Ψηφίζουμε πολιτική ανυπαρξία

Το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί μια διακοσμητική γραφικότητα στο πλαίσιο της Ε.Ε. Ισως και μια επένδυση ελπίδων για όσους θεωρούν ελπίδα τον εφιάλτη να εξελιχθεί η Ε.Ε. σε κακέκτυπο των ΗΠΑ – κάποιο είδος ευρωπολτού, με αφανισμένες τις πολιτισμικές, χαρακτηρολογικές και ιστορικές ιδιαιτερότητες κάθε ευρωπαϊκής κοινωνίας...

 επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Στις Ευρωεκλογές, σε μια εβδομάδα, ψηφίζουμε τους συμπολίτες μας που θα μας εκπροσωπούν, για πέντε χρόνια, στο «Ευρωκοινοβούλιο». Πόσο επηρεάζει τα κρατικά και τα κοινωνικά μας προβλήματα η συμμετοχή είκοσι και ενός συμπολιτών μας σε αυτό τον νεόκοπο θεσμό;

Το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει καμιά, μα απολύτως καμιά διατακτική και εκτελεστική αρμοδιότητα – καμιά εξουσία πολιτικών αποφάσεων δεσμευτικών για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Δεν νομοθετεί ούτε δημιουργεί Δίκαιο. «Υποβάλλει ερωτήσεις» (!!) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και «συζητάει» (!!) για τη νομισματική πολιτική με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί μια διακοσμητική γραφικότητα στο πλαίσιο της Ε.Ε. Ισως και μια επένδυση ελπίδων για όσους θεωρούν ελπίδα τον εφιάλτη να εξελιχθεί η Ε.Ε. σε κακέκτυπο των ΗΠΑ – κάποιο είδος ευρωπολτού, με αφανισμένες τις πολιτισμικές, χαρακτηρολογικές και ιστορικές ιδιαιτερότητες κάθε ευρωπαϊκής κοινωνίας.

Στο όνομα ελπιζόμενων οικονομικών ωφελημάτων που θα προκύψουν, αν εξαμβλωθεί η Ευρώπη σε ενιαία καταναλωτική αγορά.

Στην Ε.Ε. φανερά ηγεμονεύουν τρία διευθυντικά όργανα: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και και (όχι εξαρχής) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα στελέχη και το προσωπικό των τριών αυτών οργάνων δεν εκλέγονται με την ψήφο του Ευρωκοινοβουλίου ούτε απευθείας από τους πολίτες των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Οι πολίτες εκλέγουν μόνο το μηδενικής πολιτικής ευθύνης Ευρωκοινοβούλιο.

Για τον διακοσμητικό τους ρόλο οι ευρωβουλευτές έχουν οικονομικές απολαβές μυθικές και κοσμοπολίτικο βίο. Δηλαδή, απολαμβάνουν προνομίες υψηλών ηγετικών αξιωμάτων, χωρίς να επωμίζονται τις ευθύνες και τις διακινδυνεύσεις που συνεπάγονται τα υψηλά αξιώματα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι κομματάρχες (στην Ελλάδα τουλάχιστον, ίσως και αλλού) μοιράζουν, σαν μπουναμάδες περιωπής, τις θέσεις στα κομματικά ψηφοδέλτια. Αμείβουν έτσι τη βοσκηματώδη υποταγή στον κομματάρχη, την τυφλή αφοσίωση στα ιδεολογικά προσχήματα ή και τη διαφημιστική εμβέλεια που προσδίδει στο κόμμα το όνομα και μόνο μιας διάσημης τραγουδίστριας, ενός λαοφίλητου ποδοσφαιριστή, ενός δημοσιογράφου με μορφωτική υστέρηση αλλά μεγάλη τηλεθέαση.

Και, ακριβώς, όταν είναι φτηνιάρικα τα κριτήρια επιλογής των ευρωβουλευτών από τους κομματάρχες, γίνεται περιγέλαστη και η χώρα που αφήνεται να εκπροσωπηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο από λούμπεν βεντέτες της τηλεοπτικής δημοσιότητας. Παρ’ όλη την παγκοσμιοποίηση του μηδενιστικού αμοραλισμού που συνοδεύει τον Ιστορικό Υλισμό, είναι υπολογίσιμες ακόμα οι αντιστάσεις αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας του ανθρώπου στο πολιτικό πεδίο.

Θα άξιζε ίσως τον κόπο, να απογραφεί το ποσοστό των Ευρωπαίων πολιτών που θεωρούν πρωτογονισμό την καταστατική απογύμνωση του Ευρωκοινοβουλίου από κάθε πολιτική αρμοδιότητα. Θα άξιζε και να διερευνηθεί η απορία: πώς συμπίπτει, η προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ανατίθενται με τόση άνεση σε πρώην ή μέλλοντα στελέχη των ιδιωτικών κολοσσών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος (Lehman Brothers, Goldman Sachs, Morgan Stanley); Συνιστούν τα ερωτήματα διολίσθηση σε αφελή συνωμοσιολογία;

Μια συναφής απορία: Γιατί οι Βρετανοί και οι Ελβετοί αρνήθηκαν, εξ υπαρχής ή καθ’ οδόν, την ένταξή τους στην Ε.Ε. – ένταξη που τόσα άλλα κράτη τη λιγουρεύονται;

Οι Βρετανοί είναι αμέσως απόγονοι μιας πρώην κοσμοκράτειρας αυτοκρατορίας. Δεν είναι πια κοσμοκράτορες, αλλά και δεν ξεχνούν αυτό που ήταν. Συντηρούν αλώβητους τους θεσμούς και τη συνείδηση του κοσμοπολίτη, αντιμετωπίζουν με διακριτική υπεροψία τους (νεόπλουτους σε πολιτική ισχύ) γραφειοκράτες των Βρυξελλών.

Οι Ελβετοί δεν έχουν ιστορικούς τίτλους «ευγενείας», γελαδάρηδες ήταν σε χώρα ορεινή, φτωχή, αλλά με φυσική ομορφιά. Αποδείχθηκαν υποδειγματικοί νοικοκύρηδες, περήφανοι για την αυτοδιοικητική δημοκρατία τους, τα ρολόγια τους, τις τράπεζές τους και την ουδετερότητα σε πολεμικές συγκρούσεις. Εφτιαξαν το πιο ζηλευτό, ίσως, κράτος στον κόσμο. Τρίγλωσσο και ανεξίθρησκο, με εκπλήσσουσα λειτουργική συνοχή.

Βρετανοί και Ελβετοί μοιάζει να κέρδισαν το στοίχημα της μετάβασης από τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα στην ασπόνδυλη νεωτερικότητα. Οι Ελληνες δεν είχαμε τέτοιο στοίχημα να κερδίσουμε. Σαρκώναμε, για αιώνες, ένα «παράδειγμα» πολιτισμού, με πανανθρώπινη εμβέλεια. Θέλησε να αρνηθεί αυτό το «παράδειγμα» η μετα-ρωμαϊκή («the barbarian») Δύση: Να σφετεριστεί την Αρχαία Ελλάδα, να κατασυκοφαντήσει τους επίγονους «Γραικούς».

Τη συνέδραμαν καίρια οι Τούρκοι: τετρακόσια χρόνια ο Ελληνισμός είχε βγει από τη σκηνή της Ιστορίας. Συνέχισε, στο περιθώριο, να σώζει τον πολιτισμό του: κοινοτικούς θεσμούς, αρχιτεκτονική, ποίηση, φορεσιές, τραγούδια. Πιστέψαμε (αφελέστατα ή υποβολιμαία) ότι ο «εθνικισμός» της δυτικής Νεωτερικότητας θα μπορούσε να είναι η σχεδία της ιστορικής μας διάσωσης. Διαψευσθήκαμε επώδυνα με τη δολοφονία του Καποδίστρια, την οθωνική τυραννία, τη μικρασιατική τραγωδία, την απόσπαση από τον ελληνικό κορμό της Ανατολικής Θράκης και Ρωμυλίας, της Βόρειας Ηπείρου, της Κύπρου.

Σήμερα κανένας δεν απασχολείται με την ελληνική επιβίωση. Εχουμε «μετά ηδονής» αφελληνιστεί, χωρίς να εξευρωπαϊστούμε – «μικτόν είδος, γελοιώδες».

Ψηφίζουμε να εκπροσωπείται η ανυπαρξία μας ελληνωνύμως στο Ευρωκοινοβούλιο.

______________________________

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

πηγή: yannaras.gr

ΗΠΑ - Σαουδική Αραβία - Ιράν - Εκατέρωθεν απειλές πολέμου

Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν κάλεσε ηγέτες των χωρών του Κόλπου και του αραβικού κόσμου σε έκτακτες συναντήσεις κορυφής στην Μέκκα στις 30 Ιουνίου για να συζητήσουν τις συνέπειες των επιθέσεων...

Η Σαουδική Αραβία θέλει να αποτρέψει έναν πόλεμο στην περιοχή, αλλά είναι έτοιμη να απαντήσει με όλη της την ισχύ έπειτα από τις επιθέσεις της περασμένης εβδομάδας κατά δύο σαουδαραβικών σταθμών διύλισης πετρελαίου με drones από τις δυνάμεις των Χούτι της Υεμένη και τις «πράξεις σαμποτάζ» εναντίον τεσσάρων τάνκερ ανοικτά των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, δήλωσε χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας Αντελ αλ-Ζουμπέιρ.

Το Ριαντ κατηγόρησε την Τεχεράνη ως εντολέα των επιθέσεων των Χούτι, συμμάχων του Ιράν. Σε απάντηση, χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου άρχισαν ήδη «ενισχυμένες περιπολίες ασφαλείας» στην περιοχή του Κόλπου, ανακοίνωσε χθες ο Πέμπτος Στόλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Το Ιράν έχει αρνηθεί την ανάμειξή του σε οποιαδήποτε από τις δύο επιχειρήσεις, που πραγματοποιήθηκαν σε μία συγκυρία κλιμάκωσης της έντασης στις σχέσεις ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν και ενίσχυσης της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή του Κόλπου.

«Το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας δεν θέλει πόλεμο στην περιοχή ούτε τον επιδιώκει», δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Ριαντ.

«Θα κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει αυτόν τον πόλεμο αλλά την ίδια στιγμή επαναλαμβάνει ότι σε περίπτωση που η άλλη πλευρά επιλέξει τον πόλεμο, το βασίλειο θα απαντήσει με όλη του την ισχύ και τη αποφασιστικότητα και θα υπερασπισθεί τον εαυτό του και τα συμφέροντά του», πρόσθεσε.

Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν κάλεσε ηγέτες των χωρών του Κόλπου και του αραβικού κόσμου σε έκτακτες συναντήσεις κορυφής στην Μέκκα στις 30 Ιουνίου για να συζητήσουν τις συνέπειες των επιθέσεων.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δεν απηύθυναν συγκεκριμένες κατηγορίες για τις «πράξεις σαμποτάζ» κατά των τεσσάρων τάνκερ, περιμένοντας τα αποτελέσματα της έρευνας.
Καμία πλευρά δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τις ενέργειες αυτές, αλλά δύο πηγές της αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι το Ιράν παρακίνησε την οργάνωση των Χούτι ή φιλοϊρανικές ένοπλες ομάδες στο Ιράκ να εκτελέσουν τις επιχειρήσεις αυτές.

Την ευθύνη για την επίθεση με drones κατά των δύο σαουδαραβικών σταθμών διύλισης πετρελαίου ανέλαβε η φιλοϊρανική οργάνωση των Χούτι, στόχος του υπό την Σαουδική Αραβία συνασπισμού στον πόλεμο της Υεμένης.

Το ελεγχόμενο από τους Χούτι πρακτορείο SABA μετέδωσε χθες ότι οι επιθέσεις κατά των δύο σταθμών της Aramco την περασμένη εβδομάδα είναι η αρχή σειράς πολεμικών επιχειρήσεων κατά 300 σημαντικών στρατιωτικών στόχων.
Στους στόχους περιλαμβάνονται στρατηγεία και υποδομές στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Σαουδική Αραβία, καθώς και βάσεις τους στην Υεμένη, μετέδωσε το SABΑ επικαλούμενο στρατιωτική πηγή των Χούτι.

Έκθεση νορβηγικής ασφαλιστικής εταιρείας αναφέρει ότι είναι «πολύ πιθανόν» ότι το ιρανικό σώμα των Φρουρών της Επανάστασης διευκόλυνε την επίθεση κατά των τεσσάρων τάνκερ κοντά στο εμιράτο του Φουζάιραχ που βρίσκεται σε μικρή απόσταση έξω από τα Στενά του Χορμούζ.

Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Μοχάμαντ Τζαβάτ Ζαρίφ απέρριψε την πιθανότητα πολεμικής έκρηξης λέγοντας ότι η Τεχεράνη δεν θέλει πόλεμο και ότι καμία χώρα δεν έχει την «ψευδαίσθηση» ότι μπορεί να αναμετρηθεί με το Ιράν. Αντίστοιχος ήταν και ο τόνος και των Φρουρών της Επανάστασης. «Δεν επιδιώκουμε πόλεμο, αλλά επίσης δεν φοβόμαστε το πόλεμο», δήλωσε ο υποστράτηγος Χοσέιν Σαλάμι, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Tasnim.

Ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν συζήτησε τις εξελίξεις στην περιοχή, ανάμεσά τους και τις προσπάθειες για την ενίσχυση της σταθερότητας, κατά την διάρκεια τηλεφωνικής του επικοινωνίας με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, ανακοίνωσε μέσω του Twitter το υπουργείο Μέσων Ενημέρωσης της Σαουδικής Αραβίας.

«Θέλουμε ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή, αλλά δεν θα καθίσουμε με τα χέρια σταυρωμένα αν συνεχισθεί η ιρανική επίθεση. Το μπαλάκι είναι στην πλευρά του Ιράν και εξαρτάται από το Ιράν να ορίσει ποια θα είναι η τύχη του», προειδοποίησε ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών.

Ο Αντελ αλ-Ζουμπέιρ υπενθύμισε ότι ένα ιρανικό τάνκερ που οδηγήθηκε πριν από ημέρες στην Σαουδική Αραβία αφού ζήτησε βοήθεια λόγω μηχανικής βλάβης, παραμένει στο βασίλειο λαμβάνοντας την «αναγκαία βοήθεια». Το πλήρωμά του απαρτίζεται από 24 Ιρανούς και 2 Μπανγκλαντεσιανούς.

Σε μία ένδειξη κλιμάκωσης της έντασης η Exxon Mobil απομάκρυνε το ξένο προσωπικό από πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στο Ιράκ, ενώ το Μπαχρέιν ειδοποίησε τους πολίτες του να μην ταξιδεύουν στο Ιράκ και το Ιράν.

Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ εξέδωσε οδηγία προς τις αεροπορικές εταιρείες που πετούν επάνω από τα νερά του Κόλπου και του Κόλπου του Ομάν να επιδεικνύουν προσοχή.

Και μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Ντόναλντ Τραμπ έγραψε στο Twitter: «Εάν το Ιράν θέλει να πολεμήσει, θα είναι επισήμως το τέλος του Ιράν. Ποτέ μην απειλήσετε ξανά τις Ηνωμένες Πολιτείες!».

ΑΠΕ

Κυνική ομολογία ΔΝΤ: Θυσιάσαμε την Ελλάδα για να σωθούν η ευρωπαϊκές τράπεζες

Αφού έχει παραδεχθεί πολλάκις τα λάθη του στις προβλέψεις για τα ελληνικά προγράμματα τώρα, το ΔΝΤ παραδέχεται και το συμβιβασμό που έκανε για την Ελλάδα να την δανείσει χωρίς να προηγηθεί αναδιάρθρωση του χρέους και μόνο για να διασωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες...

Με μια «αξιολόγηση» της απόδοσης των δικών του προγραμμάτων, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιχειρεί να αναμορφώσει τη διαδικασία σχεδιασμού προγραμμάτων με απώτερο στόχο την αποφυγή της επανάληψης των λαθών που έγιναν σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Στο πλαίσιο αυτής της αποτίμησης της πορείας των προγραμμάτων που υλοποιήθηκαν από το 2008 έως το 2017, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου διαπιστώνει σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικές αστοχίες και παραλείψεις. Μάλιστα στη σχετική έκθεση υπάρχουν επανειλημμένες αναφορές στην Ελλάδα, οι οποίες αναδεικνύουν:

Τον εσφαλμένο τρόπο προσέγγισης σε αρχικό στάδιο του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους

Την δυσανάλογη έμφαση που δόθηκε στη δημοσιονομική προσαρμογή

Τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις για τα μακροοικονομικά μεγέθη

Βιωσιμότητα Ελληνικού Χρέους

Αξίζει να σημειωθεί πως το ΔΝΤ αναδεικνύει για πρώτη φορά με σαφήνεια το γεγονός ότι η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους λειτούργησε κυριολεκτικά σαν σανίδα σωτηρίας για τις τράπεζες της ευρωζώνης, καθώς την κρίσιμη διετία 2011-2012 η χώρα μας αποπλήρωσε ομόλογα αξίας 50 δισ. ευρώ, τα οποία βρισκόταν ως επί το πλείστον στη δικαιοδοσία ευρωπαϊκών τραπεζών.

Στην έκθεση μάλιστα επισημαίνεται ότι η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης υπονόμευσε τόσο τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας όσο και την ίδια την αποτελεσματικότητα του «κουρέματος» του χρέους (PSI) που έγινε το 2012. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το ΔΝΤ, η συγκεκριμένη εξέλιξη οφειλόταν στους φόβους για μια συνολική διάχυση της κρίσης στην Ευρωζώνη, κάτι που όμως τελικά δεν αποφεύχθηκε.

Αναφορικά με το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, το Ταμείο υπενθυμίζει ότι είχε εγκρίνει για τη χώρα μας το 2010 ένα δάνειο-μαμούθ ύψους 30 δισ. ευρώ. Οι συγκεκριμένοι πόροι είχαν γίνει διαθέσιμοι, παρόλο που το ΔΝΤ δεν μπορούσε σε εκείνη τη χρονική συγκυρία να πιστοποιήσει τη βιωσιμότητα του χρέους. Για τον λόγο αυτό είχε χρειαστεί να υπάρξει μια αλλαγή στο πλαίσιο των σχετικών κανόνων μέσω της προσθήκης της «συστημικής εξαίρεσης», η οποία επέτρεψε στο Ταμείο να παρακάμψει τον σκόπελο της βιωσιμότητας μέσω της επίκλησης του κινδύνου για μια γενικότερη εξάπλωση της κρίσης. Αυτή η εξαίρεση που άνοιξε την πόρτα για τη συμμετοχή του Ταμείου προσέφερε ουσιαστικά την πολυτέλεια του χρόνου που οδήγησε στην καθυστέρηση της αναγκαίας αναδιάρθρωσης.

Υπεραισιόδοξες Προβλέψεις

Με μια παραδοχή για «υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις», το ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις οδήγησαν στο να υποτιμηθεί ο αντίκτυπος που θα έχει η δημοσιονομική προσαρμογή στην ανάπτυξη και την πορεία του χρέους. Αν ωστόσο οι προβλέψεις του Ταμείου εδράζονταν σε μια πιο ρεαλιστική βάση, το ΔΝΤ θα είχε θέσει την άμεση αναδιάρθρωση του χρέους ως βασική προϋπόθεση για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.

Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια

Παρά το γεγονός ότι η χρηματοπιστωτική σταθερότητα βρισκόταν στο επίκεντρο των προγραμμάτων του ΔΝΤ, η έκθεση του Ταμείου σημειώνει ότι στο μέσο όρο το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων αυξήθηκε κατά 10,5% σε μια σειρά από χώρες όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Όπως τονίζεται, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων άρχισε να μειώνεται στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία μόνο μετά το πέρας των προγραμμάτων, ενώ το συγκεκριμένο θέμα παραμένει ακόμα μια ανοιχτή πρόκληση για την Ελλάδα και την Κύπρο. Από το παράδειγμα αυτών των χωρών, το ΔΝΤ αντλεί το δίδαγμα ότι η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τη διάρκεια της υλοποίησης των προγραμμάτων εμπεριέχει μια σειρά από προκλήσεις.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Μέρκελ δέχεται πιέσεις να παραιτηθεί μετά τις ευρωεκλογές

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές που επικαλείται το Blooomberg, οι πιέσεις  στην καγκελάριο Μέρκελ προέρχονται από το εσωτερικό του CDU και μάλιστα από την διάδοχο της στην ηγεσία του κόμματος, την Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ...

Η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ και η αρχηγός της CDU Κραμπ Κάρενμπαουερ

Οι πιέσεις για παραίτηση Μέρκελ φαίνεται να προέρχονται από τη διάδοχο της στην ηγεσία του CDU, Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ.

Η Άνγκελα Μέρκελ δέχεται πιέσεις να παραιτηθεί από τη θέση της καγκελαρίου μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές που επικαλείται το Blooomberg, οι πιέσεις προέρχονται από το εσωτερικό του CDU και μάλιστα από την διάδοχο της στην ηγεσία του κόμματος, την Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ. Οι Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου Μέρκελ αναμένεται να χάσουν έδαφος στις εκλογές της 26ης Μαϊου.

Η επικεφαλής του CDU, Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, έστειλε αυστηρό μήνυμα στην Μέρκελ, ζητώντας της να παραιτηθεί, ενώ συγκάλεσε συνέδριο του κόμματος στις 2 Ιουνίου, ανέφεραν οι πηγές.

Η Κάρενμπάουερ δεν είχε προειδοποιήσει τη Μέρκελ για το συνέδριο και άφησε να εννοηθεί ότι θα βάλει υποψηφιότητα για την προεδρία του συμβουλίου Ευρωπαίων ηγετών.

Δημοσίως, η 56χρονη Κάρενμπαουερ -ή ΑΚΚ όπως είναι γνωστή με τα ακρωνύμιο του ονόματός της- επιμένει ότι η καγκελάριος Μέρκελ θα παραμείνει έως το τέλος της θητείας, με εκπρόσωπο του κόμματος να παραπέμπει στη συγκεκριμένη θέση σε ερώτηση του Bloomberg.

Από τότε που ανέλαβε στην ηγεσία του CDU τον Δεκέμβριο του 2018, η Ανεγκρέτ Κάρενμπαουερ, καταβάλλει προσπάθειες να ενισχύσει τη δημοτικότητά της, τόσο στις δημοσκοπήσεις αλλά και στους κόλπους του κόμματος. Οι προσπάθειές της να επισπεύσει την αποχώρηση Μέρκελ όχι μόνο θα μπορούσαν να αποτύχουν αλλά και να γυρίσουν μπούμεραγκ, σχολιάζει το Bloomberg.

Παρά τις πιέσεις, η καγκελάριος εμφανίζεται αποφασισμένη να παραμείνει έως το τέλος της θητείας της, τον Σεπτέμβριο του 2021, ανέφεραν οι πηγές, διατηρώντας την ανωνυμία τους.

 πηγή: Bloomberg

SOS από τους Ισπανούς ελληνιστές για τη διατήρηση της διδασκαλίας Αρχαίων Ελληνικών

Σήμα κινδύνου για την εξαίρεση των Αρχαίων Ελληνικών από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ισπανία εκπέμπει μια σειρά ιδρυμάτων που προάγουν την κουλτούρα και τον πολιτισμό στη χώρα της Ιβηρικής...

Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και των κλασσικών σπουδών στην Ισπανία βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή και μάλιστα κινδυνεύει να εξαφανισθεί από το εγκύκλιο πρόγραμμα σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μπροστά στο ενδεχόμενο να σταματήσει η διδαχή της γλώσσας που απετέλεσε τη μήτρα της δυτικής λογοτεχνίας κι επιστήμης, μία σειρά από ισπανικά ιδρύματα για τις κλασσικές σπουδές ανέλαβαν μία πρωτοβουλία σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, αλλά και στα κατά τόπους όργανα εκπαιδευτικής πολιτικής στις αυτόνομες περιφέρειες της χώρας, για να αναστραφεί η τάση απαλοιφής των κλασσικών σπουδών από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Όπως τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διαπρεπής ελληνιστής Εουσέμπι Αγιένσα Πρατ, (συγγραφέας του βιβλίου Στις Εσχατιές της Θάλασσας: Ελληνοϊσπανικές Λαογραφικές Συγκριτικές Μελέτες, εκδ. Ηρόδοτος 2018), «εάν δεν γίνει κάτι για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, τότε υπάρχει κίνδυνος, με δεδομένου ότι θα συνταξιοδοτηθεί σύντομα η πλειονότητα των υπαρχόντων καθηγητών Αρχαίων Ελληνικών, που έχει πολλά χρόνια στην εκπαίδευση, δεν θα υπάρχει πλέον στο πρόγραμμα σπουδών και στις εξετάσεις για το απολυτήριο Λυκείου -που εξασφαλίζει την είσοδο στα Πανεπιστήμια- το σχετικό μάθημα». Μάλιστα, όπως τονίζει, λιγοστές είναι ήδη οι αυτόνομες περιφέρειες που περιλαμβάνουν τα Αρχαία στα προγράμματά τους, καθώς επιλέγουν στο πεδίο των κλασσικών σπουδών να διδάσκεται μόνον η λατινική, καταργώντας την κατ’ επιλογή διδασκαλία δύο αρχαίων γλωσσών.

Αίτημα στην UNESCO να θεωρούνται τα αρχαία ελληνικά παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά

Την εγγραφή των αρχαίων γλωσσών στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco ζήτησε σήμερα μια γαλλική ένωση, κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου στο οποίο συμμετείχε και ο υπουργός Παιδείας της Γαλλίας.

“Θεωρήσαμε απαραίτητο να διαφυλάξουμε τη διδασκαλία των λατινικών και των (αρχαίων) ελληνικών, που είναι οι βάσεις της γαλλικής γλώσσας και της ευρωπαϊκής ιστορίας”, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο καθηγητής αρχαιολογίας Βενσάν Μερκενμπρέκ, ο πρόεδρος της ένωσης Human-Hist.

Η ένωση αυτή υπέβαλε το αίτημα με ένα μανιφέστο που παρουσιάστηκε σήμερα, με την ευκαιρία της έναρξης της “Β΄ Διεθνούς Συνάντησης των αρχαίων γλωσσών”, ενός διήμερου συνεδρίου που διεξάγεται στο Οτέν. Στη συνάντηση αυτή συμμετέχουν 80 ερευνητές και πανεπιστημιακοί από τη Γαλλία και άλλες χώρες. Οι συζητήσεις σε κάποια από τα στρογγυλά τραπέζια γίνονται στα λατινικά ή τα αρχαία ελληνικά.

“Είναι επίσης μια ευκαιρία να δείξουμε στο κοινό τη σπουδαιότητα και την ικμάδα των αρχαίων γλωσσών”, πρόσθεσε ο Μερκενμπρέκ.

Στο συνέδριο έδωσε το παρών, σήμερα το πρωί, και ο υπουργός Εθνικής Παιδείας Ζαν-Μισέλ Μπλανκέ ο οποίος χαρακτήρισε το μανιφέστο της Human-Hist “εμβληματικό και ουσιώδες” για την υπεράσπιση των αρχαίων γλωσσών που είναι “το ζωντανό σφρίγος της δικής μας γλώσσας”.

“Τα ελληνικά και τα λατινικά δεν είναι ούτε απαρχαιωμένες, ούτε ελιτιστικές (γλώσσες) και πρέπει να τις προωθήσουμε”, πρόσθεσε ο υπουργός, εκφράζοντας την υποστήριξή του στους διδάσκοντες οι οποίοι “μεταλαμπαδεύουν αξίες”.

Ένας 13χρονος μαθητής που συμμετείχε στις εργασίες του συνεδρίου, ο Αντρέ, δήλωσε ότι έχει πάθος με τα λατινικά και τα αρχαία λατινικά γιατί βοηθούν “να γνωρίζει το παρελθόν, να κατανοεί το παρόν και να εξηγεί το μέλλον”.

Η παρουσίαση του μανιφέστου στο Οτέν, το αρχαίο Augustodunum, δεν έγινε τυχαία: τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται στην πόλη αυτή αδιαλείπτως εδώ και 2.000 χρόνια, όπως εξήγησε ο Μερκενμπρέκ. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί η πρόσφατη ανακάλυψη μιας Σχολής Δικαίου και Γραμμάτων (Ecoles Meniennes) που ιδρύθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται “το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της ρωμαϊκής Γαλατίας”, σημείωσε ο αρχαιολόγος.

«Πορθητής», S-400 και ανατολίτικο παζάρι

Η Τουρκία οδηγείται αργά αλλά σταθερά στην εξαιρετικά επικίνδυνη πορεία που επέλεξε η ίδια επιμένοντας πεισματικά σε μια πολιτική «υπερδύναμης» που δεν έχει όμως καμιά επαφή με την σύγχρονη πραγματικότητα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέγει κραυγές, απειλές, θεατρινισμούς και θρασύδειλες κινήσεις επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Για Ελλάδα και Κύπρο η σταθερή, αταλάντευτη προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο αποτελεί μονόδρομο και οι σημερινές συγκυρίες τις ευνοούν.

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

Η αδιέξοδη αυτή πολιτική διανθίζεται με συμπεριφορές που θυμίζουν την παροιμία «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», οδεύοντας όμως άδοξα προς το τέλος τους.

Ο αφόρητα φλύαρος Ρ.Τ. Ερντογάν δεν σταματούσε καθόλου -ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο των φετινών δημοτικών εκλογών στην Τουρκία- να επιμένει πως η Τουρκική «υπερδύναμη» θα αγοράσει μαζικά από Αμερικανούς και Ρώσους τον πιο σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό του κόσμου. Στόχος του η εξυπηρέτηση μέχρι το 2023, την επέτειο δηλαδή των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, του σχεδίου επιβολής των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων του, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, των Βαλκανίων, της Ασίας και της Αφρικής.

Δυστυχώς όμως για τα μεγαλεπήβολα αυτά σχέδια, οι Αμερικανοί διέλυσαν κάθε σκέψη ή προσδοκία η αγορά 100 υπερσύγχρονων, αμερικανικών μαχητικών αεροπλάνων F-35 να συνδυαστεί με την προμήθεια του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400. Το δίλημμα που έθεσαν φαινόταν απλό: διαλέξτε ή το ένα ή το άλλο. Και τα δύο μαζί, αποκλείεται.

Βέβαια το «δίλημμα» δεν ήταν τόσο απλό, όσο πιθανόν να φαίνεται: Η επιλογή από την Τουρκία του Ρωσικού συστήματος δεν συνεπάγεται μόνο την απαγόρευση παράδοσης των αμερικανικών μαχητικών, αλλά «συνοδεύεται» από εξαιρετικά επώδυνες συνέπειες όπως η επιβολή κυρώσεων που είναι αδύνατο να αντέξει η Τουρκική οικονομία χωρίς ολοκληρωτική κατάρρευση, η επιτάχυνση της δημιουργίας Κουρδικού κράτους, η πολύ πιθανή «πρακτική» έξωση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, η ένταξη της Κύπρου σε αυτό, κ.α.π.

Το αδιέξοδο και το ορατό πλέον άδοξο τέλος της εμμονής σε πολιτικές «υπερδύναμης», οδηγεί ταχύτατα τον Τούρκο ψευτο-χαλίφη στα γνωστά, παραδοσιακά μονοπάτια της διαπραγμάτευσης με το καθιερωμένο «ανατολίτικο παζάρι».

Διαρρέει ανεπίσημα ότι «ξανασκέφτεται» την αγορά του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος (δημοσίευμα της Γερμανικής Bild), κυκλοφορεί μέσω ελεγχόμενων ΜΜΕ «έγκυρες» φήμες ότι θα καθυστερήσει η παραλαβή του Ρωσικού συστήματος, ταυτόχρονα όμως σπεύδει να στείλει μέσα στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, συνοδεία πολεμικών πλοίων, τον «Πορθητή», το «Μπαρμπαρός» και προσεχώς το «Γιαβούζ», για να πραγματοποιήσουν (δήθεν) γεωτρήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακες.

Παράλληλα, ανακοινώνει πομπωδώς την πραγματοποίηση ναυτικών ασκήσεων με πραγματικά πυρά στο Καστελόριζο, δεσμεύει Ελληνικές περιοχές με άχρηστες Naftex για δήθεν στρατιωτικές ασκήσεις, καλεί απειλητικά την Ελλάδα να «αποστρατικοποιήσει» τα νησιά του Αιγαίου απέναντι από τα Μικρασιατικά παράλια, εντείνει την επιθετική συμπεριφορά με εμπρηστικές δηλώσεις και στρατιωτικούς «εκφοβισμούς» τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς την Κύπρο αυξάνοντας κάθετα την πίεση, όπως ακριβώς θα έκανε ένας προαγωγός προκειμένου να εκφοβίσει το θύμα του.

Τα τουρκικά πλοία «Πορθητής» και «Μπαρμπαρός» είναι βέβαια ανίκανα να πραγματοποιήσουν μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ αυτό που διαφημίζουν (το «Γιαβούζ» αποκτήθηκε πρόσφατα «για γεωτρήσεις»), αλλά οι Τούρκοι «μετρούν» τις ασυνήθιστα έντονες διεθνείς αντιδράσεις: Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ευρωπαϊκή Ένωση, Αίγυπτος, Ισραήλ, Ιταλία -ακόμα και η παραδοσιακά φιλοτουρκική Γερμανία- καταδικάζουν με ασυνήθιστα σκληρή διπλωματική γλώσσα την άκομψη τουρκική «διαπραγμάτευση».

Το τουρκικό όμως μήνυμα προς την Δύση, με υπερβολική δόση αλαζονείας μέσα σε ένα μπουκέτο ανατολίτικου παζαριού, είναι απόλυτα σαφές: Δώστε μου μερίδιο του Κυπριακού και Ελληνικού ενεργειακού πλούτου και θα παραιτηθώ από την αγορά του ρωσικού συστήματος, θα σταματήσω (προσωρινά βέβαια) την προκλητική και επιθετική συμπεριφορά, θα ικανοποιήσω τον κατάλογο όλων ή κάποιων από τα αιτήματα σας – με δυο λόγια θα επιστρέψω ήρεμα «στο μαντρί».

Φαίνεται όμως πως και αυτή η στρατηγική είναι ουσιαστικά αδιέξοδη:

1. Υποτιμάει την βέβαιη Ρωσική αντίδραση με σοβαρές συνέπειες στο μέτωπο της Συρίας, όπου η Τουρκία εξαρτάται απόλυτα από τις Ρωσικές αποφάσεις. Άλλωστε η Ρωσία, δεν συμφώνησε χωρίς λόγο να αποδεχτεί την Τουρκική μεγαλομανία να παγιδευτεί μέσα στον βάλτο της Συρίας. Τώρα που η Τουρκία έπεσε στην παγίδα, δεν μπορεί να κουνηθεί καθόλου χωρίς την «έγκριση» της Ρωσίας. Επιπλέον πολύ σοβαρά προγράμματα (αγωγός Turkish Stream, πυρηνικό εργοστάσιο, τουρισμός, εμπορικές συναλλαγές κ.α.) θα τεθούν σε σκληρή δοκιμασία. 


2.  Η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Ρ. Τ. Ερντογάν θα βρεθεί στα τάρταρα: Η Δύση θα τον υποδεχτεί «στο μαντρί» χωρίς να του έχει καμιά απολύτως εμπιστοσύνη, στην δε Ρωσία θα χυθεί και η τελευταία σταγόνα αξιοπιστίας που συγκεντρώθηκε με πολύ κόπο στην καρδάρα των Ρωσο-τουρκικών σχέσεων, μετά την άκομψη κατάρρευση του Ρωσικού βομβαρδιστικού τύπου Sukhoi Su-24M τον Νοέμβριο του 2015. 


3. Η κατάσταση στην τουρκική οικονομία είναι απελπιστική: Το χρέος πλησιάζει με ταχύτητα το μισό τρισεκατομμύρια δολάρια, το νόμισμα βρίσκεται εκ νέου κοντά στο ιστορικό ρεκόρ των 7 λιρών προς ένα δολάριο, μια πιθανή πτώχευση οδηγεί είτε στο ΔΝΤ με «υποχρεωτική» υποστήριξη των ΗΠΑ και επώδυνους όρους, είτε στο έλεος της Ρωσίας ή της Κίνας γιατί δεν είναι βέβαιο πως ο «καλός φίλος» της Τουρκίας (δυναστεία Αλ-Θανί του Κατάρ) θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στα γιγαντιαία δάνεια που θα απαιτούσε η Τουρκική οικονομία για να διασωθεί. 


4. Ο τουρκικός στρατός, παρά τις μεγαλοστομίες του Ρ.Τ. Ερντογάν, του Χουλουσί Ακάρ και των άλλων υποτακτικών, κυριολεκτικά παραπατάει: Στην Συρία οι Κουρδικές δυνάμεις εξοπλίζονται από το Ισραήλ και την Αμερική επιφέροντας, με συνεχή κτυπήματα, σοβαρές απώλειες στον Τουρκικό στρατό κατοχής μέσα στην Συρία. Στις Κουρδικές περιοχές της Τουρκίας και του Ιράκ οι ανθρώπινες απώλειες παραμένουν σοβαρές και η ζωή των Τούρκων στρατιωτών κινδυνεύει καθημερινά. Σχεδόν κάθε μήνα συλλαμβάνονται Τούρκοι στρατιωτικοί με την αόριστη κατηγορία των «συνεργατών του ιμάμη Γκιουλέν», αυξάνοντας συνεχώς τον αριθμό των Τούρκων στρατιωτικών που σαπίζουν στις φυλακές της Τουρκίας και εντείνοντας την ανασφάλεια και τον φόβο μέσα στο Τουρκικό στράτευμα.


5.   Η αβεβαιότητα για απρόσκοπτη τροφοδοσία με τα απαραίτητα ανταλλακτικά ή άλλο αναγκαίο υλικό για τις επιχειρησιακές ανάγκες του Τουρκικού στρατού, η δημιουργία πολλών «μετώπων» σε διαφορετικές περιοχές με τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους που μηδενίζουν την πιθανή αλληλο-υποστήριξη σε δύσκολες καταστάσεις, συμπληρώνουν μια βασική εικόνα του «πανίσχυρου» Τουρκικού στρατού, που όμως παραπαίει. 


6. Στο εσωτερικό μέτωπο, η απόφαση να διενεργηθούν και πάλι εκλογές στον πιο κρίσιμο δήμο της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη), οδηγεί σε οξεία αντιπαράθεση μεταξύ κεμαλικών και ισλαμιστών καλλιεργώντας επικίνδυνες συνθήκες διχασμού. Η επανάληψη των εκλογών, δίνει το μήνυμα πως οι εκλογές θα επαναλαμβάνονται μέχρι να κερδίσει ο υποψήφιος των ισλαμιστών και επιβεβαιώνει την ουσιαστική δικτατορία που έχει επιβληθεί στην Τουρκία, με το πρόσχημα του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία από την ίδρυση της μέχρι σήμερα, δεν πήρε ποτέ μια πολεμική πρωτοβουλία χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει πολύ γερές πλάτες. Το πάθημα των νεότουρκων στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο τους έγινε μάθημα και έκτοτε, κρατούν με ιερή ευλάβεια την προϋπόθεση εξασφάλισης πανίσχυρης υποστήριξης σε κάθε πολεμική πρωτοβουλία. Αυτό ακριβώς έγινε κατά την εισβολή στην Κύπρο, το ίδιο και στις εισβολές στην Συρία και στο Ιράκ, με αυτήν την προϋπόθεση είναι χαραγμένοι όλοι οι μακροπρόθεσμοι, επεκτατικοί στόχοι της Τουρκίας.

Στις μέρες μας, αυτή η προϋπόθεση της «πανίσχυρης υποστήριξης» απουσιάζει. Η τουρκική «σύμπραξη» με την Ρωσία δεν προσφέρει ούτε ουσιαστικά, ούτε πρακτικά, την ζωτική αυτή προϋπόθεση. Ούτε όμως και η πιθανή «επιστροφή στο μαντρί» λόγω έλλειψης στοιχειώδους αξιοπιστίας του Ρ. Τ. Ερντογάν.

Αντίθετα, υπάρχει «μαζική αντίθεση» στους λεονταρισμούς, στους θεατρινισμούς και στις σπασμωδικές ενέργειες της Ερντογανικής Τουρκίας.

Η Ελλάδα αξιοποιεί πλήρως το γεγονός ότι βρίσκεται με την πλευρά του Διεθνούς Δικαίου το οποίο έχουν αναγνωρίσει σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου. Τα Ελληνικά και Κυπριακά συμφέροντα συμπίπτουν επιτέλους με τα συμφέροντα των πιο μεγάλων δυνάμεων της σύγχρονης εποχής και είναι κάθετα αντίθετα με τις επιθετικές, νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις της ηγεσίας της σημερινής Τουρκίας.

Αλήθεια, αναρωτήθηκε κανείς αν η Τουρκία κατείχε τα νησιά του Αιγαίου και η Ελλάδα τα μικρασιατικά παράλια, θα δεχόταν ποτέ η Τουρκία να συζητήσει – πολύ δε περισσότερο, να παραχωρήσει το ελάχιστο χιλιοστό από τα δικαιώματα που θα της εξασφάλιζε το διεθνές δίκαιο; Ή αν έχει κανένα μεγαλόψυχο «Σουσλώφ», όπως έχουμε εμείς, να καλεί «να μην είμαστε μονοφαγάδες»;

Η Τουρκική μεγαλομανία βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Αν επιχειρήσει πολεμική ενέργεια χωρίς «ισχυρές πλάτες», κινδυνεύει σοβαρά να διαμελιστεί με την «φαμίλια» να οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Αν παραμείνει άπρακτη, καταρρέει μία από τις θεμελιώδεις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις που αφορούν ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέγει κραυγές, απειλές, θεατρινισμούς και θρασύδειλες κινήσεις επικοινωνιακού εντυπωσιασμού.

Για Ελλάδα και Κύπρο η σταθερή, αταλάντευτη προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο αποτελεί μονόδρομο και οι σημερινές συγκυρίες τις ευνοούν.

Υπό ορισμένες μάλιστα προϋποθέσεις, που απαιτούν όμως εμπνευσμένους ηγέτες που θέτουν όραμα, παλεύουν γι΄ αυτό και παίρνουν το απαραίτητο ρίσκο, η προσεκτική μεθόδευση μιας «πρακτικής» απάντησης που θα διέλυε την Τουρκική αλαζονεία είναι καθ΄ όλα δυνατή – περισσότερο από ποτέ.

Αρκεί οι πολιτικές μας ηγεσίες να διαθέτουν, με τα όποια λάθη τους, τουλάχιστον το σθένος και την αποφασιστικότητα ενός Τάσου Παπαδόπουλου.…

  ______________________________________ 

 

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης είναι Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

πηγή:analyst.gr

Πανούργος απατεωνία

Τι να ψηφίσουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή οι πολίτες; Το ελλαδικό «κράτος» σήμερα είναι ένας γκροτέσκος Λεβιάθαν, σάπιος ώς το μεδούλι, η αδυσώπητη σήψη του μακάβρια απειλή θανάτου. Απειλή, όχι μόνο για τον σημερινό φθίνοντα ελληνώνυμο πληθυσμό του, αλλά και για την ελληνικότητα: με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη για την Ιστορία και τον πολιτισμό...

 επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Τι να ψηφίσουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή;

Ερώτημα αγχωτικό για πολίτες που αρνούνται να απεμπολήσουν τη νοημοσύνη και αξιοπρέπειά τους. Αν θέλει ένας πολίτης να μη φυγομαχεί, αλλά ούτε και να εμπαίζεται, πρέπει να βρει για να ψηφίσει κόμμα και υποψήφιους που εκτιμά την πολιτική τους ταυτότητα και σέβεται την πολιτική τους συνέπεια.

Τέτοιο κόμμα και τέτοιοι υποψήφιοι δεν υπάρχουν. Καθόλου τυχαίο που τα «πολιτικά» των κομμάτων «προγράμματα» τα συντάσσουν διαφημιστές. Οι κομματικοί επαγγελματίες της εξουσίας ξέρουν μόνο να αγορεύουν ή να συνεντευξιάζονται, με μονολόγους. Τους ενδιαφέρουν μόνο οι εντυπώσεις. Δεν ξέρουν τι θα πει «πολιτικό πρόγραμμα», «πολιτικός σχεδιασμός» – τίποτε από αυτά. Νομίζουν ότι κάνουν πολιτική επαναλαμβάνοντας σε αντιπάλους την απαίτηση: «Φύγετε εσείς, να έρθουμε εμείς»! Ή την απίστευτου κρετινισμού αισιοδοξία: «τη Δευτέρα το πρωί που θα είμαστε κυβέρνηση...!!!».

Τι να ψηφίσουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή οι πολίτες; Το ελλαδικό «κράτος» σήμερα είναι ένας γκροτέσκος Λεβιάθαν, σάπιος ώς το μεδούλι, η αδυσώπητη σήψη του μακάβρια απειλή θανάτου. Απειλή, όχι μόνο για τον σημερινό φθίνοντα ελληνώνυμο πληθυσμό του, αλλά και για την ελληνικότητα: με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη για την Ιστορία και τον πολιτισμό.

Αυτόν τον εφιάλτη τον προσπερνάμε με εκπληκτική (επίσης τερατώδη) εθελοτυφλία, κάθε φορά που στήνονται κάλπες. Εκούσια παραδινόμαστε, άνευ όρων, σε μικρονοϊκές ψευδολογίες απατεώνων, ανθρώπων που δεν πιστεύουν σε τίποτα, ούτε στις ιδεολογίες που δήθεν εκπροσωπούν ούτε σε «αρχές» ούτε σε εντιμότητα – αλληλοβρίζονται και την άλλη μέρα συγκυβερνάνε, καλύπτει ο ένας τις πομπές και τα εγκλήματα του άλλου, ενώ ταυτόχρονα μαλλιοτραβιούνται έχοντας όλοι υπερψηφίσει «νόμους» a priori αμνήστευσης των εγκλημάτων τους.

Το ολοκληρωτικά πια σαπισμένο και ανήμπορο να λειτουργήσει κράτος (απομνημείωσαν την ανυπαρξία του οι εικόνες του εφιάλτη από το ολοκαύτωμα στο Μάτι) είναι αποκύημα των ίδιων (ή με παραλλαγμένα ψευδώνυμα) κομμάτων, που πάλι ζητάνε την ψήφο μας την επόμενη Κυριακή. Αξιώνουν, «δίχως αιδώ ή λύπην», να μας «εκπροσωπήσουν» στην Ευρωβουλή και να «στελεχώσουν» με δευτεροκλασάτους δικούς τους αυλοδίαιτους το κουκλοθέατρο της τάχα και «τοπικής αυτοδιοίκησης».

Δεν υπάρχει κόμμα που δείχνει ότι καταλαβαίνει, έστω, το ολοκληρωτικό αδιέξοδο, την εξόφθαλμη ανάγκη «επανίδρυσης του κράτους». Κόμμα που να συνειδητοποιεί ότι η λέξη «κράτος» εξακολουθεί να σημαίνει: λειτουργίες στην υπηρεσία των αναγκών του πολίτη, όχι στην υπηρεσία των λειτουργών κάθε λειτουργήματος. Αλλά για να στηθεί στην Ελλάδα σήμερα σωστό κράτος, πρέπει να απολυθούν (με ανένδοτη συνέπεια) κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες παρασιτικών δημόσιων υπαλλήλων. Δηλαδή διορισμένων με κομματικό ρουσφέτι, δίχως κριτική αποτίμηση προσόντων και επάρκειας. Που παραμένουν δημόσιοι λειτουργοί, χωρίς καμιά ποτέ αξιολόγηση της αποδοτικότητάς τους.

Εκατοντάδες χιλιάδες οι άκριτα και αυθαίρετα διορισμένοι δημόσιοι λειτουργοί, όπως εκατοντάδες χιλιάδες και ιλιγγιώδους ανηθικότητας συντάξεις – άνθρωποι που συνταξιοδοτήθηκαν σε ηλικία κάτω των πενήντα ετών. Τι νόημα λοιπόν έχει η ψήφος του πολίτη, όταν είναι των αδυνάτων αδύνατο να αναχαιτίσει τόση απανθρωπία και τόση κακουργία μασκαρεμένη σε «δημοκρατία» και «κοινοβουλευτισμό»;

Δύσκολα τολμάει να θυμίσει κανείς το ακαταμάχητο συμπέρασμα που συνάγεται από την πανανθρώπινη εμπειρία: Οτι η περιφρόνηση, η καπηλεία, η διαστροφή των όρων-κανόνων της δημοκρατίας δεν θεραπεύονται με ηθικοδιδασκαλίες ούτε με νομοθετήματα και σωφρονιστικό ποινολόγιο. Η δημοκρατία δεν είναι συνταγή, είναι κοινωνικό κατόρθωμα.

Μπορεί να διαθέτει μια χώρα όλα τα «υλικά» της συνταγής για δημοκρατία: σύνταγμα, εκλογές, κοινοβούλιο, Πρόεδρο Δημοκρατίας, Συμβούλιο Επικρατείας, ελευθεροτυπία – αλλά να μην έχει δημοκρατία. Αυτή την καταπληκτική απατεωνία μπορεί να την πετύχει μόνο το καθεστώς της κομματοκρατίας.

Οι βασικοί μοχλοί της καθεστωτικής αυτής τυραννίας είναι: το πελατειακό κράτος (ρουσφέτι), η υποταγή της τοπικής αυτοδιοίκησης στον κομματισμό, η εξαγορά του συνδικαλισμού από τα κόμματα, η κομματικοποίηση των φοιτητικών νεολαιών, ο διορισμός από την κυβέρνηση της ηγεσίας των Δικαστικών Λειτουργών, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, σύσσωμου του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.

Δυνατότητες αποτίναξης του ζυγού της κομματοκρατίας μάλλον δεν υπάρχουν. Μόνο λαϊκές εξεγέρσεις με μακρά αντοχή συνέπειας: Πεντακόσιες χιλιάδες πολίτες στην Πλατεία Συντάγματος, αμετακίνητοι μέρα-νύχτα, μέχρι να γίνει δεκτό το ένα αίτημα: Υπηρεσιακή κυβέρνηση «τεχνοκρατών» με ετήσια προθεσμία, που θα ετοιμάσει συνταγματική αναθεώρηση καταλυτική της κομματοκρατίας.

Τέτοιες εξεγέρσεις δεν σχεδιάζονται, δεν υποδείχνονται, δεν επιβάλλονται. Γεννιούνται. Η γέννησή τους είναι συνάρτηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας ενός λαού. Γι’ αυτό και πρώτη μέριμνα της κομματοκρατίας είναι η μέγιστη δυνατή υποβάθμιση σχολείου και πανεπιστημίου, η μεθοδική εξηλιθίωση του τεράστιου πλήθους με την τηλεθέαση. Και η θεσμική θρησκειοποίηση του εκκλησιαστικού γεγονότος.

______________________________

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

πηγή: yannaras.gr

Η ημέρα της μητέρας σήμερα 12 Μαΐου - Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανάδες !!!

Γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι εορτή προς τιμήν της μητέρας και της μητρότητας. 

Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη, έτσι φέτος, «πέφτει» στις 12 Μαΐου 2019.

Καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών.

Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες.

Το 1870 η Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μην στέλνονται στον πόλεμο.

Ενώ σύμφωνα με την Βικιπαίδεια οι πρώτες αναφορές για Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. 

Η γιορτή της μητέρας στον κόσμο

Πότε πέφτει όμως η γιορτή της μητέρας κάθε χρόνο. Η ημερομηνία αλλάζει από χώρα σε χώρα. Στην συντριπτική πλειοψηφία γιορτάζεται μέσα στον μήνα Μάιο με εξαίρεση τις χώρες του νοτίου ημισφαιρίου που την γιορτάζουν κατά τους δικούς μας χειμερινούς μήνες.
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, όπως και στις περισσότερες χώρες η ημέρα της μητέρας είναι κινητή και γιορτάζεται πάντα τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Σε κάποιες άλλες γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή του Μάη ή στο τέλος Μαϊού.

Γαλλία

Το 1950 ένας νόμος στην Γαλλία, καθιέρωση την τέταρτη Κυριακή του Μαΐου ως την «γιορτή της μητέρας». Οι Γάλλοι, γιορτάζουν την γυναίκα που τους έφερε στη ζωή, με κάρτες, δώρα, λουλούδια και οικογενειακά γεύματα.

Κίνα

Αν και καθιερώθηκε σχετικά πρόσφατα στην Κίνα, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου με δώρα και εκδηλώσεις.

Μεγάλη Βρετανία

Από τον 16ο αιώνα, οι Άγγλοι είχαν καθιερώσει την τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής ως την ημέρα που είναι αφιερωμένη στην μητέρα και οι οικογένειες ενώνονται και πηγαίνουν στην εκκλησία. Κατά τον 20ο αιώνα, η ημέρα αυτή, αν και διατήρησε την παράδοση που θέλει τις οικογένειες να μαζεύονται στο σπίτι, είχε και μία πιο σύγχρονη νότα, με τα παιδιά να χαρίζουν ευχαριστήριες κάρτες στις μητέρες τους. Έτσι συνήθως η ημέρα της Μητέρας στην Βρετανία είναι μέσα στον Μάρτιο.

Μεξικό

Στο Μεξικό η Ημέρα της Μητέρας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Για την ακρίβεια, η 10η Μαΐου, ανεξάρτητα με το τι μέρα πέφτει είναι η μέρα όπου τα εστιατόρια είναι πιο γεμάτα από ποτέ. Τα λουλούδια είναι πάντα ένα καλό δώρο, και τους εορτασμούς συμπληρώνει μουσική και το φαγητό.

Ινδία

Μπορεί η ημέρα εκείνη να είναι σχετικά πρόσφατο έθιμο στην Ινδία, αλλά κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου τα παιδιά δείχνουν την αγάπη τους στη μητέρα τους προσφέροντας λουλούδια, δώρα και ευχαριστήριες κάρτες.

Ιαπωνία

Η Ιαπωνία είχε αρχικά ταυτίσει την Ημέρα της Μητέρας (Haha no Hi, όπως την λένε) με τα γενέθλια της Αυτοκράτειρας Koujun, αλλά τελικά μεταφέρθηκε την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, όπου τα παιδιά συνηθίζουν να προσφέρουν λουλούδια στη μητέρα τους.

Ρωσία

Στην Πρώην Σοβιετική Ένωση γιόρταζαν τις μητέρες στις 8 Μαρτίου, αλλά από το 1998 και μετά γιορτάζεται την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου. Βέβαια, πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν να δώσουν τα δώρα στη μητέρα τους τον Μάρτιο.

Αίγυπτος

Στην Αίγυπτο, αλλά και σε πολλές άλλες αραβικές χώρες, η Ημέρα της Μητέρας γιορτάζεται στις 21 Μαρτίου, την πρώτη μέρα της Άνοιξης. Εκείνη την ημέρα, αν και δεν είναι επίσημα εθνική εορτή, συνηθίζουν να δίνουν δώρα.

Ταϊλάνδη

Στην Ταϊλάνδη η Ημέρα της Μητέρας γιορτάζεται στις 12 Αυγούστου, που είναι και τα γενέθλια της Βασίλισσας Sirikit. Εκείνη την ημέρα γίνονται παρελάσεις και πολλές εορταστικές εκδηλώσεις.

120 δόσεις: Συνέντευξη Τύπου Χαρίτση – Τσακαλώτου – Αχτσιόγλου

Ο Υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης και οι Υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Αλληλεγγύης Έφη Αχτσιόγλου θα παραχωρήσουν κοινή συνέντευξη Τύπου, σήμερα Κυριακή, 5 Μαίου 2019 στις 5:00 το απόγευμα  στο υπουργείο Οικονομικών...

Κοινή συνέντευξη Τύπου θα παραχωρήσουν στις 5:00 το απόγευμα στο υπουργείο Οικονομικών, ο υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, με θέμα το νομοσχέδιο για τη ρύθμιση σε έως 120 δόσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ΟΤΑ.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή αύριο Δευτέρα, 6/5,  και οι τελευταίες λεπτομέρειες συζητήθηκαν κατά τη σημερινή πολύωρη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου του πρωθυπουργού με το οικονομικό επιτελείο.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές κατά τη διάρκεια της χθεσινής σύσκεψης ολοκληρώθηκαν οι τεχνικές λεπτομέρειες που αφορούν στο νομοσχέδιο των 120 δόσεων για οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, στην εφορία αλλά και για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, στο οποίο περιλαμβάνεται και η ρύθμιση για τις οφειλές στην εφορία, προβλέπει επίσης τις διατάξεις για τις συντάξεις χηρείας, το αιτιολογημένο των απολύσεων καθώς και ρυθμίσεις για το εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς των διανομέων και μεταφορέων.

Επίσης στη σύσκεψη έγινε εκτενή συζήτηση για το πλαίσιο των φορολογικών ελαφρύνσεων και των κοινωνικών δαπανών σύμφωνα με το δημοσιονομικό χώρο που προκύπτει για το 2019.
Η κυβέρνηση εξετάζει σειρά μέτρων πριν καταλήξει στο βέλτιστο δυνατό μείγμα. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα και μόλις ολοκληρωθούν θα ακολουθήσουν ανακοινώσεις.