη μεν από τις εντός οικισμού, που είναι 300-500 τ.μ., αλλά μικρότερη από την εκτός σχεδίου και με προϋπόθεση ότι θα έχει πρόσοψη σε δρόμο. Αυτό έχουμε σκεφτεί για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα» ανέφερε λίγο πριν από το Πάσχα ο κ. Μπακογιάννης, μιλώντας σε εκδήλωση του Τμήματος Δυτικής Κρήτης του ΤΕΕ. Παράλληλα, έχει ξεκινήσει η καταγραφή του οδικού δικτύου, προκειμένου οι δρόμοι της χώρας να χαρακτηριστούν και να ξεκαθαρίσει οριστικά ποια οικόπεδα είναι οικοδομήσιμα και ποια όχι.

Αναταραχή και σφοδρές αντιδράσεις σε όλη τη χώρα μετά τη δημοσίευση

Η δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως προκάλεσε αναταραχή σε ολόκληρη τη χώρα, με δημάρχους και μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος της ΚΕΔΕ να προειδοποιούν για σοβαρές κοινωνικές και αναπτυξιακές συνέπειες εάν προχωρήσει η εφαρμογή του όπως είναι. «Οικόπεδα θα μετατραπούν σε γήπεδα, τα οποία θα εμπίπτουν στην εκτός σχεδίου δόμηση, δηλαδή μεγαλύτερες αρτιότητες και δυσμενέστεροι όροι δόμησης. Δηλαδή, ενέχει ο κίνδυνος ιδιοκτησίες εντός σχεδίου από τη δεκαετία του 1980, με ή χωρίς κτίσμα, μετά την έγκριση των ΤΠΣ-ΕΠΣ να τεθούν εκτός ως μη άρτιες και οικοδομήσιμες» αναφέρει στην απόφασή του το διοικητικό συμβούλιο της ΚΕΔΕ, επισημαίνοντας ότι με το Π.Δ. ενισχύονται οι λόγοι που οδηγείται σε εγκατάλειψη και μαρασμό η ελληνική περιφέρεια. Η ΚΕΔΕ ζητά το άμεσο πάγωμα της διαδικασίας για την προώθηση του συγκεκριμένου σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος.

Το ζήτημα αναδεικνύει και ο βουλευτής Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Κεφαλογιάννης με επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρο Παπασταύρου, σημειώνοντας ότι έχει δημιουργηθεί αβεβαιότητα και προβληματισμός σε χιλιάδες ιδιοκτήτες οικοπέδων, αλλά και έντονη ανησυχία μήπως οδηγηθούμε μοιραία στην ιδιωτική πολεοδόμηση, με αναδυόμενες ευκαιρίες για μεγαλοεπενδυτές που μπορούν να δημιουργήσουν νέους οικισμούς. «Μια τέτοια εξέλιξη είναι απευκταία και θα έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στους μικροϊδιοκτήτες, που ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι τα ακίνητά τους από οικόπεδα έγιναν αγροτεμάχια και απαξιώνονται, αλλά και για τους οικείους δήμους, που κινδυνεύουν να απολέσουν τον έλεγχο της πολεοδόμησης.

Αυτό δημιουργεί μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα στην Π.Ε. Ηρακλείου, αφορά πάρα πολλές περιοχές, από τις περιαστικές του Δήμου Ηρακλείου μέχρι περιοχές στην ενδοχώρα, όπου υπήρχαν ευρεία όρια τα οποία μπορεί να μικρύνουν ακόμα και στο μισό» σημειώνει ο κ. Κεφαλογιάννης. Από την πλευρά του, ο Βασίλης Κεγκέρογλου, δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας, στον οποίο υπάγεται και το σεισμόπληκτο Αρκαλοχώρι, κάνει λόγο για Π.Δ. που λειτουργεί ως «προκρούστεια κλίνη» η οποία μηδενίζει τη δυνατότητα να καθορίσουν τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια τα όρια των οικισμών, σύμφωνα με την προοπτική κάθε τόπου. Ανάλογες αντιδράσεις υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας.

Βασίλης Παπακωνσταντόπουλος  / εφημ. Δημοκρατία

(*)Ο Βασίλης Παπακωνσταντόπουλος είναι δημοσιογραφος της εφημερίδας Δημοκρατία

Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας στον ορίζοντα του 2050

     Κατά την τελευταία δεκαπενταετία, όμως, στη δημογραφική γήρανση συνέβαλε και το αρνητικό μεταναστευτικό ισοζύγιο (περισσότεροι έξοδοι από εισόδους στη χώρα μας). Παρά την είσοδο περισσότερων από 2 εκατομ. αλλοδαπών κατά την περίοδο αυτήν, είχαμε και τη μαζική έξοδο από τη χώρα, κυρίως των γενεών 1975-1995 (30-55 ετών σήμερα).

Βύρωνας Κοτζαμάνης*

Οι πρόσφατες προβολές του πληθυσμού της Ελλάδας για το 2025-2050 (Ην. Έθνη, 2024 και Eurostat, EUROPOP- 2023) συγκλίνουν στο ότι, με δεδομένο το μη αναστρέψιμο αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων, αν τα μεταναστευτικά ισοζύγια είναι μηδενικά ο συνολικός πληθυσμός μας θα μειωθεί, ενώ οι 65 ετών και άνω θα είναι η μόνη ηλικιακή ομάδα που θα αυξηθεί. Ταυτόχρονα, τις αμέσως επόμενες δεκαετίες θα μειωθούν τόσο οι νέοι (0-19 ετών) όσο και ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας (20-64 ετών). Οι προαναφερθείσες εξελίξεις μας προβληματίζουν όλο και περισσότερο, και οι προκλήσεις που θέτει το «δημογραφικό» -ειδικότερα δε η γήρανση- είναι πολλαπλές. Στο σύντομο αυτό κείμενο επικεντρωνόμαστε στις επιπτώσεις των δημογραφικών μας εξελίξεων στις ηλικιακές δομές, και ειδικότερα στις μεταβολές του πλήθους και του ειδικού βάρους δυο μεγάλων ηλικιακών ομάδων: των 20-64 και των 65 και άνω ετών. Οι πρώτοι αποτελούν τον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας, ο οποίος με τη σειρά του επηρεάζει και τον πληθυσμό των απασχολουμένων, ενώ οι 65+ λαμβάνονται ως «εξαρτημένοι» από τους απασχολούμενους 20-64 ετών (υπόθεση που δεχόμαστε, αν και εν μέρει μόνον ισχύει, καθώς σήμερα δεν είναι όλοι οι 65+ -και δεν θα είναι και στο μέλλον- εκτός του κόσμου της εργασίας).

2024 Ageing Report Economic & Budgetary Projections for the EU Member States (2022-2070), Ageing_Report_2024 -Country_fiches

Οι δημογραφικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών αποτυπώνονται, εκτός των άλλων, και στους ρυθμούς μεταβολής του συνολικού πληθυσμού και των μεγάλων ηλικιακών ομάδων, που έχουν επιφέρει την επιτάχυνση της δημογραφικής γήρανσης. Οι εξελίξεις αυτές οφείλονται κυρίως:

- i) Στη συρρίκνωση της διαγενεακής γονιμότητας και την επακόλουθη κατάρρευση των γεννήσεων μετά το 1980, καθώς όσες από τις προπολεμικές γενεές τεκνοποίησαν τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες έκαναν κατά μέσο όρο 2,2 παιδιά, αυτές που γεννήθηκαν γύρω από το 1960 έκαναν 2 παιδιά σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία, και όσες γεννήθηκαν γύρω από το 1985 έφεραν στον κόσμο λιγότερα από 1,5 παιδιά ανά γυναίκα. Η συρρίκνωση αυτή οδήγησε στη μείωση των γεννήσεων μετά το 1980, μια μείωση που επιταχύνθηκε την τελευταία δεκαπενταετία καθώς ο πληθυσμός των γυναικών σε ηλικία απόκτησης παιδιών μειώνεται ταχύτατα (και θα συνεχίσει να μειώνεται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2040). Έτσι, πάρα τη θετική συμβολή των αλλοδαπών (15% των γεννήσεων την τελευταία εικοσαετία), η μείωση των μετά το 1980 γεννήσεων οδήγησε στη μείωση (τόσο σε απόλυτες όσο και σε σχετικές τιμές), αρχικά των 0-19 ετών, στη συνέχεια του νεανικού πληθυσμού παραγωγικής και αναπαραγωγικής ηλικίας (20-44 ετών) και τέλος των 45-64 ετών, επιτείνοντας ταυτόχρονα την αύξηση των 65+. Τα παραπάνω συνδέονται με την επιτάχυνση της δημογραφικής γήρανσης στη χώρα μας, καθώς οι 65+ είναι πλέον η μονή ηλικιακή ομάδα που θα αυξάνεται, με αποτέλεσμα να αποτελούν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού το 2050 (από 24% το 2025).

- ii) Στην ταχύτατη αύξηση των προσδόκιμων ζωής τόσο στη γέννηση όσο και στα 65 έτη (+16 έτη και + 6 έτη αντίστοιχα) μετά το 1950, μίας τάσης που θα επιβραδυνθεί μεν αλλά δεν θα ανακοπεί μέχρι το 2050.

Κατά την τελευταία δεκαπενταετία, όμως, στη δημογραφική γήρανση συνέβαλε και το αρνητικό μεταναστευτικό ισοζύγιο (περισσότεροι έξοδοι από εισόδους στη χώρα μας). Παρά την είσοδο περισσότερων από 2 εκατομ. αλλοδαπών κατά την περίοδο αυτήν, είχαμε και τη μαζική έξοδο από τη χώρα, κυρίως των γενεών 1975-1995 (30-55 ετών σήμερα). Η συζήτηση και ο προβληματισμός γύρω από την έξοδο αυτή επικεντρώνεται σε μία μόνον από τις συνιστώσες της, το λεγόμενο “brain drain” Ελλήνων υπηκόων, αν και ένα μεγάλο τμήμα των εξόδων αφορά άτομα με σχετικά χαμηλά και μεσαία εκπαιδευτικά επίπεδα και εξειδίκευση, τόσο Έλληνες όσο και αλλοδαπούς εγκατεστημένους στη χώρα μας πριν το 2010. Σε αντίθεση δε με άλλες νοτιο-ευρωπαικες χώρες η φυγή των αλλοδαπών αυτών ελάχιστα μας έχει προβληματίσει, παρόλα τα δημιουργηθέντα κενά σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερθέντα, στο κείμενο αυτό θέτουμε δυο ερωτήματα, στα οποία θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε:

• Είναι δυνατόν ‒και υπό ποιες προϋποθέσεις‒ παρόλη την αναμενόμενη μείωση του πληθυσμού 20-64 ετών να μην μειωθεί το 2050 ο πληθυσμός των απασχολουμένων της ίδιας ηλικιακής ομάδας που ανέρχεται σήμερα στα 4,015 εκατομ.;
• Είναι δυνατόν μετά από 25 χρόνια η αναλογία απασχολούμενοι προς άτομα 65 ετών και άνω (1,64 απασχολούμενοι ανά άτομο 65+ σήμερα) να παραμείνει η ίδια με αυτήν του 2025;

Πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας και απασχολούμενοι στην Ελλάδα στον ορίζοντα του 2050

Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά θα βασιστούμε στις πρόσφατες προβολές (EUROPOP 2023 – base line) για το 2050, προβολές που λαμβάνονται σαν βάση και από το Ageing Group της Ε.Ε. στην πρόσφατη εκθεσή του (Ageing Report 2024,Country fiches, Greece). Σε αυτές υιοθετείται ένα σενάριο μηδενικής σχεδόν μετανάστευσης (+48,2 χιλ. για την περίοδο 2025-2049), προβλέπεται μια αύξηση του προσδόκιμου ζωής στη γέννηση κατά 4 σχεδόν έτη (και του προσδόκιμου στα 65 κατά 3 έτη) και δείκτες γονιμότητας 1,4-1,5 παιδιά ανά γυναίκα (ελαφρώς υψηλότεροι από αυτούς της πενταετίας 2020-24: 1,3-1,4), εκτιμώντας ότι την επόμενη εικοσιπενταετία δεν θα έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας ένα ευνοϊκό περιβάλλον που θα επιτρέψει στις νεότερες γενεές να αποκτήσουν το αριθμό των παιδιών που επιθυμούν. Με βάση το σενάριο αυτό, το 2050 θα έχουμε μείωση του συνολικού πληθυσμού κατά 1,36 εκατομ. (8,935 αντί 10,293 εκατομ.), μια μείωση των 20-64 ετών κατά σχεδόν 1,68 εκατομ. (4,27 αντί των 5,95 εκατομ., ήτοι κατά -29%), ενώ εκτιμάται ότι οι 65 και άνω θα αυξηθούν κατά 700 χιλ. περίπου (3,15 εκατομ. έναντι 2,45 εκατομ.). Με βάση το σενάριο αυτό, το 2050 θα αντιστοιχούν μόνον 1,35 άτομα 20-64 ετών σε κάθε ηλικιωμένο 65 ετών και άνω (4,27/3,15 εκατομ.) αντί των 2,43 σήμερα (5,95/2,45 εκατομ.).

Ποιες όμως οι επιπτώσεις της μείωσης του πλήθους των 20-64 ετών στον πληθυσμό των απασχολούμενων της ίδιας ηλικιακής ομάδας, που το 2025 ανέρχεται σε 4 εκατομ.;

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι αντιστοιχούν σήμερα μόνον 67,5 απασχολούμενοι σε 100 άτομα 20-64 ετών και 1,63 απασχολούμενοι ανά ηλικιωμένο 65+ (4,015/2,45). Η χώρα μας έχει το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής των 20-64 ετών στην απασχόληση στην Ε.Ε., πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο (75,1%), ενώ σε κάποιες χώρες το ποσοστό αυτό υπερβαίνει το 82%. Το πολύ χαμηλό αυτό ποσοστό οφείλεται ι) στα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, τόσο των γυναικών σε όλες τις ηλικιακές ομάδες (έχουμε από το μεγαλύτερο χάσμα συμμετοχής ανάμεσα στα δυο φύλα) όσο και των δυο φύλων στις ηλικίες 20-29 ετών και 55-64 ετών, και ιι) στα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Δεχόμενοι τη μείωση των 20-64 ετών τις αμέσως επόμενες δεκαετίες που δίδει το base line σενάριο των προβολών της EUROSTAT (EUROPOP23), σενάριο που έχει ληφθεί σαν βάση και από το Ageing Group της Ε.Ε (2024 Ageing Report Economic & Budgetary Projections for the EU Member States, 2022-2070), αν (δείτε και τον πίνακα που συνοδεύει το κείμενο):

• Ο λόγος εργαζόμενοι 20-64 ετών/ άτομα εργάσιμης ηλικίας 20-64 ετών δεν αλλάξει παραμένοντας σταθερός στο 67,5% θα έχουμε το 2050 2,88 εκατομ. εργαζομένους μόνον αντί για 4,015 εκατομ. το 2025 και 0,9 απασχολούμενους για ένα ηλικιωμένο 65+ (2,88/3,15 εκατομ.) αντί των 1,64 σήμερα (4,015/2,45).
• Ο λόγος αυτός αλλάξει βάσει των σεναρίων του Ageing Group / E.E. (από 67,5 / 100 σήμερα σε 73,9/100 το 2050) θα έχουμε 3,15 εκατομ. εργαζομένους το 2050 αντί για 4,015 εκατομ. σήμερα (-865 χιλ.) και 1 απασχολούμενο ανά ηλικιωμένο 65+ (3,15/3,15) αντί των 1,64 σήμερα.
• Ο ίδιος λόγος αλλάξει αυξανόμενος από το 67,5% σήμερα στο 82% το 2050, στην περίπτωση αυτή, ακόμη και αν ο πληθυσμός 20-64 ετών μειωθεί κατά 1,68 εκατομ. (από 5,95 σε 4,27), οι εργαζόμενοι της ηλικιακής αυτής ομάδας θα ανέρχονται το 2050 στα 3,5 εκατομ. έναντι των 4,015 εκατομ. το 2025 (- 515 χιλ. ). Στο ευνοϊκό δε αυτό σενάριο, θα αντιστοιχούσαν 1,1 απασχολούμενοι 20-64 ετών ανά ηλικιωμένο 65+ (3,5/3,15) αντί των 1,6 σήμερα.

Επομένως, η αύξηση των ποσοστών απασχόλησης με ενεργές πολιτικές δεν επαρκεί για να αντισταθμίσει πλήρως την οφειλόμενη στις δημογραφικές εξελίξεις μείωση του πληθυσμού 20-64 ετών, και κατ’ επέκταση, των εργαζομένων της ηλικιακής αυτής ομάδας, καθώς παραμένει ένα «έλλειμμα» 515 χιλ. σε σχέση με το 2025. Με δεδομένο δε ότι στο σενάριο EUROPOP2023 που λαμβάνεται σαν βάση από το Ageing Group της Ε.Ε. η μετανάστευση είναι σχεδόν μηδενική (+48,2 χιλ. για την περίοδο 2025-2049), τίθεται το ερώτημα αν το έλλειμμα αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί από ένα αρκετά υψηλότερο από το προβλεπόμενο στο σενάριο αυτό μεταναστευτικό ισοζύγιο, με δεδομένο ότι έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται στη χώρα μας κενά στην αγορά εργασίας.

Η χώρα μας έχει το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής των 20-64 ετών στην απασχόληση στην Ε.Ε.. Αυτό οφείλεται ι) στα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, τόσο των γυναικών σε όλες τις ηλικιακές ομάδες (έχουμε από το μεγαλύτερο χάσμα συμμετοχής ανάμεσα στα δυο φύλα) όσο και των δυο φύλων στις ηλικίες 20-29 ετών και 55-64 ετών, και ιι) στα υψηλά ποσοστά ανεργίας

Για να καλυφθεί αυτή η κατά 515 χιλ. μείωση των εργαζομένων 20-64 ετών το 2050 απαιτείται την επόμενη 25ετια ένα συνολικό θετικό μεταναστευτικό ισοζύγιο της τάξης των +700 περίπου χιλιάδων έναντι των +48 στο base line σενάριο του EUROPOP2023. Θα υπενθυμίσουμε δε ότι ένα ισοζύγιο της τάξης αυτής (+28 χιλ./έτος κατά μέσο όρο για μια εικοσιπενταετία) παραμένει παρόλα αυτά πολύ μικρότερο του αντίστοιχου της περιόδου 1991-2010 (40 χιλ. ετησίως). Ένα τέτοιο θετικό ισοζύγιο θα περιόριζε τη μείωση του συνολικού πληθυσμού κατά 645 χιλ. (9,59 αντί των «αναμενομένων» 8,94 εκατομ.) και αυτή των 20-64 ετών κατά 580 χιλ. περίπου (4,85 εκατομ. το 2050 έναντι των «αναμενόμενων» 4,27 εκατομ.) Στην περίπτωση αυτή οι απασχολούμενοι το 2050 θα προσέγγιζαν τα 4 εκατομμύρια (όσοι σχεδόν και σήμερα) ενώ θα αντιστοιχούσαν 1,24 απασχολούμενοι 20-64 ετών ανά ηλικιωμένο 65+ (3,90/3,15) έναντι των 1,64 σήμερα (4,015/2,45 εκατομ.).

Ένα ενδεχόμενο θετικό μεταναστευτικό ισοζύγιο της τάξης αυτής θα είχε ταυτόχρονα θετικές επιπτώσεις και στο «δημογραφικό», καθώς ένα τμήμα του πλεονάσματος των εισόδων έναντι των εξόδων θα αποτελείτο από νέους, όχι μόνον παραγωγικών αλλά και αναπαραγωγικών ηλικιών (25-49 ετών). Αυτοί θα επιβράδυναν τη δημογραφική γήρανση αλλά και την μείωση των ατόμων σε ηλικία απόκτησης παιδιών (οι γυναίκες ηλικίας 25-49 ετών, αναμένεται, αν το μεταναστευτικό ισοζύγιο είναι μηδενικό, να μειωθούν κατά 465 χιλ. ανάμεσα στο 2025 και το 2050, ήτοι κατά -28% ), επηρεάζοντας θετικά και τις γεννήσεις.

Μια τέτοια ενδεχόμενη θετική μεταναστευτική ζυγαριά (περισσότεροι είσοδοι [+] από εξόδους [-]), θα μπορούσε να προκύψει από τον διαφοροποιημένο συνδυασμό των εξής επιμέρους ισοζυγίων:

• Επιστροφή τμήματος των Ελλήνων που μετανάστευσαν πριν το 2025 (+)
• Επιστροφή τμήματος των αλλοδαπών εκείνων που διέμεναν στην Ελλάδα αλλά μετανάστευσαν πριν το 2025 (+)
• Εξόδων την περίοδο 2025-2049 Ελλήνων από τη χώρα μας (-)
• Επιστροφής τμήματος των Ελλήνων αυτών (+)
• Εισόδων την επόμενη εικοσιπενταετία αλλοδαπών προερχομένων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες(+)
• Εξόδων την ίδια περίοδο από τη χώρα μας τμήματος των αλλοδαπών αυτών (-)
• Εισόδων το 2025-2049 αλλοδαπών προερχομένων από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη (+)
• Εξόδων την ίδια περίοδο τμήματος των αλλοδαπών αυτών (-)

Με βάση τα προαναφερθέντα, η απάντηση στο πρώτο από τα ερωτήματα («είναι εφικτό, παρόλη την μείωση του πληθυσμού 20-64 ετών να μην μειωθούν το 2050 οι απασχολούμενοι της ηλικιακής αυτής;») είναι υπό προϋποθέσεις θετική. Η απάντηση, αντιθέτως, στο δεύτερο («είναι δυνατόν η σημερινή αναλογία απασχολούμενοι προς άτομα 65 ετών και άνω να παραμείνει η ίδια με αυτή του 2025;») είναι αρνητική, καθώς, ακόμη και αν επιτευχθεί η αύξηση των ποσοστών απασχόλησης και υπάρξει ταυτόχρονα και ένα θετικότατο μεταναστευτικό ισοζύγιο, θα αντιστοιχούν το 2050 λιγότεροι απασχολούμενοι 20-64 ετών ανά ηλικιωμένο 65 ετών και άνω (1,24 έναντι 1,64 σήμερα). Στο σημείο αυτό οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι ο παραγόμενος και «συλλαμβανόμενος» πλούτος μιας χώρας για την κάλυψη των αναγκών της δεν εξαρτάται μόνον από τον πληθυσμό των εργαζομένων, αλλά και από πλήθος άλλων παραμέτρων. Το υπόδειγμα της «φθηνής ανάπτυξης» που ακολουθείται, με δεδομένες τις υφιστάμενες δεσμεύσεις (βλ. δημόσιο χρέος) καθώς και τις δημογραφικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με την υποτίμηση του ρόλου της βιομηχανίας και του πρωτογενούς τομέα, θέτει πλήθος προβλημάτων και επιτάσσει μείζονες δομικές αλλαγές στην οικονομία (και στους θεσμούς). Αν αυτές οι αλλαγές δεν υλοποιηθούν, προβλέπεται να δημιουργηθούν σημαντικά προβλήματα στη χρηματοδότηση ‒εκτός των άλλων‒ του κράτους πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας και της εθνικής άμυνας, ακόμη και αν η 
αναλογία εργαζομένων / άτομα 65+ παρέμενε το 2050 στα σημερινά επίπεδα (ανέφικτο, όπως είδαμε).

πηγή: Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ο Βύρωνας Κοτζαμάνης, είναι καθηγητής Δημογραφίας (αφ.) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ)

ΕΛΣΤΑΤ: Ένας στους τέσσερις Έλληνες στα όρια της φτώχειας

    Αυξήθηκαν κατά 81.651 τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην Ελλάδα το 2024...

Προβληματισμό προκαλούν τα στοιχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας η ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία 2.740.051 άτομα στην Ελλάδα, δηλαδή το 26,9% του πληθυσμού, είναι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού για το 2024 παρουσιάζοντας αύξηση κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2023 (26,1%).

Σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών από την ΕΛΣΤΑΤ, η αύξηση του ποσοστού του κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (δείκτης που συντίθεται από τους επιμέρους δείκτες του κινδύνου φτώχειας, της υλικής και κοινωνικής στέρησης και της χαμηλής έντασης εργασίας) οφείλεται στην αύξηση του ποσοστού κινδύνου φτώχειας, σε 19,6% το 2024 από 18,9% το 2023 και της υλικής και κοινωνικής στέρησης σε 14% το 2024 από 13,5% το 2023.

Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας 17 ετών και κάτω (27,9%), μειωμένος σε σχέση με το 2023 (28,1%).

Σε δύο Μεγάλες Γεωγραφικές Περιοχές (Αττική, Νησιά Αιγαίου και Κρήτη) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας, ενώ στις άλλες δύο Μεγάλες Γεωγραφικές Περιοχές (Βόρεια Ελλάδα, Κεντρική Ελλάδα) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.

Το ποσοστό του κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού νοικοκυριών με έναν ενήλικα και τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 43,7%, ενώ των νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά ανέρχεται σε 28,9% και των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα παιδιά σε 20,6%.

Ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού που διαβιεί σε ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις ανέρχεται σε 22%, σε ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις σε 24,6%, ενώ σε ενοικιασμένη κατοικία σε 32,2%.

rosa.gr

Τέμπη / Οι Sunday Times μιλούν για «συγκάλυψη στο πιο διεφθαρμένο κράτος της Ευρώπης»

    Οι Sunday Times επανήλθαν την (ελληνική αλλά βρετανική) Κυριακή του Πάσχα στο έγκλημα των Τεμπών, μιλώντας για τη συνολική εικόνα της διαφάνειας της ελληνικής πολιτείας. «Ο αντίκτυπος αγγίζει τον πυρήνα, ενός από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης», ανέφερε η μία από τις εγκυρότερες βρετανικές εφημερίδες

«Στην Ελλάδα, παραδοσιακά, οι πολιτικοί δεν φταίνε ποτέ για τίποτα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα», δήλωσε στην εφημερίδα η Μαρία Καρυστιανού.

Με τίτλο «Two years after rail disaster ‘cover-up’, Greece is angrier than ever» - «Δύο χρόνια μετά την 'συγκάλυψη' της σιδηροδρομικής καταστροφής, η Ελλάδα είναι πιο θυμωμένη από ποτέ», οι Sunday Times χρησιμοποίησαν επίσημα τον όρο της συγκάλυψης (cover up) για να μιλήσουν για την εξέλιξη σιωπής και ατιμωρησίας η οποία ακολουθεί το έγκλημα των Τεμπών.

Οι Sunday Times επανήλθαν την (ελληνική αλλά βρετανική) Κυριακή του Πάσχα στο έγκλημα των Τεμπών, μιλώντας για τη συνολική εικόνα της διαφάνειας της ελληνικής πολιτείας. «The fallout strikes at the heart of one of Europe’s most corrupt countries» - «Ο αντίκτυπος αγγίζει τον πυρήνα, ενός από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης», ανέφερε η μία από τις εγκυρότερες βρετανικές εφημερίδες.

Κεντρικό πρόσωπο στο ρεπορτάζ ήταν η Μαρία Καρυστιανού. Όπως σημειώνεται, από μητέρα σε πένθος μετατράπηκε σε ηγετική μορφή ενός κινήματος που απαιτεί απαντήσεις και δικαιοσύνη. Όπως ανέφεραν οι Sunday Times

Η δικαιοσύνη που της προσφέρθηκε ήταν ένα αφήγημα περί «ακαριαίου θανάτου», το οποίο κατέρρευσε όταν ήρθε στο φως ηχητικό ντοκουμέντο από κινητό επιβάτη, που καταγράφηκε μετά τη σύγκρουση και μεταδόθηκε στις αρχές. Η Μάρθη δεν σκοτώθηκε ακαριαία. Άραγε ποιος και γιατί προσπάθησε να το αποκρύψει;

Το ερώτημα αυτό δεν βαραίνει μόνο τις συνειδήσεις των συγγενών των θυμάτων. Βαραίνει την ίδια την κυβέρνηση, τις εισαγγελικές αρχές, τα ΜΜΕ που σιώπησαν, και ένα πολιτικό σύστημα που εδώ και δύο χρόνια επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό: ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης.

Η μητέρα της νεαρής Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο το τραγικό συμβάν, αποκαλύπτοντας τη δυσβάσταχτη αλήθεια πως η κόρη της δεν πέθανε από τη σύγκρουση των δύο τρένων, αλλά από τη φωτιά που ακολούθησε.

 

αναδημοσίευση από efsyn

ΠΑΜΕ / Κοροϊδία το 1 ευρώ αύξηση την ημέρα - Όλοι στην απεργία στις 9 Απρίλη για ουσιαστικές αυξήσεις και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων

Από την απεργία στις 28 Φλεβάρη 2025 στην Αθήνα, στο Σύνταγμα  

    Οι εργαζόμενοι έναν τρόπο έχουν για να πετάξουν στα μούτρα της κυβέρνησης την κοροϊδία της. Να το "κάνουν" όπως στις 28 Φλεβάρη. Με εκατομμύρια στους δρόμους ενάντια στην πολιτική που τους στερεί το οξυγόνο.

Κοροϊδία η πενιχρή αύξηση του 1 ευρώ την ημέρα στον κατώτερο μισθό των ιδιωτικών υπαλλήλων και τα 50 λεπτά του ευρώ την ημέρα στους εργαζόμενους στο δημόσιο, τονίζει το ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωσή του, για τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο για τον κατώτερο μισθό, σημειώνοντας ότι «την απάντησή τους στην κυβέρνηση, στα κόμματα – παρτενέρ στο αντιλαϊκό χορό και στην εργοδοσία θα τη δώσουν οι εργαζόμενοι μαζικά στην απεργία στις 9 Απρίλη».

Ακολουθεί η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«Με το προσφιλές απύθμενο θράσος του για ακόμα μία φορά ο πρωθυπουργός, κοροϊδεύει τους εργαζόμενους, βαφτίζοντας την πενιχρή αύξηση του 1€ την ημέρα στον κατώτερο μισθό των ιδιωτικών υπαλλήλων και τα 50 λεπτά του ευρώ την ημέρα για τους εργαζόμενους στο δημόσιο ως "σταθερά βήματα για την ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών".

Πρόκειται για κυνική προσπάθεια εξαπάτησης της κοινής γνώμης από την κυβέρνηση που μάλιστα με οργανωμένο τρόπο και με τα γνωστά non paper του Μαξίμου προσπαθεί να χειραγωγήσει την οργή των εργαζομένων που φουντώνει.

Γιατί οι εργαζόμενοι ούτε μαζική αμνησία έπαθαν, ούτε προσγειώθηκαν στη χώρα το 2025. Ξέρουν πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα, ότι ο μισθός τελειώνει στις 15 κάθε μήνα. Ότι ο πληθωρισμός και η ακρίβεια που καλπάζει, οι τεράστιες ανατιμήσεις στο κόστος ζωής, τα τρόφιμα, τη στέγη και σε άλλα είδη πρώτης ανάγκης θα καταβροχθίσουν την άνοδο του κατώτερου μισθού μέχρι να πεις "κύμινο".

Ξέρουν ότι μετά από μια 15ετία, 3 σκληρών μνημονίων και τεράστιων περικοπών στους μισθούς, που εφάρμοσαν διαδοχικά τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, οι "αυξήσεις" κοροϊδία που ανακοινώθηκαν δεν αναπληρώνουν ούτε στο ελάχιστο τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι. Γιατί μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ στις ανοησίες του non paper να ξεκινά τους υπολογισμούς από το 2019, όμως συνειδητά αποκρύπτει τι έχει συμβεί τα τελευταία 15 χρόνια. Όταν σε μια νύχτα του 2012 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μείωσαν τον κατώτερο μισθό στα 586 ευρώ, οδηγώντας σε μια τεράστια υποτίμηση των εργατικών μισθών που σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθωρισμού συνεχίζεται ως σήμερα. Πολιτική που εφάρμοσε και ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει και η ΝΔ σήμερα.

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Τα τελευταία 15 χρόνια ο μέσος πραγματικός μισθός είναι 9% μικρότερος απ’ ότι ήταν το 2011. Αν στη μείωση των μισθών προσθέσουμε τον πληθωρισμό της ίδιας περιόδου που φτάνει το 18% τότε η πραγματική μείωση των μισθών φτάνει το 27%.

Αυτό που καταλαβαίνουν όλοι οι εργαζόμενοι γιατί αυτό ζουν, είναι ότι δυναμώνει η τάση ο μέσος μισθός να προσεγγίζει τον κατώτερο, με έναν στους δυο εργαζομένους (46,5%) να αμείβονται με μισθό έως 1.000 € μεικτά.

Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης είναι πρόκληση για χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν με ωρομίσθιο, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με όλες αυτές τις άθλιες συμβάσεις που όλες οι κυβερνήσεις έκαναν νόμο και καλούνται να τα βγάλουν πέρα με 350 και 400 ευρώ.

Η κυβέρνηση χυδαιολογεί προς τους εργαζόμενους όταν δε λέει κουβέντα για τη μεγάλη ληστεία τους από το "πάγωμα" των τριετιών που αναλογούσε σε 10% αύξηση για κάθε τρία χρόνια. Όταν ο μέσος μισθός εξακολουθεί να παραμένει "παγωμένος" ή και μειωμένος εξαιτίας της απουσίας Συλλογικών Συμβάσεων, την οποία επέβαλλαν η τωρινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Το 2011 ο μέσος μισθός των εργαζομένων στον κλάδο των τροφίμων ήταν 1.411,85 ευρώ και το 2024, 1.263,74, μειωμένος δηλαδή κατά 148,11 ευρώ ή 10,5%. Στον ιδιωτική υγεία, το 2011 ο μέσος μισθός των εργαζομένων ήταν 1.464,53 ενώ το 2024, 1.216,88, μειωμένος δηλαδή κατά 247,65 ευρώ ή 16,91%. Στις χερσαίες μεταφορές ο μέσος μισθός ήταν 1.831,39 το 2011 και το 2024 έφτασε 1.318,39 ευρώ, μειωμένος κατά 513,17 ευρώ ή 28,02%. Οι εμποροϋπάλληλοι είχαν μέσο μισθό 1.255,57 ευρώ το 2011 και μειώθηκε στα 1.153,92 ευρώ το 2024, μείωση δηλαδή 101,65 ευρώ ή 8,10%. Κι ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…

Λέει συνειδητά ψέματα ο πρωθυπουργός όταν μιλάει για τομή σε σχέση με τη σύνδεση του κατώτερου μισθού με τον εισαγωγικό μισθό του δημοσίου. Ο πρωθυπουργός κάνει πως ξεχνάει ότι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων είναι 12. Ότι έχουν προ πολλού κοπεί ο 13^ος και 14^ος μισθός. Ότι το εισαγωγικό ετήσιο εισόδημα ενός δημοσίου υπαλλήλου υποχρεωτικής εκπαίδευσης το 2011 κι ενώ είχαν πετσοκοπεί τα δώρα, ήταν 10.360 ευρώ ενώ τώρα διαμορφώνεται στα 10.560 ευρώ. 200 ευρώ ονομαστική αύξηση σε διάστημα 14 ετών! Ο εισαγωγικός μισθός στο δημόσιο, υπολογιζόμενος σε 14μηνη βάση διαμορφώνεται στα 754 ευρώ μεικτά. Δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι συνεχίζουν να έχουν απώλειες άνω του 30% από την περίοδο πριν την καπιταλιστική κρίση.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, συλλογικές συμβάσεις σημαίνουν και μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, όμως αυτές δεν υπογράφονται από τους εργοδότες που συνεχίζουν να μην παίρνουν μέτρα ασφαλείας γιατί θεωρούνται κόστος. Έτσι μετράμε 300 νεκρούς συναδέλφους μας τα τελευταία 2 χρόνια, έτσι μετράμε 7 νεκρούς εργάτες τις τελευταίες δυο εβδομάδες. Αντί όμως να κοκκινίζουν από ντροπή και να ζητούν συγνώμη, θριαμβολογούν!

Ποιος έχασε βέβαια τη ντροπή για να την βρει η κυβέρνηση; Γιατί το ιερό "δισκοπότηρο" της πολιτικής της είναι τα κέρδη του κεφαλαίου. Οι ανάγκες των εργαζομένων είναι "εκτός" δημοσιονομικών αντοχών. Υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, την πορεία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την εκπλήρωση των ΝΑΤΟικών υποχρεώσεων και την προσαρμογή στην πολεμική οικονομία. Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως για πολεμικά εφόδια και εξοπλισμούς για να μακελεύονται οι λαοί.

Ποιος όμως έχασε την ντροπή για να την βρουν τα κόμματα που κυβέρνησαν, τα κόμματα που προήλθαν από κυβερνητικά κόμματα και τώρα αποτελούν τη χρήσιμη αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση; Όλοι έβαλαν το "χέρι" τους και την υπογραφή τους για να φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα οι μισθοί, για να καταργηθούν οι διαπραγματεύσεις για τον κατώτερο μισθό, για να μην αναγνωρίζονται ως υποχρεωτικές οι κλαδικές συμβάσεις, για να χαθούν τριετίες που έχουν "δουλευτεί". Όλοι αγνόησαν τις διεκδικήσεις των συνδικάτων, με τελευταίο παράδειγμα το πλαίσιο πάλης που υπέγραψαν 645 συνδικάτα για τις Συλλογικές Συμβάσεις κι όταν αυτά ζητούσαν να κατατεθούν ως σχέδια νόμου, πλην ΚΚΕ όλα σφύριζαν αδιάφορα, τα αγνοούσαν, τα καταδίκαζαν. Είναι υποκριτικό όταν είσαι υπερασπιστής των δημοσιονομικών στόχων, της επίτευξης των "ματωμένων" πλεονασμάτων, της ανταγωνιστικότητας και των αντοχών της οικονομίας, της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ταυτόχρονα να το "παίζεις" και υπερασπιστής των εργατικών δικαιωμάτων.

Φυσικά τη ντροπή δεν μπορούν να τη βρουν ούτε οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που εδώ και μήνες αγνοούνται. Αγνοούνται στους χώρους δουλειάς και στις κινητοποιήσεις, γιατί μια χαρά στηρίζουν την πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων, του κοινωνικού εταιρισμού και της ταξικής συνεργασίας.

Οι εργαζόμενοι έναν τρόπο έχουν για να πετάξουν στα μούτρα της κυβέρνησης την κοροϊδία της. Να το "κάνουν" όπως στις 28 Φλεβάρη. Με εκατομμύρια στους δρόμους ενάντια στην πολιτική που τους στερεί το οξυγόνο. Να το κάνουν όπως το έκαναν οι μεταλλεργάτες της Ζώνης, οι οικοδόμοι, οι διανομείς της efood και άλλοι εργαζόμενοι σε δεκάδες επιχειρήσεις όπου με την οργάνωση του αγώνα πέτυχαν υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, με επιβολή σταθερού ημερήσιου χρόνου δουλειάς, με επαναφορά των τριετιών.

Την απάντησή τους στην κυβέρνηση, στα κόμματα – παρτενέρ στο αντιλαϊκό χορό και στην εργοδοσία θα τη δώσουν οι εργαζόμενοι μαζικά στην απεργία στις 9 Απρίλη διεκδικώντας:

• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων και των περιορισμών για τις ΣΣΕ και τους μισθούς.

• Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού.

• Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό.

• Επαναφορά κατακτήσεων, όπως το ξεπάγωμα των τριετιών συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η μετενέργεια, η Κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.

• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στη μισθολογική εξέλιξη ανάλογα με την κατηγορία εκπαίδευσης και του χαρατσιού – εισφοράς για την ανεργία.

• Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.

• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του κατώτερου μισθού.

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που μας στερεί το Οξυγόνο, εναντία σε ένα σάπιο κράτος που δεν μπορεί να προστατέψει ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά μας, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θυσιάζει μέχρι και τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων. Οι μεγαλειώδεις αγώνες των τελευταίων εβδομάδων απέδειξαν ότι αυτό που τρέμουν η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου, το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία είναι ένα εργατικό- λαϊκό κίνημα που δε χειραγωγείται, διεκδικεί μέχρι το τέλος την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού, βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.

Συνεχίζουμε με τη μαζική συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική Απεργία στις 9 Απρίλη.

Συμμετέχουμε μαζικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων σε όλες τις πόλεις, στην Αθήνα, στα Προπύλαια, στις 10.30 π.μ.»

 902.gr

Τέμπη / Μαύρο πανό με τη λέξη «ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ» ανάρτησε ο Ρουβίκωνας στη Βουλή

    Μέλη του Ρουβίκωνα εισήλθαν στην ανοικτή εκδήλωση που διεξαγόταν στην αίθουσα της Γερουσίας του Κοινοβουλίου και αφορούσε τη Ρόζα Ιμβριώτη, σηκώνοντας πανό που έγραφε: «ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ», διαμαρτυρόμενοι για τη συγκάλυψη που επιχειρείται για το έγκλημα των Τεμπών.

Μέλη του Ρουβίκωνα εισήλθαν σε ανοικτή εκδήλωση στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής και αφορούσε τη Ρόζα Ιμβριώτη, σηκώνοντας πανό που έγραφε: «ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ»

Σε παρέμβαση μέσα στο Μέγαρο της Βουλής προχώρησε ο Ρουβίκωνας.

Συγκεκριμένα, μέλη του Ρουβίκωνα εισήλθαν στην ανοικτή εκδήλωση που διεξαγόταν στην αίθουσα της Γερουσίας του Κοινοβουλίου και αφορούσε τη Ρόζα Ιμβριώτη, σηκώνοντας πανό που έγραφε: «ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ», διαμαρτυρόμενοι για τη συγκάλυψη που επιχειρείται για το έγκλημα των Τεμπών.

Η είσοδος ήταν ελεύθερη και τα μέλη της συλλογικότητας εισήλθαν στο Κοινοβούλιο δείχνοντας απλά τις ταυτότητες τους. Μετά από παρέμβαση της φρουράς, τα μέλη του Ρουβίκωνα απομακρύνθηκαν χωρίς να γίνουν συλλήψεις ή προσαγωγές.

Μαρία Καρυστιανού: Σίγουρη η ήττα τους - Στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα μίλησε η κοινωνία τόσο δυνατά που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο

    «Οι μόνοι που αγνόησαν σκόπιμα αυτές τις φωνές, γιατί τους ξυπνούν τις Ερινύες, είναι οι ένοχοι… - Η αλήθεια δεν μπορεί να αμαυρωθεί. Το φως δεν κρύβεται»

Tην ευγνωμοσύνη της στους ανθρώπους που βρέθηκαν στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσειςγια το έγκλημα των Τεμπών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό εξέφρασε η Μαρία Καρυστιανού, τονίζοντας πως «η ήττα τους είναι σίγουρη».

«Οι μόνοι που αγνόησαν σκόπιμα αυτές τις φωνές, γιατί τους ξυπνούν τις Ερινύες, είναι οι ένοχοι…, επιδεικνύοντας για άλλη μία φορά εγκληματική αδιαφορία για το «μεγαλοπρεπές χθεσινό θέλω» της κοινωνίας και ασέβεια έναντι των Ελλήνων πολιτών», σημειώνει, επισημαίνοντας με νόημα ότι «η αλήθεια δεν μπορεί να αμαυρωθεί. Το φως δεν κρύβεται, φωτίζει ως τον ουρανό. Η αγάπη νικά πάντα … Η ένωση μας (που τους φοβίζει όσο τίποτα άλλο) με μόνο σκοπό μια ευνομούμενη πολιτεία που οραματιζόμαστε για εμάς και τα παιδιά μας, είναι ανίκητη! Διότι τα έχουν βάλει με μάνες, με γονείς που τρέμουν για τα παιδιά τους και ονειρεύονται για αυτά υγιές και ενάρετο μέλλον, όπως τους αξίζει. Σίγουρη η ήττα τους… Αν τα παιδιά μας έφυγαν χωρίς οξυγόνο προφανές είναι ότι ούτε εμείς μπορούμε να αναπνεύσουμε, αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη», υπογραμμίζει.

«Τα καλοταϊσμένα κανάλια και  οι κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι, που σε μία  δημοκρατική κοινωνία όφειλαν να ενημερώνουν τους πολίτες για  την αλήθεια, σιωπούν ένοχα και εκτελούν εντολές παραπλάνησης  και παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης... ευτυχώς  όχι  όλοι… Οι πολιτικοί που υπάρχουν για να μας καθοδηγούν  στο «ευ ζην» μας βυθίζουν στον βάλτο και προσπαθούν με κάθε μέσο να εξασφαλίσουν ότι δεν θα βγούμε  ποτέ από εκεί. Πόσο λάθεψαν… Και συνεχίζει «Αν δεν το αντιλαμβάνονται ότι θα παλέψουμε για το δίκαιο μέχρι τέλους, είναι γιατί δεν έχουν σύνδεση με την κοινωνία, δεν αντιλαμβάνονται ούτε τις ανάγκες μας, ούτε τις επιθυμίες μας. Και το βασικότερο δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ο όρκος που καταπάτησαν. Και έτσι αυτομάτως γίνονται κάτι ξένο. Κάτι διαφορετικό που πρέπει να φύγει!»

«Οι 57 άγγελοι (και όχι μόνο) τους δείχνουν τον δρόμο της ντροπιαστικής εξόδου τους …» σημειώνει, μεταξύ άλλων, χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά η ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού

«Ευγνώμων για την ομορφιά του χθες!

Χθες αποδείξαμε έμπρακτα, όλοι μαζί μια γροθιά,  την αξία μας, την αξιοπρέπεια μας, την αγάπη για το δίκαιο και την ηθική.

Χθες μίλησε η κοινωνία τόσο δυνατά που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο και σ’ όλον τον ουρανό.

Οι μόνοι που αγνόησαν  σκόπιμα  αυτές τις φωνές, γιατί τους ξυπνούν τις Ερινύες,  είναι οι ένοχοι….., επιδεικνύοντας  για άλλη μία φορά εγκληματική αδιαφορία για το «μεγαλοπρεπές χθεσινό θέλω» της κοινωνίας και ασέβεια έναντι των Ελλήνων πολιτών.

Η αλήθεια δεν μπορεί να αμαυρωθεί.

Το φως δεν κρύβεται, φωτίζει  ως τον ουρανό.

Η αγάπη νικά πάντα …..

Η ένωση μας (που τους φοβίζει όσο τίποτα άλλο) με μόνο σκοπό μια ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ πολιτεία που οραματιζόμαστε για εμάς και τα παιδιά μας, είναι ΑΝΙΚΗΤΗ!

Διότι τα έχουν βάλει με  μάνες, με γονείς που τρέμουν για τα παιδιά τους και ονειρεύονται  για αυτά υγιές και ενάρετο μέλλον, όπως τους αξίζει.

Σίγουρη η ήττα τους….

Αν τα παιδιά μας έφυγαν χωρίς οξυγόνο προφανές είναι ότι ούτε  εμείς μπορούμε να αναπνεύσουμε,  αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη.

Όχι μόνο οι  μάνες των Τεμπών αλλά και κάθε μάνα που έχασε παιδί από κρατικό έγκλημα, για την κάθε μάνα και τον κάθε γονιό που φοβάται για το μέλλον του παιδιού του μέσα σε ένα Κράτος ανάλγητο που δεν το υπολογίζει.

Ένα μέλλον που φρόντισαν  να είναι  μαύρο και αβέβαιο  για όλους, πλην των δικών τους παιδιών.

Στην  άρρωστη κοινωνία που μας τοποθετήσαν, ακόμη και τα ΜΑΤ, η αστυνομία, γίνονται υπάκουοι εντολοδόχοι και  αντί   να προστατεύουν  τον πολίτη, εκτελούν εντολές εναντίον του πολίτη και του δικαιώματος του να μιλάει, να διαμαρτύρεται …ευτυχώς όχι όλοι…

Τα καλοταϊσμένα κανάλια και  οι κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι, που σε μία  δημοκρατική κοινωνία όφειλαν να ενημερώνουν τους πολίτες για  την αλήθεια, σιωπούν ένοχα και εκτελούν εντολές παραπλάνησης  και παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης .. ευτυχώς  όχι  όλοι…

Οι πολιτικοί που υπάρχουν για να μας καθοδηγούν  στο ‘ΕΥ ΖΗΝ’ μας βυθίζουν στον βάλτο και προσπαθούν με κάθε μέσο να εξασφαλίσουν ότι δεν θα βγούμε  ποτέ από εκεί.

Πόσο λάθεψαν….

Μας είδαν όλους ενωμένους χθες στη μεγαλειώδη συγκέντρωση οικογενειών και όχι μόνο, να πατάμε γερά στα πόδια μας και να διεκδικούμε δικαιοσύνη!

Αν δεν το αντιλαμβάνονται ότι θα  παλέψουμε για  το δίκαιο μέχρι τέλους, είναι γιατί δεν έχουν ΣΥΝΔΕΣΗ  με την κοινωνία, δεν αντιλαμβάνονται ούτε τις ανάγκες μας,  ούτε  τις επιθυμίες μας. Και το βασικότερο δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ο  όρκος που καταπάτησαν. 

Και έτσι αυτομάτως γίνονται κάτι ξένο.

Κάτι διαφορετικό που πρέπει να ΦΥΓΕΙ!

Οι 57 άγγελοι (και όχι μόνο) τους  δείχνουν τον δρόμο της ντροπιαστικής εξόδου τους …» 

 

Ευγνώμων για την ομορφιά του χθες!

Χθες αποδείξαμε έμπρακτα, όλοι μαζί μια γροθιά, την αξία μας, την αξιοπρέπεια μας, την αγάπη για το δίκαιο και την ηθική.
Χθες μίλησε η κοινωνία τόσο δυνατά που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο και σ’ όλον τον ουρανό.
Οι μόνοι που αγνόησαν σκόπιμα… pic.twitter.com/M7M3vf8x45

— Maria Karystianou (@mkaristianou) January 27, 2025

Η ΑΥΓΗ

Μαρία Καρυστιανού / «Έμεινα άναυδη» και ξεσπάει μετά τα σενάρια για Τασούλα Πρόεδρο της Δημοκρατίας

    Μαρία Καρυστιανού: «Έμεινα άναυδη, ακούγοντας το όνομα του κ. Τασούλα ως υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας] ... [Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που υποθάλπει βάζοντας εμπόδια στην αποκάλυψη της αλήθειας για το έγκλημα των Τεμπών»

Η κα Μαρία Καρυστιανού που έχασε την κόρη της στο σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών δεν χαρίζεται στον νυν πρόεδρο της Βουλής. «Είναι αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής αγνοεί τα εξώδικα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και συμπράττει στη συγκάλυψη που πανηγυρικά επεδίωξε και πέτυχε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής», σημειώνει.

«Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσουμε πως όσοι συμβάλλουν στο «μπάζωμα» της υπόθεσης των Τεμπών, λαμβάνουν τα δώρα που τους «αναλογούν;», αναρωτιέται η Μαρία Καρυστιανού, σχετικά με πιθανή υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εστιάζοντας στην αρνητική του στάση στην αποκάλυψη της αλήθειας για το έγκλημα των Τεμπών.

«Το ανώτατο θεσμικό αξίωμα είναι για έναν άνθρωπο με υψηλή ηθική και αίσθημα δικαίου που έχει προσφέρει πολλά στην χώρα του», σημειώνει, υπογραμμίζοντας ότι έμεινε «άναυδη, ακούγοντας το όνομα του κ. Τασούλα ως υποψήφιου».

Στη συνέχεια εξηγεί τους λόγους που σε ένα ευνομούμενο Κράτος Δικαίου, η συγκεκριμένη επιλογή έπρεπε να αποκλειστεί και όχι να υπάρχει πιθανότητα να προταθεί για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

«Διότι ο κ. Τασούλας, ήταν αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής κρατούσε στο γραφείο του την δικογραφία της Ευρωπαίας Εισαγγελέως για τη σύμβαση 717 και τη δικογραφία για τα Τέμπη και δεν την έδωσε άμεσα ως όφειλε, στα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής.

Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής κρατάει στο γραφείο του τις μηνύσεις που αφορούν τις ευθύνες του υπουργείου Μεταφορών και δυο δικογραφίες κατά μελών της κυβέρνησης και δεν τα προωθεί άμεσα στη Βουλή όπως ορίζει το Σύνταγμα και επιβάλλει η θέση του.

Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής αγνοεί τα εξώδικα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και συμπράττει στη συγκάλυψη που πανηγυρικά επεδίωξε και πέτυχε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.

Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που υποθάλπει βάζοντας εμπόδια στην αποκάλυψη της αλήθειας για το έγκλημα των Τεμπών.

«Και ενώ έχει κάνει όλα αυτά, συζητείται πράγματι η επιλογή του και για το ανώτατο αξίωμα της χώρας;»

Και καταλήγει τονίζοντας με νόημα «Πως πρέπει να νοιώσουμε οι γονείς και συγγενείς των αδικοχαμένων παιδιών αλλά και όλη η κοινωνία για μία τέτοια επιλογή, αν τελικά αυτή πραγματωθεί;»

Η ανάρτηση της κας Μαρίας Καρυστιανού στο f/b

 

«Διαβάζω ,όπως κάθε ενεργός πολίτης, τα δημοσιεύματα για τους υποψηφίους για την θέση του ΠτΔ.

 
Το ανώτατο Θεσμικό αξίωμα για έναν άνθρωπο που αποπνέει σεβασμό και κύρος. Για έναν άνθρωπο με υψηλή ηθική και αίσθημα δικαίου που έχει προσφέρει πολλά στην χώρα του.

 
Χωρίς να εντυπωσιαστώ από τα ονόματα που ακούγονται, έμεινα άναυδη, ακούγοντας το όνομα του κ. Τασούλα ως υποψήφιου.

 
Και μοιραία σκέφτομαι:

  

Με ποια κριτήρια συζητείται ο κ. Τασούλας ως πιθανή επιλογή;

 
Διότι αυτά που εμείς γνωρίζουμε, σε ένα ευνομούμενο Κράτος Δικαίου, συνηγορούν υπέρ του αποκλεισμού του και όχι βέβαια υπέρ της επιλογής του. Γιατί;

Διότι ο κ. Τασούλας, ήταν αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής κρατούσε στο γραφείο του την δικογραφία της Ευρωπαίας Εισαγγελέως για τη σύμβαση 717 και τη δικογραφία για τα Τέμπη και δεν την έδωσε άμεσα ως όφειλε, στα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής.

 
Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής κρατάει στο γραφείο του τις μηνύσεις που αφορούν τις ευθύνες του Υπουργείου Μεταφορών και δυο δικογραφίες κατά μελών της κυβέρνησης και δεν τα προωθεί άμεσα στη Βουλή όπως ορίζει το Σύνταγμα και επιβάλλει η θέση του.

 
Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που ως Πρόεδρος της Βουλής αγνοεί τα εξώδικα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και συμπράττει στη συγκάλυψη που πανηγυρικά επεδίωξε και πέτυχε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.

 
Διότι ο κ. Τασούλας, είναι αυτός που υποθάλπει βάζοντας εμπόδια στην αποκάλυψη της αλήθειας για το έγκλημα των Τεμπών.

 
Και ενώ έχει κάνει όλα αυτά, συζητείται πράγματι η επιλογή του και για το ανώτατο αξίωμα της χώρας;

 
Πως πρέπει να νοιώσουμε οι γονείς και συγγενείς των αδικοχαμένων παιδιών αλλά και όλη η κοινωνία για μία τέτοια επιλογή, αν τελικά αυτή πραγματωθεί;

 
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσουμε πως όσοι συμβάλλουν στο “μπάζωμα” της υπόθεσης των Τεμπών, λαμβάνουν τα δώρα που τους «αναλογούν»?»