Με το τίτλο «Η
Ελλάς.. σε απομόνωση» το newpost.gr προβάλλει μια άλλη άποψη για τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας,
τονίζοντας κοντολογίς ότι η μονομερής και άνευ όρων προσήλωση της χώρας στο
γερμανικό άρμα επιφέρουν μεγάλες ζημιές στην εξωτερική μας πολιτική.
Ο Πρωθυπουργός και το περιβάλλον του, γράφει το άρθρο, συνεπικουρούμενοι από τον Γιάννη Στουρνάρα και το Σημιτικό σύστημα εξουσίας έχουν κάνει εικόνισμα την Άνγκελα Μέρκελ. Θεωρούν ως κεντρική επιλογή την ενίσχυση της συμμαχίας και της συνεργασίας με τη Γερμανία, προκαλώντας ήδη μεγάλη ζημιά στην ελληνική εξωτερική πολιτική, στο πλαίσιο των συμμαχιών με άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως π.χ. τις ΗΠΑ.
Είναι ενδεικτικό ότι ο Λευκός Οίκος αγνοεί επιδεικτικά, παρά τα όσα διαρρέουν από το Μέγαρο Μαξίμου, την ελληνική κυβέρνηση και αργεί ακόμα η αποστολή πρόσκλησης στον Αντ. Σαμαρά για συνάντησή του με τον Μπαράκ Ομπάμα.
Την ίδια στιγμή, τόσο με τις ευρωπαϊκές χώρες, όσο και με την Κίνα, το στρατηγικό σχέδιο της κυβέρνησης, στηρίζεται στη μαγική λέξη επενδύσεις, που όμως έχει πρωτίστως οικονομικό περιεχόμενο και δευτερευόντως γεωστρατηγικό. Η θεωρία του Αντ. Σαμαρά «θα κερδίσει, όποιος δώσει τα περισσότερα» που ισχύει για τις αποκρατικοποιήσεις, ακυρώνει κάθε άλλη συζήτηση περί της ανάγκης αναδιάταξης του στρατηγικού πλαισίου περί των συμμαχιών της χώρας.
Η Ελλάδα είναι απομονωμένη επί της ουσίας, παρά τα διθυραμβικά σχόλια των ΜΜΕ, αλλά και των διεθνών οίκων αξιολόγησης και των επενδυτικών ομίλων, που ξαφνικά «αγάπησαν» την χώρα, καθώς συμμετέχουν στις αποκρατικοποιήσεις, ως σύμβουλοι του ελληνικού δημοσίου με το αζημίωτο.
Με αυτή τη διαπίστωση συμφωνούν και αρκετοί υπουργοί, καθώς διαπιστώνουν καθημερινά, ότι η Ελλάδα δείχνει όλο και πιο απομονωμένη, αν και καταβάλλονται προσπάθειες να κερδίσει και την εύνοια της Ρωσίας, δίνοντας το προβάδισμα στην Gazprom για τη ΔΕΠΑ.
Τα ερωτήματα είναι πολλά για τη στάση του Αντ. Σαμαρά και για το γεγονός ότι δεν έχει επιδιώξει εδώ και ένα χρόνο, από τη θέση μάλιστα του πρωθυπουργού, να ενισχύσει τις συμμαχίες της χώρας. Στα λόγια, αυτές οι συμμαχίες υπάρχουν, αλλά επί της ουσίας, δεν έχει γίνει ούτε μια κίνηση για να υπάρξει ενίσχυση.
Αυτή η αδράνεια εξυπηρετεί εν πολλοίς και τη Γερμανία, καθώς στη χώρα που έχουμε πλήρη εφαρμογή του δόγματος του σοκ από την τρόικα, όχι μόνο δεν υπάρχουν ευρύτερες κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά δεν διαφαίνεται και διάθεση αντίστασης, μέσω της σύναξης συμμαχιών της Ελλάδας με άλλες χώρες του Νότου, όπως Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Είναι ενδεικτικό ότι ο Λευκός Οίκος αγνοεί επιδεικτικά, παρά τα όσα διαρρέουν από το Μέγαρο Μαξίμου, την ελληνική κυβέρνηση και αργεί ακόμα η αποστολή πρόσκλησης στον Αντ. Σαμαρά για συνάντησή του με τον Μπαράκ Ομπάμα.
Την ίδια στιγμή, τόσο με τις ευρωπαϊκές χώρες, όσο και με την Κίνα, το στρατηγικό σχέδιο της κυβέρνησης, στηρίζεται στη μαγική λέξη επενδύσεις, που όμως έχει πρωτίστως οικονομικό περιεχόμενο και δευτερευόντως γεωστρατηγικό. Η θεωρία του Αντ. Σαμαρά «θα κερδίσει, όποιος δώσει τα περισσότερα» που ισχύει για τις αποκρατικοποιήσεις, ακυρώνει κάθε άλλη συζήτηση περί της ανάγκης αναδιάταξης του στρατηγικού πλαισίου περί των συμμαχιών της χώρας.
Η Ελλάδα είναι απομονωμένη επί της ουσίας, παρά τα διθυραμβικά σχόλια των ΜΜΕ, αλλά και των διεθνών οίκων αξιολόγησης και των επενδυτικών ομίλων, που ξαφνικά «αγάπησαν» την χώρα, καθώς συμμετέχουν στις αποκρατικοποιήσεις, ως σύμβουλοι του ελληνικού δημοσίου με το αζημίωτο.
Με αυτή τη διαπίστωση συμφωνούν και αρκετοί υπουργοί, καθώς διαπιστώνουν καθημερινά, ότι η Ελλάδα δείχνει όλο και πιο απομονωμένη, αν και καταβάλλονται προσπάθειες να κερδίσει και την εύνοια της Ρωσίας, δίνοντας το προβάδισμα στην Gazprom για τη ΔΕΠΑ.
Τα ερωτήματα είναι πολλά για τη στάση του Αντ. Σαμαρά και για το γεγονός ότι δεν έχει επιδιώξει εδώ και ένα χρόνο, από τη θέση μάλιστα του πρωθυπουργού, να ενισχύσει τις συμμαχίες της χώρας. Στα λόγια, αυτές οι συμμαχίες υπάρχουν, αλλά επί της ουσίας, δεν έχει γίνει ούτε μια κίνηση για να υπάρξει ενίσχυση.
Αυτή η αδράνεια εξυπηρετεί εν πολλοίς και τη Γερμανία, καθώς στη χώρα που έχουμε πλήρη εφαρμογή του δόγματος του σοκ από την τρόικα, όχι μόνο δεν υπάρχουν ευρύτερες κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά δεν διαφαίνεται και διάθεση αντίστασης, μέσω της σύναξης συμμαχιών της Ελλάδας με άλλες χώρες του Νότου, όπως Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Ν. Παναγιωτόπουλός / Ι. Μαρτέλλος στο newpost.gr
