Συλλαλητήρια για το Σκοπιανό σε 13 πόλεις της Ελλάδας στις 6 Ιουνίου

Εκ μέρους της Επιτροπής, ο κ. Μιχάλης Πατσίκας τόνισε ότι «τα συλλαλητήρια που θα διεξαχθούν στις 6 Ιουνίου είναι σε συνεννόηση και συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση». 

Τη διεξαγωγή συλλαλητηρίων για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ σε δεκατρείς πόλεις της Ελλάδας, στις 6 Ιουνίου, ανακοίνωσε η Επιτροπή Αγώνα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε σήμερα στην ΕΣΗΕΑ. Συγκεκριμένα, θα πραγματοποιηθούν παράλληλες συγκεντρώσεις στην Πέλλα, την Καβάλα, τη Δράμα, τις Σέρρες, το Κιλκίς, το Πολύκαστρο, τον Λαγκαδά, τα Νέα Μουδανιά, την Έδεσσα, τη Φλώρινα, την Καστοριά, την Πτολεμαΐδα και την Κατερίνη.

Ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Γιώργος Πατούλης, επισήμανε: «Η παρουσία μου υπογραμμίζει την αποφασιστικότητα της ελληνικής αυτοδιοίκησης να αναλάβει δράσεις και πρωτοβουλίες σε ένα κορυφαίο εθνικό ζήτημα, στο οποίο δεν έχουν θέση οι συμβιβασμοί που υπονομεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα. Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έλειψε ποτέ από τους εθνικούς αγώνες, δεν θα λείψει ούτε τώρα. Θεωρούμε σαφέστατα ότι οι χειρισμοί που μπορεί να υπονομεύσουν τα εθνικά μας συμφέροντα είναι η κόκκινη γραμμή όλων μας. Αυτό που έχει μείνει είναι η αξιοπρέπειά μας κι η προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων». Επιπλέον, ο κ. Πατούλης απηύθυνε έκκληση «για συντονισμένη απόφαση των δημοτικών συμβουλίων, ώστε να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, ότι κανείς δεν έχει δώσει σε κανέναν λευκή επιταγή να παίξει με αποφάσεις που μπορεί να κρύβουν μειοδοτισμούς ή οτιδήποτε άλλο. Η αυτοδιοίκηση είναι εδώ, πιστεύει στην Ελλάδα, είναι η Ελλάδα».

Εκ μέρους της Επιτροπής, ο κ. Μιχάλης Πατσίκας τόνισε ότι «τα συλλαλητήρια που θα διεξαχθούν στις 6 Ιουνίου είναι σε συνεννόηση και συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση». Ερωτηθείς για το τι πρόκειται να γίνει εάν το ζήτημα της ονομασίας έρθει στη Βουλή, ο κ. Πατσίκας απάντησε: «Σε δύο μέρες κινητοποιήθηκε όλη η Μακεδονία κι απ' ό,τι φαίνεται όλη η Ελλάδα. Θα μας βρουν απέναντί τους στο Σύνταγμα και θα είμαστε τρία εκατομμύρια. Δεν χρειάζονται ούτε ανακοινώσεις, ούτε τίποτα. Εμείς θα είμαστε εκεί».

Παίρνοντας τον λόγο ο νομικός, συγγραφέας και μέλος του International Hellenic Association (IHA) και της Επιτροπής Αγώνα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, Λεωνίδας Κουμάκης, υπογράμμισε: «Η λύση που προωθείται αφορά τη συναίνεση της Ελλάδας σε ένα σύνθετο όνομα που θα περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία και την ταυτόχρονη έναρξη ενταξιακής πορείας των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έναντι αυτών που μας ζητούν να παραδώσουμε, θα λάβουμε μία διεθνή συμφωνία, η οποία υποτίθεται ότι θα εγγυάται την τήρηση από την πλευρά των Σκοπίων τής υποχρέωσης της τροποποίησης του Συντάγματός του σε θέματα αλυτρωτισμού, εθνότητας και γλώσσας. «Εάν η ελληνική κυβέρνηση προχωρήσει σε οποιαδήποτε συμφωνία, αυτή πρέπει να τεθεί υπό την κρίση του λαού με δημοψήφισμα. Καλούμε τους Έλληνες να ενώσουν τη φωνή τους για να προστατεύσουμε την κληρονομιά μας, δίνοντας το "παρών" στις συγκεντρώσεις που προγραμματίζονται σε όλη την Ελλάδα» κατέληξε ο κ. Κουμάκης.

Τέλος, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου αναφέρθηκε ότι η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά.

Χαρτοπόλεμος με τον Γκαιμπελίσκο

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα παρακολουθούμε ένα πραγματικό χαρτοπόλεμο δηλώσεων αλλά και κωμικοτραγικών καταστάσεων σε σημείο που πραγματικά δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να ανησυχήσει πάρα πολύ ή απλά να γελάσει...

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

*Γκαιμπελίσκος: Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε άνθρωπο ο οποίος προπαγανδίζει μία γνώμη / άποψη / ιδέα με ύπουλα μέσα, χρησιμοποιώντας ψεύτικα στοιχεία και την τακτική της επανάληψης συνεχώς των ίδιων πραγμάτων, για να πείσει όλο και περισσότερους («πες, πες, κάτι θα μείνει»).

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα παρακολουθούμε ένα πραγματικό χαρτοπόλεμο δηλώσεων αλλά και κωμικοτραγικών καταστάσεων σε σημείο που πραγματικά δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να ανησυχήσει πάρα πολύ ή απλά να γελάσει.

Η σοβαρότητα της Τουρκικής, Ερντογανικής, Δημοκρατίας σε όλα ανεξαιρέτως τα επίπεδα, βρίσκεται πλέον στα τάρταρα με αποτέλεσμα αυτά που διατυμπανίζει με τον πιο επίσημο και πομπώδη τρόπο να απολαμβάνουν ελάχιστης ή μηδενικής αξιοπιστίας! Να θεωρούνται περίπου σαν ανέκδοτα και να λαμβάνουν ενίοτε τόσο σκληρές (λεκτικές) απαντήσεις που καταρρίπτουν συνεχώς νέα ρεκόρ στην κλίμακα της διεθνούς διπλωματίας!

Η διαχρονική στρατηγική της Τουρκίας, την οποία υποστηρίζουν τρία από τα τέσσερα κόμματα που βρίσκονται στο Τουρκικό κοινοβούλιο, συνοψίζεται σε ένα απροκάλυπτο επεκτατισμό σε βάρος των γειτόνων της. Ο επεκτατισμός αυτός χρησιμοποιεί διάφορες κάλπικες δικαιολογίες βάζοντας σαν ασπίδα την γεωπολιτική και στρατηγική αξία της Τουρκίας ώστε να ξεπεραστούν οι εκάστοτε παραλογισμοί του. Η διαχρονική αυτή τακτική υπήρξε εξαιρετικά αποδοτική για την Τουρκία, ιδίως όταν εφαρμόστηκε από πολιτικούς που είχαν ιδιαίτερους δεσμούς με την Δύση όπως ο Μπουλέντ Ετσεβίτ και εξαιρετικά επικίνδυνη για τους γείτονες της όταν την υπηρέτησαν πολιτικοί με ιδιαίτερα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά όπως ο Τουρκούτ Οζάλ αλλά και ο Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι κάλπικες δικαιολογίες του Τουρκικού επεκτατισμού διαμορφώνονται ανάλογα με την κάθε περίπτωση:

Η εισβολή στην Κύπρο έγινε (δήθεν) για να «προστατευτεί» το 12% του πληθυσμού του νησιού (το 82% ήταν Έλληνες και το 6% διάφοροι ξένοι υπήκοοι), δημιουργώντας ένα casestudyκατεξευτελισμού της διεθνούς «νομιμότητας» με την ξεδιάντροπη «συμμετοχή» της Αγγλίας.

Η εισβολή στο Ιράκ έγινε για να εξουδετερωθούν «οι τρομοκράτες του ΡΚΚ» που βρίσκουν καταφύγιο στο Ιρακινό έδαφος – με τις ευλογίες Αμερικής και Ρωσίας.

Η εισβολή στην Συρία έγινε για να «εξουδετερωθεί ο κίνδυνος δημιουργίας Κουρδικής κρατικής οντότητας στα σύνορα με την Τουρκία», γεγονός που θα «απειλούσε μελλοντικά την ασφάλεια της Τουρκίας», με την ανοχή Ρώσων και Αμερικανών.

Μετά την εισβολή στην Κύπρο, άνοιξε η όρεξη του Τουρκικού επεκτατισμού και προς την κατεύθυνση του Αιγαίου. Το 1996 έστειλαν καμιά δεκαριά πράκτορες σε μια από τις χιλιάδες αφύλακτες βραχονησίδες του Αιγαίου με στόχο να δημιουργήσουν «αμφιβολίες» για την κυριότητα της. Πέτυχαν, με την σιωπηλή ανοχή των συμμάχων μας, να δημιουργήσουν μια αιωρούμενη αμφιβολία για το καθεστώς κάποιων βραχονησίδων με τους Έλληνες να αναρωτιούνται τι συμβαίνει στο Αιγαίο.

Και να φθάσαμε αισίως στις 18 Απριλίου 2018 για να ακούσουμε από επίσημη ανακοίνωση του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών πως «Τα Ίμια, τα νερά γύρω τους και ο εναέριος χώρος από πάνω τους είναι αποκλειστικά υπό Τουρκική κυριαρχία!».

Ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλεσε αμέσως την «Τουρκία να μην μπλέκει τον ίσκιο της με το μπόι της», ότι «μπορεί να προκαλεί όσο θέλει, το θέμα είναι ότι τετελεσμένα στο Αιγαίο υπάρχουν και τα σύνορα δεν αμφισβητούνται», ενώ η επίσημη απάντηση του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών που ακολούθησε, ήταν στο επίπεδο της:

«Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί την Τουρκία να σέβεται το ευρωπαϊκό δίκαιο, εκείνη απαντά με μία ανακοίνωση προκλητικής καταστρατήγησής του. Επαναλαμβάνει μία κατάφωρα παράνομη θέση, αγνοώντας ότι το νομικό καθεστώς του Αιγαίου είναι απολύτως κατοχυρωμένο από το διεθνές δίκαιο. Η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων είναι σαφής και αναμφισβήτητη σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, των Ιταλο-τουρκικών Συμφωνιών του 1932 και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947. Για άλλη μια φορά η κριτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την Τουρκία της προκάλεσε παραλογισμούς. Την καλούμε να συνέλθει και να αξιοποιήσει τις διαπιστώσεις της έκθεσης της Επιτροπής ως ένα χρήσιμο εργαλείο αυτοκριτικής προς βελτίωση της εικόνας της, τόσο έναντι της κοινής της γνώμης όσο και έναντι της διεθνούς κοινότητας».

Πριν βέβαια καταλήξουμε στην πομπώδη ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ, τα αμέσως προηγούμενα εικοσιτετράωρα (16 και 17 Απριλίου) είχαν προηγηθεί διάφορα γεγονότα αλλά και χαρτοπόλεμος ανακοινώσεων.

Ας τα δούμε εν συντομία:

«Δεν διαπραγματευόμαστε, δεν εκχωρούμε, δεν παζαρεύουμε ούτε σπιθαμή γης. Τούτος ο τόπος είναι τόπος που όσοι τον κατοίκησαν ανά τους αιώνες ξέρουν να τον υπερασπιστούν» ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Έλληνας πρωθυπουργός προς την Τουρκία από το ακριτικό Καστελόριζο. Στον επόμενο σταθμό του, την κοντινή νήσο Ρω, το αεροσκάφος που επέβαινε ο Έλληνας πρωθυπουργός παρενοχλήθηκε από δύο Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη τα οποία, φυσικά, αγνοήθηκαν και αναχαιτίστηκαν.

«Βρισκόμαστε σε έναν ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο αλλά η διάταξη των δικών μας δυνάμεων για τις αναχαιτίσεις γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχουμε καταπόνηση των πιλότων μας»δήλωσε ο Έλληνας Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας – ένα μήνα νωρίτερα είχε εκτιμήσει πως «Η Τουρκία δεν επιδιώκει ένα θερμό επεισόδιο, πολύ περισσότερο, την σύρραξη με την Ελλάδα».

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με σχέδιο ψηφίσματος που έγινε γνωστό, καλεί την Τουρκία «να ολοκληρώσει σύντομα τη διαδικασία και να απελευθερώσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που συνελήφθησαν τον περασμένο μήνα», ενώ ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ χαρακτήρισε «Γελοίο» τον Τουρκικό ισχυρισμό ότι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί αποτελούν απειλή για την Τουρκία.

Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν μιλώντας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο εξέφρασε «Την ετοιμότητα της Γαλλίας να δείξει στην πράξη την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε περίπτωση που η Ελλάδα απειληθεί από την Τουρκία στο Αιγαίο και την Μεσόγειο».

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Γιοχάνες Χαν, αρμόδιος για την διεύρυνση της ΕΕ, δήλωσε ότι «Η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τεράστια βήματα», ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκθεσή της για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις εντάσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στην ανησυχία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την κράτηση πολιτών της ΕΕ και των Ελλήνων στρατιωτικών.

Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς πρότεινε την διακοπή των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, το πάγωμα των ευρωπαϊκών κονδυλίων και εμπάργκο στα Τουρκικά αγροτικά προϊόντα, καλώντας τον Πρόεδρο της ΕΕ «να μην χαϊδεύει την Τουρκία γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος δεν καταλαβαίνει από λόγια».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Τουρκίας ο Μπεκίρ Μποζντάγ δήλωσε ότι«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιμετωπίζει την Τουρκία δίκαια ή αντικειμενικά».

Διέρρευσαν πληροφορίες για το Αμερικανικό πρόγραμμα ενίσχυσης των Κούρδων της Συρίας που είχε ανακοινωθεί από τον Φεβρουάριο: 550 εκατομμύρια δολάρια και Κουρδική στρατιωτική δύναμη 65.000 ανδρών!

Ο Τούρκος δοτός πρωθυπουργός – εφοπλιστής Μπιναλί Γιλντιρίμ σε ομιλία του (Δευτέρα 16/4/2018) δήλωσε ότι Τούρκοι κομάντος κατέβασαν Ελληνική σημαία από το νησί Ανθρωποφάγος την οποία είχαν τοποθετήσει λίγες μέρες νωρίτερα, τρεις νεαροί Έλληνες. Ακολούθησαν αλληλοδιαψεύσεις (οι σημαίες ήταν πολλές και κυματίζουν κανονικά, από την Ελληνική πλευρά, η Τουρκική ακτοφυλακή κατέβασε Ελληνική σημαία από την Τουρκική πλευρά).

Τέλος, στις 19 Μαρτίου 2018, λίγες μέρες μετά την παράταση της κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» και την σύσκεψη 2,5 ωρών στο Τουρκικό Προεδρικό μέγαρο, ανακοινώθηκε η ημερομηνία πρόωρων εκλογών στην Τουρκία για τις 24 Ιουνίου 2018.

Συμπέρασμα:Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει πλέον η Τουρκία δεν κρύβονται πίσω από φιέστες ή μεγάλα λόγια. Η αδυσώπητη πίεση από την κατρακύλα του εθνικού νομίσματος, η κατάρρευση των προσδοκιών για «προέλαση στην Ιεράπολη», η ψυχρολουσία από τους Ρώσους και τους Πέρσες «συμμάχους» να παραδώσει την πόλη Αφρίν στον Μπάσαρ Αλ Άσσαντ, τα σκάνδαλα διαφθοράς και απαλλαγής των νεαρών γόνων του καθεστώτος από κάθε στρατιωτική υποχρέωση, ο εντεινόμενος πόλεμος των Κούρδων μέσα στην Τουρκία με καθημερινούς νεκρούς και η πλήρης, διεθνής απομόνωση της Τουρκίας υποχρέωσαν τον ψευτο-σουλτάνο της Τουρκίας να πάει σε «εκλογές».

Τώρα τι  εκλογές θα είναι αυτές με «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», με φιμωμένη κάθε αντίθετη φωνή, με φυλακισμένη όλη την ηγεσία του μόνου κόμματος που δεν συμφωνεί μαζί του (HDP), με απεριόριστη εξουσία βίας και νοθείας…. μόνο ο ψευτο-σουλτάνος και τα εξαπτέρυγα του το γνωρίζουν!

 ______________________________________

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης είναι Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

Τουρκία: Ασυναρτησίας το ανάγνωσμα

Ο φαφλατάς δικτάτορας της Τουρκίας αμέσως μετά την αιματηρή «κατάληψη» του Αφρίν, η οποία είναι βέβαιο πως θα συνεχίζει να στοιχίζει ακριβά στην Τουρκία άρχισε τα ευφάνταστα παραμύθια της Χαλιμάς που λατρεύουν οι αμόρφωτοι πληθυσμοί της ανατολής... 

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

Η Τουρκική πολιτική μπορεί μεν μακροπρόθεσμα να διακρίνεται από μια σχολαστική συνέπεια στην επιδίωξη συγκεκριμένων στόχων, βραχυπρόθεσμα όμως παρουσιάζει μια απίστευτη εικόνα ασυναρτησίας, κραυγών χαμαιτυπειακού επιπέδου και μια θρασύδειλη επιθετικότητα που υποχωρεί αμέσως όταν διαπιστώσει ότι αδυνατεί να επιβληθεί με το ζόρι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Τον Ιανουάριο του 1920 το Οθωμανικό κοινοβούλιο ψήφισε τον «Εθνικό όρκο των νεότουρκων» σε κείμενα που διαμορφώθηκαν το 1919 στα συνέδρια της Θεοδοσιούπολης (Ερζερούμ = Ρωμιών τόπος) και Σεβάστειας. Ορισμένοι από τους στόχους του «εθνικού όρκου» επιτεύχθηκαν στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οι περισσότεροι όμως έμειναν για το αόριστο μέλλον, σε εποχές που οι συγκυρίες θα ήταν ευνοϊκές.

Μια «ευνοϊκή συγκυρία» παρουσιάστηκε την δεκαετία του 1970 όταν με τις γερές πλάτες των Αμερικανών, των Βρετανών και των Εβραίων οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο εξευτελίζοντας την διεθνή νομιμότητα. Σήμερα κατέχουν παράνομα το 37% περίπου του εδάφους της και λιγουρεύονται το υπόλοιπο, ψάχνοντας την «κατάλληλη ευκαιρία».

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός της Τουρκίας από το 2003 έως το 2014, αφού σταθεροποιήθηκε στην εξουσία, τον Αύγουστο του 2014 «εκλέχτηκε από τον λαό» (με βία και νοθεία φυσικά) Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας τοποθετώντας σαν πρωθυπουργό τον ζάμπλουτο εφοπλιστή – μαριονέτα Μπιναλί Γιλντιρίμ. Τον Ιούλιο του 2016, η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του έδωσε την ευκαιρία να κηρύξει την Τουρκία σε μια διαρκή «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» φιμώνοντας, φυλακίζοντας ή «εξαφανίζοντας» κάθε αντίθετη φωνή.

Η πολιτική αυτή συνδυάζεται με εκτεταμένη διαφθορά της «Φαμίλιας» Ερντογάν (ακόμα και μεγαλομέτοχος στην Αμερικανική Tesla θέλει να γίνει ο αθεόφοβος δικτάτορας της Τουρκίας!) αλλά και τον αποπροσανατολισμό των λαϊκών μαζών της ανατολής με ένα ακραία επιθετικό λαϊκισμό που συμπεριλαμβάνει την υπόσχεση «εκπλήρωσης» των στόχων του εθνικού όρκου των νεότουρκων.
Από τον Νοέμβριο του 2014, ο Τούρκος καθηγητής Ερσίν Καλαϊτζίογλου (Σχολή Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης, συνιδρυτής του Κέντρου Πολιτικής Ισταμπούλ) είχε διατυπώσει πολύ «ενοχλητικές» απορίες για τις θέσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο: «…Εμείς στέλνουμε δύο φρεγάτες και μια κορβέτα. Αυτό δεν είναι διπλωματία. Τι θα κάνετε; Θα βομβαρδίσετε την πλατφόρμα; Θα βυθίσετε ελληνικό πλοίο; Εντέλει, τα πολεμικά πλοία που έχετε στείλει είναι μέσα που δεν μπορείτε με κανένα τρόπο να χρησιμοποιήσετε. Η Κύπρος και η Ελλάδα προσεγγίζουν το θέμα στο πλαίσιο του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ, εμείς το προσεγγίζουμε ως εν δυνάμει πόλεμο. Σαν νταήδες!...» (Συνέντευξη στην εφημερίδα Ταράφ, Νοέμβριος 2014).

Οι φωνές λογικής μέσα στην Τουρκία είναι πάρα πολλές, αλλά καλύπτονται απόλυτα από τον εμφατικό θόρυβο των λαϊκιστών, των ακραίων εθνικιστών και των διαφόρων πολιτικών τσαρλατάνων που δεν διστάζουν να πλειοδοτούν σε ακραία συνθήματα χωρίς «αντίκρισμα» - όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά και στην Ελλάδα.

Ο φαφλατάς δικτάτορας της Τουρκίας αμέσως μετά την αιματηρή «κατάληψη» του Αφρίν, η οποία είναι βέβαιο πως θα συνεχίζει να στοιχίζει ακριβά στην Τουρκία (μόνο στις 23 Μαρτίου 2018, σύμφωνα με ανακοίνωση των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, σκοτώθηκαν τρείς Τούρκοι στρατιώτες), άρχισε τα ευφάνταστα παραμύθια της Χαλιμάς που λατρεύουν οι αμόρφωτοι πληθυσμοί της ανατολής:

«Την πανίσχυρη Τουρκία θα την οικοδομήσουμε οπωσδήποτε. Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας, αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές» (Σαμσούντα, 24 Μαρτίου 2018).

«Η ιρακινή πόλη Sinjar (βρίσκεται σε μεγάλο βάθος μέσα στο έδαφος του Ιράκ) και η Συριακή Tel Rifaat (μια πόλη 40 χλμ. βόρεια του Χαλεπίου) είναι οι επόμενοι στόχοι της Τουρκίας! Ο τουρκικός Στρατός βρίσκεται ήδη καθ' οδόν»! (Τραπεζούντα, 25 Μαρτίου 2018).

Στις 23 Μαρτίου 2018 είχε προηγηθεί μια πολύ αυστηρή καταδίκη της Τουρκίας στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάλεσαν την Τουρκία να «σταματήσει τις παράνομες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο», να «σεβαστεί το κυρίαρχο δικαίωμα της Κύπρου να εξερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τις φυσικές πηγές σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο» και να «απελευθερώσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς».

Η απερίφραστη, χωρίς διπλωματικές εκπτώσεις Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο, υποχρέωσε τον (κατά τον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ Ενές Καντέρ) «φρικτό ψυχασθενή», να εμψυχώσει την λαϊκή αυτοπεποίθηση κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην Σαμψούντα, την επομένη: «Η Τουρκία δεν δέχεται μαθήματα από κανένα!» (Εμένα μου λες…).

Ο εκπρόσωπος όμως του Τουρκικού ΥΠΕΞ Χαμί Ακσοϊ παραδέχτηκε ότι «Στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα ανακοινωθέν που περιέχει απαράδεκτες δηλώσεις κατά της χώρας μας και εξυπηρετεί πάλι τις θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς και της Ελλάδας».

Η διαρκής απομόνωση της Τουρκίας από εχθρούς και φίλους - Ευρωπαίους, Αμερικανούς ή Άραβες – συνεχίζεται με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην Τουρκική οικονομία.

Ακόμα και οι παραδοσιακοί σύμμαχοι της Τουρκίας, όπως οι Γερμανοί, έχουν κυριολεκτικά βγει από τα ρούχα τους: Αρχές Μαρτίου του περασμένου χρόνου, ο «ψυχρός ψυχασθενής» απευθυνόμενος στους Γερμανούς σε ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη, είχε πει: «Γερμανοί, δεν έχετε καμία απολύτως σχέση με τη δημοκρατία και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι τρέχουσες ενέργειές σας δεν ξεχωρίζουν από αυτές της ναζιστικής περιόδου. Όταν τα λέμε αυτά ενοχλούνται. Γιατί ενοχλείστε;»

Δεν αναρωτήθηκε φυσικά μήπως οι ενέργειες της σημερινής Τουρκίας ξεχωρίζουν από αυτές τις ναζιστικής περιόδου! Γιατί άραγε ενοχλείται ο ίδιος όταν του λένε πως είναι δικτάτορας; Δεν γνωρίζει την παροιμία «Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;»

Φυσικά, η Γερμανία καταδίκασε με ασυνήθιστη διπλωματική γλώσσα τις Τουρκικές επιχειρήσεις μέσα στην Συρία: «Οι ενέργειες της Τουρκίας ήταν απαράδεκτες παρά τα συμφέροντα που έχει για την ασφάλειά της. Τις καταδικάζω απερίφραστα» (Άγκελα Μέρκελ, 21 Μαρτίου 2018).

Τον Οκτώβριο του 2017, όταν ο λόγος του Τούρκου Προέδρου «άρχισε να γίνεται ακόμα πιο υστερικός» (Μάρκ Ρούτε, Πρωθυπουργός της Ολλανδίας, 14 Μαρτίου 2017), ο «φρικτός ψυχασθενής» διακήρυξε πως «Δεν χρειαζόμαστε πια την ένταξή μας στην ΕΕ» ενώ τον Μάρτιο του 2018, πριν από την επίσκεψη στην σύνοδο κορυφής της Βάρνα, τα ακριβώς αντίθετα: «Η ένταξη στην Ε.Ε. αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας. Ευελπιστώ να αρθούν τα εμπόδια που έχουν θέσει ορισμένοι προς αυτή την κατεύθυνση!» (Διαλέγετε και παίρνετε…)

Στις 10 Μαρτίου 2018, σε συνέντευξή του στη Γερμανική εφημερίδα Die Zeit, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε ερώτηση αν η Τουρκία επιδιώκει συμφωνία ανταλλαγής με τους οχτώ Τούρκους στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα δήλωσε κατηγορηματικά «Όχι, δεν θέλουμε μια τέτοια συμφωνία». Στις 27 Μαρτίου 2018, ο Ρ. Τ. Ερντογάν σε δηλώσεις του προς Τούρκους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στην συνάντηση ΕΕ – Τουρκίας, είπε το ακριβώς αντίθετο – έστω και έμμεσα: «Τους εξήγησα ότι δεν συνάδει με τη Δικαιοσύνη, αυτοί που επιμένουν τόσο πολύ στο θέμα των δύο στρατιωτών να μην αναφέρονται καθόλου στο θέμα της έκδοσης των Τούρκων στρατιωτών που αναμείχθηκαν στο πραξικόπημα και μετά διέφυγαν στην Ελλάδα». (Διαλέγετε και παίρνετε…)

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Η κοινή λογική λέει πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση απροκάλυπτης Τουρκικής επίθεσης γιατί είναι σφόδρα πιθανό να καταλήξει σε μια Τουρκική τραγωδία. Ο «υβριδικός πόλεμος» όμως, όπως π.χ. η γκεμπελική προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η υποστήριξη ακραίων πολιτικών σχηματισμών, η κατασκοπεία , ο κυβερνοπόλεμος, η ομηρεία στρατιωτών κ.ο.κ.ε., είναι καθημερινός και ασταμάτητος.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνει η Ελλάδα; Μα επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως, κατά το αρχαίο Ελληνικό Ρητό: Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει αμέσως στην σύσταση υπερκομματικού Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας, να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό όλα ανεξαιρέτως τα διπλωματικά «όπλα» που διαθέτει σε παγκόσμιο επίπεδο (φαίνεται να το κάνει καλά – τουλάχιστον στο μέτωπο της Τουρκίας), να βρίσκεται σε διαρκή «κόκκινο συναγερμό» ενημερώνοντας και οργανώνοντας συνεχώς τους πολίτες, να ενισχύει συνεχώς την αποτρεπτική δύναμη της χώρας με κάθε τρόπο και να επιδεικνύει πολιτική ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της απροκάλυπτης επιθετικότητας που εκδηλώνεται από την γειτονική Τουρκία.

Όταν οι κανόνες της λογικής δεν βρίσκουν ανταπόκριση σε ένα «υστερικό» (κατά τον Ολλανδό πρωθυπουργό), «ψυχρό ψυχασθενή» (κατά τον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ), έναν άνθρωπο που δεν διστάζει να στέλνει στην φυλακή δεκαεπτάχρονο έφηβο γιατί τον «έβρισε» στο Facebook (Δεκέμβριος 2015), καλύτερα φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά….

 ______________________________________

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης είναι Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

Ο γείτονας ξύνεται...

Tα μηνύματα που εκπέμπει «Ο φρικτός ψυχασθενής» από την απέναντι όχθη του Αιγαίου πληθαίνουν ανησυχητικά…

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

Tα μηνύματα που εκπέμπει «Ο φρικτός ψυχασθενής» (σημ. συντ. : Ο χαρακτηρισμός αφορά τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας και ανήκει στον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ Ενές Καντέρ) από την απέναντι όχθη του Αιγαίου πληθαίνουν ανησυχητικά. Η εισβολή στο βάλτο της Συρίας με αυξανόμενους νεκρούς, η εσωτερική πολιτική κατάσταση της Τουρκίας με εκατοντάδες χιλιάδες καταδιωκόμενους και φυλακισμένους, η διεθνής απομόνωση της Τουρκίας, η εμπρηστική ρητορική κατά πάντων από τον «φρικτό ψυχασθενή», η προβληματική πορεία της Τουρκικής οικονομίας και άλλα πολλά, δημιουργούν μια ασφυκτική πίεση στο Προεδρικό παλάτι της Τουρκίας το οποίο ψάχνει απεγνωσμένα σανίδα σωτηρίας.

Ας παρακολουθήσουμε την ειδησεογραφία των τελευταίων εικοσιτετραώρων η οποία διαμορφώνει το πλαίσιο της κατάστασης που διαμορφώνεται:

• Τουρκικό δικαστήριο απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης δύο Ελλήνων στρατιωτών που μπήκαν παράνομα σε Τουρκικό έδαφος και διατάχτηκε η παράταση της προφυλάκισης τους μέχρι «να διεξαχθεί έρευνα για απόπειρα στρατιωτικής κατασκοπείας». Ο Έλληνας ΥΠΕΞ κάλεσε την Τουρκία «να μην μετατρέψει μία καθημερινή διαδικασία σε εθνικό και νομικό ζήτημα και να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο» (5 Μαρτίου 2018).
  
• Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης συναντήθηκε στην Αθήνα µε τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών. Οι συζητήσεις αφορούσαν τον συντονισμό σε όλα τα επίπεδα, μεταξύ των οποίων εκείνο της ΕΕ, των σχέσεων µε τις ΗΠΑ καθώς και όλων των τριμερών συνεργασιών εν όψει πιθανών Τουρκικών ενεργειών στην περιοχή (5 Μαρτίου 2018).
  
• Περιοδεία του Τούρκου ΥΠΕΞ με πρώτο σταθμό την Γερμανία όπου ζήτησε την σύλληψη του Σύριου Σαλίχ Μουσλίμ, την άρση της Γερμανικής ταξιδιωτικής οδηγίας προς την Τουρκία και επανέλαβε τον γνωστό ισχυρισμό ότι η απόφαση του ΟΗΕ για την κατάπαυση πυρός στην Συρία «δεν αφορά την Τουρκία». Από την πλευρά του ο Γερμανός ΥΠΕΞ εξέφρασε την «ανησυχία για το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ισχύει στην Τουρκία αλλά και τους Γερμανούς πολίτες που κρατούνται». (6 Μαρτίου 2018). Ο επόμενος σταθμός του Τούρκου ΥΠΕΞ είναι η Αυστρία, μετά από δύο τουλάχιστον χρόνια ψυχρών σχέσεων (8 Μαρτίου 2018).
  
• Ο «φριχτός ψυχασθενής» επιτέθηκε με τον προσφιλή, εμπρηστικό του λόγο, αυτή τη φορά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε: «Στον αγύριστο η απόφασή σας. Να χαθεί. Τι αξία μπορεί να έχει για την ανθρωπιά µια απόφαση που δεν εφαρμόζεται; Εσείς προσπαθείτε να ξεγελάσετε την Ανθρωπότητα» προσθέτοντας πως «Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από τους πέντε (σημ. συντ.: εννοεί τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας)» και ότι «Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο λες και κοροϊδεύουν την ανθρωπότητα!» (7 Μαρτίου 2018).
  
• Το φερέφωνο των ισλαμιστών, η εφημερίδα Γκιουνές (Ήλιος), με πρωτοσέλιδο της είναι σίγουρο πως θα έκανε και αυτόν ακόμα τον Γκαίμπελς να ζηλέψει: Κατηγορεί την Ελλάδα σαν «άντρο τρομοκρατών» («Τι Αφρίν, τι Αθήνα» είναι ο τίτλος, με υπότιτλο «Ο γείτονας ξύνεται» - «Komsu Kasiniyor»). Αν η περίπτωση θυμίζει τους Τσάμηδες της Αλβανίας και τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων, οφείλεται στο γεγονός ότι εκπορεύονται από το ίδιο κέντρο του «φρικτού ψυχασθενούς», με τα πιστά τσιάουα να υπακούουν στις εντολές του (7 Μαρτίου 2018).
  
• Ο Ιμπραήμ Καλίν, εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου πως «Η Τουρκία έχει λάβει ενημέρωση ότι πλοίο της Exxon Mobil κατευθύνεται προς τη Μεσόγειο για έρευνες υδρογονανθράκων και η Άγκυρα θα συνεχίσει να προστατεύει τα δικαιώματά της ως προς τις έρευνες υδρογονανθράκων στην περιοχή». Ταυτόχρονα, σύμβουλος – εξαπτέρυγο του «φρικτού ψυχασθενούς» άρχισε να απειλεί τις Η.Π.Α., μέσω της κρατικής τηλεόρασης: «Όχι ο 6ος στόλος, ο 66ος στόλος να έρθει, εμάς τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει. Ας βγει, ας κοπιάσει, εμάς ούτε ο 6ος, ούτε ο 66ος στόλος, τίποτα δεν μπορεί να μας γονατίσει. Αυτό να μην το ξεχνάει κανείς. Αυτός ο λαός όταν ορθώνει το ανάστημά του, και το έχει κάνει ήδη, όταν λοιπόν το κάνει, καμία δύναμη, ούτε και παγκόσμια δεν μπορεί να τον λυγίσει. Και το λέω ως κομμάτι του Τουρκικού λαού και ως κομμάτι του ισλαμικού έθνους» (7 Μαρτίου 2018).
  
• Εκπρόσωπος του Τουρκικού ΥΠΕΞ (Χαμί Ακσόι) δήλωσε ότι «Ο ελληνικός Τύπος ανέφερε πως ο κ. Παυλόπουλος έκανε τα ακόλουθα σχόλια για την Τουρκία: Μπορεί να μην έχουμε την επικράτεια που θα έπρεπε να είχαμε ιστορικά (…) Αν η Ιστορία μας αναγκάσει, θα κάνουμε ό,τι έπραξαν οι πρόγονοί μας. Καλούμε τον Πρόεδρο Παυλόπουλο να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τα σύνορά μας και να αποφύγει μια ρητορική που δεν συνάδει με τη θέση του και η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει μη αναγκαία ένταση» (7 Μαρτίου 2018).
  
• Ο δοτός πρωθυπουργός – εφοπλιστής της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον ψευτο-πρωθυπουργό των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας Τουφάν Ερχουρμάν, αναφερόμενος στις έρευνες φυσικού αερίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, δήλωσε: «Αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να γίνουν μόνο όταν υπάρξει μια λύση μόνιμη, βιώσιμη με ένα σχήμα ενός κράτους δικοινοτικά. Η προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων και τέτοιου είδους προκλητικές δραστηριότητες θα έχουν την απάντησή τους» (7 Μαρτίου 2018).
  
• Ο «φριχτός ψυχασθενής» ξαναχτύπησε: «Έχουμε τον Αλλάχ με το μέρος μας ακόμη και αν η Δύση έχει πυραύλους, άρματα μάχης, πυροβολικό, τεχνολογία και διαστημόπλοια. Δεν υπάρχει νίκη παρά μόνο ο Αλλάχ… Διαταχθήκαμε να διεξάγουμε πολεμική εκστρατεία από τον Θεό, η νίκη ανήκει στον Αλλάχ… Και μην ξεχνάτε αυτό. Τι λέει ο Αλλάχ στο Κοράνι; Βοήθεια από τον Αλλάχ και η νίκη είναι επικείμενη» (7 Μαρτίου 2018).
  
• Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος στο πρόσφατο συνέδριο των Δελφών εξέφρασε την ανησυχία του «για τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στην Ελλάδα και στην Κύπρο» επισκέφτηκε για 1,5 ώρα στο πεντάγωνο τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη (7 Μαρτίου 2018).
  
• Ο διάδοχος του Σαουδαραβικού θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν δήλωσε: «Το σύγχρονο τρίγωνο του κακού αποτελείται από το Ιράν, την Τουρκία και τις εξτρεμιστικές θρησκευτικές ομάδες» και ότι «Η Τουρκία ότι προσπαθεί να επανιδρύσει το Ισλαμικό Χαλιφάτο, που χάθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» (Reuters, 7 Μαρτίου 2018).
  

Συμπέρασμα:Η Τουρκική Δημοκρατία, από την ίδρυση της μέχρι σήμερα, δεν έχει κάνει ποτέ, κανένα απολύτως «επιθετικό» βήμα χωρίς να έχει εξασφαλίσει πολύ «γερές πλάτες». Δεν θα είχε τολμήσει να εισβάλλει στην Κύπρο χωρίς τις πλάτες των Αμερικανών, της Βρετανίας και του Ισραήλ. Δεν θα είχε τολμήσει να εισβάλλει στην Συρία χωρίς την ανοχή της Ρωσίας αλλά και της Αμερικής.

Οι Ρώσοι στις μέρες μας «καλλιεργούν» την Τουρκική επιθετικότητα επειδή στοχεύουν στην διάλυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Δεν παρέχουν όμως «γερές πλάτες» για επίθεση ούτε στην Κύπρο, ούτε στην Ελλάδα.

Σε όλα αυτά όμως υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας: Ο «φρικτός ψυχασθενής» και το καθεστώς που εγκαθίδρυσε στην Τουρκία. Η επικίνδυνη, διαρκής «πλύση εγκεφάλου» πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων με νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις και έντονη φρασεολογία τζιχαντιστών. Η επιβολή της νοοτροπίας ότι ο ίδιος μπορεί να λέει ότι θέλει, οι άλλοι όχι. Ο ίδιος μπορεί να διατυμπανίζει «τα σύνορα της καρδιάς του» ή την ανύπαρκτη «ιστορία στα νησιά του Αιγαίου». Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας όμως, δεν πρέπει να λέει τίποτα, ακόμα και αν λέει την αλήθεια!

Τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα μπροστά στην κατάσταση αυτή; Μα τα αυτονόητα:

• Να συστήσει αμέσως διαχρονικό, υπερκομματικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, το οποίο ήδη συζητείται και το οποίο θα διαχειρίζεται την προκλητικότητα της Τουρκίας. Άλλες χώρες με μικρότερες απειλές εθνικής ασφάλειας το διαθέτουν εδώ και ολόκληρες δεκαετίες, η Ελλάδα επαφίεται στην «φώτιση» των εκάστοτε πολιτικών προσώπων τα οποία δυστυχώς, σε αρκετές περιόδους, είναι (επιεικώς) ακατάλληλα!
• Να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό, όλα ανεξαιρέτως τα διπλωματικά «όπλα» που διαθέτει σε παγκόσμιο επίπεδο.
  
• Να βρίσκεται σε διαρκή «κόκκινο συναγερμό», ενημερώνοντας και οργανώνοντας συνεχώς τους πολίτες.
  
• Να ενισχύει συνεχώς την αποτρεπτική δύναμη της χώρας με κάθε τρόπο.
  
• Να επιδεικνύει πολιτική ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της απροκάλυπτης επιθετικότητας που εκδηλώνεται από τον «φρικτό ψυχασθενή».
  

Η Τουρκική πολιτική χαράσσεται σε βάθος ολόκληρων δεκαετιών. Τούτο σημαίνει πως ακόμα και αν αποφύγουμε για μια ακόμα φορά την σημερινή ακραία συγκυρία, θα αντιμετωπίσουμε τα ίδια και στο μέλλον. Και ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε την σύγκρουση είναι να σταματήσουν οι αυταπάτες «εξημέρωσης» του θηρίου και να εφαρμόσουμε επί τέλους τα αυτονόητα!

 ______________________________________

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης είναι Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

πηγή: huffingtonpost.gr

Ερντογάν, ο φρικτός ψυχασθενής

Στην πραγματικότητα αποτελεί έναν παγκόσμιο πειρατή που μέσα στην ψυχική του ασθένεια, ζει σε ένα δικό του κόσμο. Η ώρα όμως που θα προσγειωθεί απότομα στον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι πλέον μακριά. 

του Λεωνίδα Κουμάκη (*)

Ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Τούρκο παίκτη του ΝΒΑ (New York Knicks) Ενές Καντέρ με αφορμή τα λόγια  του Τούρκου προέδρου προς ένα εξάχρονο κοριτσάκι βουτηγμένο στα κλάματα πως «θα ήταν πολύ τιμητικό να γίνει μάρτυρας  αν θυσίαζε την ζωή του στο πεδίο της μάχης» προσθέτοντας μάλιστα πως «κρατούσε στην τσέπη της μια σημαία με την οποία θα την τύλιγαν, αν γινόταν μάρτυρας» (25 Φεβρουαρίου 2018, Καχράμανμαρας).

Αυτά τα εξωφρενικά συμβαίνουν στην σημερινή Τουρκία από ένα «φρικτό ψυχασθενή» όπως εύστοχα χαρακτηρίζει τον Ρ. Τ. Ερντογάν ο Τούρκος μπασκετμπολίστας.

Μια απλή ματιά στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών θα μας πείσει εύκολα πως τα πεπραγμένα ολόκληρης της «Φαμίλιας Ερντογάν» δείχνουν ότι έχουν όλοι τους ξεφύγει από κάθε θεμιτό όριο.

19 Φεβρουαρίου 2018: Με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβάνοφ στην Άγκυρα, ο «φριχτός ψυχασθενής» βρήκε πρόσφορο έδαφος να πουλήσει εκδούλευση τονίζοντας πως «Η Τουρκία στο θέμα της ονομασίας τηρεί στάση αρχής». Μια εβδομάδα νωρίτερα, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζ. Ζάεφ είχε δηλώσει από την Άγκυρα πως «Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της ΠΓΔΜ». Και στους δύο, απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες (23/2/2018): «Η Ευρωπαϊκή προοπτική της ΠΓΔΜ δεν περνά από την Άγκυρα, περνά από την Αθήνα, ας το καταλάβουν αυτό οι γείτονές μας».

Ο «φριχτός ψυχασθενής» πριν από τρείς εβδομάδες είχε δηλώσει πως «η Τουρκία δεν θα δεχθεί ποτέ να εισέλθει στο ΝΑΤΟ η χώρα αυτή με όνομα που δεν θα συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία». Λες και του πέφτει λόγος…

21 Φεβρουαρίου 2018: Ο γαμπρός του ψευτο-σουλτάνου της Τουρκίας, βουτηγμένος μέχρι τον λαιμό σε σκάνδαλα διαφθοράς, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, μιλώντας σε ενεργειακό φόρουμ, ισχυρίστηκε τα εξής: «Η ανατολική Μεσόγειος είναι πολύ σημαντική και η Τουρκία τα τελευταία 15 χρόνια ενώ είναι προσηλωμένη στο να ασκεί μία εποικοδομητική πολιτική όσον αφορά τη Βόρεια Κύπρο, την ίδια ώρα η Νότια Κύπρος με την ένταξή της στην Ε.Ε. δημιουργεί τετελεσμένα. Δεν ασκεί μόνο μονομερή πολιτική στο νησί αλλά και στα χωρικά ύδατα και την ΑΟΖ… Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει μονομερείς γεωτρήσεις ούτε θα δεχθεί τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο»! Το διακεκριμένο μέλος της «Φαμίλιας Ερντογάν» προσπαθεί αδέξια να μας πείσει πως… η ημέρα είναι νύχτα!

22 Φεβρουαρίου 2018: Εντολή κράτησης της συμπροέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Ντιλσάτ Ακτάς και άλλων δώδεκα στελεχών του κόμματος εξέδωσε ο Γενικός Εισαγγελέας της Άγκυρας. Ο επίσημος ισχυρισμός είναι ότι «προσπαθούν να δημιουργήσουν συρράξεις καλώντας τον κόσμο στους δρόμους». Φυσικά, η Τουρκία στο εσωτερικό της βράζει, παρά τις καθημερινές θεατρικές παραστάσεις του «φριχτού ψυχασθενή»…

24 Φεβρουαρίου 2018: Ο Έλληνας ΥΠΕΞ σε συνέντευξη του στην κρατική τηλεόραση, λίγες μέρες μετά την άτυπη συνάντηση των ΥΠΕΞ των κρατών – μελών της Ε.Ε. στην Σόφια όπου κάλεσε τους ομολόγους του να συμπεριλάβουν στους όρους διεύρυνσης της ΕΕ την «αποδοχή του δικαίου της θάλασσας», κωδικοποίησε τις θέσεις της Ελλάδος ως εξής:

• Οι επόμενοι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κύπρου συνδέονται με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Ξέρετε και στις δύο περιπτώσεις δεν θα μπορέσουν να κάνουν αυτούς τους «τσαμπουκάδες» στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Τουρκία έχει κάνει πολλαπλή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου … Η Τουρκία παρενέβη παρανόμως με ναυτικές ασκήσεις σε ξένη ΑΟΖ … Παραβιάζει τη συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου για την άσκηση των ελευθεριών στην ανοικτή θάλασσα … Η Τουρκία δεν είναι αρμόδια να εκδίδει NAVTEX σε ξένες περιοχές… Η παρεμπόδιση του Ιταλικού πλοίου της ΕΝΙ αποτελεί παράνομη παρεμπόδιση στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων από ένα κράτος, αλλά είναι και μια παραβίαση του Δικαίου, γιατί παρεμποδίζει την ελεύθερη πλεύση πλοίου… Παραβίασε το άρθρο 77 της Σύμβασης του Δικαίου της Θαλάσσης όσον αφορά τα δίκαια της Κυπριακής Δημοκρατίας… Παραβίασε και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου εν γένει με την απειλή και με την επιδίωξη εκδίωξης μιας κινητής πλατφόρμας  που έκανε δοκιμαστική γεώτρηση σε μη αμφισβητούμενη περιοχή.


• Ήταν πολύ σοβαρή η δήλωση που έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση (σ.σ. 23/2/2018), όπου καταδίκασε την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και την παραβίαση του Δικαίου της Θαλάσσης. Είναι μια πολύ πιο αυστηρή δήλωση από αυτή του 1996, την τότε περίπτωση των Ιμίων.


• Η Τουρκία πρέπει να αναλογιστεί και να σκεφτεί ότι «η Ελλάδα δεν είναι Συρία ούτε Ιράκ»…. Δεν μπορεί με τον ίδιο τρόπο να παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά τα δίκαια της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον τρόπο που το κάνει στη Μ. Ανατολή. Η Ελλάδα είναι μια οργανωμένη χώρα, διαθέτει όλα τα μέσα για να υπερασπισθεί τα σύνορα και τα εδάφη της.


• Η Τουρκία πρέπει να απαντήσει στον εαυτό της αν θέλει να έχει ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά ή αν έχει τη διάθεση να «εκτουρκίσει» την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να την ξεχάσει. Είναι θέμα της Τουρκίας λοιπόν κατά πόσο επιθυμεί να γίνει ευρωπαϊκή χώρα και να αφήσει αυτού του είδους τις παραβιάσεις, τους τσαμπουκάδες, του Διεθνούς Δικαίου… Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο πρώτος εμπορικός και οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, η οποία έχει πάρα πολλά οικονομικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα που συνδέονται με την Ευρώπη.


• Η Τουρκία είναι μια νευρική δύναμη, με πάρα πολλές εσωτερικές αντιθέσεις και αντιφάσεις… Έχει περιοχές και τομείς της οικονομίας φεουδαρχικού τύπου και περιοχές που είναι ανεπτυγμένου καπιταλισμού, έχει εθνικά προβλήματα, ιδιαίτερα με τους Κούρδους, έχει θρησκευτικές συγκρούσεις, ιδιαίτερα με τους Αλεβίτες. Μέσα σε αυτό το σύστημα των αντιφάσεων και αντιθέσεων, έχει προστεθεί και η αντίφαση της στρατιωτικής της ηγεσίας, που από την μια πλευρά είναι γεμάτη αλαζονεία λόγω Συρίας και Ιράκ και νομίζει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και από την άλλη, έχει μια ανασφάλεια και ένα φόβο, τόσο λόγω της απόπειρας πραξικοπήματος που έγινε το καλοκαίρι του 2016, όσο όμως και εκ του γεγονότος ότι στην επίθεση στην Αφρίν δεν κάνει τον περίπατο που είχε υπολογίσει να κάνει…


• Το Κυπριακό είναι ένα θέμα παράνομης κατοχής, παραβίασης του διεθνούς νόμου σε όλες του τις πλευρές, απέναντι στην κυριαρχία, ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Κύπρου…


• Οι Τούρκοι προσπαθούν από το 1996, άλλοτε να χαρακτηρίζουν τα νησιά και το Αιγαίο ως γκρίζα και άλλοτε να τα χαρακτηρίζουν ως δικά τους… Η αντιπολίτευση είναι πολύ χειρότερη η οποία «καταγγέλλει» – σε εισαγωγικά για εμάς – ότι έχει παραδώσει, από το 2005 μέχρι σήμερα, δεκάδες νησιά της Τουρκίας στην ελληνική επικράτεια. Δηλαδή ότι νησιά που κατοικούνται εδώ και χιλιετηρίδες από Έλληνες, που ανήκουν βάσει όλων των διεθνών νόμων και κανόνων στην Ελλάδα, που είναι κατοχυρωμένα σε όλους τους διεθνείς χάρτες και διεθνείς συνθήκες ότι είναι ελληνικά, ότι αυτά δήθεν τα κατέλαβαν τα τελευταία 10 χρόνια, εμείς και οι προηγούμενες συγκυβερνήσεις. Πρόκειται για ένα ψέμα που φτιάχνει συνείδηση στον τουρκικό λαό που δεν είναι καθόλου καλό. Και, δεύτερον, πρόκειται για ένα ψέμα που χρησιμοποιείται εκατέρωθεν ενόψει των εκλογών… Αυτές οι επιδείξεις δυνάμεις, αν συνεχίσουν τις εντατικοποιήσεις, δεν καταλήγουν σε καλό ούτε για αυτόν που το κάνει… Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να συνδράμουμε σε αυτήν την συνεχή προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει εντάσεις στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο.


• Η Τουρκία θα πρέπει να συνέλθει, να κατανοήσει ότι η Ελλάδα δεν είναι καμιά χώρα στην οποία μπορεί να κάνει διάφορους περιπάτους, που έχουν στο μυαλό τους, ούτε διάφορες καταλήψεις..

24 Φεβρουαρίου 2018: Η Τουρκία με δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρει ότι η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να ανοίξει πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, το Μάϊο, αγνοεί τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, και του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, και δείχνει ότι η Ουάσιγκτον επιμένει να πλήττει την ειρήνη. Μόνο η Τουρκία μπορεί να περιφρονεί τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο ή την Συρία. Κανένας άλλος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα…

26 Φεβρουαρίου 2018: Ήταν η σειρά της Αρμενίας να βρεθεί στο στόχαστρο του «φριχτού ψυχασθενούς» ο οποίος, σε μια ακόμα εμπρηστική ομιλία του, μίλησε για «σφαγή εκατοντάδων γυναικών και παιδιών του Αζερμπαιτζάν από τους Αρμένιους τον Φεβρουάριο του 1992». Μίλησε ακόμα για «το είκοσι τοις εκατό των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν» τα οποία «παραμένουν υπό την κατοχή της Αρμενίας» συμπληρώνοντας πως «Η Τουρκία συμπάσχει βαθύτατα με τους αδερφούς της στο Αζερμπαϊτζάν σχετικά με τη βίαιη επίθεση και τη σφαγή που υπέστησαν πριν από 26 χρόνια». Για την γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων, κουβέντα… Για την βίαιη επίθεση της Τουρκίας στην Κυπριακή Δημοκρατία και την κατοχή του 38% των εδαφών της, κουβέντα… 

Την ίδια μέρα ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον «φριχτό ψυχασθενή» υπογράμμισε «την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας» και πως «η ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, σύμφωνα ψήφισμα 2401/24.2.2018 του Συμβουλίου Ασφαλείας, πρέπει να εφαρμοστεί στο σύνολο του Συριακού εδάφους, περιλαμβανομένου του Αφρίν και πρέπει να εφαρμοστεί παντού και από όλους χωρίς καθυστέρηση». Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα…

27 Φεβρουαρίου 2018: Μεγάλη περιοδεία, μέχρι τις 2 Μαρτίου, ξεκίνησε ο «φριχτός ψυχασθενής» με πρώτο σταθμό την Αλγερία όπου τον «υποδέχτηκε», με μια συγκλονιστική ανοιχτή επιστολή, ο διεθνούς φήμης συγγραφέας Kamel Daoud στην οποία, μεταξύ πολλών άλλων, αναφέρει: «Κύριε Ερντογάν, δεν σας καλωσορίζουμε στην χώρα μας, εξ΄ ονόματος  όλων όσων φυλακίσατε, δολοφονήσατε και βασανίσατε… Κύριε Ερντογάν είστε ανεπιθύμητος στην Αλγερία… Μετατρέψατε την όμορφη Τουρκία σε μια αγορά για τους συντρόφους, τους συνεργάτες, τη δυναστεία σας και μια απέραντη φυλακή για τους αντιπάλους σας… Η Ιστορία θα σας θυμάται για τους θανάτους που προκαλέσατε, για τους ανθρώπους που φυλακίσατε, για τις εκκαθαρίσεις που κάνατε, για τη διαφθορά, τα πολεμικά αεροσκάφη, τα Δικαστήρια που λειτουργούν υπό τις εντολές του σαραγιού σας…»

Την ίδια μέρα, άλλα μέλη της «Φαμίλιας Ερντογάν» έβαλαν στο στόχαστρο την Τσεχία γιατί τόλμησε να μην τους παραδώσει «αμέσως» τον πρώην ηγέτη του Συριακού Κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) Σάλεχ Μούσλιμ τον οποίο κατηγορούν «για δολοφονίες».

28 Φεβρουαρίου 2018: Μετά την Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δια της εκπροσώπου του State Department, κάλεσαν την Τουρκία να συμμορφωθεί με το ομόφωνο ψήφισμα των δεκαπέντε κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για άμεση κατάπαυση του πυρός 30 ημερών σε όλη την επικράτεια της Συρίας. Ο «φριχτός ψυχασθενής» βέβαια, δια στόματος εξαπτέρυγων, διακήρυξε πως «η απόφαση αυτή δεν θα έχει καμιά επίδραση στην Τουρκική επιχείρηση», αλλά δεν αποκλείεται να το ξανασκεφτεί αν λάβουμε υπ΄ όψη πως μόνο την 27^η Φεβρουαρίου, σύμφωνα με ανακοίνωση των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων», στο μέτωπο του Αφρίν σκοτώθηκαν τριάντα ένας Τούρκοι στρατιώτες και ανατινάχτηκαν τρία Τουρκικά τεθωρακισμένα. Καλές οι θριαμβολογίες για «προέλαση» και «κατάληψη» του Αφρίν, αλλά τα φέρετρα που καταφθάνουν συνεχώς στην Τουρκία, άλλα δείχνουν…

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Το καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει στην γειτονική Τουρκία ο «φριχτός ψυχασθενής» έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Αυτό-προσδιορίζεται  «παγκόσμια δύναμη» και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όλους τους κανόνες που εξασφαλίζουν την παγκόσμια ειρήνη. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα παγκόσμιο πειρατή που μέσα στην ψυχική του ασθένεια, ζει σε ένα δικό του κόσμο. Η ώρα όμως που θα προσγειωθεί απότομα στον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι πλέον μακριά…

________________________________________

(*) O Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα έφθασε το 1964 με τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε για 30 χρόνια σε Ελληνική οινοβιομηχανία. Το τελευταίο του βιβλίο "Η Τουρκία στις φλόγες" (2017) διατίθεται από το Amazon. Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

πηγή:  analyst.gr

Κυπριακό: Ο εξευτελισμός της «νομιμότητας»

 "Ρωμαίους και Σαρακηνούς, Τούρκους και Φράγκους γνώρισες!
Ω, Ροδαφνούσα εσύ,
Από τη Δύσι ο βασιληάς κι' ο Ρήγας σ' ερωτεύτηκαν
Απ' την Ανατολή.
Κι' απ' τον καιρό που σε ηύρανε θαλασσομάχοι Φοίνικες,
Ως τώρα που σοφά
Πατάει σ' εσένα ο Βρετανός,
πολλούς αφέντες άλλαξες. Δεν άλλαξες καρδιά."

Απόσπασμα από το ποίημα ΚΥΠΡΟΣ του Κωστή Παλαμά που δημοσιεύτηκε στις 15 Απριλίου του 1901

 

του Λεωνίδα Κουμάκη*

Στην ανθρώπινη ιστορία είναι άπειρα τα παραδείγματα επιβολής του «δικαίου του ισχυρότερου» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Στην σύγχρονη εποχή μετά από δύο παγκόσμιους πόλεμους που στοίχησαν την ζωή 66 εκατομμυρίων ανθρώπων, η ισορροπία του τρόμου των εξοπλισμών επέβαλε μια εύθραυστη ειρήνη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη μας, χωρίς βέβαια να λείπουν πάρα πολλές «τοπικές εστίες» πολέμου.

Κάτω μάλιστα από την παγκόσμια απαίτηση όλων των λαών του κόσμου για ειρήνη, οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν να δημιουργήσουν μηχανισμούς διεθνών κανόνων τους οποίους καθιέρωσαν σαν «υποχρεωτικούς» για την αποφυγή διενέξεων και για την επίλυση διαφορών ή προστριβών που είναι πιθανό να οδηγήσουν σε πολέμους.

Στην περίπτωση της Κύπρου, ο εξευτελισμός της «νομιμότητας» από τις ίδιες τις μεγάλες δυνάμεις που την καθιέρωσαν, αποτελεί πλέον case study για ολόκληρο τον κόσμο!

Ας δούμε συνοπτικά το ιστορικό του «Κυπριακού προβλήματος» που δεν είναι τίποτα άλλο από την προνομιακή θέση της Κύπρου την οποία επιθυμούν να «αξιοποιήσουν» όλες οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, γιατί αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο σταθερό, αβύθιστο αεροπλανοφόρο της Μεσογείου μέσα στην ζώνη ζάμπλουτων πηγών ενέργειας ολόκληρου του πλανήτη.

Η Κύπρος κατοικείται από Έλληνες από την εποχή του Τρωικού πολέμου (12ος αιώνας π.Χ) και κατά καιρούς αποτέλεσε επαρχία διαφόρων αυτοκρατοριών ή απλών κατακτητών όπως την Ρωμαϊκή περίοδο (58 π.Χ.-330 μ.Χ.) την Βυζαντινή περίοδο (330-1191), την κατάκτηση της από τον Βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο (1191-1571), τους Οθωμανούς (1571- 1878) και τους Άγγλους (1878-1960).

Μετά τον αιματηρό δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το δικαίωμα αυτοδιάθεσης κάθε λαού να ρυθμίζει ελεύθερα το πολιτικό του μέλλον καθιερώθηκε από τον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (άρθρα 1 & 55), αλλά η Βρετανία δεν είχε καμιά απολύτως διάθεση να το εφαρμόσει στην Κύπρο.

Στις 15ης Ιανουαρίου 1950 στην Κύπρο οργανώθηκε δημοψήφισμα από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β’, το οποίο ζητούσε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν σχεδόν ομόφωνο με ποσοστό 95.7%, αλλά η Βρετανία δεν έδωσε την παραμικρή σημασία.

Στις 28 Ιουλίου 1954 μάλιστα, ο Υφυπουργός Αποικιών της Μ. Βρετανίας Χένρυ Χόπκινσον, δήλωσε απερίφραστα στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι η Κύπρος «είναι περιοχή με στρατηγική αξία και γι' αυτό ουδέποτε θα τύχει αυτοδιάθεσης». Έτσι απλά και ξεκάθαρα!

Φυσικό επακόλουθο ήταν να ξεκινήσει απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων (1955-1959) για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του νησιού και την ένωση του με την Ελλάδα.

Η πλήρης αδυναμία της Βρετανίας να καταπνίξει τον απελευθερωτικό αγώνα παρά τις αγχόνες και την στυγνή δικτατορία που επέβαλε στο νησί, την οδήγησε στην μόνη τέχνη που ασκεί αριστοτεχνικά εδώ και αιώνες σε ολόκληρο τον κόσμο: Διαίρει και Βασίλευε.

Έτσι, η ύπουλη και πρόστυχη πολιτική της Βρετανίας «ενεργοποίησε» την Τουρκία η οποία είχε παραιτηθεί πανηγυρικά από κάθε δικαίωμα στην Κύπρο με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923. Αφορμή, η δήθεν «προστασία» του 12% του συνολικού πληθυσμού του νησιού – πληθυσμός που αποτελείται από τουρκόφωνους απόγονους των πρόσκαιρων, Οθωμανών κατακτητών κατά την περίοδο 1571-1878.

Η Βρετανία προκειμένου να μην εγκαταλείψει ποτέ την Κύπρο και να αποτρέψει οποιαδήποτε, μελλοντική υλοποίηση της βούλησης του Κυπριακού λαού, αποφάσισε την διχοτόμηση του νησιού. Έτσι μεθόδευσε την «λύση» ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 16 Αυγούστου 1960, επιβάλλοντας στο σύνταγμα του νέου κράτους σαν υποχρεωτικό Αντιπρόεδρο ένα πειθήνιο όργανο του πιο σκοτεινού παρασκηνίου της Τουρκίας σαν «εκπρόσωπο» των Τουρκοκυπρίων, τον οποίο μάλιστα εξόπλισε και με δικαίωμα «βέτο» σε κάθε απόφαση της βούλησης του συντριπτικού ποσοστού του Κυπριακού λαού! Φυσικά κράτησε επίσημα σαν «κράτος εν κράτη» τις βάσεις της στο νησί και επί πλέον αυτοδιορίστηκε «εγγυητής» της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με την Τουρκία και την Ελλάδα.

Όπως ήταν απόλυτα φυσικό, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν δυνατόν να λειτουργήσει κάτω από τέτοιες συνθήκες οι οποίες είχαν δημιουργηθεί για να πραγματοποιηθεί –αργά ή γρήγορα- η Τουρκική εισβολή που θα διχοτομούσε το νησί.

Οι πρώτες απόπειρες έγιναν το 1964 όταν στην Ελλάδα επικρατούσε μεγάλη πολιτική αναταραχή και οι συνθήκες ήταν «κατάλληλες». Η άρνηση της Αμερικής να συμφωνήσει και η οξεία αντίδραση της Ρωσίας εμπόδισαν την εφαρμογή του Βρετανικού σχεδίου για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1964.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο το 1974 όταν το επιτελείο του Χένρυ Κίσσιγκερ όχι μόνο συμφώνησε, αλλά ανέλαβε και την «καθοδήγηση» της Τουρκίας, ενώ η Ρωσία περιορίστηκε σε «λεκτικές» αντιδράσεις. Φυσικά, στην Ελλάδα υπήρχαν οι αναγκαίες για κάθε πισώπλατη μαχαιριά «κατάλληλες συνθήκες» (πτώση στρατιωτικού καθεστώτος, πολιτική ρευστότητα), έτσι η εισβολή επιβλήθηκε με σχετική ευκολία. Τέσσερις χιλιάδες Κύπριοι φονεύτηκαν, διακόσιες χιλιάδες μετατράπηκαν σε πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα και 1619 που θεωρούντο αγνοούμενοι, δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τα στρατεύματα κατοχής.

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών με σειρά ψηφισμάτων (365/1974, 367/1975, 541/1983 και 544/1983) αλλά και αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε., καταδίκασε την Τουρκική εισβολή και τις μετέπειτα μεθοδεύσεις σε ασυνήθιστα σκληρή διπλωματική γλώσσα, χωρίς όμως κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.

Μετά την εισβολή στην Κύπρο, οι Τούρκοι άρχισαν την βίαιη αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης και της πολιτισμικής ταυτότητας της κατεχόμενης περιοχής, εγκατέστησαν μόνιμα στρατεύματα κατοχής και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κρατικό μόρφωμα το οποίο αναγνώρισαν μόνο οι ίδιοι.

Όλες οι προσπάθειες επίλυσης του «Κυπριακού προβλήματος» που ακολούθησαν, είχαν άδοξο τέλος όχι μόνο γιατί η Βρετανική πολιτική παρέμεινε αμετάβλητη, αλλά γιατί ξαφνικά αυξήθηκε και η Τουρκική βουλιμία όταν άρχισαν να πιθανολογούνται τεράστια ενεργειακά αποθέματα στην πλευρά της ελεύθερης Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία εν τω μεταξύ είχε καταστεί πλήρες κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 1η Μαΐου 2004!

Ήδη από το 2002 είχαν ξεκινήσει νέες προσπάθειες νομιμοποίησης της διχοτόμησης της Κύπρου με την μορφή μιας «Ενωμένης Κύπρου» που πρότεινε ο τότε Γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, αγνοώντας όμως προκλητικά όλες τις αποφάσεις του Οργανισμού στον οποίο ο ίδιος ήταν Γενικός Γραμματέας! Ευτυχώς ο Κυπριακός λαός με το αλάθητο αισθητήριο του, απέρριψε το σχέδιο Ανάν με ποσοστό 76%, τον Μάρτιο του 2004.

Δέκα χρόνια αργότερα (8 Φεβρουαρίου 2014), η ανάφλεξη του γεωπολιτικού τοπίου της ευρύτερης περιοχής (εμφύλιος Συρίας από το 2011, Ισλαμικό Κράτος σε Συρία και Ιράκ, η διαφαινόμενη σύγκρουση Σ. Αραβίας με το Ιράν μέσω Υεμένης κ.α.) σε συνδυασμό με την επίσημη γνωστοποίηση της ύπαρξης τεράστιων ενεργειακών αποθεμάτων στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες Ισραήλ, Αιγύπτου, Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδος οδήγησαν στην επανέναρξη των προσπαθειών επίλυσης του «Κυπριακού προβλήματος» κάτω από την θεώρηση των νέων δεδομένων.

Η Τουρκία, μετά την ένταξη της στο ΝΑΤΟ το 1951, ακολουθούσε πιστά τις εντολές των συμμάχων στο θέμα της Κύπρου με δεδομένο ότι οι «σύμμαχοι» μας της χάρισαν ένα πραγματικό θησαυρό που είχε χάσει για πάντα. Η αναρρίχηση του Ρ. Τ. Ερντογάν στην εξουσία με την διάσημη φαυλότητα του, δεν φαίνεται να διαφοροποιεί την υπακοή της Τουρκίας εφ΄ όσον με την συζητούμενη λύση «νομιμοποιείται» η Τουρκική εισβολή και «εξαφανίζονται» όλες οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Η «κατάλληλη ευκαιρία» που στο παρελθόν έχει κατ΄ επανάληψη λειτουργήσει εναντίον των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, στις μέρες μας λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδος. Η Τουρκία βρίσκεται στην τελική ευθεία μιας αιματηρής τραγωδίας, η πάλαι ποτέ Βρετανική αυτοκρατορία αποτελεί οριστικό παρελθόν, η Κυπριακή Δημοκρατία σαν κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει αντίρρηση να επιτρέψει στην Βρετανία ή στην Αμερική να διατηρήσουν τις βάσεις τους στο νησί, ο αμύθητος πλούτος των ενεργειακών αποθεμάτων έχει προσελκύσει τους μεγαλύτερους «καρχαρίες» του πλανήτη προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα απαιτώντας «λύση» εδώ και τώρα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα πολύ ορθά –ευτυχώς με πρωτοφανή πολιτική ομοψυχία- απαιτούν τα αυτονόητα προκειμένου να συμφωνήσουν σε μια λύση που θα είναι δίκαιη για όλους τους Κύπριους και –κυρίως- μακροπρόθεσμη και σταθερή.

Η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να ξανα-αγκαλιάσει όλους τους τουρκόφωνους Κυπρίους που χρησιμοποιήθηκαν σαν πιόνια ξένων συμφερόντων για ολόκληρες δεκαετίες προσφέροντας Κυπριακή υπηκοότητα, ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα από τα τρία ισχυρότερα νομίσματα του πλανήτη, τεράστιες δυνατότητες χρηματοδότησης της ανάπτυξης, μερίδιο σε ένα πολύ μεγάλο πλουτοπαραγωγικό θησαυρό, συγχωροχάρτι για τα εγκλήματα του παρελθόντος με κάποιες προϋποθέσεις που θα αποκλείουν τα επώδυνα παθήματα του παρελθόντος :

- Αποχώρηση όλων των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο.

- Ολοσχερής κατάργηση του συστήματος των δήθεν «εγγυήσεων» για την σφράγιση κάθε πιθανής κερκόπορτας.

- Απόσυρση των εποίκων που εστάλησαν στην Κύπρο από τα βάθη της Ανατολής.

- Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με πλήρη ευθύνη των εξωτερικών σχέσεων και της άμυνας του νησιού χωρίς υποσημειώσεις ή εξαιρέσεις

- Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και Ομοσπονδιακό δικαστήριο που θα ανταποκρίνονται στα ποσοστά της πληθυσμιακής σύνθεσης του νησιού και οι αποφάσεις τους θα γίνονται αμετάκλητα σεβαστές σε ολόκληρο το νησί.

- Εδαφικές ρυθμίσεις στις δύο ζώνες (κοινότητες) της ομοσπονδίας οι οποίες θα ανταποκρίνονται στην πληθυσμιακή σύνθεση και στα αντίστοιχα ποσοστά της, με την ανάλογη αποδέσμευση εδαφών από την τουρκική κατοχή.

Φυσικά, οι προϋποθέσεις αυτές δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της Τουρκίας που «τροφοδοτήθηκαν» κάτω από άλλες συνθήκες εδώ και τέσσερις δεκαετίες από τους κοινούς «συμμάχους». Εφ΄ όσον λοιπόν η Ελληνική πλευρά παραμείνει σταθερή στις θέσεις της δεν πρόκειται να προκύψει κανένα άμεσο αποτέλεσμα από την πολυμερή διάσκεψη της Γενεύης (12/1/2017) με αποτέλεσμα οι διαπραγματεύσεις να συνεχιστούν και μετά από αυτήν.

Ο Κυπριακός λαός μπορεί, αν αφεθεί ελεύθερος χωρίς τις διάσημες προβοκάτσιες του παρελθόντος, να λύσει ειρηνικά τα προβλήματα του προσδοκώντας σε ένα πολύ καλύτερο μέλλον.

Είναι βέβαιο πως κάθε μορφωμένος Κύπριος δεν θα είχε καμιά αντίρρηση να εμπιστευτεί με την ψήφο του ένα τουρκόφωνο συμπολίτη του, αρκεί να βεβαιωθεί πως υπηρετεί τα συμφέροντα του κοινού τόπου τους και όχι εκείνα της Τουρκίας ή της Βρετανίας. Άλλωστε, οι σκληρές και για τους τουρκόφωνους Κύπριους δεκαετίες που πέρασαν, δίδαξαν τα δεινά της τουρκικής κατοχής σε όλους τους Κυπρίους – τουρκόφωνους και ελληνόφωνους. Επί πλέον, οι συνθήκες πλέον έχουν αλλάξει ριζικά όπως και τα δεδομένα του «προβλήματος».

Σαν επίλογο ας θυμηθούμε και ας αντλήσουμε δύναμη από τα διαχρονικά επίκαιρα λόγια του παλαίμαχου Κύπριου αγωνιστή Βάσου Λυσαρίδη: «Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ακόμη και νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»!

________________________________________________________

*Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».

Τουρκία: Στην τελική ευθεία

Από τις πρώτες ημέρες του 2017 τα διαδοχικά τρομοκρατικά χτυπήματα που σημειώνονται στην γειτονική χώρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία της επώδυνης και αιματηρής Τουρκικής τραγωδίας ...

του Λεωνίδα Κουμάκη*

Το 2016 αποτελεί την πιο αιματηρή χρονιά της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας (22 τρομοκρατικά χτυπήματα με 360 νεκρούς, σύμφωνα με το BBC), ενώ τις πρώτες μόλις μέρες του 2017 η Τουρκία θρηνεί άλλους 43 νεκρούς και ένα απροσδιόριστο αριθμό τραυματιών σε τέσσερις επιθέσεις – δύο στην Κωνσταντινούπολη (στο νυχτερινό κλαμπ Reina και στο τζαμί Hasan Pasa), μια στην περιοχή Τσινάρ του Diyarbakir και μια στο δικαστικό μέγαρο Σμύρνης.

Αν σε αυτά προσθέσουμε την ανθρωποθυσία που διέταξε ο μεγαλομανής Ερντογάν με την εισβολή της Τουρκίας στον βάλτο της Συρίας και τις «επιχειρήσεις» στο Ιράκ που στέλνουν συνεχώς φέρετρα φαντάρων πίσω στην Τουρκία, τον θάνατο εκατοντάδων αθώων ανθρώπων μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά σε «εκκαθαρίσεις» του Τουρκικού στρατού στην νοτιοανατολική Τουρκία (Τσίζρε, Σουρ, Σινόπη, Ντιγιαρμπακίρ κ.α.), τους 240 νεκρούς και τους 1.400 τραυματίες από το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα και την μαζική συγκέντρωση χιλιάδων «αντιφρονούντων» στις φυλακές της Τουρκίας, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα πως η γειτονική χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από το γενικευμένο χάος στο οποίο την οδηγεί ένας αδίστακτος, μεγαλομανής ηγέτης.

Με οδηγό τα νεφελώδη «σύνορα της καρδιάς του» (δεν μας ρώτησε βέβαια για τα σύνορα της δικής μας καρδιάς), την αυταπάτη ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε μια εποχή που μαίνονται οι μάχες για μερίδια στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα από πανίσχυρους παίκτες οδήγησε την Τουρκία απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως τους γείτονές της, αλλά και απέναντι σε γιγαντιαία συμφέροντα που επιδιώκουν την απρόσκοπτη εκμετάλλευση των τεράστιων ενεργειακών κοιτασμάτων της Μεσογείου.

Η εμμονή συγκέντρωσης όλων των εξουσιών στα χέρια του Ερντογάν οδήγησε στην συμμαχία με τους εξτρεμιστές των Γκρίζων Λύκων και σε μια τυχοδιωκτική συμφωνία απροκάλυπτης επίθεσης απέναντι τουλάχιστον στο μισό πληθυσμό της Τουρκίας - Κούρδους, Αλεβίδες, οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν αλλά και κάθε «αντιφρονούντα».

Η ακόρεστη δίψα για προσωπικά κέρδη του ψευτο-σουλτάνου Ρ.Τ. Ερντογάν οδήγησε σε σκοτεινά πάρε – δώσε με τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους και σε ένα βαρύτατο τίμημα που πληρώνει σήμερα ολόκληρη η Τουρκία.

Οι λεονταρισμοί του Νοεμβρίου του 2015 απέναντι στην Ρωσία μετατράπηκαν σε μια επώδυνη «προσέγγιση» και οδηγούν την Τουρκία μακριά από τους παραδοσιακούς συμμάχους της οι οποίοι την εξόπλισαν, την επέτρεψαν να παραμείνει επιτήδεια ουδέτερη στον Β Παγκόσμιο πόλεμο, δεν έβγαλαν άχνα όταν εξόντωνε τον Ελληνισμό της Τουρκίας με ανελέητα χτυπήματα (1942, 1955, 1964) και την βοήθησαν με πολλούς τρόπους να εισβάλλει στην μαρτυρική Κύπρο το 1974.

Οι πρώτες μέρες του 2017 είναι πολύ κρίσιμες. Γιγαντιαία συμφέροντα θέλουν την εκμετάλλευση των τεράστιων ενεργειακών κοιτασμάτων της Μεσογείου και την άμεση «λύση» του Κυπριακού προβλήματος που τα ίδια δημιούργησαν.

Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν μια απρόβλεπτη και επικίνδυνη Τουρκία που παραπατάει και αιμορραγεί. Η «εξαγωγή» εσωτερικών προβλημάτων υπήρξε ανέκαθεν η προσφιλής διέξοδος των εκάστοτε Τουρκικών κυβερνήσεων αλλά με μια πολύ ουσιαστική διαφορά: Οι γερές «πλάτες» που στήριζαν την Τουρκική επιθετικότητα για ολόκληρες δεκαετίες δεν υπάρχουν πλέον. Γι΄ αυτό φρόντισε ο μεγαλομανής Ερντογάν με τις φαντασιώσεις του και τις συνεχείς επιθέσεις σε Αμερική, Ε.Ε., Ισραήλ, Αίγυπτο κ.ο.κ.ε. Χωρίς όμως τις «πλάτες» αυτές που δεν υπάρχουν πλέον, οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής νέων συνόρων που θα υπηρετεί την αυταπάτη ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μονομερώς από την Τουρκία, είναι καταδικασμένη να αποτύχει και να οδηγήσει την γειτονική χώρα στο χάος.

Ήδη τα γιγαντιαία συμφέροντα που έχει ανάγκη ο Ρ.Τ. Ερντογάν για να κρατηθεί στην εξουσία, του τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια: Η Τουρκική οικονομία καταρρέει με την συνεχή πτώση της αξίας του Τουρκικού νομίσματος, με το βαρύτατο πλήγμα που επιφέρουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην τεράστια τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας και την πλήρη απροθυμία των «διεθνών επενδυτών» -των Αράβων συμπεριλαμβανομένων- να στηρίξουν την Τουρκική οικονομία με νέες επενδύσεις μέσα σε ένα θολό και αβέβαιο τοπίο.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Ο κλοιός σφίγγει ολοένα και πιο πολύ γύρω από τον λαιμό του μεγαλομανούς και φαύλου ηγέτη της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν. Από τις πρώτες ημέρες του 2017 τα διαδοχικά τρομοκρατικά χτυπήματα που σημειώνονται στην γειτονική χώρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία της επώδυνης και αιματηρής Τουρκικής τραγωδίας.

Η ψευδαίσθηση της υπερδύναμης με φυλακισμένα χιλιάδες υψηλόβαθμα στελέχη των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με υπερεξουσίες που χαρίζει η δήθεν «προσωρινή» κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στραγγαλισμός των ατομικών ελευθεριών, ο αποκεφαλισμός της δικαιοσύνης, η φίμωση του τύπου, οι συνεχείς επιθέσεις απέναντι σε εχθρούς και «φίλους» σε συνδυασμό με την εξαιρετικά επικίνδυνη βιασύνη των ισχυρών να λυθεί το Κυπριακό εδώ και τώρα, θυμίζουν έντονα μια αντίστοιχη περίοδο που ζήσαμε στην Ελλάδα όταν κατέρρεε η χούντα και γινόταν η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Ο πολιτικά αιμόφυρτος Ερντογάν ελέγχει ακόμα την κατάσταση και παραμένει απρόβλεπτος και επικίνδυνος. Οι διακηρύξεις του ότι «η ασφάλεια της Τουρκίας ξεκινάει» –μεταξύ άλλων- «από την Κύπρο και τα Βαλκάνια», αποκαλύπτει τι έχει μέσα στο αρρωστημένο του μυαλό.

Πρέπει βέβαια να έχουμε υπόψη πως από την εποχή του κινήματος των Νεότουρκων (1908) μέχρι σήμερα, όλες ανεξαιρέτως οι διαχρονικές, αποφασιστικές ενέργειες της Τουρκίας διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά: Είναι ύπουλες (πισώπλατες), μεθοδευμένες, θρασύτατες και γίνονται συνήθως εκ του ασφαλούς μέσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο το οποίο θεωρούν ότι παρέχει την «κατάλληλη ευκαιρία». Αν αποτύχουν, δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να κάνουν «στροφή 180 μοιρών»!

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο κανόνας που ισχύει εδώ και περισσότερα από εκατό χρόνια, δεν είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστεί και από ένα μεγαλομανή και εκτός κάθε ελέγχου ηγέτη. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, η αυξημένη στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα επαγρύπνηση Ελλάδος και Κύπρου, σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο, πρέπει να συνεχιστεί χωρίς καμιά απολύτως παρέκκλιση για να μην βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις!

________________________________________________________

*Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».

Αλβανία – Τουρκία: Βίοι παράλληλοι

Ο Έντι Ράμα, Αλβανός πολιτικός, δήμαρχος των Τιράνων (2000-2011) και πρωθυπουργός της Αλβανίας από το 2013, ηγείται στις μέρες μας της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε η γειτονική χώρα...

του Λεωνίδα Κουμάκη**, μέλους ΙΗΑ

Είναι γνωστό πως ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται, σύμφωνα με το Forbes, στην κορυφή των καλύτερα «αμειβόμενων» πολιτικών (43,2 εκατ. Λίρες ή 48,4 εκ. Ευρώ ετησίως) με την προσωπική του περιουσία να ξεπερνάει τα 139 εκατ. Λίρες (156 εκ Ευρώ) με τρία τουλάχιστον παλάτια απίστευτης χλιδής και συνεχείς διακηρύξεις για «ταπεινή και λιτή ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες του Ισλάμ» - για όλους τους άλλους και φυσικά όχι για τον εαυτό του.

Όλοι βέβαια «οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν πως ο ψευτο- σουλτάνος της Άγκυρας έχει μετατρέψει την Τουρκία σε γωνιακό κατάστημα ολόκληρης της οικογένειας Ερντογάν, ξοδεύοντας αμύθητα ποσά σαν σύγχρονος χαλίφης μιας εικονικής αυτοκρατορίας στην οποία πιστεύει πως ζει, με την Εμινέ Ερντογάν να είναι πλέον διάσημη για τα υπέρογκα ποσά που σκορπάει αφειδώς σε άχρηστες αγορές – όπως ακριβώς οι Σαουδάραβες με τα πετροδολάρια.

Ο Έντι Ράμα, Αλβανός πολιτικός, δήμαρχος των Τιράνων (2000-2011) και πρωθυπουργός της Αλβανίας από το 2013, ηγείται στις μέρες μας της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε η γειτονική χώρα. Στις 3 Αύγουστου 2013, ένα μήνα πριν αναλάβει την εξουσία στην Αλβανία, έσπευσε στην Άγκυρα όπου συναντήθηκε για 2,5 ώρες με τον ψευτο-χαλίφη Ερντογάν. Εκεί φαίνεται πως συμφωνήθηκε το τελικό σχέδιο τουρκοποίησης της Αλβανίας, όπως προκύπτει από τα 300.000 έγγραφα της Τουρκικής κυβέρνησης που διέρρευσε στη δημοσιότητα η γνωστή ομάδα Wikileaks, στις 23 Ιουλίου 2016. Εκεί φαίνεται ότι έλαβε όλα τα απαραίτητα «ανταλλάγματα» και τις οδηγίες ώστε να μετατραπεί σε ένα πιστό και πειθήνιο Τσιουάουα του μεγάλου «χαλίφη». 

Η πρώτη αποστολή που ανέλαβε ήταν η ακύρωση «στην πράξη» της συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας που υπεγράφη το 2009, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας και με βάση την «μέση γραμμή» που προκαλεί διαδοχικά εγκεφαλικά επεισόδια στην αρπακτική βουλιμία του ψευτο-χαλίφη της Άγκυρας.

Ο Έντι Ράμα, όταν ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, φρόντισε να προσφύγει στο Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο «ακύρωσε» την συμφωνία μέσα σε όργιο φημών για δωροδοκία των δικαστών από την Τουρκία. Ο ίδιος, εκτελώντας μέχρι κεραίας τις εντολές που παίρνει από την Άγκυρα, έχει κατά καιρούς δείξει την διαφωνία του με την συμφωνία για την ΑΟΖ η οποία όμως τυπικά εξακολουθεί να ισχύει.

Επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», ο σημερινός πρωθυπουργός της Αλβανίας μιμούμενος την γνωστή Τουρκική πολιτική, από την μία πλευρά μοιράζει συνεχώς κούφια λόγια «ειρήνης και συνεργασίας με την Ελλάδα» και από την άλλη πλευρά άρχισε να παίρνει μαθήματα, πως μια περιοχή με πληθυσμό 90% Ελληνοχριστιανικό, οδηγείται μεθοδικά στον αφανισμό και στον περιορισμό του «ανεπιθύμητου» πληθυσμού μόλις …στο 1%!

Η «εμπειρία» της Τουρκίας σε παρόμοια θέματα βρίσκεται σε επίπεδο Διδακτορικού. Έχει εφαρμοστεί πρακτικά –μεταξύ πολλών άλλων περιπτώσεων- στα νησιά Ίμβρος και Τένεδος που προσφέρθηκαν σαν δώρο στην Τουρκία με την Συνθήκη της Λωζάνης έχοντας Ελληνικό πληθυσμό σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% και ρητά δικαιώματα αυτοδιοίκησης του τοπικού πληθυσμού. Έχει επίσης εφαρμοστεί πρακτικά και στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης ο οποίος το 1923 που υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης αριθμούσε 120.000 Έλληνες χριστιανούς. 

Σήμερα βέβαια ο Ελληνικός πληθυσμός των νησιών Ίμβρος και Τένεδος είναι μόλις 1%, ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης έχει συρρικνωθεί σε μόλις λίγες χιλιάδες που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός μόνο χεριού και η Συνθήκη της Λωζάνης δεν αρέσει πλέον στον Ρ. Τ. Ερντογάν!

Για τα εντυπωσιακά αυτά «αποτελέσματα» έχουν εφαρμοστεί πάρα πολλά «εργαλεία» όπως ψυχρή και μεθοδική γενοκτονία, πλιάτσικο ακίνητης περιουσίας χριστιανών με κατασχέσεις, πογκρόμ, τρομοκρατία, διώξεις, απελάσεις, επιλεκτική φορολογία χριστιανών και άλλα πολλά.

Μέσα από τόσο πολλές επιλογές, ο Έντι Ράμα στην Αλβανία διάλεξε τις πιο «κατάλληλες εφαρμογές» για να επιλύσει «το πρόβλημα» του Ελληνισμού της Χιμάρας με μεθόδους… αλα Τούρκα.   

Και δεν έμεινε μόνο εκεί. «Κόλλησε» και την αρρώστια του ψευτο – χαλίφη της Άγκυρας και νομίζει πως διδάσκει και αυτός «ιστορία». Θέλει να μας πείσει πως η Ακρόπολη σώθηκε από ένα Αλβανό, πως οι Έλληνες της Χιμάρας ξέμειναν εκεί πεινασμένοι από την Ελλάδα, με αποτέλεσμα έκτοτε η Αλβανία να τους … ταΐζει και ανακάλυψε ξαφνικά πως το «τσάμικο» είναι Αλβανικό εθνικό ζήτημα και αφορά «δικαιώματα επί της περιουσίας» σε βάρος φυσικά της Ελλάδος! Για «σύνορα της καρδιάς» του δεν μας μίλησε ακόμα, αλλά όπου νάναι θα το ακούσουμε και αυτό!

Τα Μεξικανικά Τσιουάουα πωλούνται πανάκριβα, αλλά είναι πολλά τα λεφτά Άρη*…

Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ : Κλείνοντας, αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε προσεκτικά μια ανακοίνωση που συνυπογράφουν στις αρχές Νοεμβρίου 2016, οι  ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ / ΚΕΑΔ – παράρτημα Χιμάρας, η Ένωση Χειμαρριωτών «Η ΧΕΙΜΑΡΡΑ» (Ελλάδα), η Ένωση Χειμαρριωτών Αμερικής και η Ένωση Χειμαρριωτών Τιράνων: «Σχετικά με τον θόρυβο που προκλήθηκε τις δύο τελευταίες μέρες με την απαράδεκτη επίθεση που δεχόμαστε από την αλβανική κυβέρνηση και προσωπικά από τον πρωθυπουργό της χώρας πιστεύουμε ότι ως αμέσως βαλλόμενοι είμαστε οι πιο κατάλληλοι για να απαντήσουμε. 

Όπως έγινε ευρέως γνωστό, στις 28 Οκτωβρίου την ημέρα που στην Χιμάρα γιορτάζαμε την εθνική μας επέτειο, εστάλησαν 19 ειδοποιητήρια από τον δήμαρχο Χιμάρας για την κατεδάφιση αντίστοιχων σπιτιών και καταστημάτων, ορισμένα από τα οποία είναι πάνω από 100 ετών. Τα ειδοποιητήρια αυτά εστάλησαν αποκλειστικά σε ελληνικής καταγωγής πολίτες, ήταν «λιτά» χωρίς καν αναφορά στο νομικό πλαίσιο της διαταγής. 

Το ειδοποιητήριο έδινε προθεσμία εκκένωσης εντός 5 ημερών με την δικαιολογία ότι θα συνεχιστεί το έργο ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της Χιμάρας. Ενώ η κοινή γνώμη ευαισθητοποιήθηκε στο άκουσμα αυτής της είδησης, η ενέργεια αυτή δεν είναι μεμονωμένη αλλά αποτελεί συνέχεια ενός οργανωμένου σχεδίου για την υφαρπαγή της περιουσίας μας, την απογύμνωση από οικονομικούς πόρους και εν τέλει τον εξαναγκασμό μας σε εγκατάλειψη της Χιμάρας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε πως την ώρα που κατεδαφίζονται αυτά τα κτίσματα, στις Παραλίες του Λειβαδιού, στο Ποτάμι, στον Δραλαίο και στο Κηπαρό έχουν δοθεί άδειες ανέγερσης πολυώροφων κτισμάτων (ξενοδοχείων / πολυκατοικιών) σε μη ντόπιους με διάτρητα και πλαστά έγγραφα. 

Ημερομηνία ορόσημο της τελευταίας πράξης του δράματος που ζούμε ως κοινότητα ήταν η 31η Ιουλίου του 2014 όταν ο αλβανός πρωθυπουργός αποκάλυψε σαφώς την σκοπιμότητά του για την Χιμάρα. Από το βήμα της αλβανικής βουλής, κατά την συνεδρίαση για την νέα διοικητική διαίρεση ανέφερε χαρακτηριστικά προσπαθώντας να κερδίσει την συναίνεση των εθνικιστών Αλβανών βουλευτών «η Χιμάρα είναι ένα πρόβλημα για την Αλβανία που με την καινούρια διοικητική διαίρεση θα το λύσω μια για πάντα». 

Έτσι στην λήξη της συνεδρίασης ψηφίστηκε η καινούρια διοικητική διαίρεση της Αλβανίας που ένωνε τον δήμο μας με άλλες περιοχές, ξένες προς τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό μας σε αντίθεση με όσα προβλέπει ακόμα και το ίδιο το αλβανικό σύνταγμα. Αμέσως μετά η συνέχεια του σχεδίου εξελίχθηκε κατά τις δημοτικές εκλογές του 2015 όταν ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, έκανε τα πάντα για να εκλεγεί το πειθήνιο όργανο του ο Γκόρος. Για να είναι εντελώς σίγουρος ότι δεν θα ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχό του παρά την εγγύηση που του έδινε η υλοποίηση της διοικητικής διαίρεσης, ασχολήθηκε προσωπικά με το διορισμό του Γκόρου ως δημάρχου. Ερχόμενος τρεις φορές προεκλογικά στην Χιμάρα, έστησε ένα σκηνικό τρόμου για να εκβιάσει τον λαό της και να υφαρπάξει την ψήφο του. 

Τελικά αφού πήγαμε σε εκλογές χωρίς παρατηρητές και χωρίς συμμετοχή στην εφορευτική επιτροπή, το αποτέλεσμα για τον κύριο Ράμα και τον κύριο Γκόρο ήταν το επιθυμητό. Θέλουμε να καυτηριάσουμε και να παραδώσουμε στην χλεύη της ιστορίας όλους αυτούς τους «Έλληνες» οι οποίοι συνεργάστηκαν και συναίνεσαν ώστε να έχουμε το μοιραίο τρίδυμο Ράμα – Κοκδήμα - Γκόρο στην εξουσία της Χιμάρας. Αμέσως μετά την εκλογή του κυρίου Γκόρου μπήκε μπροστά το σχέδιο υφαρπαγής των περιουσιών και αφελληνισμού της Χιμάρας καλυπτόμενο πίσω από όμορφα λόγια και υποτιθέμενους σχεδιασμούς όπως πολεοδομική ανάπτυξη, τουριστική ανάπτυξη, επαναξιοποίηση κτλ. 

Όλοι εμείς, εδώ και ενάμιση χρόνο καταγγέλλουμε σε όλους τους τόνους αυτό το ύπουλο και καταστροφικό σχέδιο βρίσκοντας συνήθως μη ευήκοα ώτα (4 διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην Χιμάρα, υπομνήματα σε φορείς και ξένες πρεσβείες, επιστολές προς την πολιτεία, παρεμβάσεις σε ΜΜΕ κ.α.) 

Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν πως ο Αλβανός πρωθυπουργός δεν κρατά ούτε καν τα προσχήματα αφού τρομοκρατεί τον λαό της Χιμάρας παραχαράσσοντας την ιστορία του. Προχωρά σε μία από τις μεγαλύτερες των ύβρεων αμφισβητώντας της ελληνική εθνική μας καταγωγή και στερώντας το δικαίωμά μας στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό. 

Σχετικά με την φιλοδοξία του να παριστάνει τον ιστορικό, έχουμε να του συστήσουμε να περιοριστεί στα καθήκοντά του γιατί έχει την θλιβερό προνόμιο να πρωθυπουργεύει στην φτωχότερη χώρα της Ευρώπης και να ηγείται της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η Αλβανία. 

Έχουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά πως είμαστε γηγενείς κάτοικοι, με ιστορική, εθνική, πολιτιστική και ανθρωπολογική συνέχεια σε αυτές τις εστίες εδώ και πάνω από 3000 χρόνια και με την αποφασιστικότητά μας, τον αγώνα μας και την βοήθεια του Θεού, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε για πολλές χιλιετίες ακόμα. Κλείνοντας θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους όσους στέκονται στο πλευρό μας, υπερασπιζόμενοι τα δίκαιά μας.»

Όλοι οι Έλληνες από τα πέρατα της οικουμένης προσυπογράφουν  και προσθέτουν την δική μας φωνή διαμαρτυρίας στις Αλβανικές μεθοδεύσεις που κατευθύνονται άκομψα από την Τουρκία. Και μάλιστα από ανθρώπους που μέσα από ψεύτικα λόγια και μεγάλα ισχυρίζονται πως εκφράζουν την βούληση του Αλβανικού λαού και θέλουν να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής οικογένειας!

Πηγή

* Η διαχρονική ατάκα του ηθοποιού Σπύρου Καλογήρου όταν ο Νίκος Κούρκουλος τον ρώτησε «Γιατί θες να με φας;» (Ελληνική ταινία «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου, 1964) 

 __________________________________

**Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε  τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».