Φυγή προς τα ΕΜΠΡΟΣ !

   Έξοδος από την «κρίση» με μοχλό τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές  
γράφει ο Σπύρος Γκανής

Η «βουβή» οργή και ο θυμός των πολιτών πρέπει να εκφραστεί στις Αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη δίνοντας μονοψήφιο πανελλαδικό ποσοστό στο ΠΑΣΟΚ και τους συνοδοιπόρους του (ΛΑ.Ο.Σ., Ντόρα, Δημοκρατική Αριστερά κ.α.), αυτό θα είναι μια άμεση καταδίκη της πολιτικής του μνημονίου ενώ παράλληλα θα δρομολογηθούν πολιτικές εξελίξεις που θα αναδείξουν εναλλακτικές ρεαλιστικές πολιτικές εξόδου από την κρίση με την συναίνεση και συμμετοχή του λαού.

Μια εικονική πραγματικότητα για την Ελλάδα καλιεργούν την τελευταία περίοδο συστημικοί μηχανισμοί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να ... εισπράττουν καθημερινά επαίνους και ευμενή σχόλια από κορυφαίους συστημικούς παράγοντες - αρχηγούς κρατών, τραπεζίτες και άλλους διεθνείς κερδοσκόπους - για δήθεν θεαματικές επιδώσεις στην διάσωση της ελληνικής οικονομίας και τα παπαγαλάκια τους στα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ να ... θριαμβολογούν για μια τάχα ... ανάκαμψη της οικονομίας (!) και γρήγορη έξοδο από την κρίση το 2011-2013 (!).
Οι μηχανισμοί της υπό εκκόλαψη "Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης" έχουν επιδοθεί σε τιτάνιο αγώνα προκειμένου να στηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση, τον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά και το ... πειραματόζωο-Ελλάδα.
Παράλληλος στόχος τους να διαμορφωθεί ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και ελπίδας προκειμένου να αμβλυνθεί το αντικυβερνητικό κλίμα εν όψει των Αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοέμβρη οι οποίες θα είναι δημοψήφισμα για την κυβέρνηση και τις επιλογές της στην οικονομία (ΔΝΤ, τρόικα κλπ)
Η σκληρή, αντικειμενική πραγματικότητα όμως έρχεται να διαψεύσει όλους αυτούς τους κύκλους και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ. Η ελληνική κοινωνία και οικονομία βιώνουν τις συνέπειες μιας κατοχικής διακυβέρνησης η οποία ετσιθελικά εφαρμόζει την πλέον βάρβαρη, νεοφιλελεύθερη, αντιαναπτυξιακή-εισπρακτική οικονομική πολιτική που μόνο στόχο έχει την εξυπηρέτηση των ... δανειστών μας των διεθνών τοκογλυφικών κυκλωμάτων (ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.α.), αδιαφορώντας για την διόγκωση των αρνητικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας όπως την ύφεση που αγγίζει το 6%, τον πληθωρισμό στο 5% και την πραγματική ανεργία που εκτοξεύτηκε στο 20% του ενεργού πληθυσμού.
Παράλληλα η κυβέρνηση στο παρασκήνιο προετοιμάζει ένα νέο, 3ο μνημόνιο με επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε διάρκεια (5 ή 7 έτη) με ταυτόχρονη την περαιτέρω τοκοχρεολυτική επιβάρυνση της πολύπαθης ελληνικής οικονομίας. Συνταγές όλες που κατά κοινή ομολογία κρίνονται μεν ως λανθασμένες αλλά πεισματικά (!) τηρούνται και εφαρμόζονται από το ΔΝΤ και την κυβέρνηση (!).

Η Κρίση έγινε … ευκαιρία της «Παγκόσμιας Διακυβέρνησης».

Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι τα οικονομικά μέτρα και οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν αποπνέουν μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας.
Τα μέτρα που αποφασίζονται και εφαρμόζονται δεν επιδιώκουν την έξοδο από την κρίση αλλά την παγιοποίηση της κρίσης, με μοχλό την απειλή πτώχευσης επιδιώκεται – και σε μεγάλο βαθμό έχει επιτευχθεί - η φτωχοποίηση των μαζών, η αποδόμηση του κράτους πρόνοιας, η αποδιοργάνωση του εθνικού ιστού των επαγγελματιών και τέλος ο αφανισμός της εθνικής επιχειρηματικότητας.

To το ερώτημα που μπαίνει επιτακτικά είναι: Γιατί εφαρμόζονται αυτά τα μέτρα;

Η απάντηση είναι μία, η οικονομική αυτή κρίση δεν δημιουργήθηκε για να φύγει, οι συνθήκες κρίσης θα παραμείνουν.
Κοντολογίς, η κρίση αυτή εκπονήθηκε, σχεδιάστηκε, εφαρμόστηκε και συντηρείτε για να μείνει στην Ελλάδα και να μεταλαμπαδεύσει στη υπόλοιπη Ευρώπη, στον κόσμο, τον πλανήτη. Αυτή είναι, θα είναι, η «Παγκόσμια Δημοκρατική Διακυβέρνηση», η οποία με αιχμή του δόρατος το ΔΝΤ, τα τραπεζικά λόμπι και τις όποιες ... τρόικες θα επεμβαίνει δικτατορικά και με αντισυνταγματικές και παράνομες αποφάσεις και ρυθμίσεις θα ορίζει τις τύχες των λαών.

Οι κοινωνίες του μέλλοντος υπό την «Παγκόσμια Δημοκρατική Διακυβέρνηση» στην πιο άτεγκτη και βάρβαρη μορφή του Νεοφιλελευθερισμού, θα διαβιούν σε συνθήκες διαρκούς κρίσης και φτώχιας. Με ελάχιστα εισοδήματα, μισθούς-συντάξεις, δίχως κοινωνική πρόνοια, με διαρκεί την απειλή της ανεργίας, τον φόβο, την κρατική τρομοκρατία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, οι μέντορες και οι συνεργάτες του, θιασώτες όλοι της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, γνώριζαν τα δημοσιονομικά ελλείμματα της ελληνικής οικονομίας όπως και αυτά των υπόλοιπων ευρωπαϊκών οικονομιών.

Πρώτο τους μέλημα μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους ήταν η δυσφήμιση της ελληνικής οικονομίας στις αγορές και η μέσω αυτής της δυσφήμησης η επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας.
Στην συνέχεια μπήκαν στο παιχνίδι οι ενορχηστρωμένες επιθέσεις στην ελληνική οικονομία από εντεταλμένους κερδοσκόπους και αγορές. Τα spreads εκτοξεύτηκαν στις 950 (!) μονάδες, η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας εκμηδενίστηκε, εξελίξεις τέτοιες που χρησιμοποιήθηκαν ως προφάσεις εν αμαρτία από τον Γιώργο Παπανδρέου προκειμένου αυτός να πιαστεί από το ... σωσίβιο που του προσέφερε το ΔΝΤ (!) ανοίγοντας έτσι συνειδητά την κεκρόπορτα στους διεθνείς οικονομικούς δυνάστες μας που έμελε να υποδουλώσουν την χώρα και τις επόμενες γενιές, να υποθηκεύσουν την Ελλάδα και να εκχωρήσουν τον εθνικό πλούτο σε διεθνή οικονομικά λόμπι.

Ο στόχος της «Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης», δηλαδή η εισβολή του ΔΝΤ στη Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, πραγματοποιήθηκε (!).
Οι οικονομίες και των 27 κρατών μελών της ΕΕ έχουν μικρά ή μεγάλα ελλείμματα γεγονός που δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες στα χρηματοοικονομικά λόμπι να κερδοσκοπούν στα χρέη των κρατών.
Η απειλή αυτή και ο φόβος για νέες … διατεταγμένες επιθέσεις κερδοσκόπων σε άλλα κράτη της ΕΕ οδήγησε τις κυβερνήσεις της Ευρώπη να αποδεχτούν, να νομιμοποιήσουν και να εφαρμόσουν κάποιες από τις συνταγές του ΔΝΤ σε πανευρωπαϊκή κλίμακα προκειμένου να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα και να αποφύγουν το .... πάθημα της Ελλάδας.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την Ελλάδα και άλλες οικονομίες της ΕΕ (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.α.) επιδόθηκαν σε ένα σαφάρι περικοπών και περιστολών των λαϊκών εισοδημάτων, ανατροπής των κοινωνικών δομών και κατακτήσεων.

Στόχος των «συστημικών» λόμπι της Νέας Τάξης είναι να μηδενιστούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα, να περικόψουν τις όποιες δαπάνες κοινωνικής πολιτικής, να πτωχεύσουν τους λαούς, να αποδομήσουν τον εθνικό ιστό και τέλος να .... εξαγνίσουν και ιδεολογικά τις κοινωνίες προ της έλευσης της «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ», θιασώτης της οποίας είναι ο πρωθυπουργεύων στην χώρας μας.

Έξοδος από την «κρίση» με μοχλό τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να παρεκκλίνει από τις οδηγίες και εντολές του ΔΝΤ, εναλλακτικές πολιτικές προτάθηκαν από έγκριτους έλληνες και ξένους οικονομολόγους, πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, είναι γνωστές σε όλους, πολιτικές τέτοιες που θα έθεταν σε λειτουργία την οικονομία, θα δραστηριοποιούσαν τους φοβισμένους έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι δραπετεύουν στο εξωτερικό και τις τάξεις των ελλήνων επαγγελματιών που τρομοκρατούνται, διώκονται, συνταξιοδοτούνται και μπαίνουν στο περιθώριο.
Το ΔΝΤ και οι μέντορες του πρωθυπουργού πιέζουν για αυστηροποίηση της καπιταλιστικής αγοράς προετοιμάζοντας την εισβολή των διεθνοποιημένων λόμπι θέτοντας στο περιθώριο το εθνικό κεφάλαιο.

Αντί για μια εθνική αναπτυξιακή πολιτική οι ... πυλώνες της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής περιορίζονται στα:

- Πράσινη Ανάπτυξη, με μοχλό την επένδυση 1 δις δολάρια του G. Soros (συνομιλητής εξ απορρήτων του Γιώργου Παπανδρέου).
- Μεγάλες Επενδύσεις από το Εξωτερικό με την εκχώρηση «φιλέτων» του εθνικού μας πλούτου σε εμίριδες, κινέζους και άλλους "φερτούς" κερδοσκόπους.
- Εκσυγχρονισμός ο οποίος με την βίαια αποδόμηση της κοινωνίας, επαγγελματικών τάξεων, υπηρεσιών, νοσηλευτικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κ.α. γκρεμίζουν τα πάντα στο διάβα τους.
- "Περαιώσεις" εισπρακτικού και μόνον χαρακτήρα ρυθμίσεις, και
- Καλλικράτης ο οποίος θα «φορτωθεί» τις υποχρεώσεις ενός διαλυμένου κράτους δίχως τους απαραίτητους πόρους ενώ παράλληλα θα δημιουργήσει στρατιές ανέργων.
Μόνη λύση εξόδου από την «κρίση» η ανάδειξη των εναλλακτικών πολιτικών και η επιλογή του καλύτερου δυνατόν πολιτικού σχήματος διακυβέρνησης που θα υπερασπίσει την αποτελεσματικότητα και την εθνική αξιοπρέπεια με την συναίνεση και συμμετοχή του λαού.

Συντομότερη οδός διαφυγής από τα αδιέξοδα που μας οδήγησε το ΠΑΣΟΚ, την φτώχια, την ανεργία, την ανέχεια, την ταπείνωση, την φοβία και την τρομοκρατία που εγκαθίδρυσε στη χώρα  αυτή η κυβέρνηση, είναι η καταψήφιση των συνδυασμών του ΠΑΣΟΚ και των συνοδοιπόρων του στις Αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, «μαύρισμα» με μονοψήφιο πανελλαδικό ποσοστό!
Ετσι καταψηφίζουμε την οικονομική πολιτική του μνημονίου και αυτούς που την εκφράζουν και δείχνουμε την πόρτα εξόδου στους … εισβολείς του ΔΝΤ.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου