Κυβέρνηση Παπδήμου και μετά…

γράφει ο Σπύρος ΓΚΑΝΗΣ

Ο Λουκάς Παπαδήμος, η δημοτικότητά του, η πρωθυπουργική του καριέρα και η θητεία της κυβέρνησης του είναι την τελευταία περίοδο οι προσφιλείς τίτλοι του συστημικού τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού, προβάλλοντας έναν ανύπαρκτο πρωθυπουργό και μια ανεπαρκή κυβέρνηση σαν το μοναδικό σωσίβιο στην κρίση, μια κρίση, οικονομική, πολιτική και μείζον εθνική, αφού απειλή και την εθνική μας υπόσταση.

Θεματολογία των κατευθυνόμενων συστημικών ΜΜΕ όπου βλέπουν το φως της δημοσιότητας χαλκευμένες δημοσκοπήσεις και μια ταυτόχρονη προβολή του Λ. Παπαδήμου σαν την μια, μοναδική και σωτήρια λύση στη απαξίωση του πολιτικού συστήματος και στα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης. Η «φιγούρα» του δοτού πρωθυπουργού προωθείται από τα συστημικά κέντρα, εντός και εκτός Ελλάδας, με στόχο και επιδίωξη την συνέχιση των πολιτικών του μνημονίου και της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.

Η «μεταβατική» κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου

Ο Λουκάς Παπαδήμος και η κυβέρνησή του στoν σαρανταήμερο βίο της δεν ανέδειξε  και ελάχιστα έστω ψήγματα μιας άλλης σωτήριας πολιτικής που να δικαιολογεί την ευφορία των παπαγάλων της ενημέρωσης. Αντίθετα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της προηγουμένης ανάλγητης και υπόδουλης κυβέρνησης ΓΑΠ με ολίγη γαρνιτούρα από ΝΔ και ΛΑΟΣ βαδίζουν στην ίδια αδιέξοδη ατραπό της φτωχοποίησης, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, την καταστροφή και υποδούλωση που επιβάλλουν οι τοκογλύφοι δανειστές της χώρας, η τρόικα και οι παραφυάδες της.

 

Η ελπίδα, το όραμα, η διέξοδος από την παρακμή και την φτώχεια δεν φαίνεται να απασχολούν τον «λαοπρόβλητο» πρωθυπουργό μας και τους υπουργούς του, μόνο τους μέλημα η εξυπηρέτηση του χρέους και η τυφλή υπακοή στους Μαρκοζύ και τα κερδοσκοπικά κελεύσματα των διεθνών τοκογλύφων.

Και είναι οξύμωρο μια αντιλαϊκή πολιτική να τυγχάνει λαϊκής αποδοχής… και οι συντελεστές αυτής της πολιτικής Παπαδήμος, Βενιζέλος, Λοβέρδος, κ.α. να εμφανίζονται με υψηλούς δείκτες δημοτικότητες, φαινόμενο που προφανώς ανήκει στην δικαιοδοσία της ψυχιατρικής επιστήμης, όχι βέβαια όσον αφορά τον δημοσκοπούμενο έλληνα πολίτη, αλλά τους παραχαράκτες δημοσκόπους και τα παπαγαλάκια τους που αναπαράγουν αυτά τα χαλκευμένα στοιχεία προκαλώντας την χλεύη και περιφρόνηση της δεινοπαθούσας κοινωνίας.

Η απάντηση είναι μια και αυτή δημοσιεύεται στα ελάχιστα έντιμα έντυπα, υπάρχουν και τέτοια, σύμφωνα με έγκυρες έρευνες το σύστημα καταρρέει και τα κόμματα της αριστεράς πλησιάζουν αθροιστικά το 50%, αυτή και μόνο η διαπίστωση έχει πανικοβάλει το κυρίαρχο σύστημα που βρίσκει στον Λουκά Παπαδήμο την μοναδική σανίδα σωτηρίας που θα απομακρύνει τις εκλογές προσφέροντας τον απαραίτητο χρόνο για την «αναδιάταξη» και τον «εξαγνισμό» των πολιτικών δυνάμεων που το υπηρετούν, ώστε από τα υλικά κατεδάφισης να αναπαραχθεί ένα άλλο συστημικό πολιτικό σκηνικό για να παγιδεύσει τον ελληνικό λαό για τα επόμενα χρόνια.

Μια εκλογική αναμέτρηση στο πρώτο εξάμηνο του 2012 πέρα από την κατά κράτος ήττα των κομμάτων εξουσίας θα θέσει εκτός πολιτικού παιγνιδιού και πολλά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του μνημονιακού μπλοκ γεγονός που δεν χαροποιεί ιδιαίτερα τους τοκογλύφους δανειστές μας και την εγχώρια διαπλοκή.

Κυβερνητικός ανασχηματισμός

Την τελευταία περίοδο γίνεται πολύς λόγος και για ένα κυβερνητικό ανασχηματισμό. Ανασχηματισμό με τον οποίο οι εμπνευστές του επιδιώκουν να κάνουν λίφτινγκ στην κυβέρνηση Παπαδήμου και ακόμα στόχο έχει να εξασφαλίσει ο πρωθυπουργός τον έλεγχο των υπουργών του από κέντρα των κομμάτων της συγκυβέρνησης

Παράλληλος στόχος που επιδιώκεται με τον σχεδιαζόμενο ανασχηματισμό είναι και η απαλλαγή του Λ. Παπαδήμου από τα «βαρίδια», τα πρωτοκλασάτα στελέχη κυρίως του Πασόκ που έχουν αναγάγει την κούρσα της διαδοχής σε κυρίαρχη πολιτική τους ενασχόληση αδιαφορώντας για την κυβερνητική πολιτική.

Στην αναζήτηση προθύμων για την νέα κυβέρνηση Παπαδήμου πρωτοστάτη μεταξύ άλλων και ο Γ. Καρατζαφέρης ο οποίος έχει στόχο να πάρει την ρεβάνς στο νέο κυβερνητικό σχήμα στο οποίο πρέπει να θεωρείται βέβαιη και η συμμετοχή της Δημοκρατικής Συμμαχίας  της Ντόρας Μπακογιάννη.

Οι αριστερά και οι προτάσεις της.

Τα συστημικά ΜΜΕ αναμασούν καθημερινά την καραμέλα ότι η κυβέρνηση έχει πρόγραμμα και στόχους στα πλαίσια της ΕΕ για τη έξοδο της χώρας από την κρίση ενώ αντίθετα η αριστερά προβάλλει μια άρνηση που δεν οδηγεί πουθενά ενώ παράλληλα φοβίζει τους δανειστές μας και τις αγορές.

Είναι αλήθεια ότι ο κατακερματισμός της αριστεράς  στερεί την δυνατότητα στα κόμματα αυτά να αρθρώσουν κοινό πολιτικό λόγο αλλά δεν είναι αλήθεια ότι η αριστερά στερείται προτάσεων και προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Δεκάδες έγκριτοι επιστήμονες του ευρύτερου δημοκρατικού και αριστερού χώρου προβάλλουν καθημερινά στα ΜΜΕ θέσεις και προτάσεις τους που δίνουν λύσεις στα αδιέξοδα που μας οδήγησε η στείρα μονόδρομη πολιτική των αγράμματων και ανεπαρκών  υπουργίσκων των κυβερνήσεων της διαπλοκής.

Επανίδρυση του Συνασπισμού

Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ ρομαντικός θεωρώ ότι την περίοδο αυτή επιβάλλεται να προταχτεί η επανίδρυση του Συνασπισμού της δεκαετίας του ’80 με την συμμετοχή όλων των κομμάτων και κινημάτων της αριστεράς, με προγραμματικές θέσεις και μόνο, θέσεις που θα αφορούν την έξοδο από την πολιτική και οικονομική κρίση, με χρονική περίοδο περιορισμένη μέχρι και την υλοποίηση του στόχου που δεν θα είναι άλλος από την έξοδο της πατρίδας από την κρίση.

Μεσομακροπρόθεσμα προγράμματα, στόχοι στρατηγικής και επαναστατικές διεργασίες ας τεθούν για λίγο εκτός ατζέντας. Τα δυο-τρία μεγάλα κόμματα της αριστεράς είναι ήδη ενταγμένα και λειτουργούν μέσα σε ένα αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα στην Ελλάδα,  είναι ενταγμένα και λειτουργούν σε ομάδες στο ευρωκοινοβούλιο και άλλους  οργανισμούς γιατί να μην μπορούν να συνυπάρξουν και να λειτουργήσουν μέσα σε μια ελάχιστη κοινή πολιτική πλατφόρμα για την σωτηρία της πατρίδας. 

Άλλωστε τα παλαιότερα στελέχη ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατικής Αριστεράς και άλλων εξωκοινοβουλευτικών κινήσεων και κινημάτων προέρχονται από κοινή μήτρα, έχουν γευτεί το ίδιο μητρικό γάλα της προδικτατορικής περιόδου, δεν μπορεί θα υπάρχουν ακόμα κάποια κοινά σημεία επαφής ικανά να αφυπνίσουν συνειδήσεις για την ανάσταση της Ελλάδας και μετά ας τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του…