Τουρκία, η κρίσιμη ώρα

Όλες οι μέχρι στιγμής ενδείξεις συγκλίνουν στην μετωπική πορεία της Τουρκίας προς την κρίσιμη ώρα. Η κορύφωση της κρίσης υπολογίζεται προς το τέλος Σεπτεμβρίου, όταν η Τουρκία θα επιχειρήσει να εμποδίσει την γεώτρηση της Αμερικανικής ΕΧΧΟΝ στο τεμάχιο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ ή να εφαρμόσει ναυτικό αποκλεισμό, σε οικόπεδο που θα επιλέξει για γεώτρηση η ίδια...

 του Λεωνίδα Κουμάκη*

Όλος ο κόσμος παρακολουθεί καθημερινά την Τουρκία να τρεκλίζει επικίνδυνα.  Η μεγαλομανία του διεφθαρμένου αρχηγού της «Φαμίλιας Ερντογάν» και η ψευδαίσθηση ιδιοκτησίας πάνω σε μια ολόκληρη χώρα, οδηγεί την Τουρκία σε μια συμπεριφορά «υπερδύναμης» – χωρίς φυσικά να είναι.

Την έχει ήδη οδηγήσει σε ένα εσπευσμένο αλλά εύθραυστο εναγκαλισμό με την Ρωσία και την Περσία, με την προφανή σε όλους τους άλλους πλάνη πως με τον τρόπο αυτό υπηρετούνται αποτελεσματικά οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις της Δικτατορίας Ερντογάν.

Το ενδεχόμενο επιστροφής της Τουρκίας «στο δυτικό μαντρί» με την εξασφάλιση των παραδοσιακά πλούσιων δώρων σε βάρος του Ελληνισμού, αν και ακόμα πιθανό, φαντάζει πλέον ολοένα και πιο ισχνό. Η Τουρκία οδηγείται με ταχύτητα προς την κρίσιμη ώρα αφού σταδιακά έχει «μετατραπεί σε ένα υποκατάστημα του Πούτιν στην περιοχή, παριστάνοντας τον νταή», κατά την εκτίμηση Τούρκου καθηγητή.

Οι εξελίξεις που σημειώνονται συνεχώς είναι συγκλονιστικές. Μετά τον σαφή διαχωρισμό των «στρατοπέδων» στο ενεργειακό σκάκι Αμερικής και Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, γίνονται συνεχώς νέες κινήσεις με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ας τις τοποθετήσουμε όμως σε μια χρονολογική σειρά, από την ημέρα ανάρτησης του αμέσως προηγούμενου άρθρου μας (Η Τουρκία τρεκλίζει) μέχρι σήμερα, ώστε να τις αξιολογήσουμε καλύτερα:

13 Αυγούστου 2018: «Κατόπιν αιτήματος του Τούρκου πρεσβευτή Σερντάρ Κιλίτς, ο πρεσβευτής Τζον Μπόλτον συναντήθηκε μαζί του στον Λευκό Οίκο. Συζήτησαν σχετικά με τη συνεχιζόμενη κράτηση του πάστορα Άντριου Μπράνσον και για την κατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ – Τουρκίας», δήλωσε η εκπρόσωπος της Αμερικανικής προεδρίας Σάρα Χάκαμπι Σάντερς. Το τι ακριβώς συζητήθηκε μεταξύ τους, παραμένει φυσικά άγνωστο. Γνωστή όμως είναι η δήλωση του Αμερικανού Πρόεδρου Ντόναλντ Τράμπ, όταν υπέγραφε την ίδια μέρα τον αμυντικό προϋπολογισμό του 2019 και ταυτόχρονα την αναστολή παράδοσης μαχητικών F-35 στην Τουρκία: «Οι ΗΠΑ δεν έχουν τίποτε άλλο να διαπραγματευτούν μέχρι να απελευθερωθεί ο πάστορας». Η αποτυχία της συνάντησης φαντάζει παταγώδης, σε περίπτωση που αληθεύουν οι έντονες φήμες που είδαν το φως της δημοσιότητας για «προειδοποίηση» της Τουρκίας πως, σε περίπτωση που η EΧΧΟΝ τοποθετήσει γεωτρύπανο στο τεμάχιο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, η Τουρκία «θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων με όλα τα μέσα», δηλαδή ακόμα και με επίθεση στο γεωτρύπανο!

Το νομοσχέδιο για τον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ (NDAA) του οικονομικού έτους 2019, ύψους 717 δισεκατομμυρίων δολαρίων το οποίο υπέγραψε  ο Αμερικανός Πρόεδρος, εκτός από την αναστολή παράδοσης μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία, ανοίγει εσπευσμένα, με ειδική τροπολογία,  και την συζήτηση για την άρση του εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία. Το εμπάργκο όπλων είχε επιβληθεί το 1987 ώστε η μεν Τουρκία να μπορεί να εξοπλίζει ελεύθερα το κατεχόμενο τμήμα του νησιού, η δε Κυπριακή Δημοκρατία να αδυνατεί να εξοπλιστεί!

Την ίδια ημέρα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έφθασε στην Άγκυρα και ξεκίνησε σειρά συναντήσεων με τον Τούρκο ομόλογο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου.  Απευθύνθηκε στην σύσκεψη Τούρκων πρεσβευτών και εκπρόσωπων της Τουρκίας σε διεθνείς οργανισμούς και συντόνισε την προετοιμασία μιας συνάντησης κορυφής που προγραμματίζεται για τον Σεπτέμβριο μεταξύ Ρωσίας, Τουρκίας, Γερμανίας και Γαλλίας με αφορμή την Συρία, αλλά και για τα  ενεργειακά θέματα της Μεσογείου. Παράλληλα, συζήτησε θέματα «αμοιβαίου ενδιαφέροντος» όπως η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού του Άκκουγιού (η Ρωσία ελέγχει το 51%), του αγωγού Turkish Stream, της Συρίας, της Μέσης Ανατολής, της Ουκρανίας, των περιοχών του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, της Μαύρης Θάλασσας κ.α.

14 Αυγούστου 2018: Παραμονή δεκαπενταύγουστου, της μεγάλης γιορτής Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου, στις 7 το απόγευμα, το Τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu μετέδωσε ότι Τουρκικό δικαστήριο άφησε ελεύθερους τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, Άγγελο Μητρετώδη και Δημήτρη Κούκλατζη οι οποίοι κρατούντο στις φυλακές της Αδριανούπολης από την 1^η Μαρτίου 2018 χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμιά κατηγορία. Οι πιθανές αιτίες της αιφνιδιαστικής κίνησης της Τουρκίας δεν έγιναν γνωστές. Είναι πιθανό να οφείλεται στην αντικατάσταση των μουφτήδων, μια πάγια απαίτηση της Τουρκίας που αποδέχτηκε η Ελληνική κυβέρνηση ή σε πιθανή «σύσταση» του πολύπειρου Σεργέι Λαβρόφ προς την Τουρκική διπλωματία κατά την ομιλία του στην Άγκυρα ένα εικοσιτετράωρο νωρίτερα. Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες στρατιώτες επέστρεψαν τις πρωινές ώρες της 15^ης Αυγούστου 2018, στην Ελλάδα και στις οικογένειες τους.

Την ίδια μέρα, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου μιλώντας στην ίδια διάσκεψη των Τούρκων πρεσβευτών και εκπρόσωπων της Τουρκίας σε διεθνείς οργανισμούς, υποστήριξε ότι η Ελλάδα «κάνει περίεργα πράγματα παρά το γεγονός ότι η Τουρκία ήταν πάντα δίπλα της στις δύσκολες στιγμές της». Η δήλωση αποτελεί προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την υβριδική επιχείρηση της παρακρατικής SADAT σε Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, όπου Τούρκοι παρακρατικοί, υποδυόμενοι τους ψαράδες, πυροβολούν εναντίον Ελλήνων ψαράδων για να τους τρομοκρατήσουν. Αφορμή της αποπροσανατολιστικής δήλωσης Τσαβούσογλου ήταν ένα σοβαρό επεισόδιο υπαλλήλων της SADAT, μεταμφιεσμένων σε ψαράδες, εναντίον Ελλήνων ψαράδων στην Λέρο.

Τέλος, ο λαλίστατος ψευτο – σουλτάνος της Άγκυρας Ρ. Τ. Ερντογάν προανήγγειλε πομπωδώς Τουρκικά  «αντίποινα» εναντίον Αμερικανικών προϊόντων, κηρύσσοντας ταυτόχρονα και μποϊκοτάζ στα…  iPhones! Δεν παρέλειψε βέβαια να μοιράσει απλόχερα υποσχέσεις για «σταθεροποίηση της Τουρκικής λίρας και της οικονομίας της χώρας», για «εύρεση νέων αγορών και νέων εταίρων» και άλλα πολλά.

15 Αυγούστου 2018: Η Τουρκία ανακοίνωσε την αύξηση από 60 έως 120% των δασμών σε διάφορα εισαγόμενα προϊόντα της Αμερικής (αυτοκίνητα, καπνός, αλκοολούχα κα), ενώ ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν δήλωσε ότι «Η Τουρκία θα ασκήσει όλα τα δικαιώματά της, αν οι ΗΠΑ δεν παραδώσουν τα μαχητικά αεροσκάφη F-35», διαβεβαιώνοντας τους πάντες για την «βέβαιη» ανάκαμψη της Τουρκικής λίρας. Την ίδια ημέρα, Τουρκικό δικαστήριο απέρριψε νέο αίτημα απελευθέρωσης του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον προκαλώντας την άμεση αντίδραση της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου Σάρα Χάκαμπι Σάντερς : «Ο πρόεδρος αισθάνεται μεγάλη απογοήτευση για το γεγονός ότι ο πάστορας Μπράνσον δεν έχει απελευθερωθεί, καθώς και για το γεγονός ότι και άλλοι Αμερικανοί πολίτες και εργαζόμενοι σε διπλωματικές υπηρεσίες δεν έχουν αποφυλακιστεί».

16 Αυγούστου 2018: Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν ότι η Κύπρος παραχωρεί λιμάνι το οποίο τίθεται υπό Ισραηλινό έλεγχο. Η «κίνηση» αυτή οφείλεται σε συμφωνία Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου με την οποία η υπό μακροχρόνιο Ισραηλινό ναυτικό αποκλεισμό Γάζα θα εφοδιάζεται με εμπορεύματα και ανθρωπιστικό υλικό, μέσω Κύπρου. Όλα θα ελέγχονται από Ισραηλινούς στην Κύπρο και στην συνέχεια θα αποστέλλονται στην Γάζα ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα περνούν όπλα και πυρομαχικά σε περιοχές που ελέγχει η Χαμάς.

Την ίδια μέρα έγινε γνωστό πως στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 θα πραγματοποιηθεί στο Τελ-Αβίβ  έκτακτη σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου με την συμμετοχή του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μ. Νετανιάχου. Αντικείμενο, η απειλή της Τουρκίας να εμποδίσει την γεώτρηση της Αμερικανικής ΕΧΧΟΝ στο  τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Υπενθυμίζεται ότι στο τέλος Ιουλίου 2018, το Ισραήλ και η Αίγυπτος διακήρυξαν μέσω των πρέσβεών τους στη Λευκωσία, ότι εάν απειληθεί η κυπριακή ΑΟΖ από την Τουρκία, θα πολεμήσουν στο πλευρό της Κύπρου.

Την ίδια ώρα ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν, απείλησε την Τουρκία με νέες κυρώσεις για την συνεχιζόμενη κράτηση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον.

Τέλος, Τουρκικό δικαστήριο αποφάσισε την αποφυλάκιση του τοπικού Προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας Τανέρ Κιλίτς ο οποίος φυλακίστηκε πριν από ενάμισι χρόνο με την αόριστη κατηγορία της υποστήριξης του Φετουλάχ Γκιουλέν.

17 Αυγούστου 2018: Ο ΥΠΕΘΑ της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ συνοδευόμενος από τον δεύτερο ισχυρότερο άνθρωπο της Τουρκίας και αρχηγό της ΜΙΤ Δρα Φιντάν Χακάν επισκέφτηκαν την Μόσχα για συνάντηση με τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας Σεργκέϊ Σόιγκου. Πιθανολογείται ότι εκτός από το θέμα της Συρίας συζητήθηκε και η πρόθεση της Τουρκίας να εμποδίσει το γεωτρύπανο της Αμερικανικής ΕΧΧΟΝ να πλησιάσει το τεμάχιο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ.

Το σκηνικό της ίδιας ημέρας συνθέτουν οι προτροπές του Michael Rubin, αναλυτή του American Enterprise Institute μέσα από τις στήλες της «Washinghton Post» ότι είναι  «Ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι ΝΑΤΟ – Τουρκίας» και, σύμφωνα με το  Spiegel,  του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Όλαφ Σολτς προς τον Τούρκο ομόλογό του, πως η Τουρκία θα έπρεπε «να επανεξετάσει την αρνητική στάση της στο ενδεχόμενο να απευθυνθεί στο ΔΝΤ για την σταθεροποίηση της Τουρκικής λίρας».

Την εικόνα της ημέρας συμπλήρωσε η οργισμένη δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλτ Τράμπ: «Η Τουρκία είναι ένα πρόβλημα εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουν ενεργήσει ως φίλοι. Θα δούμε τι θα συμβεί. Κρατούν ένα υπέροχο χριστιανό πάστορα. Είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος ο πάστορας Μπράνσον. Κατασκεύασαν αυτή τη φαινομενική κατηγορία ότι είναι ένας κατάσκοπος αλλά δεν είναι κατάσκοπος. Περνά μια δίκη αυτή τη στιγμή, αν το ονομάζετε δίκη. Θα έπρεπε να τον έχουν δώσει πίσω εδώ και πολύ καιρό. Και η Τουρκία, κατά τη γνώμη μου, ενήργησε πολύ, πάρα πολύ άσχημα. Έτσι δεν έχουμε δει ακόμα το τέλος της ιστορίας αυτής. Αυτό, δεν πρόκειται να το δεχθούμε με τα χέρια σταυρωμένα. Δεν μπορούν να πάρουν τους ανθρώπους μας. Έτσι θα δείτε τι θα συμβεί». Το αμέσως προηγούμενο βράδυ είχε γράψει στο Twitter: «Δεν θα πληρώσουμε τίποτα για την απελευθέρωση ενός αθώου ανθρώπου, όμως περιορίζουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία!».

18 Αυγούστου 2018: Οι οίκοι αξιολόγησης Moody’s και Standar & Poor’s, προχώρησαν σε νέα, ταυτόχρονη υποβάθμιση του αξιόχρεου της Τουρκίας. Μεταξύ των αιτίων των νέων υποβαθμίσεων αναφέρονται «επικείμενη ύφεση τον επόμενο χρόνο, πρόβλεψη αύξησης του πληθωρισμού στο 22% τους επόμενους μήνες, απώλεια της αξίας του Τουρκικού νομίσματος κατά 40% από την αρχή του χρόνου μέχρι τώρα, επιδείνωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ» και άλλα.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν με σχεδόν καθημερινές, εμπρηστικές ομιλίες του, καλλιεργεί συστηματικά ένα οξύτατο αντιαμερικανικό κλίμα μέσα στην Τουρκία. Σε ομιλία του στο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος δεν παρέλειψε να απευθυνθεί σε συγκεντρωμένο πλήθος: «Μην ανησυχείτε, δεν μπορούν να μας κάνουν να καταρρεύσουμε. Εάν έχουν τα δολάριά τους, εμείς έχουμε τον Θεό μας. Θα προχωρήσουμε μπροστά στο μέλλον μαζί με σταθερά βήματα». Μέσα στο συνέδριο φυσικά είπε πολύ περισσότερα: «Δεν παραδοθήκαμε και δεν θα παραδοθούμε σε εκείνους που συμπεριφέρονται σαν στρατηγικοί εταίροι αλλά μας καθιστούν στρατηγικό στόχο… Σήμερα κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να μας απειλήσουν μέσω της οικονομίας, μέσω των επιτοκίων, του συναλλάγματος, των επενδύσεων και του πληθωρισμού. Εμείς τους λέμε: είδαμε τα παιχνίδια σας και σας προκαλούμε»! Όσον αφορά το «μέτωπο» της Συρίας, ο Ερντογάν διαβεβαίωσε τους συνέδρους πως «Οι επιχειρήσεις του Τουρκικού στρατού σε Τζαραμπλούς, ΑλΜπαμπ και Αφρίν θα επεκταθούν και σε άλλες περιοχές της Συρίας, μέχρι τα ιρακινά σύνορα»!

Τέλος, τα ελεγχόμενα Τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια και τα υπόλοιπα ΜΜΕ πλημμυρίζουν από «αγανακτισμένους Τούρκους» που κόβουν με μπαλτά δολάρια ή τα καίνε, σπάνε τα (ήδη καλοπληρωμένα) κινητά τους τηλέφωνα, επειδή είναι αμερικανικής προέλευσης και από άλλες, «αυθόρμητες» εκδηλώσεις!

19 Αυγούστου 2018: Σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, ο Ρ. Τ. Ερντογάν διακήρυξε πως «Βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο των προετοιμασιών για την αύξηση του αριθμού των περιφερειών στη Συρία, όπου θα εξασφαλίζουμε την σταθερότητα μέσω των επιχειρήσεων «Ασπίδα του Ευφράτη» και «Κλάδος Ελιάς». Με τη βοήθεια του Θεού, θα απελευθερώσουμε στο άμεσο μέλλον νέες περιοχές και θα φέρουμε ασφάλεια και εκεί»!

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Όλες οι μέχρι στιγμής ενδείξεις συγκλίνουν στην μετωπική πορεία της Τουρκίας προς την κρίσιμη ώρα. Η κορύφωση της κρίσης υπολογίζεται προς το τέλος Σεπτεμβρίου, όταν η Τουρκία θα επιχειρήσει να εμποδίσει την γεώτρηση της Αμερικανικής ΕΧΧΟΝ στο τεμάχιο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ ή να εφαρμόσει ναυτικό αποκλεισμό, σε οικόπεδο που θα επιλέξει για γεώτρηση η ίδια. Είναι μάλιστα πιθανό η Τουρκία να απελευθερώσει τον Αμερικανό πάστορα την ίδια ακριβώς περίοδο ώστε να μειώσει την πίεση της Αμερικής και να εμφανιστεί στο εσωτερικό της ότι το πλοίο «Fatih» (Πορθητής) διεκδικεί υπερήφανα και αποφασιστικά ενεργειακό πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ταυτόχρονα θα δοκιμαστούν στην πράξη όχι μόνο η μέχρι σήμερα Τουρκική εισβολή και κατοχή Συριακού εδάφους, αλλά και οι βλέψεις των νέο- οθωμανών της Άγκυρας να «απελευθερώσουν» και άλλες περιοχές της Συρίας!

Όλα αυτά βέβαια εάν δεν σημειωθούν μέχρι τότε άλλες, σημαντικές ή πολύ σοβαρές εξελίξεις.

Οι ΗΠΑ πάντως δεν φαίνονται καθόλου διατεθειμένες να παρέχουν στην Τουρκία πολύτιμο χρόνο, αυξάνοντας κατακόρυφα την οικονομική πίεση με συνεχείς, νέες κυρώσεις.

Η κρίσιμη ώρα στο ενεργειακό σκάκι Αμερικής – Ρωσίας, με την Τουρκία να επιμένει σε ρόλο «υπερδύναμης», πλησιάζει ταχύτατα…

  ______________________________________ 

 

* O Λεωνίδας Κουμάκης είναι Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

πηγή:  analyst.gr

Τουρκία εναντίον ΗΠΑ: Ολική σύγκρουση ή στο βάθος συμβιβασμός; - Ανάλυση

Φαίνεται ότι η υπερδύναμη έχει αποφασίσει να «τελειώσει» ή τουλάχιστον να αποδυναμώσει τον Erdogan....

της Χριστίνας Σ. Φλάσκου*

Ο «οικονομικός πόλεμος» που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ κατά του Τούρκου προέδρου αρχίζει πλέον να παίρνει μορφή «χιονοστιβάδας». Φαίνεται ότι η υπερδύναμη έχει αποφασίσει να «τελειώσει» ή τουλάχιστον να αποδυναμώσει τον Erdogan για την υιοθέτηση εκ μέρους του μιας συνεχιζόμενης και άκρως επιθετικής ρητορικής εναντίον τόσο της ίδιας, όσο και γενικότερα της Δύσης, τη μη συμμόρφωσή του στις προτροπές των ΗΠΑ, καθώς και τις εκ διαμέτρου αντίθετες κινήσεις του προς τα συμφέροντά τους, επιβεβαιώνοντας τον προβληματισμό και τις ανησυχίες του Τούρκου δημοσιογράφου, Serdat Turgut, ο οποίος είχε εκφράσει με άρθρο του στην «Habertürk» (Ιούνιος 2017) ότι η Τουρκία μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος της Ουάσινγκτον.

Λίγο μετά τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Οικονομικών, Berat Albayrak, ο οποίος ανέλυσε τη νέα οικονομική πολιτική της Τουρκίας, λέγοντας ότι αυτή θα έχει ως βασικό χαρακτηριστικό της τη στρατηγική και θα είναι καθοριστική και βιώσιμη, ο Αμερικανός πρόεδρος, Donald Trump, με μια ανάρτηση «βόμβα» στο twitter προκάλεσε αναταραχή στην Τουρκία και ανησυχίες και προβληματισμό στις διεθνείς αγορές.

Συγκεκριμένα, ο Trump έγραψε στο twitter: «μόλις εξουσιοδότησα τον διπλασιασμό των δασμών για χάλυβα και αλουμίνιο όσον αφορά στην Τουρκία, καθώς το νόμισμά της, η τουρκική λίρα, κατρακυλά γρήγορα έναντι του πολύ ισχυρού δολαρίου μας. Το αλουμίνιο θα είναι στο 20% και ο χάλυβας στο 50%. Οι σχέσεις μας με την Τουρκία δεν είναι καλές αυτή τη στιγμή».

Σύμφωνα με την Lindsay Walters (σ.σ. μια από τις εκπροσώπους της αμερικανικής προεδρίας) «οι δασμοί με βάση το Άρθρο 232 επιβάλλονται σε εισαγωγές από συγκεκριμένες χώρες, οι εξαγωγές των οποίων απειλούν να βλάψουν την εθνική ασφάλεια όπως καθορίζεται στο Άρθρο 232, ανεξάρτητα από διαπραγματεύσεις στο εμπόριο ή σε οποιοδήποτε άλλο θέμα».

Σημειώνεται, ότι οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας χάλυβα στον κόσμο, ενώ η Τουρκία κατέχει την έκτη θέση σε εξαγωγές χάλυβα προς τις ΗΠΑ.

Είναι γνωστό ότι οι σχέσεις Ουάσινγκτον – Άγκυρας βρίσκονται στο ναδίρ εδώ και αρκετό καιρό με κυρίαρχα θέματα την κράτηση, από τον Οκτώβριο 2016, του Αμερικανού πάστορα Andrew Craig Brunson (σ.σ. οι ΗΠΑ απαίτησαν την άμεση απελευθέρωσή του, απειλώντας με κυρώσεις, τις οποίες υλοποίησαν από την 1η Αυγούστου), τις διαφορετικές προσεγγίσεις στον πόλεμο της Συρίας, αλλά και άλλα διπλωματικά ζητήματα. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ότι ακόμη και μετά τη νέα «σφαλιάρα» των ΗΠΑ κατά της Τουρκίας, ο Recep Tayyip Erdogan, σήκωσε το «γάντι» απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς και λέγοντας «μην μας αναγκάσετε να βρούμε αλλού συμμάχους».

Οι αντιδράσεις και οι οικονομικές επιπτώσεις της απόφασης Trump

Λίγο πριν τη νέα απόφαση Trump, o Τούρκος πρόεδρος ζήτησε από τους πολίτες να ανταλλάξουν το χρυσό και τα δολάρια που μπορεί να φυλάνε στα σπίτια τους με τουρκικές λίρες, με σκοπό να δώσουν τη μάχη σε έναν «οικονομικό πόλεμο» που δέχεται η χώρα.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην επαρχία Bayburt, ο Erdogan δήλωσε «δεν θα χάσουμε στον οικονομικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει», ενώ στην επαρχία Rize τόνισε ότι «δεχόμαστε πολλές επιθέσεις. Μην ανησυχείτε. Και μην ξεχνάτε ότι αν αυτοί έχουν τα δολάρια τους, εμείς έχουμε τον λαό μας και τον Θεό μας … Σας ζητώ υπομονή και αισιοδοξία». Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην επαρχία Gümüşhane, τόνισε ότι «κανείς δεν θα αναγκάσει αυτό το αγαπητό έθνος να κάνει πίσω, χρησιμοποιώντας τιμωρητικές ενέργειες, απειλές και κυρώσεις», δείχνοντας τις ΗΠΑ, τις οποίες κατηγορεί ότι προσπαθούν να δώσουν στην Τουρκία «μάθημα δικαιοσύνης», τη στιγμή που οι ίδιες εξακολουθούν να φιλοξενούν τον Fethullah Gülen.

Σε δηλώσεις του δε στους New York Times, μεταξύ άλλων, είπε με νόημα «μην μας αναγκάσετε να βρούμε αλλού συμμάχους… γιατί οι μονομερείς ενέργειες και ο μη σεβασμός φίλης χώρας θα μας οδηγήσει να βρούμε νέους φίλους και συμμάχους…. Η απόφαση επιβολής κυρώσεων σε υπουργούς της κυβέρνησής μου ήταν απαράδεκτη, χωρίς νομική βάση και τελικά επιζήμια στη μακροχρόνια φιλία των δύο χωρών μας».

Παράλληλα, o Erdogan ξεκαθάρισε ότι «η Τουρκία δεν πρόκειται να απαντήσει στις απειλές, αλλά τόνισε ότι θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα και θα φροντίσει για τις επιχειρήσεις της, εάν οι ΗΠΑ συνεχίσουν να αρνούνται να ακούσουν, όπως έπραξε τη δεκαετία του ’70 όταν η Τουρκία παρενέβη για να εμποδίσει τις σφαγές των Τουρκοκύπριων από τους Ελληνοκύπριους, παρά τις αντιρρήσεις της Ουάσινγκτον».

Μετά την ανακοίνωση Trump, ο Τούρκος πρόεδρος επικοινώνησε με τον Vladimir Putin, όπου μεταξύ άλλων επιβεβαιώθηκε η οικονομική και εμπορική συνεργασία των δύο χωρών, ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Mevlut Cavusoglu, πρόκειται να συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογό του, Sergey Lavrov, στις 13 – 14 Αυγούστου στην Άγκυρα.

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της Προεδρίας της Δημοκρατίας, Ibrahim Kalin, με μήνυμα στο twitter σχολίασε «καμία απειλή, εκβιασμός και επιχείρηση δεν μπορούν να λυγίσουν τη βούληση της Τουρκίας. Έκαναν λάθος όλοι όσοι μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 είπαν ότι όλα κατέρρευσαν, όλα τελείωσαν. Πάλι θα κάνουν λάθος. Η Τουρκία θα κερδίσει και αυτόν τον αγώνα», ενώ ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Hami Aksoy, δήλωσε μεταξύ άλλων «είναι αδύνατον να συσχετιστεί με κρατική σοβαρότητα η απόφαση του Προέδρου Trump να επιβάλει πρόσθετους δασμούς στις εξαγωγές μας χάλυβα και αλουμινίου αγνοώντας τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου».

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία εκλιπαρεί τον Trump να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όπως είπε η υπουργός Εμπορίου, Ruhsar Pekcan, «εκλιπαρούμε τον πρόεδρο Trump να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων – αυτό μπορεί και πρέπει να επιλυθεί μέσα από διάλογο και συνεργασία».

Η ανακοίνωση και μόνο του Trump για αύξηση των δασμών είχε σαν αποτέλεσμα το περαιτέρω κατρακύλισμα της τουρκικής λίρας κατά 19% έναντι του δολαρίου, εγείροντας ταυτόχρονα ανησυχίες ότι η κρίση θα μπορούσε να ενσκήψει και σε άλλες οικονομίες.

Η απόφαση, όμως, αυτή του Αμερικανού προέδρου είχε επίπτωση και στον δείκτη Dow Jones στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, ο οποίος κατέγραψε πτώση άνω των 200 μονάδων εν μέσω εκτεταμένων ρευστοποιήσεων, ενώ το δολάριο έφθασε σε υψηλό 13 μηνών.

Σημειώνεται ότι η τουρκική λίρα έχει υποχωρήσει περισσότερο από 35% της αξίας της σε σχέση με το δολάριο από τις αρχές τους έτους.

Παράλληλα και σύμφωνα με την εφημερίδα «Financial Times», ανησυχία επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στην Τουρκία, ενώ οι τραπεζικές μετοχές στην Ευρώπη σημείωσαν πτώση και το ευρώ υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδό του από τον Ιούλιο του 2017.

Επισημαίνεται ότι με βάση την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών αυτή τη στιγμή τράπεζες στην Τουρκία έχουν εκδώσει δάνεια ύψους 148 δισ. δολαρίων και 100 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχεται από το εξωτερικό. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι μεγάλες ισπανικές τράπεζες με δάνεια ύψους περίπου 83 δισ. δολαρίων, ενώ από τη Γαλλία και την Ιταλία προέρχονται δάνεια ύψους 38 δισ. και 17 δισ. δολαρίων αντίστοιχα.

Τα κυριότερα σημεία τριβής στις Aμερικανο-τουρκικές σχέσε

Εξετάζοντας την πορεία των Aμερικανο-τουρκικών σχέσεων διαπιστώνεται ότι η διπλωματική κρίση ξεκινάει εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα. Το περασμένο καλοκαίρι διπλωμάτες των δύο χωρών συναντήθηκαν για να επιλύσουν τα προβλήματα που είχαν ανακύψει από την απόφαση των ΗΠΑ να αναστείλουν τις υπηρεσίες έκδοσης θεωρήσεων visas από την Ουάσινγκτον στα προξενεία της στην Τουρκία, αλλά και τα ανάλογα αντίποινα που αποφασίστηκαν από την τουρκική κυβέρνηση.

Το τρέχον καλοκαίρι έχει ξεσπάσει μια νέα κρίση ανάμεσα στις δύο χώρες, που αφορά στη σύλληψη και κράτηση του Αμερικανού Ευαγγελιστή Πάστορα Brunson, ο οποίος κατηγορείται από την Άγκυρα ότι έχει σχέσεις με το δίκτυο Γκιουλενιστών (FETÖ), αλλά και το PKK. Αντιδρώντας η Ουάσινγκτον επέβαλε κυρώσεις κατά δύο υπουργών της Τουρκίας, του υπουργού Δικαιοσύνης, Abdülhamit Gül, και του υπουργού Εσωτερικών,Süleyman Soylu.

Οι αμερικανικές κυρώσεις κατά των δύο Τούρκων υπουργών αν και είχαν ένα συμβολικό χαρακτήρα, θεωρούνται ως μια εχθρική κίνηση κατά της Τουρκίας η οποία και επηρέασε ιδιαίτερα αρνητικά την οικονομία της χώρας. Όπως, άλλωστε, αναφέρει η Daily Sabah ο χρόνος και τα αποτελέσματα των κυρώσεων αυτών ήταν πολύ καλά μελετημένα από την Ουάσινγκτον και τις αμερικανικές Αρχές, στοχεύοντας να αυξήσουν τη δυσφορία του τουρκικού λαού έναντι της διακυβέρνησης Erdogan.

Σχετικά με την πολιτική για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (MENA – Middle East and North Africa) οι δύο χώρες έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, δεδομένου ότι η Τουρκία θεωρεί τα όποια ζητήματα ανακύπτουν εκεί ως υψίστης σημασίας για την εθνική της ασφάλεια, ενώ η Ουάσινγκτον αναμένει τη χάραξη της τουρκικής πολιτικής για τις περιοχές αυτές να είναι παράλληλη με τις στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ. Όπως, μάλιστα, αναφέρεται από την Daily Sabah, η διακυβέρνηση Trump αναμένει ότι η Άγκυρα θα δρα όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (UAE) και η Ιορδανία.

Εκτός, όμως, από την κράτηση του Αμερικανού πάστορα επί ενάμιση χρόνο και τον κατ’ οίκον περιορισμό που του επιβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που τροφοδοτούν την ένταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, μερικά εκ των οποίων είναι τα ακόλουθα:

1) Η μη έκδοση στην Τουρκία του ιεροκήρυκα και μέντορα του Erdogan, Fethullah Gülen, τον οποίο κατηγορεί ως ενορχηστρωτή του αποτυχημένου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016

2) Η κράτηση δύο υπαλλήλων αμερικανικών αποστολών στην Τουρκία και ο κατ’ οίκον περιορισμός ενός ακόμη

3) Η δίκη του Mehmet Hakan Atilla, πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank, ο οποίος καταδικάστηκε από την αμερικανική δικαιοσύνη σε φυλάκιση 32 ετών για τραπεζική απάτη και συνωμοσία, σε μια υπόθεση που αφορά πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, γεγονός που προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση της Άγκυρας. Άμεση σχέση με την υπόθεση έχει ο Τουρκο-ιρανός επιχειρηματίας Reza Zarrab, ο οποίος ενέπλεξε τον ίδιο τον πρόεδρο Erdogan, αλλά και υπουργούς της τουρκικής κυβέρνησης

4) Οι κατηγορίες της Τουρκίας κατά των ΗΠΑ για στήριξη των Κούρδων της Συρίας (YPG), τους οποίους θεωρεί «παρακλάδι» της (σ.σ. όπως την χαρακτηρίζει η Τουρκία) «τρομοκρατικής» οργάνωσης PKK. Υπενθυμίζεται ότι τον Αύγουστο 2017, ο Erdogan εμφανιζόμενος πιο επιθετικός από ποτέ εξαπέλυσε απειλές ευθέως κατά Ευρώπης και ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος πρόεδρος όχι μόνο ζήτησε από τις ΗΠΑ να σταματήσουν τον εξοπλισμό των Κούρδων, αλλά έχοντας εμφανή απειλητική διάθεση δήλωσε «όλες οι επιλογές για την περιοχή είναι στο τραπέζι. Βλέπουμε το πραγματικό πρόσωπο του παιχνιδιού που παίζουν χρησιμοποιώντας τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Στη Συρία και το Ιράκ σε οποιοδήποτε θέμα που αφορά στο μέλλον του λαού μας και των αδερφών μας δεν θα υποχωρήσουμε» και

5) Ο Ρωσο-τουρκικός εναγκαλισμός, κεντρικό σημείο του οποίου είναι η συμφωνία για την αγορά από την Τουρκία ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, ασύμβατα με τα αμυντικά συστήματα του ΝΑΤΟ. Όπως, μάλιστα, είχε αναφέρει η εφημερίδα «Haberturk» σε δημοσίευμα της το Φθινόπωρο του 2017, «διεξάγονται συνομιλίες και για το εξελιγμένο σύστημα S-500». Να σημειωθεί ότι στις αρχές Αυγούστου αποφασίστηκαν μέτρα σε βάρος της Τουρκίας από το αμερικανικό Κογκρέσο που αφορούν στην απαγόρευση παράδοσης των μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία, όσο αυτή δεν δεσμεύεται να τερματίσει τις διαπραγματεύσεις της για την αγορά των S-400.

Οι νέες εξελίξεις μετά το τελεσίγραφο των ΗΠΑ για απελευθέρωση του πάστορα Brunson με χρόνο λήξης στις 18:00 της Κυριακής (12/8), αλλά και η απόρριψή του εκ μέρους του Erdogan, φαίνεται να οδηγούν είτε σε μια ολική πολιτικό-οικονομική σύγκρουση, είτε σε κάποια αναγκαστική υποχώρηση και συμβιβασμό τον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος προς το παρόν αναζητά «σανίδα σωτηρίας» από Ρωσία, Κίνα και Ιράν. Παρ’ όλα αυτά οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της Τουρκίας είναι τόσο υψηλές που θεωρείται δύσκολο να βρει ανταπόκριση.

Με βάση τις τελευταίες δηλώσεις του Erdogan, όχι μόνο φαίνεται ανυποχώρητος, αλλά αντιθέτως ανεβάζει και άλλο τους τόνους της αντιπαράθεσης.

Μια ακόμη από τις αιχμηρότατες δηλώσεις Erdogan κατά των ΗΠΑ είναι και η εξής «μας απειλούν. Δεν μπορείτε να τιθασεύσετε αυτό το έθνος με τη γλώσσα των απειλών. Εμείς απλώς γονατίζουμε ενώπιον του Θεού. Θα είναι λάθος να προσπαθήσουν να τιμωρήσουν την Τουρκία για έναν ιερέα. Θα κάνουμε ότι απαιτεί η τουρκική Δικαιοσύνη. Εδώ είναι Τουρκία. Δεν είναι μια χώρα που την κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Νομίζουν ότι θα καταστρέψουν την Τουρκία έτσι εύκολα μέσω του νομίσματος».

Τέλος και σε απάντηση των πιέσεων που δέχεται η Τουρκία, ο Erdogan τόνισε ότι η Άγκυρα ετοιμάζεται για εμπορικές συναλλαγές με εθνικά νομίσματα εκτός του δολαρίου και του ευρώ, «ετοιμαζόμαστε να συνεχίσουμε το εμπόριο σε εθνικά νομίσματα με την Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν και την Ουκρανία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τον μεγαλύτερο όγκο στις διμερείς συναλλαγές. Εάν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να απελευθερωθούν από την πίεση του δολαρίου, είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο σύστημα μ’ αυτές» και «όποιος προκαλεί προβλήματα στον τουρκικό λαό, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει».

πηγή πινάκων qz.com

* Η Χριστίνα Σ. Φλάσκου είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές.

πηγή: militaire.gr

Ψάχνει «πρόθυμους» για να ξεφορτωθεί τους πρόσφυγες η Μέρκελ

Επείγουσα λύση στο μεταναστευτικό, μέσα από την εξεύρεση «προθύμων» να δημιουργήσουν «αποθετήρια» προσφύγων, παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο αναζητά η Μέρκελ, μετά το τελεσίγραφο που της απέστειλε ο Βαυαρός Χριστιανοκοινωνιστής Ζεεχόφερ.

 

από τον Βαγγέλη Σαρακινό *

 

Αν και ήδη έχει ανακοινωθεί, αρχικά «μίνι» και στην συνέχεια διευρυμένη, έκτακτη Ευρωπαϊκή Σύνοδος για την Κυριακή, η Μέρκελ έχει βάλει μπροστά και το χαρτί των διμερών επαφών για την εξεύρεση λύσης.

Γνωρίζοντας ότι οι απειλές Ζεεχόφερ για χρήση του «υπουργικού προνομίου» στην λήψη μονομερούς απόφασης για την επαναπροώθηση προσφύγων και παράτυπων μεταναστών δημιουργούν έντονη ενδοκυβερνητική κρίση και την καθιστούν ουσιαστικά καγκελάριο με αναστολή, η Μέρκελ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτές τις διμερείς επαφές.

Στο πλαίσιο αυτών βρίσκεται στην Ιορδανία, χώρα που σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR) έχει υποδεχθεί περισσότερους από 650.000 Σύρους πρόσφυγες, ενώ στην συνέχεια θα επισκεφθεί και τον Λίβανο.

Περιοδεία σε Λίβανο και Ιορδανία

Η Ιορδανία, η οποία αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση, βρέθηκε πριν από λίγες εβδομάδες αντιμέτωπη και με πολιτική κρίση, με αποτέλεσμα ο βασιλιάς Αμπντάλα Β να αντικαταστήσει  τον πρωθυπουργό και στην συνέχεια να αποσυρθεί το νομοσχέδιο που θα επέβαλε φόρο εισοδήματος στους πολίτες!

Η Μέρκελ από την πλευρά της ξέρει καλά το θέμα της άσκησης πιέσεων σε χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και κάτι τέτοιο εκτιμάται ότι θα κάνει τις επόμενες ημέρες, στο πλαίσιο των διμερών επαφών της. Εξάλλου, η προσφορά ευρωπαϊκής υποστήριξης σε χώρες της περιοχής που έχουν υποδεχθεί πρόσφυγες από την Συρία  αποτελεί ένα από τα κλειδιά των σχεδίων της καγκελαρίου για την αναμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής στο μεταναστευτικό. Και πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες όμως, συζητούν, ανοιχτά πλέον, σχέδια για τη βελτίωση των συνθηκών στις χώρες προέλευσης, προκειμένου να μειωθούν οι ροές στην Μεσόγειο.

Στην περίπτωση του Αμπντάλα ωστόσο, φαίνεται ότι η Μέρκελ χτύπησε λάθος πόρτα, καθώς οι δηλώσεις που έκαναν μετά την συνάντηση κινούνται σε εντελώς διαφορετικά πεδία. Η καγκελάριος της Γερμανίας είπε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να αντιμετωπιστούν οι «επιθετικές τάσεις» του Ιράν στην Μέση Ανατολή, ενώ ο Αμπντάλα, ο οποίος είναι και ο τοποτηρητής των Ιερών Τόπων των Μουσουλμάνων, αντέτεινε ότι η ειρήνη στην περιοχή θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνον, όταν οι Παλαιστίνιοι αποκτήσουν κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.

Στην ανάγκη Ελλήνων και Ιταλών η Μέρκελ

Στην δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Καγκελάριος αναφέρεται και η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit, η οποία σε ανάλυσή της υπογραμμίζει ότι «η Άγκελα Μέρκελ χρειάζεται τώρα βοήθεια από την Ιταλία και την Ελλάδα». Πρόκειται όμως για δύο χώρες, όπως σχολιάζει εύστοχα η εφημερίδα του Αμβούργου, «στις οποίες οι συμπάθειες για την καγκελάριο είναι περιορισμένες, για να το διατυπώσουμε επιεικώς».

Η εφημερίδα επισημαίνει ότι η Γερμανία υπήρξε «υπερβολικά σκληρή» και «ελάχιστα αλληλέγγυα» απέναντί στην Ρώμη και την Αθήνα στην διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης και τώρα «χρειάζεται η Μέρκελ αυτές τις δύο χώρες προκειμένου να σώσει τη θέση της στην καγκελαρία». Το δημοσίευμα προχωρά ένα βήμα παραπέρα, αναλύοντας τους πιθανούς λόγους, για τους οποίους η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να συναινέσει σε ένα σχέδιο επιστροφής προσφύγων από την Γερμανία.

Έτσι, υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια, τα οποία όπως αναφέρει επέβαλε κυρίως η Γερμανία, κάνει όμως παραλλήλως λόγο για τις συζητήσεις για το χρέος που είναι σε εξέλιξη. «Κανείς δεν έχει ακόμη συνδέσει δημοσίως το προσφυγικό και το ζήτημα του χρέους», σημειώνει η εφημερίδα, σχολιάζοντας ότι «η ανάγκη της Μέρκελ θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία για τον Τσίπρα».

Την Σύνοδο της Κυριακής «σαμποτάρει» και ο ίδιος ο συγκυβερνήτης της Μέρκελ, ο βαυαρικός βραχίονας των Χριστιανοκοινωνιστών, ηγετικό στέλεχος των οποίων προειδοποίησε την καγκελάριο να μην κλείσει μια «βρώμικη συμφωνία» για το προσφυγικό με τους Έλληνες και τους Ιταλούς.

«Ανησυχούμε που η Α. Μέρκελ τριγυρνά τώρα με ένα βιβλιάριο επιταγών στην Ευρώπη» δήλωσε ο Μάρκους στο «Δίκτυο συντακτών εφημερίδων της Γερμανίας (Redaktionsnetzwerk Deutschland / RND), προσθέτοντας ότι η καγκελάριος «χρειάζεται την Ελλάδα και την Ιταλία, για να βρεθεί λύση στο ζήτημα των προσφύγων», ενώ «οι Ιταλοί χρειάζονται χρήματα για τις τράπεζές τους και οι Έλληνες ελάφρυνση του χρέους».

Η «μίνι» σύνοδος

Την ίδια ώρα ετοιμάζεται στις Βρυξέλλες η έκτακτη μίνι Σύνοδος για το μεταναστευτικό, την οποία είχε προαναγγείλει η Μέρκελ, αλλά συγκάλεσε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Η Σύνοδος θα γίνει την Κυριακή και σε αυτήν η καγκελάριος της Γερμανίας θα συναντηθεί με τους ηγέτες της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Μάλτας, της Βουλγαρίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας.

Η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχία, χώρες που μετέχουν στην ομάδα του Βίσεγκραντ  και έχουν απορρίψει το πρόγραμμα ανακατανομής των προσφύγων, δεν θα πάρουν μέρος. Η συνάντηση της Κυριακής άλλωστε δεν είναι παρά το «φροντιστήριο» για την Σύνοδο Κορυφής στις 28 και 29 Ιουνίου, όπου θα επιχειρηθεί μια ευρύτερη συμφωνία για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης.

Σύμφωνα πάντως με το προσχέδιο που διέρρευσε τα κύρια σημεία της απόφασης στην οποία αναμένεται να καταλήξει η Σύνοδος της Κυριακής είναι:

• Οι δέκα χώρες προειδοποιούν να μη λαμβάνονται «μονομερή και ασυντόνιστα μέτρα» για τη μετανάστευση, όπως αυτά που πρότεινε το CSU (Ζεεχόφερ)
• Συμφωνούν στην αύξηση των δαπανών για την αποτελεσματικότερη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, ώστε μέχρι το 2020 να έχει συγκροτηθεί δύναμη 10.000 προσώπων
• Συμφωνούν να συνεργαστούν ευρύτερα με χώρες, όπως η Αλγερία, η Αίγυπτος, η Λιβύη, το Μαρόκο, ο Νίγηρας και η Τυνησία, ώστε «να μειωθούν περισσότερο οι αφίξεις στην ΕΕ».
• Υποστηρίξουν την παράταση των κοινών θαλάσσιων επιχειρήσεων στη Μεσόγειο. Στο πλαίσιο αυτό εκπαιδεύουν την ακτοφυλακή της Λιβύης και θέτουν αυστηρούς περιορισμούς στην έκδοση βίζας σε χώρες που αρνούνται να δεχθούν πίσω πολίτες τους, των οποίων η αίτηση ασύλου έχει απορριφθεί.
• Προσφέρουν μεγαλύτερη υποστήριξη, οικονομική ή άλλη, σε χώρες πρώτης γραμμής, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.
• Υποστηρίξουν «την αύξηση των δυνατοτήτων προστασίας και υποδοχής προσφύγων και μεταναστών από χώρες εκτός ΕΕ.
• Δεσμεύονται να καταπολεμήσουν τις «δευτερογενείς μετακινήσεις» των αιτούντων άσυλο σε άλλες χώρες της ΕΕ και συμφωνούν για εντατικοποίηση των ελέγχων στα διακρατικά δίκτυα Μεταφοράς της ΕΕ
• Θα αποφασίσουν την χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων μόνον σε αιτούντες άσυλο που παραμένουν στην χώρα που χειρίζεται την υπόθεσή τους
• Θα συμφωνήσουν στη σύναψη διμερών συμφωνιών για «επανεισδοχές και μεταφορές» και θα καθιερώσουν νέες διαδικασίες για να διευκολύνουν την επιστροφή αιτούντων ασύλου στις χώρες όπου υπέβαλαν την αίτησή τους.

Η ιταλική πρόκληση και η ευρωπαϊκή ενότητα

Η Ιταλία πάντως συνεχίζει την επιθετική πολιτική του Σαλβίνι, την οποία έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση Κόντε, και αρνείται να δεχθεί πλοία ΜΚΟ που μεταφέρουν μετανάστες. Στα ήδη γνωστά επεισόδια έρχεται να προστεθεί και η περίπτωση του πλοίου της μη κυβερνητικής οργάνωσης Lifeline, το πλήρωμα του οποίου διέσωσε περίπου τριακόσιους μετανάστες και πρόσφυγες στα ανοικτά τον λιβυκών ακτών.

Ο υπουργός Ναυτιλίας, Ντανίλο Τονινέλι, ζήτησε την διενέργεια έρευνας για την επιχείρηση διάσωσης, καθώς η Ρώμη υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη ΜΚΟ δεν διαθέτει την αναγκαία τεχνική υποδομή, ενώ ο υπουργός εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι ανέφερε: «Θελήσατε να πιέσετε την κατάσταση και να μην ακούσετε την ιταλική και την λιβυκή ακτοφυλακή; Ωραία, αυτό το φορτίο ανθρώπινων υπάρξεων θα το πάτε στην Ολλανδία, λοιπόν, θα κάνετε ένα λίγο μεγαλύτερο κύκλο».

Λίγες ώρες νωρίτερα, ο ίδιος κάλεσε την Ισπανία να δεχθεί και τα τέσσερα επόμενα πλοία που θα μεταφέρουν πρόσφυγες από τα ανοικτά της Λιβύης, γιατί όπως τόνισε, στο παρελθόν η Μαδρίτη δεν τήρησε τις υποσχέσεις της. Ο Σαλβίνι αναφέρθηκε στο σχέδιο της Κομισιόν για την μετεγκατάσταση  προσφύγων στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο «η Ισπανία θα έπρεπε να έχει δεχθεί 3.265 αιτούντες άσυλο, όμως μέχρι στιγμής έχει δεχθεί 235 και άρα μπορεί να πάρει τα επόμενα τέσσερα πλοία».  Για δε την Γαλλία πρόσθεσε ότι «προβλεπόταν να φιλοξενήσει 9.816 πρόσφυγες από την Ιταλία, έχει δεχθεί 640, και άρα μένουν 9.200», επεσήμανε.

Την ίδια ώρα, τα κράτη μέλη της ομάδας του Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία και Τσεχία), τα οποία τάσσονται υπέρ της υιοθέτησης μιας σκληρής γραμμής στο θέμα της μετανάστευσης, ανακοίνωσαν ότι αποκλείουν το ενδεχόμενο συμμετοχής στην Σύνοδο της Κυριακής. Την χαρακτηρίζουν μάλιστα ως μια απόπειρα επίδειξης συμπαράστασης στην Μέρκελ.
Η Πορτογαλία φαίνεται και αυτή να ακολουθεί μοναχικό δρόμο, καθώς -όπως ανακοίνωσε η Λισαβόνα- θα στείλει τον Ιούλιο στην Αίγυπτο μία ομάδα εμπειρογνωμόνων για να …επιλέξει υποψηφίους για χορήγηση ασύλου στο πλαίσιο ενός προγράμματος επανεγκατάστασης προσφύγων.
Με όλες αυτές τις σπασμωδικές κινήσεις όμως, η ΕΕ, όπως συνέβη και στα άλλα μεγάλα προβλήματα (οικονομική κρίση) αποδεικνύει ότι ναι μεν είναι Ευρωπαϊκή, αλλά απέχει ακόμη αρκετά από το να καταστεί και Ένωση.

______________________________________

 
* Ο Βαγγέλης Σαρακινός είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος με μακρά θητεία στον Τύπο και στα ηλεκτρονικά Μέσα.

πηγή: SLpress.gr

Μήνυμα Τσίπρα-Αναστασιάδη στην Άγκυρα (vid)

«Μαζί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη παρουσιάσαμε την κλιμάκωση από την πλευρά της Τουρκίας...» δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας...

«Μαζί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη παρουσιάσαμε την κλιμάκωση από την πλευρά της Τουρκίας. Πρέπει να παρατηρήσουμε μία ποιοτική αλλαγή από την πλευρά της Τουρκίας που πρέπει να μας ανησυχήσει» δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να στηρίζει την ευρωπαΐκή προοπτική της Τουρκίας παρά το γεγονός ότι η γειτονική χώρα ακολουθεί διαφορετική πορεία, είπε ο πρωθυπουργός.

Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα έναντι οποίων απειλών. Ζήτησα ξεκάθαρες εγγυήσεις προκειμένου να προχωρήσει οποιοσδήποτε ευρωτουρκικός διάλογος.

«Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα έναντι οποίων απειλών και ειδικότερα στην πρόασπιση των συνόρων της που είναι και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», διαμήνυσε ο κ. Τσίπρας και επισήμανε πως ζήτησε ξεκάθαρες εγγυήσεις προκειμένου να προχωρήσει οποιοσδήποτε ευρωτουρκικός διάλογος.

Στην Βάρνα θα τεθεί το ζήτημα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών

Πρέπει να γίνει σαφές στην Τουρκία ότι οφείλει το ταχύτερο δυνατόν να εγκαταλείψει τις λογικές διαρκώς προκλητικότητας καθώς από αυτές δεν έχει να κερδίσει, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας και προσέθεσε: «Δεν έχει να κερδίσει απολύτως τίποτα παρά μόνο να χάσει στο πλαίσιο αυτό και λαμβάνοντας αυτές τις εγγυήσεις από τους εταίρους μας, υποστήριξα την πραγματοποίηση της συνόδου της Βάρνας».

Είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τους εταίρους μας για την συνεχιζόμενη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία, ζήτημα που θα εγερθεί στη Βάρνα.

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) March 23, 2018

«Ζήτησα εγγυήσεις από τους εταίρους μας για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς και ότι το θέμα θα τεθεί στη Βάρνα», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και είπε επίσης ότι τον διαβεβαίωσαν ότι το θέμα θα τεθεί στον Τούρκο Πρόεδρο.

«Καταβάλαμε κάθε προσπάθεια να λυθεί το θέμα αυτό σε διμερές επίπεδο με την υποστήριξη των εταίρων μας, αυτό δεν κατέστη δυνατό», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας. «Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας μέσω των διμερών σχέσεων αλλά στηριζόμαστε πλεον και στην επίσημη και ανοιχτή πρόθεση των εταίρων μας και συμμάχων μας για το ζήτημα» σημείωσε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός.

Tηλεφώνημα με Πούτιν

Τα ζητήματα της προκλητικότητας στο Αιγαίο και των δυο αξιωματικών, έθεσε στον Πούτιν ο πρωθυπουργός

Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για το περιεχόμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν δημοσιοποιεί τις τηλεφωνικές επικοινωνίες. Ωστόσο, προσέθεσε πως του εξέθεσε το ζήτημα της προκλητικότητας στο Αιγαίο και το ζήτημα των δυο αξιωματικών.

Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που μπορεί κάποιος να παίξει εύκολα μαζί της, διαμήνυσε με σαφήνεια ο πρωθυπουργός.

Τόνισε πως «ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να διαχειριστούμε μια νευρικότητα από την άλλη πλευρά ήταν η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα». Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με ισχυρές σχέσεις και με πολλές άλλες χώρες, όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ.

Ικανοποίηση Αναστασιάδη για τη στάση της ΕΕ

Την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει με ξεκάθαρο τρόπο την αλληλεγγύη του απέναντι στην Κύπρο και την Ελλάδα, καταδικάζοντας τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, εξέφρασε από τις Βρυξέλλες ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης.

Ιδιαίτερα ικανοποιημένοι για το κείμενο των συμπερασμάτων που υιοθέτησαν οι 28 της ΕΕ για τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

— Nicos Anastasiades (@AnastasiadesCY) March 23, 2018

Ο Κύπριος Πρόεδρος τόνισε ότι οι εκφρασθείσες θέσεις της ΕΕ, όπως αποτυπώνονται στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα μεταφερθούν με ενιαίο τρόπο στη συνάντηση με την τουρκική πλευρά στη Βάρνα, από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ο Ν. Αναστασιάδης συνέχισε λέγοντας ότι στη Βάρνα θα επισημανθεί στην τουρκική πλευρά ότι προκειμένου να υπάρξει πρόοδος στα θέματα που καταγράφονται στην ημερήσια διάταξη της συνάντησης ΕΕ-Τουρκίας, η 'Αγκυρα θα πρέπει να ανταποκριθεί τόσο στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όσο και στις υποχρεώσεις της.

Σημαντικό στοιχείο, κατά τον Κύπριο Πρόεδρο είναι ότι η ΕΕ θα βρίσκεται σε εγρήγορση, παρακολουθώντας την υλοποίηση ή μη των όσων διατυπώνουν τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο Ν. Αναστασιάδης υπογράμμισε την τελευταία παράγραφο των συμπερασμάτων, σύμφωνα με την οποία το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει πως θα εξακολουθεί να παρακολουθεί τις ενέργειες της Τουρκίας.

Συνεχίζοντας ο Κύπριος Πρόεδρος δήλωσε: «Θέλω να ελπίζω ότι η Τουρκία θα συνειδητοποιήσει ότι αν δεν αλλάξει τακτική και συμπεριφορά, προσαρμοζόμενη με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, δεν διαβλέπω πως θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος στα όσα ενδιαφέρουν, τόσο την ίδια, όσο και την ΕΕ και όλους εμάς». Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι η Κύπρος δεν είναι ούτε εναντίον της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, ούτε εναντίον ενός διαλόγου μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας, αρκεί η 'Αγκυρα να αποδείξει ότι σέβεται τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο. «Αυτό θα είναι προς όφελος όλων. Οι μονομερείς ενέργειες, οι έκνομες ενέργειες, οι απειλές και οι εκβιασμοί δεν ωφελούν στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας , ούτε δίνουν προοπτική στις προσπάθειες που καταβλήθησαν από το 2005 ως σήμερα για μια ομαλή ενταξιακή πορεία της Τουρκίας», ανέφερε τέλος ο Ν. Αναστασιάδης.
euronews

Λούκα Μπερτέλι: Οι γεωτρήσεις στην Ελλάδα μπορεί να φέρουν εκπλήξεις

Ο επικεφαλής του διερευνητικού τομέα της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ, Λούκα Μπερτέλι, δήλωσε ότι «οι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις που θα γίνουν στην Ελλάδα, μπορεί τελικά να φέρουν περισσότερες εκπλήξεις»...

ο επικεφαλής της ΕΝΙ, Λούκα Μπερτέλι

Ο επικεφαλής του διερευνητικού τομέα της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ, Λούκα Μπερτέλι, δήλωσε ότι «οι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις που θα γίνουν στην Ελλάδα, μπορεί τελικά να φέρουν περισσότερες εκπλήξεις».

Μιλώντας στο συνέδριο Eastern Mediterranean Gas στην Λευκωσία, ο κ. Μπερτέλι σημείωσε ότι «η ενέργεια θα μπορούσε να φέρει κοντά και να δημιουργήσει ειρήνη για όλες της χώρες της Ανατολικής Μεσογείου». Επίσης, είπε ότι «οι μεγάλες αγορές στην περιοχή που πρέπει να ληφθούν υπόψη, είναι η Ελλάδα και η Τουρκία».

Σύμφωνα με τον κ. Μπερτέλι, η κατασκευή νέων αγωγών, ειδικά προς την Ευρώπη, απαιτεί μαζικές επενδύσεις, πολιτική αποδοχή από διάφορες χώρες και μεγαλύτερες ποσότητες αερίου για τη διασφάλιση της μακρόχρονης κάλυψης των αναγκών.

H κοινοπραξία Eni/Total - ανέφερε ο κ. Μπερτέλι - εξετάζει την ύπαρξη περαιτέρω προοπτικών στα τεμάχια 6 και 11 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κύπρου, καθώς και τις προοπτικές εμπορικής εκμετάλλευσης του κοιτάσματος «Καλυψώ».

Ο κ. Μπερτέλι υπογράμμισε τη σημασία των ευρημάτων των δύο γεωτρήσεων της κοινοπραξίας Total/Eni στους στόχους «Ονησίφορος» και «Καλυψώ» της κυπριακής ΑΟΖ, οι οποίες κατέδειξαν ότι το μοντέλο του αιγυπτιακού κοιτάσματος «Ζοr» εκτείνεται και στην κυπριακή ΑΟΖ. Tο φυσικό αέριο που βρέθηκε στον στόχο «Καλυψώ» είναι εξαιρετικής ποιότητας (99% μεθάνιο) είπε, ενώ τα πετρώματα είναι επίσης πολύ καλά - δύο πολύ σημαντικά στοιχεία για τη μετέπειτα εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος.

Ο κ. Μπερτέλι ανέφερε ότι η αναμενόμενη γεώτρηση της Exxon Mobil στο τεμάχιο 10 αυτό το χρόνο, θα είναι ακόμα μια δοκιμή του μοντέλου του «Ζοr». Ταυτόχρονα, δήλωσε ότι η κοινοπραξία Eni / Total αξιολογεί την ύπαρξη περαιτέρω προοπτικών στα κυπριακά τεμάχια 6 και 11 για πιθανή γεώτρηση. Ο κ. Μπερτέλι επεσήμανε ότι αν η ανακάλυψη στο «Καλυψώ» αξιολογηθεί θετικά, η εταιρεία θα πρέπει να αναπτύξει επιλογές για εμπορευματοποίησή του. Αναφορικά με τις επιλογές, είπε ότι η εταιρεία δίδει προτεραιότητα στο υφιστάμενο τερματικό υγροποίησης που διατηρεί στην Αίγυπτο, από το οποίο το υγροποιημένο αέριο θα μπορούσε να μεταφερθεί στην Ευρώπη και αλλού στην Ανατολική Μεσόγειο.

Εξάλλου, ο διευθύνων σύμβουλος της E-C Natural Hydrocarbons Company, Τσαρλς Έλληνας, διατύπωσε την εκτίμηση, ότι ενδεχόμενη μεγάλη επιτυχία στη γεώτρηση που θα διενεργήσει η ExxonMobil στο τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, «θα αλλάξει τα ενεργειακά δεδομένα στην περιοχή κατά πολύ».

Ο κ. Έλληνας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις πιθανότητες να μετατραπεί η Αίγυπτος σε ενεργειακό κέντρο για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μετά και τη νέα νομοθεσία που ανοίγει την αγορά ενέργειας στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. «Αν αυτό καταστεί εφικτό, θα είναι μια θετική εξέλιξη για ολόκληρη την περιοχή», είπε.

Επίσης, ο κ. Έλληνας σημείωσε ότι οι τιμές φυσικού αερίου παγκοσμίως θα συνεχίσουν να είναι χαμηλές και πρόσθεσε ότι θα πρέπει να εξευρεθεί τρόπος, ώστε το φυσικό αέριο της περιοχής να καταστεί ανταγωνιστικό.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Χρυσές εποχές για εμπόρους όπλων - Η Ελλάδα καλός «πελάτης» της Γερμανίας!

Κατά 10% αυξήθηκε την τελευταία 5ετία το παγκόσμιο εμπόριο όπλων σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη. Το ένα τρίτο όλων των όπλων και οπλικών συστημάτων κατέληξε σε χώρες της Μέσης Ανατολής...

Σύμφωνα με το Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) που εδρεύει στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων μεταξύ 2013 και 2017 παρέμειναν οι ΗΠΑ, στις οποίες αντιστοιχεί το 34% των συνολικών πωλήσεων όπλων και οπλικών συστημάτων. Σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία, οι Αμερικάνοι κατάφεραν να αυξήσουν τις εξαγωγές τους κατά 25%. Ακολουθούν Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία στην τέταρτη θέση και Κίνα. Στις πέντε αυτές χώρες αντιστοιχεί το 74% του συνολικού διεθνούς εμπορίου όπλων.

Μεταξύ 2008-2012 οι Γερμανοί βρίσκονταν ακόμη στη τρίτη θέση, ωστόσο την 5ετία που ακολούθησε οι εξαγωγές τους μειώθηκαν κατά 14%. Το ίδιο διάστημα όμως οι εξαγωγές όπλων προς χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής αυξήθηκαν κατά 109%!

ΗΠΑ και Ευρώπη κύριοι εξαγωγείς

Μολονότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε έντονος δημόσιος διάλογος στη δυτική Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική για την ανάγκη μείωσης των πωλήσεων όπλων στις εστίες κρίσης, «ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες παραμένουν κύριοι εξαγωγείς» προς χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, επισημαίνει ο ειδικός της SIPRI, Πίτερ Βέζεμαν. Περισσότερα όπλα πουλήθηκαν όχι μόνον στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ασία και την Ωκεανία. Αντιθέτως οι εξαγωγές μειώθηκαν -εν μέρει και λόγω οικονομικής κρίσης- προς την Αφρική, την Αμερική αλλά και την Ευρώπη.

Μεγαλύτερος αγοραστής παρέμεινε κατά την τελευταία πενταετία η Ινδία. «Οι εντάσεις μεταξύ Ινδίας από τη μία και Πακιστάν και Κίνας από την άλλη πλευρά πυροδοτούν τη ζήτηση για όπλα στην Ινδία, η οποία εξακολουθεί να μην είναι σε θέση να τα παράγει η ίδια», εξηγεί ο Βέζεμαν. Στη λίστα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ακολουθούν Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κίνα.

Η Ελλάδα δεύτερος καλύτερος «πελάτης» της Γερμανίας

Οι ΗΠΑ κατάφεραν να αυξήσουν τις εξαγωγές τους κατά 25% περίπου, προμηθεύοντας με όπλα και οπλικά συστήματα 98 χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με τους ειδικούς του σουηδικού ινστιτούτου, οι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται το εμπόριο όπλων ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου να συνάπτουν στρατηγικές συμμαχίες. Το 50% περίπου των αμερικανικών όπλων πουλήθηκε στη Μέση Ανατολή.

Οι πωλήσεις του δεύτερου μεγαλύτερου εξαγωγέα όπλων, της Ρωσίας, μειώθηκαν την τελευταία 5ετία κατά 7,1% εν συγκρίσει με το διάστημα 2008-2012. Την τρίτη θέση εξακολουθεί να καταλαμβάνει η Γαλλία η οποία κατάφερε μάλιστα να αυξήσει τις εξαγωγές της κατά 27%, εκτοπίζοντας τη Γερμανία στην 4η θέση του παγκόσμιου εξοπλιστικού χάρτη. Το 42% των γαλλικών όπλων είχαν προορισμό χώρες της Μέσης Ανατολής, με βασικότερο παραλήπτη και δη με διαφορά την Αίγυπτο. Μεγαλύτεροι «πελάτες» των Γερμανών ήταν η Νότια Κορέα όπου κατέληξε το 14% των γερμανικών οπλικών συστημάτων, η Ελλάδα με 11% και το Ισραήλ με 8,7%.
Deutsche Welle/Κώστας Συμεωνίδης

Αντίο ΑΟΖ…

Η μεγάλη ευκαιρία για την ανακήρυξή της (και την Ελλάδα) χάθηκε την τραγική νύχτα των Ιμίων...

γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης (*)

Η κυβέρνηση Σημίτη, μετά την κρίση των Ιμίων το 1996, έπρεπε να είχε ανακηρύξει ΑΟΖ και μετά να την οριοθετήσει με την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Λιβύη και την Ιταλία. Εάν είχαμε εκμεταλλευτεί τον πλούτο της ΑΟΖ στο τέλος του 20ου αιώνα δεν θα βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή την τραγική οικονομική κρίση. 

Τώρα είναι πολύ αργά να μας σώσει η ΑΟΖ με την τιμή του βαρελιού στα $45. 

Ακόμα και αν οι αστρονομικοί αριθμοί του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου είναι ακριβείς, δεν αρκούν πλέον να μας σώσουν από την επικείμενη καταστροφή. 

Τώρα, και η σοβαρή «Καθημερινή» ασχολείται με τους υδρογονάνθρακες και γράφει: «Γιγαντιαία κοιτάσματα φυσικού αερίου, ίσως από τα μεγαλύτερα του πλανήτη, μπορεί να βρίσκονται στην Aνατολική Μεσόγειο, αλλά η αξιοποίησή τους περιπλέκεται λόγω του εύφλεκτου περιφερειακού σκηνικού.» 

Η Τουρκία βέβαια δεν έχει σταματήσει να προκαλεί στο Αιγαίο και στη Ανατολική Μεσόγειο, και πρόσφατα ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας ισχυρίσθηκε ότι «πάνω από το 60% του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του κόσμου βρίσκεται σε περιοχές κοντά στην Τουρκία.» 

Πράγματι βρίσκονται κοντά στην Τουρκία, αλλά ανήκουν στις ΑΟΖ της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Ελλάδας. Αλλά η Ελλάδα για δεκαετίες τώρα σνομπάρει τους υδρογονάνθρακες. 

Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. 

Όπως είχε προειδοποιήσει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, που διετέλεσε νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:

«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες:

- στην ισχύ έναντι της χώρας μας,
- στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και
- στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.» 

Δυο λόγια στις επόμενες γενιές

Μια και το τραίνο της ΑΟΖ χάθηκε θα ήθελα να μοιρασθώ μερικές σκέψεις για τις επόμενες γενιές. Για πάνω από 35 χρόνια τώρα η Ελλάδα επιμένει μονότονα ότι η μοναδική της διαφορά με την Τουρκία, ήτοι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, είναι νομικής φύσης. Όμως, εδώ και πάνω από 30 χρόνια η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί απ’ αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). 

Από την σύναψη της νέας Σύμβασης του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα, λαμβάνουν υπ’ όψη την οριοθέτηση και των δύο ζωνών, που πάντα συμπίπτουν. 

Οι Τούρκοι βέβαια τρίβουν τα χέρια τους ακούγοντας για τόσα χρόνια τις ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα πολιτικά κόμματα να αναφέρονται μόνο στην υφαλοκρηπίδα, χωρίς να μνημονεύουν την ΑΟΖ. Ο λόγος βέβαια της μεγάλης χαράς των Τούρκων είναι ότι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει μετά την οριοθέτηση μιας ΑΟΖ στο Αιγαίο. 

Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν όταν η Κύπρος αποφάσισε, πολύ σωστά, να συνάψει συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών και μετά να αρχίσει έρευνες για πετρέλαια στην κυπριακή ΑΟΖ. Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να συμφωνεί και να υποστηρίζει την κυπριακή θέση, ενώ ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με αυτή τη νέα έννοια του Δικαίου της Θάλασσας.

Τώρα, η κυπριακή πρωτοβουλία φέρνει στο προσκήνιο όχι μόνο αυτή τη μεγάλη ελληνική παράλειψη αλλά και σε πολύ δύσκολη θέση και την Τουρκία, η οποία βέβαια δεν επιθυμεί κάποιος να εγείρει θέμα ΑΟΖ , που τόσο πολύ βλάπτει τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο. 

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για την ΑΟΖ τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας, γιατί η ΑΟΖ δεν έχει κανένα γεωλογικό «παρελθόν». 

Άλλωστε, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει στερηθεί και αυτό το επιχείρημα. Τα τελευταία χρόνια, κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την αξία της ΑΟΖ επιδιώκοντας να μας πείσουν ότι δεν αποτελεί παρά ΜΟΔΑ.

Ξεχνούν βέβαια, όπως ήδη αναφέραμε, ότι για πολλά χρόνια κανένα κράτος δεν έχει προσφύγει στη Χάγη ζητώντας μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά ζητούν ταυτόχρονα και την οριοθέτηση της ΑΟΖ. 

Ξεχνούν επίσης ότι στη δεκαετία του 1970, κατά τις συζητήσεις της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι αντιπροσωπείες των κρατών της Λατινικής Αμερικής, που έφεραν προς συζήτηση την νέα έννοια της ΑΟΖ, ζήτησαν να αγνοηθεί η ύπαρξη της υφαλοκρηπίδας, μια και είχε ξεπεραστεί από αυτή της ΑΟΖ. 

Οι ίδιοι, όχι μόνο αγνοούν την αξία της ΑΟΖ αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς προχώρησαν σε οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα, αγνοώντας την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ αποτελεί όχι μόνο μία σημαντική οριοθέτηση, αλλά ταυτόχρονα τα κράτη αυτά έχουν προχωρήσει σε θαλάσσιες έρευνες για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και όταν αναφέρονται στις έρευνες για υδρογονάνθρακες αναφέρονται στις έρευνες στην ΑΟΖ και όχι στην υφαλοκρηπίδα.
Κάποιοι συνεχίζουν να επιμένουν και να δίνουν μαθήματα στους Κύπριους και στους Ισραηλινούς τονίζοντας ότι «Η ΑΟΖ δεν έχει καμία σχέση με το θέμα του ορυκτού πλούτου. Αυτός με την υφαλοκρηπίδα σχετίζεται.” 

Η δημιουργία ΑΟΖ στις Ελληνικές θάλασσες δικαιολογείται για τους ακόλουθους λόγους: 

Α. Υπάρχουν σήμερα 137 παράκτια κράτη που διαθέτουν ΑΟΖ. Είναι εμφανές ότι οι Έλληνες επικριτές της ΑΟΖ πιστεύουν ότι αυτά τα κράτη κακώς οριοθέτησαν ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες, με εξαίρεση τους βράχους που δεν μπορούν να έχουν δική τους οικονομική ζώνη, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, γιατί η Τουρκία δεν μπορεί να προβάλει τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για δεκαετίες τώρα για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου. Δηλαδή ότι τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην «υφαλοκρηπίδα» της Ανατολίας 

Β. Στις 10 Μαρτίου 1983 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν υπέγραψε διακήρυξη βάσει της οποίας η Αμερική δημιούργησε ΑΟΖ 200 ν.μ. πέρα από τις ακτές της. H πράξη αυτή της Αμερικής ήταν πολύ χρήσιμη για την Ελλάδα, διότι η Αμερική διατήρησε, σύμφωνα με την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, ΑΟΖ για όλα ανεξαιρέτως τα νησιά της. Έτσι, για την αμερικανική κυβέρνηση θα είναι πολύ δύσκολο να αρνηθεί στην Ελλάδα τη δημιουργία ελληνικής ΑΟΖ, όταν αυτή η ενέργεια δεν θα διαφέρει καθόλου από τη δημιουργία της αμερικανικής ΑΟΖ. Ας σημειώσουμε ότι Αμερική, που απέχει μόνο 90 μίλια από τη Κούβα, δεν τόλμησε να ισχυρισθεί ότι η Κούβα, επειδή είναι νησί, δεν έχει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ, αλλά οριοθέτησε την ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής” , μέθοδο που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι. Μάλιστα η κυβέρνηση της Κούβας αποφάσισε πρόσφατα να αρχίσει έρευνες για πετρέλαια στη δική της ΑΟΖ, έρευνες που μάλιστα γίνονται σε απόσταση μόνο 45 μιλίων από τις ακτές της Φλόριδα. Όταν λέμε προτρέπουμε τους Αμερικάνους να διαμηνύσουν στην Τουρκία να σεβαστεί τα νησιά που είναι πολύ κοντά στις ακτές της αλλά δεν της ανήκουν, όπως πράττουν και οι ίδιοι , μας απαντούν ότι αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική και αφορά «ειδικές περιστάσεις» μιας ημίκλειστης θάλασσας.] 

Γ. Στα τέλη του 1986 η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής”. Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου με αυτή που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς. Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να κάνουν το ίδιο στη Μεσόγειο. Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί “κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα”, όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιρασθεί από τα παράκτια κράτη αυτής της θάλασσας χρησιμοποιώντας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας. Αυτό, κατά την άποψή μου , αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, την αχίλλειο πτέρνα της, διότι δέχθηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ. 

Η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρ’ ότι μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; 

Δ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης αποδεχθεί την ΑΟΖ και πολλά παράκτια κράτη-μέλη της έχουν υιοθετήσει ΑΟΖ 200 μιλίων. Έτσι, είναι απορίας άξιον γιατί όχι μόνο η ΕΕ δεν παρεμβαίνει υπενθυμίζοντας στη Τουρκία ότι όλα τα κράτη-μέλη της έχουν δικαίωμα να υιοθετήσουν ΑΟΖ στις παράκτιες περιοχές τους, αλλά και να υποχρεώσει όλα τα κράτη-μέλη της, που δεν έχουν ήδη ΑΟΖ, να ανακηρύξουν τέτοια ΑΟΖ. Τα τελευταία χρόνια έχει φουντώσει για τα καλά η συζήτηση για την ΑΟΖ και, ως συνήθως, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην εκφέρει μια γνώμη γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, ανεξάρτητα αν οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν τι είναι αυτή η ΑΟΖ και τι σημαίνουν τα αρχικά της. 

Υπάρχουν δύο απλές ερωτήσεις που χρήζουν απαντήσεων: 

  1. Θα χρειαζόταν η Ελλάδα πρώτα να ανακηρύξει και μετά να οριοθετήσει την ΑΟΖ της, εάν γνώριζε ότι δεν υπάρχει ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων στις θάλασσές της; 

  2. Γιατί να ασχοληθούμε με το θέμα της ΑΟΖ, όταν η υφαλοκρηπίδα θα μπορούσε να λύσει αντίστοιχα ζητήματα; 

Οι απαντήσεις είναι εξίσου απλές και συνοψίζονται στα επόμενα. Και βέβαια θα χρειαζόταν η ανακήρυξη της ΑΟΖ. Πάνω απ’ όλα η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι τα θαλάσσια σύνορά της και η ΑΟΖ περιλαμβάνει τον βυθό της υφαλοκρηπίδας αλλά και άλλα σημαντικά στοιχεία ,όπως αυτά της αλιείας, της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της παραγωγής ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους. 

Η πλειοψηφία των κρατών που ανακήρυξαν ΑΟΖ δεν έχουν ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων, αλλά την ανακήρυξαν για να προστατέψουν την αλιεία τους. Επίσης, την δεκαετία του 1980 η τότε Σοβιετική Ένωση, η Τουρκία, Ρουμανία και η Βουλγαρία οριοθέτησαν την ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας χωρίς καν να γνωρίζουν εάν η Μαύρη Θάλασσα είχε κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το ίδιο έκαναν και δύο κράτη της Μεσογείου, η Αίγυπτος και το Μαρόκο, χωρίς να τους απασχολεί, αρχικά, εάν υπήρχαν υδρογονάνθρακες στην περιοχή τους. 

Γεννώνται όμως και μερικά αμείλικτα ερωτήματα καθώς φαίνεται ότι οι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τους Έλληνες ψαράδες από τους Τούρκους ψαράδες και το τουρκικό πολεμικό ναυτικό που τους παρενοχλεί στο Αιγαίο. 

Δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν εγώ, πριν 35 χρόνια, αντιλήφθηκα την αξία της ΑΟΖ και άρχισα να γράφω και να επιμένω, παρ’ ότι όλοι με αγνοούσαν, δεν αναφέρθηκα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Έγραψα, ότι η ΑΟΖ δεν ασχολείται μόνο με τον βυθό των θαλασσών αλλά και με την αλιεία, την αιολική ενέργεια και το περιβάλλον. 

Που βρίσκονταν όλοι οι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας, ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, όταν το 2004 ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε την ΑΟΖ;

Έπρεπε να παρέμβουν τότε και να του πουν «Κύριε Πρόεδρε γιατί ασχολείστε με την ΑΟΖ; 

Πετρέλαιο δεν θέλετε να βρείτε; Αυτό βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και όχι στην ΑΟΖ». 

Πολύ αργότερα έπρεπε, βέβαια, να παρέμβουν όταν οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι συζητούσαν για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, μια και ήθελαν να αρχίσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες και να τους χλευάσουν «είστε άσχετοι γιατί, για να εξερευνήσετε τον ορυκτό σας πλούτο, πρέπει να κάνετε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και όχι ΑΟΖ!» 

Είναι οι ίδιοι που όχι μόνο αγνοούν την αξία της ΑΟΖ, αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς προχώρησαν σε οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα μια και αγνόησαν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και θλίψη είναι το γεγονός ότι οι ακαδημαϊκοί και οι δημοσιογράφοι, που είναι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας, έμμεσα επικροτούν την θέση της Τουρκίας, που επιμένει ότι η υφαλοκρηπίδα είναι το ζητούμενο και για πάνω από 35 χρόνια τώρα επιμένει να συζητά με την Ελλάδα μόνο το θέμα της υφαλοκρηπίδας και να μη θέλει να κουβεντιάσει το θέμα της ΑΟΖ. 

Γιατί αγνοούν ότι η Τουρκία δεν υπέγραψε και δεν επικύρωσε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας λόγω της ύπαρξης της ΑΟΖ; 

Ηλθε η ώρα αυτοί οι αναλυτές να αναγνωρίσουν τη λανθασμένη προσέγγιση τους και να συνταχθούν με την μόνη επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα στάση, δηλαδή της ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ.

Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης