Κυρ. Μητσοτάκης στο ΕΛΚ: «Οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στην υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων...» (vid)

    «Η μόνη δύναμη, που μπορεί να προσφέρει πολιτική σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξης στην Ευρώπη είναι η πολιτική οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης

Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος εξελέγη ο Κωστής Χατζηδάκης

«Είναι μεγάλο προνόμιο να απευθύνομαι ενώπιόν σας σήμερα, όχι μόνο ως πρωθυπουργός της Ελλάδος, αλλά και ως θερμός υποστηρικτής της Ευρώπης, υπερήφανο μέλος του πιο επιτυχημένου του ευρύτερου πολιτικού σχηματισμού, πολιτικής. Οικογένειας στην Ευρώπη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βαλένθια.

\Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να μην είναι πια ένα εργοστάσιο νέων κανόνων και να αρχίσει να είναι ένα εργαστήριο ανάπτυξης. «Οι μεταρρυθμίσεις πραγματικά φέρνουν ευημερία. Πάρτε το παράδειγμα της δικής μου χώρας, της Ελλάδας έχουμε ήδη καταφέρει ένα μεγάλο μετασχηματισμό. Ήμασταν το αποπαίδι της κρίσης πριν από δέκα έτη και τώρα είμαστε μια χώρα η οποία βρίσκεται μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων οικονομιών στην Ευρώπη», επεσήμανε.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε «πάντοτε ως Ελλάδα ήταν ένθερμος υποστηρικτής της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης εντός του ΝΑΤΟ. Το έχουμε πράξει εδώ και έτη. Η Ελλάδα δαπανά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της στο κομμάτι της άμυνας, ακόμη και κατά τους χαλεπούς καιρούς της κρίσης χρέους».

«Τώρα δαπανούμε πάνω από το 3% του ΑΕΠ μας στην άμυνα. Δεσμευόμαστε για 25 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα έτη για να εφαρμόσουμε τον πιο δραστικό μετασχηματισμό στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Και φυσικά καλωσορίζουμε τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής για την δημιουργία επιπλέον δημοσιονομικού χώρου».

Αντιπρόεδρος του ΕΛΚ εξελέγη ο Κωστής Χατζηδάκης

Ο Κωστής Χατζηδάκης εξελέγη αντιπρόεδρος στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος με 328 ψήφους.

Η Νέα Δημοκρατία χαιρέτισε την εξέλιξη, τονίζοντας πως «αποτελεί μεγάλη τιμή για την Ελλάδα και αποτυπώνει την ισχύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά».

Νίκος Ανδρουλάκης: «Μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει τη δύναμη να προσφέρει στο λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης»

    Νίκος Ανδρουλάκης: «Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν άλλο δρόμο: ναι, μπορούμε διαφορετικά! Ναι, μπορούμε καλύτερα! Ο ελληνικός λαός αξίζει πολλά περισσότερα από όσα προσφέρει η Νέα Δημοκρατία»

«Μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να προσφέρουμε στο λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης», είπε μεταξύ άλλων ο Νίκος Ανδρουλάκης κατά την ομιλία του στη Διάσκεψη Τομέων του κόμματος.

«Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν εναλλακτικό δρόμο. Ναι, μπορούμε και διαφορετικά. Ναι, μπορούμε και καλύτερα», τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης ανοίγοντας με την ομιλία του τη Διάσκεψη των Τομέων Πολιτικής του ΠαΣοΚ-Κινήματος Αλλαγής που πραγματοποιείται στο ΣΕΦ.

Υπογράμμισε ότι «σήμερα στέλνουμε στους πολίτες ένα πολύ καθαρό μήνυμα: αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτά που σας προσφέρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έχετε δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή και η αλλαγή αυτή θα έρθει με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης».

Απευθυνόμενος στα στελέχη του κόμματος ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ είπε ότι εκείνα είναι η δύναμη της παράταξης, «ένα πλούσιο στελεχιακό δυναμικό που κανένα άλλο κόμμα δεν διαθέτει, ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα». «Δεν προέρχεστε», σημείωσε, «από πελατειακά χρηματοδοτούμενα φυτώρια στελεχών που λειτουργούν ως βατήρας αναρρίχησης σε δημόσια αξιώματα. Δεν εξαρτάστε από κανέναν. Αυτό είναι το διαφορετικό πολιτικό ήθος απέναντι στην παρακμιακή κυβέρνηση της ΝΔ».

Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στη Διάσκεψη των Τομέων Πολιτικής.

«Φίλες και φίλοι,

Ένα πραγματικά μεγάλο ευχαριστώ που βρίσκεστε σήμερα εδώ από όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Εσείς είστε η δύναμη της Παράταξης, ένα πλούσιο στελεχιακό δυναμικό που κανένα άλλο κόμμα δεν διαθέτει. Αυτό είναι ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα της παράταξής μας.

Εθελοντές που μπαίνετε στην πρώτη γραμμή της μάχης, του αγώνα, γιατί μοιραζόμαστε κοινές αξίες, κοινά οράματα, κοινές αρχές. Εσείς δεν προέρχεστε από πελατειακά χρηματοδοτούμενα φυτώρια στελεχών που λειτουργούν ως βατήρας αναρρίχησης σε δημόσια αξιώματα. Εσείς δεν εξαρτάστε από κανέναν! Αυτό είναι το διαφορετικό πολιτικό ήθος απέναντι στην παρακμιακή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Αν στο παρελθόν η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ταύτιζε το νόμιμο με το ηθικό, σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πάει ένα βήμα παραπέρα: Έχει πάρει διαζύγιο και από την Ηθική και από το Κράτος Δικαίου. Αυτό το αρνητικό κεκτημένο έχουμε χρέος να ανατρέψουμε και θα ανατρέψουμε, γιατί υπηρετούμε μια Ελλάδα με διαφορετικές αξίες.

Η δικιά μας χώρα, η δικιά μας πατρίδα είναι δίπλα στους απλούς πολίτες, που αναζητούν σχέδιο και αξιοπιστία, σε αυτούς που δεν ανέχονται τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τη φαυλότητα. Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν άλλο δρόμο: Ναι, μπορούμε διαφορετικά! Ναι, μπορούμε καλύτερα! Σήμερα στέλνουμε ένα καθαρό μήνυμα στον ελληνικό λαό:  αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτά, που σας προσφέρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Έχετε δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή και η αλλαγή αυτή θα έρθει με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης! Μαζί με εσάς θα ανοίξουμε δρόμο ευημερίας και δικαιοσύνης για τις επόμενες γενιές. Εμείς έχουμε και σχέδιο και πρόσωπα αξιόπιστα και καταρτισμένα.

Δεν είμαστε ένα κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά μία δύναμη υπεύθυνης διακυβέρνησης. Δεν βολευόμαστε εμείς από τη συγκυρία, αλλά αγωνιζόμαστε για τη νέα μεγάλη προοπτική της Ελλάδας. Η καραμέλα του «δεν έχετε θέσεις», όπως αυτή που συνεχώς αναμασούσε η Νέα Δημοκρατία, πλέον έχει λιώσει.

Η χώρα απέκτησε επιτέλους αξιωματική αντιπολίτευση που στριμώχνει την κυβέρνηση και πετυχαίνει σημαντικές κοινοβουλευτικές νίκες. Θυμηθείτε τις προτάσεις μας τους τελευταίους μήνες για τις τράπεζες, τα ασφάλιστρα υγείας, τη Δημόσια Υγεία, το ιδιωτικό χρέος που καταπιέζει χιλιάδες Έλληνες πολίτες, τον περιορισμό της χρυσής βίζας (golden visa), τους εποχικούς πυροσβέστες και την αναστολή της χρηματοδότησης των Σπαρτιατών.

Όλα αυτά συγκεκριμένα, με άποψη, με θέση, με απάντηση στις αβελτηρίες της Νέας Δημοκρατίας. Κάποιοι όμως δεν ασχολούνται με αυτά, επιλέγουν να δίνουν χώρο στις κοκορομαχίες και στα πυροτεχνήματα. Γιατί έτσι έμαθαν και γιατί έτσι βολεύονται.  Εμείς είμαστε εδώ ενωμένοι και δυνατοί και για να τους ξεβολέψουμε αλλά και για να τους νικήσουμε.

Έχετε και έχουμε χρέος, όλοι μαζί, να  μεταφέρουμε τις ιδέες μας, τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας, τις λύσεις που προτείνουμε στον ελληνικό λαό σε κάθε γωνιά της χώρας.

Κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για έναν τέτοιο ποιοτικό δημόσιο διάλογο. Έμαθαν αλλιώς. Εμείς έχουμε χρέος να ανοίξουμε αυτόν τον διάλογο με την κοινωνία και αυτό κάνουμε με τις περιφερειακές συνδιασκέψεις σε όλη τη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-κομήτης ούτε μονοπρόσωπος φορέας, αλλά ένα κίνημα λαϊκό, πατριωτικό με βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Κοντά στον απλό κόσμο, στους σύγχρονους μη προνομιούχους, στα μεσαία στρώματα που είναι παγιδευμένα στη στασιμότητα. Δίπλα στους αγρότες που βιώνουν την εγκατάλειψη, μαζί με τη νεολαία μας που πρέπει επιτέλους να βρει προοπτική στον τόπο της.

Προτεραιότητές μας είναι η επένδυση στο κοινωνικό κράτος: η ισχυρή δημόσια παιδεία και υγεία, καθώς και μια ολοκληρωμένη και στιβαρή στεγαστική πολιτική.

Είναι χρέος όλων μας να ασχολούμαστε καθημερινά με τα προβλήματα του απλού ελληνικού λαού. Ο κομματικός μικρόκοσμος δεν αφορά τους πολίτες. Περιμένει περισσότερα από εμάς. Και είναι ευθύνη όλων μας να ανταποκριθούμε σε αυτή την τεράστια απαίτηση των πολιτών για την παράταξή μας.

Ο κοινός μας αντίπαλος είναι ένας και βρίσκεται εκτός των τειχών: είναι η διαφθορά, είναι η αναξιοκρατία και είναι οι συντηρητικές πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης. Εμείς πρέπει να στρέψουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα!

Φίλες και φίλοι,

Με τη σημερινή συνδιάσκεψη σηματοδοτούμε ταυτόχρονα μια Συνέχεια στην έως τώρα πορεία μας αλλά και μια νέα Αφετηρία.

Συνέχεια, διότι όλοι εσείς θα συμμετάσχετε σε μια γόνιμη διαδικασία εμβάθυνσης, εμπλουτισμού των προγραμματικών μας θέσεων. Για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τους Έλληνες πολίτες, εμείς προσφέρουμε και φιλοδοξούμε να προσφέρουμε ακόμα πιο ισχυρές και δίκαιες πειστικές απαντήσεις. Η κατάρτιση όμως του προγράμματός μας είναι μια δυναμική διαδικασία διαρκούς επεξεργασίας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Έχουμε ήδη ανοίξει αυτόν τον διάλογο  με τις περιφερειακές μας συνδιασκέψεις με κάθε ενεργό πολίτη, πέρα από τα κομματικά στεγανά.

Ενεργό, λοιπόν, ρόλο στη διαμόρφωση του προγράμματός μας που αύριο φιλοδοξούμε να είναι κυβερνητικό σχέδιο,  παίζει ο κόσμος, η κοινωνία, με εφαρμοσμένη πολιτική με ψηφισμένα νομοσχέδια που θέλουμε να προτείνουμε, με υλοποιημένες δράσεις.

Η σημερινή διάσκεψη όμως, σηματοδοτεί και μια νέα Αφετηρία. Η ανανέωση των Τομέων πολιτικής και ο εμπλουτισμός με νέα πρόσωπα κάνουν πράξη το ανοικτό κόμμα. Αυτό είναι το ανοικτό κόμμα. Ένα κόμμα που συζητά κι έχει ανθρώπους στο προσκήνιο, πέρα από τα κομματικά όρια. Ένα κόμμα ανοικτό σε νέες θέσεις, νέες απόψεις, που δεν κρατά την απόλυτη αλήθεια, αλλά που ψάχνει να βρει ποια είναι η δικαιότερη απάντηση στις σημερινές ανισότητες.

Ο καθένας μπορεί να καταθέσει ελεύθερα την άποψή του. Θα υπάρχει μια συνεχής πορεία διαλόγου, παράγοντας τις προοδευτικές πολιτικές του 21ου αιώνα. Γιατί στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η γνώση είναι πλέον πολύ εύκολο να βρεθεί.

Το ζήτημα είναι: Έχεις ξεκάθαρη στόχευση; Είναι διακριτές οι πολιτικές σου προτεραιότητες; Έχεις συγκεκριμένο όραμα για να κατευθύνεις τη σύγχρονη γνώση και τα νέα εργαλεία προς την επιθυμητή για την κοινωνία κατεύθυνση; 

Αλλιώς, φίλες και φίλοι, η πολιτική μετατρέπεται σε μια άνευρη τεχνοκρατική υπόθεση, μια διαδικασία που αφορά τις ελίτ και τους λίγους, μια διαδικασία που απαξιώνει τον πολίτη, που μειώνει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, που τελικά αφήνει χώρο στους ισχυρούς και στις ακραίες δυνάμεις για να εκφράσουν δήθεν αυθεντικά όσους δεν έχουν φωνή.

Τους εκφράζουν όμως;

Το βλέπουμε σήμερα στις ΗΠΑ, όπου τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της νέας πραγματικότητας εικονοποιούν σε απόλυτο βαθμό τη σύγχρονη παρακμή της Δύσης. Εμείς ως δημοκράτες, ως σοσιαλιστές έχουμε χρέος να δώσουμε ξανά πνοή στη δημοκρατία, και πάνω απ’ όλα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι με αγώνα και δράση ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός.

Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή κυβέρνηση παίζει τα ρέστα της. Ο πρωθυπουργός παίζει τα ρέστα του με το υπερπλεόνασμα. Θεωρούν πως είναι το πολιτικό “μπαζούκα”, με το οποίο επιχειρούν να βγουν από το σπιράλ της φθοράς τους. Πλανώνται όμως ότι θα τα καταφέρουν. Το υπερπλεόνασμα συγκρούεται με την καθημερινή ζωή του ελληνικού λαού, συγκρούεται με την πραγματικότητα. Ο ελληνικός λαός δεν είναι λωτοφάγος. Βλέπει, κρίνει και συγκρίνει.

Έξι χρόνια κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, έξι χρόνια έχουμε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, έξι χρόνια έχουμε απαξίωση του κοινωνικού κράτους, της δημόσια υγεία και της δημόσιας παιδείας, έξι χρόνια έχουμε μια έξαρση της ακρίβειας και την κατάρρευση της αγοραστικής δύναμης. Αυτά αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει δίκαιο μέρισμα από την ανάπτυξη. Οι πιο φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.Αλλά και αυτή η ανάπτυξη, που ευαγγελίζεται η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι ούτε ανθεκτική ούτε ποιοτική, όταν μία στις δύο ξένες άμεσες επενδύσεις είναι real estate, που σημαίνει «ανάπτυξη του ξεπουλήματος» της εθνικής περιουσίας. Για όλα αυτά που περιγράφουμε, δεν έχουν καμία συγκεκριμένη απάντηση και καμία σοβαρή απάντηση.

Για ποια σύγκλιση μιλάμε, όταν η χώρα μας είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 2024 έχει ακόμη χαμηλότερο πραγματικό ΑΕΠ σε σχέση με το 2010. Η μόνη ευρωπαϊκή χώρα! Τι λοιπόν καταφέρατε κύριοι της Νέας Δημοκρατίας;

Τι άλλαξε στην Ελλάδα με τα 36 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης; Για ποιο σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο μιλάμε; Όταν το 2024 είχαμε το δεύτερο υψηλότερο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στην ευρωζώνη (6,4%).

Για την κυβέρνηση όμως, όλα πάνε καλά. Γιατί «ξαφνικά» βρέθηκαν με ένα υπερπλεόνασμα 11,4  δισεκατομμύρια, ενώ υπολόγιζαν 6 δισ.Τα πράγματα είναι πάρα πάρα πολύ απλά:

Το υπερπλεόνασμα αυτό δεν είναι προϊόν μιας ανθεκτικής και ανταγωνιστικής οικονομίας, αλλά μιας κακής ποιότητας ζωής που η καθημερινότητα δυσκολεύει και παράγει ανασφάλεια σε χιλιάδες Έλληνες πολίτες. Αυτοί πλήρωσαν με την κατάρρευση της ποιότητας ζωής τους το υπερπλεόνασμα της σημερινής κυβέρνησης.

Τι καταφέρνουν όμως με αυτό; Ποιο είναι το πολιτικό τους σχέδιο; Κάνουν τους πολίτες να νιώθουν αδύναμοι, τους κάνουν να νιώθουν ότι «δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα»… Και στη συνέχεια έρχονται και μοιράζουν επιδόματα αντί να κάνουν βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές.

Εμείς είμαστε μία υπεύθυνη δύναμη και δε θα μπούμε στην αδιέξοδη λογική: «η Νέα Δημοκρατία σας δίνει κάτι, το ΠΑΣΟΚ θα δώσει κάτι παραπάνω». Εμείς βλέπουμε με αξιοπρέπεια τους Έλληνες πολίτες και προτείνουμε μεταρρυθμίσεις για ένα ισχυρό κοινωνικό μοντέλο που θα τους δίνει ελπίδα και προοπτική και σε αυτούς και στα παιδιά τους.

Ας αναλογιστούν σήμερα οι Έλληνες τι θα μείνει σε μόνιμες υποδομές κοινωνικής στέγασης μετά από τέσσερα χρόνια που θα έχει δοθεί  1 δισεκατομμύριο σε επιδόματα στέγασης;Ποιες θα είναι οι μόνιμες υποδομές για τις επόμενες γενιές;Γιατί δε ακολουθήσαμε το παράδειγμα όλων των χωρών του νότου και επιλέγουμε αυτή την πολιτική; Διότι η Νέα Δημοκρατία δε σας αντιμετωπίζει ως πολίτες αλλά ως εκλογικούς πελάτες. Αξίζετε περισσότερα και μαζί θα τα καταφέρουμε.

To σίγουρο λοιπόν -μέσα από αυτό τον φαύλο κύκλο-, είναι πως με τα μεταβατικά επιδόματα που γίνονται μόνιμα, η χώρα μας αποκτά χαρακτηριστικά που νομίζαμε ότι είχαμε ξεπεράσει πριν από κάποιες δεκαετίες. Δεν αλλάζει τίποτα. Το μόνο που θέλουν να κερδίσουν είναι η σιωπή των πιο ευάλωτων, καθώς οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι.

Φίλες και φίλοι,

Όλες οι μεγάλες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης συνοδεύτηκαν από σημαντικές αστοχίες. Τρανό παράδειγμα η εμμονή της στην Golden visa. Δεν αγγίζουν τη ρίζα του προβλήματος, δεν δημιουργούν συνθήκες αλλαγής με προσφορά κοινωνικών κατοικιών. Ενισχύουν μόνο τη ζήτηση. Τόσα χρόνια δεν έλεγαν τίποτα από αυτά που εμείς προτείναμε. Μόνο στρεβλώσεις έχουν δημιουργήσει στην αγορά. Εμείς όμως προτείνουμε ένα σχέδιο που αυξάνει την προσφορά κατοικιών, όπως αυτό που κατατέθηκε πριν από μερικές εβδομάδες:

●  Ίδρυση Δημόσιας Εταιρείας Διαχείρισης ακινήτων, μέσα από τα προγράμματα σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούν να πέσουν στην αγορά 40.000 σπίτια με χαμηλά ενοίκια εντός 5ετίας.

●  Κανόνες στη βραχυχρόνια μίσθωση σε ζώνες πίεσης, που δημιουργούνται κυρίως στα αστικά κέντρα

●  Κατάργηση της golden visa σε μικρά νησιά που δεν έχουν υποδομές, σε αστικά κέντρα μεγάλης πίεσης αλλά και στη Θράκη για εθνικούς λόγους.

●  Τροποποίηση της επενδυτικής βίζας (angel visa) με στόχο την οικονομική δραστηριότητα στην περιφέρεια για να κάνουμε ελκτικό ένας νέος άνθρωπος, ένα ψηφιακός νομάς να πάει στην περιφέρεια ώστε να αποκλιμακωθεί και η οικιστική πίεση στα αστικά κέντρα

●  Φοροελαφρύνσεις Ενοικίων: Ιδιοκτήτες που διαθέτουν ακίνητα να μπορούν μέσω της Διεύθυνσης Ακινήτων να απολαμβάνουν μειωμένη ή μηδενική φορολογία για συγκεκριμένη χρονική περίοδο – όταν το ακίνητο νοικιάζεται με χαμηλό κόστος σε ευάλωτες οικογένειες.

Αυτό είναι επεξεργασμένο σχέδιο για τη μείωση του κόστους ζωής. Γι’ αυτό εμείς είμαστε προοδευτικοί, σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες απέναντι τη συντήρηση και σε έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό, που δεν αφήνει πίσω καμία μόνιμη πολιτική μεταρρύθμιση.

Για τους συνταξιούχους, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ένα ακόμα επίδομα. Εμείς απαντάμε: Δεν είναι κακό να δίνεις ένα παυσίπονο σε κάποιον που πονάει. Θα ήταν όμως καλύτερο να προτείνεις μετά από αυτό μία θεραπεία για να αντιμετωπίσεις την ασθένεια. Ας σταματήσει εδώ η κυβερνητική κοροϊδία. Εμείς μιλάμε για μία ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων, όπως η επαναφορά του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους. Δεν είπε κουβέντα γι’ αυτό ο κ. Μητσοτάκης. Δεν είπε κουβέντα για την προσωπική διαφορά που αφορά χιλιάδες πολίτες, όπως και για την αναμόρφωση του συστήματος της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων.

Όλες αυτές είναι οι θεσμικές παρεμβάσεις που προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

Το νέο ΕΚΑΣ αφορά γύρω στους 380.000 χαμηλοσυνταξιούχους, κυμαίνεται από 70 έως 150 ευρώ και το συνολικό κόστος είναι περίπου 540 εκατ. ευρώ. Αυτές είναι συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις.

Ας πάμε όμως και στο μεγάλο θέμα φοροδιαφυγής. Πολλά ακούσαμε από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για τις τεράστιες επιτυχίες τους. Μάθαμε, τελικά, ότι ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος για το 2025 είναι 1,1 δισ. ευρώ. Και ότι αυτός ο δημοσιονομικός χώρος οφείλεται κατά κύριο λόγο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ναι – εμείς δεν τα απαξιώνουμε όλα – έχουν γίνει κάποια βήματα… Αλλά ας μάθουμε ποια είναι τα βήματα αυτά για να τα αξιολογήσουμε σωστά.

Αυτό το ποσό, που χρησιμοποιεί η Νέα Δημοκρατία, είναι περίπου κατά 50% μειωμένο, σε σχέση με τα περίπου 1,9 δισ. ευρώ που εκτιμά η ΑΑΔΕ και το οικονομικό επιτελείο ότι προέρχονται από τη φορολογική συμμόρφωση. Τελικά τι ισχύει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Ποιο τελικά είναι το πραγματικό ποσό που έκανε δεκτό η Επιτροπή από τα έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και την καλύτερη συμμόρφωση;

Πείτε το στον ελληνικό λαό και μην προσπαθείτε να πείσετε ότι βγάλατε δισεκατομμύρια ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής ενώ ο πραγματικός λόγος και το αίτιο είναι η ακρίβεια και η δυσκολία των Ελλήνων πολιτών.

Εμείς βεβαίως θέλουμε να υπάρξει περαιτέρω πάταξη της φοροδιαφυγής. Αλλά υπάρχουν σύγχρονα μέσα που αξιοποιούν άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι οριζόντια και άδικα μέτρα, που εν τέλει βοηθούν τους ισχυρούς και μεγάλους φοροφυγάδες να μην ελέγχονται από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της πατρίδας μας. Ακόμη και εδώ έχουμε μία τεράστια αξιακή διαφορά.

Εάν πράγματι πάει τόσο καλά η οικονομία, όπως λένε οι κύριοι και τα «παπαγαλάκια» της Νέας Δημοκρατίας,  τότε γιατί το ιδιωτικό χρέος καλπάζει; Εμείς αφουγκραστήκαμε την ανησυχία του ελληνικού λαού, είδαμε τα πραγματικά στοιχεία και για τις ΜμΕ και για τα νοικοκυριά και προτείναμε ένα συγκεκριμένο και ρεαλιστικό πλαίσιο παρεμβάσεων, που ανακουφίζει και δίνει διέξοδο σε κάθε ευάλωτο δανειολήπτη αλλά και στην πραγματική οικονομία.

Στόχος μας είναι:

– Η ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης σε 120 δόσεις για όλους χωρίς εξαιρέσεις κύριοι της Νέας Δημοκρατίας για να ανασάνει η αγορά, μαζί με τη θέσπιση κινήτρων για τους συνεπείς. Αυτό είναι πραγματική στήριξη για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

 - Η προστασία των πραγματικά αδύναμων από την απώλεια της πρώτης κατοικίας.

- Η ενίσχυση του ρόλου της Πολιτείας, απέναντι στην ασυδοσία των servicers, μαζί με την εμπέδωση της διαφάνειας και της προστασίας των δικαιωμάτων των δανειοληπτών. Γιατί όλα αυτά δεν έχουν γίνει πράξη;

– Η προστασία όσων έλαβαν δάνειο σε ελβετικό φράγκο.

- Η επιβράβευση ως κίνητρο των συνεπών δανειοληπτών και οφειλετών, που έμειναν όρθιοι.

 Αυτό είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που απαντά στο τεράστιο ζήτημα του ιδιωτικού χρέους.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη σημαντικότερο για εμάς: Είναι βέβαιο επίσης, πως  η χώρα δεν πρόκειται να αναταχθεί, αν η περιφέρεια δεν πάψει να ερημώνει.

Όσοι καταφέραμε και πήγαμε στον τόπο καταγωγής μας τις ημέρες του Πάσχα συναντήσαμε πολίτες προερχόμενους από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Κάθε χρονιά οι μόνιμοι κάτοικοι λιγοστεύουν. Πρέπει επιτέλους η περιφερειακή ανάπτυξη να γίνει πρώτη προτεραιότητα του κράτους. Γι’ αυτό και η φετινή 3^η Σεπτέμβρη θα είναι αφιερωμένη στο δημογραφικό και την περιφερειακή ανάπτυξη. Γιατί για εμάς Ελλάδα δεν είναι μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα. Πρέπει να δώσουμε πνοή, ελπίδα και προοπτική σε κάθε γωνιά της χώρας.

Πρέπει να ενισχύσουμε τον πρωτογενή τομέα.

Οι Έλληνες εγκαταλείπουν το αγροτικό επάγγελμα με αποτέλεσμα την αύξηση των εισαγωγών στα τρόφιμα και την επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου. Οι εκμεταλλεύσεις μειώνονται ραγδαία, όπως και η χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση. Πώς θα επιτευχθεί η περιφερειακή ανάπτυξη; Η Ελλάδα δαπανά περισσότερα από 10 δισ. ευρώ τον χρόνο σε εισαγωγές τροφίμων, ενώ εισάγει ακόμη και προϊόντα στα οποία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως τα κηπευτικά. Πρέπει να μπει τέλος σε αυτή την αιμορραγία.

Το δικό μας σχέδιο είναι συγκεκριμένο:

- Επαναδιαπραγμάτευση του Στρατηγικού Σχεδίου της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με απλοποίηση των οικολογικών σχημάτων και προσαρμογή του στις ανάγκες της ελληνικής υπαίθρου, ώστε ωφελούμενοι να είναι οι πραγματικοί αγρότες.

-Δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων σε αγροτικές περιοχές για μείωση του κόστους ενέργειας.

–  Θέσπιση Κάρτας Αγροτικού Πετρελαίου, με επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο στην αντλία.

- Αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ για δικαιότερες αποζημιώσεις.

- Προστασία της αγροτικής γης από τις κερδοσκοπικές πρακτικές των ξένα funds.

- Απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή τροφίμων και αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες είναι η πιστοποίησή τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά και εθνικά πρότυπα.

- Μηδενική ανοχή σε πρακτικές παράνομων ελληνοποιήσεων που υπονομεύουν την εγχώρια παραγωγή.

Φίλες και φίλοι,

Στην ταραγμένη εποχή που ζούμε, οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι, ρεαλιστές, συνεπείς και να σχεδιάζουμε όχι μο το βλέμμα στην κάλπη αλλά με το βλέμμα στα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τις επόμενες γενιές.

Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του χθες και είμαι πολύ υπερήφανος που αυτή η παράταξη έπαθε και έμαθε. Σήμερα είναι εδώ ενωμένη και ανανεωμένη για να προτείνει έναν άλλο προοδευτικό δρόμο. Χωρίς διχασμούς, χωρίς λαϊκισμούς. Με αξιοπρέπεια και ελπίδα.

Σε αυτές τις ταραγμένες εποχές η παράταξη μας μίλησε για όλους συντελεστές ισχύος. Εμείς δεν μιλάμε για την κοινωνία του αύριο μη βλέποντας τους γειτονικούς γεωπολιτικούς κινδύνους.

Αλλά για εμάς συντελεστές γεωπολιτικής ισχύος είναι και ο πληθυσμός , είναι και η οικονομία, είναι και το κοινωνικό κράτος, είναι και η εμπιστοσύνη των πολιτών στη δημοκρατία και τους θεσμούς. Αυτά που υπονόμευσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προηγουμένως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αυτές οι προκλήσεις όμως για να απαντηθούν, χρειάζεται σχέδιο και διάθεση για σύγκρουση.

Δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα με ευχολόγια. Δεν θα αλλάξουν χωρίς σύγκρουση με συμφέροντα και αν δεν αποδείξουμε στην πράξη ότι έχουμε κοινούς στόχους χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Γι’ αυτό σας καλώ -παρόλο που γνωρίζω τις δυσκολίες αυτού του αγώνα- να αγωνιστούμε ενωμένοι, δυναμικά σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Δεν θα μας κάμψει κανείς. Ούτε το σύστημα εξουσίας του κ. Μητσοτάκη, που γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο αυτή η παράταξη -το ΠΑΣΟΚ- μπορεί να τους νικήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα σοκαριστικά δημοσιεύματα, που δείχνουν ότι κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για έναν κοινοβουλευτισμό που λειτουργεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Ότι κάποιοι δεν αγωνίζονται για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ότι δεν τους ενδιαφέρει η αξιοπιστία τους πολιτικού κόσμου.

«Έλα, και τι είναι το τόσο σοβαρό; Να χρηματοδοτούν ιδιωτικά συμφέροντα και οι φόροι του ελληνικού λαού τα προπαγανδιστικά δίκτυα της Νέας Δημοκρατίας που χτυπούν πολιτικούς αντιπάλους;» μας ρωτούν.

Θέλουν να κάνουν όλους εμάς – 11 εκατομμύρια Έλληνες- να θεωρήσουμε ότι η διαφθορά είναι κανονικότητα. Όχι, κ. Μητσοτάκη, για το ΠΑΣΟΚ και για μένα προσωπικά η διαφθορά δεν είναι κανονικότητα διότι έμαθα να δίνω μάχες στο φως, στο προσκήνιο απέναντι σε αυτό που ανήκετε και εσείς και η παράταξή σας , στο σκοτάδι και το παρασκήνιο.

Έχουμε χρέος λοιπόν όλα αυτά να τα αναδείξουμε όχι ως επιμέρους ζητήματα αλλά ως αξιακά ζητήματα για να κερδίσει εκ νέου ο πολιτικός κόσμος τη χαμένη του αξιοπιστία. Αν δεν τα καταφέρουμε, η απάντηση θα είναι μία: «είστε όλοι το ίδιο».

Αυτά αναμασά η νέα γενιά και έχουμε χρέος να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο για να ξαναφέρουμε τις νέες γενιές στην πολιτική.

Τους αφήνουμε λοιπόν με τους γκεμπελικούς τους μηχανισμούς με τους χορηγούς, με τη διαφθορά, με το πελατειακό κράτος. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι για αυτούς η δημοκρατία και οι θεσμοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα λάφυρο. Γνωρίζουμε ότι για αυτούς η δημοκρατία και οι θεσμοί δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας μοχλός εξουσίας στο δικό τους πολιτικό παιχνίδι.

Αυτή θα είναι η οικτρή πολιτική παρακαταθήκη της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη.

Θυμάται ο λαός μας τι υποσχέθηκαν στους πολίτες το 2019. Είπαν: «δώστε μας τη δύναμη να επουλώσουμε τις πληγές στο κράτος δικαίου στη χώρα». Τα κατάφεραν; Όχι μόνο δεν έκλεισαν τις πληγές, αλλά άνοιξαν και νέες χειρότερες. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να δώσουμε αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία, ποιοτική δημοκρατία. Να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών αποδεικνύοντας ότι εμείς έχουμε και πρόγραμμα αλλά και εσάς, το συγκριτικό πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ, για να κάνουμε τους πολίτες κοινωνούς του προγράμματός μας σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Πλούτος και δύναμη μας δεν είναι οι ισχυροί ολιγάρχες αλλά εσείς, οι αρχές, οι αξίες και οι θέσεις μας.

Έχουμε τη δυνατότητα αλλά και το χρέος να προσφέρουμε στον ελληνικό λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης!

Διότι μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να το πετύχουμε.

Ας αγωνιστούμε για να το κάνουμε πράξη. Είμαι σίγουρος ότι τους επόμενους μήνες ως τις εθνικές εκλογές αν οι προτάσεις και οι θέσεις μας πάνε σε κάθε σπίτι, να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε η μεγάλη έκπληξη των επόμενων εθνικών εκλογών.

Είναι στο χέρι μας να το καταφέρουμε και θα το καταφέρουμε!

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την τιμή που μας κάνετε να συμμετάσχετε σε αυτό το νέο πολιτικό σχέδιο.

Καλή δουλειά, καλό μας αγώνα έως τη νίκη! Σας ευχαριστώ πολύ!» 

taz: Ζωή Κωνσταντοπούλου, η ελπίδα της ελληνικής Αριστεράς;

     Η γερμανική εφημερίδα taz φιλοξενεί αφιέρωμα για τη πρόερδρο της ''Πλεύσης Ελευθερίας''  Ζωή Κωνσταντοπούλου με αφορμή και την αισθητή άνοδο της στις δημοσκοπήσεις.

Αφιέρωμα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου φιλοξενεί η tageszeitung, με αφορμή και την αισθητή άνοδο της Πλεύσης Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις.

«Για τους ένθερμους υποστηρικτές της η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μία γενναία μαχήτρια που στρέφεται ακούραστα εναντίον των κυβερνόντων στην Ελλάδα. Στα μάτια τους είναι η Ζαν ντ’ Αρκ της Ελλάδας, η νέα αριστερή ελπίδα της χώρας. Οι πιο σκληροί επικριτές της βέβαια τη βλέπουν αλλιώς. Γι' αυτούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άντρες από το συντηρητικό κυβερνητικό στρατόπεδο, αποτελεί ένα αντιπαθητικό πρόσωπο που δεν αξίζει κανέναν σεβασμό. Οι πολιτικοί της αντίπαλοι επιτίθενται στην ιδρύτρια και πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας με λύσσα και τη μέγιστη δυνατή περιφρόνηση».

Εκείνη όμως «παραμένει ψύχραιμη», συνεχίζει το γερμανικό μέσο. «Και αυτό αποφέρει καρπούς: σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις η Πλεύση Ελευθερίας αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη στην Ελλάδα με 17,9%, πίσω μόνο από το συντηρητικό κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη – ένα τεράστιο άλμα σε σύγκριση με τις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου του 2023, όταν το κόμμα της κατάφερε οριακά να υπερβεί το όριο του 3% και να μπει έτσι για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Οι αναλυτές στην Αθήνα συμφωνούν στο εξής: πως η εξαιρετικά εύγλωττη επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας δίνει μία ισχυρή ώθηση στο κόμμα της, πρωτίστως λόγω του πάθους που επιδεικνύει τόσο στη Βουλή όσο και στο επάγγελμά της ως δικηγόρος για τη διερεύνηση του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Η 48χρονη προβάλλεται ως προστάτιδα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπονομεύει ολοένα και περισσότερο».

Όσον αφορά τη σταδιοδρομία της στον ΣΥΡΙΖΑ, η taz αναφέρει πως η Κωνσταντοπούλου «αποτέλεσε στα 38 της χρόνια τη νεότερη πρόεδρο του κοινοβουλίου. Ωστόσο τον Ιούλιο του 2015 τα έσπασε με τον ΣΥΡΙΖΑ – και μέχρι σήμερα κατηγορεί τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ότι μετά το ξεκάθαρο "Όχι” στο δημοψήφισμα για το αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας αυτός έκανε μία θεαματική αλλαγή ρότας.

Αυτό ήταν ένα "ασυγχώρητο λάθος”, όπως επέκρινε η Κωνσταντοπούλου. Εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Απρίλιο του 2016 ίδρυσε την Πλεύση Ελευθερίας. Τάχθηκε υπέρ της διαγραφής του ελληνικού δημοσίου χρέους, το οποίο θεωρεί αποδεδειγμένα μη βιώσιμο. […] Η Κωνσταντοπούλου υποστηρίζει επίσης με σθένος τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Αποτελεί δε και τη μοναδική γυναίκα ανάμεσα στους προέδρους των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Είναι όμως έτοιμη να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ελλάδας; "Φυσικά και προετοιμάζομαι για αυτό”, λέει η ίδια».

Deutsche Welle

Γαβριήλ Σακελλαρίδης: «Η Πολιτική Οικονομία της κυβέρνησης Μητσοτάκη – Ακρίβεια, Κέρδη και Υπερ-πλεονάσματα»

    Η Αριστερά πρέπει να αναδείξει τον ταξικό της χαρακτήρα αυτής της πολιτικής που γεννάει κέρδη για τους λίγους βασισμένα στην φορολόγηση και την εκμετάλλευση των πολλών. Η φετινή Πρωτομαγιά, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων Μητσοτάκη και υπό την βαριά σκιά της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών είναι μία τέτοια ευκαιρία για τον κόσμο της εργασίας.

 

 Γαβριήλ Σακελλαρίδης*

Τα υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα μειώνουν την δυνητική μεγέθυνση μίας οικονομίας. Αυτό το εμπεδώσαμε καλά από τα οικονομικά της λιτότητας εδώ στην Ελλάδα.

1. Τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν είναι απαραίτητα κάτι «καλό», πολύ περισσότερο τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα σε μία οικονομία. Ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι αυτά αποδεικνύουν την ευρωστία της ελληνικής οικονομίας, όμως στην πραγματικότητα η οικονομική μεγέθυνση είναι συνάρτηση και των πρωτογενών πλεονασμάτων, ανάμεσα σε άλλους παράγοντες και μάλιστα με αρνητική σχέση. Τα υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα μειώνουν την δυνητική μεγέθυνση μίας οικονομίας. Αυτό το εμπεδώσαμε καλά από τα οικονομικά της λιτότητας εδώ στην Ελλάδα.

2. Οι ρυθμοί μεγέθυνσης στην Ελλάδα είναι πράγματι υψηλότεροι σε σχέση με τον μ.ο. της Ε.Ε., όμως αυτό εξηγείται απολύτως από ένα άλλο δεδομένο: η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση της ΕΕ-27 σε σχέση με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Το απολύτως φυσιολογικό είναι οι χώρες με το μικρότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μία οικονομική ζώνη να έχουν υψηλότερους ρυθμούς μεγέθυνσης από τις πιο αναπτυγμένες χώρες.

3. Είναι όμως ικανοποιητικά υψηλοί οι ρυθμοί μεγέθυνσης της Ελλάδας; Απολύτως όχι. Την περίοδο 2020-2025 ο μ.ο. του ρυθμού μεγέθυνσης της Ελλάδας ήταν 1,96%. Τόσος ακριβώς (1,96%) ήταν ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας την τριετία 2017-2019. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η περίοδος 2020-2025 ήταν μία περίοδος πολυκρίσεων, με αποκορύφωμα το υφεσιακό σοκ του 2020 (-9,2%), όμως και πάλι το rebound του 2021 (+8,7%) και 2022 (+5,7%) είναι απολύτως συνδεδεμένα με αυτό το εξωγενές σοκ του 2020. Άλλωστε και όποιος δεν έχει κοντή μνήμη, θα θυμάται ότι και την περίοδο 2017-2019 τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα για την ελληνική οικονομία, μάλλον πολύ χειρότερα ήταν. Πολύ χειρότεροι όροι αναχρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος από ΕΚΤ, κανένα Ταμείο Ανάκαμψης, καμία ευελιξία σε δημοσιονομικούς κανόνες.

4. Το 2024 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 4,8% του ΑΕΠ, το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια, που -α μη τι άλλο, λόγω μνημονίων- δεν είχαμε και χαμηλά. Είναι βιώσιμό για την οικονομική ανάπτυξη ένα τέτοιο θηριώδες πλεόνασμα; Απολύτως όχι. Πολύ περισσότερο δε, που από το 2026 σταματάει ο σημαντικότερος μοχλός χρηματοδότησης επενδύσεων στην Ελλάδα, το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο σήμερα υποστηρίζει αυτούς τους -μέτριους για το επίπεδο κατά κεφαλήν ΑΕΠ- ρυθμούς μεγέθυνσης στην χώρα μας. Αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική των θηριωδών πρωτογενών πλεονασμάτων και μετά το 2026, χωρίς Ταμείο Ανάκαμψης, με την ιδιωτική κατανάλωση να στηρίζεται στην μείωση της αποταμίευσης και τις εξαγωγές να μπαίνουν στην δίνη του παγκόσμιου εμπορικού πολέμου, δεν υπάρχει καμία ευοίωνη προοπτική για την ανάπτυξη στην Ελλάδα.

5. Το πρωτογενές πλεόνασμα – που πανηγυρίστηκε αυτές τις μέρες από την Κυβέρνηση- δεν είναι κοινωνικά ουδέτερο, είναι η αντανάκλαση μία βαθιά ταξικής πολιτικής. Ενός βίαιου μηχανισμού αναδιανομής εισοδήματος που έχει ξεκινήσει από την έκρηξη του πληθωρισμού, που χρησιμοποιεί τα εισοδήματα των πιο χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων για να στηρίξει τα ολιγοπώλια και τους πλούσιους. Είναι ο πυρήνας της «πολιτικής οικονομίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη» και το όπλο της για να συνάπτει κοινωνικές συμμαχίες και να δημιουργεί ένα μπλοκ εξουσίας που ηγεμονεύει τα τελευταία χρόνια στην χώρα. Αυτός ο μηχανισμός έχει τέσσερις πυλώνες:

6. Πρώτον, μέσω του «πληθωρισμού της απληστίας», ενός μηχανισμού ανατροφοδότησης των κερδών μέσω της ακρίβειας, που ανθίζει ειδικά στις περισσότερο ολιγοπωλιακά διαρθρωμένες αγορές (και στην Ελλάδα, αυτές οι αγορές είναι ο κανόνας, περισσότερο από άλλες χώρες). Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια μπορεί αρχικά να οφείλονταν σε διαταραχές στην πλευρά της «προσφοράς» (σπάσιμο εφοδιαστικών αλυσίδων, ενεργειακή κρίση κ.α.), όμως η διατήρηση τους οφείλεται στην δυνατότητα των ολιγοπωλίων να αυξάνουν τα περιθώρια κέρδους τους. Αν οι τιμές αυξάνονταν συμμετρικά με τα κόστη, τότε τα κέρδη θα παρέμεναν σταθερά. Όμως αυξάνονται περισσότερο για αυτό και τα κέρδη στην χώρα μας έχουν εκτιναχτεί την περίοδο της ακρίβειας. Οι καταναλωτές λοιπόν επιδοτούν τα κέρδη των επιχειρήσεων.

7. Δεύτερον, εξαιτίας της υψηλής έμμεσης φορολογίας στην Ελλάδα, οι καταναλωτές επιδοτούν τα δημόσια οικονομικά μέσω της ακρίβειας. Μία αύξηση 1 ευρώ στις τιμές των προϊόντων αντιστοιχεί σε αύξηση 0,24 ευρώ στα έσοδα από ΦΠΑ, αφήνοντας έξω τους άλλους ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Η μη τιμαριθμοποίηση της άμεσης φορολογίας, αυξάνει επιπλέον τα δημόσια έσοδα και εξαϋλώνει τις όποιες εισοδηματικές αυξήσεις γίνονται. Άρα πχ. μία αύξηση του κατώτατου μισθού, χωρίς τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, σημαίνει περισσότερα δημόσια έσοδα, όχι απαραίτητα περισσότερη αγοραστική δύναμη. Ακούγεται συχνά τελευταία -με βάση τα κυβερνητικά non-paper- το επιχείρημα ότι τα αυξημένα φορολογικά έσοδα -ειδικά στην έμμεση φορολογία- είναι αποτέλεσμα της πάταξης της φοροδιαφυγής λόγω της διασύνδεσης των POS με τις ταμειακές μηχανές και της λειτουργίας του MyData (σωστά μέτρα). Αυτά ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 2024. Δεν εξηγούν την αύξηση των έμμεσων φόρων το 2021, 2022, 2023, ούτε καν για ολόκληρο το 2024. Η ακρίβεια των ολιγοπωλίων τα εξηγεί. Τα δημόσια ταμεία γεμίζουν με χρήματα των φορολογουμένων, αλλά κυρίως των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων αφού η έμμεση φορολογία τους επιβαρύνει περισσότερο. Τα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα βλέπουν μειώσεις φόρων (τεράστια αύξηση αφορολόγητου για κληρονομιές και γονικές παροχές, χαμηλότερος συντελεστής φορολογίας μερισμάτων σε ΕΕ, μείωση φόρου συμμετοχής κεφαλαίου, μείωση φορολογίας κερδών επιχειρήσεων).

8. Τρίτον, τα πρωτογενή πλεονάσματα -που συσσωρεύονται με τους παραπάνω τρόπους- αξιοποιούνται κατά το δοκούν από τον Μητσοτάκη για να «κλείνει πολιτικές πληγές». Έχοντας διαλύσει τον ανταποδοτικό χαρακτήρα των συνταξιοδοτικών ταμείων με τις απανωτές μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος του «τρίτου πυλώνα» (ιδιωτική ασφάλιση), μοιράζει τώρα χαρτζιλίκια 250 ευρώ στους συνταξιούχους προσπαθώντας να εξαγοράσει συναίνεση. Έχοντας δώσει «γη και ύδωρ» σε τράπεζες μέσω των «Σπίτι μου 1 και 2», τώρα δίνει φιλοδωρήματα σε ενοικιαστές που βλέπουν τα ενοίκια να έχουν εκτιναχτεί μεσοσταθμικά 30% από το 2020 ως σήμερα. Το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει και στην ΔΕΘ προσπαθώντας να μαζέψει τις ζημιές στις κοινωνικές συμμαχίες που δημιούργησε ο ταξικός μηχανισμός αναδιανομής εισοδήματος στον οποίο βασίστηκε ως τώρα.

9. Τέταρτον, η μεγάλη κερδοφορία των επιχειρήσεων (λόγω της ακρίβειας, επαναμβάνω!) με τις πλάτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη δημιουργεί συνθήκες όπου η εταιρική επικοινωνία χρησιμοποιείται για να αυξηθεί η επιρροή στα ΜΜΕ μέσω της διαφήμισης, που πλέον δεν είναι μόνο κρατική αλλά και ιδιωτική με κρατική πλάτες. Το παράδειγμα της Blue Skies και της Ομάδας Αλήθειας είναι μόνο ένα παράδειγμα. Ας δει για παράδειγμα κάποιος πόσα χρήματα δαπανά η ΔΕΗ -μία επιχείρηση που εκτίναξε στα ύψη την κερδοφορία της τα τελευταία χρόνια εις βάρος των καταναλωτών- για διαφήμιση σε ΜΜΕ και έμμεσης επιρροής τους σε φιλοκυβερνητική γραμμή. Τα τεράστια επιχειρηματικά κέρδη κινούν την αγορά διαφήμισης και επικοινωνίας και αυξάνουν την πολιτική επιρροή της κυβέρνησης.

Κάπως έτσι διαμορφώνεται η μεγάλη εικόνα της Πολιτικής Οικονομίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη και ο μηχανισμός αναδιανομής και πολιτικής επιρροής.

Η Αριστερά πρέπει να αναδείξει τον ταξικό της χαρακτήρα αυτής της πολιτικής που γεννάει κέρδη για τους λίγους βασισμένα στην φορολόγηση και την εκμετάλλευση των πολλών. Η φετινή Πρωτομαγιά, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων Μητσοτάκη και υπό την βαριά σκιά της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών είναι μία τέτοια ευκαιρία για τον κόσμο της εργασίας.

 commonality.gr

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι Έλληνας οικονομολόγος, πολιτικός και γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς. Υπήρξε υφυπουργός στον πρωθυπουργό στην κυβέρνηση Τσίπρα και κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Κώστας Αρβανίτης / Ενημέρωσε τα θεσμικά όργανα της ΕΕ για τη σοβαρότατη υπόθεση διαπλοκής ΝΔ, Ομάδας Αλήθειας και Blue Skies

    «Ο αμείωτος αγώνας για την αποκατάσταση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας συνιστά πολιτικό και εθνικό καθήκον»

Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ενημέρωσε εγγράφως για τη σοβαρότατη υπόθεση διαπλοκής μεταξύ ΝΔ και Blue Skies/Ομάδας Αλήθειας, που συνταράσσει το πολιτικό σύστημα και την ελληνική κοινωνία, ο Κώστας Αρβανίτης ως αντιπρόεδρος της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο, The Left, και μέλος της Επιτροπής LIBE για τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου, και τα Θεμελιώδη δικαιώματα.

«Καλούμε τον Επίτροπο Δημοκρατίας, Δικαιοσύνης, Κράτους Δικαίου και Προστασίας του Καταναλωτή, Michael McGrath, τον Πρόεδρο της Επιτροπής LIBE, Javier Zarzalejos και την Πρόεδρο της Ομάδας Εποπτείας Δημοκρατίας, Κράτους Δικαίου και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων- DRFMG, Sophie Wilmès να εντάξουν το ζήτημα στις προτεραιότητές τους και να ενεργήσουν αναλόγως, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών στη δημοκρατική διαδικασία» τονίζει ο επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

«Ο αμείωτος αγώνας για την αποκατάσταση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας συνιστά πολιτικό και εθνικό καθήκον» υπογραμμίζει ο Κώστας Αρβανίτης.

avgi.gr

Δημήτρης Καζάκης: «Η χώρα καταρρέει κλεπτόμενη, πάνω από 100 δις το μήνα φεύγουν στο εξωτερικό»! (vid)

    «Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται πραγματικό εισόδημα», λέει ο Δημ. Καζάκης και όχι το «κάτι τις » που δίνει κάθε λίγο και λιγάκι ο Κυρ. Μητσοτάκης. «Να θυμίσουμε ότι και πέρυσι είχε πει ο κ.Μητσοτάκης ότι θα βάλει ειδικό φόρο στους «πετρελαιάδες» και θα έδινε 13η σύνταξη στους συνταξιούχους! Ακόμη περιμένουν! Μπούρδες», επαναλαμβάνει προσθέτοντας: «Η χώρα καταρρέει».

Τι είναι όσα ανακοίνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης για το «δώρο» του ενός ενοικίου το χρόνο; «Μπούρδες», απαντά μονολεκτικά και κατηγορηματικά ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης και εξηγεί πως τα υπερ-πλεονάσματα για τα οποία πανηγυρίζουν ο κ.Μητσοτάκης, οι υπουργοί του και κάποιοι δημοσιογράφοι δεν είναι τίποτα άλλο παρά «αφαίμαξη εισοδημάτων των πολιτών».

Ο Δημήτρης Καζάκης λέει ότι «ο κ.Μητσοτάκης δια του επιχειρηματικού και του εγκληματικού χρήματος να υπάρχει η χώρα»!

«Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται πραγματικό εισόδημα», λέει ο Δημ. Καζάκης και όχι το «κάτι τις » που δίνει κάθε λίγο και λιγάκι ο Κυρ. Μητσοτάκης. «Να θυμίσουμε ότι και πέρυσι είχε πει ο κ.Μητσοτάκης ότι θα βάλει ειδικό φόρο στους «πετρελαιάδες» και θα έδινε 13η σύνταξη στους συνταξιούχους! Ακόμη περιμένουν! Μπούρδες», επαναλαμβάνει προσθέτοντας: «Η χώρα καταρρέει».

Και καταρρέει την ίδια ώρα που άφθονο χρήμα φεύγει για το εξωτερικό. Ο κ.Καζάκης επικαλούμενος επίσημα στοιχεία λέει ότι από τη χώρα βγαίνουν κάθε μήνα πάνω από 100 δις! «Το Φεβρουάριο βγήκαν 112 δις! Τι είναι αυτά τα λεφτά; Ρωτάω και ξαναρωτάω και απάντηση δεν τολμά να δώσει κανείς», λέει.

«Έχουμε εθιστεί στο να είναι τα πάντα διαβρωμένα», υποστηρίζει ο κ.Καζάκης, που μιλά για τους «επιχειρηματίες-αυτοφωράκηδες που έχουν γίνει δυστυχώς πρότυπο».

Τι λέει για τον Τραμπ; Έχει σχέδιο; Μπορεί να πετύχει; Και ποιοι τελικά θα κερδίσουν αν τα καταφέρει; Όχι πάντως ο μέσος Αμερικανός όπως εξηγεί σε όσους πιθανόν πιστεύουν κάτι τέτοιο.

Όσο για την Ευρώπη και τον επανεξοπλισμό της; Τα στοιχεία που παραθέτει ο κ.Καζάκης αποδεικνύουν ότι οι ευρωπαίοι πολίτες θα φορτώνονται δάνεια για να κερδίζουν ξανά οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες

πηγή: militaire.gr

Η Ελλάδα ως εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα

    Η εξάρτηση ως δεσπόζον ποιοτικό στοιχείο και ερμηνευτικό εξελίξεων, τάσεων και γενικών χαρακτηριστικών.

Το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που επικρατεί στην Ελλάδα είναι ο καπιταλισμός. Η Ελλάδα είναι μια καπιταλιστική χώρα. Αυτό δεν είναι μια αφαίρεση, αλλά ένας προσδιορισμός της οικονομικής βάσης, των σχέσεων παραγωγής, του εποικοδομήματος που παράγεται πάνω σε αυτή τη βάση, και αλληλοτροφοδοτούνται για τη διαιώνιση και αναπαραγωγή των κυρίαρχων σχέσεων στην οικονομία και την πολιτική. 

Ρούντι Ρινάλντι*

Τι είναι η Ελλάδα ως χώρα; Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της; Ποια από αυτά είναι τα κυριότερα, αυτά που παίζουν σπουδαιότερο ρόλο;

Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ μια χώρα σαν αυτές του λεγόμενου Τρίτου κόσμου, μια κλασική αποικία, αλλά ούτε και μια ανεπτυγμένη καπιταλιστικά χώρα όπως άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είχε μια «ενδιάμεση» θέση, ως χώρα με μέσο επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού και με σημαντικές εξαρτήσεις από τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις. Δεν υπήρξε ποτέ μια αποικιοκρατική δύναμη· η κρατική οντότητα γεννήθηκε μέσα από μια εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση ενάντια στον οθωμανικό ζυγό· ο πόλεμος σαν στοιχείο τη βρήκε πάντα μπλεγμένη (πόλεμος του 1897, Α΄ και Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, εκστρατεία της Ουκρανίας, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, 1940 και τριπλή κατοχή, εμφύλιος 1946-49, πόλεμος 1974 στην Κύπρο)· είναι χώρα που γνώρισε εθνικές καταστροφές (1922)· χώρα με ανώμαλο πολιτικό βίο, με διχασμούς, πραξικοπήματα, χούντες· χώρα-πεδίο ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων· χώρα όπου το μικρομεσαίο στοιχείο, η μικροπαραγωγή και η αυταπασχόληση είχαν μεγάλη έκταση· χώρα με εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση· χώρα υποδοχής μεταναστευτικών ροών· χώρα που γνώρισε μερικές οικονομικές χρεοκοπίες.

Κι όμως, όλα αυτά είναι κάπως περιγραφικά. Πρέπει να εντοπιστούν ορισμένες ποιότητες. Πρέπει να οικοδομηθούν-χτιστούν έννοιες και ένα πλαίσιο που να εξηγεί ή να τοποθετεί πιο πραγματικά το τι είναι η Ελλάδα του σήμερα, ποιος είναι ο σχεδιασμός ή το μοντέλο που εφαρμόζεται.

Το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που επικρατεί στην Ελλάδα είναι ο καπιταλισμός. Η Ελλάδα είναι μια καπιταλιστική χώρα. Αυτό δεν είναι μια αφαίρεση, αλλά ένας προσδιορισμός της οικονομικής βάσης, των σχέσεων παραγωγής, του εποικοδομήματος που παράγεται πάνω σε αυτή τη βάση, και αλληλοτροφοδοτούνται για τη διαιώνιση και αναπαραγωγή των κυρίαρχων σχέσεων στην οικονομία και την πολιτική. Ο προσδιορισμός όμως «καπιταλιστική χώρα» δεν επαρκεί για να περιγράψει την πραγματικότητα της Ελλάδας και το πώς εξελίσσονται διάφορες διαδικασίες και γεγονότα. Ο προσδιορισμός της Ελλάδας ως «εξαρτημένης καπιταλιστικής χώρας» μας δίνει μια πιο ολοκληρωμένη έννοια, έναν καλύτερο προσδιορισμό της πραγματικότητας του οικονομικού – πολιτικού –κοινωνικού καθεστώτος της χώρας. Η έννοια «εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα» μας βοηθά να αναλύσουμε καλύτερα την εξελισσόμενη πραγματικότητα και μας δίνει επαρκή «εργαλεία» ερμηνείας και αποκωδικοποίησης μιας σειράς από φαινόμενα και καταστάσεις που διέπουν και ορίζουν την ελληνική πραγματικότητα. Οι όροι «εξαρτημένη» και «καπιταλιστική» δεν είναι ισοβαρείς σε σημασία. Ο όρος «εξαρτημένη» έχει μια δεσπόζουσα σημασία για την ποιότητα του καπιταλισμού στην Ελλάδα, για το βάθος του, για τις ιδιαίτερες μορφές που αυτός εξελίσσεται, για τις κρίσεις που γνωρίζει, για το πολιτικό εποικοδόμημα που δημιουργείται και αναπαράγεται, για ολόκληρο το πολιτιστικό και ιδεολογικό πλέγμα που κυριαρχεί.

Ο «εκσυγχρονισμός» της εξάρτησης

Η εξάρτηση λοιπόν υπήρχε ως δομικό στοιχείο, αλλά ο καπιταλισμός εξελίσσεται, είναι πιο «κινητικός», πιο άμεσος και δημιουργεί διαρκώς νέα ποσοτικά δεδομένα. Για παράδειγμα, η ανάπτυξή του είναι βραχεία τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, η χώρα είναι κυρίως αγροτική. Μόλις στις αρχές του 1960 η βιομηχανική παραγωγή θα ξεπεράσει την αγροτική σε αξία στη διάρθρωση του ΑΕΠ. Στις δεκαετίες του 1960 και ’70 η Ελλάδα (μαζί με την Ιαπωνία) θα αναφέρεται ως μια χώρα του ΟΟΣΑ με τους πιο γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης (7% ετησίως), πορεία που θα ανακοπεί στο δίχρονο 1972-1974, όταν η χώρα θα γνωρίσει μια μεγάλη οικονομική κρίση. Από τότε δεν θα «πιαστούν» ξανά τέτοιοι ρυθμοί. Μεταπολεμικά, η ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα έγινε με ατμομηχανή το τρίπτυχο «οικοδομή – άδηλοι πόροι (κυρίως ναυτιλιακά εμβάσματα) – τουρισμός», με μια επιδοτούμενη και προστατευμένη κρατικά βιομηχανία και μια επιλογή από τις αρχές του 1960 για σύνδεση της χώρας με την ΕΟΚ. Πάνω σε αυτή τη βάση δημιουργήθηκαν νέα πρότυπα ζωής και κατανάλωσης, νέα στρώματα στις πόλεις (ειδικά στην Αθήνα) και διαφοροποιήσεις στην ύπαιθρο. Το ξένο κεφάλαιο είχε μια προνομιακή θέση σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, ενώ δεν ήταν λίγες οι αποικιοκρατικού τύπου διεθνείς συμβάσεις και επενδύσεις σε διάφορους τομείς. Αυτά λίγο πολύ επισημαίνονταν και λέγονταν στους χώρους της Αριστεράς στις δεκαετίες του 1960 και ’70, το δε ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων (1974-81) στήριξε πολλές αναλύσεις, και κυρίως τη ρητορική του, σε αυτά τα στοιχεία.

Με τη Μεταπολίτευση όμως τίθενται οι βάσεις μιας μεγαλύτερης προσαρμογής και υπαγωγής της οικονομίας της χώρας προς τις ανάγκες και τις αναζητήσεις ή τα μοντέλα που επιβάλλει ο διεθνής καπιταλισμός, και δημιουργείται το πρότυπο του «εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού» ως το μοναδικό που μπορεί να ακολουθήσει η χώρα στις σύγχρονες συνθήκες. Η εξάρτηση «εκσυγχρονίζεται» κι αυτή, δηλαδή, πλάι σε κλασικές μορφές που είχε, αποκτά και νέα εργαλεία, νέες «εφαρμογές», με αποτέλεσμα να βαθαίνει ακόμα περισσότερο – ενώ δίνεται η αίσθηση ότι η χώρα συγκλίνει με πιο ανεπτυγμένες, ότι μετέχει στο κλαμπ των προηγμένων χωρών, ότι έχει ξεπεράσει την όποια καθυστέρησή της, ότι προλαβαίνει τα τρένα, τα ραντεβού και ανταποκρίνεται στις προκλήσεις κάθε νέας εποχής.

Η έννοια της εξάρτησης απαιτεί κι αυτή μια ορισμένη διευκρίνιση. Προϋποθέτει την παραδοχή (και φυσικά την ανάλυση) ότι δεν υπάρχουν ισομεγέθη ισοδύναμα κράτη και οικονομίες στον κόσμο, ότι η εξέλιξη του καπιταλισμού οδηγήθηκε ή και πραγματοποιήθηκε από ορισμένα ισχυρά κέντρα, ότι το πέρασμα στην εποχή του ιμπεριαλισμού και του μονοπωλιακού κεφαλαίου έγινε μέσα από την επιβολή άνισων σχέσεων ανάμεσα σε χώρες, ότι πέρα από ανοικτές αποικιοκρατικές σχέσεις, δημιουργήθηκε σωρεία και ποικιλία μορφών εξάρτησης πολλών χωρών από τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Προϋποθέτει την παραδοχή και την ανάλυση ότι μια χούφτα χωρών συγκεντρώνει τεράστια δύναμη και επιβάλλει όρους και κανόνες, καθορίζει τη διεθνή οικονομική πολιτική, ελέγχει παγκόσμιες αγορές, εκμεταλλεύεται εργατική δύναμη και πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις σε διεθνές επίπεδο, μοιράζει τον κόσμο και τις αγορές, δημιουργεί τεράστια καρτέλ, ενώ αυτές οι χώρες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την παγκόσμια οικονομία. Η αφαίρεση αυτού του στοιχείου από την παγκόσμια πραγματικότητα οδηγεί αναγκαστικά σε μια αντίληψη ότι οι εξελίξεις σε κάθε χώρα καθορίζονται αποκλειστικά από τις εσωτερικές αντιθέσεις, από την ταξική πάλη που διεξάγεται στο εσωτερικό τους – σαν ο κόσμος να αποτελείται από ένα γαλαξία ξεκομμένων εθνικών κοινωνικών σχηματισμών όπου οι αποφάσεις, οι κατευθύνσεις, η οικονομική ανάπτυξη, η εξωτερική πολιτική κ.λπ. αποτελούν ζητήματα μόνο ενός εσωτερικού συσχετισμού δυνάμεων. Σύμφωνα με αυτήν την «αριστερή» κριτική, η εξάρτηση θεωρείται μια έννοια ρετρό, μια έννοια που υποβαθμίζει τον ρόλο της ταξικής πάλης εντός κάθε ξεχωριστού κοινωνικού σχηματισμού. Πίσω από αυτή τη θεώρηση σχεδόν όλες οι καπιταλιστικές χώρες θα ακολουθήσουν την τάση διεθνοποίησης του κεφαλαίου και θα καταστούν κι αυτές ιμπεριαλιστικές χώρες, συμμετέχοντας στην «ιμπεριαλιστική αλυσίδα». Η Ελλάδα ως πλήρες μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ ήδη έχει μια θέση σε αυτήν(*)…

Τι / Ποιους υπηρετούν οι ντόπιες ελίτ

Όταν λοιπόν λέμε ότι η Ελλάδα είναι μια εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα, εννοούμε σαφώς ότι η εξάρτηση σημαδεύεται από τη σχέση που έχει η χώρα, η οικονομία, η πολιτική, η εξέλιξή της με τις επιδιώξεις, τους στόχους, τα συμφέροντα, τους μηχανισμούς, τα δίκτυα των Μεγάλων Δυνάμεων – εν προκειμένω των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, και πιο συγκεκριμένα σήμερα από τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κ.λπ.).

Σε όλους τους τομείς (οικονομία, πολιτική, δίκαιο, ένοπλες δυνάμεις, διεθνείς σχέσεις, κρατικός μηχανισμός, κυρίαρχη ιδεολογία, υλικοί ιδεολογικοί μηχανισμοί, πολιτισμός κ.λπ.) οι εξελίξεις και οι αναδιαρθρώσεις εντός της χώρας καθορίζονται πρωτίστως και κυρίως με βάση τις ανάγκες και τους σχεδιασμούς του διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου, τις εντολές των υπερεθνικών ολοκληρώσεων (π.χ. Ε.Ε.) και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών. Όποιος αφαιρέσει –για οποιονδήποτε λόγο και κάτω από οποιαδήποτε ανάλυση– την ποιότητα της εξάρτησης, δεν μπορεί να διακρίνει και να εκτιμήσει τη σύγχρονη ιστορία και τις εξελίξεις στη χώρα μας μέχρι τις μέρες μας.

Η σχέση / ποιότητα «εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα» διαμεσολαβείται εσωτερικά από μια μεγαλοαστική τάξη (τις αποκαλούμενες ελίτ) που υπηρετεί αυτό το σύστημα, πλουτίζει από τη διαιώνισή του, εξασκεί την ηγεμονία της βασιζόμενη σε αυτούς τους δεσμούς (και το διακηρύσσει εμφατικά: «ανήκομεν στη Δύση», «είμαστε η Δύση», «ισότιμο πλήρες μέλος της Ε.Ε.», «σωστή πλευρά της ιστορίας»). Και πάνω σε αυτό κτίζει τις απαραίτητες κοινωνικές συμμαχίες της, κυρίως με στρώματα της ανώτερης μεσαίας αστικής τάξης, και διαρθρώνει ολόκληρη την πολιτική ζωή, τη διοίκηση, το δίκαιο, τις εργασιακές σχέσεις, τα ΜΜΕ σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προδιαγραφές του μοντέλου.

Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός καθορίζεται από τη σχέση / ποιότητα «εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα», και ολόκληρο το πολιτικό πεδίο, το πολιτικό και πολιτειακό εποικοδόμημα έχει προσανατολιστεί στην υπηρέτηση αυτής της σχέσης: την υπηρετεί, τη διαιωνίζει, την αναπαράγει. Ο ελληνικός αστισμός, η ολιγαρχία στην Ελλάδα, ο πολιτικός κόσμος, ολόκληρο το κρατικό εποικοδόμημα δεν ανταποκρίθηκε, ούτε ανταποκρίνεται στον στόχο μιας αυτοδύναμης παραγωγικής δομής και παραγωγικής ανασυγκρότησης που να απαντά σε ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας, Ούτε βεβαίως μπορεί να ακολουθήσει μια εθνικά ανεξάρτητη πολιτική κατεύθυνση.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού στην Ελλάδα

Ας δούμε όμως και την πλευρά «καπιταλιστική χώρα». Αυτό σημαίνει μια ορισμένη ανάπτυξη του καπιταλισμού στην οικονομία και μια κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Στις τελευταίες δεκαετίες ενισχύθηκαν οι καπιταλιστικές σχέσεις, καθώς και ο μονοπωλιακός τομέας της οικονομίας. Οι υπηρεσίες απόκτησαν κεντρικότερο ρόλο, ενώ συνεχίστηκε η αποβιομηχάνιση και ο αφελληνισμός της οικονομίας, προωθήθηκε μια γενναία απολίπανση μεσαίων στρωμάτων και αυτοαπασχολούμενων και συρρικνώθηκε η αγροτική παραγωγή με βασική κατεύθυνση το κτύπημα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Ο τραπεζικός τομέας, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, συγκεντρώθηκαν σε ισχυρούς ομίλους του πολυεθνικού κεφαλαίου, ενώ ο δανεισμός και το χρέος απόκτησαν κυρίαρχη θέση στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και έγιναν ένα κύριο κανάλι της υπαγωγής και εξάρτησης της χώρας στο πολυεθνικό κεφάλαιο (ΕΚΤ, Δανειστές, «αγορές», οίκοι αξιολόγησης κ.λπ.).

Η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας σαν στρατηγική επιλογή βάθυνε διαδικασίες εξάρτησης. Στο όνομά της προωθήθηκαν αναδιαρθρώσεις οικονομικές, διοικητικές, κρατικές, αφαιρέθηκαν εργαλεία και θεσμοί οικονομικής κυριαρχίας, η οικονομία «διεθνοποιήθηκε», δηλαδή άνοιξε προς το διεθνές κεφάλαιο και τις αγορές. Πάνω σε αυτή τη βάση η Ελλάδα ακολούθησε πιστά όλες τις μεταβολές και τις προδιαγραφές των διεθνών οργανισμών και κέντρων. Τόσο όσον αφορά τις πολιτικές διαχείρισης της κρίσης και την επιβολή μεγάλων πακέτων λιτότητας, όσο και σαφείς οδηγίες για την «τριτοποίηση» της οικονομίας της χώρας (αποβιομηχανοποίηση, στροφή στις υπηρεσίες κάθε είδους) στο όνομα μεγάλων καμπανιών όπως «η πρόκληση του 1992», το τρένο της «μεταβιομηχανικής εποχής», και πρόσφατα η «πράσινη μετάβαση» και ο «ψηφιακός μετασχηματισμός».

Επομένως, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού στην Ελλάδα, όπως η λειτουργία του ως διαμετακομιστικό κέντρο, ως μεταπρατικός χώρος, ως αγορά και έλεγχος κρίσιμων τομέων (ορυκτός πλούτος, ενέργεια), ως χώρα χαμηλού εργατικού κόστους και χώρα εξαγωγής μεταναστών προς τα κέντρα του καπιταλισμού, ακολουθείται πρακτικά μια πορεία προσαρμογών στις ανάγκες και την πορεία: α) της διεθνούς οικονομικής κρίσης και των μορφών εκδήλωσής της στην Ελλάδα, ή των επιπτώσεων που τα διεθνή της κύματα επιφέρουν στην Ελλάδα, και β) στις διαρκείς αναδιαρθρώσεις και τα προγράμματα που προβλήθηκαν από τα διεθνή κέντρα και έπρεπε να ακολουθηθούν από μικρές ή μεσαίες χώρες με μεγάλες διασυνδέσεις και εξαρτήσεις από τα διεθνή ισχυρά κέντρα.

Ο «εξευρωπαϊσμός» της χώρας σήμαινε μια ένταση και έναν εκσυγχρονισμό του μεταπρατικού υπεργολαβικού χαρακτήρα τομέων και επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Πολλές γεωπολιτικές ανάγκες και αλλαγές στον παγκόσμιο ενεργειακό τομέα και το παγκόσμιο εμπόριο απαιτούσαν αναγκαίες προσαρμογές της χώρας ως κυρίως διαμετακομιστικού κόμβου, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, logistics, και άρα αλλαγές σε υποδομές, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, και παράλληλα μια εξειδίκευση υπηρεσιών με μια προνομιακή θέση του «τουριστικού προϊόντος». Σε μια στιγμή, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, την εποχή του Σημιτισμού, είχαν καλλιεργηθεί αυταπάτες για μια νέα Μεγάλη Ιδέα της σύγχρονης Ελλάδας: «Είσοδος στο ευρώ – Ολυμπιάδα 2004 – Εξόρμηση στο Βαλκανικό Ελντοράντο». Ήδη το χρέος είχε θεριέψει, το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών ήταν μονίμως αρνητικό και διευρυνόταν, η κρίση έδειχνε τα δόντια της και πολλά πρόδρομα σημάδια της σε διάφορες χώρες, και σε χώρες όπως η Αργεντινή είχαμε ήδη χρεοκοπίες της οικονομίας. Σε λίγο θα έρχονταν και η σειρά της Ελλάδας με τη Χρεοκοπία του 2010, τα μνημόνια και ό,τι ακολούθησε.

Χρεοκοπία, εκχώρηση κυριαρχίας και ευθυγραμμίσεις

Αυτή είναι γνήσιο παιδί του εξαρτημένου καπιταλιστικού χαρακτήρα της χώρας, γνήσιο παιδί του «εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού». Γιατί μπορεί η κρίση να ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και μετά να επεκτάθηκε στην Ευρώπη, αλλά οι επιπτώσεις της δεν ήταν ίδιες για κάθε χώρα. Ούτε οι μορφές εκδήλωσής της σε κάθε χώρα, ούτε τα τραντάγματα που δημιουργήθηκαν ήταν ίδια στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες και στις εξαρτημένες καπιταλιστικές χώρες, και ιδιαίτερα σε μια χώρα σαν την Ελλάδα – όπου μια άρχουσα τάξη έκανε ό,τι μπορούσε για να οδηγηθούμε στη χρεοκοπία και, αφού φτάσαμε σε αυτήν, φρόντισε να «παραχωρήσει» περισσότερη κυριαρχία στους Δανειστές και να μετατρέψει τη χώρα σε μια αποικία νέου τύπου. Αλλά και οι «λύσεις» που εφαρμόστηκαν με άμεση παρέμβαση των διεθνών κέντρων στην Ελληνική Χρεοκοπία του 2010 είχαν μια εξόφθαλμη επιβολή και παραπέρα γιγάντωση και εμβάθυνση της εξάρτησης της χώρας. Από τότε έχουμε ένα νέο καθεστώς στην Ελλάδα: καθεστώς επιτήρησης, ελέγχου, καθεστώς υποβάθμισης της χώρας σε μισοαποικία του διεθνούς κεφαλαίου, των Δανειστών, της Τρόικας, καθεστώς που μοιάζει με αυτά του «Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου» προηγούμενων δεκαετιών, ή με καθεστώτα σε κατεχόμενες χώρες μετά από πολέμους. Αυτές τις αλήθειες τις καταλαβαίνει και τις αισθάνεται κάθε λαϊκός άνθρωπος (και αυτό φάνηκε περίτρανα την περίοδο 2010-2015), αλλά δεν μπορούν να τις «πιάσουν», να τις αισθανθούν αναλυτές, διανοούμενοι ή και φορείς της Αριστεράς…

Υπάρχει όμως και μια πολιτική διάσταση της ποιότητας «εξάρτηση». Εκχώρηση κυριαρχίας σε άλλα κέντρα, επομένως μείωση της κυριαρχίας της χώρας, προσαρμογή σε μεγάλους γεωπολιτικούς αναδασμούς ακόμα και σε βάρος της κυριαρχίας της χώρας: Διάλυση Βαλκανίων, πόλεμος Γιουγκοσλαβίας, παράδοση Οτσαλάν, Ίμια – Μαδρίτη – Ελσίνκι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εγκατάλειψη της Κύπρου και υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν-Μπους που ο κυπριακός λαός απέρριψε με δημοψήφισμα το 2004, συμμετοχή σε αποστολές του ΝΑΤΟ (Κόσοβο, Αφγανιστάν κ.λπ.), εξοπλιστικά προγράμματα και μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, επέκταση των βάσεων σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, αλλαγή προσανατολισμού απέναντι στις αραβικές χώρες και πλήρης στήριξη του Ισραήλ, ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο της Ουκρανίας με αποστολή στρατιωτικού υλικού και αποστρατιωτικοποίηση νησιών Ανατολικού Αιγαίου, ψήφιση όλων των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας και ανάδειξη της χώρας αυτής σε εχθρό της Ελλάδας, προθυμία να ανταποκριθεί σε ό,τι ζητηθεί για να βρίσκεται «στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Όλα αυτά εντελώς φανερά, διακηρυγμένα και επίσημα. Διότι υπάρχει και μια άλλη πλευρά, λιγότερο ορατή: η δράση των Πρεσβειών και των πρέσβεων, τα ειδικά κλιμάκια και οι άνθρωποι που έχουν επαφές με υπηρεσίες, κι όλο το πλέγμα σχέσεων τέτοιου επιπέδου…

Η ιδεολογική επίθεση στη θέση περί εξαρτημένου χαρακτήρα της Ελλάδας έχει μακρά ιστορία μέσα στην 50ετία της Μεταπολίτευσης, και θα ασχοληθούμε με αυτήν παρακάτω. Απλά σημειώνουμε πως η αστική και η αριστερή οπτική συγκλίνουν με περίεργο τρόπο, θέλοντας να απαλλαγούν από την ποιότητα «εξάρτηση». Για προφανείς λόγους η αστική οπτική, για ιδεολογικούς λόγους (αλλά και για 
λόγους προσαρμογής και ενσωμάτωσης) η Αριστερά.

πηγή: edromos.gr

______________________________________________

(*) Ο Ρούντι Ρινάλντι είναι εκδότης του Δρόμου της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, συγγραφέας και αρθρογράφος - πολιτικός αναλυτής. Υπήρξε επικεφαλής της πολιτικής ομάδας και των εκδόσεων Α/συνέχεια, στη συνέχεια της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟE) που συμμετείχε ως τάση στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΣΥΡΙΖΑ. Διετέλεσε μέλος της ΚΕ της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, όργανα από τα οποία παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 2015, διαφωνώντας με τις επιλογές της τότε ηγεσίας.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ - WEF, επιβεβαιώνει την παραίτηση και έρευνα για τον ιδρυτή του, Κλάους Σβαµπ

    Σύμφωνα με την Wall Street Journal, η αποχώρηση του Κλάους Σβαµπ επιταχύνθηκε με μια ανώνυμη επιστολή προς το διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος. Σε αυτό απαγγέλθηκαν σοβαρές κατηγορίες εναντίον του ίδιου και της συζύγου του Χίλντε Σβαμπ. | Ο Κλάους Σβαμπ, η "Μεγάλη Επανεκκίνηση" και ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Ο Κλάους Σβαµπ (Klaus Schwab)   απορρίπτει τους ισχυρισμούς του πληροφοριοδότη σε δήλωσή του. Ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ - WEF, δεν επιτρέπεται πλέον να εισέλθει στις εγκαταστάσεις του WEF στη Γενεύη. Ο μεταβατικός πρόεδρος Πέτερ Μπράμπεκ-Λετμάθε (Peter Brabeck-Letmathe) και ο διευθύνων σύμβουλος Μποργκ Μπρέντε (Borge Brende) ανέλαβαν.

Ο Κλάους Σβαµπ φέρεται να αντιτάχθηκε στην έρευνα, λέγοντας στα μέλη του ΔΣ ότι αρνείται τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς και ότι θα προσφύγει νομικά

Μετά την αιφνίδια παραίτηση του ιδρυτή του WEF, Κλάους Σβαµπ από τη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) την Κυριακή του Πάσχα, τα γεγονότα κορυφώνονται την Τετάρτη. Αφού το διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος ανακοίνωσε δημόσια έρευνα για τον παραιτηθέντα πρόεδρό του, ο Σβαµπ πέρασε στην αντεπίθεση.

Ο οργανισμός WEF που είναι περισσότερο γνωστός για την ελίτ συγκέντρωση του Νταβός ξεκινά ανεξάρτητη έρευνα για τον Κλάους Σβαµπ — αλλά τονίζει ότι οι καταγγελίες για κακή συμπεριφορά «παραμένουν αναπόδεικτες».

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) επιβεβαίωσε την Τετάρτη ότι έχει ξεκινήσει έρευνα για καταγγελίες εναντίον του ιδρυτή του Κλάους Σβάμπ μετά από επιστολή καταγγελίας που φέρεται να προκάλεσε την παραίτησή του.

Σε δήλωση που κυκλοφόρησε την Τετάρτη, το WEF - ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός γνωστός για την ετήσια συγκέντρωση παγκόσμιων ελίτ στο Νταβός της Ελβετίας - ανέφερε ότι το συμβούλιο του υποστήριξε ομόφωνα την απόφαση να ξεκινήσει μια ανεξάρτητη έρευνα, επιβεβαιώνοντας μια προηγούμενη αναφορά της Wall Street Journal (WSJ).

Η επιστολή του πληροφοριοδότη - που φέρεται να στάλθηκε από νυν και πρώην προσωπικό - κατηγορεί τον Σβάμπ για οικονομική ανάρμοστη συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης κεφαλαίων του WEF και της ανάρμοστης μεταχείρισης των εργαζομένων, ανέφερε η WSJ την Τρίτη. Η σύζυγός του, Χίλντε Σβαμπ, κατηγορείται επίσης ότι χρησιμοποίησε πόρους του WEF για προσωπικά ταξίδια. Ο Σβάμπ έχει αρνηθεί κατηγορηματικά όλους τους ισχυρισμούς, ανέφερε η WSJ.

Εκπρόσωπος του WEF ανέφερε σε δήλωση την Τετάρτη ότι το διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού «υποστήριξε ομόφωνα την απόφαση της Επιτροπής Ελέγχου και Κινδύνων να ξεκινήσει μια ανεξάρτητη έρευνα μετά από επιστολή καταγγελίας που περιείχε ισχυρισμούς κατά του πρώην προέδρου Κλάους Σβαµπ».

Πρόσθεσαν: «Αυτή η απόφαση ελήφθη μετά από διαβούλευση με εξωτερικούς νομικούς συμβούλους και σύμφωνα με τις καταπιστευματικές αρμοδιότητες του Φόρουμ. Η έρευνα θα διευθύνεται από την Επιτροπή Ελέγχου και Κινδύνων με την υποστήριξη ανεξάρτητων νομικών εμπειρογνωμόνων»

Το WEF είπε ότι, ενώ λαμβάνει «σοβαρά» τις κατηγορίες εναντίον του Schwab, «παραμένουν αναπόδεικτες και θα περιμένει το αποτέλεσμα της έρευνας για περαιτέρω σχολιασμό».

Ο Κλάους Σβαµπ, ο οποίος ίδρυσε το WEF το 1971, ανακοίνωσε την παραίτησή του από πρόεδρος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου τη Δευτέρα, χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις για την απόφασή του.

Αν και είχε παραιτηθεί από εκτελεστικός πρόεδρος πέρυσι, ο Σβαµπ είχε προγραμματίσει να παραμείνει σε μη εκτελεστικό ρόλο μέχρι το 2027. Αντ' αυτού, παραιτήθηκε με άμεση ισχύ μετά από έκτακτη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή.

Ο Σβαμπ, η "Μεγάλη Επανεκκίνηση" και ο Κυρ. Μητσοτάκης

     «Η πανδημία μάς δίνει τη δυνατότητα για μια επανεκκίνηση. Τώρα είναι η ευκαιρία για να επιταχύνουμε όλες τις προ-πανδημίας προσπάθειές μας για μια επαναξιολόγηση εκείνων των οικονομικών συστημάτων που πραγματικά απαντούν στις διεθνείς προκλήσεις, όπως στις ακραίες μορφές φτώχιας, ανισότητας και κλιματικής αλλαγής.»

Ο Κλάους Σβαμπ, στο βιβλίο του "COVID-19: The Great Reset" παρουσίασε τα τρία βασικά στοιχεία της «Μεγάλης Επανεκκίνησης»: Το πρώτο περιλαμβάνει τη δημιουργία συνθηκών για μια "οικονομία ενδιαφερομένων μερών". Το δεύτερο στοιχείο περιλαμβάνει την οικοδόμηση με έναν τρόπο πιο «ανθεκτικό, δίκαιο και βιώσιμο» που θα ενσωματώνει περισσότερα πράσινα δημόσια έργα και υποδομές. Το τρίτο στοιχείο είναι η αξιοποίηση των καινοτομιών της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Στην κεντρική ομιλία, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα είχε απαριθμήσει... τις τρεις βασικές πτυχές της βιώσιμης ανάκαμψης: πράσινη ανάπτυξη, έξυπνη ανάπτυξη και δίκαιη ανάπτυξη.

Το "COVID-19: The Great Reset" είναι ένας οδηγός για όποιον θέλει να κατανοήσει πώς ο COVID-19 διέκοψε τα κοινωνικά και οικονομικά μας συστήματα και ποιες αλλαγές θα χρειαστούν για να δημιουργηθεί ένας κόσμος που θα περιλαμβάνει περισσότερους, ανθεκτικούς και βιώσιμους στο μέλλον.

Η ανάλυση του  Κλάους Σβαμπ ήταν ανησυχητική, αλλά ελπιδοφόρα για τους νεοφιλελεύθερους οπαδούς του, ο COVID-19 είχε δημιουργήσει μια μεγάλη ανατρεπτική επαναφορά των παγκόσμιων κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών μας συστημάτων που θα περιλαμβάνει "νέους κανόνες περισσότερο ανθεκτικούς και βιώσιμους στο μέλλον"

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι και ο πρωθυπουργός μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι οπαδός και μαχητής των ιδεών του Κλάους Σβαµπ, και υπενθυμίζουμε ότι το βιβλίο "COVID-19: The Great Reset" φιγουράριζε μέχρι πρόσφατα και στο γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

με πληροφορίες από Politico.eu, wsj.com και ΝΖΖ

Έξω οι έμποροι πολέμου από την Αθήνα!

    Αυτή η έκθεση όπλων είναι κομμάτι της αντιδραστικής και επικίνδυνης κυβερνητικής πολιτικής. Την ώρα που διαλύουν το κοινωνικό κράτος, την δημόσια υγεία και οι νέοι μεταναστεύουν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει τις θηριώδεις πολεμικές δαπάνες, επενδύοντας άλλα 28 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς!

Η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας ενάντια στην έκθεση όπλων DEFEA 2025:

«Από τις 6 έως τις 8 Μαΐου 2025, η Αθήνα μετατρέπεται σε κέντρο εμπορίου όπλων. Στο φόντο της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της στροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στην πολεμική οικονομία και της θηριώδους εξοπλιστικής κούρσας με τα 800 δισ. του ReArm Europe, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ο ΣΕΚΠΥ (Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού), με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, διοργανώνουν ξανά τη διεθνή έκθεση “Άμυνας και Ασφάλειας” DEFEA (Defense Exhibition Athens) στο Metropolitan Expo.

Εκεί, επί τρεις μέρες στρατοκράτες, στελέχη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έμποροι όπλων από όλο τον κόσμο θα δικτυωθούν, θα συζητήσουν και θα κλείσουν εξοπλιστικά deals δισεκατομμυρίων. Εταιρείες που κερδίζουν από τον θάνατο και την καταστροφή θα διαφημίσουν όπλα και συστήματα καταστολής σε στρατιωτικές ηγεσίες, κρατικούς αξιωματούχους και διεθνείς επιθετικούς μηχανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Ιδιαίτερη πρόκληση αποτελεί η προνομιακή συμμετοχή των ισραηλινών πολεμικών βιομηχανιών, με 30 εταιρείες να προβάλλουν την τεχνολογία θανάτου που δοκιμάζεται καθημερινά πάνω στον λαό της Παλαιστίνης.

Αυτή η έκθεση όπλων είναι κομμάτι της αντιδραστικής κι επικίνδυνης κυβερνητικής πολιτικής. Την ώρα που διαλύουν το κοινωνικό κράτος, την δημόσια υγεία και οι νέοι μεταναστεύουν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει τις θηριώδεις πολεμικές δαπάνες, επενδύοντας άλλα 28 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς!

Την ώρα που στην κατεστραμμένη Γάζα συντελείται μια γενοκτονία με πάνω από 50.000 καταμετρημένους νεκρούς και πάνω από 150.000 τραυματίες, η κυβέρνηση της ΝΔ συσφίγγει τις σχέσεις της με το κράτος-δολοφόνο, με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη να ταξιδεύει προκλητικά στο Τελ Αβίβ και να ανακοινώνει «αμυντικές συνεργασίες» με το Ισραήλ. Το ελληνικό κράτος ευθυγραμμίζεται με την πολιτική γενοκτονίας και κατοχής που απομονώνεται όλο και περισσότερο διεθνώς, ενώ ο Νετανιάχου είναι καταζητούμενος από το Διεθνές Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.

Όχι στο όνομά μας! Ή με τις κοινωνικές ανάγκες, τους λαούς και την ειρήνη, ή με τους εμπόρους του πολέμου και τους γενοκτόνους.

Καλούμε κάθε δημοκρατικό άνθρωπο, κάθε συλλογικότητα, κάθε σωματείο και οργάνωση να δηλώσει παρών:

Να ακυρωθεί η DEFEA 2025!

• Όχι στους εξοπλισμούς και τις πολεμικές ετοιμασίες!
• Καμία συμμετοχή στους πολέμους των ιμπεριαλιστών!
• Νίκη στην Παλαιστίνη – Μποϊκοτάζ, κυρώσεις, εμπάργκο στο Ισραήλ τώρα!» 

 

πηγή: mera25.gr

ΥΠΕΝ - ΥΠΕΞ / Ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στη χώρα Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΕΧΣΘΧ)

     Εκδόθηκε σήμερα η πράξη συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ), με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) της χώρας.

Η πράξη συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ), με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) της χώρας, εκδόθηκε σήμερα με πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και τα συναρμόδια Υπουργεία.

Όπως σημειώνεται στη σχετική κυβερνητική ανακοίνωση, την οποία υπογράφουν οι υπουργοί Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου,

πρόκειται για μία σημαντική πρωτοβουλία, καθώς για πρώτη φορά η χώρα μας θέτει τους κανόνες για την οργάνωση του θαλάσσιου χώρου. Ο ΘΧΣ συνιστά ένα ολιστικό χωροταξικό πλαίσιο και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή ανάπτυξη γαλάζιας και κυκλικής οικονομίας, αποτυπώνοντας με ευκρίνεια τις ανθρώπινες δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιούνται σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας μας, με σεβασμό στην αδήριτη ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.

Σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα, επισημαίνεται εξάλλου ότι: «Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνονται σε επίσημο ρυθμιστικό κείμενο της ΕΕ τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, δηλαδή πλήρης επήρεια της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών».

   Σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση:

Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε κατά την εκπόνηση της ΕΧΣΘΧ συνέθεσε συχνά αντικρουόμενες κοινωνικές, οικονομικές, ενεργειακές και περιβαλλοντικές παραμέτρους, προκειμένου να υπηρετήσει μια σειρά αλληλένδετους στόχους, όπως η κλιματική ανθεκτικότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ιδιαίτερα των ενάλιων αρχαιοτήτων, η βελτίωση και προστασία των θαλασσίων μεταφορών, η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας, η ιχθυοκαλλιέργεια και η ενίσχυση των διασυνοριακών έργων κοινού ενδιαφέροντος. Ο ΘΧΣ λαμβάνει υπόψη τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ χερσαίων και θαλάσσιων δραστηριοτήτων και αποδίδει έμφαση στη διαβούλευση και συνδιαμόρφωση των προτεραιοτήτων ανά περιφέρεια, μέσα από τη συγκρότηση Θαλάσσιων Χωροταξικών Πλαισίων.

Με τον ΘΧΣ και την ΕΧΣΘΧ, η Ελληνική Πολιτεία για πρώτη φορά οριοθετεί λεπτομερείς χρήσεις των θαλασσίων ζωνών της, υλοποιώντας την υποχρέωση που απορρέει από την Οδηγία 2014/89/ΕΕ και ασκώντας τα δικαιώματα που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο.

   Ακολουθεί ενημερωτικό σημείωμα του ΥΠΕΝ με τη μορφή ερωταπαντήσεων:

   1. Τι είναι ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός;

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) αποτυπώνει τις ανθρώπινες δραστηριότητες σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας μας, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος σ' αυτές.

Ταυτόχρονα, προσδιορίζει τη συμβατότητα και την παράλληλη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων αυτών, με γνώμονα πάντοτε τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλασσίων περιοχών και την αξιοποίηση των θαλασσίων πόρων. Το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού καθορίστηκε σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ιδίως δε με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).

Η διαδικασία αυτή προβλέπεται στην οδηγία 2014/89/ΕΕ και εκπληρώνεται, με αυτόν τον τρόπο, η ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας μας. Η ορθή μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας, τη βιώσιμη διαχείριση των θαλάσσιων πόρων και τη διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η οδηγία αυτή δεν θίγει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δικαιοδοσία των κρατών μελών επί των θαλάσσιων υδάτων, τα οποία απορρέουν από τις σχετικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου, ιδίως δε από την UNCLOS.

   2. Ποιος είναι ο στόχος του;

Η οργάνωση του θαλάσσιου χώρου, η ομαλή αλληλεπίδραση χερσαίων και θαλάσσιων δραστηριοτήτων, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Κατά την εκπόνηση του ΘΧΣ θα ληφθούν υπόψη κοινωνικές, οικονομικές, ενεργειακές και περιβαλλοντικές παράμετροι, για δραστηριότητες όπως:

   - η προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής -μεταξύ άλλων- δια του ορισμού θαλάσσιων πάρκων,

   - η διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ιδιαίτερα των ενάλιων αρχαιοτήτων,

   - η βελτίωση και προστασία των θαλασσίων μεταφορών,

   - η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη,

   - η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας και ιδιαίτερα των δυνητικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου αλλά και των υπεράκτιων αιολικών μας πάρκων,

   - η ιχθυοκαλλιέργεια,

   - η ενίσχυση των διασυνοριακών υποδομών κοινού ενδιαφέροντος με άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της άμεσης περιφέρειάς της.

Με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, δίνεται η δυνατότητα μίας συντεταγμένης -και όχι αποσπασματικής- οριοθέτησης ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Η ορθή μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας, τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων πόρων και τη διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.

Σε συνέχεια των στρατηγικών προτεραιοτήτων που έθεσε ο Πρωθυπουργός στο 9ο «Our Ocean Conference», ο Σχεδιασμός αποτελεί μέρος μιας ολιστικής πολιτικής χωροταξικού σχεδιασμού της χώρας σε θάλασσα και στεριά, που προοδευτικά υλοποιείται από την ελληνική Κυβέρνηση.

   3. Γιατί κατατίθεται τώρα ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός;

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός αποτελεί έναν Οδικό Χάρτη αξιοποίησης των θαλασσίων πόρων μας. Συνεπώς, η σχεδίασή του αποτέλεσε αντικείμενο μακράς διαβούλευσης με συναρμόδια Υπουργεία, φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και με τις τοπικές κοινωνίες. Ο ΘΧΣ αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν συνυπολογιστεί ότι η χώρα μας διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα περισσότερα καταγεγραμμένα νησιά.

   4. Γιατί χωρίστηκε ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός σε 4 χωρικές ενότητες;

Γιατί, με αυτόν τον τρόπο, απεικονίζεται η διοικητική διάρθρωση των αντίστοιχων Περιφερειών. Θα ακολουθήσει η έκδοση των αντίστοιχων θαλάσσιων χωροταξικών πλαισίων, όπως συνέβη και με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια (12 από τα συνολικά 13 έχουν ήδη δημοσιευθεί, ενώ δρομολογείται και το 13ο).

   5. Πού δημοσιεύεται ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός; Πώς θα ενημερωθούν οι πολίτες;

Δημοσιεύεται σε ΦΕΚ, όπως προβλέπεται στην Ελλάδα, ενημερώνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και αναρτάται στις σχετικές διαδικτυακές πλατφόρμες της. Παράλληλα θα υπάρξουν και δράσεις ενημέρωσης από το ΥΠΕΝ.

   6. Έχει γεωπολιτική σημασία ο ΘΧΣ;

Το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού καθορίστηκε σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία της Ένωσης και με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, ιδίως, δε, με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).

Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνονται σε επίσημο ρυθμιστικό κείμενο της ΕΕ τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, δηλαδή πλήρης επήρεια της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών.

Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός υλοποιεί μία σειρά από ευρωπαϊκές στρατηγικές και αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

   Ακολουθεί ενημερωτικό σημείωμα του ΥΠΕΞ με τη μορφή ερωταπαντήσεων:

   1. Γιατί είναι σημαντική κίνηση η κατάρτιση και η εξειδίκευση και αποτύπωση σε χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού; (ΘΧΣ)

Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνονται σε επίσημο ρυθμιστικό κείμενο της Ε.Ε. τα απώτατα δυνητικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (δηλαδή πλήρης επήρεια της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες).

   2. Δηλαδή τι αποτυπώνει ο χάρτης;

Οι θαλάσσιες περιοχές που αποτυπώνονται στον χάρτη, συμπεριλαμβάνουν τις ελληνοϊταλικές συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ του 1977 και του 2020 και την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του 2020, ενώ συμπίπτουν με τα όρια που απορρέουν από τον νόμο 4001/2011.

Σε ό,τι αφορά μη οριοθετημένες περιοχές, αποτυπώνεται η μέση γραμμή που καθορίζει το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές.

   3. 'Αρα ο χάρτης αποτυπώνει την ΑΟΖ της Ελλάδας στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας (στο Ιόνιο, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο);

Η διαδικασία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών έχει διαφορετικό αντικείμενο από τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, ο οποίος αφορά τη διαδικασία με την οποία οι αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών αναλύουν και οργανώνουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες στις ανωτέρω θαλάσσιες περιοχές για την επίτευξη των οικολογικών, οικονομικών και κοινωνικών στόχων.

Συνεπώς, ο χάρτης που αποτυπώνει τον ελληνικό Θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό δεν συνιστά οριοθέτηση ΑΟΖ.

   4. Αποτυπώνει την επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια (στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο);

Η επέκταση των χωρικών υδάτων έως τα 12 ναυτικά μίλια είναι αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας που απορρέει από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Είναι ένα δικαίωμα για την άσκηση του οποίου η Ελλάδα επιφυλάσσεται όταν και όπως το κρίνει εθνικά συμφέρον με βάση τους κανόνες που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.

   5. Πώς συνδέεται η κατάρτιση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού με την κυριαρχία και την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων;

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και η εξειδίκευση του με χάρτη αποτελεί αποτύπωση των δραστηριοτήτων σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας - όχι άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

   H κυριαρχία δεν είναι αντικείμενο σχεδιασμού. Προϋπάρχει και δεν επηρεάζεται από αυτόν.

   6. Γιατί η κυβέρνηση καταθέτει τώρα τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό;

 Η κυβέρνηση κλείνει εκκρεμότητες του παρελθόντος. Υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα στην πράξη και με ουσιαστικό τρόπο, όχι με επικοινωνιακές φωτοβολίδες.

   7. Η κατάρτιση του ΘΧΣ πιθανόν να προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας. 'Αρα εγκαταλείπετε τον ελληνοτουρκικό διάλογο;

Το ότι λύνουμε εκκρεμότητες του παρελθόντος δεν σημαίνει ότι δεν επιδιώκουμε τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Το ότι διαφωνούμε δεν σημαίνει ότι δεν συζητάμε. Το ότι συζητάμε δεν σημαίνει ότι κάνουμε εκπτώσεις από τις θέσεις μας και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη. Η Ελλάδα επιθυμεί θετικό κλίμα στις σχέσεις με την Τουρκία και έχει ταχθεί από την αρχή υπέρ της ελληνοτουρκικής συνεννόησης με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την καλή γειτονία.

Εξάλλου, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός αφορά μια ουσιαστική υποχρέωση της χώρας μας έναντι της Ε.Ε. που απορρέει από συγκεκριμένες ευρωπαϊκές οδηγίες και εντάσσεται στο πλαίσιο επίτευξης σειράς Ευρωπαϊκών Στρατηγικών, όπως η Πράσινη Συμφωνία και η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τη Θαλάσσια Ασφάλεια (EUMSS-EU Maritime Security Strategy).

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ