Οι μνημονιακές κυβερνήσεις φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το αυτονόητο, ότι, μετά το 2010 οι εξοντωτικές μνημονιακές πολιτικές ανατροφοδοτούν την οικονομική-δημοσιονομική κρίση. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν...
γράφει ο Γιώργος Βάμβουκας (*)
Η δεύτερη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας βαδίζει στα χνάρια της πρώτης. Η πρώτη αξιολόγηση είχε αρχίσει αρχές φθινοπώρου του 2015 και περατώθηκε τον Ιούνιο του 2016. Οι συνομιλίες της δεύτερης αξιολόγησης μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κουαρτέτου, ξεκίνησαν αρχές Οκτωβρίου του 2016 και ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί. Οι φήμες δίνουν και παίρνουν.
Ουδείς από τους κοινούς θνητούς γνωρίζει το πάρε-δώσε μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου στα ενδότερα των παρασκηνίων. Βέβαιο είναι ότι η δεύτερη αξιολόγηση κάποια στιγμή θα κλείσει και ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο των αυστηρότατων μνημονιακών πολιτικών. Τα συσσωρευμένα χρέη είναι τερατώδη και η χώρα δεν δύναται να τα εξυπηρετήσει.
Οι πιστωτές μας χορηγούν ολοένα και περισσότερα δάνεια, με συνέπεια η πολιτικοοικονομική εξάρτηση της χώρας από τις προστάτιδες δυνάμεις, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο, ολοένα και περισσότερο να αυξάνεται. Το κουαρτέτο και οι ξένοι πιστωτές μας έχουν δέσει χειροπόδαρα και θεωρούν τα μέλη των ελληνικών μνημονιακών κυβερνήσεων φερέφωνα και ανδρείκελά τους. Εκεί που κάποια κουτσαβάκια πρωθυπουργοί, υπουργοί και στελέχη της αντιπολίτευσης, έλεγαν στους έλληνες ψηφοφόρους ότι θα ξέσκιζαν τα μνημόνια και σε μια νύκτα με ένα νόμο στη Βουλή θα τα καταργούσαν, όχι μόνο δεν τα έσκισαν και δεν τα κατάργησαν, αλλά παρακαλάνε τον Τράμπ, τη Μέρκελ, το Σόιμπλε και τον Ολάντ, να ψηφίσουν τέταρτο και πέμπτο μνημόνιο και μάλιστα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση.
Στο μεταξύ τα ψέματα στους ιθαγενείς ψηφοφόρους πάνε σύννεφο. Οι ψευτομαγκιές και οι αλληλοβρισιές στη Βουλή και τα ραδιοτηλεοπτικά πάνελ είναι μονίμως στο πιάτο της τρέχουσας κουτόχορτης επικαιρότητας. Είναι η στάχτη που οι εκπρόσωποι των κομμάτων εξουσίας ρίχνουν στα μάτια των κουτόφραγκων. Άντε και κανένα ρουσφετάκι και μετά το πέρας της αξιολόγησης, οι χαχόλοι θα φάνε τα νέα πετσοκόμματα μισθών και συντάξεων, τα αστροπελέκια των επερχόμενων χαρατσιών, το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, κ.ά.), τις μαζικές απολύσεις, κ.λπ. Που είναι τα πρωτοπαλίκαρα συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ; Που είναι οι προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις, που κατέβαιναν στο κέντρο των Αθηνών, ξήλωναν τα μπετά, έκαιγαν μαγαζιά και έδιναν μάχες σώμα με σώμα με τους φασίστες αστυνομικούς; Τα πολιτικά συνθήματα των προοδευτικών δυνάμεων που πήγαιναν από γενεά σε γενεά, όπως «αμερικανοί δολοφόνοι των λαών», «έξω οι βάσεις του θανάτου», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», κ.ά., έμειναν απλή ανάμνηση αλλοτινών εποχών.
Οι μπροστάρηδες των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων μετασχηματίστηκαν σε καρεκλοκατακτητές της εξουσίας. Εκεί που φώναζαν «ψωμί παιδεία ελευθερία» και έδιναν μάχες για μια αυτοδύναμη σοσιαλιστική Ελλάδα, με το που στρογγυλοκάθισαν στους κυβερνητικούς-κρατικούς-τραπεζικούς θώκους, καλόμαθαν στους παχυλούς μισθούς και τις μίζες και βρέθηκαν με βίλες, κότερα και καταθέσεις δις ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι αμερικανοί από δολοφόνοι των λαών μεταλλάχτηκαν σε ευεργέτες των λαών. Όλοι τους κρέμονται από τα χείλη του Ντόναλντ Τραμπ και τα επενδυτικά κεφάλαια των πολυεθνικών εταιρειών. Παρακαλάνε το κουαρτέτο να μην φεύγει από την Ελλάδα. Κάθε φορά που η Ντέλια Βελκουλέσκου και η υπόλοιπη κομπανία του κουαρτέτου αποχωρούν από την Ελλάδα, κυβερνητικά μέλη και θεσιθήρες της εξουσίας δείχνουν να μελαγχολούν. Τα μνημόνια από κατάρα έγιναν ευλογία.
Ορισμένοι ηδονίζονται που οι πολίτες πληρώνουν χαράτσια και υπερβολικές ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ.
Ωστόσο, οι μνημονιακές κυβερνήσεις φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το αυτονόητο, ότι, μετά το 2010 οι εξοντωτικές μνημονιακές πολιτικές ανατροφοδοτούν την οικονομική-δημοσιονομική κρίση. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν.
Το δημόσιο χρέος έχει προσλάβει γιγαντιαίες διαστάσεις και μέρα με τη μέρα συνθλίβει ολοένα και περισσότερο τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας.
Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους εξαρτάται άμεσα από την ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή πορεία. Όταν κάποιοι εξυπνάκηδες πολιτικοί έλεγαν ότι η οικονομία του τόπου βγήκε από το τούνελ της ύφεσης και μπήκε στη φάση της ανάκαμψης, εμείς υποστηρίζαμε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Ξέραμε την ασχετοσύνη τους. Μετά την αξιολόγηση έπονται τα δυσκολότερα.
____________________________________
(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος
Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
πηγή:kontranews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου