Γιανης Βαρουφάκης / Διακαναλική: «Το μεγάλο διακύβευμα των εκλογών, ερημοποίηση ή ρήξη» (vid)

ΜέΡΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη, Γιάνης Βαρουφάκης, Διακαναλική,

Η Διακαναλική Συνέντευξη του Γιάνη Βαρουφάκη, επικεφαλής του "ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη" στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.

Εκλογές 2023 - Γιάνης Βαρουφάκης: Η χώρα χρειάζεται ρήξη και όχι εναλλαγή - Η διακαναλική συνέντευξη Τύπου του επικεφαλής του "ΜέΡΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη"

Οι νέοι άνθρωποι ήταν ο βασικός αποδέκτης της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος ανέπτυξε, συν τοις άλλοις, τους βασικούς άξονες του κυβερνητικού προγράμματος του "ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη".

Ταυτόχρονα, ο Γιάνης Βαρουφάκης εξαπέλυσε επίθεση κατά των κ.κ. Μητσοτάκη, Τσίπρα και Ανδρουλάκη, κυρίως κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Απέρριψε την κυβέρνηση ειδικού σκοπού ενώ έκανε και δύο -θετικές- αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου. Ξεκίνησε, αναλυτικώς, από την αναφορά του στη νεολαία, της οποίας «το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν».



«Κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης, φίλες και φίλοι, εκ μέρους του «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» ευχαριστώ που είστε εδώ ή που μας βλέπετε, ή ακούτε απ’ το σπίτι σας ή όπου αλλού βρίσκεστε.

Το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν.

Για τη νεολαία μας το μέλλον δεν έχει καμία σχέση με το μέλλον που ατένιζε η δική μας γενιά. Φρόντισαν γι’ αυτό τρόικα και ντόπιο κατεστημένο, μαζί με το πολιτικό προσωπικό της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε οι καλές σπουδές, ούτε η σκληρή δουλειά δεν εξασφαλίζουν τίποτα πια. Οι νέες κι οι νέοι έχουν όλο και λιγότερες ευκαιρίες απ’ όσες είχαμε εμείς. Ασφυκτιούν σε μια Ελλάδα που τους επιβάλει να διαλέξουν μεταξύ ενός απαξιωμένου, αυταρχικού κράτους που τους καταδυναστεύει – κι ενός ολιγαρχικού ιδιωτικού τομέα που τους τρομοκρατεί, την ώρα που τους λεηλατεί ζωές και όνειρα. Γι’ αυτό, τα νέα παιδιά μεταναστεύουν – ή αναγκάζονται να ζουν εδώ χωρίς όνειρα. Δεν νοιάζονται ποιος από εμάς θα είναι πρωθυπουργός. Νοιάζονται για ένα αξιοπρεπές μέλλον. Και, ευτυχώς, ξεσηκώνονται αυθόρμητα – ιδίως μετά τα Τέμπη.

Κι εδώ ερχόμαστε στο δια ταύτα: Το αξιοπρεπές μέλλον είναι αδύνατον σε μια χώρα όπου η Στυγνή Πραγματικότητα συγκρούεται τόσο βίαια με την Κυρίαρχη Προπαγάνδα – με το Επικρατούν Αφήγημα. Ενώ το κράτος μας είναι πιο πτωχευμένο από ποτέ, οι αγορές σπεύδουν να αγοράζουν τα χρέη του. Παράδοξο; Πως γίνεται αυτό όταν το πραγματικό εθνικό εισόδημά μας είναι 20% κάτω του επίπεδου του 2007 ενώ το δημόσιο χρέος είναι συν 49% σε σχέση με το 2007;

Πως γίνεται αυτό όταν από το 2019 η «Μητσοτάκης ΑΕ» έχει προσθέσει 50 δις χρέος στο κράτος χωρίς να έχει υπάρξει αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων; Πως δεν ξεσηκώνονται οι «αγορές» να πάρουν το κεφάλι του κ. Μητσοτάκη, όπως είχαν πάρει τα κεφάλια των κκ. Παπανδρέου και Σαμαρά, ιδίως όταν ο κ. Μητσοτάκης τολμά να μιλάει για πρωτογενές πλεόνασμα μερικών εκατομμυρίων για το 2022 την ώρα που μόνο τον περασμένο Δεκέμβρη, δανείστηκε 49 δις από τα ασφαλιστικά ταμεία κι άλλους φορείς του Δημοσίου για να προσποιηθεί ότι ισοσκέλισε τον κρατικό ισολογισμό; Πως θα τα επιστρέψει αυτά τα 49 δις στα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς να έχει δεινό πρόβλημα ρευστότητας; Γιατί δεν καίγεται καρφάκι στις «αγορές»;

Πώς γίνεται να μιλούν για επενδυτικές βαθμίδες και άλλα τέτοια ευτράπελα όταν μόνο το 2022 η χώρα ξόδευε 20 δις πιο πολλά για εισαγωγές απ’ ότι έβγαζε από τις εξαγωγές και τον τουρισμό της μαζί;

Να σας πω πως:

Οι «επενδυτές» που αγοράζουν ομόλογα του κράτους μας ξέρουν πολύ καλά ότι το κράτος μας είναι χρεοκοπημένο. Δεν τους νοιάζει όμως. Η ΕΚΤ τους κλείνει το μάτι λέγοντάς τους: Μην σας νοιάζει. Αγοράστε το ελληνικό κρατικό 10ετές ομόλογο, τσεπώστε το 4% επιτόκιο, που είναι 1,7% πάνω του γερμανικού, κι εμείς στη Φρανκφούρτη είμαστε εδώ να σας το καλύψουμε αν χρειαστεί. Γιατί λοιπόν να νοιάζει τον επενδυτή αν το κράτος μας είναι χρεοκοπημένο; Το αγοράζει, εισπράττει, και πίνει στην υγειά του ελληνικού κράτους και των κορόιδων πολιτών του.

Θα με ρωτήσετε, και πολύ σωστά: Γιατί η ΕΚΤ κρατά το κράτος μας σε μόνιμη πτώχευση αλλά παράλληλα το χρηματοδοτεί ώστε να συγκαλύπτεται αυτή η πτώχευση; Από αγάπη; Από αλληλεγγύη; Όχι βέβαια. Το κάνει υπό πολύ συγκεκριμένους όρους που σκοτώνουν τα όνειρα της νεολαίας μας, ρίχνουν στην κατάθλιψη τους γονείς τους, και στοιχειώνουν τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους.

Ποιοι είναι αυτοί οι όροι;

Πρώτος όρος: Να συνεχιστεί η αγοραπωλησία κόκκινων δανείων στο πλαίσιο του λεγόμενου ΗΡΑΚΛΗ. Να έρχονται τα αρπακτικά ταμεία, να αγοράζουν ένα δάνειο των 100 χιλιάδων προς 3 χιλιάδες, να σου βγάζουν το σπίτι στο σφυρί για 50 χιλιάδες κι έτσι να έχουν ένα καθαρό κέρδος 47 χιλιάδες τα οποία ευρώ, νόμιμα, τα βγάζουν στα Νησιά Κέιμαν.

Να ο πρώτος όρος της ΕΚΤ για να μετακυλίει το δημόσιο χρέος οδηγώντας το μνημονιακό προσωπικό και τους «επενδυτές» σε παροξυσμό χαράς που τα ομόλογά μας βαίνουν προς την θρυλική «επενδυτική βαθμίδα»: Η κυβέρνησή μας να συναινεί στην υφαρπαγή περί των 70 δις από τους μικρομεσαίους και τους μεροκαματιάρηδες, και βέβαια από τα παιδιά τους.

Όποια κυβέρνηση τολμήσει να καταργήσει τον φρικτό αυτόν ΗΡΑΚΛΗ, ή να ακυρώσει την δημόσια εγγύηση 23 ολόκληρων δις ως το ελάχιστο κέρδος των αρπακτικών, θα βρει απέναντί της την ΕΚΤ – που την επόμενη μέρα θα σπρώξει τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων (τα spreads, θυμάστε;) πιο ψηλά έως ότου η κυβέρνηση τρομοκρατηθεί και ενδώσει.

Ο δεύτερος όρος είναι η διατήρηση του αποικιακού Υπερταμείου. Συνειδητοποιείτε ότι είμαστε η μόνη χώρα στον πλανήτη με Υπερταμείο στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ – υπό τας διαταγάς της τρόικας – έχει βάλει όλη την δημόσια περιουσία να την διαχειρίζεται ΔΣ το οποίο ελέγχει η τρόικα; Ούτε η Ινδία επί Βρετανικής Αυτοκρατορίας δεν είχε εξευτελιστεί τόσο. Όποια κυβέρνηση τολμήσει να καταργήσει το Υπερταμείο, ή ακόμα και να μεταφέρει τις μετοχές ΕΥΔΑΠ-ΕΥΔΑΘ στο κράτος (όπως διέταξε, προς τιμήν του το Συμβούλιο της Επικρατείας) χωρίς την άδεια των δανειστών, θα απειληθεί από την ΕΚΤ με πτώση της τιμής των ομολόγων, αύξηση των spreads, χρηματοδοτική ασφυξία κλπ κλπ.

Ένας τρίτος όρος είναι να μην αγγίξουμε το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας, το κατ΄ ευφημισμόν Χρηματιστήριο Ενέργειας, το οποίο κι αυτό νομοθέτησε ο συνθηκολογημένος ΣΥΡΙΖΑ υπό τας διαταγάς της τρόικας. Όποια κυβέρνηση τολμήσει να καταργήσει αυτό τον καφενέ – όπου οι κκ. Μυτηλιναίος, Λάτσης, Περιστέρης, Βαρδινογιάννης, μαζί με το αρπακτικό Λονδρέζικο fund, την CVC, που αγόρασε τη μικρή ΔΕΗ, συναποφασίζουν το μέγεθος της ληστείας εις βάρος σας μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος – ναι, όποια κυβέρνηση τολμήσει να καταργήσει αυτόν το ολιγαρχικό καφενέ θα απειληθεί από την ΕΚΤ με πτώση της τιμής των ομολόγων, αύξηση των spreads, χρηματοδοτική ασφυξία κλπ κλπ.

Ένας τέταρτος όρος είναι η εξαφάνιση των συλλογικών συμβάσεων και η επέλαση των εταιρειών που νοικιάζουν εργαζόμενους σε εταιρείες, δημόσιες & ιδιωτικές, οι οποίες – ως αποτέλεσμα – «απελευθερώνονται» από την ανάγκη να προσλαμβάνουν οι ίδιες προσωπικό. Όποια κυβέρνηση τολμήσει να καταργήσει αυτές τις εταιρείες ενοικίασης εργαζόμενων, και να νομοθετήσει υποχρεωτικές συλλογικές συμβάσεις σε κάθε κλάδο, να είστε σίγουροι ότι – στα μουλωχτά – θα απειληθεί από την ΕΚΤ με πτώση της τιμής των ομολόγων, αύξηση των spreads, χρηματοδοτική ασφυξία κλπ κλπ.

Ένας πέμπτος όρος είναι οι εξωφρενικοί φόροι – ο 24% ΦΠΑ, οι 100% προπληρωμές φόρων για τους μικρομεσαίους, τα τέλη επιτηδεύματος, όλα αυτά που επιβάλεις σε μια χώρα αν θέλεις να την γονατίσεις. Όποια κυβέρνηση τολμήσει να μειώσει σημαντικά τον ΦΠΑ, το ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα, ή να καταργήσει τις οικτρές προπληρωμές για τους μικρομεσαίους, ναι, σωστά το μαντέψατε, θα απειληθεί από την ΕΚΤ με πτώση της τιμής των ομολόγων, αύξηση των spreads, χρηματοδοτική ασφυξία κλπ κλπ.

Για να το πω αλλιώς, η ΕΚΤ δεν είναι απλά η κεντρική μας τράπεζα. Είναι ο μεσάζων που, με όπλο το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, και το γεγονός ότι το 78% του συνολικού μας χρέους το χρωστάμε σε ξένους φορείς, εξασφαλίζει την μόνιμη, συστηματική, χυδαία λεηλασία εσάς και των παιδιών σας – όποιο κόμμα και να ψηφίζετε.

Αυτή τη ζοφερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας την παρουσιάζουν εκείνοι που αποσπούν από εσάς αμύθητα ποσοστά κέρδους ως το Νέο Ελληνικό Οικονομικό Θαύμα. Ναι, για εκείνους είναι θαύμα – δεν είναι θαύμα πως καταφέρνουν από την πτώχευση της πλειοψηφίας να βγάζουν τόσα κέρδη;

Για εσάς όμως, για το 80% των συμπολιτών μας – και ιδίως για τους νέους ανθρώπους μας – τα κέρδη τους είναι η ασφυξία μας, το ψαλίδισμα των ονείρων της νεολαίας, το τσουνάμι που σαρώνει τα πάντα και καθιστά την Ελλάδα χώρα που, ΧΩΡΙΣ την ΡΗΞΗ με αυτή την συστηματική, συστημική λεηλασία, ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει κανονική, βιώσιμη.

Ιδού λοιπόν το Μέγα Ερώτημα που καλούμαστε ως λαός να απαντήσουμε στις κάλπες της Κυριακής 21 Μαΐου:

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει κανονική, βιώσιμη και φιλική προς τη νέα γενιά χώρα λέγοντας ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ αυτά που απαιτεί η ΕΚΤ; Η Ελλάδα μπορεί να γίνει κανονική, βιώσιμη και φιλική προς τη νέα γενιά χώρα μέσα στο μνημονιακό πλαίσιο που, παρρεμπιπτόντως, δεν προβλέπεται από καμία Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – παρά μόνο από τις εξευτελιστικές, αποικιοκρατικές μνημονιακές δεσμεύσεις των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά-Τσίπρα-Μητσοτάκη;

Το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» υπάρχουμε επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι χωρίς ρήξη με αυτό το σιδηρόφρακτο μνημονιακό πλαίσιο, που ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν να αμφισβητήσουν, η Ελλάδα θα συνεχίσει να διώχνει τα παιδιά της, να πικραίνει τους μεγαλύτερους, να μετατρέπεται μέρα-με-τη-μέρα σ’ ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο, σε παράδεισο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και real estate, με τους ανθρώπους της αποκλεισμένους από τις ομορφιές της να πληρώνουν χαράτσια για τα πάντα, αντιμέτωποι με το φρικτό δίλημμα είτε να επιλέξουν την μετανάστευση είτε μια ζωή ως υπηρέτες και διασκεδαστές πλουσίων ξένων.

Τι σημαίνει όμως ρήξη στην πράξη; Σημαίνει νομοθέτηση, χωρίς πρότερη διαπραγμάτευση με κανέναν, του Προγράμματος 100 Ημερών του «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη». Πιο συγκεκριμένα:  

  1. Νομοθετούμε την ίδρυση δημόσιας εταιρείας διαχείρισης κόκκινων δανείων, που την ονομάζουμε «Οδυσσέα», με τον οποίο θα αντικαταστήσουμε τον «Ηρακλή» – είναι ο μόνος τρόπος πραγματικής προστασίας της βασικής κατοικίας, των μαγαζιών και της αγροτικής γης. Όποιος σας τάζει προστασία χωρίς κατάργηση του «Ηρακλή» σας περιπαίζει προεκλογικά.
  2. Νομοθετούμε πλαφόν στη λιανική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που δεν θα ξεπερνά κατά 5% το μέσο κόστος παραγωγής και διανομής του, κάτι που συνιστά ντε φάκτο κατάργηση του «Χρηματιστήριου Ενέργειας». Αμέσως μετά δρομολογούμε την επανασύσταση της Ενιαίας ΔΕΗ με τη μεγάλη διαφορά (σε σχέση με την παλαία ΔΕΗ) πως η διοίκηση θα διορίζεται από, και θα λογοδοτεί σε, Διαβουλευτικό Συμβούλιο αποτελούμενο από κληρωτούς (που θα έχουν την πλειοψηφία) και μια μειοψηφία διορισμένους από τη Βουλή ειδικούς και πολίτες.
  3. Νομοθετούμε την κατάργηση του αποικιακού «Υπερταμείου» & μετατρέπουμε τη δημόσια περιουσία στην κεφαλαιακή βάση, των νέων «δίδυμων» δημόσιων τραπεζών – τη Νέα Αναπτυξιακή και τη Νέα Αγροτική Τράπεζα.
  4. Εφαρμόζουμε το σχέδιο ελάφρυνσης των μικρομεσαίων από την φορομπηχτική φορολόγηση. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον ΦΠΑ, ο συντελεστής 24% θα κατέβει στο 15%, ο 13% στο 6%, τα βασικά είδη διαβίωσης στο 0%. Επί πλέον, θα καταργηθούν όλες οι προπληρωμές φόρων για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ενώ ο φορολογικός συντελεστής των μικρών θα πέσει το 10% και των μεσαίων μεγέθους (από 10 ως 500 εργαζόμενους) στο 20%. Όσο για τις μεγάλες επιχειρήσεις (άνω των 500 εργαζόμενων), ο συντελεστής φόρου θα ανέβει στο 30%.
  5. Νομοθετούμε την κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας για όλους του κλάδους και εισάγουμε συλλογικές συμβάσεις για κάθε κλάδο.
  6. Σχεδιάζουμε την παραγωγική αναδιάρθρωση και την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση της χώρας στην εξής βάση: Έμφαση στην εγχώρια παραγωγή τεχνολογιών πράσινης ενέργειας σε περιοχές που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση (π.χ. μπαταρίες υψηλής τεχνολογίας στην βιομηχανική περιοχή της Πάτρας και θαλάσσιων αλουμινένιων ανεμογεννητριών στην Μεγαλόπολη, τον Βόλο, την Πτολεμαΐδα) ενώ, παράλληλα, μετατρέπουμε την Β. Ελλάδα (από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη) σε κέντρο παραγωγής και διανομής πράσινου υδρογόνου, του ντίζελ του μέλλοντος.
  7. Ιδρύονται Νέοι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί με έμφαση στις τράπεζες γηγενών σπόρων, αντί για στείρους γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους Bayer-Monsanto, και στόχο την παράλληλη μείωση των ποσοτήτων και την θεαματική αύξηση των ποιοτήτων ώστε τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα να πουλιούνται τρεις φορές πιο ακριβά από τα Μαροκινά ή τα Ισπανικά στο Μόναχο, στο Παρίσι και στο Λονδίνο.
  8. Εισάγουμε θεσμικό πλαίσιο για Νέες Συνεταιριστικές Αυτοδιαχειριζόμενες Μεταποιητικές Εταιρείες, στο πρότυπο της ΒΙΟΜΕ, με τη διαφορά ότι το κράτος θα είναι αρωγός, όχι τραμπούκος που προσπαθεί να τις πνίξει.
  9. Διπλασιασμός των δαπανών για την δημόσια παιδεία και το ΕΣΥ εντός τετραετίας, με παράλληλη συρρίκνωση των ιδιωτικών δαπανών για παραπαιδεία και ιδιωτικές κλινικές
  10. Τέλος, νομοθετούμε το σύστημα «Δήμητρα».

Πρόκειται για το μέλλον των ψηφιακών συναλλαγών που στην Ελλάδα πρέπει να το φέρουμε όσον το δυνατόν πιο σύντομα ως ένα δημόσιο σύστημα δωρεάν ψηφιακών συναλλαγών σε ευρώ μεταξύ του δημοσίου και ιδιωτών, καθώς και ιδιωτών μεταξύ τους.

Το «Δήμητρα» οικοδομείται πάνω στο Taxisnet του Υπουργείου Οικονομικών το οποίο χρησιμοποιούμε όλοι, με κωδικούς πρόσβασης που ήδη έχουμε. Το μόνο που θα αλλάξει είναι ότι κάθε ΑΦΜ θα έχει κι έναν λογαριασμό από τον οποίο θα μπορείς να πληρώνεις και στον οποίο θα μπορείς να αποταμιεύεις – εάν θέλεις. Ως Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα Ηλεκτρονικών Συναλλαγών, το «Δήμητρα», δίνει ανάσες στην αγορά και τα νοικοκυριά με δύο τρόπους:

Πρώτον, καταναλωτές και επιχειρήσεις γλυτώνουν το χαράτσι των τραπεζών που σήμερα τους κοστίζουν οι ηλεκτρονικές συναλλαγές – και το οποίο φτάνει ετησίως το αστρονομικό ποσό των 2000 εκατομυρίων ευρώ, των 2 δις!

Δεύτερον, αποταμιεύσεις που μένουν στον λογαριασμό σου για έναν χρόνο θα αποσβένουν περισσότερους φόρους, κάτι που ισοδυναμεί με σημαντικό επιτόκιο καταθέσεων που παίρνει τη μορφή φορο-έκπτωσης.

Το γεγονός ότι το «Δήμητρα» δεν έχει καμία σχέση με τις τράπεζες, καθώς χτίζεται πάνω στο φορολογικό σύστημα, του δίνει κι άλλο ένα προτέρημα: Δεν είναι ευάλωτο σε τραπεζικές κρίσεις και δεν μπορεί να το «κλείσει» η ΕΚΤ. Άρα, μειώνει το κοινωνικό κόστος μιας τραπεζικής κρίσης, μιας νέας προσπάθειας της Φρανκφούρτης να εκβιάσει μια κυβέρνησή μας (όπως έκανε το 2015) και, ό μη γένοιτο, της μετάβασης σε εθνικό νόμισμα.

Αρπάζοντας την ευκαιρία για μαύρη προπαγάνδα, τα τρολς της Νέας Δημοκρατίας προέβαλαν αυτό το επί πλέον προτέρημα του «Δήμητρα» με κραυγές τύπου «Παίζει με τις καταθέσεις του λαού ο Βαρουφάκης!» ή «Πάλι σε Grexit μας πηγαίνει». Πρόκειται για γελοιότητα ανάλογη του να εγκαλείται Υπουργός Άμυνας ως πολεμοκάπηλος επειδή έχει σχέδιο σε περίπτωση εισβολής ξένου στρατού. Ή να κατηγορείται η Πυροσβεστική ότι «παίζει με τη φωτιά»!

Αυτό είναι το άμεσα εφαρμόσιμο, μετριοπαθές Πρόγραμμα 100 Ημερών του «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη». Είναι αναμφισβήτητα μετριοπαθές και λογικό. Τότε γιατί το ονομάζουμε Κυβερνητικό Πρόγραμμα Ρήξης; Είναι στη φύση της τρόικας ες & εξ να έρθει το ίδιο σε ρήξη με οποιοδήποτε κόμμα, σαν το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη», τολμά να προτείνει ένα μετριοπαθές, πατριωτικό, φιλολαϊκό, ορθολογικό κυβερνητικό πρόγραμμα όπως το δικό μας – ακόμα κι αν δεν συγκρούεται με καμμία από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.

Με άλλα λόγια, την ρήξη δεν την επιλέγουμε εμείς. Εμείς θα νομοθετήσουμε τα αυτονόητα, τα αναγκαία ώστε η Ελλάδα να γίνει βιώσιμη και η νεολαία μας να αποκτήσει ένα αξιοπρεπές μέλλον στη χώρα της. Απλά, το μνημονιακό τόξο θα χαρακτηρίσει αυτά τα αυτονόητα ρήξη και με την ΕΚΤ σύμμαχο θα αρχίσουν τις απειλές. Να πως θα προκύψει η ρήξη.

Για να το πω απλά: To αξιοπρεπές μέλλον απαιτεί ΡΗΞΗ με τον Ηρακλή, με το Χρηματιστήριο Ενέργειας, με το Υπερταμείο, με την υπερφορολόγηση των αδύναμων και τις φοροαπαλλαγές στους έχοντες – ΡΗΞΗ μ’ εκείνους που πλουτίζουν από το ζοφερό τώρα και κάνουν τα πάντα να μην αλλάξει τίποτα, όπως οι μαυραγορίτες της Κατοχής!

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΡΗΞΗ λοιπόν… ΓΙΑΤΙ, ναι, ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, συνοδοιπόροι,
συμπολίτες που μπορεί να μην σας έχουμε πείσει,

δεν ξέρω αν συμφωνείτε αλλά οι εκλογές αυτές θυμίζουν πολύ εκείνες του 2009.

Όπως το 2009, καμία συζήτηση δεν γίνεται από τα δύο μεγάλα κόμματα για το ναρκοπέδιο στο οποίο περπατάμε ως λαός, ως κράτος. Όπως το 2009, «θωρακισμένη η χώρα» λέει μια κυβέρνηση της ΝΔ, «λεφτά υπάρχουν» λέει η Αξιωματική Αντιπολίτευση της Κεντοαριστεράς. Η διαφορά σήμερα είναι ότι το μήλο της έριδός τους είναι ποιος από τους δύο, άντε τους τρεις, εφάρμοσε τα μνημόνια καλύτερα.

Και οι τρεις τους είναι συμμέτοχοι στο ψέμα ότι βγήκαμε από τα μνημόνια – τσακώνονται μόνο για το σε ποιον από τους τρεις χρωστάμε την έξοδο από τα μνημόνια που δεν έγινε ποτέ – την ώρα που, κι οι 3, χαρακτηρίζουν είτε ως καταστροφή είτε ως αυταπάτη τη ρήξη του 2015, που βέβαια δεν έγινε ποτέ. Και οι τρεις τους συγκαλύπτουν το ότι η χώρα μας, ο λαός μας, είναι βουτηγμένος πιο βαθιά στα μνημόνια από ποτέ. Έτσι λοιπόν πορεύονται προς τις εκλογές υποσχόμενοι πράγματα που είναι αδύνατον να γίνουν χωρίς την ρήξη την οποία όμως έχουν δεσμευτεί ότι ΔΕΝ θα κάνουν!

Παραδείγματος χάριν, υπόσχονται προστασία της κύριας κατοικίας χωρίς κατάργηση του «Ηρακλή», κάτι αντίστοιχο του και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Υπόσχονται προστασία από το καρτέλ της ενέργειας μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της μικρής ΔΕΗ, κάτι που δεν γίνεται, αλλά και που να γίνει δεν θα αλλάξει τον συσχετισμό των ολιγαρχικών επιχειρηματικών δυνάμεων μέσα στο ψευτο-Χρηματιστήριο Ενέργειας.

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες δηλαδή, άλλη μια φορά. Στο μεταξύ, οι μέτοχοι της «Μητσοτάκης ΑΕ», αν και θα ήθελαν την εκλογική νίκη του Διευθύνοντα Συμβούλου της, ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Για τους ολιγάρχες που κινούν τα νήματα της «Μητσοτάκης ΑΕ», το ζητούμενο είναι, μετεκλογικά, μετά τις δεύτερες εκλογές αν χρειαστούν, όπως το 2011 με την κυβέρνηση Παπαδήμου, το πως θα συρραφτεί μια κάποια συγκυβέρνηση που, είτε με «φιλελεύθερο» είτε με «σοσιαλδημοκρατικό» είτε με «προοδευτικό» πρόσημο, θα αφήσει ήσυχο τον «Ηρακλή», το «Υπερταμείο», το Χρηματιστήριο Ενέργειας, όλες αυτές τις χήνες που γεννούν χρυσά αυγά για τους ολιγάρχες μας. Σύντομα δε αυτή η όποια συγκυβέρνηση θα βρεθεί «εμβρόντητη» μπροστά στο δημοσιονομικό αδιέξοδο, θα στραφεί και πάλι στα λαϊκά στρώματα τα οποία θα φορτώσει με νέα βάρη την ώρα που θα τους λοιδορεί λέγοντάς τους: Μαζί τα φάγαμε!

Αντιστρέφοντας τη φράση του Μαρξ, οι τακτικές του Μνημονιακού Τόξου που ξεκίνησαν ως φάρσα το 2010 θα επαναληφθούν ως τραγωδία. Εμείς, το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» είμαστε εδώ, και θα μπούμε ενισχυμένοι στη Βουλή, για να τους ανατρέψουμε αυτό το σχέδιο, για να αποσοβήσουμε αυτή την τραγωδία.

Κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι του τύπου,
θα ήθελα τώρα να απευθυνθώ ειδικά σε εσάς.

Η 107η θέση στην διεθνή κατάταξη χωρών ως προς την ελευθερία του τύπου δεν τιμά το χώρο σας, δεν τιμά την Δημοκρατία μας. Είναι ζήτημα που αγγίζει την καρδιά της Δημοκρατίας ενός τόπου.

Πάρτε το παράδειγμα του πρόσφατου debate. Πέραν του ασφυκτικού πλαισίου, για το οποίο ευθύνονται τα δύο μεγάλα κόμματα, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο εξής ανησυχητικό:

Στην θεματική για την οικονομία, ούτε μία από τις έξι ερωτήσεις των δημοσιογράφων δεν έθιξε το γιγάντιο δημόσιο χρέος ή την πώληση των κόκκινων δανείων που θα βγάλουν έως και 70 δις από τη χώρα.

Στην θεματική για την εξωτερική πολιτική, ούτε μία από τις έξι ερωτήσεις δεν έθιξε τον μονιμοποιημένο πόλεμο στη γειτονιά μας, στον οποίο μάλιστα συμμετέχουμε ουσιαστικά μέσω της χρήσης της Αλεξανδρούπολης.

Στην θεματική για τους θεσμούς, ούτε μία από τις έξι ερωτήσεις δεν έθιξε την κατάντια της δημοσιογραφίας – την 107η θέση στην οποία αναφέρθηκα – για να μην αναφερθώ στην πραξικοπηματική απόφαση του κ. Μαρινάκη να απαγορεύσει στους δημοσιογράφους του συγκροτήματός του να καλούν στελέχη του «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» στα κανάλια του ή, ακόμα, να δημοσιευτεί στα ΝΕΑ συνέντευξη που καλός σας συνάδελφος μου είχε ήδη πάρει – ή την τραγελαφική περίπτωση ο κ. Αλαφούζος να μηνύει τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο για κάτι που είπε από το βήμα της Βουλής κι αυτή η πολιτική είδηση μεγατόνων να μην αναφέρεται καν στα δελτία του καναλιού του κ. Αλαφούζου, ή και κανενός άλλου καναλιού ιδιοκτησίας άλλου ολιγάρχη, της ΕΡΤ, οποιουδήποτε!

Στην θεματική για το περιβάλλον και την πράσινη ενέργεια, ούτε μία από τις έξι ερωτήσεις δεν έθιξε το Χρηματιστήριο Ενέργειας, το σκάνδαλο με τις τεράστιες ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές, την απολιγνιτοποίηση ή το πράσινο υδρογόνο.

Τέλος, στην θεματική για τη Νέα Γενιά, ούτε μία από τις έξι ερωτήσεις δεν έθιξε τις κινητοποιήσεις της Γενιάς των Τεμπών, που αμφισβήτησε για πρώτη φόρα την ιδιωτικομανία τρόικας και «Μητσοτάκης ΑΕ».

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτές οι επιλογές των 6 δημοσιογράφων αντανακλούν πιστά το χάσμα που χωρίζει αυτά που «παίζουν» στα συστημικά μέσα και τα πραγματικά ζητήματα που καίνε τόσο την οικονομία όσο και την κοινωνία.

Για εμάς, το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» ο αποκλεισμός από τον κ. Μαρινάκη ή η μήνυση του κ. Αλαφούζου, είναι μετάλλιο τιμής. Αυτό που μας πονά, είναι το τι σημαίνει αυτή η εικόνα των μέσων για εσάς τους δημοσιογράφους, για την λαβωμένη Δημοκρατίας μας – καταλήγοντας πως δεν είναι καθόλου περίεργο που η δημοσιογραφία μας θεωρείται από τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα ως μια από την λιγότερο ελεύθερες στον κόσμο.

Έτσι είναι όμως όταν σε μια χώρα κάνουν κουμάντο μια χούφτα ολιγάρχες που ελέγχουν από την παραγωγή και διανομή ενέργειας, τους αυτοκινητόδρομους, όλα τα νέα νοσοκομεία, σχολειά, λογιών-λογιών υποδομές μέσω ΣΔΙΤ, μέχρι και το κάθε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας, την κάθε μεγάλη εφημερίδα.

Κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι του τύπου,

φαντάζομαι ότι, όπως συμβαίνει εδώ και μήνες, εύλογα από τη μεριά σας, θα θέλετε άλλη μια φορά να με ρωτήσετε περί πιθανής συμμετοχής του «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» σε κάποιου είδους «προοδευτική» συγκυβέρνηση.

Επειδή οι λέξεις κακοποιούνται άσχημα στον πολιτικό στίβο, επιτρέψτε μου να αρχίσω με τον δικό μας ορισμό του τι σημαίνει «πρόοδος», τι σημαίνει «προοδευτική πορεία»: Για εμάς η ανθρωπότητα, η χώρα, προοδεύει όταν η εξουσία περνά από τους λίγους στους πολλούς, από τους έχοντες στους μη έχοντες – κάτι που, βέβαια, απαιτεί όχι απλά ένα τυπικό δικαίωμα στο εκλέγειν αλλά μεταφορά οικονομικής ισχύος από τους λίγους στους πολλούς – όχι επιδομάτων στο πλαίσιο της φιλανθρωπίας ή της εξαγοράς ψήφων.

Με άλλα λόγια, μια προοδευτική διακυβέρνηση πρέπει να έρθει σε ρήξη με την ολιγαρχία – αλλιώς είναι εξ ορισμού φιλο-ολιγαρχική. Μια τέτοια ρήξη απαιτεί δύο πράγματα: Πρώτον, ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ρήξης που για να εκπονηθεί, σφυρηλατηθεί από κοινού και να συμφωνηθεί έστω και επί της αρχής, χρειάζεται μήνες πολλούς. Και, δεύτερον, απαιτεί ένα κοινό μέτωπο της βάσης των κομμάτων που θα απαρτίσουν μια τέτοια προοδευτική κυβέρνηση, η οποία θα έχει ανάγκη αυτό το κοινό μέτωπο τις δύσκολες στιγμές της σύγκρουσης με την ολιγαρχία – ένα μέτωπο που θέλει χρόνο να συγκροτηθεί.

Αυτό ακριβώς προτείνει το ΜέΡΑ25 στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων δυο χρόνια τώρα. Δυο χρόνια εισπράττουμε είτε σχόλια τύπου «να δούμε πρώτα αν θα μπείτε στη Βουλή» είτε – όταν αποδέχθηκαν πλέον πως θα είμαστε στη Βουλή – «ελάτε μετά την Κυριακή των εκλογών». Αυτές τους οι απαντήσεις σημαίνουν ένα πράγμα: Δεν θέλουν ούτε ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία ούτε κοινό μέτωπο που θα στήριζε μια κοινή κυβέρνηση ρήξης με την ολιγαρχία. Γιατί; Επειδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει, από καιρό, επιλέξει να μην προβεί σε καμία ρήξη με την ολιγαρχία.

Άκουσα τον κ. Τσίπρα στην δική του διακαναλική συνέντευξη να λέει: «Ο κ. Βαρουφάκης αυτοεξαιρέθηκε από το προσκλητήριο των προοδευτικών δυνάμεων.» Επιτρέψτε μου να τον διορθώσω: «Το ΜέΡΑ25-Συμαχία για τη Ρήξη αυτοεξαιρέθηκε από την νομή υπουργείων που οργανώνει ο κ. Τσίπρας σε εκείνους θέλουν να συγκυβερνήσουν με προοδευτικό προσωπείο ελέω της ολιγαρχίας.»

Αυτό έλειπε να μην αυτό-εξαιρεθούμε από ένα τέτοιο αλισβερίσι. Αυτό έλειπε να δεχθούμε αυτό που μας προτείνει: Να δεσμευτούμε απέναντι στους ψηφοφόρους για συγκεκριμένες τομές και ρήξεις, να πάρουμε την ψήφο τους για αυτές και, κατόπιν, να κάνουμε τον κ. Τσίπρα πρωθυπουργό ώστε να μην γίνουν ποτέ οι τομές κι οι ρήξεις για τις οποίες δεσμευτήκαμε.

Εν κατακλείδι, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ζητά από εμάς ψήφους που του λείπουν για να κυβερνήσει με την ανοχή της ολιγαρχίας. Δεν θα τις έχει. Τελεία και παύλα.

Συμπολίτες, κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, συνοδοιπόροι και κριτικά ιστάμενοι,

Το εκλογικό αποτέλεσμα στο οποίο στοχεύει το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» είναι εκείνο που αποκαθηλώνει την «Μητσοτάκης ΑΕ» αλλά, παράλληλα, εμποδίζει μια κυβέρνηση με «προοδευτικό» προσωπείο να συνεχίσει την εφαρμογή των ολιγαρχικών πολιτικών των μετόχων της «Μητσοτάκης ΑΕ». Για να φύγει ο υπαρκτός Μητσοτακισμός – αυτή η ανίερη συμμαχία Ακροκεντρώων (που δεν είδαν ένα καρτέλ που να μην τους αρέσει) και Ακροδεξιών (που θεωρούν ότι η ασφάλεια της χώρας απαιτεί πνιγμούς μεταναστών στο Αιγαίο) απαιτείται ΡΗΞΗ, όχι ΕΝΑΛΛΑΓΗ.

Με εργαλείο το συνεκτικό, πλούσιο, καλά δουλεμένο, άμεσα εφαρμόσιμο κυβερνητικό πρόγραμμά μας, στοχεύουμε σε ένα αποτέλεσμα που θα αποτελέσει εφαλτήριο για την προοπτική που ενέπνευσε το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» μιας Νέας Μεγάλης Αγωνιστικής Αριστεράς που, σύντομα, θα διεκδικήσει την εξουσία ώστε να την αποδώσει στην πλειοψηφία την οποία λεηλατούν η ολιγαρχία και το μεγάλο κεφάλαιο με την αρωγή των τριών μνημονιακών κομμάτων που υποδύονται ιδεολογίες (Φιλελευθερισμό, Σοσιαλδημοκρατία, Αριστερά) τις οποίες έχουν απεμπολήσει καιρό τώρα.

Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να σταθώ στους λιβέλους, στις διαστρεβλώσεις, στη δαιμονοποίηση, στους χυδαίους αποκλεισμούς, στην κατάμαυρη προπαγάνδα που έχουν επιστρατευτεί εναντίον μας από διάφορες μεριές. Θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους στην παράταξή μας που δεν πτοηθήκατε, δεν φοβηθήκατε, και δεν χάσατε το χαμόγελό σας ούτε μια στιγμή. Την μεγάλη ανταμοιβή θα σας την δώσει, θα μας την δώσει, το αποτέλεσμα της κάλπης. Εκεί που μιλά, έστω και μια φορά στα τόσα, ο λαός μας.

  • Λάμπρος Παναγιώτου – ΕΡΤ: Καλό μεσημέρι! Πάνω απ’ όλα θα ήθελα να μου πείτε, να κάνω ένα σχόλιο γι αυτό που είπατε για την κατάντια της δημοσιογραφίας, δεν αγγίξατε όμως το κομμάτι το πολιτικό και τα πολιτικά κόμματα τα οποία λειτουργούν πολλές φορές ανελεύθερα, όταν κάποιος παρεκκλίνει της πορείας του τον διαγράφουν, διαγραφές είχατε και στο κόμμα σας. Είπατε ότι όλα μπορούν να είναι αλλιώς -βλέπω και το πρόγραμμά σας και καλή επιτυχία σας εύχομαι, εννοείται χωρίς κυβέρνηση Μητσοτάκη φυσικά, αλλά δεν θα δώσετε τις ψήφους στον Αλέξη Τσίπρα. Άρα, λοιπόν, όλα θα είναι ίδια. Και ένα τελευταίο σχόλιο αν μπορείτε να μου πείτε για την κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Σας ευχαριστώ πολύ.
Γ. Βαρουφάκης: Πρώτον, θα πρέπει να διαφωνήσω μαζί σας κάθετα για τις διαγραφές μας. Εμείς ξέρετε ήμασταν το μόνο κόμμα το οποίο στο καταστατικό μας προβλέπουμε διαφωνίες, διαφωνίες που όμως δεν συγκρούονται με τις βασικές αρχές του Μανιφέστου μας. Έχουμε πολλές φορές και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή συνοδοιπόρους – συντρόφους που έχουν διαφοροποιηθεί από τη γραμμή του κόμματος, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Οι διαγραφές, που είπατε, έπρεπε να έχουν γίνει πριν μπουν αυτοί οι άνθρωποι στο κόμμα, γιατί συγκρούστηκαν με βασικές αρχές. Κι εσείς στην ΕΣΗΕΑ έχετε διαγράψει ανθρώπους, και καλά έχετε κάνει. Παρακαλώ, λοιπόν, καμιά σύγκριση του αισχρού δημοσιογραφικού κατεστημένου με τον τρόπο με τον οποίο δημοκρατικά και με ανοικτότητα και καθαρότητα λειτουργεί το ΜέΡΑ25.

Όσον αφορά αυτό που είπατε ότι όλα μπορούν να γίνουν αλλιώς. Κοιτάξτε από τα μαθηματικά γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αναγκαίες και ικανές συνθήκες. Ναι, είναι αλήθεια ότι αναγκαία συνθήκη για να είναι όλα αλλιώς είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι ικανή συνθήκη, δεν αρκεί. Γιατί και ο κ. Παπανδρέου που υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο και μας έβαλε χειροπόδαρα στη φυλακή του χρέους έφυγε και ήρθε ο κ. Παπαδήμος. Έφυγε ο κ. Παπαδήμος και ο κ. Σαμαράς και βουλιάζαμε όλο και πιο βαθιά σε αυτό το ίδιο και το ίδιο μαγκανοπήγαδο των μνημονίων.

Εμείς, και νομίζω ότι ήμουνα ξεκάθαρος σε αυτό, κατεγράψαμε τις μαύρες τρύπες που κρατούν την ελληνική κοινωνία και ιδίως τη νεολαία κάτω και δεν επιτρέπουν τίποτα να είναι αλλιώς, όχι όλα. Έθεσα το χρηματιστήριο ενέργειας, τη φορολογία, τον Ηρακλή, το Υπερταμείο, την έλλειψη πίστης για τους μικρομεσαίους, όλα αυτά. Αν αυτά δεν αλλάξουν, τίποτα δεν θα είναι αλλιώς, αν απλά φύγει ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας, δεν θα αλλάξει τίποτα. Ποιος νομοθέτησε το χρηματιστήριο ενέργειας; Ποιος νομοθέτησε το Υπερταμείο; Εμείς δεν είμαστε της θεωρίας ότι όλοι είναι ίδιοι. Εμείς τι κάνουμε; Επιστημονικά και αναλυτικά καταγράφουμε ποια είναι εκείνα τα οποία κρατάνε τη χώρα πίσω. Και τα κατέγραψα. Να μην σας τα επαναλάβω και σας κουράσω, και λέμε ποιοι. Θέλετε να έρθουμε μαζί να τα αλλάξουμε αυτά μαζί; Όποιοι δε θέλετε απλά πρεσβεύετε την εναλλαγή και όχι τη ρήξη με αυτά που στέλνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό και καθιστούν τη χώρα μη βιώσιμη.

Όσον αφορά στον ειδικό σκοπό, η ελληνική κοινωνία έχει απορρίψει μετά βδελυγμίας την ιδέα κυβέρνησης ειδικού σκοπού από το βρώμικο 1989, όταν κόμματα που δεν είχαν τίποτα κοινό μεταξύ τους βρέθηκαν σε μια κυβέρνηση με στόχο τη δίωξη του Ανδρέα Παπανδρέου. Τέτοια κυβέρνηση μακριά από εμάς.

  • Κώστας Παπαγιάννης – εφημερίδα Η Αυγή: Ήθελα να ρωτήσω από τη στιγμή που, όπως φάνηκε καθαρά και σήμερα αυτοεξαιρείστε από το προοδευτικό μέτωπο και την προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης, πώς απαντάτε στους προοδευτικούς πολίτες οι οποίοι συμπαθούν το κόμμα, τις ιδέες του, αυτά που λέτε και το πρόγραμμα που μας έχετε μοιράσει, αλλά αισθάνονται ότι άμα ψηφίσουν το ΜέΡΑ25 υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να μη φύγει και άρα βάζουν αυτό ως πρώτη προτεραιότητα. Πως απευθύνεστε σε αυτούς τους ανθρώπους και τι τους λέτε για να τους πείσετε να σας ψηφίσουν;
Γ. Βαρουφάκης: Επειδή σέβομαι την Αυγή, την αγαπάω την Αυγή, γιατί τόσες δεκαετίες τη διαβάζαμε κι ας διαφωνούσαμε, θα σας μιλήσω συντροφικά και φιλικά. Εάν το αξίωμα στο οποίο βασίζεται το ερώτημά σας ήταν σωστό θα συμφωνούσα μαζί σας, είναι βαθιά εσφαλμένο. Ποιο είναι το αξίωμα που είναι φυτευμένο το θεμέλιο του ερωτήματός σας; Ότι μια κυβέρνηση Τσίπρα και Ανδρουλάκη θα ήταν προοδευτική. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τον ορισμό της προόδου που πάντα είχαμε στην Αριστερά και ήταν και ένας ορισμός που ήταν κομμάτι της πολιτιστικής και ιδεολογικής κληρονομιάς της Αυγής – δεν ξέρω εσείς είστε ίσως νέος και την έχετε ξεχάσει, γιατί ζείτε στα μνημονιακά χρόνια στους διαδρόμους της Αυγής – είναι ότι η πρόοδος σημαίνει ρήξη με την ολιγαρχία. Ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει ότι δεν θα το κάνει. Ο κ. Ανδρουλάκης είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ολιγαρχίας. Άρα το ερώτημά σας βασίζεται σε ένα σαθρό θεμέλιο και καταρρέει χωρίς να χρειαστεί απάντηση.

  • Νίκος Παπαδημητρίου – Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: Θα επιμείνω λιγάκι στο θέμα του προγράμματος και των συνεργασιών. Ο πολιτικός φορέας του οποίου ηγείστε, κ. Βαρουφάκη, έχει συντάξει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα με συγκεκριμένες θέσεις, ακούσαμε να τις αναπτύσσετε πριν λίγο. Έχετε πει άλλωστε και εσείς ότι κάθε κόμμα που διεκδικεί την ψήφο του λαού τη διεκδικεί ακριβώς για να κυβερνήσει. Από τη στιγμή, όμως, που όπως προέκυψε και από την εισαγωγική σας ομιλία, οι γέφυρες με τα άλλα κόμματα είναι κομμένες τόσο στις πρώτες όσο και στις δεύτερες εκλογές, όπως έχετε πει, τότε ποιο ακριβώς το νόημα αυτού του κυβερνητικού προγράμματος; Και θέλω να ρωτήσω και κάτι διευκρινιστικά για το σχέδιο Δήμητρα, υπάρχει πρόβλεψη για απόσβεση φόρων σε όσους το χρησιμοποιήσουν που ισοδυναμεί με de facto επιτόκιο 8% όπως είπατε. Είναι αντιληπτό ότι από το μέγεθος των συναλλαγών που θα γίνονται μέσω του Δήμητρα συναρτώνται όλα, έχετε όμως κάποια εκτίμηση για τα οικονομικά μεγέθη αυτού του επιτοκίου; Από πού θα λείψουν τα φορολογικά έσοδα τα οποία αντιστοιχούν στο σχέδιο Δήμητρα;
Γ. Βαρουφάκης: Σας ευχαριστώ για το ερώτημά σας. Το κυβερνητικό πρόγραμμα είναι η απάντηση στον πολίτη που θέτει το ερώτημα, αν κυβερνούσες τι θα είχες κάνει αντί αυτού που κάνουν οι κυβερνώντες. Αν δεν μπορείς να απαντήσεις σε αυτό, και μόνο μέσα από ένα συμπαγές συνεκτικό κυβερνητικό πρόγραμμα θα το απαντήσεις, δεν έχεις δικαίωμα να ζητάς την ψήφο του λαού. Να σας το πω λίγο διαφορετικά. Αν το κυβερνητικό μας πρόγραμμα ήταν συμβατό με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, κάποιου κόμματος, το τελευταίο πράγμα που θα κάναμε ξέρετε ποιο θα ήταν; Να ιδρύσουμε το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη. Εμείς δεν είμαστε σεχταριστές εάν πιστεύαμε κάποιοι από εμάς, βλέπω εδώ συντρόφους από το ’15. Δε φύγαμε από το ΣΥΡΙΖΑ ελαφρά τη καρδία, δε θέλαμε να γίνουμε χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη. Ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι να είμαστε σε ένα κόμμα με το οποίο θα βλέπαμε ότι η χώρα θα μπορούσε να είναι βιώσιμη και τα παιδιά μας να μη φύγουν, στο πλαίσιο ενός κοινά αποδεκτού προγράμματος εντός ενός μεγάλου ΣΥΡΙΖΑ. Κρίναμε ότι αυτό δεν γίνεται, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενταχθεί πλήρως στο πρόγραμμα των μνημονίων, πλήρως, με κάποιες μικρές περιφερειακές αλλαγές σαν τη διαφορά που έχει η pepsi cola με την coca cola, αλλά καμία σχέση με χυμό πορτοκάλι. Και καταθέτουμε το πρόγραμμά μας. Ξέρετε κάθε μεγάλο κόμμα, κάθε μεγάλη παράταξη ξεκίνησε ως μικρή. Στόχος μας δεν είναι μείνουμε στο 3, 4, 5, 6%. Στόχος μας είναι να κυβερνήσουμε. Το ότι εμείς δεν είμαστε φιλόδοξοι για την εξουσία σαν άτομα, αυτό είναι ένα ατού. Γιατί τι λέμε; Λέμε αυτό που πιστεύουμε και πιστεύουμε αυτό που λέμε και προσπαθούμε να κάνουμε σοβαρή δουλειά στο να απαντάμε σε όλα τα ερωτήματά σας.

Κοιτάξτε, κάθε μακροοικονομικό μοντέλο βασίζεται σε κάποιες παραδοχές. Φαντάζομαι το ερώτημά σας είναι αν έχουμε μακροοικονομικό μοντέλο το οποίο να διασυνδέει τη μεταβλητή του εν δυνάμει επιτοκίου που έρχεται με τη μορφή φοροέκπτωσης με άλλες μεταβλητές, όπως για παράδειγμα ποια θα είναι η αύξηση των εισοδημάτων που θα επιφέρει η μείωση των χαρατσιών του 2 δισεκατομμυρίων. Η μεγαλύτερη ρευστότητα που θα δημιουργηθεί από το Δήμητρα, πόσο θα αυξήσει την παραγωγή; Και ποιο κομμάτι αυτό της παραγωγής θα κατατίθεται στο Δήμητρα, ποιο κομμάτι θα κατατίθεται στην Εθνική Τράπεζα, στην Eurobank κτλ.; Αυτό το μοντέλο υπάρχει. Δεν είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει στις πλατείες, αλλά πολύ θα θέλαμε να κάνουμε μια ημερίδα και να έρθετε να σας παρουσιάσουμε το οικονομετρικό μοντέλο, το δυναμικό μοντέλο, το οποίο έχει κατατεθεί σε διεθνή συνέδρια, έχει συζητηθεί από τους Financial Times. Μπορώ να σας παραπέμψω σε άρθρο του Financial Times που το χαρακτηρίζει μια πολύ καλή ιδέα. Είχε κατατεθεί, μάλιστα, κι αυτό ίσως είναι είδηση, για όσους δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο μου «Ανίκητοι Ηττημένοι», το είχα καταθέσει στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το 2014 και μάλιστα και σε ένα υπουργικό συμβούλιο όπου πήρε πάρα πολλά εύσημα όταν το παρουσίασα, εκείνες τις μέρες τις δύσκολες του 2015.

Σε δευτερη ερώτηση του Νίκου Παπαδημητρίου, του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, για το αν επιμένει στην απάντηση του στο ντιμπέιτ για το τι θα έκανε σε περίπτωση που ήταν πρωθυπουργός και βραχονησίδα της χώρας γινόταν στόχος επιθετικής ενέργειας από την Τουρκία, ο Γ. Βαρουφάκης επέμεινε στη συνεργασία με τα Γενικά Επιτελεία αφενός, τις διπλωματικές επαφές αφετέρου. Σε αυτό το τελευταίο υποστήριξε ότι θα κράδαινε την απειλή αποχώρησης από το ΝΑΤΟ και ακύρωσης διμερών αμυντικών συμφωνιών, για να καταλήξει: “Το γεγονός ότι δεν είμαστε yes men και δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις μαζί με ξένες κυβερνήσεις, αυξάνει την αποτελεσματικότητα αυτών των τηλεφωνημάτων. Γιατί, όπως μας δίδαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον yes man δεν τον σέβεται κανένας».

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου