γράφει
ο Νίκος ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
H ΔΙΑΡΚΩΣ ογκούμενη λαϊκή οργή για τα πρόσφατα εξοντωτικά φοροεισπρακτικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση, αιφνιδιάζοντας για πολλοστή φορά τους πολίτες, προκαλεί τώρα ισχυρούς μετασεισμούς στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Τριάντα και πλέον βουλευτές του ΠΑΣΟΚ απειλούν να καταψηφίσουν το χαράτσι στα ακίνητα, στην κρίσιμη ψηφοφορία της Τρίτης, καθώς τελούν υπό την ασφυκτική πίεση των ψηφοφόρων τους.
Και βέβαια, μια ενδεχόμενη κοινοβουλευτική ήττα της κυβέρνησης στο θέμα αυτό θα αποτελέσει αναμφίβολα και προσωπική ήττα του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει αποδυθεί τις τελευταίες ημέρες σε μια τιτάνια προσπάθεια, προκειμένου να μεταπείσει τους βουλευτές που αντιδρούν, συναντώντας τους έναν έναν! Αν, παρά ταύτα, τα ΟΧΙ επικρατήσουν, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου... Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και δραματικές, με πρώτο σταθμό την κάλπη!ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην αδυσώπητη φοροεπιδρομή της κυβέρνησης και της τρόικας δεν θα είχαν, ίσως, αυτή την ένταση και την οξύτητα, αν οι πολίτες ένιωθαν ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στα μηνύματα των καιρών. Η λαϊκή οργή πολλαπλασιάζεται ακριβώς γιατί το πολιτικό μας σύστημα αποδεικνύεται γι’ άλλη μία φορά παντελώς ανίκανο να αφουγκρασθεί τον παλμό, την αγωνία και τις ανησυχίες της μέσης ελληνικής οικογένειας. Η πλειοψηφία των βουλευτών, ιδίως των δύο μεγάλων κομμάτων, παραμένει εγκλωβισμένη σε μια στείρα συντεχνιακή λογική προάσπισης κεκτημένων προνομίων, την ίδια στιγμή που ο λαός κυριολεκτικά στενάζει κάτω από την «μπότα» των πιο σκληρών και αδίκων οικονομικών μέτρων που γνώρισε ποτέ ο τόπος.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΙΣΘΕΙ ο άνεργος, που εισπράττει μηνιαίο επίδομα 450 ευρώ, ότι είναι... δίκαιο να φορολογηθεί ή ο συνταξιούχος των 1.200 ευρώ ότι πρέπει να θυσιάσει το 20% των απολαβών του για να αποφύγουμε τη χρεωκοπία, όταν οι εθνοπατέρες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κρατικά αυτοκίνητα, να μιλούν δωρεάν στα τηλέφωνα και να ταξιδεύουν με έξοδα του Δημοσίου; Πώς να μην οργίζεται και να μην αντιδρά ο ιδιοκτήτης ενός σπιτιού, όταν η ήδη φορολογημένη περιουσία του, που αποκτήθηκε με σκληρό αγώνα ετών, υφίσταται συνεχείς επιθέσεις από το γκουβέρνο με τεράστια χαράτσια, την ίδια στιγμή που τα μεγάλα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών σε βάρος της δημόσιας περιουσίας συγκαλύπτονται και παραμένουν ατιμώρητα; Την ίδια στιγμή που οι ένοχοι για τη Siemens, το Βατοπέδι, τα ομόλογα, το χρηματιστήριο και τόσες άλλες βρόμικες υποθέσεις αποδεδειγμένης κλοπής ή διασπάθισης του δημοσίου χρήματος κυκλοφορούν ελεύθεροι, παριστάνοντας μάλιστα συχνά και τους σοφούς οικονομικούς ή πολιτικούς αναλυτές; Και πώς, αλήθεια, μπορεί να ζητούν οι πολιτικοί μας ταγοί τη συναίνεση της κοινωνίας στην οικονομική εξόντωση των μικρών και των μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων, όταν οι ίδιοι όχι μόνο δεν δίνουν πρώτοι το παράδειγμα της λιτότητας και της αυτοσυγκράτησης, αλλά αντίθετα μάλιστα έχουν καταντήσει το Κοινοβούλιο προνομιακό χώρο βολέματος φίλων και συγγενών, για τους οποίους ισχύουν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά, σε σχέση με αυτά του υπόλοιπου Δημοσίου;
ΕΙΝΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, προφανές ότι ο λαός μας δεν είναι καταπτοημένος μόνον από την εξοντωτική φοροεπιδρομή της τρόικας και της κυβέρνησης, ούτε μόνον από την ύφεση, τις απολύσεις και τα λουκέτα. Είναι βαθύτατα απογοητευμένος και εξοργισμένος με το αυτιστικό πολιτικό μας σύστημα, που ούτε αυτή την ύστατη στιγμή της εθνικής κατάρρευσης, στην οποία το ίδιο μας οδήγησε, δείχνει ικανό να προβεί σε ουσιαστική και έμπρακτη αυτοκριτική και να αναθεωρήσει τις παλαιοκομματικές πρακτικές και τη συντεχνιακή συμπεριφορά του. Ούτε καν τη βουλευτική ασυλία και τον προκλητικό τρόπο θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος δεν έχουν τολμήσει να καταργήσουν οι εθνοπατέρες μας! Και ζητούν θυσίες από τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και εσχάτως από τους... ανέργους, οι αθεόφοβοι! Με ποιο παράδειγμα; Με ποιο δικαίωμα; Με ποια ηθική νομιμοποίηση;
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ που μαστίζει τη χώρα μας, το έχουμε ξαναγράψει, είναι χειρότερη από την οικονομική. Και αν δεν αναληφθούν τάχιστα πρωτοβουλίες ανάταξης του εξόχως αρνητικού κλίματος που έχει διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη για τους πολιτικούς και την πολιτική, σύντομα η λαϊκή αντίδραση θα σαρώσει το χθες με μεγάλη δύναμη και μεγάλη ορμή. Και θα διαμορφώσει έναν νέο πολιτικό χάρτη, με νέα πρόσωπα και νέα σχήματα, ικανά να ανταποκριθούν στα κελεύσματα της εποχής. Μια τελευταία, ίσως, ευκαιρία του παρόντος πολιτικού σκηνικού, αν δεν είναι ήδη πολύ αργά, θα ήταν να αναληφθεί γενναία πρωτοβουλία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετά από σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς, τους πρώην Προέδρους Δημοκρατίας και τους πρώην πρωθυπουργούς, για την από κοινού ταχύτατη δρομολόγηση σειράς δραματικών αλλαγών στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλαγών που θα έδιωχναν τα βαριά σύννεφα που έχουν μαζευτεί πάνω από το Κοινοβούλιο της χώρας και θα δημιουργούσαν την αίσθηση ενός νέου πολιτικού ξεκινήματος, αλλά και μιας πανεθνικής πανστρατιάς για τη σωτηρία της χώρας! Αν, βέβαια, δεν είναι ήδη αργά... Και αν όσοι προαναφέρθηκαν μπορούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου