Ακρίβεια: Έρχονται νέες ανατιμήσεις 5%-10% στα ράφια των σούπερ μάρκετ

Οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα καλά κρατούν από 5% έως και 10% βλέπουν παράγοντες της αγοράς μέσα στον Σεπτέμβριο, κάτι που αναμένεται να εντείνει την τεράστια πίεση προς τα νοικοκυριά. Άλλωστε, ήδη η κατάσταση είναι βεβαρημένη σε ό,τι αφορά ειδικά στα τρόφιμα, οι τιμές χονδρικής των βιομηχανοποιημένων τροφίμων τον περασμένο Ιούλιο κατέγραψαν νέα αύξηση κατά 7,2%!

Τι βλέπουν παράγοντες της αγοράς για τις νέες αυξήσεις τιμών που αναμένεται να εμφανιστούν στα ράφια των σούπερ μάρκετ

Νέες ανατιμήσεις από 5% έως και 10% βλέπουν παράγοντες της αγοράς μέσα στον Σεπτέμβριο, κάτι που αναμένεται να εντείνει την τεράστια πίεση προς τα νοικοκυριά. Άλλωστε, ήδη η κατάσταση είναι βεβαρημένη σε ό,τι αφορά ειδικά στα τρόφιμα, οι τιμές χονδρικής των βιομηχανοποιημένων τροφίμων τον περασμένο Ιούλιο κατέγραψαν νέα αύξηση κατά 7,2%, που σημαίνει νέες αυξήσεις στα ράφια, οι οποίες στο σύνολό τους θα εμφανιστούν στις επόμενες εβδομάδες.

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούλιο η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε σημαντικές ανατιμήσεις στα τρόφιμα, όπως φρούτα 19,4%, λαχανικά 15,5%, γαλακτοκομικά - αυγά 14,4%, μεταλλικό νερό - αναψυκτικά - χυμοί φρούτων 13,3% και ζάχαρη - σοκολάτες - γλυκά - παγωτά 11,6%.

Επίσης, τον Ιούλιο τα φάρμακα ακρίβυναν κατά 18,7, η μεταφορά επιβατών με αεροπλάνο κατά 11,6%, τα ανταλλακτικά - αξεσουάρ αυτοκινήτου κατά 11,5%, οι κινηματογράφοι - θέατρα κατά 10,9%.

Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν χθες από την Eurostat, o πληθωρισμός στην Ελλάδα τον Αύγουστο διαμορφώθηκε στο 3,4% από 3,5% τον Ιούλιο, με την ελάχιστη επιβράδυνση να οφείλεται βασικά στη μείωση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου σε σχέση με τον Αύγουστο του 2022. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για τον εναρμονισμένο πληθωρισμό, ο οποίος διαφέρει από τον εθνικό πληθωρισμό, και επιπλέον πρόκειται για προσωρινά στοιχεία, καθότι τα οριστικά ποσοστά μεταβολής θα ανακοινωθούν στις 8 Σεπτεμβρίου, από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Η εικόνα στην Ευρωζώνη

Την ίδια στιγμή, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη παρέμεινε τον Αύγουστο στο 5,3%, αμετάβλητος σε σχέση με τον Ιούλιο. Οι τιμές των τροφίμων τράβηξαν ανοδικά τον δείκτη, ενώ μειωτικά επέδρασαν οι μειώσεις στις τιμές των ενεργειακών αγαθών.

Ειδικότερα, τρόφιμα, αλκοόλ και καπνός εμφάνισαν την υψηλότερη ετήσια μεταβολή τον Αύγουστο (9,8% σε σύγκριση με 10,8% τον Ιούλιο) και ακολουθούν οι υπηρεσίες (5,5% σε σύγκριση με 5,6%), τα μη ενεργειακά βιομηχανικά αγαθά (4,8%, σε σύγκριση με 5,0%) και η ενέργεια (-3,3% σε σύγκριση με -6,1%).

Ο δομικός δείκτης, που δεν περιλαμβάνει ενέργεια και τρόφιμα, επιβράδυνε στο 5,3% τον Αύγουστο από 5,5% τον Ιούλιο.

Στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, ο ετήσιος πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 6,4% τον Αύγουστο από 6,5% τον Ιούλιο, ενώ στη Γαλλία επιταχύνθηκε στο 5,7% από 5,1% τον προηγούμενο μήνα.

Στην Ιταλία ο πληθωρισμός επιβραδύνθηκε στο 5,5% από 6,3% τον Ιούλιο, ενώ στην Ισπανία ενισχύθηκε στο 2,4% από 2,1% τον προηγούμενο μήνα.

Γιάννης Αγουρίδης / Η ΑΥΓΗ

Υπουργείο Εργασίας: Παρέχουν «νομιμότητα» στη μαύρη εργασία - Τι προβλέπει το νέο νομοσχέδιο

«Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που δόθηκε για διαβούλευση και με το οποίο ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία της ΕΕ 2019/1152, ολοκληρώνει το έγκλημα της κατάργησης του 8ώρου - 40ώρου, γυρίζοντας τους εργαζόμενους έναν αιώνα πίσω. 

 

Ανδρέας Πετρόπουλος*

Περιλαμβάνει ρυθμίσεις κατά παραγγελία των εργοδοτών και ικανοποιεί αιτήματα εταιρειών παροχής υπηρεσιών που λειτουργούν στην «γκρίζα» ζώνη της νομιμότητας

Τη νομιμοποίηση των (ακραία) ευέλικτων μορφών εργασίας, ακόμα και των παράτυπων (πτυχές της λεγόμενης μαύρης εργασίας) επιχειρεί με το εργασιακό νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες ο υπουργός Εργασίας Ά. Γεωργιάδης.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις κατά παραγγελία των εργοδοτών (ΣΕΒ και ΣΕΒ Βορείου Ελλάδας), όπως η υποχρεωτικότητα της εξαήμερης εργασίας στη βιομηχανία αλλά και σε άλλους κλάδους έντασης εργασίας (ναυπηγεία), ενώ ικανοποιεί αιτήματα εταιρειών παροχής υπηρεσιών (catering), που κατά κανόνα λειτουργούν στην «γκρίζα» ζώνη της νομιμότητας. Όχημα για τις συγκεκριμένες αλλαγές που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο αποτελεί η υποχρέωση της χώρας να προχωρήσει στην κύρωση Κοινοτικής Οδηγίας -θα κυρωθεί λίγο πριν την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωδικαστήριο-, η οποία όμως είναι σε αντίθετη κατεύθυνση, καθώς προβλέπει περισσότερα μέτρα προστασίας των εργαζομένων από τις ευέλικτες μορφές εργασίας.

Μετά την εξωφρενικά απίθανη συλλογιστική του υπουργού Εργασίας για καθιέρωση 16ωρης εργασίας (δύο 8ωρα σε διαφορετικούς εργοδότες, είχε αναφέρει ο Ά. Γεωργιάδης) που ανασκευάστηκε κακήν κακώς, το ενδιαφέρον εστιάζεται στις ακόλουθες διατάξεις:

• Πρόστιμο και φυλακή σε απεργούς


• Κατάργηση και ξεχείλωμα του 8ώρου που (με το πρόσχημα δυο διαδοχικών εργοδοτών την ίδια ημέρα) γίνεται 13ωρο.


• Κατάργηση ουσιαστική και τυπική των (έτσι κι αλλιώς μειωμένων από τον νόμο Χατζηδάκη) υπερωριών.


• Ποινικοποίηση της απεργίας. Υπάρχει διάταξη σύμφωνα με την οποία, εκτός από την αστική ευθύνη, θα προβλέπεται τώρα και ποινική για παρεμπόδιση των απεργοσπαστών. Δηλαδή, στις περιπτώσεις που κριθεί από τα δικαστήρια ότι απεργοί -μέλη του συνδικάτου που έχει κηρύξει απεργία- κλείνουν και δεν επιτρέπουν την είσοδο στην εργασία όλων όσοι διαφωνούν εμπράκτως με αυτή δεν θα κληθούν να καταβάλουν μόνο το οικονομικό αντίτιμο που θα τους επιδικαστεί, αλλά θα κινδυνεύσουν ακόμη και με ποινή φυλάκισης.

Το μέτρο αυτό έρχεται να συμπληρώσει τη νομοθεσία Χατζηδάκη που έχει χαρακτηριστεί αντεργατική και έχει επικριθεί σφόδρα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους συνδικαλιστικούς φορείς. Εξίσου ποινική θα χαρακτηρίζεται και η ευθύνη όλων όσοι παρεμποδίζουν όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχολογικά τους απεργοσπάστες.

Νομιμοποίηση μαύρης εργασίας

Ειδικότερα, σύμφωνα με το νομοσχέδιο και σε προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2019/1152, επικαιροποιείται το πλαίσιο των... ελάχιστων απαιτήσεων προκειμένου να καθιερωθούν στην ελληνική νομοθεσία οι συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts). Όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, «κάθε εργαζόμενος με έγγραφη σύμβαση ή έστω με λεπτομερή έγγραφη ενημέρωση των βασικών όρων εργασίας του, εντός 1 εβδομάδας από την πρόσληψη, αντί του 2μήνου που ίσχυε μέχρι σήμερα […] ακόμα κι αν πρόκειται για σύμβαση επί παραγγελία, πρέπει να συμφωνούνται εγγράφως, μεταξύ άλλων, οι εγγυημένες αμειβόμενες ώρες, η αμοιβή τους, η αμοιβή της υπέρβασής τους»… Με τη συγκεκριμένη διάταξη νομιμοποιείται και τυπικά η εργασία σε περισσότερους του ενός εργοδότες και ταυτόχρονα καθιερώνονται οι συμβάσεις μηδενικών ωρών. Ωστόσο, στις συγκεκριμένες συμβάσεις δεν προδιατυπώνεται ούτε συγκεκριμένος αριθμός ημερών εργασίας ούτε ωρών εργασίας και δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου ή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για τα κατώτατα όρια αποδοχών και τα χρονικά όρια εργασίας. Δεν προβλέπονται προσαυξήσεις για εργασία την Κυριακή, εξαιρέσιμες αργίες και νυχτερινή εργασία ούτε αναρρωτικές άδειες σε περίπτωση ασθένειας.

Για αυτόν τον λόγο υπάρχει και η πρόβλεψη της Κοινοτικής Οδηγίας για τα συμπληρωματικά προστατευτικά μέτρα για εργασία σε διαφορετικούς εργοδότες την ίδια ημέρα. Ωστόσο, ο πυρήνας αυτού του είδους απασχόλησης είναι εκτός συλλογικών συμβάσεων (zero hour contracts).

πηγή: Η ΑΥΓΗ

(*) Ο Ανδρέας Πετρόπουλος είναι αρθρογράφος στην εφηνερίδα ΑΥΓΗ επίσης εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες και portals.

Αυξητικές τάσεις στις χρεώσεις ρεύματος του Σεπτεμβρίου δημιουργεί το άλμα στο αέριο

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, οι εκτιμήσεις για την DAM συγκλίνουν σε αύξηση κατά 10-15% τον επόμενο μήνα, συγκριτικά με τον Αύγουστο...

Τον δρόμο για άνοδο της εγχώριας αγοράς Επομένης Ημέρας τον Σεπτέμβριο ανοίγει το άλμα των τελευταίων ημερών στις διεθνείς τιμές αερίου, όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, οι εκτιμήσεις για την DAM συγκλίνουν σε αύξηση κατά 10-15% τον επόμενο μήνα, συγκριτικά με τον Αύγουστο.

Ως συνέπεια, η πρόβλεψη για άνοδο του χονδρεμπορικού κόστους αναμένεται να συμπαρασύρει προς τα πάνω και τις χρεώσεις των προμηθευτών για τον επόμενο μήνα. Έτσι, οι ανακοινώσεις των προμηθευτών (που θα γίνουν την Κυριακή 20 Αυγούστου) αναμένεται να κινούνται 10% υψηλότερα για τα οικιακά τιμολόγια, σε σχέση με τις χρεώσεις που θα ισχύσουν τον Αύγουστο.

Αν επαληθευτεί η παραπάνω πρόβλεψη, τότε οι ανακοινώσεις των εταιρειών αναμένεται να ξεκινούν από τα επίπεδα των 10 λεπτών του ευρώ ανά κιλοβατώρα, συνυπολογίζοντας μάλιστα και τις εκπτώσεις συνέπειας. Η υψηλότερη χρέωση εκτιμάται ότι θα κινείται στα επίπεδα των 19 λεπτών του ευρώ ανά κιλοβατώρα, για τις επιβαρύνσεις των οικιακών καταναλωτών.

Όσον αφορά πάντως το σύνολο της λιανικής αγοράς, σημαντική παράμετρο για τις χρεώσεις του επόμενου μήνα θα αποτελέσει η τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει η ΔΕΗ – καθώς η εταιρεία, λόγω του υψηλού μεριδίου που κατέχει σε εκπροσωπούμενους μετρητές στη χαμηλή τάση, αποτελεί «δείκτη» για τις επιβαρύνσεις του συνόλου των οικιακών καταναλωτών. Επίσης, οι χρεώσεις που θα ανακοινώσει η ΔΕΗ αποτελούν βασικό στοιχείο το οποίο θα καθορίσει αν θα υπάρξει επιδότηση στους οικιακούς λογαριασμούς ρεύματος του επόμενου μήνα, και πόσο θα είναι αυτή.

Υπενθυμίζεται ότι τον Αύγουστο η επιδότηση ανήλθε σε 10 ευρώ ανά Μεγαβατώρα, δηλαδή 1 λεπτό του ευρώ ανά κιλοβατώρα. Αν το ΥΠΕΝ επιλέξει η επιδότηση να παραμείνει στα ίδια επίπεδα (ή ακόμη περισσότερο αν δεν υπάρξει στήριξη τον Σεπτέμβριο) και επιβεβαιωθεί η εκτίμηση για αύξηση των χρεώσεων, τότε οι «καθαρές» επιβαρύνσεις που θα κληθούν να καταβάλουν οι καταναλωτές τον επόμενο μήνα θα είναι μεγαλύτερες συγκριτικά με τον Αύγουστο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως επισημαίνουν παράγοντες του κλάδου, οι περισσότερες εταιρείες είχαν προβλέψει πως τον Αύγουστο οι εγχώριες χονδρεμπορικές τιμές θα διαμορφώνονταν σε υψηλότερα επίπεδα, σε σχέση με τις τιμές που καταγράφονται έως και σήμερα. Αιτία για τις «χαμηλότερες πτήσεις» της DAM από αυτές που προβλέπονταν, όπως επισημαίνουν τα ίδια στελέχη, ήταν το γεγονός ότι για αρκετά 24ωρα τον Αύγουστο η διείσδυση των ΑΠΕ κινήθηκε σε μεγάλα μερίδια (λόγω των ισχυρών ανέμων), με συνέπεια να περιοριστεί το χονδρεμπορικό κόστος.

Ως συνέπεια, όπως σημειώνουν οι άνθρωποι της αγοράς, εκτιμάται ότι οι περισσότεροι πάροχοι θα αξιοποιήσουν τα επιπλέον έσοδα του Αυγούστου, από όσα προέβλεπαν, ώστε να περιορίσουν τα τιμολόγια του Σεπτεμβρίου. Ως συνέπεια, θα απορροφήσουν ένα ποσοστό των ανατιμήσεων που φαίνεται πως θα καταγραφούν στην DAM τον επόμενο μήνα, «περνώντας» μόνο το υπόλοιπο ποσοστό στους καταναλωτές.

Κώστας Δεληγιάννης / EnergyPress

Φοιτητική στέγη: Αυξήσεις έως 60% - Τον Μάιο διώχνουν τους φοιτητές λόγω... Airbnb! (vid)

Ως προς τα ζητούμενα μισθώματα την τωρινή περίοδο, πιο ακριβή περιοχή είναι η Κέρκυρα και ακολουθούν τα Χανιά, ενώ πιο οικονομικές περιοχές είναι η Ξάνθη, η Τρίπολη και η Κόρινθος...

Απλησίαστες είναι οι τιμές ενοικίασης σπιτιού στις φοιτητουπόλεις της Ελλάδας, με τις αυξήσεις από το 2017 έως σήμερα να φθάνουν το 60% στην Αθήνα, που στέφεται πρωταθλήτρια στην ακρίβεια. Από κοντά ακολουθούν Πάτρα και Θεσσαλονίκη με το αντίστοιχο ποσοστό να φθάνει το 50-55%.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates, Θεμιστοκλή Μπάκα, ως προς τα ζητούμενα μισθώματα την τωρινή περίοδο, πιο ακριβή περιοχή είναι η Κέρκυρα και ακολουθούν τα Χανιά, ενώ πιο οικονομικές περιοχές είναι η Ξάνθη, η Τρίπολη και η Κόρινθος.

 

Τον Μάιο τους «πετάνε» έξω για να βάλουν τα σπίτια Airbnb!

Μάλιστα, όπως είπε στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ, ο κ. Μπάκας, σε πολλές περιπτώσεις, για παράδειγμα στα Χανιά, ο ιδιοκτήτης νοικιάζει το σπίτι στον φοιτητή τον Οκτώβριο και τον Μάιο του ζητά να αποχωρήσει, προκειμένου να εκμεταλλευτεί την κατοικία μέσω πλατφόρμα βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, για τη θερινή τουριστική σεζόν. Ετσι, ο φοιτητής καλείται να διαμείνει σε κάποιο ξενοδοχείο για μεγάλο χρονικό διάστημα, με το κόστος να εκτινάσσεται.

Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα Χανιά. Οπως τόνισε ο πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου Α. Φλώρος, μιλώντας στην εκπομπή «Ωρα Ελλάδος» στο Open TV, την ίδια τακτική ακολουθούν και ορισμένοι ιδιοκτήτες κατοικιών στην Κέρκυρα.

«Πολλά από τα παιδιά, αλλά και από το διδακτικό προσωπικό, αναγκάζονται και φεύγουν από το σπίτι τους τον Μάιο. Οσο δευρύνεται η τουριστική περίοδος, το πρόβλημα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Στο Ιόνιο πανεπιστήμιο φροντίζουμε η εξεταστική περίοδος του Ιουνίου να τελειώνει αρκετά νωρίς, το αργότερο μέχρι 15 Ιουνίου, για να διευκολύνουμε τα παιδιά», υπογράμμισε ο κ. Φλώρος.

Ο ίδιος τόνισε ότι η διάθεση ακινήτων προς ενοικίαση είναι εξαιρετικά περιορισμένη και «πρέπει να γίνουν κινήσεις για να αυξηθεί. Μακάρι στο μέλλον να επιταχυνθούν και οι διαδικασίες για την ανέργεση φοιτητικών εστιών, που είναι ένα ζήτημα το οποίο θα αντιμετωπίσει στη ρίζα του το πρόβλημα».

Είκοσι χρήσιμες συμβουλές για την αναζήτηση φοιτητικής στέγης

Ο Θεμιστοκλής Μπάκας δίνει 20 χρήσιμες συμβουλές για την αναζήτηση φοιτητικής στέγης.

1. Μη ψάχνετε για σπίτι έξω από την πύλη του πανεπιστημίου. Πρόκειται για σύνηθες λάθος. Λίγους δρόμους ή λίγες στάσεις πιο κάτω, υπάρχουν πολλά σπίτια που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες σας σε καλύτερες τιμές.


2. Αποφεύγετε τη μίσθωση υπογείων, σοφιτών ή πολύ παλιών κατοικιών


3. Οργανώστε την αναζήτησή σας και μην σπεύσετε να καταλήξετε στο πρώτο που θα δείτε. Αν το κόστος μίσθωσης υπερβαίνει τα οικονομικά σας δεδομένα, μη το δεχτείτε γιατί θα βρείτε σίγουρα αυτό που ζητάτε λίγο παραπέρα.


4. Να υπογράφετε πάντοτε συμβόλαιο με τον ιδιοκτήτη της κατοικίας ή τον πληρεξούσιο του και να μην προχωρείτε ποτέ προφορικές συμφωνίες.


5. Να μην προκαταβάλετε ούτε ένα ευρώ σε διάφορες δήθεν εταιρείες συμβούλων ακινήτων ή παροχής υπηρεσιών.


6. Μην ανταποκρίνεστε σε αγγελίες με χαμηλές τιμές ενοικίων, τις οποίες για να τις δει κάποιος απαιτείται προκαταβολή.


7. Εάν απευθυνθείτε σε μεσιτικό γραφείο προσέχετε να είναι νόμιμο. Ο μεσίτης δικαιούται αμοιβή. Ρωτάτε ποια είναι η αμοιβή του και καταβάλετε την αμοιβή μόνο αν ενοικιάσετε το σπίτι που προτείνει.


8. Πριν αποφασίσετε να υπογράψετε συμβόλαιο, ενημερωθείτε για τα κοινόχρηστα, τους λογαριασμούς του σπιτιού και όλα τα έξοδα, που θα σας επιβαρύνουν, πέραν του ενοικίου.


9. Η καθυστέρηση καταβολής των δαπανών κοινοχρήστων και των λογαριασμών κοινής ωφελείας έχει τα ίδια αποτελέσματα καθυστέρησης του ενοικίου.


10. Ελέγχετε την τοποθεσία του σπιτιού, τη γειτονιά και τι παρέχει (supermarket, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη κ.λπ.).


11. Οι φοιτητές που θα αναζητήσουν φοιτητική στέγη στη Β. Ελλάδα (Καστοριά Φλώρινα, Κοζάνη κλπ), θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα αν το διαμέρισμα διαθέτει κοινόχρηστη ή αυτόνομη θέρμανση διότι ο χειμώνας είναι μεγαλύτερης διάρκειας και το μηνιαίο κόστος θέρμανσης μπορεί να αγγίξει ακόμη και το 50% του μισθώματος.


12. Κατά τις ημέρες των εγγραφών δεν αποκλείεται να προστεθεί «καπέλο» έως και 10%-15% σε σχέση µε το αρχικά ζητούμενο μίσθωμα.


13. Η μίσθωση κατοικίας ισχύει τουλάχιστον για τρία χρόνια και αν ακόμα έχει συμφωνηθεί μικρότερος ή αόριστος χρόνος.


14. Αν ο συμβατικός χρόνος έχει καθοριστεί μικρότερος της τριετίας και δεν υπάρχει συμφωνία αναπροσαρμογής του μισθώματος, για τον υπόλοιπο χρόνο το καταβαλλόμενο μίσθωμα αυξάνεται ετησίως κατά ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του τιμαρίθμου του κόστους ζωής που δίνει η Τράπεζα της Ελλάδος για τους αμέσως προηγούμενους δώδεκα (12) μήνες.


15. Η μίσθωση ορισμένου χρόνου λήγει μόλις περάσει το διάστημα αυτό χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο. Μάλιστα, θεωρείται ότι ανανεώνεται, για αόριστο χρόνο, μετά την τριετία, όταν, μετά την παρέλευση του συμφωνημένου χρόνου, ο μεν ενοικιαστής εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την κατοικία, ο δε ιδιοκτήτης δεν εναντιώνεται.


16. Η μίσθωση αόριστης διάρκειας, μετά την παρέλευση της τριετίας, λήγει με καταγγελία του ιδιοκτήτη ή του ενοικιαστή.


17. Ελέγχετε καλά το σπίτι για να διαπιστώσετε τυχόν βλάβες και να τις επισημάνετε στον ιδιοκτήτη ώστε να τις διορθώσει άμεσα.


18. Το ενοίκιο καταβάλλεται την ημερομηνία που έχουν συμφωνήσει ιδιοκτήτης και ενοικιαστής.


19. Η καταβολή της εγγύησης δεν αποτελεί υποχρέωση του ενοικιαστή που πηγάζει εκ του νόμου αλλά έχει επικρατήσει ως μισθωτική συνήθεια.


20. Προσοχή! Από 01.01.2008, το χαρτόσημο έχει καταργηθεί για τις κατοικίες.

πηγή: imerisia.gr

Έφη Αχτσιόγλου: «Υπάρχει λύση στο στεγαστικό πρόβλημα των φοιτητών»

«Τράπεζα Στέγης, κανόνες και έλεγχος στη βραχυχρόνια μίσθωση, αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης για κατασκευή φοιτητικών εστιών»

Το «βαθύ κοινωνικό πρόβλημα» του κόστους της φοιτητικής στέγης θίγει η υποψήφια για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου, με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

 

"Η αρχή της φοιτητικής ζωής θα έπρεπε να είναι μια στιγμή γεμάτη προσμονή. Προσμονή για τον κόσμο της γνώσης, της προσωπικής ελευθερίας, των απεριορίστων ευκαιριών. Αντί για αυτό, για χιλιάδες οικογένειες η χαρά για την επιτυχία των νέων ανθρώπων αντισταθμίζεται από το άγχος. Άγχος για το κόστος σπουδών και κυρίως άγχος για το κόστος της φοιτητικής στέγης", σημειώνει η υποψήφια για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα.

"Πρόκειται για ένα βαθύ κοινωνικό πρόβλημα. Σε πολλές περιοχές συνδέεται με το άναρχο μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης, σε όλες με την εκρηκτική άνοδο στις τιμές των ενοικίων. Οδηγεί στο μαρασμό των περιφερειακών πανεπιστημίων και στη συρρίκνωση του δικαιώματος των φοιτητών και των φοιτητριών σε αξιοπρεπείς συνθήκες σπουδών", αναφέρει, τονίζοντας:

"Υπάρχει λύση. Τράπεζα Στέγης, κανόνες και έλεγχος στη βραχυχρόνια μίσθωση, αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης για κατασκευή φοιτητικών εστιών. 

Μαζί φτιάχνουμε το μέλλον".

 

ΕΛΣΤΑΤ: Αύξηση 12,2% στα τρόφιμα - Ο «πληθωρισμός της απληστίας» και τα μέτρα της Κυβέρνησης

Οι ανατιμήσεις σε τρόφιμα και είδη νοικοκυριού άμεσης κατανάλωσης ξεπερνούν ακόμη και το 50% τους τελευταίους 12 μήνες, εξαντλώντας τις αντοχές των φτωχότερων νοικοκυριών. Εξ ου και αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση η παράταση των «ανακουφιστικών» μέτρων, όπως το market pass, το «καλάθι του νοικοκυριού» και το πλαφόν στο περιθώριο κέρδους, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2023.

Η εκτός ελέγχου ακρίβεια στα τρόφιμα δημιουργεί έναν ασφυκτικό κλοιό στα ελληνικά νοικοκυριά

Στο 1,8% διαμορφώθηκε ο πληθωρισμός τον Ιούνιο, ενώ ο δείκτης των τροφίμων σημείωσε νέα άνοδο σε διψήφιο ποσοστό για 15 συνεχόμενους μήνες, φτάνοντας το 12,2%. Η εκτός ελέγχου ακρίβεια στα τρόφιμα δημιουργεί έναν ασφυκτικό κλοιό στα ελληνικά νοικοκυριά, καθώς δαπανούν πάνω από το 20% του εισοδήματός τους για είδη διατροφής, ενώ για το φτωχότερο 20% του πληθυσμού η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη μιας και το ποσοστό του εισοδήματός τους που αντιστοιχεί στις αγορές βασικών προϊόντων πρώτης ανάγκης αγγίζει το 30%.

Πλέον, πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο για αισχροκέρδεια την οποία δεν αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αν σκεφτεί κανείς πως η κατηγορία “νωπά φρούτα” παρουσίασε αύξηση 28,8% μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου.

Ακρίβεια: Πάνω από 25 μήνες ανατιμήσεων στα τρόφιμα – Τι συμβαίνει

Καθώς φαίνεται, ο πληθωρισμός των τροφίμων, που εκτινάχθηκε στο 12,2% τον Ιούνιο – από 11,6% τον Μάιο – θα συνεχίσει να αυξάνεται και τους επόμενους καλοκαιρινούς μήνες ελέω τουριστικών ροών, με τις επιχειρήσεις να κρατούν τις τιμές ψηλά λόγω αυξημένης ζήτησης, ενισχύοντας έτσι την κερδοφορία τους.

Σημαντικές είναι οι ανατιμήσεις και στα είδη άμεσης κατανάλωσης, με την ετήσια άνοδο να φθάνει τον Ιούνιο στο +9,3%.

Ο «πληθωρισμός της απληστίας» και τα μέτρα της Κυβέρνησης

Οι ανατιμήσεις σε τρόφιμα και είδη νοικοκυριού άμεσης κατανάλωσης ξεπερνούν ακόμη και το 50% τους τελευταίους 12 μήνες, εξαντλώντας τις αντοχές των φτωχότερων νοικοκυριών. Εξ ου και αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση η παράταση των «ανακουφιστικών» μέτρων, όπως το market pass, το «καλάθι του νοικοκυριού» και το πλαφόν στο περιθώριο κέρδους, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2023.

Μάλιστα ο νέος υπουργός Ανάπτυξης, Κωνσταντίνος Σκρέκας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα πιθανής αισχροκέρδειας, ανακοίνωσε την επέκταση των ελέγχων στο σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας και όχι μόνο στα σούπερ μάρκετ.

Ωστόσο, η ακρίβεια και εσχάτως ο «πληθωρισμός της απληστίας» δεν αντιμετωπίζεται ούτε με προσφορές (σ.σ. μία εμπορική πρακτική των επιχειρήσεων για να προστατέψουν τα μερίδιά τους από την επέλαση των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας) ούτε με επιδόματα ούτε με μέτρα όπως το «καλάθι του νοικοκυριού», λένε οι καταναλωτικές οργανώσεις.

Άλλωστε, με βάση τα ευρήματα της κυλιόμενης έρευνας του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος, 1 στους 2 καταναλωτές προτίθεται να μειώσει τις δαπάνες για αγορές το επόμενο εξάμηνο, ενώ οι πληρωμές λογαριασμών και οι αγορές προϊόντων αποτελούν πλέον τα δύο μεγαλύτερα έξοδα ως ποσοστό του μηνιαίου εισοδήματος.

Οι τιμές έχουν ξεφύγει

Ο λογαριασμός (μέσες τιμές) για ένα τυπικό «καλάθι» σούπερ μάρκετ αποτελούμενο από 25 επώνυμα προϊόντα έχει αυξηθεί κατά 6,65% μέσα σε ένα χρόνο, με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώνει το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων και εμφανίζονται στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής.

Αν και η συνολική ποσοστιαία αύξηση φαίνεται μικρή, υπάρχουν προϊόντα η τιμή των οποίων είναι υψηλότερη έως 50% συγκριτικά με έναν χρόνο πριν.

Το ελαιόλαδο (έξτρα παρθένο) ακρίβυνε 11,7% σε σχέση με πέρσι τέτοια εποχή, ενώ το αναψυκτικό cola (1,5 lt) κοστίζει στο ράφι 21,6% ακριβότερα.

Μία αύξηση της τάξης του 19,5% καταγράφουν οι πατάτες μέσα σε ένα έτος (από 3,69 ευρώ τα 3 κιλά πέρσι σε 4,41 ευρώ εφέτος).

Περίπου όσο και η μεσοσταθμική αύξηση του καλαθιού είναι η αύξηση της τιμής στη συσκευασμένη φέτα (+6,2%), ενώ ακριβότερη σε ποσοστό 10% είναι η τιμή του φρέσκου γάλακτος (το 1 λίτρο κοστίζει 1,55 ευρώ από 1,41 πέρσι).

Την ίδια ώρα, στα είδη άμεσης κατανάλωσης οι τιμές έχουν ξεφύγει. Για παράδειγμα η τιμή του υγρού απορρυπαντικού πιάτων εκτινάχθηκε, καθώς μέσα σε 12 μήνες πωλείται 50,5% ακριβότερα, ενώ πολύ μεγάλη είναι αύξηση της τιμής στο χαρτί υγείας το ίδιο διάστημα, καθώς παρουσιάζει άνοδο 22,4%.

ot.gr

Με σπασμένα τα φρένα η ακρίβεια στα τρόφιμα, γονατίζει τα νοικοκυριά

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ανατιμήσεις στα περισσότερα τρόφιμα είναι πολλαπλάσιες του επίσημου πληθωρισμού και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ακόμη και εννέα φορές μεγαλύτερες.

Κυβερνητικά «πανηγύρια» για τον πληθωρισμό, την ώρα που οι ανατιμήσεις στη διατροφή είναι έως και 9 φορές μεγαλύτερες. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Ένα εφιαλτικό σκηνικό διαμορφώνεται για τα ελληνικά νοικοκυριά, στον απόηχο των κυβερνητικών πανηγυρισμών για τον πληθωρισμό και την παράταση του «φιλοδωρήματος» του market pass.

Με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που δόθηκαν στη δημοσιότητα, ο πληθωρισμός μπορεί να καταγράφει υποχώρηση στο 1,8% (έναντι αύξησης 12,1% τον Ιούνιο πέρυσι.), όμως η ακρίβεια είναι σαρωτική και οι αυξήσεις σε τρόφιμα και άλλα βασικά είδη, δεν επιτρέπουν στα νοικοκυριά να... ενστερνιστούν την ικανοποίηση που επιχειρεί να επιβάλει το σύστημα Μαξίμου. Και μέσα σε όλα αυτά, οι πολίτες αναμένουν τους επόμενους μήνες και τη λυπητερή από την ενέργεια, καθώς η κυβέρνηση θα κόψει μαχαίρι τις επιδοτήσεις, όπως έχει προαναγγελθεί και το επανέλαβε και σήμερα ο νέος υπουργός, Θεόδωρος Σκυλακάκης.

Ο πληθωρισμός στα είδη διατροφής αυξήθηκε 12,2%, ενώ νέες ανατιμήσεις καταγράφηκαν και σε ευρεία γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών (π.χ. ένδυση- υπόδηση, είδη νοικοκυριού, αυτοκίνητα- μοτοσυκλέτες κ.λπ.), οφειλόμενες κατά κύριο λόγο στον «πληθωρισμό απληστίας», όπως τον χαρακτηρίζουν στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ανατιμήσεις στα περισσότερα τρόφιμα είναι πολλαπλάσιες του επίσημου πληθωρισμού και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ακόμη και εννέα φορές μεγαλύτερες. 

Ενδεικτικά

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η αύξηση του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή τον Ιούνιο 2023, προήλθε κυρίως από τις μεταβολές στις ακόλουθες ομάδες αγαθών και υπηρεσιών:

1. Από τις αυξήσεις των δεικτών κατά:

♦ 12,2% στην ομάδα «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: ψωμί και δημητριακά, κρέατα (γενικά), ψάρια (γενικά), γαλακτοκομικά και αυγά, έλαια και λίπη, φρούτα (γενικά), λαχανικά (γενικά), ζάχαρη- σοκολάτες- γλυκά- παγωτά, λοιπά τρόφιμα, καφέ-κακάο-τσάι, μεταλλικό νερό- αναψυκτικά- χυμούς φρούτων.

♦ 3,4% στην ομάδα «Αλκοολούχα ποτά και καπνός», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών στα αλκοολούχα ποτά (μη σερβιριζόμενα).

♦ 5,9% στην ομάδα «Ένδυση και υπόδηση», λόγω αύξησης των τιμών στα είδη ένδυσης και υπόδησης.

♦ 7,6% στην ομάδα «Διαρκή αγαθά- Είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: έπιπλα και διακοσμητικά είδη, οικιακές συσκευές και επισκευές, υαλικά- επιτραπέζια σκεύη και σκεύη οικιακής χρήσης, είδη άμεσης κατανάλωσης νοικοκυριού, οικιακές υπηρεσίες.

♦ 7,7% στην ομάδα «», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: φαρμακευτικά προϊόντα, ιατρικές- οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες, νοσοκομειακή περίθαλψη.

♦ 3,6% στην ομάδα «Αναψυχή- Πολιτιστικές δραστηριότητες», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: διαρκή αγαθά αναψυχής και πολιτισμού, μικρά είδη αναψυχής-άνθη-κατοικίδια ζώα, κινηματογράφους- θέατρα, πακέτο διακοπών.

♦ 2,2% στην ομάδα «Εκπαίδευση», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: δίδακτρα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, δίδακτρα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

♦ 6,3% στην ομάδα «Ξενοδοχεία- Καφέ- Εστιατόρια», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: εστιατόρια- ζαχαροπλαστεία- καφενεία- κυλικεία, ξενοδοχεία- μοτέλ- πανδοχεία.

♦ 4,2% στην ομάδα «'Αλλα αγαθά και υπηρεσίες», λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: κομμωτήρια και καταστήματα προσωπικής φροντίδας, άλλα είδη ατομικής φροντίδας, άλλα προσωπικά είδη, ασφάλιστρα υγείας, ασφάλιστρα οχημάτων.

2. Από τη μείωση του δείκτη κατά:

♦ 11,7% στην ομάδα «Στέγαση», λόγω μείωσης κυρίως των τιμών σε: ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης. Μέρος της μείωσης αυτής αντισταθμίστηκε από την αύξηση κυρίως των τιμών σε: ενοίκια κατοικιών, επισκευή και συντήρηση κατοικίας, υπηρεσίες κοινοχρήστων, υγραέριο, στερεά καύσιμα.

♦ 7,6% στην ομάδα «Μεταφορές», λόγω μείωσης κυρίως των τιμών σε: καύσιμα και λιπαντικά, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με αεροπλάνο. Μέρος της μείωσης αυτής αντισταθμίστηκε από την αύξηση κυρίως των τιμών σε: καινούργια αυτοκίνητα, μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, μοτοποδήλατα- μοτοσυκλέτες, ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου, συντήρηση και επισκευή εξοπλισμού προσωπικής μεταφοράς.

♦ 2,7% στην ομάδα «Επικοινωνίες», λόγω μείωσης κυρίως των τιμών στις τηλεφωνικές υπηρεσίες.

Μεταξύ Ιουνίου και Μαΐου εφέτος, ο γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,6%, έναντι αύξησης 1,6% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του προηγούμενου έτους.

Όσον αφορά στον εναρμονισμένο πληθωρισμό, αυτός αυξήθηκε τον Ιούνιο εφέτος 2,8%, έναντι αύξησης 11,6% ένα έτος πριν. Σε μηνιαία σύγκριση, ο εναρμονισμένος δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,9%, έναντι αύξησης 2,2% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του προηγούμενου έτους.

 

Ειδικότερα, σε ένα έτος υπήρξαν ανατιμήσεις σε: Ψωμί και δημητριακά (9,5%), Κρέατα- γενικά (11,4%), Ψάρια- γενικά (6,7%), Γαλακτοκομικά και αυγά (15,3%), Έλαια και λίπη (14,2%), Φρούτα- γενικά (10,3%), Λαχανικά- γενικά (14,7%), Ζάχαρη- σοκολάτες- γλυκά- παγωτά (10,9%), Λοιπά τρόφιμα (15,6%), Καφέ- κακάο- τσάι (10,5%), Μεταλλικό νερό- αναψυκτικά- χυμούς φρούτων (13,2%) και Αλκοολούχα ποτά- μη σερβιριζόμενα (8,1%). Αυξήσεις τιμών καταγράφηκαν επίσης σε: Ένδυση και υπόδηση (5,9%), Ενοίκια κατοικιών (4,5%), Επισκευή και συντήρηση κατοικίας (4,5%), Υπηρεσίες κοινοχρήστων (2,1%), Υγραέριο (11,2%), Στερεά καύσιμα (27,9%), Έπιπλα και διακοσμητικά είδη (4,7%), Οικιακές συσκευές και επισκευές (5,1%), Υαλικά- επιτραπέζια σκεύη και σκεύη οικιακής χρήσης (6,9%), Είδη άμεσης κατανάλωσης νοικοκυριού (9,3%), Οικιακές υπηρεσίες (7,9%), Φαρμακευτικά προϊόντα (18,8%), Ιατρικές- οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες (5%), Νοσοκομειακή περίθαλψη (1,5%), Αυτοκίνητα καινούργια (4,3%), Αυτοκίνητα μεταχειρισμένα (9%), Μοτοποδήλατα- μοτοσυκλέτες (6,6%), Ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου (11,5%), Συντήρηση και επισκευή εξοπλισμού προσωπικής μεταφοράς (5%), Διαρκή αγαθά αναψυχής και πολιτισμού (2,5%), Μικρά είδη αναψυχής- άνθη- κατοικίδια ζώα (7%), Κινηματογράφοι- θέατρα (10,9%), Πακέτο διακοπών (6,4%), Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (2,6%), Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (2,7%), Εστιατόρια- ζαχαροπλαστεία- καφενεία- κυλικεία (7,1%), Ξενοδοχεία- μοτέλ- πανδοχεία (4,8%), Κομμωτήρια και καταστήματα προσωπικής φροντίδας (4,5%), 'Αλλα είδη ατομικής φροντίδας (5,4%), 'Αλλα προσωπικά είδη (5,5%), Ασφάλιστρα υγείας (5,7%) και Ασφάλιστρα οχημάτων (2,1%).

Στον αντίποδα, οι τιμές μειώθηκαν σε: Φυσικό αέριο (54,7%), Ηλεκτρισμό (21,7%), Καύσιμα και λιπαντικά (21,4%), Πετρέλαιο θέρμανσης (20,7%), Τηλεφωνικές υπηρεσίες (2,7%) και Μεταφορά επιβατών με αεροπλάνο (0,8%).

Ενώ, μεταξύ Ιουνίου και Μαΐου, νέες ανατιμήσεις σημειώθηκαν σε: Χοιρινό (1,5%), Ψάρια νωπά (5,4%), Τυριά (0,8%), Φρούτα νωπά (28,8%), Πατάτες (4,6%), Ένδυση και υπόδηση (3,4%), Ενοίκια κατοικιών (0,4%), Αυτοκίνητα μεταχειρισμένα (2,5%), Καύσιμα αυτοκινήτου- βενζίνη (1,7%), Μεταφορά επιβατών με αεροπλάνο (5,4%), Κινηματογράφους- θέατρα (5%) και Εστιατόρια- ζαχαροπλαστεία- καφενεία (0,3%).

Αντίθετα, οι τιμές κινήθηκαν πτωτικά σε: Ηλεκτρισμό (2,5%), Φυσικό αέριο (16,8%), Αλλαντικά (3%), Γάλα νωπό πλήρες (2,2%), 'Αλλα βρώσιμα έλαια (4,8%), Λαχανικά νωπά (1,7%), Είδη άμεσης κατανάλωσης νοικοκυριού (1%), Τηλεφωνικές υπηρεσίες (0,4%) και 'Αλλα είδη ατομικής φροντίδας (2,6%).

 efsyn.gr

Ψηφιακή κάρτα εργασίας: Έρχονται αλλαγές - Μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο θέλει η Κομισιόν (vid)

Πρόκειται για ένα από τα πρώτα νομοσχέδια της νέας κυβέρνησης που θα κατατεθεί μέσα στον Ιούλιο, μετά το φορολογικό νομοσχέδιο «σκούπα».

Το νομοσχέδιο που προωθεί με διαδικασίες εξπρές το υπουργείο Εργασίας βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο Γιάννης Φώσκολος στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του OPEN, στο νομοσχέδιο θα ενσωματώνεται μια ευρωπαϊκή οδηγία κρίσιμη για τα εργασιακά δικαιώματα: Η Κομισιόν λοιπόν θέλει να εφαρμόσει σειρά μέτρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας θα περιλαμβάνει διατάξεις για:

• Έγκαιρη προειδοποίηση αλλαγής όρων εργασίας
• Γραπτή ενημέρωση του εργαζόμενου από τον εργοδότη για αλλαγή ωραρίου ή απόλυση.
• Διατάξεις θα υπάρξουν και για τους εργαζόμενους συνταξιούχους.
• Επίσης υπάρχουν διατάξεις για αλλαγές στην κάρτα εργασίας. Εξετάζεται να δοθούν κίνητρα για εθελοντική εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Σε περίπτωση της εφαρμογής του μέτρου από τις ΜμΕ υπάρχει σκέψη να απαλλάσσονται από αναγγελία υπερωριών.
  

πηγή

Αποκλεισμός των Μη Μισθωτών από την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

Εκατοντάδες χιλιάδες μη μισθωτοί από την 1η Ιουνίου είναι χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη λόγω συσσώρευσης χρεών κατά την περίοδο της πανδημίας...

Από την Πέμπτη 1 Ιουνίου 2023, περίπου 800.000 ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, μη μισθωτοί, βρίσκονται χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, λόγω χρεών που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας προς τον ΕΦΚΑ.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής αναστολών των χρεών που συσσωρεύτηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας, αντί της διαγραφής τους. Η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και το οικονομικό της επιτελείο δίνανε επικοινωνιακά συγχαρητήρια στους εαυτούς τους για το πως προχωρούσε τάχα μου δήθεν η εξόφληση των χρεών αυτών, χωρίς καν να δοθεί στην πράξη ούτε η παραμικρή διευκόλυνση στους πληττόμενους.

Αυτά βεβαίως προκαλούν και οι διαχρονικές μνημονιακές πολιτικές που ασκήθηκαν στον χώρο της κοινωνικής ασφάλισης, που παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις κατά καιρούς, άφηναν και αφήνουν χιλιάδες συμπολίτες μας χωρίς καμία ασφάλιση και καμία πρόσβαση ούτε σε υποτυπώδεις παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Η υπηρεσιακή Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να ρυθμίσει το ζήτημα ώστε τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές να μην μείνει κανένας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στη συνέχεια η όποια Κυβέρνηση προκύψει να ρυθμίσει οριστικά το ζήτημα.

Σύμφωνα με τον e-ΕΦΚΑ:

1) Οι Μη Μισθωτοί ασφαλισμένοι του Φορέα, κάνοντας χρήση της ευνοϊκότερης ρύθμισης -που νομοθετήθηκε πέρυσι για πρώτη φορά και είναι σε ισχύ- μπορούν να έχουν ασφαλιστική ικανότητα, καταβάλλοντας ΜΟΝΟΝ το ποσό που αντιστοιχεί στις εισφορές του κλάδου υγείας έτους 2022 και ΟΧΙ εξοφλώντας ολοσχερώς τις εισφορές έτους 2022 ή ρυθμίζοντας τυχόν άλλες οφειλές τους. Ενδεικτικό είναι πως με αυτή την ευεργετική διάταξη διευρύνθηκε κατά 20% ο αριθμός των ασφαλισμένων στους οποίους χορηγήθηκε ασφαλιστική ικανότητα.

2) Η ασφαλιστική ικανότητα των μακροχρόνια ανέργων αλλά και των εργαζομένων ειδικών κατηγοριών και των μελών των οικογενειών τους έχει παραταθεί χωρίς προϋποθέσεις έως τις 29 Φεβρουαρίου 2024, στο πλαίσιο της πρόνοιας που λαμβάνεται παγίως για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ώστε να έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Υπενθυμίζεται ότι όλοι οι ανασφάλιστοι πολίτες με τον ΑΜΚΑ τους δικαιούνται νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, έχοντας ελεύθερη πρόσβαση στις Δημόσιες Δομές Υγείας.

Έρευνα ΙΕΛΚΑ: Οι πληθωριστικές τάσεις έχουν επηρεάσει τις συνήθειες των καταναλωτών

Εικόνα ραγδαίας φτωχοποίησης από έρευνα του Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών - ΙΕΛΚΑ / Οι Έλληνες μειώνουν τρόφιμα, κόβουν διακοπές και «τρώνε» τις αποταμιεύσεις τους.

Το ΙΕΛΚΑ πραγματοποιεί κυλιόμενη έρευνα καταναλωτών σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.000 καταναλωτές. Η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα 6-10 Μαΐου 2023 και αφορούσε ανάμεσα σε άλλα θέματα και την αντιλαμβανόμενη επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες στην Ελλάδα.

• Οι πληθωριστικές τάσεις έχουν επηρεάσει τις συνήθειες των καταναλωτών για εξοικονόμηση χρημάτων και αύξηση των εσόδων τους
• Η χρηματική δαπάνη αποτελεί πλέον το βασικό κριτήριο για την επιλογή τροφίμων (για 2 στους 3 καταναλωτές)
• 1 στους 2 θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι 2023
• Υπάρχει θετική επίδραση στην αγορά από το market pass, αλλά σε μικρό βαθμό

Το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) πραγματοποιεί κυλιόμενη έρευνα καταναλωτών σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.000 καταναλωτές. Η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα 6-10 Μαΐου 2023 και αφορούσε ανάμεσα σε άλλα θέματα και την αντιλαμβανόμενη επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες στην Ελλάδα.

Όπως καταγράφεται στο σχήμα 1, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές το τελευταίο διάστημα στις καταναλωτικές συνήθειες σε διάφορες περιοχές συμπεριφορών, οι οποίες αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στις ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών.

Καταρχάς είναι ξεκάθαρη μία τάση των καταναλωτών για εξοικονόμηση χρημάτων για τις αγορές βασικών αγαθών και υπηρεσιών και δευτερευόντως διαχείρισης χρημάτων. Όπως φαίνεται μεγαλύτερη είναι η πίεση στη μείωση των δαπανών για βασικές υπηρεσίες και λιγότερο για βασικά αγαθά. Συγκεκριμένα:

• Το 75% (έναντι 71% τον Ιανουάριο) του κοινού δηλώνει ότι έχει ακυρώσει δαπάνες διασκέδασης όπως είναι η εστίαση, οι διακοπές, τα ταξίδια κ.α.
• Το 49% (έναντι 50% τον Ιανουάριο) του κοινού δηλώνει ότι έχει αναβάλει εργασίες συντήρησης και επισκευής, π.χ. στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο.
• Το 54% (έναντι 55% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου.
• Το 27% (έναντι 24% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει χρησιμοποιήσει χρήματα από τις αποταμιεύσεις του προκειμένου να καλύψει τις αγορές του.
• Το 32% (έναντι 29% τον Ιανουάριο) έχει αναβάλει την πληρωμή λογαριασμών ή έχει προχωρήσει σε στάση πληρωμής των υποχρεώσεων του.
• Το 17% (έναντι 11% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει αυξήσει τον χρόνο εργασίας ή έχει βρει δεύτερη εργασία προκειμένου να αυξήσει το εισόδημα του.
• Το 49% (έναντι 40% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει αλλάξει μάρκα-επωνυμία προϊόντος.

Μόλις 9% του κοινού δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει κανένα απολύτως μέτρο για την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων.

Σχήμα 1: Αγοραστικές συνήθειες εξοικονόμησης χρημάτων

Σχήμα 2: Βασικό κριτήριο-παράγοντας επιλογής τροφίμων

Το πόσο έντονη είναι η στροφή του αγοραστικού κοινού στην εξοικονόμηση χρημάτων αποτυπώνεται στο σχήμα 2. Στο σχήμα καταγράφει διαχρονικά την προτεραιότητα που δίνουν οι καταναλωτές την τελευταία 4ετία σε σχέση με την επιλογή τροφίμων. Συνολικά τον τελευταίο χρόνο από τον Ιούλιο και μετά, η χρηματική δαπάνη αποτελεί το βασικό κριτήριο, αλλά ειδικά στις τελευταίες μετρήσεις η ένταση είναι εντυπωσιακή. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια το ποσοστό του αγοραστικού κοινού που αγόραζε βασικό κριτήριο τα χρήματα κινούταν περί το 30% και σε ίδια επίπεδα με τα ποιοτικά κριτήρια, σήμερα το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 60%. Το στοιχείο αυτό δείχνει πόσο έντονη είναι η ανησυχία του κοινού και την αλλαγή στην αγοραστική συμπεριφορά.

Η αναγκαία περικοπή δαπανών από τα νοικοκυριά αποτυπώνεται και στο σχήμα 3, όπου 1 στους 2 καταναλωτές δηλώνει ότι δεν κάνει διακοπές το 2023, ενώ 1 στους 3 δηλώνει ότι θα κάνει μεν διακοπές, αλλά πιο περιορισμένες. 6 στους 10 καταναλωτές δηλώνουν ότι οι δαπάνες τους φέτος θα είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι, ενώ 4 στους 10 ότι θα είναι μειωμένη άνω του 50%. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν κυρίως την κακή ψυχολογία του αγοραστικού κοινού και δευτερευόντως ρεαλιστικές προβλέψεις.

Σχήμα 3: Εκτιμήσεις για διακοπές 2023

Τέλος, όσον αφορά το market pass, το οποίο είναι ακόμα εν ισχύ, όπως φαίνεται στο σχήμα 4, το 72% του κοινού δεν έχει επηρεαστεί από αυτό. Το 8% δηλώνει ότι ξοδεύει λιγότερα χρήματα, προφανώς αντικαθιστώντας μέρος της δαπάνης ιδίων χρημάτων με χρήματα από το market pass, ενώ το 21% δηλώνει ότι ξοδεύει περισσότερα χρήματα σήμερα, προσθέτοντας χρηματική δαπάνη μέσω του market pass στην ιδιωτική δαπάνη χρημάτων. Συνολικά φαίνεται μία θετική επίδραση στην αγορά από το market pass, αλλά σε μικρό βαθμό.

Σχήμα 4: Επίδραση του market pass στις αγορές

πηγή: ielka.gr

Ινστιτούτο ΕΝΑ: «Ασύμμετρη η ανάπτυξη της χώρας, οξύνθηκαν οι ανισότητες»

Το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων είναι μια πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ. Στόχος του Δελτίου, που εκδίδεται σε ετήσια βάση από το 2019 ανάλογα με τα επίδικα της εποχής, είναι η παροχή σφαιρικής, έγκυρης και συστηματικής ενημέρωσης και ανάλυσης για τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων 2023 του ΕΝΑ επιχειρεί να καταγράψει τις πιο πρόσφατες κοινωνικές εξελίξεις και το κοινωνικό αποτύπωμα των ασκούμενων πολιτικών σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τα πλέον επικαιροποιημένα επίσημα στοιχεία.

Δελτίο αυτό δημοσιεύεται σε μια κρίσιμη καμπή, καθώς την πανδημική κρίση, οι επιπτώσεις της οποίας εξακολουθούν να δοκιμάζουν, διαδέχεται η ενεργειακή και η κρίση ακρίβειας. Η έξαρση της πανδημικής νόσου λειτούργησε, σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, ως επιταχυντής διαχρονικών τάσεων, όπως η επίταση των ανισοτήτων, αλλά και ως πρόσφορο έδαφος για την υπονόμευση εργασιακών και άλλων κοινωνικών δικαιωμάτων και τη διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών. Σηματοδότησε έτσι και την αντιστροφή της τάσης συστηματικής βελτίωσης που είχε αρχίσει να καταγράφεται από το 2015 και έπειτα σε μια σειρά από κρίσιμους για την κοινωνική ευημερία τομείς (επίπεδο απασχόλησης, κατανομή εισοδήματος, ποσοστά φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού). Στον αντίποδα της τάσης αυτής και παρά τις περί του αντιθέτου κυρίαρχες εκτιμήσεις σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας, από τα τέλη ήδη του 2021 είχαν αρχίσει να διαγράφονται με σαφήνεια δεδομένα και τάσεις ασύμμετρης ανάκαμψης, με εδραίωση ανισορροπιών και επίταση των ανισοτήτων.

Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι επιπτώσεις της ακρίβειας στην αγοραστική δύναμη και στο βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών, καθώς η άνοδος του πληθωρισμού τα έτη 2021 και 2022 που δημιούργησε συνθήκες αυξημένης πίεσης στα εισοδήματα. Τα σχετικά στοιχεία πιστοποιούν ότι η αύξηση του πληθωρισμού πλήττει πρωτίστως τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα, στο βαθμό που οι ανατιμήσεις αφορούν αγαθά και υπηρεσίες που καλύπτουν βασικές βιοτικές ανάγκες, ενώ επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας ότι θα υπάρξει δυσανάλογα μεγάλη επίπτωση σε σύγκριση με το πραγματικό μέγεθος με ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού να βιώνει συνθήκες υλικής αποστέρησης, όπως πιστοποιούν τα στοιχεία του 2021 και 2022. Η διαφαινόμενη παγίωση των πληθωριστικών πιέσεων αναμένεται έτσι να οξύνει περαιτέρω τις ανισότητες στη βάση μιας διακριτής διαχωριστικής γραμμής που αφορά την ικανότητα των νοικοκυριών να ικανοποιήσουν –ή όχι– βασικές βιοτικές ανάγκες.

Έτσι, τη στιγμή που τα νεότερα ηλικιακά τμήματα του πληθυσμού (παιδιά και νέοι) και οι γυναίκες υφίστανται –διαχρονικά– πολλαπλασιαστικά τις επιπτώσεις της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσής τους, ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που δείχνουν ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών αφορά πλέον όχι μόνο τον φτωχό, αλλά και τον μη φτωχό πληθυσμό της χώρας, ότι υψηλό κίνδυνο φτωχοποίησης διατρέχουν όχι μόνον οι άνεργοι, αλλά και οι εργαζόμενοι καθώς και ότι η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στη χειρότερη θέση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις στεγαστικές δαπάνες ανά νοικοκυριό.

Ως εκ τούτου, σε συνθήκες πολλαπλής κρίσης -ενεργειακής και πληθωριστικής, η οποία διαδέχτηκε την πανδημική- που με τη σειρά της ενέσκηψε σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης, γίνεται επιτακτική η ανάγκη για διαμόρφωση πολιτικών και εργαλείων που θα προστατεύουν στον βραχύ χρόνο, απορροφώντας όσο το δυνατόν περισσότερους κραδασμούς και θα διαφυλάσσουν την κοινωνική συνοχή από τη μία, και από την άλλη θα ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα της οικονομίας και της κοινωνίας με στόχο μία δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Στο πλαίσιο αυτό, η αναβάθμιση του κράτους πρόνοιας και μια μακροπρόθεσμη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης, προβάλουν ως ζητούμενα. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, η αντιμετώπιση της εργασιακής επισφάλειας, η μείωση των έμμεσων φόρων σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, η αναχαίτιση της στεγαστικής κρίσης και η ομαλή κλιματική μετάβαση μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Ομάδα Κοινωνικών Αναλύσεων – Κύκλος Οικονομικής & Κοινωνικής Ανάλυσης ΕΝΑ
Υπεύθυνη Έκδοσης Δελτίου Κοινωνικών Εξελίξεων: Ειρήνη – Ακριβή Νταή

Ακολουθεί το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων 2023 του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών - ΕΝΑ

πηγή: enainstitute.org

«Θυμός, απογοήτευση και αναγκαίες περικοπές»: Η απάντηση των Ελλήνων καταναλωτών στην ακρίβεια (vid)

«Η περίοδος που διανύουμε μοιάζει αρκετά με την περίοδο των Μνημονίων, μοιάζει σε μεγάλο βαθμό αλλά όχι στην ίδια ένταση. Τότε διαπιστώναμε τις παραπάνω τάσεις σε μεγαλύτερα ποσοστά. Εδώ και περίπου εννέα μήνες, βρισκόμαστε σε μία ανάλογη τροχιά...», τονίζει ο επικεφαλής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές στο euronews.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί στο euronews o γεν. διευθυντής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές, αποτυπώνει το καταναλωτικό κλίμα των τελευταίων μηνών στην Ελλάδα.

Θυμός, απογοήτευση και αναγκαίες περικοπές: με τον τρόπο αυτό απαντούν οι καταναλωτές στο κύμα ακρίβειας που εδώ και ένα χρόνο μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά.

Οι έρευνες του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών - ΙΕΛΚΑ καταγράφουν αυτές τις τάσεις, αλλά και μία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: την επιστροφή σε συνήθειες της περιόδου των Μνημονίων όπως οι αγορές προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, η αναζήτηση προσφορών και εκπτώσεων και η επιλογή καταστημάτων με βάση το πού υπάρχουν προσφορές.

Ο γενικός διευθυντής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές, περιγράφει στο euronews το καταναλωτικό κλίμα όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες έρευνες: «Οι καταναλωτές είναι αρκετά θυμωμένοι, στρεσαρισμένοι, αγχωμένοι» μας είπε. «Σε τέτοιες περιόδους ο καταναλωτής ψάχνει πάντα κάποιον να ρίξει την ευθύνη. Το βλέπουμε στην καθημερινότητα των πολιτών και στις καταγραφές που κάνουμε στις έρευνές μας.»

Στην ετήσια πανελλήνια έρευνα του ΙΕΛΚΑ, που δημοσιεύτηκε στις 25 Απριλίου, χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ το 2017 το 74% των ερωτώμενων κυνηγούσε τις προσφορές και τις εκπτώσεις στο σουπερμάρκετ, αυτό το ποσοστό το 2021 είχε διαμορφωθεί σε μόλις 58% για να αυξηθεί το 2022 στο 63%. Αυτή η εξέλιξη αντικατοπτρίζει την ανάγκη των καταναλωτών στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία για να εξοικονομήσουν χρήματα. Παράλληλα αυξάνεται και η επίδραση που έχουν οι προσφορές και οι εκπτώσεις στην επιλογή καταστήματος. Το ποσοστό των καταναλωτών που επίλεγε κατάστημα με κύριο λόγο τις προσφορές είχε μειωθεί από 63% το 2017 σε 41% το 2021, για να αυξηθεί το 2022 και πάλι στο 51%, κάτι που δείχνει ότι πλέον η διάθεση προϊόντων σε τιμές ευκαιρίας αποτελεί εκ έντονο σημείο διαφοροποίησης ανάμεσα στις αλυσίδες σουπερμάρκετ.

Ρωτήσαμε τον Λ. Κιοσέ αν παρατηρείται μία επιστροφή των καταναλωτών στις συνήθειες των Μνημονίων.

«Οι καταναλωτές προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα και έχουν γίνει πολύ πιο ευαίσθητοι στο θέμα των τιμών» μας απάντησε. «Αυτό μεταφράζεται σε διάφορες κινήσεις που κάνουν: η κυριότερη είναι το κυνήγι των προσφορών, η αξιοποίση των προωθητικών ενεργειών και η επιλογή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Επίσης, συγκρίνουν τις τιμές πριν επισκεφτούν ένα κατάστημα ή και μέσα σε αυτό. Η περίοδος που διανύουμε μοιάζει αρκετά με την περίοδο των Μνημονίων, μοιάζει σε μεγάλο βαθμό αλλά όχι στην ίδια ένταση. Τότε διαπιστώναμε τις παραπάνω τάσεις σε μεγαλύτερα ποσοστά. Εδώ και περίπου εννέα μήνες, βρισκόμαστε σε μία ανάλογη τροχιά και το φαινόμενο δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, οπότε τους επόμενους μήνες μπορεί να ενταθεί ακόμα περισσότερο.»

Η απαντήσεις των καταναλωτών για το «Καλάθι του Νοικοκυριού»

Όπως δείχνουν οι έρευνες του ΙΕΛΚΑ, μέτρα όπως το «Καλάθι του Νοικοκυριού» δεν ικανοποιούν τους καταναλωτές

«Οι καταναλωτές ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι, πάντα θέλουν περισσότερα, ακόμα και σε πιο ευνοϊκές περιόδους» σημειώνει ο Λ. Κιοσές. «Πόσο μάλλον τώρα, που υπάρχει πολύ σοβαρό θέμα με τον πληθωρισμό. Μέτρα όπως είναι το «Καλάθι του Νοικοκυριού» σίγουρα δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού, είναι τόσο μεγάλες οι αυξήσεις που δεν μπορεί να τις αντισταθμίσει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάποια από αυτά τα μέτρα έχουν αποτέλεσμα και θα μπορούσαν να ληφθουν περισσότερα μέτρα απο την πολιτεία.

Όσο για το μέλλον, οι πιθανότητες αποκλιμάκωσης των τιμών είναι ελάχιστες.

«Αποκλιμάκωση των τιμών περιμένουμε μόνο σε συγκεκριμένα προϊόντα. Η διεθνής εμπειρία λέει ότι όταν οι τιμές αυξηθούν δύσκολα επιστρέφουν στα προηγούμενα επίπεδα» εξηγεί ο Λ. Κιοσές.

euronews

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Μαΐου 2023: Οι ημερομηνίες πληρωμής των συνταξιούχων

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την πληρωμή των κύριων και των επικουρικών συντάξεων από τον ΕΦΚΑ, οι οποίες αναμένεται να καταβληθούν στους δικαιούχους από τις 25 Απριλίου έως και τις 28 Απριλίου.  

Την ερχόμενη εβδομάδα που είναι η τελευταία του Απριλίου θα πραγματοποιηθεί η καταβολή των χρημάτων για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις Μαΐου 2023 στους συνταξιούχους. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του ΕΦΚΑ οι πληρωμές αναμένεται να αρχίσουν την Τρίτη, 25 Απριλίου και θα έχει ολοκληρωθεί ως και την Πέμπτη 27 Απριλίου.

Οι ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων Μαΐου 2023:

• Το ΙΚΑ  θα καταβάλλει τις συντάξεις Μαΐου 2023 την Τετάρτη 26 Απριλίου 2023 (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 1, 3, 5, 7, 9)
• Το ΙΚΑ  θα καταβάλλει τις συντάξεις Μαΐου 2023 την Πέμπτη 27 Απριλίου 2023 (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 0, 2, 4, 6, 8)
• Ο ΟΑΕΕ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Ο ΟΓΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΑ (μη Μισθωτών) θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΝΑΤ και ΚΕΑΝ θα καταβάλλουν τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΤ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Ο ΟΠΕΚΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις των Ανασφάλιστων Υπερηλίκων την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Η ΔΕΗ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος του Μαΐου 2023  θα καταβληθούν όπως στο Δημόσιο.
  

ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ: Μια κακοήθης νεοπλασία που κατατρώει την κοινωνία!

«Μέσα σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, διαμορφώνονται ολιγαρχικές δομές, και οι αποφασιστικές εξουσίες και αποφάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια μικρών ηγετικών μειοψηφιών που ουσιαστικά καθίστανται ανεξέλεγκτες από το πλήθος των μελών και των οπαδών».

Robert Michels: Κοινωνιολογία των Πολιτικών Κομμάτων στη Σύγχρονη Δημοκρατία - Έρευνες γύρω από τις ολιγαρχικές τάσεις του ομαδικού βίου.

Κλεάνθης Γρίβας*

ΣTO κλασικό και αγέραστο έργο του Robert Michels, με τίτλο Κοινωνιολογία των Πολιτικών Κομμάτων στη Σύγχρονη Δημοκρατία και υπότιτλο Έρευνες γύρω από τις ολιγαρχικές τάσεις του ομαδικού βίου, θεμελιώθηκε η σύγχρονη πολιτική κοινωνιολογία (κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1997 από τις εκδόσεις Γνώση, σε μτφ. Γιώργου Ανδρουλιδάκη, και θεώρηση Παναγιώτη Κονδύλη, μόνο… 87 χρόνια μετά την πρώτη γερμανική έκδοση του το 1910).

Σ’ αυτό αναλύεται ο λόγος για τον οποίο μέσα σε όλα ανεξαιρέτως στα κόμματα, διαμορφώνονται ολιγαρχικές δομές, και οι αποφασιστικές εξουσίες και αποφάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια μικρών ηγετικών μειοψηφιών που ουσιαστικά καθίστανται ανεξέλεγκτες από το πλήθος των μελών και των οπαδών. Πράγμα που θέτει το θεμελιώδες ερώτημα: «πώς λειτουργούν τα κόμματα στο εσωτερικό τους και ποιες συνέπειες έχει η δική τους λειτουργία για τη γενική λειτουργία της δημοκρατίας».

Η εξέλιξη και η λειτουργία ΟΛΩΝ των πολιτικών κομμάτων διέπεται από τον Σιδερένιο Νόμο της Ολιγαρχίας, που δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Η γραφειοκρατικοποίηση, η ολιγαρχοποίηση και αυταρχοποίηση αποτελεί την αναπόδραστη μοίρα όλων των πολιτικών κομμάτων ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους αμφίεση.

Στην πορεία από τον Μεσαίωνα στη Νεότερη Εποχή, θεωρήθηκε ότι η Εποχή της Πίστης των σκοτεινών χρόνων θα παραχωρούσε τη θέση της στην Εποχή της Λογικής ενός φωτεινού μέλλοντος. Αντ’ αυτού, διαπιστώθηκε ότι την Εποχή της Πίστης την διαδέχθηκε μια Εποχή εκλογικευμένης κοινωνιοπάθειας, η οποία εξακολουθεί να μας ταλανίζει έκτοτε.

Από τότε μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα γνώρισε δύο μόνο ρυθμίσεις της καπιταλιστικής εξουσίας που διέπει όλες τις κοινωνίες: τον ολοκληρωτισμό (δικτατορία και αυταρχισμό) και τη «φιλελεύθερη» ολιγαρχία (με τις διάφορες εκφάνσεις της αντιπροσωπευτικής δήθεν δημοκρατίας), και όλες οι επαναστάσεις, οι πολιτικές ανατροπές και τα κινήματα αλλαγής ακολούθησαν μια διαδικασία προσαρμογής στη μια ή την άλλη ρύθμιση.

Όπως σε κάθε επανάσταση ή αλλαγή, έτσι και στις μεγάλες αστικές επαναστάσεις στον τότε γνωστό οικονομικά πλούσιο κόσμο (Κάτω Χώρες 16ος αιώνας, Αγγλία 17ος αιώνας, Αμερική και Γαλλία 18ος αιώνας), υπάρχει πάντοτε μια μειοψηφική καθοδηγούσα και μια πλειοψηφική πραγματοποιούσα δύναμη και ο χαρακτήρας της νέας εξουσίας που προκύπτει από την επαναστατική ανατροπή καθορίζεται πάντοτε από την πρώτη.

Η μετατροπή της μειοψηφικής καθοδηγούσας αστικής τάξης σε τάξη εν εξουσία οδήγησε με τρόπο φυσικό και αναπόδραστο από την επανάσταση στον συντηρητισμό. Επιτομή αυτής της εξέλιξης αποτελεί ο αββάς Sieyes που το 1789, στην πραγματεία του Tι είναι η Tρίτη Tάξη;.

«Μόνο αυτοί που συμβάλλουν στην εγκαθίδρυση (και την ενδυνάμωση) της κρατικής εξουσίας, είναι σημαντικοί μέτοχοι της μεγάλης κοινωνικής επιχείρησης. Μόνο αυτοί είναι τα αληθινά μέλη του συνεταιρισμού».

Η προσωπική διαδρομή του αββά Sieyes είναι χαρακτηριστική της εξέλιξης όχι μόνο της Γαλλικής Επανάστασης αλλά όλων των επαναστάσεων εν γένει: Ξεκίνησε ως ένας από τους καθοδηγητές της επανάστασης, πρωτοστάτησε στην οργάνωση του πραξικοπήματος που έφερε τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη στην εξουσία (1799), και μετά το τέλος του Ναπολέοντα και την παλινόρθωση της βασιλείας στη Γαλλία, δήλωσε θρασύτατα «έχω επιζήσει!».

Κάθε νέο κυρίαρχο στρώμα τείνει αναγκαία να αγωνίζεται για την διασφάλιση της νεο-κατακτημένης εξουσίας του. Απ’ αυτή την διεργασία προέκυψε το πολιτικό μοντέλο της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας, στις δυο γνωστές εκδοχές του (τη «φιλελεύθερη» μοναρχική και τη «φιλελεύθερη» προεδρική ολιγαρχία), που οποίο διασφαλίζει τα συμφέροντα κάθε νέας κυρίαρχης τάξης, προφυλάσσοντας την από τις «επικίνδυνες τάξεις» μέσω της ενσωμάτωσής τους στη φενάκη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας που αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό και των δύο μορφών της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (δίπλα στην οποία προστέθηκε κατά τον 20ο αιώνα, και ο ολοκληρωτισμός).

Μ’ αυτά τα δεδομένα, το ζητούμενο δεν είναι η ανατροπή της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (που γίνεται πάντοτε προς όφελος των διαφόρων μορφών ολοκληρωτισμού), αλλά η αντικατάστασή του από ένα άλλο –ποιοτικά διαφορετικό– πολιτικό μοντέλο άμεσης δημοκρατίας που θα ενσωματώνει τα λίγα θετικά στοιχεία της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (π.χ. τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη), απορρίπτοντας τα πλείστα όσα αρνητικά της.

Κι ακριβώς για αποφευχθεί αυτό, αναλαμβάνουν δράση οι ανεπάγγελτοι- επαγγελματίες πολιτικοί, θλιβεροί κλόουν στο μεγάλο τσίρκο της κοινοβουλευτικής δήθεν δημοκρατίας, επιτρέποντας στους ευπειθείς υπήκοους να παίζουν το ρόλο του πολίτη μία ημέρα κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια, μια «μεγαλόψυχη» παραχώρηση μέσω της οποία «οι έσχατοι ανεπάγγελτοι-επαγγελματίες πολιτικοί και γελωτοποιοί έσονται πρώτοι», διαγκωνιζόμενοι για μια καρέκλα εξουσίας και παχυλής αργομισθίας στο σύμπαν μιας -κατ’ ανάγκη- θεσμοποιημένης διαφθοράς.

Ανάμεσα σ’ αυτούς, κυριαρχούν οι παντός είδους ανίκανοι που προκύπτουν ως προϊόντα των «ευγενών» σωματικών υγρών των παρακοιμώμενων στο Βαθύ Κράτος της πολιτικής, της οικονομίας, της «δικαιοσύνης», των ενόπλων δυνάμεων, των υπηρεσιών ασφαλείας, της εκκλησίας (που δεν ταυτίζεται με την θρησκεία), των μέσων μαζικής εξαπάτησης, κλπ.

Στην παρούσα στιγμή, οι υπήκοοι που υποδύονται τους «πολίτες» μια μέρα κάθε 4 ή 5 χρόνια κατά το θέατρο των εκλογών, καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα

α) στην «κουλτούρα» του παιδοβιασμού, της «αριστείας», της διαφθοράς, των υποκλοπών, της ιδιωτικοποίησης των μέσων κοινής ωφέλειας - μετατρέποντάς τα σε μέσα μαζικής δολοφονίας (όπως στις πρόσφατες μαζικές εκτελέσεις 57 αθώων υπάρξεων στο σκοπευτήριο των Τεμπών), της καταναγκαστικής επιβολής των θανατηφόρων «εμβολίων»-COVID και των καταστροφικών μέτρων – με τα οποία συντελέστηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, και 

β) στην «κουλτούρα» της κωλοτούμπας των μνημονίων και του εκβιαστικού εμβολιασμού με τα ανθρωποκτόνα «εμβόλια»-Frankenstein, και πλείστων άλλων.

Το 1853, ο Καρλ Μαρξ σκιαγράφησε με εκπληκτική ακρίβεια το πορτραίτο κάθε ανεπάγγελτου επαγγελματία πολιτικού–ειδικού του τίποτα, που ισχύει στο διηνεκές, ζωγραφίζοντας την προσωπογραφία του λόρδου Πάλμερστον (1784-1865) που διατέλεσε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1859–1865). Γράφει ο Καρλ Μαρξ στο Για τον Πάλμερστον, στις 22/10/1853:

«Αυτός που υποκύπτει σε κάθε ξένη επίδραση, ενώ της αντιστέκεται με τα λόγια... Καταφέρνει να συνδυάζει τη δημοκρατική φρασεολογία με τις ολιγαρχικές ιδέες... Έχει την ειδικότητα να φαίνεται πως επιτίθεται όταν υποχωρεί, και πως υπερασπίζεται αυτούς που προδίδει. Ξέρει να χειρίζεται δεξιοτεχνικά έναν επιφανειακό αντίπαλο και να σπρώχνει σε απελπισία έναν υποτιθέμενο σύμμαχο. Ξέρει να παίρνει στην αποφασιστική στιγμή το μέρος του δυνατού απέναντι στον πιo αδύνατο, και να το βάζει στα πόδια αλαλάζοντας όλο θάρρος και στόμφο... Και μέχρι σήμερα, η φιλία του υπήρξε πάντοτε το προμήνυμα σίγουρης καταστροφής...»

Οι ανεπάγγελτοι, ανεπαρκείς και ατάλαντοι επαγγελματίες πολιτικοί είναι -παντού και πάντοτε- θλιβεροί γελωτοποιοί, φορείς μιας τουρκο-μπαρόκ «κουλτούρας» αποδεικνύοντας ότι ενώ στο Ancient Regime κάθε «σοβαρός» άρχοντας είχε στην Αυλή του έναν τουλάχιστον γελωτοποιό, στα καθεστώτα του σύγχρονου Μεσαίωνα κάθε «σοβαρός» αρχηγός-αφέντης διαθέτει ως Αυλή του ένα πλήθος από ανεπάγγελτους-επαγγελματίες πολιτικούς-γελωτοποιούς χαμηλότερης κλίμακας.

Οι ανεπάγγελτοι υποψήφιοι επαγγελματίες πολιτικοί είθισται να εκκολάπτονται συμμετέχοντας σε διάφορα κομματικά σχήματα (νεολαιίστικα, μαθητικά και φοιτητικά, εν σειρά), σε διάφορες «καρέκλες» (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας, σύμβουλος, κ.α.), προετοιμαζόμενοι για τις μελλοντικές διαδρομές τους στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας. Και, τελικά, εκπληρώνουν το όνειρό τους όταν γίνουν «επαγγελματίες πολιτικοί». Κι επειδή πρόκειται, για ένα επάγγελμα που δεν παράγει τίποτα (!), όλοι τους αποφεύγουν να το δηλώνουν ως επάγγελμά τους.

Οι κανονικοί άνθρωποι, δίπλα από το ονοματεπώνυμό τους αναγράφουν το επάγγελμά τους: εργάτης, αγρότης, μηχανικός, δικηγόρος, γιατρός, κ.λπ. Οι επαγγελματίες πολιτικοί, δίπλα από το ονοματεπώνυμό τους δεν αναγράφουν ποτέ το επάγγελμά τους: πολίτικός. Γράφουν οτιδήποτε άλλο πλην αυτού. Aκόμη κι αν κατείχαν κάποιο επάγγελμα για ένα φεγγάρι, ή δεν το άσκησαν ποτέ ή το άσκησαν επ’ ολίγον πριν «προβιβαστούν» σε επαγγελματίες πολιτικούς.

Πίσω απ’ αυτή την λαθροχειρία μάλλον υποκρύπτεται η ντροπή γι’ αυτό που πραγματικά είναι ή κάνουν. Ο όρος «επαγγελματίας πολιτικός» έχει μόνο αρνητικές συνδηλώσεις και μια αυτές είναι το «ειδικοί του τίποτα». Γι’ αυτό και έχουν ανάγκη από ένα ψευδεπίγραφο φύλλο συκής ώστε να μετριάζεται η τραγικότητα της κατάστασης τους. Συνεπώς, είναι δικαιολογημένη η διαρκής καχυποψία απέναντι σ’ αυτά τα περίεργα όντα που είναι συνεχώς διχασμένα ανάμεσα στο «άλλο είμαι και άλλο νομίζω ότι είμαι» και στο «άλλα λέω και άλλα κάνω».

Όπως είναι γνωστό «όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο βλάκας κοιτάζει το... δάκτυλο». Αλλά όταν το δάκτυλο ανήκει στο χέρι του Αρτούρο Ούι κάθε κομματικής συμμορίας, δείχνει τις καρέκλες της εξουσίας στους αυλοκόλακες-υποτελείς του, ο βλάκας εξακολουθεί να ατενίζει το δάκτυλο, ο καιροσκόπος επικεντρώνει τη σωληνοειδή του όραση στα προνόμια από την κατοχή της καρέκλας, και ο εθελότυφλος συνεχίζει να μη βλέπει τίποτε. Και τότε, σημαίνει η ώρα του γελωτοποιού…

Οι ανεπάγγελτοι-επαγγελματίες πολιτικοί, αυτοί οι παράδοξοι ειδικοί του Τίποτα που επιμένουν να επιβιώνουν παρασιτικά ακόμη και σε εποχές «υψηλής ειδίκευσης», έχουν ως κύριο όπλο τους μια διανοητική εμβέλεια και ένα δείκτη νοημοσύνης που τους στερεί –μεταξύ άλλων και– από τη στοιχειώδη αυτοπροστασία που παρέχει σε κάθε άνθρωπο η αίσθηση του γελοίου.

Και στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την φοβία που τους διακατέχει από το ενδεχόμενο της απώλειας της διαχείρισης ασήμαντων υποτομέων της εξουσίας (μικροκομματικής, κυβερνητικής ή πολιτειακής), ενεργοποιούν το εργαλείο της μαζικής εξαπάτησης, στηριγμένοι στη δική τους μικρή Αυλή που αποτελείται από πλείστα όσα προσωπικά ανύπαρκτα και ετερόφωτα σαπρόφυτα (από «γιές-μαν» και «γιές-γούμαν») τα οποία –από κοινωνικο-πολιτική και ψυχοσεξουαλική άποψη– είναι καθηλωμένα στη βρεφική φάση της «εξέλιξής» τους.

Το κατάντημα όλων των ανεπάγγελτων-επαγγελματιών διαχειριστών της εξουσίας είναι θλιβερό. Αλλά, οι άμεσες, αλλά κυρίως οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της εισβολής και κυριαρχίας τους στο δημόσιο βίο είναι καταστροφικές.

Ο πολιτικός κανιβαλισμός και η ακόρεστη πείνα για προνόμια, που αποτελεί λόγο για την κατάκτηση και τη διαχείριση της εξουσίας επί δύο αιώνες στα καθ’ ημάς, με στόχο τη μεθοδευμένη, μαζική και συστηματική υπεξαίρεση και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, καθιστούν όλο και περισσότερο σκοτεινό και δυσοίωνο το παρόν και το μέλλον της δύσμοιρης ελληνικής κοινωνίας.

Γιατί κάποτε οι οικονομικές τρύπες και τα «ελλείμματα» της κλεπτοκρατικής τους δραστηριότητας μπορεί να καλυφθούν (όχι φυσικά από εκείνους που τα δημιούργησαν, μετασχηματίζοντας τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου χρήματος –μέσω της θεσμοποιημένης μίζας– σε απόρρητους ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς). Εκείνο που δεν πρόκειται να ξεπεραστεί είναι η πλήρης ανατροπή των πολιτικών, ηθικών και ψυχοδιανοητικών δομών που συνεπάγεται η πολύχρονη συστηματική καταστρατήγηση και διαστροφή της σκέψης και της γλώσσας ενός λαού.

Η κάθε πληβεία «αλήτ» που διαχειρίζεται την εξουσία (ακολουθώντας τον ιστορικά δοκιμασμένο δρόμο όλων των διαχειριστών της εξουσίας), διαστρέφει το περιεχόμενο των εννοιών και βιάζει ανενδοίαστα τις λέξεις, για να εκφράζει μια πραγματικότητα που υπάρχει μόνο στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, την ανορθόλογη διάνοια, την ανύπαρκτη ηθική και την ασταθή κοινωνική της υπόσταση.

Όπως είναι γνωστό, η μεθοδική καταστροφή της γλώσσας συμβάλλει στην αλλοίωση των ψυχοδιανοητικών μας δομών, πράγμα που διευκολύνει την κυριαρχία των γελωτοποιών της εξουσίας και την αποτροπή της αναγωγής των υπηκόων σε πολίτες.

Αν η έννοια του πολίτη νοηματοδοτείται από την επιθυμία και τη δυνατότητά του να έχει καίριο λόγο στις αποφάσεις που τον αφορούν και να αντιδρά στην αυθαιρεσία της εξουσίας (σ' αντίθεση με τον υπήκοο που δεν διανοείται και δεν επιθυμεί να αντιδράσει σ' αυτή), τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι σ' ολόκληρη την περίοδο της καθ’ ημάς δικομματικής κλεπτοκρατίας από την δολοφονία του Καποδίστρια μέχρι σήμερα:

Δεν είμαστε παρά θλιβεροί υπήκοοι, όσο ανεχόμαστε τους όποιους νεο-βάρβαρους διαχειριστές της εξουσίας να κακοποιούν τη γλώσσα μας, να εμπορεύονται τα οράματά μας, να εμπαίζουν τις ελπίδες και τις αγωνίες μας, να κάνουν πολιτικά πραξικοπήματα (από τα πολύχρωμα ψηφοδέλτια μέχρι τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των δημοψηφισματικών «όχι» σε «ναι»), να μας εξαπατούν διαρκώς («διώχνοντας» τις βάσεις κρατώντας τες και καταγγέλλοντας τα «μνημόνια», αποδεχόμενοι άλλα επαχθέστερα), να κάνουν «μπίζνες» αδειάζοντας τα δημόσια ταμεία και αυξάνοντας τον δικό τους αθέμιτο πλούτο και, συχνά, μας δολοφονούν (όπως με τις πρόσφατες εκτελέσεις στο σκοπευτήριο των Τεμπών).

Και δεν θα γίνουμε πολίτες αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι η άμυνα απέναντι σ’ αυτή την ιδιόμορφη και απεχθή ομάδα των ανεπάγγελτων-επαγγελματιών πολιτικών απαιτεί την διαρκή αντίσταση σε κάθε παραβίαση των ορίων και των κανόνων του κοινωνικο-πολιτικού παιχνιδιού από τους γελωτοποιούς που διαχειρίζονται κάθε φορά την εξουσία.

Επί δύο αιώνες, αδιαφορώντας για το δικαίωμά μας σε μια πολιτική αρχών, σταδιακά, μεταλλαχθήκαμε σε υπήκοους, παραδίνοντας αδιαμαρτύρητα τη διαχείριση της τύχης μας σε έναν εσμό επαγγελματιών πολιτικών χωρίς αρχές, σε μια (ημι)ντόπια διαχειριστική Κόζα Νόστρα που ενδιαφέρεται μόνο για τη διαιώνιση της επικυριαρχίας της στην ελληνική κοινωνία.

Αρνούμενοι να αναλάβουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας εμείς οι ίδιοι, θεοποιούμε τον κάθε τυχάρπαστο γελωτοποιό-«σωτήρα», όντες πάντοτε επιλήσμονες της προειδοποίησης του Samuel Johnson ότι «πίσω από κάθε σωτήρα βαδίζει ένας δήμιος».

«Μετά τη θεοποίηση του Στάλιν, η βραδινή προσευχή κατέστη περιττή», σάρκαζε ο Bertolt Brecht. Μετά τη θεσμοποίηση της ξύλινης εξουσιαστικής και κομματικής γλώσσας των γελωτοποιών της εξουσίας, ο πολιτικός λόγος κατέστη περιττός και αντικαταστάθηκε από το παραπολιτικό και το λάιφ-στάιλ κουτσομπολιό περί παντός του ασήμαντου. Όμως, μια κοινωνία χωρίς γνήσιο πολιτικό λόγο είναι ένα άθυρμα ανιστορικών ανθρωποειδών που στερούνται οποιασδήποτε προοπτικής. Κι αυτή ακριβώς είναι η τωρινή μας κατάσταση στο λαβύρινθο της οποίας σέρνουμε τα βήματά μας, χωρίς καμιά αίσθηση ή δυνατότητα προσανατολισμού.

Ο κοινωνικός και πολιτικός ορίζοντας μας είναι σκοτεινός, «το μέλλον (μας) έχει πολλή ξηρασία». Και δυστυχώς, δεν φροντίσαμε εγκαίρως για αποθέματα νερού. Συνεπώς, μια πολύμορφη δίψα αποτελεί το κυριότερο χαρακτηριστικό του παρόντος και του μέλλοντός μας.

Αφήνοντας πίσω του «παλιοσίδερα και το υπόκωφο κοροϊδευτικό γέλιο των γενεών» (Τ. Μπορόφσκι), ο εσμός των ιδιόμορφων «θιάσων ποικιλιών» των επαγγελματιών πολιτικών που διαγκωνίζονται για τη συμμετοχή τους στη διαχείριση της εξουσίας από την δολοφονία του Καποδίστρια μέχρι σήμερα, οργανώνεται, ενισχύεται και «ανανεώνεται» με πυρήνα του δύο κλεπτοκρατικές παρατάξεις που εναλλάσσονται στη διαχείριση της εξουσίας, αλλάζοντας απλώς ονόματα.

Πρόκειται για ένα θλιβερό μπουλούκι ατάλαντων σαπρόφυτων που κοινό τους στοιχείο είναι ότι ανεβάζουν στη «δημόσια» σκηνή την Γκόλφω αυταπατώμενοι ότι ερμηνεύουν τον «Προμηθέα Δεσμώτη». Ένας θίασος που, σε κρίσιμες στιγμές, αρχίζει να συνειδητοποιεί πανικόβλητος ότι ποτέ δεν υπαγόταν στην αρμοδιότητα της πολιτικής κριτικής. Γιατί ήταν εξαρχής και παραμένει ένα μπουλούκι αξιολύπητων γελωτοποιών, για καθένα από τους οποίους ισχύει το:

«Είναι πολύ αργά να σώσεις το κεφάλι σου, όμως υπάρχει ακόμα καιρός για να εξευτελιστείς, για να καταντήσεις να πιστεύεις στα μάγια και στο διάβολο, για να πιστεύεις τα πάντα και να συναινείς. Ακόμα και τούτη τη στερνή ώρα». (Jan Kott, Σαίξπηρ ο σύγχρονός μας)

Ο Μαρκ Τουαίν έγραφε το 1879: «O Όμηρος στη δεύτερη ωδή της Ιλιάδας λέει με άμετρο ενθουσιασμό: ‘Χάρισέ μου αυνανισμό ή δώσε μου το θάνατο’...». Περίπου 200 χρόνια αργότερα, οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες πολιτικοί, με τις «θεσμικές» (!!!) παρεμβάσεις τους (άλλοτε γελοίες και άλλοτε τρομοκρατικές), επιμένουν αστόχαστα να μετασχηματίζουν αυτή την «ειδική» ατομική απόλαυσή τους σε δημόσιο πρόβλημα, στερώντας την κοινωνία από το οξυγόνο της ελευθερίας...

Η Αυλή των Θαυμάτων κάθε κομματικού δεσπότη

Η «αυλή» κάθε αρχηγού είναι σαφώς διαρθρωμένη από την άποψη της κατανομής των ρόλων:

1) Στον πυρήνα της Αυλής κάθε «Ηγέτη» συνωστίζονται οι καθαυτό αυλόδουλοι (κομματικοί «ευπατρίδες» ή, άλλως, παρακοιμώμενοι), που μάταια προσπαθούν να μετριάσουν το άγχος που απορρέει από την αδυναμία τους να υπάρχουν ως πολιτικά αυτοδύναμες οντότητες, με το να εμφανίζονται ως «βασιλικότεροι του βασιλέως» τους.

Η εν γένει εξωτερική εμφάνιση, το λεξιλόγιο, η στάση, η συμπεριφορά και, κυρίως, η ψυχολογία τους που καθορίζεται από την απολύτως ανισότιμη σχέση τους με τον αρχηγό τους, τους καταδικάζει να αναπαράγουν μια καρικατούρα του «αρχηγού» τους στο μικροπεδίο που διαχειρίζονται αποκλειστικά και μόνο ελέω του «αρχηγού». Μια καρικατούρα που προκαλεί οίκτο και θυμηδία, επιβεβαιώνοντας το αληθές του λόγου για τη σχέση αντίγραφου και πρωτότυπου, η οποία μετατρέπει την τραγωδία σε κωμωδία: Κανένας δεν μπορεί να παίξει το ρόλο του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Στάλιν στη θέση του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Στάλιν, χωρίς να γελοιοποιηθεί. Γιατί, «η τραγωδία είναι το θέατρο του παπά, και το γκροτέσκο είναι το θέατρο του παλιάτσου». (Jan Kott)

Υποκείμενα μιας έντονης εσωτερικής σύγκρουσης ανάμεσα σ' αυτό που είναι και σ αυτό που θα ήθελαν να είναι, αδυνατούν να αποφύγουν την αποκάλυψη του παυλοφιανού πυρήνα της πολιτικής συμπεριφοράς τους, κάθε φορά που εκπέμπεται το σήμα «Αρχηγός». Στις παρεμβάσεις τους υπάρχει μόνο η έκδηλη αγωνία να προστατευθεί ο «αρχηγός» με κάθε τρόπο και, μέσω αυτού, να προστατευτούν οι ίδιοι.

Η αντίδρασή τους είναι εξόχως αποκαλυπτική τόσο για τους ίδιους ως πολιτικά όντα, όσο και για την κομματική χαβούζα στην οποία εκκολάφθηκαν και την οποία διακονούν με το αζημίωτο.

Οι δουλοπρεπείς «αυλικοί», ως φορείς ενός ιδιόμορφου πολιτικού ναρκισσισμού, που διαμεσολαβείται από το είδωλο του «δεσπότη», εξαναγκάζονται να υιοθετούν συνεχώς μια υστερικόμορφη συμπεριφορά, που αντιστοιχεί στις μεταβαλλόμενες επιθυμίες του αφέντη τους. Έτσι, υιοθετούν και εφαρμόζουν την πρώτη αρχή της δημαγωγίας: Να λες τα πάντα, χωρίς να λες τίποτα. Να υπόσχεσαι τα πάντα, χωρίς να σέβεσαι καμμιά από τις υποσχέσεις σου.

2) Στον πρώτο ομόκεντρο κύκλο γύρω από τον πυρήνα της «αυλής» του αρχηγού, συνωστίζονται οι θλιβερές φιγούρες των «επώνυμων» υποβολέων που σιγοντάρουν τα προαναφερθέντα στελέχη της κεντρική «αυλής», ελπίζοντας σε κάποια αναδιανομή των ρόλων από τον «αρχηγό». Βασικό χαρακτηριστικό τους το «άλμα» από το «επαναστατικό» ταγάρι στην πιο «κυριλέ» τσάντα Λουί Βιτόν.

3) Στον δεύτερο ομόκεντρο κύκλο παρατάσσονται οι «υποστηρικτικές δυνάμεις». Τα πλέον απωθητικά δείγματα του χυδαιότερου μικροαστισμού, ως αναγκαίοι κομπάρσοι στους οποίους ανατέθηκε περιστασιακά και από «σπόντα» ο ρόλος του «εθνοπατέρα» ή της «εθνομητέρας», χάρη στην εύνοια του «αρχηγού», κάποιων μηχανισμών, και ορισμένων σχέσεων ή καταστάσεων: Αμήχανοι και άβουλοι, εξαντλούν το λόγο της πολιτικής ύπαρξής τους με παγωμένα χαμόγελα, άτοπες γκριμάτσες, ημιτελείς χειρονομίες και ατέλειωτες ανούσιες συζητήσεις με τους ομοίους τους. Κλακαδόροι-βουλευτές (ή βολευτές, κατά τον Κων/νο Καραμανλή) σε περίοδο μαθητείας στην «ενδεδειγμένη» κοινοβουλευτική συμπεριφορά.

Η αποτίμηση της γενικής εικόνας της κοινοβουλευτικής εμπροσθοφυλακής του κομματισμού, είναι απογοητευτική:

Η αισθητική της εξωτερικής τους εμφάνισης, η στάση του σώματός τους στα έδρανα, η σπασμωδικότητα των κινήσεων και η ανατριχιαστική εκφορά του λόγου τους (και κυρίως του άναρθρου, στον οποίο αριστεύουν) που υποτίθεται ότι πρέπει να υποτάσσεται στους κανόνες και να ανταποκρίνεται στα σχήματα της ελληνικής γλώσσας, αποπνέουν μια απωθητική χυδαιότητα που παραπέμπει ευθέως στις σελίδες του Ευγένιου Σύη. Συμπυκνωμένη έκφραση ενός «ήθους» και μιας «κουλτούρας» που προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεπεράσει τους αντικειμενικούς περιορισμούς αυτού που είναι και να προβληθεί ως κάτι που δεν είναι.

Δεν έχει σημασία εάν είναι κακοί ηθοποιοί. Γιατί, σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά τους, αντικειμενική είναι μόνο η διαπίστωση της καθολικής επικυριαρχίας των υποφλοιωδών κέντρων του εγκεφάλου τους. Είναι ανίκανοι για όποιο παραγωγικό κοινοβουλευτικό (ή όποιο άλλο) έργο, και νομίζουν ότι αυτό αντισταθμίζεται με βίαιες εκτινάξεις, σπασμούς των μιμικών μυών, αποκρουστικές γκριμάτσες και άναρθρες κραυγές. Είναι ο ερπετόμορφος εγκέφαλος που παίρνει την εκδίκησή του από τον φλοιό.

«Αγωνίσου ή φύγε». Κάθε ζώο αντιμέτωπο με μια απειλή, είναι αναγκασμένο να διαλέξει ανάμεσα στη μάχη και τη φυγή, όπως αποφαίνεται η ηθολογία συνεπικουρούμενη από τη νευροφυσιολογία.

Όμως στα σύγχρονα «κοινοβούλια», οι ελέω του «αρχηγού» ανεπάγγελτοι επαγγελματίες πολιτικοί δεν διαθέτουν την πολυτέλεια της επιλογής, δεδομένου ότι η φυγή είναι αποκλεισμένη από την ανυπαρξία κάθε επαγγελματικής δεξιότητας ή τη μεγαλομανία τους. Είναι, συνεπώς, υποχρεωμένοι να μαχηθούν. Υπέρ του αφέντη τους και, συγχρόνως, υπέρ του εαυτού τους. Με κάθε μέσο.

Τουλάχιστον δύο αιώνες συνενοχής με την προσωπολατρία, τον αυταρχισμό, την αυθαιρεσία και τα σκάνδαλα, διαμόρφωσαν ολόγυρά τους τον βούρκο που τώρα τους καταπίνει. Και δεν μπορούν να σωθούν, αδράχνοντας τα μαλλιά τους... Είναι λοιπόν αυτονόητος λοιπόν ο καταστροφικός χαρακτήρας των αντιδράσεών τους στην απελπισμένη προσπάθειά τους να επιβιώσουν.

Σ' αυτή την τραγική κατάσταση που διαμορφώνουν οι ευπειθείς υπηρέτες κάθε Μεγάλου Αδερφού, συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει καμμιά απόσταση ασφαλείας ανάμεσα στην απόφανση «το κράτος είμαι εγώ» και στην απελπισμένη ιαχή «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Γιατί την ώρα της κρίσης, στο εξουσιοφρενικό σύμπαν δεν υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν μόνον αλλόφυλοι... Αυτός είναι ο πρώτος και έσχατος «ηθικός» κανόνας της «αλλαγής», που προαναγγέλλει τον πανικό του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» όταν έρχεται η ώρα της κρίσης.

Αφήνοντας πίσω του «παλιοσίδερα και το υπόκωφο κοροϊδευτικό γέλιο των γενεών» (Τ. Μπορόφσκι), αυτοί οι ιδιόμορφοι θίασοι ποικιλιών (οι οποίοι ενισχύθηκαν και με ένα κομματικό σχηματισμό που επί δεκαετίες φυτοζωούσε στο όριο του 3% για να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση), παίζουν τη «Γκόλφω» πιστεύοντας και διακηρύσσοντας ότι ερμηνεύουν τον «Προμηθέα Δεσμώτη», χωρίς να συνειδητοποιούν ότι ποτέ δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα της πολιτικής κριτικής. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι αντικείμενο της πολιτικής σάτιρας και της ψυχιατρικής. Δηλαδή, καθ’ οδόν προς «το μαυσωλείο ή το ψυχιατρείο» (Οκτάβιο Παζ).

Και στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την μόνιμη φοβία που τους διακατέχει για το ενδεχόμενο της απώλειας της διαχείρισης εξουσίας, απωθούν πεισματικά το αναντίρρητο γεγονός της «πολιτικής» τους προσωρινότητας, και ταυτίζουν την πεπερασμένη ύπαρξή τους με τους θεσμούς.

Έτσι, κάθε φορά που βάλλονται οι ίδιοι για τη διανοητική ή ηθική ανεπάρκειά τους, αντιδρούν κραυγάζοντας υστερικά ότι «θίγονται οι θεσμοί», λησμονώντας ότι η διαδικασία θέσμισης της κοινωνίας δεν τους περιλαμβάνει... «αυτοπροσώπως».

Κάθε ανθρώπινη κοινωνία αποτελεί μία «σύνθεση θεσμών» (πολλών κατασταλτικών και ελάχιστων μη-κατασταλτικών) που αναπτύσσονται ως γενικές διευθετήσεις στα διάφορα πεδία των ποικίλων ανθρώπινων αναγκών, με λειτουργικό τους στόχο την εξυπηρέτηση (ή, συνήθως, την καταπίεση) αυτών των αναγκών. Η ηθική, το δίκαιο, οι διάφορες τυπικές οργανώσεις (σχολείο, στρατός, συνδικάτο, κόμμα, εκκλησία, κ.λπ.), όλες οι γενικές διευθετήσεις (οικονομία, πολιτικό σύστημα, εκπαίδευση, υγεία, κ.λπ.) και οι διάφοροι τρόποι γνώσης, συνιστούν θεσμούς.

Μ’ άλλα λόγια, οι θεσμοί είναι κανονιστικά πρότυπα: «Εμπεριέχουν κανόνες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά του υποκειμένου και τις σχέσεις του με τους άλλους, στο χώρο και στο χρόνο. Αυτό σημαίνει πως είναι μηχανισμοί παραγωγής, κατανομής και άσκησης της εξουσίας». (Δ. Τσαούσης: Η Κοινωνία του Ανθρώπου, Αθήνα, Gutenberg, 1987, s. 471-473).

Συνεπώς, ως γενικές διευθετήσεις, οι θεσμοί δεν περιλαμβάνουν τους υπαλλήλους τους... «αυτοπροσώπως». Γιατί βέβαια, εάν «θεσμό» αποτελούσαν τα σαπρόφυτα των προσωπικά ανύπαρκτων και ετερόφωτων «γιές-μαν» και «γιές-γούμαν» της «αυλής» των εκάστοτε αρχηγίσκων («γιές-μαν» και «γιές-γούμαν» που από κοινωνικο-πολιτική και ψυχοσεξουαλική άποψη είναι καθηλωμένοι στη βρεφική φάση της «εξέλιξής» τους), καμιά κοινωνία δεν θα μπορούσε να υφίσταται ως τέτοια για πολύ...

Οι ουσιαστικές διαχωριστικές γραμμές δεν είναι αυτές που ορίζονται καιροσκοπικά από τις κομματικές «αυλές». Οι διαχωριστικές γραμμές και τα ανυπέρβλητα τείχη, δεν εδράζονται σε κάποιες επιφανειακές και διαρκώς μεταβαλλόμενες πολιτικές αλλά σε βαθύτερες κοινωνικές, πολιτιστικές, ψυχικές και βιολογικές διαφορές.

Τα αγεφύρωτα χάσματα δεν χωρίζουν το «φως από το σκοτάδι», ή την δήθεν «πρόοδο από τη συντήρηση», όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε τα κομματικά μορφώματα. Χωρίζουν τη συγκρατημένη ευπρεπή συμπεριφορά που υπόκειται σε κανόνες από την ανεπεξέργαστη παρορμητική λεκτική και κινητική επιθετικότητα που δεν υπόκειται σε κανένα κανόνα, αναδεικνύοντας την πλήρη διάσταση ανάμεσα σε γνήσιες νεοεγκεφαλικές και αρχαιοεγκεφαλικές συμπεριφορές, η οποία είναι μάλλον αδύνατο να διευθετηθεί.

• Από τη μια μεριά, μια συμπεριφορά που έλκει την καταγωγή της από τα αρχέγονα τμήματα του ανθρώπινου εγκέφαλου, η οποία ακριβώς επειδή αδυνατεί να υπάρχει χωρίς να εξαργυρώνει διαρκώς τις μετοχές της (ψευδαισθήσεις, φαντασιώσεις, παρορμήσεις) στο χρηματιστήριο της εξουσιοφρένειας, είναι αναγκασμένη να τις προβάλει πάνω σ ολόκληρο το κοινωνικό σώμα.


• Και από την άλλη, μια συμπεριφορά που καθορίζεται από τις απεγνωσμένες προσπάθειες του εγκεφαλικού φλοιού να θέσει κάτω από ένα στοιχειώδη έλεγχο την τυφλή εξέγερση των υποφλοιωδών κέντρων του εγκεφάλου και να επιτρέψει την ανάδειξη του έλλογου στοιχείου της ανθρώπινης ύπαρξης.


• Από τη μια μεριά, ως ζητούμενο η ευπρέπεια, το ήθος, το ύφος κι ένας σαφής, δομημένος, μεστός, περιεκτικός και τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος, που τείνει να εκλείψει.


• Και από την άλλη, η συνθηματολογία, η χυδαιότητα, η απρέπεια, το ανύπαρκτο ήθος, το αναιδές ύφος και κυρίως οι σχεδόν άναρθρες κραυγές και οι εκρήξεις με τις οποίες εκφράζονται «πολιτικά» οι (όποιας παράταξης) «ταύροι εν υαλοπωλείω ή εν κοινοβουλίω» οι οποίοι υποδύονται τους... εθνοπατέρες ή τις εθνομητέρες, στην υπηρεσία ενός δήθεν κοινοβουλευτισμού που βρίσκεται σε μόνιμη έκπτωση.

Ανάμεσά τους υπάρχει ένα συμπεριφορικό χάσμα με σαφείς πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές αλλά και βιολογικές παραμέτρους, που λόγω της φύσης τους, είναι μάλλον αδύνατο να ξεπεραστούν. Εξ΄ου και η δυσοίωνη για κάθε κοινωνία διαπίστωση ότι αυτού του είδους τα χάσματα «δεν μπορούν να καλυφθούν με άνθη».

Η κοινωνία μετά από δεκαετίες υποβολής της σε μια μαζική «πλύση εγκεφάλου» παυλοφιανής έμπνευσης, η οποία αφύπνισε, απελευθέρωσε και θεσμοποίησε τη βαρβαρότητα του «κτήνους» που κρύβουμε μέσα μας, πρέπει τώρα να μάθει να συμβιώνει με το «κτήνος» σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας της...

Τα άτομα που διαμορφώνονται σε ένα ολοκληρωτικό μικρόκοσμο, ο οποίος κυριαρχείται μόνο από την επιδίωξη της αναπαραγωγής της εξουσίας του, καθίστανται πλήρως ανίκανα να αποδεχθούν λογικά το γεγονός της απώλειας της εξουσίας (στο πλαίσιο της οποίας παρασιτοβιούν) και αντιδρούν υπό το κράτος της εξουσίας της απώλειας.

Στον εξουσιαστικό μικρόκοσμο, η κατανομή της εξουσίας επιδρά διαφοροποιητικά και στις λεπτότερες αποχρώσεις της καθημερινής συμπεριφοράς των ατόμων: Από τον τρόπο ένδυσης μέχρι την ερωτική δραστηριότητα.

Η αίσθηση του παράλογου της αυθαιρεσίας που χαρακτηρίζει τις ανθρώπινες σχέσεις σ' ένα σχετικά φιλελεύθερο και ανεκτικό περιβάλλον, στο ολοκληρωτικό σύμπαν του μικροκομματισμού αντικαθίσταται από την αυθαιρεσία του παράλογου. Όσοι διαθέτουν κάποια ψιχία εξουσίας που τους επιτρέπουν να επικαθορίζουν την εξωτερική συμπεριφορά των Άλλων, είναι φορείς μιας ψευδοβεβαιότητας πάνω στην οποία εποικοδομείται μια πλαστή ταυτότητα (τους), η οποία επικαλύπτει την αναντιστοιχία μεταξύ της πραγματικής τους κατάστασης και της προβαλλόμενης εικόνας τους.

Αντιμέτωπη με την προοπτική της απώλειας της εξουσίας, αυτή η πλαστή ταυτότητα θρυμματίζεται, ανατρέποντας την επισφαλή ισορροπία που στηριζόταν επάνω της. Ως αποτέλεσμα, η επιβίωση της αυταρχικής προσωπικότητας συνεπάγεται την ολοκλήρωση μιας ψυχολογικής διεργασίας μέσω της οποίας η απώλεια της εξουσίας υποκαθίσταται αντισταθμιστικά από την εξουσία της απώλειας. Και «μετά από μένα, το χάος».

Απ' αυτή την άποψη, είναι εξόχως διαφωτιστική η παρατήρηση των συμπεριφορικών αντιδράσεων και των λεκτικών ακροβασιών όλων των διαχειριστών της εξουσίας, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με την απειλή της απώλειας της εξουσίας.

Το δεσπόζον στοιχείο μεταξύ των αυτοδιορισμένων θεματοφυλάκων και των διαφόρων, προπαγανδιστικά διακηρυσσόμενων «αλλαγών» (τις οποίες οι ίδιοι αποφεύγουν επιμελώς να πραγματοποιούν όσο διαχειρίζονται την εξουσία) είναι ένα σύνολο συμπεριφορικών αντιδράσεων παυλοφιανού τύπου:

Σε κάθε εγκωμιαστική αναφορά του ονόματος του Αρτούρο Ούι του κάθε κομματικού μικρόκοσμου, οι «οπαδοί» αντιδρούν με ζωηρά χειροκροτήματα και κραυγές επιδοκιμασίας, ενώ σε κάθε απαξιωτική αναφορά σ’ αυτόν αντιδρούν με μια παρορμητική, λεκτική και κινητική βιαιότητα, εν είδει νευρόσπαστου. Όπως ακριβώς τα σκυλάκια του Παβλόφ εκκρίνουν αυτόματα γαστρικό υγρό όχι με τη λήψη της τροφής αλλά με τη σύλληψη ενός ηχητικού ή οπτικού σήματος που έχει συνδεθεί με την χορήγηση της τροφής...

Έτσι, διαμορφώνεται η αποκαλυπτική εικόνα μιας αξιολύπητης θλιβερής αγέλης ανθρώπων που η πολιτική λειτουργία τους έχει σαν πυρήνα της ένα και μόνο εξαρτημένο αντανακλαστικό: «Αρχηγός»..

Εξ’ ου και η επίγραμμα στην είσοδο της Κόλασης από τη «Θεία Κωμωδία» του Dante: «Εσείς που μπαίνετε, αφήστε κάθε ελπίδα»… (Άσμα ΙΙΙ)

ertopen.com 

* Ο Κλεάνθης Γρίβας είναι ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει σπουδάσει ιατρική και κοινωνιολογία, ενώ είναι τακτικός συνεργάτης πολλών ιστοσελίδων, περιοδικών και εφημερίδων...