Από σήμερα τα ηλεκτρονικά ραντεβού σε όλα τα νοσοκομεία του ΕΣΥ της χώρας - Πώς γίνεται ο προγραμματισμός (vid)

Από σήμερα, 1η Οκτωβρίου, ξεκινά η ένταξη των ραντεβού όλων των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) στο ηλεκτρονικό σύστημα ραντεβού.

.

    Η νέα αυτή λειτουργικότητα έρχεται να προστεθεί στον πυλώνα του Ενοποιημένου Συστήματος, το οποίο διαχειρίζεται πάνω από 700.000 ραντεβού τον μήνα με προσωπικούς και ειδικευμένους ιατρούς, καθώς και επιπλέον 50.000 ραντεβού για αιματολογικές εξετάσεις.

Τα ραντεβού όλων των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας εντάσσονται από σήμερα, 1η Οκτωβρίου, στο Ενοποιημένο Σύστημα Ηλεκτρονικών Ραντεβού. Γεγονός που -όπως εκτιμά το υπουργείο Υγείας- θα ενισχύσει τη διαφάνεια, την εξυπηρέτηση των πολιτών και την ορθολογική διαχείριση του χρόνου και των διαθέσιμων πόρων στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Πώς μπορείτε να κλείσετε ραντεβού

Το υπουργείο Υγείας, σε συνεργασία με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, επισημαίνουν, σε κοινή ανακοίνωσή τους, πως «οι πολίτες θα μπορούν πλέον να προγραμματίζουν τα ραντεβού τους σε νοσοκομεία του ΕΣΥ με τρόπο εύκολο και ψηφιακά προσβάσιμο μέσω των εξής τριών βασικών πυλών:

1. της εφαρμογής MyHealth,
2. της πλατφόρμας finddoctors.gov.gr, και
3. της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής "1566".

Η νέα αυτή λειτουργικότητα έρχεται να προστεθεί στον πυλώνα του Ενοποιημένου Συστήματος, το οποίο διαχειρίζεται πάνω από 700.000 ραντεβού τον μήνα με προσωπικούς και ειδικευμένους ιατρούς, καθώς και επιπλέον 50.000 ραντεβού για αιματολογικές εξετάσεις.

Η ένταξη των νοσοκομείων του ΕΣΥ, με εκτιμώμενο ετήσιο όγκο περίπου 7.000.000 ραντεβού, αναμένεται να πολλαπλασιάσει τη λειτουργική αξία, την εμβέλεια και τη χρηστικότητα του συστήματος, διευκολύνοντας την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών και συμβάλλοντας στη συνολική ψηφιακή αναβάθμιση του δημόσιου τομέα υγείας».

Παράλληλα, από σήμερα, όλα τα ραντεβού των γιατρών στα εξωτερικά ιατρεία θα αναρτώνται αποκλειστικά στην πλατφόρμα της ΗΔΙΚΑ. Με το νέο σύστημα όλα τα ραντεβού θα καταγράφονται σε μία ενιαία ψηφιακή πλατφόρμα, εξασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα «χάνονται» ραντεβού, δεν θα υπάρχει διπλή καταχώριση και ο πολίτης θα γνωρίζει με διαφάνεια πότε και πού θα εξυπηρετηθεί.

Ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, σε δήλωσή του, τονίζει πως «η σημερινή ημέρα σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς την ψηφιακή αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Το υπουργείο Υγείας συνεχίζει να επενδύει σε λύσεις που βάζουν τον άνθρωπο στο επίκεντρο, υπηρετώντας την αρχή της ισότιμης και καθολικής πρόσβασης στην υγεία».

Από την πλευρά του, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου, επισημαίνει πως η τεχνολογία δεν δημιουργεί απλώς υποστηρικτικά εργαλεία, αλλά αποτελεί τον καταλύτη που επανακαθορίζει κάθε τομέα δημόσιας πολιτικής. «Η υγεία, ως ο πιο ευαίσθητος και κρίσιμος πυλώνας του κοινωνικού κράτους, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση», καταλήγει ο κ. Παπαστεργίου.

ΜέΡΑ25 / «Εκτός Βουλής»: Χωρίς κυρώσεις, η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν αθωώνει τους ηγέτες κρατών

Το κλειδί, το μόνο κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της ελευθερίας, δεν είναι η αναγνώριση της Παλαιστίνης αυτή καθεαυτή. Είναι το BDS:Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση και Κυρώσεις.

    Ο παλαιστινιακός λαός δεν χρειάζεται την υποκριτική αναγνώριση κράτους του. Χρειάζεται τη λεφτεριά του. Και η ελευθερία έρχεται μόνο όταν το κόστος της καταπίεσης γίνεται πολύ υψηλό για να το αντέξει ο καταπιεστής.

«Εκτός Βουλής»: Κύριοι Πρόεδροι & Πρωθυπουργοί, Όσο δεν προβαίνετε σε κυρώσεις, σε BDS (Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων, Κυρώσεις), κατά του Ισραήλ, η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν σας αθωώνει – παραμένετε γενοκτόνοι.

«Γεια σας, είμαι ο Γιάνης Βαρουφάκης με ένα ακόμα «Εκτός Βουλής» από το ΜέΡΑ25. Με ένα μήνυμα που έρχεται σε μια εβδομάδα που αρκετές δυτικές κυβερνήσεις – π.χ. της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Καναδά και της Αυστραλίας – αναγνώρισαν, με καθυστέρηση, στα χαρτιά, το Κράτος της Παλαιστίνης.

Αν το είχαν κάνει πριν από πολλές δεκαετίες, ίσως η εθνοκάθαρση ενός λαού, του οποίου την ύπαρξη το Ισραήλ δεν αναγνώριζε, σε μια γη που το Ισραήλ επεδίωκε να απαλλοτριώσει από αυτόν τον μη αναγνωρισμένο λαό, ίσως αυτό το εγχείρημα εθνοκάθαρσης να είχε σταματήσει, ίσως να μην είχε μετατραπεί στη γενοκτονία που εξελίσσεται με ανείπωτη σκληρότητα αυτή τη στιγμή που μιλάμε.

Δεν είναι καλό που οι κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Καναδά και της Αυστραλίας αναγκάστηκαν από την κοινή γνώμη, από τη δραματική απώλεια της υποστήριξης από τους ψηφοφόρους, να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης; Υποθέτω ότι είναι καλό. Αλλά, φίλες και φίλοι, μην ξεγελιόμαστε.

Φοβάμαι πολύ ότι ο Keir Starmer, ο Emanuel Macron, ο Mark Carney και ο Anthony Albanese δεν αναγνώρισαν την Παλαιστίνη για να διασφαλίσουν ότι θα γίνει πραγματικό, κυρίαρχο κράτος για έναν λαό που το Ισραήλ έχει καταδικάσει σε θάνατο, αλλά μόνο για να μην κάνουν ό,τι μπορούν για να τερματίσουν τη γενοκτονία.

Με δύο λόγια, αυτές οι δυτικές κυβερνήσεις, μετά από δεκαετίες συνενοχής, ξαφνικά σπεύδουν να προβούν σε μια θεατρική πράξη που δεν συμβάλλει ουσιαστικά στην επίτευξη αυτού που διακηρύσσουν: ένα λειτουργικό παλαιστινιακό κράτος. Επομένως: Ας μην τους χειροκροτήσουμε. Ας μην τους αφήσουμε να μας ξεγελάσουν. Δεν πρόκειται για ηθική αφύπνιση.

Πρόκειται απλώς για την υπολογισμένη διαχείριση μιας γενοκτονίας που δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν. Πρόκειται για υποκρισία που έχει λουστραριστεί, με σκοπό όχι να τερματίσει τα δεινά των παλαιστίνιων, αλλά να αποστειρώσει τον δικό τους ρόλο στη διαιώνισή της τραγωδίας των παλαιστίνιων.

Από τη μία πλευρά, παρακολουθούμε το μεγάλο θέατρο της διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων. Τις συνεντεύξεις Τύπου, τις επίσημες δηλώσεις, την αναγνώριση ενός κράτους μόνο στα χαρτιά.

Στο μεταξύ, στην Παλαιστίνη, τα θεμέλια ενός τέτοιου κράτους –ο ίδιος ο λαός και οι θεσμοί του– αφανίζονται συστηματικά. Αυτές οι κυβερνήσεις –οι κυβερνήσεις Starmer, Macron, Albanese, Carney– θέλουν να μας αποσπάσουν την προσοχή με τη «γενναία» και « βασισμένη σε αρχές» στάση τους, ενώ παραμένουν συνένοχες στα εγκλήματα πολέμου, στην εθνοκάθαρση, στη γενοκτονία.

Και γιατί τώρα; Γιατί, μετά από δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, αφού τα σχολεία και τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε ερείπια, αφού χιλιάδες τραυματισμένα παιδιά αναγκάστηκαν να επιβιώνουν μόνα τους, χωρίς τις οικογένειές τους που τώρα βρίσκονται θαμμένες κάτω από τσιμεντόλιθους; Επειδή η παγκόσμια οργή έχει φτάσει σε σημείο βρασμού που δεν μπορεί πλέον να συγκρατηθεί από τη συνήθη φιλοϊσραηλινή προπαγάνδα τους. Η αναγνώριση της Παλαιστίνης από την πλευρά τους είναι μια βαλβίδα εκτόνωσης, σχεδιασμένη ακριβώς για να εκτονώσει αυτή την οργή, να διασώσει τη νομιμότητα του Ισραήλ, με τη βεβαιότητα ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει, με τη σιωπηρή υποστήριξή τους, να εμποδίζει κάθε κίνηση προς ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος. Αναγνωρίζουν παλαιστινιακό κράτος, ενώ σιωπηρά συνωμοτούν με τους ηγέτες του Ισραήλ για να διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θα υλοποιηθεί ποτέ. Πώς; Αρνούμενοι ενεργά να λάβουν τα μόνα μέτρα που έχουν αποδεδειγμένα καταφέρει στο παρελθόν να τερματίσουν την καταπίεση και το απαρτχάιντ: μποϊκοτάζ, αποεπένδυση και κυρώσεις εναντίον του δράστη.

Ευτυχώς, συμβαίνουν κι άλλα πράγματα. Ενώ οι δυτικοί ηγέτες παίζουν το διπλωματικό τους θέατρο, εκατοντάδες άνθρωποι πλέουν αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο Θάλασσα. Η Παγκόσμια Flotilla Sumud. Μια νηοπομπή από δάσκαλους, δημοσιογράφους, ακτιβιστές, ονειροπόλους, βουλευτές, που μεταφέρουν μαζί τους τη δέσμευση της παγκόσμιας πλειοψηφίας ότι η πολιορκία της Γάζας από το Ισραήλ, η προμελετημένη και σχολαστικά εφαρμοζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων θα τερματιστεί –ότι τουλάχιστον δεν θα συνεχιστεί στο όνομά μας– ότι οι επικείμενες πράξεις πειρατείας από το ισραηλινό κράτος θα εκτεθούν για αυτό που είναι: μισανθρωπικές παραβιάσεις των ελάχιστων ηθικών κανόνων, του Διεθνούς Δικαίου.

Η ισραηλινή προπαγάνδα, με την υποστήριξη των Δυτικών υπερασπιστών της, ισχυρίζεται ότι αυτές οι γενναίες ψυχές «επιλέγουν να εισέλθουν σε ζώνη πολέμου, να παραβιάσουν απαγορευμένες ζώνες ασφαλείας». Αυτό είναι ένα ξεδιάντροπο ψέμα. Τα πλοία της Φλοτίλα δεν εισέρχονται σε ζώνη πολέμου. Κατευθύνονται προς ένα τόπο γενοκτονίας σε μια περιοχή που το Ισραήλ καταλαμβάνει παράνομα – ένα γεγονός που επιβεβαιώθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο τον Ιούνιο του 2024 διέταξε το Ισραήλ να την εκκενώσει.

Σας ρωτώ λοιπόν: αν ο Starmer, ο Macron, ο Carney και ο Albanese ήθελαν πραγματικά να τερματίσουν τη γενοκτονία, τί θα έκαναν; Δεν θα εξέδιδαν δηλώσεις. Θα έστελναν ένα πολεμικό πλοίο για να προστατεύσει τη νηοπομπή! Θα επέβαλαν το διεθνές δίκαιο. Αλλά δεν θα το κάνουν. Επειδή η αναγνώρισή τους είναι μια κενή χειρονομία, και η πραγματική αλληλεγγύη απαιτεί ρήξη με την οργανωμένη μισανθρωπία και με τους εμπόρους όπλων που χρηματοδοτούν αυτούς και τις πολιτικές τους εκστρατείες.

Αυτή η διττότητα, αυτό το χάσμα μεταξύ των λόγων και των πράξεων των δυτικών κυβερνήσεων, είναι η ουσία της υποκρισίας τους. Με το ένα χέρι χορηγούν ένα κομμάτι χαρτί που ονομάζεται «κρατική υπόσταση», ενώ με το άλλο συνεχίζουν να οπλίζουν, να χρηματοδοτούν και να προστατεύουν διπλωματικά την ίδια την εξουσία που εξασφαλίζει ότι αυτή η κρατική υπόσταση παραμένει μια σκληρή φάρσα.

Μου θυμίζουν ένα μνημείο που είδα κάποτε στην Κάμπερα, την πρωτεύουσα της Αυστραλίας. Περπατώντας από το Ανώτατο Δικαστήριο προς την Εθνική Βιβλιοθήκη, συναντάς ένα μοναδικό μνημείο — ένα μνημείο που τιμά μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αυστραλίας. Πάνω του είναι χαραγμένα τα υπέροχα λόγια του Sir Gerard Brennan από την υπόθεση Mabo: «Το εθιμικό δίκαιο αυτής της χώρας θα διαιωνίσει την αδικία αν συνεχίσει να χαρακτηρίζει τους αυτόχθονες κατοίκους των αυστραλιανών αποικιών ως ανθρώπους πολύ χαμηλά στην κλίμακα της κοινωνικής οργάνωσης για να αναγνωριστούν ως κάτοχοι δικαιωμάτων και συμφερόντων στη γη».

Μια υπέροχη σκέψη. Μια νομική επανάσταση. Αλλά τι ακολούθησε; Λέξεις σε ένα μνημείο. Η αναγνώριση των δικαιωμάτων των ιθαγενών παραχωρήθηκε, αλλά οι δομές εξουσίας, η οικονομική στέρηση, η συστημική ανισότητα — παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ανέπαφες. Η αναγνώριση έγινε ασπίδα *ενάντια* σε μια πιο ουσιαστική δικαιοσύνη. Αυτή είναι η τακτική των ιμπεριαλιστών λευκών αποίκων. Αναγνωρίζουν ένα δικαίωμα στη θεωρία για να αποφύγουν την εφαρμογή του στην πράξη.

Αυτό είναι που προσφέρεται σήμερα στην Παλαιστίνη. Ένα κράτος αναγνωρισμένο σε έναν φανταστικό χάρτη σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, ενώ στην πράξη, η πραγματικότητα του απαρτχάιντ ενισχύεται με κάθε βόμβα, κάθε σφαίρα, κάθε μπλόκο.

Το κλειδί, το μόνο κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της ελευθερίας, δεν είναι η αναγνώριση αυτή καθεαυτή. Είναι το BDS: μποϊκοτάζ, αποεπένδυση και κυρώσεις. Και ο στόχος του; Ο στόχος του πρέπει να είναι η επίτευξη ίσων πολιτικών δικαιωμάτων από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο. Η αναγνώριση θα είχε σημασία στο Όσλο δεκαετίες πριν. Τώρα, ελλείψει οποιασδήποτε ειρηνευτικής διαδικασίας, είναι απλώς συμβολική. Και στην τρέχουσα μορφή της, είναι χειρότερη από συμβολική — είναι μια πιπίλα.

Πρέπει να κατανοήσουμε τη θεμελιώδη αλήθεια, που αποτυπώθηκε με τόση κομψότητα στην απόφαση Mabo, αλλά αγνοήθηκε με τόσο τραγικό τρόπο στη συνέχεια: «Η βίαιη αστάθεια είναι ενσωματωμένη σε κάθε σύστημα όπου η μία πλευρά έχει εξουσία και δικαιώματα και η άλλη δεν έχει τίποτα». Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια, για κανέναν — Ισραηλινό ή Παλαιστίνιο — υπό ένα σύστημα απαρτχάιντ. Η βία του κατακτητή γεννά αντίσταση· η βία των καταπιεσμένων χρησιμοποιείται στη συνέχεια για να δικαιολογήσει περαιτέρω, συντριπτική κρατική βία. Είναι ένας φαύλος κύκλος που έχει δημιουργηθεί από τους ισχυρούς.

Έτσι, όταν κάποιοι δυτικοί ηγέτες προαναγγέλλουν την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως μια προοδευτική κίνηση, θέστε τους ένα ερώτημα: Πού είναι οι κυρώσεις; Πού είναι το εμπάργκο όπλων; Πού είναι οι εμπορικές περιορισμοί; Πού είναι η προστασία για τις φλοτίλες;

Μέχρι να σας απαντήσουν πειστικά, τα λόγια τους δεν είναι απλώς κενά. Είναι όπλα του εχθρού. Είναι το λιπαντικό για τη μηχανή της γενοκτονίας. Είναι το σύγχρονο αντίστοιχο του αποικιακού διοικητή που αναγνωρίζει την ανθρώπινη υπόσταση των ιθαγενών σε ομιλία του στο Λονδίνο, ενώ υπογράφει την εντολή για την εκκαθάριση της γης τους.

Να μην τους περάσει. Να δούμε την αναγνώρισή τους ως αυτό που είναι: μια απελπισμένη προσπάθεια να σωθεί ένα καταρρέον σύστημα καταπίεσης, όχι να τερματιστεί.

Το καθήκον μας είναι σαφές. Να ενισχύσουμε το κάλεσμα για BDS. Να σταθούμε στο πλευρό της φλοτίλας. Να απαιτήσουμε όχι λόγια σε κάποιο χαρτί, αλλά δικαιοσύνη στην πράξη.

Ο παλαιστινιακός λαός δεν χρειάζεται την υποκριτική αναγνώριση κράτους του. Χρειάζεται τη λεφτεριά του. Και η ελευθερία έρχεται μόνο όταν το κόστος της καταπίεσης γίνεται πολύ υψηλό για να το αντέξει ο καταπιεστής.

Συνεχίζουμε. Προχωράμε. Εκτός Βουλής – με βούληση, ελπίδα και υπομονή!»

ΜέΡΑ25

Ο Τραμπ είχε δίκιο, Αλβανοί, Τούρκοι και Πακιστανοί φράζουν το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα (vid)

Σημειώνεται ότι το σωφρονιστικό σύστημα της Ελλάδας έχει ξεπεράσει τα όριά του, καθώς το ποσοστό πληρότητας των φυλακών ανέρχεται στο 120,12% ....

    Υπενθυμίζεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ , στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, αναφέρθηκε στο μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών κρατουμένων στις ευρωπαϊκές φυλακές, σημειώνοντας ότι το 54% των κρατουμένων στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί. Δεν απείχε πολύ στη δήλωσή του, καθώς το ποσοστό είναι 51%.

Φέτος, ο συνολικός αριθμός κρατουμένων στην Ελλάδα έφτασε τους 12.929, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή που πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου. Περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους είναι αλλοδαποί, με τους Αλβανούς, τους Τούρκους και τους Πακιστανούς να αποτελούν τις μεγαλύτερες ομάδες.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, αναφέρθηκε στο μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών κρατουμένων στις ευρωπαϊκές φυλακές, σημειώνοντας ότι το 54% των κρατουμένων στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί. Δεν απείχε πολύ στη δήλωσή του, καθώς το ποσοστό είναι 51%.

Αυτό σημαίνει ότι το 49% των κρατουμένων είναι Έλληνες πολίτες. Αν λάβουμε υπόψη ότι το 70-75% των εγκλημάτων που διαπράττονται από Έλληνες πολίτες είναι Ρομά, οι κρατούμενοι ελληνικής καταγωγής αποτελούν λιγότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού των ελληνικών φυλακών.

Σημειώνεται ότι το σωφρονιστικό σύστημα της Ελλάδας έχει ξεπεράσει τα όριά του, καθώς το ποσοστό πληρότητας των φυλακών ανέρχεται στο 120,12% – σημαντική αύξηση από την αρχή του έτους, όταν το ποσοστό πληρότητας έφτασε το 106,70%.

Οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πληρότητας είναι η Κύπρος με 132%, η Γαλλία με 123% και η Ιταλία, ελαφρώς χαμηλότερα από την Ελλάδα με 118%.

Από τους κρατούμενους, 6.389 χαρακτηρίζονται ως Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των Ρομά (4.896 καταδικασμένοι και 1.493 υπόδικοι).

Υπάρχουν 6.540 αλλοδαποί (4.864 καταδικασμένοι και 1.676 υπόδικοι). Το 2015, ο αριθμός των αλλοδαπών κρατουμένων ήταν ελαφρώς υψηλότερος, στους 6.882.

Οι περισσότεροι από αυτούς, που αποτελούν σχεδόν το 25%, είναι κρατούμενοι αλβανικής υπηκοότητας , ακολουθούμενοι από Τούρκους και Πακιστανούς.

Μεταξύ των αλλοδαπών κρατουμένων, καταγράφονται 107 διαφορετικές εθνικότητες.

Τα κυριότερα είναι τα εξής:

1. Αλβανοί: 1.517 κρατούμενοι
2. Τούρκοι: 517 κρατούμενοι
3. Πακιστανοί : 501 κρατούμενοι
4. Σύροι: 464 κρατούμενοι
5. Αιγύπτιοι: 398 κρατούμενοι
6. Αφγανοί: 287 κρατούμενοι
7. Γεωργιανοί: 286 κρατούμενοι
8. Βούλγαροι: 272 κρατούμενοι

Ο αριθμός των κρατουμένων και το ποσοστό πληρότητας την τελευταία δεκαετία:

1. 2015: 11.798 κρατούμενοι, ποσοστό πληρότητας 119,34%
2. 2019: 10.654 κρατούμενοι, ποσοστό πληρότητας 107,24%
3. 2 Ιανουαρίου 2025: 11.484 κρατούμενοι, ποσοστό πληρότητας 106,70%
4. 24 Σεπτεμβρίου 2025: 12.929 κρατούμενοι, ποσοστό πληρότητας 120,12%

greekcitytimes.com

Σεργκέι Λαβρόφ στον ΟΗΕ: «Τα "προκλητικά σχέδια" του Κιέβου και το μέλλον της συνθήκης New START»

Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι η Ρωσία «από την αρχή ήταν και παραμένει ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις με στόχο την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της σύγκρουσης» στην Ουκρανία.

    Οι εκτεταμένες παραβιάσεις της αρχής της ισότητας των κρατών αποτελούν την αιτία κρίσεων και συγκρούσεων, δήλωσε ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στη Γενική Συνέλευση το Σάββατο. Ο κ. Λαβρόφ πρόσθεσε ότι οι ιδρυτικές αρχές του ΟΗΕ είναι πιο επίκαιρες από ποτέ στη σημερινή «εποχή της πολυπολικότητας».

Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ μίλησε στη Γενική Συζήτηση της 80ής συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Στην ομιλία του, ο υπουργός αναφέρθηκε σε μια σειρά από πιεστικά ζητήματα, όπως η ουκρανική διευθέτηση, τα περιστατικά με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), το μέλλον της Συνθήκης New START, τις σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ, τις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά του Ιράν και την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας.

Στη συνέχεια, ο Λαβρόφ έδωσε συνέντευξη Τύπου, κατά την οποία απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων.

Το TASS συγκέντρωσε τις βασικές δηλώσεις του επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

 

Επίλυση της Ουκρανικής Σύγκρουσης

Ο Λαβρόφ τόνισε ότι η Ρωσία «από την αρχή ήταν και παραμένει ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις με στόχο την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της σύγκρουσης» στην Ουκρανία, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια και τα ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Αναφερόμενος στις ελπίδες του καθεστώτος του Κιέβου να αποκαταστήσει την Ουκρανία στα σύνορα του 2022, ο υπουργός σημείωσε ότι η προσδοκία ενός τέτοιου αποτελέσματος θα συνιστούσε «πολιτική τύφλωση» και πλήρη παρανόηση της κατάστασης.

Ο υπουργός δήλωσε επίσης ότι η Μόσχα γνωρίζει τις προσπάθειες του Κιέβου να «κατασκευάσει προκλήσεις», προσθέτοντας ότι υπάρχουν αξιόπιστες βάσεις πίσω από αναφορές για σχεδιαζόμενες ουκρανικές στρατιωτικές προκλήσεις σε ευρωπαϊκές χώρες. Ο Λαβρόφ τόνισε ότι εάν υλοποιηθούν τέτοια σχέδια, το Κίεβο θα αντιμετωπίσει σοβαρές συνέπειες.

Ταυτόχρονα, σημείωσε ότι η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι χορηγοί της δεν αντιλαμβάνονται το επείγον της στιγμής και δεν δείχνουν καμία προθυμία να διαπραγματευτούν με καλή πίστη. Αντίθετα, η Ευρώπη, σύμφωνα με τον Υπουργό Εξωτερικών, επιτρέπει στο καθεστώς του Κιέβου να ενεργεί με ατιμωρησία, συμπεριλαμβανομένων των τρομοκρατικών επιθέσεων, των εξωδικαστικών δολοφονιών και της απερίσκεπτης δολιοφθοράς, με γνώμονα έναν εμμονικό και ουτοπικό στόχο να επιφέρει «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία.

Νέα μοίρα START και «ειδική ευθύνη» Ρωσίας και ΗΠΑ

Ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών τόνισε ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρουν ιδιαίτερη ευθύνη να αποτρέψουν κινδύνους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε έναν νέο πόλεμο. Ο Λαβρόφ τόνισε ότι η νέα πρωτοβουλία του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σχετικά με το μέλλον της Συνθήκης New START έχει ως στόχο να συμβάλει στη διατήρηση της στρατηγικής σταθερότητας. Σύμφωνα με τον υπουργό, η πρωτοβουλία θα αξιολογηθεί μετά την «εργασία και τη φασαρία της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ».

Ο υπουργός εξέφρασε την πεποίθηση ότι η εφαρμογή της πρωτοβουλίας Πούτιν για τη Νέα START θα βοηθήσει στην αποφυγή μιας κούρσας εξοπλισμών, στη διατήρηση ενός αποδεκτού επιπέδου προβλεψιμότητας στον πυραυλικό-πυρηνικό τομέα και στη βελτίωση του συνολικού κλίματος στις σχέσεις Μόσχας-Ουάσινγκτον.

Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, η ρωσική πλευρά υποθέτει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα σχολιάσει προσωπικά την πρωτοβουλία της Ρωσίας, η οποία σηματοδοτεί την ετοιμότητά της να τηρήσει τα κεντρικά ποσοτικά όρια βάσει της Συνθήκης New START για ένα έτος μετά τη λήξη της ισχύουσας συμφωνίας.

«Περιστατικά» με UAV και σχέσεις με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ

Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι τα drones που φέρεται να εντοπίστηκαν σε πολωνικό έδαφος έχουν μικρότερη εμβέλεια από την απόσταση αυτού του εδάφους από τα ρωσικά σύνορα. Ο υπουργός τόνισε ότι η Ρωσία δεν επιτίθεται ποτέ σε πολιτικούς στόχους και δεν κατευθύνει drones ή πυραύλους σε χώρες της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ. Υπενθύμισε ότι στη Μόσχα, «την ίδια ημέρα... έγινε πρόταση μέσω των υπουργείων Άμυνας να πραγματοποιηθεί συνάντηση και να διευθετηθεί επαγγελματικά, χωρίς καμία υστερία, η κατάσταση».

Ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών προειδοποίησε όποιον εκτός Ρωσίας επιχειρήσει να καταρρίψει οποιοδήποτε αντικείμενο στον ρωσικό εναέριο χώρο ότι θα «το μετανιώσει σοβαρά».

Ταυτόχρονα, ο υπουργός υπενθύμισε ότι η Μόσχα έχει επανειλημμένα προτείνει «οι πρωτεύουσες του ΝΑΤΟ να σεβαστούν τις υποχρεώσεις τους και να συμφωνήσουν σε νομικά δεσμευτικές εγγυήσεις ασφαλείας». Ωστόσο, οι προτάσεις της Ρωσίας «έχουν αγνοηθεί και συνεχίζουν να αγνοούνται μέχρι σήμερα». Ο Λαβρόφ σημείωσε περαιτέρω ότι οι απειλές χρήσης βίας κατά της Ρωσίας εκφράζονται ολοένα και περισσότερο, με κατηγορίες ότι η Ρωσία υποτίθεται ότι σχεδιάζει να επιτεθεί σε χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ο υπουργός τόνισε ότι «η Ρωσία δεν είχε ποτέ και δεν έχει τέτοιες προθέσεις», σημειώνοντας ότι στην Ευρώπη υπάρχουν παράγοντες που «προετοιμάζουν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας».

Ο Υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι οποιαδήποτε επιθετικότητα κατά της Ρωσίας θα αντιμετωπιστεί με αποφασιστική απάντηση. «Δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες επ' αυτού», είπε, τονίζοντας ότι το ΝΑΤΟ συνεχίζει την επέκτασή του μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας, παρά τις διαβεβαιώσεις που έδωσαν οι Σοβιετικοί ηγέτες να μην προχωρήσουν «ούτε μια ίντσα» προς τα ανατολικά. Ο υπουργός επεσήμανε επίσης ότι η επέκταση της συμμαχίας σήμερα απειλεί όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και την Κίνα, με τις ενέργειες του ΝΑΤΟ να στοχεύουν στην περικύκλωση ολόκληρης της Ευρασίας στρατιωτικά.

Σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ

Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία εναποθέτει ορισμένες ελπίδες στη συνέχιση του διαλόγου με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο υπουργός σημείωσε ότι η Μόσχα βλέπει πλέον στην προσέγγιση της σημερινής αμερικανικής κυβέρνησης «μια επιθυμία να αναπτύξει ρεαλιστική δέσμευση χωρίς να λάβει ιδεολογική θέση».

Ο Λαβρόφ ανέφερε επίσης ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν έναν τρίτο γύρο συνομιλιών αυτό το φθινόπωρο για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στις διμερείς σχέσεις. «Ο διάλογός μας καλύπτει τις βίζες, τη λειτουργία των πρεσβειών, την [ρωσική διπλωματική] περιουσία που κατασχέθηκε στις ΗΠΑ και άλλες πτυχές των καθημερινών δραστηριοτήτων των διπλωματικών μας αποστολών. Έχουμε ήδη πραγματοποιήσει δύο γύρους και ο τρίτος γύρος έχει συμφωνηθεί με τον [υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ] Μάρκο Ρούμπιο για αυτό το φθινόπωρο», είπε.

Κυρώσεις κατά του Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ

Σύμφωνα με τον υπουργό, η άρνηση των δυτικών χωρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να υποστηρίξουν την πρωτοβουλία Κίνας-Ρωσίας για αντιιρανικές κυρώσεις αποκάλυψε την πολιτική τους να σαμποτάρουν συμφωνίες και τον στόχο τους να αποσπάσουν μονομερείς παραχωρήσεις από την Τεχεράνη μέσω εκβιασμού και πίεσης. Ο Λαβρόφ τόνισε ότι η Μόσχα θεωρεί αυτή την πολιτική απαράδεκτη και ότι όλοι οι «δυτικοί χειρισμοί» που αποσκοπούν στην επαναφορά των κυρώσεων του ΟΗΕ κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας, καθώς και οι ίδιες οι κυρώσεις, είναι παράνομοι και νομικά άκυροι.

Ο υπουργός δήλωσε ότι πιστεύει πως το Ιράν ούτε είχε ούτε σκοπεύει να παραβιάσει τους όρους της πυρηνικής συμφωνίας, αλλά παγιδεύτηκε σε μια παγίδα εκτεταμένων κυρώσεων που ενορχηστρώθηκαν από τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες. Η Δύση, σημείωσε ο Λαβρόφ, απλώς έψαχνε για ένα πρόσχημα για να επαναφέρει το καθεστώς κυρώσεων κατά του Ιράν και επέδειξε απόλυτη απροθυμία να διαπραγματευτεί στο πλαίσιο της πυρηνικής συμφωνίας.

Συζητώντας την κατάσταση γύρω από τον φάκελο με τα πυρηνικά του Ιράν, ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, επικαλούμενος «καλά ενημερωμένες πηγές», προειδοποίησε για την απειλή νέων επιθέσεων κατά του Ιράν. Ο Λαβρόφ υποστήριξε ότι όλα αυτά είναι συντονισμένα, η στρατιωτική απειλή και τα μέτρα οικονομικής ασφυξίας, και κατά την άποψή του, «αυτό είναι λυπηρό». «Σημαίνει μόνο ένα πράγμα - ότι οι δυτικές χώρες δεν εκτιμούν καθόλου τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», είπε.

Σχετικά με την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας

Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι η συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, «όπου παλαιστινιακά παιδιά πεθαίνουν από βομβαρδισμούς και από την πείνα, νοσοκομεία και σχολεία καταστρέφονται και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μένουν άστεγοι», καθώς και τα σχέδια προσάρτησης της Δυτικής Όχθης, είναι εντελώς αδικαιολόγητα.

Σύμφωνα με τον υπουργό, η κατάσταση γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας δεν είναι απλώς εκρηκτική, αλλά έχει φτάσει σε κατάσταση «καμένων φυτιλιών». «Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από νάρκες εκεί - ούτε καν καθυστερημένης δράσης, αλλά με ήδη καμένα φυτίλια, και ο καθένας θα μπορούσε να τις πατήσει κατά λάθος», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.

Σημείωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε περιφερειακές πρωτοβουλίες για την επίλυση της κατάστασης στη Γάζα, αλλά ότι η πορεία δράσης σε αυτό το θέμα θα πρέπει να καθοριστεί από τα ίδια τα κράτη της περιοχής.

Σχετικά με τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ

Ο Λαβρόφ χαρακτήρισε το ζήτημα της μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως ιδιαίτερα σημαντικό και σημείωσε ότι η Ρωσία υποστηρίζει την εκδημοκρατικοποίησή του μέσω της διευρυμένης εκπροσώπησης για την Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Ο υπουργός επεσήμανε την κυριαρχία των εκπροσώπων των μελών του ΝΑΤΟ σε βασικές ηγετικές θέσεις εντός του ΟΗΕ. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών τόνισε επίσης ότι η τρέχουσα παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων είναι θεμελιωδώς διαφορετική από αυτήν που διαμορφώθηκε πριν από 80 χρόνια και σημείωσε ότι αυτές οι νέες πραγματικότητες «δεν έχουν ακόμη αντικατοπτριστεί επαρκώς στο θεσμικό σύστημα του οργανισμού».

Ο υπουργός ζήτησε επίσης την αποτροπή ενός «πραξικοπήματος στο παλάτι» στη Γραμματεία του ΟΗΕ και της κατάληψής της από τις δυτικές χώρες. «Η σύνθεση της Γραμματείας θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις νέες πραγματικότητες και να διασφαλίζει τη δίκαιη εκπροσώπηση των χωρών της παγκόσμιας πλειοψηφίας», τόνισε ο Λαβρόφ.

     αναδημοσίευση από TASS

Τραμπ – Eρντογάν: Αποθέωση και παζάρι σε live μετάδοση για ρωσικό πετρέλαιο, μαχητικά, κυρώσεις – Ελλάδα η μεγάλη χαμένη

Φεύγοντας ο Τούρκος πρόεδρος από τον Λευκό Οίκο, είχε… στην τσέπη του προσδοκίες για σημαντικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων και  ένα «Μνημόνιο Στρατηγικής Συνεργασίας στον Τομέα της Πολιτικής Πυρηνικής Ενέργειας».

    Τίποτα δεν ήταν ικανό να διαταράξει το αποθεωτικό σκηνικό που επεφύλαξε ο Ντόναλντ Τραμπ στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μέσα στον Λευκό Οίκο.

Ούτε καν η τουλάχιστον περίεργη ατάκα με την οποία ο Τραμπ -θέλοντας και πάλι να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του για τις «κλεμμένες εκλογές» του 2020- ξεκίνησε τις κοινές δηλώσεις του στο Οβάλ Γραφείο λέγοντας αστειευόμενος (;) ότι ο Ερντογάν «ξέρει από στημένες εκλογές».

Oι κοινές δηλώσεις των δύο ανδρών στο Οβάλ Γραφείο, μπορούν να συνοψιστούν σε τέσσερα σημεία:

• 1ον: Ο Τραμπ δήλωσε ανοιχτά ότι θα ήθελε να δει την Τουρκία να σταματά να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.
  
  
• 2ον: Φορώντας μια καρφίτσα – δέλεαρ με τα F-35, o Τραμπ άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αγοράς εκ μέρους της Τουρκίας των μαχητικών αεροσκαφών F-35 και F-16: «Νομίζω ότι θα πετύχει στην αγορά όσων θέλει να αγοράσει», ήταν η φράση του αμερικανού προέδρου.
  
  
• 3ον: Ακόμη και στο ενδεχόμενο άρσης των αμερικανικών κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Τουρκίας (που επιβλήθηκαν με τις προβλέψεις του δαμόκλειου νόμου CAATSA περί εχθρών της Αμερικής), ο Τραμπ απάντησε ότι θα μπορούσε να τις άρει «σχεδόν αμέσως» εφόσον οι δύο άνδρες θα έχουν μια «καλή συνάντηση».
  
  
• 4ον: Αν και δεν ενεπλάκη άμεσα στο «παζάρι», ο Τραμπ ανήγαγε τον Ερντογάν σε περίπου ιστορικό ελευθερωτή της Συρίας.

Τουρκική επιθετικότητα, ανατολική Μεσόγειος, Κύπρος ήταν απούσες στην ενώπιον των δημοσιογράφων ατζέντα, με μόνη εξαίρεση μία χλιαρή δέσμευση του Ερντογάν για προσπάθεια επαναλειτουργίας της Σχολής της Χάλκης.

Φεύγοντας ο Τούρκος πρόεδρος από τον Λευκό Οίκο, είχε… στην τσέπη του προσδοκίες για σημαντικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων και  ένα «Μνημόνιο Στρατηγικής Συνεργασίας στον Τομέα της Πολιτικής Πυρηνικής Ενέργειας».

Ας τα πάρουμε από τη αρχή.

Τον Τούρκο Πρόεδρο υποδέχθηκε ο ίδιος ο Τραμπ στον νότιο περίβολο του Λευκού Οίκου όπου και δέχθηκε την πρώτη ερώτηση από τους δεκάδες δημοσιογράφους: «Θα πουλήσετε F-35 στην Τουρκία»;

Αμέσως μετά οι δύο ηγέτες προχώρησαν στο Οβάλ Γραφείο.

Σε μία από τις πρώτες του αναφορές ο Τραμπ υπέμνησε στον Τούρκο Πρόεδρο την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Βαρθολομαίου στο ίδιο γραφείο, προ ημερών, λέγοντας ότι η «Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία χρειάζεται τη βοήθειά μας» και οδηγώντας τον Ερντογάν να «δεσμευθεί» ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Ακολούθως, ο αμερικανός Πρόεδρος χαρακτήρισε τον Ερντογάν φίλο του από παλιά αλλά και κατά τα χρόνια της «εξορίας» του (εννοώντας το διάλειμμα μεταξύ 1ης και 2ης θητείας), προσθέτοντας ότι νιώθει μεγάλη τιμή που τον υποδέχεται στις ΗΠΑ.

«Είναι ένας σκληρός τύπος», που «πάντα μου άρεσε» είπε ακόμη ο Ντόναλντ Τραμπ, προσθέτοντας ότι «έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στη χώρα του» και ότι είναι ένας ηγέτης σεβαστός σε όλον τον κόσμο.

Έδειξε παζάρι για τα F-35

Ο Ντόναλντ Τραμπ μπήκε κατευθείαν στο ψητό: Είπε ότι ανάμεσα στα θέματα που θα συζητηθούν θα είναι και αυτά των F-16, των F- 35 και του αντιπυραυλικού συστήματος Patriot.

Μάλιστα ερωτηθείς από δημοσιογράφο αν ο πρόκειται να «αναιρέσει» τις «ηλίθιες αποφάσεις» της κυβέρνησης Μπάιντεν να μην πουλήσει πυραύλους Patriot στην Τουρκία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ απάντησε: «θα το συζητήσουμε αυτό» και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι θα πετύχει στην αγορά των πραγμάτων που θα ήθελε να αγοράσει».

«Χρειάζεται ορισμένα πράγματα και εγώ χρειάζομαι ορισμένα πράγματα», συνέχισε ο Αμερικανός πρόεδρος και εκδήλωσε την αισιοδοξία του ότι «θα καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα».

Θέλω να σταματήσει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο

Ο Τραμπ επανέλαβε τουλάχιστον δύο φορές μπροστά στις κάμερες ότι στόχος του είναι να ζητήσει από τον Τούρκο Πρόεδρο να σταματήσει η Τουρκία να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο.

O πόλεμος έχει ήδη κοστίσει «εκατομμύρια ζωές. Και για ποιο λόγο; Είναι αίσχος», είπε ο Τραμπ, που σκλήρυνε και άλλο την ρητορική του έναντι του Πούτιν: «Είναι ντροπή αυτό που κάνει η Ρωσία, ο Πούτιν πρέπει να σταματήσει».

Ο Τραμπ προανήγγειλε ότι μεταξύ των δύο πλευρών θα συζητηθούν και εμπορικά ζητήματα: «Θα κάνουμε μερικές σπουδαίες εμπορικές συμφωνίες και για τις δύο χώρες», είπε.__

_____________________________

Για τις κυρώσεις

Στη συνέχεια, ο Τραμπ ρωτήθηκε πότε και εάν οι ΗΠΑ θα άρουν τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Απάντησε λέγοντας ότι αυτό θα γινόταν «σχεδόν άμεσα» εάν η σημερινή τους συνάντηση πάει καλά.

Μέσα σε ένα πραγματικό πανδαιμόνιο ερωτήσεων, η προσοχή εστράφη ξανά στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο Τραμπ ρωτήθηκε  εάν Ερντογάν μπορεί να βοηθήσει ώστε Πούτιν και Ζελένσκι να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;

«Χαίρει σεβασμού και από τους δύο»

Ο Τραμπ απάντησε ότι ο Τούρκος ηγέτης «χαίρει μεγάλου σεβασμού και από τους δύο» και θα μπορούσε να ασκήσει «μεγάλη επιρροή» αν το ήθελε, αν και αυτή τη στιγμή είναι «πολύ ουδέτερος».

Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να μην αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία, επανάλαβε ο Τραμπ.

«Γνωρίζει τον Πούτιν όπως εγώ», πρόσθεσε, επαναλαμβάνοντας τον ισχυρισμό του ότι έχει διευθετήσει αρκετούς πολέμους, παραδεχόμενος πάντως ότι πίστευε ότι «αυτός θα ήταν από τους πιο εύκολους να διευθετηθεί».

Η Ρωσία έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια και δεν έχει κερδίσει «σχεδόν καθόλου γη», συνεχίζει: «Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει, πραγματικά το πιστεύω».

Εύσημα και για τη Συρία

Ο Ντόναλντ Τραμπ απένειμε επίσης εύσημα στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι είναι «υπεύθυνος» για τη βοήθεια που έδωσε στη Συρία προκειμένου να απαλλαγεί από το καθεστώς Άσαντ.

«Νομίζω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι αυτός που ευθύνεται για τη Συρία, για την επιτυχημένη απαλλαγή της Συρίας από τον προηγούμενο ηγέτη της. Και νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος. Δεν αναλαμβάνει την ευθύνη. Αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο επίτευγμα», δήλωσε ο Τραμπ.

αναδημισίευση από iskra.gr

Ομιλία του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην 80ή Σύνοδο της Γ.Σ. του ΟΗΕ.

«Ο δρόμος προς τα εμπρός είναι ο διάλογος και όχι η γλώσσα των όπλων», ανέφερε ο πρωθυπουργός από το βήμα της 8Οης Γ.Σ. του ΟΗΕ

    Ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τουρκία έστειλε από το βήμα του ΟΗΕ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τονίζοντας ότι οι γείτονες πρέπει να ανακαλέσουν την απειλή πολέμου – casus belli, καθώς «ο δρόμος προς τα εμπρός είναι ο διάλογος και όχι η γλώσσα των όπλων».

Σαφές μήνυμα στην Αγκυρα να άρει την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας, έστειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της 80ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, λίγες ώρες μετά τις προκλητικές δηλώσεις Ερντογάν και στον απόηχο της συνάντησής του Τούρκου προέδρου με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

«Ο δρόμος προς τα εμπρός είναι ο διάλογος, όχι η γλώσσα των όπλων», ανέφερε ο πρωθυπουργός, σημειώνοντας ότι ήρεμα νερά της τελευταίας διετίας δεν πρέπει να αποδειχθούν «φευγαλέα».

«Η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας σταθερότητας και αξιόπιστος εταίρος στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Στηρίζουμε τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Επιζητούμε διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονές μας», είπε ακόμη ο πρωθυπουργός και προειδιοποίησε: Πιστεύουμε στο διεθνές δίκαιο, αλλά δεν είμαστε αφελείς, καθώς γνωρίζουμε τις απειλές και τις συνθήκες ασφάλειας στη γειτονιάς μας. Και η ασφάλεια είναι θεμέλιος λίθος της ευημερίας».

 

Η ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στη Γ.Σ. του ΟΗΕ, αναλυτικά

«Κυρία Πρόεδρε,

Αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων,

Κυρίες και κύριοι,

Είναι τιμή μου να απευθύνομαι για έβδομη φορά στη Γενική Συνέλευση ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Όπως επισήμαναν πολλοί ομιλητές, η φετινή χρονιά έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς γιορτάζουμε την 80ή επέτειο ίδρυσης των Ηνωμένων Εθνών. Ογδόντα χρόνια ελπίδας, αγώνων και προόδου.

Αυτό το ορόσημο συμπίπτει με ένα πολύ σημαντικό γεγονός για την Ελλάδα: την τρίτη θητεία μας ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Αποδεχόμαστε αυτή την ευθύνη με τιμή και με βαθύ αίσθημα καθήκοντος, ως έθνος που ήταν παρόν κατά τη γέννηση αυτού του Οργανισμού, όπως και τόσα άλλα έθνη, τα οποία ήρθαν εδώ έχοντας βιώσει τα καταστροφικά δεινά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών δεν ήταν απλώς ένα νομικό έγγραφο. Ήταν μια δέσμευση ότι η βία δεν θα υπερισχύσει ποτέ ξανά του κράτους δικαίου.

Εδώ και οκτώ δεκαετίες, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υπερασπίζεται την ειρήνη, προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και διευρύνει την πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και την ισότητα για όλους.

Έχει σταθεί ως θεματοφύλακας του διεθνούς δικαίου, προστατεύοντας τους κανόνες και τις αρχές που καθιστούν δυνατή τη διεθνή συνεργασία.

Τα Ηνωμένα Έθνη βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας ιστορικής καμπής. Έδωσαν φωνή στις ελπίδες των λαών που για πολύ καιρό στερούνταν την ελευθερία.

Η αποαποικιοποίηση έφερε νέα έθνη σε αυτή τη Συνέλευση. Έφεραν μαζί τους την ιστορία, τον πολιτισμό και τις φιλοδοξίες τους. Η συμμετοχή τους συνέβαλε στην αποκατάσταση ιστορικών αδικιών και μετέτρεψε τον Οργανισμό σε μια πραγματική αντανάκλαση της πολυμορφίας που υπάρχει στον κόσμο.

Αυτά τα επιτεύγματα συνιστούν πραγματική πρόοδο. Έχουν κάνει τον κόσμο μας ασφαλέστερο, πιο δίκαιο και έχουν αυξήσει την ευημερία. Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να θεωρούνται δεδομένα. Κατακτήθηκαν με κόπο και θυσίες και παραμένουν εύθραυστα.

Κυρίες και κύριοι,

Μια νέα παγκόσμια τάξη αναδύεται. Το πολυμερές σύστημα βρίσκεται υπό πίεση και αμφισβητούνται θεμελιώδεις αρχές του κόσμου που διαμορφώθηκε μετά το 1945.

Βλέπουμε προσπάθειες αναβίωσης αυτοκρατορικών φιλοδοξιών προηγούμενων αιώνων. Τα αναθεωρητικά αφηγήματα αναζωπυρώνονται. Ορισμένοι ηγέτες, δυστυχώς, παραμένουν εγκλωβισμένοι στο παρελθόν, κυνηγώντας «χίμαιρες» περασμένων μεγαλείων.

Η αρχή που θέλει «τη δύναμη να υπερισχύει του δικαίου» κινδυνεύει να γίνει και πάλι ο κανόνας στις διεθνείς σχέσεις -αρχή που η διεθνής κοινότητα έχει προσπαθήσει να κατανικήσει επί 80 και πλέον χρόνια.

Αυτή τη τάση αποκτά μεγαλύτερη δυναμική τη στιγμή που οι παγκόσμιες προκλήσεις συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται: Κλιματική αλλαγή, μετανάστευση, η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο κόσμος μας αλλάζει. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την αλλαγή με θάρρος και υπευθυνότητα, χωρίς όμως ποτέ να θυσιάζουμε τις αρχές που αποτελούν τον «θεμέλιο λίθο» της διεθνούς κοινότητας, που εκπροσωπείται σε αυτή τη Συνέλευση, με πιο σημαντικές τον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών.

Βρισκόμενη στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και αξιόπιστο εταίρο σε μια ταραγμένη περιοχή.

Σεβόμαστε τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Επιδιώκουμε τον διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονές μας.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτές τις αρχές δεν έχουν κάποια αξία στον σημερινό κόσμο. Εμείς πιστεύουμε το αντίθετο: είναι η πηγή δύναμης, ο μόνος δρόμος προς μία ειρήνη που έχει διάρκεια.

Ασφαλώς, δεν είμαστε αφελείς. Έχουμε πλήρη επίγνωση των απειλών και των κινδύνων αστάθειας στην ευρύτερη γειτονιά μας.

Για τον λόγο αυτό ενισχύουμε την οικονομία μας, βελτιώνουμε τις αποτρεπτικές μας δυνατότητες και εμβαθύνουμε τις συμμαχίες μας, ώστε να είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε και να μείνουμε πιστοί στις αξίες μας.

Σε ό,τι μας αφορά, δεν πρόκειται μόνο για λόγια: η Ελλάδα ήδη διαθέτει άνω του 3% του ΑΕΠ της για την άμυνα και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ακόμη περισσότερα. Η ασφάλεια είναι το θεμέλιο της ευημερίας. Εξάλλου, η πρωταρχική μας υποχρέωση ως ηγέτες είναι να μεριμνούμε για την ασφάλεια του λαού μας.

Και δεν το πράττουμε μεμονωμένα. Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το πιο επιτυχημένο πολυμερές εγχείρημα της εποχής μας. Γεννημένη από τις στάχτες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία στην Ευρώπη για πολλές γενιές.

Ωστόσο, σήμερα πρέπει να προχωρήσουμε παραπέρα. Και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε αποφασισμένοι να αναλάβουμε έναν ισχυρότερο ρόλο όσον αφορά στην άμυνα μας. Με τον πόλεμο να επιστρέφει στην ήπειρό μας, φοβάμαι ότι απλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Η Ελλάδα υποστηρίζει από καιρό και με συνέπεια την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι έχει έρθει η ώρα για κοινό ευρωπαϊκό δανεισμό με σκοπό τη χρηματοδότηση κρίσιμων ευρωπαϊκών αμυντικών έργων, όπως η αντιπυραυλική άμυνα και η άμυνα κατά των drones.

Πέραν αυτού, είναι επιτακτική ανάγκη να καταστήσουμε το άρθρο 42.7, το οποίο ενσωματώνει στην ευρωπαϊκή νομοθεσία τη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής, πραγματικά λειτουργικό.

Ένας από τους ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Jean Monnet, είπε κάποτε την περίφημη φράση ότι η Ευρώπη σφυρηλατήθηκε μέσα από κρίσεις και θα είναι το άθροισμα των λύσεων που θα υιοθετηθούν για την αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων. Είχε δίκιο. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα σχέδιο οικονομικής συνεργασίας πρέπει να εξελιχθεί σε μια ένωση που θα προστατεύει την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών μας.

Κυρίες και κύριοι,

Σήμερα εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας ο μεγαλύτερος αριθμός ένοπλων συγκρούσεων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκρούσεις που στοιχίζουν δεκάδες χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο. Συγκρούσεις που αφήνουν πίσω τους μεγάλες καταστροφές, διαλυμένες κοινωνίες και εκατομμύρια εκτοπισμένους. Και οι προοπτικές, αν δεν δράσουμε, είναι ακόμη πιο ζοφερές: ένα μέλλον με κλιμακούμενη βία και όλο και μεγαλύτερη αστάθεια.

Πουθενά αλλού δεν είναι τόσο πρόδηλη η επιτακτικότητα αυτή από ό,τι στη Γάζα. Η Ελλάδα, από την πρώτη ημέρα μετά τις ειδεχθείς επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου 2023, έχει υποστηρίξει το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε μια τρομοκρατική οργάνωση που απορρίπτει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.

Έχουμε ζητήσει την άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων και κατάπαυση πυρός. Αλλά, ταυτόχρονα, έχουμε καταστήσει απολύτως σαφές ότι κανένας στρατιωτικός στόχος, όσο σημαντικός κι αν είναι, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τους θανάτους χιλιάδων παιδιών, τον βίαιο εκτοπισμό άνω του ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων εντός της Λωρίδας της Γάζας και την ανθρωπιστική κρίση που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι.

Η Ελλάδα διατηρεί στρατηγική εταιρική σχέση με το Ισραήλ. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να μιλάμε ανοιχτά και με ειλικρίνεια.

Η συνέχιση αυτής της πολιτικής θα βλάψει τελικά τα συμφέροντα του ίδιου του Ισραήλ, οδηγώντας στη διάβρωση της διεθνούς στήριξης.

Και επισημαίνω σε όλους τους Ισραηλινούς φίλους μου ότι κινδυνεύουν να αποξενωθούν από τους εναπομείναντες συμμάχους, εάν επιμείνουν σε έναν δρόμο που θρυμματίζει την προοπτική μιας λυσης δύο κρατών.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη λύση δύο κρατών, που περιλαμβάνει το όραμα της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού και βιώσιμου κράτους της Παλαιστίνης, που θα οικοδομήσει το μέλλον του σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ. Αλλά θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ως προς τον οδικό χάρτη που θα οδηγήσει στην επίτευξη αυτού του δυσεπίτευκτου στόχου.

Οι ενέργειες του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη ενέχουν τον κίνδυνο δημιουργίας μη αναστρέψιμων δεδομένων στο πεδίο. Άμεση αναγκαιότητα είναι να σταματήσει η αιματοχυσία και να διασφαλιστεί η διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, με βιώσιμο τρόπο και σε μεγάλη κλίμακα. Η Ελλάδα παραμένει δεσμευμένη στο να εργαστεί με όλους τους εταίρους για έναν οδικό χάρτη προς την επίτευξη αυτού του στόχου, προς την αναζωογόνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας, που θα προσφέρει ελπίδα σε μια περιοχή που έχει υποφέρει τόσο πολύ.

Κυρίες και κύριοι,

Ο πόλεμος στην Ουκρανία διανύει ήδη τον τέταρτο χρόνο του. Η θαρραλέα αντίσταση της Ουκρανίας απέναντι στην επιθετικότητα της Ρωσίας αποτελεί μαρτυρία απαράμιλλης γενναιότητας και αξιοθαύμαστης ανθεκτικότητας.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι απλώς μια ακόμη περιφερειακή σύγκρουση στην Ευρώπη. Είναι ένας αγώνας για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ίδια την αξιοπρέπεια. Είναι, πάνω απ’ όλα, μια υπεράσπιση της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες.

Η Ελλάδα στέκεται σταθερά και άνευ όρων στο πλευρό της Ουκρανίας σε αυτόν τον αγώνα. Και θα συνεχίσουμε σταθερά να υποστηρίζουμε τον ουκρανικό λαό, ο οποίος έχει το δικαίωμα να ζει με ειρήνη, ασφάλεια και να καθορίζει ελεύθερα το μέλλον του.

Χαιρετίζουμε τις προσπάθειες του Προέδρου Trump για την επίτευξη ειρήνης και επαναλαμβάνουμε ότι μια πραγματική ειρηνευτική διαδικασία δεν μπορεί να αρχίσει χωρίς άμεση κατάπαυση του πυρός.

Και επιτρέψτε μου να είμαι ακόμα πιο σαφής: δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνευτική λύση χωρίς την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, η επαναχάραξη των συνόρων δια της βίας.

Η Γάζα και η Ουκρανία έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον αυτής της Συνέλευσης, αλλά μία ακόμη ανθρωπιστική καταστροφή εκτυλίσσεται και, δυστυχώς, δεν λαμβάνει την προσοχή που της αξίζει. Αναφέρομαι στο Σουδάν.

Δυόμισι χρόνια μετά την έναρξη ενός καταστροφικού πολέμου, οι άμαχοι πληρώνουν το υψηλότερο τίμημα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς ασφάλεια, αξιοπρέπεια ή προστασία.

Τα στοιχεία είναι τρομακτικά: Σχεδόν 12 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη κρίση εκτοπισμού στον κόσμο. Περισσότεροι από 30 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν ανθρωπιστική βοήθεια. Ο λιμός εξαπλώνεται.

Οι άμαχοι πρέπει να προστατεύονται. Η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να παρέχεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα. Και όσοι ευθύνονται για φρικαλεότητες και εγκλήματα πολέμου πρέπει να λογοδοτήσουν.

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς τα εμπρός: να σιγήσουν τα όπλα και να αναβιώσει μια συντονισμένη πολιτική διαδικασία. Ο κόσμος δεν πρέπει να ξεχάσει τον λαό του Σουδάν. Τους οφείλουμε τουλάχιστον την ειρήνη και την ευκαιρία για ένα μέλλον βασισμένο στην ελπίδα, όχι στην απόγνωση.

Ως Ευρωπαίοι, είναι επίσης προς το συμφέρον μας να αναλάβουμε ενεργό ρόλο στην επίλυση της κρίσης στο Σουδάν. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε μια μεταναστευτική κρίση, το μέγεθος της οποίας δεν μπορούμε καν να φανταστούμε.

Κυρίες και κύριοι,

Η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια περιοχή στρατηγικής σημασίας, αποτελεί τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης, ζωτικό σταυροδρόμι εμπορικών και ενεργειακών διαδρόμων.

Η Ελλάδα, στην «καρδιά» αυτής της περιοχής, κατέχει μια καίρια γεωστρατηγική θέση. Φιλοδοξούμε να γίνουμε πάροχος ενεργειακής ασφάλειας, συνδέοντας την Ευρώπη με τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Ασκώντας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα -πάντα με πλήρη σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο- ενισχύουμε την παρουσία μας και διαμορφώνουμε τις εξελίξεις στην περιοχή.

Έργα συνδεσιμότητας, όπως οι διασυνδέσεις Great Sea Interconnector και GREGY, που συνδέει την Ελλάδα με την Αίγυπτο, είναι έργα αμοιβαίου οφέλους, που προωθούν τη σταθερότητα και διασφαλίζουν ότι τα ηλεκτρικά μας δίκτυα είναι καλύτερα συνδεδεμένα.

Θα προσθέσουν νέες οδούς για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης, θα επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση και, πάνω απ’ όλα, θα σφίξουν τους δεσμούς στην περιοχή μας.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το μέλλον και στην Ελλάδα έχουμε ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, παραμένουμε ρεαλιστές: τα ορυκτά καύσιμα θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν ρόλο στο ενεργειακό μας μείγμα, με το φυσικό αέριο να λειτουργεί ως «γέφυρα» σε αυτή τη μετάβαση.

Γι’ αυτό επενδύουμε σε υποδομές που μετατρέπουν την Ελλάδα σε κόμβο για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, σε συνεργασία με τους Αμερικανούς εταίρους μας, προωθούμε τις έρευνες σε ό,τι αφορά υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και την πιθανή εκμετάλλευσή τους -πρόκειται για πόρο στρατηγικής σημασίας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη.

Ωστόσο, η Ανατολική Μεσόγειος αντιμετωπίζει επίσης σοβαρές προκλήσεις: κλιματική αλλαγή, μετανάστευση, συνεχιζόμενες συγκρούσεις. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις είναι η συνεργασία, που θα βασίζεται στις ηγετικές αρετές, στην πολιτική βούληση, καθώς και στο κοινό αίσθημα ευθύνης.

Στις σχέσεις μας με όλους τους γείτονές μας η Ελλάδα καθοδηγείται από μια μοναδική, ακλόνητη «πυξίδα»: τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής μας πολιτικής και η βάση πάνω στην οποία επιδιώκουμε τον διάλογο και την ειλικρινή συνεργασία.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Η Ελλάδα επιδιώκει την ειρηνική συνύπαρξη με τον γείτονά μας. Τα τελευταία χρόνια, ναι, έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε χαμηλά τα επίπεδα έντασης και αυτό είναι μια θετική εξέλιξη που δεν πρέπει να υποτιμούμε.

Ωστόσο, τα «ήρεμα νερά» που έχουμε βιώσει τα τελευταία δύο χρόνια δεν πρέπει να είναι κάτι εφήμερο. Πρέπει να μας επιτρέψουν να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη, να βρούμε κοινό έδαφος και να αναζητήσουμε λύσεις προς το συμφέρον και των δύο λαών μας.

Ο δρόμος προς τα εμπρός βασίζεται στον διάλογο, τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και στο όραμα για μία περιοχή που δεν χαρακτηρίζεται από αντιπαλότητα, αλλά από κοινή ευημερία.

Όπως έχω επανειλημμένα τονίσει από αυτό το βήμα, είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε για την επίλυση του μοναδικού σημαντικού εκκρεμούς ζητήματος μεταξύ μας: την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία πρέπει να άρει την απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδας, που εξακολουθεί να πλανάται ως «γκρίζο σύννεφο» πάνω από τις σχέσεις μας. Έχουν περάσει 30 χρόνια, το casus belli πρέπει να αποσυρθεί. Δεν έχει θέση στις σχέσεις μεταξύ γειτόνων που διατηρούν φιλικές σχέσεις. Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι αυτός της διπλωματίας, όχι της «γλώσσας των όπλων».

Θα ήθελα να αναφερθώ στο Κυπριακό. Εδώ και 51 χρόνια, η Κύπρος υφίσταται τις συνέπειες της παράνομης τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης στρατιωτικής κατοχής. Συνιστά μια κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και μια συνεχή απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Η δέσμευσή μας στην κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και στη λύση ενός κράτους, στη βάση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, είναι ακλόνητη. Είναι ζήτημα αξιοπιστίας και αποφασιστικότητας για την υπεράσπιση των θεμελιωδών αξιών και αρχών στις οποίες εδράζονται τα Ηνωμένα Έθνη, και βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με όλες τις αποφάσεις που έχει λάβει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η Ελλάδα στηρίζει πλήρως τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα και της Προσωπικής Απεσταλμένης του να δώσουν μια νέα ώθηση στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων.

Μια δίκαιη και βιώσιμη λύση θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κυπριακού λαού και θα συμβάλει αποφασιστικά στη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής.

Όσον αφορά στη Λιβύη, οι δύο χώρες μας έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Είμαστε γείτονες. Είναι, συνεπώς, προς το κοινό μας συμφέρον να καταλήξουμε σε μια δίκαιη και νόμιμη συμφωνία οριοθέτησης, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ωστόσο, η πραγματική σταθερότητα στην περιοχή μας εξαρτάται επίσης από την ενότητα και την κυριαρχία της ίδιας της Λιβύης. Ο λαός της Λιβύης πρέπει να είναι ελεύθερος να καθορίσει το μέλλον του χωρίς ξένες παρεμβάσεις, και η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνδράμει εποικοδομητικά στις προσπάθειες, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την επίτευξη πολιτικής λύσης και την επανένωση της χώρας.

Αναφορικά με τη Συρία, μετά από 14 χρόνια αιματοχυσίας ο περασμένος Δεκέμβριος έφερε μια στιγμή αλλαγής και μια νέα ελπίδα για τον συριακό λαό.

Το μέλλον της χώρας πρέπει να βασίζεται στην ανεκτικότητα, στον διάλογο και στην πλήρη πολιτική εκπροσώπηση όλων των θρησκευτικών και εθνοτικών κοινοτήτων. Μόνο τότε η πολυπολιτισμική κοινωνία της Συρίας θα μπορέσει να βρει την ειρήνη και την ευημερία, απαλλαγμένη από τη σεχταριστική βία και τις εξωτερικές παρεμβάσεις.

Έχω καταστήσει σαφές στον Σύριο Πρόεδρο ότι η υποστήριξή μας στην επαναπροσέγγιση της Συρίας με την Ευρώπη έχει ως προϋπόθεση την προστασία των θρησκευτικων και εθνοτικών κοινοτήτων, ειδικότερα της Χριστιανικής Ορθόδοξης μειονότητας, η οποία έχει γίνει επανειλημμένα στόχος μουσουλμάνων εξτρεμιστών.

Ταυτόχρονα, προσμένουμε από τις συριακές αρχές να ενεργούν σε πλήρη συμμόρφωση με το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στα Δυτικά Βαλκάνια, τους άμεσους γείτονές μας, στρατηγικούς εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποψήφια μέλη της κοινής μας οικογένειας.

Η περιοχή έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, η ισορροπία παραμένει εύθραυστη, με τον κίνδυνο οπισθοδρόμησης να παραμένει υπαρκτός.

Το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα υπήρξε πρωτεργάτης σε αυτή την προσπάθεια, μέσω της Ατζέντας της Θεσσαλονίκης, η οποία χάραξε την πορεία για την ευρωπαϊκή προοπτική της περιοχής.

Αυτή η πορεία πρέπει να βασίζεται στον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, των υφιστάμενων διεθνών συμφωνιών, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Απαιτεί κυρίως την απόρριψη των αναθεωρητικών θέσεων και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ γειτόνων.

Τα «φαντάσματα» του Βαλκανικού εθνικισμού στοιχειώνουν αυτή την περιοχή για δεκαετίες. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επανεμφανιστούν.

Εναπόκειται στους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εξασφαλίσουν ένα μέλλον ειρήνης και ευημερίας για τους λαούς τους.

Κυρίες και κύριοι,

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω επιστρέφοντας σε ένα θέμα το οποίο έθιξα στην ομιλία μου στη Γενική Συνέλευση πέρυσι. Η τεχνολογία είναι η μεγαλύτερη κοινή μας ευκαιρία αλλά και μία από τις καθοριστικές προκλήσεις για τη μελλοντική ευημερία.

Πέρυσι, μίλησα για την τεχνητή νοημοσύνη και τις εξαιρετικές μετασχηματιστικές δυνατότητές της, αλλά προειδοποίησα επίσης για τους κινδύνους που γεννά.

Σήμερα, η Ελλάδα ακολουθεί μια στρατηγική με όραμα για την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και με πρακτική αντίληψη, μέσω πιλοτικών προγραμμάτων σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγειονομική φροντίδα και η πρόληψη φυσικών καταστροφών.

Καθηγητές και μαθητές θα συνεργάζονται σύντομα με ειδικά σχεδιασμένους ψηφιακούς βοηθούς διδασκαλίας. Οι ψηφιακές εξετάσεις, η τηλεϊατρική και η προγνωστική διαγνωστική κάνουν ήδη την περίθαλψη όχι μόνο πιο εξατομικευμένη, αλλά και πιο προσβάσιμη. Παράλληλα, η τεχνητή νοημοσύνη μας βοηθά να εντοπίζουμε και να περιορίζουμε τις πυρκαγιές στα πρώτα τους στάδια.

Και η υπόσχεση ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα καταστήσει τις κυβερνήσεις πιο αποτελεσματικές στην παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες υλοποιείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Ωστοσο, η τεχνητή νοημοσύνη στα λάθος χέρια και χωρίς δικλίδες ασφαλείας μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη. Μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την ψυχική υγεία των παιδιών μας, να πλημμυρίσει τη δημόσια σφαίρα με παραπληροφόρηση, να προκαλέσει μαζικές μετατοπίσεις στην αγορά εργασίας και να οδηγήσει στη συγκέντρωση τεράστιας δύναμης στα χέρια λίγων πολυεθνικών εταιρειών.

Για τον λόγο αυτό χαιρετίζω την ίδρυση από τα Ηνωμένα Έθνη της Ανεξάρτητης Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής για την ΤΝ και του Παγκόσμιου Διαλόγου για τη Διακυβέρνηση της ΤΝ. Αυτοί οι θεσμοί θέτουν τα θεμέλια μιας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής, όπου η ΤΝ μπορεί να κατευθύνεται από την επιστήμη και να καθοδηγείται από τη συνεργασία.

Το πιο επείγον ζητούμενο είναι να προστατέψουμε την ψυχική υγεία των παιδιών μας. Τα επιστημονικά στοιχεία είναι καταδικαστικά: είναι σε εξέλιξη ένα πείραμα μεγάλης κλίμακας, χωρίς επίβλεψη, με τους εγκεφάλους των παιδιών και των εφήβων μας.

Αυτό που κάποτε προοριζόταν να είναι χώρος σύνδεσης και δημιουργικότητας μετατρέπεται πολύ συχνά σε ένα περιβάλλον χειραγώγησης, όπου επιβλαβές περιεχόμενο φτάνει ακόμη και στους νεότερους χρήστες. Το εθιστικό scrolling είναι εθιστικό από τον σχεδιασμό του, όχι τυχαία.

Κάθε φορά που συνομιλώ με γονείς, ακούω την ίδια ιστορία: «φοβόμαστε για το διαδικτυακό bullying, το περιεχόμενο που είναι ακατάλληλο για ανήλικους, τα μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς, την προώθηση του να κάνεις κακό στον εαυτό σου. Νιώθουμε αδύναμοι και αβοήθητοι. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να μοιράζονται τις πιο ενδόμυχες σκέψεις και συναισθήματά τους με ένα chatbot τεχνητής νοημοσύνης».

Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να δράσει. Έχουμε απαγορεύσει τα κινητά τηλέφωνα στα σχολεία, αλλά έχουμε επίσης δημιουργήσει το KidsWallet, την πρώτη εφαρμογή που υποστηρίζεται από κυβέρνηση, που παρέχει στους γονείς απλούς και αποτελεσματικούς ελέγχους στα smartphones των παιδιών τους, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα στις πλατφόρμες να επαληθεύουν την ηλικία των χρηστών τους.

Η πρότασή μας για μια πανευρωπαϊκή ψηφιακή ηλικία ενηλικίωσης για την πρόσβαση σε ψηφιακές πλατφόρμες έχει ήδη κερδίσει την υποστήριξη 13 κρατών μελών της ΕΕ και μελετάται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αλλά αυτή η συζήτηση δεν αφορά μόνο τις κυβερνήσεις και τους γονείς. Ακριβώς όπως η κοινωνία έθεσε κάποτε αυστηρούς κανόνες για το κάπνισμα, την κατανάλωση αλκοόλ και τη χρήση ζώνης ασφαλείας, έτσι και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε εξίσου ξεκάθαρα την πρόκληση της εποχής μας: οι μεγάλες πλατφόρμες δεν μπορούν πλέον να αποκομίζουν κέρδη σε βάρος της ψυχικής υγείας των παιδιών μας. Απορρίπτουμε ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στην απορρόφηση της προσοχής των παιδιών μας μέσω εθιστικών αλγορίθμων, που τα τροφοδοτούν με αυτό που μπορεί δικαιολογημένα να χαρακτηριστεί ως «ψηφιακό σκουπίδι».

Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτό που είπα και πέρυσι: η ψηφιακή τεχνολογία δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανία που οφείλει να λειτουργεί σύμφωνα με κανονισμούς υγείας και ασφάλειας. Και η γενική αρχή, ο χρυσός κανόνας, είναι ο ίδιος: μην προκαλείτε κακό.

Κυρίες και κύριοι,

Η αναδρομή στην ίδρυση του ΟΗΕ σημαίνει να θυμόμαστε και να αναγνωρίζουμε ότι η ανάγκη για ένα αποτελεσματικό πολυμερές σύστημα είναι εξίσου απαραίτητη το 2025, όπως ήταν και το 1945.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολυμερές σύστημα πρέπει να αποκτήσει νέα πνοή. Πρέπει να το προσαρμόσουμε στις προκλήσεις της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Ωστόσο, πρέπει να το κάνουμε χωρίς να διαταράξουμε τον πυρήνα του, δηλαδή την τάξη με βάση κανόνες.

Αυτοί οι κανόνες συμφωνήθηκαν για έναν λόγο: για να σωθεί η ανθρωπότητα, για να εξασφαλιστεί η πρόοδος και η ευημερία για όλους. Η ανθρωπότητα πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα, με αίμα, καταστροφή και πόνο, για να διδαχθεί αυτό το μάθημα.

Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στις μελλοντικές γενιές. Ας μην μείνουμε στην ιστορία ως εκείνοι που οδήγησαν για άλλη μια φορά τον κόσμο στο χείλος του γκρεμού. Ας μην γίνουμε οι «υπνοβάτες» της εποχής μας. Γιατί, αυτή τη φορά, μπορεί να μην υπάρχει γυρισμός.

Αντ’ αυτού, ας αποδείξουμε ότι διαθέτουμε το όραμα, το θάρρος και την αποφασιστικότητα να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ειρήνης, ασφάλειας και κοινής ευημερίας, άξιο των μελλοντικών γενεών.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.»

Παλλήνη / Πολιτική εκδήλωση για την σύγκλιση των δυνάμεων της Αριστεράς (vid)

Αναζητώντας τρόπους και …δρόμους για την σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων στο κατάμεστο «Οινοποιείο Πέτρου» Παλλήνης.

    Την ευθύνη διοργάνωσης της εκδήλωσης είχε η Πρωτοβουλία Ανατολικής Αττικής για την Προοδευτική Συνεργασία, Ευγενία Ντούρου, Καίτη Θεοχάρη, Πέτρος Φιλίππου, Ευθύμιος Κάρκας, Γιώργος Τοτόμης και Αντώνης Πετρόπουλος....

Στην πρώτη ανοιχτή συζήτηση στην Ανατολική Αττική με θέμα την «Σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων, κοινωνική απαίτηση, ιστορική αναγκαιότητα» και κατά την εκτίμηση αρκετών από τους συμμετέχοντες, «ίσως η μεγαλύτερη σε όγκο σύναξη ατόμων του προοδευτικού χώρου στην ανατολική Αττική»

Αναζητώντας τρόπους και …δρόμους για την σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων στο κατάμεστο «Οινοποιείο Πέτρου» Παλλήνης (24 Σεπτ. 2025)

Κατάμεστη η αίθουσα του «Οινοποιείου Πέτρου» στην πρώτη ανοιχτή συζήτηση στην Ανατολική Αττική με θέμα την «Σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων, κοινωνική απαίτηση, ιστορική αναγκαιότητα» και κατά την εκτίμηση αρκετών από τους συμμετέχοντες, «ίσως η μεγαλύτερη σε όγκο σύναξη ατόμων του προοδευτικού χώρου στην ανατολική Αττική»

Την ευθύνη διοργάνωσης της εκδήλωσης είχε η Πρωτοβουλία Ανατολικής Αττικής για την Προοδευτική Συνεργασία. (Ευγενία Ντούρου, Καίτη Θεοχάρη, Πέτρος Φιλίππου, Ευθύμιος Κάρκας, Γιώργος Τοτόμης και Αντώνης Πετρόπουλος)

Στην εκδήλωση, συμμετείχαν ως εισηγητές, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Καραμέρος, η πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη, ο γραμματέας του πολιτικού κόμματος «ΚΟΣΜΟΣ», Πέτρος Κόκκαλης, ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς, Δημήτρης Τζανακόπουλος,  το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Μπουλμπασάκος, ενώ κατά τη διάρκεια της συζήτησης παρενέβη και ο εργατολόγος και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, Διονύσης Τεμπονέρας.

Το συντονισμό της συζήτησης είχε ο δημοσιογράφος Άρης Ραβανός. Η καλή επαγγελματική συγκρότηση του σε συνδυασμό με την καλή γνώση προσώπων και καταστάσεων στο χώρο της ευρύτερης αριστεράς, συνέβαλλαν στην καλή εξέλιξη της όλης συζήτησης.

Οι παρευρεθέντες στην εκδήλωση

Παρόντες στην εκδήλωση, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Διονύσης Καλαματιανός (Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας) και Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Δραγασάκης, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και πρώην Δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη, Γιώργος Ιωακειμίδης, ο Ανδρέας Νεφελούδης, οι πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δέδες και του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Χατζηνάκης, ο γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Λαμπρινίδης-Στάχτος, η αναπληρώτρια γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Αναστασία Σαπουνά, το μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μπουλέκος, ο Παναγιώτης Χατζηπέρρος εκ μέρους του ΠΡΑΤΤΩ, ο πρ. Δήμαρχος Σαρωνικού και πρ. Αντιπεριφερειάρχης Ανατ. Αττικής, Πέτρος Φιλίππου και η πρώην Περιφερειακή Σύμβουλος Ανατ. Αττικής, Ιωάννα Στεργίου.

Από την Παλλήνη, παραβρέθηκαν, ο Δήμαρχος Χρήστος Αηδόνης, οι πρώην Δήμαρχοι Θανάσης Ζούτσος, Θόδωρος Γκοτσόπουλος, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημ. Συμβούλιο, Κωστής Σμέρος, η Δημοτική Σύμβουλος και επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης, Ειρήνη Κουνενάκη, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Παλλήνης από την παράταξη της πλειοψηφίας, Νίκος Κούτρας και Δημήτρης Καρκούλιας και στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Σηφομιχελάκης, Ηλίας Δόλγυρας, κ.ά

Ικανοποίηση Ερντογάν από την συνομιλία του με τον Ντόναλντ Τραμπ

Σχετικά με τις εξελίξεις στη Γάζα, ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε ότι «είναι αδύνατο να δικαιολογηθεί ο θάνατος παιδιών και αθώων πολιτών με πρόσχημα την ασφάλεια».

    Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε ότι η υφιστάμενη κατάσταση στη Γάζα δεν μπορεί να συνεχιστεί, ενώ έκανε απολογισμό της παρουσίας του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και των διμερών επαφών του στις ΗΠΑ.

Για τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, μίλησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο αεροπλάνο της επιστροφής από την Ουάσινγκτον, δηλώνοντας ότι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στην ανάγκη να τερματιστούν οι σφαγές στη Γάζα και να επιδιωχθεί μόνιμη ειρήνη μέσω της λύσης δύο κρατών. Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε ότι η υφιστάμενη κατάσταση στην Παλαιστίνη δεν μπορεί να συνεχιστεί, ενώ έκανε απολογισμό της παρουσίας του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και των διμερών επαφών του στις ΗΠΑ.

Ο Ερντογάν, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, επεσήμανε ότι «η συνάντησή μας με τον κ. Τραμπ ήταν πολύ σημαντική για να αποδειχθεί η βούληση να σταματήσουν οι σφαγές στη Γάζα. Συζητήσαμε πρώτα πώς θα επιτευχθεί εκεχειρία και στη συνέχεια διαρκής ειρήνη. Καταλήξαμε σε συναίνεση. Η λύση δύο κρατών είναι η μόνη βιώσιμη φόρμουλα».

Ο Τούρκος πρόεδρος υπογράμμισε ότι ο αριθμός των χωρών που αναγνωρίζουν το παλαιστινιακό κράτος έχει ξεπεράσει τις 150, μετά και την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. «Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δράσει αποφασιστικά. Το Ισραήλ επιχειρεί να ακυρώσει αυτές τις προσπάθειες με την πολιτική κατοχής», δήλωσε.

Στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση, ο Ερντογάν επανέλαβε τις θέσεις της Άγκυρας για τη Συρία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τα δικαιώματα της «τδβκ», ενώ είχε συναντήσεις με ηγέτες και υπουργούς από πολλές χώρες.

Συνομιλίες με τον Τραμπ

Κατά τη δεύτερη φάση της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Ερντογάν είχε «πολύ περιεκτική συνάντηση» με τον Ντόναλντ Τραμπ, όπως είπε. Οι δύο πλευρές συζήτησαν την ενίσχυση του εμπορίου με στόχο τα 100 δισ. δολάρια, μέτρα για διευκόλυνση επενδύσεων και πιθανές συνεργασίες στην άμυνα. «Εξετάσαμε επίσης την ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, τη σταθερότητα στη Συρία και την ειρήνη στη Μέση Ανατολή», πρόσθεσε.

Ο Ερντογάν ευχαρίστησε για τη φιλοξενία στον Λευκό Οίκο, σημειώνοντας ότι «ήταν μια υπέροχη επίσκεψη που δεν μπορεί να αμαυρωθεί από αυτούς που πέταγαν, κακόβουλα, λάσπη». Παράλληλα, εξέφρασε την πεποίθηση ότι η προσωπική του σχέση με τον Τραμπ συμβάλλει θετικά στη βελτίωση των τουρκοαμερικανικών σχέσεων.

Η Γάζα στο επίκεντρο

Σχετικά με τις εξελίξεις στη Γάζα, ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε ότι «είναι αδύνατο να δικαιολογηθεί ο θάνατος παιδιών και αθώων πολιτών με πρόσχημα την ασφάλεια». Υπογράμμισε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να θέτει το θέμα στην ατζέντα μέχρι να επιτευχθεί «δίκαιη και μόνιμη ειρήνη».

Αναφερόμενος στην ομιλία του στον ΟΗΕ, δήλωσε ότι οι φωτογραφίες που παρουσίασε αποτυπώνουν «την καταπίεση και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που απομονώνουν όλο και περισσότερο το Ισραήλ». Όπως είπε, «οι φωνές των καταπιεσμένων ακούγονται πλέον πιο δυνατά από ποτέ».

Διπλωματικές επαφές

Ο Ερντογάν στάθηκε στη σημασία των διπλωματικών επαφών που έγιναν στο «Turkevi» στη Νέα Υόρκη, χαρακτηρίζοντάς το «διπλωματικό κέντρο» που ενισχύει τον ρόλο της Τουρκίας σε διεθνείς διαπραγματεύσεις.

Επίσης, αναφέρθηκε στις σχέσεις με τη Συρία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, επισημαίνοντας ότι η Άγκυρα στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και θέλει «μια χώρα όπου όλοι οι Σύροι θα ζουν ειρηνικά». Για την Κύπρο επανέλαβε τη θέση υπέρ της λύσης δύο κρατών, τονίζοντας ότι «οι Τουρκοκύπριοι δεν θα δεχθούν ποτέ να είναι μειονότητα στο νησί».

Κλείνοντας, τόνισε ότι «αν το εσωτερικό μας μέτωπο είναι ισχυρό, κανείς δεν μπορεί να μας επιβάλει τίποτα απ’ έξω», επαναλαμβάνοντας το δόγμα «ανεξάρτητης και ισχυρής Τουρκίας» σε όλα τα επίπεδα, από την άμυνα μέχρι την οικονομία.

pelop.gr

Η Γερμανία βλέπει ευκαιρία για νέα πίεση στη Ρωσία μετά τις δηλώσεις Τραμπ

Τα σχόλια του Αμερικανού προέδρου σχετικά με την πιθανότητα ανάκτησης των κατεχόμενων εδαφών από την Ουκρανία παρέχουν κίνητρο για συζήτηση αυστηρότερων κυρώσεων κατά της Μόσχας.

    Τα χθεσινά σχόλια του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει εδάφη που κατέχει η Ρωσία δίνουν στη Γερμανία ελπίδα για μια νέα συζήτηση για αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας...

Τα χθεσινά σχόλια του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει τα εδάφη που κατέχει η Ρωσία δίνουν στη Γερμανία ελπίδα για μια πιο επίμονη συζήτηση για αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης, όπως επικαλείται το Reuters...

Σε μια ξαφνική και εκπληκτική αλλαγή ρητορικής, ο Τραμπ δήλωσε χθες ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχει  κατακτήση η Ρωσία, η οποία ελέγχει επί του παρόντος περίπου το ένα πέμπτο της έκτασης της χώρας, υπενθυμίζει το Reuters.

Τα σχόλια του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει εδάφη που κατέχει η Ρωσία δίνουν στη Γερμανία ελπίδα για μια πιο επίμονη συζήτηση για αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης, όπως επικαλείται το Reuters.

«Ο βασικός τόνος (στη δήλωση του Τραμπ) αντιστοιχεί στους πολιτικούς στόχους της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία εργάζεται εδώ και εβδομάδες και μήνες για να διασφαλίσει ότι η πίεση της Δύσης στον επιτιθέμενο (Ρωσία) θα παραμείνει ισχυρή και θα αυξηθεί», πρόσθεσε κατά τη διάρκεια της τακτικής συνέντευξης Τύπου του υπουργικού συμβουλίου.

Σε μια ξαφνική και εκπληκτική αλλαγή ρητορικής, ο Τραμπ δήλωσε χθες ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχει  κατακτήση η Ρωσία, η οποία ελέγχει επί του παρόντος περίπου το ένα πέμπτο της έκτασης της χώρας, υπενθυμίζει το Reuters.

Η χθεσινή ομιλία Ντόναλντ Τραμπ τηςν Γ.Σ. του ΟΗΕ

-

Reuters

Λεωνίδας Βατικιώτης / «Ουκρανία, Δύση, Ελλάδα: Μαθήματα από έναν πόλεμο που αλλάζει τον κόσμο»

Λεωνίδας Βατικιώτης / ΟΥΚΡΑΝΙΑ - Το μεγάλο πλάνο - Ακόμα κι αν γεμ υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί.

.

    Συνέντευξη του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη (Δρόμο της Αριστεράς) με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο, Ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» (εκδ. Τόπος) αλλά και τη συμμετοχή του στο επικείμενο συνέδριο για το «Υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη

Συνομιλήσαμε με τον Λεωνίδα Βατικιώτη με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Ουκρανία – Τομεγάλο πλάνο, Ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» (εκδ. Τόπος) αλλά και τη συμμετοχή του στο επικείμενο συνέδριο για το «Υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα». Ο γνωστός δημοσιογράφος και οικονομολόγος, με μακρά ενασχόληση στα δεθνή ζητήματα, επιχειρεί στο έργο του να φωτίσει τις βαθύτερες αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία υπερβαίνοντας την επικαιρότητα των μαχών και αναζητώντας τις γεωπολιτικές, ενεργειακές και οικονομικές του διαστάσεις.

Για τον Λ. Βατικιώτη η Ουκρανία δεν είναι απλώς το πεδίο μια τοπικής αντιπαράθεσης, αλλά ο κατεξοχήν χώρος όπου συγκρούονται οι στρατηγικές της Δύσης και της Ρωσίας σε μια νέα εποχή ενδοκαπιταλιτικών ανταγωνισμών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να αποτελέσει δύναμη ειρήνης, επέλεξε – όπως υποστηρίζει – να συντηρήσει τον πόλεμο και να τον αξιοποιήσει ως εργαλείο επανεξοπλισμού και επιβολής νέων περιορισμών στις κοινωνίες της.

Στη συζήτησή μας ο συγγραφέας κάνει γέφυρες με την ελληνική πραγματικότητα, αναδεικνύοντας την «ενεργειακή παγίδευση» της χώρας και το βαρύ τίμημα που, κατά τη γνώμη του, θα κληθεί να πληρώσει η Ελλάδα για την άνευ όρων ταύτισή της με τις επιλογές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Θέματα που θα αναπτύξει εκτενέστερα και στην ομιλία του στο συνέδριο του Νοεμβρίου.

Η επιμονή στην κατανόηση του διεθνούς πλαισίου και των διασυνδέσεων αυτού με την εσωτερική κατάσταση, η μελέτη των ορίων και των δυνατοτήτων, των προκλήσεων και των κινδύνων, που οι διεθνείς εξελίξεις γεννούν για τη χώρα μας, αλλά και η ανάδειξη της εθνικής διάστασης των ζητημάτων είναι που κάνουν την ματιά του Λ. Βατικιώτη εξαιρετικά χρήσιμη και γόνιμη για τον προβληματισμό μας εν όψει του 2ου συνεδρίου.

Βίντεο από την συνέντευξη Λεωνίδα Βατικιώτη στο militaire.gr
 

Η συνέντευξη του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη

• Στο βιβλίο σας «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο» υποστηρίζετε ότι ο πόλεμος δεν ξεκίνησε το 2022 αλλά έχει βαθιές ρίζες. Ποιες στιγμές θεωρείτε καθοριστικές για την κατανόηση της σημερινής σύγκρουσης;

- Η μετα-Σοβιετική Ουκρανία συγκέντρωσε για πρώτη φορά το ενδιαφέρον του Τύπου και των πολιτών της Δύσης το 2004 με αφορμή την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση». Ήταν ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα ανατροπών φιλορωσικών ή ουδέτερων καθεστώτων με ευθύνη των ΗΠΑ. Από τότε, η επιμονή την οποία έδειχναν όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις να τραβήξουν την Ουκρανία προς το μέρος τους, αδιαφορώντας για τις λεπτές εθνικές, θρησκευτικές, γλωσσικές, ιστορικές, πολιτικές και άλλες ισορροπίες που αποτελούσαν όρο εκ των ων ουκ άνευ για την εξασφάλιση της εύθραυστης ενότητας της, επιβεβαίωνε την σημασία της για τη Δύση. Τα πάντα άλλαξαν με το αιματηρό πραξικόπημα της πλατείας Μεϊντάν το 2014. Η ανάληψη της εξουσίας από μια αδίστακτη ομάδα ολιγαρχών, νεοναζί και εντολοδόχων των ΗΠΑ ώθησε τις εξελίξεις στα άκρα, με την έναρξη του εμφυλίου στο Ντονμπάς, την δολοφονία χιλιάδων Ρώσων, την επιβολή ενός καθεστώτος τρόμου στα ανατολικά της χώρας κ.α. Σε αυτό το περιβάλλον η αντίδραση της Ρωσίας, όπως εκδηλώθηκε με την εισβολή το Φεβρουάριο του 2022, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί.

• Μεθοδολογικά επιμένετε πολύ στην μελέτη των ιστορικών αιτιών της σύγκρουσης, μελετώντας τόσο τις εθνοτικές και κοινωνικές αντιθέσεις της Ουκρανίας, όσο και τις εξωτερικές παρεμβάσεις στα πλαίσια του ανταγωνισμού Δύσης-Ρωσίας. Πως αλληλεπιδρούν οι δύο αυτές πλευρές στους σύγχρονους πολέμους.

- Στην Ουκρανία επαναλήφθηκε κάτι που είδαμε πρώτη φορά στα Βαλκάνια, δηλαδή την υποδαύλιση αρχικά και την εκμετάλλευση στη συνέχεια από τον ιμπεριαλισμό προαιώνιων εθνικών αντιθέσεων στην κατεύθυνση προάσπισης των συμφερόντων του, μέσω της πρόκλησης πολέμων και επεμβάσεων. Η διερεύνηση των αντιθέσεων μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε με τον αναγκαίο ρεαλισμό τις σύγχρονες συγκρούσεις και τα εν δυνάμει θερμά μέτωπα. Ειδικά σήμερα η όξυνση των ανταγωνισμών μας εισάγει σε μια εποχή συνεχών πολέμων όπου νέα μέτωπα θα ξεφυτρώνουν (αρκεί μια ματιά στην Ασία τους τελευταίους μήνες) και παλιά μέτωπα θα πυροδοτούνται για να εξυπηρετήσουν σύγχρονες ανάγκες του ιμπεριαλισμού.

• Αυτές τις μέρες βλέπουμε σε απευθείας μετάδοση ένα ακόμη επεισόδιο της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού στην Γάζα. Πως συνδέονται και αλληλοτροφοδοτούνται τα πολεμικά μέτωπα και ποιος ο ρόλος των μεγάλων ιμπεριαλιστικών παικτών σε αυτά;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ στη Γάζα από την μια και η μετατροπή της Ουκρανίας σε κράτος – προβοκάτορα, αρχής γενομένης το 2014, από την άλλη υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ. Οι Αμερικάνοι εξόπλισαν και χρηματοδότησαν τα καθεστώτα Ποροσένκο και Ζελένσκυ στην Ουκρανία με στόχο τη Ρωσία, οι Αμερικάνοι επίσης οπλίζουν, χρηματοδοτούν και προστατεύουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ ακόμη και από προτάσεις για επιβολή εκεχειρίας. Οι φωτογραφίες Μπαντεριστών να πολεμούν στο Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και Σιωναζιστών να πολεμούν στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας επιβεβαίωσαν μια πραγματικότητα που όλοι γνώριζαν.

Επιπλέον, στη διάρκεια της δικής μου έρευνας για τη συγγραφή του βιβλίου «Ουκρανία το μεγάλο πλάνο, ακόμα και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» πολλές φορές και με διαφορετικές αφορμές έπεσα επάνω σε νήματα που συνέδεαν ειδικά το καθεστώς του Ζελένσκυ με το Ισραήλ.

Η γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων και ο πόλεμος κατά της Ρωσίας είναι διαφορετικές εκφάνσεις ενός ιμπεριαλισμού που βρίσκεται σε υποχώρηση και επιχειρεί να διατηρήσει τα πρωτεία του, καταφεύγοντας ακόμη και σε μορφές βίας που ήκμασαν επί αποικιοκρατίας.

• Στην ΕΕ φαίνεται να κυριαρχούν οι πλέον φιλοπόλεμες τάσεις, ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων των λαών τους (βλ. ενεργειακή ασφάλεια). Ποια η επίδραση αυτής της εξέλιξης για τις ίδιες τις κοινωνίες της Ευρώπης;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η ΕΕ αρχικά δεν πρωτοστάτησε στον πόλεμο. Ήταν εμφανές ότι συρόταν από τις ΗΠΑ. Με την έναρξη του πολέμου όλα άλλαξαν σε τέτοιο βαθμό ώστε από το καλοκαίρι του 2024, πριν ακόμη τις αμερικανικές εκλογές, η ΕΕ να πρωταγωνιστεί και να σαμποτάρει κάθε δυνατότητα ειρήνευσης στην Ουκρανία. Με την εκλογή του Τραμπ, όταν ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ήθελε να κλείσει το μέτωπο στην Ουκρανία για να συγκεντρώσει δυνάμεις για το μέτωπο με την Κίνα, η ΕΕ έριχνε λάδι στη φωτιά του πολέμου με κάθε τρόπο. Εξόπλιζε και χρηματοδοτούσε το καθεστώς του Ζελένσκυ, καλλιεργούσε μια υστερική σε βαθμό γελοιότητας ρωσοφοβία, ενώ αποφάσισε να εξελιχθεί σε «οικονομία πολέμου».

Τα προγράμματα Rearm Europe και Safe θα στρέψουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ από ειρηνικές δραστηριότητες στην κατασκευή πολεμικού υλικού, το οποίο κάποτε θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να παραχθεί νέο, είναι ανάγκη του κεφαλαίου να ανανεώνει το απόθεμα εμπορευμάτων για την παραγωγή νέων εμπορευμάτων.

Οι λαοί της Ευρώπης θα αποδειχθούν οι μεγάλοι χαμένοι όχι μόνο γιατί αργά ή γρήγορα ο πόλεμος θα επιστρέψει και στα δικά μας εδάφη. Αλλά γιατί μέχρι τότε τεράστιοι, καίτοι ανεπαρκείς, πόροι που επενδύονταν στην επιστήμη, την παιδεία και την υγεία στο εξής θα γίνονται πύραυλοι και άρματα μάχης.

• Πολλοί κάνουν λόγο για δύση της Δύσης (αποδολαριοποιηση, μεταφορά παραγωγικού τεχνολογικού κέντρου βάρους, κρίση εντός των ελίτ κ.α.). Ποια η δική σας οπτική; Τι σημαίνει αυτή η τάση για χώρες όπως η δική μας;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η ανάδυση του λεγόμενου πολυπολικού κόσμου είναι μια τάση χωρίς επιστροφή. Αυτή την τάση επιχειρεί αν όχι να ακυρώσει τουλάχιστον να καθυστερήσει η εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ. Μάλιστα αξίζει να δούμε ότι αν στις προηγούμενες δεκαετίες οι ΗΠΑ στήριζαν την δύναμή τους (και) στην πολυποίκιλη εκμετάλλευση των αναπτυσσόμενων χωρών στην Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική, πλέον στην πολυθρόνα του αιμοδότη κάθεται η Ευρώπη.

Η συρρίκνωση της επιρροής της Δύσης συνοδεύεται από έναν πόλεμο χωρίς αρχές, όπου ο μεγάλος τρώει τον μικρό στο εσωτερικό της ίδιας της Δύσης. Ως αποτέλεσμα θα αυξηθούν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της. Πάρτε για παράδειγμα τους εμπορικούς δασμούς των ΗΠΑ εναντίον της Ευρώπης. Η Ελλάδα θα πληρώσει βαρύ τίμημα κυρίως σε δεύτερο χρόνο, επειδή για παράδειγμα η γερμανική βιομηχανία τροφίμων θα επιδιώξει να αυξήσει τις πωλήσεις της εντός της ΕΕ, αξιοποιώντας την ενιαία αγορά. Ό,τι χάσει η Γερμανία από τις εξαγωγές της στις ΗΠΑ θα επιχειρήσει να το αναπληρώσει από τις περιφερειακές χώρες της ΕΕ, είναι κάτι που στο παρελθόν το έχει πράξει επιτυχημένα. Γιατί όχι και τώρα; Το αποτέλεσμα στην Ελλάδα θα είναι παραπέρα παραγωγική υποβάθμιση, ανεργία, χαμηλοί μισθοί και συντάξεις κ.λπ.

• Η Ελλάδα ακολούθησε μια άνευ όρων ταύτιση με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην ρωσοουκρανική σύγκρουση. Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το τίμημα αυτής της επιλογής για τη χώρα μας;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η Ελλάδα έχοντας μια σειρά ανοικτά μέτωπα με την Τουρκία επιβάλλεται να υιοθετεί μια αταλάντευτη στάση υπέρ του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, κάτι που δεν έκανε όταν από το 2014 παρίστανε την ανήξερη για τον ακήρυχτο πόλεμο στο Ντονμπάς. Το καθεστώς του Κιέβου επέβαλε εθνοκάθαρση στα ανατολικά της χώρας υπό την ανοχή της ΕΕ και των ΗΠΑ, αλλά και της Ελλάδας που εν τω μεταξύ απώλεσε τις ιστορικές σχέσεις που διατηρούσε με τον ελληνισμό της περιοχής. Η ταύτιση της Ελλάδας από το 2022 με τους Αμερικάνους, σε σημείο η ελληνική βουλή να δώσει λόγο ακόμη και σε νεοναζί του τάγματος Αζόφ, επέφερε εξασθένιση της διπλωματικής της θέσης που εξ ορισμού προβλέπει διατήρηση ανοικτών θυρών και διαύλων επικοινωνίας με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εξυπηρετώντας την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία με την αποστολή όπλων διαχειρίστηκε εν κρυπτώ και την ικανοποίηση πάγιων τουρκικών αιτημάτων όπως τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία θα βρει την Ελλάδα σε πολύ πιο δυσχερή διπλωματική θέση καθώς θα είναι με την πλευρά των ηττημένων και θα έχει μετατρέψει σε εχθρό της τη Ρωσία που γνωρίζει αρκετά για την πολύπλευρη και απαράδεκτη υποστήριξη που παρείχαμε προς την Ουκρανία.

• Παίρνετε μέρος στο 2ο συνέδριο για το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, τον ερχόμενο Νοέμβριο. Πείτε μας δυο λόγια για την συμμετοχή σας σε αυτό και για το περιεχόμενο της παρέμβαση σας.

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η συμμετοχή μου στο συνέδριο έχει ως σκοπό να συμβάλει σε έναν προβληματισμό για το αύριο της Ελλάδας. Θα επικεντρωθεί στα ενεργειακά. Είναι ένα θέμα στο οποίο αφιερώνω αρκετές σελίδες του βιβλίου μου, με αφορμή την διακοπή των ροών φυσικού αερίου από την Ρωσία προς την δυτική Ευρώπη και την υποκατάστασή τους από αμερικανικό υγροποιημένο σχιστολιθικό φυσικό αέριο.

Η παρέμβασή μου θα έχει ως αφετηρία την αναμενόμενη συμφωνία με την Chevron για ερευνητικές δραστηριότητες νότια της Κρήτης. Είναι μια συμφωνία δώρο στον Τραμπ που πολύ σύντομα θα αποδειχθεί επιβλαβής για τα άμεσα και μακροχρόνια συμφέροντα του ελληνικού λαού και της Ελλάδας.

πηγή: Λεωνίδας Βατικιώτης