«Εκτός Βουλής»: Πως οι πολυεθνικές αποφασίζουν μόνες τους πόσο φόρο, και εάν, θα πληρώσουν – Η πρόταση του ΜέΡΑ25

Το ΜέΡΑ25 προτείνει να σταματήσει αυτό το έγκλημα; Μπορούμε να βάλουμε τα δυο πόδια των πολυεθνικών σ’ ένα παπούτσι; Και βέβαια μπορούμε...

    Τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες καταφέρνουν να αποφασίζουν μόνες τους πόσο φόρο θα πληρώσουν (ή ακόμα και αν θα πληρώσουν καθόλου) αναδεικνύει με δημόσια παρέμβασή του ο γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης.

Οπως τονίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης οι εταιρείες «διοχετεύουν» κέρδη μέσω θυγατρικών και φορολογικών παραδείσων, ώστε να ελαχιστοποιούν τη φορολογική τους επιβάρυνση ενώ διατυπώνει την πρόταση του ΜέΡΑ25 για να καθιερωθεί αντικειμενικό τεκμήριο φορολόγησης για τις πολυεθνικές ώστε οι εταιρείες να μην μπορούν να υποεκτιμούν τα κέρδη τους.

Η παρέμβαση του Γιάνη Βαρουφάκη, αναλυτικά:

Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι του μειώνει τους φόρους εισοδήματος όταν, όπως ανέλυσα από το ίδιο βήμα, συμβαίνει το αντίθετο: οι μικρομεσαίοι αγκομαχούν υπό το βάρος αβάστακτων φόρων την ώρα που οι πολυεθνικές επιλέγουν πόσο φόρο θα πληρώσουν, κι αν θα πληρώσουν.

Πώς γίνεται αυτό; Πώς το κράτος μας επιτρέπει σε πολυεθνικές με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων να δίνουν όχι φόρους στα κρατικά ταμεία αλλά φιλοδωρήματα που εκείνες επιλέγουν; Έχουμε και λέμε.

Πάρτε μια πολυεθνική με έδρα, παραδείγματος χάριν, στην Ελβετία που παράγει μια λοσιόν και την πουλάει σε όλο τον κόσμο μέσω θυγατρικών της σε κάθε χώρα. Έστω ότι το κόστος παραγωγής στην Ελβετία είναι €20 το κάθε μπουκαλάκι ενώ το κόστος της θυγατρικής της στην Ελλάδα –μάρκετινγκ, προσωπικό, διαφήμιση– έρχεται στα €25 το μπουκαλάκι. Ας πούμε, τέλος, ότι το κάθε μπουκαλάκι πωλείται στην Ελλάδα προς €100 (συν €24 ΦΠΑ) το ένα. Δηλαδή, €20 για την παραγωγή του στην Ελβετία συν €25 για μεταφορά του και διανομή στην Ελλάδα ίσον συνολικό κόστος €45. Άρα, κέρδος για την πολυεθνική 100 μείον 45 ίσον €55.

Αν η πολυεθνική φορολογούταν όπως οι έλληνες κι οι ελληνίδες μικρομεσαίοι, η εταιρεία θα κατέβαλε φόρο 23 ευρώ και 65 λεπτά. (Δηλαδή, €12,1 ή 22% του κέρδους των €55, άλλα €9,68 προπληρωμή φόρου για του χρόνου και €1,65 ή 5% του απομένοντος κέρδους για φόρο μερισμάτων). Στο τέλος, δηλαδή, από τα €100 της πώλησης, αφού θα άφηνε στο ελληνικό δημόσιο εταιρικούς φόρους €23,65, η πολυεθνική θα μετέφερε στην Ελβετία ένα κέρδος €31,35 – ποσόν ουκ ευκαταφρόνητο.

Σίγα μην μείνει σε αυτό το κέρδος των τριανταενός ευρώ και κάτι ψιλά. Γιατί να δείξει τέτοια αυτοσυγκράτηση όταν μπορεί να κάνει κάτι πολύ απλό: Να πουλάει την λοσιόν στην ελληνική θυγατρική της προς €70 το μπουκαλάκι, ισχυριζόμενη ότι –πέραν του κόστους των €20 ευρώ– είχε ξοδέψει κι άλλα €50 ανά μπουκαλάκι για έρευνα, για R&D κλπ. Έτσι, προσθέτοντας τα €25 κόστος της θυγατρικής στο κόστος αγοράς των €70 από την μητρική, στην θυγατρική μένει ένα πεντάευρω κέρδους. Από αυτό η εφορία κρατάει 3 ευρώ και 2 λεπτά και μένουν κι άλλα 1 ευρώ και 81 λεπτά στην πολυεθνική – που μεταφέρει στην Ελβετία, συνολικά, πραγματικό κέρδος από τα €100 ελληνικό τζίρο €51.98 – αντί για τα €31 που θα έβγαζε αν δεν έκλεβε το ελληνικό κράτος με αυτόν τον απολύτως νόμιμο τρόπο.

Για να το πω απλά: εκεί που οι έλληνες κι οι ελληνίδες μικρομεσαίοι θα κατέβαλαν 31% συνολικό φόρο, η καλή πολυεθνική καταβάλει 3,03%.

Θα μου πείτε: καλά, δεν θα φορολογηθεί η πολυεθνική στην Ελβετία για αυτά τα €51.98; Όχι, δεν θα φορολογηθεί καθώς και στην Ελβετία θα δηλώσει αμελητέο κέρδος – έτσι για τα μάτια. Πως; Πολύ απλά. Μια άλλη θυγατρική της σε κάποιον φορολογικό παράδεισο όπου ο φόρος επιχειρήσεων είναι μηδενικός – θα πουλήσει στην μητρική εταιρεία στην Ελβετία ένα παλιόχαρτο, μια πατέντα της πλάκας προς, παραδείγματος χάριν, €51 – τα οποία θα μειώσουν τα κέρδη της στην Ελβετία από τα 51 ευρώ και 9 λεπτά στα 98 λεπτά – τα οποία θα φορολογηθούν, έτσι για τα μάτια, με μερικά λεπτά.

Και τώρα; Τι προτείνει το ΜέΡΑ25 για να σταματήσει αυτό το έγκλημα; Μπορούμε να βάλουμε τα δυο πόδια των πολυεθνικών σ’ ένα παπούτσι; Και βέβαια μπορούμε. Να πως: Με τη νομοθέτηση ενός πραγματικά αντικειμενικού τεκμήριου για τις πολυεθνικές. Τι εννοώ:

Η εφορία να υπολογίσει την μέση τιμή πώλησης της εν λόγω λοσιόν διεθνώς. Κατόπιν, να σημειώσει την παγκόσμια μέση κερδοφορία που ανακοινώνει η ίδια η πολυεθνική στους μετόχους της. Έστω ότι η μέση τιμή, διεθνώς, είναι €95 και η μέση κερδοφορία, ανά μπουκάλι, είναι €45. Άρα, ποσοστό κέρδους παγκοσμίως της τάξης του 47%.
Αν στην Ελλάδα η εταιρεία έχει τζίρο 10 εκατομμυρίων ευρώ, να πληρώσει όχι €30,200 όπως κάνει τώρα αλλά 3,1 εκατομμύρια ευρώ.

Γιατί δεν νομοθετείται ένα τέτοιο αντικειμενικότατο τεκμήριο; Θέλει ερώτημα; Επειδή το πολιτικό προσωπικό της ολιγαρχίας θέλει ματωμένα πλεονάσματα που θα βγαίνουν από τεκμήρια –που δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ίδιο αντικειμενικά– τα οποία η εφορία επιβάλει στους δικηγοράκους, στις κομμώτριες και στους μικρομαγαζάτορες της μπανανίας μας. Την ώρα που οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν ερυθριάζουν να προσποιούνται ότι οι πολυεθνικές έχουν ποσοστό κέρδους κάτω του 1%, κι ας πουλάνε στην Ελλάδα ακριβότερα απ’ ότι στο Παρίσι ή στη Γενεύη.

Εμείς, στο ΜέΡΑ25, όπως βλέπετε, δεν διστάζουμε να ρίχνουμε φως στη ρεμούλα τους. Όπως δεν θα διστάσουμε, αν μας στηρίξετε στην κάλπη, να νομοθετήσουμε τις άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις που προτείνουμε.

Προχωράμε. Εκτός Βουλής, με βούληση, ελπίδα και υπομονή.

 Το βίντεο του σημερινού «Εκτός Βουλής»:
 

πηγή: mera25.gr