Το Αριστερό Ρεύμα της ΛΑ.Ε. για το πρόβλημα της FYROM

Η Ελλάδα, ο ελληνικός λαός τα Βαλκάνια αλλά και η FYROM δεν έχουν κανένα συμφέρον από την ένταξη της τελευταίας στο ΝΑΤΟ και γενικότερα από τη παρουσία και το ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τονίζει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή του η Ε.Γ. της Κ.Ε. του Αριστερού Ρεύματος της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (ΛΑ.Ε.)…

 Απεμπλοκή των σχέσεων Ελλάδας – FYROM από τα Νατοϊκά σχέδια 

Ακύρωση του αλυτρωτισμού της FYROM είναι η πρώτη και κύρια προτεραιότητα για να ανοίξει ο δρόμος για μια θετική λύση 

Η ανακοίνωση της Ε.Γ. της Κ.Ε. του Αριστερού Ρεύματος της ΛΑ.Ε

Πρώτον: H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επισπεύδοντας τις εξελίξεις για μια άρον-άρον και όπως- όπως ”διευθέτηση”-μπάλωμα του προβλήματος με τη FYROM, λειτουργεί ως όργανο και εκτελεστής συμβολαίου προς τις ΗΠΑ, οι οποίες για να εξυπηρετήσουν τις πολιτικό-στρατιωτικές επιδιώξεις τους στην περιοχή επιθυμούν διακαώς την γρήγορη ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και την δημιουργία ενός ακόμα ευρωατλαντικού προτεκτοράτου στα Βαλκάνια.

Η Ελλάδα, ο ελληνικός λαός τα Βαλκάνια αλλά και η FYROM δεν έχουν κανένα συμφέρον από την ένταξη της τελευταίας στο ΝΑΤΟ και γενικότερα από τη παρουσία και το ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Το ΝΑΤΟ αποτελεί, αντίθετα, όργανο πολέμου, κηδεμονίας, διαιρέσεων, εντάσεων, εθνικισμών και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην Βαλκανική, στην ευρύτερη περιοχή μας, στην Ανατ. Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, όπως αποτελεί εργαλείο νεοψυχροπολεμικής πολιτικής απέναντι στην Ρωσία.

Δεύτερον: Όλες οι χώρες των Βαλκανίων, με τον αγώνα των λαών τους και πρώτα απ’ όλα η Ελλάδα, χρειάζεται να αποδεσμευθούν από το ΝΑΤΟ και κάθε μορφής ιμπεριαλιστικά δεσμά και να προωθήσουν από κοινού ένα νέο Βαλκανικό Σύμφωνο φιλίας, αλληλεγγύης, ισότιμης συνεργασίας, ασφάλειας και συνανάπτυξης, παραμερίζοντας και καταπολεμώντας σφοδρά κάθε μορφής εθνικισμούς, αλυτρωτικές και επεκτατικές βλέψεις, καχυποψίες, επιβουλές και ηγεμονισμούς.

Το όραμα που μας εμπνέει και παρά τις δυσκολίες και τις μεγάλες αντιξοότητες, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, είναι το όραμα του Ρήγα Φεραίου, το οποίο στη σύγχρονη εποχή αντιπροσωπεύει μια καινούργια βαθιά Βαλκανική συνεργασία φιλειρηνικών χωρών και λαών, η οποία βασίζεται σε προωθημένες και ισότιμες πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις και μια μεταξύ τους συμφωνία εγγύησης και σεβασμού των συνόρων, αμοιβαίας ασφάλειας και αλληλοϋποστήριξης και δραστικής μείωσης των εξοπλισμών.

Μια τέτοια Βαλκανική συνεργασία θα βοηθήσει όλους τους Βαλκανικούς λαούς να αποτινάξουν τις ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις και επεμβάσεις και να συγκροτήσουν ένα μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό μπλοκ, χωρίς επικυριαρχίες, που θα διασφαλίσει την γρήγορη οικονομικοκοινωνική πρόοδο των Βαλκανίων, τα οποία από παραδοσιακός χώρος έριδων και διαιρέσεων, μπορεί να εξελιχθούν σε πρότυπο για νέες, πρωτότυπες και δημιουργικές μορφές διεθνιστικής συνεργασίας.

Τρίτον: Θεωρούμε ότι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας μας σε σχέση με την FYROM συνίσταται στον αλυτρωτισμό της γείτονος.

Αυτός ο αλυτρωτισμός της FYROM εμφιλοχωρεί στο νομικό καθεστώς και το Σύνταγμα 2 της, διαπερνάει την επίσημη αφήγηση των κυρίαρχων κέντρων της, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τις δημόσιες εκπαιδευτικές και πολιτιστικές λειτουργίες της γείτονος, επιχειρείται η αντιεπιστημονική οικειοποίηση της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας.

Υποστηρίζουμε πως όλα τα παραπάνω θέματα πρέπει να αναχθούν ως ζητήματα πρώτης προτεραιότητας και πως η ακύρωση τους μέσα από τις αναγκαίες και έγκυρες θεσμικές και άλλες αλλαγές, πρώτα απ’ όλα στο Σύνταγμα και στην εκπαίδευση στην FYROM αλλά και στις νοοτροπίες και αντιλήψεις της γείτονος, συνιστά προϋπόθεση για να ανοίξει ένας θετικός δρόμος στις σχέσεις των δύο χωρών.

Στο βαθμό που θα αντιμετωπισθούν θετικά και με ειλικρίνεια τα ως άνω προβλήματα, πιστεύουμε ότι το ζήτημα του ονόματος της γείτονος, του οποίου καθόλου δεν υποτιμούμε την σημασία, μέσα σε ένα νέο κλίμα εμπιστοσύνης, θα αποφορτιστεί και μπορεί να εξευρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση για όλες τις χρήσεις (erga, omnes).

Εξυπακούεται ότι για όλους αυτούς του λόγους, θεωρούμε λάθος το γεγονός ότι μέχρι τώρα οι κυρίαρχες δυνάμεις της χώρας είχαν περιπέσει σε μια μονομερή ονοματολογία, χάνοντας από το οπτικό τους πεδίο ή θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τα πλέον κρίσιμα θέματα για την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και γι’ αυτό, θα αγωνιστούμε για μια στροφή και επανατοποθέτηση της προσπάθειας για επίλυση του προβλήματος με την FYROM, μακριά από Νατοϊκές υποδείξεις και ιμπεριαλιστικές διαιτησίες.

Τέταρτον: Το συμφέρον της Ελλάδας και της FYROM είναι να αφήσουν πίσω τους ένα παρελθόν καχυποψιών και έντασης, ανεξαρτήτως του επιμερισμού ευθυνών και να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο σχέσεων φιλίας, ισότιμης συνεργασίας και εμπιστοσύνης, πράγμα που με την εκπλήρωση των προϋποθέσεων που έχουμε θέσει, μπορεί να επικυρωθεί και με ένα προωθημένο ιδιαίτερης βαρύτητας Σύμφωνο φιλίας, σεβασμού των συνόρων, ασφάλειας και εγγυήσεων και αλλαγών για τα κρίσιμα θέματα που έχουμε θέσει και τα οποία δηλητηριάζουν την μεταξύ τους ατμόσφαιρα.

Η Ελλάδα, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να επαναβεβαιώσει τις θετικές προθέσεις της για το μέλλον της FYROM και η τελευταία να αντιληφθεί ότι στην Ελλάδα της ειρήνης κυρίως, αν όχι μόνο, μπορεί να στηριχθεί για να αποφύγει τον κίνδυνο διάλυσης και τεμαχισμού από τον Αλβανικό και Βουλγαρικό εθνικισμό, διαφυλάσσοντας την κυριαρχία και την ακεραιότητα της.

Γι’ αυτό πρώτιστο και επείγον συμφέρον για την FYROM και τον λαό της, πέραν από εθνικές καταγωγές και ιδιαιτερότητες, είναι να προχωρήσει θαρραλέα στην εκπλήρωση όλων όσων είναι αναγκαία και διεθνώς παραδεδειγμένα για την αποκατάσταση νέου κλίματος με την Ελλάδα και την δημιουργία καλύτερου κλίματος στην περιοχή. Ελλάδα και FYROM οφείλουν αυτήν την ώρα να κάνουν το καθήκον τους για την ειρήνη και τις επόμενες γενιές.

Από την δική μας πλευρά, θα εργασθούμε θετικά και αγωνιστικά για ένα νέο ξεκίνημα στις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα, χωρίς βεβαίως να παύουμε να τονίζουμε ότι το μέλλον της Ελλάδας και της FYROM και της μεταξύ τους συνεργασίας, δεν βρίσκεται στην ένταξη τους στους ευρωενωσιακούς και ατλαντικούς θεσμούς, αλλά σε ένα άλλο δρόμο αποδέσμευσης απ’ αυτούς που θα κατοχυρώνει την ανεξαρτησία τους και την πρόοδο τους.

Πέμπτον: Σημειώνουμε την διαφωνία και την αντίθεση μας με το συλλαλητήριο της Θεσ/νικης ή και με ανάλογου χαρακτήρα συλλαλητήρια, τόσο για τους μονόπλευρους και περιοριστικούς και επομένως λαθεμένους, στόχους του όσο και για το γεγονός ότι στη Θεσ/νικη την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό στην συγκέντρωση έδωσαν, κυρίως από την εξέδρα, βαθιά συντηρητικές, “νεοεθνικόφρονες”, έως ακροδεξιές και κρυπτοχρυσαυγίτες μισαλλόδοξες δυνάμεις, αξιοποιώντας και χειραγωγώντας τα πατριωτικά αισθήματα μεγάλου μέρους των πολιτών που συμμετέχουν στο συλλαλητήριο. Αυτήν την ώρα πράγματι ο τόπος έχει ανάγκη από μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις και μεγάλα λαϊκά συλλαλητήρια. Συλλαλητήρια, όμως, που να μην φέρνουν στο προσκήνιο τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις και μισαλλόδοξες εκκλησιαστικές φωνές αλλά να αναδεικνύουν τα μεγάλα προβλήματα της χώρας και του λαού.

Η Μακεδονία δεν κινδυνεύει απλά να ξεπουληθεί στο μέλλον. Έχει ξεπουληθεί ήδη σε σημαντικό βαθμό και συνεχίζεται να ξεπουλιέται κομμάτι – κομμάτι.

Ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιούνται κυρίως σε ξένα συμφέρονται και εγχώρια αρπακτικά τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Μακεδονίας, ακόμα και τα νερά της και η παραγωγική γη της, οι δρόμοι και οι υποδομές της. Ξεπουλιούνται οι μονάδες της ΔΕΗ και το περιβάλλον στην Χαλκιδική. Ξεπουλιούνται οι στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις και ο εθνικός μακεδονικός πλούτος. Και μαζί της ξεπουλιέται όλη η Ελλάδα, που βρίσκεται υπό νέας μορφής μνημονιακή κατοχή και το μέλλον της διαγράφεται όλο και πιο σκοτεινό ως οιονεί νεοαποικία.

Επομένως αυτό που χρειάζεται ο τόπος πρώτα απ’ όλα είναι συλλαλητήρια για να προστατέψουμε τον εθνικό μας πλούτο. Συλλαλητήρια για την ελευθερία μας, για μια πραγματική δημοκρατία, για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία μας, ενάντια στα μνημόνια, την λιτότητα, την ευρωατλαντική κηδεμονία και την νέα αποικιοκρατία.

Αυτό το πλαίσιο μιας νέας Ελλάδας και αυτός ο αγώνας μπορεί πραγματικά να προασπίσει την χώρα από εθνικούς κινδύνους και να διαφυλάξει την ιστορία και τον πολιτισμός της, όπως και την ακεραιότητα, ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας.

Προς αυτήν την κατεύθυνση το Αριστερό Ρεύμα, στο πλαίσιο της ΛΑΕ, θα συμβάλει με δράσεις και πρωτοβουλίες ώστε η ανάγκη αυτών των σωτήριων συλλαλητηρίων γρήγορα να ωριμάσει και να γίνουν ξανά μεγάλο πολιτικό γεγονός, που θα φέρει την χώρα σε νέους δρόμους χωρίς αυτή τη φορά επιστροφές, ταλαντεύσεις, πισωγυρίσματα και ταπεινωτικές συνθηκολογήσεις.

Στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό αξίζει ένα διαφορετικό μέλλον από εκείνο του σημερινού προτεκτοράτου.
πηγή: iskra.gr

Ολοι ίδιοι: Διαχειριστές

Το κόμμα της Ν.Δ., χωρίς ποτέ την παραμικρή ραχοκοκαλιά κοινωνικών στόχων και μεταρρυθμιστικών σχεδιασμών, με διαχειριστικές και μόνο φιλοδοξίες, φτάνει κάθε τόσο συγκυριακά στην εξουσία, για να αποπεμφθεί εσπευσμένα μόλις διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις....

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά (*)

Ν​​α θυμίσω: Είναι άλλη η λογική και η γλώσσα του κοινωνικού προβληματισμού και άλλη των επαγγελματιών της πολιτικής – κομματανθρώπων και καναλιών. Αν αυτές οι δυο, αντιφατικές και ασύμπτωτες λογικές και γλώσσες δεν συγκλίνουν για να συναντηθούν, ελπίδες για υποφερτό βίο και ιστορική προοπτική δεν υπάρχουν.

Με τη λογική και τη γλώσσα κομματανθρώπων και καναλιών η χρονική περίοδος που διανύουμε (σαφώς προεκλογική) είναι «η ώρα της Ν.Δ.». Η πιστοποίηση δεν μοιάζει να βασίζεται σε κριτική σκέψη και εμπεριστατωμένη σπουδή (το είδος είναι άγνωστο σε κομματανθρώπους και κανάλια). Πρόκειται μάλλον για προϊόν της «όσφρησης» εκτιμητών της αγοράς που αξιολογούν «εντυπώσεις»: Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πια «καμένο χαρτί», ακόμα και η ελλαδική κοινωνία, με τραγικά (και μεθοδικά) υποβαθμισμένο το αισθητήριο της ποιότητας, δεν αντέχει πιο παρατεταμένη δόση αδιάντροπης ασυνέπειας (το μαύρο άσπρο, το άσπρο μαύρο). Και για εναλλακτικό ενδεχόμενο η ανεκδιήγητη Φώφη, όχι μόνο ως κορυφαίο πολιτικό τίποτα αλλά και ως βρυκολάκιασμα της πασοκικής αισχρουργίας, είναι εξίσου ναυτιώδες και προσβλητικό της νοημοσύνης.

Ετσι οι εκτιμητές (εντυπώσεων) συμπεραίνουν ότι ήρθε και πάλι «η ώρα της Ν.Δ.»: Για πολλοστή φορά να ξαναπέσει το ώριμο φρούτο της εξουσίας στο ανοιχτό στόμα της παθητικής, παγιωμένης στον χρόνο, κομματικής βουλιμίας. Το κόμμα της Ν.Δ., χωρίς ποτέ την παραμικρή ραχοκοκαλιά κοινωνικών στόχων και μεταρρυθμιστικών σχεδιασμών, με διαχειριστικές και μόνο φιλοδοξίες, φτάνει κάθε τόσο συγκυριακά στην εξουσία, για να αποπεμφθεί εσπευσμένα μόλις διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις.

Καταγωγικά ήταν κόμμα προσωποπαγές, προβλεπτά εφήμερο, προϊόν της υπεροψίας μεν, αλλά ενός πραγματικά ταλαντούχου ανθρώπου. Ο ιδρυτής του διέλυσε το «Λαϊκό Κόμμα» που τον ανέδειξε, για να στεγάσει σε καινούργιο σχηματισμό τον δικό του διαχειριστικό ακτιβισμό. Δεν κατάλαβε ποτέ τι εκπροσωπούσε ως πληθυσμική ομάδα και «παράταξη», συνειδητά ή ανεπίγνωστα, το «Λαϊκό Κόμμα»: μεγάλη μερίδα πληθυσμού με κύριο κοινό γνώρισμα την πατριωτική προτεραιότητα, την πιστότητα στην ιστορία και στις παραδόσεις της ελληνικής κοινωνίας, όραμα προόδου και εκσυγχρονισμού αλλά όχι μιμητικού. Εφτιαξε δικό του κόμμα, με αντιγραμμένες από τη Γαλλία ονομασίες σαρδανάπαλης γενικότητας (Parti radical, Nouvelle Republique).

Το διαχειριστικό ταλέντο του ιδρυτή της Ν.Δ. σημάδεψε με πολλά θετικά επιτεύγματα την ελλαδική κοινωνία σε πολλούς τομείς – τη σημάδεψε και με ανήκεστες βλάβες, όπως η εφιαλτική καταστροφή του πολεοδομικού ιστού και η βάναυση ομοιομορφοποίηση των οικιστικών μονάδων. Τον ισολογισμό ωφελημάτων και ζημιών θα τον φωτίσει μέσα στον χρόνο η αμεροληψία. Εκείνο που έγινε αμέσως εξόφθαλμο, είναι οι παντοδαπές στην ελληνική κοινωνία συνέπειες που είχε και έχει ο ατάλαντος καραμανλισμός των επιγόνων.

Η αποχώρηση του ιδρυτή από το προσκήνιο συνέπεσε με το μεσουράνημα του ασυναγώνιστου παπανδρεϊκού αμοραλισμού. Εγνοια, αγωνία και μέλημα της Ν.Δ. δεν ήταν να πολεμηθεί καίρια και αποτελεσματικά ο εφιάλτης της κρατικής και κοινωνικής αποσύνθεσης που δημιούργησε η πασοκική «αλλαγή». Ηταν να μπορέσουν να μιμηθούν τον αδίστακτο λαϊκισμό που οδήγησε και στέριωσε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπήρξε το παραμικρό ψέλλισμα διαμαρτυρίας ή ελάχιστη απόπειρα αντίστασης της Ν.Δ., όταν η πασοκική λοιμική ξερίζωνε κάθε ίχνος αξιοκρατίας στη χώρα, κρίσης, αξιολόγησης, βαθμολογίας, καταξίωσης της ποιότητας και της αριστείας. Το μεγάλο οργιαστικό φαγοπότι για χάρη της ψηφοθηρίας ένωσε σε πρωτοφανή σύμπνοια τους συνδικαλιστές ολόκληρου του κομματικού φάσματος, οδήγησε στον αυτοκτονικό, εξωφρενικό δανεισμό της χώρας, τελικά και στην απροκάλυπτη κατάργηση κάθε πολιτικής διαφοράς με τις αναιδέστατες «συγκυβερνήσεις» για διαχείριση της υποτέλειας.

Με την αποχώρηση του ιδρυτή του, το κόμμα της Ν.Δ. οδήγησε τη διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής ώς τις ακραίες συνέπειές της: Απροκάλυπτα και ομολογημένα αναζητούσε το ικανότερο σε αμοραλισμό «σαΐνι» που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του αντι-Ανδρέα (άλλοτε) ή του αντι-Τσίπρα (σήμερα) – να κολακέψει τους αφελείς του «αδιατάρακτου» καταναλωτισμού, να παλινορθώσει τον δημοσιοϋπαλληλικό παρασιτισμό, να ειδωλοποιήσει το ευρώ σαν προϋπόθεση αστείρευτης ευωχίας.

Τι θα περίμενε ο στοιχειώδους νοημοσύνης πολίτης από τον σημερινό αρχηγό της Ν.Δ.; Μια συνεπή εγκατάλειψη της διαχειριστικής εκδοχής της πολιτικής. Να μιλάει μόνο για μεταρρυθμίσεις και να προσφέρει αποδείξεις ότι τις προετοιμάζει. Να εμφανίσει καινούργιο δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα που να αποκαθιστά τον «υπάλληλο» σε «λειτουργό» με δυνατότητες να φιλοδοξεί δημιουργία. Ετοιμο καινούργιο ασφαλιστικό σύστημα, όχι παιδαριώδη «θα». Καινούργιο σχεδιασμό οργάνωσης και λειτουργίας για κάθε υπουργείο. Καινούργια φορολογική «λογική», όχι με «πυροσβεστικό», αλλά με κοινωνικά λειτουργικό χαρακτήρα. Εκλεισε δύο χρόνια αρχηγός (11.1.2016), οφείλει επιτέλους να μας παρουσιάσει έτοιμο επιτελικό σχεδιασμό για καινούργιο «Σύστημα Υγείας». Να μπορούμε από τώρα να ξέρουμε, ποιον λεπτομερειακά συγκροτημένο σχεδιασμό της Παιδείας έχει υιοθετήσει, με ποιον εκτελεστή.

Και μόνο το γεγονός ότι τίθενται εκ των πραγμάτων τέτοια ερωτήματα, βεβαιώνει πολιτικά ανύπαρκτη τη Ν.Δ. και διακοσμητικό τον αρχηγό της.

  ______________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

(πηγή: yannaras.gr)

Τέλος στη μετεγκατάσταση προσφύγων από Ιταλία-Ελλάδα

Η μεταφορά προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τη Γερμανία στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος μετεγκατάστασης που αποφασίστηκε το Σεπτέμβριο του 2015 έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, εξηγεί η γερμανική κυβέρνηση... 

 

«Το 2017 η Γερμανία ολοκλήρωσε σε μεγάλο βαθμό τις ανακατανομές (των προσφύγων)», δήλωσε εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών προς την εφημερίδα Die Welt, διευκρινίζοντας ότι τις επόμενες εβδομάδες θα πραγματοποιηθούν απλώς μεμονωμένες μεταφορές προσφύγων οι οποίες δεν ήταν δυνατό να γίνουν πέρσι. Η ίδια υπενθύμισε μάλιστα ότι το ευρωπαϊκό πρόγραμμα μετεγκατάστασης έληξε επισήμως στις 26 Σεπτεμβρίου του 2017.

Στο αποκορύφωμα της προσφυγικής κρίσης, το 2015, οι χώρες-μέλη της ΕΕ είχαν συμφωνήσει σε ένα πρόγραμμα αναδιανομής των προσφύγων προκειμένου να αποσυμφορηθεί η κατάσταση στις χώρες που πλήττονταν περισσότερο από την προσφυγική κρίση, δηλαδή στην Ελλάδα και την Ιταλία. Μολονότι η Γερμανία συναίνεσε αρχικώς στη μεταφορά 27.000 προσφύγων στο έδαφός της, τελικώς υποδέχθηκε μόλις 10.265 ανθρώπους. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών αυτό οφείλεται στο ότι εντέλει λιγότεροι πρόσφυγες πληρούσαν τα κριτήρια μετεγκατάστασης. Μετεγκατάσταση μπορεί να εφαρμόζεται μόνο για τους αιτούντες για τους οποίους το μέσο ποσοστό αναγνώρισης της διεθνούς προστασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι πάνω από 75 %. Επί του παρόντος, τρεις εθνικότητες έχουν τόσο υψηλά ποσοστά αναγνώρισης: οι Σύροι, οι Ερυθραίοι και οι Ιρακινοί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους συνολικά 160.000 που προέβλεπαν προ διετίας οι προτάσεις της Κομισιόν, έχουν μεταφερθεί από Ελλάδα και Ιταλία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μόλις 25.000 άνθρωποι.

Αναβάλλεται η συζήτηση για τις ποσοστώσεις

Μόλις την περασμένη εβδομάδα και με αφορμή το Συμβούλιο των ευρωπαίων υπουργών Εσωτερικών στη Σόφια της Βουλγαρίας, ο γερμανός υπ. Εσωτερικών ντε Μεζιέρ και προκειμένου να επισπευστεί η σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, συμφώνησε στο να αναβληθεί καταρχήν η συζήτηση για το αμφιλεγόμενο ζήτημα της μετεγκατάστασης που συνεχίζει να διχάζει τις χώρες-μέλη. «Επί της ουσίας χρειαζόμαστε […] φυσικά μια δίκαιη κατανομή», υπογράμμισε ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός, προσθέτοντας ωστόσο ότι για να επιτευχθεί πρόοδος στο μείζονος σημασίας ζήτημα της μεταρρύθμισης του ασύλου, είναι προτιμότερο να προταχθούν άλλα ζητήματα.

Σε παρόμοιο μήκος κύματος είχε εκφραστεί προ ημερών και ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Προτεραιότητα αποτελεί περισσότερο να γνωρίζουμε πώς ελέγχονται τα εξωτερικά σύνορα και παράλληλα να στηρίξουμε εκείνους που επιβαρύνονται περισσότερο», είπε σε κοινή συνέντευξη προς τις Le Monde και FAZ, προσθέτοντας ότι μια κοινή μεταναστευτική πολιτική είναι για τον ίδιο πιο σημαντική από τις ποσοστώσεις.
Deutsche Welle

Πολιτικός τζόγος γύρω από το Σκοπιανό

Το σκοπιανό φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και το επόμενο διάστημα. Η ριζοσπαστική αριστερά προβάλλει, πολύ σωστά κατά την άποψη μου, πρώτα το πρόβλημα του αλυτρωτισμού, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με τρόπο που δε θα αφήνει σκιές και αμφιβολίες, και δευτερευόντως το θέμα του ονόματος... 

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*)

Το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη τα είχε όλα. Μπορούσε κανείς να διαπιστώσει ότι υπήρχαν άνθρωποι που πήραν μέρος από αγωνία για τον τόπο τους, αλλά ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων αποτελούνταν από ιερείς, ιεράρχες και πιστούς , σύγχρονους μακεδονομάχους, στρατιωτικούς και παραστρατιωτικούς, εθνικιστές , ακροδεξιούς και συντηρητικούς, γραφικούς , φανατικούς και σκοπιανοφάγους, αλογατάρηδες ,μηχανόβιους και άλογους. Εκείνο , ωστόσο, που έγινε φανερό, τις μέρες που ακολούθησαν , ήταν ο πολιτικός τζόγος που παίζεται γύρω από το ευαίσθητο αυτό ζήτημα.

Πρώτος παίκτης η κυβέρνηση, η οποία μετά από επιθυμία του ΝΑΤΟ, άνοιξε το θέμα διαπιστώνοντας ότι υπήρχε αλλαγή κλίματος από την πλευρά της FYROM. Ο κ. Τσίπρας θέλει να κλείσει το θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας με τρόπο που δε θα φέρει αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας, γιατί πιστεύει ότι θα έχει εκλογικά οφέλη. Έτσι δήλωσε ότι μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό αποτελεί μια καλή εξέλιξη για μια υπόθεση που έχει βαλτώσει πάνω από 25 χρόνια. Δεν προβάλλει , εντούτοις, ως πρώτο πρόβλημα τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και αυτό προκαλεί προβληματισμό σε ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας με δεδομένο ότι το ΝΑΤΟ καίγεται για την ένταξη των Σκοπίων στους κόλπους του.

Ο κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ, βρήκαν την ευκαιρία να εμφανιστούν ως εγγυητές της ελληνικότητας της Μακεδονίας και του ονόματος της. Η κοινοβουλευτική ομάδα του κ. Καμμένου έχει συγκεκριμένη σύνθεση και το κόμμα του αντλεί ψήφους από μια δεξαμενή , η οποία αποτελείται από ακροδεξιούς και συντηρητικούς, ενώ είναι γνωστή η σχέση που έχει με την εκκλησία. Έτσι ο σύγχρονος ναπαίος, ακόμη και να ήθελε, δε θα θυσίαζε την πολιτική του καριέρα για να στηρίξει την κυβέρνηση. Ωστόσο, ανάλογα με τις εξελίξεις, που θα έχει το θέμα, κανείς δεν πρέπει να αποκλείει τίποτα.

Μέχρι στιγμής πάντως εκείνος που φαίνεται να χάνει στο παιχνίδι που παίζεται με επίκεντρο τα Σκόπια είναι ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος, αφού ταλαντεύτηκε για το αν θα επιτρέψει στους βουλευτές του να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο, βγήκε μετά τη συνεδρίαση της πολιτικής επιτροπής του κόμματος του και δήλωσε ότι πρέπει να αναζητηθεί λύση σε άλλη συγκυρία. Τελικά κανείς δεν έχει καταλάβει ποια είναι η θέση της Ν.Δ. Είναι υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας όχι; Από την άλλη αυτή του η στάση μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως υποχώρηση προς την ακροδεξιά πτέρυγα της παράταξης του και μόνο ως πανικός μπροστά στο ενδεχόμενο να στηθεί ένα νέο κόμμα δεξιά της Ν.Δ. , όπως φημολογείται.

Η παρουσία του κ. Φραγκούλη και η ομιλία του στο συλλαλητήριο οδήγησε πολλούς σε τέτοιες εκτιμήσεις. Διόλου απίθανο αν ληφθεί υπόψη ότι στον χώρο δεξιότερα της Ν.Δ. η κατάσταση είναι ρευστή, αφού η ναζιστική ΧΑ έχει υποστεί φθορά και δεν μπορεί να εκφράσει το χώρο και οι ΑΝΕΛ εισπράττουν τη ζημιά από τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση. Αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι και στο παρελθόν με επίκεντρο τα εθνικά θέματα έγιναν προσπάθειες (παράδειγμα αποτελεί η Πολιτική Άνοιξη του κ. Σαμαρά), οι οποίες γρήγορα ξεφούσκωσαν. Επιπλέον, χρειάζεται να τονιστεί ότι ο υπερπατριώτης κ. Φραγκούλης όχι μόνο δεν έχει πει κουβέντα για τα μνημόνια και το πραγματικό ξεπούλημα της χώρας , αλλά είχε ταχθεί με χέρια και με πόδια υπέρ του Ναι στο τελευταίο δημοψήφισμα.

Το σκοπιανό φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και το επόμενο διάστημα. Η ριζοσπαστική αριστερά προβάλλει, πολύ σωστά κατά την άποψη μου, πρώτα το πρόβλημα του αλυτρωτισμού, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με τρόπο που δε θα αφήνει σκιές και αμφιβολίες, και δευτερευόντως το θέμα του ονόματος. Ακόμη είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστεί ότι η πλειοψηφία του κόσμου που συμμετείχε στο συλλαλητήριο απέχει πολύ από τους πολίτες εκείνους που θα μπορούσαν να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο ανατροπής σε αριστερή κατεύθυνση. Η ριζοσπαστική αριστερά , τέλος, και ας γίνει ξεκάθαρο, δεν ψαρεύει ψήφους σε θολά νερά, δε συμμετέχει σε πολιτικές χαρτοπαιξίες και ως δύναμη ευθύνης μιλά τη γλώσσα της αλήθειας με τον ελληνικό λαό ακόμη και αν αυτό έχει πολιτικό κόστος.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας.

πηγή: iskra.gr

Ν. Παππάς: Σε πόσα έγγραφα με τον όρο "Μακεδονία" έχει βάλει την υπογραφή του ο κ. Σαμαράς;

«Ο κ. Σαμαράς είχε δεχθεί το σκέτο "Μακεδονία" για την ΠΓΔΜ» τόνισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News. ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς. Συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά απαντούν: Ποτέ η Ελλάδα δεν αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία»...

«Ας μας απαντήσει ο κ. Σαμαράς: σε πόσα έγγραφα που αναφέρουν τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του έχει βάλει την υπογραφή του;», αναφέρει το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, με σημείωμά του για τις διαρροές του Αντώνη Σαμαρά, κατόπιν της συνέντευξης του υπουργού Νίκου Παππά στην εφημερίδα Real News.

«Έχει φανεί εδώ και χρόνια, ότι στο συγκεκριμένο θέμα δεν έχουμε μια επιλογή ακαμψίας, αλλά μια στρατηγική πολιτικού marketing, η οποία έχτισε το πρώτο κομμάτι της καριέρας του κ. Σαμαρά» αναφέρεται στο σχετικό σημείωμα, στο οποίο τονίζεται ότι «ο κ. Σαμαράς παραδέχεται ότι 3 μήνες μετά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας, υπέγραψε συμφωνία στην οποία η γειτονική χώρα αναφέρεται ως Δημοκρατία της Μακεδονία».

Όπως επισημαίνεται, «η συμφωνία αυτή υπεγράφη ακριβώς διότι ακυρώθηκε η προϋπάρχουσα, αντίστοιχη με την διαλυόμενη Γιουγκοσλαβία» και το θέμα «αξιοποιήθηκε αργότερα για να ανατραπεί ο Κων. Μητσοτάκης και να στηθεί η ΠολΑν».

Επισημαίνεται επίσης, ότι «αυτή είναι η αλήθεια και οφείλουν να την ομολογήσουν. Κυρίως ενώπιον του κόσμου που πήγε στο συλλαλητήριο και με τα αισθήματα του οποίου παίζουν εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Υποσχόμαστε ότι ο λαός θα μάθει, ή μάλλον θα θυμηθεί, με λεπτομέρειες, ποιος είπε και τι για τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Θα μάθει και ποιος υπέγραψε και τι.

Πρώτα, όμως, ας μας απαντήσει ο κ. Σαμαράς: σε πόσα έγγραφα που αναφέρουν τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του έχει βάλει την υπογραφή του;».

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παππάς έκανε λόγο για «όψιμο και καιροσκοπικό πατριωτισμό» του κ. Αντώνη Σαμαρά αναφέροντας ότι υπάρχει έγγραφο -Κανονισμός (ΕΟΚ) 3567/91 του συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 1991- με τον όρο «Μακεδονία» για την πΓΔΜ χωρίς συνθετικά γεωγραφικά ή χρονικά που φέρει και την υπογραφή του. «Ο κ. Σαμαράς λοιπόν είχε δεχθεί το σκέτο "Μακεδονία" για την ΠΓΔΜ» τόνισε στην συνέντευξή του ο κ. Παππάς.

Συνεργάτες Σαμαρά: Ποτέ η Ελλάδα δεν αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία» 

Συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού Α. Σαμαρά ανταπαντώντας στον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο «Οι απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα μπερδεύουν την ενιαία Γιουγκοσλαβία με τα Σκόπια. Ποτέ η Ελλάδα δεν αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Ούτε οι ίδιοι οι Σκοπιανοί δεν το επικαλέστηκαν αυτό ποτέ! Ο Α. Σαμαράς ήταν εκείνος που πρότεινε, επέμεινε και πλήρωσε την άρνησή του να τους δώσουμε τη λέξη Μακεδονία.

Ας μας πουν εκείνοι πόσες φορές οι οργανώσεις και τα στελέχη τους δήλωναν και διαδήλωναν κατά της Ελλάδος για το σκοπιανό. Και κυρίως με τι ανταλλάγματα».
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φραγκούλης Φράγκος: «Δεν είναι ώρα για νέα κόµµατα. Είναι ώρα για αγώνες...»

«Δεν είναι ώρα για νέα κόµµατα. Είναι ώρα για αγώνες, για να σώσουµε τη Μακεδονία µας» δήλωσε ο στρατηγός ε.α. Φραγκούλης Φρλαγκος σύμφωνα με τα parapolitika.gr.

Την οργή του για τα σενάρια που τον θέλουν να ετοιμάζει κόμμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας εξέφρασε ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ.

Τα σενάρια «φούντωσαν» μετά την «πύρινη» ομιλία του στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.

«Δεν είναι ώρα για νέα κόµµατα. Είναι ώρα για αγώνες, για να σώσουµε τη Μακεδονία µας» δήλωσε και συνέχισε: «Εξι χρόνια τα ίδια σενάρια. Ντρέποµαι που τα βάζουν στο στόµα µου έξι χρόνια τώρα».