Στον αγώνα της νεολαίας και της ακαδημαϊκής κοινότητας για την
υπεράσπιση του αρ. 16 και των δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά και για να
μην επιβληθεί μια ακόμα εκτροπή, πρέπει να σταθεί αρωγός ολόκληρη η
δημοκρατική κοινωνία, για την προοπτική και το μέλλον της τωρινής και
των μελλοντικών γενιών.
Η κυβέρνηση προχωρά σε μία κίνηση που, μεταξύ άλλων, συνιστά πραξικόπημα, αφού η ίδρυση ιδιωτικών «πανεπιστημίων», ακαδημαϊκά και επαγγελματικά ισότιμων με τα δημόσια ΑΕΙ, βρίσκεται σε σύγκρουση με το Σύνταγμα.
Τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται για να εμφανιστούν τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» ως «άλμα για την εκπαίδευση» με ένα νομοσχέδιο που, απολύτως ειρωνικά, φέρει τον τίτλο «Ελεύθερα Πανεπιστήμια», είναι εντελώς παραπλανητικά.
Άλλωστε, η κυβέρνηση ήδη από την πρώτη θητεία της, βάλλει διαρκώς κατά της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.
Βασική κίνηση ήταν η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που απέκλεισε δεκάδες χιλιάδες μαθητές από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, με στόχο να αποτελέσουν τη βασική πελατεία των κάθε τύπου ΙΕΚ και ΚΕΚ και, τώρα, των ιδιωτικών «πανεπιστημίων».
Παράλληλα, η κυβερνητική πολιτική σταθερά υποβαθμίζει το δημόσιο πανεπιστήμιο. Αφού το παρουσίασε ως υποτιθέμενο «άντρο ανομίας», παρά το γεγονός ότι η ίδια η αστυνομία, δεν αξιολογεί τους πανεπιστημιακούς χώρους ως πεδίο με ποινικό ενδιαφέρον, αφού η εγκληματικότητα σε αυτούς είναι σχεδόν ανύπαρκτη, συνεχίζει με την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου, παρότι αυτό καταγράφει εξαιρετικά αποτελέσματα και οι απόφοιτοί του πολύ υψηλό επίπεδο δεξιοτήτων.
Σήμερα η ΝΔ επιχειρεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για να ισοτιμηθούν «νύχτα» οι διάφοροι πάροχοι κατάρτισης με τα πανεπιστήμια.
Πρόκειται για τους ίδιους που βρέθηκαν στο κέντρο των σκανδάλων της πανδημίας, όταν έλαβαν τεράστια ποσά για να «εκπαιδεύσουν» επαγγελματικές κατηγορίες, όπως οι αυτοαπασχολούμενοι, με τα αλήστου μνήμης σκόιλ ελικικού του Βρούτση.
Η ΝΔ επιδιώκει να τους ανοίξει διάπλατα το δρόμο, ενώ ήδη έχουν να μοιραστούν μια τεράστια πίτα που υπερβαίνει το 1,5 δις ευρώ από τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κάθε τύπου καταρτίσεις.
Έτσι, δεν είναι καθόλου τυχαία η μεγάλη κινητικότητα στη σχετική αγορά, που «επενδύει» στην ευκαιρία των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξαγορά ΙΕΚ που η αξία του αποτιμήθηκε σε 250 εκατομμύρια, όταν τα κέρδη του προ τόκων και φόρων δεν ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ σε δημόσια δαπάνη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία είναι μικρότερη κατά 47% σε σχέση με τον μέσο όρο.
Η κατά κεφαλήν εκπαιδευτική δαπάνη στην δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κάτω από 25% του μέσου όρου του ΟΟΣΑ, ενώ η αναλογία διδασκόντων προς φοιτητές είναι σαφώς υψηλότερη.
Πρόκειται για εγκατάλειψη της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με πλήρη έλλειψη δημόσιας επένδυσης.
Τα παραδείγματα των χωρών όπου η ιδιωτικοποίηση έφερε τεράστια πτώση του εκπαιδευτικού επιπέδου και πολύ σημαντικά προβλήματα στα δημόσια πανεπιστήμια είναι πολλά.
Η Ελλάδα χρειάζεται συνολική ανατροπή της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής, αλλά και ένα ριζικά διαφορετικό προσανατολισμό για ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο που θα καλλιεργεί την κριτική γνώση και θα συμβάλλει στο ερευνητικό έργο.
Η ΝΔ ξέρει καλά ότι η αναθεώρηση του αρ. 16 μπορεί να ξεσηκώσει ευρύτερες αντιδράσεις και να προκαλέσει ρήγματα, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, όταν το 2006 – 2007 ένα πρωτοφανές μαζικό φοιτητικό κίνημα σάρωσε την σχεδιαζόμενη από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ αναθεώρηση.
Γι’ αυτό και επιχειρούν να παρακάμψουν το συνταγματικό «εμπόδιο» προχωρώντας σε μια άνευ προηγουμένου εκτροπή, με την κατάλυση συνταγματικής πρόβλεψης με νόμο που θα φέρουν με διαδικασίες εξπρές.
Είναι κίνηση που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και απειλεί να κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο. Αν σήμερα νομιμοποιηθεί η ανοιχτή συνταγματική παραβίαση, τότε αύριο μπορεί να μιλάμε για την παράκαμψη συνταγματικών διατάξεων που κατοχυρώνουν ατομικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες, κοινωνικά δικαιώματα, από μια κυβέρνηση που έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός.
Στον αγώνα της νεολαίας και της ακαδημαϊκής κοινότητας για την υπεράσπιση του αρ. 16 και των δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά και για να μην επιβληθεί μια ακόμα εκτροπή, πρέπει να σταθεί αρωγός ολόκληρη η δημοκρατική κοινωνία, για την προοπτική και το μέλλον της τωρινής και των μελλοντικών γενιών.
* Η Μαριάνα Τσίχλη, είναι Γραμματέας της Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτη Αριστερά,