της Άννας Παναγιωταρέα
ΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ θεωρεί ως το πιο σημαντικό θέμα της ημέρας έναν «επικείμενο» ανασχηματισμό, προκειμένου να τον… διαψεύσει, είναι απόδειξη ότι έχει χάσει το μέτρο των πραγμάτων. Γιατί μόνον ένας άνθρωπος που δεν θα είχε καμία σχέση με την πολιτική θα πίστευε ότι παραμονή της εφόδου της ηγεσίας της Τρόικας στην Αθήνα ο πρωθυπουργός θα αναδομούσε το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα.
ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ένας εντελώς ανυποψίαστος πολίτης θα μπορούσε να υποθέσει ότι προπαραμονή της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου ο πρωθυπουργός θα αποφάσιζε να… αυτοχειριαστεί. Γιατί τώρα υπάρχουν ελπίδες για κάποιον υπουργικό, έστω υφυπουργικό θώκο. Ετσι, στην προκειμένη συγκυρία, η απόδειξη «μνημονιακού φρονήματος» είναι όχι απλά επιβεβλημένη, αλλά «must», όπως λένε στην… απλοβρετανική οι παροικούντες τη Νεφελοκοκκυγία Μαξίμου. Και μάλιστα θα έλεγα ότι δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση αν δω στα μεγάλα τηλεοπτικά «παράθυρα» όσους έχουν «καταγγελθεί» για αντιμνημονιακή συμπεριφορά να βγουν πρώτοι και καλύτεροι υπέρ της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου. Η δεύτερη απορία που έχω σήμερα είναι γιατί ο κ. εκπρόσωπος δηλώνει ότι δεν σκοπεύει η κυβέρνηση να πάει σε εκλογές. Της ζήτησε κανείς να υπογράψει συμβόλαιο για το πότε και για το αν θα πάει; Σε τι αποβλέπουν ανάλογου ύφους διακηρύξεις; Αλλωστε, συμφωνούμε απόλυτα με τον κ. κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι δεν σκοπεύει ο κ. Παπανδρέου να πάει σε εκλογές. Γιατί πλέον το ζήτημα δεν είναι «τι σκοπεύει» εκείνος. Αν έχετε καταλάβει, το ζήτημα είναι πόσο θα αντέξει να μείνει ακόμη στην εξουσία. Και δεν πρόκειται για υπερβολή. Ούτε για μεροληψία. Και πολύ περισσότερο για πολιτικό στραβισμό. Πρόκειται για απλή ανάλυση των ως τώρα πεπραγμένων έναντι των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει προς τους δανειστές και εκείνων που υποψιαζόμαστε ότι προτίθεται να τους δηλώσει ότι ΘΑ αναλάβει. Δεν χρειάζεται σοφία για να αντιληφθεί κανείς ότι όπως δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει «…ουδέ εις σμικρόν» τις αναληφθείσες υποχρεώσεις, έτσι δεν δύναται να εγγυηθεί και να αναλάβει επιπρόσθετες. Απλούστατα γιατί συνεπάγονται νέα μέτρα που μεταφράζονται σε ακόμη μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες των Πολιτών, τα οποία όμως αδυνατούν να σηκώσουν.
ΠΟΣΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ θα κάνει αυτή η κυβέρνηση με τα κόλλυβα των Πολιτών, όταν δεν μπορεί να συμμαζέψει το σπάταλο, το διεφθαρμένο κράτος ως ώφειλε; Επομένως, γιατί αναλίσκεται σε δηλώσεις ο φίλτατος κ. Πεταλωτής; Η κυβέρνηση είτε κάνει ανασχηματισμό είτε όχι ποσώς μας ενδιαφέρει. Αφού έτσι κι αλλιώς ολίγον κατ’ ολίγον εκμετρά τον βίον της. Μόνη της θα πέσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου