DIEM 2025: Το κόμμα που ιδρύει ο Γιάνης Βαρουφάκης

ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ το «Κίνημα για την Δημοκρατία στην Ευρώπη 2025» ή αλλιώς DIEM 2025 (Democracy in Europe Movement 2025) στο Βερολίνο, στις 9 Φεβρουαρίου

Ως υπουργός Οικονομικών δεν κατάφερε να προωθήσει τις θέσεις και τις απόψεις του για την πολιτική και την οικονομίας σε καιρό κρίσης. Θα επιχειρήσει να το κάνει όμως μέσα από το κόμμα που ιδρύει με το οποίο φιλοδοξεί να βάλει τέλος στον «κατακερματισμό στην Ευρώπη».

Ο Γιάνης Βαρουφάκης ετοιμάζεται να παρουσιάσει το κόμμα που ιδρύει, το οποίο θα ονομάζεται «Κίνημα για την Δημοκρατία στην Ευρώπη 2025» ή αλλιώς DIEM 2025 (Democracy in Europe Movement 2025),

Σύμφωνα με πληροφορίες του Politico.eu ο πρώην υπουργός θα ανακοινώσει το κόμμα του στο Βερολίνο, στις 9 Φεβρουαρίου.

Το DIEM 2025 φιλοδοξεί να προσφέρει έναν «τρίτο δρόμο» στους Ευρωπαίους πολίτες, μια εναλλακτική ανάμεσα στην επιστροφή στο «κουκούλι του Έθνους-Κράτους» και στις «αντιδημοκρατικές δομές των σημερινών Ευρωπαϊκών θεσμών».

ΠρώτοΘέμα

Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Έρμαιο του δικού του τυχοδιωκτισμού ο Τσίπρας» - Συνέντευξη στον κυπριακό «Φιλελεύθερο»

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου χαρακτηρίζεται από το ότι δεν μασά τα λόγια της, ότι με πάθος πολεμά για τα πιστεύω της. Η τέως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων «ξεσπαθώνει» κατά του πρωθυπουργού της Ελλάδας με σκληρούς χαρακτηρισμούς. Μιλά για προδοσία του λαού, για την ανάγκη να λογοδοτήσουν όσοι έχουν ευθύνη για το δημόσιο χρέος.

Σε μια συνέντευξη-ανασκόπηση της χρονιάς, στην Αντιγόνη Σολομωνίδου-Δρουσιώτου στον κυπριακό «Φιλελεύθερο», καταγγέλλει ότι με ευθύνη Αλ. Τσίπρα το 2015 μετατράπηκε από χρονιά της ελπίδας στη χρονιά της πιο μεγάλης προδοσίας της κοινωνίας. Θεωρεί ότι ο Τσίπρας αποδείχθηκε κατώτερος της εμπιστοσύνης όλων και, κυρίως, κατώτερος της εμπιστοσύνης του λαού διότι, όπως υποστηρίζει, αποδείχθηκε έρμαιο του δικού του αμοραλισμού και τυχοδιωκτισμού, που ξεδιπλώθηκε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το καλοκαίρι. 

Θέση της είναι ότι η Τρόικα επέστρεψε ενισχυμένη, το τρίτο μνημόνιο ξεκίνησε να εφαρμόζεται και η λιτότητα συνεχίζεται. Όπως δηλώνει, το πρωθυπουργικό επιτελείο μετάτρεψε το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» του λαού στο δημοψήφισμα, σε υποταγμένο «ΝΑΙ» στην Τρόικα.

Εκτιμά ότι ο ελληνικός λαός δεν θα δώσει νέα ευκαιρία στην Αλέξη Τσίπρα και ισχυρίζεται ότι στην Ελλάδα συντελείται κοινωνική γενοκτονία.

Η ίδια, όπως λέει, αντλεί αισιοδοξία από τη μαχητικότητα και τη θέληση της νεολαίας να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο και από την καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους, που παρά την τραυματική εμπειρία των τελευταίων μηνών ξαναστέκονται στα πόδια τους, έτοιμοι να δώσουν ξανά τη μάχη. 

Πώς θα χαρακτηρίζατε το 2015, ήταν χρονιά διάψευσης των προσδοκιών σας, χρονιά αποκαλύψεων; 

Ήταν σίγουρα η χρονιά της ελπίδας, της μεγάλης ευκαιρίας ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Με ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα και του στενού του επιτελείου μετατράπηκε από χρονιά ελπίδας στη χρονιά της πιο μεγάλης προδοσίας της κοινωνίας. Ήταν η χρονιά που το πρωθυπουργικό επιτελείο μετέτρεψε αυθαίρετα, μέσα σε λίγες ημέρες, το μεγαλειώδες «όχι» του ελληνικού λαού σε ένα υποταγμένο «ναι» και στη συνέχεια συμφώνησε με τους δανειστές να διαλύσει τη Βουλή για να απαλλαγεί από όσους και όσες επέμεναν να τιμούν τη λαϊκή ετυμηγορία. Η Τρόικα επέστρεψε ενισχυμένη, το τρίτο -και σκληρότερο- μνημόνιο ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται, η λιτότητα συνεχίζεται. 

Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015 είχατε εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων με κοινοβουλευτική πλειοψηφία-ρεκόρ (235 ψήφους σε σύνολο 298 παρόντων). Πώς ήταν η εμπειρία σας; 

Μου προτάθηκε να γίνω Πρόεδρος της Βουλής όταν αρνήθηκα να αναλάβω το Υπουργείο Εσωτερικών. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση είχα την ευθύνη των θεμάτων Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θεώρησα την πρόταση για την Προεδρία της Βουλής τιμητική και συνυφασμένη με τη μεγάλη ευθύνη να ανακτήσει η Βουλή τη σύνδεσή της με την κοινωνία, να λειτουργήσει με διαφάνεια, να πάψει να είναι πλυντήριο σκανδάλων, να αναλάβει πρωτοβουλίες στήριξης των μεγάλων εθνικών υποθέσεων, όπως η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, οι συνθήκες και τα αίτια υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο και να ελέγξει μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που θάβονταν, όπως η υπόθεση της Siemens και η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Ταυτόχρονα, θέλησα να αναδείξω την κοινοβουλευτική διπλωματία, αλλά και να υπενθυμίσω τη μεγάλη σημασία των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή;

Ολόκληρη η θητεία μου ήταν γεμάτη από δύσκολες στιγμές, κυρίως γιατί, εκτός από τον αναμενόμενο πόλεμο της αντιπολίτευσης, αντιμετώπιζα υπονόμευση και επιθέσεις από στελέχη του κόμματός μου, με προεξάρχοντα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Νίκο Φίλη, που με στοχοποίησε από τις πρώτες συνεδριάσεις, καθώς και μέσα από ψευδείς και ανήθικες διαρροές του επιτελείου Τσίπρα στον Τύπο, που ο Πρωθυπουργός με διαβεβαίωνε ότι δεν προέρχονταν από τον ίδιο, κάτι που αποδείχθηκε ψέμα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη απόφαση; 

Η πιο εύκολη πάντως απόφαση ήταν να τιμήσω τις δεσμεύσεις μου και να καταψηφίσω το τρίτο μνημόνιο και κάθε σχετικό νομοσχέδιο, από τις 10 Ιουλίου μέχρι τον Αύγουστο.

Το μεγαλύτερό σας επίτευγμα; 

Δεν θα μιλούσα για επίτευγμα, αλλά για καθήκον. Όπως η δημιουργία της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η αναβάθμιση της Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, η ανάσυρση των σκανδάλων Siemens και λίστας Λαγκάρντ, αλλά και η απόφαση της Βουλής για τη διενέργεια του πρώτου δημοψηφίσματος από το 1975. Ενός δημοψηφίσματος που ανέδειξε τη γενναιότητα, την αποφασιστικότητα και το δημοκρατικό φρόνημα του λαού μας, που όρθωσε ανάστημα απέναντι στην τρομοκρατία των δανειστών, την προπαγάνδα των μιντιοκρατών και τη χειραγώγηση. 

Γιατί θλίβεστε για τον κ. Τσίπρα;

Δεν θλίβομαι. Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε κατώτερος της εμπιστοσύνης όλων μας και, κυρίως, κατώτερος της εμπιστοσύνης του λαού. Αποδείχθηκε έρμαιο του δικού του αμοραλισμού και τυχοδιωκτισμού, που ξεδιπλώθηκε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το καλοκαίρι.

Γιατί λέτε πως τον τελικό λόγο έναντι των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθεί ο Πρωθυπουργός, θα τον έχει ο λαός; 

Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτός ο λαός, που έπεσε θύμα εξαπάτησης και προδοσίας, θα απαντήσει με τρόπο απερίφραστο, ηχηρό και δημοκρατικό στη νέα θυματοποίησή του. Ο λαός ανέδειξε τον κ. Τσίπρα στην Πρωθυπουργία για να απαλλαγεί από τα μνημόνια, όχι για να εμβαθύνει τις μνημονιακές πολιτικές. Και θεωρώ σίγουρο ότι οι πολίτες, έχοντας ξεπεράσει το σοκ του καλοκαιριού, δεν θα δώσουν άλλη ευκαιρία στον κ. Τσίπρα.

Μπορεί να κυβερνήσει με τους 153 βουλευτές που του έμειναν; 

Νομίζω ότι θα εξαντλήσει κάθε μέθοδο και τρόπο για να συνεχίσει να κυβερνά, αφού η εξουσία αποδείχθηκε γι’ αυτόν αυτοσκοπός. Θεωρώ βέβαιο ότι θα επιχειρήσει και διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας με συνεργασία με άλλα μνημονιακά κόμματα. Ταυτόχρονα είμαι βέβαιη πως όποια τακτική και να ακολουθήσει, αυτός ο άκρατος κυβερνητισμός, δεν θα μπορέσει να τον βγάλει μακριά. 

Η περίοδος χάριτος στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε; 

Περίοδο χάριτος δεν δικαιούται μια κυβέρνηση που επανήλθε στην εξουσία μεταμορφωμένη σε όργανο των δανειστών. Περίοδο χάριτος δεν δικαιούνται εκείνοι που διεκδίκησαν να κυβερνούν χωρίς αντίλογο. Δεν είναι μόνο η υπογραφή του τρίτου μνημονίου και το γεγονός ότι πλέον η Βουλή έχει μετατραπεί σε επικυρωτήριο των κελευσμάτων της Τρόικας.

Είναι και η αλαζονεία, η εκτράχυνση, η έλλειψη ηθικού έρματος που διακρίνει την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρακολουθούμε τον κ. Καμμένο να παραλληλίζει την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία, τον κ. Τσίπρα να λέει ότι δικαιούται μια οίηση επειδή έγινε Πρωθυπουργός στα 40 του και να αστειεύεται με αγοραίο τρόπο στο twitter για μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων, αμφοτέρους τους κ. κ. Τσίπρα-Καμμένο να επιδίδονται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα με στρατιωτικά χιτώνια, κυβερνητικούς βουλευτές να δηλώνουν ότι εάν δεν υπήρχαν μνημόνια θα έπρεπε να τα είχαμε εφεύρει, υπουργούς να διασκεδάζουν επιδεικτικά την ώρα που η κοινωνία καταστρέφεται, οι συντάξεις μειώνονται, νέοι φόροι επιβάλλονται, τον Πρόεδρο της Βουλής να διατάσσει εισβολή και παραβίαση στα γραφεία της προκατόχου του και πολιτικής του αντιπάλου και της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Ο Πρωθυπουργός γευματίζει με τον υπόλογο για την υπόθεση των τραπεζών, των κυπριακών καταστημάτων και τον άκυρο συμβιβασμό με τη Siemens κ. Στουρνάρα, κορυφαίοι υπουργοί ξεχνούν να δηλώσουν εκατομμύρια στο Πόθεν Έσχες, ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος πανηγυρίζει επειδή τον συγχαίρουν οι δανειστές, ο γ.γ. κ. Τσουκαλάς μιλά για τον τραγικό θάνατο πρόσφυγα στα συρματοπλέγματα αποκαλώντας το θύμα «ψητό μαροκινό». Το δε περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» αποσύρθηκε με εντολή των δανειστών. Έχουμε μπροστά μας ένα επαρκές δείγμα γραφής μιας άθλιας διακυβέρνησης.

Το αμέσως επόμενο διάστημα που η κοινωνία θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα μέτρα του τρίτου μνημονίου, η κοινωνική έκρηξη θα κορυφωθεί, με εσάς στην πρώτη γραμμή; 

Στην Ελλάδα συντελείται μια κοινωνική γενοκτονία. Πάντοτε θα είμαι στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων και της υπεράσπισης της δημοκρατίας.

Θα ξαναβγεί η Ελλάδα στους δρόμους με παναπεργίες και συλλαλητήρια; 

Όταν μία κοινωνία βάλλεται στην ίδια την ύπαρξή της, μπορεί και πρέπει να αντιδρά. Δεν υπάρχει πιο αντιδραστική αντίληψη από αυτήν που εκφράσθηκε πρόσφατα από υπουργό της Κυβέρνησης, ότι «οι απεργίες και τα συλλαλητήρια μας βγάζουν εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου».

Σε μια κοινωνία του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων (60% στους νέους άνδρες, 72% στις νέες γυναίκες), 300.000 οικογένειες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, 48% των συνταξιούχων κάτω από το όριο της φτώχειας και 1 στα 2 παιδιά κάτω από το όριο της φτώχειας, η δημιουργία μετώπου κοινωνικής αντίστασης και δημοκρατικής άμυνας είναι επιβεβλημένη. Πάντα υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές και πρέπει να τις διεκδικούμε και να τις συγκροτούμε συλλογικά. Η Ιστορία δεν τελειώνει ποτέ, όσο κι αν αυτό θα ήθελαν όσοι υποστηρίζουν ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική».

Όλα αυτά πού οδηγούν; 

Οι πολιτικές των δανειστών ή οι αντιδράσεις των πολιτών; Εάν μιλάτε για τις πολιτικές των δανειστών, οδηγούν όπως είναι γνωστό στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανθρωπιστική κρίση, στη διόγκωση του δημόσιου χρέους.

Εάν αναφέρεσθε στις αντιδράσεις των πολιτών και των συλλογικοτήτων, πεποίθησή μου είναι ότι μόνο μέσα από την κοινωνική αφύπνιση και τη λαϊκή χειραφέτηση μπορεί να οδηγηθούμε στην κοινωνική ευημερία και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Εκείνοι που ενοχλούνται που οι πολίτες θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και που οι νέοι διεκδικούν τα όνειρά τους αντιπροσωπεύουν ένα παρελθόν που η κοινωνία έχει απορρίψει.

Ποιοι ενοχλούνται από τα Πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους; 

Εκείνοι που δημιούργησαν το χρέος και θέλουν να το φορτώσουν στις πλάτες της κοινωνίας, εκείνοι που απέκρυψαν συστηματικά ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, με σκοπό να εξυπηρετήσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες και τα συνδεδεμένα κυβερνητικά και οικονομικά συμφέροντα, εκείνοι που διαπλέκονται με τις κυβερνητικές εξουσίες διαμορφώνοντας μία ολιγαρχική καταδυνάστευση των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Η αλήθεια αρκετές φορές ενοχλεί. Όπως το ότι η σύναψη του πρώτου μνημονίου έγινε για να σωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες, το ότι οι δανειστές γνώριζαν από το 2010 ότι το ελληνικό χρέος και το πρόγραμμα που επρόκειτο να επιβληθεί δεν ήταν βιώσιμο. Μόνο το 8% των δανείων δόθηκε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Στην πραγματικότητα, τα νέα δάνεια αποπληρώνουν τόκους και χρεολύσια ενός παράνομου χρέους. 

Θα ήταν καλύτερα να είχε μείνει στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ από το να διαψεύσει τις προσδοκίες σας μετά την εκλογή του στην εξουσία; Τι γίνεται όταν οι ελπίδες που καλλιεργούνται αποδεικνύονται ανυπόστατες; 

Θα ήταν καλύτερα ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε τιμήσει τη λαϊκή ετυμηγορία της 25ης Ιανουαρίου και της 5ης Ιουλίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολύ συγκεκριμένη λαϊκή εντολή. Να απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια και να δημιουργήσει τις βάσεις για τη δημοκρατική, κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα. Όμως, γι’ αυτό μας επέλεξε ο λαός.

Με την ακύρωση της εντολής του δημοψηφίσματος κάποιοι επιχείρησαν να σκοτώσουν την ελπίδα και το φρόνημα του λαού, να τον απελπίσουν και να τον κάνουν να παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση. Δεν ήταν η ελπίδα ανυπόστατη. Κάποιοι από εκείνους που την ενσάρκωσαν αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και των ιστορικών επιταγών. Κάποιοι έχουν ευθύνες και πρέπει να λογοδοτήσουν. Πέταξαν όλα εκείνα για τα οποία είχαμε παλέψει τα τελευταία χρόνια. 

Εναντιωθήκατε στους ισχυρούς θεσμούς, εντός και εκτός Ελλάδος, συγκρουστήκατε με το ίδιο σας το κόμμα, πώς όμως θα κρατήσετε ζωντανή τη δημόσια επιρροή σας εκτός των επίσημων πολιτικών μηχανισμών όταν έχετε συγκρουσθεί και με τα πιο ισχυρά μέσα ενημέρωσης; 

Όταν μια κοινωνία αφαιμάσσεται, η σύγκρουση με τους φορείς της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι αυτονόητη υποχρέωση των εκπροσώπων του λαού. Η πολιτική σε συνεννόηση με τη διαπλοκή είναι καταστρατήγηση του λαϊκού και κοινωνικού συμφέροντος.

Πιστεύω βαθιά ότι η πολιτική παρέμβαση και η πολιτική απεύθυνση δεν έχουν ανάγκη ούτε από μεσολαβητές, ούτε από νταβαντζήδες. Ταυτόχρονα, θεωρώ αναγκαία την οικοδόμηση νέων τρόπων επικοινωνίας με τους πολίτες και διασφάλισης της αδιαμεσολάβητης ενημέρωσης. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αποτελούν έναν από τους χρήσιμους διαύλους κοινωνικής επικοινωνίας, το ίδιο και το Διαδίκτυο, αλλά και οι διά ζώσης επαφή με τους πολίτες.

Η εμπειρία μου των τελευταίων ετών επιβεβαιώνει ότι οι πολίτες βλέπουν και καταλαβαίνουν πέρα και πίσω από το παραμορφωτικό και προπαγανδιστικό μιντιακό παραπέτασμα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν αρκετοί δημοσιογράφοι αφιερωμένοι στο καθήκον τους, που δεν δέχονται και δεν ανέχονται να γίνουν υπάλληλοι κανενός αφεντικού, στο καθήκον τους για την αποκάλυψη της αλήθειας και την αντικειμενική ενημέρωση.

Τι θα συμβουλεύατε τους ενεργούς πολίτες να πράξουν σήμερα; Από πού να αντλήσουν δύναμη, πώς να διακρίνουν το ορθό από το άδικο, πώς να διαμορφώσουν μια ολοκληρωμένη άποψη για το τι πρέπει να γίνει; 

Καταρχάς, θεωρώ πιο χρήσιμο οι πολιτικοί να ακούν τους πολίτες, και όχι να τους κανοναρχούν. Δεν απευθύνω συμβουλές στους συμπολίτες μου, αλλά την προτροπή και την πρόσκληση όλοι μαζί να παλέψουμε για τη ζωή μας και ένα αξιοβίωτο μέλλον για τις ζώσες και τις επόμενες γενιές. Οι κοινωνίες προχωρούν συλλογικά. Μέσα από τη δημιουργική συμμετοχή, την αλληλεγγύη, την κριτική και την αυτοκριτική, την σύνθεση, την αμφισβήτηση. 

Τι φοβάστε περισσότερο; 

Δεν φοβάμαι. 

Από πού αντλείτε αισιοδοξία; 

Από τη μαχητικότητα και τη θέληση της νεολαίας να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο. Και από την καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους, που παρά την τραυματική εμπειρία των τελευταίων μηνών ξαναστέκονται στα πόδια τους, έτοιμοι να δώσουν ξανά τη μάχη. Αυτή τη μάχη που είναι υπόθεση συλλογικής αξιοπρέπειας και ιστορική αναγκαιότητα να την κερδίσουμε.

Πήγατε στα σημεία των δολοφονικών επιθέσεων στο Παρίσι, έχουμε εισέλθει σε ένα κόσμο που κανείς δεν είναι ασφαλής. Πώς αντιμετωπίζονται τέτοια τρομοκρατικά φαινόμενα; 

Τα τελευταία 14 χρόνια ο επονομαζόμενος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» εξελίχθηκε σε πόλεμο κατά της δημοκρατίας. Αντί να δημιουργηθούν οι εγγυήσεις πρόληψης και καταπολέμησης της εγκληματικότητας, περιεστάλησαν οι κεκτημένες ανθρώπινες ελευθερίες και δικαιώματα, ενώ η μαζική δολοφονική τυφλή εγκληματικότητα προσέλαβε ακόμη πιο φρικαλέες μορφές.

Πιστεύω ακράδαντα στη ρήση «όποιος είναι διατεθειμένος να εκχωρήσει την ελευθερία του για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζει ούτε την ελευθερία, ούτε την ασφάλεια». Η απάντηση της ανθρωπότητας στα πιο στυγνά εγκλήματα δεν μπορεί παρά να περνά μέσα από το κράτος δικαίου και την επιβεβαίωση της οικουμενικής εναντίωσης στον πόλεμο. 

Η Ευρώπη έχασε το στοίχημα για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό; 

Το Προσφυγικό και το Μεταναστευτικό αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα στην ατζέντα του ΟΗΕ. Αυτό αποδεικνύει ότι κανείς δεν μπορεί να μιλά για μαγικές συνταγές. Αν δεν εξαλειφθούν οι αιτίες της προσφυγιάς και των μεταναστευτικών ροών, ο πόλεμος, τα ανελεύθερα καθεστώτα, οι πολιτικές διώξεις, η φτώχεια, η έλλειψη βιώσιμης προοπτικής για τους ανθρώπους στον τόπο τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για λύσεις.

Αντίστροφα, είναι προκλητικό να απορούν, να εκπλήσσονται και να αντιδρούν με το προσφυγικό φαινόμενο οι ίδιες πολιτικές ηγεσίες που με αποφάσεις και πολεμικές επιχειρήσεις συμβάλλουν στην όξυνσή του.

Όσο για το αντιδραστικό δόγμα της «Ευρώπης-φρουρίου», αυτό απέτυχε παταγωδώς όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο.

Η ΕΕ υποχρεούται να τηρήσει τις διεθνείς και θεμελιώδεις υποχρεώσεις της, σεβασμού του δικαιώματος στο άσυλο, ανθρωπιστικής στήριξης και υποδοχής των προσφύγων και δημιουργίας κέντρων υποδοχής που δεν θα θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης ή φυλακές και υποχρεούται να διαθέσει τα αναγκαία κονδύλια για να ανταποκριθεί. Όπως είπε ένας ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς, ο Τόνι Μπεν, «αν μπορούμε να βρίσκουμε χρήματα για να σκοτώνουμε ανθρώπους, μπορούμε να βρούμε χρήματα για να σώζουμε ανθρώπους».

Ποια η σχέση σας με την Κύπρο; 

Την Κύπρο την αισθάνομαι σαν δεύτερη πατρίδα μου. Έχω πολύ ισχυρούς δεσμούς με τον τόπο και με τους ανθρώπους, σχέσεις και εμπειρίες ζωής που με έχουν διαμορφώσει, από την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την Πράσινη Γραμμή, πριν ακόμη ανοίξουν τα οδοφράγματα.

Αισθάνομαι μεγάλη οδύνη για τη συνεχιζόμενη κατοχή και βιώνω με πραγματική προσμονή την ελπίδα ότι θα υπάρξει λύση, η οποία περνά και μέσα από την αποφασιστικότητα των ανθρώπων, των κοινοτήτων.

Με έναν τρόπο, αισθάνομαι σε προσωπικό επίπεδο να με συνδέουν με την Κύπρο οι ιστορικοί δεσμοί συμπόρευσης των δύο λαών μας, ελληνικού και κυπριακού, και η αδιαπραγμάτευτη σχέση αλληλεγγύης, που ενώνει δύο λαούς που χτυπήθηκαν άγρια από τον ιμπεριαλισμό, τη χούντα, τον πόλεμο αλλά και που ενέγραψαν στην ιστορική μνήμη απαράγραπτα κεφάλαια δημοκρατικής αντίστασης, ανθρωπισμού, διεθνισμού.

Το γεγονός ότι ελληνικός και κυπριακός λαός βίωσαν τους ίδιους εκβιασμούς για να καμφθούν στο πλαίσιο των μνημονίων και η πεποίθησή μου ότι η Κύπρος έπεσε θύμα των ίδιων συμφερόντων που κερδοσκόπησαν εις βάρος της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων και Ελλήνων ολιγαρχών και τραπεζιτών, ενισχύει την άποψή μου ότι οι δύο λαοί θα έπρεπε να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο δημοκρατικής και κυριαρχικής αντίστασης απέναντι σε αυτή την άλωση.

Ετοιμάζετε νέο κόμμα, ποια τα επόμενα βήματά σας;

Θεωρώ αναγκαία την ανάληψη όλων των απαραίτητων πρωτοβουλιών για να αποτινάξουμε τον μνημονιακό ζυγό και να χτίσουμε ξανά μια πατρίδα θεμελιωμένη στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια. Προς το σκοπό αυτό θα αναλάβω κάθε επιβαλλόμενη πρωτοβουλία. Παράλληλα, θα συνεχίσουμε σε επίπεδο κοινωνίας, το έργο των επιτροπών για τον λογιστικό

έλεγχο του χρέους και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.

Υπάρχει ιδιαίτερα ζωηρό ενδιαφέρον, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες για λογιστικό έλεγχο του χρέους έχουν ήδη αναληφθεί και σε πολλές άλλες χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Αργεντινή, η Τυνησία ενώ έντονο είναι το ενδιαφέρον και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
 

Τι να περιμένουμε από το δίσεκτο 2016;

Δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους προκαταλήψεις, αλλά ούτε και σε μια μοιρολατρική θεώρηση του μέλλοντος. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς το 2016, ώστε αυτό να φέρει τη ζωτική και αναγκαία ανατροπή του ολοκληρωτικού, τραπεζοκρατικού και χρεοκρατικού καθεστώτος που οικοδομείται από οικονομικές ελίτ, συμφέροντα και κυβερνήσεις πανευρωπαϊκά. Τι θα κάνουμε εμείς ώστε να επανέλθουν στο προσκήνιο οι κοινωνίες, οι λαοί, οι άνθρωποι; Η απάντησή μου είναι: πρέπει να κάνουμε τα πάντα. Και σε ό,τι με αφορά, θα κάνω τα πάντα.
 

Και μια ευχή για το 2016...
 

Να είναι η χρονιά που οι λαοί θα ανταποκριθούν στην ιστορική πρόκληση και την ιστορική ευθύνη.

Συνέντευξη στην Αντιγόνη Σολομωνίδου-Δρουσιώτου

Γιάννης Πλακιωτάκης: OXI σε μειώσεις συντάξεων - ΟΧΙ σε αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών

ΚΑΤΑ «οποιασδήποτε μείωσης στις συντάξεις και εναντίον οποιασδήποτε αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών», τάχθηκε ο μεταβατικός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Πλακιωτάκης κατά τη διάρκεια της 35λεπτης συνάντησής του με τον υπουργό Εργασίας, Γιώργο Κατρούγκαλο. «Οι θέσεις της ΝΔ ειναι και σαφείς και ξεκάθαρες και έχουν διατυπωθεί επανειλημμένως στη Βουλή. Είμαστε εναντίον οποιασδήποτε μείωσης στις συντάξεις και εναντίον οποιασδήποτε αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών» σημείωσε.

Παράλληλα, όπως τονίσε μετά τη συνάντηση, ότι από την πρώτη ενημέρωση που είχε από τον κ. Κατρούγκαλο προβλέπεται μείωση στις κύριες συντάξεις . Διευκρίνισε, δε, ότι στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών δεν έγινε καμία επίσημη παρουσίαση πρότασης. «Ο κ. Τσίπρας το μόνο που ψάχνει συνεχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι μία συναίνεση στο λάθος. Η ΝΔ διαχρονικά ήταν και είναι υπέρ της εθνικής συνεννόησης. Συνεννόηση, όμως, γίνεται στη βάση ενός συγκεκριμένου διαλόγου», κατέληξε.

Παρόντες στη συνάντηση ήταν ο πρώην υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης και ο υπεύθυνος του Τομέα Εργασίας του κόμματος Βασίλης Οικονόμου.

Πρόσθετα μέτρα 1 δισ. ζητούν οι δανειστές - Σφίγγει ο κλοιός για την Αθήνα!

ΓΙΑΤΙ υποδέχθηκαν με άγριες διαθέσεις το 2016 και γιατί αξιώνουν πρόσθετες παρεμβάσεις. Ξεκινά η μεγάλη μάχη για το ασφαλιστικό. Τι θα περιλαμβάνει η πρώτη αξιολόγηση που ξεκινά στις 18 Ιανουαρίου. Ποιοι οι βασικοί άξονές της.

Σε ρυθμούς αξιολόγησης εισέρχεται ατύπως από σήμερα η κυβέρνηση, με αφορμή την έναρξη της μεγάλης "μάχης" για το ασφαλιστικό και την αποστολή της ελληνικής πρότασης στους δανειστές.

Ακόμη κι αν η πρώτη αξιολόγηση του νέου ελληνικού προγράμματος αναμένεται - εκτός απροόπτου - να ξεκινήσει στις 18 Ιανουαρίου, τα δύσκολα για την Αθήνα έχουν ήδη ξεκινήσει.

Η έλευση του 2016 συνοδεύεται από νέες, σκληρές αξιώσεις, από την πλευρά των δανειστών, για την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων. Πρόκειται για μέτρα της τάξης του 1 δισ. ευρώ, τα οποία οι θεσμοί απαιτούν ως συμπληρωματικά για το 2016, σε περίπτωση που κάποια από τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί, δεν αποδώσουν τα προβλεπόμενα έσοδα, όταν εφαρμοστούν.

Αν αναλογιστεί κανείς πως ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει μέτρα ύψους 5,7 δισ. ευρώ, οι αξιώσεις των δανειστών για πρόσθετες παρεμβάσεις 1 δισ. ευρώ ανεβάζουν στα ύψη τον λογαριασμό.

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Τις πληροφορίες περί πιέσεων για την ανάγκη υιοθέτησης πρόσθετων μέτρων επιβεβαίωσε άλλωστε και ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "Καθημερινή της Κυριακής".

Οι αξιώσεις για νέα μέτρα έρχονται, όμως, ανεξάρτητα και από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Μόνο από το ασφαλιστικό, θα πρέπει να εξοικονομηθούν δαπάνες ύψους 1,75 δισ. ευρώ ή ίσες με το 1% του ΑΕΠ.

Η πρώτη αξιολόγηση ωστόσο δεν περιλαμβάνει μόνο το ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, ακόμη κι αν αυτοί είναι οι βασικοί άξονες της. Μεγάλες μνημονιακές υποχρεώσεις της Αθήνας αποτελούν επίσης η ολοκλήρωση του νέου πλαισίου διαχείρισης των κόκκινων δανείων, η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων, ο καθορισμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, η ολοκλήρωση της επανεξέτασης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, αλλά και μια σειρά εκκρεμοτήτων από το 2015 (παρεμβάσεις στο πεδίο των αγορών και εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ).
news247

Financial Times: Η Ευρώπη χρειάζεται τη ρήξη για να επιβιώσει

ΚΑΘΩΣ μπαίνουμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας η ΕΕ διχάζεται από τρία ρήγματα. Το πρώτο χωρίζει τον επιτυχημένο Βορρά από τον χρεωμένο Νότο. Το δεύτερο τον περιθωριακό ευρωσκεπτικισμό από το ευρώφιλο κέντρο. Το τρίτο διαχωρίζει την κοινωνικά φιλελεύθερη Δύση από την αυξανόμενα αυταρχική Ανατολή. Αυτή είναι μια εικόνα αποσύνθεσης και διάσπασης, γράφει, μεταξύ άλλων, σε σημερινό του άρθρο στους Financial Times ο W. Münchau.

Σημειώνει ότι είναι δύσκολο να γίνουν προβλέψεις για το 2016. Υπάρχουν, φυσικά, πολλά γνωστά ρίσκα. Το βρετανικό δημοψήφισμα για την συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η κατάρρευση στην Ελλάδα. Ο οιονεί αφερέγγυος τραπεζικός τομέας στην Ιταλία και οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Γερμανίας και περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης για τη δημοσιονομική πολιτική. Η έξαρση της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε Ισπανία και Πορτογαλία. Η κρίση στην Ουκρανία, που απέχει πολύ από το να επιλυθεί. Το σκάνδαλο της Volkswagen που έχει ξεθωριάζει στις συνειδήσεις, αλλά απειλεί να υπονομεύσει ένα από τα εναπομείναντα «μαξιλάρια» βιομηχανικής δύναμης της Ηπείρου.

Με τόσες κρίσεις ταυτόχρονα βρίσκω περισσότερο χρήσιμο να ασχοληθώ με την μεγάλη εικόνα, το συστημικό ρίσκο που προκύπτει όχι από κάποια από τις παραπάνω κρίσεις, αλλά από την αντιμετώπισή τους ταυτόχρονα.

Αν κάνεις ένα βήμα πίσω, ο πολλαπλασιασμός των κρίσεων μοιάζει όλο και λιγότερο ως ατύχημα. Αν δημιουργήσεις μια νομισματική ένωση χωρίς να μοιραστείς οικονομικούς θεσμούς, δημοσιονομικές πολιτικές και νομικά συστήματα είναι μοιραίο να χτυπήσεις τελικά ένα τοίχο. Παρομοίως, μια ζώνη ελεύθερη διαβατηρίων χωρίς κοινή ακτοφυλακή και συνοριακούς ελέγχους δεν μπορεί να κρατήσει.

Υπάρχει ένα μοντέλο εδώ. Η ΕΕ έχει μια έμφυτη τάση προς λανθασμένους συμβιβασμούς και ερμηνείες του «καλού καιρού». Τίποτα δομικό δεν άλλαξε πέρυσι, εκτός από το ότι το πρόβλημα έγινε προφανές σε πολύ περισσότερους ανθρώπους.

Η ρήξη, όταν έρχεται, μπορεί να μας σοκάρει. Προσφέρει όμως και ευκαιρίες. Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να διαπράξει η ΕΕ θα είναι να συνεχίσει τις παλαιές μεθόδους. Μεγάλες αλλαγές είναι πιθανότερο να προκύψουν απευθείας από τους εκλέγοντες, μέσω δημοψηφίσματος, όπως αυτό που σύντομα θα γίνει στη Βρετανία, απ' ότι από πολιτικούς και διπλωμάτες. Η διαδικασία της ΕΕ έχει την τάση να αποφεύγει ξαφνικές ανατροπές. Τα πράγματα θα οδηγηθούν σε διάσπαση όταν η πίεση από τις εθνικές πρωτεύουσες γίνουν πολύ ισχυρές.

Υπάρχει ο κίνδυνος ότι αυτό θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτη διάλυση. Υπάρχει όμως καλή πιθανότητα ότι οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης θα είναι αρκετά σοφοί να προχωρήσουν με εποικοδομητικό πνεύμα. Μια ψήφος των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ευρωπαϊκή Ενωση ίσως, μακροπρόθεσμα, πυροδοτήσει μια ευρύτερη μεταμόρφωση της ΕΕ σε ένα εσωτερικό γκρουπ χωρών που επιζητούν μεγαλύτερη ενοποίηση και ένα εξωτερικό γκρουπ στο οποίο η Βρετανία και άλλες χώρες θα είναι απόλυτα άνετες.

Μια ρήξη στην ευρωζώνη, που ακόμα περιμένω να συμβεί κάποια στιγμή, επίσης προσφέρει την ευκαιρία για μεγαλύτερη ευθυγράμμιση. Όταν σκεφτείς το ευρώ ως ένα σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών με κοινό νόμισμα ως αντίθετο μιας μη αναστρέψιμης νομισματικής ένωσης, ένα νοηματικό νέφος υψώνεται.

Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να δουλέψει μεταξύ ενός μικρού αριθμού χωρών με συγκεντρωμένες οικονομίες. Η Αυστρία και η Γερμανία διατήρησαν μια οιονεί σταθερή ισοτιμία από τη δεκαετία του 1970. Γιατί να μην συνεχίσουν να το κάνουν για τα επόμενα 50 χρόνια; Η Γερμανία και η Γαλλία διατήρησαν μια βασικά σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία από τη δεκαετία του 1980. Γιατί να μην βρεθούν σε διαφορετικές πλευρές μια συναλλαγματικής ισοτιμίας τώρα;

Η υπόθεση της περαιτέρω οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας παραμένει δομικά ισχυρή, πολύ ισχυρότερη από την περίπτωση της πολιτικής και νομισματικής ενοποίησης μιας ΕΕ όπου κάποιες χώρες είναι μέλος του κοινού νομίσματος και άλλες δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να ενταχθούν.

Δεν υπήρξε ποτέ μια πειστική λογική στο επιχείρημα ότι η ενιαία αγορά απαιτεί ένα κοινό νόμισμα. Η αντίστροφη λογική όμως ισχύει. Χώρες με ένα κοινό νόμισμα απαιτούν πολύ βαθύτερη ενοποίηση αγοράς από χώρες που διατηρούν το δικό τους χρήμα. Αν αποδεχτούμε την ΕΕ ως μια ένωση που εμπεριέχει πολλαπλά νομίσματα, όπως τώρα, πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν είναι μια κοινή αγορά, αλλά ένα άθροισμα διαφορετικών.

Στην κορυφή του οικονομικού διαχωρισμού, η Ευρώπη είναι χωρισμένη πολιτικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ουγγαρία και Πολωνία εξέλεξαν ευρωσκεπτικιστικές δεξιές κυβερνήσεις. Αμφότερες ψαλίδισαν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και την ελευθερία του τύπου. Πιστεύω εδώ και καιρό ότι η διεύρυνση της Ενωσης δεν ήταν η ιστορική ευκαιρία, όπως παρουσιάστηκε, αλλά ιστορικό λάθος. Η διεύρυνση προσέθεσε διαχωρισμούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την έκανε δυσλειτουργική. 

Γι' αυτό βλέπω τον κατακερματισμό και τη ρήξη όχι ως απειλές που πρέπει να αποφευχθούν, αλλά ως ευκαιρίες που πρέπει να αδραχτούν. Η προσδοκία μου για το 2016 είναι ότι θα δούμε περισσότερες ρήξεις. Η ελπίδα μου είναι ότι θα τύχουν σοφής διαχείρισης.

Euro2day

ΑΦΜ και στα βρέφη, στη «τσιμπίδα» της εφορίας και τα νεογνά!

Κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα μας χρωστά περίπου 40.000 ευρώ (!) στους τοκογλύφους – δανειστές, και αυτό την ώρα που το χρέος της χώρας κινείται «ανοδικά». 

Και για να σιγουρέψει το υπουργείο Οικονομικών πως δε θα ξεφύγει από την «τσιμπίδα» της εφορίας και τις «υποχρεώσεις» του, το... φακελώνει, καθώς από 1η Γενάρη 2016 κάθε παιδί που γεννιέται, με την εγγραφή του στο Ληξιαρχείο λαμβάνει και... Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ)!!!

Ο λόγος που επικαλούνται στελέχη του υπουργείου Οικονομικών; Η προσπάθεια της κυβέρνησης να οργανώσει καλύτερα τη φορολογική βάση.

Δεν είναι γνωστό, όμως, εάν το υπουργείο Οικονομικών θα τα καλέσει το τρέχον έτος -όπως έχει προγραμματίσει για τους ενηλίκους- να αποκαλύψουν εθελοντικά τυχόν αδήλωτα εισοδήματά τους, να υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις και μετά να συμπληρώσουν την ειδική φόρμα στο περιουσιολόγιο περίπου στα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου.

8 δισ. ευρώ φέρνει στην ιδιωτική οικονομία το νέο ΕΣΠΑ!

ΕΝΤΟΣ των επόμενων ημερών αναμένεται να δημοσιευθούν οι προσκλήσεις του νέου ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με τον αρμόδιο υφυπουργό Οικονομίας, Αλέξη Χαρίτση, με τα νέα προγράμματα ευνοούνται τα μικρά και μεσαία έργα υποδομής ενώ δίνεται έμφαση στην ενίσχυση των ελεύθερων επαγγελματιών και μικρών επιχειρήσεων.

Προτεραιότητα θα δοθεί σε τομείς που χαρακτηρίζονται από «εξωστρέφεια, καινοτομία και υψηλή προστιθέμενη αξία» πάνω σε οκτώ βασικούς άξονες που έχουν εντοπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος: Αγροδιατροφή, Βιοεπιστήμες – Υγεία – Φάρμακα, Τεχνολογίες πληροφορικής και Επικοινωνιών, Ενέργεια, Περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη, Μεταφορές, Υλικά – κατασκευές και Τουρισμός – Πολιτισμός – Δημιουργικές Βιομηχανίες.

Ο υφυπουργό Οικονομίας, Αλέξης Χαρίτσης

Οι πόροι που θα διατεθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το 2016 ανέρχονται σε 6,75 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 6 δισ. αφορούν το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΠΔΕ και τα υπόλοιπα το εθνικό. Τα κοινοτικά κονδύλια εκτιμάται ότι θα πολλαπλασιαστούν από τη μόχλευση που θα προκληθεί κατά την διάθεσή τους στην αγορά. Όσον αφορά στα υπόλοιπα ιδιωτικά κεφάλαια, η χρηματοδότηση από διεθνείς οργανισμούς (EIB, EBRD, IBRD κ.α.), υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει ως τα 2 δισ. ευρώ. Συνολικά, δηλαδή, κατά την διάρκεια του 2016, η ιδιωτική οικονομία μπορεί να ενισχυθεί με 8 δισ. ευρώ.

O.A.Ε.Δ.: Δυο νέα προγράμματα απασχόλησης για 36.000 ανέργους

ΔΥΟ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ για 36.000 εγγεγραμμένους ανέργους θα θέσει σε εφαρμογή εντός του Ιανουαρίου το υπουργείο Εργασίας, μέσω του ΟΑΕΔ.

Τα προγράμματα απευθύνονται σε ανέργους που βρίσκονται κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης, άνω των 50 ετών, αλλά και σε ανέργους από 29 έως 64 ετών.

Το πρώτο πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού 60 εκατ. ευρώ, στοχεύει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα για 10.000 ανέργους, άνω των 50 ετών. Οι άνεργοι που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα θα έχουν πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα καθ' όλη τη διάρκεια της απασχόλησής τους που κυμαίνεται από 12 ως 24 μήνες.

Το δεύτερο πρόγραμμα απευθύνεται σε 26.000 ανέργους ηλικίας 29 μέχρι 64 ετών και προβλέπει την εγγυημένη απασχόληση έξι μηνών σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για το αναθεωρημένο πρόγραμμα επιταγής κατάρτισης και απασχόλησης voucher για ανέργους 29 μέχρι 64 ετών, συνολικού προϋπολογισμού 112 εκατ. ευρώ.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Συνταγματική αναθεώρηση και πολιτειακή αλλαγή μεθοδεύει ο Ταγίπ Ερντογάν!

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ του τουρκικού πολιτεύματος από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Ερντογάν. Απαιτείται όμως και η στήριξη άλλων κομμάτων.

Αν υπάρχει ένας σταθερός παρονομαστής στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας εδώ ένα χρόνο, που μπορεί να εξηγήσει τις δραματικές πολιτικές εξελίξεις, με δύο εκλογικές αναμετρήσεις, με έξαρση της τρομοκρατίας, με την εμφύλια αντιπαράθεση στο Κουρδικό και με τόσα άλλα στοιχεία που συνθέτουν το πολύπλοκο μωσαϊκό της σύγχρονης Τουρκίας, αυτός είναι η διακηρυγμένη επιθυμία του προέδρου της χώρας Ταγίπ Ερντογάν να αλλάξει την πολιτειακή δομή της χώρας και από προεδρευόμενη δημοκρατία να την μετατρέψει σε προεδρική.

Η επιθυμία αυτή, που ο Ερντογάν άλλωστε είχε εκφράσει αμέσως μόλις εξελέγη πρόεδρος με δημοψήφισμα τον Αύγουστο του 2014, καθόρισε ουσιαστικά και την άνοδο του Αχμέτ Νταβούτογλου στο αξίωμα του πρωθυπουργού. Εγκαινίασε επίσης διαδικασίες που στοχεύουν στην αλλαγή του τουρκικού συστήματος διακυβέρνησης το συντομότερο δυνατό.

Με το βλέμμα στραμμένο στη συνταγματική αναθεώρηση

Την τελευταία εβδομάδα το 2015, τόσο ο πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο Νταβούτογλου ύστερα από μακρά συνάντηση που είχαν στις 27 Δεκεμβρίου, φρόντισαν να θυμίσουν σε όλους με δηλώσεις τους ότι το επείγον θέμα για το νέο χρόνο είναι η αλλαγή του Συντάγματος. Δεν ήταν περίεργο λοιπόν που την περασμένη εβδομάδα, ο τούρκος πρωθυπουργός άρχισε συναντήσεις για να εξασφαλίσει τη στήριξη της αντιπολίτευσης ξεκινώντας με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στις 30 Δεκεμβρίου. Μια δεύτερη συνάντηση με τον αρχηγό του ακροδεξιού κόμματος, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είναι προγραμματισμένη για αύριο.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά την επιστροφή του από την Σαουδική Αραβία την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος Ερντογάν τόνισε μάλιστα ότι η δική του προεδρία θα παίξει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία για την καθιέρωση ενός προεδρικού συστήματος στη χώρα και πρότεινε την έναρξη επαφλων με όλες τις ομάδες της τουρκικής κοινωνίας προκειμένου να συζητήσουν το θέμα σε βάθος.

Αναγκαία η στήριξη και άλλων κομμάτων

Εντούτοις το πρόβλημα της κυβέρνησης Νταβούτογλου και άρα και του προέδρου Ερντογάν είναι ότι οι τελευταίες εκλογές στέρησαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης από μια ικανή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο προκειμένου να προχωρήσει μόνο του στην συνταγματική αναθεώρηση. Υπό αυτή την έννοια καθίσταται σαφές ότι η κυβέρνηση χρειάζεται τη στήριξη ενός από τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης. ‘Όσο για το κόμμα που ανέτρεψε τους υπολογισμούς του Ερντογάν με την είσοδό του στην βουλή, δηλαδή το φιλοκουρδικό κόμμα του Ντεμιρτάς, ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου ήδη δήλωσε ότι δεν πρόκειται καν να συνομιλήσει μαζί του.
Αριάνα Φερεντίνου/DW

Μυστήριο με 15 εκ. ευρώ στο χρηματοκιβώτιο του ΠΑΣΟΚ!

Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ έρευνα για την «μαύρη» τρύπα στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται να διογκώθηκε επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου, σχεδόν δύο χρόνια από τη στιγμή που ξεκίνησε η υπόθεση με παραγγελία της τότε προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Παναγιώτας Φάκουμ, καταλήγει στην κλήση, ως ύποπτου τέλεσης αξιόποινων πράξεων, του επί σειρά ετών υπεύθυνου οικονομικών του Κινήματος Ροβέρτου Σπουρόπουλου.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Realnews, μετά τις καταθέσεις των ελεγκτών που ερεύνησαν τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2004-2012 προκειμένου να διαπιστώσουν πως δημιουργήθηκε το χρέος των περίπου 140 εκατ. ευρώ, τα ερωτήματα που φαίνεται να προκύπτουν εστιάζουν κυρίως σε δύο σημεία για τα οποία καλείται ο κ. Σπυρόπουλος να δώσει διευκρινίσεις.

Το πρώτο είναι ότι στον έλεγχο προέκυψε ότι στο χρηματοκιβώτιο του κόμματος υπήρχαν 15 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά.

Ρ, Σπυρόπουλος

Έτσι, ο κ. Ρ. Σπυρόπουλος καλείται να δώσει εξηγήσεις γιατί κρατείτο ένα τόσο μεγάλο ποσό στο δεν είχε κατατεθεί σε κάποια τράπεζα ώστε να ωφελείται το ΠΑΣΟΚ και από τους τόκους και το δεύτερο, γιατί για μεγάλο μέρος των δαπανών της επίμαχης περιόδου δεν υπάρχουν παραστατικά.

Παράλληλα, διερευνάται η τέλεση τυχόν αξιόποινων πράξεων που είχαν ως αποτέλεσμα τυχόν ζημία του κόμματος, όπως απιστία και υπεξαίρεση, και αναμένεται η κατάθεση του Σπυρόπουλου.

usay.gr