Από το κακό στο χειρότερο…

γράφει ο Σπύρος ΓΚΑΝΗΣ

ΣΕ ΚΛΙΜΑ πανικού και τρομοκρατίας υποδέχτηκε ο ελληνικός λαός το 2012, καθώς ένας εσμός  αυλοκολάκων των αγορών γαντζωμένη στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας  καμώνεται ότι κυβερνάει τον τόπο με την καθοδήγηση και τις αποτυχημένες συνταγές των διαβουλίων ΕΕ, τρόικας και της διεθνούς των κερδοσκόπων.

ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ καρικατούρα και ένας δοτός πρωθυπουργεύων τραπεζίτης που αντί να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον όπως είναι υποχρεωμένοι, σύμφωνα με το όρκο τους, έχουν μεταλλαχθεί σε άβουλα υπαλληλίκια της τρόικας και της διεθνούς της μαύρης οικονομίας.

Ανάλγητη συγκυβέρνηση «εκβιαστών-τρομοκρατών»

ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ και τρομοκρατούν την κοινωνία, παραβιάζοντας κάθε νόμο ηθικής, με τα νεοδιλλήματα «ευρώ ή δραχμή» ή για το «σωτήριο μεγαδάνειο!» των 85 δις προκειμένου  να περάσουν νέα οριζόντια μέτρα περικοπών και φοροκλοπών που φέρνει η τρόικα το επόμενο δεκαήμερο. Πολιτική, πολιτειακή ηγεσία και τα συστημικά ΜΜΕ έχουν επιδοθεί την τελευταία βδομάδα σε επιδρομή παραπληροφόρησης και κατατρομοκράτησης της κοινωνίας προλειαίνοντας το έδαφος για την έλευση της νέας ισοπεδωτικής καταιγίδας.

ΕΝΑ ΑΝΑΛΓΗΤΟ δοτό σύστημα συγκυβέρνησης που από τη μια στερεί και τα τελευταία ψίχουλα που απέμειναν στην ελληνική οικογένεια και από την άλλη υπερψηφίζει «γκρίζες» πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που προσέφεραν 35 εκ. ευρώ χαριστικές αμοιβές  σε συμβούλους του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και χαρίζoυν πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε λαθρέμπορους καυσίμων, όπως αποκάλυψαν πρόσφατα οι οικονομικοί εισαγγελείς Γ. Πεπόνης και Σ. Μουζακίτης. Και ενώ συμβαίνουν αυτά  ο Λ. Παπαδήμος περιφέρεται αναίσχυντα και αδιάντροπα στα λαϊκά συσσίτια των νεόπτωχων και νεοάστεγων της   πολιτικής των κηδεμόνων του, εκφράζοντας την δήθεν συμπόνια του!

Η συνενοχή του πολιτικού συστήματος

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ σύστημα διαβρωμένο και συμβιβασμένο, ανίκανο να παράγει πολιτική και να επέμβει καταλυτικά, αποδέχεται παθητικά και σύρεται πίσω από τις βουλές και επιταγές των κερδοσκόπων. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης στηρίζουν διαφωνώντας και διαφωνούν στηρίζοντας τις ανάλγητες πολιτικές της  κοινωνικής ισοπέδωσης. 

           

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ όχθη η αριστερά, μια αριστερά που ευνουχισμένη και αλλοτριωμένη περιορίζεται σε φραστικές αντιπολιτευτικές κορώνες, αντιπαραθέσεις και σε «επαναστατική γυμναστική» των στελεχών της, ανίκανη και αυτή να  ηγηθεί της κοινωνίας σε μια μετωπική αντιπαράθεση για την ρήξη και ανατροπή του δοτού συστήματος διακυβέρνησης, μια διακυβέρνησης των αγορών που ταλανίζει την κοινωνία και απειλεί και αυτήν ακόμα την εθνική μας υπόσταση.

  

Από το κακό στο χειρότερο…

ΜΕ ΑΥΤΗ την οικονομική πολιτική της χώρας που εκπονείται και επιβάλλεται από ξένα αλλότρια οικονομικά συμφέροντα, το χρέος αυξάνεται με εξωφρενικούς ρυθμούς, η ύφεση έχει εξελιχθεί σε σαρκοφάγο της ελληνικής κοινωνίας, η ανάπτυξη ολοένα και ετεροχρονίζεται από το 2011, στο 2012. το 2015 πρόσφατα μας υποσχέθηκαν το 2022!

Ακόμα πριν λίγο πανηγύριζαν και για την συμφωνία της 21^ης Ιουλίου, αλλά άνθρακας ο θησαυρός, γιατί τα όποια θετικά αποκομίσουν από το κούρεμα, υπολογίζονται 120 δις, θα εξανεμισθούν από τον αλόγιστο δανεισμό της νέας δανειακής σύμβασης που βρίσκεται στα σκαριά και τα υπέρογκα τοκοχρεολύσια των νέων μετά το κούρεμα ομολόγων που θα εκχωρηθούν στους δανειστές. 

ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΨΗΓΜΑΤΑ αισιοδοξίας εξέπεμψε στους αφελείς η συγκυβέρνηση Λ. Παπαδήμου εξανεμισθήκαν από την πρώτη κιόλας βδομάδα. Η διακυβέρνηση αυτή φαντάζει σαν μια παρέα κακομαθημένων πολιτευτάδων που βρίσκεται σε καθημερινή παραζάλη γιατί είχαν μάθει να διαχειρίζονται την εξουσία με δανεικά. Ανίκανοι όλοι να παράξουν πολιτική και να βγάλουν την χώρα από τα αδιέξοδα που οι ίδιοι την εγκλώβισαν. Είναι οι ίδιοι που την δεκαετία 1990-2000 αποβιομηχάνισαν την χώρα, κατεστρέψαν την αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία, σπαταλώντας τις επιχορηγήσεις, πειθαρχώντας και τότε, όπως και τώρα, σε «οδηγίες της ΕΕ». Τώρα μιλάνε για την αναγκαιότητα ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας και δημοσιονομικής εξυγίανσης, αυτοί που μεθόδευσαν την κατάρρευση της ελληνικής παραγωγής στις περασμένες δεκαετίες.

ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ το πολιτικό αυτό σύστημα, όσες μεταλλάξεις και να κάνει, είναι αδύνατο να αναστήσει την χώρα. Η ανανέωση του πολιτικού συστήματος είναι αναγκαία προϋπόθεση, και ανανέωση δεν γίνεται με τα υλικά κατεδάφισης του καταρρέοντας πολιτικού συστήματος.

Μέχρι τότε όλα θα πρέπει να παγώσουν, συνομιλίες, συμφωνίες και πολύ περισσότερο οι όποιες δανειακές συμβάσεις θα πρέπει να διεξαχθούν από ένα ανανεωμένο πολιτικό προσωπικό με την έγκριση του ελληνικού λαού και όχι από δοτές συγκυβερνήσεις.

Η διεξαγωγή των γενικών εκλογών πριν από την άποια δανειακή σύμβαση είναι ηθικά, πολιτικά και εθνικά αναγκαία προϋπόθεση.