Σε τι διαφέρει η Τουρκία του Ερντογάν από εκείνη των προκατόχων του; Ουσιαστικά σε τίποτα. Μια χώρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης και όχι μόνο γεωγραφικά. Γνωρίζει καλώς να παζαρεύει όπως και τις αδυναμίες των δυτικών...
του Χρήστου Θ. Μπότζιου, Πρέσβη ε.τ.
Δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από την επίσημη επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Ελλάδα ( 29-30 Νοεμβρίου 2017), ο Τούρκος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νταγίπ Ερντογάν. Αν και πολλοί τότε διερωτήθηκαν για το σκόπιμο μιας ελληνο-τουρκικής συνάντησης σε ανώτατο μάλιστα πολιτικό επίπεδο, τελικά εκτιμήθηκε ότι οι επαφές είναι προτιμότερες από την αποχή επικοινωνίας ή χειρότερα ακόμα την αντιπαράθεση.
Οι συνομιλίες που είχε ο Τούρκος Πρόεδρος με τον Έλληνα ομόλογό του κ. Προκόπη Παυλόπουλο, τον Πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και το ήπιο κλίμα που επικράτησε κατά την επίσκεψη στην Θράκη, δημιούργησαν σε πολλούς την ελπίδα ότι τελικά η επίσημη επίσκεψη συνετέλεσε στην δημιουργία κλίματος συνεργασίας και αλληλοκατανόησης. Οι εντυπώσεις αυτές ενισχύθηκαν και από το γεγονός ότι οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν, τόσο στην Αθήνα όσο και κατά την επιστροφή του στην Τουρκία ήσαν χαμηλών τόνων.
Προς επιβεβαίωση του ηπίου κλίματος ακολούθησε λίγες μέρες μετά συνάντηση στην Άγκυρα μεταξύ των Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων Εξωτερικών με αντικείμενο την προώθηση της διμερούς συνεργασίας. Εξάλλου είχε ανακοινωθεί ότι εντός του πρώτου εξαμήνου του 2018 θα πραγματοποιούνταν στην Ελλάδα η σύγκληση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας σε επίπεδο Πρωθυπουργών. Αυτό το σχετικά αισιόδοξο κλίμα δεν διήρκησε πολύ. Ακολούθησαν συχνές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων με αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των Ιμίων και άλλων βραχονησίδων όπως και την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου.
Τις φραστικές αντιπαραθέσεις ακολούθησε το προ ημερών επεισόδιο στο Αιγαίο στην θαλάσσια περιοχή των Ιμίων και εντός των χωρικών μας υδάτων με εμβολισμό από τουρκική ακταιωρό σκάφος του ελληνικού λιμενικού σώματος που εκτελούσε περιπολίες επίβλεψης διακίνησης προσφύγων και λαθρομεταναστών. Η τουρκική πλευρά δια στόματος του Πρωθυπουργού κ. Γιλντιρίμ, επέδωσε ευθύνη στην ελληνική πλευρά η οποία είχε προβεί δήθεν σε σειρά προκλήσεων.
Πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να δώσει πίστη σε μια τέτοια εκδοχή. Γιατί η αλήθεια είναι μόνο μία. Οι Τούρκοι με την προκλητική αυτή ενέργεια θέλησαν να αμφισβητήσουν και εμπράκτως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή των Ιμίων και μάλιστα εντός των χωρικών μας υδάτων.
Οι αντιδράσεις του εκπροσώπου του State Department όπως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δια του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιουνκέρ, κινήθηκαν στην γραμμή των γνωστών ίσων αποστάσεων με συστάσεις για αυτοσυγκράτηση και έκκληση να κατέβουν οι τόνοι. Από πλευράς των Η.Π.Α. ανακοινώθηκε η πραγματοποίηση εντός των προσεχών ημερών επίσκεψης του Υπουργού Εξωτερικών κ. Τίλερσον στην Άγκυρα ο οποίος στα μέλη της αντιπροσωπείας που θα τον συνοδεύσουν συμπεριέλαβε και τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα!
Από τις αντιδράσεις ΗΠΑ και ευρωπαίων αξιωματούχων, επιβεβαιώνεται ότι αντιλήψεις της Δύσης για την Τουρκία δεν έχουν, βασικά, αλλάξει. Κρίνουν ότι γεωπολιτικά λειτουργεί, όπως ανέκαθεν, ως ανάχωμα μεταξύ Δύσης-Ανατολής. Εξάλλου σημαντικότατο ρόλο παίζουν και τα ισχυρά οικονομικά κι άλλα συμφέροντα σε μια χώρα των ογδόντα περίπου εκατομμυρίων.
Σε τι διαφέρει η Τουρκία του Ερντογάν από εκείνη των προκατόχων του; Ουσιαστικά σε τίποτα. Μια χώρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης και όχι μόνο γεωγραφικά. Γνωρίζει καλώς να παζαρεύει όπως και τις αδυναμίες των δυτικών. Ο εμβολισμός της ελληνικής ακταιωρού, οι δηλώσεις του ιδίου του Ερντογάν στην Κ.Ο. του Κόμματός του ότι η Τουρκία μπροεί και είναι σε θέση να διεξάγει συγχρόνως δύο πολέμους κατά των Κούρδων αλλά και στο Αιγαίο, δεν συνάδουν με αρχηγό κράτους συμμαχικής χώρας (ΝΑΤΟ) όπως και υποψηφίες η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι το επεισόδιο με την ακταιωρό όπως και οι εμπρηστικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του ιδίου του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας για πόλεμο στο Αιγαίο, αποσκοπούν στην απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τις απώλειες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο τουρκικός στρατός στον πόλεμο κατά των Κούρδων. Ούτε επίσης ότι θέλουν να αφομιώσουν την ανάδειξη της Ελλάδος σε σταθεροποιητικό παράγοντα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, χάρη και στις γνωστές πρωτοβουλίες του Έλληνα Υπουργού των Εξωτερικών κ. Ν. Κοτζιά. πιστεύω ότι η Άγκυρα ενεργεί βάση συγκεκριμένου σχεδίου, την αμφισβήτηση του Status quo στο Αιγαίο όπως και δημιουργίας τετελεσμένων σε ό,τι αφορά την διεξαγωγή έρευνας και πιθανής εκκμετάλευσης των πηγών ενεργείας στην υφαλοκριπίδα μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου.
Η διεκδίκηση βραχονησίδων που αγγίζει τα όρια του γελοίου εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες και στόχους. Στο εσωτερικό της χώρας του ο κ. Ερντογάν ενσαρκώνει τον απόλυτο ηγέτη, του σύγχρονου σουλτάνου. Για τις δυτικές χώρες μια τέτοια επιβολή στο πολιτικό σύστημα μιας χώρας ισοδυναμεί με de facto δικτατωρία. Ο κ. Ερντογάν έχει πείσει τους συμπολίτες του ότι η χώρα τους αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους.
Το φάσμα και ο εφιάλτης της δημιουργίας κουρδικής οντότητος νοτίως και ανατολικά των συνόρων τους, τους κατατρομάζει. Πολύ πιθανό να υπάρχει και αρκετή δόση αληθείας ότι απειλές κατά της Ελλάδος και το status quo στο Αιγαίο να εντάσσεται και στην λογική να μετριαστεί ο αρνητικός αντίκτυπος για μειωμένη επιτυχία κατά των Κούρδων. Ωστόσο, οι απειλές και μάλιστα η έμπρακτη με το επεισόδιο της ακταιωρού πρέπει να προκαλέσει συσπείρωση και συναινετικό πνεύμα σε όλα τα θέματα που συνδέονται με την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.
Παράλληλα, να προέβουμε σε συχνές και εμπεριστατομένες ενημερώσεις των διεθνών οργανισμών, των κοινοτικών χωρών και άλλων γειτόνων μας σχετικά με την τουρκική επιθετικότητα και παραβατικότητα. Ανάλογα με τις εξελίξεις και τη συμπεριφορά της Άγκυρας στους αμέσως επόμενους μήνες, θα ήταν σκόπιμο να αναβληθεί sine die η σύγκληση του προβλεπόμενου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας εντός του πρώτου εξαμήνου τρέχοντος έτους.
πηγή: pratto.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου