.png)
Για το έργο ενδιαφέρονται, επίσης, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το
Τουρκμενιστάν που θέλουν να έχουν διέξοδο στον Ινδικό Ωκεανό...
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το κανάλι θα προσφέρει έσοδα στη Ρωσία
και το Ιράν από 1,2 έως 1,4 δις δολάρια ετησίως, ήδη, από τρίτο ή
τέταρτο έτος της κατασκευής...
Το Ιράν συνεχίζει τις προετοιμασίες για την κατασκευή ενός πλωτού καναλιού που θα συνδέει την Κασπία Θάλασσα με τον Περσικό Κόλπο. Ένα έργο που από το παρελθόν είχε κριθεί ως στρατηγικής σημασίας για τη Ρωσία, όπως αναφέρει η «Αζέρ Νιουζ».
Για το έργο ενδιαφέρονται, επίσης, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν που θέλουν να έχουν διέξοδο στον Ινδικό Ωκεανό.
Τώρα το έργο είναι στον κατάλογο των προτεραιοτήτων για την Τεχεράνη και σε αντίθεση με το παρελθόν δεν προσπαθεί να το κρύψει και περιμένει ενδιαφερομένους από άλλες χώρες για την επένδυση.
Το δυτικό περίβλημα της Τουρκίας, άμεσα ή έμμεσα, σχεδόν επί δύο αιώνες εμπόδιζε την κατασκευή αυτής της σημαντικής αρτηρίας και προσπαθούσε να εμποδίσει το έργο περιθωριοποιώντας την αγορά του ιρανικού φυσικού αερίου και εκθειάζοντας, συγχρόνως, τη διαδρομή του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, ως βασική διαδρομή αλλά και να αποτρέψει την κυριαρχία της Ρωσίας σε αυτήν την περιοχή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όχι τυχαία, το 1997 για το έργο αυτό είχαν θέσει οικονομικά μέτρα στο Ιράν καθώς και σε εταιρείες που θα εργάζονταν στο Ιράν στην υλοποίηση αυτής της ιδέας.
Παρά το γεγονός ότι έχουν χαλαρώσει τα μέτρα κατά του Ιράν δεν έγινε σαφές ακόμη εάν οι εταιρείες θα μπορούν να εργασθούν στο σχέδιο αυτό στο έδαφος του Ιράν.
Το συνολικό μήκος του καναλιού είναι 700 χιλιόμετρα περνώντας και μέσα από ροές ποταμών στο βορειοδυτικό και νοτιοδυτικό Ιράν.
Το έργο θα κοστίσει περί τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια και θα διαρκέσει η κατασκευή του περίπου πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το κανάλι θα προσφέρει έσοδα στη Ρωσία και το Ιράν από 1,2 έως 1,4 δις δολάρια ετησίως, ήδη, από τρίτο ή τέταρτο έτος της κατασκευής.
Για το έργο ενδιαφέρονται, επίσης, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν που θέλουν να έχουν διέξοδο στον Ινδικό Ωκεανό.
Τώρα το έργο είναι στον κατάλογο των προτεραιοτήτων για την Τεχεράνη και σε αντίθεση με το παρελθόν δεν προσπαθεί να το κρύψει και περιμένει ενδιαφερομένους από άλλες χώρες για την επένδυση.
Το δυτικό περίβλημα της Τουρκίας, άμεσα ή έμμεσα, σχεδόν επί δύο αιώνες εμπόδιζε την κατασκευή αυτής της σημαντικής αρτηρίας και προσπαθούσε να εμποδίσει το έργο περιθωριοποιώντας την αγορά του ιρανικού φυσικού αερίου και εκθειάζοντας, συγχρόνως, τη διαδρομή του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, ως βασική διαδρομή αλλά και να αποτρέψει την κυριαρχία της Ρωσίας σε αυτήν την περιοχή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όχι τυχαία, το 1997 για το έργο αυτό είχαν θέσει οικονομικά μέτρα στο Ιράν καθώς και σε εταιρείες που θα εργάζονταν στο Ιράν στην υλοποίηση αυτής της ιδέας.
Παρά το γεγονός ότι έχουν χαλαρώσει τα μέτρα κατά του Ιράν δεν έγινε σαφές ακόμη εάν οι εταιρείες θα μπορούν να εργασθούν στο σχέδιο αυτό στο έδαφος του Ιράν.
Το συνολικό μήκος του καναλιού είναι 700 χιλιόμετρα περνώντας και μέσα από ροές ποταμών στο βορειοδυτικό και νοτιοδυτικό Ιράν.
Το έργο θα κοστίσει περί τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια και θα διαρκέσει η κατασκευή του περίπου πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το κανάλι θα προσφέρει έσοδα στη Ρωσία και το Ιράν από 1,2 έως 1,4 δις δολάρια ετησίως, ήδη, από τρίτο ή τέταρτο έτος της κατασκευής.
Το κανάλι υπολογίζεται να είναι σε πλήρη λειτουργία το 2020.
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
