Κώστας Μελάς: «Ο Προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας, ούτε της οικονομίας»

    Συνέντευξη του έγκριτου οικονομολόγου, Κώστα Μελά, στους δημοσιογράφους Ιωάννα Δρόσου και Παύλο Κλαυδιανό στην ΕΠΟΧΗ για τον Προϋπολογισμό 2025...

Συζητούμε με τον οικονομολόγο Κώστα Μελά για τον Προϋπολογισμό. Όπως επισημαίνει «είναι ένας ακόμα κλασικός προϋπολογισμός Μητσοτάκη-Χατζηδάκη. Δίνει μικρές αυξήσεις αμοιβών σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, στη βάση ότι καλυτερεύουν τα μακροοικονομικά στοιχεία τα τελευταία έτη. Παράλληλα, προτάσσεται η υπέρμετρη δημοσιονομική πειθαρχία, για να προκύψουν τα απαραίτητα πλεονάσματα». Ως αποτέλεσμα, «οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι ή τουλάχιστον θα παραμένουν στο ίδιο επίπεδο παίρνοντας το αντίδωρο των 5 ή 15 ευρώ».

Ιωάννα Δρόσου & Παύλος Κλαυδιανός

«Ο Προϋπολογισμός για το 2025 έχει κοινωνικό πρόσημο», δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης. Η κριτική που ασκείται όμως καταλήγει στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα: διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, για μία ακόμα χρονιά. Ποια η γνώμη σου;

Είναι ένας ακόμα κλασικός προϋπολογισμός Μητσοτάκη-Χατζηδάκη. Δίνει μικρές αυξήσεις αμοιβών σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, στη βάση ότι καλυτερεύουν τα μακροοικονομικά στοιχεία τα τελευταία έτη. Όλοι οι προϋπολογισμοί της κυβέρνησης ΝΔ δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις κοινωνικές ανάγκες των πολιτών. Παρότι, πχ, κάνουν λόγο για προσλήψεις σε Υγεία και Παιδεία, από τις εκθέσεις φαίνεται ότι 2023 και 2024 έχουν φύγει περισσότεροι από όσοι προσλαμβάνονται. Ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται οι προϋπολογισμοί ούτε στις ανάγκες της οικονομίας. Προτάσσεται, επομένως, η υπέρμετρη δημοσιονομική πειθαρχία, για να προκύψουν τα απαραίτητα πλεονάσματα, στην υπηρεσία της θεωρίας ότι μεγέθυνση της οικονομίας θα προέλθει από την αύξηση του πλούτου των ολίγων οι οποίοι στη συνέχεια θα διαχύσουν μέρος αυτού του πλούτου προς του κάτω. Στο υπόδειγμα αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι ή τουλάχιστον να παραμένουν στο ίδιο επίπεδο παίρνοντας το αντίδωρο των 5 ή 15 ευρώ.

 

• Ο Κ. Χατζηδάκης δήλωσε ότι «το 2025 η Ελλάδα θα έχει το τέταρτο υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα στην ΕΕ». Είναι επίτευγμα;

Είναι τρομακτικό. Ποιος άλλος υπουργός θα καυχιόταν για το πλεόνασμα της χώρας του; Τα υπέρμετρα πρωτογενή πλεονάσματα προέρχονται κατά βάση από την αύξηση του ενσωματωμένου πληθωρισμού. Άκουγα τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση παρέθετε στοιχεία από το 2019, για να επιχειρηματολογήσει ότι δεν είναι πληθωριστική η αύξηση. Μα τότε ο πληθωρισμός ήταν αρνητικός! Αν δούμε την αύξηση του ΑΕΠ και του πληθωρισμού των τελευταίων δύο ετών, τότε θα καταλάβουμε την αλήθεια. Αλλά ας το δούμε και από την άλλη πλευρά: Πόσο είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα; 6 δισ. Ο μνημονιακός ΕΝΦΙΑ; 2,3 δισ. Εάν αφαιρέσουμε από το 24% του ΦΠΑ, που και αυτός με τα μνημόνια αυξήθηκε, και τον φέρουμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, προκύπτουν άλλα 1,2 δισ. Επομένως, τα 3,5 δισ. από τα 6 προέρχονται από αυτές τις δύο πηγές. Τι παράγει, λοιπόν, η οικονομία; Όταν δημιουργείται υπερπλεόνασμα, κερδισμένοι είναι συγκεκριμένοι: μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, επιχειρηματίες, παραγωγοί ενέργειας. Θίγεται ο μέσος έλληνας πολίτης. Ο κ. Μητσοτάκης θα την πάθει όπως ο Μπάιντεν, παρότι η ελληνική κοινωνία είναι χαμηλών προσδοκιών.

 

• Φοβούνται, όντως. Οι Αμερικανοί ένιωθαν στο πετσί τους την ακρίβεια, ό,τι και αν έλεγε ο αμερικανός πρόεδρος. Ο Κ. Μητσοτάκης έδωσε εντολή «να νιώσουν τα νοικοκυριά στην καθημερινότητά τους την καλή πορεία της οικονομίας». Γίνεται;

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις αναλύσεις μας. Από τις παροχές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αρκετοί πολίτες παίρνουν «κάτι», μικρό–ελάχιστο αλλά μπροστά στις ανάγκες του νοικοκυριού είναι μια προσθήκη. Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος. Μα πώς δεν υπάρχει; Η έκθεση των φθινοπωρινών προβλέψεων της ΕΕ λέει χαρακτηριστικά: η αύξηση του κατώτατου μισθού δημιούργησε ώθηση στην ιδιωτική κατανάλωση, διότι τα νοικοκυριά ή τα άτομα με τον κατώτατο μισθό έχουν μεγαλύτερη ροπή προς κατανάλωση. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτή τη φάση που οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί, όπως και η αγοραστική δύναμη σε σχέση με τις ανάγκες, μια αύξηση των μισθών, θα δημιουργούσε μεγαλύτερη αύξηση της ζήτησης, άρα περισσότερες θέσεις εργασίας, μεγαλύτερες επενδύσεις στη συνέχεια και μεγαλύτερη αύξηση του ΑΕΠ. Αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν κατανοεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διότι θέλει να μας πείσει ότι αλλάζει το παραγωγικό υπόδειγμα, μέσω της αύξησης των εξαγωγών και των επενδύσεων. Άλλο ψέμα.

 

• Οι εξαγωγές και οι επενδύσεις είναι βασικός πυλώνας της επιχειρηματολογίας των κυβερνητικών για την ελληνική οικονομία που καλπάζει. Ευσταθεί;

Οι εξαγωγές πράγματι αυξάνονται, όμως αυξάνονται περισσότερο οι εισαγωγές. Όλοι οι αναλυτές κοιτάμε την αύξηση καθαρών εξαγωγών, δηλαδή το αλγεβρικό άθροισμα ανάμεσα σε εξαγωγές και εισαγωγές. Η συμβολή των καθαρών εξαγωγών το 2024 στο ΑΕΠ ήταν -1,4% και το 2025 η ΕΕ εκτιμά ότι θα είναι -0,4%. Αυτό σημαίνει ότι ένας από τους βασικούς άξονες της οικονομικής ιδεολογίας του μητσοτακισμού δεν λειτουργεί. Από την άλλη, οι επενδύσεις επίσης αυξάνονται, αλλά είναι τόσο μικρές που η συμβολή τους στην ανάπτυξη του ΑΕΠ δεν ξεπερνά το 0,8-0,9%. Εξακολουθεί, λοιπόν, όλη η μεγέθυνση να προέρχεται από την ιδιωτική κατανάλωση.

 

• Οι επενδύσεις που παρουσιάζονται χρηματοδοτούνται κυρίως από ευρωπαϊκά ταμεία. Πόσο επηρεάζουν την οικονομία μακροπρόθεσμα;

Η μεγέθυνση των επενδύσεων τα τελευταία δύο χρόνια προέρχεται σε σημαντικότατο βαθμό από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Αν εκλείψουν αυτοί το 2026, που αυτό θα συμβεί, πώς θα συνεχιστεί η μεγέθυνση; Μεγάλο ερωτηματικό αυτή τη στιγμή. Αν δεν καταφέρουν αύξηση της παραγωγικής βάσης με βιώσιμη εξέλιξη για μια πενταετία, θα έχει γίνει μια τρύπα στο νερό. Δείτε τους πόρους που πήρε η κυβέρνηση στην πανδημία: 70 δισ. Τι παρήγαγε; Πόσο μεγάλωσε η πίτα; Αυξήθηκε η παραγωγικότητα; Κάθε άλλο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ, η πραγματική αύξηση των αμοιβών εργασίας (% ετήσια μεταβολή) το 2023 ήταν αρνητική ( -0,9) στην Ελλάδα όσο και στην ευρωζώνη και το 2024 προβλέπεται ότι θα αυξηθεί κατά 1,5% στην Ελλάδα, 1,8% στην Ευρωζώνη και 2,2% στην Ευρώπη των 27. Δηλαδή, ενώ ξεκινάμε από πάρα πολύ χαμηλό επίπεδο, οι αυξήσεις των πραγματικών μισθών είναι μικρότερες από τις χώρες της Ευρώπης.

 

• Το ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους, είναι συμπέρασμα και του ΟΟΣΑ. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση επιμένει στον ίδιο δρόμο με τη φορολογία της. Γιατί;

Γιατί το οικονομικό της υπόδειγμα είναι να μεγαλώσει ο πλούτος και κατόπιν μέσω των επενδύσεων θα αρχίσουν να διαχέουν τη μεγέθυνση προς τα κάτω. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση επιμένει να επιχειρεί να προσελκύσει πλούτο από το εξωτερικό. Δεν αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται να επενδύσουν οι έλληνες επιχειρηματίες, μέσω της εθνικής αποταμίευσης και ειδικά της αποταμίευσης των νοικοκυριών, που εξακολουθεί να είναι αρνητική. Είναι βαθιά ιδεολογική η πολιτική της και την εφαρμόζει χωρίς αντιπολίτευση. Πώς νομίζετε ότι κατάφερε ο Ερντογάν να ασκήσει την οικονομική του πολιτική 2002-2011; Χωρίς αντιπολίτευση, χωρίς συνδικάτα. Ούτε εδώ υπάρχουν. Αν ο κόσμος δεν δημιουργήσει θετικές προσδοκίες, δεν διεκδικήσει, πώς η κυβέρνηση θα πιεστεί να αλλάξει κάτι; Αυτή είναι η ιδεολογία τους.

 

• Ο ΟΟΣΑ καταδεικνύει στην Ελλάδα την υψηλή φορολογία. Μάλιστα οι εισπράξεις από φόρους είναι 39,8% του ΑΕΠ, όταν στις 36 χώρες του ΟΟΣΑ είναι 10%. Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τις προτάσεις για μείωση των φόρων «λαϊκισμό». Είναι έτσι;

Λαϊκισμός είναι να μην αυξάνει τους φόρους από τις άλλες πηγές. Είμαστε σε εποχή που όλο μειώνονται φόροι. Και πώς θα λειτουργήσει το κράτος; Πώς νομίζετε ότι ανεβαίνει το δημόσιο χρέος; Γιατί απλούστατα το κράτος έχει χαμηλώσει τόσο πολύ έμμεσους και άμεσους φόρους, που μαζί με τη φοροδιαφυγή και τη φοραποφύγη, δεν μπορεί να συλλάβει τη φορολογητέα ύλη για να λειτουργήσει. Δυστυχώς, έχουμε μάθει να συζητάμε με βάση το πλαίσιο που θέτουν οι κυβερνώντες, και συντηρείται μια κατάσταση από όπου δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Να πω και κάτι ακόμα. Αν τηρήσει τις δεσμεύσεις του ο Τραμπ θα προκαλέσει μείωση της ανεξαρτησίας της Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να είναι υποκείμενη στη λαϊκή κυριαρχία. Θα είναι σημαντική αλλαγή, διότι υποχρεωτικά θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Προς αυτή την κατεύθυνση τι πίεση θα ασκήσουμε; Άσχετα που είναι ο Τραμπ που θα την προκαλέσει.

 

• Η αντιπολίτευση ποια ζητήματα θα έπρεπε να αναδεικνύει;

Σύσσωμη θα έπρεπε να είχε κάνει μια επιτροπή εργασίας για να δει ποιοι μνημονιακοί νόμοι μπορούν να περιοριστούν και να κατανοήσει ποιους βαθμούς ελευθερίας έχουμε. Από εκεί και πέρα, δεν πρέπει να παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα παραπάνω από αυτά που μας υποχρεώνουν, και θα έπρεπε να βρεθούν μέτρα να μειωθεί το βάρος στα νοικοκυριά, όπως να μειωθεί ο ΦΠΑ σε ορισμένα βασικά αγαθά ή οριζόντια στο 17%. Ακόμα, να επαναπροσδιοριστούν οι δημόσιες επενδύσεις και να βελτιωθούν οι επενδύσεις των ιδιωτών.

Η  Εποχή

Σωκράτης Φάμελλος προς ΓΣΕΕ: «Το τελευταίο ν/σ για τον κατώτατο μισθό καταργεί ουσιαστικά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας»

    «Το τελευταίο διάστημα έχουμε μια πληθώρα αντεργατικών ρυθμίσεων από την πλευρά του κυρίου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του», τόνισε ο κ. Φάμελλος.

Συνάντηση με αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ, στο κτίριο των γραφείων του κόμματος «Μίμης Δαρειώτης» στην Κουμουνδούρου, είχε σήμερα ο Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Σωκράτης Φάμελλος.

Στην εισήγησή του, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ ανέφερε ότι αποτελεί πολιτική υποχρέωση αλλά και ταυτότητα του κόμματος η συζήτηση με τον χώρο της εργασίας και η αναβάθμιση των θεμάτων της εργασίας στην πολιτική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Στην εισήγησή του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, είπε ότι ήταν πολιτική επιλογή και δική του και του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, η πρώτη επίσημη συνάντηση να είναι με τους εκπροσώπους του χώρου της εργασίας και πρόσθεσε:

«Για μας είναι ταυτοτικό ζήτημα, είναι η αφετηρία της πολιτικής μας όχι μόνο η εκπροσώπηση, αλλά και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η αναβάθμιση του ρόλου της εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο προωθούμε τα συμφέροντα όλης της κοινωνίας.

Γιατί συζητείται στη Βουλή αυτή τη βδομάδα και πιθανόν θα ψηφιστεί, αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει ρότα, ένα νομοσχέδιο το οποίο θίγει τα συμφέροντα του χώρου της εργασίας. Έτσι λοιπόν υπάρχουν δύο αφετηρίες, δύο λόγοι που μας ώθησαν και προσωπικά να επιλέξουμε να γίνει κατά προτεραιότητα και πρώτη αυτή η συνάντηση.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα έχουμε μια πληθώρα αντεργατικών ρυθμίσεων από την πλευρά του κυρίου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, που υποβαθμίζουν την εργασία. Τα τελευταία χρόνια το μόνο που βλέπουμε ως αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών είναι να έχουμε μια φθηνή, ελαστική εργασία χωρίς δικαιώματα.

Εμείς υποστηρίζουμε ακριβώς το αντίθετο. Και νομίζω ότι αυτό είναι που στηρίζει και όλη η κοινωνία. Nα έχουμε αξιοπρεπείς μισθούς, αναβάθμιση του ρόλου της εργασίας, ασφάλεια στην εργασία, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έτσι ώστε να μένουν τα παιδιά στην Ελλάδα και να έχουμε πραγματικά διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, νέο προϊόν, καλύτερες αμοιβές και ευημερία.

Θεωρώ ότι αυτό είναι το μοντέλο μιας Ελλάδας που θέλουμε όλοι και εδώ μπορούμε να πετύχουμε και ευρύτερες συμμαχίες. Δυστυχώς όλοι ζήσαμε και την περίοδο της πρώτης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τώρα, νόμους και ρυθμίσεις που καταργούσαν το οχτάωρο, να το πω έτσι, που περιόριζαν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, ακόμα και το ρόλο του συνδικαλισμού.

Το τελευταίο νομοσχέδιο με το οποίο ρυθμίζεται με νόμο ο κατώτατος μισθός είναι σαν να καταργεί ουσιαστικά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, είναι σαν αναιρεί το βασικό συνδικαλιστικό δικαίωμα, να συζητούν οι εργαζόμενοι με τους παραγωγικούς φορείς για τις αμοιβές τους για τα βασικά τους δικαιώματα. Και προφανώς θα προσθέσω και όλα τα υπόλοιπα, το ρόλο του ΣΕΠΕ και τον έλεγχο για την Ασφάλεια και την Υγιεινή της Εργασίας και πάρα πολλά άλλα ζητήματα.

Έτσι λοιπόν, εγώ θέλω εκ των προτέρων να σας πω ότι εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι σε αυτό το νομοσχέδιο που θα συζητηθεί τις επόμενες μέρες.

Θα συμμετέχω και εγώ προσωπικά στην συζήτηση για να διευκρινίσω πως η κυβέρνηση από την πίσω πόρτα, μέσω μιας ευρωπαϊκής οδηγίας που έχει ως στόχο τουλάχιστον για το 80% των εργαζομένων να καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, έρχεται να ανατρέψει επί της ουσίας και το γράμμα αλλά και το πνεύμα της οδηγίας.

Εμείς θέλουμε ένα σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο με καλύτερες αμοιβές, με καλύτερες συνθήκες εργασίας, με αναβάθμιση του ρόλου και της εργασίας, και της Ελλάδας, και της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση μας λέει ότι θα υπάρχει μια πιο ευνοϊκή ρύθμιση για τους εργαζόμενους το 2027, μα οι εργαζόμενοι θέλουν τώρα καλύτερες συνθήκες δουλειάς, τώρα καλύτερες αμοιβές, τώρα καλύτερες συλλογικές συμβάσεις. Και όλη η Ελλάδα χρειάζεται από τώρα να δεχτεί, αν θέλετε, να κερδίσει το ποσοστό που της αντιστοιχεί στην ευημερία, διότι το μόνο που βλέπω τα τελευταία 5,5 ή 6 χρόνια είναι υπερκέρδη για λίγους ομίλους, που μειώνουν τελικά την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.

Δουλεύουν τόσα εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες για να έχουν υπερκέρδη λίγοι όμιλοι. Έχει έρθει και η ώρα της εργασίας, αλλά και η ώρα της ευημερίας της κοινωνίας».

 

Στην εισήγηση του ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος είπε:

«Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση που, πέραν του συμβολισμού, για εμάς μας δίνει τη δυνατότητα να σας συγχαρούμε για την εκλογή σας και να σας ευχηθούμε καλή δύναμη και αφετέρου για να πούμε ότι η ηγεσία των Ελληνικών Συνδικάτων πάντα με τα κόμματα τα οποία είναι στο δημοκρατικό τόξο και επιχειρούν να συμβάλουν και συμβάλουν πάντα στην πρόοδο της εργασίας θα βρισκόμαστε σε καλή σχέση και συνεργασία.

Αυτά που είπατε μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους γιατί όπως ξέρετε πριν περίπου 10 μέρες είχαμε και μια γενική απεργία που στον πυρήνα αυτής της γενικής απεργίας που ακολούθησε μία προηγούμενη στις 17 Απρίλη ήταν μια καμπάνια εναντίον της ακρίβειας με την επαναφορά όμως των όπλων που έχει η εργατική τάξη για να αυξάνει τα εισοδήματά της και να αντιμετωπίζει την ακρίβεια, δηλαδή τις συλλογικές τους συμβάσεις.

Την εποχή των μνημονίων όλες οι συλλογικές συμβάσεις κατακρημνίστηκαν και το ατομικό συλλογικό δίκαιο. Δεν έχει επανέλθει τίποτα στην προτεραία κατάσταση που θα μας κατέτασσε τουλάχιστον σε ένα μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο. Είμαστε κυριολεκτικά στον πάτο της Ευρώπης και στις αμοιβές και στην κάλυψη από συλλογικές συμβάσεις».

Στη συνάντηση συμμετείχαν οι Γιάννης Παναγόπουλος – Πρόεδρος ΓΣΕΕ, Δημήτρης Ταχματζίδης – Αναπληρωτής Πρόεδρος ΓΣΕΕ, Νίκος Φωτόπουλος – Γεν.Γραμματέας ΓΣΕΕ, Γιώργος Γεωργακόπουλος- Οικονομικός Γραμματέας ΓΣΕΕ, Αποστόλης Ραυτόπουλος -Αναπληρωτής Γραμματέας Οργανωτικού ΓΣΕΕ, καθώς και η Ράνια Σβίγκου, Γραμματέας του κόμματος, οι βουλευτές Διονύσης Καλαματιανός και Γιώργος Γαβρήλος, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μέλος της ΠΓ.

naftemporiki.gr

Αλέξης Τσίπρας / «Θα κάνω ό,τι μπορώ για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για να υπάρξει εναλλακτική στον τόπο» - 4ο ΟΤ FORUM (vid)

    «Ο πολυκατακερματισμός του προοδευτικού χώρου μόνο θετικός δεν είναι. Πρέπει να βρούμε τρόπους να τον υπερβούμε» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας

«Θα κάνω ό,τι μπορώ για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις προοπτικής στον τόπο» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο 4ο OT FORUM «Ένα Νέο Παραγωγικό Πρότυπο – “Ελλάδα 2030”» που διοργάνωσε ο Οικονομικός Ταχυδρόμος στο Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πως βλέπει τον εαυτό του μέσα στο νέο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται, ο Αλέξης Τσίπρας επισήμανε αρχικά ότι ένας ενεργός πολιτικός μπορεί να κάνει σημαντικά πράγματα και να έχει ρόλο, ακόμα και αν δεν είναι σε θέση πρώτης ευθύνης. Σημείωσε παράλληλα ότι στόχος του Ινστιτούτου που έχει δημιουργήσει είναι να «παράξει πολιτκή, προοδευτική, εναλλακτική πρόταση για τις προοδευτικές δυνάμεις». «Είμαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, νοιάζομαι για αυτό το κόμμα» υπογράμμισε, τονίζοντας ότι «θα κάνω ό,τι μπορώ για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για να υπάρξει εναλλακτική στον τόπο».

Ερωτώμενος αν πιστεύει ότι θα υπάρξουν κυβερνήσεις συνεργασίας από τις επόμενες εκλογές και το αν βλέπει πολλά κόμματα στην αντιπολίτευση, ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε ότι «η εικόνα μας δείχνει ότι δύσκολα θα υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση» και πως «ο πολυκατακερματισμός του προοδευτικού χώρου μόνο θετικός δεν είναι. Και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες που τον είδαμε ήταν τελικά προς όφελος της δεξιάς ή και της ακροδεξιάς, που είναι ο πραγματικός κίνδυνος για την Ευρώπη και το πολιτικό σύστημα».

«Δεν ξέρω ποιες θα είναι οι εξελίξεις, όμως μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, αν θέλουμε να έχουμε μια θετική προοπτική για τις προοδευτικές δυνάμεις και προοπτική εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης θα πρέπει να βρούμε τρόπους να υπερβούμε αυτόν τον πολυκατακερματισμό».

Η συζήτηση για την εκλογή ΠτΔ έχει ανοίξει με ευθύνη του Κ. Μητσοτάκη - Έχει θεσμική ευθύνη να μην ευτελίζει τον θεσμό

Ο Αλέξης Τσίπρας δέχτηκε ερώτηση αναφορικά με τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον ίδιο να τονίζει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έχει την θεσμική ευθύνη να μην ευτελίζει άλλο αυτό τον θεσμό».

Ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε ως «εξαίρετο λειτουργό της Δικαιοσύνης» πρόεδρο της ΑΔΑΕ, Χρήστο Ράμμο, προσθέτοντας ότι «δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ για ποιος θα έπρεπε να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πριν - όπως οφείλει κατά τη γνώμη μου - ξεκαθαρίσει τη θέση του αυτός που έχει τη βασική ευθύνη για το γεγονός ότι εξελίσσεται όλη αυτή η κουβέντα - κάνοντας λόγο για πλαίσιο «θεσμικής υποβάθμισης του θεσμού».

Όπως εξήγησε ο Αλέξης Τσίπρας «έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας που λήγει η θητεία της σε λίγους μήνες και έχει δικαίωμα ανανέωσης θητείας (...) δεν την επέλεξα εγώ, εγώ επέλεξα τον κ. Παυλόπουλο τηρώντας το πολιτικό έθιμο προέδρου από το αντίπαλο στρατόπεδο. Οφείλει να μας πει ο κ. Μητσοτάκης που έκανε λάθος και γιατί δεν θα ανανεώσει η κ. Σακελλαροπούλου τη θητεία της. Και οφείλει να το πει διότι με ευθύνη του εξελίσσεται αυτή η συζήτηση» τόνισε.

«Η συζήτηση έχει ανοίξει με ευθύνη του πρωθυπουργού. Έχει την θεσμική ευθύνη να μην ευτελίζει άλλο αυτό τον θεσμό και να μην κάνει πολιτικά παιχνίδια με τους θεσμούς και να μας πει που απέτυχε» επισήμανε χαρακτηριστικά, ενώ ερωτώμενος αν είναι δύσκολη η χρονική περίοδος για τον Κ. Μητσοτάκη για να επιλέξει ένα πρόσωπο απάντησε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα και για αυτό έχει αυτή τη στάση στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, σημειώνοντας παράλληλα ότι η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη οδηγεί σε «θεσμική εκτροπή». Σημείωσε ακόμα ότι αν το κυβερνών κόμμα απολέσει τη δεδηλωμένη στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα υπάρξει μείζον πολιτικό ζήτημα.

Ταμείο εγγυοδοσίας από τα υπερκέρδη των τραπεζών για χρηματοδότηση νοικοκυριών

Ο Αλέξης Τσίπρας επισήμανε την ανάγκη δημιουργίας ταμείο εγγυοδοσίας, σημειώνοντας ότι οι πρέπει να αναγκάσουμε τις τράπεζες να σταματήσουν τις καταχρηστικές πρακτικές, ενώ έφερε το παράδειγμα της Ισπανίας όπου ο φόρος είναι επί του τζίρου.

«Θα έπαιρνα σχεδόν το σύνολο των κερδών, για ένα ειδικό ταμείο εγγυοδοσίας που θα αποτελούσε εργαλείο για τις τράπεζες για χρηματοδότηση νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων» υπογράμμισε, μεταξύ άλλων.

Ανάγκη για διατηρίσιμη, ισχυρή ανάπτυξη

Σε άλλο σημείο τόνισε ότι η πρόκληση που βιώνουμε είναι να σταματήσει αυτή η απόκλιση της χώρας από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. «Σήμερα με ποιος ανταγωνιζόμαστε, με την Βουλγαρία και την Ουγγαρία. Αυτός ήταν ο στόχος μας;» διερωτήθηκε.

Υπογράμμισε ακόμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε τη χώρα με ρυθμισμένο χρέος, γεμάτα δημόσια ταμεία και με μια προίκα το ταμείο ανάπτυξης και ανθεκτικότητας, ένα εργαλείο που σπαταλιέται. «Αυτό που συμβαίνει στη χώρα τα τελευταία χρόνια, το χαρακτήρισα ως μια κατάσταση παρεοκρατίας» τόνισε.

Ο ίδιος εκτίμησε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας, τόνισε ωστόσο ότι υπάρχει κίνδυνος να γίνουμε ουραγός της Ευρώπης και κίνδυνος κοινωνικής έντασης και κρίσης.

«Αν δεν έχουμε μια διατηρίσιμη, ισχυρή ανάπτυξη η χώρα δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει» σημείωσε ακόμα λέγοντας ότι αυτή τη στιγμή δεν το έχουμε δεν το έχουμε αυτό. «Με 1% ανάπτυξη δεν θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε, θα βρεθούμε μπροστά σε υπαρξιακές προκλήσεις» είπε, μεταξύ άλλων ενώ αναφέρθηκε ακόμα στο νέο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που είχε περιγράψει στο δημοτικό θέατρο Πειραιά, το οποίο βασίζεται σε 4α: ανάπτυξη, αναδιανομή, ανθεκτικότητα, ασφάλεια.

Δεν υπάρχει φορολογική δικαιοσύνη στη χώρα, επισήμανε σε άλλο σημείο, ενώ τόνισε παράλληλα ότι «δεν έχουμε παραγωγικές επενδύσεις. Έρχονται funds να κάνουν αρπαχτές. Με τουρισμό και real estate δεν μπορούμε να πάμε πολύ μακριά». Όπως είπε πρέπει να επενδύσουμε σε καινοτομία, νέες τεχνολογίες, πράσινη ενέργεια και μετάβαση.

«Αν δεν υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο δημόσιων επενδύσεων στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, ριζικές μεταρρυθμίσεις για να προσελκύσεις ιδιωτικές επενδύσεις που να έχουν αποτέλεσμα στην πραγματική παραγωγική βάση δεν θα πάμε πολύ μακριά» σημείωσε ακόμα.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν έδωσε χάρη στον γιο του Χάντερ Μπάιντεν για ομοσπονδιακές κατηγορίες εγκλημάτων! - Αντιδράσεις στο Δημοκρατικό κόμμα

    Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Τζο Μπάιντεν ότι θέτει την «οικογένεια πάνω από τη χώρα» δίνοντας χάρη στον γιο του για ομοσπονδιακές κατηγορίες εγκλημάτων που σχετίζονται με τη φορολογία και τη νομοθεσία περί όπλων...

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν επικρίνεται από πολλούς υποστηρικτές του επειδή αποφάσισε να δώσει χάρη στον γιο του Χάντερ, παρά το γεγονός ότι πριν από λίγο καιρό υποσχέθηκε να μην παρέμβει στο έργο του δικαστηρίου, γράφει στον «Guardian».

Η απόφαση του προέδρου προκάλεσε προβλέψιμη κριτική από τους Ρεπουμπλικάνους και τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι τη χρησιμοποίησαν για να θίξουν το ζήτημα των φυλακισμένων αρχηγών της επίθεσης στις 6 Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, ανέφερε η εφημερίδα. Ο Τραμπ έχει αφήσει να εννοηθεί πολλές φορές ότι σκοπεύει να τους δώσει χάρη όταν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.

Ωστόσο, η καταδίκη της απόφασης του Μπάιντεν για τον γιο του από τα μέλη του κόμματός του - κάποια από τα οποία είπαν ότι έδωσε δικαιολογία στον Τραμπ να χρησιμοποιήσει την εξουσία χάρης του προέδρου όπως έκρινε σκόπιμο- είναι πιθανό να είναι πιο οδυνηρή. για τον Μπάιντεν, σχολίασε ο τύπος..

Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Τζο Μπάιντεν ότι θέτει την «οικογένεια πάνω από τη χώρα» δίνοντας χάρη στον γιο του για ομοσπονδιακές κατηγορίες εγκλημάτων που σχετίζονται με τη φορολογία και τη νομοθεσία περί όπλων, ανέφερε η βρετανική εφημερίδα. "Telegraph".

Σύμφωνα με εξέχοντες εκπροσώπους των Δημοκρατικών, ο πρόεδρος έθεσε τις βάσεις για συμφωνίες επιείκειας με πολιτικά κίνητρα από τον Ντόναλντ Τραμπ, ανέφερε η δημοσίευση.

Η απόφαση θα μπορούσε επίσης να καταστήσει πιο δύσκολο για το κόμμα του να αμφισβητήσει πιθανές χάρη από τον Τραμπ, καθώς και να αποτρέψει τον εκλεγμένο πρόεδρο από το να χρησιμοποιήσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να «αντεκδικήσει» τους πολιτικούς του εχθρούς, επισημαίνει η «Telegraph».

Είναι αξιοσημείωτο το εύρος της χάρης, γράφει η «Washington Post». Η δημοσίευση επικαλέστηκε εμπειρογνώμονες που είπαν ότι δεν υπήρχε σχεδόν προηγούμενο για χάρη που να καλύπτει ένα τόσο ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων για τόσο μακρά περίοδο.

Υπάρχει κάποιο ερώτημα σχετικά με το εάν μια τέτοια σαρωτική χάρη για απροσδιόριστα εγκλήματα είναι ακόμη και συνταγματικά έγκυρη, ένα ερώτημα που συζητήθηκε από τότε που εμφανίστηκαν αναφορές στην πρώτη θητεία του Τραμπ ότι θα μπορούσε προληπτικά να δώσει χάρη σε μέλη της οικογένειας. σημειώνει η εφημερίδα.

Ο Μπάιντεν έδωσε χάρη στον γιο του όχι μόνο για τις καταδίκες του για κατηγορίες για παραβάσεις φόρου και όπλων, αλλά και για όλα τα «εγκλήματα κατά των Ηνωμένων Πολιτειών που έχει διαπράξει ή μπορεί να έχει διαπράξει ή στα οποία συμμετείχε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2014. μέχρι την 1η Δεκεμβρίου 2024», αναφέρει το δημοσίευμα της αμερικανικής πρωτεύουσας.

Πρόκειται για μια περίοδο σχεδόν 11 ετών κατά τη διάρκεια της οποίας ο Χάντερ Μπάιντεν μπορεί να έχει διαπράξει οποιοδήποτε ομοσπονδιακό έγκλημα, και καλύπτει κυρίως τον χρόνο που διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας ενέργειας «Burisma» το 2014 και εκτείνεται μέχρι την Κυριακή - πολύ μετά την περίοδο διαπράττοντας τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται, σχολίασε η «Washington Post».

Υπήρξε μια εποχή, όχι πολύ καιρό πριν, που ο Πρόεδρος Μπάιντεν φανταζόταν ότι θα έμενε στην ιστορία ως ο ηγέτης που τερμάτισε τη χαοτική διακυβέρνηση του Τραμπ, ψήφισε μια σειρά νόμων για τις υποδομές για να μεταμορφώσει τη χώρα και αποκατέστησε τη θέση της Αμερικής στον κόσμο. γράφει στους «New York Times».

Η χάρη του γιου του έρχεται σε μια στιγμή που η πολιτική κληρονομιά του Μπάιντεν είναι ήδη υπό αμφισβήτηση μετά τη συντριπτική εκλογική ήττα του κόμματός του, για την οποία πολλοί Δημοκρατικοί κατηγορούν τον σημερινό πρόεδρο και όχι την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις, ανέφερε το δημοσίευμα. Η απόφασή του να επιτεθεί στην εμπιστοσύνη των Αμερικανών στο δικαστικό τους σύστημα για να προστατεύσει τον γιο του, ενίσχυσε το συναίσθημα μεταξύ των υποστηρικτών του, οι οποίοι τον συμπονούσαν ως πατέρα αλλά ήταν σοκαρισμένοι που αθέτησε την υπόσχεσή του να σεβαστεί την απόφαση του δικαστηρίου, σημειώνει η εφημερίδα.

Τώρα, στις τελευταίες ημέρες της διακυβέρνησής του, φαίνεται όλο και πιο πιθανό ότι ο Μπάιντεν θα μείνει στη μνήμη ως ο πρόεδρος που αρνήθηκε να εγκαταλείψει την προεδρική κούρσα πριν να είναι πολύ αργά, άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία και, στο τελευταίο μια χειρονομία προσωπικού κέρδους εις βάρος των αρχών, έδωσε χάρη στον ίδιο του τον γιο, που καταδικάστηκε για μια σειρά εγκλημάτων, καταλήγουν οι «New York Times».

ΕΝΑ / Έρευνα κοινής γνώμης | Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία: Κεκτημένα & προκλήσεις

    Η συζήτηση γύρω από τα κεκτημένα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας προφανώς συγκροτεί τη θετική παρακαταθήκη της· ωστόσο, κατά την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία υπήρξαν ματαιώσεις και παθογένειες, που συμπυκνώθηκαν στην κρίση του 2010-2018 και πλέον καθίσταται αναγκαία η υπέρβασή τους.

Έρευνα κοινής γνώμης | Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία: Κεκτημένα & προκλήσεις

Πενήντα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία αποτελεί ίσως την πιο σταθερή δημοκρατική περίοδο στην ελληνική πολιτική ιστορία. Η εποχή της δημοκρατίας, όπως ήταν και ο τίτλος του διήμερου συνεδρίου που διοργάνωσε το ΕΝΑ, αποτέλεσε μια περίοδο με πυκνές και καθοριστικές εξελίξεις, που άλλαξε τη μορφή της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής. Η συζήτηση γύρω από τα κεκτημένα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας προφανώς συγκροτεί τη θετική παρακαταθήκη της· ωστόσο, κατά την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία υπήρξαν ματαιώσεις και παθογένειες, που συμπυκνώθηκαν στην κρίση του 2010-2018 και πλέον καθίσταται αναγκαία η υπέρβασή τους. Άρα, η συζήτηση για τη Γ’ Ελληνική Δημοκρατία είναι μια συζήτηση για το μέλλον της, για τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία τα επόμενα χρόνια και για τις στρατηγικές που πρέπει να διαμορφωθούν.

Ενόψει του συνεδρίου του ΕΝΑ, διεξήχθη μια έρευνα κοινής γνώμης, σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών Prorata, με θέμα «Γ’ Ελληνική Δημοκρατία: Κεκτημένα και Προκλήσεις». Στόχος της έρευνας ήταν να καταγραφούν οι στάσεις των Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτών γύρω από βασικά γεγονότα, πρόσωπα, αλλά και έννοιες που σχετίζονται με την εμπειρία της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα ευρήματα της έρευνας, πέρα από μία αποτίμηση των τελευταίων πενήντα χρόνων, αποκαλύπτουν και τις τάσεις που επικρατούν στη σημερινή κοινή γνώμη γύρω από βασικά επίδικα της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής. Η συλλογή των δεδομένων έλαβε χώρα κατά το διάστημα 7-11 Νοεμβρίου 2024. Ως «προηγούμενη ψήφος» στις διασταυρώσεις των ευρημάτων λογίζεται η ψήφος στις ευρωεκλογές του 2024.

Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας συνοψίζονται στα ακόλουθα:

– Τα πιο θετικά ορόσημα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν η ίδρυση του ΕΣΥ (87%), το Σύνταγμα του 1975 (80%) και η πτώση της Χούντας (72%). Τα πιο αρνητικά ορόσημα αντιστοιχούν στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο (97%), την κρίση των Ιμίων (85%) και την εφαρμογή των Μνημονίων (83%) – σε όλα αυτά υπάρχει μια συμπόρευση ψηφοφόρων από όλες τις εκλογικές βάσεις.



Σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, συμπίπτουν οι στάσεις των ψηφοφόρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και σε ό,τι αφορά ορόσημα της πρώτης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (1981-1985), συμπίπτουν κυρίως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ (δημοψήφισμα, Συμφωνία των Πρεσπών) αποτιμώνται αρνητικά από τους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και θετικά από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

– Οι τέσσερις πρώτοι τομείς στους οποίους εκτιμάται ότι έχει συντελεστεί η μεγαλύτερη πρόοδος κατά την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία είναι ο τουρισμός, τα ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, η ισότητα των φύλων και οι υποδομές. Εξωτερική πολιτική, άμυνα και υγεία κινούνται σε παρεμφερή μεσαία επίπεδα, ενώ σε χαμηλά επίπεδα κινούνται οι τομείς των εργασιακών σχέσεων, της κοινωνικής πολιτικής, της εκπαίδευσης, της ασφάλειας, της δικαιοσύνης, των δημόσιων οικονομικών κ.ο.κ. Τις πιο χαμηλές κατανομές, επομένως, παρουσιάζουν τομείς για τους οποίους σήμερα οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πολίτες θεωρούν ότι πάσχουν ή ότι αποτελούν τα αδύναμα σημεία της κυβερνητικής πολιτικής.



– Τα έξι πρώτα συλλογικά συμβάντα της περιόδου που αποτιμώνται ως σημαντικά από τους ερωτώμενους και τις ερωτώμενες είναι οι διαδηλώσεις για τα Τέμπη, τα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις του 1999 ενάντια στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, τα κινήματα των πλατειών του 2010-2012, τα συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό» το 1992 και το αντιφασιστικό κίνημα σε σχέση με τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Για τους αριστερούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους τα πιο σημαντικά είναι τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, οι διαδηλώσεις για τα Τέμπη και οι κινητοποιήσεις για τη Χρυσή Αυγή· για τους κεντρώους οι διαδηλώσεις για τα Τέμπη, τα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών και οι αντιπολεμικές κινητοποιήσεις του 1999· για τους κεντροδεξιούς και τους δεξιούς τα συλλαλητήρια για τις Πρέσπες και το Μακεδονικό, ενώ ειδικότερα για τους δεξιούς ψηφοφόρους σημαντικές ήταν και οι «λαοσυνάξεις» του 2000 για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ενδιαφέρον είναι ότι για όλες τις ηλικιακές κατηγορίες σημαντικότερο συλλογικό συμβάν θεωρούνται οι διαδηλώσεις για τα Τέμπη.



– Ως προς τις πολιτικές παρατάξεις και τη συμβολή τους στην εδραίωση και εμβάθυνση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, η μεγαλύτερη αναγνωρίζεται στο «Κέντρο» (68%), εν συνεχεία στη «Δεξιά» (49%) και τέλος στην «Αριστερά» (46%). Στη θετική αποτίμηση της συμβολής της Αριστεράς κατατείνουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, της Δεξιάς οι ψηφοφόροι της ΝΔ και ένα αξιοσημείωτο ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (47%) και του Κέντρου όλες οι κατηγορίες ψηφοφόρων.



– Ως προς την αποτίμηση του έργου των κυβερνήσεων της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, φαίνεται πως οι κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή (1974-1980) και Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1989), ως καταστατικές για τη συγκρότηση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, απολαμβάνουν από σχετική ως υψηλή αποδοχή. Η πιο χαμηλή θετική αποτίμηση των κυβερνήσεων Καραμανλή έρχεται από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (47%) και η αντίστοιχη των κυβερνήσεων Παπανδρέου από τους ψηφοφόρους της ΝΔ (46%). Από εκεί και πέρα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συγκλίνουν στην αρνητική αποτίμηση των κυβερνήσεων Τζαννετάκη, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Σαμαρά (2012-2015) και Κυριάκου Μητσοτάκη (2019-2024). Οι ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συγκλίνουν στη θετική αποτίμηση των κυβερνήσεων Σημίτη (1996-2004) και στην αρνητική των κυβερνήσεων Τσίπρα (2015-2019) – θετική αποτίμηση για τις τελευταίες προέρχεται από το 83% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Οι τρεις κομματικές βάσεις, τέλος, συγκλίνουν στην αρνητική αποτίμηση των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή (2004-2009) και των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου (2009-2011).



– Σε ό,τι αφορά τη σύγκριση ανάμεσα στα δύο αριστερά κυβερνητικά εγχειρήματα της Μεταπολίτευσης, φαίνεται πως η ανάμνηση της πρώτης κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου τροφοδοτεί θετικότερες στάσεις σε σχέση με την πιο πρόσφατη εμπειρία της κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα. Η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου θεωρείται ριζοσπαστικότερη, φιλολαϊκότερη και συνεπέστερη στην έκφραση των ιδεών της Αριστεράς, ενώ στην κυβέρνηση Α. Τσίπρα αναγνωρίστηκε μεν η αντιμετώπιση περισσότερων εξωτερικών πιέσεων, καταλογίστηκε δε η αποτυχία εκπλήρωσης των υποσχέσεών της. Είναι ενδεικτικό ότι οι εν λόγω στάσεις διαπερνούν και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με την εξαίρεση του ερωτήματος για το ποια από τις δύο κυβερνήσεις εξέφρασε συνεπέστερα τις ιδέες της Αριστεράς.



– Οι αποτιμήσεις, τέλος, της πολιτικής πορείας των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης επιβεβαιώνουν τις ακόλουθες τάσεις: γενική θετική αποτίμηση των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, σύγκλιση θετικής αποτίμησης του Κώστα Σημίτη και αρνητικής αποτίμησης του Αλέξη Τσίπρα (με 83% θετικών αποτιμήσεων στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) από τους ψηφοφόρους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, σύγκλιση αρνητικής αποτίμησης των Κωνσταντίνου και Κυριάκου Μητσοτάκη από τους ψηφοφόρους των ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σύγκλιση και των τριών εκλογικών βάσεων σε αρνητική αποτίμηση των Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά.



– Οι τρεις πρώτες έννοιες που εξέφρασαν περισσότερο το πνεύμα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν για τους ερωτώμενους και τις ερωτώμενες η Ευρώπη, ο φιλελευθερισμός και η Δύση. Υψηλές κατανομές παρουσιάζουν, επίσης, ο κομμουνισμός και ο λαϊκισμός. Σε ό,τι αφορά τις τρεις έννοιες που θα είναι πιο σημαντικές για το μέλλον της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτές είναι το κράτος δικαίου, η κοινωνική δικαιοσύνη και η διαφάνεια. Σε γενικές γραμμές, αυτή είναι και η κατανομή ανά ηλικιακή κατηγορία.





– Το μόνο κόμμα το οποίο διαθέτει μια πλειοψηφική θετική αποτίμηση για τη συνεισφορά του είναι το ΠΑΣΟΚ. Και αυτή η αποτίμηση διαπερνά όλες τις βάσεις ψηφοφόρων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), όπως επίσης και όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Αντίθετα, οι θετικές αποτιμήσεις της συνεισφοράς της ΝΔ προκύπτουν μόνο από ψηφοφόρους του κόμματος. Γενική είναι και η αρνητική αποτίμηση της συνεισφοράς του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με την εξαίρεση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.



– Σε ό,τι αφορά τις στάσεις των πολιτών γύρω από το ποια πολιτική παράταξη βρέθηκε πιο κοντά σε συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες, φαίνεται πως για την Κεντροαριστερά η μεγαλύτερη εγγύτητα εντοπίζεται στα αγροτικά στρώματα και τους δημοσίους υπαλλήλους, για την Κεντροδεξιά στην αστική τάξη, τους μικρούς επιχειρηματίες και τα μορφωμένα στρώματα, για την Αριστερά στην εργατική τάξη και για την άκρα Δεξιά στα θρησκευόμενα στρώματα. Ισότιμη είναι η αποτίμηση της εγγύτητας Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς προς τη μεσαία τάξη.



– Τέλος, ενδεικτική της σημερινής κρίσης εκπροσώπησης είναι και η χαμηλή ικανοποίηση από τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα σήμερα, η οποία αυξάνεται στις νεότερες ηλικίες και σε όσους δηλώνουν μια δυσμενέστερη οικονομική κατάσταση. Μοιρασμένες είναι οι στάσεις γύρω από το εάν παλαιότερα λειτουργούσε καλύτερα η δημοκρατία, όπου υπέρ της καλύτερης λειτουργίας της δημοκρατίας σε παλαιότερες εποχές τάσσονται πάλι οι νεότερες ηλικίες και όσοι δήλωσαν ότι βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.






Ανάλυση του Κώστα Ελευθερίου, συντονιστή του Κύκλου Πολιτικής Ανάλυσης του ΕΝΑ, επικουρου καθηγητή ΔΠΘ

Δείτε εδώ όλη την έρευνα του ΕΝΑ

Ο κινεζικός γίγαντας EV BYD θα κατασκευάσει εργοστάσιο 1 δισ. δολαρίων στην Τουρκία

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο διευθύνων σύμβουλος της BYD Wang Chuanfu και ο Τούρκος υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας Mehmet Fatih Kacir στην Κωνσταντινούπολη

    Σύμφωνα με τη συμφωνία με την Τουρκία, η BYD θα επενδύσει περίπου 1 δισ. δολάρια στο εργοστάσιο, θα  δημιουργήσει 5.000 θέσεις εργασίας και θα παράγει 150.000 ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα ετησίως.

Η κινεζική BYD, η οποία αγωνίζεται με την Tesla για τον τίτλο του κορυφαίου κατασκευαστή ηλεκτρικών οχημάτων με μπαταρία στον κόσμο, συμφώνησε να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων 1 δισ. δολαρίων στην Τουρκία, ανακοίνωσε η τουρκική κυβέρνηση.

Ο διευθύνων σύμβουλος της BYD Wang Chuanfu και ο υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας της Τουρκίας Mehmet Fatih Kaci υπέγραψαν τη συμφωνία στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με δήλωση του τουρκικού υπουργείου τη Δευτέρα. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρευρέθηκε στην τελετή υπογραφής, ανέφερε.

«Στοχεύουμε να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη ζήτηση για οχήματα νέας ενέργειας στην περιοχή και να προσεγγίσουμε τους καταναλωτές στην Ευρώπη», ανέφεραν εκπρόσωποι της BYD στην ανακοίνωση.

Η ανακοίνωση ήρθε λίγες μέρες μετά την έναρξη ισχύος των προσωρινών πρόσθετων δασμών στις εισαγωγές ηλεκτρικών οχημάτων κινεζικής κατασκευής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δασμοί, που κυμαίνονται από 17,4% έως 37,6%, στοχεύουν να σταματήσουν μια πλημμύρα φθηνών κινεζικών αυτοκινήτων που κατασκευάστηκαν με αυτό που η ΕΕ θεωρεί άδικη υποστήριξη από την κυβέρνηση.

Η Τουρκία βρίσκεται σε τελωνειακή ένωση με την ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι τα οχήματα μπορούν να εξάγονται από τη χώρα στις χώρες της Ε.Ε. χωρίς δασμούς.

Σύμφωνα με τη συμφωνία με την Τουρκία, η BYD θα επενδύσει περίπου 1 δισ. δολάρια στο εργοστάσιο, το οποίο θα μπορεί να παράγει 150.000 ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα ετησίως και θα δημιουργήσει ένα κέντρο έρευνας και ανάπτυξης για τεχνολογίες βιώσιμης κινητικότητας στο εργοστάσιο.

Το εργοστάσιο αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή στα τέλη του 2026 και να προσφέρει έως και 5.000 θέσεις εργασίας στη χώρα.

Η απόφαση της ΕΕ νωρίτερα αυτό το έτος επέβαλε επιπλέον δασμούς 17,4% στα οχήματα που αποστέλλει η BYD από την Κίνα στην Ε.Ε., η οποία έχει επίσης τυπικό δασμό 10% σε όλες τις εισαγωγές αυτοκινήτων.

Οι συνομιλίες μεταξύ ΕΕ και Κίνας αναμένεται να συνεχιστούν, αλλά, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, οι πρόσθετοι δασμοί θα καταστούν οριστικοί τον Νοέμβριο.

Η BYD ανακοίνωσε ήδη τον Δεκέμβριο ότι θα κατασκευάσει ένα εργοστάσιο EV στην Ουγγαρία, μέλος της ΕΕ, καθιστώντας την πρώτη μεγάλη κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία που κατασκευάζει επιβατικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη.

«Εξοικονομώ 2025»: 434 εκατ. ευρώ για την ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών σε όλη την Ελλάδα

    Στο πλαίσιο του «Εξοικονομώ 2025» προβλέπεται πως από τη βελτίωση της ενεργειακής κλάσης των νοικοκυριών -μέσω της ενεργειακής αναβάθμισής τους κατά τουλάχιστον τρεις ενεργειακές κατηγορίες- επιτυγχάνεται εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας πάνω από 30% για κάθε δικαιούχο/κτίριο κατοικίας.

Το ποσοστό της οικονομικής ενίσχυσης ξεκινάει από 50%, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις καλύπτεται ακόμη και το 100% του κόστους επένδυσης

Στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας εντάσσεται το πρόγραμμα «Εξοικονομώ 2025», από το οποίο θα ενισχυθούν νοικοκυριά όλης της χώρας, για την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών τους με ποσοστά επιδότησης των σχετικών επενδύσεων κατά 50 -100%, με όριο προϋπολογισμού τις 35.000 ευρώ.

Όπως ανακοινώθηκε από τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, το πρόγραμμα, ευθύνης του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρου Σκυλακάκη, έχει συνολικό προϋπολογισμό 434 εκατ. ευρώ και εντάχθηκε στο Ταμείο Ανάκαμψης, έπειτα από απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Νίκου Παπαθανάση.

Στο πλαίσιο του «Εξοικονομώ 2025» προβλέπεται πως από τη βελτίωση της ενεργειακής κλάσης των νοικοκυριών - μέσω της ενεργειακής αναβάθμισής τους κατά τουλάχιστον τρεις ενεργειακές κατηγορίες- επιτυγχάνεται εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας πάνω από 30% για κάθε δικαιούχο/κτίριο κατοικίας.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ξεχωριστά κίνητρα για τη στήριξη οικογενειών με μέλος/μέλη ΑμεΑ, πληγέντες Θεσσαλίας, σεισμόπληκτους Αρκαλοχωρίου, οικογένειες με τέσσερα εξαρτώμενα τέκνα και ευάλωτα νοικοκυριά, τόσο με τη μορφή αυξημένου ποσοστού επιχορηγήσεων όσο και ειδικού προϋπολογισμού.

Αναλόγως της κατηγορίας που εμπίπτει ο δικαιούχος, το ποσοστό της οικονομικής ενίσχυσης ξεκινάει από 50%, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις καλύπτεται ακόμη και το 100% του κόστους επένδυσης.

Διευκρινίζεται πως το πρόγραμμα αφορά σε κτίρια που χρησιμοποιούνται ως κύρια κατοικία (μονοκατοικίες και μεμονωμένα διαμερίσματα) και των οποίων οι ιδιοκτήτες πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια.

Καλύπτονται παρεμβάσεις σχετικές με: αντικατάσταση κουφωμάτων, τοποθέτηση/αναβάθμιση θερμομόνωσης, αναβάθμιση συστήματος θέρμανσης/ψύξης, σύστημα ζεστού νερού χρήσης με χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, λοιπές παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας, όπως είναι η εγκατάσταση έξυπνου συστήματος διαχείρισης (smart home), το οποίο συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας.

Ο ανώτατος επιλέξιμος προϋπολογισμός των παρεμβάσεων ενεργειακής αναβάθμισης με ΦΠΑ ανά αίτηση ωφελούμενου, δεν μπορεί να υπερβαίνει:

• α) το γινόμενο του 1,20 ευρώ επί το σύνολο της εκτιμώμενης ετήσιας εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας (kWh), όπως προκύπτει από το Α' Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης


• β) τις 35.000 ευρώ.

Ως κριτήριο αξιολόγησης των προτάσεων ενεργειακής αναβάθμισης που θα υποβληθούν στο πρόγραμμα θα χρησιμοποιούνται οι βαθμοημέρες θέρμανσης, με προτεραιοποίηση σε ψυχρότερες περιοχές. Για τους ωφελούμενους που θα προχωρήσουν σε υπαγωγή στο «Εξοικονομώ 2025», καλύπτοντας την ιδία συμμετοχή με δάνειο, το επιτόκιο της δανειακής σύμβασης, για τις ανάγκες του προγράμματος είναι σταθερό και επιδοτούμενο σε ποσοστό 100%.

Οι αναλυτικοί όροι και οι προϋποθέσεις ένταξης προσδιορίζονται, λεπτομερώς, στον Οδηγό του «Εξοικονομώ 2025», ο οποίος θα δημοσιευτεί εντός των επόμενων ημερών, ώστε να ανοίξει, στη συνέχεια, το πρόγραμμα για υποβολή αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους.

Οι αιτήσεις χρηματοδότησης θα υποβάλλονται μόνον ηλεκτρονικά και υποχρεωτικά μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος του επίσημου δικτυακού τόπου του προγράμματος.

Φορέας υλοποίησης του «Εξοικονομώ 2025» είναι το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ). Παράλληλα, φορέας οικονομικής διαχείρισης του προγράμματος είναι η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα Α.Ε..

Σημειώνεται πως η άμεση εκταμίευση προς τα νοικοκυριά είναι 396 εκατ. ευρώ, ενώ υπάρχουν πρόσθετες δαπάνες, στο πλαίσιο του προγράμματος, για επιδότηση επιτοκίου, διαχειριστικά κόστη, κ.ά.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης, δήλωσε: «Ενισχύουμε την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών της χώρας, μέσα από το πρόγραμμα "Εξοικονομώ 2025", το οποίο υλοποιείται με σημαντικούς πόρους που εξασφαλίσαμε από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και υπερβαίνουν τα 430 εκατ. ευρώ. Λαμβάνουμε, μάλιστα, ειδική μέριμνα για τη στήριξη οικογενειών με μέλος/μέλη ΑμεΑ, τους πληγέντες Θεσσαλίας, οικογένειες με τέσσερα εξαρτώμενα τέκνα και ευάλωτα νοικοκυριά, προβλέποντας αυξημένα ποσοστά επιχορήγησης.

Από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα τα νοικοκυριά θα μπορέσουν, πραγματοποιώντας μια σειρά από παρεμβάσεις (π.χ. αντικατάσταση κουφωμάτων, τοποθέτηση θερμομόνωσης, αναβάθμιση συστήματος θέρμανσης/ψύξης, κ.λπ.), να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, πετυχαίνοντας παράλληλα σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας και χρημάτων στους λογαριασμούς ρεύματος».

Από την πλευρά του ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Νίκος Παπαθανάσης, υπογράμμισε: «Με την απόφαση ένταξης στο Ταμείο Ανάκαμψης του νέου κύκλου του προγράμματος "Εξοικονομώ", διευρύνουμε τις παρεμβάσεις της Κυβέρνησης προς όφελος της προώθησης της Πράσινης Μετάβασης και της δημιουργίας ενός αποδοτικότερου και φιλικότερου προς το Περιβάλλον εθνικού συστήματος ενέργειας. Ταυτόχρονα, ενισχύουμε τους συμπολίτες μας προκειμένου να προχωρήσουν στην αναβάθμιση των κατοικιών τους και μέσω της ενεργειακής απόδοσης να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις επιπτώσεις των ενεργειακών αναταράξεων που προκαλούν οι σύνθετες συνθήκες της συγκυρίας».

euronews

Γλυπτά Παρθενώνα / Η Ντάουνινγκ Στριτ αδειάζει τον Μητσοτάκη - «Όχι σε μόνιμη μεταφορά στην Ελλάδα»

    Εκτός ατζέντας της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Κιρ Στάρμερ ήταν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις της Ντάουνινγκ Στριτ και του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και από δηλώσεις από τη βρετανική πλευρά.

«Η θέση μας δεν έχει αλλάξει» διαμηνύει η Ντάουνινγκ Στριτ για τα Γλυπτά του Παρθενώνα - Οι διαρροές του Μαξίμου και οι επίσημες ανακοινώσεις

Εκτός ατζέντας της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Κιρ Στάρμερ ήταν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις της Ντάουνινγκ Στριτ και του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και από δηλώσεις από τη βρετανική πλευρά.

Παρά τις διαρροές της ελληνικής κυβέρνησης ότι ο «Στάρμερ δήλωσε στον Μητσοτάκη ότι δεν θα σταθεί εμπόδιο σε μία πιθανή συμφωνία της Ελλάδας με το Βρετανικό Μουσείο», από την Ντάουνινγκ Στριτ λένε εκ διαμέτρου αντίθετα.

«Η θέση μας για τα "Ελγίνεια Μάρμαρα" δεν έχει αλλάξει. Παραμένει ένα θέμα που αφορά στο Βρετανικό Μουσείο και η κυβέρνηση δεν έχει σχέδια να αλλάξει τον νόμο και να επιτρέψει μία μόνιμη μεταφορά των Γλυπτών του Παρθενώνα» σημείωσε εκπρόσωπος της βρετανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τον Independent.

Παράλληλα, λίγο πριν τη συνάντηση μεταξύ του Κιρ Στάρμερ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, επισήμανε ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν θα είναι στην ατζέντα του Βρετανού πρωθυπουργού. «Θα επικεντρωθεί στη στήριξη της Ουκρανίας και στην επείγουσα ανάγκη για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα» έλεγε ο ίδιος εκπρόσωπος της Ντάουνινγκ Στριτ. Κάτι που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από την επίσημη ανακοίνωση.

Τι αναφέρει η ανακοίνωση της Ντάουνινγκ Στριτ

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ντάουνινγκ Στριτ, ο Βρετανός πρωθυπουργός ξεκίνησε τη συνάντηση «υπογραμμίζοντας τη σημασία της σχέσης Ηνωμένου Βασιλείου-Ελλάδας και επανέλαβε τη φιλοδοξία του για στενότερη συνεργασία με εταίρους σε όλη την Ευρώπη.

Οι ηγέτες συμφώνησαν ότι υπάρχουν ισχυρές ευκαιρίες για ανάπτυξη και για τις δύο χώρες στο εμπόριο, τις επενδύσεις, την εκπαίδευση και την άμυνα και προσβλέπουν στην ενίσχυση αυτής της συνεργασίας.

Όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, οι πρωθυπουργοί συμφώνησαν να διπλασιάσουν την κοινή δράση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ελλάδας για την αντιμετώπιση αυτής της κοινής πρόκλησης».

«Όσον αφορά τις παγκόσμιες συγκρούσεις, υπογράμμισαν αμφότεροι την ακλόνητη υποστήριξή τους στην Ουκρανία και επανέλαβαν την επείγουσα ανάγκη για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα για να καταστεί δυνατή η περιφερειακή σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.

Ο πρωθυπουργός καλωσόρισε την ελληνική Προεδρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το επόμενο έτος ως ευκαιρία για να συνεχιστούν αυτές οι σημαντικές συζητήσεις.

Συμφώνησαν να μείνουν σε επαφή» τονίζει η Ντάουνινγκ Στριτ.

Τι λέει το Μέγαρο Μαξίμου

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Μεγάρου Μαξίμου, κατά τη συνάντηση εκφράστηκε η αμοιβαία βούληση για ενίσχυση της συνεργασίας των δύο χωρών, με τον Κ. Μητσοτάκη να υπογραμμίζει τη σημασία που αποδίδει η Ελλάδα στις ελληνοβρετανικές σχέσεις. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η σημερινή συνάντηση αποτελεί ευκαιρία για να δοθεί νέα ώθηση σε αυτές.

Στο τραπέζι των συνομιλιών τέθηκαν ζητήματα που αφορούν στην οικονομία, στη ναυτιλία και στον τουρισμό. Επιπλέον επι τάπητος τέθηκε και το προσφυγικό/μεταναστευτικό καθώς επίσης και οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία.

Όπως επισημαίνει το Μέγαρο Μαξίμου οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν τον συντονισμό των δύο χωρών ενόψει της θητείας της Ελλάδας ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά την διετία 2025-26, αλλά και για τις «ευρω-βρετανικές σχέσεις, την αναθέρμανση των οποίων στηρίζει η Ελλάδα, ιδιαίτερα στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας».

Όσον αφορά στο Κυπριακό, ο Κ. Μητσοτάκης «εξέφρασε την ικανοποίησή του για το άτυπο δείπνο των κκ. Χριστοδουλίδη και Τατάρ υπό τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στις 15 Οκτωβρίου στη Νέα Υόρκη και τόνισε ότι προσβλέπει σε επανέναρξη των συνομιλιών».

Αναλυτικά η επίσημη ενημέρωση από το γραφείο Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη:

«Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στο Λονδίνο με τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Sir Keir Starmer.

Οι δύο ηγέτες προχώρησαν σε επισκόπηση των διμερών σχέσεων και εξέφρασαν την αμοιβαία βούληση για ενίσχυση της συνεργασίας.

Ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε τη σημασία που αποδίδει η Ελλάδα στις ελληνοβρετανικές σχέσεις και σημείωσε ότι η συνάντηση αποτελεί ευκαιρία για να δοθεί νέα ώθηση σε αυτές.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκε ολόκληρο το φάσμα της διμερούς συνεργασίας με έμφαση στην οικονομία, τη ναυτιλία και στον τουρισμό.

Οι δύο ηγέτες συζήτησαν ακόμη την κοινή πρόκληση του μεταναστευτικού, στην πρώτη γραμμή της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα ως ευρωπαϊκό σύνορο και ως χώρα πρώτης υποδοχής.

Ο Πρωθυπουργός και ο Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου συζήτησαν ακόμα για τον συντονισμό των δύο χωρών ενόψει της θητείας της Ελλάδας ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά την διετία 2025-26, αλλά και για τις ευρω-βρετανικές σχέσεις, την αναθέρμανση των οποίων στηρίζει η Ελλάδα, ιδιαίτερα στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Sir Keir Starmer αντάλλαξαν ακόμη απόψεις για περιφερειακά και διεθνή ζητήματα με έμφαση στις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία.

Συζητήθηκε ακόμη το Κυπριακό. Ο Πρωθυπουργός εξέφρασε την ικανοποίησή του για το άτυπο δείπνο των κκ. Χριστοδουλίδη και Tatar υπό τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ António Guterres στις 15 Οκτωβρίου στη Νέα Υόρκη και τόνισε ότι προσβλέπει σε επανέναρξη των συνομιλιών.

Κατά την έναρξη της συνάντησης, οι δύο ηγέτες είχαν τον ακόλουθο διάλογο (ανεπίσημη μετάφραση από τα αγγλικά):

Keir Starmer: Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας καλωσορίζω εδώ στη Ντάουνινγκ Στριτ για να οικοδομήσουμε πάνω στην ισχυρή διμερή μας σχέση και να μιλήσουμε για ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος. Προσβλέπουμε στη συνεργασία μαζί σας στον ΟΗΕ, στη νέα σας θέση, ξεκινώντας σε λίγες εβδομάδες από τώρα. Υπάρχει μεγάλος βαθμός σύμπλευσης, οπότε μπορούμε, πιστεύω, να χτίσουμε πολλά πάνω σε αυτά που έχουμε ήδη οικοδομήσει, αλλά και για το μέλλον. Σας καλωσορίζω θερμά.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρωθυπουργέ. Χαίρομαι που είμαι πάλι εδώ, έχουμε πολλά θέματα να συζητήσουμε. Διανύουμε πολυτάραχους καιρούς και πραγματικά θέλουμε να χτίσουμε πάνω στην πολύ ισχυρή εταιρική σχέση που οι δύο χώρες μας έχουν σφυρηλατήσει εδώ και πολλά χρόνια. Θεωρούμε το Ηνωμένο Βασίλειο αναπόσπαστο μέρος όσον αφορά στην αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων ασφαλείας που αντιμετωπίζουμε, όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Θα έχουμε πολλά να συζητήσουμε.

Keir Starmer: Πολύ καλά. Προσβλέπω στις συζητήσεις που θα έχουμε».

πηγή: avgi.gr

«Στείλτε στην Ουκρανία περισσότερα όπλα και... αφήστε για αργότερα τα ειρηνευτικά σχέδια»!, λέει το "γεράκι" του ΝΑΤΟ

    Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε δήλωσε την Τρίτη ότι θέλει τα μέλη της δυτικής στρατιωτικής συμμαχίας να επικεντρωθούν περισσότερο στον οπλισμό της Ουκρανίας παρά στη συζήτηση πιθανών σεναρίων για τον τερματισμό της συνεχιζόμενης ρωσικής εισβολής.

Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου - ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε άκανε αυτές τις δηλώσεις κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ενόψει των συναντήσεων των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες

«Η Ουκρανία δεν χρειάζεται περισσότερες ιδέες για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια ειρηνευτική διαδικασία», είπε ο Ρούτε, τονίζοντας την επείγουσα ανάγκη της χώρας για περισσότερη στρατιωτική βοήθεια και συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.

Αντίθετα, εάν η Ουκρανία ξεκινήσει ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία, όποτε το αποφασίσει, θα πρέπει να είναι σε θέση να διαπραγματευτεί από την ισχυρότερη δυνατή θέση, είπε ο Ρούτε.

«Για να φτάσουμε εκεί, είναι σημαντικό να διοχετευθεί περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία», είπε ο ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, τονίζοντας τις πρόσφατες παραδόσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες.

Ο κορυφαίος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ παρακολουθούσε μια διήμερη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της συμμαχίας στις Βρυξέλλες, με επίκεντρο την υποστήριξη της συνεχιζόμενης άμυνας της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική εισβολή πλήρους κλίμακας.

Ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Αντρίι Σίμπιχα πρόκειται να ενημερώσει τους ομολόγους του στο ΝΑΤΟ για την τρέχουσα κατάσταση των μαχών καθώς το ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας δέχεται αυξημένη πίεση από τις ρωσικές επιθέσεις.

Η Ουκρανία αναμένεται επίσης να ασκήσει νέα ώθηση για ένταξη στη συμμαχία μετά από πρόταση του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky ότι η χώρα του θα μπορούσε να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός με τη Ρωσία εάν το ΝΑΤΟ επεκτείνει την προστασία του στα τμήματα της χώρας που ελέγχονται από την Ουκρανία.

«Αν θέλουμε να σταματήσουμε την δύσκολη φάση του πολέμου, πρέπει να πάρουμε υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ το έδαφος της Ουκρανίας που έχουμε υπό τον έλεγχό μας», δήλωσε ο Ζελένσκι σε συνέντευξή του στο βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι Sky News.

Ο αρχηγός του ΝΑΤΟ είπε ωστόσο ότι η εστίαση της συμμαχίας πρέπει να είναι στην ενίσχυση της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή για να αμυνθεί ενάντια στη ρωσική προέλαση στο ανατολικό μέτωπο.

Η συμμαχία έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί να προσφέρει στην Ουκρανία ένταξη λόγω ανησυχιών ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα κλιμακωθεί σε μια σύγκρουση που περιλαμβάνει το ΝΑΤΟ.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ δεν θα σχολιάσει τις πρόσφατες προτάσεις της επερχόμενης κυβέρνησης του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για την εξασφάλιση της ειρήνης στην Ουκρανία.

Ο Ρούτε είπε ωστόσο ότι όταν επιτευχθεί συμφωνία για την Ουκρανία, «πρέπει να είναι μια καλή συμφωνία» λόγω του κινδύνου να σηματοδοτήσει αδυναμία μας (!) στην Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και άλλες εχθρικές προς το ΝΑΤΟ χώρες.

Οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ σχεδιάζουν επίσης να συζητήσουν τη ρωσική εκτόξευση ενός πειραματικού βαλλιστικού πυραύλου κατά της Ουκρανίας τον περασμένο μήνα και να εξετάσουν τις ανάγκες αεράμυνας της Ουκρανίας.

Ο ρωσικός στρατός είπε ότι ο νέος πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς που εκτόξευσε στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο την περασμένη εβδομάδα μπορεί να πλήξει στόχους σε όλη την Ευρώπη και δεν μπορεί να σταματήσει από συστήματα αεράμυνας.

Η αποτροπή και η άμυνα από ρωσικές υβριδικές επιθέσεις ή πράξεις δολιοφθοράς εναντίον μελών του ΝΑΤΟ είναι επίσης στην ημερήσια διάταξη.

Με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και μια επίθεση από μια συμμαχία ανταρτών στη Συρία, η συζήτηση θα μπορούσε να απομακρυνθεί από το θέμα όταν ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντουλάχ Β' προσχωρήσει στους υπουργούς Εξωτερικών την Τρίτη.

πηγή: Διεθνή Πρακτορεία Ειδήσεων

«O Χριστοδουλίδης κατεδαφίζει την Κυπριακή Δημοκρατία!», του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

    Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάργηση της κυριαρχίας του κυπριακού λαού στο νησί του, η μετατροπή δηλαδή της «Κυπριακής Δημοκρατίας» σε αμιγώς δυτικό προτεκτοράτο, ουσιαστικά και τυπικά, και η εν συνεχεία ένταξή της στο ΝΑΤΟ (με αυτή τη σειρά όμως), μαζί με την επίλυση των ελληνοτουρκικών εις βάρος της Ελλάδας και την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε..

Τι επιδιώκει ο κ. Χριστοδουλίδης με την πομφόλυγα της δήθεν ένταξης στο ΝΑΤΟ; Πού πάει αυτή την υπόθεση;

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος*

Μερικοί αναγνώστες θα σκεφτούν ασφαλώς ότι ο τίτλος μου είναι υπερβολικός, «ακραίος». Τους υπόσχομαι να τους αποδείξω ότι δεν έχει ίχνος υπερβολής με λογικά και πρακτικά επιχειρήματα. Οι Κύπριοι αναγνώστες μου εξάλλου ανήκουν σε μια κοινότητα που αν δεν διακρίθηκε στην υψηλή στρατηγική, έχει αναμφισβήτητο ταλέντο στις επιχειρήσεις και άρα είναι πρακτικοί άνθρωποι που μπορούν να ξεχωρίσουν ελπίζω την πραγματικότητα πίσω από τις αερολογίες.

Σε δύο προηγούμενα άρθρα μου (εδώ και εδώ) υποστήριξα ότι το νέο «όραμα Χριστοδουλίδη» για δήθεν ένταξη στο ΝΑΤΟ, που όπως έγραψε η Καθημερινή «θάμπωσε» την αμερικανική ηγεσία (!), είναι στην πραγματικότητα «όραμα Νούλαντ και Πενταγώνου». Η Κύπρος δεν πρόκειται να ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ εάν δεν δεχθεί προηγουμένως να αυτοδιαλυθεί και αν δεν συμφωνήσει και η Τουρκία σε μια μορφή σχεδίου Ανάν. Ακόμα κι αν μια ένταξη ήταν δυνατή, θα ήταν αντίθετη με ζωτικά συμφέροντα του κυπριακού λαού και κράτους (*).

Ήδη άλλωστε, αντιληφθέντες στο Προεδρικό της Λευκωσίας, ότι το παραμύθι της ένταξης στο ΝΑΤΟ κινδυνεύει να καταρρεύσει, άρχισαν τις «επεξηγήσεις» ότι δεν εννοούν ότι τώρα θα υποβληθεί η αίτηση ένταξης, ότι εννοούν γενικώς τις σχέσεις με τη Συμμαχία και τους Αμερικανούς και διάφορα άλλα μάλλον ακατανόητα, που θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει σε ένα και μόνο επιχείρημα σε απλά νεοελληνικά: «Κάνουμε ό,τι θέλουν οι Αμερικανοί γιατί έτσι γίνεται πιο ισχυρή η Κύπρος». Για όποιον θέλει την τελευταία εκδοχή της κυβερνητικής προσπάθειας να δημιουργηθεί μια συνοχή στην όλη υπόθεση, παραπέμπουμε στο άρθρο του «Φιλελεύθερου», όπου η αρχική «ένταξη στο ΝΑΤΟ» της «Καθημερινής» έγινε «παράθυρο στρατιωτικής αναβάθμισης επιπέδου ΝΑΤΟ». Δηλαδή εντάξει, μπορεί να μην μπούμε στο ΝΑΤΟ, αλλά θα είναι σαν να έχουμε μπει. Δεν ξέρουμε βέβαια τι θα έχει συμβεί στην όλη υπόθεση μέχρι να δημοσιευτεί το άρθρο μας. Σημειωτέον ότι, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα κυπριακά πολιτικά κόμματα δεν γνωρίζουν τίποτα για την υπόθεση, ενώ ήδη έχει αρχίσει η διαπραγμάτευση επ’ αυτών με τον ίδιο τον κ. Ερντογάν στις συναντήσεις του κ. Χριστοδουλίδη μαζί του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάργηση της κυριαρχίας του κυπριακού λαού στο νησί του, η μετατροπή δηλαδή της «Κυπριακής Δημοκρατίας» σε αμιγώς δυτικό προτεκτοράτο, ουσιαστικά και τυπικά, και η εν συνεχεία ένταξή της στο ΝΑΤΟ (με αυτή τη σειρά όμως), μαζί με την επίλυση των ελληνοτουρκικών εις βάρος της Ελλάδας και την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., ώστε να αγκιστρωθεί όσο πιο πολύ μπορεί στη Δύση και να πρακτορεύσει τις αμερικανικές πολιτικές στην Ε.Ε., συνιστούν στρατηγικές επιδιώξεις των Ηνωμένων Πολιτειών εδώ και πολλές δεκαετίες. (**)

Ας κρατήσουμε όμως προς το παρόν στο μυαλό μας τον «στρατηγικό» ορίζοντα και ας εξετάσουμε τώρα τον τακτικό. Γιατί, ακόμα και αν οι ΗΠΑ δεν φτάσουν στην πλήρη εκπλήρωση του «οράματος» που έχουν για τη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ και την ανατολική Μεσόγειο, η πολιτική που (έβαλαν να) ακολουθεί ο κ. Χριστοδουλίδης, θα έχει πολύ μεγάλες συνέπειες πολύ προτού φτάσουμε στον στρατηγικό ορίζοντα, ακόμα κι αν δεν φτάσουμε ποτέ. Τι επιδιώκει ο κ. Χριστοδουλίδης με την πομφόλυγα της δήθεν ένταξης στο ΝΑΤΟ; Πού πάει αυτή την υπόθεση;

1. Αμερικανική απόβαση στη Μεγαλόνησο

Το πρώτο που θα γίνει είναι, όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα, ότι αντί να έχουμε την «αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, που ήταν η μόνιμη επιδίωξη όλων των κυπριακών κυβερνήσεων, θα μονιμοποιηθεί και θα επεκταθεί η ήδη υπάρχουσα αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο, με τη δημιουργία δύο αμερικανικών βάσεων, μία στο Μαρί και μία στη νυν βάση Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο.

Η παρουσία βρετανικών βάσεων στην Κύπρο ουδόλως εμπόδισε πάντως την τουρκική εισβολή του 1974, όπως και οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα ουδόλως εμπόδισαν την τουρκική επιθετικότητα, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέστειλε προσωρινά τη λειτουργία της βάσης στη Νέα Μάκρη στην κρίση του 1987, για να μην υπονομεύσει την ελληνική άμυνα έναντι της Τουρκίας.

Ουδείς βεβαίως εξήγησε για ποιο λόγο οι νέες βάσεις στην Κύπρο θα ενισχύσουν την άμυνα του νησιού απέναντι στην Τουρκία. Γιατί δεν ζητάει ο κ. Χριστοδουλίδης από τις ΗΠΑ, έναντι τόσων παραχωρήσεων που τους κάνει να δώσουν εγγυήσεις ασφαλείας στην Κυπριακή Δημοκρατία;

Οι αμερικανικές βάσεις στην Κύπρο δεν προορίζονται για σύγκρουση με την Τουρκία. Εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολέμων κατά της Ρωσίας και του Ιράν. Δεν αυξάνουν την ασφάλεια της νήσου, την κάνουν πιθανό στόχο ακόμα και πυρηνικών πληγμάτων αν η κατάσταση εκτραχυνθεί σε ένα από τα δύο μέτωπα. Αυτό δεν είναι πια θεωρητική άσκηση, είναι προφανής κίνδυνος.

Αλλά δεν είναι ο μόνος. Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί σε άλλες που καταστρέφουν ολοσχερώς τις σχέσεις της Κύπρου με τους παραδοσιακούς συμμάχους της όπως η Ρωσία, οι Άραβες και το Ιράν. Αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία έχει επιβιώσει των εναντίον της επιβουλών σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της διπλωματικής, πολιτικής και στρατιωτικής (με όπλα) συνδρομής της Μόσχας. Όσο για το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος δεν έχει αναγνωριστεί από τον ισλαμικό κόσμο εξαιτίας της αντίθεσης των Παλαιστινίων, της Συρίας, του Ιράν κλπ.. Σε ποιόν θα στηριχθεί αύριο η Λευκωσία αν θελήσει να αντισταθεί σε διπλωματικές, οικονομικές ή στρατιωτικές πιέσεις, που απετέλεσαν το «ψωμοτύρι» της αμερικανικής και βρετανικής πολιτικής απέναντι στην Κύπρο.

Τι περιθώρια ανεξαρτησίας σε οποιοδήποτε θέμα θα έχει οποιαδήποτε αυριανή κυπριακή κυβέρνηση, όταν ο αμερικανικός στρατός θα είναι κυρίαρχος στο νησί, όπου ήδη το FBI έχει προσκληθεί επισήμως από τον κ. Χριστοδουλίδη να ελέγξει τη χώρα του, υποκαθιστώντας τις κυπριακές δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όταν ολοκληρώνεται η εκδίωξη των Ρώσων κεφαλαιούχων, που βοήθησαν την Κύπρο να επιβιώσει του Μνημονίου της. ‘Όταν όλη η ιθύνουσα τάξη και της Κύπρου παρακολουθείται από τα διαβόητα ισραηλινά βαν; Και όπου οι Ισραηλινοί αγοράζουν τώρα τα πάντα;

Ακόμα και να διατηρηθεί στους τύπους η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υφίσταται στην ουσία. Αυτό δεν είναι «επίπεδο ΝΑΤΟ», είναι «επίπεδο Μπανανίας» (***) και ακόμα χειρότερα και ένα τέτοιο καθεστώς εγκυμονεί τεράστιους μακροχρόνιους κινδύνους όχι μόνο για την ευημερία, αλλά και για την ίδια την παρουσία των Ελλήνων στο νησί. (Βλ. σχετικά και το βιβλίο μας «Η Κύπρος στο στόχαστρο. Γιατί θέλουν μια Κύπρο χωρίς Έλληνες», από τις εκδόσεις Ινφογνώμων).

2. Αναβαθμισμένη αμυντική και εξοπλιστική συνεργασία με τις ΗΠΑ

Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει να απαλλαγεί το ταχύτερο από ρωσικά όπλα, στα οποία κυρίως στηρίζεται τώρα η Κύπρος και να τα αντικαταστήσει με αμερικανικά, αν και όσα δεήσουν να της παράσχουν οι ΗΠΑ που διατηρούν ακόμα σε μερική ισχύ το εμπάργκο όπλων εναντίον του θύματος μιας εισβολής που οργάνωσαν οι ίδιοι!

Σε καλό να μας βγει. Τα αμερικανικά όπλα πάντως έχουν την εξής καταπληκτική ιδιότητα, να είναι περισσότερο λειτουργικά κυρίως όταν η λειτουργία τους εξυπηρετεί την πολιτική των ΗΠΑ.

Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ, οι στενότατες σχέσεις με τις ΗΠΑ και τα αμερικανικά όπλα δεν εμπόδισαν την Τουρκία να ασκήσει, συχνά με την ενθάρρυνση των «συμμάχων» μια διαρκή επιθετική πολιτική κατά της Ελλάδας επί 70 χρόνια.

3. Ένταξη στο πρόγραμμα «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» του ΝΑΤΟ

Αυτόν τον οργανισμό εννοούν πιθανότατα όταν αναφέρονται σε «προθάλαμο» του ΝΑΤΟ. Φυσικά δεν υπάρχει κανένας αυτοματισμός στο να περάσει κανείς από τον προθάλαμο στον θάλαμο. Ο οργανισμός αυτός αποσκοπεί στο να ελέγξει η Συμμαχία τους στρατούς των συμμετεχόντων περισσότερο «ΝΑΤΟϊκούς» από πάσης απόψεως. Για το ΝΑΤΟ η Τουρκία, δηλαδή ο άμεσος στρατιωτικός αντίπαλος της Κύπρου είναι σύμμαχος και όχι αντίπαλος. Μια ακραία περίπτωση εναρμόνισης των εθνικών στρατών με το ΝΑΤΟ υπήρξε ο ελληνικός στρατός που, απολύτως εξαρτημένος από τις ΗΠΑ, οργάνωσε μάλλον την αποφυγή κάθε άμυνας απέναντι στην τουρκική εισβολή στα 1974.

Υπό τις παρούσες διεθνείς συνθήκες, πρόκειται εξάλλου μάλλον για «Συνεταιρισμό για τον Πόλεμο». Η ένταξη εμπλέκει περαιτέρω την Κύπρο στις διεξαγόμενες πολεμικές συγκρούσεις και πιθανές μελλοντικές.

4. Άρση κυπριακών βέτο στην Ε.Ε. και βοήθεια στις τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες

Μπορεί να είναι μόνο προθάλαμος ο «συνεταιρισμός για την ειρήνη», αλλά δεν παύει και αυτός να έχει εισιτήριο και μάλιστα άμεσα απαιτητό από την αγαπητή φίλη Τουρκία, που διαθέτει και εδώ βέτο. Όπως μας λέει πάλι η «Καθημερινή»: «Για να επιτευχθεί όμως αυτό (η είσοδος στον προθάλαμο), θα πρέπει να έχει προηγηθεί σειρά αλυσιδωτών γεγονότων, τα οποία έχουν ως βασική αφετηρία θετικές εξελίξεις στο κυπριακό πρόβλημα και πρόοδο στα ευρωτουρκικά. Μέσω αυτών θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ξεκλειδώσει η συνεργασία της Αγκυρας με ευρωπαϊκούς οργανισμούς και φορείς πολύ χρήσιμους για την ίδια και τις βιομηχανίες της, κάτι που έως σήμερα προσκρούει στην άρνηση και στο βέτο της Λευκωσίας.»

Βεβαίως. Γιατί δεν μας λένε αυτούς τους οργανισμούς; Γιατί δεν μας λένε ποιες τουρκικές βιομηχανίες θα ωφεληθούν;

Πρόκειται πιθανότατα για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άυνας. Και οι βιομηχανίες που θα ωφεληθούν θα είναι πρώτα από όλα οι τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες. Δηλαδή θα τις βοηθήσουμε να παράγουν περισσότερα και καλύτερα όπλα και θα χρειαστούμε μετά να χρεοκοπήσουμε για να αγοράσουμε όπλα για να τα αντιμετωπίσουμε… Πιθανώς πρόκειται επίσης για την τελωνειακή ένωση Τουρκίας-Ε.Ε..

Για να τα δώσουμε αυτά δεν θα ζητήσουμε τουλάχιστον να αναγνωρίσει η Άγκυρα την Κυπριακή Δημοκρατία ή να φύγει ο κατοχικός στρατός και να αντικατασταθεί από μια διεθνή ειρηνευτική δύναμη. Όχι. Τι θα ζητήσουμε; Να εγκαταλείψει τη θέση για τα «δύο κράτη» και να αποδεχθεί τη δική μας θέση, που είναι η και τυπική παραχώρηση στους ξένους ολόκληρης της νήσου, όχι μόνο της μισής που διεκδικεί η Άγκυρα.

Θα ανοίξει με τον τρόπο αυτό και η καρκινοβατούσα σήμερα πορεία προς πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., εν πολλοίς με τους όρους της, που θα αφαιρέσει από την Ελλάδα έναν από τους κύριους λόγους που επικαλέστηκε ο Καραμανλής για να μας βάλει στην ΕΟΚ. ‘Ότι θα είμαστε δηλαδή μέλος μιας ισχυρής Ένωσης στην οποία δεν θα ανήκει η Τουρκία.

Αυτό δεν είναι εξωτερική πολιτική είναι αυτοκτονία κράτους. Θα μου πείτε ίσως, μα παραχωρούν το κράτος χωρίς αντάλλαγμα; Όχι, ασφαλώς θα υπάρξει αντάλλαγμα. Υποθέτω το ακαταδίωκτο για την ουρανομήκη διαφθορά της κυπριακής πολιτικής τάξης.

Θα επιτρέψει άραγε η σημερινή γενιά των Ελλήνων της Κύπρου, της «καταπληκτικής πλειοψηφίας» του κυπριακού λαού, όπως τους ονόμαζε κάποτε το ΑΚΕΛ, να τερματισθεί τόσο άδοξα ο βίος του κράτους που κληρονόμησαν από τους παππούδες και τους πατεράδες τους;

ΥΓ. Μήπως παιδιά να μετονομάσετε και αυτή την βάση Ανδρέας Παπανδρέου; Έλεος πια. Δεν σας φταίει τίποτα η μνήμη του ανθρώπου, που, ότι και να του προσάψει κανείς, αγωνίστηκε και για την Κύπρο και για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Σημειώσεις

 (*) Να υπενθυμίσουμε με την ευκαιρία στους «αδελφούς Κυπρίους», που κορδώνονται και ψηλώνουν κάθε φορά που συναντάνε Αμερικανούς επισήμους, ότι οι συμβουλές και τα σχέδια της κυρίας Νούλαντ δεν είχαν πάντα ευτυχή κατάληξη. Πίστευε ενδεχομένως ότι με ότι κάνει στο Κίεβο θα έπληττε καίρια τη θέση της Ρωσίας διεθνώς. Σήμερα το ΝΑΤΟ βρίσκεται ενώπιον μιας πιθανής στρατηγικής ήττας στην Ουκρανία, η Δύση έχει απομονωθεί διεθνώς και ο κόσμος μας έχει φτάσει στα πρόθυρα μιας πυρηνικής καταστροφής. Ακόμα και ο ίδιος ο Μπάιντεν αναγκάστηκε να την απολύσει! Πολύ χρήσιμη θα ήταν για την Κύπρο και η μελέτη της πρόσφατης εμπειρίας της Αρμενίας. Ούτε θα επιχειρήσουμε εδώ να παραθέσουμε λίστα όσων πίστεψαν στην Αμερική και του τι τους συνέβη, από τον Ιωαννίδη έως τον Τσίπρα και από τον Μιλόσεβιτς στον Σαντάμ και στον Καντάφι, γιατί θα χρειαζόμαστε βιβλίο, όχι άρθρο. 

(**) Εκεί αποσκοπούσε και το σχέδιο Χόλμπρουκ που ανέλαβαν να πραγματοποιήσουν στο παρελθόν οι Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Γλαύκος Κληρίδης, προσέκρουσαν όμως στο δημοψήφισμα του 2004, όπως τώρα οι Χριστοδουλίδης και Μητσοτάκης εκτελούν τα σχέδια Νούλαντ. Το «αφήγημα», το παραμύθι δηλαδή τότε, ήταν ότι η ειρήνη με τους Τούρκους. Το παραμύθι σήμερα είναι η δήθεν ενίσχυση της εθνικής μας ισχύος δια της πλήρους υποταγής μας στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ (που βαφτίζονται «στρατηγική σχέση» ή και «συμμαχία»).

(***) Σύμφωνα με την αρθρογραφία της Jerusalem Post και οι Ισραηλινοί ενδιαφέρονται επίσης να αποκτήσουν ναυτικές βάσεις στην Κύπρο και σε νησιά του Αιγαίου.

πηγή: konstantakopoulos.gr

(*) O Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας....

Σωκράτης Φάμελλος / «Όσοι αισθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα τους πρέπει να επιστρέψουν» (vid)

    Ανοιχτό προσκλητήριο προς όλους απηύθυνε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος σε συνέντευξή του στην εκπομπή "ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ " του MEGA και την δημοσιογράφο-παρουσιάστρια Νίκη Λυμπεράκη.  

«Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει, να δυναμώσει και να μεγαλώσει, πρώτα απ’ όλα κοινωνικά και πολιτικά». Αυτό υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Σωκράτης Φάμελλος σε συνέντευξή του στο Mega και απηύθυνε προσκλητήριο για επιστροφή στο κόμμα όσων έχουν αποχωρήσει από το 2023 αλλά και νωρίτερα.

Εντολή του κόσμου είναι να γίνει καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, τόνισε ο Σωκράτης Φάμελλος. «Όλοι όσοι νιώθουν τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα τους πρέπει να επιστρέψουν» σημείωσε χαρακτηριστικά.

«Το προσκλητήριο επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να είναι ευρύ και μεγάλο, να αφορά όλη την κοινωνία και να αφορά την περίοδο ακόμα και πριν το ‘23. Δεν είναι μόνο στο επίπεδο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης η πρόσκληση. Αφορά και τους πολίτες. Ειλικρινά σας το λέω. Πιστεύω σε έναν μεγαλύτερο και πιο δυνατό ΣΥΡΙΖΑ» τόνισε.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώθηκε και απαξιώθηκε σε έναν βαθμό και αυτός ήταν ο λόγος που μας ώθησε να θέσουμε ζήτημα εκλογής ηγεσίας και εμένα να θέσω υποψηφιότητα. Πρέπει να επιστρέψει η σοβαρότητα, η αξιοπιστία, ο δυναμισμός» ανέφερε.

Σε ό,τι αφορά την προεδρία του Στέφανου Κασσελάκη, ο Σωκράτης Φάμελλος έκανε λόγο για «αρνητική παρένθεση», αποδίδοντας την εκλογή του στα ελλείμματα δημοκρατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ που υπήρχαν. Η επιθυμία του κόσμου να υπάρξει ηγεσία που να σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ οδήγησε τελικά στο αντίθετο, είπε.

Για τον αποκλεισμό δε την υποψηφιότητας Κασσελάκη είπε ότι «η δική μου πρόταση ήταν να πάμε σε εκλογή από την βάση χωρίς την πρόταση μομφής και την καθαίρεσή του, εκείνος δεν δέχθηκε».

«Είναι πολύ σημαντικό να γίνει η αξιολόγηση αυτής της αρνητικής παρένθεσης του τελευταίου χρόνου για να αλλάξουμε πράγματα. Να έχουμε δημοκρατική λειτουργία και να αξιοποιήσουμε τη συλλογικότητα. Να γυρίσουμε στο "εμείς". Είναι η πρόταση που έκανα στην προεκλογική περίοδο» ανέφερε.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ρωτήθηκε για το θέμα της επιστροφής των εδρών και για την παλαιότερη προσχώρηση του Θανάση Θεοχαρόπουλου. Όπως είπε, δεν είναι ίδια περίπτωση καθώς είχε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ ως επικεφαλής μίας εκλογικής συνεργασίας και όταν αποχώρησε δεν του ζητήθηκε η έδρα.

Για τον Παύλο Πολάκη, είπε ότι έχει βρεθεί τρεις φορές μαζί του και τόνισε ότι στο εξής θα έχει σημαντικό ρόλο. Ερωτηθείς δε αν θα υπάρξει δυαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε με έμφαση: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα είναι συγκροτημένο κόμμα με ενιαίο λόγο. Δεν υπάρχουν ψηφοφόροι του Πολάκη ή του Φάμελλου».

Ο Σωκράτης Φάμελλος ξεκαθάρισε ακόμη ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα διαφάνειας και συμμετοχής, τόσο στην εκλογή των συνέδρων όσο και στην εκλογή αρχηγού.

Τέλος, για τον Νίκο Παππά είπε ότι «δεν υπάρχει κανένα ζήτημα στις σχέσεις τους ή επίλυσης λογαριασμών, ούτε με την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο. Η εντολή της κάλπης είναι να προχωρήσουμε μαζί. Λάθη έχουν γίνει από πολλούς, πρέπει όμως να πάμε μπροστά».

«Πολιτικό κεφάλαιο ο Αλέξης Τσίπρας»

«Θεωρώ τον Αλέξη Τσίπρα πολιτικό κεφάλαιο. Είναι πολύ σημαντική και η κυβέρνηση στην οποία είχα την τιμή να είμαι μέλος, αλλά και το έργο το οποίο παραδώσαμε μέχρι το 2019. Έχει και τώρα ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, είναι στο Συμβούλιο της Ευρώπης και έχει και πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες το Ινστιτούτο του» είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναφερόμενος στον πρώην πρωθυπουργό.

«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και προφανώς είπε ότι θέλει να στηρίξει πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που θα οδηγήσουν στην προοδευτική απάντηση που έχει ανάγκη η κοινωνία. Ο ίδιος μας ζήτησε την επανεκκίνηση πέρυσι τον Ιούλιο και έχουμε υποχρέωση απέναντι σε όλους τους πολίτες, όχι μόνο στον πρώην πρωθυπουργό, να κάνουμε αυτή την επανεκκίνηση πράξη» σημείωσε.

Τι είπε για τους απλήρωτους εργαζόμενους της «Αυγής» και του «Κόκκινου»

Ο Σωκράτης Φάμελλος ρωτήθηκε και για τις κινητοποιήσεις των απλήρωτων εργαζομένων στην «Αυγή» και στο «Κόκκινο». «Δυστυχώς, υπάρχουν συνάδελφοί σας στην Αυγή και στο Κόκκινο που έχουν τρεις μήνες απλήρωτοι. Οποιαδήποτε συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από την καταβολή των δεδουλευμένων. Δεν θα μπορούσα μέσα σε μια βδομάδα να το λύσω…» είπε.

«Θα ενημερώσω την Πολιτική Γραμματεία για τα πρώτα βήματα τα οποία έχουν γίνει. Έγινε οικονομική εξόρμηση την ημέρα των εκλογών, ώστε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να συνεισφέρουν. Το είχα ζητήσει εγώ προεκλογικά από την Πολιτική Γραμματεία και υλοποιήθηκε. Πρέπει να συνεχιστεί η καμπάνια, γιατί χρειαζόμαστε περισσότερη ενίσχυση, αλλά σίγουρα δεν θα ξεκινήσει η συζήτηση για την επόμενη μέρα των Μέσων αν δεν βρούμε λύση στα δεδουλευμένα. Πρέπει να λύσουμε πρώτα απ’ όλα αυτό το πρόβλημα και πρέπει να το λύσουμε πολύ πριν τις γιορτές» πρόσθεσε.

Αν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, το μετρό της Θεσσαλονίκης θα είχε τελειώσει εδώ και 3 χρόνια

Ο Σωκράτης Φάμελλος αναφέρθηκε και στο μετρό της Θεσσαλονίκης. «Το μετρό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο και είχα την τιμή το πρώτο διάστημα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθήσω μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Μπουτάρη, τον Ανδρέα Κουράκη, τον Χρήστο Σπίρτζη και προφανώς με τον Αλέξη Τσίπρα να ξαναξεκινήσει το έργο, γιατί ήταν σταματημένο. Είναι ένα έργο για το οποίο δουλέψαμε πάρα πολύ» τόνισε.

«Αν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ το έργο θα είχε τελειώσει εδώ και τρία χρόνια. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγινε το 50% του έργου σε τέσσερα χρόνια» σημείωσε, ενώ χαρακτήρισε μικρόψυχο αυτό που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Αν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ταχύτητες που έτρεχε τότε το έργο, θα είχε παραδοθεί και η γραμμή στην Καλαμαριά και θα προχωρούσε προς ολοκλήρωση η γραμμή στο αεροδρόμιο» συμπλήρωσε.

πηγές ΑΥΓΗ και MEGA TV

Η δικαιοδοσία της Ε.Ε. επί της ελληνοτουρκικής διαφοράς για την ΑΟΖ: Η Ελλάδα οφείλει να παραπέμψει άμεσα την Ελληνο-Τουρκική διαφορά στο Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας

Η Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ – Τουρκίας της 12ης Σεπτεμβρίου 1963, στο Άρθρο 25 ρητά ορίζει ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος δύναται να προσφεύγει στο Συμβούλιο Συνδέσεως για οποιαδήποτε διαφορά που αφορά στην εφαρμογή ή την ερμηνεία της Συμφωνίας και ενδιαφέρει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ένα Κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή την Τουρκία...

Γράφουν οι: 

Δρ. Γεώργιος Ανθρακεύς* και,
Γεώργιος Δασκαλούλης**

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) είναι το πλαίσιο βάσει του οποίου η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), δια της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ ρυθμίζει μια σειρά από ζητήματα, όπως είναι, μεταξύ άλλων, οι τομείς που περιλαμβάνονται στο Άρθρο 8 της Οδηγίας, δηλαδή οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές για την έρευνα, η εκμετάλλευση και η εξόρυξη πετρελαίου, φυσικού αερίου καθώς και άλλων ενεργειακών πόρων, ορυκτών και αδρανών υλικών, η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, καθώς και οι υποθαλάσσιοι αγωγοί και τα καλώδια.

Με άλλα λόγια, ο ΘΧΣ είναι ο τρόπος με τον οποίον η ΕΕ προβαίνει, δια των κρατών μελών της, στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, στο πνεύμα δηλαδή της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, την γνωστή σε όλους μας UNCLOS, την οποία και ενσωμάτωσε στο Κοινοτικό Δίκαιο το 1998.

Πρόσφατα, η ΕΕ προέβη σε μια ανακολουθία: Από την μία αναγνώρισε την διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ (Great Sea Interconnector) με υποθαλάσσια καλώδια ως Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος, βγάζοντας 800 εκ. από τα ταμεία CEF / ETSF, χωρίς όμως να υπάρχει ολοκληρωμένη έκθεση ΘΧΣ από την Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή εκκρεμεί η από 21 Δεκεμβρίου 2023 προσφυγή της Κομισιόν εναντίον της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λόγω της μη υποβολής, από πλευράς Ελλάδας, της απαιτούμενης έκθεσης ΘΧΣ του Άρθρου 14 της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ προς την ΕΕ.

Με αφορμή το συμβάν του περασμένου Ιουλίου στην Κάσο, η ΕΕ, δια της επιστολής της αξιωματούχου της κας. Catharina Sikow-Magny, ενημέρωσε την Ελληνική Κυβέρνηση ως προς την πρόθεση της ΕΕ να στηρίξει το project με όλα τα διαθέσιμα διπλωματικά μέσα.

Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν να προβούν, η Ελλάδα και η Κύπρος, στην απορρόφηση της όποιας μελλοντικής προκύπτουσας ζημίας ως προς την καθυστέρηση της υλοποίησης του έργου, αναλαμβάνοντας το γεωπολιτικό ρίσκο που προκύπτει ως προϊόν της Τουρκικής επιθετικότητας.

Το τρίτο συμβαλλόμενο μέρος του project GSI, δηλαδή το Ισραήλ, από τον Οκτώβρη του 2023 εμπλέκεται, κατά παράβαση της ενδιάμεσης απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και με εκδοθέν διεθνές ένταλμα σύλληψης κατά του προέδρου του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, σε πόλεμο με αβέβαιες συνέπειες ως προς την υλοποίηση του project.

Και ενώ λοιπόν το GSI φαντάζει, δια τους προαναφερθέντες λόγους, αδύνατον να ολοκληρωθεί, εντούτοις η Ελλάδα και η Κύπρος σπεύδουν να επωμιστούν από τώρα την ζημία. Μήπως η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να αντέξουν επιπλέον δημοσιονομικό εκτροχιασμό; Μήπως θεωρούν ότι οι περιπτώσεις της Τουρκικής αδιαλλαξίας και η πολιτική Νετανιάχου δεν αποτελούν εμπόδια στην υλοποίηση του έργου;

Το ζήτημα της απευθείας παραπομπής της διαφοράς με την Τουρκία σε Ευρωπαϊκό forum

Όπως αναφέρει και το ΥΠΕΞ στην επίσημη ιστοσελίδα του, «η Ελλάδα έχει αποδεχθεί με δήλωσή της την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης με τις εξαιρέσεις που ρητά ορίζονται στο κείμενο αυτής». Στην περίπτωση αυτή των εξαιρέσεων πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και η δικαιοδοσία του δικαστηρίου της ΕΕ στο Λουξεμβούργο βάσει του άρθρου 25 παρ. 2 της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΟΚ – Τουρκίας της 12^ης Σεπτεμβρίου 1963.

[…] Επιπλέον, η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος από το 1995 στη Σύμβαση των ΗΕ  για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982), η οποία περιέχει και μηχανισμό επίλυσης διαφορών. Με δήλωσή της το 2015 εξαίρεσε από τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Σύμβασης τις οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών, σύμφωνα με το άρθρο 298 αυτής […]».

Η UNCLOS δημοσιεύθηκε στο Φύλλο Κυβερνήσεως των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (L 179/3 EL) την 23^η Ιουνίου 1998 και δια του τρόπου αυτού κατέστη και ευρωπαϊκό δίκαιο δημιουργώντας ταυτόχρονα και συντρέχουσα αρμοδιότητα της ΕΕ για ζητήματα που εμπίπτουν στην Σύμβαση αυτή. Δημιουργήθηκε έτσι de jure δοτή αποκλειστική αρμοδιότητα του δικαστηρίου της ΕΕ στο Λουξεμβούργο για ζητήματα που εμπεριέχονται ρητώς στην UNCLOS και αποτελούν, από την 23^η Ιουνίου 1998 και ευρωπαϊκό δίκαιο.

Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι επιδιώκει, στο πλαίσιο της Χάγης, να επιλύσει τη  – μοναδική – διαφορά που υφίσταται μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, οφείλει να συμμορφώνεται και με το ευρωπαϊκό δίκαιο, διότι το κοινοτικό κεκτημένο αποτελεί για την ίδια, ως χώρα μέλος της ΕΕ, δεσμευτικό πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα υποχρεούται να εφαρμόζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες, αλλά και να αποδέχεται την αρμοδιότητα, τόσο της ΕΕ, όσο και του Δικαστηρίου της ΕΕ.

Στο παρελθόν προτείναμε, με αφορμή ζητήματα που εμπίπτουν της αποκλειστικής αρμοδιότητος της, ΕΕ όπως είναι η αλιεία, να παραπεμφθεί το θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ στο δικαστήριο της ΕΕ του Λουξεμβούργου, εξετάζοντας πιθανές πλάγιες κατευθύνσεις, δεδομένου ότι η Τουρκία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ, με την οποία δεσμεύεται αποκλειστικά στα πλαίσια της Συμφωνίας Σύνδεσης Τουρκίας – ΕΟΚ της 12^ης Σεπτεμβρίου 1963.

Καθώς προκύπτει ότι το ζήτημα εμπίπτει της συντρέχουσας αρμοδιότητος Ελλάδος – ΕΕ σύμφωνα με το Άρθρο 4.1, 4.2(γ) και (θ) της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) περί εδαφικής συνοχής και ενέργειας, καθώς και της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας που περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά το Άρθρο 32 ή/και του Άρθρου 42 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε γίνεται σαφές ότι στην περίπτωση που υποτεθεί πως η διαφορά της Ελληνοτουρκικής ΑΟΖ ή, αν προτιμάτε, του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ελλάδος, δύναται να παραπεμφθεί σε Ευρωπαϊκό forum, δηλαδή του δικαστηρίου της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, τότε το απαιτούμενο locus standi που απαιτείται δια την παραπομπή της Τουρκίας υφίσταται, όχι μόνον υπέρ της Ελλάδας, αλλά και υπέρ της ΕΕ.

Εντός Ευρωπαϊκού δικαστηρίου

Πώς όμως μπορεί να τεκμηριωθεί, πλην του locus standi, το απαιτούμενο lex fori, ώστε να μπορεί η Ελλάδα ή/και η ΕΕ να παραπέμψουν δεσμευτικά το – μη μέλος της ΕΕ, αλλά υποψήφιο προς ένταξη όπου προκύπτουν υποχρεώσεις τήρησης του κοινοτικού κεκτημένου – κράτος της  Τουρκίας και να διεκδικήσουν τα όποια δικαιώματά τους εντός ενός Ευρωπαϊκού δικαστηρίου;

Η Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ – Τουρκίας της 12^ης Σεπτεμβρίου 1963, στο Άρθρο 25 ρητά ορίζει ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος δύναται να προσφεύγει στο Συμβούλιο Συνδέσεως για οποιαδήποτε διαφορά που αφορά στην εφαρμογή ή την ερμηνεία της Συμφωνίας και ενδιαφέρει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ένα Κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή την Τουρκία. […] Το Συμβούλιο Συνδέσεως δύναται να ρυθμίσει τη διαφορά δι’ αποφάσεως. Δύναται επίσης να αποφασίσει να υποβάλει τη διαφορά στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ή σε οποιοδήποτε άλλο υφιστάμενο δικαστικό όργανο.

Το Πρόσθετο Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο της Συμφωνίας Σύνδεσης (ΧΠΣΣ) ΕΟΚ – Τουρκίας που υπεγράφη στις Βρυξέλλες στις 23 Νοεμβρίου 1970 προβλέπει, στο Άρθρο 60(2) ότι  αν δημιουργούνται σοβαρές διαταραχές σε τομέα τής οικονομικής δραστηριότητος της Κοινότητος ή σε ένα ή σε περισσότερα Κράτη μέλη ή τίθεται σε κίνδυνο η εξωτερική οικονομική της σταθερότητα ή αν ανακύπτουν δυσχέρειες, που οδηγούν σε επιδείνωση τής οικονομικής καταστάσεως μιας περιοχής τής Κοινότητος, αυτή δύναται να λάβει ή να εξουσιοδοτήσει το ή τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέλη να λάβουν τα αναγκαία μέτρα διασφαλίσεως. Τά μέτρα αυτά καθώς και ο τρόπος εφαρμογής τους κοινοποιούνται αμελλητί στό Συμβούλιο Συνδέσεως.

Στην Απόφαση υπ’αριθμόν 1/95 του Συμβουλίου Συνδέσεως της 22^ης Δεκεμβρίου του 1995, η Τουρκία δεσμεύτηκε ότι αναγνωρίζει το δικαίωμα κράτους μέλους της ΕΕ να παραπέμψει σχετική διαφορά, δηλαδή, διαφορά που επιδεινώνει ή διαταράσσει την οικονομική κατάσταση ή την σταθερότητα ενός Κράτους Μέλους της ΕΕ, σε ειδικό Διαιτητικό Δικαστήριο με έδρα τις Βρυξέλλες, διατυπώνοντας ότι εάν το Συμβούλιο Σύνδεσης αποτύχει στην επίλυση μιας διαφοράς […], εντός έξι μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία αυτή η διαδικασία κινήθηκε, κάθε μέρος μπορεί να παραπέμψει τη διαφορά σε διαιτησία σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στο Άρθρο 62. Η διαιτητική απόφαση είναι δεσμευτική για τα μέρη στη διαφορά. 

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι αν η Τουρκία, δια της επιθετικότητας που διακρίνει την πολιτική της σε ζητήματα ΑΟΖ/ΘΧΣ, πλήξει τα οικονομικά συμφέροντα, ήτοι την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας των Κρατών Μελών της ΕΕ και της Κοινής Αγοράς, τότε η διαφορά δύναται να παραπεμφθεί  στο Συμβούλιο της Σύνδεσης.

Συγκεκριμένα, από την συνεκτική λειτουργία των προαναφερθέντων, αν υπάρχει συμφωνία των Μελών του Συμβουλίου Σύνδεσης – ΕΟΚ Τουρκίας τότε η διαφορά παραπέμπεται στο δικαστήριο της ΕΕ του Λουξεμβούργου, ενώ αν δεν υπάρχει συμφωνία τότε, με την πάροδο εξαμήνου, η διαφορά παραπέμπεται στο Διαιτητικό Δικαστήριο των  Άρθρων 61 και 62 της Decision 1/95 του Συμβουλίου Σύνδεσης στις Βρυξέλλες (ΔΔΒ) (το οποίο ενδέχεται, αν αυτό συμφωνηθεί, να επαναφέρει το ζήτημα ενώπιον του ΔΕΕ σύμφωνα με του Άρθρο 62(4) της Απόφασης 1/95).

Από τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΑΜ, προβλέπεται ότι μοναδική απάντηση της Τουρκίας στο θέμα της άσκησης, από πλευράς Ελλάδας – ΕΕ των οικονομικών δικαιωμάτων τους που απορρέουν από το ΘΧΣ και την UNCLOS είναι το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976.

Επειδή η ΑΟΖ/ΘΧΣ είναι μια αμιγώς οικονομική – λειτουργική θαλάσσια ζώνη που εμπεριέχει ζητήματα αλιευτικών, υποθαλάσσιων, ενεργειακών και λοιπών οικονομικών πόρων, εμπίπτει αυτοδίκαια στο πεδίο εφαρμογής της Συμφωνίας Σύνδεσης  ΕΟΚ – Τουρκίας 1963 και της Τελωνειακής Ένωσης  ΕΟΚ – Τουρκίας του 1995. Επομένως, το πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976 είναι τυπικά και ουσιαστικά έωλο, αφού αντιβαίνει στις, δεσμευτικές για την Τουρκία, Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ – Τουρκίας του 1963, στο ΧΠΣΣ και στο Πρωτόκολλο της Τελωνειακής Ένωσης ΕΟΚ και Τουρκίας του 1995.

Πρόταση

Αντί να αφήνει τον χρόνο να κυλά σε βάρος της, επωμιζόμενη καθημερινά την ζημία που προκύπτει από την μη υποβολή της Έκθεσης Θαλασσίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και το κόστος του γεωπολιτικού ρίσκου καθυστέρησης του GSI,  η Ελλάδα οφείλει να παραπέμψει άμεσα την Ελληνο -Τουρκική διαφορά στο Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΟΚ – Τουρκίας.

Το νομικό αποτέλεσμα θα είναι η παραπομπή του ζητήματος στο Δικαστήριο της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, είτε στο Διαιτητικό Δικαστήριο στις Βρυξέλλες και η δεσμευτική για την Τουρκία απόφαση.

Σε περίπτωση που τα αρμόδια Δικαστήρια της ΕΕ (ΔΕΕ ή ΔΔΒ) αποφανθούν υπέρ της Ελλάδος, τότε αυτό θα σημαίνει την de facto αλλά και de jure αναγνώριση των Ελληνικών δικαιωμάτων που απορρέουν από την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS) και τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της ΕΕ στο Αιγαίο, σε βάρος της Τουρκίας.

πηγή: hellasjournal.com

* Δρ. Γεώργιος Ανθρακεύς
Διδάκτωρ Νομικής Πανεπιστημίου του Αμβούργου, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
** Γεώργιος Δασκαλούλης, LL.B. (Hons)
LL.B. (Hons), LL.M. (ΗΒ) Licenciado em Direito, Mestre em Direito (Πορτογαλία), Ισοτιμία Νομικής (ΑΠΘ)

 πηγή: hellasjournal.com