Το Ινδικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο INS Arihant πραγματοποίησε επιτυχή εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου στον κόλπο της Βεγγάλης

Η Ινδία συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών που διαθέτουν πυρηνικά υποβρύχια, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Κίνα.

Το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο INS Arihant της Ινδίας πραγματοποίησε την Παρασκευή μια επιτυχημένη εκτόξευση υποβρυχίου βαλλιστικού πυραύλου (SLBM) στον Κόλπο της Βεγγάλης με «πολύ υψηλή ακρίβεια», ανακοίνωσε το υπουργείο Άμυνας.

Ανέφερε ότι όλες οι λειτουργικές και τεχνολογικές παράμετροι του οπλικού συστήματος έχουν «επικυρωθεί».

Η εκτόξευση πυραύλου θεωρείται σημαντικό ορόσημο για την περαιτέρω ενίσχυση των δυνατοτήτων στρατηγικής κρούσης της Ινδίας.

"Το INS Arihant πραγματοποίησε μια επιτυχημένη εκτόξευση ενός υποβρυχίου εκτοξευόμενου βαλλιστικού πυραύλου (SLBM) στις 14 Οκτωβρίου. Ο πύραυλος δοκιμάστηκε σε προκαθορισμένο βεληνεκές και έπληξε την περιοχή στόχο στον Κόλπο της Βεγγάλης με πολύ υψηλή ακρίβεια", ανέφερε το υπουργείο σε δήλωση.

Ανέφερε ότι «όλες οι επιχειρησιακές και τεχνολογικές παράμετροι του οπλικού συστήματος έχουν επικυρωθεί».
 

Το Ινδικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο INS Arihant

Το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων (SSBN) της Ινδίας είναι ένα έργο που φυλάσσεται στενά. Το INS Arihant ήταν το πρώτο σκάφος στο πλαίσιο του έργου SSBN που ακολούθησε ένα άλλο σκάφος, το INS Arighat.

Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Άμυνας είπε ότι το πρόγραμμα SSBN είναι βασικό στοιχείο της ικανότητας πυρηνικής αποτροπής της Ινδίας.

Είπε ότι μια «ισχυρή, επιβιώσιμη και εξασφαλισμένη αντίποινα» είναι σε συγχρονισμό με την πολιτική της χώρας να έχει «αξιόπιστη ελάχιστη αποτροπή» που να στηρίζει τη δέσμευσή της για «μη πρώτη χρήση».

«Η επιτυχημένη εκτόξευση της εκπαίδευσης χρηστών του SLBM από την INS Arihant είναι σημαντική για την απόδειξη της ικανότητας του πληρώματος και την επικύρωση του προγράμματος SSBN, βασικό στοιχείο της ικανότητας πυρηνικής αποτροπής της Ινδίας», δήλωσε το υπουργείο Άμυνας.

«Μια ισχυρή, επιβιώσιμη και εξασφαλισμένη ικανότητα αντιποίνων είναι σύμφωνη με την πολιτική της Ινδίας να έχει «αξιόπιστη ελάχιστη αποτροπή» που να στηρίζει τη δέσμευσή της «χωρίς πρώτη χρήση»», ανέφερε.

Το INS Arihant είναι το πρώτο αυτοσχέδιο πυρηνικό υποβρύχιο της Ινδίας. Ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2009 και τέθηκε σε λειτουργία αθόρυβα το 2016.

Η Ινδία συγκαταλέγεται σε μια επιλεγμένη ομάδα χωρών που διαθέτουν πυρηνικά υποβρύχια. Οι χώρες που διαθέτουν τέτοια περιουσιακά στοιχεία είναι: οι ΗΠΑ, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Κίνα. Η Ινδία υπήρξε ηγετική φωνή στην προώθηση του παγκόσμιου πυρηνικού αφοπλισμού με στόχο την πλήρη εξάλειψη των ατομικών όπλων.

Το 1998, η Ινδία πραγματοποίησε πυρηνικές δοκιμές Pokhran-II, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από πολλές χώρες. Μετά τις δοκιμές, η Ινδία υποστήριξε ότι πραγματοποίησε τις δοκιμές για να έχει «αξιόπιστη ελάχιστη αποτροπή» και θα ακολουθήσει την προσέγγιση «χωρίς πρώτη χρήση».

Το 2003, η Ινδία παρουσίασε επίσημα το πυρηνικό της δόγμα που επεξεργάστηκε ξεκάθαρα την πολιτική «χωρίς πρώτη χρήση».

source: indiatimes

https://mineraltip.com/y2k27bfeh?key=18bec285a9fb3d600b3b02e428f96617

Οι BRICS αναμένουν ότι η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία θα ενταχθούν σύντομα στην ομάδα

Ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ότι αρκετές χώρες «χτυπούν τις πόρτες» του οργανισμού, όπως η Ινδονησία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Αργεντινή...

Η πρόεδρος του Διεθνούς Φόρουμ BRICS αναμένει ότι η Τουρκία, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία θα ενταχθούν στην ομάδα «πολύ σύντομα». Σε μια συνέντευξη στη ρωσική Izvestia , η Purnima Anand είπε ότι η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία συζήτησαν αυτό το θέμα κατά τη διάρκεια της 14ης Συνόδου Κορυφής BRICS, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά τον περασμένο μήνα.

"Όλες αυτές οι χώρες, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία και Τουρκία, έχουν δείξει ενδιαφέρον για ένταξη και ετοιμάζονται να υποβάλουν αίτηση για ένταξη. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα καλό βήμα, γιατί η επέκταση γίνεται πάντα θετική αντιληπτή· αυτό θα αυξήσει σαφώς την επιρροή των BRICS στον κόσμο", εξήγησε η κα. Purnima Ανάντ. «Ελπίζω ότι η ένταξη χωρών στο BRICS θα γίνει πολύ γρήγορα, γιατί τώρα όλοι οι εκπρόσωποι του πυρήνα της ένωσης ενδιαφέρονται να επεκτείνουν τον οργανισμό, οπότε θα γίνει πολύ σύντομα».

Τόνισε ότι η ένταξη της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας ενδέχεται να μην γίνει ταυτόχρονα.

Νωρίτερα, ο Li Kexin, Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ότι αρκετές χώρες «χτυπούν τις πόρτες» του οργανισμού των BRICS, όπως η Ινδονησία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Αργεντινή.

Το φόρουμ των BRICS είναι ένας πολιτικός οργανισμός που ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για τη σύστασή του το 2006 και πραγματοποίησε την πρώτη του σύνοδο κορυφής το 2009. Μέλη του ήταν οι χώρες με αναδυόμενες οικονομίες, συγκεκριμένα η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα, που λειτουργούσαν με το όνομα BRIC, πριν από την Νότια Αφρική εντάχθηκε στον οργανισμό το 2010, καθιστώντας τον BRICS.

Οι χώρες του οργανισμού χαρακτηρίζονται ως μεταξύ των βιομηχανοποιημένων αναπτυσσόμενων χωρών με μεγάλες και αναδυόμενες οικονομίες. Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός ζει σε αυτές τις πέντε χώρες και το συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους είναι ισοδύναμο με αυτό των ΗΠΑ (13,6 τρισεκατομμύρια δολάρια). Τα συνολικά συναλλαγματικά τους αποθέματα είναι 4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Το 2017, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των BRICS στο Xiamen της Κίνας, έγινε λόγος για το σχέδιο επέκτασης των BRICS, σύμφωνα με το οποίο νέες χώρες προστίθενται στην ομάδα BRICS ως μόνιμοι προσκεκλημένοι ή συμμετέχοντες στο διάλογο.

Η Ευρώπη υπό ξένη κυριαρχία

Η Ευρώπη δεν είναι καν σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι απλώς ένας λακές και μια ήπειρος – σκλάβος. Τι συνέβη στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της με τις εισβολές, τις γενοκτονίες, τις λεηλασίες, τις σφαγές και την εξόντωση των ηπείρων στις οποίες εισέβαλε;

Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη. Τη γηραιά ήπειρο, όπως την αποκαλούν κάποιοι. Η ήπειρος που επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο, όπως λένε κάποιοι συγγραφείς μιλώντας για δυτική χριστιανική κουλτούρα. Σήμερα, για πρώτη φορά στην ιστορία, βρίσκεται υπό την αποκλειστική κυριαρχία, όχι μιας άλλης ηπείρου, αλλά μιας ιμπεριαλιστικής χώρας, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ευρώπη δεν είναι καν σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι απλώς ένας λακές και μια ήπειρος – σκλάβος. Τι συνέβη στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της με τις εισβολές, τις γενοκτονίες, τις λεηλασίες, τις σφαγές και την εξόντωση των ηπείρων στις οποίες εισέβαλε;

Ας ξεκινήσουμε με την εισβολή και τη γενοκτονία της Αμερικής. Ορισμένοι ιστορικοί δεν την αποκαλούν πλέον ως τη συνάντηση δύο κόσμων, (τι ευφημισμός για την ανακάλυψη της Αμερικής) την αποκαλούν απλώς εισβολή στην Αμερική.

Η διαδρομή των δεινών, των δολοφονιών και της λεηλασίας από το Ισπανικό Στέμμα είναι μερικές φορές άγνωστη, αλλά αν κάποιος είναι περίεργος, μπορεί να διαβάσει το βιβλίο “Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής” του Εντουάρδο Γκαλεάνο, το οποίο εκδόθηκε το 1971. Δηλαδή, πριν από κάτι περισσότερ0 από 50 χρόνια.

Ο κουρσάρος Χριστόφορος Κολόμβος πάτησε το πόδι του στη γη της ηπείρου Αμπία Γιάλα, όπως την αποκαλούσαν οι ιθαγενείς, πριν από περισσότερα από 500 χρόνια, και ήταν η αρχή του τέλους για την τεράστια αυτή περιοχή της Αμερικής από τον Ισπανό εισβολέα. Ο Ερνάν Κορτές κατέκτησε, κατέστρεψε και εξολόθρευσε τους Αζτέκους. Ο Φρανσίσκο Πιζάρο, από την πλευρά του, αποτελείωσε και αφαίμαξε την αυτοκρατορία των Ίνκας. Ο Πέδρο ντε Βαλδίβια, ο δήμιος της Λα Αραουκανία, ήταν ο μόνος κυβερνήτης που πέθανε στα χέρια των ντόπιων Ινδιάνων.

Ο πόλεμος του Αραούκο έχει ιστορία πάνω από 500 χρόνια και όχι 300 όπως λένε κάποιοι επιτήδειοι. Στο Μεξικό, στην Κεντρική Αμερική, στη Νότια Αμερική, αυτή η θλιβερή ιστορία επαναλαμβανόταν πάντα. Ο λόγος της εισβολής ήταν η λεηλασία του χρυσού, των ορυκτών, της γης. Στο τέλος μας κληροδότησαν τη γλώσσα και τη θρησκεία. Όσον αφορά την τελευταία, ήταν ο κακώς αποκαλούμενος “ευαγγελισμός της Αμερικής” που δεν εισήχθη ποτέ με την πειθώ, αλλά μάλλον με τον τρόμο. Θα γίνεις χριστιανός ή θα σου κόψουμε το κεφάλι; Αυτή ήταν η επιλογή για τους ιθαγενείς κατοίκους. Λοιπόν, ξέρουμε την απάντηση.

Ακριβώς όπως η Ισπανία αφαίμαξε και εξόντωσε την αμερικανική ήπειρο, η Πορτογαλία έκανε το ίδιο στη Βραζιλία, διότι σύμφωνα με τη Συνθήκη της Τορντεσίγιας, οι βασιλιάδες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας μοίρασαν τη νέα ήπειρο ως λάφυρο.

Η πορτογαλική αυτοκρατορία έλεγχε τις Αζόρες, τη Μαδέρα, το Πράσινο Ακρωτήριο και το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε στις ακτές της Αφρικής- το Κοτσίν, τη Γκόα και το Κολόμπο στην ινδική υποήπειρο- το Μακάο και το Ναγκασάκι στην Ανατολική Ασία- τη Μοζαμβίκη και την Αγκόλα στην Αφρική. Με όλες αυτές τις αποικίες παρήγαγε τόσο πολύ, αν όχι περισσότερο, τρόμο από ό,τι το ισπανικό στέμμα.

Το Βέλγιο, από την πλευρά του, έλεγχε δύο αποικίες κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, το Βελγικό Κονγκό (σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) από το 1908 έως το 1960 και τη Ρουάντα-Μπουρούντι, από το 1922 έως το 1962. Είχε επίσης μια μικρή παραχώρηση στην Κίνα και ήταν συνδιαχειριστής της Διεθνούς Ζώνης της Ταγγέρης στο Μαρόκο. Το Βέλγιο δολοφόνησε τον διακεκριμένο πατριώτη και πατέρα της πατρίδας του Κονγκό, Πατρίκ Λουμούμπα, και εξαφάνισε το πτώμα του και τα πτώματα των συντρόφων του. Στην πραγματικότητα, το Βελγικό Κονγκό ήταν απλώς ένα ακόμη κτήμα του βασιλιά Λεοπόλδου. Οι φρικαλεότητες που διέπραξαν οι άποικοι στους ιθαγενείς είναι ανείπωτες.

Ένας άλλος Ευρωπαίος εισβολέας, η Γαλλία, στην κορύφωσή της (δεκαετία του 1680), εκτεινόταν σε 10 000 000 km², η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκρατορία στον κόσμο εκείνη την εποχή μετά μόνο την ισπανική αυτοκρατορία. Η “δεύτερη αποικιακή αυτοκρατορία” ξεκίνησε με την κατάκτηση του Αλγερίου το 1830. Στο αποκορύφωμά της, ήταν μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία: συμπεριλαμβανομένης της μητροπολιτικής Γαλλίας, η συνολική έκταση της γης υπό γαλλική κυριαρχία έφτανε τα 13 500 000 km², με πληθυσμό 150 εκατομμυρίων ανθρώπων το 1939.

Διάσημες είναι οι φρικαλεότητες που διέπραξε αυτή η συμμορία δολοφόνων και μισθοφόρων που ονομάστηκε Λεγεώνα των Ξένων. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία είχε εδάφη στην Αφρική, τη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία.

Παρόμοια ή και χειρότερη ήταν η Αγγλία. Η πιο μοχθηρή αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεπερνιέται μόνο από τη σημερινή αυτοκρατορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Είχε αποικίες στη Βόρεια Αμερική, τον Καναδά και τις ΗΠΑ: στη Νότια Αμερική τη Βρετανική Γουιάνα και τα νησιά Φόκλαντ- στην Αφρική κατέλαβε την Αίγυπτο, το Σουδάν, τη Νιγηρία, την Κένυα, την Τανγκανίκα, τη Νότια Αφρική. Στην Ασία κατέλαβε την Ινδία και την Ινδονησία και στην Ωκεανία την Αυστραλία και την Παπούα Νέα Γουινέα, μεταξύ άλλων.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είμαστε υπερήφανοι για το πώς έφεραν τον “πολιτισμό” στις χώρες στις οποίες εισέβαλαν για να εξημερώσουν τους “άγριους”. Σύμφωνα με τους πιο διαυγείς ιστορικούς, η κατάκτηση των εδαφών αυτών από την Ευρώπη ξεπερνά κατά πολύ τα 600 εκατομμύρια κατοίκους.

Πώς η Ευρώπη, η πρώτη αυτοκρατορική δύναμη του κόσμου, κατέληξε να κυριαρχείται από μια άλλη χώρα;

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν, μαζί με τη Σοβιετική Ένωση, οι μεγάλες νικήτριες και κατοχικές δυνάμεις. Οι άλλες χώρες χόρεψαν υπό τη μουσική τους. Ως αποτέλεσμα, και για ιδεολογικούς λόγους, σχηματίστηκαν δύο μεγάλα ιδεολογικά μπλοκ: οι χώρες που ενώθηκαν στο ΝΑΤΟ και το δεύτερο, υπό τη σοβιετική επιρροή του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Αν και αυστηρά μιλώντας, η πρώην ΕΣΣΔ συνεισέφερε το 80% (22 εκατομμύρια παιδιά της) των νεκρών από την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον ναζιστικό φασισμό.

Το ΝΑΤΟ συγκροτήθηκε από 12 ευρωπαϊκά κράτη και από το 1949 μέχρι σήμερα, μετά από διάφορα κύματα επέκτασης, έφτασε τις 30 χώρες. Αυστηρά μιλώντας, δημιουργήθηκε για να αντισταθμίσει τη δύναμη της Ρωσίας, αλλά στη συνέχεια, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990, το ΝΑΤΟ έχασε τον λόγο ύπαρξής του. Ο επεκτατισμός των ΗΠΑ όμως δεν σταμάτησε- αντίθετα, η Ρωσία περικυκλώθηκε από τις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Εν ολίγοις, οι χώρες που η Ρωσία απελευθέρωσε από τη ναζιστική Γερμανία έγιναν εχθροί της.

Αφού ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα επιτραπεί στο ΝΑΤΟ να επεκταθεί περαιτέρω και να τοποθετήσει τους πυραύλους του στα σύνορα της Ουκρανίας, το ΝΑΤΟ συνέχισε το επικίνδυνο παιχνίδι του. Τώρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, για να σταματήσει αυτή την αμερικανική πολεμοκάπηλη τρέλα, όλοι πανηγυρίζουν. Δηλαδή, δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις απερίσκεπτες ενέργειές τους.

by Ούγκο Φαρίας Μόγια / Pressenza Athens

Η Αργεντινή εξασφάλισε τη στήριξη της Κίνας για να ενταχθεί στη BRICS

Ο πρόεδρος της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντεζ  με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζιπίνγκ στο Πεκίνο τον Φεβρουάριο του 2022

Ο κεντροαριστερός πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, είχε αναγγείλει πως η χώρα του, που μάχεται για να ξεπεράσει οικονομική κρίση, με υψηλό πληθωρισμό και χαμηλά αποθέματα συναλλάγματος, θα επιδιώξει να ενταχθεί στην ομάδα BRICS.... 

Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε χθες Πέμπτη ότι εξασφάλισε την επίσημη υποστήριξη της Κίνας στην προσπάθειά της να ενταχθεί στην BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), συνασπισμό αναδυόμενων οικονομικών δυνάμεων που θεωρείται ισχυρό αντίβαρο στη Δύση.

Ο αργεντινός υπουργός Εξωτερικών Σαντιάγο Καφιέρο συναντήθηκε με τον κινέζο ομόλογό του Ουάνγκ Γι στο περιθώριο της G20 στην Ινδονησία, όπου επισημοποιήθηκε η κινεζική στήριξη, ανέφεραν οι υπηρεσίες του πρώτου. Η Αργεντινή είναι μεγάλος εξαγωγέας σόγιας, σιταριού και καλαμποκιού, μεταξύ άλλων.

«Ο Ουάνγκ Γι επιβεβαίωσε επίσημα την υποστήριξη της χώρας του για την εισδοχή της Αργεντινής στην BRICS, κάτι που συνάδει με αυτό που είχε ήδη συμφωνηθεί από τους ηγέτες» των πέντε χωρών, σημείωσε το ΥΠΕΞ της Αργεντινής.

Συμπλήρωσε ότι εάν η Αργεντινή ενταχθεί στην ομάδα, θα «ενισχύσει και θα διευρύνει τη φωνή της για την υπεράσπιση των συμφερόντων του αναπτυσσόμενου κόσμου».

Ο πρόεδρος της Αργεντινής, ο κεντροαριστερός Αλμπέρτο Φερνάντες, είχε αναγγείλει πως η χώρα του, που μάχεται για να ξεπεράσει οικονομική κρίση, με υψηλό πληθωρισμό και χαμηλά αποθέματα συναλλάγματος, θα επιδιώξει να ενταχθεί στην ομάδα BRICS. Προς αυτό απαιτείται ομόφωνη έγκριση των μελών της.

Τον όρο BRIC εισήγαγε ο Τζιμ Ο’ Νιλ, οικονομολόγος της Goldman Sachs, το 2001, για να περιγράψει την εκπληκτική πορεία των οικονομιών της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας. Οι τέσσερις δυνάμεις οργάνωσαν την πρώτη τους σύνοδο κορυφής το 2009 στη Ρωσία. Η Νότια Αφρική εντάχθηκε στην ομάδα το 2010.

Η Κίνα είναι - μακράν - η μεγαλύτερη οικονομία της συμμαχίας αυτής, της αναλογεί πάνω από το 70% της συνολικής οικονομικής της δύναμης 27,5 τρισεκ. δολαρίων. Στην Ινδία αναλογεί περί το 13%, στη Ρωσία και στη Βραζιλία περίπου το 7% αντίστοιχα, σύμφωνα με δεδομένα του ΔΝΤ.

Στις χώρες της ομάδας BRICS αναλογεί πάνω από 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και περί το 26% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Πρόσφατα, οι χώρες BRICS συμφώνησαν στην ιδέα ότι η συνεργασία χρειάζεται νέα κράτη μέλη . Πιο πρόσφατα, στα τέλη Ιουνίου, το Ιράν υπέβαλε αίτηση για ένταξη .

Ιράν και Αργεντινή υπέβαλαν αίτηση για την ένταξή τους στην ομάδα αναδυόμενων χωρών BRICS

Το Ιράν υπέβαλε αίτηση για να γίνει μέλος της ομάδας των αναδυόμενων οικονομιών που είναι γνωστή ως BRICS, δήλωσε Ιρανός αξιωματούχος τη Δευτέρα, ο ίδιος δήλωσε ότι η ένταξη «θα είχε ως αποτέλεσμα προστιθέμενες αξίες και για τις δύο πλευρές».

Η ένταξη του Ιράν στην ομάδα BRICS, η οποία περιλαμβάνει τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική, «θα είχε ως αποτέλεσμα προστιθέμενες αξίες και για τις δύο πλευρές», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν.

Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε χωριστά ότι η Αργεντινή είχε επίσης αίτηση για ένταξη στην ομάδα. Αργεντινοί αξιωματούχοι δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν για άμεσο σχόλιο.

Ο Πρόεδρος της Αργεντινής Alberto Fernandez, που βρίσκεται επί του παρόντος στην Ευρώπη, επανέλαβε τις τελευταίες ημέρες την επιθυμία του να ενταχθεί η Αργεντινή στους BRICS.

«Ενώ ο Λευκός Οίκος σκεφτόταν τι άλλο να απενεργοποιήσει στον κόσμο, να απαγορεύσει ή να χαλάσει, η Αργεντινή και το Ιράν υπέβαλαν αίτηση για ένταξη στους BRICS», έγραψε η Ζαχάροβα στην εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram.

Η Ρωσία πιέζει εδώ και καιρό να σφυρηλατήσει στενότερους δεσμούς με την Ασία, τη Νότια Αμερική και τη Μέση Ανατολή, αλλά έχει εντείνει τις προσπάθειές της πρόσφατα για να αντιμετωπίσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες για την εισβολή της στην Ουκρανία.

Τη Δευτέρα, οι ΗΠΑ και άλλα δυτικά έθνη υποσχέθηκαν ακλόνητη υποστήριξη στην Ουκρανία μετά τον θάνατο 28 αμάχων σε πολλές ρωσικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της επιδρομής πυραύλων σε ένα κατάμεστο εμπορικό κέντρο.

Η Ρωσία αρνείται ότι στοχεύει αμάχους σε αυτό που αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» για τον αφοπλισμό της Ουκρανίας και την προστασία της από τους φασίστες. Το Κίεβο και οι σύμμαχοί του στη Δύση λένε ότι ο πόλεμος είναι μια απρόκλητη πράξη επιθετικότητας.

Η πακιστανική προπαγάνδα στο Κασμίρ έχει ένα νέο σημείο εκκίνησης, την Τουρκία του Ερντογάν

Σε μία απίστευτη καταγγελία προχώρησαν τα Ινδικά ΜΜΕ για την εμπλοκή της Τουρκίας στο Κασμίρ. Πρόκειται για πληροφορίες που θα προκαλέσουν ”σεισμό”, καθώς το Ν. Δελχί δεν πρόκειται να αφήσει την Άγκυρα να ”αλωνίζει” στη περιοχή...

Οι ινδικές υπηρεσίες πληροφοριών βρήκαν στοιχεία για μια νέα μορφή υβριδικού πολέμου για το ζήτημα του Κασμίρ. Οι μυστικές υπηρεσίες πιστεύουν ότι η Τουρκία έχει γίνει το σημείο εκκίνησης της πακιστανικής προπαγάνδας στο Κασμίρ. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποστηρίζει ενεργά τη στάση του Πακιστάν για το Κασμίρ σε όλα τα φόρουμ. Στην φιλοδοξία της να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Σαουδικής Αραβίας στον ισλαμικό κόσμο, η Τουρκία προσπαθεί επιθετικά να επηρεάσει άλλα μουσουλμανικά έθνη, διαπραγματεύοντας πολλά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του Κασμίρ.  

Το δημοσίευμα 

Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών MIT και η ISI του Πακιστάν, σύμφωνα με την ινδική εφημεριδα ThePrint.in, συνεργάστηκαν για να ενθαρρύνουν τη ριζοσπαστική νεολαία του Κασμίρ να μετατοπίσει τη βάση της στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα αντί για τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία, που έχουν φιλικούς δεσμούς με την Ινδία. Ένας ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας του Τζαμού και του Κασμίρ, ανέφερε αυτή την εβδομάδα, ότι βρέθηκαν πιστόλια που κατασκευάστηκαν στην Τουρκία στα χέρια Πακιστανών τρομοκρατών. Οι ινδικές υπηρεσίες πληροφοριών βρήκαν το υψηλότερο επίπεδο συντονισμού μεταξύ του Πακιστάν και της Τουρκίας για το Κασμίρ. Η Ινδία έχει συμπεριλάβει στη μαύρη λίστα τον Τούρκο υπήκοο Muhammet Nazim Tasci, ο οποίος συνδέεται με το Ίδρυμα Νεολαίας της Τουρκίας, με επικεφαλής τον Μπιλάλ Ερντογάν, γιο του προέδρου Ερντογάν. Η κοινή επιχείρηση των υπηρεσιών πληροφοριών Τουρκίας και Πακιστάν είναι η Kashmir Civitas και οι πολλοί χειριστές της βρίσκονται στο ραντάρ της Ινδίας. Οι ινδικές υπηρεσίες πιστεύουν ότι η πρεσβεία του Πακιστάν στην Άγκυρα είναι υπερκινητική αυτές τις μέρες, συμβάλλοντας στη δημιουργία του συστήματος υποστήριξης για τη λειτουργία των μαχητών από το Κασμίρ. Όταν υπάρχει τόσο εστιασμένη προσοχή ορισμένων ισλαμικών χωρών εντός της J&K, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μια σύγκρουση πολλών αφηγήσεων. Επειδή η κατάργηση του Άρθρου 370 έχει εδραιώσει τους δεσμούς του Κασμίρ με την Ινδία, υπάρχει τώρα ανανεωμένη προσπάθεια από τους αυτονομιστές να παρέμβουν δυναμικά στις επόμενες εκλογές της Συνέλευσης. Ένας φιλοπακιστανός δημοσιογράφος από το Κασμίρ μου είπε: «Θα είναι η «μητέρα όλων των εκλογών» που θα γίνουν ποτέ στο Κασμίρ». Ωστόσο, λόγω της δυναμικής κατάστασης στο έδαφος, είναι απίθανο να διεξαχθούν εκλογές στο εγγύς μέλλον.

directus.gr

Νέα προβοκάτσια: Πακιστανοί καλούν σε συγκέντρωση έξω από την Ινδική πρεσβεία την Κυριακή! – Θα την επιτρέψει η Κυβέρνηση;

Έχει δημιουργηθεί μία μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα μέσα στην Ελλάδα η οποία λειτουργεί εκβιαστικά. Με λίγα λόγια η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας κινδυνεύει, τείνει να γίνει όμηρος της λεγόμενης «πακιστανικής κοινότητας»!

Σε νέα πρόκληση προχωρούν οι Πακιστανοί στην Ελλάδα! Ο Πακιστανός S.Nawaz, καλεί τους μουσουλμάνους να συγκεντρωθούν την Κυριακή έξω απο την Ινδική πρεσβεία για να διαμαρτυρηθούν για “βλασφημία” κατά Μωάμεθ & Ισλάμ!

Το πακιστανικό αφήγημα μιλάει για δήθεν ακρότητες της Ινδικής κυβέρνησης κατά των μουσουλμάνων κάτι που φυσικά δεν ισχύει, καθώς το Πακιστάν είναι αυτό που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στη περιοχή!

Θα επιτρέψει την συγκέντρωση η Κυβέρνηση;

Έχει δημιουργηθεί μία μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα μέσα στην Ελλάδα η οποία λειτουργεί εκβιαστικά. Με λίγα λόγια η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας κινδυνεύει, τείνει να γίνει όμηρος της λεγόμενης «πακιστανικής κοινότητας»!

Η επίδειξη δύναμης με τις πορείες συγκεκριμένης ομάδας Πακιστανών στο κέντρο της Αθήνας, είναι ένα σήμα κινδύνου που δεν πρέπει να το αγνοήσουμε. Η ελληνική κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη για αυτή την απίστευτη προβοκάτσια σε βάρος της Ινδίας και πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα!

Το Πακιστάν θεωρείται ο νο1 σύμμαχος της Τουρκίας αυτή τη στιγμή! Η Τουρκία και το Πακιστάν έχουν ξεκινήσει μια κοινή στρατηγική (παραπληροφόρησης) στα μέσα ενημέρωσης, για να δημιουργήσουν μια αφήγηση που θα ταιριάζει «γάντι» στα γεωγραφικά, πολιτικά και αμυντικά συμφέροντα σε Μεσόγειο και Νότια Ασία.

Πρόκειται σαφώς για τουρκο-πακιστανική πληροφοριακή συμμαχία στο πλαίσιο του τουρκικού υβριδικού πολέμου, ο οποίος ασκείται από την Άγκυρα κατά της Ελλάδας σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια.

Μην ξεχνάμε πως Τουρκία και Πακιστάν διεξάγουν συνεχώς ασκήσεις σε Αιγαίο & Α. Μεσόγειο. Πακιστάν και Τουρκία έρχονται πιο κοντά.

20 χρόνια στο ευρώ: Εμπειρίες, συμπεράσματα, προοπτικές

Ηταν Πρωτοχρονιά του 2002 όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, μπροστά στις κάμερες, έκανε την πρώτη ανάληψη από ΑΤΜ σε ευρώ.

Στις αρχές του 2002 μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το ευρώ αντικαθιστά τη δραχμή ως νομισματική μονάδα του ελληνικού κράτους. Τα δύο νομίσματα παραμένουν σε παράλληλη κυκλοφορία έως τις 28 Φεβρουαρίου 2002, οπότε από την επομένη η δραχμή αποτελεί παρελθόν, ύστερα από 169 χρόνια κυκλοφορίας.

Η λειτουργία του ευρωνομίσματος, στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που ακολουθεί η ευρωζώνη, έχει ως βασικούς πυλώνες το ‘Σύμφωνο Σταθερότητας’ και την ‘ΕΚΤ’, που συμπληρώθηκαν από το ‘Δημοσιονομικό Σύμφωνο’ και τον ‘Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας-ΕΜΣ’, ‘πυλώνες' όλοι που διευρύνουν τις ανισότιμες σχέσεις μεταξύ ισχυρών και αδύναμων οικονομιών, καθώς και μεταξύ χωρών του κέντρου και περιφέρειας της ευρωζώνης....

Γιάννης Τόλιος *

Εισαγωγή

Πέρασαν ήδη είκοσι χρόνια από τη εφαρμογή του ‘ενιαίου νομίσματος’ (ευρώ) και το κοινό αίσθημα που υπάρχει διάχυτο είναι, ότι η εικοσαετία που προηγήθηκε της εισαγωγής του € (1980-2000), ήταν συγκριτικά καλύτερη από την εικοσαετία εφαρμογής του (2001-2021).! Ιδιαίτερα μετά τη βαθειά διεθνή κρίση του καπιταλιστικού συστήματος 2009, που αγκάλιασε λίγο-πολύ όλες τις χώρες μαζί και την Ελλάδα, φάνηκαν οι τεράστιες ανεπάρκειες του νομισματικού συστήματος «ευρώ», οι οποίες εντάθηκαν με την πανδημία, διαψεύδοντας πολλούς «μύθους» που είχαν καλλιεργηθεί ως τότε για το ρόλο του.! Ειδικότερα, αντί της υποσχόμενης «οικονομικής σύγκλισης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής» μεταξύ των χ-μ της ευρωζώνης, είχαμε μια αυξανόμενη απόκλιση ανάπτυξης των οικονομικών και ασύμμετρες επιπτώσεις της κρίσης στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα των αδύναμων οικονομιών.

1. Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του «ενιαίου νομίσματος»

Η λειτουργία του ευρωνομίσματος, στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που ακολουθεί η ευρωζώνη, έχει ως βασικούς πυλώνες το ‘Σύμφωνο Σταθερότητας’ και την ‘ΕΚΤ’, που συμπληρώθηκαν από το ‘Δημοσιονομικό Σύμφωνο’ και τον ‘Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας-ΕΜΣ’. Το αποτέλεσμα της πολιτικής των ‘πυλώνων’, ήταν η διεύρυνση των ανισότιμων σχέσεων μεταξύ ισχυρών & αδύναμων οικονομιών, καθώς και μεταξύ χωρών του κέντρου και περιφέρειας της ευρωζώνης. Ειδικότερα οι δείκτες-οδηγοί της ΟΝΕ (3% έλλειμμα, 60% δημόσιο χρέος στο ΑΕΠ και 2% πληθωρισμός), λειτούργησαν σαν ένα είδος ‘ιερατείου’ της ευρωζώνης, που εξέπεμπαν αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας, συνοδευόμενες και από μέτρα πολιτικού αυταρχισμού, με κορύφωση την ακύρωση του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα το 2015.!

Το ουσιαστικό ζήτημα που προκύπτει με τη συμμετοχή στην ευρωζώνη, είναι η ακύρωση του δικαιώματος ενός λαού, να επιλέγει κατευθύνσεις οικονομικής πολιτικής που θεωρεί αποτελεσματικότερες για αντιμετώπιση της κρίσης, αφήνοντας ως μοναδική διέξοδο, τις πολιτικές λιτότητας, με μείωση μισθών και συντάξεων, ελαστικές σχέσεις εργασίας, συρρίκνωση κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, κά. Αυτήν ήταν η πεμπτουσία, της πολιτικής των τριών Μνημονίων που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα και έφεραν τον ελληνικό λαό στα πρόθυρα του Άδη. Ταυτόχρονα με το ξέσπασμα της κρίσης, έγινε ξεκάθαρο ότι οι οικονομίες που διέθεταν το δικό τους εθνικό νόμισμα, είτε στην ΕΕ, είτε και διεθνώς (πχ. Δανία, Σουηδία, ή ΗΠΑ, Ιαπωνία, Καναδάς, κλπ), είχαν μεγαλύτερη ευελιξία στην επεξεργασία της λεγόμενης αντι-κυκλικής πολιτικής, στο χειρισμό των ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους, της ανάπτυξης, της κατανομής του εισοδήματος, κά, σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης.

2. Η πικρή εμπειρία της Ελλάδας από τη συμμετοχή στο Ευρώ

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και η εφαρμογή τριών Μνημονίων, εκτός από μέτρα λαφυραγώγησης των εργασιακών δικαιωμάτων (μείωσης μισθών και συντάξεων, επιβολή νέων έμμεσων φόρων, απολύσεις και αύξηση της ανεργίας, κλείσιμο χιλιάδων μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων κά), ήταν επίσης μια ευκαιρία λαφυραγώγησης κερδοφόρων τομέων της κρατικής περιουσίας (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΔΕΦΑ, ΕΛΠΕ, κά), καθώς και κρίσιμων υποδομών (πχ. αεροδρόμια, λιμάνια, οδικοί άξονες, σιδηρόδρομοι), που εκχωρήθηκαν με σκανδαλώδεις όρους σε εγχώριους και ξένους οικονομικούς ομίλους, στο όνομα της εξεύρεσης πόρων για εξυπηρέτηση του χρέους.

Παρά την επιδίωξη επίτευξης «ματωμένων πλεονασμάτων», με ακραία μέτρα λιτότητας για μείωση κρατικού δανεισμού, το χρέος της «γενικής κυβέρνησης» στην Ελλάδα, από 113,4% του ΑΕΠ το 2009, ανέβηκε στα 180% του ΑΕΠ το 2015, για να φθάσει το 187,7% το 2019 και μετά την πανδημία να κάνει νέο άλμα 208,3% του ΑΕΠ (355 δις €). Η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποδυνάμωσης των δημόσιων πολιτικών και ιδιαίτερα του αναπτυξιακού ρόλου του κράτους (μείωση δημοσίων επενδύσεων, ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων εταιριών, υποβάθμιση δημόσιων συστημάτων υγείας, παιδείας, πρόνοιας) και η παροχή ποικίλων κινήτρων και ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων στην οικονομική ελίτ και «ολιγάρχες» των media, εντείνουν την ανισοκατανομή εισοδήματος και βήμα-βήμα οδηγούν τη χώρα σε παρακμή.

Με τη συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ, εντάθηκε η παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας, ιδιαίτερα στο πεδίο της μεταποίησης και της αγροτικής παραγωγής. Η ένταξη στο ενιαίο νόμισμα, χωρίς να πληρούνται ούτε και αυτά τα τυπικά κριτήρια ένταξης, έπληξε τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων, γιατί η χώρα μπήκε με υπερτιμημένη συναλλαγματική ισοτιμία, που δυσκόλευε τις εξαγωγές και διευκόλυνε τις εισαγωγές από τρίτες χώρες. Το πλεονέκτημα αναπροσαρμογής της συναλλαγματικής ισοτιμίας που υπήρχε με το εθνικό νόμισμα, ως μέσω άμυνας, χάθηκε και είχαμε αύξηση ελλειμμάτων στο ισοζύγιο πληρωμών. Από την άλλη στα πλαίσια της ΟΝΕ, δεν υπήρξε κοινή πολιτική αντιμετώπισης του δημόσιου χρέους, των ελλειμμάτων, της οικονομικής ανάπτυξης, της ανεργίας, κά, ενώ σε επίπεδο θεσμών, βιώνουμε καταστάσεις νέο-αποικιοκρατίες με την απόλυτη κυριαρχία και έλεγχο των κέντρων αποφάσεων (όπως πχ. του Eurogroup) από τη Γερμανία.

Ιδιαίτερα επώδυνες ήταν οι δεσμεύσεις στο ευρωσύστημα, για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, μαζί τη νέα γενιά. Με τη μεγάλη μείωση μισθών (22% γενική και 25% για νέους ως 25 ετών), είχαμε μια συνολική μείωση του μεριδίου της εργασίας στο ΑΕΠ κατά 26% την τελευταία δεκαετία, ενώ η ανεργία έκανε τεράστιο άλμα (από μονοψήφιο ποσοστό πριν την κρίση, ξεπέρασε το 25% το 2014 για να επιστρέψει γύρω στο 15% το 2021), με την Ελλάδα να πρωτοπορεί στο ποσοστό ανεργίας στις χ-μ της Ευρωζώνης. Το μήνυμα που εκπέμπουν οι οικονομικές εξελίξεις της περιόδου συμμετοχής της χώρας στο «ευρώ», είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται την τελευταία δεκαετία, σε διαδικασία προϊούσας παρακμής. Οι δείκτες υπογεννητικότητας, προσδόκιμου ζωής, φυγή νέων στο εξωτερικό, αύξηση γήρανσης πληθυσμού, αύξηση φτωχοποίησης, κά, στέλνουν σήμα κινδύνου για το μέλλον.

3. Πανδημία και πολιτική της ευρωζώνης

Η πανδημία covit-19, έδειξε πιο έντονα τις ανεπάρκειες του ευρωσυστήματος, στην αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Η ανεπάρκεια εκδηλώθηκε με αναγκαστική έστω και προσωρινή αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας, ώστε να καταστεί εφικτή η λήψη ορισμένων μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας.

Ειδικότερα το Σχέδιο «Ελλάδα 2.0», που εντάσσεται στα πλαίσια του ευρωπαϊκού «Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», συνδυάζει μέτρα οικονομικής ανάκαμψης λόγω πανδημίας, σε συνδυασμό με το μεσοπρόθεσμο 7ετές πρόγραμμα δαπανών του προϋπολογισμού της ΕΕ 2021-26. Οι πόροι που προβλέπονται για την Ελλάδα ανέρχονται σε 30,5 δις €, από τους οποίους 17,8 δις είναι «επιχορηγήσεις» και τα 12,7 δις «δάνεια». Ειδικότερα οι «επιχορηγήσεις» (17,8 δις) θα κατευθυνθούν κυρίως στη λεγόμενη «πράσινη» μετάβαση (6 δις), στην «ψηφιακή» μετάβαση (2,1 δις), σε «απασχόληση - δεξιότητες - κοινωνική συνοχή» (5,2 δις), καθώς στη «στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων» (4,8 δις). Όσο για τα «δάνεια» (12,7 δις) θα πάνε όλα για τη στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων (κίνητρα, ΣΔΙΤ κά).

Από την ανάλυση της κατανομής των κονδυλίων, γίνεται φανερό ότι αυτοί που θα ωφεληθούν, είναι κυρίως οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι, σε τομείς και κλάδους που υπαγορεύει η ΕΕ (τελική αξιολόγηση και έγκριση έργων θα κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή) και όχι με βάση τις αναγκαιότητες ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, τη δημιουργία βιώσιμων ΜΜ-Επιχειρήσεων, τις ανάγκες των εργαζόμενων και του ελληνικού λαού και πρώτα απ’ όλα για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, στο οποίο δυστυχώς προβλέπεται να διατεθούν μόλις 5% των κονδυλίων.! Να σημειώσουμε ότι οι «επιχορηγήσεις» που εμφανίζονται ως ….«λεφτόδεντρα», δεν είναι δωρεάν (η Ελλάδα εισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ), ενώ τα «δάνεια» προσαυξάνουν το δημόσιο χρέος, το οποίο όπως αναφέραμε κινείται σε ύψη ρεκόρ.!

4. Πληθωρισμός, «ενεργειακή ακρίβεια» και ευρωζώνη

Η παρούσα κρίση στον ενεργειακό τομέα, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, εκτός από τις λαθεμένες επιλογές της κυβέρνησης στον ενεργειακό τομέα (εσπευσμένη απεξάρτηση από λιγνίτη, φυσικό αέριο και πετρέλαιο), έδειξε και τις επικίνδυνες μονομέρειες της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με την ενεργητική υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και στον ευρύτερο χώρο της Ν/Α-Ευρώπης και Μέσης Ανατολής, που αποκόπτει τη χώρα από εν δυνάμει γεωπολιτικούς συμμάχους.

Η στάση των ηγετικών κύκλων της ΕΕ στον πόλεμο της Ουκρανίας, επιβεβαίωσε το γνωστό σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και μάλιστα στην πιο χειρότερη εκδοχή του. Δηλ. την πλήρη ευθυγράμμιση και υποταγή στις στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ, η οποία λειτουργεί σε βάρος των χωρών και λαών της ΕΕ. Ειδικότερα η επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, στον τομέα του πετρελαίου και φυσικού αερίου, φορτώνει τελικά με «ενεργειακή ακρίβεια» τις χώρες εισαγωγής, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, ενώ κερδισμένες βγαίνουν οι ΗΠΑ με τη διάθεση ακριβότερου LNG, ενώ η Ρωσία δεν νοιώθει ουσιαστικά καμιά πίεση, αφού διαθέτει πετρέλαιο και αέριο στην Κίνα και Ινδία. Στην ουσία, όπως έχει λεχθεί, η ΕΕ με τις κυρώσεις «πυροβολεί τα πόδια της»!!.

Ταυτόχρονα η «ενεργειακή ακρίβεια» γίνεται μια από τις αιτίες αύξησης του πληθωρισμού και πηγή ανατιμήσεων σε βασικά είδη κατανάλωσης, ενώ στο βάθος διαφαίνεται η απειλή μιας διατροφικής κρίσης. Ωστόσο θα ήταν λάθος να αποδώσουμε την πληθωριστική έκρηξη, αποκλειστικά στον πόλεμο της Ουκρανίας και ειδικότερα στη Ρωσία. Η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας με όργανό του τον Ζελένσκι και την κλίκα του, ήταν η αφετηρία του πολέμου, την οποία συνόψισε πολύ χαρακτηριστικά ο Πάπας Φραγκίσκος, λέγοντας ότι «το ΝΑΤΟ γαύγιζε στην πόρτα της Ρωσίας».! Επίσης μεγάλες είναι οι ευθύνες, Αμερικανών & ΝΑΤΟ, για το κύμα πληθωρισμού, λόγω της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία, που επιδρά πολλαπλά όχι μόνο στον ενεργειακό τομέα, αλλά και στον τομέα των τροφίμων, των αγροτικών προϊόντων και αγρο-εφοδίων (σιτάρι, ηλιέλαιο, ζωοτροφές, λιπάσματα κά), δεδομένου ότι η Ρωσία και συμπληρωματικά η Ουκρανία, αποτελούν τους βασικούς εξαγωγείς αυτών των ειδών.

Δυστυχώς η επίσημη Ελλάδα, συμπαρατάσσεται – στην ουσία σέρνεται - πίσω από τις γεωστρατηγικές επιλογές των κυρίαρχων ελίτ της ΕΕ, των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, προβάλλοντας τον ανιστόρητο ισχυρισμό, ότι όλα αυτά γίνονται για να προστατευτούμε από την Τουρκία, παραβλέποντας τις απλές φραστικές «νουθεσίες» που γίνονται κατά καιρούς στην Τουρκία του Ερντογάν και ξεχνώντας την εισβολή στην Κύπρο που έγινε με τις ευλογίες των Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκών συμμάχων.!

5. Με ποια πολιτική η Ελλάδα μπορεί να έχει ελπιδοφόρα προοπτική;

Μπροστά στη χώρα μας και διεθνώς, προβάλλουν νέοι κίνδυνοι για την ειρήνη. Είναι ανάγκη νομίζω να στηρίξουμε εναλλακτικές στρατηγικές που θα αποτρέπουν αρνητικές εξελίξεις και θα ανοίγουν δρόμους ισότιμης συνεργασίας μεταξύ χωρών και λαών και την εφαρμογή πολιτικών που θα εξυπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Ειδικότερα χρειάζεται μια εναλλακτική πολιτική, η οποία μπορεί να ανοίξει ελπιδοφόρες προοπτικές στον ελληνικό λαό, στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στη νέα γενιά.

Ανάμεσα τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο βάρος για τη παραγωγική ανόρθωση και αναγέννηση της χώρας, είναι η ανάκτησης της νομισματικής και οικονομικής κυριαρχίας, ως βασική προϋπόθεση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας και η εφαρμογή ενεργητικής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες, τη δραστική μείωση της ανεργίας με εφαρμογή 6ωρης εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Επίσης χρειάζεται ο δημόσιος έλεγχος των συστημικών τραπεζών και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, αύξηση μισθών και συντάξεων που να καλύπτουν τον πληθωρισμό, προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζόμενων και προσφορά σύγχρονων δημόσιων υπηρεσιών υγείας, παιδείας και κοινωφελών υπηρεσιών.

Ταυτόχρονα χρειάζεται ενεργητική εξωτερική πολιτική, ειρήνης και ισότιμης συνεργασίας με όλες τις χώρες και λαούς, με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου. Η αξιοποίηση από την Ελλάδα των πλεονεκτημάτων της διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης των οικονομιών, μπορεί να επιτευχθεί μέσα από διμερείς και πολυμερείς διακρατικές συμφωνίας, στη βάση της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας, που αφήνει ανοικτό το δρόμο στην οικολογική-σοσιαλιστική προοπτική, αντί παραμονής στην ευρω-ενωσιακή φυλακή και ως στήριγμα των ψυχροπολεμικών σχεδίων των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκών γεωπολιτικών επιδιώξεων.

Προφανώς δεν εξαντλούμε εδώ, όλο το φάσμα των αναγκαίων μέτρων μιας εναλλακτικής πολιτικής. Αυτό ωστόσο που έχει ιδιαίτερη σημασία να τονίσουμε, είναι η ανάγκη της ενεργητικής παρέμβασης των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού, όλων των λαϊκών δυνάμεων, καθώς η ανάπτυξη της διεθνούς αλληλεγγύης, που αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για την προώθηση της εναλλακτικής στρατηγικής.!

* Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ οικονομικών, συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λαμπεία Ηλείας. Απόφοιτος Πανεπιστημίου Πειραιά, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Λονδίνου (Berkbeck College) και στο Πανεπιστήμιο «Λομονόσοφ» της Μόσχας. Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών (Ph.D.) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθήνας.
Μετά τη μεταπολίτευση συμμετείχε ενεργά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, από τις γραμμές του ΚΚΕ, του ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ, από θέσεις ευθύνης στα κεντρικά όργανα, ιδιαίτερα στον τομέα Οικονομικής Πολιτικής.

Κώστας Καραμανλής: «Καμία έκπτωση σε θέματα εθνικής κυριαρχίας - Να αναλάβει η Ευρώπη πρωτοβουλίες για την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία» (vid)

Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων.

Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, μιλώντας απόψε στο Μέγαρο Μουσικής σε εκδήλωση της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή» με θέμα «Ελλάδα και Ευρώπη στη δίνη μεγάλων αλλαγών», καταδίκασε την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και κάλεσε την ΕΕ να αναλάβει πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, στην αναζήτηση διπλωματικής διεξόδου, και στην σταθεροποίηση της κατάστασης.

Σε μια εφ' όλης της ύλης ομιλία ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής ο οποίος άσκησε κριτική στον ρόλο των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία, σήμανε καμπανάκι για το αντίκτυπο που θα έχει στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ενώ έστειλε σαφές μήνυμα για τη στάση της χώρας απέναντι στην Τουρκία.

Ο κ. Καραμανλής, ενώπιον του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, υπουργών, βουλευτών και πρώην υουργών, στην κατάμεστη αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» αναφέρθηκε εκτενώς στην διεθνή κατάσταση όπως διαμορφώνεται μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, έδωσε έμφαση στην τουρκική επιθετικότητα, αλλά και την πολιτική ίσων αποστάσεων, όπως είπε, των συμμάχων μας, χαρακτηρίζοντας εσφαλμένη την άποψη ότι θα λυθούν τα προβλήματα εάν η χώρα μας δείξει μεγαλύτερη ευελιξία στις τουρκικές απαιτήσεις, διότι «στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις».

«Η άποψη ότι για την ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει αμοιβαία ευθύνη, ότι η ελληνική στάση ρέπει στον μαξιμαλισμό, ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση, ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε την διεύρυνση της ατζέντας των προς επίλυση θεμάτων που κατά το δοκούν φορτώνει ολοένα η Τουρκία, είναι εσφαλμένη» τόνισε συγκεκριμένα ο κ. Καραμανλής. «Εσφαλμένη διότι διαβάζει λάθος την Τουρκία. Γιατί στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις. Κυρίως στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να δείξουμε κάποια υποχωρητικότητα και όλα θα διευθετηθούν προς όφελος όλων».

Ο πρώην πρωθυπουργός καταδίκασε απερίφραστα την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, και τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να λάβει πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στην λήξη του πολέμου, διότι αυτή πλήττεται περισσότερο από όλους.

Τόνισε επίσης, ότι για να μπορεί να ανταπεξέλθει η Ευρώπη στις προκλήσεις, προϋπόθεση είναι να γίνουν ουσιαστικά βήματα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση, την κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, ώστε να υπερβεί τις αδυναμίες που κληροδότησε η άκαιρη και βεβιασμένη διεύρυνση του 2004. «Προϋποθέτει κυρίως ισχυρή πολιτική βούληση. Σε τελική ανάλυση, αυτή την Ευρώπη θέλουμε, αυτήν οραματιζόμαστε. Για μια τέτοια Ευρώπη μας ενέπνευσε και μας συνεπήρε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και οι άλλοι μεγάλοι ηγέτες της ευρωπαϊκής ιδέας» είπε ο πρώην πρωθυπουργός.

«Πράξη παράνομη η ρωσική εισβολή»

Ο κ. Καραμανλής ανέφερε ότι διανύουμε μέρες που μας γυρίζουν πίσω σε ένα σκοτεινό παρελθόν, και αναφέρθηκε σε «ανώφελες συγκρούσεις και αδιέξοδους πολέμους» στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, καθώς και στην «δήθεν Αραβική Άνοιξη» και στους εμφυλίους στην πρώην Γιουγκοσλαβία, προσθέτοντας ότι πόλεμος ευρείας κλίμακας σε ευρωπαϊκό έδαφος, δίπλα στην καρδιά της Ευρώπης, θα έπρεπε να είναι αδιανόητος στον 21ο αιώνα.

«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι πράξη παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα. Όχι μόνο διότι προσβάλλει βάναυσα κάθε κανόνα Διεθνούς Δικαίου. Αλλά και διότι καμιά επιχειρηματολογία, βάσιμη ή όχι, δεν δικαιολογεί την προσφυγή στην βία, τις καταστροφές και την αιματοχυσία, ιδίως μάλιστα εις βάρος αμάχων και αθώων» είπε ο κ. Καραμανλής.

Αναφέρθηκε συνοπτικά στους κινδύνους που εγκυμονεί ο πόλεμος και κυρίως η παράτασή του, σημειώνοντας ότι είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος και πέραν του ουκρανικού εδάφους, είτε στην ευρύτερη γειτνιάζουσα περιοχή, ή και αλλού, ηθελημένα ή εκ λάθους, από εσφαλμένο υπολογισμό ή προβοκάτσια. Κάτι που θα εγκυμονούσε κινδύνους γενίκευσης του πολέμου, με ανεξέλεγκτες πια διαστάσεις, ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεύτερον, όπως είπε, ο νέος ψυχρός πόλεμος δεν θα είναι αναβίωση του παλαιού, αλλά πολύ χειρότερος και πολύ πιο απρόβλεπτος, γιατί στον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο υπήρχε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή και διότι ο διπολικός κόσμος που προέκυψε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενείχε το στοιχείο της σταθερότητας που ελλείπει παντελώς από τον σημερινό πολυπαραγοντικό κόσμο.

Τρίτον, μια παρατεταμένη σύγκρουση ενέχει το ρίσκο, η αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας να πάρει παγκόσμιες διαστάσεις, εξελισσόμενη σε αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και ενός ευρέος αντιδυτικού μετώπου. Δηλαδή, όπως είπε ο κ. Καραμανλής, χώρες που για τους δικούς τους λόγους θεωρούν ότι το μεταψυχροπολεμικό διεθνές σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, νομισματικό, διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις προτεραιότητες της Δύσης και εν πολλοίς ελέγχεται από αυτήν, σε βάρος των δικών τους συμφερόντων, να επιλέξουν την σύμπηξη ενός μετώπου που αμφισβητεί, αντιστρατεύεται ή και υπονομεύει την λειτουργία του συστήματος αυτού.

«Μια τέτοια σύγκλιση μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας αλλά και άλλων μεσαίων ή ανερχόμενων στο διεθνές στερέωμα παραγόντων, θα συνιστούσε τεράστια πρόκληση για την Δύση και θα προμήνυε τεκτονικές αλλαγές στους σήμερα ισχύοντες κανόνες του παιχνιδιού, με απροσδιόριστες τις συνέπειες και την τελική έκβαση μιας τέτοιας αντιπαράθεσης» είπε.

Τέταρτον, ο κ. Καραμανλής εκτίμησε ότι η παράταση του πολέμου καθιστά σχεδόν αδύνατη την αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων που χρήζουν επείγουσας συνεννόησης και συνεργασίας, όπως πρωτίστως της κλιματικής αλλαγής.

Ζοφερές οι οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου

Ο πρώην πρωθυπουργός, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις του πολέμου στην οικονομία και τις χαρακτήρισε «ζοφερές», αλλά είπε ότι είναι χειρότερες οι προβλέψεις σε περίπτωση μακράς διάρκειας του πολέμου.

Το σοκ όμως στον ενεργειακό τομέα, στην εφοδιαστική αλυσίδα, στις τιμές, στην παραγωγή και το εμπόριο, προμηνύει δύσκολες μέρες, είπε, και εκτίμησε ότι πιθανή επισιτιστική κρίση σε περιοχές του πλανήτη, θα επιφέρει πολιτική αστάθεια και αυξημένες μεταναστευτικές ροές, και αναφέρθηκε στην Αίγυπτο, η οποία εξαρτάται κατά 90% από το σιτάρι της Ουκρανίας.

Σημείωσε επίσης, ότι η προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας θα είναι μακροπρόθεσμη και πολύ πιο ακριβή, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις κοινωνίες που πλήττονται, κυρίως τις ευρωπαϊκές.

Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε επίσης στην σύγχρονη κατανομή του πλούτου, η οποία όπως είπε, περιορίζεται διαρκώς σε λιγότερα χέρια «και εξωθούνται στο περιθώριο ολοένα και περισσότερες κοινωνικές ομάδες που ανήκουν στα αστικά-μικροαστικά στρώματα».

«Υγιής όμως δημοκρατία, χωρίς κοινωνική συνοχή, δεν είναι εφικτή. Προοπτική ηρεμίας και ομαλότητας με αποκλεισμούς και στέρηση της ελπίδας από τους πολλούς για ένα καλύτερο αύριο, είναι όνειρο θερινής νυκτός» προσέθεσε.

Αναφερόμενος στο χώρο της ενημέρωσης, επισήμανε την συγκέντρωση των μέσων σε λίγα χέρια και στα φαινόμενα «απροσχημάτιστης προπαγάνδας και διασποράς fake news» που «είναι ανησυχητικά».

«Αν σ' αυτό προστεθούν τα ήδη εξαπλούμενα φαινόμενα του ανεξέλεγκτου λαϊκισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αυθαίρετος αποκλεισμός της αντίθετης άποψης, η υπερσυσσώρευση ισχύος στην ενημέρωση σε λίγα ιδιωτικά χέρια, η κατάσταση επιδεινώνεται κατά πολύ. Μπορεί όλα αυτά να μην επηρεάζουν άμεσα την έκβαση του πολέμου, πρέπει όμως να προβληματίζουν σοβαρά για το είδος και την ποιότητα της δημόσιας ζωής που εκκολάπτεται στο, όχι τόσο μακρινό, μέλλον» προσέθεσε ο κ.Καραμανλής.

Πρωταγωνιστής πρέπει να είναι η Ευρώπη

Ο κ. Καραμανλής υπογράμμισε ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, γιατί όπως είπε, δεν είναι ξεκάθαρο εάν οι ΗΠΑ έχουν εξ ίσου ισχυρά κίνητρα για την ταχεία περάτωση του πολέμου, αφού εκ των πραγμάτων δεν υφίστανται τις οδυνηρές του συνέπειες. Η Ευρώπη, είπε, πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, στην αναζήτηση διπλωματικής διεξόδου, στην σταθεροποίηση της κατάστασης, εκτιμώντας ότι οι συμφωνίες του Μινσκ είναι ένα σημείο εκκίνησης.

Ιδιαίτερη προσοχή για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη χρειάζονται τα Βαλκάνια, όπου σήμερα η Βοσνία Ερζεγοβίνη, με το περίπλοκο και δυσλειτουργικό καθεστώς που την διέπει, αλλά και το Κόσοβο, είναι οι κυριότερες εστίες ανησυχίας. «Η διαιώνιση του Ουκρανικού, μπορεί να θεωρηθεί ως ευκαιρία για την εκδήλωση αποσχιστικών τάσεων, συγκρούσεων ακόμα και αλλαγής συνόρων» είπε.

Κατά τον κ. Καραμανλή όλα αυτά πρέπει η ΕΕ να τα προλάβει, στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα, καθιστώντας απαγορευτικό το κόστος του οποιουδήποτε τυχοδιωκτισμού και εξασφαλίζοντας την προοπτική ένταξης στα κράτη της περιοχής, υπό τον όρο βεβαίως του απόλυτου σεβασμού των συνθηκών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ο ίδιος σημείωσε ότι ο ρόλος της Ελλάδας πρέπει να είναι πρωταγωνιστικός σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, με σαφές μήνυμα στήριξης στις προσπάθειες για συνεργασία, ανάπτυξη, εξομάλυνση των όποιων διαφορών, και βέβαια στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. «Κομμένοι όμως με το μαχαίρι οι αλυτρωτισμοί και οι βαλκανικής κοπής κουτοπονηριές!» είπε.

Κύπρος-Ουκρανία

Ο κ. Καραμανλής καταδίκασε απερίφραστα την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία την οποία χαρακτήρισε «παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα. Απερίφραστα και καθαρά».

Για την Ελλάδα, υπάρχει ένας ακόμα θεμελιώδης λόγος καταδίκης, διότι η Ελλάδα αντιτίθεται εξ ορισμού σε οποιαδήποτε εκδοχή αναθεωρητισμού και ανατροπής του status quo, και γειτνιάζει με χώρα που, και αναθεωρητικές επιδιώξεις έχει, και με προσφυγή στην βία απειλεί, αλλά και με παράνομη εισβολή και κατοχή σε βάρος της Κύπρου βαρύνεται.

«Ειδικά σε ό,τι αφορά την Κύπρο, δεν μπορεί να μην σημειωθεί η καταφανής αναντιστοιχία στην στάση των περισσοτέρων συμμάχων και εταίρων. Ενώ δηλαδή, και ορθώς, καταδικάζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επιβάλλονται κυρώσεις και ενισχύεται παντοιοτρόπως ο αμυνόμενος, το επί μισό σχεδόν αιώνα συνεχιζόμενο δράμα της Κύπρου αποσιωπάται απολύτως. Ακόμα χειρότερα, καταβάλλονται διαχρονικά προσπάθειες να γίνουν αποδεκτές λύσεις, που θέτουν σε ίση μοίρα θύτη και θύμα, αναιρούν ακόμα και την υφιστάμενη κρατική οντότητα της Κύπρου, αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τα τετελεσμένα της παράνομης κατοχής και εποίκισης και θα έθεταν σε τροχιά δορυφοροποίησης την Κύπρο προς την Τουρκία και μάλιστα σε πλήρη αναντιστοιχία με το ευρωπαϊκό κεκτημένο" είπε ο κ. Καραμανλής.

Αναθεωρητική η Τουρκία

Ο πρώην πρωθυπουργός, στο τέλος της ομιλίας του αναφέρθηκε στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, λέγοντας ότι επιδιώκει να μεταβάλλει την υφιστάμενη κατάσταση όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες, προς όφελός της, με στόχο την ηγεμονία στην περιοχή. Ανέφερε ως αποδείξεις την άμεση ή έμμεση στρατιωτική της εμπλοκή στο Ιράκ, στην Συρία, στον Καύκασο και στην Λιβύη, την ενεργή ανάμειξή της στα εσωτερικά των βαλκανικών χωρών με μουσουλμανικούς πληθυσμούς, με στόχο την διεύρυνση της επιρροής της, και την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης, της Συνθήκης των Παρισίων περί εκχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα του 1947, την μη αποδοχή της σύμβασης του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας.

«Οι παραδοχές αυτές δεν επιτρέπουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Η άποψη ότι για την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει αμοιβαία ευθύνη, ότι η ελληνική στάση ρέπει στον μαξιμαλισμό, ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση, ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε την διεύρυνση της ατζέντας των προς επίλυση θεμάτων που κατά το δοκούν φορτώνει ολοένα η Τουρκία, είναι εσφαλμένη. Εσφαλμένη διότι διαβάζει λάθος την Τουρκία. Γιατί στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις. Κυρίως στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να δείξουμε κάποια υποχωρητικότητα και όλα θα διευθετηθούν προς όφελος όλων» είπε ο κ. Καραμανλής.

Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν αμφισβητεί την ειλικρίνεια προθέσεων και τον πατριωτισμό κανενός, υπογραμμίζοντας όμως, ότι η υιοθέτηση μιας τέτοιας συμπεριφοράς, θα οδηγούσε σε σοβαρές, ίσως και μοιραίες βλάβες στα εθνικά συμφέροντα και θα αποθράσυνε ακόμα περισσότερο την άλλη πλευρά. Στο πλαίσιο αυτό, πρότεινε να εμμείνει η Ελλάδα στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών, και να κρατά ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας, ενώ είπε ότι στη Χάγη πρέπει να πάμε «για την μόνη πραγματική διαφορά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, την οριοθέτηση δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας», χαρακτηρίζοντας αδιανόητη την διαπραγμάτευση ή παραπομπή «περί γκρίζων ζωνών, κυριαρχίας επί νήσων, νησίδων και βραχονησίδων, αποστρατιωτικοποίησης νησιών που απειλούνται και του αναφαίρετου μονομερούς δικαιώματος της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα».

Ο πρώην πρωθυπουργός συμπλήρωσε ότι η στάση της σταθερής γραμμής υπεράσπισης και προβολής των εθνικών θέσεων, χαρακτηρίζεται ενίοτε επικριτικά ως λογική της ακινησίας, και προσέθεσε ότι «αν η δήθεν κινητικότητα, δηλαδή η μετακίνηση από πάγιες εθνικές θέσεις, οδηγεί σε αντιλήψεις συμβιβασμού με τις μονομερείς και διαχρονικά αυξανόμενες τουρκικές αξιώσεις, το επιχείρημα είναι, και έωλο, και επικίνδυνο.

Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων» υπογράμμισε.

Αναφερόμενος στα περί «συνεκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου» ο κ. Καραμανλής είπε ότι δεν είναι νοητή, εάν προηγουμένως δεν έχει επακριβώς οριοθετηθεί το τι ανήκει στην κάθε πλευρά σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και διότι στηρίζεται στην παραδοχή ότι η αξιοποίηση του τυχόν υφιστάμενου ορυκτού πλούτου, είναι το βασικό κίνητρο της συμπεριφοράς της Τουρκίας. «Ενώ αντιθέτως, η συνολική της συμπεριφορά, η ρητορική της και η συνεχής κλιμάκωση των προκλήσεων, η αμφισβήτηση του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών, το ίδιο το ιδεολόγημα περί 'Γαλάζιας Πατρίδας' καταδεικνύει ότι η πραγματική της στόχευση είναι η ανατροπή προς όφελος της, του status quo στην περιοχή και η επιβολή καθεστώτος ηγεμονίας της» είπε.

Τέλος, ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε ότι οι πρόσφατες ενέργειες και τοποθετήσεις της ηγεσίας της, αποδεικνύουν ότι η Τουρκία έχει υιοθετήσει συμπεριφορά ταραξία στην περιοχή. Ίσες αποστάσεις όμως και ουδετερότητα μεταξύ δικαίου και αδίκου, μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, συνιστά εύνοια προς τον παρανομούντα, συνιστά έμμεση και υποκριτική στήριξη προς τον ταραξία» κατέληξε ο Κ. Καραμανλής.

Στην Τουρκία τα μισά απόβλητα της ΕΕ - Αναλυτικά τα στοιχεία της Eurostat

Ο προορισμός των περισσότερων αποβλήτων που εξάγονται από την ΕΕ το 2021 ήταν η Τουρκία, η οποία δέχτηκε 33 εκατ. τόνους, σχεδόν τον μισό όγκο αποβλήτων που εξήγαγε η ΕΕ

Τους 33 εκατομμύρια τόνους έφτασαν οι εξαγωγές αποβλήτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε τρίτες χώρες το 2021, με τον κύριο προορισμό να είναι η Τουρκία, σημειώνοντας για το σύνολο της ΕΕ αύξηση 77% σε σχέση με το 2004, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι εισαγωγές αποβλήτων από τρίτες χώρες επίσης αυξήθηκαν κατά 11% από το 2004, φτάνοντας στους 19,7 τόνους το 2021.

Συγκριτικά, η Κύπρος εξήγαγε 69.505 τόνους αποβλήτων το 2021, που αποτελεί σημαντική αύξηση σε σχέση με το 2004 όταν ο όγκος εξαγωγών βρισκόταν στους 21.030 τόνους.

Όσον αφορά τις εισαγωγές αποβλήτων, η Κύπρος εισήγαγε 50.630 τόνους το 2021, σημειώνοντας μεγάλη αύξηση σε σχέση με το 2004 όταν εισήγαγε 247 τόνους.

Πρώτος προορισμός εξαγωγής αποβλήτων της ΕΕ η Τουρκία

Ο προορισμός των περισσότερων αποβλήτων που εξάγονται από την ΕΕ το 2021 ήταν η Τουρκία, η οποία δέχτηκε σχεδόν τον μισό όγκο αποβλήτων που εξήγαγε η ΕΕ το συγκεκριμένο έτος. Τον ίδιο χρόνο, ο όγκος των εξαγωγών αποβλήτων στην Τουρκία τριπλασιάστηκε σε σχέση με το 2004.

Δεύτερη με διαφορά το 2021 ήταν η Ινδία, η οποία παρέλαβε σχεδόν 2,4 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων. Ακολουθούν η Αίγυπτος (1,9 εκατομμύρια), η Ελβετία (1,7 εκατομμύρια), το Ηνωμένο Βασίλειο (1,5 εκατομμύρια), η Νορβηγία (1,4 εκατομμύρια) το Πακιστάν (1,3 εκατομμύρια), η Ινδονησία (1,1 εκατομμύρια), οι Ηνωμένες Πολιτείες (0,9 εκατομμύρια) και το Μαρόκο (0,6 εκατομμύρια).

Τα τελευταία χρόνια οι εξαγωγές αποβλήτων στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά, από 0,1 εκατομμύρια τόνους το 2004 σε 1,3 εκατομμύρια το 2021.

Παράλληλα, οι εξαγωγές αποβλήτων έχουν μειωθεί δραστικά όσον αφορά την Κίνα, από 10,1 εκατομμύρια το 2004 σε 0,4 εκατομμύρια τόνους το 2021.

Σιδηρούχα μέταλλα τα μισά και πλέον από όλα τα απόβλητα που εξήγαγε η ΕΕ

Το 2021, οι εξαγωγές αποβλήτων σιδηρούχων μετάλλων (σίδηρος και ατσάλι) έφτασαν στους 19,5 εκατομμύρια τόνους, που αποτελεί το 59% όλων των εξαγωγών αποβλήτων από την ΕΕ. Ο κύριος προορισμός ήταν η Τουρκία η οποία έλαβε το 67% των εν λόγω αποβλήτων, ή 13,1 εκατομμύρια τόνους. Παράλληλα, η ΕΕ εισήγαγε 5,5 εκατομμύρια τόνους αυτών των αποβλήτων, εκ των οποίων το 32% προήλθε από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Πολύ χαμηλότερος, αλλά σημαντικός, ήταν και ο όγκος αποβλήτων από χαρτί που εξήγαγε η ΕΕ το 2021 και που ανήλθε στους 4,4 εκατομμύρια τόνους, ή 13% όλων των εξαγωγών αποβλήτων. Ο κύριος προορισμός αυτών των αποβλήτων ήταν η Ινδία (1,2 εκατομμύρια τόνοι ή 26%), η Ινδονησία (0,9 εκατομμύρια τόνοι ή 22%) και η Τουρκία (0,4 εκατομμύρια τόνοι ή 10%).

Την ίδια χρονιά η ΕΕ εισήγαγε 2,4 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων χαρτιού, με το 42%, ή 1 εκατομμύριο τόνους, να προέρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Twitter: Η συμφωνία του Έλον Μασκ προκαλεί φόβους για κατάχρηση στην Ασία και τη Μέση Ανατολή

Ο Έλον Μασκ έχει αυτοαποκαλέσει τον εαυτό του “απολυταρχιστή της ελευθερίας του λόγου” και επέκρινε την πολιτική του Twitter για τον συντονισμό του περιεχομένου. Αλλά η άρση τέτοιων περιορισμών στη ρητορική μίσους θα έθετε σε κίνδυνο τα ευάλωτα άτομα…

Το σχέδιο του Έλον Μασκ να αποκτήσει το Twitter έχει ανησυχήσει τους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ασία και τη Μέση Ανατολή, όπου οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατηγορηθεί για υποκίνηση βίας.

Ο Μασκ έχει αυτοαποκαλέσει τον εαυτό του “απολυταρχιστή της ελευθερίας του λόγου” και επέκρινε την πολιτική του Twitter για τον συντονισμό του περιεχομένου. Αλλά η άρση τέτοιων περιορισμών στη ρητορική μίσους θα έθετε σε κίνδυνο τα ευάλωτα άτομα, δήλωσε ο Φιλ Ρόμπερτσον της ομάδας υπεράσπισης της Human Rights Watch.

«Η υποκίνηση σε βία κατά μιας μειονοτικής ομάδας, όπως είδαμε με τους Ροχίνγκια, όταν οι πλατφόρμες δεν κατέβαλαν τη ρητορική μίσους και την κακοποίηση, είναι ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος», είπε ο Ρόμπερτσον, αναπληρωτής διευθυντής για την Ασία, στο Ίδρυμα Thomson Reuters. «Θα μπορούσαμε να κατεβούμε σε μια πολύ σκοτεινή τρύπα αν ακολουθήσουμε ξανά αυτό το μονοπάτι», είπε.

Οι ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών είπαν ότι το Facebook έπαιξε βασικό ρόλο στη διάδοση ρητορικής μίσους που τροφοδότησε τη βία κατά των μουσουλμάνων Ροχίνγκια στη Μιανμάρ το 2017, η οποία σύμφωνα με τους πρόσφυγες περιλάμβανες μαζικές δολοφονίες και βιασμούς από στρατιώτες.

Το Twitter, το οποίο έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις για το ότι δεν έκανε αρκετά για να σταματήσει τις εθνοτικές συκοφαντίες, τη ρητορική μίσους και την υποκίνηση βίας στην Αιθιοπία όπου διεξάγονται συγκρούσεις από το 2020, δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.

«Εργαζόμαστε σκληρά για να ελαχιστοποιήσουμε το τοξικό και παράνομο περιεχόμενο», ανέφερε η εταιρεία στον ιστότοπό της.

«Προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε τη διανομή και την εμβέλεια επιβλαβών ή παραπλανητικών πληροφοριών, ειδικά όταν η πρόθεσή τους είναι να διαταράξει μια πολιτική διαδικασία ή να προκαλέσει βλάβη εκτός σύνδεσης».&nbsp

Μετριασμός περιεχομένου

Στην Ινδία – η οποία είναι η τρίτη πιο δημοφιλής χώρα στον κόσμο για το Twitter με περίπου 24 εκατομμύρια χρήστες σύμφωνα με τον ερευνητικό ιστότοπο Statista – οι προσβολές και τα μιμίδια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτίθενται τακτικά σε μουσουλμάνους και σε Dalits της χαμηλής κάστας.

«Το πρόβλημα της έκφρασης και των διακρίσεων με στόχο την κάστα είναι διαδεδομένο, το οποίο το Twitter απέτυχε να αντιμετωπίσει με αποχρώσεις και αποτελεσματικό τρόπο», δήλωσε ο Raman Jit Singh Chima, διευθυντής πολιτικής για την Ασία στην ομάδα ψηφιακών δικαιωμάτων, Access Now.

Η πρόθεση του Έλον Μασκ να ιδιωτικοποιήσει το Twitter και να μειώσει την εποπτεία περιεχομένου εγείρει ανησυχίες ότι «η πιο ανεξέλεγκτη διαδικτυακή κατάχρηση μπορεί να μεταφραστεί σε βλάβες εκτός σύνδεσης κατά της ασφάλειας και των ελευθεριών των ανθρώπων», είπε.

«Σε όλη την Ασία, παρατηρήσαμε υποκίνηση βίας από πολιτικούς παράγοντες και εξτρεμιστές που στοχεύουν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μειονότητες που ενισχύονται στο Twitter» σε χώρες όπως η Ινδία, η Μιανμάρ, η Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές, πρόσθεσε.

Η Rana Ayyub, μια μουσουλμάνα δημοσιογράφος που ασκεί συχνά κριτική στους ινδουιστές δεξιούς πολιτικούς στην Ινδία, έχει υποστεί τρολ και απειλές στο Διαδίκτυο για τη δουλειά της.

Οι προτάσεις του Μασκ θα τον έφερναν σε διαμάχη με τις ασιατικές κυβερνήσεις που θέλουν οι εταιρείες τεχνολογίας να αφαιρούν γρήγορα περιεχόμενο που θεωρούν ακατάλληλο, και την Ευρωπαϊκή Ένωση όπου οι νέοι κανόνες απαιτούν πιο επιθετική διαδικτυακή αστυνόμευση της ρητορικής μίσους.

Διαδικτυακή κατάχρηση

Στη Μέση Ανατολή, η διαδικτυακή ρητορική μίσους αυξάνεται, σύμφωνα με την 7amleh, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που εδρεύει στο Ισραήλ που υποστηρίζει τα παλαιστινιακά ψηφιακά δικαιώματα, η οποία κατέγραψε περισσότερες από 620.000 διαδικτυακές συνομιλίες που αφορούσαν ρατσισμό και υποκίνηση πέρυσι.

Το Twitter αντιπροσώπευε το 58 % των υποκινήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συχνά στοχεύοντας Άραβες βουλευτές, ανέφερε.

«Αυτό απαιτεί μεγαλύτερη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους, ειδικά επειδή αυτή η ομιλία οδηγεί σε πραγματική ζημιά στον κόσμο», δήλωσε η Mona Shtaya, σύμβουλος υπεράσπισης στο 7amleh.

Περιέγραψε την πρόταση του Έλον Μασκ να τερματιστεί η ανωνυμία στο Twitter ως «επικίνδυνη, ειδικά για τους λαούς που ζουν κάτω από καταπιεστικά καθεστώτα, τα οποία συχνά καταδιώκουν ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με βάση αυτά που δημοσιεύουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».

Στον Λίβανο, η δημοσιογράφος Luna Safwan απειλήθηκε στο διαδίκτυο αφού δημοσίευσε ένα tweet σχετικά με την πολιτική επιρροή της μαχητικής ομάδας Χεζμπολάχ – μια τάση που παρατηρείται παγκοσμίως με πολλές γυναίκες δημοσιογράφους να αναφέρουν επίσης ότι η διαδικτυακή κακοποίηση διαχέεται εκτός σύνδεσης.

Η Access Now κάλεσε το Twitter να σταματήσει την πώληση έως ότου ορίσει «συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας», συμπεριλαμβανομένης της διενέργειας ανεξάρτητης αξιολόγησης των επιπτώσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της προτεινόμενης εξαγοράς.

Αυτό μπορεί να αποκαλύψει τις ανησυχίες των “ανθρώπων που ζουν στον κόσμο της πλειοψηφίας – τον Παγκόσμιο Νότο”, δήλωσε ο Mishi Choudhary, νομικός διευθυντής του Software Freedom Law Center στο Δελχί, το οποίο εκπροσωπεί τα δικαιώματα των χρηστών του Διαδικτύου.

«Δεν έχουν τους θεσμούς για να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, ωστόσο αντιμετωπίζουν συνεχώς παρενόχληση από τα χέρια των ηγετών τους και των πληρεξουσίων τους», είπε.

«Είναι οι αναπτυσσόμενες μελλοντικές αγορές για όλες αυτές τις πλατφόρμες – και ωστόσο οι φωνές τους απουσιάζουν από τη συζήτηση».

Με πληροφορίες από: Thomson Reuters Foundation

Δημήτρης Κουτσούμπας: «Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη το ΚΚΕ το κρατάει σε όλες τις μάχες» - 70η επέτειος εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη (vid)

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «στο δρόμο της ανατροπής ανθίζουν ξανά τα κόκκινα γαρίφαλα, στα χέρια αγωνιστών, άξιων συνεχιστών και δεν θα μαραθούν ποτέ...».

Με ιδιαίτερη μαζικότητα, μαχητικότητα και συγκίνηση πραγματοποιήθηκε η μεγάλη πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ στην κεντρική πλατεία της Αμαλιάδας, με αφορμή τη συμπλήρωση των 70 χρόνων από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.

Την ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «στο δρόμο της ανατροπής ανθίζουν ξανά τα κόκκινα γαρίφαλα, στα χέρια αγωνιστών, άξιων συνεχιστών και δεν θα μαραθούν ποτέ...».

Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό ο Χρήστος Γιάνναρος, γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Ηλείας του ΚΚΕ.

Στην Αμαλιάδα βρέθηκαν μέλη και φίλοι του ΚΚΕ από όλη τη Δυτική Ελλάδα, αλλά και την Αττική. Από νωρίς το πρωί της Κυριακής έφτασαν λεωφορεία με κόσμο, ενώ η πόλη ξύπνησε με συνθήματα όπως «ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές», αλλά και αντιπολεμικά-αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα όπως «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».

Το «παρών» στην μεγάλη εκδήλωση έδωσαν επίσης, μέλη παραρτημάτων Δυτικής Ελλάδας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, κρατώντας τα λάβαρά τους.

Παρευρέθηκαν ακόμα τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Αρβανιτάκης και Κώστας Παρασκευάς, οι βουλευτές του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος και Νίκος Παπαναστάσης, ο γραμματεάς του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ, Στάθης Κεντρής, οι Δήμαρχοι Πάτρας, Κώστας Πελετίδης και Ήλιδας, Γιάννης Λυμπέρης, με τον οποίο είχε συνάντηση ο Δ. Κουτσούμπας νωρίτερα, καθώς και μια σειρά εκπρόσωποι εργατικών και μαζικών φορέων της περιοχής.

Μετά την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, ακολούθησε μουσικό - αφηγηματικό αφιέρωμα από το συγκρότημα Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ, που παρουσίασε δραματοποιημένα μεγάλο κομμάτι της απολογίας του από τη δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη, με μουσική συνοδεία. Στο μουσικό σκέλος ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα τραγούδια «Αυτοί που περιμένουν», «Ήρωες», «Ο Μπελογιάννης ζει» και «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο».

Ο Δ. Κουτσούμπας, στελέχη του Κόμματος, καθώς και πλήθος κόσμου άφηνε λουλούδια στο μνημείο του κομμουνιστή ήρωα. Η εκδήλωση έκλεισε με συνεστίαση που έγινε στην Κουρούτα με γλέντι μέχρι αργά το απόγευμα με τοπικό μουσικό συγκρότημα.

 

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στην εκδήλωση συμπλήρωσης 70 χρόνων από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.

«Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

70 χρόνια πέρασαν από τα χαράματα της Κυριακής 30 Μάρτη του 1952, όταν οι στυγνοί δολοφόνοι του αστικού μετεμφυλιακού κράτους, οδηγούσαν τον κομμουνιστή ήρωα Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του Αργυριάδη, Καλούμενο και Μπάτση, στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Το κόκκινο γαρύφαλλο που έπεσε απ’ τα χέρια τους παραμένει κόκκινο - κατακόκκινο στο νου και την καρδιά μας… Για να μας θυμίζει την υπέρτατη θυσία τους στον αγώνα για να κερδίσει το δίκιο του λαού.

70 χρόνια μετά, εδώ στην Αμαλιάδα, σ’ αυτή τη μικρή πόλη της Ηλείας, όπου ο Μπελογιάννης γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα, τιμάμε τη μνήμη του, καθώς και τη μνήμη των συντρόφων του.

Αν, φίλες και φίλοι, ο Μπελογιάννης κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, είναι γιατί έκανε το καθήκον του από την πρώτη, έως την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Ρίχτηκε στη δράση χωρίς να λογαριάζει δυσκολίες, εμπόδια, διώξεις.

Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της λαϊκού αγώνα σε όλες τις συνθήκες με αυταπάρνηση και χωρίς να λογαριάσει θυσίες.

Από τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα, ως μαθητής εδώ στο Γυμνάσιο της Αμαλιάδας…,

μετά ως φοιτητής για μικρό διάστημα…,

ως υπεύθυνο κομματικό στέλεχος εδώ στην Περιοχή…,

μετά ως στρατιώτης…,

ως φυλακισμένος στα ιταλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης…,

ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ στην Αντίσταση…,

ως αγωνιστής του ΔΣΕ και Πολιτικός του Επίτροπος…,

Πάντα μπροστά με την ίδια τόλμη.

Κι αργότερα, μετά την ήττα του 1949, ως στέλεχος του κόμματος στην πολιτική προσφυγιά, εκεί όπου προετοιμαζόταν για τις επόμενες σκληρές μάχες γράφοντας: "Ο καιρός περνάει με διάβασμα και με την προσμονή να ριχτούμε (...) στη δουλειά και στη δράση"!

Σ’ αυτή τη δουλειά και τη δράση ρίχτηκε με όλες του τις δυνάμεις, όταν το κόμμα τού ανέθεσε την αποστολή στην Ελλάδα.

Για να φέρει σε πέρας ένα ακόμα πολύ δύσκολο καθήκον σε εκείνες τις συνθήκες: Αυτό, της αναδιοργάνωσης και συγκρότησης παράνομων Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ μέσα στην Ελλάδα.

Ένα καθήκον που σε συνθήκες ήττας και υποχώρησης του κινήματος, σκληρών διώξεων και εκτελέσεων, απαιτούσε:

- Αυξημένη επαγρύπνηση,

- Πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα, αυταπάρνηση,

- Ικανότητα ανάπτυξης γερών δεσμών με το εργατικό - λαϊκό κίνημα,

- Επιτυχή συνδυασμό της παράνομης με τη νόμιμη δουλειά.

Γι’ αυτό, η δράση του Κόμματος στην Ελλάδα στηρίχθηκε και ενισχύθηκε με την αποστολή των καλύτερων στελεχών του Κόμματος.

Ένα τέτοιο στέλεχος ήταν και ο Νίκος Μπελογιάννης.

Αν ο Μπελογιάννης κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, είναι γιατί έμαθε να συνδυάζει όλα τα καθήκοντα ως μέλος, ως στέλεχος του τιμημένου ΚΚΕ.

Και το καθήκον του δεν ήταν μόνο να μπαίνει μπροστά στη δράση με όλες του τις δυνάμεις και σε όλες τις συνθήκες, αλλά και να μελετά αδιάκοπα ως την αυγή του θανάτου του.

Μελετούσε τη θεωρία μας, γιατί ήξερε πολύ καλά, ότι το επαναστατικό κίνημα απαιτεί ηρωισμό και αυταπάρνηση, προσφορά χωρίς όρια, απαιτεί όμως και καλή γνώση της θεωρίας, της πολιτικής.

Δρούσε και μελετούσε, μελετούσε και έγραφε, έγραφε αδιάκοπα και πρωτοστατούσε στην πάλη.

Ο Μπελογιάννης ανέλαβε τις ευθύνες του απέναντι στην εργατική τάξη και στην υπόθεσή της και έκανε το καθήκον μέχρι το τέλος.

Μέχρι τη στιγμή που αυτός και οι σύντροφοί του στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο απόσπασμα.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα που έστησαν οι δολοφόνοι του: Η κεφαλαιοκρατία της Ελλάδας, το Παλάτι, οι Αμερικάνοι, η κυβέρνηση του "κεντρώου" Πλαστήρα.

Έκανε το καθήκον του έως το τέλος.

Ήξερε τι τον περίμενε, ήξερε ότι μπορούσε, αν ήθελε, να κερδίσει τη ζωή του, με μια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και των ιδεών του, αλλά έφτασε συνειδητά μέχρι την υπέρτατη θυσία.

Γιατί αγαπούσε την εργατική τάξη, το λαό, είχε ακλόνητη πίστη στο Κόμμα και στην πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όπως είπε και ο ίδιος στο στρατοδικείο: "Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας".

Αυτή η πίστη στο Κόμμα και στη νίκη της εργατικής τάξης, γέννησε τα αμέτρητα παραδείγματα επώνυμων και χιλιάδων ανώνυμων κομμουνιστών, αγωνιστών που με την πρωτοπόρα στάση ζωής τους, τη θυσία τους, ξεπέρασαν αυτό που μπορεί να φαντάζει ως ανθρωπίνως αδύνατο.

Η ίδια η πορεία της ταξικής πάλης, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξή της, η δύναμη του συλλογικού αγώνα, η πίστη και η αφοσίωση στην υπόθεση της επαναστατικής αλλαγής, στην υπόθεση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, δημιούργησαν τέτοιους αγωνιστές, βγαλμένους μέσα από τα σπλάχνα της εργατικής τάξης, της φτωχολογιάς, μέσα από τα σπλάχνα του λαού μας, του ΚΚΕ.

Είμαστε σίγουροι ότι τα επόμενα χρόνια η ταξική πάλη, η πάλη για την ανατροπή, για το σοσιαλισμό, θα αναδείξει νέα πρότυπα συλλογικού και ατομικού ηρωισμού, νέους αγωνιστές, νέους λαϊκούς ηγέτες, νέους "Μπελογιάννηδες".

* * *

Ο Μπελογιάννης και τα χιλιάδες παραδείγματα των αγωνιστών, έγραψαν με τη στάση τους ηρωικές σελίδες, γιατί σε όλες τις κρίσιμες στιγμές διάλεξαν στρατόπεδο.

Και διάλεξαν το στρατόπεδο των λαών.

Αυτή την επιλογή έχουμε κάνει και εμείς σήμερα που τα «σκιάζει όλα η φοβέρα» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών, και όχι το στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών - πραγματικών ληστών - που λύνουν τις διαφορές τους πάνω στο λαό της Ουκρανίας.

Διαφορές και αντιθέσεις που δεν προέκυψαν σε μια νύχτα στις 24 Φλεβάρη, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, αλλά οξύνονται εδώ και χρόνια, πάνω από μια δεκαετία.

Κι αυτές οι αντιθέσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο, ούτε με το ότι η Ρωσία παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, όπου εστιάζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ούτε με την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας και το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, όπου εστιάζει η Ρωσία.

Έχουν, πρώτα από όλα, να κάνουν με το μοίρασμα των αγορών, του ορυκτού πλούτου, της ενέργειας, των εδαφών και του εργατικού δυναμικού, των αγωγών και των δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων.

Φυσικά, στην εποχή του ιμπεριαλισμού, που έχει περάσει ο καπιταλισμός εδώ και ένα αιώνα, αυτά δεν είναι καινούργια φαινόμενα, είναι συστατικά στοιχεία της εποχής του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού.

Όμως, δεν πρέπει ταυτόχρονα να μας διαφύγει ότι σήμερα στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, στην οποία βρισκόμαστε, περάσαμε πλέον σε μια νέα φάση από πολλές απόψεις.

Τριάντα χρόνια μετά την αντεπανάσταση, την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων έχει λίγο πολύ αποκρυσταλλωθεί.

Εκτός από τις ΗΠΑ, και τις συμμαχίες της, όπως το ΝΑΤΟ, η Βρετανία κ.ά., υπάρχει και η ΕΕ με τα κράτη μέλη της, ανάμεσά τους αρκετά ισχυρά, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, αλλά και η Ιταλία και η Ισπανία, με τις αντιθέσεις και τις συμμαχίες τους.

Υπάρχει η καπιταλιστική Ρωσία, δεύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, με τις συμμαχίες της.

Υπάρχει η αναπτυγμένη πλέον καπιταλιστικά Κίνα, που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο…

Υπάρχουν η Ινδία, η Βραζιλία και άλλοι ισχυροί παίκτες, με αποτέλεσμα την μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Έχουμε πλέον περάσει για τα καλά, σε περίοδο νέου ξαναμοιράσματος του κόσμου από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα.

Ένα ξαναμοίρασμα, όπου βρίσκει έδαφος η συνέχιση της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής στην οικονομία, στην κοινωνία συνολικά, με πιο βίαια μέσα, με στρατιωτικά πολεμικά μέσα, δηλαδή με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Φίλες και φίλοι,

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν προέκυψε πριν λίγες βδομάδες, με την απαράδεκτη και καταδικαστέα ρώσικη εισβολή.

Προετοιμάζεται χρόνια τώρα με το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας που έχει μπει σε εφαρμογή με συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, με προσέλκυση χωρών στο ΝΑΤΟ, με το πραξικόπημα στην Ουκρανία το ΄14 και τη στήριξη φασιστικών οργανώσεων, γεγονότα απ’ τα οποία προέκυψε και η αντιδραστική κυβέρνηση του Ζελένσκι που ετοιμάζονται σε ρόλο μαριονέτας να χειροκροτήσουν στη Βουλή.

Όλοι τους, από την κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι τους δήθεν προοδευτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, ετοιμάζονται να χειροκροτήσουν τον επικεφαλής μιας αντιδραστικής κυβέρνησης, που στηρίζεται από τις ΗΠΑ- ΝΑΤΟ - ΕΕ και ευθύνεται, όπως και η Ρωσία, για το δράμα του λαού της Ουκρανίας.

Μιας κυβέρνησης που στηρίξει κι ενσωματώσει ναζιστικές οργανώσεις, που διώκει και φυλακίζει κομμουνιστές, που έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας και άλλα 11 κόμματα της χώρας τους, που έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Ουκρανία τον Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων βουλευτή του Κόμματος Γ. Λαμπρούλη.

Να τον χαίρονται κι αυτόν και τους περίφημους συμμάχους τους, που πότε οπλίζουν το χέρι της Τουρκίας, πότε το χέρι ναζιστών-φασιστών, πότε φτιάχνουν τους Ταλιμπάν και τους τζιχαντιστές κι όταν χάνουν τον έλεγχό τους, ύστερα δήθεν τους πολεμάνε, αφού πρώτα τους έχουν δημιουργήσει…!

Κι αν ορισμένοι έχουν πάθει αμνησία και δεν θυμούνται τα παλιά, τι έχει προηγηθεί στην Ουκρανία, στην Ανατολική Ευρώπη, ας τους θυμίσουμε τα καινούργια:

• Τις πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου του ΝΑΤΟ που συνιστούν πραγματικό πολεμικό ανακοινωθέν προς τους λαούς και μαρτυρούν την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, ανάμεσα στις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και τη Ρωσία.

• Να τους θυμίσουμε την αποστολή μεγάλης ποσότητας σύγχρονων οπλικών συστημάτων, τη δημιουργία 4 νέων ομάδων μάχης σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Σλοβακία δίπλα στις προηγούμενες στις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία…

• Τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού επίγειων, αεροπορικών και θαλάσσιων στρατιωτικών δυνάμεων από τη Βαλτική Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από τις χώρες μέλη του που αποφάσισε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ.

• Να τους θυμίσουμε ότι αυτές οι πολεμικές αποφάσεις έχουν την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και όλων των άλλων κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ που δεν έβγαλαν άχνα για αυτό το νέο μεγάλο μακελειό που προετοιμάζουν.

Ακόμα κι αυτοί που πριν από έναν μήνα έβλεπαν ή ήθελαν να βλέπουν μόνο το ένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, αυτό της Ρωσίας, σήμερα μπορούν να δουν καθαρά και το άλλο, αυτό των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μπορούν να δουν ότι όσο άδικος είναι αυτός ο πόλεμος από τη σκοπιά των στρατοπέδων και των κυβερνήσεων που συγκρούονται άμεσα, άλλο τόσο άδικη είναι η εμπλοκή μιας χώρας υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Και η Ελλάδα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων εμπλέκεται στον πόλεμο και στους ανταγωνισμούς που λύνονται ένοπλα στην Ουκρανία.

Η Ελλάδα εμπλέκεται όχι μόνο ούτε κυρίως επειδή έστειλε στρατιωτικό υλικό, τα καλάζνικοφ στην Ουκρανία, χωρίς να το υποτιμάμε καθόλου γι αυτό.

Εμπλέκεται με χίλιους δυο άλλους τρόπους.

Δίπλα στη Σούδα πρόσθεσαν την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα, το Στεφανοβίκειο, στρατιωτικές υποδομές, οι οποίες έπαιξαν και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Αν. Ευρώπη.

Και μαζί με όλα αυτά, η Ελλάδα συμμετείχε σε μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, πραγματικές πρόβες πολέμου, όπως η άσκηση "ΗΝΙΟΧΟΣ" που πραγματοποιείται σ’ αυτήν εδώ την περιοχή.

Εμπλέκεται γιατί αμερικάνικα, ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα σουλατσάρουν στις ελληνικές θάλασσες, ανεφοδιάζονται από τις στρατιωτικές βάσεις.

Εμπλέκεται γιατί σε περίπτωση κλιμάκωσης η χώρα δεσμεύεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις, που ήδη ετοιμάζονται.

Τα επιχειρήματα και τα προσχήματα της κυβέρνησης για την επιλογή κλιμάκωσης της εμπλοκής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά και πρέπει να απορριφθούν.

Είναι ψέμα ότι "θωρακιζόμαστε από την τουρκική απειλή", γιατί αέρα στα πανιά των τουρκικών αμφισβητήσεων και της αναθεώρησης, δίνουν οι ίδιοι οι ΝΑΤΟικοί και τώρα δέχονται να έχει ο Ερντογάν ρόλο "διαμεσολαβητή" ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία.

Έχουν αρχίσει να μιλούν για "ΝΑΤΟικό έδαφος" και “ΝΑΤΟικές θάλασσες” στρώνοντας το έδαφος για τα σχέδια συνεκμετάλλευσης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και σε βάρος του Κυπριακού.

Η επιλογή του καθένα και καθεμιάς να πάρει θέση με το στρατόπεδο των λαών απέναντι στο στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών, είναι αυτή που τον βάζει στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Γιατί η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η πάλη για να σταματήσουν αμέσως η συμμετοχή και η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ή αλλού με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε πρόσχημα.

Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο.

• να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας, που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου.

• Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

• Κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός εκτός συνόρων. Να σταματήσει η αποστολή πολεμικών εφοδίων και μέσων από την Ελλάδα.

Είναι πατριωτικό και διεθνιστικό μας καθήκον να μην αφήσουμε να χρησιμοποιούνται ελληνικά εδάφη, υποδομές και μέσα, ως στρατιωτικά - πολεμικά προγεφυρώματα οποιουδήποτε.

Ο αγώνας αυτός δεν έχει καμία σχέση με τα ευχολόγια και τις κοινοτοπίες άλλων κομμάτων, περί «ειρηνικής λύσης» και «διπλωματίας» και άλλα εύηχα, που δεν στοχεύουν τις αιτίες του πολέμου και θυμίζουν περισσότερο απαντήσεις των διαγωνιζομένων σε καλλιστεία ομορφιάς.

Είναι ο αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπου είναι στρατευμένη η αστική τάξη της χώρας μας και οι κυβερνήσεις της.

Είναι η εργατική - λαϊκή πάλη που χαράζει αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Είναι η αλληλεγγύη και στήριξη των χιλιάδων προσφύγων που αυτήν τη στιγμή εγκαταλείπουν την Ουκρανία, αλλά και σε όλα τα θύματα του πολέμου.

Είναι ο αγώνας για να συντονιστεί η πάλη των λαών, ώστε αυτοί να δώσουν τη διέξοδο από τον πόλεμο, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό τους αντίπαλο.

Οργανώνοντας τον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που τον γεννούν, στις αστικές τάξεις που τον διευθύνουν και τις κυβερνήσεις τους, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που μας σέρνουν στον πόλεμο ή επιβάλλουν μια δήθεν "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

Ο αγώνας για να σταματήσει η συμμετοχή, η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, συναντιέται με τον αγώνα του λαού για:

- Άμεσα μέτρα υπεράσπισης του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια.

- Για κατάργηση φόρων στα καύσιμα και σε άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

- Για αυξήσεις των μισθών, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων του.

- Για μέτρα προστασίας για τους συνταξιούχους και τους ανέργους.

-Για να παρθούν μέτρα ενάντια στις συνέπειες από τις κυρώσεις στη Ρωσία, που θα υποστούν πρώτα απ' όλα αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι.

- Και δω στην Ηλεία πρέπει να στηριχτούν οι φτωχοί αγρότες που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, με την ακρίβεια, το πανάκριβο ρεύμα και το πετρέλαιο κ.α.

Αλλά και να αποζημιωθούν άμεσα όλοι όσοι έχουν πληγεί από τις πρόσφατες καταστροφές. Γιατί απ’ όσο γνωρίζουμε, εκτός από μερικές πρώτες έκτακτες μικρές αποζημιώσεις, δεν έχει δοθεί τίποτα, ούτε ένα ευρώ στους πληγέντες. Ούτε τα ελαιόδεντρα που έχουν καταστραφεί δεν έχουν ακόμα καταγράψει. Έλεος!

Ας αφήσει η κυβέρνηση της ΝΔ τις φιέστες για τον αυτοκινητόδρομο Πάτρας - Πύργου. 20 χρόνια χόρτασε φιέστες από όλες τις κυβερνήσεις ο λαός της Ηλείας. Το μόνο που θέλει είναι έναν ασφαλή αυτοκινητόδρομο που βέβαια δεν θα τον πληρώνει ακριβά με διόδια για να κερδίζουν ξανά οι μεγαλοκαρχαρίες.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το κόκκινο γαρύφαλλο που έπεσε από τα χέρια του εκτελεσμένου Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, το σήκωσε το Κόμμα του το ΚΚΕ και το κρατάει κόκκινο σε όλες τις μεγάλες μάχες.

Όταν προχώρησε στις σύγχρονες επεξεργασίες του, στο σύγχρονο Πρόγραμμα του, καταστάλαγμα από τη μελέτη της θεωρίας, της Ιστορίας του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και από την καθημερινή δράση.

Όταν εμπλούτισε την ιστορική εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα. Για να μπορούμε πειστικά να απαντήσουμε τι πήγε στραβά, πού έγιναν λάθη σε αυτήν την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας.

Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη εμείς το κρατάμε κατακόκκινο όταν υπερασπιζόμαστε, προβάλλουμε ιδιαίτερα στις νέες γενιές τον σοσιαλισμό του προηγούμενου αιώνα που έλυσε προβλήματα που σήμερα όχι απλά υπάρχουν, αλλά οξύνονται ακόμη περισσότερο.

Εξασφάλισε το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά, εξάλειψε την ανεργία, τον αναλφαβητισμό, έθεσε στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών την επιστήμη και την τεχνολογία, προώθησε την ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Εξασφάλισε οι λαοί και οι εθνότητες της ΕΣΣΔ να ζουν σε ειρήνη και ευημερία, ενώ σήμερα σε συνθήκες καπιταλιστικής παλινόρθωσης και ανταγωνισμών οι ίδιοι λαοί γίνονται έρμαια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως στην Ουκρανία.

Και ακόμη: Ο σοσιαλισμός νίκησε, συνέτριψε το φασισμό και το ναζισμό, αυτό το τέρας που γέννησε το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτές οι κατακτήσεις δεν ακυρώνονται και δεν παραγράφονται από τις αντεπαναστατικές ανατροπές, ακόμη και από τα λάθη που έγιναν στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Σήμερα, είμαστε πιο έμπειροι.

Αυτό που χρειάζεται είναι να συνδυάζουμε τη θεωρητική γνώση και την εξέλιξη και τον εμπλουτισμό της επαναστατικής θεωρίας με την καθημερινή επαναστατική δράση, την ικανότητα αυτή να γίνεται κτήμα του λαού.

Αυτό είναι ένα ακόμη δίδαγμα της ζωής του Μπελογιάννη, που δίδαξε και με το θάνατό του, αλλά και με τη ζωή του.

Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη και των συντρόφων του το τσαλαπάτησαν όσοι την περίοδο της ήττας και της υποχώρησης, πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον αντίπαλο, ποδοπάτησαν ιδανικά του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.

Και σήμερα με ένα ψεύτικο προοδευτικό προσωπείο βάζουν τις αγωνίες του λαού στη ζυγαριά του αστικού πολιτικού συστήματος που μαγειρεύει νέα κυβερνητικά σχήματα πότε με τον έναν πότε με τον άλλον, πότε και με τους δύο.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ βάζουν στη ζυγαριά του συστήματος τις αγωνίες του λαού μας να ζει χωρίς φτώχεια, ανεργία, να τα βγάλει πέρα με την ακρίβεια, να μην βρεθεί στον κυκλώνα του πολέμου.

Μόνο που η ελπίδα, η προοπτική για το λαό μας δεν βρίσκεται στη μία ή στην άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση, αλλά απέναντι από αυτές και το σύστημά τους.

Βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ!

Και εκεί στο δρόμο της ανατροπής ανθίζουν ξανά τα κόκκινα γαρίφαλα, στα χέρια αγωνιστών, άξιων συνεχιστών και δεν θα μαραθούν ποτέ...

Τιμή και δόξα στον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του!

Τιμή και δόξα στο Κόμμα τους, το ΚΚΕ!».

 

πηγή: 902.gr