ΜΕΤΑ: «Κάτω τα χέρια από τους Μισθούς μας – Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα»

Τις νέες απαιτήσεις των δανειστών για κατάργηση όλων των επιδομάτων που συμπληρώνουν τον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ, όπως και όλων των επιδομάτων, οικογενειακών, των τριετιών, του ανθυγιεινού, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.λπ., καταδικάζει η «Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή» - ΜΕΤΑ, καλώντας σε ανακοίνωσή της τους εργαζόμενους, το λαό να συνεχίσουν τον αγώνα...

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΜΕΤΑ:

Η κυβέρνηση έχει ήδη πιάσει δουλειά για την κατάργηση και των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων κατ’ επιταγή του 3ου μνημονίου, την οποία προετοιμάζει με γοργούς ρυθμούς η επιτροπή «τεχνοκρατών – εμπειρογνωμόνων» του Υπ. Εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, εν κρυπτώ και χωρίς καμιά ενημέρωση της Διοίκησης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποφάσισε να προσέλθει με τον Πρόεδρο και τον Γραμματέα αποκλειστικά και την επιστημονική υπηρεσία της Συνομοσπονδίας, σε συνάντηση με την επιτροπή εμπειρογνωμόνων του Υπ. Εργασίας, η οποία ως γνωστόν ετοιμάζει το «πόρισμα» για τον εργασιακό νόμο και ο οποίος πρόκειται να ψηφιστεί ως μνημονιακή υποχρέωση το Σεπτέμβριο.

Με τη διαδικασία αυτή, χωρίς την παρουσία της Εκτελεστικής Επιτροπής, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιδιώκει να «διαπραγματευτεί» την επερχόμενη μνημονιακή καταιγίδα, που φέρνει μείωση του κατώτατου μισθού με κόψιμο των τριετιών και όλων των επιδομάτων (μισθός 586 για όλους χωρίς προσαυξήσεις), απελευθέρωση των απολύσεων, περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, και απαράδεκτη παρέμβαση στα εσωτερικά των συνδικάτων με αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.

Αυτές ακριβώς τις μνημονιακές δεσμεύσεις, θα έρθει να τις νομιμοποιήσει το «πόρισμα» των εμπειρογνωμόνων, δίνοντας χέρι βοηθείας στην Κυβέρνηση για να ικανοποιήσει πλήρως τις απαιτήσεις των δανειστών και των εργοδοτών.

Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι έχουν εξαντλήσει τα όρια της υπομονής τους και της ανοχής τους.

Καμία μείωση των κατώτατων μισθών δεν μπορεί να περάσει.

Καμιά παρέμβαση στο απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων, που τους θέλουν αμίλητους και ακούνητους, δεν μπορεί να συζητηθεί.

Καμία παρέμβαση στα εσωτερικά των συνδικάτων δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διαλόγου με την κυβέρνηση και τους δανειστές.

Η πλειοψηφία ΓΣΕΕ, δεν μπορεί να διαχειρίζεται την κατάσταση με τεχνοκρατική αντίληψη γιατί αντικειμενικά εξυπηρετεί τις ειλημμένες δεσμεύσεις της κυβέρνησης έναντι της τρόικας και των δανειστών.

Αντίθετα, καλούμε τη Διοίκηση της ΓΣΕΕ να προετοιμάσει και να συντονίσει από τώρα τις αντιστάσεις των εργαζομένων απέναντι στη ξεκάθαρα πλέον «θατσερική» πολιτική της δήθεν αριστερής κυβέρνησης, που δίνει βωμό σε εργοδότες και δανειστές και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα.

Η αυριανή ολομέλεια Διοίκησης της ΓΣΕΕ, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να εξαντληθεί σε μια τυπική ενημέρωση από τους «σοφούς» της οργάνωσης σχετικά με την επιτροπή εμπειρογνωμόνων, αλλά πρέπει να αποφασίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα αγωνιστικής δράσης για το επόμενο διάστημα.

Στο πλαίσιο αυτό, ζητάμε ως πρώτο βήμα την άμεση σύγκληση του Γ.Σ. της ΓΣΕΕ την επόμενη εβδομάδα.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑΣ

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας.

Κάτω τα χέρια από τους μισθούς μας

Κάτω τα χέρια από το συνδικαλιστικό κίνημα

Jo Cox: To ιδανικό θύμα σε μια πολύ βρώμικη ιστορία...

Χρειαζόταν επειγόντως ένα θύμα, ένας «μάρτυρας» του αγώνα για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ. Η J. Cox ήταν το ιδανικό θύμα. Ευπαρουσίαστη, δημοφιλής, χαμηλού προφίλ πολιτικός, μητέρα ανήλικων παιδιών, καλή σύζυγος, χωρίς εμφανείς διαπλοκές με κυκλώματα και σκάνδαλα, αυτοδημιούργητη, ακτιβίστρια, χωρίς πλούτη....

 

 

 του Δημήτρη Καζάκη*

 

Πριν καν προλάβει να στεγνώσει το αίμα της δύστυχης J. Cox στον χώρο του εγκλήματος, η είδηση άρχισε να μεταδίδεται σε Βρετανία και Ευρώπη ως εξής: "Η ειδεχθής δολοφονία της Cox ανατρέπει τα δεδομένα δίνοντας το προβάδισμα στην ψήφο παραμονής στην ΕΕ". Από την πρώτη στιγμή η J. Cox δεν δολοφονήθηκε μόνο μια φορά με ειδεχθή τρόπο, αλλά αμέτρητες φορές με κάθε δελτίο ειδήσεων, κάθε ρεπορτάζ, κάθε δήθεν ανάλυση, κάθε υποκριτικά συμπονετική δήλωση των επικεφαλής του «Μένω», κοκ. Όλοι τους χρησιμοποιούν με τον πιο εξόφθαλμο και χυδαίο τρόπο τη δολοφονία σαν μέσο για να αποσπαστούν ψήφοι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Έτσι ξέσπασε μια αλλόφρονα εκστρατεία στη βάση μιας τόσο πρόστυχης καπηλείας της συγκεκριμένης δολοφονίας, που είχε εξαρχής σαν στόχο να εμφυτέψει τη συνενοχή γι’ αυτήν την ειδεχθή πράξη σε κάθε έναν ξεχωριστά οιονεί ψηφοφόρο υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Η εκστρατεία αυτή είχε και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας επιχείρησης ψυχολογικού πολέμου εναντίον του πληθυσμού προκειμένου δια της συνενοχής να του αποσπάσει την ψήφο υπέρ της ΕΕ.

Αλήθεια, πότε πρόλαβαν να οργανώσουν όλη αυτή την εκστρατεία, που ξέσπασε μέσα σε λίγες ώρες από την δολοφονία της Cox; Πότε πρόλαβαν να διεξάγουν έρευνες που παρουσίασαν σχεδόν… αμέσως με αντιστροφή του κλίματος υπέρ του «Μένω»; Όλα δείχνουν ότι οι καθοδηγητές της εκστρατείας ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία πριν καν συμβεί αυτό το ειδεχθές έγκλημα.

Ας δούμε το σκηνικό. Η εκστρατεία υπέρ της ΕΕ πήγαινε down the tubes, όπως θα έλεγαν κι οι Βρετανοί. Κι είναι λογικό. Κανένας από τους υποστηρικτές της παραμονής στο τερατούργημα της ΕΕ δεν έχει να πει τίποτε το θετικό. Κι έτσι ολόκληρη η εκστρατεία του «Μένω» θεμελιώθηκε στον εκφοβισμό του ψηφοφόρου και την κινδυνολογία σε βαθμό γελοιότητας.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο για τα αφεντικά της εκστρατείας. Αντί η πλειοψηφία των Βρετανών ψηφοφόρων να τρομοκρατηθεί και να πάει σαν κοπάδι προβάτων να ψηφίσει υπέρ της παραμονής, έγινε το αντίθετο. Αγανάκτησε με την προσβολή στη νοημοσύνη της σε τέτοιο βαθμό που η ψήφος υπέρ του «Φεύγω» έγινε ουσιαστικά μονόδρομος για τους περισσότερους.

Κάτι έπρεπε να γίνει. Αλλιώς οι Βρετανοί θα ψηφίσουν στις 23 Ιούνη υπέρ της εξόδου με τέτοια πλειοψηφία που κανένα κοινοβούλιο, καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορεί να παραβλέψει εύκολα, χωρίς μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις. Κι έτσι η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ δεν θα έδινε μόνο την ευκαιρία στους βρετανούς να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή στη χώρα τους, αλλά θα επέφερε ένα καίριο πλήγμα εναντίον της Νέας Τάξης των ευρωκρατών, που είναι ότι χειρότερο συνέβη στην Ευρώπη από την εποχή της Νέας Τάξης των ναζί.

Χρειαζόταν επειγόντως ένα θύμα, ένας «μάρτυρας» του αγώνα για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ. Η J. Cox ήταν το ιδανικό θύμα. Ευπαρουσίαστη, δημοφιλής, χαμηλού προφίλ πολιτικός, μητέρα ανήλικων παιδιών, καλή σύζυγος, χωρίς εμφανείς διαπλοκές με κυκλώματα και σκάνδαλα, αυτοδημιούργητη, ακτιβίστρια, χωρίς πλούτη. Μια τυπική καθώς πρέπει μεσοαστή, ιδανική για να ταυτιστεί μαζί της ο μέσος Βρετανός ψηφοφόρος και ιδιαίτερα οι γυναίκες.

Πολύ φοβάμαι ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο δολοφονήθηκε. H προετοιμασία για τη δολοφονία ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Ανώνυμες απειλές που κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει. Γιατί να απειληθεί η Cox; Ήταν τόσο καθοριστική η συμμετοχή της στο πλευρό του εξαγορασμένου δίδυμου Κάμερον-Κόρμπιν και των υπολοίπων ευρωλιγούρηδων; Ούτε κατά διάνοια.

Τότε γιατί να απειληθεί η Cox κι όχι οι ηγέτες, ή οι πιο προβεβλημένοι της εκστρατείας του «Μένω»; Κι εφόσον απειλήθηκε, γιατί δεν φρόντισε η αστυνομία να διαθέσει έναν αστυνομικό για προστασία. Ένας μόνος αστυνομικός θα ήταν αρκετός. Οι δικαιολογίες που λένε ότι η ίδια η Cox δεν ήθελε, είναι για μικρά παιδιά. Η αστυνομία θα μπορούσε να παράσχει διακριτική προστασία, εφόσον – όπως λένε – επέμεναν τα απειλητικά μηνύματα.

Κι έτσι η Cox δολοφονείται έξω από το σπίτι της με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Από ποιόν; Από κάποιον με βεβαρημένο παρελθόν ψυχασθένειας, ο οποίος μπαινοβγαίνει για χρόνια σε προγράμματα επανένταξης. Ιδανικός τύπος για να προγραμματιστεί προκειμένου να διαπράξει ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα χωρίς να αφήσουν ίχνη αυτοί που πραγματικά το σχεδίασαν και το οργάνωσαν.

Πότε δολοφονήθηκε; Όταν το «Φεύγω» από την ΕΕ έχει ξεφύγει τόσο μπροστά από το «Μένω», ώστε η απόσταση να μην μπορεί να καλυφθεί έως την 23η Ιούνη. Υπάρχει πιο ιδανικό έγκλημα προς εκμετάλλευση από την εκστρατεία του «Μένω».

Αν μετά από καιρό αποκαλυφθεί ότι η ειδεχθής δολοφονία της J. Cox έγινε για να μην φύγει η Βρετανία από την ΕΕ, προσωπικά δεν θα εκπλαγώ. Η μαφία της ΕΕ δεν κατάγεται μόνο ιδεολογικά και πολιτικά από τους ναζί, είναι το ίδιο αδίστακτη με τους ναζί. Στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια έχουν δολοφονήσει εν ψυχρώ κοντά στους 100 χιλιάδες πολίτες. Είτε οδηγώντας τους μαζικά στην αυτοκτονία, είτε διαλύοντας το σύστημα υγείας της χώρας. Την Cox θα λυπηθούν;

* Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Οικονομολόγος και Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ

Νέος «σφαγιασμός» του κατώτατου μισθού και των επιδομάτων! - Τι λέει η κυβέρνηση

Κυβέρνηση και δανειστές, σύμφωνα με άρθρο της ιστοσελίδας iskra.gr, προωθούν την κατάργηση τριετιών και όλων των επιδομάτων…

BΟΜΒΑ μεγατόνων για τον κατώτατο μισθό, που τινάζει στον αέρα και όλα τα επιδόματα που δικαιούνται οι εργαζόμενοι όπως γάμου, τριετιών, ανθυγιεινό, τέκνων και σπουδών, κρύβει το συμπληρωματικό Μνημόνιο, που συμφώνησαν οι δανειστές με την κυβέρνηση.

Οι δανειστές στις παρατηρήσεις τους για το κλείσιμο της αξιολόγησης και τα νέα προαπαιτούμενα μέτρα, τα οποία θα πρέπει να νομοθετηθούν για την επόμενη αξιολόγηση που ξεκινά το φθινόπωρο, κάνουν ρητή αναφορά στον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ και στον καθορισμό του από την 1/1/2017, σε νέο ποσό και χωρίς κανένα επίδομα!

Αυτό που τονίζουν είναι η πλήρης εφαρμογή του άρθρου 103 του ν. 4172/2013, το οποίο προβλέπει ότι από το 2017 ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από ειδική επιστημονική επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ-εργοδοτών), αλλά και τις αντοχές της οικονομίας, τις προοπτικές ανάπτυξης, το μέγεθος της ανεργίας και κριτήρια ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Το πόρισμα της επιτροπής θα το επικυρώνει ο υπουργός Εργασίας και θα αποφασίζει και το τελικό ύψος του κατώτατου μισθού.

Η πραγματική βόμβα, όμως, κρύβεται στη διάταξη ια' παρ 6 (σελ 1430) του ν. 4254/14 που τροποποιεί και συμπληρώνει το άρθρο 103 του ν. 4172/13.

Σε αυτή λοιπόν τη διάταξη ο κατώτατος μισθός των 586 ευρώ χαρακτηρίζεται ως "μοναδική αξία" χωρίς την προσθήκη κανενός άλλου συμπληρωματικού ποσού. Αυτό που λέει η διάταξη είναι ότι τα 586 ευρώ θα είναι ένας "ξερός μισθός" και σε αυτόν δεν θα προβλέπονται από το 2017 ούτε επιδόματα, ούτε προϋπηρεσία, ακόμη και αν η προϋπηρεσία (τριετές) έχει παγώσει στα χρόνια που είχαν οι εργαζόμενοι ως τον Νοέμβριο του 2012.

Η αναφορά λοιπόν στα 586 ευρώ ως μοναδιαίο μέγεθος ανοίγει τον δρόμο όχι μόνο για το συνεχές πάγωμα των προσαυξήσεων λόγω προϋπηρεσίας, αλλά και για την πλήρη κατάργηση των τριετιών όπως και άλλων επιδομάτων από το 2017, που θα επανακαθοριστεί ο κατώτατος μισθός (άρθρο 103 ν. 4172/13).

Το ενδεχόμενο να υπάρχουν μειώσεις ως και 30% σε νεοπροσλαμβανόμενους αλλά και σε ήδη εργαζομένους, που παίρνουν και προσαυξήσεις λόγω προϋπηρεσίας μαζί με τον κατώτατο μισθό είναι ορατό, καθώς από το 2017 ο κατώτατος μισθός αποσυνδέεται πλήρως από κάθε επίδομα! Οι εργαζόμενοι δηλαδή θα έχουν ως δεδομένο ως αναπόσπαστο μέρος των συμβάσεών τους μόνον τα 586 ευρώ, είτε έχουν 1 έτος προϋπηρεσίας, είτε 15, είτε 30. Σήμερα όσοι είχαν μέχρι τον Νοέμβριο του 2012 μέχρι 9 έτη δικαιούνται, εφόσον αμείβονται με τους όρους της Εθνικής Σύμβασης Εργασίας, τον κατώτατο μισθό που αντιστοιχεί στα 9 έτη προϋπηρεσίας, δηλαδή τα 586 ευρώ + 30% (10% για κάθε τριετία).

Η μέχρι σήμερα υποτελής στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στις θρασύτατες απαιτήσεις των δανειστών αλλά και στην εφαρμογή όχι μόνο των πρόσφατων αλλά και όλων των προηγούμενων μνημονιακών νόμων προδιαγράφει και το αρνητικό αποτέλεσμα, που θα έχουν οι δήθεν διαπραγματεύσεις της για τη δεύτερη αξιολόγηση του φθινοπώρου.

Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει τους νέους αντεργατικούς σχεδιασμούς κυβέρνησης και δανειστών είναι οι ενωτικοί εργατικοί και λαϊκοί αγώνες, που πρέπει να ενταθούν και να κλιμακωθούν, για να αποκρούσουν την ολοκληρωτική καταστροφή των μισθών και των εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας. 

Τι... λέει η κυβέρνηση

Ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος επεσήμανε πριν λίγο πως “άμεσος στόχος της κυβέρνησης είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων” και προσθέτει πως είναι ισχυρή του πεποίθηση ότι “οπωσδήποτε θα βελτιώσουμε το υφιστάμενο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων” 

Η κυβέρνηση από την πλευρά της αρνείται να, σύμφωνα με πληροφορίες, να προχωρήσει σε μείωση μισθών και σε κατάργηση του επιδόματος γάμου και θεωρεί ότι η καλύτερη απάντηση στο πρόβλημα θα είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, γιατί μέσω αυτών μπορεί να καταργηθεί το ¨πάγωμα¨ των τριετιών, να αποκρουστεί η προσπάθεια κατάργησης του επιδόματος γάμου και να δοθούν ακόμα και αυξήσεις εφόσον το αποφασίσουν οι κοινωνικοί εταίροι κατά τις διαπραγματεύσεις τους.

Z. K. Γιούνκερ: «Θαυμάζω τους Έλληνες κάνουν τεράστια προσπάθεια» (vid)

Στην Αθήνα βρίσκεται ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιουνκερ για σειρά επαφών με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδας. Στο πλαίσιο της επίσκεψης του ο κ. Γιούνκερ παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο euronews και τον Σταμάτη Γιαννίση. 

Ακολουθεί η συνέντευξη του Ζ. Κ. Γιούνκερ στον Σταμάτη Γιαννίση 

Σταμάτης Γιαννίσης, euronews: Κύριε Πρόεδρε καλωσήρθατε στην Ελλάδα και στο Euronews. Αυτές τις μέρες τα μάτια όλης της Ευρώπης είναι στραμμένα στη Βρετανία. Αν οι Βρετανοί τελικά αποφασίσουν να αποχωρήσουν από την ΕΕ πόσο επιζήμιο θα είναι αυτό τόσο για την ΕΕ όσο και στη Βρετανία;

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Ελπίζω ότι οι Βρετανοί θα εκφραστούν μέσω της κοινής λογικής, γιατί η κοινή λογική είναι μια βρετανική αρετή. Ελπίζω, λοιπόν, ότι η έξοδος δεν θα είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν το Brexit είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αυτό θα βλάψει τόσο την ΕΕ όσο και την Βρετανία. Χωρίς την Βρετανία, η ΕΕ δεν θα είναι πλέον πλήρης, χωρίς το Βρετανικό πραγματισμό και το ρεαλισμό που τους διακατέχει. Η ΕΕ δεν θα αλλάξει τη φυσιολογία της, αλλά θα της λείπει κάτι». 

«Κανείς δεν υποστήριζει σοβαρά το Grexit»

Σταμάτης Γιαννίσης, euronews: Ας έρθουμε στα ελληνικά ζητήματα. Πριν από ένα χρόνο η Ελλάδα ήταν στο χείλος της εξόδου από τη ζώνη του ευρώ. Στους μήνες που έχουν περάσει από τότε τι έχει αλλάξει και σε ποιό βαθμό η ΕΕ είναι ικανοποιημένη με το ρυθμό των μεταρρυθμίσεων που γίνονται στην ελληνική οικονομία;

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Αγωνίστηκα σκληρά για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, κατά την άποψη μου ούτε η ΕΕ ούτε η ζώνη του ευρώ θα είναι πλήρης χωρίς την Ελλάδα. Τι άλλαξε; Κάτι έχει αλλάξει από το καλοκαίρι του 2015, κανείς δεν υποστηρίζει σοβαρά το Grexit. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ήμασταν σε θέση τόσο οι ελληνικές αρχές όσο και οι αρχές της ζώνης του ευρώ να συμφωνήσουμε, και κυρίως ότι αυτή η συμφωνία είναι σεβαστή και από τις δύο πλευρές». 

Για την πορεία υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων

Σταμάτης Γιαννίσης, euronews:
Είστε ικανοποιημένοι με το ρυθμό που γίνονται οι μεταρρυθμίσεις;

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένος με το ρυθμό των μεταρρυθμίσεων σε καμία από τις 19 χώρες της ζώνης του ευρώ, αλλά η Ελλάδα κάνει τεράστια προσπάθεια. Και ξέρω ότι αυτές οι προσπάθειες από πολλούς Έλληνες, ιδίως τα φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας, θεωρούνται άδικες. Και ξέρω ότι τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι φορείς χάραξης πολιτικής στην Ευρωζώνη έχουν φορτώσει τεράστια ευθύνη στους ώμους του κάθε Έλληνα πολίτη. Και θαυμάζω τους Έλληνες για τον τρόπο που ασχολούνται με αυτά τα προβλήματα. Έτσι, δεν είμαι ικανοποιημένος, αλλά είμαι περισσότερο ικανοποιημένος από ό, τι νόμιζα ότι θα μπορούσα να είμαι το καλοκαίρι του 2015». 

Για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού- προσφυγικού

Σταμάτης Γιαννίσης, euronews: Εκτός από την λιτότητα η Ελλάδα υποφέρει από τη μαζική ροή μεταναστών και προσφύγων. Η συμφωνία της Τουρκίας στην ΕΕ φαίνεται να καταρρέει. Υπάρχει ένα Σχέδιο Β, εάν η Τουρκία δεν εφαρμόσει την συμφωνία, όπως απειλεί η Άγκυρα;

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Όταν έκανα την προεκλογική μου εκστρατεία για τις Ευρωπαϊκές Εκλογές τον Μάρτιο, Απρίλιο και Ιούνιο του 2014 υποστήριζα για την Ελλάδα, την Ιταλία ή τη Μάλτα και άλλες χώρες ότι δεν μπορούμε να τις εγκαταλείψουμε μόνες τους με τις συνέπειες ενός παγκόσμιου προβλήματος. Διότι η μεταναστευτική κρίση είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Πρέπει να υποστηρίξουμε χώρες όπως η Ελλάδα και προσπαθούμε να στηρίξουμε την Ελλάδα όσο μπορούμε. Δαπανούμε πολλά χρήματα και υποστηρίζουμε τις ελληνικές αρχές. Πιστεύω ότι η συμφωνία μεταξύ των 28 κρατών-μελών και της Τουρκίας είναι μια συμφωνία που αποδεικνύεται ότι έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, καθώς ο αριθμός των προσφύγων που φτάνουν στα ελληνικά νησιά από την Τουρκία έχει μειωθεί δραματικά. Γι’ αυτό η συμφωνία αυτή λειτουργεί και ελπίζω ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, οι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Έλληνες και η τουρκική πλευρά θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνει σε ισχύ η συμφωνία». 

Για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας

Σταμάτης Γιαννίσης, euronews: Ένα άλλο θέμα το οποίο επηρεάζει την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες παραγωγούς είναι κυρίως το ρωσικό εμπάργκο στα προϊόντα της ΕΕ μετά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα από τις Βρυξέλλες εξ αιτίας της ουκρανικής κρίσης. Βλέπετε κάποιες πιθανότητες βελτίωσης της κατάστασης αυτής, είτε την άρση του εμπάργκο από την πλευρά της Ρωσίας ή την άμβλυνση ή ακόμη και άρση των κυρώσεων προς της τη Μόσχα;

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Ήμουν στην Αγία Πετρούπολη μόλις την περασμένη εβδομάδα, και είχα επαφές με τον πρόεδρο Πούτιν και κατέστησα πολύ σαφές τόσο στην ομιλία μου όσο και στις συνομιλίες μου με τον Ρώσο πρόεδρο ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η συμφωνία του Μινσκ. Για να το θέσουμε απλά, όσο περισσότερη υλοποίηση της συμφωνίας του Μινσκ τόσο λιγότερες κυρώσεις. Η συμφωνία του Μινσκ και η εφαρμογή της συνδέεται με την αντιμετώπιση των κυρώσεων. Προς το παρόν είναι αρκετά σαφές ότι τον Ιούνιο θα παραμείνουν οι κυρώσεις. Αλλά κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι μηνών, θα πρέπει να ελέγξουμε εάν υπάρχει αρκετή πρόοδος στην εφαρμογή της συμφωνίας του Μινσκ για την άρση μέρος των κυρώσεων.»

Επιμέλεια Θεοδώρα Ηλιάδη/euronews

Independent: Τα 4 σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης

Όπως τονίζει Βρετανός Τίμοθι Λες σε άρθρο του στον Independent, τα 4 βασικά σενάρια που διαγράφονται για το μέλλον της Ευρώπης, με Brexit η Bremain, είναι: η βαθύτερη ολοκλήρωση, η χαλάρωση, η παρακμή και η κατάρρευση…

Τέσσερις δρόμοι ανοίγονται μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, σύμφωνα με τον Βρετανό Τίμοθι Λες, επικεφαλής της συμβουλευτικής εταιρίας πολιτικών κινδύνων Nova Europa και πρώην διπλωμάτης.

Όπως τονίζει σε άρθρο του στον Independent, τα 4 βασικά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης είναι: η βαθύτερη ολοκλήρωση, η χαλάρωση, η παρακμή και η κατάρρευση...

"Θα κάνουν τους Έλληνες... Γερμανούς"

Αναφορικά με το πρώτο σενάριο της βαθύτερης ολοκλήρωσης, ο Λες τονίζει ότι η ευρωζώνη συμπεριφέρεται περισσότερο ως κράτος, αλλά με μεγάλες διαφορές στις οικονομίες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου και του Βορρά.

"Για να μπορέσει ο Νότος να διατηρήσει το νυν βιοτικό επίπεδό του, ο Βορράς θα πρέπει να προχωρά κάθε χρόνο σε μεγάλες μεταφορές δημοσιονομικών πόρων επ' αόριστον" προτείνει ο αναλυτής, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα υπουργείο Οικονομικών που θα αναλάβει την διανομή των πόρων, αλλά και ένα κοινοβούλιο, που θα το ελέγχει.

Αναφέρει, ωστόσο, ότι υπάρχει ελάχιστη πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο και προβλέπει ότι ο ευρωπαϊκός βορράς θα προσπαθήσει να εξομαλύνει τις διαφορές με τον νότο «με τιμωρητικές δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που αποσκοπούν να μετατρέψουν τους Έλληνες σε Γερμανούς»

Χαλάρωση και απώλεια κεκτημένων

Όσον αφορά το δεύτερο σενάριο, αυτό της χαλάρωσης, ο Λες μιλά για ανάκτηση εξουσιών από τις εθνικές κυβερνήσεις σε ορισμένους τομείς, αλλά και για μια μερική διάλυσης της ευρωζώνης με μια συμφωνία «που θα περιλαμβάνει μια ακύρωση τεράστιου μέρους του χρέους».

Ο δρόμος της χαλάρωσης, λέει ο αναλυτής θα βοηθήσει να εξαλειφθούν οι εσωτερικές εντάσεις, ωστόσο δεν θα είναι μια εύκολη διαδικασία, διότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται απώλεια κεκτημένων και ωφελημάτων για ορισμένες χώρες.

Η παρακμή: Η πρώτη πρόβα έγινε με το προσφυγικό

Ο πρώην διπλωμάτης εκτιμά ότι αν η ΕΕ δεν προχωρήσει ούτε σε ολοκλήρωση ούτε και σε μερική διάλυση, η πιο πιθανή εναλλακτική θα ήταν να παρακμάσει ως θεσμός.

Όπως τονίζει, τελικά τα μέλη θα εφαρμόζουν μόνον εκείνες τις πολιτικές που θα βρίσκουν συμφέρουσες, όπως συμβαίνει σήμερα με την προσφυγική κρίση, καθώς αρκετές χώρες ανέστειλαν την εφαρμογή της Σένγκεν και αρνούνται να συμμορφωθούν με τις συμφωνίες για τις ποσοστώσεις στην φιλοξενία προσφύγων.

Η κατάρρευση και η γερμανική ηγεμονία

Το τέταρτο και τελευταίο σενάριο είναι αυτό της ξαφνικής κατάρρευσης, που θα μπορουσε να συμβεί αν ένα από τα ισχυρά δευτερεύοντα κράτη της εγκαταλείψει την ΕΕ.

"Η Γαλλία και η Ιταλία είναι πιθανοί υποψήφιοι, αλλά πιο πιθανό αυτή τη στιγμή είναι να αποχωρήσει η Βρετανία" αναφέρει, προσθέτοντας ότι σε αυτή την περίπτωση η Γερμανία, ως ισχυρή χώρα, θα πρέπει να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες για την σταθεροποίηση της ΕΕ.

Εκφράζει μάλιστα τον φόβο ότι οι ευρωσκεπτικιστικές Δανία και Σουηδία ακολουθήσουν το Βρετανικό παράδειγμα, αν η Γερμανία επιδιώξει να ηγηθεί της προσπάθειας για διατήρηση της Ένωσης.

«Μεγάλη Σύνοδος»: η αντίφαση εγγενής

Πριν δέκα περίπου μέρες, το πρώτο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης θέλησε να ενημερώσει την ελληνική κοινή γνώμη για την «Aγία και Mεγάλη Σύνοδο των ανά τον κόσμο Oρθόδοξων Eκκλησιών» – αυτήν που αρχίζει σήμερα τις εργασίες της στο Kολυμπάρι της Kρήτης....

 του Χρήστου Γιανναρά

Kάλεσε το κανάλι για τον σκοπό αυτόν σε συζήτηση δύο πανεπιστημιακούς καθηγητές (διεθνολόγους ή περίπου) και δύο δημοσιογράφους – με έναν τρίτο, εξειδικευμένον στη δημοσιογραφική εκκλησιαστική ειδησεογραφία, που παρενέβαινε από το εξωτερικό. Στόχος ήταν να πληροφορηθεί η ελλαδική κοινωνία για ποια αιτία και με ποιο σκοπό συγκαλείται αυτή η σύνοδος, κατά τι ενδιαφέρουν η σύγκλησή της και οι στόχοι της τον σημερινό άνθρωπο, ποιες συνέπειες μπορεί να προκύψουν για τους ορθόδοξους χριστιανικούς πληθυσμούς και τις σχέσεις τους με την υπόλοιπη Xριστιανοσύνη.

Παίρνοντας τον λόγο καθένας από τους παρόντες στο στούνιο καλεσμένους δήλωνε, ειλικρινώς και ευθαρσώς, ότι αγνοεί πλήρως το θέμα, τα ενδιαφέροντά του εντοπίζονται σε εντελώς διαφορετικά πεδία. Δεν εξηγούσε, ωστόσο, γιατί δέχθηκε να μετάσχει σε αυτή την «ενημερωτική» συζήτηση και πώς αντιλαμβάνεται την ευθύνη για την εκφορά δημόσιου λόγου επί θεμάτων που ομολογημένα (και εμφανέστατα) αγνοεί.

Kραυγαλέα, γι’ αυτό και επαγγελματικά ασυχέρητη, ήταν και η άγνοια του δημοσιογράφου που αποπειράτο να διευθύνει τη συζήτηση. Δεν ήξεραν οι συζητητές τι ακριβώς συζητάνε: Mπέρδευαν, σε καταστροφική των νοημάτων σύγχυση, την Eκκλησία με τη θρησκεία. Aπέκλειαν και από τις δύο λέξεις κάθε σχέση με τη μεταφυσική αναζήτηση του ανθρώπου, το υπαρξιακό του πρόβλημα, συζητούσαν μόνο με χρηστικές κατηγορίες – ποια ωφελιμότητα μπορούν να έχουν για τον άνθρωπο θεσμοί όπως η «εκκλησία», μια διεθνής «σύνοδος» εκκλησιαστικών αξιωματούχων κ.ά.ά.

Στην καλύτερη περίπτωση λογάριαζαν την Eκκλησία σαν κοινωφελή αποκλειστικά θεσμό, κάτι σαν αποτελεσματικότερο (λόγω εθελοντισμού) IKA, που εξασφαλίζει «κοινωνική συνοχή» και (υπονοείται) «χρηστά ήθη». Oύτε η παραμικρή υποψία ή ερώτημα, πώς είναι δυνατό ένας θεσμός ωφελιμιστικών σκοπιμοτήτων να έχει γεννήσει μέσα στην Iστορία ιλιγγιώδη ποίηση, κορυφαία μουσική – ζωγραφική – αρχιτεκτονική εκφραστική, συναρπαστική δραματουργία, διαχρονικά γονιμότατο φιλοσοφικό λόγο. H τηλεοπτική συζήτηση ήταν άσχετη, προσβλητικά νηπιώδης, τυπικό δείγμα θλιβερού επαρχιωτισμού.

Mόλις τρεις εβδομάδες πριν από την ορισμένη (εδώ και τέσσερις μήνες) ημερομηνία έναρξης της Mεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου, τα πατριαρχεία Γεωργίας, Bουλγαρίας και Aντιοχείας, όπως και ορισμένοι μητροπολίτες της Eκκλησίας της Eλλάδος, ανακοίνωσαν ενδοιασμούς, επιφυλάξεις ή και άρνηση να συμμετάσχουν στην αποφασισμένη Σύνοδο. Oι λόγοι που προβλήθηκαν, θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε τρεις κύριες συντεταγμένες:

• Στην απαίτηση να διευθετηθούν, πριν από τη Σύνοδο, διαφωνίες και έριδες για τα γεωγραφικά όρια δικαιοδοσίας των πατριαρχείων Aντιοχείας και Iεροσολύμων (με αφορμή το Kατάρ), Σερβίας και Pουμανίας (με αφορμή την περιοχή Tιμόκ).


• Στις συγκαλυμμένες, αλλά πεισματικές απόπειρες του πατριαρχείου Mόσχας να αμφισβητηθεί ποικιλοτρόπως το πρωτείο οικουμενικής ευθύνης και διακονίας του πατριάρχη της Kωνσταντινούπολης.


• Στην απαίτηση αυτοαποκαλούμενων «συντηρητικών» επισκόπων, μέσα σε κάθε (σχεδόν) Oρθόδοξη Eκκλησία, να αποφασίσει η Σύνοδος την πλήρη, στεγανή ρήξη των Oρθοδόξων με κάθε άλλη χριστεπώνυμη εκκλησία, ομολογία, παράδοση.

Kαι οι τρεις αυτές ενστάσεις, ακριβώς όπως και η εκπομπή της EPT, φωτίζουν και βεβαιώνουν μια κεφαλαιώδη, δραματική αντίφαση που χαρακτηρίζει αυτή τη Mεγάλη Σύνοδο: Oι άνθρωποι που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, σπουδάσαμε, ζούμε, σκεπτόμαστε, ενεργούμε με τη νοο-τροπία και τις πρακτικές ενός ολοκληρωτικά κυρίαρχου, άτεγκτα ατομοκεντρικού «παραδείγματος» (κατεστημένου «τρόπου» του βίου ή «πολιτισμού»), θέλουμε να πραγματοποιήσουμε «σύνοδο» Eκκλησιών έχοντας απωλέσει και την επίγνωση και την εμπειρία τόσο της συνόδου όσο και της Eκκλησίας. H Eκκλησία και η εκκλησιαστική συνοδικότητα συνιστούν άλλο «παράδειγμα», άλλον πολιτισμό, ασύμβατον με τον ατομοκεντρικό, άλλη νοο-τροπία, άλλες πρακτικές. O «τρόπος» με τον οποίο ζούμε, σκεφτόμαστε, ενεργούμε σήμερα θεμελιώνεται στη σύμβαση: στη θωράκιση του «ατομικού δικαιώματος», στη χρηστική αποτελεσματικότητα, στην ελευθερία ως δικαίωμα ατομικών επιλογών. O «τρόπος» της Eκκλησίας και της συνοδικότητας συγκροτείται ως άθλημα σχέσης, κοινωνούμενης εμπειρίας του αληθούς – ελευθερία είναι η αποδέσμευση από τον ενστικτώδη ατομοκεντρισμό για χάρη της ερωτικής αυθυπέρβασης.

O ένας «τρόπος» αποκλείει τον άλλον – και μιλάμε για «τρόπους», όχι για ιδεολογίες.

Aπό την πρώτη στιγμή, η σύλληψη, η οργανωτική λογική, οι πρακτικές προετοιμασίας της Συνόδου ήταν εξόφθαλμα παγιδευμένες στο (αυτονόητο σήμερα) ατομοκεντρικό «παράδειγμα»: Nα εξασφαλιστούν ίσα δικαιώματα έκφρασης απόψεων και χρόνου ομιλίας, ορθολογικοί κανόνες πειθάρχησης των προβληματισμών και λειτουργίας των «ομάδων εργασίας», καθορισμένος αριθμός και είδος συνοδών εμπειρογνωμόνων, κ.λπ. κ.λπ. Kαμία ρωγμή δυνατότητας να ξεπηδήσει το απρόβλεπτο, το χαρισματικό, η έκπληξη.

Eπιβλήθηκαν, αυτονόητα και ομόφωνα, οι αξιωματικές σταθερές του ατομοκεντρικού «τρόπου»: Aλήθεια είναι η αντικειμενική βεβαιωμένη ορθότητα. Tην ορθότητα την εγγυάται μια κοινή αποδεκτή αυθεντία (ο πάπας ή «μόνη η Γραφή» ή πατερικά φρασίδια – ή τα κείμενα του Mαρξ). Kατά συνέπεια «πίστη» δεν σημαίνει πια εμπιστοσύνη, καρπό εμπειρίας της σχέσης. Σημαίνει ατομική «πεποίθηση», ιδεολόγημα ατομικής προτίμησης και επιλογής – αφού και η ελευθερία, στο ατομοκεντρικό «παράδειγμα», είναι μόνο δικαίωμα επιλογής, καθόλου κατόρθωμα αυθυπέρβασης. H κατοχή της «αλήθειας», της γνήσιας, ανόθευτης «Oρθοδοξίας», γίνεται όπλο για να εξουσιάζεις τους παρεκκλίνοντες ή πλανημένους, να θωρακίζεις το εγώ σου με «εξαγιασμένον» από τους σκοπούς του, ακόρεστο ναρκισσισμό, να αυτοχρίεσαι αυτεπάγγελτος εισαγγελέας των «ελάχιστων αδελφών» σου.

Oταν ακούει κανείς σήμερα στις Oρθόδοξες Eκκλησίες τούς «συντηρητικούς» επισκόπους να πολεμάνε με μανιασμένο πάθος τους «οικουμενιστές» (εν Xριστώ αδελφούς τους), πιστοποιεί ότι κοπιάρουν πιστά τους υπέρμαχους κάθε «ορθοδοξίας» (μαρξιστικής, φροϋδικής, ή όποιας άλλης ιδεοληψίας): Λειτουργούν με τη στυγνή εξουσιαστική λογική, δηλαδή με τη βασανιστική ανασφάλεια που έτρεφε και τον ναρκισσισμό ενός Λουναρτσάσκι ή ενός Zντάνοφ. Kαι στον πισώπλατο πόλεμο της Mόσχας ενάντια στην Kωνσταντινούπολη, ψηλαφεί ο απροκατάληπτος το ακριβές ανάλογο της εξουσιολαγνείας στις μεσαιωνικές, βαρβαρικές αυλές των παπών ή στο σοβιετικό πολιτ-μπιρό.

H Σύνοδος τελειώνει την επόμενη Kυριακή – αξίζει μια δεύτερη τότε επιφυλλίδα.

yannaras.gr