Ευρωαραβική Διάσκεψη: «Κλειδί» για την Ευρώπη η ενίσχυση των σχέσεων με τον αραβικό κόσμο (vid)

Πρόσκληση στον αραβικό κόσμο να σπεύσει να αξιοποιήσει τη σημαντική επενδυτική ευκαιρία που προσφέρει σήμερα η Ελλάδα, απηύθυνε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την εναρκτήρια ομιλία του στη δεύτερη Ευρω-Αραβική Διάσκεψη, η οποία πραγματοποιείται, σήμερα και αύριο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών...

Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε εκ νέου τη βεβαιότητα για την έξοδο της χώρας από την κρίση παραμένοντας στην καρδιά της Ευρώπης και στο σταυροδρόμι τριών Ηπείρων και πολιτισμών και χαρακτήρισε την χώρα παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή.

«Υπάρχει η βεβαιότητα ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση, η Ελλάδα έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα της κρίσης» και αυτό δεν το δείχνουν μόνον οι αριθμοί, είπε ο κ. Τσίπρας, για να προσθέσει πως η Ελλάδα «αποτελεί μια κρίσιμη γεωπολιτικά χώρα και ιδιαίτερα ελκυστικό επενδυτικό προορισμό».

«Η Ελλάδα αποτελεί σημαντική ευκαιρία για επενδύσεις και παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή», σημείωσε ο Πρωθυπουργός σε μια εποχή που υπάρχει ανάγκη διαλόγου και αναβάθμισης της συνεργασίας της Ευρώπης με τον Αραβικό κόσμο. Παράλληλα, τόνισε ότι η Ελλάδα έχει ιστορικούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομική συνανάπτυξη, τη συνεργασία και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αναβαθμίσει τον διεθνή της ρόλο μόνο αν συνεργαστεί με τον αραβικό κόσμο για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη και στην Υεμένη, με αποφασιστικότητα, αλλά στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και παράλληλα μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος», επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας.

Στην ανάπτυξη που θα δημιουργήσει τις συνθήκες για σταθερότητα και ενδυνάμωση της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης κατά την ομιλία του στη 2η Ευρωαραβική Διάσκεψη, που διεξάγεται στην Αθήνα.

Ο κ. Αναστασιάδης αναφέρθηκε διεξοδικά στα προβλήματα και τις προκλήσεις της εποχής, εστιάζοντας στα θέματα της τρομοκρατίας, το θρησκευτικό φονταμεταλισμό και τους πολέμους, που συνεπάγονται το πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών, τις εθνικές διενέξεις και την οικονομική κρίση. «Τα παραπάνω προβλήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν συλλογικά και να εξαλειφθούν οι γενεσιουργές αιτίες που τα δημιουργούν» σημείωσε, προσθέτοντας ότι «η ανάπτυξη είναι αυτή που μπορεί να δημιουργήσει τις πολιτικές αυτές συνθήκες για σταθερότητα, διευκόλυνση επενδύσεων και ενδυνάμωση σε τομείς, όπως η ενέργεια» και επισήμανε ότι στόχος των κρατών της Μεσογείου είναι η χρηστή διαχείριση, η καταπολέμηση της διαφθοράς και το κράτος δικαίου.

Επίσης, έδωσε έμφαση στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και στην προώθηση της ειρήνης και τόνισε ότι «σήμερα, στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, που όλοι έχουμε τις παραπάνω προκλήσεις, πρέπει να ενισχύσουμε τους περιφερειακούς μηχανισμούς ανάπτυξης με οικονομικές συνεργασίες, συνέργειες, επενδύσεις και συναντίληψη».

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις συνεργασίες των χωρών της περιοχής με τον αραβικό κόσμο και υποστήριξε ότι «πρέπει να καταπολεμήσουμε τις διενέξεις, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, μέσω του ΟΗΕ, της ΕΕ και της στενής συνεργασίας με τον αραβικό κόσμο, διαφορετικά αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση».

Ο κ. Αναστασιάδης αναφέρθηκε και στο Κυπριακό υπογραμμίζοντας ότι «η λύση θα πρέπει να είναι χωρίς εξαρτήσεις και εξωτερικές επεμβάσεις», ενώ έκανε ειδική αναφορά στο θέμα των υδρογονανθράκων, λέγοντας ότι «η ανακάλυψη υδρογοναθράκων έχει αναβαθμίσει τον γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας και της Κύπρου». Εστιάζοντας στην επίλυση του Κυπριακού, δήλωσε ότι οραματίζεται μία «λύση που θα επιτρέψει στην Κύπρο να έχει την πραγματική της αξία, γεωστρατηγικά, σε αυτό το σταυροδρόμι».

Ο πρωθυπουργός της Μάλτας Γιόζεφ Μουσκάτ, από το βήμα της Διάσκεψης δήλωσε ότι πρόκειται για «μια πραγματική συγκυρία για τον κόσμο», σημειώνοντας πως «σιγά-σιγά κλείνουν τα σύνορα και αυτό δεν προοιωνίζεται κάτι καλό». Υπογράμμισε επίσης, ότι «σήμερα που κάποιες χώρες κλείνουν και τα οικονομικά τους σύνορα, εμείς ως πολίτες της ΕΕ και της Μεσογείου πρέπει να ανοίξουμε τις οικονομικές μας συνεργασίες και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας». Μάλιστα, μεταφέροντας την ομιλία του σε ένα ανθρώπινο επίπεδο είπε ότι η χώρα του, λόγω της θέσης της στον παγκόσμιο χάρτη, συνδέει και συνδέεται με στενούς δεσμούς με τις χώρες της Ευρώπης και του αραβικού κόσμου.

Παραθέτοντας μία μαλτέζικη παροιμία ο κ. Μουσκάτ δήλωσε ότι η ουσία εδράζεται πρώτα στις σχέσεις των ανθρώπων και μετά στις σχέσεις των κυβερνήσεων.

Αναφερόμενος στις επενδύσεις σημείωσε ότι η χώρα του έχει ξεκινήσει ήδη στρατηγικής σημασίας επενδύσεις που στόχο έχουν τις νέες ευκαιρίες.

«Στη Μάλτα επενδύουμε στη γνώση -αυτό μπορούμε να το μοιράσουμε και να γεννήσει νέες ευκαιρίες», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ εστίασε στα προβλήματα της εποχής όπως είναι η τρομοκρατία και η παράνομη μετανάστευση.

Τέλος, χαιρέτισε την εμπορική συμφωνία, η οποία, όπως είπε, υπογράφεται σήμερα, μεταξύ μίας παλαιστινιακής, μίας ελληνικής και μίας μαλτέζικης εταιρείας.

 πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πάταξη της φοροαποφυγής επιδιώκει η ΕΕ

Με αφορμή τα Paradise Papers η ΕΕ διατείνεται ότι κάνει ό,τι μπορεί για την πάταξη της φοροαποφυγής. Mεγαλύτερο εμπόδιο είναι όμως κάποιες χώρες-μέλη όπως η Ολλανδία, η Μάλτα, η Ιρλανδία, η Βρετανία.

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξετάζουν αυτές τις μέρες προσεκτικά τα Paradise Papers, με τις νέες αποκαλύψεις για φορολογικούς παραδείσους και παράκτιες εταιρίες, προκειμένου να σχεδιάσουν τα επόμενα βήματά τους στη μάχη κατά της φοροαποφυγής. Ενδιαφέρον έχει τι προτίθεται να κάνει η ΕΕ για τους φορολογικούς παραδείσους σε υπερπόντια, εδάφη που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας.

Για τον εκπρόσωπο οικονομικών και δημοσιονομικών ζητημάτων των γερμανών Πρασίνων στο ευρωκοινοβούλιο Σβεν Γκίγκολντ θα πρέπει να αυξηθεί η πίεση στο Λονδίνο στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, μιας και η Βρετανία ενδιαφέρεται για μια συμφωνία πρόσβασης στην ενιαία αγορά μετά την έξοδό της από την ΕΕ: «Αν η Βρετανία δεν βάλει φραγμό στους φορολογικούς παραδείσους, το Σίτι του Λονδίνου και οι συμβαλλόμενοι στη Βρετανία οικονομικοί παράγοντες, δεν πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά».

Εκτός όμως από τη Μεγάλη Βρετανία, υπάρχουν και άλλες χώρες εντός ΕΕ, που δεν θέλουν να συσταθεί ένας πλήρης κατάλογος φορολογικών παραδείσων, όπως είναι η Μάλτα, η Ιρλανδία και η Ολλανδία. Ο ευρωπαίος επίτροπος Νομισματικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί κάνει μάλιστα λόγο για χώρες-μέλη που μπλοκάρουν, στην ουσία, την ΕΕ. Όπως δηλώνει ο επίτροπος ήρθε επιτέλους η ώρα όλες οι χώρες-μέλη να ακολουθήσουν κοινή πορεία για την αντιμετώπιση της απάτης και την πάταξη της φοροαποφυγής.

Νόμιμη η φοροαποφυγή

Το εγχείρημα αυτό όμως, κάθε άλλο παρά εύκολο είναι, από τη στιγμή που η φοροαποφυγή είναι νόμιμη και οι επιχειρήσεις ή άτομα με υψηλά εισοδήματα προσπαθούν με κάθε τρόπο να πληρώσουν λιγότερους ή καθόλου φόρους.

Δεν είναι ωστόσο μόνο χώρες, όπως η Μάλτα, που δεν επιθυμούν οι πολυεθνικές να δηλώνουν πόσα κερδίζουν αλλά και σε ποια χώρα καταβάλουν φόρους. Ακόμα και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε τάσσονταν πάντα στις Βρυξέλλες κατά της πλήρους διαφάνειας στις Βρυξέλλες: «Ζούμε σε εποχή παγκοσμιοποίησης. Οι δυνατότητες για την αποφυγή φόρων είναι απίστευτα πολλές», δήλωνε ο γερμανός υπουργός.

Από την πλευρά της η Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ προσπαθεί τουλάχιστον να δυσκολέψει τη ζωή των πολυεθνικών. Έτσι το τελευταίο διάστημα προέτρεψε από το Λουξεμβούργο να ζητήσει εκ των υστέρων από την Amazon φόρους 250 εκατομ. ευρώ και από την Ιρλανδία να εισπράξει από την Apple 13 δις στερλίνες. Μέχρι στιγμής όμως τα αιτήματα της Κομισιόν βρίσκονται μόνο στα χαρτιά.

πηγή: Deutsche Welle

Για την Ενότητα

Δεν χρειάζεται εδώ ανάλυση της κατάστασης. Την έχει κάθε οικογένεια αποτυπωμένη στις άγριες συνθήκες της ζωής της. Άλλη με ανεργία, άλλη με μειωμένο ή χωρίς καθόλου εισόδημα, άλλη χωρίς ηλεκτρικό, άλλη με χρέη, άλλη με το διαμέρισμα στον πλειστηριασμό, άλλη χωρίς πόρους για την αναγκαία εκπαίδευση των παιδιών, άλλη χωρίς τα απαραίτητα για τα φάρμακα, άλλη χωρίς τη στοιχειώδη άνεση που είχε συνηθίσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Και πολλές, πάρα πολλές με όλα τα δεινά μαζί...

του Αλέκου Αλαβάνου (*)

Η Μαύρη Τετραετία πρέπει να κλείσει. 

Δεν χρειάζεται εδώ ανάλυση της κατάστασης. Την έχει κάθε οικογένεια αποτυπωμένη στις άγριες συνθήκες της ζωής της. Άλλη με ανεργία, άλλη με μειωμένο ή χωρίς καθόλου εισόδημα, άλλη χωρίς ηλεκτρικό, άλλη με χρέη, άλλη με το διαμέρισμα στον πλειστηριασμό, άλλη χωρίς πόρους για την αναγκαία εκπαίδευση των παιδιών, άλλη χωρίς τα απαραίτητα για τα φάρμακα, άλλη χωρίς τη στοιχειώδη άνεση που είχε συνηθίσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Και πολλές, πάρα πολλές με όλα τα δεινά μαζί.

Δεν είναι όμως μόνο το μεγάλο κακό που έχει έρθει. Είναι και το μεγαλύτερο κακό που συντελείται υπογείως. Σε μια εποχή εκρηκτικής ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας στον πλανήτη, η Ελλάδα είναι πια αποκλεισμένη. Είναι πρόσφυγας και μετανάστρια, με τον αντίστροφο από τον συνηθισμένο τρόπο: από το χώρο των αναπτυγμένων κρατών, στο χώρο των φτωχών και καθυστερημένων. Όπως η πατρίδα μας έμεινε έξω από τη βιομηχανική επανάσταση τους προηγούμενους αιώνες με σκληρές συνέπειες, έτσι τον 21ο αιώνα γίνεται εξόριστη από την τεχνολογική.

Για το Ηθικό και την Εναλλακτική Λύση

Κι είναι κι ένα ακόμα μεγάλο κακό, που η τρόικα και εγχώριοι κυβερνητικοί αντιπρόσωποί της επιχειρούν να μας επιβάλλουν – και σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς το έχουν πετύχει. Να σπάσουν ολοκληρωτικά το ηθικό μας. Προκαλώντας τον φόβο, την παραίτηση, τη μοιρολατρία, το κόμπλεξ κατωτερότητας ως λαού, τη συμφιλίωση με τον εξευτελισμό μας.

Μνημονιακές κυβερνήσεις, είτε προέρχονται από τη δεξιά, είτε από το κέντρο, είτε από την αριστερά, δραματικά γεγονότα όπως η μεταμόρφωση του περήφανου λαϊκού «όχι» σε ταπεινωμένο κυβερνητικό «ναι», φύτεψαν μέσα στην ψυχή του λαού την απόγνωση, την απουσία ελπίδας και προοπτικής, την απαξίωση κάθε πολιτικής δράσης, στον τόπο μάλιστα που γεννήθηκε η δημοκρατία και η έννοια του πολίτη.

Το ηθικό όμως δεν αφαιρείται ούτε με μνημόνιο ούτε με νόμο. Την τελική ευθύνη για την απώλειά του την έχει η καθεμία κι ο καθένας από μας ξεχωριστά. Αυτή την ευθύνη οφείλουμε να τη αναλάβουμε. Η ιστορία του τόπου μας, δείχνει ότι σε συνθήκες ασύγκριτα πιο σκληρές, αιματοχυσίας και σφαγών, ο λαός ανορθώνει το ηθικό του και αγωνίζεται.

Ένας αγρότης που η φωτιά κατακαίει τον ελαιώνα του, δεν λέει «δεν μπορώ να κάνω τίποτε, οι δυνάμεις της φύσης είναι ανίκητες». Δίνει τη μάχη για νέες φυτείες και τα καταφέρνει .Μια πατρίδα που την οδηγούν στην καταστροφή, δεν λέει: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, το Μαξίμου είναι ανίκητα». Δίνει την μάχη με γενναιότητα, αυτοπεποίθηση, οργάνωση και σχέδιο. Και την κερδίζει.

Όλη η ιδεολογική εκστρατεία που συνοδεύει και στηρίζει τις διαταγές της τρόικα έχει ένα στόχο: Να επιβάλλουν στις Ελληνίδες και τους Έλληνες την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Κάθε χώρα έχει μπροστά της σταυροδρόμια, και ο λαός της αποφασίζει. Οι Σκανδιναβικές χώρες ήταν στο σταυροδρόμι της συμμετοχής ή όχι στο κοινό νόμισμα, ο λαός της Φιλανδίας απάντησε «ναι», της Σουηδίας και της Δανίας απάντησε «όχι». Πρόσφατα η Μεγάλη Βρετανία ήταν στο δίλημμα της παραμονής ή της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο λαός της επέλεξε το Brexit.

Δεν είναι δυνατό σε μια χώρα όπως η Ελλάδα σήμερα, που βρίσκεται μπροστά σε ένα υπαρξιακό σταυροδρόμι, ανάμεσα στην διαιώνιση της καταστροφής και την αναγέννηση, ένα μέρος του λαού μας τρομοκρατημένο να ψελλίζει: «Μα υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός των δανειστών». Είναι αδιανόητο. Είναι απαράδεκτο. Και από την ιστορία ασυγχώρητο.

Για το Άμεσο Πρόγραμμα

Πρώτη προϋπόθεση για την εναλλακτική λύση είναι η υποστήριξη προγράμματος άμεσης εξόδου από την κρίση και ανασυγκρότησης της χώρας. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει βασικά εργαλεία που απορρέουν από τη διεθνή εμπειρία για την υπέρβαση της ύφεσης, από τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας, από τον μεγάλο πλούτο συλλογικών και ατομικών εμπεριστατωμένων μελετών για την περίπτωση της Ελλάδας, από δίκαια και ώριμα λαϊκά αιτήματα.

Τα κύρια στοιχεία ενός τέτοιου άμεσου οικονομικού προγράμματος είναι:

Η αύξηση της ενεργής ζήτησης που προϋποθέτει την άμεση κατάργηση της λιτότητας.

Η μεγέθυνση της νομισματικής ρευστότητας για την αναζωογόνηση της αγοράς.

Η μετατόπιση από την περιοριστική σε επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, επενδυτική και κοινωνική.

Η απελευθέρωση του κρατικού προϋπολογισμού από την αφόρητη επιβάρυνση από τις πληρωμές προς του δανειστές.

Η φορολογική ελάφρυνση των εργαζομένων αλλά και των επιχειρήσεων.

Τα έκτακτα μέτρα για τους υπερχρεωμένους, ώστε να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν είτε ως καταναλωτές είτε ως παραγωγοί.

Τα ειδικά μέτρα για τη διευκόλυνση των εξαγωγών και την παρεμπόδιση των μη παραγωγικών εισαγωγών.

Η άμεση ανεξαρτητοποίηση της Τράπεζας Ελλάδος από την Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα και η λειτουργία όλου του τραπεζικού συστήματος στα πλαίσια των εθνικών στόχων για την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι δυναμικές πολιτικές για την άνοδο της απασχόλησης.

Ο Σχεδιασμός με στόχο την ανάκαμψη όσων βιομηχανικών ή αγροτικών κλάδων μπορούν να ανακάμψουν και οι βάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Για τη σχέση με Ευρωζώνη και Δ.Ν.Τ.

Είναι ο χαρακτήρας και η φύση αυτών των επειγουσών πολιτικών που εκ των πραγμάτων θα δώσει από την πρώτη μέρα, παρά το δύσκολο έργο, σημαντική ανακούφιση στον ελληνικό λαό, όπως δείχνει η παγκόσμια εμπειρία. Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ, η αύξηση του αφορολόγητου, για παράδειγμα, μπορούν να είναι το περιεχόμενο του πρώτου νόμου μας νέας κυβέρνησης. Σε αντιδιαστολή με τις μνημονιακές κυβερνήσεις, η ψήφιση του πρώτου κιόλας νόμου θα είναι μέρα χαράς κι ελπίδας σε κάθε σπίτι.

Τα μέτρα αυτά ανατρέπουν εκ θεμελίων το καθεστώς που έχουν δημιουργήσει τα μνημόνια. Είναι αναμενόμενο ότι οι πολιτικές αυτές θα προκαλέσουν αντίδραση και από την Ευρωζώνη και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην περίπτωση, λοιπόν, που αντί για πλήρη στήριξη υπάρξει οιοδήποτε ουσιαστικό εμπόδιο, απειλή ή εκβιασμός του τύπου της περιόδου 2009 – 2017, μια κυβέρνηση ανασυγκρότησης θα πάρει όλα τα κατάλληλα μέτρα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται η έκδοση νέου νομίσματος και η μη εφαρμογή οδηγιών και κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι εμπόδια.

Κινήσεις στρατηγικής σημασίας, βέβαια, όπως η αποχώρηση από την Ευρωζώνη, μπορούν να γίνουν μόνο μετά την έκφραση της θέλησης του ελληνικού λαού επί του συγκεκριμένου, δηλαδή μετά από δημοψήφισμα. Το αποτέλεσμά του θα είναι απόλυτα και στην κυριολεξία σεβαστό.

Το εύρος ενός νέου Κυβερνητικού Προγράμματος

Το άμεσο πρόγραμμα δεν περιορίζεται μόνο στον οικονομικοκοινωνικό τομέα. Καλύπτει όλο το εύρος των προβλημάτων της χώρας.

Στοχεύει στην άμεση επανάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας που έχει κουρελιασθεί. Είναι κίνηση πατριωτικής άμυνας και ταυτόχρονα πράξη με ευρωπαϊκές διαστάσεις. Η Ελλάδα δεν επιδιώκει να αποκλεισθεί από το διεθνή καταμερισμό εργασίας, αλλά αντίθετα να εξασφαλίσει τη διεθνή της εξειδίκευση, αποτινάζοντας εμπόδια και βάρη που την καταδικάζουν σε χώρα αποκλειστικά σχεδόν εισαγωγική και εξωτερικού δανεισμού. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες μπορεί να αισθάνονται με περηφάνια πολίτες της πατρίδας μας και ταυτόχρονα με αξιοπρέπεια πολίτες της Ευρώπης και του κόσμου.

Εμπεριέχει την άμεση αποκατάσταση της ολοκληρωτικά χαμένης λαϊκής κυριαρχίας. Η λήψη αποφάσεων θα γίνεται μόνο από τους δημοκρατικούς θεσμούς του ελληνικού κράτους. Κεντρικό στοιχείο της θα είναι η ψήφιση νέου Συντάγματος που πρώτα από όλα: Θα απαγορεύει τα «μνημόνια» κι ότι αυτά εκφράζουν. Θα θεωρεί ποινικό αδίκημα τη σωρηδόν εκποίηση δημόσιας περιουσίας από πολιτικούς. Θα θέτει με σαφήνεια την προτεραιότητα στην διατήρηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής όλων ανεξαίρετα των πολιτών σε σχέση με δανειακές ή άλλες υποχρεώσεις του κράτους. Θα καταργήσει κάθε ασυλία των διαφθαρμένων πολιτικών.

Εκκινεί μια σε βάθος Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκηση με την αξιοποίηση των προτύπων διεθνών πρακτικών, των πιο σύγχρονων δυνατοτήτων της πληροφορικής, της δημιουργικής συμμετοχής των εργαζομένων με στόχο να μπορεί να ανταποκριθεί με ταχύ και ευλύγιστο τρόπο στον νέο ενισχυμένο της ρόλο ως κυρίου εργαλείου για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Θέτει ως κεντρικό στόχο της την παιδεία, την έρευνα, την τεχνολογία.

Κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις είναι δύο έννοιες: η «Επανάσταση» και η «Απελευθέρωση». Η πρώτη όχι με την έννοια της βίας, αλλά του μετασχηματισμού εκ θεμελίων. Η δεύτερη με της έννοια της ανάκτησης χώρου για τη δημιουργική δράση του ελεύθερου πια πνεύματος και δυνατοτήτων του λαού μας.

Κάθε λαός έχει μαύρες και χρυσές σελίδες στην ιστορία του. Έχει και την ιδιαιτερότητά του. Έτσι γίνεται και με τον δικό μας. Αν υπάρχει μια πρώτη ιδιαιτερότητα άξια λόγου στον ελληνικό πολιτισμό, αυτή είναι η τόλμη για το καινούργιο, η αγάπη για την ελευθερία, το ταξίδι σε αχαρτογράφητες θάλασσες, η πρωτοτυπία, η ρηξικέλευθη σκέψη, η καινοτομία. Αυτά ακριβώς οδήγησαν στις οδυσσειακές περιπλανήσεις και την αλληλοτροφοδότηση με άλλους λαούς, στη δημιουργία του θεάτρου, στο νέο θεσμό της δημοκρατίας, στη θεώρηση της φύσης χωρίς την ανάγκη υπερφυσικών δυνάμεων. Δεν πρέπει να μας φοβίζει ούτε το Επαναστατικό ούτε το Ελεύθερο.

Για τη συνεργασία

Σε αυτή την πολιτική βάση, με ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό ανοικτό σε συνεχή διάλογο με την κοινωνία, μπορεί να στηριχθεί η συνεννόηση, η συνεργασία, η συντονισμένη δράση, η κοινή οργάνωση, οι ενιαίοι αγώνες.

Η συνεργασία αυτή δεν αποκλείει τη διαφορετικότητα, ειδικά σε μια εποχή βαθιών και ταχύτατων αλλαγών. Είναι διαφορετικές οι προελεύσεις, οι γενιές, οι αντιλήψεις, η κουλτούρα, ο γλωσσικός κώδικας, ο κόσμος στον οποίο απευθυνόμαστε. Σε ένα πνεύμα συντροφικότητας και ευθύνης η διαφορετικότητα είναι στοιχείο εμπλουτισμού για ένα πολύχρωμο χείμαρρο που θα σαρώσει τους ξένους και ντόπιους εχθρούς του λαού.

Η συνεργασία μας αυτή δεν έχει σύνορα. Είναι ανοιχτή σε καινούργιες και καινούργιους συναγωνιστές σε αυτό τον δύσκολο αλλά έντιμο, κοπιαστικό αλλά αναγκαίο, επείγοντα αλλά και μακράς πνοής αγώνα. Δεν περιορίζεται σε μια παράταξη, απευθύνεται σε δυνάμεις και πρόσωπα από τις πιο διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες που δέχονται αυτές τα θέσεις – είναι λαϊκή και πατριωτική. Δεν περιορίζεται μόνο σε πολιτικές οντότητες και πρόσωπα. Είναι ανοιχτή σε κάθε πρωτοβουλία και κίνηση με κοινωνική, οικολογική, εκπαιδευτική, μελετητική, πολιτιστική, πνευματική, αντιρατσιστική, συνεργατική, απελευθερωτική διάσταση.

Δεν πρέπει το πλειοψηφικό ακόμα κομμάτι της κοινωνίας που είναι αρνητικό ή διστακτικό σε συγκρουσιακές πολιτικές με την Ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση να το βλέπουμε ως αντίπαλο στρατόπεδο, ως τους «εχθρούς» μας. Οι περισσότερες και περισσότεροι από αυτούς είναι δυνάμει σύμμαχοί μας και με αντίστοιχα φιλικά συναισθήματα και καλοπροαίρετη διαλογική διάθεση να τους προσεγγίσουμε. Αυτή τη στιγμή κιόλας συμφωνούν από καρδιάς με τα άμεσα μέτρα που προτείνουμε. Την επόμενη είναι δυνατό να συναινέσουν στα εργαλεία που θα χρειασθούν.

Με την έμπρακτη ανάπτυξη δεσμών εμπιστοσύνης, με τη διεύρυνση του κύκλου των συμμετεχόντων, με την απόκτηση ενός δικτύου τοπικών συσπειρώσεων, το εγχείρημα της ενότητας μπορεί να οδηγήσει με ταχύτητα και προσοχή σε ένα ευρύ Λαϊκό Μέτωπο που θα λειτουργεί δημοκρατικά και αποκεντρωμένα στη βάση των Συνελεύσεών του. Μια ενωτική μετωπική λειτουργία φέρνει δυναμισμό στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, μπορεί να δώσει ζωή ξανά τις χαμένες δυναμικές των πλατειών και του δρόμου.

Ο κατακερματισμός του χώρου των δυνάμεων που αντιτίθενται στις πολιτικές της τρόικα είναι ο κύριος λόγος που σε ένα απαξιωμένο πολιτικό τοπίο κυριαρχεί ένας αήθης κυνικός δικομματισμός. Για αυτό ακριβώς η άρνηση της συνεργασίας είναι συνεργασία με τον αντίπαλο.

Ας θυμηθούμε τα σοφά λόγια του Δημήτρη Γληνού στο κείμενό το για το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο: «Όποιος, κρατώντας οποιουσδήποτε προσωπικούς υπολογισμούς, συμφέροντα, μίση, αντιπάθειες, συμπάθειες και φιλοδοξίες και «ιδεολογίες», καταπολεμάει ή υπονομεύει ή ματαιώνει την ενότητα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγησή του, αυτός οπουδήποτε και να βρίσκεται, οπωσδήποτε και να λέγεται, είναι συνεργάτης των ξένων καταχτητών, θεληματικά η άθελα, προδότης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα».

Κεντρικός στόχος μας είναι η ανάδειξη του προγράμματός μας σε Κυβερνητικό Πρόγραμμα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είναι η κάλυψη του θανάσιμου κενού της έλλειψης εναλλακτικής λύσης. Η ανάδειξη στην διακυβέρνηση της χώρας μας δυνάμεων και προσώπων που συμμερίζονται αυτές τις αρχές.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τη δυσπιστία και την απώλεια της εμπιστοσύνης της κοινωνίας προς κάθε πολιτική δράση, κάθε οργανωμένη δύναμη, κάθε κυβέρνηση. Όσες και όσοι από μας έχουμε ευθύνες, ας τις αποδεχθούμε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όλες κι όλοι μας που μπορούμε να συνεργασθούμε, τουλάχιστον τη στιγμή του μεγάλου «Ναι» ή του μεγάλου «Όχι», έχουμε πει «Όχι», ό,τι τίμημα κι αν είχε αυτό. Κι αυτός είναι ο νόμος μας. Όχι το βόλεμα κι η προδοσία.

Τέλος, ο κύριος τελικός κριτής για τα εγχείρημά μας είναι η νέα γενιά. Έχει πληγεί καίρια σε όλα τα μέτωπα από τις πολιτικές της Μαύρης Δεκαετίας: μόρφωση, εξειδίκευση, απασχόληση, οικογενειακή ζωή, χρησιμότητα, αυτοεκτίμηση, προοπτικές, όνειρα. Ναι, έχουμε τη δύναμη και το χρέος, όλες και όλοι μαζί, να απελευθερώσουμε τον καταπιεσμένο δυναμισμό, την έμπνευση, τον πειραματισμό, την εφευρετικότητα, την αισιόδοξη ματιά της νέας γενιάς. Να μπορέσουμε να κάνουμε την πατρίδα μας κυψέλη ανασυγκρότησης και αναγέννησης.

Για να γίνουν με τη δικτύωσή τους οι διάσπαρτες μοναχικές βραχονησίδες ένα πανίσχυρο Αρχιπέλαγος για μια νέα πατρίδα!

Για την οικονομική ανασυγκρότηση και την κοινωνική αναγέννηση!

Για την Επανάσταση και την Απελευθέρωση!

-----------------------

(*) Ο Αλέκος Αλαβάνος είναι Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, από το Δεκέμβριο του 2004 έως το Φεβρουάριο του 2008. Στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 αποφάσισε να μην είναι υποψήφιος βουλευτής. (Wikipedia)

πηγή: sxedio-b.gr 

Bloomberg: Η Ελλάδα σχεδιάζει μια ανταλλαγή χρέους 30 δισ. ευρώ

Στόχος η αύξηση ρευστότητας και διευκόλυνση της πώλησης νέων ομολόγων στο μέλλον.Το swap χρέους αποτελεί ένα βήμα προς την πλήρη επιστροφή στις αγορές.

Η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει μια άνευ προηγουμένου ανταλλαγή χρέους ύψους 29,7 δισ. ευρώ με στόχο να αυξήσει τη ρευστότητα του ομολόγου της και να διευκολύνει την πώληση νέων στο μέλλον, μεταδίδει το Bloomberg, όπως μεταδίδει το capital.gr.

Με βάση ένα σχέδιο που θα μπορούσε να ξεκινήσει το Νοέμβριο, η κυβέρνηση έχει στόχο να ανταλλάξει 20 ομόλογα που εκδόθηκαν μετά από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που είναι στα χέρια ιδιωτών το 2012, με πέντε νέα ομόλογα με σταθερό κουπόνι, σύμφωνα με δύο υψηλόβαθμους τραπεζίτες που έχουν γνώση του σχεδίου ανταλλαγής και μίλησαν στο Bloomberg.

Οι λήξεις των νέων ομολόγων μπορεί να είναι οι ίδιες με τα ισχύοντα ομόλογα, που ποικίλουν από το 2023 μέχρι το 2042.

"Η κίνηση έχει στόχο να αντιμετωπίσει την τρέχουσα απουσία ρευστότητας στην ελληνική αγορά ομολόγων", αναφέρει η Pantelakis Securities. Επίσης, θα "καθιερώσει μια αξιοπρεπή καμπύλη απόδοσης, ως εκ τούτου διευκολύνοντας την επιστροφή της χώρας στις αγορές".

Η κίνηση έρχεται καθώς η Ελλάδα προετοιμάζεται για την περίοδο μετά από τη λήξη του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018. Η ανταλλαγή χρέους είναι ένα βήμα προς την πλήρη επιστροφή της χώρας στις αγορές, κάτι που απαιτείται για να αποφευχθεί ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει να προσφύγει στις αγορές ομολόγων το 2018 για να αντλήσει τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ για να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο αποθεματικό ώστε να ανταπεξέλθει στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Έλληνας αξιωματούχος που μίλησε ανώνυμα στο Bloomberg, τόνισε πως η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη αποφασίσει το πότε ακριβώς θα διεξαχθεί η ανταλλαγή, ενώ μία εκ των τραπεζικών πηγών τόνισε ακόμη ότι η συναλλαγή μπορεί να ξεκινήσει στις 13 Νοεμβρίου και θα μπορούσε να διευθετηθεί μία εβδομάδα μετά.

Στόχος είναι να ολοκληρωθεί η ανταλλαγή πριν από την επόμενη αποστολή των πιστωτών της χώρας, που είναι προγραμματισμένη για την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου.

Όπως τόνισε μία από τις πηγές του πρακτορείου, τα νέα ομόλογα μετά από την ανταλλαγή, αναμένεται να έχουν την ίδια αξία με τα παλαιά και θα έχουν ένα σταθερό κουπόνι.

Η Ελλάδα επέστρεψε στις αγορές τον Ιούλιο για πρώτη φορά από το 2014, αντλώντας 3 δισ. ευρώ μέσω νέων πενταετών ομολόγων.

Τώρα, με το σχέδιο ανταλλαγής, η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει ότι μπορεί να απευθυνθεί στις αγορές για περισσότερα κεφάλαια για την αναχρηματοδότηση των υποχρεώσεών της το 2019, που ανέρχονται σε 19 δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση κατόρθωσε να μειώσει αυτό τον αριθμό κατά 1,6 δισ. ευρώ με την έκδοση του Ιουλίου.

Κέρδη εκατομμυρίων για την Fraport Greece

Χαράς ευαγγέλια για την Fraport αφού τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια που ανέλαβε στην Ελλάδα αποδεικνύονται στην πράξη μια άκρως επικερδής επένδυση, η οποία γεμίζει τα ταμεία της γερμανικής επιχείρησης, γράφει σε άρθρο της η Deutsche Welle....

Όπως αναφέρει το Reuters, με περίπου 180 εκατομμύρια η Fraport Greece συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση του τζίρου της εταιρίας. O συνολικός της τζίρος αυξήθηκε κατά 13,7% στα 2,2 δις ευρώ. Και αυτό αφορά μόνον το διάστημα μεταξύ Απριλίου -οπότε και παραχωρήθηκαν τα αεροδρόμια- και Σεπτεμβρίου.

Συνολικά τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια στην Ελλάδα απέφεραν κέρδη ύψους 106 εκατ. ευρώ προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων, αριθμός που αντιστοιχεί στο 1/8 περίπου των συνολικών εσόδων (EB ITDA) της επιχείρησης ύψους 808 εκατομμυρίων ευρώ.

Ικανοποιημένη η διοίκηση

Άκρως ικανοποιημένος εμφανίστηκε ο επικεφαλής της Fraport Στέφαν Σούλτε, τονίζοντας ότι η κερδοφορία των αεροδρομίων που διαχειρίζεται η εταιρία στο εξωτερικό συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στο συνολικό αποτέλεσμα. Ο ίδιος εκτίμησε ότι κατά τους πρώτους εννέα μήνες του έτους η εταιρία βρίσκεται εντός του προκαθορισμένου πλαισίου για να πετύχει τους ετήσιους στόχους της. Ο συνολικός τζίρος της Fraport το 2017 αναμένεται να κινηθεί στα 2,9 δις ευρώ.

Εξίσου ικανοποιητικά εξελίσσεται και η κίνηση στην έδρα της Fraport, τη Φρανκφούρτη. Για το 2017 η εταιρία υπολογίζει σε αύξηση του αριθμού των επιβατών κατά 5%. Από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους το μεγαλύτερο γερμανικό αεροδρόμιο μέτρησε περίπου 48,9 εκατομμύρια επιβάτες, ένας αριθμός αυξημένος κατά 4,6% σε σχέση με πέρσι, που συνιστά την ίδια ώρα νέο ρεκόρ επιβατικής κίνησης. Ο αυξημένος αριθμός των επιβατών απέφερε στη Fraport και υψηλότερα κέρδη από το λιανικό εμπόριο στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης.

Deutsche Welle

Τα ματωμένα μερίσματα

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει φιλολαϊκό προφίλ είναι παλιά και μάλλον αποτυχημένη. Όσες φορές το δοκίμασε δεν της βγήκε. Θυμάμαι πέρυσι τέτοιον καιρό, περίπου, ανακοίνωνε ότι θα μοιράσει τα ψίχουλα του πλεονάσματος «στα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από τα μνημόνια». Μάλιστα το βάφτισε 13η σύνταξη...

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*)

Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ να δείξει ότι παραμένει ένα κομμάτι της αριστεράς είναι εμφανής. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από το ταξίδι υποτέλειας που πραγματοποίησε στις ΗΠΑ ο κομματικός μηχανισμός έκανε επίσκεψη μνήμης στη Μακρόνησο ως αντίδοτο στον αμερικανικό ιό. Εκεί είδαμε διάφορες ευτράπελες και συνάμα θλιβερές σκηνές , όπως εκείνη του κ. Ρήγα με το συμβολισμό της υψωμένης γροθιάς. Μια κίνηση που στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι αναβάπτισε το κόμμα στην αριστερή κολυμπήθρα.

Η προσπάθεια, επίσης, της κυβέρνησης να δείξει φιλολαϊκό προφίλ είναι παλιά και μάλλον αποτυχημένη. Όσες φορές το δοκίμασε δεν της βγήκε. Θυμάμαι πέρυσι τέτοιον καιρό, περίπου, ανακοίνωνε ότι θα μοιράσει τα ψίχουλα του πλεονάσματος «στα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από τα μνημόνια». Μάλιστα το βάφτισε 13η σύνταξη. Τα πανηγύρια γρήγορα σταμάτησαν, όταν οι δανειστές και πραγματικοί κυβερνήτες της χώρας δήλωσαν άγνοια και έκαναν δριμύτατες παρατηρήσεις, γιατί δε ρωτήθηκαν . Οι εντολοδόχοι των Αθηνών αμέσως συμμορφώθηκαν ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι εφεξής κάθε κίνηση τους θα έχει την έγκριση της τρόικας.

Το ίδιο σκηνικό, με μεγαλύτερη προσοχή είναι η αλήθεια, επιχειρεί να στήσει αυτό το διάστημα το κυβερνητικό επιτελείο. Βγήκε περιχαρής ο υπουργός Επικρατείας , ο κ. Βερναδάκης, και ανακοίνωσε ότι και φέτος θα δοθεί μέρισμα στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας . Από κει και πέρα άρχισαν οι διαρροές και τα σενάρια. Θα διανεμηθούν 1000 ευρώ σε ένα εκατομμύριο πολίτες ή τα ίδια χρήματα σε μισό εκατομμύριο; Θα είναι μέσα οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ ή εκείνοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης; Και οι υποθέσεις συνεχίζονται και το ελεεινό παιχνίδι με την εξαθλιωμένη κοινωνία καλά κρατεί. Οι δανειστές, βεβαίως, έχουν άλλη άποψη και ζητούν να εξοφληθούν οι οφειλές του Δημοσίου. Όπως είναι γνωστό στο τέλος θα γίνει ό, τι εκείνοι ζητήσουν.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί δεν κατευθύνονται τα χρήματα αλλού, όταν μάλιστα υπάρχει κυβερνητική παραδοχή ότι έγιναν παράνομες παρακρατήσεις ή όταν υπάρχουν αποφάσεις δικαστηρίων για επιστροφή χρημάτων κ.α. Ένα τέτοιο παράδειγμα πραγματικής κλοπής προέρχεται από το χώρο των συνταξιούχων. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η κατηγορία αυτή επιβαρύνθηκε με κρατήσεις 4 % και αργότερα 6% υπέρ του ΕΟΠΠΥ με βάση την πλασματική και όχι την πραγματική τους σύνταξη. Μάλιστα σε πρόσφατη συνάντηση που είχε το δίκτυο των συνταξιούχων με τον υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ο κ Πετρόπουλος παραδέχτηκε την παράνομη παρακράτηση των εισφορών και υποσχέθηκε την αναδρομική επιστροφή τους.

Η κυβέρνηση όμως, δε χάνει κάτι μοιράζοντας υποσχέσεις που γρήγορα ξεχνιούνται. Δεν είναι δα ούτε η πρώτη , ούτε η τελευταία φορά. Η απάντηση στο γιατί μοιράζει μερίσματα με αυτόν τον τρόπο είναι απλή: γιατί στήνει άλλο ένα σόου «φιλολαϊκής» πολιτικής , άλλο ένα επικοινωνιακό τέχνασμα και προσδοκά οφέλη. Γιατί θέλει να περάσει στους ευρισκόμενους κάτω από τα όρια της φτώχειας πολίτες το μήνυμα ότι οι θυσίες τους πιάνουν τόπο. Ότι σε λίγο να , ξημερώνει . Η χώρα θα γυρίσει σελίδα. Ότι μπαίνουμε στη μεταμνημονιακή Ελλάδα , όπου όλα θα είναι καλύτερα καις ας υπάρχει επιτήρηση και επιτροπεία της χώρας ως το 2060. Αν πήγαιναν τα χρήματα για να διορθωθούν αδικίες, όπως εκείνη των συνταξιούχων, δε θα μπορούσε να παιχτεί όλη αυτή η παράσταση των μερισμάτων.

Των ματωμένων μερισμάτων που δημιουργήθηκαν από το ξεζούμισμα των πολιτών , από το ξεπούλημα της Ελλάδας, από το γδάρσιμο της κοινωνίας , από την ταπείνωση της χώρας και του λαού της. Γι αυτά τα ματωμένα μερίσματα θα έπρεπε να ντρέπονται και όχι να καμαρώνουν. Αλλά, μάλλον, ο κ Τσίπρας και η κυβέρνηση του δε νιώθουν ότι τσαλακώνεται η αξιοπρέπεια τους και δεν εξευτελίζονται, όταν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί «σύμμαχοι» τους τραβούν το αυτί υπενθυμίζοντας τους με τρόπο προσβλητικό και προκλητικό ποιος τελικά κάνει κουμάντο σε αυτόν τον πολύπαθο τόπο.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

πηγή: sxedio-b.gr