Τάκης Φωτόπουλος / Οι Στόχοι της γενικής επίθεσης της Υπερεθνικής Ελίτ σε όλα τα μέτωπα : Από τη Μέση Ανατολή στην Ουκρανία

ΣΧΟΛΙΟ

Τάκης Φωτόπουλος *

1. Η μαζική σιωνιστική επίθεση που εξαπολύθηκε σε όλα τα μέτωπα, με αφορμή την επίθεση της Χαμάς τον Οκτώβρη, δεν ήταν βέβαια η «δικαιολογημένη» αντίδραση του… ταλαιπωρημένου Ισραηλινού λαού ενάντια στους Αραβικούς λαούς, αλλά αποτελούσε προφανώς τμήμα καλά οργανωμένου σιωνιστικού σχεδίου σε αγαστή σύμπνοια με την Υπερεθνική Ελίτ (δηλαδή την ελίτ που ελέγχει την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία), με πολλαπλούς βασικούς στόχους.

2. Ο πρώτος στόχος είναι ο ξεριζωμός των Παλαιστινίων από τη Γάζα και τα πατρικά εδάφη τους, με απώτερο σκοπό την παραπέρα μεγέθυνση και εδαφική εξάπλωση του σιωνιστικού κράτους στη Μέση Ανατολή.

3. Ενδιάμεσος στόχος είναι η προκαταβολική καταστροφή κάθε πιθανής αραβικής αντίστασης (σε κρατικό επίπεδο) με τα προληπτικά γερά κτυπήματα στο Ιράν —με τα εκατοντάδες θύματα— αλλά και στον Λίβανο, και όπου αλλού εκδηλωθούν σοβαρές κρατικές πηγές αραβικής αντίστασης. Η δολοφονία του αρχηγού της Χαμάς στον Λίβανο ήταν βέβαια τμήμα του ίδιου σιωνιστικού σχεδίου.

4. O απώτερος σιωνιστικός στόχος δεν είναι άλλος από την απώθηση των αραβικών πληθυσμών από τα εδάφη που ελέγχουν οι Σιωνιστές και η δημιουργία ενός «Μεγάλου (σιωνιστικού) Ισραήλ» που θ’ αποτελεί την εδαφική βάση του παγκόσμιου Σιωνισμού, μολονότι βέβαια η παγκόσμια οικονομική βάση του θα εξακολουθήσει να παραμένει στη Δύση, στα κέντρα του παγκόσμιου καπιταλισμού.

5. Η παράλληλη ωμή επίθεση των Ουκρανών φασιστών κατά της Ρωσίας έχει σαφή στόχο την ουσιαστική αχρήστευση της Ρωσίας ως μέλους της Υπερεθνικής Ελίτ, διαδικασία που είχε αρχίσει μετά την τυπική αποβολή της Ρωσίας από την «Ομάδα των 8», η οποία μετέπειτα έγινε η «Ομάδα των 7» (G7) —δηλαδή η ομάδα των χωρών που διαφεντεύει τις τύχες του παγκόσμιου πληθυσμού (ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία, Καναδάς, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία). Η ουσιαστική αχρήστευση της Ρωσίας θα εξασφαλιζόταν με τον καταστροφικό πόλεμο στην Ουκρανία στον οποίον ενέπλεξαν τις ρωσικές δυνάμεις —με την ωμή χρησιμοποίηση των Ουκρανών φασιστών σαν των βασικών οργάνων για τον σκοπό αυτό— και το παράλληλο οικονομικό εμπάργκο που στοχεύει στον παράλληλο αποκλεισμό της Ρωσίας από τις παγκόσμιες αγορές. Εντούτοις, η διαφαινόμενη σήμερα στρατιωτική νίκη της Ρωσίας με σημαντικές εδαφικές προσαρτήσεις και η ουσιαστική ταπείνωση του ΝΑΤΟ θα αλλάζαν τα δεδομένα.

6. Η θέση, δηλαδή, που προβλέπει το σχέδιο της Υπερεθνικής Ελίτ για τη Ρωσία είναι ο υποβιβασμός της σε ένα είδος υποτελούς (στην Υπερεθνική Ελίτ) παγκόσμιας δύναμης, όπως είναι σήμερα η Κίνα και η Ινδία.

7. Απόκειται επομένως στους λαούς της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής, που σήμερα παλεύουν για την ίδια την εθνική αυθυπαρξία τους, εάν θα μπορέσουν να δημιουργήσουν τις βάσεις για μια νέα παγκόσμια κοινωνία που θα θεμελιώνεται στις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας, η οποία θα εξασφάλιζε την πολιτική και οικονομική ισότητα των λαών…

Τάκης Φωτόπουλος, 04/01/2024

* Σημείωση: Για την έννοια του σιωνισμού και τον ρόλο του στην Παλαιστίνη, βλ. ενδεικτικά σχετικά παλαιότερα άρθρα του Τ. Φωτόπουλου: 1, 2, 3 

 πηγή: antipagkosmiopoihsh.gr

 _____________________________________

* Ο Τάκης Φωτόπουλος είναι πολιτικός φιλόσοφος, συγγραφέας, ακαδημαϊκός και θεωρητικός θεμελιωτής του προτάγματος της Περιεκτικής Δημοκρατίας

Η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας τμήμα του σχεδίου της Υπερεθνικής Ελίτ για την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνίας (του Τάκη Φωτόπουλου)

ΣΧΟΛΙΟ του Τάκη Φωτόπουλου 

1. Ο επαρχιακός θίασος της Υπερεθνικής Ελίτ που κυβερνά την Ελλάδα προχωρά τώρα ακάθεκτος, μετά την ιδιωτικοποίηση της οικονομίας, στην ιδιωτικοποίηση της ίδιας της Κοινωνίας, κτυπώντας και τα τελευταία οχυρά κοινωνικών υπηρεσιών: την Υγεία και την Παιδεία.

2. Έτσι, μετά την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, του άλλου βασικού κοινωνικού αγαθού, τώρα προχωρά ακάθεκτη και στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Όμως, αγαθά που καλύπτουν βασικές ανθρώπινες ανάγκες πρέπει να είναι υπεράνω της αγοράς –δηλαδή του πλειστηριασμού των σχετικών υπηρεσιών με βάση το πορτοφόλι– και να θεωρούνται απόλυτα αγαθά, στα οποία έχει δικαίωμα, χωρίς διακρίσεις, κάθε πολίτης μιας χώρας. Ειδάλλως δεν μιλάμε βέβαια για κοινωνία, αλλά απλά για τη ζούγκλα της αγοράς που παριστάνει την κοινωνία.

3. Η διαδικασία αυτή της ιδιωτικοποίησης ακόμη και της κάλυψης βασικών αναγκών, όπως η Υγεία και η Παιδεία, έχει φυσικά κρίσιμες συνέπειες όχι μόνο όσον αφορά την κάλυψη βασικών ανθρώπινων αναγκών σε μια Κοινωνία, με πλήρη παραμερισμό κάθε έννοιας Κοινωνικής Δικαιοσύνης αλλά, συνδυαζόμενη με το παράλληλο άνοιγμα των συνόρων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια και στη βαθμιαία εξαφάνιση του Ελληνικού λαού που ήδη προχώρα με ακάθεκτους ρυθμούς. Όταν δηλαδή, βαθμιαία, όχι μόνο όσοι διαχειρίζονται την κάλυψη βασικών αναγκών για την αναπαραγωγή ενός λαού, όπως η Υγεία και η Παιδεία, αλλά ακόμη και όσοι απλά μπορούν να καλύπτουν καν αυτές τις βασικές ανάγκες θα ανήκουν τελικά στους περιορισμένους κοινωνικούς κύκλους (ή τάξεις) των «βολεμένων», τότε αυτό σημαίνει μακροπρόθεσμα το βιολογικό τέλος αυτού του λαού. Δεν είναι άλλωστε περίεργο ότι η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των αναγκών συνοδεύεται με την παράλληλη διαδικασία ανοίγματος των συνόρων, που μας επιβάλλεται μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4. Με άλλα λόγια, η δημόσια Υγεία καθώς και η δημόσια Παιδεία (δηλαδή η κάλυψη των σχετικών λαϊκών αναγκών από το κοινωνικό σύνολο και όχι από τα στενά οικογενειακά υποσύνολα ) δεν αντιπροσώπευαν απλώς αντίστοιχες σοσιαλιστικές «νίκες» αλλά αναγκαίες προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή της ίδιας της Κοινωνίας στην οποία θεμελιώνεται ένας συγκεκριμένος Λαός. Εάν δηλαδή οι όροι «Ελλάδα» και «Ελληνικός λαός» έχουν το οποιοδήποτε συγκεκριμένο περιεχόμενο σήμερα, πέρα από το γλωσσικό (που βαθμιαία αποδυναμώνεται και αυτό– αν δεν παραποιείται βάναυσα), αυτό προϋποθέτει ένα σύνολο ανθρώπων που έχουν κοινά θεμελιακά χαρακτηριστικά όπως η γλώσσα, η κουλτούρα, οι παραδόσεις κλπ.

5. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η σημερινή παγκοσμιο-ποίηση της οικονομίας δεν συνοδεύεται και από ανάλογη παγκοσμιοποίηση της κουλτούρας. Η αυξανόμενη επικράτηση της αγγλοσαξονικής κουλτούρας δεν είναι συμπτωματική, ούτε είναι άσχετη βέβαια με την αντίστοιχη επικράτηση της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς, η οποία επίσης ξεκίνησε από τον αγγλοσαξονικό κόσμο και ουσιαστικά ελέγχεται ακόμη και σήμερα από αυτόν.

6. Η αποτυχία (που δεν ήταν βέβαια καθόλου τυχαία) και τελική κατάρρευση του «Υπαρκτού» Σοσιαλισμού έδωσε την τελική νίκη στην «ζούγκλα της αγοράς», που σήμερα είναι και παγκοσμιοποιημένη. Έτσι, η λαϊκή αγανάκτηση είτε διοχετεύεται σε ανώδυνες για το «σύστημα» απεργιακές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες είτε καταλήγει τελικά στην παθητική «αντίσταση», π.χ. όσον αφορά τη συμμετοχή στις συστημικές εκδηλώσεις ή ακόμη και στην ίδια την εκλογική διαδικασία.

7. Οι συνέπειες στο παγκόσμιο δημογραφικό σύστημα ήδη είναι ορατές. Στον μεν «Βορρά» παρατηρούνται συνήθως στάσιμοι ή ακόμη και φθίνοντες πληθυσμοί όπως ήδη συμβαίνει σε αρκετές χώρες, (η Ελλάδα είναι χαρακτηριστική σχετική περίπτωση) ενώ αντίθετα ο Νότος (Ινδία κ.λπ.) αφήνεται ελεύθερος να πολλαπλασιάζεται, χωρίς βέβαια κανένα συνολικό δημογραφικό σχέδιο για τον παγκόσμιο πληθυσμό. Έτσι εξασφαλίζεται όχι μόνο ο απόλυτος έλεγχος του Νότου από τον Βορρά αλλά και η δημιουργία ενός παγκόσμιου αποθεματικού εργασίας (reserve army of labor) διαθέσιμου στον Βορρά σε εξευτελιστικές αμοιβές (και συνακολουθά χαμηλό κόστος εργασίας για τις υπερεθνικές επιχειρήσεις που ελέγχει βέβαια, βασικά, ο Βορράς).

Τάκης Φωτόπουλος, 28/01/2024

πηγή: antipagkosmiopoihsh.gr

Ο Περισπασμός της Χρυσής Αυγής

     Οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ πολιτικών ομάδων της Ακροδεξιάς και της (αναρχικής συνήθως) Αριστεράς είναι κοινό φαινόμενο από πολλά χρόνια σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία.

Με τη μαζική είσοδο της Χρυσής Αυγής (Χ) στο ελληνικό πολιτικό τοπίο, η οποία αποδεδειγμένα επιδιδόταν σε βίαιες επιθέσεις κατά αν.Α.ίσχυρων μεταναστών που τους έφερε στη χώρα μας η παγκοσμιοποίηση, εισήχθη και το φαινόμενο παρόμοιων πολιτικών συγκρούσεων, όταν αριστερές ομάδες έκαναν τη δουλειά που δεν έκανε το κράτος, προσπαθώντας να προστατεύσουν τα μεγαλύτερα θύματα της παγκοσμιοποίησης.

του Τάκη Φωτόπουλου *

Στον απόηχο παρόμοιων συγκρούσεων ήλθε και ο θανάσιμος τραυματισμός του Παύλου Φύσσα, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα δεν ήταν προσχεδιασμένη δολοφονία, εφ' όσον άλλωστε δεν είχε κανένα κίνητρο η Χ.Α. να αναγκάσει ακόμη και κάποιους προστάτες της μέσα στην κοινοβουλευτική χούντα να συναινέσουν σε άγριες διώξεις εναντίον μελών της, που πιθανότατα θα έχουν και αρνητικές επιπτώσεις στα εκλογικά ποσοστά της.

Μιλώ για κάποιους προστάτες της, γιατί βέβαια δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία πώς τόσο καιρό που η Χ.Α. προέβαινε σε εγκληματικές πράξεις κατά μεταναστών δεν είχε κινηθεί καμιά δίωξη εναντίον της, όχι σαν οργάνωσης, αλλά εναντίον συγκεκριμένων μελών της που αποδεδειγμένα διέπρατταν εγκληματικές πράξεις. Προφανώς, η ανοχή των Σωμάτων Ασφαλείας απέναντι σε παρόμοιες εγκληματικές πράξεις δεν οφειλόταν μόνο στο δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων της οργάνωσης σε αυτά, αλλά κυρίως σε εντολές «άνωθεν».

Ουσιαστικά, δηλαδή, η κοινοβουλευτική χούντα περίμενε να υπάρξει νεκρός για να κηρύξει ολόκληρη την οργάνωση εγκληματική, γεγονός που ιδιαίτερα βολεύει τα κόμματα που μετέχουν σε αυτή, τα οποία θα καρπωθούν και τους ψηφοφόρους που θα μετακομίσουν από τη Χ.Α., ενισχύοντας τα καταρρέοντα εκλογικά ποσοστά τους.

Το γεγονός όμως ότι η Χ.Α. είχε κάποιους προστάτες στο «σύστημα» κάθε άλλο παρά την κάνει, από μόνο του, «συστημική» οργάνωση, όπως κάποιοι αφελώς, και πολλοί άλλοι εκ του πονηρού, υποστηρίζουν. Είναι άλλωστε γνωστό ότι εδώ και καιρό έχει ξεσηκωθεί κατά της Χ.Α. όχι μόνο το ντόπιο κατεστημένο, συμπεριλαμβανομένης της εκφυλισμένης «Αριστεράς» που υποστηρίζει τους μετανάστες, μαζί με τους Σύρους και Λίβυους «επαναστάτες» που έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στη σφαγή του συριακού και του λιβυκού λαού!

Το ίδιο συμβαίνει με τα όργανα της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής Ελίτ (πολιτικά, οικονομικά, ΜΜΕ, ΜΚΟ κ.λπ.) που ομόφωνα απαιτούν την απαγόρευση της Οργάνωσης -ανεξάρτητα βέβαια από το τι λέει το 15%-20% του ελληνικού λαού και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το Σύνταγμά μας (που προφανώς το γράφουν στα παλιότερα των παπουτσιών τους) δεν επιτρέπει παρόμοιο μέτρο.

Και δεν είναι συστημική οργάνωση όχι μόνο εξαιτίας της άγριας δίωξης που υφίσταται από τις ντόπιες και διεθνείς ελίτ, αλλά και με βάση τους προγραμματικούς στόχους της που είναι παρόμοιοι με τους στόχους κάθε ιστορικού εθνικοσοσιαλιστικού ή «φασιστικού» κόμματος: αντίθεση τόσο στο κεφάλαιο όσο και στην αυτόνομα οργανωμένη εργασία, οικονομική αυτάρκεια, εθνικοποίηση ενεργειακών πηγών, «Ευρώπη των εθνών» αντί για τη σημερινή «Ευρώπη του κεφαλαίου» κ.λπ. Ομως όλα αυτά είναι ανάθεμα για την Υ/Ε που διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση και, σε συνεργασία με την ντόπια ελίτ, έχει επιβάλει την οικονομική κατοχή στο λαό μας, που οδηγεί στην πλήρη οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων.

Με άλλα λόγια, η φυσική βία δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό ενός «φασιστικού» κόμματος, όπως συνήθως υποστηρίζεται. Αλλωστε, παρόμοια βία χρησιμοποιεί και η κοινοβουλευτική χούντα για να επιβάλει με τα ΜΑΤ τις επιστρατεύσεις κ.λπ., μέτρα που ποτέ δεν ενέκρινε ο λαός.

Η χούντα μάλιστα αυτή συνοδεύει την πολιτική βία με οικονομική βία, που έχει ήδη οδηγήσει σε χιλιάδες αυτοκτονίες στη χώρα μας, ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας που μόλις αποκαλύφθηκε, δεκάδες χιλιάδες θανάτους από έλλειψη επαρκούς υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης και σε εκατομμύρια κατεστραμμένες ζωές. Με αυτή την έννοια, η κοινοβουλευτική χούντα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, «φασιστική» με τη Χ.Α.

Ομως, όπως ανέφερα, ο φασιστικός χαρακτήρας μιας πολιτικής οντότητας δεν καθορίζεται μόνο από τη στάση της σε σχέση με τη βία αλλά, κυρίως, από τους προγραμματικούς στόχους της.

Αλλο, βέβαια, ότι η Χ.Α. (όπως και άλλες παρόμοιες οργανώσεις) ζει σήμερα στη δεκαετία του 1930 των κρατών-εθνών, εφ' όσον βέβαια κανένας από τους προγραμματικούς στόχους της δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς και, ακόμη χειρότερα, χωρίς άμεση έξοδο από την Ε.Ε., που η Χ.Α. δεν τολμά να ζητήσει!

Αλλά, αν η Χ.Α. με βάση το πρόγραμμά της δεν είναι συστημική οργάνωση (πράγμα που δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι αντισυστημική), τότε γιατί άραγε να έχει κάποιους προστάτες μέσα στο σύστημα; Εδώ ερχόμαστε στο πιο επικίνδυνο κατά τη γνώμη μου χαρακτηριστικό της Χ.Α.

Είναι γνωστό ότι η Υ/Ε σήμερα χρησιμοποιεί τις παντός τύπου διαιρέσεις (πολιτικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές κ.λπ.) σε κάθε χώρα για να αλώσει και ενσωματώσει τους λαούς στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της κοινοβουλευτικής χούντας (π.χ. Μέση Ανατολή).

Με δεδομένο ότι σύντομα θα καταλάβει και ο τελευταίος αφελής τι πραγματικά σημαίνουν τα πρωτογενή πλεονάσματα κ.λπ. (είτε σήμερα τα επιβάλλει η κοινοβουλευτική χούντα είτε αύριο μια κυβέρνηση της «Αριστεράς»), η κοινωνική έκρηξη είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθεί.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι κάλλιστα πιθανό ότι η Χ.Α. θα μπορούσε να αποτελέσει έναν τέλειο περισπασμό από τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε: την ολοκλήρωση της οικονομικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υ/Ε και της ντόπιας ελίτ. Εναν περισπασμό που, στην ανάγκη, θα μπορούσαν να τον εξωθήσουν ακόμη και στα όρια του εμφυλίου πολέμου, όπου τα εξαθλιωμένα από την παγκοσμιοποίηση λαϊκά στρώματα (ανένταχτα ή της Αριστεράς) θα πολεμούσαν τα αντίστοιχα εξαθλιωμένα στρώματα κάτω από τη σημαία της Χ.Α. και παρόμοιων οργανώσεων...

πηγή: inclusivedemocracy.org/fotopoulos

* Ο Τάκης Φωτόπουλος είναι πολιτικός φιλόσοφος, συγγραφέας, ακαδημαϊκός και θεωρητικός θεμελιωτής του προτάγματος της Περιεκτικής Δημοκρατίας

Η χούντα της υπερεθνικής ελίτ

του Τάκη ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Όπως έγραφε προχθές ένα έγκυρο όργανο της υπερεθνικής ελίτ, οι Financial Times, «η Ευρωζώνη, όντας αντιμέτωπη με αναταραχή στις επαρχίες, απέστειλε σε αυτές δύο νέους κυβερνήτες: στη θέση του αλλοπρόσαλλου Παπανδρέου τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ, και στη θέση του απείθαρχου Μπερλουσκόνι τον Μόντι, πρώην επί κεφαλής της πολιτικής ανταγωνισμού στην Κομισιόν».[1]