Κάσος: Τουρκικά ΜΜΕ γράφουν για «υποχώρηση» της Ελλάδας – Τι απαντάει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας

     Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος της Τουρκίας συνέχισε την εκδοχή που παρουσίασαν χθες πηγές του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, γράφοντας ότι η Αθήνα αναγνώρισε ότι η θαλάσσια περιοχή γύρω από την Κάσο ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και ζήτησε άδεια από την Άγκυρα. 

Με εθνικιστική ρητορική παρουσιάζουν κάποια τουρκικά ΜΜΕ το επεισόδιο στην Κάσο, όπου τουρκικά πολεμικά πλοία φέρονται να εμπόδισαν ερευνητικό πλοίο με ιταλική σημαία να ολοκληρώσει τις έρευνές, που έκανε για λογαριασμό της Ελλάδας.

Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος της Τουρκίας συνέχισε την εκδοχή που παρουσίασαν χθες πηγές του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, γράφοντας ότι η Αθήνα αναγνώρισε ότι η θαλάσσια περιοχή γύρω από την Κάσο ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και ζήτησε άδεια από την Άγκυρα.

Μάλιστα συνδέουν το θέμα με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο υποστηρίζοντας ότι με αυτή την κίνηση το αποδέχθηκε η Αθήνα.

Η Χουριέτ

«Βήμα από την Αθήνα – “Εδώ είναι δικό σας” – Ιστορική χορήγηση άδειας από την Άγκυρα στην Αθήνα κατά την κρίση στο Αιγαίο» γράφει σήμερα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Χουριέτ σε ρεπορτάζ, όπου υποστηρίζεται ότι Ελλαδα έλαβε άδεια από την Τουρκία.

Το αίτημα της Ελλάδας για χορήγηση άδειας σημαίνει ότι αναγνώρισε τις ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας, γράφει η Χουριέτ.

Σύμφωνα με τη Χουριέτ «οι ελληνικές αρχές ζήτησαν άδεια από την Άγκυρα για τις δραστηριότητες του πλοίου πόντισης καλωδίων. Αυτό το ιστορικό αίτημα για άδεια ερμηνεύτηκε ως αποδοχή από την Ελλάδα των ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας που καθορίστηκαν με τη συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη το 2019. Αυτό το βήμα της Αθήνας, το οποίο σέβεται τις ζώνες τουρκικής θαλάσσιας δικαιοδοσίας, απέτρεψε την κλιμάκωση της κρίσης μεταξύ των δύο χωρών».

Υπενθυμίζεται ότι από 22/7 έως και 24/7 που διήρκεσε η κρίση στην Κάσο η Τουρκία ανέπτυξε στην περιοχή πέντε πολεμικά πλοία μεταξύ των οποίων δύο φρεγάτες και η Ελλάδα είχε αρχικά μία κανονιοφόρο την οποία ενίσχυσε με μία φρεγάτα και ένα περιπολικό του Λιμενικού. 

 

Η Τουρκιγέ

Η εθνικιστική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Τουρκιγιέ, δημοσιεύει ρεπορτάζ που γράφει ότι «η Αθήνα, η οποία ζήτησε άδεια από την Άγκυρα για τις εργασίες, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την υφαλοκρηπίδα μας».

Σύμφωνα με την Τουρκιγέ «η Ελλάδα, η οποία προσπάθησε με κάθε τρόπο να κάνει τον κόσμο να αποδεχθεί τον ισχυρισμό της ότι η υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο είναι 12 μίλια, ήρθε αντιμέτωπη με μια απρόσμενη κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα, η οποία ήθελε να συνεργαστεί παρανόμως με την Ιταλία στη Ζώνη Θαλάσσιας Δικαιοδοσίας της Τουρκίας, αναγκάστηκε να ζητήσει άδεια από την Άγκυρα όταν βρήκε μπροστά της το τουρκικό ναυτικό. Με την άδεια που δόθηκε, η Αθήνα, η οποία δεν αποδέχεται τις ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας και ενεργεί κατά παράβαση των διεθνών νόμων στο Αιγαίο, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας».

 

 

Απάντηση από πηγές του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Αμυνας

«Ουδείς “σεβασμός” επεδείχθη ή θα επιδειχθεί στο μέλλον από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στη νομίμως οριοθετημένη ζώνη Ελλάδας – Αιγύπτου, όπως το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας προβλέπει και επιβάλλει».

Το παραπάνω αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας αναφορικά με ισχυρισμούς πηγών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

Το βέβαιο είναι ότι το θέμα έχει ρίξει μια βαριά σκιά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ειδικά μετά τη δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν που είπε χθες Πέμπτη ότι «εμείς με την Λιβύη, όπως γνωρίζετε, έχουμε διευθετήσει αυτό το ζήτημα μεταξύ μας. Αυτό ενδεχομένως να έχει προκαλέσει προβλήματα σε άλλες χώρες, αλλά αυτό δεν είναι δικό μας πρόβλημα».

αναδημοσίευση ααό documentonews.gr

Σκάνδαλο υποκλοπών / Αμηχανία στο Μαξίμου μετά τις νέες αποκαλύψεις για το κοινό κέντρο ΕΥΠ - Predator

     «Κανένα σχόλιο. Η υπόθεση είναι στη δικαιοσύνη» λένε κυβερνητικές πηγές μετά τις αποκαλύψεις για το κέντρο ΕΥΠ και Predator που δρούσε σε γνώση του Μητσοτάκη

Κρύβεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά τις νέες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο υποκλοπών που επιβεβαίωσαν πέραν πάσης αμφιβολίας το κοινό κέντρο νόμιμων και παράνομων παρακολουθήσεων ΕΥΠ και Predator που δρούσε σε πλήρη γνώση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η κυβέρνηση επέλεξε τον δρόμο της διαρροής και όχι της επίσημης ανακοίνωσης, με ένα non paper που κραυγάζει αμηχανία.

«Σχετικά με ανακοινώσεις Κασσελάκη και Ανδρουλάκη για δημοσίευμα περί υποκλοπών: κανένα σχόλιο. Η υπόθεση είναι στη δικαιοσύνη» λένε κυβερνητικές πηγές.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το insidestory.gr, έναν στους τρεις στόχους του Predator τον άκουγε και επισήμως η ΕΥΠ – κάποιους για διάστημα δύο ολόκληρων ετών, με πρόφαση λόγους εθνικής ασφάλειας. Από αυτούς τους 27, τους 22 τους άκουγαν νομότυπα το ίδιο διάστημα ή κοντινό με αυτό της απόπειρας μόλυνσής τους με Predator.

Μέσα στους κοινούς στόχους νόμιμης και παράνομης υποκλοπής των επικοινωνιών τους συγκαταλέγονται υπουργοί και υψηλόβαθμα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, ένας εφοριακός, ένας εισαγγελέας, στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και της Αστυνομίας όπως και μία τραπεζικός.

Μάλιστα μέσα σε αυτούς τους τηλεφωνικούς αριθμούς είναι το κινητό του υπουργού Τάκη Θεοδωρικάκου, όπως και του δημοσιογράφου και εκδότη του Πρώτου Θέματος, Τάσου Καραμήτσου, ονόματα που μέχρι στιγμής δεν είχαν δημοσιοποιηθεί.

Στα ονόματα που δημοσιεύτηκαν περιλαμβάνονται οι εξής:

• Νίκος Ανδρουλάκης - Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τότε ευρωβουλευτής.
• Αριστείδης Αλεξόπουλος - Γενικός Διευθυντής Αμυντικών Εξοπλισμών.
• Χρήστος Μπαρδάκης - Οικονομικός Εισαγγελέας (νυν Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου).
• Μανώλη Γραφάκος, - Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
• Μαρία Διαμαντή - Εργαζόμενη στο Μαξίμου.
• Φωτεινή Ιωάννου - Πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας.
• Σπύρος Κουσουνής - Στέλεχος της Υπηρεσίας Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων.
• Θανάσης Κουκάκης - Δημοσιογράφος.
• Γιάννη Ολύμπιους και Θωμάς Βαρβιτσιώτης - Ιδρυτές της εταιρείας επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων V+O.
• Λάκης Λαζόπουλος - Ηθοποιός.
• Πηνελόπη Μηνιάτη - Υποστράτηγος και διευθύντρια στην Ελληνική Αστυνομία.
• Τίνα Μεσσαροπούλου - Δημοσιογράφος και σύζυγος του Γιώργου Μυλωνάκη.
• Κωστής Μουσουρούλης - Συντονιστής του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης.
• Γιώργος Μυλωνάκης - Πρώην Γενικός Γραμματέας της Βουλής.
• Π.Ζ. - Συντηρητής έργων τέχνης.
• Τόνια Πρίμπα - Δικηγόρος στη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών.
• Νίκος Σιγάλας - Σύμβουλος επικοινωνίας, συνεργάτης του Κωστή Χατζηδάκη
• Αργυρώ Ξαγοράρη - Στο παρελθόν είχε υπάρξει επί χρόνια στενή συνεργάτιδα της Μαρέβας Γκραμπόφσκι.
• Άρτεμις Σίφορντ - Στέλεχος της META.
• Σ.Φ. - Συνταξιούχος ταχυδρόμος.
• Κωνσταντίνος Φλώροςος - Πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
• Μένιος Φουρθιώτης - Παρουσιαστής.
• Μαίη Ζαννή - Υπάλληλος του Μαξίμου.
• Κωστής Χατζηδάκης - Πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
• Στέφανος Χίος - Δημοσιογράφος.

πηγή: avgi.gr

Θεανώ Φωτίου: «Το νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία και για τις αντιμετώπιση των εξαρτήσεων δεν μπορεί να βελτιωθεί, πρέπει να αποσυρθεί»!

     Συμπερασματικά το νομοσχέδιο καταστρέφει την ελπίδα που έχουν σήμερα οι ψυχικώς πάσχοντες και εξαρτημένοι, δημιουργεί «λειτουργικούς» χρήστες, φιμώνει τη φωνή των ασθενών, των εξαρτημένων και των οικογενειών τους, απειλεί τη συνέχεια της φροντίδας των πολιτών, δεν λύνει τίποτα και δημιουργεί ωκεανό προβλημάτων.

Ως εισηγήτρια της Νέας Αριστεράς, μιλώντας κατά την Α ανάγνωση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας «Ολοκλήρωσης Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης», η Θεανώ Φωτίου αναφέρθηκε στους τρεις λόγους που προδιαδικαστικά ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου:

Το νομοσχέδιο αυτό δεν επιδέχεται διορθώσεων και επομένως η κυβέρνηση πρέπει να το αποσύρει και να φέρει ένα νέο σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς.

Όπως ο ίδιος ο υφυπουργός ομολογεί ο νέος νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί πριν τις αρχές του 2025. Επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος η Βουλή να το συζητά τέλος Ιουλίου όταν η κοινωνία που την αφορά απουσιάζει.

Ο Υπουργός Υγείας, κ. Γεωργιάδης, εμφανίστηκε σήμερα σε γλαφυρό σύντομο ρόλο να επιπλήξει τους βουλευτές. Χτες όμως ως παλληκαράς απειλούσε τους ιδιώτες γιατρούς που θα κληθούν να αναλάβουν την υποχρεωτική εφημέρευση στα Δημόσια Νοσοκομεία ότι αν την αρνηθούν εκτός του αποκλεισμού του ΕΟΠΠΥ και του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα τους επιστρατεύσει με τροπολογία. Η συνεργάτιδα του Υπουργού ανέφερε ότι η τροπολογία είναι στο άρθρο 65. Τι εννοούσε; Την παράγραφο που υπάρχει στο άρθρο 65; Είναι η διατύπωση ακριβώς που χρησιμοποιήθηκε κατά την αποτυχημένη επιστράτευση κατά του COVID 19. Τον καλούμε λοιπόν να αφήσει τις παλληκαριές και να διευκρινίσει τι εννοεί.

Η κυβέρνηση λοιπόν ακόμα και σήμερα αντί προχωρήσει σε ένα ΣΟΚ ενίσχυσης του ΕΣΥ, κάνει την ίδια επιλογή όπως τα προηγούμενα χρόνια για το ΕΣΥ και τη δημόσια υγεία. Κατάρρευση του συστήματος, ακάλυπτες ανάγκες και οικονομική επιβάρυνση των ληπτών. Αυτή η επιλογή γίνεται και για την δημόσια ψυχική υγεία, όπου το δημόσιο σύστημα υγείας από εγγυητής του δικαιώματος στην δημόσια δωρεάν ψυχική υγεία ως κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε πεδίο διαφοροποιημένων παροχών ανάλογα με το πορτοφόλι του καθενός.

Ως προς το περιεχόμενο του νομοσχεδίου είπα ότι αυτό δεν ολοκληρώνει την ψυχιατρική μεταρρύθμιση όπως ψευδώς αναφέρει ο τίτλος, αντίθετα καταργεί όλη την προηγούμενη φιλοσοφία της, που στηρίχθηκε στην τομεοποίηση της ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης, εξυπηρετούσε τον θεραπευτικό πλουραλισμό, την επιστημονική πολυπροσέγγιση, και την υλοποίηση δράσεων σε τοπικό επίπεδο μικρών κοινωνιών (στα μεγάλα αστικά κέντρα σε υποτομείς 250 – 300.000 κατοίκων). Αντί να ενδυναμωθεί αυτή η τομεοποιημένη προσέγγιση, η κυβέρνηση παίρνει τα προγράμματα μακριά από την κοινότητα, αφήνει τους λήπτες μόνους τους με ακάλυπτες τις ανάγκες και στερεί από τον εξαρτημένο τη δυνατότητα επιλογής της θεραπείας του.

Με αυτό το νομοσχέδιο καταργούνται ψυχιατρικά νοσοκομεία, ψυχιατρικές κλινικές Γενικών νοσοκομείων, δημόσιες Μονάδες Ψυχικής Υγείας, δημιουργείται ένα υδροκέφαλο σχήμα διοίκησης και εποπτείας που προΐσταται ο ένας από τους δύο Υποδιοικητές της ΔΥΠε που ρυθμίζει τα πάντα, ενώ δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό ίδρυσης «Μονάδων θεραπευτικής αντιμετώπισης της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και παραβατικότητας παιδιών, εφήβων και νεαρών ενηλίκων», δηλαδή Ψυχιατρικών Σωφρονιστηρίων Παιδιών.

Ο πυρήνας του νομοσχεδίου βρίσκεται στην ένταξη στο Εθνικό Δίκτυο των ιδιωτικών φορέων ψυχικής υγείας, κερδοσκοπικών και μη. Ιδιωτικές κλινικές, ιδιώτες ψυχίατροι με έγκριση του Υπ. Υγείας, μπορούν να ιδρύουν τα πάντα. Στόχος: Να δίνονται και σε ιδιώτες κερδοσκόπους στον τομέα της ψυχικής υγείας χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά όλα τα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ΝΠΙΔ, κερδοσκοπικά και μη, θα μπορούν να εξυπηρετούνται από τις δημόσιες Δομές Ψυχικής Υγείας. Αλλά το αντίστροφο αποκλείεται. Γιατί η αποζημίωση των ΝΠΙΔ γίνεται από τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Δηλαδή, οι ανασφάλιστοι δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ΝΠΙΔ ή μονάδες τους. Έτσι, οι ανασφάλιστοι θα κατευθύνονται στις υποβαθμισμένες υπηρεσίες του δημοσίου, ενώ οι οικονομικά εύρωστοι θα «πλοηγούνται» ηλεκτρονικά στον ιδιωτικό τομέα.

Όσον αφορά την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, στάθηκα στην διάλυση μία αδιάσπαστης αλυσίδας που λειτουργεί εδώ και 40 χρόνια στο πεδίο της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων και η οποία προτείνεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως πρότυπο αποτελεσματικού συστήματος, καθώς εξυπηρετεί τον θεραπευτικό πλουραλισμό και την επιστημονική πολυπροσέγγιση. Αυτή η αλυσίδα, πρόληψη – διάγνωση – ψυχοκοινωνική θεραπευτική παρέμβαση και αποκατάσταση – κοινωνική επανένταξη με συνεχή φροντίδα, κόβεται με τη ένταξη όλων των δομών, μονάδων και προγραμμάτων κατά των εξαρτήσεων σε ένα φαραωνικό, υδροκέφαλο, αθηνοκεντρικό, υπερσυγκεντρωτικό οργανισμό ιδιωτικού δικαίου, τον ΕΟΠΑΕ, καταργώντας τη διοικητική τους υπόσταση, αλλά και τον θεραπευτικό πλουραλισμό που διασφαλιζόταν χάρη στην αυτοτέλειά τους. Αυτό καταργεί το δικαίωμα των εξαρτημένων να επιλέγουν θεραπεία, ενώ πουθενά στο Σ/Ν δεν υπάρχει πρόνοια για την παράλληλη στήριξη και θεραπεία της οικογένειας. Τέλος τα 75 Κέντρα Πρόληψης που δημιουργήθηκαν πριν 30 χρόνια, από τα κάτω, στις τοπικές κοινωνίες μένουν μετέωρα παρά τις έντονες διαμαρτυρίες όλων των δήμων και της ΚΕΔΕ που έχουν πάρει σαφή θέση υπέρ της λειτουργίας και ενίσχυσης των Κέντρων Πρόληψης με τη διατήρηση της φιλοσοφίας που έχουν.

Συμπερασματικά το νομοσχέδιο καταστρέφει την ελπίδα που έχουν σήμερα οι ψυχικώς πάσχοντες και εξαρτημένοι, δημιουργεί «λειτουργικούς» χρήστες, φιμώνει τη φωνή των ασθενών, των εξαρτημένων και των οικογενειών τους, απειλεί τη συνέχεια της φροντίδας των πολιτών, δεν λύνει τίποτα και δημιουργεί ωκεανό προβλημάτων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ επενδύει στην κερδοσκοπία του ανθρώπινου πόνου που θεωρεί ότι κοστίζει πολύ στο κράτος με τις δωρεάν, δημόσιες δομές υψηλού επιπέδου. Με αυτό το νομοσχέδιο οι ψυχιατρικές δομές του Δημοσίου θα θυμίζουν άσυλα της δεκαετίας του 60. Και για να αντιμετωπίσεις τον ψυχικό πόνο και την εξάρτηση θα πρέπει να πληρώσεις.

Το νομοσχέδιο ακυρώνει κάθε προοπτική ενδυνάμωσης της κοινωνικής συνοχής, απομειώνοντας το κοινωνικό κεφάλαιο, εξαθλιώνοντας την αναγνωρισμένη ως πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα στην Ευρώπη και Ελλάδα: τους ψυχικά ασθενείς και τους εξαρτημένους.

Για αυτό η Νέα Αριστερά μάχεται εντός και εκτός Βουλής, μαζί με τους εργαζόμενους, τους ψυχικώς πάσχοντες, τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους, μαζί με όλη την ελληνική κοινωνία για να αποσυρθεί αυτό το έκτρωμα. Ο αγώνας αυτός θα είναι ανένδοτος και διαρκής.

Συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα με τους Συλλόγους Εργαζομένων και Οικογένειας ΚΕΘΕΑ (vid)

     Στο επίκεντρο της συνάντησης, με τη συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, γονέων και συγγενών από τα προγράμματα και αποφοίτων των θεραπευτικών κοινοτήτων, τέθηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τίτλο «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», με το οποίο διαλύονται οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας και απεξάρτησης.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας συναντήθηκε σήμερα, στον χώρο του Συλλόγου Οικογένειας ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, με το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ και με το ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ. Στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συμμετείχαν επίσης ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, και ο Παναγιώτης Κατηφές, υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ Κατά των Ναρκωτικών - Εξαρτήσεων.

Στο επίκεντρο της συνάντησης, με τη συμμετοχή ειδικευμένων επιστημόνων εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, γονέων και συγγενών από τα προγράμματα και αποφοίτων των θεραπευτικών κοινοτήτων, τέθηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τίτλο «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», με το οποίο διαλύονται οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας και απεξάρτησης.

Με τις παρεμβάσεις τους οι εκπρόσωποι των Συλλόγων του ΚΕΘΕΑ ανέδειξαν πλευρές του αναντικατάστατου ρόλου των προγραμμάτων στη στήριξη των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εθισμού και των οικογενειών τους, στηλίτευσαν τις δραματικές αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση και έθεσαν επί τάπητος τα αιτήματά τους να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, να στηριχθεί η λειτουργία του ΚΕΘΕΑ και όλων των προγραμμάτων απεξάρτησης.--------------------------------

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, αφού ευχαρίστησε για την πρόσκληση και άκουσε τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων των φορέων, σημείωσε:

«Μπορεί να έχουμε συναντηθεί με πάρα πολλούς και πολλές από εσάς σε διαφορετικές περιόδους, αλλά όντως η σημερινή στιγμή είναι πραγματικά κρίσιμη», επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση φέρνει στην ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο τη Δευτέρα 29 Ιουλίου και μάλιστα να το ψηφίσει, αν είναι δυνατόν, μέσα σε μια μέρα. «Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Είναι χαρακτηριστικά αυτά που είπατε όλοι σας», σχολίασε και πρόσθεσε: «Έτσι είναι τα ζητήματα, έτσι τα νιώθουμε κι εμείς ως Κόμμα, γιατί δεν είμαστε και έξω από τα πράγματα, ζούμε κι εμείς αυτή την κατάσταση, είτε μαζί σας, με τις συναντήσεις που κάνουμε, είτε από διάφορα μέλη μας, φίλους του Κόμματος που αντιμετωπίζουν το ίδιο ζήτημα, γιατί στην ίδια κοινωνία ζούμε. Σε μια κοινωνία, στην πραγματικότητα, βαρβαρότητας, εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Αναφέρθηκε στον αγώνα για την πρόληψη, την απεξάρτηση, την κοινωνική επανένταξη, υπενθυμίζοντας πως «οι κυβερνήσεις σταδιακά όλα τα προηγούμενα χρόνια διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για τη διάλυση, την απαξίωση όλων αυτών των προγραμμάτων. Η επίθεση αυτή κλιμακώνεται με το κυβερνητικό νομοσχέδιο, σε μια περίοδο μάλιστα που τα προβλήματα ψυχικής υγείας εντείνονται, οι υπάρχουσες δομές θα έπρεπε να στηριχτούν και να δημιουργηθούν και νέες δομές. Και σε αυτό τον τομέα καταργούν, κλείνουν δυο νοσοκομεία ψυχιατρικά στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα μένει μόνο ένα, με ελάχιστο προσωπικό». Όσον αφορά την απεξάρτηση, «στην ουσία καταργούν όλες τις δομές πρόληψης, τη στιγμή που όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι έχει η μειωθεί η φυσική ηλικία των νέων που κάνουν χρήση ουσιών, καταργούν όλα τα προγράμματα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ, "στεγνά" προγράμματα άλλα, τα συρρικνώνουν μέχρι να καταργηθούν εντελώς, να μην υπάρχουν. Είναι και απαράδεκτο και απάνθρωπο και επικίνδυνο για την κοινωνία, για όλους», ξεκαθάρισε.

Ενώ για τον λεγόμενο Εθνικό Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων (ΕΟΠΑΕ), σχολίασε πως έρχεται να γίνει το «όχημα» για το κλείσιμο των δομών και για να περάσει η αντιμετώπιση της απεξάρτησης στη λογική μιας φαρμακολογικής αντιμετώπισης. «Μιλάμε για ένα πολύ σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα, όπως πολύ σωστά το αναλύσατε και το περιγράψατε», τόνισε. Στη βάση αυτή, μετέφερε το αίτημα του ΚΚΕ «για ενίσχυση όλων των δομών της απεξάρτησης, με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, με ευθύνη του κράτους».

«Αντί να γίνουν περισσότερες οι δομές πάνε και καταργούν αυτές που υπάρχουν», κατήγγειλε και αναφέρθηκε στην ευθύνη κάθε βουλευτή, ιδιαίτερα του κυβερνώντος κόμματος. «Θα τους κρίνει η κοινωνία, θα τους κρίνει η ιστορία αν πάνε και ψηφίσουν την επόμενη εβδομάδα ένα τέτοιο έγκλημα που θα έχει γενικότερες επιπτώσεις και στις δικές τους οικογένειες, και στα δικά τους παιδιά, και στους συγγενείς και τους γνωστούς τους, πολύ περισσότερο στους ψηφοφόρους τους».

«Θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο έτσι ώστε να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο. Άλλωστε δεν υπάρχει ούτε ένας εκλεγμένος φορέας που να ασχολείται με την ψυχική υγεία, με τις εξαρτήσεις, με την απεξάρτηση, που να συμφωνεί έστω και στο ελάχιστο», διαμήνυσε. Τέλος, ξεκαθάρισε πως ο αγώνας και η πάλη δεν σταματούν ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα στην ψηφοφορία στη Βουλή. «Αλλάζουν τα πράγματα. Ακόμα αν το περάσουν τελικά αυτό, ο δρόμος είναι μακρύς και είναι μπροστά μας».

902.gr

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ / Τα πολλαπλά μηνύματα Κασσελάκη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα - Η διαγραφή Πολάκη (vid)

     Αλλαγή σκηνικού στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποπομπή του Παύλου Πολάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα - Όσα είπε χθες ο Στέφανος Κασσελάκης

Με μια κίνηση που άλλαξε άρδην το σκηνικό στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο Στέφανος Κασσελάκης αποφάσισε να θέσει εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος τον Παύλο Πολάκη, λίγη ώρα πριν από τη συνεδρίαση της ΚΟ από το βήμα της οποίας ο πρόεδρος του κόμματος έστειλε πολλαπλά μηνύματα όπως λένε από την αξιωματική αντιπολίτευση.

«Προτιμώ να με μισούν οι δολοπλόκοι παρά να με κατηγορούν για συνένοχο τα θύματα της διαπλοκής», ήταν μια χαρακτηριστική φράση του, ενώ σε άλλο σημείο φωτογραφίζοντας την εσωστρέφεια, τόνισε με έμφαση πως «δεν υπάρχει χώρος για τακτικισμούς και ατομικές ατζέντες».

Ο Στέφανος Κασσελάκης ξεκίνησε την ομιλία του με σφοδρή επίθεση προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο κατακεραύνωσε-με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους- για «ιστορικό αναθεωρητισμό», ενώ στη συνέχεια μίλησε για κατάρρευση του επιτελικού κράτους.

 

Τα επίδικα

Ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσδιόρισε τα κρίσιμα επίδικα του ΣΥΡΙΖΑ με πέντε βασικά προτάγματα: Αξιοπρέπεια, σεβασμός, δικαιοσύνης, ευημερία, ασφάλεια. «Αυτά υποσχόμαστε για αυτά δεσμευόμαστε και αυτά έχουμε ορκιστεί να υπηρετούμε», υπογράμμισε και συνέχισε: «Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η ελπίδα για μια μεγάλη δημοκρατική κυβέρνηση παραμένει ζωντανή. Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η βεβαιότητα επαναφοράς του λαού στην εξουσία παραμένει υπαρκτή. Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκεί έξω ολοένα και περισσότεροι θα περπατούν με το κεφάλι ψηλά. Αξιοπρέπεια, σεβασμός, δικαιοσύνη, ευημερία, ασφάλεια. Αυτά υποσχόμαστε για αυτά δεσμευόμαστε και αυτά έχουμε ορκιστεί να υπηρετούμε» υπογράμμισε.

Ο Στέφανος Κασσελάκης ζήτησε από τους βουλευτές του κόμματος «να πάψουμε να ασχολούμαστε με τα μικρά γιατί τα επουσιώδη διαιρούν και αφαιρούν. Και εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια και το δικαίωμα να ξεχάσουμε την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό».

Όπως είπε σε άλλο σημείο, «δεν υπάρχει χώρος για τακτικισμούς και ατομικές ατζέντες. Υπάρχουν εκεί έξω 10.000.000 ζευγάρια μάτια που μας παρακολουθούν και μας κρίνουν καθημερινά. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει κάποιος αλάνθαστος, αλλά είμαι βέβαιος, αλλιώς δεν θα ήμουν πρόεδρος σε αυτό το κόμμα, ότι δεν υπάρχει και κανένας δόλιος. Ελάτε να αναδείξουμε την συλλογική μας ποιότητα. Και όχι τις ατομικές μας μικροδιαφωνίες».

Αναφερόμενος στην εσωκομματική κατάσταση ο Στέφανος Κασσελάκης υπογράμμισε ότι «ποτέ δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για το κόμμα μας αλλά και για τις κοινοβουλευτικές μας ομάδες. Όμως σε αυτή τη συγκυρία παρόλο από μία άδικη διάσπαση μείναμε πολύ λιγότεροι, έχουμε υποχρέωση να δουλέψουμε σαν 156. Και αυτό να είστε βέβαιες και βέβαιοι ότι η κοινωνία θα μας το ξεπληρώσει. Θα μας ανταμείψει για αυτό με το μόνο νόμισμα που εμείς αναγνωρίζουμε: την ηθική δικαίωση», υπογράμμισε και συνέχισε:

«Η Ιστορία μας φέρνει αντιμέτωπους ξανά με την ανάγκη να δείξουμε στην κοινωνία την ασφαλή διέξοδο από τα αδιέξοδα, όπως το κάναμε και το 2015.

Αποδεικνύοντας ότι υπάρχει άλλος δρόμος που εγγυάται όχι μόνο την κοινωνική σωτηρία, αλλά και την κοινωνική ευημερία.

Έχει σημασία λοιπόν η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα να μην είναι θεατής, αλλά να είναι πρωταγωνιστής και πλοηγός της ανασύνταξης και της επανεγκατάστασης στην κυβέρνηση μιας πραγματικά δημοκρατικής, συμπεριληπτικής κυβέρνησης. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναμένουμε τις εξελίξεις στο περιβάλλον μας».

Γιατί, όπως είπε, «η συγκυρία απαιτεί από εμάς να υποδείξουμε ένα νέο πολιτικό παράδειγμα και να οικοδομήσουμε εμείς πρώτοι τα θεμέλια ενός νέου πολιτικού περιβάλλοντος μιας χώρας, μιας Ελλάδας απαλλαγμένης από την ανομία, από την εκτροπή των θεσμών, από την ανασφάλεια των πολιτών.

Μιας χώρας που θα εμπνέει εμπιστοσύνη και ελπίδα στους πολίτες της. Μιας Ελλάδας που επιτέλους θα παρέχει στους φορολογούμενους υπηρεσίες αντάξιες των θυσιών τους.

Αυτός είναι ο λόγος που καταθέσαμε τις δύο προτάσεις νόμου για την ακρίβεια και το φορολογικό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα καταθέσουμε και τις επόμενες προτάσεις νόμου.

Αυτός είναι ο λόγος που θα συνεχίσουμε να απαιτούμε μέσα και έξω από την Βουλή την απρόσκοπτη πρόσβαση στα θεμελιώδη δημόσια αγαθά.

Για όλες και όλους ανεξαιρέτως. Γιατί η ιδιότητα του πολίτη είναι ανώτερη από κάθε νεοφιλελεύθερο κριτήριο διαχωρισμού των πολιτών σε Πατρικίους και Πληβείους».

Η μάχη με τη διαπλοκή

Ο Στέφανος Κασσελάκης εξαπέλυσε σκληρή επίθεση στο καρτέλ των τραπεζών, μιλώντας για «παρακμή του τραπεζικού συστήματος της Ελλάδας, το οποίο έχει μετατραπεί σε έναν παρασιτικό μηχανισμό κερδοφορίας των ιδιωτών, σε ένα κυνικό καρτέλ που χρεώνει ό,τι θέλει, σε όποιον θέλει. Που δανείζει όποιον θέλει, με πρώτη προτίμηση του φίλους της κυβέρνησης εμείς κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου και λέμε την αλήθεια: Ότι η κερδοφορία των ελληνικών τραπεζών είναι ασύλληπτα μεγάλη για τα παγκόσμια δεδομένα και ότι όλο αυτό το σύστημα καταστρέφει, αντί να βοηθά την ελληνική οικονομία. Και ποια είναι η απάντηση της κυβέρνησης;

Αντί να διασφαλίσει την ύπαρξη δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, τώρα ΄που εγκατέλειψε τις κρατικές συμμετοχές στις τέσσερις συστημικές τράπεζες να έρχεται και να μετατρέπει την τελευταία πρακτικά δημόσια τράπεζα, δηλαδή την Τράπεζα Αττικής σε μία ακόμη ιδιωτική τράπεζα, καταργώντας έτσι, στο πλαίσιο των προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης την δυνατότητα του Κράτους να παρέμβει ρυθμιστικά υπέρ των πολιτών στο τραπεζικό οικοσύστημα.

Θέλω να δω όλοι αυτοί που σήμερα με κατηγορούν για την πεισματική μου αντίδραση στην μεθοδευμένη ολοκλήρωση του καρτέλ των τραπεζών τι θα λένε όταν καταπιεί ολόκληρη την κοινωνία αυτό το καρτέλ;» διερωτήθηκε με νόημα.

Νέα στοιχεία για την Attica Bank

Ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε εκτενή αναφορά στο deal της Attica Bank με την Παγκρήτια, σημειώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ δεν θα σταματήσει να διερευνά την υπόθεση. Σε αυτό το πλαίσιο κατέθεσε μερικά ακόμη στοιχεία πέρα από αυτά που ήδη έχει αναδείξει η αξιωματική αντιπολίτευση.«Η διερεύνηση των πιθανών επενδυτών από την J.P. Morgan διήρκεσε μόλις 3 ημέρες και ειδικότερα από την 1η Ιουλίου έως τις 4 Ιουλίου, διάστημα εξαιρετικά σύντομο.
Παραδόξως και αναιτιολόγητα απευθύνθηκαν ΜΟΝΟ σε επενδυτές που συνήθως επενδύουν σε μειοψηφικά δικαιώματα.

Επίσης προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ενώ η Συμφωνία ΤΧΣ – Thrivest (Poject Eve), παρουσιάζεται από τις Εκθέσεις αξιολόγησης, ως αξιόλογη και επικερδής, οι συστημικές τράπεζες, δεν θα ασκήσουν τα δικαιώματα προτίμησης ούτε θα τα πουλήσουν σε τρίτους.

Επίσης, ένα ακόμη σημείο που μας προκαλεί ενδιαφέρον είναι ότι δεν υπάρχει εισήγηση από τη Νομική Υπηρεσία του ΤΧΣ, αλλά το έργο το αναλαμβάνουν ιδιωτικές νομικές εταιρείες. Άραγε μετά από τόσες συναλλαγές το ΤΧΣ δεν έχει αποκτήσει ακόμη την κατάλληλη νομική τεχνογνωσία;
Επιπρόσθετα στην επιστολή της η Τράπεζα της Ελλάδος, δεν κάνει σαφές σε ποιες ενέργειες ανάκαμψής αναφέρεται ότι έχει κάνει η παρούσα αλλά και οι προηγούμενες διοικήσεις των δύο τραπεζών για την αναζήτηση στρατηγικού ιδιώτη επενδυτή;».

«Εμείς θα συνεχίζουμε να διερευνούμε την συγκεκριμένο ζήτημα και στο άμεσο μέλλον θα αναζητήσουμε να κατατεθούν όλα τα έγγραφα που είτε δεν μας παραδόθηκαν, είτε ήταν ελλιπή» ξεκαθάρισε και πρόσθεσε:

«Και εμείς εδώ, εσείς σαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για αυτόν τον λόγο καταψηφίζουμε αυτή την σκανδαλώδη συνένωση μίας προβληματικής συνεταιριστικής τράπεζας με μία μεθοδευμένα προβληματική δημόσια τράπεζα, ακριβώς για να απαλλάξουν τους φίλους τους ιδιώτες μετόχους της Παγκρήτιας από την υποχρέωση, με βάση τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διασώσουν με τα δικά τους χρήματα την δική τους ιδιωτική τράπεζα.

Και έρχονται να πωλήσουν στο κράτος το δικό τους πρόβλημα μεταφέροντάς το ποσό διάσωσης της Τράπεζάς τους ως μετοχικό κεφάλαιο ισχυρής πλειοψηφίας σε μια τράπεζα σωσμένη με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου.

Είμαι ξεκάθαρος. Προτιμώ να με μισούν οι δολοπλόκοι παρά να με κατηγορούν για συνένοχο τα θύματα της διαπλοκής. Και την ίδια τιμή θα επιφυλάξει η ιστορία και για εσάς που θα καταψηφίσετε την απώλεια της τελευταίας ευκαιρίας να υπάρχει δημόσιος τραπεζικός πυλώνας σε αυτήν εδώ την χώρα».

Η επίθεση σε Μητσοτάκη

Σχολιάζοντας την ομιλία Μητσοτάκη στη Βουλή κατά την επετειακή συνεδρίαση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Στέφανος Κασσελάκης, ήταν καταπέλτης:

«Χθες (σ.σ. προχθές) για τα 50 χρόνια ο κ. Μητσοτάκης προέβη σε μια ομιλία ιστορικού αναθεωρητισμού που φαίνεται ότι αποτελεί θεμελιώδη ανάγκη του αφηγήματος του, μιας και με την αληθινή ιστορία αυτό είναι προφανώς ασύμβατο.

Δεν στέκομαι τόσο στην ανάγνωση που υποβαθμίζει την μεγαλειώδη αντίσταση της τότε νεολαίας κι υπερτονίζει την σύνεση και την σοφία όσων πολιτικών ανέλαβαν την μετάβαση στην ομαλότητα, με σειρά συμβιβασμών.

Δεν στέκομαι στην διήγηση μιας μεταπολίτευσης χωρίς τον βασικό της πρωταγωνιστή, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν στέκομαι στην παρασιώπηση του ολισθηρού δρόμου που οδήγησε στην προδοσία της Κύπρου, ότι δηλαδή είχαν προηγηθεί η αποστασία και το μετεμφυλιακό παρακράτος ως παράγοντες χωρίς τους οποίους θα ήταν αδύνατη η 21η Απριλίου.

Μίλησε κυρίως εκ μέρους της παραταξιακής, αλλά και οικογενειακής του παράδοσης και θα μπορούσε να αποδώσει κανείς όλες αυτές τις παραλείψεις σε έναν βολικό υποκειμενισμό. Υπάρχουν όμως μερικά σημεία που ακόμη κι έτσι, συνιστούν ιστορική παραποίηση και στα οποία θέλω να σταθώ:

Μίλησε για επούλωση των πληγών της χουντικής προδοσίας κι αποκατάσταση κατά την μεταπολίτευση του γνήσιου πατριωτισμού έναντι των χουντικών δοξασιών, χωρίς να διευκρινίσει πώς υπηρετεί κάτι τέτοιο η ύπαρξη κορυφαίων υπουργών του υμνητών και νοσταλγών. Με ψευδοπατριωτικές αμετροέπειες, σαν αυτές του κ. Γεωργιάδη, προκειμένου να ξεχάσουν οι άνθρωποι τον εθνικό ακρωτηριασμό στον οποίο μας οδήγησαν οι απόψεις των δασκάλων του;» διερωτήθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ και συμπλήρωσε:

«Επίσης όσα συνέβησαν αποτέλεσαν την επιτομή του κράτους-πελάτη, μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και ξένης εξάρτησης. Αυτό το αναγνώρισαν, δια του προέδρου Κλίντον ακόμη κι επίσημες ΗΠΑ κάνοντας αυτοκριτική. Πως συνδέεται η μεταπολίτευση μας με την ανεξάρτητη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που στις μέρες του κ. Μητσοτάκη αποτελεί παρελθόν; Δεν άφησε άραγε καμιά σχετική παρακαταθήκη η παραπάνω ιστορική περίοδος;».

Κατάρρευση του επιτελικού κράτους

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αποδόμηση Μητσοτάκη που έκανε στην ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Η σημερινή (σ.σ. χθεσινή) συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας συμπίπτει με την κορύφωση του κυβερνητικού αδιεξόδου. Το αδιέξοδο για το οποίο θα σας μιλήσω προμηνύει την κατάρρευση του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη και την ανεξέλεγκτη πτώση των θραυσμάτων στο σύνολο της κοινωνίας.

Για παράδειγμα η κατάρρευση του επιτελικού μοντέλου διαχείρισης της δημόσιας υγείας κινδυνεύει να μετατραπεί σε καθολική αδυναμίας πρόσβασης της κοινωνίας στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Η κατάρρευση των εργασιακών σχέσεων με την υπο-αμοιβή, τον ανύπαρκτο έλεγχο την έλλειψη συλλογικών συμβάσεων και την εξαήμερη εργασία απειλεί υπαρξιακά την τουριστική, επισιτιστική και αγροτική βιομηχανία της χώρας.

Η κατάρρευση του Κράτους Δικαίου και η γενικευμένη επιτάχυνση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της κρατικής λειτουργίας σε καθεστώς ατιμωρησίας εξελίσσεται σε μόνιμη απώλεια εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στο πολίτευμα.

Μόλις χθες στα ‘’ψιλά’’ των χειραγωγημένων μέσων ενημέρωσης, με μόνο ένα μεγάλο site να το αναδεικνύει, πέρασε η καταστροφή του αποδεικτικού υλικού ενοχοποίησης του κ. Δημητριάδη για την υπόθεση Καραιβάζ.

Η κατάρρευση των κανόνων της ισονομίας των πολιτών απέναντι στο τραπεζικό σύστημα, την οποία ανέδειξα με την αλήθεια μου, χάριν της οποίας αποκάλυψα τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις του Πρώτου Θέματος, αλλά και της ίδιας της ΝΔ που χρωστάει μισό δισεκατομμύριο, αλλά και της νομοθετημένης ατιμωρησίας των τραπεζικών στελεχών κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μία εμπέδωση συναισθήματος ματαιότητας της αξίας της υγιούς συναλλαγής πολιτών και τραπεζών.

Και αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τον συνολικό κλονισμό της έννοιας της συνέπειας των πληρωμών των οφειλετών προς τις τράπεζες, καθώς δεν ανέχεται ο πολίτης πια να αγκομαχά και να στερείται τα βασικά για να σώσει το δάνειό του. Και την ίδια στιγμή οι εκλεκτοί του συστήματος να απολαμβάνουν σκανδαλωδών ρυθμίσεων και προνομίων».,

Αδιαφανής η εξωτερική πολιτική

Σκληρή ήταν η κριτική και για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, με αιχμή τα ελληνοτουρκικά:

«Παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις για “ήρεμα νερά”, βλέπουμε ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε μια νέα περίοδο κλιμάκωσης. Είχαμε προειδοποιήσει ότι η επανάπαυση στο φερόμενο "θετικό κλίμα" της Διακήρυξης των Αθηνών, θα οδηγήσει σε αύξηση της έντασης από την Τουρκία. Το τελευταίο μόνο διάστημα, η Τουρκία έχει προβεί σε σειρά προκλήσεων που παραβιάζουν κατάφωρα την Διακήρυξη των Αθηνών όπως οι φιέστες μίσους στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας συνοδεία πολεμικών πλοίων, η απόπειρα ανάμειξης της Τουρκίας στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδος, η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Κάσο με ανάπτυξη πολεμικών πλοίων και η εκ νέου αμφισβήτηση του καθεστώτος της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης».

Συνεχίζοντας, τόνισε ότι «σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, εμείς, ως υπεύθυνη αντιπολίτευση απαιτούμε από την κυβέρνηση να παρουσιάσει επιτέλους μια συγκροτημένη εθνική στρατηγική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με αρχή, μέση και τέλος, για την αντιμετώπιση του αναθεωρητικού νεό-οθωμανικού τουρκικού αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας” και την δέσμευση της Τουρκίας σε διάλογο με την Ελλάδα στη βάση του διεθνούς δικαίου.

Παράλληλα, εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την αδιαφανή, Ι.Χ. εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, υπό το δόγμα του “δεδομένου συμμάχου” η οποία βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας, όπως προκύπτει άλλωστε από την παραδοχή Μητσοτάκη ότι δημιουργήθηκε “κενό” στις αμυντικές ικανότητες της χώρας λόγω της αποστολής οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, παρά τις διαρκείς προειδοποιήσεις μας».

Το παρασκήνιο της διαγραφής Πολάκη

Ο Στέφανος Κασσελάκης ενημερώθηκε από συνεργάτες του για το περιστατικό στην Βουλή και αφού είδε και ο ίδιος το επίμαχο βίντεο, επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Κ.Ο. Σωκράτη Φάμελλο, στον οποίο έκανε γνωστή την απόφασή του για διαγραφή του Παύλου Πολάκη.

Λίγο μετά εξεδόθη από τον ΣΥΡΙΖΑ η σχετική ανακοίνωση

« Μετά από εισήγηση του προέδρου του κόμματος, Στέφανου Κασσελάκη, ο Παύλος Πολάκης τίθεται εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τον πρόεδρο της ΚΟ, Σωκράτη Φάμελλο».

Στην αποπομπή του Παύλου Πολάκη αναφέρθηκε ο Στέφανος Κασσελάκης κατά τη δευτερολογία του στην συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φέρεται να ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Αισθάνομαι άσχημα για την απόφαση που αναγκαστικά να πάρω. Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση γιατί πραγματικά τον αγαπώ κι έχει κάνει σπουδαία δουλειά στο υπουργείο Υγείας και στα νοσοκομεία της χώρας. Όπου πήγαινα μου μιλούσαν για αυτόν.

Αλλά στη Βουλή πρέπει να είμαστε θεσμικοί και να μιλάμε με τον ανάλογο σεβασμό σε όλους. Ο Παύλος ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μέσα στη Βουλή υπάρχουν και όρια και η ΝΔ έχει προσβάλλει το χώρο της Βουλής με διάφορες αντιθεσμικές της δράσεις».

πηγή: Η ΑΥΓΗ

Ν. Ανδρουλάκης: Με συγκολλήσεις, παιχνίδια παρασκηνίου και μερικά οικονομικά συμφέροντα, δεν θα γίνει η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη (vid)

    Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης σε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή "ΧΩΡΊΣ ΜΑΚΙΓΙΆΖ" με τον δημοσιογράφο Γιώργο Χουδαλάκη στο ATTICA TV.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό «ATTICA», έκανε εκτενή αναφορά στη «ραγδαία αύξηση του κόστους ζωής και τη μείωση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών» υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα τις δικές του πολιτικές προτεραιότητες.

«Είμαι οπαδός της σοσιαλδημοκρατίας, που προτάσσει το ισχυρό κοινωνικό κράτος - τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία - για να μειώνονται οι ανισότητες και να έχουν προοπτική οι νεότερες γενιές, τους ισχυρούς θεσμούς για μια ποιοτική Δημοκρατία καθώς και πολιτικές που αφορούν στο περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Εμείς σήμερα έχουμε τη 'μονοκαλλιέργεια' του τουρισμού και ένα στρεβλό φορολογικό σύστημα. Όλα είναι κατανάλωση. Δεν έχουμε μια βιώσιμη ανταγωνιστική παραγωγική βάση για να είναι η Ελλάδα ανθεκτική σε παγκόσμιες αναταράξεις» ανέφερε και πρόσθεσε:

«Αν δεν μειωθούν οι ανελαστικές δαπάνες όπως είναι τα ενοίκια, τα έξοδα για υγεία και παιδεία, θα επιβαρύνεται το κόστος ζωής για ένα τεράστιο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Έπρεπε να υπάρχει ένα κοινωνικό και πολιτικό consensus, ότι τα επόμενα δέκα χρόνια θα δαπανήσουμε το μεγαλύτερο ποσοστό των δυνατοτήτων της χώρας στην υγεία και την παιδεία, για να ανατάξουμε αυτούς τους δύο τομείς μετά τα χρόνια της ύφεσης και της λιτότητας».

Σε ό,τι αφορά στην υπογραφή για την προμήθεια των αεροσκαφών F-35, ο Ν. Ανδρουλάκης σημείωσε: «Έχω εργασθεί πάρα πολύ για να υπάρξει κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα στην Ευρώπη, με ευρωστρατό και κοινά εξοπλιστικά προγράμματα, καθώς έτσι θα είναι μειωμένο το κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο, δεδομένου ότι θα υπάρχει ένα σώμα και μια υπερεθνική, ευρωπαϊκή στρατηγική, πέρα από το ΝΑΤΟ. Δεν μπορείς να είσαι μόνο χώρα-καταναλωτής, πρέπει να γίνουμε και παραγωγός, αλλιώς τα F-35 και όποιες άλλες επιλογές, θα είναι επιλογές τεράστιου δημοσιονομικού φορτίου στην πλάτη του ελληνικού λαού».

Σχετικά με την διαγραφή του Παύλου Πολάκη από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε: «Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Πρέπει να υπάρχει ένα ήθος στον κοινοβουλευτισμό».

Ο κ. Ανδρουλάκης δημοσιοποίησε επίσης, ότι κατέθεσε αίτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «ώστε να εφαρμοστεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που με δικαίωσε, αλλά η ΕΥΠ αρνείται να εκτελέσει. Πήρα και αυτήν τη νομική πρωτοβουλία. Έχω κάνει τα πάντα και θα συνεχίσω. Τον τυπικό λόγο της παρακολούθησης ψάχνω. Τον ουσιαστικό τον ξέρω. Ήταν τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Είναι ξεκάθαρο, ότι κάποιοι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας δεν ήθελαν να είμαι εγώ πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ».

Ως προς την εσωκομματική διαδικασία, σημείωσε ότι «τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ θα αξιολογήσουν τον καθέναν μας για τη συνέπειά του, την πολιτική του άποψη και την προσφορά του στην παράταξη. Κριτής μας είναι ο απλός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να μπουν κάποιες προτεραιότητες, για να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν κάνουμε αυτήν την ανοιχτή διαδικασία για να έρχεται ο καθένας να ψηφίζει. Την κάνουμε για να ακούσουν οι πολίτες ότι είναι χρήσιμες οι ιδέες και οι θέσεις μας».

Ερωτηθείς για την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής υπογράμμισε: «Αν νομίζουν κάποιοι ότι με συγκολλήσεις, παιχνίδια παρασκηνίου και μερικά οικονομικά συμφέροντα, θα γίνει η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, μάλλον είναι γελασμένοι και θα κάνουν περισσότερη ζημιά παρά καλό».

«Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που οδήγησε την Ελλάδα σε κατάσταση χρεοκοπίας το 2009. Ξαφνικά το 'παίζει' το κόμμα του ρεαλισμού και της υπευθυνότητας, ενώ σε κάθε φάση αυτής της δεκαπενταετούς πορείας, είχε μια στάση καθαρά τυχοδιωκτική. Την ίδια στάση είχε κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, αυτά δεν τα ξεχνώ. Μπορεί κάποιοι να τα ξέχασαν διότι συγκυβερνούν με τη Νέα Δημοκρατία. Μπορεί άλλοι να ξέχασαν γιατί συγκυβέρνησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί τρίτοι να λένε "πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε για να μη μείνει η χώρα ακυβέρνητη" ή "η μεγάλη κεντροαριστερά". Ό,τι κάνω είναι με αξιακούς και πολιτικούς όρους» επισήμανε ο Ν. Ανδρουλάκης και τόνισε, καταλήγοντας:

«Μεγάλη θα ξαναγίνει η Δημοκρατική Παράταξη με ένα σοβαρό προοδευτικό ΠΑΣΟΚ. Μόνο όταν δει ο πολίτης ότι το πρόγραμμά μας αλλάζει ραγδαία προς μία θετική κατεύθυνση τη ζωή του σε σχέση με τις ανεφάρμοστες υποσχέσεις κομμάτων ή την κοροϊδία της Νέας Δημοκρατίας. Τότε θα έρθει η στιγμή να γίνουμε κυβέρνηση. Όχι γιατί πρέπει να έρθουν κάποιοι που, όταν έχασαν τη βουλευτική καρέκλα με το ΠΑΣΟΚ, πήγαν να γίνουν βουλευτές στον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα που την έχασαν εκ νέου, θέλουν να ξαναγίνουν ΠΑΣΟΚ. Όχι. Τέτοιες τυχοδιωκτικές συμπεριφορές δεν τις δέχομαι. Ακολουθώ μία πορεία αμιγώς πολιτική, είμαι νέος πολιτικός και θεωρώ ότι τρία πράγματα έχουν αξία: οι ιδέες, η αξιοπιστία και το πολιτικό ήθος».

Νίκος Ανδρουλάκης: «Μια Νέα Μεταπολίτευση, μια Νέα Αλλαγή, που θα ανοίξει νέα σελίδα στον τόπο και θα ξαναδώσει πίστη και όραμα στον ελληνικό λαό»

     Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, στην ομιλία του, στη σημερινή συνεδρίαση στη Βουλή για την επέτειο των 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ανέφερε ότι η 24η Ιουλίου του 1974 σηματοδοτεί ταυτόχρονα τη λυτρωτική έξοδο της χώρας από την επταετή στρατιωτική δικτατορία των Συνταγματαρχών και την έναρξη μιας πορείας προς ένα μέλλον ευημερίας, ισότητας και ελευθερίας.

Πρόσθεσε ότι η σημερινή επέτειος υπενθυμίζει «τις τραγωδίες που γέννησαν την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία», όπως είπε, «την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον «Αττίλα», τη βάρβαρη εισβολή και διχοτόμηση της Κύπρου, μια ανοιχτή πληγή, που ακόμα δεν έχει επουλωθεί και αποτελεί την προδοτική κληρονομιά που μας άφησε η επταετής δικτατορία».

Ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε ότι σήμερα πρέπει «να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, ειδικά σε μια περίοδο που αναθεωρητές ηγέτες, όπως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιμένουν στη διχοτόμηση και την ίδρυση δύο κρατών στη Κύπρο…..

Να μη δεχτούμε καμμιά πολιτική διχοτόμησης του νησιού από μια χώρα, που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της και τα κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών».

    

Η ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη στη Βουλή

«Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Συμπληρώνονται σήμερα πενήντα χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Η 24η Ιουλίου του 1974 σηματοδοτεί ταυτόχρονα τη λυτρωτική έξοδο της χώρας από την επταετή στρατιωτική δικτατορία των συνταγματαρχών και την έναρξη μιας πορείας προς ένα μέλλον ευημερίας, ισότητας και ελευθερίας.

Πρόκειται για μια τομή στην πολιτική ιστορία του τόπου και στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας σε σημείο που σήμερα κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί μια ζωή χωρίς δημοκρατικούς θεσμούς, χωρίς ίσα δικαιώματα και ελευθερίες.
Αυτό όμως, συγχρόνως, έχει και ένα μειονέκτημα: Πολλές φορές υποτιμούμε κινδύνους, που μπορούν να ανατρέψουν αυτή την εμπεδωμένη μας βεβαιότητα.

Κάθε επέτειος είναι και μια υπενθύμιση. Δεν πρέπει, συνεπώς, να ξεχνάμε τις τραγωδίες, που γέννησαν την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που άναψε τη σπίθα και άνοιξε τον δρόμο για μια Ελλάδα χωρίς δικτατορία. Οι νεκροί του Πολυτεχνείου, οι νεκροί εκείνης της σκοτεινής περιόδου, είναι οι πραγματικοί μάρτυρες της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, γιατί η σύγχρονη Ελλάδα γεννήθηκε από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την ηρωική θυσία όσων αγωνίστηκαν και αντιστάθηκαν ενάντια στη Χούντα, εντός και εκτός της χώρας.

Δεν πρέπει, όμως, να ξεχάσουμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον «Αττίλα», τη βάρβαρη εισβολή στην Κύπρο, την ανοιχτή πληγή,

που ακόμα δεν έχει επουλωθεί και αποτελεί μια προδοτική κληρονομιά,

που μας άφησε η επταετής δικτατορία. Στις 20 Ιουλίου του 1974, τέσσερις μέρες πριν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η κυπριακή τραγωδία χαράχθηκε βαθιά στην εθνική και δημοκρατική συνείδηση του τόπου, έγινε μέρος της ταυτότητας μας. Το προδοτικό πραξικόπημα,

η παράνομη τουρκική εισβολή, η κατοχή της Μεγαλονήσου είναι γενετικά στοιχεία της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, της ιστορικής μας συνείδησης.

Έχει, λοιπόν, σημασία σήμερα να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, ειδικά σε μια περίοδο όπου αναθεωρητές ηγέτες, όπως ο Ρ. Τ. Ερντογάν επιμένουν στη διχοτόμηση και την ίδρυση δύο κρατών στη Κύπρο. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί ποτέ.

Οφείλουμε να είμαστε όλοι ξεκάθαροι ότι δεν θα ανεχθούμε καμιά πρόκληση, όπως αυτή που έγινε ακόμα και την ημέρα της μαύρης επετείου, όταν ο Ερντογάν «βάπτισε» τον αιματοβαμμένο «Αττίλα»

ως «ειρηνευτική επιχείρηση».

Να μη δεχθούμε καμιά πολιτική διχοτόμησης του νησιού από μια χώρα, που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της και βέβαια παραβιάζει και κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών.

Συνάδελφοι,

Αυτές τις ημέρες για τα 50 χρόνια από την μαύρη αυτή επέτειο της κυπριακής τραγωδίας, γράφτηκαν πάρα πολλά. Κάποιοι, είναι προφανές, ότι θέλουν να ξαναγράψουν την Ιστορία. Όμως, σε αυτήν τους την προσπάθεια βρίσκουν σθεναρό εμπόδιο την ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού. Ο βασικός λόγος που έμεινε στην ιστορία, η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», είναι γιατί κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα, εκείνα τα χρόνια, γνώριζε τη βαρβαρότητα της αγγλικής κατοχής στην Κύπρο, τον ρόλο των Αμερικανών στο ξενοκίνητο πραξικόπημα και άλλων ισχυρών του κόσμου απέναντι στα εθνικά μας δίκαια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Το ΠΑΣΟΚ καθόρισε εν πολλοίς το κοινωνικό κεκτημένο της Μεταπολίτευσης. Σε εκείνη την Ελλάδα, που έβγαινε ξανά η κοινωνία στο φως μετά το σκοτάδι της Χούντας, το 40% του εργατικού δυναμικού ήταν αγρότες και μόλις ένας στους τρεις είχε τη στοιχειώδη εκπαίδευση.

Παρά το δυσμενές παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, τη ραγδαία αλλαγή νομισματικής ιδίως πολιτικής των ΗΠΑ και τις δύο σοβαρές πετρελαϊκές κρίσεις που είχαν προηγηθεί, οι πρώτες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου εγκαινίασαν μια περίοδο επέκτασης του κοινωνικού κράτους, που ενίσχυσε το αίσθημα της απελευθέρωσης του πολίτη με κοινωνικούς και οικονομικούς όρους.

Εμπεδώθηκε για πρώτη φορά, μεταπολεμικά, η ραγδαία ανοδική κοινωνική κινητικότητα, με αποτέλεσμα τις πολλές ευκαιρίες για τις νεότερες γενιές και τη μείωση των ανισοτήτων.

Οι μη προνομιούχοι και τα μικρομεσαία στρώματα απέκτησαν προοπτική για μια καλύτερη ζωή. Πετύχαμε ως χώρα, κάθε νέα γενιά να ζει καλύτερα από την προηγούμενη.

Δώσαμε αξία στον κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις, κάτι που δεν υπήρχε τα μετεμφυλιακά χρόνια.

Και μαζί με τον πολίτη, η ίδια η χώρα απελευθερώθηκε από τα δεσμά της υστέρησης και της εξάρτησης. Με την αύξηση του κατώτατου μισθού το 1982 οι εργαζόμενοι είδαν μετά από πάρα πολλά χρόνια ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων τους. Όπως και ο αγροτικός κόσμος που είδε παραγωγή με αξιοπρέπεια. Η επέκταση της συνταξιοδοτικής προστασίας

σε ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες ενίσχυσε το δικαίωμα και το αίσθημα της συνοχής και της δικαιοσύνης.

Με τις αλλαγές στη πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και ανώτατη εκπαίδευση εκδημοκρατίστηκε η δημόσια Παιδεία και απέκτησαν πρόσβαση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Και πάνω απ’ όλα με τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το ΠΑΣΟΚ έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στο κοινωνικό κεκτημένο της Μεταπολίτευσης, κάνοντας τη δημόσια υγεία προτεραιότητα, κάτι που σήμερα υποβαθμίζεται. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έλεγε ότι «μπροστά στην αρρώστια και τον θάνατο, δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί». Και πράγματι, πετύχαμε να μην μείνει κανένας μόνος, κανένας πίσω. Όλοι μαζί, όλοι μπροστά. Επίσης, με την αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου και την ενίσχυση των δικαιωμάτων των γυναικών, έγινε πράξη η ολόπλευρη χειραφέτηση του ελληνικού λαού.

Σήμερα έχουμε ανάγκη μια Νέα Μεταπολίτευση, μια Νέα ουσιαστική Αλλαγή που θα ανοίξει νέα σελίδα στον τόπο έπειτα από μια πολύ δύσκολη δεκαετία πολλαπλών επώδυνων κρίσεων.

Που θα ξαναδώσει πίστη και όραμα στον ελληνικό λαό, για μια νέα γενιά που θα μπορεί να είναι ανταγωνιστική με ελπίδα και που θα ξαναβάλει στο επίκεντρο τους μη προνομιούχους της εποχής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στα πενήντα χρόνια που μεσολάβησαν η χώρα χάραξε μια πορεία με μεγάλα θεσμικά και κοινωνικά επιτεύγματα, αλλά και με ελλείψεις, λάθη και αστοχίες και πρέπει να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε με θάρρος τα προβλήματα του ελληνικού κράτους, της δημόσιας διοίκησης, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε τον βηματισμό μας σε αυτό το νέο παγκόσμιο σκηνικό, που διαμορφώνεται συνεχώς. Έχουμε ανάγκη από πολιτικές, που θωρακίζουν το κράτος δικαίου και εγγυώνται την ενίσχυση των θεσμών και τη διάκριση των εξουσιών.

Πολιτικές που ενισχύουν και οικοδομούν ένα μοντέρνο κοινωνικό κράτος, με υψηλής ποιότητας δημόσιο σύστημα παιδείας και δημόσιο σύστημα υγείας.

Πολιτικές που προωθούν τη δίκαιη πράσινη μετάβαση, η οποία θα στηριχθεί σε ένα εκτεταμένο δίκτυο υψηλής διασυνδεσιμότητας, που θα εγγυηθεί την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, το χαμηλό κόστος παραγωγής και την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας.

Πολιτικές που συγκρούονται με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τα ολιγοπώλια και τις πελατειακές σχέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης.

Διασφαλίζουν τα δικαιώματα και την ευημερία των εργαζομένων. Προωθούν ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα εγγυηθεί την ανθεκτικότητα και τη βιωσιμότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Και όχι σε κάθε παγκόσμια αναταραχή, ο λαός μας να βιώνει τις χειρότερες επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη.

Όλα αυτά, όμως, είναι δυνατό να επιτευχθούν μόνο στο πλαίσιο μιας κοινωνικής και πολιτικής Ευρώπης, μιας Ένωσης που προωθεί την αλληλεγγύη και τη σύγκλιση μεταξύ των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αντιμετωπίζοντας την οικονομική, γεωπολιτική και κλιματική ανασφάλεια.

Γιατί είναι χρέος μας να εγγυηθούμε ένα μέλλον κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής αξιοπρέπειας για όλους, τη μεσαία τάξη και τους πιο ευάλωτους πολίτες.

Χωρίς αμφιβολία, στα πενήντα χρόνια ύπαρξης της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, συναντήσαμε πολλά στο δρόμο μας, μικρές και μεγάλες περιπέτειες. Τα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες πέντε δεκαετίες

έχουν να μας διδάξουν πολλά σε πολιτικό, κοινωνικό , οικονομικό και εθνικό επίπεδο.

Όμως, το κυριότερο μάθημα που πήραμε αυτά τα χρόνια, ήταν ότι δεν μπορούμε πλέον να υποστηρίζουμε απερίσκεπτα και ελαφρά τη καρδία ότι στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τη Δύση συνολικά, το μέλλον της δημοκρατίας είναι δεδομένο και προδιαγεγραμμένο. Αυτή η αντίληψη είναι πλέον απαρχαιωμένη. Είναι ξεπερασμένη. Τα τελευταία χρόνια με όσα συμβαίνουν και στις ισχυρότερες χώρες του κόσμου είναι μονόδρομος να αγωνιζόμαστε καθημερινά για τη θωράκιση των δημοκρατικών θεσμών, ατομικά και συλλογικά. Σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων, πολεμικών συγκρούσεων και αναθεωρητικών δυνάμεων,

οι κίνδυνοι, που απειλούν ένα δημοκρατικό πολίτευμα, είναι αυξημένοι και δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε.

Αφενός, έχουμε χρέος να προστατεύσουμε τη δημοκρατία τόσο από τις σύγχρονες αντιδημοκρατικές, ακροδεξιές δυνάμεις, που συνεχώς αυξάνουν την επιρροή τους και αμφισβητούν ανοιχτά τους θεσμούς μας.

Αφετέρου -και θέλω να σταθούμε ιδιαίτερα σε αυτό- πρέπει όλοι μας, κάθε βουλευτής και κάθε Έλληνας πολίτης να κρίνουμε αυστηρά όλες, και τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, οι οποίες σε όλη τη Δύση και στη χώρα μας, όμως, στον βωμό της εξουσίας χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα που προσβάλλουν τον πυρήνα της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος και τον μέγιστο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρέπει να κρίνουμε αυστηρά πολιτικές, που αυξάνουν τις ανισότητες, επιταχύνουν την κλιματική κρίση, υποβαθμίζουν το κράτος δικαίου

και απομακρύνουν τους πολίτες από την ενεργό συμμετοχή. Είναι ιστορικό μας καθήκον να αντικρίσουμε με θάρρος και σοβαρότητα τις προκλήσεις του σήμερα και την ποιότητα της Δημοκρατίας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.»

Ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή, στην επετειακή συνεδρίαση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (vid)

     Παρεμβαίνοντας στην ειδική συνεδρίαση στην Ολομέλεια ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε μηνύματα πως πολλαπλές κατευθύνσεις, σημειώνοντας πως το 2027, «όταν θα ξανασυναντηθούμε στις κάλπες», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, η Ελλάδα θα είναι πολύ καλύτερη από σήμερα, χαρακτηρίζοντας ως μονόδρομο, η χώρα να τεθεί σε τροχιά ισχυρής ανάπτυξης και θέτοντας ως νούμερο ένα στόχο τη σύγκλιση με τις πιο αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης.

«Υποδεχόμαστε, τον μισό αιώνα της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας οπλισμένοι με περισσότερη αυτογνωσία και με περισσότερη αυτοπεποίθηση, ζυγίζοντας τις παλιές μας αδυναμίες προκειμένου να μεταφραστούν σε νέες δυνάμεις και κρατώντας πρώτα και πάνω απ' όλα στέρεους τους δεσμούς μας με την κοινωνία», τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία στη Βουλή στην επετειακή συνεδρίαση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

«Σε έναν κόσμο μεγάλης αβεβαιότητας αντιτάσσουμε τη σιγουριά. Παρακολουθούμε όλες αυτές τις διαρκείς μεταβολές, αυξάνουμε τις ταχύτητες στο έργο μας. Η εποχή που έρχεται θα είναι δύσκολη, είναι μια πρόκληση για όλους μας. Και θα έλεγα ότι, καθώς πληρώσαμε πολύ ακριβά και σε αυτή την αίθουσα την αχρείαστη συχνά πόλωση, έχουμε χρέος να αποδείξουμε όλοι μας ότι ναι, είμαστε αντίπαλοι, αλλά δεν είμαστε εχθροί. Και καθώς η δημαγωγία αναδείχθηκε σε διαχρονικό εχθρό της δημοκρατίας, οφείλουμε να κάνουμε τη δημοκρατία μας πιο ανθεκτική, οπλίζοντάς την πρώτα και πάνω απ' όλα με ρεαλισμό, σε μια πολιτική ζωή που προφανώς θα έχει αντιθέσεις, όμως ας αρχίσει επιτέλους να διεκδικεί και περισσότερες συνθέσεις» πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.

Επισήμανε ότι η ημέρα δεν είναι απλά μία συγκυρία μνήμης και τιμής, είναι κυρίως μια ευκαιρία αναστοχασμού για όσα πετύχαμε χθες, γι' αυτά που θέλουμε σήμερα, αλλά και γι' αυτά τα οποία μένουν να γίνουν αύριο.

Η ομιλία του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή 

«Δημοκρατία, κ. Πρόεδρε, είναι η απόλυτη ελευθερία της έκφρασης εντός του Κοινοβουλίου, έστω κι όταν αυτά τα οποία ακούγονται και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται δυστυχώς δεν συνάδουν με το κλίμα της ημέρας.

Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή την ημέρα γιορτής των 50 χρόνων από την επιστροφή της Δημοκρατίας στη γη που τη γέννησε, θέλησα να βρεθώ στο Κοινοβούλιο, στον χώρο που η δικτατορία βεβήλωσε και αιχμαλώτισε για επτά χρόνια, για να αποτελεί σήμερα σύμβολο της πιο μακράς δημοκρατικής περιόδου στη σύγχρονη ιστορία μας, δηλώνοντας με την δράση του ότι το πολίτευμά μας είναι πιο ισχυρό από ποτέ.

Είμαι εδώ, επίσης, γιατί τα γενέθλια της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι απλά μία συγκυρία μνήμης και τιμής, είναι κυρίως μια ευκαιρία αναστοχασμού για όσα πετύχαμε χθες, γι’ αυτά που θέλουμε σήμερα, αλλά και γι’ αυτά τα οποία μένουν να γίνουν αύριο.

Με τη Μεταπολίτευση να αναδεικνύεται σε έναν κομβικό σταθμό, ο οποίος σφράγισε την πορεία του τόπου, επηρεάζοντας όλες τις επόμενες γενιές.

Ο ιστορικός χρόνος είναι πυκνός. Δεν αλλάζει ωστόσο το γεγονός ότι πριν από μισό αιώνα τίποτα από όσα σήμερα θεωρούμε δεδομένα δεν υπήρχε στη ζωή μας.

Η Ελλάδα ολόκληρη ασφυκτιούσε κάτω από τη μπότα της Χούντας, με χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους σε φυλακές και σε εξορίες, χωρίς ελευθερία, χωρίς εκλογές, χωρίς ατομικά δικαιώματα, με καθηλωμένη την οικονομία της και στο περιθώριο της διεθνούς σκηνής.

Αυτή η εικόνα αποτυπώνει και την καθοριστική σημασία αυτών των πέντε δεκαετιών και μαζί τον ρόλο όλων των πρωτοπόρων που αντιστάθηκαν στους συνταγματάρχες. Την ανθεκτικότητα ενός λαού ο οποίος κράτησε ζωντανή την πίστη του στα δημοκρατικά ιδανικά.

Κυρίως, όμως, την τόλμη αλλά και τη σοφία όλων όσοι υλοποίησαν τη δύσκολη αυτή μετάβαση στην ομαλότητα και στον κοινοβουλευτισμό, με κορυφαίο, βέβαια, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ηγέτη που ανέλαβε τη βαριά ευθύνη να ανατάξει τη χώρα αλλά και να διαχειριστεί την τραγωδία της Κύπρου.

Εκεί όπου βρέθηκα τη «μαύρη» επέτειο της τουρκικής εισβολής, για να επαναλάβω ότι ο Ελληνισμός σύσσωμος αντιστέκεται και διεκδικεί. Αλλά και για να συλλογιστώ πόσο κακό προκάλεσε στη Μεγαλόνησο εκείνο το καθεστώς.

Με γνώση και ωριμότητα το 1974 ο Καραμανλής θεράπευσε τις πληγές που είχαν αφήσει ανοιχτές οι επίορκοι αξιωματικοί. Σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας χωρίς να αφήσει τις όποιες ιδεολογικές παρωπίδες να τον βγάλουν από τον στόχο του, να ακυρώσει, δηλαδή, παλιές δομές, να εξυγιάνει τη δημόσια διοίκηση, να νομιμοποιήσει όλα τα πολιτικά κόμματα, ανάμεσά τους και το Κομμουνιστικό Κόμμα, και να ανοίξει έτσι τον δρόμο προς τη Δημοκρατία.

Και με μοναδική οξυδέρκεια ίδρυσε λίγο μετά τη Νέα Δημοκρατία. Συσπειρώνοντας, όπως και ο ίδιος τόνιζε, εμπειρίες αλλά και νέες, προοδευτικές αλλά και ριζοσπαστικές, πολιτικές δυνάμεις. Για να οργανώσει αργότερα τις πρώτες, μετά από πολλά χρόνια, ελεύθερες εκλογές, σε μια κάλπη όπου η μεγάλη πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων στήριξαν εμφατικά το φιλόδοξο όραμά του.

Αυτός ήταν ο πρόλογος ενός σχεδίου με τέσσερις πυλώνες: την πολιτική σταθερότητα, την εθνική ενότητα, την οικονομική ανάπτυξη και φυσικά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Αρχές που συνόδευσαν την πατρίδα μας και μετά την επίσημη καθιέρωση της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και το Σύνταγμα του 1975, το μακροβιότερο ως τώρα, αφού η ισχύς του ξεπερνάει ήδη εκείνο του 1864.

Ένα εξαιρετικά καινοτόμο κείμενο το οποίο πλέον όλοι δέχονται ότι υπήρξε ένα φωτεινό μονοπάτι, όχι μόνο για την εδραίωση του πολιτεύματος και για την οριστική απαλλαγή από τη βασιλεία, αλλά και για την εμβάθυνσή του στα πρότυπα της Ευρώπης, με διατάξεις οι οποίες ήταν πολύ προχωρημένες για την εποχή τους, έδιναν μεγάλο βάρος στα ανθρώπινα δικαιώματα, με ρυθμίσεις άλλες, πρωτοπόρες, όπως τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, τα γενέθλια της Δημοκρατίας συμβαδίζουν και με τα γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας, γιατί οι ίδιες αξίες διατρέχουν και τη δική μας ιδρυτική διακήρυξη. Με την πυξίδα της παράταξης να δείχνει πάντα προς μία κατεύθυνση, μόνο μπροστά, ώστε, όπως σημειώνει η διακήρυξή μας, το κόμμα «να υπηρετεί τα συμφέροντα του έθνους πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της δεξιάς, του κέντρου ή της αριστεράς».

Αυτή τη θεμελιακή εντολή ακολουθούμε εδώ και πέντε δεκαετίες, βαδίζοντας δίπλα-δίπλα με την Ελλάδα, σε μία πορεία κοινή, κορυφαία στιγμή της οποίας ήταν η ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, πάλι με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Επιλογή που, θυμάστε, αμφισβητήθηκε τότε έντονα, και μέσα σε αυτή την αίθουσα. Μέσα στον χρόνο, όμως, πέτυχε τελικά να συντρίψει σχεδόν κάθε αμφισβήτησή της, να μεταπείσει πολλούς -όχι όλους αλλά πολλούς- αντιπάλους της και να αποτελεί στην κυριολεξία σήμερα ένα σημαντικό εθνικό κεκτημένο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη διάρκεια αυτού του μισού αιώνα άλλαξαν πολλά στη χώρα μας, με συμβολή πολλών πολιτικών δυνάμεων. Ο κοινοβουλευτισμός εδραιώθηκε, η σημαντικότερη κατάκτηση της Δημοκρατίας, διαφορετικά κόμματα να μπορούν να εναλλάσσονται ειρηνικά στην εξουσία, πιστά στη λαϊκή εντολή.

Ο πατριωτισμός πιστεύω ότι, παρά τις όποιες ακραίες φωνές μπορεί να ακούγονται ακόμα σε αυτή την αίθουσα, επανήλθε στις γνήσιες διαστάσεις του, μετά την άγρια κακοποίησή του από τη χούντα. Και οι πολίτες εγκατέλειψαν πολλές -όχι όλες αλλά πολλές- από τις δοξασίες που άλλοτε τους χώριζαν.

Παράλληλα, η οικονομία αναπτύχθηκε. Με τη συνδρομή της Ευρώπης, κρίσιμες υποδομές κατασκευάστηκαν σε όλη την επικράτεια. Η τοπική αυτοδιοίκηση ρίζωσε. Εκσυγχρονίστηκε το οικογενειακό δίκαιο. Κατακτήσαμε τη δημοτική γλώσσα, τις αδιάβλητες πανελλαδικές εξετάσεις, το αξιοκρατικό ΑΣΕΠ. Μπήκαμε στην ΟΝΕ και στη συνέχεια στο ευρώ, ενώ από κοινού πολιτικές δυνάμεις πέτυχαν ιστορικές νίκες, όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρώπη.

Η χώρα, τέλος, ξανασυναντήθηκε με τον πολιτισμό της και την άνθιση της δεκαετίας του 1960, που τολμώ να πω ότι μολύνθηκε από την κακογουστιά της 21ης Απριλίου. Σε μια πολύπλευρη έκρηξη, από τη μουσική, το θέατρο, το σινεμά, μέχρι το βιβλίο, την εικαστική δημιουργία, αλλά και δίπλα σε ένα ευρύτερο κύμα ανάτασης με τη νέα γενιά σε πρώτο ρόλο.

Με λίγα λόγια, αναμφισβήτητα η Ελλάδα προχώρησε, όχι όμως, κ. Πρόεδρε -και θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς σε αυτή την αίθουσα-, όσο έπρεπε και όσο θα μπορούσε, καθώς χάθηκαν και μεγάλες ευκαιρίες. Σπαταλήθηκαν συχνά στην κατανάλωση κοινοτικοί πόροι οι οποίοι προορίζονταν για παραγωγικές επενδύσεις, που θα βελτίωναν, αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά, περισσότερο το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.

Αναγκαίες αλλαγές συχνά έμειναν μισές, ιδίως στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της τεχνολογίας. Ένα κράτος το οποίο συχνά συμβιβάστηκε με τις αγκυλώσεις του. Και, δυστυχώς, με κυβερνήσεις που συχνά, ναι, δείλιασαν μπροστά στο πολιτικό κόστος. Μια σύγκριση με κράτη τα οποία εντάχθηκαν στην Ευρώπη μετά από εμάς αρκεί για να διαπιστωθούν τα παραπάνω.

Θέλω να διαβάσω, κ. Πρόεδρε, γιατί νομίζω ότι αξίζει τον κόπο, το οπισθόφυλλο από ένα βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγο και ο συγγραφέας του κάνει την εξής πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση.

Γράφει: «Το 1974, τρεις οικογένειες με εισόδημα ίσο με τον εθνικό μέσο όρο των χωρών τους -μία στην Αθήνα, η δεύτερη στο Δουβλίνο, η τρίτη στη Λισαβόνα- απέκτησαν από ένα παιδί. Τα τρία παιδιά μεγάλωσαν, σπούδασαν, μπήκαν στην αγορά και έκαναν τις δικές τους οικογένειες. Σήμερα είναι μεσήλικες και καλά στην υγεία τους, ζουν πάντα στις πόλεις όπου γεννήθηκαν, με εισόδημα το οποίο συμπορεύεται με τον εθνικό μέσο όρο των χωρών τους, ώστε και οι τρεις απολαμβάνουν σήμερα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από εκείνο των γονιών τους. Όμως, τα μεταξύ τους επίπεδα διαφέρουν σημαντικά». Προσέξτε: «Ο Ιρλανδός ζει 3, 4 φορές καλύτερα από τους γονείς του το ’74. Ο Πορτογάλος ζει 2, 3 φορές καλύτερα από τους δικούς του γονείς. Το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, όμως, είναι μόλις 1, 2 φορές υψηλότερο από εκείνο των γονιών του πριν από μισό αιώνα».

Καταθέτω αυτό το κείμενο -δεν αμφισβητούνται αυτά τα οικονομικά στοιχεία- γιατί κινδυνεύουμε μερικές φορές, μέσα στην αυτοαναφορικότητα και στην ικανοποίηση, η οποία προφανώς μας διακατέχει αυτή την ημέρα, για τη μεγάλη επιτυχία της θεσμοθέτησης της πιο στέρεας Δημοκρατίας στην ιστορία μας, να ξεχάσουμε αυτές τις μεγάλες οικονομικές χαμένες ευκαιρίες.

Και γι’ αυτό ακριβώς, καθώς συμπληρώσαμε 50 χρόνια Δημοκρατίας, ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από τη γρήγορη σύγκλιση με τις πιο προηγμένες χώρες της Ένωσης στους μισθούς αλλά και στους θεσμούς, στην πιο αποτελεσματική κρατική λειτουργία, στην πιο παραγωγική οικονομία, στις θεσμικές αλλαγές, αλλά, ναι, και στις ατομικές συμπεριφορές.

Πρόκειται, με άλλα λόγια, για μια μάχη τολμηρών μεταρρυθμίσεων, που ήδη δίνει η Ελλάδα, προκειμένου να απαλλαγεί από τα φρένα τα οποία την κράτησαν πίσω εδώ και δεκαετίες: από τη φοροδιαφυγή και τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες, μέχρι τη βία στα γήπεδα και τις γειτονιές, από τα υποστελεχωμένα νοσοκομεία και τα πολλά εκπαιδευτικά κενά, μέχρι τις τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης.

Μιλώ για προβλήματα τα οποία προφανώς και δεν ξεπερνιούνται με μία απόφαση ή με έναν νόμο. Που απαιτούν χρόνο, καθώς η λύση τους συχνά υπερβαίνει και τους εκλογικούς κύκλους. Απαιτούν, όμως, και επιμονή, αφού γύρω τους ρίζωσαν συμφέροντα που έμαθαν να διαβιούν μέσα στην παραλυσία που συχνά προκαλούν.

Οι εκσυγχρονιστικές τομές, βλέπετε, πάντα ξεβολεύουν μερικούς. Όμως στο τέλος ευνοούν τους πολλούς. Πολύ περισσότερο, όταν τα τελευταία 15 χρόνια ο τόπος απέδειξε ότι έχει πράγματι αστείρευτες δυνάμεις. Αν και υπέμεινε μια πρωτοφανή οικονομική κατάρρευση, κατόρθωσε πια να βρίσκεται σε δυναμική ανάπτυξη. Μείωσε την ανεργία, στήριξε τα εισοδήματα, ενώ, στο μεταξύ, κατάφερε και ξεπέρασε διαδοχικά εμπόδια, από την πανδημία, το μεταναστευτικό, τις εθνικές προκλήσεις, μέχρι την ενεργειακή κρίση και πρωτοφανείς φυσικές καταστροφές.

Είναι μία ξεχωριστή εμπειρία στο μεταπολιτευτικό τόξο, το οποίο όμως τέμνει καταλυτικά το στίγμα της χρεοκοπίας. Ουσιαστικά τα 50 χρόνια χωρίζονται σε 40 συν 10. Ένα συλλογικό σοκ, το οποίο πήρε τις πιο δραματικές του διαστάσεις το καλοκαίρι του 2015, όταν η πατρίδα κινδύνευσε να τεθεί εκτός Ευρώπης, όμηρος τότε ολέθριων κυβερνητικών χειρισμών, και με συνέπειες που έκαναν ακόμα πιο δύσκολη την εθνική ανάταξη.

Από την άποψη αυτή, στις μέρες μας φαίνεται να ενώνεται ξανά το νήμα των κεντρικών εθνικών στόχων. Γιατί η χούντα μπορεί να διέκοψε βίαια την απόπειρα της μεταπολεμικής Ελλάδος να ανορθωθεί και να υπερβεί τελικά τον εμφύλιο, ενώ τα μνημόνια βύθισαν την πατρίδα σε έναν καινούριο λαβύρινθο οπισθοχώρησης.

Τώρα, συνεπώς, και οι δύο αυτές επιδιώξεις συμπίπτουν σε ένα ζητούμενο: το ζητούμενο της γρήγορης ευρωπαϊκής σύγκλισης.

Συμπερασματικά, λοιπόν, θα έλεγα ότι αυτή η περίοδος των τελευταίων 50 ετών, ήταν, ναι, περίοδος των ιστορικών τομών, αλλά ήταν και περίοδος των χαμένων ευκαιριών.

Η εποχή που φτάνει τώρα πρέπει να είναι η εποχή των διδαγμάτων αλλά και των τολμηρών αλμάτων, με όσα γνωρίσαμε στην περιπέτεια του περιθωρίου και του λαϊκισμού να γίνονται θετικά εφόδια στην πορεία της χώρας προς το 2030.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν ακριβώς την προοπτική διεκδικούμε σήμερα, αντλώντας συμπεράσματα από το χθες.

Γιατί όπως η αδύναμη βαλκανική χώρα του 1974 σταδιακά μεταμορφώθηκε σε μία ισχυρή ευρωπαϊκή Δημοκρατία, έτσι και η Ελλάδα της καθήλωσης και του διχασμού πέτυχε να ανορθώσει την οικονομία της και να ενώσει περισσότερο την κοινωνία.

Και όπως το 2023, όταν έγιναν οι τελευταίες εθνικές εκλογές, η χώρα ήταν καλύτερη από το 2019, έτσι και το 2027, όταν θα ξανασυναντηθούμε στις κάλπες, θα είναι πολύ καλύτερη από σήμερα.

Σε αυτήν την τελευταία φάση, μάλιστα, σημειώθηκαν κατακτήσεις καθόλου εύκολες και καθόλου αυτονόητες. Δεν είναι εξάλλου απλό μία χώρα καθημαγμένη από τεράστια βάρη να μπορεί να απαλλάσσεται από 50 φόρους και ταυτόχρονα να αυξάνει το ΑΕΠ της με ρυθμό υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ούτε ένας τόπος ο οποίος ήταν πολιορκημένος από μετανάστες, που διέσχιζαν αφύλακτα σύνορα, να είναι σήμερα πιο ασφαλής και να μπορεί να εξοπλίζεται με υπερσύγχρονα όπλα.

Απλή δεν ήταν, επίσης, ούτε η αναγέννηση των επενδύσεων, ούτε οι 400.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν, ούτε η μείωση της ανεργίας από το 18% στο 10%, ούτε η αύξηση των συντάξεων και των μισθών στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.

Όλα αυτά συνοδεύουν τον επίλογο μισού αιώνα, προβάλλοντας μπροστά μας, όπως είπα, παλιές εκκρεμότητες δίπλα σε νέα αιτήματα. Την ανάγκη ενός ισχυρού Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αυτή η ανάγκη να συναντά τώρα την πολιτική προστασία, την οποία ζητάει η κλιματική κρίση. Ή η διαχρονική μάστιγα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής να διασταυρώνεται τώρα με την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια και να στηρίξουμε τα ελληνικά νοικοκυριά. Αλλά, ταυτόχρονα, να αναπροσανατολίσουμε και το κράτος και να το κάνουμε πιο αποτελεσματικό.

Με άλλα λόγια ένα πολύπλοκο παρόν μας καλεί, ταυτόχρονα, να κλείσουμε λογαριασμούς με το παρελθόν, αλλά να αντιμετωπίσουμε και τις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος. Να επιτύχουμε, επιτέλους, τη γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης, να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες, με νομιμότητα παντού, στα γήπεδα, στις παραλίες, στα σχολεία, στις συνοικίες, με αναβαθμισμένα νοσοκομεία, με δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για όλους.

Σε ένα μέτωπο διπλό, που από τη μία πλευρά θα στηρίζει τα νοικοκυριά με έκτακτες πρωτοβουλίες, όπως αυτές που ανακοινώσαμε πριν από λίγες μέρες για την ενέργεια, κυρίως όμως με σταθερές αυξήσεις που θα ισχύουν μόνιμα. Και από την άλλη θα διαμορφώνει τη σύγχρονη παιδεία του 21ου αιώνα, με ψηφιακά σχολεία, με δεκάδες χιλιάδες διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, αλλά και τη νέα Ελλάδα, με δεκάδες μεγάλα έργα τα οποία ανακουφίζουν την καθημερινότητα του πολίτη.

Δεν θα κρύψω τις παγίδες και τις αστοχίες που κρύβει αυτό το εγχείρημα. Αποτελεί, ωστόσο, μονόδρομο. Μονόδρομο ώστε η χώρα να τεθεί, επιτέλους, σε μια τροχιά ισχυρής διατηρήσιμης ανάπτυξης.

Κάτι που θεωρώ ότι συνειδητοποιούν, αθόρυβα και πολλές φορές σιωπηλά αλλά σταθερά, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Διαπιστώνοντας, σήμερα, ότι πολλά από τα δόγματα της μεταπολίτευσης δεν ήταν παρά σκιάχτρα. Σκιάχτρα τα οποία τελικά υψώνονταν εναντίον της προόδου.

Έτσι ερμηνεύω και την πιο ευρεία αποδοχή απόψεων που παλιά ήταν ταμπού, όπως η λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων, η συνεργασία μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτικών φορέων, η κοινή παραδοχή ότι η ασφάλεια είναι προϋπόθεση ελευθερίας και ευημερίας, η αποστροφή στο ψέμα και η συμφωνία πλέον σε λύσεις, πρακτικές λύσεις, αποτελεσματικές λύσεις, πέρα από ξεπερασμένα θεωρητικά σύνορα. Με τον διαχωρισμό μεταξύ των πολιτών να δύει μαζί με τον παλαιοκομματισμό.

Πρόκειται για πρόοδο η οποία διατρέχει τόσο τους θεσμούς όσο και τη στάση των ψηφοφόρων. Θυμίζω ότι στο εξής τα προγράμματα των κομμάτων επιβάλλεται να κοστολογούνται από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, ώστε να απαλλαγούμε, επιτέλους, στις επόμενες εθνικές εκλογές από την ανέξοδη πλειοδοσία. Ενώ όλο και περισσότερο η κοινή γνώμη αφήνει πίσω ιδεολογήματα, αναζητώντας, πρώτα και πάνω απ’ όλα, χειροπιαστά αποτελέσματα.

Το ίδιο μήνυμα θα έλεγα ότι διατρέχουν και εκπέμπουν και αλλαγές οι οποίες επηρεάζουν τελικά και τις ίδιες τις συμπεριφορές των συμπολιτών μας. Η οικολογική ευαισθησία, που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, η πρόοδος του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης, αλλά και η αυξανόμενη συμμετοχή, της τόσο κακοποιημένης αυτής έννοιας της ατομικής ευθύνης, στις δημόσιες δράσεις, κάτι το οποίο το βλέπουμε να εκδηλώνεται ήδη, κυρίως με πρωτοβουλίες της Πολιτικής Προστασίας.

Τα παραπάνω θεωρώ ότι συνιστούν, κ. Πρόεδρε, δείγματα ωριμότητας που μας δίνουν πρόσθετη αισιοδοξία για το αύριο. Αποδεικνύοντας πως οι Ελληνίδες και οι Έλληνες νιώθουν πως έχει έρθει πια ο καιρός της αναμέτρησης με όσα υπονόμευαν επί δεκαετίες την πορεία μας. Κερδίζοντας τον χρόνο ο οποίος δεν αξιοποιήθηκε και μειώνοντας γρήγορα την απόσταση που δυστυχώς ακόμα μας χωρίζει από την ευρωπαϊκή καθημερινότητα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτό το σταυροδρόμι των 50 ετών, το ισοζύγιο κατακτήσεων και αδυναμιών που μεσολάβησε πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να είναι δίκαιο. Γιατί οι τελευταίες ασφαλώς δεν λείπουν. Είτε αυτές αφορούν τις δυσκολίες της συγκυρίας, όπως την υπαρκτή ακρίβεια, είτε συνδέονται με χρόνιες καθυστερήσεις του κράτους.

Όμως, όσο αυτοκριτικοί και αν θέλουμε να είμαστε, θα ήταν λάθος στη σημερινή ημέρα οι επιμέρους σκιές να κρύψουν τη συνολική εικόνα μιας συγκεκριμένης εθνικής διαδρομής.

Γιατί είναι αλήθεια πως η Ελλάδα του 2024 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 1974. Είναι μία σύγχρονη Δημοκρατία, με τα σύνορά της προστατευμένα, την εθνική της άμυνα θωρακισμένη, τη διπλωματία της πλαισιωμένη από ισχυρές συμμαχίες, την οικονομία της πιο στιβαρή, στην πρώτη γραμμή, και ναι, και με την κοινωνία της, παρά τους διαχωρισμούς, πιο ενωμένη από ό,τι ήταν στο παρελθόν.

Παράλληλα, το πολίτευμά μας βάθυνε και αυτό, στρέφοντας το ενδιαφέρον του πρωτίστως στην προστασία των πιο ευάλωτων.

Για σκεφτείτε, πολίτες με αναπηρία, συμπολίτες μας με αναπηρία δεν είναι πια αόρατοι για την πολιτεία, όπως ήταν για πολλές δεκαετίες. Ομάδες που ζούσαν στο περιθώριο έχουν σήμερα πια όλα τα δικαιώματα που τους παρέχει ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός.

Και δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία έκθεση του κράτους δικαίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία δημοσιεύεται σήμερα, ανήμερα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αυτή η έκθεση κατατάσσει την Ελλάδα στις 9 χώρες, μεταξύ των 27, με τις λιγότερες συστάσεις. Και αυτό σε πείσμα όσων διαλαλούν ότι είμαστε τάχα μία «αυταρχική» Δημοκρατία.

Στο μεταξύ, κ. Πρόεδρε, πρέπει να αναγνωρίσουμε και την πρόοδο που έχουμε πετύχει στην ίδια την κοινοβουλευτική διαδικασία. Σε αυτή την αίθουσα συχνά μπορούμε και πρέπει να διαφωνούμε και μάλιστα έντονα. Όμως, η Βουλή λειτουργεί και λειτουργεί πολύ καλά επί πέντε δεκαετίες. Ενίσχυσε το νομοθετικό της έργο με πολλές πρόσθετες επιτροπές. Ανάμεσα σε πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις, ενέκρινε, επιτέλους, και την επιστολική ψήφο, δείγμα ότι και το Κοινοβούλιό μας ακολουθεί πράγματι τα μηνύματα των καιρών.

Δύο ακόμα παρατηρήσεις, κ. Πρόεδρε, για τη δράση του Σώματος όλο αυτό το διάστημα. Πρώτον έδειξε ότι ξέρει και μπορεί να περιφρουρεί τις διαδικασίες του, αποβάλλοντας εκείνους που το προσβάλλουν με αντιδημοκρατικές επιθέσεις. Και δεύτερον, ναι, το Κοινοβούλιο ανοίχτηκε στους πολίτες, όχι μόνο με κινήσεις ενημέρωσης, αλλά δίνοντας και έμπρακτα το «παρών» σε κάθε δύσκολη στιγμή που βίωσε η ελληνική κοινωνία.

Απόσταγμα, ωστόσο, κάθε θετικής εμπειρίας δεν μπορεί να είναι μόνο η καταγραφή της, όσο η αναμέτρηση με το μέγεθος το οποίο θα μπορούσε να έχει. Κάτι που οδηγεί και πάλι στα σημερινά μεγάλα στοιχήματα του πολιτικού συστήματος.

Να κινηθούμε, δηλαδή, ταχύτερα και να συναντηθούμε, όπου αυτό είναι εφικτό, σε συναινέσεις, αλλά κυρίως σε ρεαλιστικές θέσεις, μακριά από διαιρέσεις που χτίζονται συνήθως πάνω σε ψεύτικες υποσχέσεις.

Ενώ, από την άλλη, να στραφούμε με πραγματισμό και με ευθύνη απέναντι στις αναγκαίες τομές που χρειάζεται η χώρα την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, με στόχο τα διδάγματα του χθες να γίνουν ισχυρά προτάγματα του σήμερα.

Τιμώντας έμπρακτα με αυτόν τον τρόπο τον μισό αιώνα Μεταπολίτευσης και μετατρέποντας τα μεγάλα άλματα του παρελθόντος στα επόμενα άλματα του μέλλοντος. Σε αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση ήδη προωθεί μια σειρά από αλλαγές που βελτιώνουν την καθημερινότητα του πολίτη.

Αλλά θα ήθελα να κλείσω επισημαίνοντας ότι η σημερινή μέρα σίγουρα είναι μία μέρα που δεν ενδείκνυται για άγονες αντιπαραθέσεις και για κομματικούς διαξιφισμούς. Αυτό, ωστόσο, δεν με εμποδίζει να απευθυνθώ για ακόμα μία φορά ειλικρινά στις πτέρυγες της αντιπολίτευσης, ζητώντας πάντα σαφείς και θετικές προτάσεις, στο πλαίσιο μιας κουλτούρας ουσιαστικού, προωθητικού διαλόγου.

Τα μεγάλα προβλήματα τόσο πιο εύκολα αντιμετωπίζονται όσο πιο μεγάλο είναι και το μέτωπο το οποίο ορθώνεται απέναντί τους. Η Μεταπολίτευση, άλλωστε, μπορεί να μοιάζει με μία περίοδο σχετικά μικρή σε εμάς και τα παιδιά μας, σε σχέση με τον ιστορικό χρόνο, όμως, παράλληλα, δεν παύει να αποτελεί το εν τέταρτον ολόκληρης της ως τώρα ζωής του ελεύθερου ελληνικού κράτους.

Και υπό αυτό το πρίσμα τα 50 χρόνια της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας αποκτούν άλλη διάσταση. Συγκροτούν αναμφίβολα ένα σχετικά αυτοτελές ιστορικό κεφάλαιο στη διαδρομή του τόπου, έχοντας εγείρει όμως στη διάρκειά τους μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα, με πρώτο τον εκσυγχρονισμό. Ερωτήματα τα οποία μένουν ανοιχτά, ως προκλήσεις για το μέλλον.

Η Μεταπολίτευση έτσι καθίσταται το τέλος και η αρχή. Μια αρχή που γεννά καθορισμένα καθήκοντα για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, με πυξίδες τον ρεαλισμό και το αποτέλεσμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είπα και εισαγωγικά, δεν είναι τυχαίο ότι τα γενέθλια της Δημοκρατίας συμπίπτουν με αυτά της παράταξής μας. Όπως συμπίπτουν τελικά και οι μεγάλες εθνικές επιλογές με τις διαχρονικές θέσεις του κόμματός μας: την ευρωπαϊκή προοπτική, την ανοιχτή οικονομία, το κοινωνικό κράτος, τη λαϊκή ενότητα, πάνω από όλα την ανεξάρτητη και ισχυρή πατρίδα.

Και στον ίδιο δρόμο του υπεύθυνου πατριωτισμού βαδίζουμε και στις μέρες μας. Σε μια μεγάλη προσπάθεια τα 50 χρόνια από την επιστροφή της Δημοκρατίας να γίνουν αφετηρία και για μια καλύτερη δημόσια ζωή αλλά και για μια καλύτερη Ελλάδα.

Γι’ αυτό και θεωρώ τη σημερινή επέτειο συλλογικό ξεκίνημα για τη συνολική αναβάθμιση της λειτουργίας και του πολιτικού μας συστήματος.

Από την πλευρά της, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να γίνεται σε λίγο 50 ετών, τη διαπερνά ωστόσο η ίδια εκείνη ορμή της εκκίνησης του 1974, που στο πέρασμα του χρόνου ενώθηκε με τον εφηβικό ριζοσπαστισμό και αργότερα με την ενήλικη ωριμότητα, για να μετουσιωθεί τελικά σε μια πολιτική διαρκούς εξέλιξης, που ενσωματώνει προωθητικά την παράδοση, όπως ακριβώς θα το ήθελε και ο ιδρυτής μας.

Σε ένα κόμμα δυναμικό, το οποίο θέλει να καινοτομεί, χωρίς πάντως να χάνει την ταυτότητά του, να διευρύνεται, χωρίς να εγκαταλείπει τις αρχές του, κρατώντας τις ρίζες του δυνατές ώστε να μπορεί να απλώνεται και πέρα από τη σκιά του.

Γι’ αυτό και αποτελεί πλέον ένα μεγάλο κοινωνικό ρεύμα όπου συναντώνται πολίτες από διαφορετικές αφετηρίες, με τον ίδιο σκοπό όμως πάντα: ένα κράτος σύγχρονο και δημοκρατικό, παραγωγικό και δίκαιο.

Υποδεχόμαστε, λοιπόν, τον μισό αιώνα της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας οπλισμένοι με περισσότερη αυτογνωσία και με περισσότερη αυτοπεποίθηση, ζυγίζοντας τις παλιές μας αδυναμίες προκειμένου να μεταφραστούν σε νέες δυνάμεις και κρατώντας πρώτα και πάνω απ’ όλα στέρεους τους δεσμούς μας με την κοινωνία.

Σε έναν κόσμο μεγάλης αβεβαιότητας αντιτάσσουμε τη σιγουριά. Παρακολουθούμε όλες αυτές τις διαρκείς μεταβολές, αυξάνουμε τις ταχύτητες στο έργο μας. Η εποχή που έρχεται θα είναι δύσκολη, είναι μια πρόκληση για όλους μας.

Και θα έλεγα ότι, καθώς πληρώσαμε πολύ ακριβά και σε αυτή την αίθουσα την αχρείαστη συχνά πόλωση, έχουμε χρέος να αποδείξουμε όλοι μας ότι ναι, είμαστε αντίπαλοι, αλλά δεν είμαστε εχθροί.

Και καθώς η δημαγωγία αναδείχθηκε σε διαχρονικό εχθρό της δημοκρατίας, οφείλουμε να κάνουμε τη Δημοκρατία μας πιο ανθεκτική, οπλίζοντάς την πρώτα και πάνω απ΄ όλα με ρεαλισμό, σε μια πολιτική ζωή που προφανώς θα έχει αντιθέσεις, όμως ας αρχίσει επιτέλους να διεκδικεί και περισσότερες συνθέσεις.

Θα ορίσουμε έτσι τις συντεταγμένες της πορείας μας για τα επόμενα 50 χρόνια, με την ίδια τόλμη που έδειξαν και οι πρωτεργάτες της μεγάλης αλλαγής του 1974. Με το όραμά τους ολοζώντανο στον πυρήνα των πολιτικών μας, τη σκέψη τους να πυροδοτεί τη δράση μας και τις πράξεις τους να μας καλούν να γίνουμε όχι απλά θεματοφύλακες ενός ιστορικού παρελθόντος, αλλά και διαμορφωτές ενός σπουδαίου μέλλοντος.

Χρόνια πολλά στη Δημοκρατία μας.»

ΜέΡΑ25: «Να αντιταχθούμε στην ολιγαρχία που καταβρόχθισε τις κατακτήσεις μας»

     Η μεταπολίτευση ήρθε με τίμημα το δράμα και την προδοσία της Κύπρου και τις ζωές εκείνων που αντιστάθηκαν στη χούντα. Αυτό που κατάφερε στις πρώτες δεκαετίες δεν ήταν λίγο. Εγκαθίδρυσε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία που δεν ήταν «αναιμική», δημιούργησε έναν νέο δημόσιο χώρο, κατοχύρωσε πρωτοφανή στοιχεία οικονομικής δημοκρατίας, γέννησε νέα πολιτιστικά ρεύματα, τροφοδότησε ιδέες και δράσεις. 

Σε κοινή τους δήλωση για τα 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση, οι συντονιστές της Κεντρικής Επιτροπής του ΜέΡΑ25, Ηρώ Διώτη και Νίκος Θεοχαράκης, αναφέρουν:

«Η μεταπολίτευση ήρθε με τίμημα το δράμα και την προδοσία της Κύπρου και τις ζωές εκείνων που αντιστάθηκαν στη χούντα. Αυτό που κατάφερε στις πρώτες δεκαετίες δεν ήταν λίγο. Εγκαθίδρυσε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία που δεν ήταν «αναιμική», δημιούργησε έναν νέο δημόσιο χώρο, κατοχύρωσε πρωτοφανή στοιχεία οικονομικής δημοκρατίας, γέννησε νέα πολιτιστικά ρεύματα, τροφοδότησε ιδέες και δράσεις. Απήλλαξε τον τόπο από την κατάρα της εθνικοφροσύνης, του αντικομουνισμού και του φόβου του χωροφύλακα. Αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση, εκσυγχρόνισε το οικογενειακό δίκαιο, δημιούργησε τα θεμέλια ενός κοινωνικού κράτους στην παιδεία, στην υγεία και στις συντάξεις και θεσμοθέτησε ένα προοδευτικό πλαίσιο στις εργασιακές σχέσεις.

Για τον λόγο αυτό πολεμήθηκε ανηλεώς από ένα σύστημα ισχύος, πολιτικής και οικονομικής, το οποίο δεν έπαψε επί χρόνια να κηρύσσει το τέλος της.

Οι κατακτήσεις αυτές δεν κράτησαν για πολύ. Η επόμενη φάση οδήγησε στη διαφθορά, το πελατειακό κράτος και την επικράτηση οικονομικών πολιτικών που οδήγησαν σε μια οικονομία και κοινωνία που γιγαντώθηκε πάνω σε πήλινα πόδια. Η στρεβλή αυτή ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα – και παρά τους αγώνες του λαού μας – οδήγησε στην Ελλάδα των μνημονίων που πλήρωσε την ένταξή της σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που γινόταν ολοένα πιο αντιδραστική και νεοφιλελεύθερη.

Από τα μνημόνια και μετά – και παρά τις Αλκυονίδες μέρες του 2015 που έδειχναν ότι μπορούσαμε και αλλιώς – η Ελλάδα έπαψε να είναι δημοκρατία. Η οικονομική, κοινωνική και εξωτερική της πολιτική πλέον υπαγορεύεται από τους δανειστές και το ΝΑΤΟ, οι εργασιακές σχέσεις έχουν ρυθμιστεί προς όφελος του κεφαλαίου, ο δημόσιος και ιδιωτικός πλούτος έχει πέσει στα χέρια των λίγων (ντόπιων και ξένων), τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται σε ένα όργιο καταστολής και αυθαιρεσίας, το σύνταγμα κατακουρελιάζεται, το κοινωνικό κράτος αποδομείται, το εργατικό δυναμικό μεταναστεύει, η ακρίβεια κάνει τον βίο αβίωτο, η στέγαση είναι χτικιό, και τα δρεπανηφόρα άρματα του νεοφιλελευθερισμού και της διαφθοράς θερίζουν τις προϋποθέσεις για μια αξιοπρεπή ζωή για τους πολλούς.

Τελικά η ολιγαρχία, με τους δανειστές και τις κυβερνήσεις υπηρέτες τους, πέτυχαν την άρση κάθε πολιτικής και οικονομικής δημοκρατικής δομής στη χώρα. Μισό αιώνα μετά, το ΜέΡΑ25 αποδίδει φόρο τιμής στους ανθρώπους που πάλεψαν για την πτώση της φασιστικής στρατιωτικής χούντας, στους ανθρώπους που εργάστηκαν για την κοινωνική αναγέννηση έξω από τα σκοτάδια του δεξιού κράτους, για την κατοχύρωση των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων στην υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τις μεταφορές.

Στις σκοτεινές μέρες που ζούμε, δεν υπάρχει μεγαλύτερη υπηρεσία στη δημοκρατία από το να παλέψουμε για την ανάκτηση αυτών των κοινωνικών δικαιωμάτων, για ισότητα, ελευθερία, δικαιοσύνη, ειρήνη, και περιβαλλοντική ισορροπία – από το να δημιουργήσουμε την κοινωνική και πολιτική αντιπαράταξη στην ολιγαρχία αυτή που καταβρόχθισε τις κατακτήσεις της Δημοκρατίας.»

Ζήτημα χειραγώγησης τιμών θέτει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού η Νέα Αριστερά

     Ο Αλέξης Χαρίτσης και η Πέτη Πέρκα έθεσαν ορισμένα ερωτήματα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού για την ακρίβεια στα ράφια και αισχροκέρδεια στην ενέργεια.

Στην Επιτροπή Ανταγωνισμού βρέθηκαν σήμερα ο πρόεδρος της ΚΟ της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης και η γραμματέας της ΚΟ και αρμόδια για θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος, Πέτη Πέρκα.

Η Νέα Αριστερά ζήτησε από την Δευτέρα την έκτακτη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για τα φαινόμενα αισχροκέρδειας στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας με κλήση του προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων ΡΑΑΕΥ.

Στην συνάντηση που είχαν με την Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Μαίρη Σαρπ έθεσαν τα ζητήματα της ακρίβειας στα ράφια και στην ενέργεια, επισημαίνοντας τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, της χειραγώγησης των τιμών, των ελέγχων και της υποστελέχωσης της Επιτροπής.

Ο Αλέξης Χαρίτσης και η Πέτη Πέρκα έθεσαν τα εξής ερωτήματα:

• Εξετάζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού το ζήτημα χειραγώγησης τιμών και στρέβλωσης του ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας υπό το φως των ακραίων τιμών στις μέγιστες ημερήσιες τιμές στην Αγορά Επόμενης Μέρας (DAM);


• Πρακτικές χειραγώγησης καταγγέλλει και η ΕΒΙΚΕΝ. Σχεδιάζει να παρέμβει αυτεπάγγελτα μετά τις εν λόγω καταγγελίες της ενεργοβόρου βιομηχανίας;


• Είναι ενήμερη η Επιτροπή Ανταγωνισμού για την επιστολή των εκπροσώπων της βιομηχανίας Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας προς τις DG COMP και DG ENERGY;


• Πώς δικαιολογείται η πολυετής καθυστέρηση έκδοσης απόφασης/ή και πορίσματος εκ μέρους της Επιτροπής Ανταγωνισμού σχετικά με τους ελέγχους που ξεκίνησαν το 2022.


• Πότε αναμένεται το πόρισμα της Επιτροπής για αντι-ανταγωνιστικές πρακτικές σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις αγορές χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και λιανικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας σε πελάτες χαμηλής τάσης;


• Πώς προχωρά και πότε αναμένεται να δημοσιευθούν τα αποτελέσματα της Κανονιστικής Παρέμβασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού στον κλάδο των πετρελαιοειδών;


• Όσον αφορά στο «νέο» μοντέλο λιανικής αγοράς με τα πολύχρωμα τιμολόγια τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. Παρόλα αυτά ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δηλώνει από τον Ιανουάριο που ξεκίνησε η εφαρμογή τους πως ο ανταγωνισμός έχει ενεργοποιηθεί. Ποια είναι η γνώμη της Επιτροπής Ανταγωνισμού; Πώς το έχουν πετύχει αυτό τα πολύχρωμα τιμολόγια;


• Έχει αξιολογήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού το νέο μοντέλο λιανικής ως προς τη διάσταση του ανταγωνισμού και τη διαμόρφωση εμπορικών πολιτικών; Τι προτίθεται να πράξει;


• Δεδομένου ότι η Αρχή θέτει ζήτημα υποστελέχωσής της και σημαντικών καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση προσλήψεων που έχουν εγκριθεί ήδη από το 2021 και 2022, πώς προχωρά η πλήρωση των κενών θέσεων εργασίας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού;

Δήλωση Χαρίτση μετά τη συνάντηση:

«Είχα σήμερα την ευκαιρία να συναντηθώ με την πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού και να ζητήσω πλήρη ενημέρωση για όλες τις έρευνες οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη σε σχέση με την κατάσταση στην αγορά και στην ηλεκτρική ενέργεια και στα πετρελαιοειδή αλλά και στην λιανική αγορά και στα σούπερ μάρκετ.

Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αφήσει ανεξέλεγκτα κερδοσκοπικά συμφέροντα να λυμαίνονται κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας και να αισχροκερδούν σε βάρος της κοινωνίας.

Το επισημαίνει άλλωστε και η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία σε πρόσφατη μελέτη της μιλάει για μια κρίση ακρίβειας η οποία δεν είναι εισαγόμενη. Το επισημαίνει πολύ πρόσφατα και η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας, η οποία μιλάει για την ηλεκτρική αγορά εκεί όπου βλέπουμε τις τιμές να εκτοξεύονται σε πρωτοφανή επίπεδα, μιλώντας για χειραγώγηση των τιμών και εναρμονισμένες πρακτικές από το ολιγοπώλιο, το οποίο σήμερα κυριαρχεί στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν είναι δυνατόν ένα τόσο κρίσιμο αγαθό, ένα προϊόν το οποίο έχει κόστος παραγωγής 100 και 150 ευρώ τη μεγαβατώρα, να πωλείται όπως χθες στην προημερήσια αγορά στα 850 ευρώ. Έχουμε φαινόμενα ακραίας αισχροκέρδειας.

Από τη μεριά μας, θεωρούμε ότι ρυθμιστικός ρόλος των Ανεξάρτητων Αρχών αλλά και η ενίσχυση και ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να παταχθεί το φαινόμενο της αισχροκέρδειας.

Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση και για ιδεολογικούς λόγους, καθώς δεν πιστεύει στη ρύθμιση της αγοράς, αλλά και για λόγους που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων, δεν προχωράει στις αναγκαίες ρυθμίσεις.

Από την πλευρά μας, ως Νέα Αριστερά, θα προχωρήσουμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες τόσο εντός όσο και εκτός του Κοινοβουλίου, έτσι ώστε να προστατευτεί η κοινωνία, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις από αυτά τα ακραία φαινόμενα αισχροκέρδειας, τα οποία απειλούν σήμερα την κοινωνική συνοχή, αλλά και την παραγωγική προοπτική του τόπου»

πηγή : efsyn.gr