Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Γιώργος Βάμβουκας. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Γιώργος Βάμβουκας. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Γιώργος Βάμβουκας: «Επί Κυριάκου Μητσοτάκη το δημόσιο χρέος επαυξήθηκε 30,7 δις και το ΑΕΠ πισωγύρισε στο 1996!!»


Τα επίσημα στοιχεία του ΓΛΚ και της ΕΛΣΤΑΤ καταδεικνύουν, ότι, την περίοδο 2007-πρώτο τρίμηνο 2021 η οικονομία του τόπου διέρχεται φάση παρατεταμένης ύφεσης σε συνθήκες φοβερής ανόδου του δημοσίου χρέους. Η θλιβερή κατάσταση της οικονομίας δολίως αποκρύπτεται από τα κυβερνητικά κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας και τα ελεγχόμενα διαδικτυακά sites.

γράφει ο Γιώργος Βάμβουκας*

Ενώ η κυβέρνηση με την ντόπια νομενκλατούρα προπαγανδίζουν ότι την περίοδο 2021-2027 θα εισρεύσουν από τα διάφορα ευρωπαϊκά ταμεία 72 δις ευρώ και η ελληνική οικονομία θα πετύχει αναπτυξιακή απογείωση, έρχονται τα δικά τους στοιχεία να διαψεύσουν τις κάλπικες υποσχέσεις τους. Τα γεγονότα είναι συγκλονιστικά και σε άλλες εποχές θα είχαν στηθεί λαϊκά δικαστήρια εθνικής μειοδοσίας.

Το πρώτο συγκλονιστικό γεγονός καθρεφτίζεται στην αχαλίνωτη αύξηση του δημοσίου χρέους. Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη παρέλαβε τα ηνία της κυβερνητικής εξουσίας τον Ιούλιο 2019. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) μας πληροφορεί ότι τον Σεπτέμβριο 2019 το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης ανερχόταν σε 353,8 δις ευρώ και αποτελούσε το 193,3% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Τα μηνιαία στοιχεία του ΓΛΚ αναφέρουν ότι τον Απρίλιο 2021 το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης αναρριχήθηκε στα 384,5 δις ευρώ, αντιπροσωπεύοντας έτσι το 235,2% του ΑΕΠ. Δηλαδή, σε χρονική περίοδο μόλις 20 μηνών, η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατάφερε να επαυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 30,7 δις ευρώ (384,5-353,8=30,7)!! Εμφανές είναι ότι η συντελούμενη δραματική άνοδος του δημοσίου χρέους σκοπίμως αποσιωπάται από τα ελεγχόμενα κυβερνητικά μέσα ραδιοτηλεοπτικής, έντυπης και διαδικτυακής ενημέρωσης.

Το δεύτερο συνταρακτικό γεγονός σχετίζεται με την παρατεταμένη ύφεση της εθνικής μας οικονομίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή), το τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2020/2021, το πραγματικό ΑΕΠ (ΑΕΠ σε σταθερές τιμές) μειώθηκε -2,3%. Η ύφεση της εγχώριας οικονομίας πιστοποιείται και από την αύξηση της ανεργίας. Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ (Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού) δείχνουν ότι την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2020/2021 ο απόλυτος αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων από 1.133.600  αυξήθηκε σε 1.150.200 άτομα, με συνέπεια το ποσοστό ανεργίας από 24,6% να ανέλθει στο 25,1%. Η κρίση που μετά το 2007 πλήττει την εθνική μας οικονομία είναι πρωτοφανής και δεν έχει προηγούμενο στην νεώτερη οικονομική ιστορία της Ελλάδας. Το Μάρτιο του 2021 το πραγματικό ΑΕΠ εκτιμάτο σε 166,1 δις ευρώ, δηλαδή όσο ήταν περίπου το 1996. Δηλαδή, επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη πισωγυρίσαμε 25 ολόκληρα χρόνια!!

Τα επίσημα στοιχεία του ΓΛΚ και της ΕΛΣΤΑΤ καταδεικνύουν, ότι, την περίοδο 2007-πρώτο τρίμηνο 2021 η οικονομία του τόπου διέρχεται φάση παρατεταμένης ύφεσης σε συνθήκες φοβερής ανόδου του δημοσίου χρέους. Η θλιβερή κατάσταση της οικονομίας δολίως αποκρύπτεται από τα κυβερνητικά κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας και τα ελεγχόμενα διαδικτυακά sites. Ωστόσο, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αδράνεια των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ήτοι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25 και Ελληνική Λύση, τα οποία για άγνωστους λόγους δεν σχολιάζουν την συντελούμενη δραματική άνοδο του δημοσίου χρέους και την οπισθοδρόμηση της εθνικής οικονομίας. Ηθικό χρέος και καθήκον μας είναι η άρτια και τεκμηριωμένη ενημέρωση των πολιτών.

 * Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής Οικονομικών και Οικονομετρίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής του Κινήματος “Ελεύθεροι Άνθρωποι”

Γιώργος Βάμβουκας: Ανάπτυξη 16,2% με Χρεοκοπία Κράτους και Τραπεζών

Η Πατρίδα βρίσκεται υπό το πέλμα αλλότριων πιστωτών. Κράτος και τράπεζες είναι φεσωμένες. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρουν ότι τον Μάρτιο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας αναρριχήθηκε στα 503,6 δις ευρώ έναντι 400,1 δις τον Ιούνιο του 2018. Το Δεκέμβριο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας προβλέπεται να ανέβει στα 530 δις ευρώ!

του Γιώργου Βάμβουκα*

Το σημερινό δελτίο τύπου (7-9-2021) της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) αναφέρει ότι το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου 2020/2021 το πραγματικό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) αυξήθηκε 16,2%. Δηλαδή, το δεύτερο τρίμηνο του 2021, ο αναπτυξιακός ρυθμός της Ελλάδας ανήλθε σε 16,2%. Αν ληφθεί υπόψη το σύνολο του εξαμήνου, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2020/2021 η αναπτυξιακή επίδοση της χώρας διαμορφώθηκε σε 6,3%. Λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικολογιστικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στον πίνακα, για το 2021 προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας γύρω στο 5%.

Η ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας εντός του 2021 είναι στρεβλή λόγω του ότι δεν έχει διατηρήσιμα χαρακτηριστικά. Πώς είναι δυνατόν η ανάπτυξη μιας χώρας να θεωρείται διατηρήσιμη, όταν οι χορηγήσεις τραπεζικών δανείων συρρικνώνονται, οι ιδιωτικές καταθέσεις δεν αυξάνονται και στο ελληνικό Χρηματιστήριο δεν εισρέουν αποταμιευτικοί πόροι; Την περίοδο 2020-2021, οι χορηγήσεις τραπεζικών δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις από 141,8 αναμένεται να κατρακυλήσουν στα 110 δις ευρώ. Παράλληλα, εντός του 2021 ο κρατικός δανεισμός εκτιμάται σε 45 δις ευρώ συμπεριλαμβανομένων των νέων εκδόσεων εντόκων γραμματίων. Τα έντοκα γραμμάτια εκδίδονται από το Υπουργείο Οικονομικών και στη συνέχεια αγοράζονται από διάφορες τράπεζες.

Σε ποιες εγχώριες τράπεζες το Υπουργείο Οικονομικών πουλάει τα έντοκα γραμμάτια και στη συνέχεια συνάπτει αέναες συναλλαγές repos; Οι εμπορικές τράπεζες είναι φορτωμένες με ένα βουνό εντόκων γραμματίων που ουδείς γνωρίζει σε πόσες εκατοντάδες δις ευρώ ανέρχεται η συνολική τους αξία. Σε συνθήκες συνεχούς αύξησης του κρατικού χρέους, το ελληνικό δημόσιο είναι ανήμπορο να αποπληρώσει στις εμπορικές τράπεζες ποσά εκατοντάδων δις ευρώ που έχει λάβει από τις πωλήσεις των εντόκων γραμματίων. Οι πάντες γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο, δηλαδή δεν είναι διαχειρίσιμο. Το ελληνικό κράτος είναι καταχρεωμένο και αδυνατεί με τα πενιχρά δημοσιονομικά του έσοδα να ανταποκριθεί στις πελώριες δαπάνες τοκοχρεολυσίων για την εξυπηρέτηση του τερατώδους δημοσίου χρέους.

Η Πατρίδα βρίσκεται υπό το πέλμα αλλότριων πιστωτών. Κράτος και τράπεζες είναι φεσωμένες. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρουν ότι τον Μάρτιο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας αναρριχήθηκε στα 503,6 δις ευρώ έναντι 400,1 δις τον Ιούνιο του 2018. Το Δεκέμβριο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας προβλέπεται να ανέβει στα 530 δις ευρώ. Γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την παλιγγενεσία του 1821 με την Πατρίδα αλυσοδεμένη στους ξένους πιστωτές. Ερώτημα σε αυτούς που μας πουλάνε κουτόχορτο: Με ποιους εγχώριους χρηματικούς πόρους το ελληνικό κράτος και οι εμπορικές τράπεζες θα αποπληρώσουν το εξωτερικό χρέος των 530 δις ευρώ; Αυτός είναι και ο πρωταρχικός λόγος που πιστοποιεί ότι κράτος και τράπεζες βρίσκονται σε κατάσταση χρεοκοπίας. Κυβερνώντες και εγκάθετα μίντια, μην πουλάτε σανό στους πολίτες. Πέστε μας την αλήθεια. Το κοντέρ της ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε αναπτυξιακό ρυθμό 16,2% το δεύτερο τρίμηνο του 2021, με καταχρεωμένες και άρα χρεοκοπημένες τις τράπεζες και το κράτος.
 
Παρατηρήσεις: Τα στοιχεία του 2021 βασίζονται σε προβλέψεις. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) υπολογίζεται με τη «μέθοδο της δαπάνης» και τα μακροοικονομικά μεγέθη του πίνακα απεικονίζονται σε δισεκατομμύρια ευρώ (δις €). Τα στοιχεία του πίνακα είναι σε σταθερές τιμές έχοντας ως έτος βάσης το 2015. Οι “Επενδύσεις” αφορούν τον “Ακαθάριστο Σχηματισμό Κεφαλαίου”. Ο Ακαθάριστος Σχηματισμός Κεφαλαίου περιλαμβάνει τις “Ακαθάριστες Επενδύσεις Παγίου Κεφαλαίου” και τα “Αποθέματα”. Πηγή των στοιχείων είναι η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
______________________________________________

* Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι καθηγητής Οικονομικών και Οικονομετρίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και υπεύθυνος του Τομέα Οικονομίας του Κινήματος “Ελεύθεροι Άνθρωποι”

Μετά την αξιολόγηση έπονται τα χειρότερα

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το αυτονόητο, ότι, μετά το 2010 οι εξοντωτικές μνημονιακές πολιτικές ανατροφοδοτούν την οικονομική-δημοσιονομική κρίση. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν...


γράφει ο Γιώργος Βάμβουκας (*)

Η δεύτερη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας βαδίζει στα χνάρια της πρώτης. Η πρώτη αξιολόγηση είχε αρχίσει αρχές φθινοπώρου του 2015 και περατώθηκε τον Ιούνιο του 2016. Οι συνομιλίες της δεύτερης αξιολόγησης μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κουαρτέτου, ξεκίνησαν αρχές Οκτωβρίου του 2016 και ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί. Οι φήμες δίνουν και παίρνουν.

Ουδείς από τους κοινούς θνητούς γνωρίζει το πάρε-δώσε μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου στα ενδότερα των παρασκηνίων. Βέβαιο είναι ότι η δεύτερη αξιολόγηση κάποια στιγμή θα κλείσει και ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο των αυστηρότατων μνημονιακών πολιτικών. Τα συσσωρευμένα χρέη είναι τερατώδη και η χώρα δεν δύναται να τα εξυπηρετήσει.

Οι πιστωτές μας χορηγούν ολοένα και περισσότερα δάνεια, με συνέπεια η πολιτικοοικονομική εξάρτηση της χώρας από τις προστάτιδες δυνάμεις, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο, ολοένα και περισσότερο να αυξάνεται. Το κουαρτέτο και οι ξένοι πιστωτές μας έχουν δέσει χειροπόδαρα και θεωρούν τα μέλη των ελληνικών μνημονιακών κυβερνήσεων φερέφωνα και ανδρείκελά τους. Εκεί που κάποια κουτσαβάκια πρωθυπουργοί, υπουργοί και στελέχη της αντιπολίτευσης, έλεγαν στους έλληνες ψηφοφόρους ότι θα ξέσκιζαν τα μνημόνια και σε μια νύκτα με ένα νόμο στη Βουλή θα τα καταργούσαν, όχι μόνο δεν τα έσκισαν και δεν τα κατάργησαν, αλλά παρακαλάνε τον Τράμπ, τη Μέρκελ, το Σόιμπλε και τον Ολάντ, να ψηφίσουν τέταρτο και πέμπτο μνημόνιο και μάλιστα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση.

Στο μεταξύ τα ψέματα στους ιθαγενείς ψηφοφόρους πάνε σύννεφο. Οι ψευτομαγκιές και οι αλληλοβρισιές στη Βουλή και τα ραδιοτηλεοπτικά πάνελ είναι μονίμως στο πιάτο της τρέχουσας κουτόχορτης επικαιρότητας. Είναι η στάχτη που οι εκπρόσωποι των κομμάτων εξουσίας ρίχνουν στα μάτια των κουτόφραγκων. Άντε και κανένα ρουσφετάκι και μετά το πέρας της αξιολόγησης, οι χαχόλοι θα φάνε τα νέα πετσοκόμματα μισθών και συντάξεων, τα αστροπελέκια των επερχόμενων χαρατσιών, το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, κ.ά.), τις μαζικές απολύσεις, κ.λπ. Που είναι τα πρωτοπαλίκαρα συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ; Που είναι οι προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις, που κατέβαιναν στο κέντρο των Αθηνών, ξήλωναν τα μπετά, έκαιγαν μαγαζιά και έδιναν μάχες σώμα με σώμα με τους φασίστες αστυνομικούς; Τα πολιτικά συνθήματα των προοδευτικών δυνάμεων που πήγαιναν από γενεά σε γενεά, όπως «αμερικανοί δολοφόνοι των λαών», «έξω οι βάσεις του θανάτου», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», κ.ά., έμειναν απλή ανάμνηση αλλοτινών εποχών.

Οι μπροστάρηδες των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων μετασχηματίστηκαν σε καρεκλοκατακτητές της εξουσίας. Εκεί που φώναζαν «ψωμί παιδεία ελευθερία» και έδιναν μάχες για μια αυτοδύναμη σοσιαλιστική Ελλάδα, με το που στρογγυλοκάθισαν στους κυβερνητικούς-κρατικούς-τραπεζικούς θώκους, καλόμαθαν στους παχυλούς μισθούς και τις μίζες και βρέθηκαν με βίλες, κότερα και καταθέσεις δις ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι αμερικανοί από δολοφόνοι των λαών μεταλλάχτηκαν σε ευεργέτες των λαών. Όλοι τους κρέμονται από τα χείλη του Ντόναλντ Τραμπ και τα επενδυτικά κεφάλαια των πολυεθνικών εταιρειών. Παρακαλάνε το κουαρτέτο να μην φεύγει από την Ελλάδα. Κάθε φορά που η Ντέλια Βελκουλέσκου και η υπόλοιπη κομπανία του κουαρτέτου αποχωρούν από την Ελλάδα, κυβερνητικά μέλη και θεσιθήρες της εξουσίας δείχνουν να μελαγχολούν. Τα μνημόνια από κατάρα έγιναν ευλογία.

Ορισμένοι ηδονίζονται που οι πολίτες πληρώνουν χαράτσια και υπερβολικές ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ.

Ωστόσο, οι μνημονιακές κυβερνήσεις φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το αυτονόητο, ότι, μετά το 2010 οι εξοντωτικές μνημονιακές πολιτικές ανατροφοδοτούν την οικονομική-δημοσιονομική κρίση. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν.

Το δημόσιο χρέος έχει προσλάβει γιγαντιαίες διαστάσεις και μέρα με τη μέρα συνθλίβει ολοένα και περισσότερο τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας.

Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους εξαρτάται άμεσα από την ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή πορεία. Όταν κάποιοι εξυπνάκηδες πολιτικοί έλεγαν ότι η οικονομία του τόπου βγήκε από το τούνελ της ύφεσης και μπήκε στη φάση της ανάκαμψης, εμείς υποστηρίζαμε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Ξέραμε την ασχετοσύνη τους. Μετά την αξιολόγηση έπονται τα δυσκολότερα.
 ____________________________________ 

(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...

πηγή:kontranews.gr

Περί βλακείας…

Οι νόμοι περί βλακείας του Λεμπέση μας κατευθύνουν στο κεφαλαιώδες συμπέρασμα, ότι, τα κόμματα εξουσίας της μεταπολίτευσης ελέγχονται από βλάκες, που είναι διεφθαρμένοι και κουτοπόνηροι, δημιουργούν κλίκες, ρέπουν προς την ανηθικότητα και αρέσκονται σε απάτες προς ίδιον οικονομικό όφελος.

Γιώργος Βάμβουκας*

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αποκαλύπτουν ότι το Μάρτ
ιο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας ανερχόταν σε 503,6 δις ευρώ (€), αποτελώντας έτσι το 307,7% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της ελληνικής οικονομίας. Αν στο εξωτερικό χρέος των 503,6 δις € συνυπολογιστεί και το εσωτερικό δημόσιο χρέος, τότε το επίσημο συνολικό χρέος της Ελλάδας εκτιμάται τον Μάρτιο του 2021 σε 595 δις € ή 362,8% του ΑΕΠ. Στο χρέος των 595 δις € δεν συνυπολογίζουμε το απόθεμα των εντόκων γραμματίων της τάξης των εκατοντάδων δις ευρώ που έχουν δομηθεί σε «συμφωνίες επαναγοράς» (repos-repurchase aggrements). Το απόθεμα των εντόκων γραμματίων αντικατοπτρίζει το βραχυπρόθεσμο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης και επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με τις ανάλογες δαπάνες τόκων.

Το 1970 το συνολικό χρέος της Ελλάδας ανερχόταν σε 2,8 δις € και αντιπροσώπευε μόλις το 21,7% του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας. Γιατί την περίοδο 1970-Μάρτιος 2021 το συνολικό χρέος της Ελλάδας από μόλις 2,8 δις εκσφενδονίστηκε στα 595 δις €; Σε ποιους παράγοντες αποδίδεται η κατάρρευση των Δημοσίων Οικονομικών και η χρεοκοπία της πατρίδας το 2009; Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Α. Παπανδρέου (ΓΑΠ), το δικομματικό καθεστώς εξουσίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ της περιόδου 2011-2014 και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της περιόδου 2015-2019, δέσμευσαν τουλάχιστον τρεις μελλοντικές γενεές Ελλήνων με τις μειοδοτικές συμβάσεις των μνημονίων; Πολλά άρθρα, μονογραφίες και βιβλία γράφηκαν και θα γραφούν για την απάντηση των ανωτέρω ερωτημάτων. Αναμφίβολα, η διαφθορά, η ασυδοσία, η αχρειότητα και η ανικανότητα του μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος κυβερνητικής εξουσίας, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δραματική επιδείνωση των Δημοσίων Οικονομικών μετά το 1970, την οδυνηρή χρεοκοπία του 2009 και την υποταγή της χώρας στη μέγγενη των μνημονίων.

Ξεφυλλίζοντας την εκπληκτική πραγματεία του ομότιμου καθηγητή Θεόδωρου Λιανού, με τίτλο «Οι Νόμοι της Ηλιθιότητας και οι Νόμοι του Συμφέροντος» (Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014), αντιλήφθηκα ότι ένας ουσιαστικός παράγοντας, που αρκετοί από μας γνωρίζουμε αλλά δεν σχολιάζουμε στις αναλύσεις μας, είναι ο ρόλος των “βλακών” στην χρεοκοπία του 2009 και η συνενοχή τους στην εφαρμογή των αποτυχημένων βάναυσων μνημονιακών κοινωνικοοικονομικών πολιτικών. Σύμφωνα με το Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, “βλάκας είναι το πρόσωπο χαμηλής νοημοσύνης που συμπεριφέρεται ανόητα». Δηλαδή, ο βλάκας χαρακτηρίζεται από χαμηλό διανοητικό επίπεδο. Οι λέξεις ηλίθιος, κουτός, στούρνος και κρετίνος είναι συνώνυμες του βλάκα. Ο Θεόδωρος Λιανός, καταξιωμένος οικονομολόγος στην διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα, στην προαναφερθείσα πραγματεία πριν διατυπώσει τους δικούς του Νόμους περί Ηλιθιότητας, με απλό και γλαφυρό τρόπο αναλύει και σχολιάζει τους Νόμους της Βλακείας του Ευάγγελου Λεμπέση (1906-1968).

Ο κοινωνιολόγος Ευάγγελος Λεμπέσης, το 1941 έγραψε ένα καταπληκτικό δοκίμιο, με τίτλο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω». Ο καθηγητής Θ. Λιανός από το δοκίμιο του Ε. Λεμπέση αποκρυπτογραφεί πέντε “νόμους περί βλακείας”. Οι Νόμοι της Βλακείας κατά Λεμπέση είναι: 1) Η κατηγορία των βλακών είναι πολυπληθής. 2) Η παραγωγή βλακών δεν είναι ταξική. Η φύση δεν δίνει το προνόμιο της παραγωγής βλακών σε καμία κοινωνική τάξη. 3) Οι βλάκες έχουν την έμφυτη τάση να συρρέουν σε πάσης φύσης οργανώσεις και να δημιουργούν κλίκες. 4) Οι βλάκες είναι καχύποπτοι, πονηροί και ωθούνται προς την απάτη. Και 5) Η ανηθικότητα είναι αποκλειστικό προνόμιο των βλακών.

Οι νόμοι περί βλακείας του Λεμπέση μας κατευθύνουν στο κεφαλαιώδες συμπέρασμα, ότι, τα κόμματα εξουσίας της μεταπολίτευσης ελέγχονται από βλάκες, που είναι διεφθαρμένοι και κουτοπόνηροι, δημιουργούν κλίκες, ρέπουν προς την ανηθικότητα και αρέσκονται σε απάτες προς ίδιον οικονομικό όφελος. Ποιος αμφιβάλλει ότι πάσης μορφής ηλιθίων, όπως κρετίνοι της κυβερνητικής εξουσίας, διεφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα και ανήθικοι καρεκλοκένταυροι της κρατικής-τραπεζικής εξουσίας, δεν ευθύνονται για την χρεοκοπία του 2009, την καθήλωση της χώρας υπό το πέλμα των ξένων πιστωτών και την κοινωνικοοικονομική σήψη των τελευταίων ετών;

Το αντίθετο του βλάκα είναι ο «ευφυής». Το ευφυές άτομο είναι πολύ έξυπνο και έχει υψηλή νοημοσύνη. Ο Θεόδωρος Λιανός, ερμηνεύοντας τον πέμπτο νόμο της βλακείας κατά Λεμπέση. γράφει τα εξής: «Αντίπαλος ή ανταγωνιστής του βλάκα είναι ο ευφυής, τον οποίο ο βλάκας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις, διότι ο ίδιος είναι πνευματικά κατώτερος, πράγμα το οποίο γνωρίζει. Γι’ αυτό, άλλωστε, χρησιμοποιεί την καχυποψία, την πονηριά και την απάτη. Κατά συνέπεια, ο βλάκας αποφεύγει συστηματικά “πάσα σύγκρουση πάσα μάχη”. Αν όμως εξαναγκαστεί να δώσει μάχη, θα τη δώσει με τα πνευματικώς κατώτερα και ανηθικότερα όπλα, δηλαδή με το ψεύδος, τη διαστροφή, τη ραδιουργία και τη συκοφαντία».


* O Γιώργος Βάμβουκας, είναι Καθηγητής Οικονομικών και Οικονομετρίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Υπεύθυνος Τομέα Οικονομικών του Κινήματος Ελεύθεροι Άνθρωποι.

Η Απαξίωση των Αριστούχων

Η εφαρμογή του μέτρου της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) κυριολεκτικά έγινε στο “πόδι” και άνευ στοιχειώδους τεχνοκρατικής προετοιμασίας.

του Γιώργου Βάμβουκα*

Η πρόχειρη, απερίσκεπτη και ανάλγητη εφαρμογή του μέτρου της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων σε μαθητές, γονείς και φορείς της εκπαίδευσης. Εν καιρώ πανδημίας Covid 19 και με την ελληνική κοινωνία να ασφυκτιεί από τις εξοντωτικές καραντίνες (lockdowns), ξαφνικά και αψυχολόγητα το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με την εφαρμογή της ΕΒΕ άλλαξε ριζικά τη μέθοδο διαμόρφωσης των βάσεων εισαγωγής.

Η αναποτελεσματικότητα του μέτρου της ΕΒΕ πιστοποιείται από δύο αδιάσειστες διαπιστώσεις:

  • Η πρώτη διαπίστωση σχετίζεται με το απεχθές γεγονός ότι από τους 92.090 μαθητές των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ που διαγωνίστηκαν στις πανελλήνιες εξετάσεις, θα κοπούν από τα πανεπιστήμια περίπου 29.000 υποψήφιοι.

  • Η δεύτερη ιλαροτραγική διαπίστωση είναι ότι το μέτρο της ΕΒΕ τιμωρεί τον αριστούχο διαγωνιζόμενο. Αν είναι δυνατόν μαθητές που αρίστευσαν πετυχαίνοντας 20.000 μονάδες, να αποκλείονται και να μην δύνανται να εισαχθούν σε Τμήμα/Σχολή της επιλογής τους.

Η εφαρμογή του μέτρου της ΕΒΕ κυριολεκτικά έγινε στο “πόδι” και άνευ στοιχειώδους τεχνοκρατικής προετοιμασίας.

Πριν την υιοθέτηση του μέτρου, οι εμπνευστές του εφάρμοσαν κάποιες “τεχνικές προσομοίωσης” (simulation techniques) για τον ακριβή προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας της ΕΒΕ στην πράξη; Σίγουρα όχι, καθότι αριστούχοι μαθητές με 20.000 μονάδες δεν θα έμεναν εκτός Τμημάτων/Σχολών των προτιμήσεών τους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πρυτάνεις ΑΕΙ (Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα), η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης), ο πρόεδρος της ΕΘΑΑΕ (Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης) και εκπρόσωποι θεσμικών φορέων, χαρακτήρισαν πρόχειρο και αποτυχημένο μέτρο την ΕΒΕ, ζητώντας “εδώ και τώρα” από την κυβέρνηση των κατάργησή του.

Το γραφείο της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρίας Νίκης Κεραμέως έχει κατακλιστεί από πολλές επιστολές μαθητών που πέτυχαν αξιόλογες επιδόσεις και λόγω του ανεκδιήγητου μέτρου της ΕΒΕ δεν θα εισαχθούν στα τμήματα των ΑΕΙ που επιθυμούν.

Επίσης, συγκλονιστικές επιστολές προς την κυρία Κεραμέως έχουν αποσταλεί από αγανακτισμένους γονείς αριστούχων διαγωνιζομένων. Ένας διαγωνιζόμενος που συγκέντρωσε άνω των 20.000 μορίων και λόγω του εξοντωτικού μέτρου της ΕΒΕ δεν πρόκειται να μπει σε πανεπιστημιακό τμήμα της αρεσκείας του, σε επιστολή του προς την κυρία Κεραμέως χαρακτήρισε τον εαυτό του «αποτυχημένο αριστούχο».

Το ακόλουθο απόσπασμα της αποσταλείσας επιστολής μιας διαγωνιζόμενης μαθήτριας, μέλος φτωχής οικογένειας, καταδεικνύει του λόγου το αληθές: «Η εξέταση του πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου πραγματοποιήθηκε στα σχολεία με ελάχιστες ώρες τηλεκπαίδευσης με έναρξη τα μέσα Μαρτίου…..Πώς προετοιμάστηκαν άραγε οι άμοιροι μαθητές που τα πενιχρά έως ανύπαρκτα οικογενειακά τους εισοδήματα δεν επέτρεψαν να λάβουν εξωσχολική ενίσχυση;».

Αξιοσημείωτα είναι ακόμη τα αποσπάσματα επιστολής προς την κυρία Κεραμέως, μιας οργισμένης μάνας που το παιδί της συγκέντρωσε σχεδόν 18.000 μόρια: «Είναι άδικο γιατί οι αλλαγές έγιναν ξαφνικά, κανείς δεν μας εξήγησε επαρκώς ότι τα μαθήματα αυτά θα υπολογίζονταν για την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής… το Υπουργείο Παιδείας αρχικά τα κατάργησε από το ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων…. Στα μέσα της χρονιάς αποφάσισε να τα επαναφέρει …. Σε πολλά σχολεία τα μαθήματα αυτά δεν διδάχτηκαν ποτέ στη διάρκεια όλης της χρονιάς…. Όποια παιδιά ήθελαν τα διδάχτηκαν ιδιωτικά…. Και αυτή τη χρονιά (εννοεί της πανδημίας με τα lockdowns) βρήκε η Πολιτεία να αλλάξει τις βάσεις εισαγωγής;».

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι πονεμένη ιστορία. Το ανεγκέφαλο μέτρο της ΕΒΕ συσσώρευσε επιπρόσθετα κοινωνικά προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα.

Αν η κυβέρνηση διαθέτει ίχνη κοινωνικής ευαισθησίας οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη το περιεχόμενο των πολυάριθμων επιστολών προς την κυρία Κεραμέως από απελπισμένους μαθητές και γονείς και άμεσα να προβεί στην κατάργηση του ανάλγητου μέτρου της ΕΒΕ.

Εκτός κι αν η κυβέρνηση επιθυμεί την απαξίωση της αριστείας και την εκούσια τιμωρία μαθητών φτωχών οικογενειών, καθιερώνοντας έτσι στο εκπαιδευτικό μας σύστημα τον θεσμό του «Απαξιωμένου Αριστούχου».


*O Γιώργος Βάμβουκας είναι καθηγητής Οικονομικών και Οικονομετρίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και υπεύθυνος του Τομέα Οικονομικών του Κινήματος “Ελεύθεροι Άνθρωποι”
πηγή: crashonline.gr

Η Ελλάδα με 27,5% κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ανεργίας!

Παγκόσμιο ποσοστό ανεργίας της τάξης του 27,5%, που η Ελλάδα κατέχει σε περίοδο ειρήνης. Στους υπολογισμούς μας δεν έχουμε συμπεριλάβει χώρες σαν τις Αρμενία, Τυνησία, Μαυριτανία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι οποίες στο παρελθόν σε περιόδους εμφυλίου πολέμου ή εμπόλεμων συρράξεων είχαν καταγράψει ποσοστά ανεργίας άνω του 30%...

άρθρο του Γιώργου Βάμβουκα (*)

Στο χθεσινό μας άρθρο, με την παράθεση των μηνιαίων στατιστικών στοιχείων του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), διαπιστώθηκε ότι τον Ιανουάριο του 2017, ο απόλυτος αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.090.000 άτομα. Ο αριθμός αυτός αποτελεί πανελλήνιο ρεκόρ ανέργων από έτους υπολογισμού της εγγεγραμμένης ανεργίας ανά μήνα από τον ΟΑΕΔ. Ωστόσο, για λόγους αμεροληψίας και αξιοπιστίας της ανάλυσής μας θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι, με βάση τα στοιχεία της «τριμηνιαίας έρευνας εργατικού δυναμικού» που διεξάγεται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), μετά το 2013 παρατηρείται η πτωτική τάση της ανεργίας στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, την περίοδο 2013-2016 το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας από 27,5% μειώθηκε σε 23,4%, που σημαίνει ότι την περίοδο αυτή ο συνολικός αριθμός των ανέργων από 1.330.350 ελαττώθηκε σε 1.127.450 άτομα.

Αν και το δίμηνο Δεκεμβρίου 2016 - Ιανουαρίου 2017 τα στοιχεία του ΟΑΕΔ καταδεικνύουν την άνοδο της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα και παράλληλα η ΕΛΣΤΑΤ θεωρεί ότι η ανεργία ακολουθεί πτωτική τάση, αδιαμφισβήτητο είναι ότι τα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα έχουν σπάσει τα κοντέρ. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας από κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης (19 χώρες) ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (28 χώρες). Με κριτήριο τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το 2016 το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα ανήλθε σε 23,4%, στη Νότια Αφρική σε 26,3%, στο Σουδάν σε 20,6%, στην Ισπανία σε 19,4%, στη Σερβία σε 18,6%, στη Βενεζουέλα σε 18,1%, στην Αρμενία σε 17,9%, στην Κροατία σε 16,4%, κ.λπ. Το ποσοστό ανεργίας στην Αργεντινή εκτιμάται το 2016 σε 9,2%. Αξιοσημείωτο είναι ότι με βάση τα στοιχεία του 2013, η Ελλάδα με ποσοστό 27,5% κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ανεργίας σε σύγκριση με την οποιαδήποτε προηγμένη ή αναπτυσσόμενη χώρα της υφηλίου. Παγκόσμιο ποσοστό ανεργίας της τάξης του 27,5%, που η Ελλάδα κατέχει σε περίοδο ειρήνης. Στους υπολογισμούς μας δεν έχουμε συμπεριλάβει χώρες σαν τις Αρμενία, Τυνησία, Μαυριτανία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι οποίες στο παρελθόν σε περιόδους εμφυλίου πολέμου ή εμπόλεμων συρράξεων είχαν καταγράψει ποσοστά ανεργίας άνω του 30%.

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι την μνημονιακή περίοδο 2010-2016, μετανάστευσαν από την Ελλάδα σε άλλες χώρες σχεδόν 550.000 ελληνόπουλα, αναζητώντας εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Σαφές είναι ότι το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας θα υπερέβαινε κατά πολύ το 30%, αν δεν υπήρχε το έντονο μεταναστευτικό ρεύμα σε άλλες χώρες, όπως ΗΠΑ, Κίνα, Γερμανία, Μ. Βρετανία, Καναδάς, κ.λπ. Ενώ μετά το 2008 τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ και ανεξάρτητα του γεγονότος αν στους υπολογισμούς μας ληφθούν υπόψη τα στοιχεία του ΟΑΕΔ ή της ΕΛΣΤΑΤ, δυστυχώς τυχοδιώκτες και καιροσκόποι Έλληνες πολιτικοί, συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα πει τα “εξυπνότερα ψέματα” στους πολίτες για άγρα ψήφων. Για όλα φταίνε ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, το ΔΝΤ, κ.ά., εκτός από τους ίδιους, που τα κόμματά τους είχαν και έχουν τα ηνία της κυβερνητικής εξουσίας και την περίοδο 2008-2016 εκτόξευσαν το ποσοστό ανεργίας από 7,8% σε 23,4%. Στα τηλεοπτικά πάνελ δήθεν τσακώνονται και λογομαχούν, υποκρινόμενοι ότι θα λύσουν τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα των πολιτών και της χώρας. Το γυαλί της τηλεόρασης όμως εκπέμπει την υποκρισία, την ασχετοσύνη και τον αριβισμό τους. Ψεύτες και άχρηστοι πολιτικοί κατάντησαν την υπερήφανη Ελλάδα επαίτη και σφουγγοκωλάριο των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
 ____________________________________ 
 
(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
πηγή:kontranews.gr

Η νομενκλατούρα των εχόντων και κατεχόντων

Οι πάντες, εντός και εκτός Ελλάδας, παραδέχονται ότι οι ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν παταγωδώς. Ανεγκέφαλες μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες όχι μόνο επιδείνωσαν την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά έχουν προκαλέσει την παρατεταμένη κρίση της ελληνικής οικονομίας...

του Γιώργου Βάμβουκα (*)

Από το Μάιο του 2010 που η ελληνική κοινωνία υποτάχτηκε στο ζυγό των μνημονίων και μέχρι σήμερα, οι πολίτες έχουν υποστεί μια άνευ ιστορικού προηγουμένου μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος και των περιουσιακών τους στοιχείων. Οι θυσίες και ο κόπος μιας ζωής πήγαν στράφι. Υπερφορολόγηση (χαράτσια), κατακρεούργηση μισθών και συντάξεων, απαξίωση της ακίνητης περιουσίας των πολιτών και πρωτοφανής ανεργία, συνθέτουν το αποτρόπαιο κοινωνικό φαινόμενο της εξαθλίωσης μεγάλων μαζών του ελληνικού πληθυσμού. Παράλληλα, μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις συνθλίβονται στην κρεατομηχανή των μνημονίων. Ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, προσδοκώντας να φτάσουν στην κορυφή και να λήξει τα μαρτύρια. Η δραματική μείωση των πωλήσεων και η αύξηση των φορολογικών βαρών, προκαλούν την ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση των ζημιών τους, εξαναγκάζοντας έτσι δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο, στέλνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στη στρατιά των ανέργων.

Οι πάντες, εντός και εκτός Ελλάδας, παραδέχονται ότι οι ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν παταγωδώς. Ανεγκέφαλες μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες όχι μόνο επιδείνωσαν την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά έχουν προκαλέσει την παρατεταμένη κρίση της ελληνικής οικονομίας, που μετά το 2009 με ιδιαίτερη ένταση όλοι μας βιώνουμε στο πετσί μας. Κτηνώδεις οικονομικές πολιτικές που σκορπούν απόγνωση και δυστυχία. Η στατιστική διαπίστωση ότι την περίοδο 2008-2016, το σύνολο του βραχυπρόθεσμου και του μεσομακροπρόθεσμου χρέους της κεντρικής κυβέρνησης από 286,8 δις ευρώ (€) ή 118,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) εξακοντίστηκε σε 868 δις € ή 496,3% του ΑΕΠ, πιστοποιεί την πανθομολογούμενη αποτυχία των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών. Και μέσα σε αυτό το ρημαδιό και τα ερείπια που αφήνουν οι ερπύστριες των μνημονίων, έρχεται το κουαρτέτο και με προεξέχοντες την Κομισιόν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), να εισηγηθούν επιπρόσθετα μέτρα ύψους 7 δις € για την περίοδο 2019-2022.

Εφόσον οι μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν και συντελούν στην συνεχή επιδείνωση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το κουαρτέτο επιμένουν στην υιοθέτηση αυτών των τοξικών κοινωνικοοικονομικών μνημονιακών πολιτικών; Υπάρχει εναλλακτική των μνημονίων πολιτική και αν ναι ποια είναι η πολιτική αυτή; Τα υποζύγια, δηλαδή μισθοσυντήρητοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, τίμιοι επιχειρηματίες και ειλικρινείς με την εφορία ελεύθεροι επαγγελματίες, πασιφανές είναι ότι δεν αντέχουν άλλα χαράτσια και άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων. Τα υποζύγια έφτασαν στο αμήν. Αφήστε τα στον πόνο και τη δυστυχία τους. Πάρτε τα από τους “έχοντες και κατέχοντες”. Οι φορολογικές αρχές τους ξέρουν με τα μικρά ονόματα και τα παρατσούκλια τους. Οι “έχοντες και κατέχοντες” έτρωγαν και εξακολουθούν να τρώνε με σαράντα μασέλες. Αυτοί έχουν τις τεράστιες περιουσίες, με τις βίλες, τα σαλέ, τα κότερα, τα πανάκριβα κοσμήματα και τις καταθέσεις των εκατοντάδων δις ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού.

Οι “έχοντες και κατέχοντες” έχουν τις διασυνδέσεις με τις εκάστοτε κυβερνητικές εξουσίες, παίρνουν τα δημόσια έργα, συμμετέχουν στη μάσα των κρατικών προμηθειών, τσεπώνουν τα θαλασσοδάνεια, γλεντάνε με τις μίζες, καταβροχθίζουν δις ευρώ από μελέτες, μεταπτυχιακά και ερευνητικά προγράμματα, διεξάγουν τα πάσης φύσης λαθρεμπόρια, τα ονόματά τους αναφέρονται στις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς, Λουξεμβούργου, κ.ά., κολυμπούσαν στον πακτωλό των υπερτιμολογήσεων στα φάρμακα και στον ιατρικό εξοπλισμό, τσέπωναν τις μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα, κ.λπ. Αν οι διωκτικές αρχές ψάξουν εξονυχιστικά το κύκλωμα των “εχόντων και κατεχόντων”, θα βγάλουν τόσο χρήμα που θα σωθούμε όλοι μας. Είναι ένα αδηφάγο κύκλωμα, μια νομενκλατούρα, με πολλά λεφτά. Να φάνε και οι κότες που λέει και ο θυμόσοφος λαός.
____________________________________
(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
πηγή:kontranews.gr

Οι Νταβατζήδες

Ο νταβατζής ως «το πρόσωπο εμφανίζεται ως προστάτης ενός χώρου, συστήματος, επαγγελματικής ομάδας, κ.ά., αποκτώντας προσωπικά οφέλη από αυτά». Η λέξη νταβατζής είναι τουρκική (davaci) και συνώνυμες θεωρούνται οι λέξεις νταβάς, νταουτζής, αγαπητικός, μαστροπός και προαγωγός...


του Γιώργου Βάμβουκα (*)

Σύμφωνα με το Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας (Ακαδημία Αθηνών) «νταβατζής είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται ως προστάτης σε κάποιον χώρο, αντλώντας προσωπικό όφελος». Επίσης, το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Γ. Μπαμπινιώτης) ορίζει τον νταβατζή ως «το πρόσωπο που παίρνει μέρος των χρημάτων που κερδίζει μια πόρνη με αντάλλαγμα την προστασία που της παρέχει». Το ίδιο Λεξικό ορίζει μεταφορικά τον νταβατζή ως «το πρόσωπο που εμφανίζεται ως προστάτης ενός χώρου, συστήματος, επαγγελματικής ομάδας, κ.ά., αποκτώντας προσωπικά οφέλη από αυτά». Η λέξη νταβατζής είναι τουρκική (davaci) και συνώνυμες θεωρούνται οι λέξεις νταβάς, νταουτζής, αγαπητικός, μαστροπός και προαγωγός.

Νταβατζιλίκι είναι η ιδιότητα και οι ασχολίες του νταβατζή. Το προαναφερθέν λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών επισημαίνει, ότι, «κατ’ επέκταση το νταβατζιλίκι είναι κάθε μορφής προστασία που παρέχεται από ισχυρούς σε αδύναμους, με οικονομικά οφέλη για τους πρώτους». Επίσης, το λεξικό του Γεωργίου Μπαμπινιώτη αναφέρει ότι «το νταβατζιλίκι κατ’ επέκταση είναι το θράσος, το νταϊλίκι, οι παλληκαρισμοί και γενικά ότι συνθέτει τη συμπεριφορά του νταβατζή». Στην καθομιλουμένη, σε διάφορους επιχειρηματικούς, ακαδημαϊκούς, επαγγελματικούς και γενικότερα εργασιακούς χώρους, για τα πρόσωπα που έχουν την εξουσία ή για τα άτομα που σχηματίζουν ομάδα άσκησης εξουσίας προς ίδιον οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικό όφελος, συχνά ακούγονται τέτοιες φράσεις, όπως “πουλάει νταβατζιλίκι”, “πληρώνουμε νταβατζιλίκι”, “πουλάνε νταβατζιλίκι”.

Το σύνολο των πιο έγκριτων και αξιολογότερων λεξικών, που χρησιμοποιούνται για παιδαγωγικούς και διδακτικούς σκοπούς, οδηγούν στην ουσιαστική διαπίστωση ότι οι λέξεις νταβατζής και νταβατζιλίκι βγήκαν έξω από το χαμαιτυπείο (πορνείο, οίκοι ανοχής) και χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως σε κάθε χώρο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής δραστηριότητας. Δηλαδή, σε χώρους που κάποιος νταβάς ή μια ομάδα νταβάδων πουλάνε νταβατζιλίκι, για τη λήψη οικονομικού οφέλους και γενικά για την άντληση της οποιασδήποτε μορφής κέρδους. Ο νταβατζής με την άσκηση εξουσίας μπορεί να αποσκοπεί στην οικονομική καταστροφή φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων. Τις τελευταίες δεκαετίες στη συνείδηση πολλών πολιτών, οι νταβατζήδες συσχετίζονται με ένα στενό κύκλο προσώπων, που ελέγχουν όλους τους κρατικούς και τραπεζικούς μηχανισμούς παραγωγής οικονομικών πόρων. Οικονομικοί πόροι που μπαίνουν στις τσέπες και τους τραπεζικούς λογαριασμών των νταβάδων.

Πάμπολλα τα παραδείγματα που θα μπορούσαν να αναφερθούν. Όλα τους βγαλμένα από τη ζωντανή πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ποιος έλληνας πολίτης δεν γνωρίζει ή δεν έχει ακούσει ότι υπάρχει ένα κλαμπ νταβατζήδων κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, που παίρνουν όλα τα μεγάλα δημόσια έργα και αναλαμβάνουν τον πακτωλό των κρατικών προμηθειών. Αυτή η κλίκα των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών έχουν ιδιωτικές τράπεζες, κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, πανάκριβα κότερα, υπερπολυτελείς βίλες, κ.λπ. Τα απόκτησαν όλα, με το χρήμα που ρέει στις τσέπες τους από το νταβατζιλίκι που πουλάνε αριστερά και δεξιά. Κλασική περίπτωση νταβάδων αποτελούν “κάποιοι μανδαρίνοι” του κρατικού μηχανισμού, που έχοντας τη δυνατότητα να ελέγχουν φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, δύνανται με τις ποινές που επιβάλλουν όχι μόνο να τους καταστρέψουν, αλλά αρκετούς εξ αυτών να τους οδηγήσουν στην αυτοκτονία.

Ελάχιστοι γραφειοκράτες του λαδώματος και της μίζας, με πολλούς και διαφόρους τρόπους ασκούν αφόρητες οικονομικές και ψυχολογικές πιέσεις σε έντιμους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες, οδηγώντας τους στην οικονομική και οικογενειακή καταστροφή. Νταβατζιλίκι μέχρι θανάτου. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο νταβατζιλίκι που πωλείται στους πανεπιστημιακούς χώρους. Φήμες κάνουν λόγο για το νταϊλίκι που βίαια ασκείται από καθηγητές σε κάποιο μέλος ΔΕΠ (Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό) χαμηλότερης βαθμίδας που δεν επιθυμούν την προαγωγή του και νταβατζιλίκι που εκδηλώνεται με την ιδιοποίηση των χρηματικών πόρων από μεταπτυχιακά και ερευνητικά προγράμματα από καθηγητές προαγωγούς. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει το κύκλωμα των νταβατζήδων που δρούσε σε γνωστό ελληνικό πανεπιστήμιο, που με χρηματικούς πόρους του ΕΛΚΕ τα μέλη της σπείρας είχαν αποκτήσει μέχρι και φερράρι; Και ένα κουίζ: Πόσους αρχηνονούς και μεγαλονταβατζήδες έχουν αναθρέψει οι τρεις μεγάλες πολιτικές οικογένειες που μετά το 1955 κυβερνούν την Ελλάδα;
____________________________________ 

(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
kontranews.gr

Ευρώ, δολάριο και στο βάθος εμπορικός πόλεμος

Ο Πίτερ Ναβάρο, οικονομικός σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Εμπορίου, υποστήριξε ότι «η Γερμανία χειραγωγεί το “κατάφωρα υποτιμημένο ευρώ” για να καταστήσει τις εξαγωγές της πιο ανταγωνιστικές, ζημιώνοντας έτσι τους κύριους ευρωπαίους εμπορικούς της εταίρους και τις ΗΠΑ...


του Γιώργου Βάμβουκα (*)
Σε προσφατες δηλώσεις του ο Πίτερ Ναβάρο, πρωτοκορυφαίος οικονομικός σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Εμπορίου της κυβέρνησης Τραμπ, υποστήριξε ότι «η Γερμανία χειραγωγεί το “κατάφωρα υποτιμημένο ευρώ” για να καταστήσει τις εξαγωγές της πιο ανταγωνιστικές, ζημιώνοντας έτσι τους κύριους ευρωπαίους εμπορικούς της εταίρους και τις ΗΠΑ...
Το ευρώ είναι “σιωπηρό γερμανικό μάρκο”, η χαμηλή αξία του οποίου έδωσε στη Γερμανία ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των βασικών της εταίρων». Η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, σε χθεσινή της συνέντευξη στη Σουηδία ανταπάντησε στις κατηγορίες του Πίτερ Ναβάρο, λέγοντας ότι «η Γερμανία δεν μπορεί να επηρεάσει την αξία του ευρώ, καθώς αυτή η αρμοδιότητα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)... η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητη στη χάραξη της νομισματικής πολιτικής...».

Ο Ναβάρο θεωρείται ο ιθύνων νους του Τραμπ. Άρα, το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Το δίκιο γέρνει στην πλευρά του Ντόναλντ Τραμπ ή της Άνγκελα Μέρκελ; Για την αντικειμενικότητα της ανάλυσής μας, θα πρέπει να προβούμε σε ορισμένες τεχνοκρατικές διευκρινήσεις, σχετικές με την ιστορία του ευρώ και τις μεθόδους άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Σε όλες τις χώρες του πλανήτη, η “νομισματική κυκλοφορία”, δηλαδή το “χρήμα” (money) που κυκλοφορεί στην οικονομία, προσδιορίζεται από την Κεντρική της Τράπεζα. Το “χρήμα” που κυκλοφορεί στην οικονομία αποτελείται από “κέρματα” (coins) και “τραπεζογραμμάτια” (currency notes) Η Κεντρική Τράπεζα είναι η θεσμική οντότητα, που παράγει την αναγκαία ποσότητα του χρήματος, την οποία στη συνέχεια διοχετεύει στην οικονομία. Για παράδειγμα, η Bank of America παράγει και ρίχνει στην κυκλοφορία τα αμερικανικά δολάρια, η Bank of Japan τα γιεν, η Bank of England τις στερλίνες, η Bank of Switzerland τα ελβετικά φράγκα, κ.λπ.

Η ΕΚΤ παράγει και κυκλοφορεί στην ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση-Ευρωζώνη) τα ευρώ. Το “ευρώ”, το κοινό νόμισμα των 19 κρατών μελών της ΟΝΕ, προέκυψε από μια μακρά πορεία περίπου τριάντα ετών. Το 1969 είχε υιοθετηθεί η ΕΛΜ (Ευρωπαϊκή Λογιστική Μονάδα- European Unit of Account). Η ΕΛΜ ήταν σε λογιστική μορφή και κατά την περίοδο 1969-1971 μια ΕΛΜ ήταν ίση με ένα δολάριο. Το 1979 στα πλαίσια ίδρυσης του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (European Monetary System), η ΕΝΜ (Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα-European Currency Unit-ECU) αντικατέστησε την ΕΛΜ. Μία ΕΝΜ (ECU) ισοδυναμούσε με ένα δολάριο. Η αξία της ΕΝΜ υπολογίστηκε με βάση τη μέση στάθμιση των νομισμάτων των χωρών-μελών της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας και γι’ αυτό αποκαλείτο “σύνθετο νόμισμα” ή “καλάθι νομισμάτων” (composite currency ή basket currency). Η στάθμιση ενός νομίσματος των κρατών μελών της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως ήταν το γερμανικό μάρκο, το γαλλικό φράγκο, η ιταλική λιρέτα, η ελληνική δραχμή, η ισπανική πεσέτα, η ιρλανδική λίρα, το πορτογαλικό εσκούδο, κ.λπ., για τον προσδιορισμό του ποσοστού συμμετοχής του στη διαμόρφωση της αξίας της ΕΝΜ (ECU), έγινε με δύο ουσιώδη κριτήρια: 1) Το επίπεδο του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) μιας χώρας σε σύγκριση με το ΑΕΠ των άλλων χωρών και κυρίως το ποσοστό συμμετοχής του ΑΕΠ της χώρας στο συνολικό ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Και 2) Το ποσοστό συμμετοχής ενός κράτους μέλους στο συνολικό ενδοκοινοτικό εμπόριο, δηλαδή στο συνολικό εμπόριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Η ΕΝΜ υπήρξε ο πρόδρομος του ευρώ. Με την δημιουργία της ΟΝΕ την 1η Ιανουαρίου του 1999, το ευρώ αντικατέστησε την ΕΝΜ. Σαφές είναι ότι το ευρώ ήταν και εξακολουθεί να είναι το νόμισμα της ΟΝΕ. Η στάθμιση της ονομαστικής αξίας του ευρώ το 1998 είχε γίνει με τεχνικές αποδεκτές απ’ όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Τεχνικές οι οποίες είχαν υιοθετηθεί και κατά την διαδικασία υπολογισμού της ΕΝΜ (ECU). Το ευρώ δεν είναι ούτε γερμανικό μάρκο, ούτε γαλλικό φράγκο, ούτε ιταλική λιρέτα, αλλά είναι ένα νόμισμα που διαδέχτηκε την ΕΝΜ (ECU). Αρχικά το ευρώ ήταν σε λογιστική μορφή, έχοντας συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του αμερικανικού δολαρίου 1.00, δηλαδή 1.00 $=1.00 €. Την 1η Ιανουαρίου του 2002 το ευρώ τίθεται σε κυκλοφορία και σε φυσική πλέον μορφή συνιστά το επίσημο νόμισμα της ΟΝΕ. Ποιοι παράγοντες από την 1η Ιανουαρίου του 1999 και έως σήμερα, προσδιορίζουν τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος; Το ευρώ θεωρείται υπερτιμημένο ή υποτιμημένο νόμισμα έναντι του αμερικανικού δολαρίου; Ενδέχεται στο κοντινό μέλλον να ξεσπάσει εμπορικός πόλεμος μεταξύ Ευρωζώνης και ΗΠΑ; Αν ναι ποιος θα είναι ο ρόλος της Κίνας; Καίριας σημασίας ερωτήματα που διεξοδικά θα διερευνήσουμε σε επόμενες επιφυλλίδες μας.
____________________________________ 
(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
kontranews.gr