ΒILD: Yπέρ του Grexit o Σόιμπλε, αν δεν μετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα

Για κλίμα που θυμίζει 2015, όταν οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν σε αδιέξοδο, κάνει λόγο ο γερμανικός Tύπος...

«Επειδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αρνείται όπως φαίνεται να συνεχίσει τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ», αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα Bild επισημαίνοντας ότι την πληροφορία αυτή έχει η εφημερίδα από κύκλους του κόμματος που υπενθυμίζουν ότι ο Σόιμπλε παραμένει στην υπόσχεση, πριν από δύο χρόνια, ότι βοήθεια προς την Ελλάδα θα δοθεί μόνο υπό την προϋπόθεση συμμετοχής του Ταμείου.

Μάλιστα η Bild φιλοξενεί δήλωση του χριστιανοδημοκράτη Κάρστεν Λίνεμαν, εμπειρογνώμονα σε θέματα οικονομίας, που υπογραμμίζει την ανάγκη εξεύρεσης ενός διαφορετικού δρόμου, που να προβλέπει διαδικασία χρεοκοπίας εντός του ευρώ μαζί με τη δυνατότητα εξόδου του χρεοκοπημένου κράτους.

Στη διαδικτυακή της έκδοση η Rheinische Post μεταφέρει από την Αθήνα κλίμα που παραπέμπει στις κρίσιμες ημέρες του 2015 και το φάντασμα εξόδου από το ευρώ, όπως αναφέρει η Deutsche Welle.

«Οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές έχουν κολλήσει, η κυβέρνηση Τσίπρα καθυστερεί τις μεταρρυθμίσεις (…) επιπλέον υπάρχει διαφωνία και στους κόλπους των δανειστών για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, που θέλει ο Σόιμπλε να κρατήσει στο ελληνικό πρόγραμμα δίκην ελεγκτή».

Σε αυτήν τη διάσταση απόψεων αναφέρεται άρθρο της Süddeutsche Zeitung. Ο σχολιαστής υποστηρίζει ότι η διαφωνία έχει οξυνθεί περισσότερο και παραπέμπει στην έκθεση του Ταμείου που περιγράφει την κατάσταση ως ανυπόφορη και μακροπρόθεσμα εκρηκτική. «Στον πυρήνα της διαμάχης μεταξύ ευρωζώνης και ΔΝΤ βρίσκεται το ερώτημα, ποιο το πρωτογενές πλεόνασμα που θα πρέπει να επιτύχει η Ελλάδα μετά το 2018», υπενθυμίζει η εφημερίδα. «Στην τελευταία έκθεσή του το Ταμείο θεωρεί το 1,5% έως το 2060 ως πιο ρεαλιστικό, γιατί μόνο έτσι μπορεί να είναι βιώσιμο το χρέος. Αντίθετα η Γερμανία πιέζει για παράταση του 3,5% για άλλα δέκα χρόνια (…) ενώ o Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας από την πλευρά του επισημαίνει ότι μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος η Ευρώπη έχει υποσχεθεί επιπλέον ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους».

ant1

Τα γεράκια της παγκοσμιοποίησης «έχουν θέμα» στο Νταβός για το 2017

Ενώ το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών διευρύνεται «αισχρά» αναζητούν «υπεύθυνη ηγεσία» κατά του… λαϊκισμού καθώς γεγονότα που σημάδεψαν το 2016 διαμορφώνουν προϋποθέσεις για ανατροπές και στο μέλλον...

Τα γεράκια της παγκοσμιοποίησης πραγματοποιούν αυτές τις μέρες – το τετραήμερο 17-20 Ιανουαρίου – μία ακόμα από τις ετήσιες συναντήσεις τους στο Νταβός της Ελβετίας. Το κλίμα όμως για τη φετινή συνάντηση είναι τελείως διαφορετικό συγκριτικά με τα, δύο τουλάχιστον, τελευταία χρόνια. Η ευφορία και η απόλυτη ικανοποίηση ότι όλα πάνε καλά έχει δώσει τη θέση της στον προβληματισμό για τη μελλοντική πορεία της παγκοσμιοποίησης και κατ’ επέκταση των κερδών τους. Γεγονότα που σημάδεψαν το 2016, και ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ, ρίχνουν τη σκιά τους στις εξελίξεις και τις προοπτικές για το 2017 και μετά. Διαμορφώνουν προϋποθέσεις συνέχισης αντίστοιχων η ακόμα και μεγαλύτερων ανατροπών και για το μέλλον.

Το 2016 στις μεγάλες αναμετρήσεις, που η παγκοσμιοποίηση θεωρούσε ότι πηγαίνει χωρίς αντίπαλο, τα αποτελέσματα ήταν κόλαφος για τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις της. Γι’ αυτό και δεν απασχόλησαν επί της ουσίας το Φόρουμ του Νταβός στην αρχή του 2016. Η πορεία αποδείχθηκε ανατρεπτική. Το Brexit, η εκλογή Τραμπ, το «όχι» στο ιταλικό δημοψήφισμα ήταν ηχηρά χαστούκια σε μια ελίτ που θεωρούσε ότι θα συνεχίζει απρόσκοπτα τη λεηλασία της ζωής εκατοντάδων εκατομμυρίων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων χωρίς αντίδραση. Και το μέλλον δείχνει πλέον αρκετά άδηλο για τις επόμενες εξελίξεις καθώς, πέρα από τα αποτελέσματα που δημιουργούν στην εξέλιξή τους τα παραπάνω γεγονότα, έρχονται νέες αναμετρήσεις σε χώρες όπου υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις που αντιστρατεύονται την παγκοσμιοποίηση και ταυτόχρονα διακρίνονται για τις ακροδεξιές απόψεις τους.

Οι αναμετρήσεις αυτές θα γίνουν στην ΕΕ που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα σε όλους τους τομείς της ολοκλήρωσής της. Ταυτόχρονα η ΕΕ έχει πλέον να αντιμετωπίσει τον «πονοκέφαλο» του τι ακριβώς πολιτική θα εφαρμόσει, όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και πως θα πρέπει να αντιδράσει η ίδια. Συνεπώς οι εκλογές κατά σειρά σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία και ενδεχομένως Ιταλία αποτελούν εν δυνάμει κινδύνους τόσο για την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης όσο και ευρύτερα για την παγκοσμιοποίηση.

Οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τι έγινε το 2016 και να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια αντίστοιχους κινδύνους, διαμόρφωσαν τη θεωρία του «λαϊκισμού». Στο μοτίβο αυτό κινείται και η ανάλυσή τους στο πλαίσιο του Νταβός 2017, προσπαθώντας παράλληλα να προσδιορίσουν και κάποια θεσμική αλλά όχι ουσιαστική λύση. Ενώ διαπιστώνουν διαχρονικά, όπως θα αναφερθούμε παρακάτω, τις τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες ανάμεσα στην παγκόσμια ελίτ και όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα η πρόταση της λύσης, στη φετινή συνάντηση του Νταβός, περιγράφεται ως η «υπεύθυνη ηγεσία».

Δηλαδή ενώ εδώ και 4 χρόνια στο φόρουμ αναλύονται τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, οι δραματικές ανισότητες, η συνεχής διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών και οι κίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή σαν αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, η λύση δεν είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του. Η λύση δεν είναι η άμεση εφαρμογή πολιτικών που μειώνει το χάσμα. Η λύση είναι η «υπεύθυνη ηγεσία». Μια ηγεσία που θα εμπνεύσει τις λαϊκές μάζες και θα τις αποτραβήξει από τον κακό δρόμο του λαϊκισμού.

Με άλλα λόγια αναζητούνται πολιτικοί που θα συνεχίζουν τις ίδιες καταστροφικές πρακτικές για τους λαούς, αυτές οι πολιτικές δεν μπαίνουν σε αμφισβήτηση, αλλά θα «εμπνέουν» τους λαούς τους καθώς θα είναι «υπεύθυνοι». Προφανώς βέβαια δεν εννοούν ότι οι προηγούμενοι ήταν ανεύθυνοι. Αυτό που ζητούν επιπλέον είναι περαιτέρω συρρίκνωση της δημοκρατίας στο όνομα του ρεαλισμού και της υπευθυνότητας για να «πείθονται» οι ατίθασοι λαοί.

Η σημασία του Φόρουμ

Στην ετήσια έκθεση του Φόρουμ, η οποία περιγράφει και τους βασικούς άξονες των επιμέρους συζητήσεων, καθορίζονται οι σημαντικότεροι κίνδυνοι – απειλές που αντιμετωπίζει ο «σύγχρονος κόσμος». Ανεξάρτητα από τον διαφορετικό τρόπο που μπορεί κάποιος να προσεγγίζει τα θέματα και να περιγράφει λύσεις, έχει σημασία να γνωρίζουμε πώς η παγκόσμια ελίτ αξιολογεί τα πράγματα και τι συζητά.

Σύμφωνα με την έκθεση η οικονομική ανισότητα αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο καθώς μπορεί να δρομολογήσει εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο την ερχόμενη δεκαετία. Λαμβάνοντας δε υπόψη τις πρόσφατες εξελίξεις στο γενικότερο κλίμα της «παγκοσμιοποίησης – αντιπαγκοσμιοποίησης» θεωρείται ότι ο οικονομικός προστατευτισμός αποτελεί, επίσης, σημαντική μακροπρόθεσμη απειλή. Ειδικότερα για το 2017 οι άλλες σημαντικές παγκόσμιες απειλές συνοψίζονται α) στα μεταναστευτικά ρεύματα μεγάλης κλίμακας β) στις τρομοκρατικές επιθέσεις, γ) τα ακραία καιρικά φαινόμενα, δ) τις μεγάλες φυσικές καταστροφές, ε) τις κυβερνοεπιθέσεις και στ) στην άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής, με την επέκταση της αυτοματοποίησης σε μια σειρά κλάδους και δραστηριότητες, που συνιστά απειλή για τους εργαζόμενους.

Βέβαια όλα τα παραπάνω, αν και αποτελούν αποτελέσματα των δικών τους αποφάσεων και της ανεξέλεγκτης οικονομικής και πολιτικής τους δραστηριότητας, προσεγγίζονται ως ουδέτερα θέματα που αφορούν όλη την ανθρωπότητα και φυσικά η συζήτηση επ’ αυτών, οι προτάσεις και οι αποφάσεις που θα ληφθούν σε κλειστά δωμάτια, όχι μόνο δεν θα αντιμετωπίζουν τα θέματα αλλά θα αποτελούν παράγοντα για την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωσή τους. Ένα χαρακτηριστικό της υποκρισίας που τους διακρίνει αφορά π.χ. το νερό. Μιλούν για τη λειψυδρία, την ξηρασία και τις ανάγκες σε πόσιμο νερό ειδικά στις πλέον φτωχές περιοχές του πλανήτη. Αφιερώνουν ειδική συνεδρίαση για το θέμα, με προσκαλεσμένο τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον που ενισχύει τέτοιες προσπάθειες ως ακτιβιστής στην Αφρική. Την ίδια στιγμή όλοι τους, με επικεφαλής το ΔΝΤ, έχουν στην ατζέντα τους, που είναι για «κάθε νόσο», και επιβάλλουν την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Η σημασία που αποδίδουν στο φετινό φόρουμ διάφορες ελίτ από διαφορετικές μεριές του πλανήτη είναι ενδεικτική από τις συμμετοχές. Ο απερχόμενος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, 12 από τους 27 Επίτροπους της ΕΕ, ο πρόεδρος της Κίνας Ξι Ζινπίνγκ, η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι, η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, εκπρόσωποι του περιβάλλοντος Τραμπ κλπ.

Ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τη σύνοδο του 2017 είναι η συμμετοχή του Κινέζου προέδρου. Απόντος του Τραμπ και λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές θέσεις του για την παγκοσμιοποίηση ο Ξι Ζινπίνγκ εμφανίστηκε στην ομιλία του, η οποία καταχειροκροτήθηκε, ως ο υπερασπιστής της παγκοσμιοποίησης. Χαρακτηριστικά μία από τις ατάκες του, απευθυνόμενος ουσιαστικά προς τον Τραμπ ήταν: «Κανείς δεν θα είναι νικητής, σε έναν εμπορικό πόλεμο».

Το «αισχρό» χάσμα διευρύνεται

Στα συμπεράσματα των αναλύσεων του 2016 στο Νταβός περιλαμβάνονταν και η διαπίστωση ότι «Η αναπότρεπτη ανισότητα έχει δημιουργήσει έναν κόσμο, όπου 62 άτομα κατέχουν τόσο πλούτο όσο το φτωχότερο μισό του παγκόσμιου πληθυσμού» (έκθεση Oxfam 2016). Επίσης, μεταξύ άλλων, θίγονταν το πρόβλημα με τους φορολογικούς παράδεισους και τη φορολογική ασυλία των πολυεθνικών και της παγκόσμιας ελίτ. Περιέγραψαν το οικτρό, για την ανθρωπότητα, αποτέλεσμα του έργου τους, και μετά τι έκαναν; Απλά συνέχισαν το πάρτι της αύξησης των κερδών για λογαριασμό τους και της επιδείνωσης των συνθηκών φτώχειας για τους λαούς.

Η νεότερη έκθεση της Oxfam που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες αποτυπώνει με νούμερα δύο βασικά συμπεράσματα. Πρώτο η εικόνα που υπήρχε το 2016 δεν ήταν ακριβής. Η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Δεύτερο, το 2017 η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο, όπως επιδεινώνεται συνεχώς από το 2010 και μετά που υπάρχουν δημόσια διαθέσιμα στοιχεία.

Ειδικότερα τα αναθεωρημένα στοιχεία 2016 δείχνουν ότι όχι 62 αλλά μόλις 9 άτομα κατέχουν όσο τα 3,6 δισεκατομμύρια ανθρώπων, που αποτελούν το μισό του φτωχότερου πληθυσμού της Γης. Και το 2017 τα άτομα αυτά μειώθηκαν σε 8. Πηγαίνοντας πίσω στο 2010 σε αυτό το τμήμα του φτωχότερου πληθυσμού αντιστοιχούσε η περιουσία των 43 πλουσιότερων ατόμων. Δηλαδή εν μέσω κρίσεων η υπερσυσσώρευση πλούτου κάθε άλλο παρά ανακόπηκε για την παγκόσμια ελίτ.

Η Oxfam χαρακτηρίζει, στην τελευταία έκθεσή της, αυτό το χάσμα ως «αισχρό», όπως με ανάλογο τρόπο είχε χαρακτηρίσει το χάσμα και κατά το 2016. Πάνω σε μια τέτοια έκθεση είχε συζητήσει η παγκόσμια ελίτ στο Νταβός τότε. Το αποτέλεσμα όμως όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά η κατάσταση επιδεινώθηκε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ μιλούν παγκοσμίως συνεχώς για την κρίση και την ανάγκη λήψης μέτρων, τα μέτρα που παίρνουν έχουν τελικά ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τη μεγέθυνση των κερδών της παγκόσμιας ελίτ σε όλες τις συνθήκες, κρίσης και μη, με την παράλληλη φτωχοποίηση λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.

Είναι δε ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι ενώ οι εκθέσεις διαπιστώνουν πως η υπερσυσσώρευση πλούτου είναι μεταξύ άλλων και λόγω της φορολογικής τους ασυλίας, των offshore και των φοροαπαλλαγών, δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για να φορολογηθούν. Αντίθετα τους δίνουν, σε παγκόσμια κλίμακα, όλο και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές ενώ αυξάνουν άμεσα και έμμεσα τη φορολογία λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.

Η ετήσια συνάντηση του Νταβός και η «ενασχόλησή» της με το θέμα των ανισοτήτων αποτελεί έναν δείκτη όσον αφορά το μέγεθος της υποκρισίας όσων συμμετέχουν σε αυτό το «πανηγύρι» έκφρασης φιλανθρωπίας. Ειδικότερα 4 πάνελ του φόρουμ θα ασχοληθούν με το θέμα. Σημαντικές «προσωπικότητες» όχι μόνο της οικονομικής ελίτ παρελαύνουν, εκφράζουν τη συμπάθειά τους προς τους αναξιοπαθούντες ανά τον κόσμο, περιγράφουν τον ακτιβισμό τους επί του θέματος, λαμβάνουν τιμητικές διακρίσεις και μετά συνεχίζουν στο δρόμο τους… για να έρθουν κάποιοι άλλοι αντίστοιχοι την επόμενη χρονιά. Επί της ουσίας οι χορτάτοι συζητούν για τα προβλήματα των πεινασμένων έχοντας όμως αποφασίσει ότι δεν θα συζητήσουν ποτέ κατ΄ ουσία για τη λύση του προβλήματος.

Μεταξύ αυτών που συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή του 2017 είναι και ο Μπιλ Γκέιτς, που ταυτόχρονα είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να έχει δωρήσει ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την πραγματοποίηση φιλανθρωπικού έργου, όμως αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Όπως αναφέρει και η Oxfam η μεγάλη φιλανθρωπία δεν μπορεί να προσφέρει λύση. Η ανισότητα δεν αντιμετωπίζεται με φιλανθρωπίες όταν π.χ. μόνο στον φορολογικό τομέα οι δισεκατομμυριούχοι πληρώνουν συστηματικά χαμηλότερους αναλογικά φόρους από τους εργαζόμενους που απασχολούν.

Και η Ελλάδα;

Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων συστημικών / τραπεζικών κινδύνων που ήταν συνδεδεμένοι με την Ελλάδα και το χρέος της, η παγκόσμια ελίτ είχε το θέμα «Ελλάδα» ψηλά στην ατζέντα. Φέτος η Ελλάδα λείπει παντελώς από την ατζέντα. Είναι και αυτό ένα από τα «αποτελέσματα» της διαχείρισης όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Απεμπόλησαν όποια δυνατότητα υπήρχε να τους πιέσουμε, υποτάχθηκαν σε ό,τι τους ζήτησαν με αποτέλεσμα να μείνει η χώρα «γυμνή» από κάθε άποψη και φυσικά να της συμπεριφέρονται ανάλογα οι κάθε λογής δανειστές και η παγκόσμια ελίτ.
Παύλος Δερμενάκης/Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Εθνικό θέμα η οικονομική κρίση

Η αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων να ομονοήσουν από την προ της κρίσης περίοδο, προκειμένου η χώρα να ξεπεράσει την επερχόμενη λαίλαπα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι άνθρωποι περί άλλα τυρβάζουν. Η εξουσία γι αυτούς είναι όχημα υψηλών εσόδων και καλοπέρασης, με μοναδικό αντίτιμο τις καφενόβιες συζητήσεις από το κοινοβούλιο μέχρι τα τηλεοπτικά παράθυρα... 

 του Τάσου Παπαδόπουλου (*)

Με μπλοκαρισμένη την υπόθεση της αξιολόγησης και με την Τουρκία να απειλεί ευθέως την χώρα μας, θα έλεγε κανείς ότι η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε θέση ματ, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον αυτού του τόπου.

Το αν μπορεί να ξεφύγει από τις δαγκάνες του ΔΝΤ και των Γερμανών και παράλληλα το πως θα αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα είναι θέματα που αφορούν σκληρούς λύτες και σε αυτή την φάση της ιστορίας του ελληνικού Έθνους, τα πρόσωπα που βρίσκονται στην πολιτική σκηνή, δεν δείχνουν ικανά να χειριστούν τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τη χώρα.

Άνθρωποι με λίγες γνώσεις, χωρίς εμπειρία, οι περισσότεροι ανεπάγγελτοι, που στρογγυλοκάθονται στην εξουσία ή επιδιώκουν να αναρριχηθούν σε αυτήν, που βλέπουν περισσότερο σαν βόλεμα των ιδίων και των ομοϊδεατών τους τα οφίτσια και χωρίς κανένα ίχνος πατριωτικής αυτογνωσίας, πολλά λένε και λίγα πράττουν, ούτως ώστε η χώρα να ξεφύγει από την σημερινή δυσμενέστατη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Η αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων να ομονοήσουν από την προ της κρίσης περίοδο, προκειμένου η χώρα να ξεπεράσει την επερχόμενη λαίλαπα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι άνθρωποι περί άλλα τυρβάζουν. Η εξουσία γι αυτούς είναι όχημα υψηλών εσόδων και καλοπέρασης, με μοναδικό αντίτιμο τις καφενόβιες συζητήσεις από το κοινοβούλιο μέχρι τα τηλεοπτικά παράθυρα.

Όμως οι πραγματικές ευθύνες δεν επιμερίζονται σε αυτούς που αρμέγουν ποικιλοτρόπως από την ιερή αγελάδα του δημοσίου. Αφορούν και όλους εμάς για τις επιλογές που κάνουμε, στα πρόσωπα που αποφασίζουμε να μας εκπροσωπήσουν στο κοινοβούλιο.

Δεν είμαστε λοιπόν άμοιροι ευθυνών για τις κακές επιλογές μας. Και όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε, η χώρα θα καταρρέει και θα συνεχίζει τον κατήφορό της, μια και όπως όλα δείχνουν, ο πάτος δεν υπάρχει στον ορίζοντά μας.

Η κυβέρνηση μετά το τελεσίγραφο που έλαβε από τους δανειστές στο πρόσφατο Eurogroup, καλείται να αποφασίσει με ποιο σχοινί θα κρεμαστεί. Αν δηλ. θα αποδεχθεί την δέσμη των μέτρων μετά το 2018, που περιλαμβάνουν, δραστική μείωση του αφορολογήτου, μείωση των συντάξεων, αύξηση της φορολογίας του ΦΠΑ στα τρόφιμα και ομαδικές απολύσεις ή την προσφυγή στις κάλπες, προκειμένου να παραδώσει την καυτή πατάτα στους επόμενους.

Σε αυτά τα ήδη γνωστά σενάρια, έρχεται να προστεθεί και ένα ακόμη, περισσότερο τυχοδιωκτικό, αυτό της παραμονής της εκκρεμότητας και της αφαίμαξης όλων των υπαρχόντων διαθεσίμων από δημόσιους φορείς, προκειμένου να καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες των προσεχών μηνών, με σκοπό επαναδιαπραγμάτευση μετά τις γερμανικές εκλογές, το οποίο όμως εμπεριέχει και μια πονηριά, αυτήν της περαιτέρω φτωχοποίησης που θα συνδυαστεί με την προπαγάνδα του υπαιτίου στα μάτια της κοινής γνώμης που θα είναι το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Με αυτή την μεθοδολογία θα ωριμάσουν οι συνθήκες ενός νέου δημοψηφίσματος, με το ερώτημα ευρώ ή εθνικό νόμισμα γεγονός που θα οδηγήσει, την υπό κατάρρευση χώρα, σε κατάσταση τύπου Βενεζουέλας, προσφιλή για τους κυβερνώντες περιοχή, όπου θα έχουμε το σύνολο του πληθυσμού σε πλήρη εξαθλίωση και τους λίγους που έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό να αγοράζουν σπίτια και κάθε λογής περιουσιακά στοιχεία, για ένα ντενεκέ λάδι.

Ήδη η προπαγάνδα, ότι τότε επί δραχμής περνάγαμε καλύτερα, έχει διαπεράσει τεχνηέντως στην κοινωνία και οι πολυάριθμοι που έχουν βολευτεί στα υπόγεια του Μαξίμου, εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση.

Δεν λένε όμως οι κάθε λογής προπαγανδιστές, πως θα πληρωθεί το χρέος, σε τι νόμισμα δηλαδή, πως θα εισαχθούν οι πρώτες ύλες με κυριότερη απ αυτές το πετρέλαιο και πως τέλος θα έρθουν στη χώρα μας εισαγόμενα φάρμακα ή ιατρικά μηχανήματα.

Εκτός αν ονειρεύονται μια χώρα απομονωμένη τύπου, Αλβανίας του Χότζα, ή Κούβας του Κάστρο, ή επί το νεότερο Βενεζουέλας του Μαδούρο.

Τώρα θα πρέπει οι κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες να σκεφθούν το τι σημαίνει για την ασφάλεια της χώρας, μια τέτοιου τύπου απομόνωση. Είδαμε ήδη τον νεοσουλτάνο Ερντογάν να κλιμακώνει την ένταση με αφορμή την δικαστική απόφαση για την μη έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών.

Με μια-δυο προβοκάτσιες μπορεί εύκολα να ετοιμάσει σχέδιο θερμού επεισοδίου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Βεβαίως για κάποιους κυβερνητικούς αξιωματούχους δεν είναι θέμα η απώλεια κάποιων νησιών του Αιγαίου.

Σε αυτό το κλίμα τι να πούμε τι. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…

 _______________________________

(*) Ο Τάσος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας, πολιτικός σχολιαστής και τηλεοπτικός αναλυτής..

πηγή: orgi.gr

Δ. Παπαδημητρίου: «Το Grexit δεν πρόκειται να συντελεστεί ποτέ από αυτή την κυβέρνηση γιατί δεν είναι στα σχέδια και τις προθέσεις της»

«Ζούμε στην εποχή της αβεβαιότητας.Το σενάριο εξόδου της χώρας από το ευρώ υπάρχει μόνο ως θεωρητική πιθανότητα, κατά τον ίδιο τρόπο που υπάρχει και η πιθανότητα διάλυσης της Ευρωζώνης», λέει ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "ΑΥΓΗ" της Κυριακής...

«Ζούμε στην εποχή της αβεβαιότητας.Το σενάριο εξόδου της χώρας από το ευρώ υπάρχει μόνο ως θεωρητική πιθανότητα, κατά τον ίδιο τρόπο που υπάρχει και η πιθανότητα διάλυσης της Ευρωζώνης», λέει ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "ΑΥΓΗ" της Κυριακής, και σημειώνει, ότι «δεν πρόκειται όμως να συντελεστεί ποτέ από αυτή την κυβέρνηση γιατί δεν είναι στα σχέδια και τις προθέσεις της. Η κυβέρνηση είναι προσηλωμένη στο θετικό σενάριο, δηλαδή στην ολοκλήρωση του προγράμματος και της δεύτερης αξιολόγησης με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο και στη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ», τονίζει ο κ. Παπαδημητρίου και προσθέτει.

«Η συμβολή των εταίρων είναι απαραίτητη, γιατί μία μικρή ανοικτή οικονομία, όπως η ελληνική, είναι οργανικά ενταγμένη και εξαρτημένη από την ευρωπαϊκή». Και όπως ορθά επισήμανε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών: «Όσοι πιστεύουν πως η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα στη δραχμή κάνουν λάθος. Στηρίζονται στην υπόθεση ότι η χώρα δεν θα είχε χρηματοδοτικές ανάγκες και ότι δεν θα χρειαζόταν να προσφύγει στο ΔΝΤ για ένα νέο δάνειο για να τις καλύψει και ότι το ΔΝΤ δεν θα επέβαλλε και πάλι τους όρους του. Αυτή η ιδέα ότι εκτός Ευρωζώνης θα είσαι απολύτως ελεύθερος να κάνεις οτιδήποτε σου αρέσει, δεν υποστηρίζεται από καμία οικονομική θεωρία και δεν υπάρχει ποτέ στην οικονομική Ιστορία».

Σχετικά με τη νομοθέτηση του εξωδικαστικού μηχανισμού, ο υπουργός Οικονομίας εκτιμά ότι, «σύντομα θα οριστικοποιηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες του νομοσχεδίου και θα προχωρήσουμε άμεσα στη διαδικασία ψήφισής του. Είναι ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που απαιτεί τόσο το κράτος, όσο και τα πιστωτικά ιδρύματα να είναι έτοιμα να διαχειριστούν έναν μεγάλο όγκο πληροφορίας και δεδομένων που όμως τα οφέλη του για την οικονομία και την κοινωνία συνολικά θα είναι πολλαπλάσια. Η άμεση εφαρμογή του είναι για εμάς κρίσιμη και παραμένει προτεραιότητά μας», υπογραμμίζει ο κ. Παπαδημητρίου.

Κληθείς να σχολιάσει τη νέα αμερικανική πολιτική, ο υπουργός Οικονομίας εκτιμά, πως «με την εγκατάλειψη της ΤΤΡ ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έβαλε ουσιαστικά ένα τέλος στην εποχή των πολυεθνικών εμπορικών συμφωνιών που σημάδεψαν την παγκόσμια οικονομία επί δεκαετίες. Και ανεξάρτητα από το αν θα πετύχει την ενίσχυση ή όχι της αμερικανικής οικονομίας -πεδίο συγκρουόμενων εκτιμήσεων- το βέβαιο είναι πως εξωθεί την παγκόσμια οικονομία στον προστατευτισμό.

Γιατί η επιβολή εμπορικών δασμών στα σύνορα, η ενίσχυση του δολαρίου λόγω ψυχολογίας και επιστροφής κεφαλαίων, καθώς και η δρομολογημένη αύξηση των επιτοκίων από τη Fed θα υποχρεώσουν πολλές αναπτυσσόμενες (με χρέη σε δολάρια) και ανεπτυγμένες οικονομίες να λάβουν αντισταθμιστικά προστατευτικά μέτρα (π.χ. νομισματικές υποτιμήσεις).

Ακόμη κι αν αποτραπεί προοπτικά ένας εμπορικός πόλεμος, το βέβαιο είναι πως θα ζημιωθεί το παγκόσμιο εμπόριο και θα εξασθενήσουν οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης διεθνώς, στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα. Εξέλιξη την οποία τεκμηριώνει τόσο η ιστορική εμπειρία του μεσοπολέμου όσο και πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ», σημειώνει ο κ. Παπαδημητρίου.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ολόκληρη η συνέντευξη στην ΑΥΓΗ και την Αλεξάνδρα Γκίτση

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ εξωθεί την παγκόσμια οικονομία στον προστατευτισμό, λέει ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου στη συνέντευξη που παραχώρησε στην “ΑΥΓΗ” της Κυριακής, ενώ σημειώνει πως, ακόμη κι αν αποτραπεί προοπτικά ένας εμπορικός πόλεμος, το βέβαιο είναι πως θα ζημιωθεί το παγκόσμιο εμπόριο και θα εξασθενήσουν οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης διεθνώς, στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα.

Επαναλαμβάνει πως ζούμε στην εποχή της αβεβαιότητας. Αναφέρει πως το σενάριο εξόδου της χώρας από το ευρώ υπάρχει μόνο ως θεωρητική πιθανότητα, κατά τον ίδιο τρόπο που υπάρχει και η πιθανότητα διάλυσης της Ευρωζώνης, τονίζοντας πως «δεν πρόκειται να συντελεστεί ποτέ από αυτή την κυβέρνηση γιατί δεν είναι στα σχέδια και τις προθέσεις της».

Ο Δ. Παπαδημητρίου αναφέρει επίσης πως η κυβέρνηση είναι προσηλωμένη στο θετικό σενάριο, δηλαδή στην ολοκλήρωση του προγράμματος και της δεύτερης αξιολόγησης με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο και στη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Αναφέρει παράλληλα πως: «Αν δεν δημιουργήσουμε δημοσιονομικό χώρο δεν θα μπορέσουμε να ελαφρύνουμε τα φορολογικά βάρη και να εξοικονομήσουμε πόρους για την ενίσχυση του συστήματος Υγείας και τον εκσυγχρονισμό των μέσων μεταφοράς».

Τονίζει επίσης πως με δεδομένα τα συσσωρευμένα συνολικά χρέη, η Τραπεζική Ένωση αποτελεί μια επιπρόσθετη πρόκληση.

* Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Π. Τσακλόγλου σε συνέντευξή του δήλωσε πως "το σενάριο της δραχμής δεν είναι κυρίαρχο αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει εντελώς αυτό το σενάριο". Ασπάζεστε αυτή την άποψη;

Έχω επανειλημμένα τονίσει πως ζούμε στην εποχή της αβεβαιότητας. Το σενάριο εξόδου της χώρας από το ευρώ υπάρχει μόνο ως θεωρητική πιθανότητα, κατά τον ίδιο τρόπο που υπάρχει και η πιθανότητα διάλυσης της Ευρωζώνης. Δεν πρόκειται όμως να συντελεστεί ποτέ από αυτή την κυβέρνηση γιατί δεν είναι στα σχέδια και τις προθέσεις της. Η κυβέρνηση είναι προσηλωμένη στο θετικό σενάριο, δηλαδή στην ολοκλήρωση του προγράμματος και της δεύτερης αξιολόγησης με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο και στη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Η συμβολή των εταίρων είναι απαραίτητη, γιατί μία μικρή ανοικτή οικονομία όπως η ελληνική είναι οργανικά ενταγμένη και εξαρτημένη από την ευρωπαϊκή. Και όπως ορθά επισήμανε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών: «Όσοι πιστεύουν πως η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα στη δραχμή κάνουν λάθος. Στηρίζονται στην υπόθεση ότι η χώρα δεν θα είχε χρηματοδοτικές ανάγκες και ότι δεν θα χρειαζόταν να προσφύγει στο ΔΝΤ για ένα νέο δάνειο για να τις καλύψει και ότι το ΔΝΤ δεν θα επέβαλλε και πάλι τους όρους του. Αυτή η ιδέα ότι εκτός Ευρωζώνης θα είσαι απολύτως ελεύθερος να κάνεις οτιδήποτε σου αρέσει δεν υποστηρίζεται από καμία οικονομική θεωρία και δεν υπάρχει ποτέ στην οικονομική Ιστορία».

* Ένα από τα θέματα που παραμένουν ανοιχτά είναι η νομοθέτηση του εξωδικαστικού μηχανισμού. Πότε βλέπετε να οδεύει στη Βουλή και πότε εκτιμάτε ότι θα ξεκινήσει η πιλοτική και ολοκληρωτική εφαρμογή του;

Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα οριστικοποιηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες του νομοσχεδίου και θα προχωρήσουμε άμεσα στη διαδικασία ψήφισής του. Είναι ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που απαιτεί τόσο το κράτος όσο και τα πιστωτικά ιδρύματα να είναι έτοιμα να διαχειριστούν έναν μεγάλο όγκο πληροφορίας και δεδομένων που όμως τα οφέλη του για την οικονομία και την κοινωνία συνολικά θα είναι πολλαπλάσια. Η άμεση εφαρμογή του είναι για εμάς κρίσιμη και παραμένει προτεραιότητά μας.

* Από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου πόσες εκτιμάτε ότι θα είναι οι επιχειρήσεις που θα ευεργετηθούν και ποιο το αποτύπωμα στην οικονομία (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, αγορά); Πιστεύετε ότι με το συγκεκριμένο νομοθέτημα ολοκληρώνονται οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των κόκκινων οφειλών των επιχειρήσεων ή απαιτείται η θεσμοθέτηση και κάποιου άλλου μέτρου;

Εκτιμούμε ότι τα οφέλη, όπως προείπα, θα είναι πολλαπλάσια για την οικονομία και την κοινωνία συνολικά. Οι υπερχρεωμένες αλλά βιώσιμες επιχειρήσεις θα μπορέσουν με αντικειμενικά κριτήρια να ρυθμίσουν τις οφειλές τους βάσει ενός συνολικού σχεδίου αναδιάρθρωσης, που σημαίνει ότι πρακτικά θα μπορέσουν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, εξυπηρετώντας όμως ορθολογικά τις οφειλές τους. Αναμένουμε ότι από την πρωτοβουλία αυτήν δεν θα επωφεληθούν μόνο οι οφειλέτες, αλλά και το Δημόσιο και οι ιδιώτες θα ευνοηθούν σημαντικά, αφού οι ληξιπρόθεσμες οφειλές που θα ρυθμιστούν στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού πλέον θα εξυπηρετούνται.

* Παρά το γεγονός ότι οι δείκτες δείχνουν σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και οι προβλέψεις για το 2017 είναι θετικές, εν τούτοις αυτό δεν φαίνεται στην καθημερινότητα των πολιτών. Πότε εκτιμάτε ότι αυτή την ανάπτυξη θα την αισθανθούν στην καθημερινότητά τους οι Έλληνες πολίτες;

Μεταξύ σποράς και θερισμού μεσολαβεί πάντα ένα χρονικό διάστημα. Οι επενδύσεις θέλουν τον χρόνο ωρίμανσής τους και για να μετατραπούν σε αυξήσεις εισοδημάτων χρειάζονται κατάλληλες πολιτικές διάχυσης των επιχειρηματικών κερδών στην κοινωνία. Δεν είναι ούτε αυτονόητες ούτε αυτόματες οι διεργασίες αυτές.

Αυτή την περίοδο επιχειρούμε να φέρουμε επενδύσεις στη χώρα, να προστατεύσουμε τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα με ανακατανομή των δημοσιονομικών βαρών και να ανακόψουμε οριστικά την κάμψη του βιοτικού επιπέδου όλων των συμπολιτών μας. Αν δεν δημιουργήσουμε δημοσιονομικό χώρο, δεν θα μπορέσουμε να ελαφρύνουμε τα φορολογικά βάρη και να εξοικονομήσουμε πόρους για την ενίσχυση του συστήματος Υγείας και τον εκσυγχρονισμό των μέσων μεταφοράς.

Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε να πετύχουμε περισσότερα οφέλη στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές μειώνοντας τα πρωτογενή πλεονάσματα και διευθετώντας το χρέος. Γιατί έτσι θα μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού κράτους και επιχειρήσεων, θα αυξηθεί η ρευστότητα από την ΕΚΤ, θα αντληθούν νέοι πόροι από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς (EBRD, EIB κ.ά.) και θα ανακτηθεί η επιχειρηματική εμπιστοσύνη, που, σε συνδυασμό με κρίσιμες μεταρρυθμίσεις (βλ. δημόσια διοίκηση, δικαστικό σύστημα, ρύθμιση υποχρεώσεων, φορολογικό καθεστώς, αδειοδοτήσεις κ.λπ.) είναι απαραίτητη για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία απασχόλησης.

Η κυβέρνηση μεριμνά για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους δίνοντας έμφαση στην πρόσβαση των πολιτών σε τοπικές δομές και υπηρεσίες -υφιστάμενες που αναδιοργανώνονται ή νέες που έρχονται να καλύψουν βασικές ανάγκες- σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς όπως η Υγεία, η εργασία, η κοινωνική ασφάλιση, η κοινωνική αλληλεγγύη και η ανακούφιση των δανειοληπτών από την υπερχρέωση.

Η ανασυγκρότηση αυτή περιλαμβάνει:

α) Την αναβάθμιση τόσο των Σημείων και Υπηρεσιών Εξυπηρέτησης του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων όσο και των Κέντρων Προώθησης της Απασχόλησης του ΟΑΕΔ.

β) Την εγκαινίαση μιας σειράς σημαντικών δομών και υπηρεσιών όπως:

- Οι Τοπικές Μονάδες Υγείας στο πλαίσιο της ανάπτυξης του Συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
- Τα Κέντρα Κοινότητας, τα αποκαλούμενα και «Κοινωνικά ΚΕΠ», στα οποία θα απευθύνονται οι πολίτες για ό,τι σχετίζεται με τα «κοινωνικά προγράμματα», όπως το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης κ.ά.
- Τα Γραφεία - Κέντρα Εξυπηρέτησης και Υποστήριξης Δανειοληπτών, που πρόκειται να είναι οι φορείς στους οποίους θα καταφεύγουν υπερχρεωμένα νοικοκυριά για την επίλυση ζητημάτων που τα αφορούν.

- Νέες υποστηρικτικές υπηρεσίες του ΣΕΠΕ και του υπουργείου Εργασίας.

Πάντως, θα πρέπει να τονιστεί πως με την ήδη συντελούμενη αύξηση της απασχόλησης, τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των δανείων και το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης για περίπου 700.000 δικαιούχους έχουμε τις πρώτες θετικές επιπτώσεις της ανακοπής της ύφεσης στην ελληνική κοινωνία, οι οποίες με την ανάκαμψη προβλέπεται να επεκταθούν ακόμη περισσότερο.

* Έχετε δηλώσει πως, κατά την επίσκεψή σας στις ΗΠΑ, το κλίμα από την πλευρά των επενδυτικών κεφαλαίων ήταν θετικό. Πότε βλέπετε ότι αυτό το ενδιαφέρον θα μεταφραστεί σε συγκεκριμένες επενδύσεις;

Η αίσθησή μου είναι ότι το κλίμα έχει αρχίσει ήδη να αλλάζει και το έδαφος είναι και πάλι πρόσφορο για επενδύσεις. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, η γεωστρατηγική της θέση, το φυσικό περιβάλλον, το εξαιρετικά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα, παρ’ όλη την οικονομική κρίση, την καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστικό προορισμό για τους ξένους επενδυτές. Σε αυτό συμβάλλουν και οι διευκολύνσεις για ίδρυση εταιρείας στην Ελλάδα που προσφέρονται μέσα από τον νέο αναπτυξιακό νόμο, καθώς και το πρόγραμμα χορήγησης αδειών διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών και σε μέλη οικογενειών τους, που προβαίνουν σε αγορά ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 250.000 ευρώ.

Όσον αφορά τώρα το πρόσφατο ταξίδι μου στις ΗΠΑ, το ενδιαφέρον ήταν μεγάλο όχι μόνο από τους ομογενείς αλλά και από αμιγώς αμερικανικές επιχειρήσεις που βλέπουν τις προοπτικές που ανοίγονται στη χώρα μας. Στις προσπάθειές μας έχει συμβάλει αποφασιστικά και ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Ρ. Πάιατ, με τον οποίο διατηρώ στενές σχέσεις.

* Πιστεύετε ότι η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης;

Δεν είναι σωστό να εκφέρουμε μία αξιολογική κρίση για όλο τον επιχειρηματικό κόσμο, καθώς υπάρχουν καλές και υγιείς επιχειρηματικές δράσεις, όπως και νοσηρές. Η αλήθεια, όμως, είναι πως ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής επιχειρηματικότητας δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων την περίοδο της κρίσης, καθώς συνεχίστηκε η συμπεριφορά και το σύστημα αξιών του παρελθόντος με τα φαινόμενα της φοροαποφυγής, φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, της παράλληλης εκροής καταθέσεων στο εξωτερικό, της διαφθοράς και της κερδοσκοπίας. Συγκεκριμένα:

* Με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν αντιμετωπίστηκαν οι διαρθρωτικές αδυναμίες, οι οποίες αφορούν την εσωστρέφεια, την έλλειψη καινοτομίας, τη χαμηλή ποιότητα των προϊόντων και συνεπώς τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα.

* Δεύτερον, παρέμειναν οι ηθικές αξίες και οι στρεβλώσεις που διαμορφώθηκαν στο παρελθόν στην παραγωγική δομή με έμφαση στις εισαγωγές, το εμπόριο, τον εφησυχασμό και την αδιαφορία λόγω των κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων και των κοινοτικών εισροών.

Στην περίοδο της κρίσης όπου οι προτεραιότητες της δημόσιας διοίκησης είναι στη διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών και στην ανακούφιση των πληγεισών εισοδηματικά κοινωνικών ομάδων, η επιχειρηματικότητα πρέπει να ενισχύσει την προσπάθεια της οικονομίας για ανάκαμψη επενδύοντας στην παραγωγή, την καινοτομία, την εξωστρέφεια, την εκπαίδευση των εργαζομένων και τη συμμετοχική εργασία με την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων και την εξομάλυνση των εργασιακών σχέσεων.

* Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση το επόμενο διάστημα;

Η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει την επενδυτική άπνοια και τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που περιορίζουν το εργατικό εισόδημα και συντηρούν την υψηλή ανεργία με συνέπεια τις φυγόκεντρες εθνικιστικές τάσεις και τις πολιτικές αναταράξεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει μία χαλαρότερη δημοσιονομική πολιτική αλλά και τη σύνθεση μιας νέας αρχιτεκτονικής για την Ευρωζώνη με μεγαλύτερο κοινοτικό προϋπολογισμό.

Η προσπάθεια στήριξης της εργασίας και ειδικότερα της καταπολέμησης της μακροχρόνιας ανεργίας της αποειδίκευσης καθώς και της ανεργίας των νέων ανθρώπων αποτελούν σημαντικές και αλληλένδετες προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η «Έκθεση των 5 Προέδρων» και η εμπειρία μας από την κρίση του 2008 μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για να συνθέσουμε το εργαλείο για την απορρόφηση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στην Ευρώπη.

Με δεδομένα τα συσσωρευμένα συνολικά χρέη, η Τραπεζική Ένωση αποτελεί μια επιπρόσθετη πρόκληση. Με τη χρήση κοινών εργαλείων, ωστόσο, μπορούμε να καταστήσουμε την εργασία και την ανάπτυξη ξανά το επίκεντρο της ευρωπαϊκής ενοποίησης απορροφώντας τους κραδασμούς που η λιτότητα και το Brexit έχουν προκαλέσει στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

* Πώς βλέπετε τη νέα αμερικανική πολιτική και πώς πιστεύετε ότι θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομική σκακιέρα και κατ' επέκταση την Ελλάδα;

Με την εγκατάλειψη της ΤΤΡ ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έβαλε ουσιαστικά ένα τέλος στην εποχή των πολυεθνικών εμπορικών συμφωνιών που σημάδεψαν την παγκόσμια οικονομία επί δεκαετίες. Και ανεξάρτητα από το αν θα πετύχει την ενίσχυση ή όχι της αμερικανικής οικονομίας -πεδίο συγκρουόμενων εκτιμήσεων- το βέβαιο είναι πως εξωθεί την παγκόσμια οικονομία στον προστατευτισμό.

Γιατί η επιβολή εμπορικών δασμών στα σύνορα, η ενίσχυση του δολαρίου λόγω ψυχολογίας και επιστροφής κεφαλαίων, καθώς και η δρομολογημένη αύξηση των επιτοκίων από τη Fed θα υποχρεώσουν πολλές αναπτυσσόμενες (με χρέη σε δολάρια) και ανεπτυγμένες οικονομίες να λάβουν αντισταθμιστικά προστατευτικά μέτρα (π.χ. νομισματικές υποτιμήσεις).

Ακόμη κι αν αποτραπεί προοπτικά ένας εμπορικός πόλεμος, το βέβαιο είναι πως θα ζημιωθεί το παγκόσμιο εμπόριο και θα εξασθενήσουν οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης διεθνώς, στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα. Εξέλιξη την οποία τεκμηριώνει τόσο η ιστορική εμπειρία του μεσοπολέμου όσο και πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ.
ΑΜΠΕ/ΑΥΓΗ

ΔΝΤ - ΕΜΣ: Δύο "ξένοι" στην Ελλάδα! - Η απόρρητη έκθεση του ΔΝΤ

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) δεν βλέπει "κανένα λόγο" "ανησυχίας" για το ελληνικό χρέος, όπως ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο σχετικά με τη διαρροή της εμπιστευτικής έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), που εκτιμά το αντίθετο... 

Σειρά νέων όρων για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα θέτει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε εμπιστευτική έκθεσή του, 38 σελίδων, αποσπάσματα από την οποία παρουσιάζει σήμερα η εφημερίδα «Καθημερινή». 

Η έκθεση αυτή, μαζί με την έτερη έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, θα παρουσιαστούν στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, κατά τη συνεδρίαση της 6ης Φεβρουαρίου. Και, όπως σημειώνεται στο σχετικό ρεπορτάζ, «οι δύο εκθέσεις σε συνδυασμό, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις του με την ελληνική κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συμφωνία για το νέο πρόγραμμα». 

Διατύπωση που εκ των πραγμάτων αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής του διεθνούς οργανισμού στο ελληνικό πρόγραμμα και ενώ ήδη τίθεται το ερώτημα αν οι εκθέσεις αυτές αποτελούν προαναγγελία, προετοιμασία εξόδου από το πρόγραμμα. 

Αλλά και για το γνωστό «αγκάθι» του πρωτογενούς πλεονάσματος, επισημαίνεται επί λέξει: «Είναι αμφίβολο κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να κάνει ιστορικό ρεκόρ καταφέρνοντας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% -4,5%». 

Η εμπιστευτική έκθεση του ΔΝΤ έχει ήδη περιέλθει σε γνώση των ευρωπαϊκών θεσμών -δημοσιεύεται, άλλωστε, σε ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες- και θέτει, όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα, «μια ευρύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων», πέρα, δηλαδή, από το ασφαλιστικό και το αφορολόγητο, σε τομείς όπως οι αγορές, τα εργασιακά, αλλά και ο τραπεζικός τομέας («κόκκινα» δάνεια, θεσμικό πλαίσιο για πτωχεύσεις, ορισμός διοικήσεων τραπεζών). 

Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, «βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος», ενώ αναγνωρίζονται και λάθη κατά τα προηγούμενα έτη: «Ένα λιγότερο φιλόδοξο πρόγραμμα, με λιγότερο θετικές προβλέψεις για την οικονομία, που θα απαιτούσε περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας».

 

Οι συντάκτες της έκθεσης δεν αποφεύγουν, τέλος, να κάνουν σχολιασμό της πολιτικής κατάστασης, καθώς «ενώ είχε συντελεστεί πρόοδος στα δύο πρώτα χρόνια του προγράμματος (2012- 2014), αυτό ναυάγησε εξαιτίας των αρνητικών πολιτικών εξελίξεων».

ΕΜΣ: Κανένας λόγος ανησυχίας

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) δεν βλέπει "κανένα λόγο" "ανησυχίας" για το ελληνικό χρέος, όπως ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο σχετικά με τη διαρροή της εμπιστευτικής έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που εκτιμά το αντίθετο. 

«Δεν βλέπουμε κανένα λόγο για μια ανησυχητική αποτίμηση της κατάστασης του ελληνικού χρέους», δήλωσε εκπρόσωπος του ΕΜΣ. «Το χρέος της Ελλάδας είναι διαχειρίσιμο, αν οι μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί εφαρμοστούν πλήρως» τονίζεται. 

Ο ΕΜΣ αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε άμεσο σχόλιο για την έκθεση του ΔΝΤ, αλλά υπενθυμίζει πως έχει ήδη δώσει στην Ελλάδα δάνεια εξαιρετικά ευνοϊκά μακροπρόθεσμα και ότι, επίσης, μόλις έχει πάρει μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους της βραχυπρόθεσμα. 

«Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν για μια φιλόδοξη δημοσιονομική τροχιά στη διάρκεια του προγράμματος, που είναι αξιόπιστη», υπογραμμίζει. Η Ευρώπη έχει, εξάλλου, σαφώς δεσμευθεί να υποστηρίξει την Ελλάδα με μια επιπλέον ελάφρυνση του χρέους αν χρειαστεί μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018, υπό την προϋπόθεση ότι η Αθήνα θα έχει υιοθετήσει όλες τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις. 

Ο ΕΜΣ, σημειώνει τέλος πως τα δημοσιονομικά αποτελέσματα του της Ελλάδας το 2016 ήταν καλύτερα από ό,τι αναμενόταν.

Η απόρρητη έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα! Τι ζητάει από Αθήνα

- Ευρεία ατζέντα μεταρρυθμίσεων ζητά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από Ελλάδα και ΕΕ
- Η έκθεση 38 σελίδων θα παρουσιαστεί μαζί με την έκθεση που θα περιέχει την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους
- Προβλέπει διεύρυνση της φορολογικής βάσης και ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής συμμόρφωσης

Την εμπιστευτική έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποκαλύπτει η “Καθημερινή της Κυριακής”. Η έκθεση αξιολογεί το δεύτερο πρόγραμμα στην Ελλάδα, ενώ συγχρόνως περιγράφει τους όρους με τους οποίους το Ταμείο θα μπορούσε να πάρει μέρος στο πρόγραμμα χωρίς τα λάθη του παρελθόντος.

Η ατζέντα που θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και την ελληνική πλευρά θα αναφέρει ότι:

1. Οι δεσμεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητά του, χρειάζεται να μπουν από την αρχή του προγράμματος και πρέπει να βασίζονται σε έναν ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.

2. Για την οικονομική ανάκαμψη προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, καθώς η καθυστέρηση της αντιμετώπισης των “κόκκινων δανείων”, της δημιουργίας του θεσμικού πλαισίου για τις πτωχεύσεις και τον ορισμό των διοικήσεων των τραπεζών έχει επίπτωση στην ανάκαμψη.

3. Όταν η πολιτική βάση για τις μεταρρυθμίσεις είναι εύθραυστη και δεν υπάρχει ισχυρή κυριότητα του προγράμματος, οι προσδοκίες αλλά και η σχεδίαση του προγράμματος πρέπει να είναι πιο συντηρητικές από την αρχή. Το προσωπικό του ΔΝΤ πρέπει να αντιτάσσεται από τους Ευρωπαίους εταίρους για πιο θετικές προβλέψεις.

4. Για να προχωρήσει η ελληνική οικονομία χρειάζεται διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής συμμόρφωσης και ανάπτυξη στοχευμένων δικτύων κοινωνικής ασφάλειας. Αυτά είναι τα σημεία που θα κάνουν τις μεταρρυθμίσεις “να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και να είναι περισσότερο κοινωνικά δίκαιες”.

5. Η Ελλάδα πρέπει να επανεκκινήσει τις στάσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, στα εργασιακά, και στα κλειστά επαγγέλματα ώστε να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης. “Κλειδί είναι η διασφάλιση ισχυρής ιδιοκτησίας του προγράμματος”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.

6. Βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος. Η έκθεση υποστηρίζει πως το πρόγραμμα δεν ήταν κοινωνικά δίκαιο, παρά τις προσπάθειες του προσωπικού να το κάνει, εγείροντας ανησυχίες για την πολιτική βιωσιμότητα των μέτρων που πάρθηκαν.

7. Θα ήταν σωστό να υπήρχε συγκεκριμένη διαδικασία συνεργασίας του Ταμείου με νομισματικές ενώσεις (όπως το ευρώ) όταν χρειάζεται πρόγραμμα προσαρμογής. Αυτό είναι ένα σημείο που έχει επισημανθεί και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΔΝΤ, και τονίζεται η ανάγκη να υπάρχει μια εκ των προτέρων συμφωνία για ανταλλαγή πληροφοριών, για τις τεχνικές αναλύσεις (πολλές φορές οι θεσμοί καταλήγουν με διαφορετικά αποτελέσματα), σχεδιασμό και επικοινωνία του προγράμματος, μεταξύ άλλων. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι εκπρόσωποι από τους τρεις θεσμούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) θεωρούν ότι “υπάρχει χώρος βελτίωσης της συνεργασίας τους”.

Η έκθεση κυρίως επικεντρώνεται στην αξιολόγηση του δεύτερο προγράμματος, ασκώντας βασικά κριτική κυρίως στην ελληνική πλευρά και κάνοντας πολύ μικρή αυτοκριτική για τα λάθη του ίδιου του Ταμείου. Συγχρόνως εξηγεί πως ενώ συντελέστηκε πρόοδος ως προς την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος από την περίοδο 2012-2014, τελικά το πρόγραμμα “ναυάγησε” εξαιτίας των “αρνητικών πολιτικών εξελίξεων” στη χώρα, τα “οργανωμένα συμφέροντα” και την “εύθραυστη κυριότητα” του προγράμματος, που είχαν οι ελληνικές κυβερνήσεις εκείνο το διάστημα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Ως προς τα λάθη του προγράμματος “σημαντική δημοσιονομική και εξωτερική προσαρμογή επιτελέστηκε, κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έγιναν (μερικές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και στα τραπεζικά) και βασικά αφού η Ελλάδα παρέμεινε στο ευρώ περιορίστηκαν οι συστημικοί κίνδυνοι”, όπως αναφέρει η έκθεση.

Όμως παρά την αρχική υποστήριξη του προγράμματος από τα μεγαλύτερα κόμματα στη χώρα, η πολιτική αστάθεια υπονόμευσε το πρόγραμμα και το “έθεσε εκτός τροχιάς αντανακλώντας την εύθραυστη κυριότητα και την ισχυρή αντίσταση από τα “οργανωμένα συμφέροντα”. Στα μέσα του 2014 υπήρχαν σημάδια ανάκαμψης και η ελληνική κυβέρνηση μπόρεσε να επιστρέψει στις αγορές. Όμως, όπως λέει η έκθεση, η πιο βαθιά από ότι αναμενόταν ύφεση και η κατά 30% μείωση των εισοδημάτων “έκαναν την άνοδο της λαϊκής δυσαρέσκειας ασταμάτητη”. Συγχρόνως, αναφέρει ότι το πρόγραμμα τον Ιούνιο του 2014 ήταν πλέον “εκτός τροχιάς”. Το καλοκαίρι του 2015, αναφέρει η έκθεση, η Ελλάδα έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που προσωρινά δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές υποχρεώσεις προς το Ταμείο, η μεγαλύτερη στην ιστορία του.

Παρά το PSI και το OSI (η συμμετοχή των ιδιωτών στο “κούρεμα του χρέους”), το χρέος χαρακτηρίστηκε μη βιώσιμο το 2015 όταν πλέον το πρόγραμμα ήταν απολύτως εκτός τροχιάς.

Η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα, και η βιωσιμότητα του χρέους δεν έχει επανέλθει. Για να το πετύχει η Ελλάδα χρειάζεται να συνεχίσει τις μη ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις και οι Ευρωπαίοι εταίροι να της προσφέρουν περισσότερη ελάφρυνση του χρέους.

Οποιοδήποτε πρόγραμμα, όσο καλά σχεδιασμένο και να ήταν, δεν θα πετύχαινε κάτω από αυτές τις “δύσκολες καταστάσεις”. Το πρόγραμμα θα είχε μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας αν ήταν λιγότερο φιλόδοξο, με λιγότερα θετικές προβλέψεις για την οικονομία, απαιτώντας περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους.

Οι προβλέψεις για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών έπρεπε να ήταν πιο συντηρητικές, έτσι ώστε να έχει μειωθεί η ανάγκη για ανακεφαλαιοποιήσεις. Συγχρόνως, τα μέτρα για τα “κόκκινα δάνεια” άργησαν να εφαρμοστούν. Όσον αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών, η έκθεση αναφέρει ότι παρότι τηρήθηκαν τα κριτήρια για τον διορισμό τους, “στενοί δεσμοί μεταξύ υψηλά ιστάμενων στις τράπεζες, τα πολιτικά κόμματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις δεν κόπηκαν για πολιτικούς λόγους”, πιθανώς επηρεάζοντας αρνητικά τις τράπεζες στην προσπάθειά τους να αντλήσουν ρευστότητα αυξάνοντας τα προβλήματα της ποιότητας του ενεργητικού τους.

Η έκθεση τέλος, είναι πολύ κριτική όσον αφορά τους στόχους που είχαν τεθεί στην Ελλάδα για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως από ένα δείγμα 55 χωρών τα τελευταία 200 χρόνια, υπάρχουν μόνο 15 παραδείγματα που είχαν ύφεση πάνω από πέντε χρόνια και καμία από αυτές τις χώρες δεν διατήρησε πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 2% του ΑΕΠ κατόπιν. “Είναι αμφίβολο κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να κάνει ιστορικό ρεκόρ καταφέρνοντας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% -4,5% του ΑΕΠ”, αναφέρει η έκθεση.

Νέα Τουρκική πρόκληση στα Ίμια 21 χρόνια μετά (vid)

Τουρκική τορπιλάκατος, συνοδευόμενη από δύο σκάφη των ειδικών δυνάμεων, προσέγγισε την περιοχή των Ιμίων, 21 χρόνια μετά τα γεγονότα εκείνης της περιόδου...

Μια τουρκική πυραυλάκατος επιχείρησε να προσεγγίσει τα Ίμια (σήμερα είναι η 21η επέτειος της κρίσης) την Κυριακή το πρωί. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι σε αυτή επέβαινε υψηλόβαθμο στέλεχος των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων -κάνουν λόγο για τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Χουλουσί Ακάρ.

Σημειωτέον ότι πληροφορίες από το Λιμενικό αναφέρουν ότι η πυραυλάκατος συνοδευόταν από δύο πλοία ανορθόδοξου πολέμου με Τούρκους πεζοναύτες.

Στην περιοχή έσπευσε η ελληνική κανονιοφόρος «Κραταιός» που κάλεσε τα τουρκικά πλοία να αποχωρήσουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, την ίδια ώρα που και τα τουρκικά πλοία καλούσαν το ελληνικό πλοίο να φύγει από την περιοχή.

Τουρκικές πηγές ωστόσο ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξε καμία κίνηση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς πέραν από την παρουσία των σκαφών.

Το ελληνικό και τα τουρκικά πλοία έμειναν κάποια ώρα στην περιοχή και στη συνέχεια αποχώρησαν.

Η ιστοσελίδα της Hurriyet αναφέρεται στο γεγονός, υποστηρίζει ότι έγινε στις 11 το πρωί της Κυριακής και επιβεβαιώνει ότι επέβαινε στην τουρκική κανονιοφόρο ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας.

Φωτογραφίες αναρτήθηκαν στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και στο δικτυακό τόπο του τουρκικού Γενικού Επιτελείου.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αργά το μεσημέρι της Κυριακής το ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) αναφέρει ότι «την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017, μία πυραυλάκατος του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, και δύο λέμβοι μεταφοράς ειδικών δυνάμεων οι οποίες την συνόδευαν, προσέγγισαν περί ώρας 11.00 το συγκρότημα των ν. Ιμίων, όπου και παρέμειναν επί περίπου 7 λεπτά στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, παραβιάζοντας κατά την κίνησή τους τα ελληνικά χωρικά ύδατα (ΕΧΥ).

»Από ελληνικής πλευράς, στην ως άνω θαλάσσια περιοχή, υπήρχαν σκάφη του Λιμενικού Σώματος καθώς και Κανονιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία και παρακολουθούσαν συνεχώς την κίνηση των τουρκικών σκαφών.

»Με την είσοδο των τουρκικών σκαφών στα ΕΧΥ αναλήφθηκαν άμεσα όλες οι προβλεπόμενες ενέργειες ειδοποίησης και απομάκρυνσής τους.

»Τα τουρκικά σκάφη, ακολούθως, απομακρύνθηκαν με προορισμό το λιμάνι της Αλικαρνασσού». 

 

Νίκος Χασαπόπουλος/in.gr