Πορεία προς τα δεξιά, τύπου Τραμπ

Την περασμένη εβδομάδα, δύο κυβερνήσεις της ΕΕ ξεκίνησαν να υιοθετούν ρητά την αυταρχική πρωτοβουλία του Τραμπ. Έχουν ανακοινώσει σχέδια για την ενσωμάτωση μιας νομικής καταστολής τύπου Τραμπ στην εσωτερική νομοθεσία...

    Η δραματική πολιτική δεξιά πορεία που ακολούθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκει μιμητές. Τα αρχικά αντίγραφα περιλαμβάνουν δύο κυβερνήσεις-μέλη και διάφορα κόμματα σε όλη την ΕΕ. Αφού ο Τραμπ δήλωσε την Πέμπτη ότι ήθελε να χαρακτηρίσει τις αντιφασιστικές ομάδες («Antifa») ως «τρομοκρατική οργάνωση»...

Η πορεία του Τραμπ προς την άκρα δεξιά παράγει μιμητές στην Ευρώπη. Αρκετές κυβερνήσεις, και το γερμανικό AfD, θέλουν να χαρακτηρίσουν τους «Antifa» ως «τρομοκράτες». Θα μπορούσε το AfD, που τώρα είναι το ισχυρότερο στις δημοσκοπήσεις, να ενταχθεί σε έναν μελλοντικό συνασπισμό;

Η δραματική πολιτική δεξιά πορεία που ακολούθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκει μιμητές. Τα αρχικά αντίγραφα περιλαμβάνουν δύο κυβερνήσεις-μέλη και διάφορα κόμματα σε όλη την ΕΕ. Αφού ο Τραμπ δήλωσε την Πέμπτη ότι ήθελε να χαρακτηρίσει τις αντιφασιστικές ομάδες («Antifa») ως «τρομοκρατική οργάνωση», το ολλανδικό κοινοβούλιο απαίτησε από την Ολλανδία να κάνει το ίδιο. Και την Παρασκευή, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν ανακοίνωσε την πρόθεσή του να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία του Αμερικανού ηγέτη. Πανομοιότυπα αιτήματα εκφράζονται, για παράδειγμα, από τον πρόεδρο του βελγικού κόμματος-μέλους του συνασπισμού Mouvement réformateur (MR) και το γερμανικό ακροδεξιό AfD. Το AfD έχει πλέον ανέβει σε δύο δημοσκοπήσεις και γίνεται το ισχυρότερο κόμμα της Γερμανίας, ξεπερνώντας τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU). Φωνές εντός του μπλοκ της Χριστιανικής Ένωσης λένε ότι εάν οι εταίροι του συνασπισμού τους, το SPD, συνεχίσουν να εμποδίζουν την περικοπή των κοινωνικών παροχών που απαιτούν οι CDU/CSU, θα εξετάσουν άλλες ρυθμίσεις συνασπισμού – μια αναφορά σε έναν συνασπισμό με το AfD. Αυτή η συμμαχία θα άνοιγε τον δρόμο για τα μαζικά σχέδια επανεξοπλισμού του Βερολίνου εις βάρος των κοινωνικών προϋπολογισμών. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση Τραμπ επιδεικνύει ολοένα και περισσότερο φασιστικές τάσεις.

Αυταρχική αναδιαμόρφωση της κοινωνίας

Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Τραμπ προωθεί ανησυχητικές πολιτικές: εγκαθιδρύοντας αυταρχικές δομές, αναδιαμορφώνοντας την κοινωνία και, μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, ακόμη και στρέφοντας τον φασισμό στην Αμερική - με όλη τη δύναμη των σημαντικών εξουσιών του Τραμπ. Ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα είναι η προσπάθεια του Προέδρου να φιμώσει οποιαδήποτε κριτική στον Τσάρλι Κερκ, έναν ακροδεξιό υποκινητή που δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου. Ο Κερκ είχε υποστηρίξει ότι οι έγχρωμες γυναίκες ήταν «πνευματικά κατώτερες» και ότι οι αμβλώσεις ήταν ρητά «χειρότερες από το ολοκαύτωμα». Η επιτυχία του Τραμπ στην προσέλκυση νεότερων ψηφοφόρων στις τελευταίες εκλογές οφειλόταν εν μέρει στο δίκτυο προπαγάνδας του Κερκ. Ο Τραμπ μόλις απέλυσε έναν φιλελεύθερο τηλεοπτικό παρουσιαστή επειδή αναφέρθηκε στη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ χωρίς τον δέοντα σεβασμό. Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα έναν δημοφιλή επικριτή, ο Τραμπ ελπίζει να εκφοβίσει τους φιλελεύθερους στα μέσα ενημέρωσης και να τους απομακρύνει από το δημόσιο ενδιαφέρον.[1] Έχει επιτεθεί σε έναν αυξανόμενο αριθμό μέσων ενημέρωσης - συμπεριλαμβανομένων ισχυρών εντύπων όπως η Wall Street Journal και οι New York Times - με αγωγές πολλών δισεκατομμυρίων. Μια νέα πρωτοβουλία περιλαμβάνει την απαγόρευση ειδησεογραφικών αναφορών που βασίζονται σε έρευνα για το Πεντάγωνο που δεν έχει εγκριθεί από την κυβέρνηση.[2] Θα καταστήσει αδύνατη τη δημοσίευση επικριτικών άρθρων για τον αμερικανικό στρατό. Οι εξέχοντες αντίπαλοι του προέδρου λένε εδώ και καιρό ότι ο Τραμπ θα αποτρέψει τις ελεύθερες εκλογές στο μέλλον. Αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα υπάρχει πλέον τρόπος να τον απομακρυνθεί από το αξίωμα με δημοκρατικά μέσα.[3]

Ο αντιφασισμός χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατία»

Την περασμένη εβδομάδα, δύο κυβερνήσεις της ΕΕ ξεκίνησαν να υιοθετούν ρητά την αυταρχική πρωτοβουλία του Τραμπ. Έχουν ανακοινώσει σχέδια για την ενσωμάτωση μιας νομικής καταστολής τύπου Τραμπ στην εσωτερική νομοθεσία. Η ιδέα είναι να χαρακτηριστούν οι αντιφασίστες -ιδίως εκείνοι του ποικιλόμορφου και αποκεντρωμένου κινήματος «Antifa»- ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν δήλωσε ότι είναι «ευχαριστημένος» με την ανακοίνωση του Τραμπ την Πέμπτη: «Και στην Ουγγαρία, ήρθε η ώρα να ταξινομήσουμε οργανισμούς όπως η Antifa ως τρομοκρατικές οργανώσεις, ακολουθώντας το αμερικανικό μοντέλο».[4] Στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη, αντιφασιστικές ομάδες, για παράδειγμα, διαδηλώνουν τακτικά κατά μιας ετήσιας πορείας φασιστών για να τιμήσουν τον ρόλο της Βέρμαχτ και των Waffen-SS στην καταπολέμηση των σοβιετικών δυνάμεων.[5] Την Πέμπτη, η πλειοψηφία του ολλανδικού κοινοβουλίου υποστήριξε μια πρόταση που υπέβαλε ο ακροδεξιός πολιτικός Geert Wilders (Partij voor de Vrijheid, PVV) για να απαιτήσει από την κυβέρνηση να χαρακτηρίσει επίσης την «Antifa» ως τρομοκρατική οργάνωση.[6] Το ψήφισμα θα μπορούσε να πετύχει μόνο με ψήφους από διάφορα άλλα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος VVD (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), από το οποίο προέρχεται ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε.

«Φασιστικές μέθοδοι»

Οι εκκλήσεις για την απαγόρευση των αντιφασιστικών οργανώσεων, ή τουλάχιστον για την παρεμπόδιση των δραστηριοτήτων τους, γίνονται επίσης πιο έντονες σε άλλες χώρες της ΕΕ. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, ο «εκπρόσωπος ασφαλείας» του ακροδεξιού FPÖ, Gernot Darmann, απαιτεί με τραμπικό τρόπο ότι «Αυτός ο αριστερός βάλτος πρέπει να αποστραγγιστεί».[7] Αναφέρεται σε «όποιον μπορεί να συνδεθεί έστω και σε μικρό βαθμό με το φάσμα της Antifa ή την αριστερή εξτρεμιστική σκηνή». Στο Βέλγιο, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος Mouvement réformateur (MR), Georges-Louis Bouchez, θέλει επίσης να υιοθετήσει το μοντέλο Τραμπ δίνοντας εντολή στις αρχές να «διαλύσουν τις δομές της Antifa». Το κόμμα του θα εργαστεί «σε κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο» προς το σκοπό αυτό, δηλώνει ο Bouchez. Κατηγορεί ρητά την «Antifa» ως «μια δομή που χρησιμοποιεί φασιστικές μεθόδους».[8] Στη Γερμανία, πολιτικοί από το AfD υποστηρίζουν επίσης ότι το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να χαρακτηριστεί ως «τρομοκρατικό». Μάλιστα, μέλη του AfD στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άρχισαν να προτείνουν αυτή την πορεία πριν από πολλά χρόνια σε κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες. Σήμερα, ο βουλευτής της AfD στην Μπούντεσταγκ, Αλεξάντερ Βολφ, γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να κινηθεί εναντίον της Αντίφα... Πολύ καλά!» Ο Ντάριο Σάιφερτ, συνάδελφος του Βολφ στην ομάδα της AfD στην Μπούντεσταγκ, επιμένει επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η καταστολή του Τραμπ θα πρέπει να χρησιμεύσει ως μοντέλο για τη Γερμανία και την Ευρώπη: «Η Αντίφα πρέπει να χαρακτηριστεί τρομοκρατική ομάδα!»

Ισχυρότερο κόμμα

Το AfD εγείρει αυτό το αίτημα σε μια εποχή που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ρεκόρ δημοτικότητας για το κόμμα και ο ρόλος του ως πιθανός εταίρος συνασπισμού επανεξετάζεται. Μια έρευνα της YouGov που δημοσιεύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου έδειξε ότι το AfD ξεπερνά οριακά το CDU/CSU και γίνεται το ισχυρότερο κόμμα με 27% (CDU/CSU: 26%). Μια δημοσκόπηση του INSA που δημοσιεύθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου δείχνει επίσης ότι το AfD (26%) προηγείται ακριβώς του CDU/CSU (25%).[9] Όσον αφορά τη Σοσιαλδημοκρατία, το SPD βρίσκεται πολύ πίσω, με ποσοστό μόλις 15%. Στο κρατίδιο της Σαξονίας-Άνχαλτ, το AfD έχει μια τεράστια βάση, φτάνοντας πλέον το 39% στις δημοσκοπήσεις. Ο υποψήφιός του για τον ρόλο του πρωθυπουργού του κρατιδίου, Ούλριχ Ζίγκμουντ, στοχεύει σε πλειοψηφία στις εκλογές του κρατιδίου τον επόμενο Σεπτέμβριο, με την οποία θα μπορούσε να απαλλαγεί από τους εταίρους συνασπισμού.[10] Στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία (NRW), το πιο πυκνοκατοικημένο κρατίδιο της Γερμανίας, υπάρχουν τρεις πόλεις - το Ντούισμπουργκ, το Γκελζενκίρχεν και το Χάγκεν - όπου οι υποψήφιοι του AfD τα πήγαν τόσο καλά στις τοπικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας που τώρα διεκδικούν το αξίωμα του δημάρχου.

«Πιθανές και άλλες πλειοψηφίες»

Ταυτόχρονα, βλέπουμε μια διευρυνόμενη συζήτηση σχετικά με την ένταξη του AfD σε κυβερνητικούς συνασπισμούς - πιθανώς ακόμη και σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η συντηρητική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία είναι πολιτικά προσκείμενη στους Χριστιανοδημοκράτες, ανέφερε ότι πολιτικοί στο CDU και το CSU, μάλιστα ορισμένοι από τους «ηγέτες» του, εκφράζουν, πίσω από κλειστές πόρτες, την άποψη ότι το AfD δεν μπορεί να μείνει για πάντα στο απυρόβλητο, «τουλάχιστον» όχι όταν πρόκειται για οργανωτικά ζητήματα όπως «οι διορισμοί σε θέσεις προέδρων επιτροπών».[11] Πριν από δύο εβδομάδες, η Carina Hermann, μέλος της εθνικής επιτροπής του CDU, δήλωσε σε μια εκτελεστική συνεδρίαση ότι εάν το SPD δεν υποστηρίξει την περικοπή των κοινωνικών παροχών που επιθυμούν οι υπουργοί των CDU/CSU, τότε «θα είναι δυνατές άλλες πλειοψηφίες» στην Bundestag.[12] Σε μια εξοργισμένη απάντηση, ο Karl-Josef Laumann, υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων στη NRW και αναπληρωτής εθνικός πρόεδρος του CDU, επιβεβαίωσε την πάγια θέση ότι η συνεργασία με την ακροδεξιά για την εξασφάλιση πλειοψηφιών εξακολουθεί να είναι αδιανόητη για τη Χριστιανική Ένωση. Ο Laumann προειδοποίησε για τις συνέπειες της μη δημόσιας απόρριψης αυτού του σεναρίου από το κόμμα του: «Πολλοί θα εγκαταλείψουν το κόμμα, και εγώ επίσης».[13]

Βία

Η στροφή προς την άκρα δεξιά σε όλη την Ευρώπη δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της αντιγραφής του Τραμπ από τους πολιτικούς. Αντίθετα, η κυβέρνηση Τραμπ και η πολιτική της βάση προωθούν ενεργά αυτή την εξέλιξη (το german-foreign-policy.com έχει αναφέρει [14]). Η επιρροή του Τραμπ στην ευρωπαϊκή πολιτική έχει πλέον φτάσει σε σημείο όπου ορισμένες παρεμβάσεις μπορούν ακόμη και να ερμηνευθούν ως έκκληση για βία. Ο πρώην βοηθός του Τραμπ, Έλον Μασκ, εμφανίστηκε σε μια οθόνη βίντεο για να απευθυνθεί σε μια πορεία έως και 150.000 ακροδεξιών στις 13 Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο. Απηύθυνε έκκληση όχι μόνο για τη διάλυση του κοινοβουλίου και την αλλαγή κυβέρνησης στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά είπε επίσης στο κοινό του ότι με την αυξανόμενη μετανάστευση «η βία θα έρθει σε εσάς».[15] Ο Μασκ συνέχισε: «Είτε επιλέξετε βία είτε όχι, η βία έρχεται σε εσάς. Είτε αντεπιτίθεστε είτε πεθάνετε. Αυτή είναι η αλήθεια». Μεταξύ της διαδήλωσης των πιθανώς 150.000 ατόμων υπήρχαν πολλοί που είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν βία.

           ΥΠΟΜΝΗΜΑ

[1] Νάταλι Άντριους, Άαρον Ζίτνερ: Στην αναστολή του Κίμελ, η εκστρατεία Τραμπ κατά των επικριτών κλιμακώνεται. wsj.com 18.09.2025.

[2] Κεν Μπένσιντζερ: Το Πεντάγωνο Επεκτείνει τους Περιορισμούς του στην Πρόσβαση των Ρεπόρτερ. nytimes.com 20.09.2025.

[3] Melanie Mason, Dustin Gardiner: Gavin Newsom: «Δεν νομίζω ότι ο Donald Trump θέλει άλλες εκλογές». politico.com 27.08.2025.

[4] Gábor Tanács, Gavin Blackburn: Ο πρωθυπουργός Viktor Orbán ακολουθεί τον Trump και λέει ότι η Ουγγαρία θα χαρακτηρίσει την antifa τρομοκρατική οργάνωση. euronews.com 19.09.2025.

[5] Βλ.: Die Spitze eines braunen Eisberges .

[6] Κάρλος Ρόμπλες: Το ολλανδικό κοινοβούλιο εγκρίνει πρόταση για τον χαρακτηρισμό της Antifa ως τρομοκρατικής οργάνωσης. bnonews.com 18.09.2025.

[7] FPÖ – Darmann: «Realitätsverweigerung der Justizministerin ist Schutz für Linksextremismus!» ots.στις 21.09.2025.

[8] Caroline Vandenabeele: Georges-Louis Bouchez menace de “dissoudre les Antifa” : pourquoi ce n'est pas si simple. rtbf.be 19.09.2025.

[9] Sprung auf Rekordwert – AfD zieht στο YouGov-Umfrage erstmals an der Union vorbei. welt.de 17.09.2025.

[10] AfD strebt Alleinregierung an. deutschlandfunk.de 07.09.2025.

[11] Eckart Lohse: Adenauer-Stiftung προειδοποιεί το CDU vor Zusammenarbeit mit AfD. Frankfurter Allgemeine Zeitung 19.09.2025.

[12], [13] Florian Kain: CDU-Minister droht mit Parteiaustritt. bild.de 10.09.2025.

[14] Βλέπε: Die transatlantische extreme Rechte (III) και «Vom Trump-Tornado lernen» .

[15] Haroon Siddique: Τι είπε ο Elon Musk σε συγκέντρωση της ακροδεξιάς στο Ηνωμένο Βασίλειο και παραβίασαν τα σχόλιά του τον νόμο; theguardian.com 15.09.2025.

πηγή: german-foreign-policy.com

Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ / Φτωχοποίηση για τους πολλούς, προκλητικός πλουτισμός για τους λίγους

Η εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση μετά τη ΔΕΘ, με τη στήριξη των ΜΜΕ έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την καθημερινότητα της πλειοψηφίας...

    Σε μια χώρα χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση και με έναν λαό που έχει απογοητευτεί διαχρονικά από το πολιτικό σύστημα, η προσωρινή αδράνεια δεν σημαίνει εφησυχασμό. Η κοινωνική οργή συσσωρεύεται και όλα δείχνουν ότι αργά ή γρήγορα θα βρει τρόπο να εκφραστεί.

Η εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση μετά τη ΔΕΘ, με τη στήριξη των ΜΜΕ έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την καθημερινότητα της πλειοψηφίας. Οι αναλύσεις για «παροχές» και «ενίσχυση» των συνταξιούχων ή της μέσης οικογένειας δεν πείθουν, αφού η πραγματικότητα διαψεύδει κάθε κυβερνητικό αφήγημα. Με εισόδημα γύρω στα 950 ευρώ καθαρά, όταν οι τιμές τρέχουν με ρυθμούς πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, τα ενοίκια καλπάζουν, η ιδιωτική δαπάνη για υγεία έχει εκτιναχθεί στο 39% (έναντι 14,3% στην Ε.Ε.) και το 50% του πληθυσμού δεν μπορεί να πάει ούτε λίγες μέρες διακοπές, το αφήγημα της «ανάπτυξης για όλους» μοιάζει με κακόγουστο αστείο.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε κατά 1,9% το α΄ τρίμηνο του 2025 σε σχέση με πέρυσι, ενώ η Eurostat καταγράφει 1,5 εκατ. Έλληνες σε συνθήκες σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης. Η Ελλάδα παραμένει σταθερά στον πάτο της Ε.Ε., δίπλα σε Βουλγαρία και Ρουμανία.

Την ίδια στιγμή όμως, κάποιοι βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένοι. Οι εισηγμένες επιχειρήσεις σημείωσαν ρεκόρ κερδοφορίας το 2024 (11,5 δισ. ευρώ καθαρά κέρδη) και συνέχισαν ανοδικά το 2025. Το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ μειώθηκε από 36,8% το 2019 σε 35% το 2024, ενώ το μερίδιο των κερδών αυξήθηκε από 48,3% σε 50,2%. Οι αποφάσεις της κυβέρνησης –μειώσεις φόρων σε επιχειρήσεις και μερίσματα, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, διατήρηση υψηλών έμμεσων φόρων, επιδοτήσεις και απευθείας αναθέσεις– λειτουργούν με μαθηματική ακρίβεια προς όφελος των λίγων.

Αυτό όμως που σοκάρει δεν είναι μόνο η άνιση κατανομή εισοδήματος, αλλά η προκλητική επίδειξη πλούτου. Στελέχη επιχειρήσεων απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς, μπόνους, μερίσματα και παροχές ενώ ταυτόχρονα ευνοούνται από μειώσεις φορολογικών συντελεστών. Το κοινωνικό μπλοκ του 15-20% που ωφελείται από αυτές τις πολιτικές επιδεικνύει κυνικά τα «λάφυρά» του: Ακριβά σπίτια, πολυτελή αυτοκίνητα, lifestyle προβολή στα ΜΜΕ. Η επιδειξιομανία αυτή (κοινωνικά μη αποδεκτή τα προηγούμενα χρόνια) γίνεται ιδεολογικό εργαλείο – μια καθημερινή υπενθύμιση ότι το υπόλοιπο 80% είναι αποκλεισμένο.

Αυτό το υπόλοιπο 80% ζει σε καθεστώς υποβάθμισης: Παραγωγικός αποκλεισμός μέσω ελαστικών και χαμηλά αμειβόμενων θέσεων, οικιστικός αποκλεισμός με ενοίκια-φωτιά και πλειστηριασμούς, αποκλεισμός από την εκπαίδευση με την υπονόμευση του δημόσιου πανεπιστημίου, αποκλεισμός από την υγεία με το ΕΣΥ σε κατάσταση διάλυσης. Σ’ αυτό το πλαίσιο οικοδομείται ένας «νέος μεταπρατισμός»: Παρασιτισμός, ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, υποτέλεια στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Το «επιχειρείν» δεν βασίζεται στην παραγωγή, αλλά στην κρατική ενίσχυση και στην αρπαγή.

Οι έρευνες κοινής γνώμης αποτυπώνουν ξεκάθαρα το κοινωνικό αδιέξοδο. Η ακρίβεια αναδεικνύεται ως πρώτο πρόβλημα για το 55%-65% των πολιτών. Αν προστεθούν οι συναφείς ανησυχίες για το οικιστικό, την προοπτική της οικονομίας και την ασφάλεια διαβίωσης, τα ποσοστά ξεπερνούν το 85%. Αυτό δεν είναι μια «γκρίνια» της κοινωνίας· είναι μια μαζική διαπίστωση ότι η χώρα πορεύεται σε κατεύθυνση κοινωνικού αποκλεισμού μεγάλης κλίμακας.

Η φτωχοποίηση από τη μία και η επιδεικτική κατανάλωση από την άλλη δεν είναι δύο ανεξάρτητα φαινόμενα· είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο πλούτος των λίγων οικοδομείται πάνω στη φτώχεια των πολλών και η προκλητική του προβολή λειτουργεί ως μέσο ιδεολογικής καταστολής: «Δεχθείτε τη μοίρα σας, δείτε πως τα καταφέρνουν οι ικανοί (ή όσοι έχουν άκρες)». Όμως η ιστορία δείχνει ότι όταν η κοινωνική πόλωση φτάνει σε τέτοιο σημείο, η «οργή των ηττημένων» αργά ή γρήγορα θα εκφραστεί.

Σήμερα, η κυβέρνηση επιλέγει να αγνοεί αυτή την πραγματικότητα, ποντάροντας σε έναν λαό απογοητευμένο και πολιτικά σιωπηλό. Όμως η σιωπή δεν είναι συγκατάθεση. Η κοινωνία βιώνει καθημερινά την αντίθεση φτωχοποίησης – επίδειξης πλούτου και η συσσωρευμένη αγανάκτηση μπορεί να αποδειχθεί η πιο απρόβλεπτη και εκρηκτική δύναμη.

Όταν τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους

Τα μεγέθη που περιγράφουν την κοινωνική πραγματικότητα είναι αμείλικτα, ανεξάρτητα από τις αναλύσεις των κυβερνητικών φερέφωνων:

• Ο μέσος μεικτός μισθός, σύμφωνα με τα στοιχεία του e-ΕΦΚΑ ήταν 1.176 ευρώ (για 14 μισθούς) τον Φεβρουάριο 2025. Αν κάνομε αναγωγή τους 14 μισθούς σε 12 και αφαιρεθούν οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και ο φόρος εισοδήματος τότε ο μέσος καθαρός μηνιαίος μισθός είναι 942 ευρώ.
• Η μέση μεικτή σύνταξη με τα στοιχεία του e-ΕΦΚΑ τον Ιούλιο 2025 ήταν 1.014 ευρώ μετά την αφαίρεση της εισφοράς υπέρ υγείας, της εισφοράς αλληλεγγύης (επί του συνολικού ποσού των καταβαλλόμενων συντάξεων) και την αφαίρεση του φόρου εισοδήματος το μέσο μηνιαίο ποσό που λαμβάνει ο συνταξιούχος καθαρά είναι επίσης 942 ευρώ.
• Συνεπώς μισθωτοί και συνταξιούχοι καλούνται να ζήσουν προσεγγιστικά με 950 ευρώ μηνιαία και ανάλογες αν όχι χειρότερες σε πολλές περιπτώσεις είναι οι καταστάσεις στους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικροεπιχειρηματίες.
• Ο μέσος πληθωρισμός στην Ελλάδα για ένα ακόμα μήνα (Αύγουστο) ήταν μία μονάδα πάνω από τον αντίστοιχο μέσο όρο στην Ευρωζώνη (Ελλάδα 3,1%, Ευρωζώνη 2,1% σύμφωνα με την Eurostat).
• Τα ενοίκια έχουν φτάσει στα ύψη (τον Αύγουστο το κόστος στέγασης έτρεχε με ετήσιο ρυθμό 3,7%).
• 000 ακίνητα, στη συντριπτική πλειοψηφία λαϊκή περιουσία, είναι προσημειωμένα και σταδιακά οδηγούνται σε πλειστηριασμούς από το «κοράκια» που αγόρασαν τα «κόκκινα δάνεια» των τραπεζών «έναντι πινακίου φακής» και τώρα εκβιάζουν τους δανειολήπτες να πληρώσουν ακόμα και τα επανωτόκια.
• Το καλοκαίρι φέτος το 50% του λαού λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν πήγε διακοπές και από αυτούς που πήγαν οι περισσότεροι πήγαν στα σπίτια που διατηρούν στην επαρχία, συνήθως από κληρονομιά,
• Ένας στους τέσσερις (24,4%, ΕΛΣΤΑΤ) αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας που χρειάζονται θεραπεία χωρίς να μπορεί να ανταποκριθεί, λαμβανομένων υπόψη και των άθλιων συνθηκών στο χώρο της δημόσιας υγείας, παρά την εργασία με αυταπάρνηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
• Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να φροντίσουν για την υγεία τους βάζουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη. Συνολικά το 39% των δαπανών υγείας καταβάλλεται από όλους μας επιπλέον φυσικά των όσων πληρώσαμε και πληρώνουμε για υγειονομική περίθαλψη αλλά και φόρους. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι 14,3%!

Και αν αυτή είναι η εικόνα για την κοινωνική πλειοψηφία, για τον πλούτο και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά: Οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες για μία ακόμα χρονιά σημείωσαν νέο ρεκόρ καθαρών κερδών φθάνοντας στα 11,5 δισ. ευρώ έναντι 10,8 δισ. το 2023. Όσον αφορά το 2025,τα δημοσιευθέντα στοιχεία α΄ τριμήνου από 39 επιχειρήσεις εισηγμένες συνεχίζουν να αυξάνουν τα καθαρά τους κέρδη σε ποσοστό 8,7%.

Άρνηση ουσιαστικών μέτρων 

Η κυβέρνηση εξακολουθεί με εμμονή να αρνείται την υιοθέτηση ουσιαστικών μέτρων που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τα λαϊκά στρώματα. Η στάση αυτή ερμηνεύεται τόσο από την ακραία νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της όσο και από την αίσθηση ότι δεν απειλείται από το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό. Καμία πολιτική δύναμη δεν προτείνει κάτι ριζικά διαφορετικό, ενώ το έλλειμμα αξιοπιστίας, λόγω των δοκιμασμένων και αποτυχημένων πολιτικών του παρελθόντος, ενισχύει αυτήν την αίσθηση.

Η κυβέρνηση απορρίπτει προτάσεις όπως: α) μείωση έμμεσων φόρων, ακόμα και υπό την πίεση της Κομισιόν για τον ΦΠΑ, β) έλεγχο στη διαμόρφωση των τιμών σε βασικά αγαθά, γ) αντιμετώπιση των καρτέλ σε τράπεζες, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, καύσιμα και σούπερ μάρκετ, δ) τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, ε) αύξηση του φορολογικού συντελεστή σε κέρδη και μερίσματα, στ) φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών που συνεχίζουν να απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, ζ) ουσιαστική αύξηση μισθών και συντάξεων πάνω από τον πληθωρισμό, η) δημόσια προγράμματα λαϊκής στέγης, θ) και ενίσχυση του ΕΣΥ με κονδύλια, προσωπικό και αναζωογόνηση περιφερειακών μονάδων.

Αντί γι’ αυτά, περιορίζεται σε προσωρινές παροχές και επιδόματα που χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά για να δείχνει ότι «νοιάζεται» για τον λαό, χωρίς να αλλάζει την πραγματική κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι ότι η κοινωνική πλειοψηφία βλέπει το εισόδημά της να συρρικνώνεται και το επίπεδο διαβίωσης να κατρακυλά, ενώ ταυτόχρονα οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται.

Σε μια χώρα χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση και με έναν λαό που έχει απογοητευτεί διαχρονικά από το πολιτικό σύστημα, η προσωρινή αδράνεια δεν σημαίνει εφησυχασμό. Η κοινωνική οργή συσσωρεύεται και όλα δείχνουν ότι αργά ή γρήγορα θα βρει τρόπο να εκφραστεί.

πηγή: Δρόμςος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Κόμμα Σαμαρά / Ο κύβος ερρίφθη για τους σχεδιασμούς του πρώην πρωθυπουργού. Τι προβλέπει το σχέδιό του.

Θέμα χρόνου είναι η ανακοίνωση ίδρυσης νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά, γεγονός που αναμένεται να προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

    Ο Αντώνης Σαμαράς, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του τύπου, δρομολογεί την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα, επιβεβαιώνοντας τις φήμες που κυκλοφορούν εδώ και μήνες στους πολιτικούς διαδρόμους...

Το σχέδιο προβλέπει τη συγκρότηση του νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά είτε μετά την παραίτηση στελεχών από τις έδρες τους είτε μετά τη διάλυση της παρούσας Βουλής και την προκήρυξη εκλογών

Ο κύβος ερρίφθη. Ο Αντώνης Σαμαράς, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες των Παραπολιτικών, δρομολογεί την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα, επιβεβαιώνοντας τις φήμες που κυκλοφορούν εδώ και μήνες στους πολιτικούς διαδρόμους. Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να μην έχει πρόθεση να ρίξει την κυβέρνηση –όπως συνηθίζει να λέει, «θα πέσει μόνη της»–, ενώ δεν σκοπεύει να προχωρήσει σε μεταγραφή εν ενεργεία βουλευτών της ΝΔ.

Πότε θα συγκροτηθεί το νέο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά

Το σχέδιο προβλέπει τη συγκρότηση του νέου κόμματος είτε μετά την παραίτηση στελεχών από τις έδρες τους είτε μετά τη διάλυση της παρούσας Βουλής και την προκήρυξη εκλογών. Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, σύμφωνα με συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού, είναι αν το Μέγαρο Μαξίμου θα μπορέσει να διαχειριστεί την πολιτική φθορά από τις αποχωρήσεις ή αν θα επιλέξει πιο «καθαρούς» χειρισμούς για να αποφευχθούν μεγαλύτερες ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται να επιδιώκει την επανεκκίνηση του πολιτικού λόγου, με έμφαση σε θέματα πατριωτισμού, ταυτότητας και εθνικής κυριαρχίας, ενώ η πολιτική του πλατφόρμα αναμένεται να συγκινήσει δεξιούς ψηφοφόρους που νιώθουν απογοητευμένοι από τη σημερινή ΝΔ.

Αντιστροφή της εικόνας: Τα ποσοστά του πρωθυπουργού χαμηλότερα από τα ποσοστά της ΝΔ!

Η ΝΔ λαμβάνει στην εκτίμηση ψήφου 28,2% ένώ στην αξιολόγηση του πρωθυπουργού ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει 25% θετική, 71% αρνητική και το 3% «ούτε θετική-ούτε αρνητική», 

    Στην αξιολόγηση του πρωθυπουργού των τελευταίων δημοσκοπήσεων και στο ερώτημα «Ποια είναι η γνώμη σας για τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά του μέχρι στιγμής ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης; Θετική ή αρνητική;» το 25% απαντά θετική, το 71% αρνητική και το 3% «ούτε θετική-ούτε αρνητική».

Τι δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και τι αυτό σημαίνει!

Μέχρι σήμερα το ισχυρό όπλο της ΝΔ ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως ήταν ο Κώστας Σημίτης του ΠΑΣΟΚ, ο Αλέξης Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κώστας Καραμανλής της ΝΔ.

Στα επτά χρόνια που είναι ο πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε όλες τις δημοσκοπήσεις είχε υψηλότερα ποσοστά από αυτά του κόμματός του.

Ας δούμε όμως τι δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και τι σημαίνουν αυτά, λαμβάνοντας ως παράδειγμα τη δημοσκόπηση της Metron Analysis που μεταδόθηκε από το MEGA.

-Η ΝΔ λαμβάνει στην εκτίμηση ψήφου 28,2%.

-Στην αξιολόγηση του πρωθυπουργού και στο ερώτημα «Ποια είναι η γνώμη σας για τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά του μέχρι στιγμής ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης; Θετική ή αρνητική;» το 25% απαντά θετική, το 71% αρνητική και το 3% «ούτε θετική-ούτε αρνητική».

-Στο ερώτημα για τις δημοτικότητες των πολιτικών αρχηγών ο Κ. Μητσοτάκης λαμβάνει 29% και βρίσκεται στην τρίτη θέση. Προηγούνται η Ζωή Κωνσταντοπούλου με 37% και ο Δημήτρης Κουτσούμπας με 33%, ενώ ο ...Κανένας λαμβάνει 35%.

Τα στοιχεία αυτά που είναι πάνω κάτω ίδια σε όλες τις μετρήσεις (σε κάποιες άλλες λίγο καλύτερα για τον πρωθυπουργό, αλλά σε σημείο που δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα) δείχνουν ότι για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό η εικόνα του πρωθυπουργού είναι χαμηλότερη από αυτή του κόμματός του!

Στην πολιτική υπάρχει ένα αξίωμα: Όταν ο πρωθυπουργός έχει υψηλότερα ποσοστά από το κόμμα του ο ίδιος δεν έχει εσωκομματικά προβλήματα και το κόμμα του έχει προοπτικές ανόδου. Αν ο πρωθυπουργός έχει χαμηλότερα ποσοστά από το κόμμα του γίνεται πρόβλημα και ξεκινά η αμφισβήτησή του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν βρίσκεται ακόμα στο σημείο να είναι πρόβλημα, 
αλλά δεν απέχει και πολύ αν οι δημοσκοπήσεις συνεχιστούν με τους ίδιους ρυθμούς.

Βασίλης Σκουρής / dnews.gr

«Εκτός Βουλής»: Πως οι πολυεθνικές αποφασίζουν μόνες τους πόσο φόρο, και εάν, θα πληρώσουν – Η πρόταση του ΜέΡΑ25

Το ΜέΡΑ25 προτείνει να σταματήσει αυτό το έγκλημα; Μπορούμε να βάλουμε τα δυο πόδια των πολυεθνικών σ’ ένα παπούτσι; Και βέβαια μπορούμε...

    Τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες καταφέρνουν να αποφασίζουν μόνες τους πόσο φόρο θα πληρώσουν (ή ακόμα και αν θα πληρώσουν καθόλου) αναδεικνύει με δημόσια παρέμβασή του ο γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης.

Οπως τονίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης οι εταιρείες «διοχετεύουν» κέρδη μέσω θυγατρικών και φορολογικών παραδείσων, ώστε να ελαχιστοποιούν τη φορολογική τους επιβάρυνση ενώ διατυπώνει την πρόταση του ΜέΡΑ25 για να καθιερωθεί αντικειμενικό τεκμήριο φορολόγησης για τις πολυεθνικές ώστε οι εταιρείες να μην μπορούν να υποεκτιμούν τα κέρδη τους.

Η παρέμβαση του Γιάνη Βαρουφάκη, αναλυτικά:

Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι του μειώνει τους φόρους εισοδήματος όταν, όπως ανέλυσα από το ίδιο βήμα, συμβαίνει το αντίθετο: οι μικρομεσαίοι αγκομαχούν υπό το βάρος αβάστακτων φόρων την ώρα που οι πολυεθνικές επιλέγουν πόσο φόρο θα πληρώσουν, κι αν θα πληρώσουν.

Πώς γίνεται αυτό; Πώς το κράτος μας επιτρέπει σε πολυεθνικές με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων να δίνουν όχι φόρους στα κρατικά ταμεία αλλά φιλοδωρήματα που εκείνες επιλέγουν; Έχουμε και λέμε.

Πάρτε μια πολυεθνική με έδρα, παραδείγματος χάριν, στην Ελβετία που παράγει μια λοσιόν και την πουλάει σε όλο τον κόσμο μέσω θυγατρικών της σε κάθε χώρα. Έστω ότι το κόστος παραγωγής στην Ελβετία είναι €20 το κάθε μπουκαλάκι ενώ το κόστος της θυγατρικής της στην Ελλάδα –μάρκετινγκ, προσωπικό, διαφήμιση– έρχεται στα €25 το μπουκαλάκι. Ας πούμε, τέλος, ότι το κάθε μπουκαλάκι πωλείται στην Ελλάδα προς €100 (συν €24 ΦΠΑ) το ένα. Δηλαδή, €20 για την παραγωγή του στην Ελβετία συν €25 για μεταφορά του και διανομή στην Ελλάδα ίσον συνολικό κόστος €45. Άρα, κέρδος για την πολυεθνική 100 μείον 45 ίσον €55.

Αν η πολυεθνική φορολογούταν όπως οι έλληνες κι οι ελληνίδες μικρομεσαίοι, η εταιρεία θα κατέβαλε φόρο 23 ευρώ και 65 λεπτά. (Δηλαδή, €12,1 ή 22% του κέρδους των €55, άλλα €9,68 προπληρωμή φόρου για του χρόνου και €1,65 ή 5% του απομένοντος κέρδους για φόρο μερισμάτων). Στο τέλος, δηλαδή, από τα €100 της πώλησης, αφού θα άφηνε στο ελληνικό δημόσιο εταιρικούς φόρους €23,65, η πολυεθνική θα μετέφερε στην Ελβετία ένα κέρδος €31,35 – ποσόν ουκ ευκαταφρόνητο.

Σίγα μην μείνει σε αυτό το κέρδος των τριανταενός ευρώ και κάτι ψιλά. Γιατί να δείξει τέτοια αυτοσυγκράτηση όταν μπορεί να κάνει κάτι πολύ απλό: Να πουλάει την λοσιόν στην ελληνική θυγατρική της προς €70 το μπουκαλάκι, ισχυριζόμενη ότι –πέραν του κόστους των €20 ευρώ– είχε ξοδέψει κι άλλα €50 ανά μπουκαλάκι για έρευνα, για R&D κλπ. Έτσι, προσθέτοντας τα €25 κόστος της θυγατρικής στο κόστος αγοράς των €70 από την μητρική, στην θυγατρική μένει ένα πεντάευρω κέρδους. Από αυτό η εφορία κρατάει 3 ευρώ και 2 λεπτά και μένουν κι άλλα 1 ευρώ και 81 λεπτά στην πολυεθνική – που μεταφέρει στην Ελβετία, συνολικά, πραγματικό κέρδος από τα €100 ελληνικό τζίρο €51.98 – αντί για τα €31 που θα έβγαζε αν δεν έκλεβε το ελληνικό κράτος με αυτόν τον απολύτως νόμιμο τρόπο.

Για να το πω απλά: εκεί που οι έλληνες κι οι ελληνίδες μικρομεσαίοι θα κατέβαλαν 31% συνολικό φόρο, η καλή πολυεθνική καταβάλει 3,03%.

Θα μου πείτε: καλά, δεν θα φορολογηθεί η πολυεθνική στην Ελβετία για αυτά τα €51.98; Όχι, δεν θα φορολογηθεί καθώς και στην Ελβετία θα δηλώσει αμελητέο κέρδος – έτσι για τα μάτια. Πως; Πολύ απλά. Μια άλλη θυγατρική της σε κάποιον φορολογικό παράδεισο όπου ο φόρος επιχειρήσεων είναι μηδενικός – θα πουλήσει στην μητρική εταιρεία στην Ελβετία ένα παλιόχαρτο, μια πατέντα της πλάκας προς, παραδείγματος χάριν, €51 – τα οποία θα μειώσουν τα κέρδη της στην Ελβετία από τα 51 ευρώ και 9 λεπτά στα 98 λεπτά – τα οποία θα φορολογηθούν, έτσι για τα μάτια, με μερικά λεπτά.

Και τώρα; Τι προτείνει το ΜέΡΑ25 για να σταματήσει αυτό το έγκλημα; Μπορούμε να βάλουμε τα δυο πόδια των πολυεθνικών σ’ ένα παπούτσι; Και βέβαια μπορούμε. Να πως: Με τη νομοθέτηση ενός πραγματικά αντικειμενικού τεκμήριου για τις πολυεθνικές. Τι εννοώ:

Η εφορία να υπολογίσει την μέση τιμή πώλησης της εν λόγω λοσιόν διεθνώς. Κατόπιν, να σημειώσει την παγκόσμια μέση κερδοφορία που ανακοινώνει η ίδια η πολυεθνική στους μετόχους της. Έστω ότι η μέση τιμή, διεθνώς, είναι €95 και η μέση κερδοφορία, ανά μπουκάλι, είναι €45. Άρα, ποσοστό κέρδους παγκοσμίως της τάξης του 47%.
Αν στην Ελλάδα η εταιρεία έχει τζίρο 10 εκατομμυρίων ευρώ, να πληρώσει όχι €30,200 όπως κάνει τώρα αλλά 3,1 εκατομμύρια ευρώ.

Γιατί δεν νομοθετείται ένα τέτοιο αντικειμενικότατο τεκμήριο; Θέλει ερώτημα; Επειδή το πολιτικό προσωπικό της ολιγαρχίας θέλει ματωμένα πλεονάσματα που θα βγαίνουν από τεκμήρια –που δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ίδιο αντικειμενικά– τα οποία η εφορία επιβάλει στους δικηγοράκους, στις κομμώτριες και στους μικρομαγαζάτορες της μπανανίας μας. Την ώρα που οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν ερυθριάζουν να προσποιούνται ότι οι πολυεθνικές έχουν ποσοστό κέρδους κάτω του 1%, κι ας πουλάνε στην Ελλάδα ακριβότερα απ’ ότι στο Παρίσι ή στη Γενεύη.

Εμείς, στο ΜέΡΑ25, όπως βλέπετε, δεν διστάζουμε να ρίχνουμε φως στη ρεμούλα τους. Όπως δεν θα διστάσουμε, αν μας στηρίξετε στην κάλπη, να νομοθετήσουμε τις άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις που προτείνουμε.

Προχωράμε. Εκτός Βουλής, με βούληση, ελπίδα και υπομονή.

 Το βίντεο του σημερινού «Εκτός Βουλής»:
 

πηγή: mera25.gr

Η δημοσκόπηση της MRB για το OPEN TV - Παρουσίαση από τον Δημήτρη Μαύρο

Ο Δημήτρης Μαύρος παρουσιάζει τη «ακτινογραφία» των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στην πρώτη δημοσκόπηση της τηλεοπτικής χρονιάς για το OPEN TV.

.

    Δημοσκόπηση MRB / Πώς βλέπουν οι πολίτες τις εξαγγελίες Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη, η στάση τους απέναντι στη δημιουργία των νέων κομμάτων Τσίπρα & Σαμαρά...

Σύμφωνα με την έρευνα της MRB, για λογαριασμό του Open, στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ λαμβάνει 21,8%, το ΠΑΣΟΚ 10,6%, η Ελληνική Λύση 9,3%, η Πλεύση Ελευθερίας 8,6%, το ΚΚΕ 6,3%, ο ΣΥΡΙΖΑ 4%, η Φωνή Λογικής 3,2%, το ΜέΡΑ25 2,9%, η Νίκη 2,4%, το Κίνημα Δημοκρατίας 2,4%, Άλλο Κόμμα 4,5%, η Νέα Αριστερά 1,6%, ενώ το Σύνολο της Αδιευκρίνιστης Ψήφου είναι στο 22,4%.

Αναγωγή στο σύνολο

Στην αναγωγή, η ΝΔ είναι στο 28,1%, το ΠΑΣΟΚ στο 13,7%, η Ελληνική Λύση στο 12%, η Πλεύση Ελευθερίας στο 11,1%, το ΚΚΕ 8,1%, ο ΣΥΡΙΖΑ 5,2%, η Φωνή Λογικής 4,1%, το ΜέΡΑ25 3,7%, η Νίκη 3,1%, το Κίνημα Δημοκρατίας 3,1%, η Νέα Αριστερά 2,1%.

Μέτρα Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ

Σε ερώτημα ως προς την αξιολόγηση των μέτρων του εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ καθώς και ως προς την αποτελεσματικότητά τους, το 60,7% τα αξιολογεί «αρκετά αρνητικά/πολύ αρνητικά», ενώ το 29,3% τα αξιολογεί «πολύ θετικά/αρκετά θετικά».

Για τις προτάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ

Σε ερώτηση για το πώς βλέπουν τα μέτρα που προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκος Ανδρουλάκης, το 40,2% θεωρεί ότι «μάλλον/σίγουρα δεν είναι ρεαλιστικά και αν εφαρμοστούν θα εκτροχιάσουν την οικονομία», ενώ το 27,8% θεωρεί ότι «σίγουρα/μάλλον είναι ρεαλιστικά και σωστά κοστολογημένα».

Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Νέα κόμματα από Αλέξη Τσίπρα και Αντώνη Σαμαρά

Παράλληλα, το 67,2% των ερωτηθέντων απαντά ότι «μάλλον/σίγουρα δεν θα ψήφιζαν» ένα νέο κόμμα με αρχηγό τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ενώ το 22,3% δηλώνει ότι «σίγουρα/μάλλον θα το ψήφιζε».

Σε αντίστοιχο ερώτημα, το 80,7% των ερωτηθέντων απαντά ότι «μάλλον/σίγουρα δεν θα ψήφιζαν» ένα νέο κόμμα με αρχηγό τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ενώ το 14,1% δηλώνει ότι «σίγουρα/μάλλον θα το ψήφιζε».

πηγή: OPEN TV 

Η ομιλία του Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην 89η ΔΕΘ

 Η ομιλία του γενικού γραμματέα της Κεντεικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρη Κοτσούμπα στην 89η ΔΕΘ στο Βρλίδειο - 11 Σεπτεμβρίου 2025

    Δημήτρης Κουτσούμπας / «Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες "φοροελαφρύνσεις" εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια...»

Στο Βελλίδειο βρέθηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της 89ης ΔΕΘ. Στην ομιλία του ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ άσκησε σκληρή κριτική στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, λέγοντας με νόημα ότι «η κυβέρνηση μιλά για τη “μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης”, με την οποία -τάχα- 'το μέρισμα της ανάπτυξης μοιράζεται σε όλους τους Έλληνες, με έμφαση στις οικογένειες με παιδιά'. Ωραία λόγια, αλλά παντελώς ψεύτικα… ».

Και συνέχισε: «Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες "φοροελαφρύνσεις" εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Πάνω από 40 δισ. ευρώ είναι τα φορολογικά έσοδα του κράτους μόνο στο πρώτο 7μηνο του 2025 και θα ξεπεράσουν τα 70 στο σύνολο του έτους. Την ίδια περίοδο, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτοξεύθηκε στα 7,96 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σημειώθηκε και πλεόνασμα του πλεονάσματος, το οποίο ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ! Από αυτά η κυβέρνηση “επιστρέφει” στα νοικοκυριά το 1,7 δισ. και μάλιστα η επιστροφή είναι μεγαλύτερη για όσους έχουν σχετικά μεγαλύτερα εισοδήματα.

Αυτή όμως είναι πάλι η μισή εικόνα. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ποιοι πληρώνουν τα φορολογικά έσοδα και ποιοι εισπράττουν τις κρατικές δαπάνες».

Ολόκληρη η ομιλία του Δημήτρη Κουστούμπα

«Πριν λίγες μέρες, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του περιβόητου πακέτου μέτρων, για το οποίο η κυβέρνηση έστρωνε το έδαφος και καλλιεργούσε ψεύτικες προσδοκίες στον λαό εδώ και μήνες.

Παρά τις τυμπανοκρουσίες και το τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που αποδείχθηκε τελικά, ήταν αυτό για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ, ενημερώνοντας έγκαιρα και υπεύθυνα τον λαό.

Ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε μια σειρά από παροχές και “μεταρρυθμίσεις” προς όφελος ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, συγκεκριμένα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ενεργειακών ομίλων, με ιδιαίτερες -και όχι τυχαία- αναφορές στα κονδύλια που θα κατευθυνθούν στους ΝΑΤΟϊκούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και στην πολεμική οικονομία, κάτι που, άλλωστε, αποτελεί στρατηγική επιλογή ολόκληρης της ΕΕ.

Μόνο οι χθεσινές εξελίξεις, με τα πολεμικά ανακοινωθέντα των ευρω-ΝΑΤΟϊκών με αφορμή της καταγγελίες της Πολωνίας για παραβίαση του εναέριου χώρου της από τη Ρωσία και με το Κατάρ να γίνεται η 5η χώρα, εκτός από την Παλαιστίνη, στην οποία επιτίθεται και βομβαρδίζει το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ μέσα στο 2025, κάνουν φανερό ότι το βέλος των εξελίξεων δείχνει προς την κατεύθυνση της όξυνσης, παρά τον εφησυχασμό που πάσχιζαν να καλλιεργήσουν διάφοροι.

Σε αυτές τις συνθήκες, θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι οι πανηγυρισμοί του κ. Μητσοτάκη για – προσέξτε - “επιβεβαίωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων”, από το γεγονός ότι αμερικάνικοι ενεργειακοί κολοσσοί διεκδικούν να “βάλουν στο χέρι” τον υποθαλάσσιο πλούτο νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Αλήθεια, από πότε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επιβεβαιώνονται ή ακυρώνονται από τις επιχειρηματικές προθέσεις του κάθε μονοπωλίου;

Και τι θα πει ο κ. Μητσοτάκης αν αύριο, το ίδιο ή ένα άλλο αμερικάνικο μονοπώλιο, υπογράψει, για παράδειγμα, μια συμφωνία με τη Λιβύη στη βάση του απαράδεκτου τουρκολυβικού μνημονίου;

Να γιατί το ΚΚΕ λέει στον λαό να μην δίνει καμία αξία σε αυτούς τους πανηγυρισμούς. Θα διαψευσθούν κι αυτοί πολύ σύντομα, όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα στο πρόσφατο παρελθόν.

Παρά την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του, να κάνουν το άσπρο-μαύρο, η ζυγαριά για τον λαό γέρνει προς την πλευρά τής ακόμα μεγαλύτερης επιδείνωσης της θέσης του το επόμενο διάστημα. Και μάλιστα, σε συνθήκες αύξησης του ΑΕΠ, αφού αυτές ακριβώς οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δίνουν τα “επενδυτικά κίνητρα” στο μεγάλο κεφάλαιο, για τον ίδιο σημαίνουν νέες θυσίες, νέο χτύπημα στα δικαιώματά του. Με πιο εμβληματικό παράδειγμα, το νομοσχέδιο για την καθιέρωση της 13ωρης εργασίας, που βρίσκεται ήδη στη δημόσια διαβούλευση.

Ταυτόχρονα, όσα παρουσιάζονται ως "παροχές" προς τον λαό και τη νεολαία, αποτελούν είτε μια ελάχιστη επιστροφή από την τεράστια φοροληστεία που δημιουργεί τα θηριώδη υπερπλεονάσματα, είτε "αδειανό πουκάμισο", με την έννοια ότι δεν αφορούν παρά ελάχιστους ανθρώπους πραγματικούς, και όχι δημιουργήματα της “Τεχνητής Νοημοσύνης” από τον κ. Μητσοτάκη.

Σήμερα λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αναμονή. Ούτε μέχρι το 2027 που λέει ο Πρωθυπουργός ότι θα γίνει το “ταμείο” για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, ούτε μέχρι να ετοιμαστούν οι διάφορες δήθεν “εναλλακτικές” λύσεις που μαγειρεύει το σύστημα, για να αλλάξει μόνο τα ρούχα του ο Μανωλιός και να τα βάλει αλλιώς.

Αυτό τεκμηριώνεται, τόσο από αυτά που ακούσαμε από την κυβέρνηση εδώ στη ΔΕΘ, όσο και από εκείνα που δεν ακούσαμε από την βολική και ανέξοδη κριτική όλων των άλλων.

Ο λαός κάνει “ταμείο” στη ζωή του καθημερινά. Ξέρει την αλήθεια, και γι’ αυτό δεν θα δώσει καμία ανοχή στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να προχωρά ανεμπόδιστη το αντιλαϊκό έργο της.

Αυτό απέδειξαν και οι δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την ώρα της ομιλίας του Πρωθυπουργού, αλλά και στην Αθήνα δυο μέρες αργότερα, τη Δευτέρα, μετά από κάλεσμα εργατικών συνδικάτων και άλλων φορέων του κινήματος, απαιτώντας πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, 7ωρο-5ήμερο-35ωρο, μέτρα υγείας και ασφάλειας, κατάργηση των άδικων φόρων.

Φίλες και φίλοι,

Η κυβέρνηση μιλά για τη “μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης”, με την οποία -τάχα- “το μέρισμα της ανάπτυξης μοιράζεται σε όλους τους Έλληνες, με έμφαση στις οικογένειες με παιδιά”. Ωραία λόγια, αλλά παντελώς ψεύτικα…

Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες "φοροελαφρύνσεις" εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Πάνω από 40 δισ. ευρώ είναι τα φορολογικά έσοδα του κράτους μόνο στο πρώτο 7μηνο του 2025 και θα ξεπεράσουν τα 70 στο σύνολο του έτους. Την ίδια περίοδο, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτοξεύθηκε στα 7,96 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σημειώθηκε και πλεόνασμα του πλεονάσματος, το οποίο ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ! Από αυτά η κυβέρνηση “επιστρέφει” στα νοικοκυριά το 1,7 δισ. και μάλιστα η επιστροφή είναι μεγαλύτερη για όσους έχουν σχετικά μεγαλύτερα εισοδήματα.

Αυτή όμως είναι πάλι η μισή εικόνα. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ποιοι πληρώνουν τα φορολογικά έσοδα και ποιοι εισπράττουν τις κρατικές δαπάνες!

Οι έμμεσοι φόροι, όπως είναι ο ΦΠΑ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης κλπ, ξεπερνούν κάθε χρόνο το 60% των συνολικών φορολογικών εσόδων την τελευταία δεκαετία. Πρόκειται για τους πιο άδικους και αντιλαϊκούς φόρους, αφού επιβαρύνουν εξίσου τον άνεργο και τον εφοπλιστή, όταν αγοράζουν ένα προϊόν. Αυτοί οι φόροι μάλιστα, αυξάνονται αναλογικά, ακολουθώντας την αύξηση των τιμών λόγω πληθωρισμού.

Τα πρόσθετα έσοδα από ΦΠΑ, δεν οφείλονται τόσο στην ανάπτυξη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, όσο στον σωρευτικό πληθωρισμό της τελευταίας εξαετίας, και προσεγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ.

Ενώ η κυβέρνηση επιμένει να μην μηδενίζει, ούτε καν να μειώνει τους συντελεστές ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, προφανώς γιατί βολεύεται από αυτή την αφαίμαξη του λαού.

Αλλά και στους άμεσους φόρους, παρατηρούμε το φαινόμενο, ένας μισθωτός να ανεβαίνει κλίμακα και να φορολογείται με μεγαλύτερο συντελεστή λόγω μιας αύξησης στον ονομαστικό μισθό, η οποία δεν καλύπτει ούτε την αύξηση των τιμών. Δηλαδή, πληρώνει περισσότερο φόρο για μικρότερο πραγματικό μισθό, εξαιτίας του γεγονότος ότι η φορολογική κλίμακα δεν προσαρμόζεται με τον τιμάριθμο.

Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και την επιδρομή στο εισόδημα των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών, την περιβόητη “μεσαία τάξη” που εδώ και 6 συνεχόμενους Σεπτέμβρηδες, ο πρωθυπουργός υποτίθεται πως τους “σώζει” από τη ΔΕΘ.

Η μείωση στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, όσον αφορά στους ελεύθερους επαγγελματίες, εξατμίζεται κυριολεκτικά από τις αυξήσεις στο τεκμαρτό, αφού κάθε χρόνο, αναπροσαρμόζεται με βάση τις διατάξεις του νόμου που ψηφίστηκε το 2023, ενώ παραμένουν η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, η προκαταβολή φόρου. Κάπως έτσι, φτάνουμε στο σημείο, η συντριπτική πλειονότητα των φορολογικών εσόδων, περίπου 95%, να προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα.

Άλλωστε το μεγάλο κεφάλαιο, αυτοί που πραγματικά κερδίζουν και θα μπορούσαν να συνεισφέρουν, απολαμβάνει κανονική φοροασυλία.

• Το καθεστώς «αναβαλλόμενου φόρου» συνεχίζεται για τους 4 τραπεζικούς ομίλους, που κατέγραψαν κέρδη 2,3 δισ. το 2024, ενώ στο Χρηματιστήριο σημειώνονται ρεκόρ 15ετίας.

• Οι μεγάλοι ένοχοι και ταυτόχρονα οι μεγάλοι κερδισμένοι από την ακρίβεια, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, τα καρτέλ της Ενέργειας, των Τροφίμων και της Υγείας, μένουν στο απυρόβλητο.

• Οι «στρατηγικοί επενδυτές» απαλλάσσονται από τη φορολογία.

• Οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και πληρώνουν εθελοντικά.

Αν βέβαια πιστέψουμε τον κ. Μητσοτάκη, τότε τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου δεν είναι τίποτα μπροστά στους “μεγάλους ευνοημένους” της φορολογικής του μεταρρύθμισης, τους νέους μέχρι 25 ετών που μας είπε ότι δεν θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος! Είναι να απορεί κανείς σε ποια χώρα ζει και δεν ξέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων σε αυτές τις ηλικίες δουλεύουν με τον κατώτατο μισθό, με ημιαπασχόληση ή με "μαύρη", ανασφάλιστη εργασία. Και φυσικά το βασικό τους πρόβλημα, δεν είναι τόσο η φορολογία εισοδήματος, αλλά οι χαμηλοί μισθοί, οι έμμεσοι φόροι, η ακρίβεια, τα ενοίκια και εσχάτως ο κίνδυνος διαγραφής από τις σχολή τους, με την οποία απειλεί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη κυρίως τους φοιτητές που εργάζονται, δηλαδή, αυτούς κυρίως τους νέους που κατά τα άλλα ισχυρίζεται ότι ευνοεί.

Αυτό που απαιτείται εδώ και τώρα, αυτό που ζητούν τα εργατικά συνδικάτα και έχει προτείνει το ΚΚΕ επανειλημμένα στη Βουλή, είναι:
- Η άμεση κατάργηση των έμμεσων φόρων σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, καύσιμα και Ενέργεια,
- Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ,
- Η κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ,
- Η αλλαγή-τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με ουσιαστική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Και βέβαια, η πιο μεγάλη πρόκληση, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, να παρουσιάσουν τα μέτρα τους σαν “στήριξη των οικογενειών με παιδιά”, ή ακόμα και σαν απάντηση στο δημογραφικό!!! Είναι όντως προκλητικό να τα ακούς αυτά, όταν η κυβέρνηση φέρνει το τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς, που εξαφανίζει τον ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους γονείς.

Όσο για τα μέτρα για τις τρίτεκνες οικογένειες, δεν ανατρέπουν τη γενικευμένη ανασφάλεια, όταν το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών εξανεμίζεται από τα κύματα της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.
Τα μέτρα και τα πολυδιαφημιζόμενα προγράμματα για το στεγαστικό πρόβλημα, δεν αφορούν κυρίως τις ανάγκες των νέων ζευγαριών, για σύγχρονη και ασφαλή στέγη, την ώρα μάλιστα που 7 στους 10 νέους έως 34 ετών μένουν ακόμα στο παιδικό τους δωμάτιο!
Πρόκειται για μέτρα πολύπλευρης στήριξης των κατασκευαστικών ομίλων και λεηλασίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας με το νέο νομοσχέδιο για την κοινωνική αντιπαροχή, την ώρα, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτάσεις του Δημοσίου για κατασκευή εργατικής-λαϊκής κατοικίας, με επανασύσταση του ΟΕΚ (Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας), που κατήργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η στήριξη των γεννήσεων δε γίνεται με ημίμετρα, με πολιτικές που λογαριάζουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας και στήριξης της οικογένειας με τη λογική του "κόστους-οφέλους" για το κράτος, και με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων. Για να μπορέσουν οι νέοι και οι νέες να δημιουργήσουν οικογένεια, θα πρέπει να νοιώθουν την ασφάλεια της σταθερής εργασίας με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου. Θα πρέπει να έχουν σταθερό εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες τους σε διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, αθλητισμό, σύγχρονη κατοικία.

Προϋποθέτει, το κράτος να εξασφαλίζει δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη, προσχολικής αγωγής, πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης, παιδείας, φροντίδας των ηλικιωμένων. Με βάση τις δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ραγδαίας αύξησης της παραγωγικότητας, όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν κατοχυρωμένα και καθολικά δικαιώματα.

Στο πλαίσιο, όμως, μιας άλλης ανάπτυξης την οποία στο κυβερνητικό πρόγραμμά του έχει μόνο το ΚΚΕ, ακριβώς γιατί στο επίκεντρό του έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, και όχι το κέρδος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή η ανάπτυξη απαιτεί ένα επιστημονικό κεντρικό σχέδιο, στηριγμένο στην κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με πρωταγωνιστή στα όργανα της οικονομίας και της εξουσίας τον ίδιο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΚΚΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τις δημογραφικές εξελίξεις, με κριτήριο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, τόσο μέσα στη Βουλή, όσο και μέσα στους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες.

Πρόκειται για προτάσεις, που αμφισβητούν και συγκρούονται με τα ίδια τα βάθρα της πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τα οποία δεν αμφισβητεί κανένα από τα κόμματα της “ευρωενωσιακής κανονικότητας”.

Μιλάμε για τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, το σύμφωνο σταθερότητας, τις οροφές δαπανών, τον κανόνα 1-1 στις προσλήψεις στο δημόσιο, τον πακτωλό χρημάτων για τους εξοπλισμούς, την δέσμευση στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους και μάλιστα με την πρεμούρα να το χαρίσουν νωρίτερα από το προβλεπόμενο σε αυτούς, που στην πραγματικότητα, “εκεί που μας χρωστάγαν μας πήραν και το βόιδι”!!!

Συνεπώς, αν αποδέχεσαι όλα τα παραπάνω, όπως κάνουν όλα τα άλλα κόμματα, αν «κοστολογείς» τις προτάσεις σου με βάση αυτά, καταλήγεις να βάζεις τις λαϊκές ανάγκες στην “προκρούστεια κλίνη”. Να ψάχνεις, από πού θα κόψεις για να δόσεις κάτι -ποτέ όμως από τα κέρδη του κεφαλαίου. Να παραπονιέσαι ότι ο πρωθυπουργός “αντιγράφει τις προτάσεις σου”, όπως κάνει όλη την ώρα το ΠΑΣΟΚ. Ή να μιλάς για “πατριωτικές εισφορές” και να δίνεις εύσημα πατριωτισμού στους εκμεταλλευτές του λαού, σε αυτούς που μόνη τους πατρίδα έχουν τα κέρδη τους, αφού και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Σε τέτοιες πολιτικές δυνάμεις, βέβαια, μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να αναζητήσει και να βρει και τις συναινέσεις που αναζητά, για την περιβόητη "πολιτική σταθερότητα" που επικαλείται, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά “σταθερότητα” στην επέλαση στα δικαιώματα του λαού.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά και αταλάντευτα απέναντι σε αυτή την πολιτική που φέρνει νέα μεγάλα αδιέξοδα και απειλές για τον λαό!
Αυτή η πολιτική, δεν παίρνει από "rebranding", κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών! Αυτή η πολιτική θέλει μόνον ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή.

Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ειδική αναφορά έκανε ο Πρωθυπουργός σε μεταρρυθμίσεις όπως το “Νέο ΕΣΥ” στην Υγεία καθώς και αυτές που προωθεί στην εκπαίδευση. Πρόκειται για δύο τομείς στους οποίους ξεδιπλώνεται όλη η αντιλαϊκή στρατηγική, συναντώντας όμως και σοβαρές αντιστάσεις, αφού οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, δεν παραιτούνται από την υπεράσπιση των κατακτήσεων, τη διεκδίκηση όλων όσων απαιτούνται σήμερα.

Στην Υγεία, κάθε μέρα που περνάει, βιώνουμε τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που έχει διπλό χαρακτήρα. Εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας και γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. Παραδείγματα πολλά, νομοθετήματα πολλά. Αποτελέσματα όμως, κάθε χρόνο και χειρότερα για το λαό και τους ασθενείς.

Η ψαλίδα μεταξύ του τι θα μπορούσε να παρέχεται δωρεάν και τι πραγματικά παρέχεται, μεγαλώνει. Κοιτάξτε μόνο τι γίνεται εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Από τις 70 χειρουργικές αίθουσες, 22 είναι κλειστές, όχι επειδή δεν υπάρχει ανάγκη -κάθε άλλο!- αλλά γιατί λείπουν νοσηλευτές και αναισθησιολόγοι. Αν λειτουργούσαν αυτές οι αίθουσες, θα γίνονταν 15.000 περισσότερα χειρουργεία το χρόνο, όσες και οι λίστες αναμονής για όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Και για να γίνει αυτό, χρειάζονται μόλις 30 αναισθησιολόγοι και 150 νοσηλευτές. Μιλάμε για ένα κόστος αμελητέο μπροστά στα δισεκατομμύρια που χαρίζει το κράτος για τα προνόμια των λίγων και για τους πολεμικούς εξοπλισμούς.

Αλλά βλέπετε, αν γίνει αυτό, θα χάσει πελατεία ο ιδιωτικός τομέας, ο αγαπημένος του κ. Γεωργιάδη και των συνδαιτημόνων του.

Γι’ αυτό, αντί για προσλήψεις, η κυβέρνηση μετακινεί γιατρούς πέρα-δώθε, διαλύει τμήματα, αφήνει κενά 30% στις οργανικές θέσεις, καλύπτει τρύπες με επικουρικούς και συμβασιούχους.

Στο Παπαγεωργίου, για παράδειγμα, υπάρχουν 400 κενές οργανικές θέσεις, ενώ το ίδιο το νοσοκομείο -που λειτουργεί ως ΝΠΙΔ- παρουσιάζει κέρδη 33 εκατομμύρια ευρώ! Μιλάμε για τη χυδαιότητα να υπάρχουν κέρδη από τον πόνο και την αγωνία των ανθρώπων, με εργολαβικούς εργαζόμενους και ελαστικές σχέσεις.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βλέπουμε κάθε μέρα την όλο και μεγαλύτερη είσοδο ιδιωτικών εταιρειών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.

Στο Παπανικολάου, ιδιωτική διαγνωστική εταιρεία αναλαμβάνει, με το αζημίωτο, την εξ αποστάσεως διάγνωση αξονικών τομογραφιών! Δηλαδή, αντί να προκηρύξουν και να καλύψουν τις 8 κενές θέσεις ακτινοδιαγνωστών -από τις 18 που προβλέπονται- πετάνε το “φιλέτο” στους ιδιώτες. Και βέβαια, τίθενται σοβαρά ζητήματα για την ασφάλεια του ασθενούς, για την επικοινωνία με τον θεράποντα, για την εκπαίδευση των ειδικευόμενων.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην παιδιατρική φροντίδα. Κι αντί να φτιαχτεί εδώ και δεκαετίες ένα δημόσιο, πλήρως στελεχωμένο, τριτοβάθμιο παιδιατρικό νοσοκομείο, προχωρούν σε ΣΔΙΤ με το Ίδρυμα Νιάρχος. Δηλαδή, ένα ακόμα βήμα προς το “νοσοκομείο-επιχείρηση”, με CEO, με επιχειρηματικά σχέδια, με προσωπικό χωρίς δικαιώματα, που θα μετακινηθεί από τα ήδη διαλυμένα τμήματα.

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αυτή είναι η πολιτική τους, αυτές είναι οι στοχεύσεις τους, εκεί οδηγούν όλες τους οι αποφάσεις.

Ο ασθενής, που ήδη έχει πληρώσει με φόρους, με εισφορές, με συμμετοχές, θα πληρώνει ξανά και ξανά για πράξεις, για φάρμακα, για νοσηλείες, για χειρουργεία.
Αυτό είναι η “ενιαία αγορά υγείας” που θέλουν να εφαρμόσουν, για να έχουν τα δημόσια νοσοκομεία τα δικά τους έσοδα και ο κρατικός προϋπολογισμός να μην “επιβαρύνεται”, για να χρηματοδοτούνται οι πιο σημαντικές -κατά τη γνώμη τους- αντιλαϊκές τους προτεραιότητες.

Γι’ αυτό λυσσάνε απέναντι σε όσους τούς αποκαλύπτουν και τους κοντράρουν, όπως κάνει κάθε φορά που πάει να εγκαινιάσει ένα ανακαινισμένο αλλά αστελέχωτο τμήμα νοσοκομείου ο κ. Γεωργιάδης!
Λυσσάνε και στοχοποιούν ακόμη και με ψέμματα τους αγωνιστές υγειονομικούς, ιδιαίτερα τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, που τους έχουν επιλέξει οι συνάδελφοί τους να τους εκπροσωπούν, όχι μόνο για την αγωνιστική τους στάση, αλλά και γιατί είναι πρωτοπόροι στην προσφορά στους ασθενείς, στην αλληλεγγύη, γιατί βρίσκονται μακριά και απέναντι από ρεμούλες και φαινόμενα κερδοσκοπίας που νομιμοποιεί η κυβέρνηση με την πολιτική της.

Θα προτιμούσε βέβαια, ο κ. Γεωργιάδης να έχει απέναντί του τους εκλεκτούς της κυβερνητικής παράταξης να τού λένε τι ωραία που τα κάνει. Αλλά τι να γίνει, αλλιώς αποφάσισαν οι υγειονομικοί, ας το ξεπεράσει επιτέλους...

Το ΚΚΕ λέει καθαρά: Δεν πάει άλλο! Ο λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Να παλέψει για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με πλήρη στελέχωση όλων των μονάδων, με σύγχρονες υποδομές, με ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα, με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους. Χωρίς ΣΔΙΤ, χωρίς ιδιώτες, χωρίς πληρωμές, χωρίς επιχειρηματική δράση. Για να μπορεί κάθε παιδί, κάθε ηλικιωμένος, κάθε εργαζόμενος να έχει την περίθαλψη που του αξίζει, χωρίς λίστες αναμονής, χωρίς εμπόδια, χωρίς να μετράει το πορτοφόλι του.

Τα ίδια και στην εκπαίδευση, όπου ο κ. Μητσοτάκης από εδώ, από τη ΔΕΘ, ζήτησε συναίνεση για την καθιέρωση του “Εθνικού απολυτηρίου”. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να τελειώσει την ομιλία του και τον χαιρέτησε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει ζητήσει να ανοίξει ο διάλογος για αυτό το αντιπαιδαγωγικό ταξικό έκτρωμα, ενώ μπορεί να βρει συναίνεση και στους υπόλοιπους που συμφωνούν.

Φυσικά, δεν τους έχει πιάσει ο πόνος για το Λύκειο και το κύρος του, τη μορφωτική αποστολή του. Ούτε για το άγχος των παιδιών στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Συνειδητά έχουν μετατρέψει το Λύκειο σε εξεταστικό κέντρο.

Οι ίδιοι, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρνηθεί τα δίκαια αιτήματα μαθητών και γονέων για να μπορούν οι μαθητές στις εξετάσεις να κατοχυρώνουν βαθμολογία και σε επόμενες χρονιές. Αυτό που τους νοιάζει είναι να βάλουν άλλο ένα εμπόδιο στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στην πρόσβαση τους στα πανεπιστήμια.

Δηλαδή, πανελλαδικές εξετάσεις με Τράπεζα Θεμάτων επί τρία. Και στην Α’ Λυκείου και στην Β’ Λυκείου και φυσικά στην Γ’ Λυκείου. Ήδη ανοίγουν σαμπάνιες οι μεγάλες αλυσίδες της παραπαιδείας!

Αφού, όμως, τους “καίει”, τόσο το γεγονός ότι το Λύκειο έχει χάσει την μορφωτική του αποστολή, τότε γιατί επιβάλλουν την Τράπεζα Θεμάτων που εκ των πραγμάτων σηματοδοτεί κυνηγητό των “SOS” και αναγκάζει τους εκπαιδευτικούς να τρέχουν την ύλη με επίκεντρο τους μαθητές πρώτης ταχύτητας;

Προφανώς, άλλες είναι οι στοχεύσεις τους. Βλέπετε, χρειάζονται πελατεία και τα 4 ιδιωτικά πανεπιστήμια που ανοίγουν αυτή την ακαδημαϊκή χρονιά τις πύλες τους, ή καλύτερα τις εξώπορτες των πολυκατοικιών που τα στεγάζουν, και όσα θα ανοίξουν τα επόμενα χρόνια.

Να θυμίσουμε, όμως, στον κ. Μητσοτάκη ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέων “δεν έκατσαν καλά”, όταν αντίστοιχα μέτρα αποφασίστηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά έμειναν στα χαρτιά. Κι έτσι θα γίνει και τώρα.

Για παράδειγμα, οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί της Θεσσαλονίκης, θέλουν νέα σχολεία με σύγχρονες υποδομές και προδιαγραφές, που θα πληρούν τις ανάγκες αντισεισμικής, αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής θωράκισης, ενώ, ταυτόχρονα, να προχωρά άμεσα και ο έλεγχος και η θωράκιση των ήδη υπαρχόντων.

Δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα της σχολικής στέγης, με προγράμματα των οποίων η χρηματοδότηση επαρκεί μόνο για το βάψιμο κάποιων τοίχων και με προγράμματα ΣΔΙΤ αναντίστοιχα των αναγκών που τα χρυσοπληρώνει ο λαός. Δεν χρειάζονται κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά που διεκδικεί ο λαός της πόλης.

Είναι όσα αναφέραμε για τα δημόσια νοσοκομεία. Είναι οι μεγάλες ανάγκες οι τραγικές ελλείψεις σε ολοκληρωμένο σχεδιασμό και έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης της περιοχής.

Σε όλα αυτά υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις, με την υφιστάμενη κατάσταση να εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, ενώ όσα έργα γίνονται, είναι κατά βάση αποσπασματικά και μετά από καθυστερήσεις χρόνων.

Είναι κρίσιμο επίσης, να σταματήσει η βιομηχανική ρύπανση και η καύση απορριμματογενών καυσίμων στις δυτικές συνοικίες που κόβουν την ανάσα, μαζί με τα νέα σχέδια που έχουν.

Είναι οι καθυστερήσεις χρόνων στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου συστήματος δημόσιων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που να καλύπτει όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, τις περιοχές συγκέντρωσης εργατικού δυναμικού, τις ανάγκες της νεολαίας για πρόσβαση στις εκπαιδευτικές μονάδες.

Δε μπορεί να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τις τραγικές καθυστερήσεις του ΜΕΤΡΟ, του οποίου η επέκταση στα δυτικά μετατρέπεται και αυτή σε σύντομο ανέκδοτο, αλλά και για την ανεπάρκεια του ΟΑΣΘ.

Με την ευκαιρία της παρουσίας μας εδώ, θα θέλαμε να κάνουμε και μια ξεχωριστή σύντομη αναφορά στο σχέδιο για την ανάπλαση της ΔΕΘ.

Κόντρα στην πολιτική του κόστους και του κέρδους, της εμπορευματοποίησης, ο λαός της περιοχής, η νεολαία, χρειάζονται να ενταχθεί ο χώρος της ΔΕΘ σε έναν ενιαίο σχεδιασμό, μαζί με άλλους όμορους χώρους, όπως αυτός του Γ' Σώματος Στρατού μετά από μετεγκατάστασή του, και κατάργηση του ΝATOϊκού Στρατηγείου, ή ο χώρος του πρώην 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου και της περιοχής του πρώην συνοικισμού της Αγίας Φωτεινής. Και να αξιοποιηθούν για επέκταση των χώρων πρασίνου, για τη διαμόρφωση ενός πραγματικού μητροπολιτικού πάρκου, με δυνατότητα για χρήσεις αθλητισμού και πολιτισμού, καθώς επίσης για εγκατάσταση και άλλων απαραίτητων υποδομών.

Είναι κόντρα στις ανάγκες των πολλών και το νέο σχέδιο κυβέρνησης - επιχειρηματικών ομίλων που κατατέθηκε, και το οποίο διατηρεί στο βασικό πυρήνα του, τη διαμόρφωση ενός νέου εκθεσιακού και συνεδριακού κέντρου στο χώρο της ΔΕΘ, με λίγο πράσινο και καμία άλλη ουσιαστική πρόβλεψη, που βρίσκει και τη στήριξη επί της ουσίας των κομμάτων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Το ΚΚΕ, με τις Οργανώσεις μας στην περιοχή, με τις δυνάμεις μας στη βουλή και στην Δημοτική και Περιφερειακή Διοίκηση, θα μπει μπροστά και το αμέσως επόμενο διάστημα για αυτές τις διεκδικήσεις. Και κυρίως, θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή για να δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας, στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στους μαζικούς χώρους νεολαίας, σε κάθε γειτονιά της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας.

Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,

Από τα παραπάνω και από όσα ακόμα βλέπουμε να συμβαίνουν, βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο λαός έχει απέναντί του, όχι απλά μια κυβέρνηση ή ορισμένα κόμματα, αλλά συνολικά ένα κράτος εχθρικό για τις πραγματικές ανάγκες του:
• Ένα κράτος που τα παίρνει από τους πολλούς και τα δίνει στους λίγους.
• Ένα κράτος που οπλίζεται σαν αστακός, που ψηφιοποιείται, που εμπλουτίζει διαρκώς το νομοθετικό του οπλοστάσιο, όχι για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού, να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, να διευρύνει τα δικαιώματά του, αλλά για να τον βάλει στο στόχαστρο και να τον κυνηγήσει πιο αποτελεσματικά, να καταστέλλει και να τιμωρεί όσους σηκώνουν κεφάλι -για παράδειγμα με το νέο πειθαρχικό των Δημοσίων Υπαλλήλων.
• Ένα κράτος που τον μπλέκει σε περιπέτειες, και να τον στείλει αύριο να χύσει το αίμα του στα πολεμικά μέτωπα των ιμπεριαλιστών.
• Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την υγεία μας, την εκπαίδευση των παιδιών μας και λέει “βάλε το χέρι στην τσέπη αν θες να ζήσεις στοιχειωδώς σαν άνθρωπος, αν θες να δεις τα παιδιά σου μορφωμένα”.
• Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την ασφάλεια στα τρένα, στις μεταφορές συνολικότερα, που με την πολιτική του οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών και που από τότε μέχρι σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να συγκαλύψει τις ευθύνες για αυτό.
• Ένα κράτος που στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι στην Ουκρανία, που ετοιμάζεται, για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και των ευρωατλαντικών τους συμμάχων να πατήσει “πόδι”, ακόμα και με στρατεύματα στη μεταπολεμική Ουκρανία, στο πλαίσιο των δήθεν “εγγυήσεων ασφαλείας”, αλλά εμφανίζεται αδύναμο να εξασφαλίσει την πυρασφάλεια στη βιομηχανική περιοχή και στον ΧΥΤΑ της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας στην Πάτρα και θεωρεί ότι η ευθύνη του εξαντλείται στην αποστολή μηνυμάτων εκκένωσης. Αυτό παραδέχτηκε επί της ουσίας ο πρωθυπουργός, κάνοντας μια ακόμα προκλητική επίθεση στον δήμαρχο Πάτρας, ο οποίος έδινε μάχη μαζί με τον λαό της πόλης του, όσο οι κυβερνώντες ήταν άφαντοι.
• Ένα κράτος που όχι μόνο δεν προστατεύει τον φυσικό πλούτο και το περιβάλλον, αλλά τα μετατρέπει σε εμπορεύματα και πεδίο δράσης επιχειρηματικών ομίλων.

Όπως τώρα, που προωθείται μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, αυτή της καρκινογόνας καύσης -ακόμη και σύμμεικτων απορριμμάτων- με εργοστάσια που από τη μια θα πρέπει να τροφοδοτούνται με σκουπίδια διαρκώς, ενώ από την άλλη θα “χαντακώνουν” την υγεία και την ποιότητα ζωής των κατοίκων των περιοχών όπου θα εγκατασταθούν.
Αναφέρομαι στο σχετικό κυβερνητικό σχέδιο για τις 6 μονάδες καύσης απορριμμάτων, όπου δίκαια έχει ξεσηκώσει τους κατοίκους των περιοχών, στις οποίες οι διάφοροι επιχειρηματίες ετοιμάζονται να θησαυρίσουν σε βάρος της υγείας και του περιβάλλοντος που ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα στη Δυτική Μακεδονία, όπου ο σχεδιασμός για εργοστάσιο καύσης στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδα 5 μπλοκαρίστηκε από τον αποφασιστικό αγώνα πάνω από 70 φορέων στην περιοχή.
Πρόκειται για ένα κραυγαλέο παράδειγμα, σε μια περιοχή που ζει τις τραγικές συνέπειες της απολιγνιτοποίησης και που η ΔΕΗ Α.Ε., αφού φλόμωσε με καρκίνο από τις εξορύξεις τους κατοίκους, ετοιμάζεται να κλείσει έναν από τους πιο σύγχρονους ΑΗΣ για να τον μετατρέψει σε εργοστάσιο καύσης...

Για τον λιγνίτη αρνείται να εφαρμόσει αντιρρυπαντική τεχνολογία, για τα σκουπίδια υπόσχεται -στα λόγια τουλάχιστον- ότι θα το κάνει! Τι αποδεικνύεται; Όπου μεσολαβεί το κέρδος οι περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες προσαρμόζονται αναλόγως.

Τα παραδείγματα για το πόσο εχθρικό για το λαό είναι το αστικό κράτος είναι ατελείωτα: Είναι ένα κράτος που έστησε έναν ολόκληρο μηχανισμό, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, για να προωθήσει την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ, που βρίσκεται κόντρα στα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των βιοπαλαιστών αγροτών.

Γι’ αυτούς, μάλιστα, και για τα μεγάλα τους προβλήματα, όπως το κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές με τις οποίες δίνουν τα προϊόντα τους στους βιομηχάνους, τίποτα δεν βρήκε να πει στην ομιλία του ο κ. Μητσοτάκης. Όμως, πάνω εκεί καλλιεργήθηκε όλο αυτό το απόστημα της διαφθοράς και της ρεμούλας που ήρθε στην επιφάνεια, με πρώτα βιολιά τα διάφορα γαλάζια στελέχη. Αυτό έχει το θράσος να ονομάζει ο κ. Μητσοτάκης «παθογένεια»!!!

Τίποτα από όλα τα παραπάνω, όμως, δεν είναι γενικώς και αορίστως “παθογένειες”. Με την έννοια ότι δεν αποτελούν κάποιου είδους απόκλιση από τη φυσιολογική λειτουργία αυτού του κράτους και αυτού του συστήματος! Αλλά, αντίθετα, είναι παράγωγα, αυτής ακριβώς της λειτουργίας του.

Γι’ αυτό και ούτε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, ούτε καμία άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση, που έχει σκοπό της τη διαιώνιση αυτού του σάπιου, εχθρικού κράτους και συστήματος, δεν πρόκειται να τα θεραπεύσει.
Επομένως, αυτό που έχει σημασία για τον λαό, είναι πώς θα δυσκολέψει το έργο της σημερινής και της όποιας αυριανής κυβέρνησης ίδιας κοπής. Πώς θα ανοίξει τον δρόμο για μια άλλη, ριζικά διαφορετική πορεία για τη χώρα μας.

Φίλες και φίλοι,

Πολλοί λένε σήμερα, ότι “η κυβέρνηση παίζει χωρίς αντίπαλο” και αυτό το αποδίδουν στην “πολυδιάσπαση” των δυνάμεων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, συνολικά της συστημικής αντιπολίτευσης.
Τα αδιέξοδα αυτών των δυνάμεων, όμως, δεν είναι αποτέλεσμα της πολυδιάσπασής τους. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει: Η διάψευση των ελπίδων που είχαν καλλιεργήσει στον λαό κάθε φορά που κυβέρνησαν, η συναινετική τους στάση ως αντιπολίτευση, οι ίδιες οι μεγάλες δεσμεύσεις τους απέναντι στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στο μεγάλο κεφάλαιο.

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει στην απαξίωσή τους στα μάτια μιας μεγάλης μερίδας του λαού. Αυτή η κατάσταση, με τη σειρά της, έχει οδηγήσει στο να υπάρχει σήμερα ένα μωσαϊκό κομμάτων και προσώπων, μέσα στο οποίο ο καθένας και η καθεμιά τους προσπαθεί να ξεπλύνει τις δικές του ευθύνες, να παζαρέψει τη θέση του στην όποια κατάσταση διαμορφωθεί τελικά αύριο, ακόμα και να διασώσει τη βουλευτική του καρέκλα.

Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης για τον λαό.

Αντίπαλος της κυβέρνησης, όμως, υπάρχει:
• Είναι οι εργαζόμενοι που οργανώνονται στα συνδικάτα τους, που βελτιώνουν αργά αλλά σταθερά τον συσχετισμό σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, που προετοιμάζουν την απάντηση στο νέο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης με τη μεγάλη πανελλαδική, πανεργατική απεργία την 1η του Οκτώβρη.
• Είναι ο λαός και η νεολαία που διαδηλώνουν ενάντια στην πολεμική εμπλοκή, ενάντια στη στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που διαπράττει γενοκτονία απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης, κινητοποιήσεις που στριμώχνουν και εκθέτουν την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να πασχίζει να τους κολλήσει -εκτός των άλλων- και τη ρετσινιά του “αντισημιτισμού”.
Και με την ευκαιρία αυτή, να τονίσουμε ότι παραμένει επίκαιρο το αίτημα για πλήρη αναγνώριση από την Ελλάδα ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, με βάση την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής βουλής από το 2015. Εδώ και τώρα πρέπει να γίνει αυτό και όχι σε κάποιο ακαθόριστο μέλλον, όταν θα έχει ολοκληρώσει τα νοσηρά του σχέδια ο σφαγέας Νετανιάχου.
• Αντίπαλος της κυβέρνησης είναι επίσης, οι μαχόμενοι υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί που τους χαλάνε τις στημένες φιέστες και αποκαλύπτουν τις αντιδραστικές στοχεύσεις της πολιτικής τους.
• Είναι τα εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους πολλές φορές τα τελευταία δυόμιση χρόνια, μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων, απαιτώντας να τιμωρηθούν οι ένοχοι για το έγκλημα των Τεμπών, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, να μην υπάρξουν νέα Τέμπη.
• Είναι το κίνημα της νεολαίας που διεκδικεί δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, πρόσβαση στον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Όλα αυτά αποτελούν σήμερα ένα “υπόγειο ρεύμα” αντίστασης και αμφισβήτησης, που μπορεί να μην προβάλλεται αρκετά στα ΜΜΕ, αλλά υπάρχει και δυναμώνει κάθε μέρα. Ένα ρεύμα, που αύριο μπορεί να συνενωθεί σε ένα μεγάλο, πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα, ταξικά προσανατολισμένο, που θα θέσει και θα παλέψει στόχους σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, μέχρι την οριστική ανατροπή του συστήματος.

Αυτή είναι η πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη σήμερα η χώρα και εκεί θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ.
Καμία συζήτηση για δήθεν “αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου” της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, Μια ανούσια συζήτηση -που έρχεται κι αυτή από πολύ παλιά- δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική ελπίδα και διέξοδο για τον λαό.

Γιατί, είτε “ολοκληρωτικός” είτε “δημοκρατικός” δήθεν καπιταλισμός, σημαίνει φτηνή εργατική δύναμη, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και όξυνση της κλαδικής ανισομετρίας, που οφείλεται στο ποσοστό κέρδους ως βασικό κριτήριο επιλογής των επενδύσεων. Γι' αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει καμία καπιταλιστική διαχείριση που θα αναπτύξει ισόμετρα τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, πόσο μάλλον να το κάνει αυτό και προς όφελος των εργαζομένων.

Πραγματικά νέο παραγωγικό μοντέλο, είναι μόνο ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. Κι αυτός είναι ο δρόμος της κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και του αδηφάγου κέρδους. Είναι ο δρόμος της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού.
Μόνο εκεί, στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, η παραγωγή οργανώνεται με κίνητρο τις εργατικές-λαϊκές ανάγκες και τη διευρυμένη κάλυψή τους.

Μόνον έτσι επιτυγχάνεται ισόμετρη ανάπτυξη κλάδων, ελαχιστοποίηση της επίδρασης στο περιβάλλον και συνεχής διεύρυνση της παραγωγής για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Αυτό είναι το πραγματικά καινούργιο που δικαιούνται και έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες σήμερα.

Γι' αυτό και τους καλούμε να συμπορευτούν πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά με το ΚΚΕ. Σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα, χέρι-χέρι, όλοι και όλες μαζί.

Για να ανοίξουμε αυτόν τον μοναδικά ελπιδοφόρο δρόμο για την πατρίδα μας και τον λαό της»

 πηγή: D news