Αντιδράσεις προκάλεσαν οι δηλώσεις Ντάισελμπλουμ περί "γυναικών και ποτών" για τον ευρωπαϊκό νότο

Αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου που επλήγησαν από την κρίση ξόδευαν τα λεφτά τους «σε ποτά και γυναίκες»...

Την έντονη κριτική ευρωπαίων πολιτικών προκαλεί η δήλωση του επικεφαλής του Eurogroup ότι οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου που επλήγησαν από την κρίση ξόδευαν τα λεφτά τους «σε ποτά και γυναίκες». Το ζητούμενο στην Ευρωζώνη είναι «η υπευθυνότητα, η αλληλεγγύη αλλά και ο σεβασμός», τονίζει μέσω Twitter o επικεφαλής της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Μάνφρεντ Βέμπερ. Τα κλισέ «δεν έχουν θέση» σε αυτή, όπως σημειώνει.

Πυρά κατά του Γερούν Ντάισελμπλουμ και από τους κομματικούς του φίλους, τους Σοσιαλδημοκράτες. Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών στο ΕΚ Τζιάνι Πιτέλα δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πραγματικά αναρωτιέμαι πώς κάποιος με αυτές τις πεποιθήσεις μπορεί και παραμένει πρόεδρος του Eurogroup», σχολίασε ο ιταλός πολιτικός.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο επίσης Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας Σάντος Σίλβα, ο οποίος υπογράμμισε χθες Τρίτη από την Ουάσιγκτον ότι οι δηλώσεις Ντάισελμπλουμ είναι «εντελώς απαράδεκτες». Πρόσθεσε δε ότι ο ολλανδός πολιτικός είναι ακατάλληλος «για να παραμείνει επικεφαλής του Eurogroup».

Περί «γυναικών και ποτών»

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο συνέντευξής του προς την γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung την περασμένη Δευτέρα, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ αναφερόμενος στην αλληλεγγύη που επέδειξαν οι χώρες του ευρωπαϊκού βορρά στις χώρες της κρίσης επισήμανε μεταξύ άλλων:

«Κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης οι βόρειες χώρες του ευρώ επέδειξαν αλληλεγγύη στις χώρες της κρίσης. Ως Σοσιαλδημοκράτης θεωρώ την αλληλεγγύη ιδιαίτερα σημαντική. Ωστόσο όποιος την αξιώνει, έχει και υποχρεώσεις. Δεν μπορώ να ξοδεύω όλα μου τα λεφτά για ποτά και για γυναίκες και στη συνέχεια να ζητάω την υποστήριξή σας. Αυτή η αρχή ισχύει σε προσωπικό, τοπικό, εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

Ο ίδιος και σε ακρόασή του χθες ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρνήθηκε να ανακαλέσει και να ζητήσει συγνώμη, όπως του ζητήθηκε από βουλευτές. «Όχι, σίγουρα δεν θα το κάνω», είπε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο 50χρονος ολλανδός πολιτικός διατελεί πρόεδρος του Eurogroup από το 2013. Το καλοκαίρι του 2015 η θητεία του ανανεώθηκε για άλλα δυόμιση χρόνια και λήγει κανονικά την 1η Ιανουαρίου του 2018. Μετά την πρόσφατη εκλογική πανωλεθρία των Σοσιαλδημοκρατών στις ολλανδικές εκλογές όμως αναμένεται να χάσει τις επόμενες εβδομάδες τη θέση του ως υπουργός Οικονομικών. Στους κόλπους της Ευρωζώνης υπάρχει στην παρούσα φάση διάσταση απόψεων όσον αφορά το ερώτημα εάν θα μπορεί σε αυτή την περίπτωση -έχοντας απολέσει δηλαδή το εθνικό αξίωμα- να συνεχίσει ως επικεφαλής της ευρωομάδας.

Θύελλα αντιδράσεων και στην Ελλάδα

Σεξιστική και άστοχη χαρακτήρισε την δήλωση του Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος. Η εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης, εφόσον έχουν ειπωθεί όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, είναι ότι προφανώς η δήλωση είναι πλήρως άστοχη, υιοθετεί στερεότυπα που διευρύνουν το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου και στρώνουν το χαλί για εξτρεμιστικές απόψεις για να μην αναφερθούμε και στην σεξιστική χροιά του συγκεκριμένου σχολίου. Την στιγμή που η Ευρώπη είναι σε έντονη πολιτική αναζήτηση, δηλώσεις που ευνοούν το χάσμα Βορρά και Νότου δεν ευνοούν κανέναν.
 

«Οι δηλώσεις παρερμηνεύτηκαν», απαντάει ο Ντάισελμπλουμ μέσω  εκπροσώπου του

«Ο Ντάισελμπλουμ δεν αναφέρθηκε σε κάποια χώρα ή ομάδα χωρών. Το μήνυμά του είχε αποδέκτες όλες τις χώρες της ευρωζώνης: η αλληλεγγύη συνοδεύεται από υποχρεώσεις»
Ο επικεφαλής των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης Γερούν Ντάισελμπλουμ δεν επέκρινε κάποια συγκεκριμένη χώρα ή περιοχή, δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπός του μετά τα σχόλια του Ντάισελμπλουμ σε γερμανική εφημερίδα, που θεωρήθηκαν αρνητικά για τις χώρες της νότιας Ευρώπης και τροφοδότησαν τις φωνές που ζητούν την παραίτησή του.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Ντάισελμπλουμ, οι δηλώσεις του παρερμηνεύτηκαν.

«Ο Ντάισελμπλουμ δεν αναφέρθηκε σε κάποια χώρα ή ομάδα χωρών. Το μήνυμά του είχε αποδέκτες όλες τις χώρες της ευρωζώνης: η αλληλεγγύη συνοδεύεται από υποχρεώσεις. Πρέπει να τηρούμε τους δημοσιονομικούς κανόνες. Αυτό είναι σημαντικό σε προσωπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο», δήλωσε.

Μετάλλαξη ή συστηματική μετατόπιση;

Η ερμηνεία του φαινομένου ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει επί μακρόν τους ιστορικούς. Σε μια ψύχραιμη, κατά το δυνατόν, εκτίμηση, θεωρώ ότι ανησυχητικά σημάδια των προθέσεων της ηγετικής ομάδας είχαν φανεί καιρό πριν...

 

   γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης (*)

Η λέξη μετάλλαξη στην κυριολεκτική της σημασία σύμφωνα με τα λεξικά σημαίνει την αιφνίδια μεταβολή της ιδιότητας ενός οργανισμού. Στη μεταφορική της χρήση  δηλώνει και την απότομη αλλαγή των ιδεών , των απόψεων, της συμπεριφοράς ατόμων και συνόλων. Χρησιμοποιείται πάρα πολύ  στην εποχή μας, αφού   στο χώρο της κυβερνητικής πολιτικής ανθίζουν οι μετατοπίσεις από διακηρυγμένες δεσμεύσεις , η εγκατάλειψη αρχών, οι κωλοτούμπες και οι αντιφάσεις προγραμματικών  θέσεων  και εφαρμοζόμενης πολιτικής. Τέτοια φαινόμενα είχαμε και παλαιότερα. Όσα ζούμε, όμως,  τα δύο τελευταία χρόνια είναι πρωτόγνωρα σύμφωνα με πολλούς αναλυτές.

Αναφέρονται, βεβαίως,  στην απόλυτη εγκατάλειψη του προεκλογικού προγράμματος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα στην υιοθέτηση μιας οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής,  η οποία είναι ριζικά αντίθετη  με όσα υποσχόταν. Δεν είναι μόνον ότι  είπε και συνεχίζει να λέει ψέματα, ότι εξαπάτησε το λαό με το δημοψήφισμα, ότι…, ότι…. ότι…, αλλά και γιατί  προχώρησε σε ολική αλλαγή και  έκανε σημαία της την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική και από το σκίσιμο των μνημονίων κατάντησε να τα θεωρεί μονόδρομο για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Η λέξη μετάλλαξη   δεν αρκεί και  μάλλον δεν είναι η καταλληλότερη για να αποδώσει πλήρως αυτήν την αλλαγή της κυβερνητικής πλεύσης.

Η ερμηνεία του φαινομένου   ΣΥΡΙΖΑ  είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει επί μακρόν τους ιστορικούς. Σε μια ψύχραιμη, κατά το δυνατόν,  εκτίμηση, θεωρώ ότι ανησυχητικά σημάδια των προθέσεων της ηγετικής ομάδας είχαν φανεί καιρό πριν. Ο ΣΥΡΙΖΑ , ένα κόμμα που βγήκε από τα σπλάχνα της αριστεράς, άρχισε, κατά την άποψη μου, να αλλάζει επί προεδρίας του κ. Αλέξη Τσίπρα καλυμμένα  στην αρχή, αργά και σταθερά, όσο καρπωνόταν ποσοστά,  και με βήμα ταχύ,  όταν κέρδισε τις εκλογές και ανέβηκε στην εξουσία. Οι μετατοπίσεις αυτές έγιναν μεθοδευμένα και μελετημένα. Ένας συνασπισμός  ρευμάτων, κινήσεων και ανένταχτων που, ενώ στο προγραμματικό επίπεδο στόχευε στο σοσιαλισμό, σε πρακτικό αποσκοπούσε κουβαλώντας ένα φιλολαϊκό προφίλ στον αστικό εκσυγχρονισμό,   τον οποίο  είχε ανάγκη το κατεστημένο και τον οποίο τα μέχρι τότε κυβερνητικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,  είχαν αποτύχει να  επιβάλλουν. Δεν επεδίωκε ούτε τη ρήξη με το   σύστημα,  ούτε πολύ περισσότερο τον κοινωνικό μετασχηματισμό του. Αντιθέτως ήθελε τη βελτίωση του υπάρχοντος στο πλαίσιο της ΕΕ και της Ευρωζώνης  και τη δημιουργία ενός κράτους το οποίο θα συμβάδιζε με τα  ευρωπαϊκά. Προσπάθησε να τελειώσει με ένα κομμάτι της  διαπλοκής για να φέρει στο  προσκήνιο νέους παίκτες  μέρος των οποίων θα στήριζαν την πολιτική του. Η ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες το αποδεικνύει ξεκάθαρα, αρκεί να δει κανείς ποιοι έχαναν και ποιοι κέρδιζαν.

Στο ερώτημα τώρα αν στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ  χωρούσαν  καριερίστες η απάντηση είναι ναι. Μάλιστα πλήθαιναν   καθώς το τρένο πήγαινε προς τον τερματισμό.  Αν υπήρχαν προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες, επίσης.  Αν άνθρωποι που λάτρευαν την εξουσία, αυταπόδεικτο. Αν είχε θέση η πολιτική ανηθικότητα, φάνηκε περίτρανα , νομίζω.  Αρνητικό στοιχείο  για μένα αποτελεί ότι αριστερά τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία  έχουν αποχωρήσει και συνυπήρξαν  με την τωρινή ηγετική του ομάδα υποτίμησαν τέτοια φαινόμενα, τα ανέχτηκαν  και άθελα τους συνέβαλαν σε ένα βαθμό στη διαμόρφωση της σημερινής φυσιογνωμίας του. 

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, με επίγνωση έστριβε το τιμόνι και έφτασε ως εδώ . Πλήθος κυβερνητικών στελεχών, ανώτερα, μεσαία, κατώτερα  βαδίζουν  στα ίδια  χνάρια, τα οποία οδηγούν στο κενό. Μέλη και φίλοι ακολουθούν. Τους ενώνει η αγάπη για την  εξουσία και η ελπίδα για την κατάληψη κάποιας θέσης. Όσοι βρέθηκαν στην προχθεσινή συνάντηση εκπαιδευτικών με τον υφυπουργό Παιδείας κ. Μπαξεβανάκη στην Καλαμάτα έκαναν για μια ακόμη φορά αυτές τις θλιβερές διαπιστώσεις.  Δεν πρόκειται απλώς για μετάλλαξη, αλλά για συστηματική , συνειδητή και μεθοδική μετατόπιση σε βάθος χρόνου  από αρχές και αξίες. Κανείς δεν πιστεύει πια ότι ο δρόμος των μνημονίων θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Το καράβι βουλιάζει και ο Αισχύλος στους « Επτά επί Θήβας» έρχεται να υπενθυμίσει σε καπετάνιους και πλήρωμα: « Και τι; μην τάχα ο ναύτης, αν από την πρύμνη τρέξει στην πλώρα, θα ’βρει τρόπο να γλυτώσει, όταν τα κύματα δαμάσουν το καράβι;». Γραμμένο βέβαια για άλλη περίσταση, αλλά  ταιριαστό, πιστεύω, στο παρόν, πέρα για πέρα.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

 πηγή: iskra.gr

 

Αντίο ΑΟΖ…

Η μεγάλη ευκαιρία για την ανακήρυξή της (και την Ελλάδα) χάθηκε την τραγική νύχτα των Ιμίων...

γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης (*)

Η κυβέρνηση Σημίτη, μετά την κρίση των Ιμίων το 1996, έπρεπε να είχε ανακηρύξει ΑΟΖ και μετά να την οριοθετήσει με την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Λιβύη και την Ιταλία. Εάν είχαμε εκμεταλλευτεί τον πλούτο της ΑΟΖ στο τέλος του 20ου αιώνα δεν θα βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή την τραγική οικονομική κρίση. 

Τώρα είναι πολύ αργά να μας σώσει η ΑΟΖ με την τιμή του βαρελιού στα $45. 

Ακόμα και αν οι αστρονομικοί αριθμοί του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου είναι ακριβείς, δεν αρκούν πλέον να μας σώσουν από την επικείμενη καταστροφή. 

Τώρα, και η σοβαρή «Καθημερινή» ασχολείται με τους υδρογονάνθρακες και γράφει: «Γιγαντιαία κοιτάσματα φυσικού αερίου, ίσως από τα μεγαλύτερα του πλανήτη, μπορεί να βρίσκονται στην Aνατολική Μεσόγειο, αλλά η αξιοποίησή τους περιπλέκεται λόγω του εύφλεκτου περιφερειακού σκηνικού.» 

Η Τουρκία βέβαια δεν έχει σταματήσει να προκαλεί στο Αιγαίο και στη Ανατολική Μεσόγειο, και πρόσφατα ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας ισχυρίσθηκε ότι «πάνω από το 60% του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του κόσμου βρίσκεται σε περιοχές κοντά στην Τουρκία.» 

Πράγματι βρίσκονται κοντά στην Τουρκία, αλλά ανήκουν στις ΑΟΖ της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Ελλάδας. Αλλά η Ελλάδα για δεκαετίες τώρα σνομπάρει τους υδρογονάνθρακες. 

Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. 

Όπως είχε προειδοποιήσει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, που διετέλεσε νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:

«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες:

- στην ισχύ έναντι της χώρας μας,
- στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και
- στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.» 

Δυο λόγια στις επόμενες γενιές

Μια και το τραίνο της ΑΟΖ χάθηκε θα ήθελα να μοιρασθώ μερικές σκέψεις για τις επόμενες γενιές. Για πάνω από 35 χρόνια τώρα η Ελλάδα επιμένει μονότονα ότι η μοναδική της διαφορά με την Τουρκία, ήτοι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, είναι νομικής φύσης. Όμως, εδώ και πάνω από 30 χρόνια η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί απ’ αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). 

Από την σύναψη της νέας Σύμβασης του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα, λαμβάνουν υπ’ όψη την οριοθέτηση και των δύο ζωνών, που πάντα συμπίπτουν. 

Οι Τούρκοι βέβαια τρίβουν τα χέρια τους ακούγοντας για τόσα χρόνια τις ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα πολιτικά κόμματα να αναφέρονται μόνο στην υφαλοκρηπίδα, χωρίς να μνημονεύουν την ΑΟΖ. Ο λόγος βέβαια της μεγάλης χαράς των Τούρκων είναι ότι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει μετά την οριοθέτηση μιας ΑΟΖ στο Αιγαίο. 

Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν όταν η Κύπρος αποφάσισε, πολύ σωστά, να συνάψει συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών και μετά να αρχίσει έρευνες για πετρέλαια στην κυπριακή ΑΟΖ. Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να συμφωνεί και να υποστηρίζει την κυπριακή θέση, ενώ ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με αυτή τη νέα έννοια του Δικαίου της Θάλασσας.

Τώρα, η κυπριακή πρωτοβουλία φέρνει στο προσκήνιο όχι μόνο αυτή τη μεγάλη ελληνική παράλειψη αλλά και σε πολύ δύσκολη θέση και την Τουρκία, η οποία βέβαια δεν επιθυμεί κάποιος να εγείρει θέμα ΑΟΖ , που τόσο πολύ βλάπτει τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο. 

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για την ΑΟΖ τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας, γιατί η ΑΟΖ δεν έχει κανένα γεωλογικό «παρελθόν». 

Άλλωστε, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει στερηθεί και αυτό το επιχείρημα. Τα τελευταία χρόνια, κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την αξία της ΑΟΖ επιδιώκοντας να μας πείσουν ότι δεν αποτελεί παρά ΜΟΔΑ.

Ξεχνούν βέβαια, όπως ήδη αναφέραμε, ότι για πολλά χρόνια κανένα κράτος δεν έχει προσφύγει στη Χάγη ζητώντας μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά ζητούν ταυτόχρονα και την οριοθέτηση της ΑΟΖ. 

Ξεχνούν επίσης ότι στη δεκαετία του 1970, κατά τις συζητήσεις της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι αντιπροσωπείες των κρατών της Λατινικής Αμερικής, που έφεραν προς συζήτηση την νέα έννοια της ΑΟΖ, ζήτησαν να αγνοηθεί η ύπαρξη της υφαλοκρηπίδας, μια και είχε ξεπεραστεί από αυτή της ΑΟΖ. 

Οι ίδιοι, όχι μόνο αγνοούν την αξία της ΑΟΖ αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς προχώρησαν σε οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα, αγνοώντας την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ αποτελεί όχι μόνο μία σημαντική οριοθέτηση, αλλά ταυτόχρονα τα κράτη αυτά έχουν προχωρήσει σε θαλάσσιες έρευνες για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και όταν αναφέρονται στις έρευνες για υδρογονάνθρακες αναφέρονται στις έρευνες στην ΑΟΖ και όχι στην υφαλοκρηπίδα.
Κάποιοι συνεχίζουν να επιμένουν και να δίνουν μαθήματα στους Κύπριους και στους Ισραηλινούς τονίζοντας ότι «Η ΑΟΖ δεν έχει καμία σχέση με το θέμα του ορυκτού πλούτου. Αυτός με την υφαλοκρηπίδα σχετίζεται.” 

Η δημιουργία ΑΟΖ στις Ελληνικές θάλασσες δικαιολογείται για τους ακόλουθους λόγους: 

Α. Υπάρχουν σήμερα 137 παράκτια κράτη που διαθέτουν ΑΟΖ. Είναι εμφανές ότι οι Έλληνες επικριτές της ΑΟΖ πιστεύουν ότι αυτά τα κράτη κακώς οριοθέτησαν ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες, με εξαίρεση τους βράχους που δεν μπορούν να έχουν δική τους οικονομική ζώνη, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, γιατί η Τουρκία δεν μπορεί να προβάλει τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για δεκαετίες τώρα για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου. Δηλαδή ότι τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην «υφαλοκρηπίδα» της Ανατολίας 

Β. Στις 10 Μαρτίου 1983 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν υπέγραψε διακήρυξη βάσει της οποίας η Αμερική δημιούργησε ΑΟΖ 200 ν.μ. πέρα από τις ακτές της. H πράξη αυτή της Αμερικής ήταν πολύ χρήσιμη για την Ελλάδα, διότι η Αμερική διατήρησε, σύμφωνα με την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, ΑΟΖ για όλα ανεξαιρέτως τα νησιά της. Έτσι, για την αμερικανική κυβέρνηση θα είναι πολύ δύσκολο να αρνηθεί στην Ελλάδα τη δημιουργία ελληνικής ΑΟΖ, όταν αυτή η ενέργεια δεν θα διαφέρει καθόλου από τη δημιουργία της αμερικανικής ΑΟΖ. Ας σημειώσουμε ότι Αμερική, που απέχει μόνο 90 μίλια από τη Κούβα, δεν τόλμησε να ισχυρισθεί ότι η Κούβα, επειδή είναι νησί, δεν έχει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ, αλλά οριοθέτησε την ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής” , μέθοδο που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι. Μάλιστα η κυβέρνηση της Κούβας αποφάσισε πρόσφατα να αρχίσει έρευνες για πετρέλαια στη δική της ΑΟΖ, έρευνες που μάλιστα γίνονται σε απόσταση μόνο 45 μιλίων από τις ακτές της Φλόριδα. Όταν λέμε προτρέπουμε τους Αμερικάνους να διαμηνύσουν στην Τουρκία να σεβαστεί τα νησιά που είναι πολύ κοντά στις ακτές της αλλά δεν της ανήκουν, όπως πράττουν και οι ίδιοι , μας απαντούν ότι αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική και αφορά «ειδικές περιστάσεις» μιας ημίκλειστης θάλασσας.] 

Γ. Στα τέλη του 1986 η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής”. Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου με αυτή που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς. Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να κάνουν το ίδιο στη Μεσόγειο. Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί “κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα”, όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιρασθεί από τα παράκτια κράτη αυτής της θάλασσας χρησιμοποιώντας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας. Αυτό, κατά την άποψή μου , αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, την αχίλλειο πτέρνα της, διότι δέχθηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ. 

Η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρ’ ότι μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; 

Δ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης αποδεχθεί την ΑΟΖ και πολλά παράκτια κράτη-μέλη της έχουν υιοθετήσει ΑΟΖ 200 μιλίων. Έτσι, είναι απορίας άξιον γιατί όχι μόνο η ΕΕ δεν παρεμβαίνει υπενθυμίζοντας στη Τουρκία ότι όλα τα κράτη-μέλη της έχουν δικαίωμα να υιοθετήσουν ΑΟΖ στις παράκτιες περιοχές τους, αλλά και να υποχρεώσει όλα τα κράτη-μέλη της, που δεν έχουν ήδη ΑΟΖ, να ανακηρύξουν τέτοια ΑΟΖ. Τα τελευταία χρόνια έχει φουντώσει για τα καλά η συζήτηση για την ΑΟΖ και, ως συνήθως, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην εκφέρει μια γνώμη γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, ανεξάρτητα αν οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν τι είναι αυτή η ΑΟΖ και τι σημαίνουν τα αρχικά της. 

Υπάρχουν δύο απλές ερωτήσεις που χρήζουν απαντήσεων: 

  1. Θα χρειαζόταν η Ελλάδα πρώτα να ανακηρύξει και μετά να οριοθετήσει την ΑΟΖ της, εάν γνώριζε ότι δεν υπάρχει ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων στις θάλασσές της; 

  2. Γιατί να ασχοληθούμε με το θέμα της ΑΟΖ, όταν η υφαλοκρηπίδα θα μπορούσε να λύσει αντίστοιχα ζητήματα; 

Οι απαντήσεις είναι εξίσου απλές και συνοψίζονται στα επόμενα. Και βέβαια θα χρειαζόταν η ανακήρυξη της ΑΟΖ. Πάνω απ’ όλα η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι τα θαλάσσια σύνορά της και η ΑΟΖ περιλαμβάνει τον βυθό της υφαλοκρηπίδας αλλά και άλλα σημαντικά στοιχεία ,όπως αυτά της αλιείας, της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της παραγωγής ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους. 

Η πλειοψηφία των κρατών που ανακήρυξαν ΑΟΖ δεν έχουν ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων, αλλά την ανακήρυξαν για να προστατέψουν την αλιεία τους. Επίσης, την δεκαετία του 1980 η τότε Σοβιετική Ένωση, η Τουρκία, Ρουμανία και η Βουλγαρία οριοθέτησαν την ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας χωρίς καν να γνωρίζουν εάν η Μαύρη Θάλασσα είχε κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το ίδιο έκαναν και δύο κράτη της Μεσογείου, η Αίγυπτος και το Μαρόκο, χωρίς να τους απασχολεί, αρχικά, εάν υπήρχαν υδρογονάνθρακες στην περιοχή τους. 

Γεννώνται όμως και μερικά αμείλικτα ερωτήματα καθώς φαίνεται ότι οι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τους Έλληνες ψαράδες από τους Τούρκους ψαράδες και το τουρκικό πολεμικό ναυτικό που τους παρενοχλεί στο Αιγαίο. 

Δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν εγώ, πριν 35 χρόνια, αντιλήφθηκα την αξία της ΑΟΖ και άρχισα να γράφω και να επιμένω, παρ’ ότι όλοι με αγνοούσαν, δεν αναφέρθηκα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Έγραψα, ότι η ΑΟΖ δεν ασχολείται μόνο με τον βυθό των θαλασσών αλλά και με την αλιεία, την αιολική ενέργεια και το περιβάλλον. 

Που βρίσκονταν όλοι οι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας, ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, όταν το 2004 ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε την ΑΟΖ;

Έπρεπε να παρέμβουν τότε και να του πουν «Κύριε Πρόεδρε γιατί ασχολείστε με την ΑΟΖ; 

Πετρέλαιο δεν θέλετε να βρείτε; Αυτό βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και όχι στην ΑΟΖ». 

Πολύ αργότερα έπρεπε, βέβαια, να παρέμβουν όταν οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι συζητούσαν για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, μια και ήθελαν να αρχίσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες και να τους χλευάσουν «είστε άσχετοι γιατί, για να εξερευνήσετε τον ορυκτό σας πλούτο, πρέπει να κάνετε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και όχι ΑΟΖ!» 

Είναι οι ίδιοι που όχι μόνο αγνοούν την αξία της ΑΟΖ, αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς προχώρησαν σε οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα μια και αγνόησαν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και θλίψη είναι το γεγονός ότι οι ακαδημαϊκοί και οι δημοσιογράφοι, που είναι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας, έμμεσα επικροτούν την θέση της Τουρκίας, που επιμένει ότι η υφαλοκρηπίδα είναι το ζητούμενο και για πάνω από 35 χρόνια τώρα επιμένει να συζητά με την Ελλάδα μόνο το θέμα της υφαλοκρηπίδας και να μη θέλει να κουβεντιάσει το θέμα της ΑΟΖ. 

Γιατί αγνοούν ότι η Τουρκία δεν υπέγραψε και δεν επικύρωσε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας λόγω της ύπαρξης της ΑΟΖ; 

Ηλθε η ώρα αυτοί οι αναλυτές να αναγνωρίσουν τη λανθασμένη προσέγγιση τους και να συνταχθούν με την μόνη επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα στάση, δηλαδή της ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ.

Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης

Νέες παραβιάσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο - Συνεχίζει να κροκαλεί η Τουρκία

Τα τουρκικά αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική...

Σε νέες παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου προχώρησαν τουρκικά αεροσκάφη στο βορειοανατολικό και κεντρικό Αιγαίο.

Συγκεκριμένα, ένας σχηματισμός αποτελούμενος από δύο οπλισμένα αεροσκάφη, προέβησαν σε μια παράβαση και σε τρεις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου.

Μια αναχαίτιση εξελίχθηκε σε εμπλοκή.

Τα αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική.

Η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ Κ.Ε.Κ. ΣΤΟ F.I.R. ΑΘΗΝΩΝ – ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Ε.Ε.Χ. ΤΗΝ 20η ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ : 1 (2 α/φ)
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ : –
ΣΥΝΟΛΟ Α/Φ : 2
ΟΠΛΙΣΜΕΝΑ : 2
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ : 1
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 3
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
ΠΕΡΙΟΧΗ : ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ & ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ

Τα ανωτέρω α/φ αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική

35% φόρο στις εισαγωγές από Γερμανία βάζει ο Τραμπ!

Ξέσπασε αμερικανό-γερμανικός εμπορικός πόλεμος – Τσακίζει την οικονομία της Μέρκελ η Ουάσινγκτον, ενώ καταργεί τις συμβάσεις για το παγκόσμιο εμπόριο και την κλιματική αλλαγή...

 

Ο πόλεμος ανάμεσα στην υπερδύναμη που λέγεται Αμερική και την Γερμανία, άρχισε στη Σύνοδο του Μπάντεν Μπάντεν και αναμένεται να κλιμακωθεί επικίνδυνα το αμέσως προσεχές διάστημα.

Η υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας παραδέχτηκε ότι η επιβολή ενός φόρου 35% που σχεδιάζει να επιβάλλει ο Ντόναλντ Τραμπ στις εισαγωγές των γερμανικών προϊόντων, είναι αιτία ενός πολέμου προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα την προσφυγή του Βερολίνου στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Το μπλόκο Τραμπ στα σχέδια των Γερμανών, να εξασφαλίσουν οικονομική κυριαρχία, χρησιμοποιώντας ως όχημα την κινέζικη ανάπτυξη και την παγκοσμιοποίηση, είναι το πρώτο χαστούκι που δέχεται το Βερολίνο.

Με δεδομένο ότι ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος δηλώνει αποφασισμένος να ακυρώσει και να αναθεωρήσει όλες τις διεθνείς συμφωνίες, που είναι βλαπτικές για τη χώρα του, οι Γερμανοί ετοιμάζονται για τα χειρότερα.

Η υλοποίηση των απειλών Τραμπ είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν καταστροφή στη Γερμανική οικονομία, με αποτέλεσμα το Βερολίνο να χάσει την κυριαρχία στη Γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζοντας παράλληλα επικίνδυνες περιπέτειες.

Ο εγκλωβισμός των δορυφορικών χωρών της Γερμανίας σε μια κοινή στάση στη διάρκεια της συνόδου δεν απέδωσε σχεδόν τίποτα, αφού οι Αμερικανοί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο επιμένουν στην αλλαγή των διεθνών συμφωνιών και είναι αποφασισμένοι να επιβάλουν δασμούς 35% στις εισαγωγές. Οι Αμερικανοί επίσης δεν αναγνωρίζουν ούτε τη συνθήκη για την κλιματική αλλαγή.

Eυνοεί την Ελλάδα o πόλεμος Αμερικής - Γερμανίας;

 

Σύμφωνα με έγκυρες αναλύσεις, ο πόλεμος ανάμεσα στην Αμερική και τη Γερμανία ευνοεί την Ελλάδα, γιατί το Βερολίνο δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να ανοίγει μέτωπα μέσα στην Ευρώπη. Η σύγκρουση με την Αμερική, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση κρίσης μέσα στην Ευρωζώνη, θα τινάξει στον αέρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Γερμανία.

Βέβαια οι εξελίξεις αναμένονται καταιγιστικές και σε καμία περίπτωση η ευρωζώνη δεν μπορεί να παραμείνει όπως είναι σήμερα. Είναι δεδομένο ότι κάποιες χώρες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας. Ειδικά οι χώρες που διατηρούν παραδοσιακά σχέσεις με τις ΗΠΑ θα βρουν ευκαιρία να απεγκλωβιστούν από τη Γερμανική κατοχή.

Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Αμερική και τη Γερμανία και να πάρει έγκαιρα θέση με τους κυρίαρχους του πλανήτη. Γιατί όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι νικητής σε αυτή την αναμέτρηση θα είναι η παγκόσμια υπερδύναμη που λέγεται Αμερική και όχι οι τοκογλύφοι του Βερολίνου, που επιβιώνουν οικονομικά υποδουλώνοντας και καταστρέφοντας όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Μπλόκο Τραμπ στα σχέδια των Γερμανών

Απογοήτευση για το γερμανικό μπλοκ, μετά το στραπάτσο του Μπάντεν- Μπάντεν! Σκούρα τα βρήκαν οι Γερμανοί απέναντι στον Τραμπ, που μπλόκαρε τα σχέδιά τους για παγκόσμια οικονομική κυριαρχία, μέσα από τη Σύνοδο που ξεκίνησε από το Σάββατο στο γερμανικό θέρετρο του Μπάντεν-Μπάντεν. Μετά την Ευρώπη, η Γερμανία είδε περιθώριο για να παίξει καθοριστικό ρόλο και στην παγκόσμια Οικονομία, μέσα από την Προεδρία του συμβουλίου της G20, όμως η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, άλλαξε τα πάντα. Στο ντεμπούτο του, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν, ταξίδεψε στην Ευρώπη, έχοντας σαφή εντολή από τον Ντόναλντ Τραμπ, να βάλει την «Αμερική πρώτη» (America First), με αποτέλεσμα υπό την πίεση της αμερικανικής κυβέρνησης οι αναφορές στην καταδίκη του προστατευτισμού και στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, να αποσυρθούν από το τελικό ανακοινωθέν της συνόδου των υπουργών Οικονομικών!

Κόντρα στην παγκόσμια ελίτ, ο νέος πλανητάρχης αντιστάθηκε στη γερμανική ιδέα για το παγκοσμιοποιημένο εμπόριο, ενώ έβαλε φρένο και στα σχέδια για τον περιορισμό της παραγωγής. Ο κ. Μνούτσιν κράτησε μία διπλωματική θέση στη Σύνοδο, λιγότερο συγκρουσιακή από τον Ντ. Τραμπ που έχει κατηγορήσει την Κίνα για χειραγώγηση νομισμάτων ή το σύμβουλο του Προέδρου για το διεθνές εμπόριο, Πίτερ Ναβάρο, που κατηγόρησε την Γερμανία ότι εκμεταλλεύεται το «υπερβολικά υποτιμημένο ευρώ» για να αποκτά αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των εταίρων της!

Οι υπουργοί της Ευρώπης, τα είχαν βρει με τους Γερμανούς και ήταν έτοιμοι για να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι η παγκοσμιοποίηση όχι μόνο παραμένει «ζωντανή» μετά την εκλογή Τραμπ, αλλά συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς. Δυστυχώς για αυτούς, το ανακοινωθέν της Συνόδου και οι δηλώσεις των υπουργών στη συνέχεια, δείχνουν μία πολύ διαφορετική εικόνα! Ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μισέλ Σαπέν παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, όπου τόνισε ότι υπήρξε διαφωνία μεταξύ μιας χώρας και όλων των άλλων, αναφερόμενος στο θέμα του παγκόσμιου εμπορίου όπου το ανακοινωθέν αντί για συγκεκριμένες κατευθύνσεις και δεσμεύσεις, ανέφερε μόνο ότι οι υπουργοί «εργαζόμαστε για να ενισχύσουμε τη συμβολή του εμπορίου στις οικονομίες μας». Μάλιστα, η καταδίκη του προστατευτισμού, που συνήθιζαν να περιλαμβάνουν οι G20, δεν υπάρχει πουθενά στις πέντε σελίδες του κειμένου.

Επίσης, καμία αναφορά δεν υπήρχε για τη «Συμφωνία του Παρισιού» για την κλιματική αλλαγή, ένα θέμα πάνω στο οποίο ο Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίζεται σκεπτικός.

Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν λίγες ημέρες, στο σχέδιο του προϋπολογισμού της αμερικανικής κυβέρνησης, προβλέπει περικοπές στις δαπάνες για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Παρά την ήττα τους, οι Γερμανοί ανασυντάσσονται ενόψει του νέου ραντεβού στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 και 8 Ιουλίου 2017. Το κυρίαρχο θέμα της γερμανικής Προεδρίας της G20 είναι «Διαμορφώνοντας έναν διασυνδεδεμένο κόσμο» και οι ίδιοι θέλουν να τον διαμορφώσουν κατά τη δική του εικόνα για το πώς πρέπει να είναι ο κόσμος. Τα θέματα που θα περιλαμβάνει η καλοκαιρινή συνάντηση θα είναι η οικονομία, ο χρηματοπιστωτικός τομέας, το κλίμα, το εμπόριο, η απασχόληση και η ανάπτυξη.

Οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι επίσης κρίσιμα ζητήματα παγκόσμιας σημασίας που περιλαμβάνονται στην ημερήσια διάταξη της συνόδου.

Η Γερμανία, έχει εργαστεί σκληρά για να αποφευχθεί μια ανοιχτή ρήξη με τις ΗΠΑ και προσπαθεί να υποβαθμίσει το θέμα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, δήλωσε ότι «οι Αμερικανοί δεν απομονώθηκαν. Ο ρόλος του προέδρου (της G20) είναι να ενώνει, όχι να απομονώνει». Σε αυτό, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Στίβεν Μνούτσιν, σημείωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να πιστεύουν στο ελεύθερο εμπόριο αλλά θέλουν να επανεξετάσουν ορισμένες συμφωνίες και να διορθώσουν κάποιες υπερβολές. Σε αυτή τη γραμμή και η δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Ιαπωνίας Τάρο Άσο, ο οποίος υποστήριξε ότι κανένα μέλος της G20 δεν τάχθηκε κατά του ελεύθερου εμπορίου, παρά τη διατύπωση του τελικού ανακοινωθέντος.

Με τις ΗΠΑ, συντάχθηκαν και άλλες ισχυρές χώρες της παραγωγής, όπως η Κίνα, που δεν καλοβλέπει τις οδηγίες για το περιβάλλον, καθώς θα σήμαιναν μείωση της παραγωγής της και άρα των εξαγωγών της. Ο γερμανικός κύκλος επιρροής βρέθηκε ξαφνικά απέναντι στις πιο ισχυρές Οικονομίες του κόσμου και αναγκάστηκε σε υποχώρηση. Το κοινό ανακοινωθέν της Συνόδου, για το περιεχόμενο του οποίου «έπεσαν κορμιά», στη Σύνοδο, ήταν τόσο λιτό, που για να μπορέσουν να συμφωνήσουν όλοι, τελικά δεν έλεγε σχεδόν τίποτα!

Η αμερικανική πλευρά από την αρχή επέμεινε να βγει από το κείμενο η δέσμευση για απόρριψη του προστατευτισμού. Ο κ. Μνούτσιν είπε (παρουσία Σόιμπλε) ότι «η ισοτιμία του ευρώ επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες (…) ο κ. Τραμπ δεν επιθυμεί εμπορικούς πολέμους και είναι υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, αρκεί να είναι δίκαιο».

Γερμανικές απειλές στις ΗΠΑ, φέρνουν οσμή εμπορικού Πολέμου!

Από την άλλη πλευρά, η υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Μπριγκίτε Ζίπρις ξεκαθάρισε ότι αν οι ΗΠΑ επιβάλουν φόρο 35% στις γερμανικές εισαγωγές θα προσφύγουν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αυτό θα ήταν η αρχή ενός εμπορικού πολέμου. Συμβιβαστική ήταν η φωνή του Μπέρνχαρντ Μάτες, του προέδρου του Γερμανοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ο οποίος κάλεσε όλες τις πλευρές, «να αποφύγουν πάση θυσία την επιδείνωση των διμερών εμπορικών σχέσεων», καθώς αν ανάψουν τα αίματα, «σε έναν εμπορικό πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές σε μια διασυνδεδεμένη παγκόσμια οικονομία, με διεθνοποιημένες εφοδιαστικές αλυσίδες» τόνισε.
allesgr.de

Μισέλ Σαπέν: «Το ΔΝΤ ζητά από την αντιπολίτευση στην Ελλάδα να δώσει διαβεβαιώσεις για μετά το 2019» - Διαψεύδει το ΔΝΤ (vid)

Σύμφωνα με τον Μισέλ Σαπέν, το ΔΝΤ ουσιαστικά ζητά την ψήφιση και από τα άλλα κόμματα των δημοσιονομικών μέτρων για τη διασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, ενώ μίλησε και για εμμονές του ΔΝΤ σε σχέση με τα εργασιακά και τις συντάξεις... 

Σαν κεραυνός έπεσε η δήλωση του Μισέλ Σαπέν για ένα φλέγον ζήτημα για την Ελλάδα, καθώς ο Γάλλος υπουργός φέρεται να είπε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητά, ουσιαστικά, να εγκρίνει τα μέτρα της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους πιστωτές και η αντιπολίτευση, ζητώντας της να δεσμευθεί για την περίοδο μετά το 2019, κάτι που διαψεύδει το ΔΝΤ.

Όπως ανέφερε αξιωματούχος του ΔΝΤ, «το ΔΝΤ δεν ζητά καμία διαβεβαίωση από την αντιπολίτευση στην Ελλάδα».

Σύμφωνα με τον Μισέλ Σαπέν, το ΔΝΤ ουσιαστικά ζητά την ψήφιση και από τα άλλα κόμματα των δημοσιονομικών μέτρων για τη διασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, ενώ μίλησε και για εμμονές του ΔΝΤ σε σχέση με τα εργασιακά και τις συντάξεις.

«Αυτό που μου φαίνεται περίεργο στη στάση του ΔΝΤ είναι ότι ζητά από την αντιπολίτευση (στην Ελλάδα) να δώσει διαβεβαιώσεις πάνω στο ποια θα είναι η θέση της μετά το 2019, την περίοδο που ξεπερνά, δηλαδή, τη θητεία αυτής της κυβέρνησης», δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο περιθώριο της σημερινής συνεδρίασης του ΕCOFIN.

O Γάλλος υπουργός κάλεσε το ΔΝΤ να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς οι όποιες καθυστερήσεις μπορούν να κοστίσουν πολύ στην Ελλάδα. Όπως είπε ο κ. Σαπέν, ο ίδιος δεν θεώρησε ποτέ απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, κάτι που έγινε από άλλους για λόγους τεχνογνωσίας και αξιοπιστίας. Ωστόσο, πλέον, είναι παρόν, ανέφερε, προσθέτοντας ότι πρέπει να βρεθεί μία λύση μαζί με το ΔΝΤ.

Επίσης, χαρακτήρισε «εμμονή» του ΔΝΤ τα εργασιακά, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες. «Το ίδιο συμβαίνει και με τις απαιτήσεις για το δημοσιονομικό σύστημα και κυρίως τις συντάξεις», σημείωσε, τονίζοντας ότι το «περίεργο» στη στάση του ΔΝΤ, είναι ότι «ζητά από την ελληνική αντιπολίτευση να δώσει διαβεβαιώσεις πάνω στο ποια θα είναι η θέση της μετά το 2019, την περίοδο που ξεπερνά, δηλαδή, τη θητεία αυτής της κυβέρνησης». «Πρέπει να είμαστε λογικοί από πολιτικής απόψεως», υπογράμμισε, συμπληρώνοντας ότι δεν μπορεί καν να φανταστεί την περίπτωση να ζητούσε κάποιος το ίδιο από τη Γαλλία.

Ερωτηθείς σχετικά με την περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που ζητά το ΔΝΤ, ο κ. Σαπέν απάντησε πως προτεραιότητα είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, προκειμένου να διασφαλιστούν η ανάκαμψη και οι επενδύσεις. Στη συνέχεια, πρόσθεσε, θα συζητηθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για την περίοδο μετά το 2018 και το χρέος. Χαρακτήρισε, μάλιστα, «μη σοβαρό» το αίτημα για διατήρηση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για μία δεκαετία.

imerisia.gr

Βύρων Πολύδωρας: «Περιμένω τη ρήξη και την αντίσταση» (vid)

Ο Πρόεδρος της «Ένωσης για την Πατρίδα και τον Λαό» - Ε.ΠΑ.Λ.-, Βύρων Πολύδωρας, σε μια δίωρη τηλεοπτική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Αιμίλιο Λιάτσο με πολλά πολιτικά μηνύματα που θα συζητηθούν... 

Ο παλαίμαχος ευπατρίδης πολιτικός, πρώην Πρόεδρος της Βουλής και επικεφαλής της «Ένωσης για την Πατρίδα και τον Λαό» (Ε.ΠΑ.Λ.), Βύρων Πολύδωρας, σε μια εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στον δημοσιογράφο Αιμίλιο Λιάτσο στην εκπομπή “KONTRA 24” του KONTRA Channel.

H ανακοίνωση του κουαρτέτου για την αξιολόγηση: Ο στόχος είναι να ολοκληρωθεί τάχιστα μια staff level agreement

Υπήρξε πρόοδος σε ένα ισορροπημένο πακέτο για την μετά το πρόγραμμα περίοδο, τονίζεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε με αφορμή το τέλος του κύκλου επαφών στην Αθήνα...

Εγινε πρόοδος σε ένα ισορροπημένο πακέτο για την μετά το πρόγραμμα περίοδο, τονίζεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε με αφορμή το τέλος του κύκλου επαφών στην Αθήνα. Σημειώνεται ότι στόχος είναι να ολοκληρωθεί γρήγορα το Staff Level Agreement.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται:

Ομάδες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) έχουν εμπλακεί σε συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος του ESM.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμμετείχε στις συζητήσεις στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το δικό του πρόγραμμα.

Σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί σε ένα ισορροπημένο δημοσιονομικό πακέτο για την περίοδο μετά την λήξη του προγράμματος και σε έναν αριθμό κρίσιμων μεταρρυθμίσεων, ειδικά στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Έχουν προγραμματιστεί νέες επαφές για την επόμενη εβδομάδα ενόψει του Eurogroup της 20 Μαρτίου.

Ο στόχος είναι να ολοκληρωθεί τάχιστα μια staff level agreement.

kerdos.gr

Αυστηρή απάντηση του ΥΠΕΞ στις νέες προκλήσεις της Άγκυρας

Με αιχμηρό τρόπο απάντησε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στην προκλητική τουρκική ανακοίνωση αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Το να γνωρίζεις το διεθνές δίκαιο σημαίνει πάνω από όλα να το σέβεσαι και να μην το παραβιάζεις»...

Με μια νέα εμπρηστική ανακοίνωση, που αυτή τη φορά στρέφεται εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου με αφορμή τις δηλώσεις του από τα Δωδεκάνησα, η Άγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις απέναντι στη χώρα μας και φαίνεται αποφασισμένη να διατηρήσει το κλίμα έντασης στο Αιγαίο που καλλιεργεί εδώ και αρκετό διάστημα.

«Είμαστε ικανοποιημένοι που ο Έλληνας πρόεδρος της Δημοκρατίας, Παυλόπουλος επιθυμεί να αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τη χώρα μας. Παρόλα αυτά, βλέπουμε με ανησυχία και έκπληξη ότι οι δηλώσεις του κρύβουν σοβαρή έλλειψη γνώσεων για τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου» έγραφε η χθεσινή, Τετάρτη (08/03/2017) ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, όπως μετέδωσε η τουρκική εφημερίδα Sabah.

Με αιχμηρό τρόπο απάντησε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στην προκλητική τουρκική ανακοίνωση αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Το να γνωρίζεις το διεθνές δίκαιο σημαίνει πάνω από όλα να το σέβεσαι και να μην το παραβιάζεις». 

Το να γνωρίζεις το διεθνές δίκαιο σημαίνει πάνω από όλα να το σέβεσαι και να μην το παραβιάζεις. pic.twitter.com/KA3eb37Ec3

— Υπουργείο Εξωτερικών (@GreeceMFA) March 9, 2017

Οι προκλητικές δηλώσεις της Άγκυρας

Το νέο παραλήρημα από πλευράς Τουρκίας ήρθε... το βράδυ της Τετάρτης (08/03/2017) όταν το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών με γραπτή ανακοίνωση κατηγόρησε τον Προκόπη Παυλόπουλο πως κρατά προκλητική στάση και πως δεν γνωρίζει το διεθνές δίκαιο.

«Η Συνθήκη της Λωζάννης λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες άμυνας της Τουρκίας έδωσε το καθεστώς αποστρατικοποίησης στα νησιά του Αιγαίου. Και με τη συνθήκη των Παρισίων αυτό το καθεστώς συνεχίστηκε και ενισχύθηκε» υποστήριξε το τουρκικό ΥΠΕΞ.

Η Άγκυρα ανέφερε πως «είναι καθήκον της Τουρκίας να εκφράζει τις αντιρρήσεις της στην στρατικοποίηση των νησιών αυτών από την Ελλάδα, που απειλούν την ασφάλεια της Τουρκίας και αυτό είναι δικαίωμα μας που προκύπτει από το διεθνές δίκαιο αλλά και σημαντικό για την διατήρηση της ασφάλειας και της ειρήνης».

«Η Eλλάδα σε διεθνές επίπεδο κατηγορεί τη χώρα μας για αύξηση της έντασης στο Αιγαίο. Όμως η Ελλάδα δεν διστάζει να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και ο ανώτατος εκπρόσωπος της κάνει προκλητικές δηλώσεις. Κι αυτό και στην Ε.Ε. και στη διεθνή κοινότητα δίνει κάποια βασικά στοιχεία για το ποιος αυξάνει την ένταση στο Αιγαίο» αναφέρεται στην ανακοίνωση η οποία καταλήγει με τις γνωστές απόψεις της Τουρκίας πως «η Ελλάδα κάνει αναφορά στο διεθνές δίκαιο για την επίλυση των προβλημάτων του Αιγαίου, όμως όταν καλείται να εφαρμόσει τις δικές της υποχρεώσεις, τις αποφεύγει. Παρά τις προκλητικές δηλώσεις και την ασταθή προσέγγιση της χώρας αυτής, θέλουμε να ενημερώσουμε τη διεθνή κοινότητα πως δεν θα υποχωρήσουμε ούτε από τα δικαιώματα μας και την πίστη μας στην κρατική σοβαρότητα».

Το μήνυμα του Προκόπη Παυλόπουλου από την Ψέριμο

Υπενθυμίζεται ότι από την Ψέριμο, ο Προκόπης Παυλόπουλος δήλωσε ότι το σύμβολο της ελληνοτουρκικής φιλίας είναι η σωστή εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. 

«Από την ακριτική Ψέριμο στέλνουμε ένα διπλό μήνυμα στη γείτονα Τουρκία. Στέλνουμε το μήνυμα της ειλικρινούς φιλίας, της καλής γειτονίας και της συμπόρευσης σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς και την καλούμε μέσω της Ελλάδας ν’ ακολουθήσει τον ευρωπαϊκό της δρόμο, όπως ταιριάζει στον λαό της και όπως ταιριάζει στη Δημοκρατία της» είχε αναφέρει Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέγοντας, τέλος, «Ταυτοχρόνως, όμως, στέλνουμε το μήνυμα ότι είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε, σεβόμενοι το διεθνές δίκαιο, ιδίως τη Συνθήκη της Λωζάννης, την κυριαρχία, τα σύνορα και βεβαίως την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και ταυτοχρόνως ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα σύνορα, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».