Ζωή Κωνσταντοπούλου για το ασφαλιστικό: «...δεν πρέπει να περάσει. Κι αν περάσει, δεν πρέπει να εφαρμοστεί».

Σε συνέντευξη χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό ως "καρικατούρα" του εαυτού του. Ένα υπόλειμμα εκείνης της ελπίδας την οποία ανέλαβε να ενσαρκώσει και που τόσο εύκολα πρόδωσε».

 

Νέα σφοδρή επίθεση εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκτιμώντας ότι η «κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα για να περάσει ο ασφαλιστικό, προσφέροντας ακόμα και κυβερνητικές θέσεις είτε σε διαφωνούντες εντός του ΣΥΡΙΖΑ είτε σε βουλευτές άλλων μικρότερων κομμάτων».

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Real News» δήλωσε χαρακτήριζε τον πρωθυπουργό ως «καρικατούρα του εαυτού του. Ένα υπόλειμμα εκείνης της ελπίδας την οποία ανέλαβε να ενσαρκώσει και που τόσο εύκολα πρόδωσε».

Μιλώντας στο περιθώριο της διεθνούς διάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β' στην Ευρώπη» στο Παρίσι τόνισε ότι «ήταν ασύλληπτο σε πάρα πολλούς και πάρα πολλές το ότι τελικά η υπόθεση της Ελλάδας είχε προδοθεί πριν καν διεκδικηθεί». «Τα γεγονότα του καλοκαιριού ξεπέρασαν και το πιο ζοφερό σενάριο και την πιο διεστραμμένη φαντασία».

Πρόσθεσε ότι συνειδητοποίησε το «μέγεθος της πλήρους προδοσίας της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο μεσοδιάστημα τέλη Ιουλίου- αρχές Αυγούστου 2015», ευρισκόμενη αντιμέτωπη με ένα «σχέδιο εκκαθάρισης που είχε προσχεδιαστεί και ήταν πολύ δύσκολο πλέον να αναχαιτιστεί».

Για το ασφαλιστικό η πρώην πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε ότι «δεν πρέπει να περάσει. Κι αν περάσει, δεν πρέπει να εφαρμοστεί».

Εκτίμησε πως μπορεί να εγκριθεί με τη σύμπραξη «νεομνημονιακών» δυνάμεων της κυβέρνησης και παλαιομνημονιακών, όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, και προέβλεψε δε πως θα είναι μια μεγάλη δοκιμασία για την κυβέρνηση.

Όταν ρωτήθηκε για τη φημολογία δημιουργίας δικού του κόμματος επανέλαβε ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί και δεν πρόκειται να αφήσει την κοινωνία ανυπεράσπιστη απέναντι σε αδίστακτες δυνάμεις.

«Και δεν είμαι βέβαια μόνη μου. Είναι πολλοί και πολλές εκείνοι και εκείνες που είναι αποφασισμένοι να κάνουν ό,τι χρειαστεί προκειμένου να ανατραπεί αυτή η απάνθρωποι και φρικαλέα πολιτική που προωθείται και επιβάλλεται στη χώρα μας, καθώς και σε άλλες χώρες της Ευρώπης», είπε χαρακτηριστικά. 

efsyn

Financial Times: Η ανίκανη Ευρώπη απειλεί την Ελλάδα

Ηχηρό ράπισμα για τους Ευρωπαίους αποτελεί το editorial της εφημερίδας Financial Times καθώς τους εγκαλεί ευθέως για την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να διαχειριστεί την κρίση του προσφυγικού. 

Η Financial Times ειδικότερα τονίζει:

Το ευρωπαϊκό σύστημα της Σένγκεν που επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση σε 26 χώρες βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Μετά την άφιξη 1,8 εκατ. προσφύγων στην ήπειρο πέρυσι, πολλά κράτη της ΕΕ –ανάμεσά τους η Ουγγαρία, η Αυστρία και η Σουηδία- θέσπισαν προσωρινούς συνοριακούς ελέγχους για να ελέγξουν τους μετανάστες και να καθησυχάσουν την ανησυχία των ψηφοφόρων για τη μετανάστευση.

Ωστόσο, εκτός αν υπάρξει μια δραματική αλλαγή στη Συρία, ένα ακόμη εκατ. αιτούντες ασύλου αναμένεται να φτάσουν στην Ευρώπη το 2016. Αυτό αναγκάζει τους Ευρωπαίους ηγέτες να εξετάσουν πιο δραστικές ενέργειες.

Μια ιδέα που φαίνεται πιθανό να εφαρμοστεί είναι η αναστολή της Σένγκεν για δύο χρόνια από το Μάιο. Η αποκατάσταση των συνοριακών ελέγχων θα υπονόμευε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά επιτεύγματα του μπλοκ, ωστόσο ούτε αυτό δε θα αναχαιτίσει το κύμα των μεταναστών που έρχονται από την ανατολική Μεσόγειο.

Περίπου 45.000 άνθρωποι έφτασαν από την Τουρκία στην Ελλάδα αυτό το μήνα, 30 φορές περισσότεροι σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2015. Γι' αυτό το λόγο η ΕΕ παρακολουθεί την κατάσταση των ελληνικών συνόρων.

Την Τετάρτη, η Κομισιόν απείλησε να απομακρύνει την Αθήνα από τη Σένγκεν, επιχειρηματολογώντας πως δεν καταγράφει τους πρόσφυγες που φτάνουν στα εδάφη της. Κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες προχωρούν ακόμη παραπέρα, υπαινισσόμενοι ότι το μπλοκ θα έπρεπε να βοηθήσει την ΠΓΔΜ, ένα κράτος που δεν είναι μέλος της ΕΕ, να κλείσει τα σύνορά της με την Ελλάδα, την κύρια οδό προς το Βορρά για πολλούς πρόσφυγες.

Οι Έλληνες απάντησαν με οργή, υποστηρίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να μετατρέψει τη χώρα σε «νεκροταφείο ψυχών». Η οργή τους είναι σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη.

Η Ελλάδα μπορεί να επικριθεί επειδή απέτυχε να διαχειριστεί αποτελεσματικά την εισροή προσφύγων. Η ΕΕ έχει δώσει στην Αθήνα κεφάλαια για να εγκαταστήσει πέντε στρατόπεδα μετεγκατάστασης αλλά μόνο ένα λειτουργεί. Αντί να καταγράφουν τους αιτούντες ασύλου, οι Έλληνες έχουν επιτρέψει σε πολλούς να ταξιδέψουν προς την Ευρώπη.

Από όλες τις άλλες απόψεις, ωστόσο, η Αθήνα μετά βίας μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη. Περίπου 850.000 μετανάστες ήρθαν την περασμένη χρονιά στην Ελλάδα, μια χώρα 11 εκατομμυρίων. Καμία κυβέρνηση δε θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αφίξεις αυτής της κλίμακας με ειρηνικά μέσα. Η Γερμανία, το πλουσιότερο κράτος της ΕΕ, έχει αγωνιστεί για να διαχειριστεί μια εισροή λίγων εκατοντάδων χιλιάδων παραπάνω.

Η Αθήνα μπορεί επιπλέον να επιχειρηματολογήσει πως η ΕΕ δεν έχει κάνει πολλά για να βοηθήσει σε μια ώρα ανάγκης. Η Κομισιόν ταυτοποίησε πέρυσι 160.000 που βρίσκονταν στην Ιταλία και την Ελλάδα και χρειαζόταν να μετεγκατασταθούν σε όλο το μπλοκ, αλλά μόνο ελάχιστοι έχουν μετακινηθεί.

Η Κομισιόν έκανε έκκληση για ισχυροποίηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ ώστε να σωθεί η Σένγκεν, αλλά οι πόροι που έχουν επενδυθεί είναι ελάχιστοι.

Η ΕΕ χρειάζεται να προσφέρει σημαντική οικονομική υποστήριξη στους γείτονες της Συρίας –την Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο- καθώς έχουν έρθει αντιμέτωποι με εκατομμύρια ανθρώπους στα στρατόπεδα προσφύγων, αλλά ακόμη και τα τρία δισ. που υποσχέθηκε στην Άγκυρα καθυστερούν λόγω καυγάδων για το ποιος θα πληρώσει.

Αυτό συμβαίνει διότι η Ευρώπη δεν έχει επιδείξει συνοχή και πολιτική βούληση κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης και τώρα δεν έχει άλλη επιλογή από το να εξετάσει πρόχειρα μέτρα. Οι Βρυξέλλες δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες για το πόσο επικίνδυνο πολιτικά θα ήταν το κλείσιμο των συνόρων Ελλάδας-ΠΓΔΜ.

Η ΕΕ θα βοηθούσε ένα κράτος που δεν είναι μέλος της ΕΕ να οικοδομήσει ένα φυσικό σύνορο αψηφώντας ένα από τα μέλη της. Αυτό θα όξυνε την εντύπωση ότι οι πλούσιοι Ευρωπαίοι θεωρούν την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο ως κάτι παραπάνω από μαντριά για μετανάστες. Ούτε θα κάνει πολλά ένας φράκτης, ώστε να εμποδίσει απελπισμένους ανθρώπους που θα βρουν άλλους τρόπους να ταξιδέψουν στην Ευρώπη.

Η προσφυγική κρίση είναι η μεγαλύτερη που έχει αντιμετωπίσει η ΕΕ στην ιστορία της. Η πρόκληση έχει επιδεινωθεί από την ανικανότητα της Ευρώπης να δράσει συλλογικά και αποφασιστικά. Το να διώξουν την Ελλάδα από τη Σένγκεν θα κάνει μερικούς Ευρωπαίους ηγέτες να αισθανθούν καλά. Αλλά δεν πλησιάζει ούτε στο ελάχιστο στο να δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεται η Ευρώπη.

Τη Δευτέρα ξεκινά η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς

Ξεκινά τη Δευτέρα η διαπραγμάτευση με τους επικεφαλής των θεσμών που, αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθεί σε δύο φάσεις, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Οικονομικών. 

Η πρώτη φάση θα διαρκέσει λίγες μέρες, καθώς θα υπάρξει διάλλειμα στο τέλος της ερχόμενης εβδομάδας. Στη συνέχεια οι θεσμοί θα επιστρέψουν προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση τονίζουν οι ίδιου κύκλοι.

Σημειώνεται ότι, στην Ελλάδα βρίσκονται ήδη τεχνικά κλιμάκια των θεσμών, όπου όλες τις προηγούμενες ημέρες προετοίμαζαν την άφιξη των επικεφαλής τους.

Στόχος της ελληνικής κυβέρνησης είναι η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής πολιτικής προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσει η συζήτηση για το χρέος.

Aρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος: «Παγκόσμιος ασύμμετρος πόλεμος σε εξέλιξη... »

Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Greece, μιλά για τους πρόσφυγες –μετανάστες. Λυγίζει όταν αναφέρεται στις μανάδες που θηλάζουν τα παιδιά των μεταναστών, όταν φτάνουν στη χώρα μας. Μιλά όμως και έξω από τα δόντια για την τρομοκρατία, τους τζιχαντιστές και διερωτάται ποιος τους προμηθεύει με όπλα και ποιος αγοράζει το πετρέλαιότους.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2016/01/30/%CE%BF-a%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83/

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ CNN GREECE:
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιος έχει κάνει «αγροτικό» στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, στα βάθη της ζούγκλας, στη Αφρικανική Ήπειρο και στη δικτατορία, το 1973, φορτωμένος με τρόφιμα φορώντας το ράσο του και το σταυρό του, μετέφερε τρόφιμα στους φοιτητές της Νομικής.  

Ο λόγος του ανθρώπινος, αιρετικός, καυστικός δεν προσεγγίζει τα κοινωνικά θέματα μόνο υπό το πρίσμα του Λόγου του Θεού αλλά με τη ρομφαία του λόγου του δεν διστάζει να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα εκκλησιαστικών και πολιτικών ηγετών.

Το συγγραφικό του έργο ευρύ. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου που δεν αφορούν μόνο την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό αλλά και για άλλες θρησκείες οπως το Ισλάμ, το Βουδισμό, τον Ινδουισμό, τις Αφρικανικές θρησκείες.


Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Greece, μιλά για τους πρόσφυγες –μετανάστες.

Λυγίζει όταν αναφέρεται στις μανάδες που θηλάζουν τα παιδιά των μεταναστών, όταν φτάνουν στη χώρα μας.

Μιλά όμως και έξω από τα δόντια για την τρομοκρατία, τους τζιχαντιστές και διερωτάται ποιος τους προμηθεύει με όπλα και ποιος αγοράζει το πετρέλαιό τους. Αναφέρεται, επίσης, στην οικονομική κρίση και στο ρόλο που διαδραμματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.



"Η Ευρώπη έχει μία παράδοση που πρέπει να σεβαστεί. Θεμελιώθηκε στον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και στη Χριστιανική Πίστη», λέει χαρακτηριστικά. 

Για την αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, αναφέρει ότι πρέπει να πρέπει να σεβαστούμε την ανθρώπινη δημιουργία. «Αυτή είναι η Ορθοδοξία τελικά, όταν βλέπω Ορθόδοξες γυναίκες, μεγάλες στην ηλικία, να μην διστάσουν να κάνουν το πιο τολμηρό να βυζάξουν τα παιδιά των πονεμένων αυτών που έρχονται."

"Στην Κρήτη, μιλώντας σε ακροατήριο, στο οποίο υπήρχαν και επιφανείς Γερμανοί, τους ζήτησε να δείξουν σεβασμό στο, Ευρωπαϊκό Νότο και να μιλήσουν στην κοινωνία τους για το σεβασμό στον αντίπαλο και στον εχθρό. Τους διηγήθηκε, όπως λέει στο CNN Greece και ένα περιστατικό που δείχνει το μεγαλείο ψυχής της Ορθοδοξίας. «.. (τους είπα) Για μια ηλικιωμένη γυναίκα που πηγαίνει στο νεκροταφείο και ανάβει τα καντήλια για τους Γερμανούς που έχουν ταφεί στην Κρήτη. Και όταν τη ρώτησαν γιατί το κάνει αυτό εκείνη απάντησε: παιδάκι μου αυτοί δεν έχουν την μανούλα τους να τους ανάψει το καντήλι».

«Και τώρα με τους πρόσφυγες να κάνουμε το ίδιο», συνεχίσε ο κ. Αναστάσιος,

«Να υψώσουμε τη φωνή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να τους πούμε, κοιτάξτε δεν μπορείτε να μιλάτε για μία Ένωση αλληλεγγύης, όταν δείχνετε αυτή την περίεργη εγωκεντρική στάση για τον δικό σας τον τόπο».

Σε ερώτησή μας για το εάν η Δύση έχει ευθύνες για την έξαρση της τρομοκρατίας και εάν το φαινόμενο που μοιάζει σαν τη Λερναία Ύδρα έχει και θρησκευτικές προεκτάσεις απάντησε:"Θα σας πω κάτι προκλητικό. Έχω την εντύπωση ότι η Δύση δεν έχει προσέξει τί σημαίνει αδικία και τί σημαίνει ανέχεια και που μπορεί να οδηγήσει τους λαούς η φτώχεια"

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αλβανίας λέει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν σνομπάρει το Χριστιανισμό, άφησαν ένα τεράστιο κενό, το οποίο εκμεταλλεύονται οι ερμηνευτές του Ισλάμ και εισάγουν άλλα στοιχεία.

«Υπάρχουν ερμηνευτές του Ισλάμ που τονίζουν άλλες διαστάσεις. Είμαστε σε ένα σύνθετο παγκόσμιο πρόβλημα. Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με πυραύλους και αεροπλάνα μόνο είναι ένας ιδεολογικός πόλεμος .

Δεν έχουμε συμφιλιωθεί ότι είμαστε ήδη σε έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο, ασύμμετρο που καμία από τις στρατιωτικές σχολές δεν τον είχε προβλέψει με ακρίβεια και δεν τον είχε αντιμετωπίσει επιτελικά.

Όλοι αυτοί που βρίσκουν τα όπλα; Ποιός τους τα δίνει; Δεν είναι οι μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες βγάζουν λεφτά; 

Όλοι αυτοί που αγοράζουν το πετρέλαιο που συντηρεί τους τζιχαντιστές από πού προέρχονται; Κάποτε πρέπει να έχουμε το θάρρος να έχουμε έναν αυτοέλεγχο και μια αυτοκριτική. Φταίνε όλες οι κοινωνίες… Εάν δεν αντιμετωπίσεις τη φτώχεια δεν αντιμετωπίζεις αυτές τις καταστάσεις. Η μεγαλύτερη βία είναι η ανέχεια».

Παραφράζοντας τη φράση του Νομπελίστα Τόμας Έλιοτ «Πού είναι η σοφία που τη χάσαμε στη γνώση. Και πού είναι η γνώση που τη χάσαμε στην πληροφόρηση», περιγράφει τον ιδεολογικό απροσανατολισμό της σύγχρονης κοινωνίας.

«Που είναι η ελευθερία που τη χάσαμε στον φιλελευθερισμό. Που είναι ο γνήσιος φιλελευθερισμός που τον χάσαμε στην ιδιοτέλεια. Που είναι η αγάπη που την έχουμε χάσει στον ερωτισμό. Και που είναι ο γνήσιος έρωτας που τον έχουμε χάσει στο sex. Και για να μιλήσω και για εμάς τους θρησκευόμενους. Που είναι η πίστη που την έχουμε χάσει σε μια τυπική θρησκευτικότητα. Και που είναι η γνήσια θρησκευτικότητα που την έχουμε χάσει σε μια τυπολατρεία».

Σε ερώτηση του CNN Greece για την οικονομική κρίση ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.Αναστάσιος απάντησε: 

«Μιλάμε για την ελευθερία του ανθρώπου και ουσιαστικά λατρεύουμε την ελευθερία των αγορών. Ανώνυμες ομάδες έχουν κάνει την οικονομία μια λογιστική αξία την οποία την χειρίζονται και από ελεύθερα πρόσωπα έχουμε καταντήσει να είμαστε υποψήφιοι υπόδουλοι σε συμφέροντα που δεν τα ξέρουμε, ανωνύμων. Όλα αυτά είναι μία κρίση ηθική. Μία κρίση αξιών».
CNN Greece

«ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ» βάζει στην αξιολόγηση το ΔΝΤ - Ζητούν «τσεκούρι» στον κατώτο μισθό των 586 € και αλλαγές στα εργασιακά!

"Μπουρλότο" στην αξιολόγηση βάζουν εκ νέου Κριστίν Λαγκάρντ και Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ ζητώντας ανατροπές στα εργασιακά και  προβάλοντας την εξοργιστική απαίτηση για περικοπή του κατώτατου μισθού των 586 €!

Το βασικό επιχείρημα του ΔΝΤ είναι ότι το ύψος του κατώτατου μισθού, μετά τη μείωση των μέσων μισθών, αποτελεί πλέον αντικίνητρο για τον εργοδότη. Επιπλέον το Ταμείο σύμφωνα με δημοσίευμα τς εφημερίδας «Αγορά», επιμένει στην απαελυθέρωση των ομαδικών απολύσεων με το επιχείρημα ότι θα ενισχυθεί ο ανταγωνισμός, στην αλλαγή των συλλογικών συμβάσεων, στον απεριακό νόμο και στο δικαίωμα της εργοδοτικής πλευράς για ανταπεργία (lockout).

Νέα ομολογία: Κάναμε λάθος με το χρέος

Στο μεταξύ σε  ειδική έκθεση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αφού χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος «ξεκάθαρα μη βιώσιμο», παραδέχεται πως στο παρελθόν είχε αλλάξει επίτηδες το καταστατικό για να δοθούν περισσότερα χρήματα στη χώρα μας. Όμως, όπως παραδέχονται αξιωματούχοι του ΔΝΤ, με αυτή την εξέλιξη απετράπη η αναδιάρθρωση του χρέους που και τότε ήταν αναγκαία για να είναι βιώσιμο το χρέος.

Ο αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης Στρατηγικής Πολιτικής και Επιθεώρησης τόνισε πως η ελληνική κρίση θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί καλύτερα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ουσιαστικά λέγοντας πως η μεθόδευση του Ταμείου τότε ήταν λανθασμένη.

Ουσιαστικά, το ΔΝΤ ομολογεί πως όσα έγιναν τον Μάιο του 2010 για να παρακαμφθούν τα εμπόδια και να δοθούν τα δανεικά στην Ελλάδα δεν ήταν ορθά, διότι:

— Καθυστέρησε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μία εξέλιξη που είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, και,

— Δεν απετράπη τελικά η μετάδοση και διάχυση των επιπτώσεων της ελληνικής κρίσης χρέους σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

Υπογραμμίζεται πάντως ότι στην περίπτωση της Ελλάδα το 2010 δεν περιλήφθηκε στο πρόγραμμα αναδιάρθρωση του χρέους με έγκριση της ίδιας της χώρας.

Μ. Ρέντσι: «'Οποιος θέλει να καταστρέψει την Συνθήκη Σένγκεν θέλει να καταστρέψει την Ευρώπη, δεν θα του το επιτρέψουμε»!

"Δεν κάνουμε νάζια και δεν πρόκειται για την διεκδίκηση ενός επιβεβλημένου εθνικού συμφέροντος. Προσπαθούμε να ξαναδώσουμε στην Ευρώπη τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει" είπε με έμφαση ο Ρέντσι. 

"Δεν θα τους επιτρέψουμε να καταστρέψουν την Συνθήκη Σένγκεν. 'Οποιος θέλει να καταστρέψει την Συνθήκη Σένγκεν θέλει να καταστρέψει την Ευρώπη και δεν θα του το επιτρέψουμε", δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι από το νησί Βεντοτένε της κεντρικής Ιταλίας, όπου το 1944 πολιτικοί εξόριστοι, εχθροί του φασισμού είχαν συγγράψει το πρώτο Μανιφέστο για μια ενωμένη Ευρώπη.

"Είμαστε εδώ για να πούμε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να ταυτίζεται μόνον με μια ξεθωριασμένη συζήτηση σχετικά με τους περιορισμούς και δεσμεύσεις, αλλά πρέπει να γίνει και πάλι ένα μεγάλο όραμα. Η Ευρώπη κινδυνεύει να γκρεμιστεί όταν χάνει την σημασία της η ίδια η ταυτότητά της", πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης, "το μέλλον της Ευρώπης δεν έχει ακόμη γραφτεί και για τον λόγο αυτό χρειάζεται την Ιταλία όχι ως διεκδίκηση αλλά ως αξιοπρέπεια εκείνου που έχει επίγνωση της ιστορίας του" .

"Δεν κάνουμε νάζια και δεν πρόκειται για την διεκδίκηση ενός επιβεβλημένου εθνικού συμφέροντος. Προσπαθούμε να ξαναδώσουμε στην Ευρώπη τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει" είπε με έμφαση ο Ρέντσι.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός, τέλος, εξέφρασε την προσδοκία "να μην εκτεθεί, το ευρωπαϊκό ιδεώδες, σε λεκτικές συγκρούσεις χαμηλού επιπέδου και σε εσωτερικές διαφορές οι οποίες ενισχύουν τον λαϊκισμό και την δημαγωγία".

ΙΜΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ: Από το 1996 έως το 2016 - Μια αναδρομή από τον Κ. Φράγκο

Όταν μια μέρα βγούμε απ' αυτή την άθλια περίοδο της Ελληνικής ιστορίας, με τους τσαρλατάνους πολιτικούς που καταστρέφουν την ζωή μας ανέμελα, δεν θα τους κατηγορήσουμε μόνο για την εγκατάλειψη της Άμυνας και την οικονομική μας εξαθλίωση, απλά γιατί, κυρίως, μας αποξένωσαν από τις ανθρώπινες ιδιότητες μας και μας στρίμωξαν σε ένα σύστημα που αξία έχουν τα λεφτά και η απάτη. 

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Φράγκος Υποστράτηγος ε.α.
Αναλυτής Αμυντ. Θεμάτων
Συγγραφέας – DEA Σορβόννης στα Αμυντικά

Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες, που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν τα ιστορικά προβλήματα. Ίσως να καταρρεύσουν ακόμη και στην περίπτωση που βρεθούν στην ανάγκη να διεξάγουν πόλεμο. - Θεωρία Πολέμου 10-404-95 Π. Κονδύλης

Το παραπάνω σχόλιο του κορυφαίου Έλληνα φιλοσόφου, υπήρξε συγκλονιστικά προφητικό. Επαληθεύτηκε μετά από ένα χρόνο! Αυτές οι μετριότητες κλπ που περιγράφονται είναι, ακριβώς μία ρεαλιστική εικόνα αυτών των νάνων Ηγετών, που αντιμετώπισαν την κρίση Ύμιας. Κατέρρευσαν, κυριολεκτικά, όταν βρέθηκαν στην ανάγκη όχι ν' αντιμετωπίσουν ένα πόλεμο αλλά μία απλή κρίση οπότε μας οδήγησαν σε έναν εξευτελισμό που κανένα απ' αυτούς δεν προβλημάτισε. 

Ουδείς εξ αυτών τιμωρήθηκε και το χειρότερο, συνέχισαν, απτόητοι, ανεύθυνοι, ασυνείδητοι και υποκλινόμενοι να κυβερνούν και να καταστρέφουν τη Χώρα. Ένιοι δε εξ αυτών να την κατακλέπτουν.

Μια μικρή αναδρομή

Μη παιδί (δίδεις) μάχαιραν και πλούτον
μηδέ ανδρί και γυναικί απαίδευτον, δύναμιν Πλούταρχος

ΕΝΑΣ, ΜΕ ΑΚΡΑΙΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, αν έβλεπε το τι επακολούθησε από τον Ιανουάριο του 1996, θα ισχυριζόταν ότι το φιάσκο της Ύμιας σκηνοθετήθηκε για να γίνει η εφόρμηση, η εισβολή των τρωκτικών κατά της Άμυνας και του Δημόσιου Ταμείου που οδήγησαν τη Χώρα στην σημερινή κατάντια. Και στη μετέπειτα, απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Ας δούμε όμως τις λεπτομέρειες της εθνικής αυτής καταισχύνης:

1993: Επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Ο επανεκλεγής Πρωθυπουργός, αείμνηστος Α. Παπανδρέου, αδυνατεί να κυβερνήσει λόγω ασθενείας και η Εξουσία διαχειρίζεται πλήρως από μία ομάδα κενοδόξων δελφίνων καθώς και από ένα εσμό καφετζούδων, αεροσυνοδών, ξεματιαστριών, υπόπτων υπό την φιλόδοξο και ανερμάτιστη Πρωθυπουργική σύζυγο κ. Μιμή Λιάνη – Παπανδρέου.
Υπουργός Εξωτερικών κ. Κάρολος Παπούλιας.
Υπουργός Άμυνας κ. Γερ. Αρσένης.
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (+) Γ. Κατσιφάρας.

Αναφέρω αυτούς τους τρεις γιατί ήσαν, κατ’ εξοχήν, αρμόδιοι αντιμετώπισης του συμβάντος, ήσσονος σημασίας, στην βραχονησίδα Ύμια δηλαδή της προσάραξης ενός τουρκικού φορτηγού την 26-12-65. Από 25-1-96 Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο κ. Κ. Σημίτης, ΥΠΕΞ ο κ. Θ. Πάγκαλος. Ο κ. Γ. Αρσένης παραμένει ως ΥΕΘΑ.

Η εικόνα του Υπουργείου Άμυνας αρχές 1996

ΥΕΘΑ: Ο κ. Γ. Αρσένης του οποίου η θητεία στο ΥΠ.ΟΙΚ. υπήρξε καταστροφική υπέστη, εξευτελισθείς πλήρως, τις πρώτες ημέρες ανάληψης των καθηκόντων του ηχηρό ράπτισμα από μικροπραξικόπημα πασοκογενών Αξιωματικών που απεσιωπήθη, με συγκατάθεση της ΝΔ. Υποψήφιος διάδοχος του Α.Π. υποστηριζόμενος από την φατρία Λιάνη.

Στρατ. Ηγεσία: Ανακληθέντες απόστρατοι.

Ήταν εμφανής και κατάδηλη η περίοδος νοσηρότητας που διήνυε η Χώρα εκείνης της εποχής που ταχέως εξελίχθηκε σε πλήρη παρακμή, ορατή και αισθητή εντός και εκτός.
Η οσμή της σήψης έφθανε στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στο ΝΑΤΟ, στην Τουρκία. Ουδέποτε στην πρόσφατη ιστορία της η Ελλάδα βρισκόταν σε τέτοιο τραγικό επίπεδο ακυβερνησίας και φαυλότητας, θα λέγαμε, αν δεν βλέπαμε παρόμοιες αθλιότητες αργότερα.

Έχουμε, λοιπόν, αρχικά (24-12-95) έναν Πρωθυπουργό εντελώς ανίκανο να διοικεί, έναν Υπουργό Άμυνας ανεπαρκή, μία στρατιωτική Ηγεσία επιλεγμένη με κομματικά και νεποτικά, κριτήρια και επομένως αμφιλεγόμενη, με την οποία ουδεμία συνεργασία είχε ο κ. Υπουργός.
Το όργιο κρίσεων – τοποθετήσεων, που ξεπέρασαν κατά πολύ τα προηγηθέντα της ΝΔ, προκάλεσαν πτώση στο φρόνημα και την μαχητικότητα των στελεχών που ήσαν μακράν του παραδεκτού επιπέδου.

Τα γεγονότα

Είναι γνωστά. Η κρίση γεννήθηκε την 26/12/95, πρωθυπουργευούσης της κ. Λιάνη, όταν το Τουρκικό φορτηγό ΦΙΓΚΕΝ ΑΚΑΤ προσάραξε (ή το «προσάραξαν») στην Ύμια. Ουδείς έδωσε σημασία στο μάλλον σύνηθες στα ναυτικά χρονικά επεισόδιο. Έπρεπε, πάραυτα, να ακολουθήσουν οι διαδικασίες του Διεθνούς Ναυτικού Δικαίου: Αποκόλληση από ελληνικό ρυμουλκό, καταβολή της αμοιβής ή κατάσχεση. Αρμοδιότητα (αρχική): ΥΠΕΞ, ΥΠΕΝ. Ουδείς ενδιαφέρθηκε. Οι βραχονησίδες ήσαν αναμφισβήτητα ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ (Σύνορα καθορισμένα από το 1932 με ΙταλοΤουρκική Συνθήκη. Τα Ιταλικά δικαιώματα περιήλθαν στο διάδοχο Κράτος – ΕΛΛΑΣ – με την συνθήκη παραχώρησης 10-2-47) ΟΥΔΕΠΟΤΕ, ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ, ΕΙΧΑΝ αναφερθεί από Τουρκικής πλευράς θεωρίες περί γκρίζων ζωνών.

Η Ύμια έχει για το Ελληνικό αμυντικό πρόβλημα καταλυτική σημασία γιατί απ’ εκεί, εντέχνως, άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των Τουρκικών απαιτήσεων στο Αιγαίο. Το βλέπουμε σήμερα σαφώς με την κατάργηση των θαλάσσιων συνόρων, τις γκρίζες ζώνες, τις οσημέραι αυξανόμενες απειλές, την ημετέρα ενδοτικότητα κ.λπ. κ.λπ.

Η Ύμια δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Είχε σχεδιασθεί και τα επεισόδια εξελίχθησαν βάσει επιτελικού σχεδίου.
Ο τότε ΥΦΕΘΑ κ. Κουρής, πρώην Α/ΓΕΕΘΑ, γράφει στο βιβλίο του Ελλάδα-Τουρκία (σελ. 436): «Η Κυβέρνηση δεν είχε την απαιτούμενη ψυχική συνοχή... Δεν υπήρχε σοβαρός πολιτικός έλεγχος και συντονισμός της κρίσης από τα πρώτα στάδια της...».

Το ΥΕΘΑ ενημερώθηκε στις 10/01/96 και, όπως λέγεται ουδεμία σύσκε­ψη συγκάλεσε ο κ. Αρσένης, δεν προβληματίσθηκε. Το ίδιο έκανε και το ΥΠΕΞ που είχε άμεση γνώση των γεγονότων.

Στα ντοκουμέντα αυτά θα προσθέσουμε τα όσα, αείμνηστος πρώην ΥΕΘΑ Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, αναφέρει στο βιβλίο του Κρίσιμα Χρόνια (σελ. 416):
«Η Ελλάδα ήταν (Ιαν. 1996) για μακρύ χρονικό διάστημα χωρίς Πρωθυ­πουργό. Το τουρκικό κατεστημένο, θέλοντας να εκτονώσει την εσωτερι­κή πολιτική του κρίση, σχεδίασε την ενέργεια, εκμεταλλευόμενο την κα­τάσταση που υπήρχε στη Ελλάδα. Η ενέργεια έγινε βάσει σχεδίου. (Σ.Σ. των Τούρκων μόνο;)

Ουδείς συντονισμός υπήρξε μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας!». Κανένας δεν ενδιαφέρονταν για το θέμα. Όλοι είχαν στραφεί στη διαδοχή του Μεγάλου Ασθενούς. Εμάχοντο για τον θώκο! Η διάδοχος Κυβέρνηση Σημίτη βρέθηκε προ μιας επικείμενης σύγκρουσης την οποία Πρωθυπουργός, ΥΠΕΞ (Πάγκαλος), ΥΕΘΑ (Αρσένης), Στρ. Ηγεσία ήταν ανίκανοι ν’ αντιμετωπίσουν. Πανικός, καμμία συνεργασία, ένας γελοίος συρφετός.

Οι λοιπές λεπτομέρειες είναι γνωστές. Η ασθενής και παντελώς ανεπαρκής Κυβέρνηση δέχθηκε την, επιβληθείσα λύση. Χολμπρουγκ.

Αμέσως μετά το φιάσκο ο κ. Σημίτης παρουσιάζεται στη Βουλή πελιδνός, χλωμός και τρέμων δηλώνοντας ότι διαπιστώθηκε "έλλειμμα δυνάμεως" . Ταυτόχρονα ευχαρίστησε τους Αμερικάνους για την σωτήρια επέμβαση τους!

Το έλλειμμα δυνάμεως σήμαινε μεγάλη ευθύνη όχι μόνο της προηγούμενης Κυβέρνησης αλλά ιδιαίτερα του Υπουργείου Άμυνας.

Ο νέος Πρωθυπουργός όφειλε ν' αντικαταστήσει πάραυτα τον κ. Αρσένη (του οποίου το ποιόν και τις δυνατότητες γνώριζε άριστα) και την Στρατιωτική Ηγεσία. Παράλληλα, να συγκροτήσει Εξεταστική Επιτροπή για έρευνα της ευθύνης της Μιμικοκυβέρνησης που παρ' ολίγο να οδηγήσει τη Χώρα σε Αρμαγεδδώνα.

Ο "μεγαλοπρεπής" κ. Αρσένης έμεινε στον θώκο του για να "ολοκληρώσει" το έργο του όπως δήλωνε υπερήφανος. Πέρασαν πολλά χρόνια (2015) για να δηλώσει στη δίκη Τσοχατζόπουλου ο κ. Κ. Σημίτης ότι " Οι χειρισμοί του Αρσένη στο ΥΕΘΑ δεν ήταν ικανοποιητικοί". Τώρα το ανεκάλυψε ο υπεύθυνος Ηγέτης.

Η δεύτερη δόση

Ένας Λαός που εκλέγει διεφθαρμένους και απάτριδες, ανίκανους και απατεώνες δεν είναι θύμα. Είναι συνεργός τους. G. Orwell

Το "ευχαριστώ" Σημίτη στους Αμερικάνους δεν σταμάτησε εκεί. Ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της κατάπτυστης και προδοτικής Συμφωνίας της Μαδρίτης (1998) όταν υπό την μπαγκέτα της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ κ. Όλμπράιτ οι κ. Σημίτης Πάγκαλος υπέγραψαν, με τεμενάδες και κυβιστήσεις, έγγραφο που τους πάσαραν οι κ. Ντεμιρέλ και Γιλμάζ σύμφωνα με το οποίο η ταπεινωμένη Ελλάδα ανεγνώριζε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ. Ουδείς διαμαρτυρήθηκε, τότε. Ούτε η ΝΔ. Λαός "μουνούχων" όπως λέει ο αθάνατος Βάρναλης.

Και μετά;

Κανένας δεν είναι περισσότερο ακίνδυνος απ' εκείνον που η φιλοδοξία του είναι να γεμίζει την κοιλιά του. (Γάλβας, Ρωμαίος Αυτοκράτωρ)

Ο κ. Σημίτης περιώνυμος πλέον Πρωθυπουργός έτρεμε τον παντοδύναμο στο κόμμα κ. Άκη Τσοχατζόπουλο, το μεγάλο φαβορί για την διαδοχή από τον οποίο "υφήρπασε", σχεδόν, τον θώκο λόγω της παρασκηνιακής συμφωνίας, με το αζημίωτο, με τον Κ. Λαλιώτη και Γ. Παπανδρέου. 

Έσπευσε λοιπόν ο κ. Σημίτης, ακολουθών το δόγμα Γάλβα, να διορίσει τον κ. Α.Τ. ως ΥΕΘΑ, καίτοι γνώριζε, πολύ καλά, το ταπεραμέντο του. 

Για το μεγάλο φαγοπότι των εξοπλισμών της 8ετίας Σημίτη (Άκης - Γιάννος) θα σιωπήσω. Ακολούθησε η εποχή της συγκάλυψης, του κουκουλώματος, Καραμανλή - Μεϊμαράκη, Γιωργάκη - Βενιζέλου.

Ο κ. Σημίτης γνώριζε τα πάντα και σύντομα υπετάγη πλήρως στους Βαρώνους του Κόμματος και του οικονομικοδημοσιογραφικού κατεστημένου. 

Η Χώρα συνέχιζε τον κατήφορο, τον δρόμο προς την πτώχευση και τελικά παρέδωσε την εθνική Κυριαρχία στους δανειστές. Ουδείς, πάλι, διώχθηκε. Μας κυβερνούν οι ίδιοι, οι καταστροφείς.

Ο κ. Α. Παπαχελάς γράφει (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 18/09/11) "… Ανθρωπάρια, πολύ μικρά ανθρωπάρια βρέθηκαν σε κρίσιμες θέσεις ευθύνης. Μηδέποτε εργασθέντες βρέθηκαν σε Υπουργικές θέσεις..".

Σήμερα;

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Πότε οι ΕΔ ήσαν ισχυρότερες; Το 1996, το 2010, σήμερα; Το επίπεδο της αποτροπής είναι ικανοποιητικό; Το φρόνημα των στελεχών, που τους πετσόκοψαν τις απολαβές; Ενδιαφέρεται να το ανιχνεύσει κάποιος; Τι γίνεται με την διαθεσιμότητα των μέσων; Πόσα F-16, Mirage ίπτανται; Πόσα χρυσοπληρωμένα ελικόπτερα CHINOOK, NH-90, APACHE είναι διαθέσιμα; Φρεγάτες, υποβρύχια;, Τα Πυρομαχικά είναι επαρκή; Οι πολιτικοί ανησυχούν ή αγρόν αγοράζουν;

Όταν μια μέρα βγούμε απ' αυτή την άθλια περίοδο της Ελληνικής ιστορίας, με τους τσαρλατάνους πολιτικούς που καταστρέφουν την ζωή μας ανέμελα, δεν θα τους κατηγορήσουμε μόνο για την εγκατάλειψη της Άμυνας και την οικονομική μας εξαθλίωση, απλά γιατί, κυρίως, μας αποξένωσαν από τις ανθρώπινες ιδιότητες μας και μας στρίμωξαν σε ένα σύστημα που αξία έχουν τα λεφτά και η απάτη.

Κλείνω με δύο σοφίες, διαπιστώσεις δύο διακεκριμένων πολιτών.

Ελλάς: Η Χώρα με Αρχηγούς κομμάτων που κανένας ευφυής πολίτης δεν θα τους εμπιστεύονταν τη διαχείριση ενός περιπτέρου (Χ. Γιανναράς - Καθ. 17-01-16).

Οι Έλληνες, όπως αντιμετωπίζουμε σήμερα την άμυνά μας βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας (+) Π. Κονδύλης (Θεωρία Πολέμου).

πηγή: http://www.onalert.gr/

Οι 8 τομείς - δραστηριότητες, που χρηματοδοτούνται από ΕΣΠΑ

Οκτώ θα είναι οι βασικοί τομείς και δραστηριότητες που θα χρηματοδοτηθούν με τα νέα κονδύλια του ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020 σύμφωνα με την παρουσίαση που έκαναν την Παρασκευή ο υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Αλέξης Χαρίτσης και ο Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων, Λόης Λαμπριανίδης και ανέπτυξαν τα χαρακτηριστικά του νέου αναπτυξιακού νόμου. 

Ο νέος αναπτυξιακός "κατατίθεται στη Βουλή" εδώ και έξι μήνες - έτσι έλεγαν οι υπουργοί - αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει κατατεθεί και ήδη βρισκόμαστε στο Φεβρουάριο του 2016.

Οι  8 βασικές οί τομείς Τομείς και δραστηριότητες κατά προτεραιότητα ενίσχυσης (ΕΣΠΑ):

1. Υλικά-κατασκευές (σύνθετα δομικά στοιχεία κτηρίων. πλωτές κατασκευές. οργανικές επικαλύψεις. έξυπνα επιχρίσματα. πράσινα υλικά. κατεργασίες laser. κλπ).

2. Υγεία-Φάρμακο ( ανταγωνιστικά φαρμακευτικά και τεχνολογίες. ανταγωνιστικές εφαρμογές και υπηρεσίες. υπηρεσίες τηλεϊατρικής. ιατρικός τουρισμός κλπ).

3. Ενέργεια (προϊόντα και υπηρεσίες εξοικονόμησης. Έξυπνα Δίκτυα και Αποθήκευση Ενέργειας. κλπ).

4. Μεταφορές & Εφοδιαστική Αλυσίδα (νέες τεχνολογίες μεταφορών. διατροπικές μεταφορές. αειφόρες αστικές μεταφορές. ηλεκτρονική ροή πληροφοριών. εφαρμογές έξυπνων πόλεων κλπ).

5. Περιβάλλον και Βιώσιμη Ανάπτυξη (σύγχρονες δραστηριότητες ανακύκλωσης. ανάκτηση υλικών. διαχείριση βιοαποβλήτων και βιομηχανικών αποβλήτων. αντιρρυπαντική προστασία. κλπ).

6. Τουρισμός-Πολιτισμός- Δημιουργική Βιομηχανία  (εφαρμογές σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους.  λογισμικά ψυχαγωγίας και πολιτισμού. κλπ) και

7. ΤΠΕ-Τεχνολογία Πληροφοριών και Επικοινωνίας (διαχείριση περιεχομένου πληροφοριών. τεχνολογίες αρχιτεκτονικών για διαδίκτυο. μικροηλεκτρονική-νανο-μικροηλεκτρονική. ενσωματωμένα συστήματα κλπ).

8. Αγροδιατροφή (τρόφιμα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. α’ύλες υψηλής ποιότητας  για τη μεταποίηση. κλπ).

Το Ιράν και το στοίχημα του πολιτικού Ισλάμ στον 21ο αιώνα

Η σημερινή θέση του Ιράν διαμορφώνεται από δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι χωρίς αμφιβολία η άρση των κυρώσεων που είχε επιβάλλει η Δύση ως απόρροια της συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η άλλη είναι η έκβαση της περιφερειακής σύγκρουσης στην οποία έχει μετατραπεί ο συριακός εμφύλιος.

  

 του Σωτήρη Ρούσσου *

Τι θα αλλάξει στη χώρα μετά την άρση των κυρώσεων

 

Ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές διεθνούς απομόνωσης και δυτικών πιέσεων, ένα πράγμα δεν μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος: ότι είναι δυνατόν να αγνοήσει το Ιράν χωρίς να πληρώσει ιδιαιτέρως βαρύ τίμημα. Σήμερα η συζήτηση για το συριακό ζήτημα περιστρέφεται γύρω από τη συμπεριφορά κρατών όπως η Ρωσία, η Τουρκία ή ακόμη και η Γαλλία, ενώ φαίνεται να παραγνωρίζει τον κεντρικό ρόλο του Ιράν. Θα τολμούσαμε να ισχυριστούμε ότι χωρίς κάποιες από τις παραπάνω ή και όλες τις παραπάνω δυνάμεις το συριακό ζήτημα μπορεί να επιλυθεί, χωρίς όμως την Τεχεράνη (και βεβαίως τη Ριάντ και την Ουάσιγκτον) δεν μπορεί.

Ο ιρανικός στρατηγικός άξονας

Ήδη από τη δεκαετία του 1970, και ιδίως από τη δεκαετία του 1980 και πέρα, η ιρανική επιρροή έχει αποκτήσει γερά θεμέλια στη Συρία και το Λίβανο εκμεταλλευόμενη την παρουσία της αλαουϊτικής και της σιιτικής κοινότητας αντίστοιχα. Η επιρροή αυτή υπερβαίνει σε βάθος και έκταση την επιρροή κάθε άλλου κράτους σε αυτήν την περιοχή, ιδιαίτερα μάλιστα αν υπολογίσει κανείς τη στενή σχέση με το ελεγχόμενο από τους σιίτες Ιράκ. Θα ήταν επίσης λάθος η επιρροή αυτή να αποδοθεί απλά και μόνο στο κοινό σιιτικό δόγμα, αφού εδράζεται σε ένα πυκνό πλέγμα ιδεολογικών, οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων. Οι σχέσεις αυτές είναι σημαντικές για τη διατήρηση της κεντρικής, ηγετικής θέσης του Ιράν στην περιοχή. Η συμμαχία της Τεχεράνης με το συριακό ασαντικό καθεστώς και τη Χεζμπολά στο Λίβανο της προσφέρει ένα στρατηγικό άξονα, που ξεκινά από τη Μεσοποταμία και φτάνει στις ακτές του Μεσογείου. Η διατήρηση αυτού του άξονα αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα για το Ιράν, ενώ η κατά καιρούς επιρροή και ενίσχυση σε σιιτικές κοινότητες στο Μπαχρέιν, την Υεμένη ή τη Σαουδική Αραβική είναι ad hoc και εργαλειακή, λειτουργώντας ως μοχλός πίεσης για άλλα ζητήματα.

Αλλαγή δεδομένων μετά τη συμφωνία με τη Δύση

Η σημερινή θέση του Ιράν διαμορφώνεται από δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι χωρίς αμφιβολία η άρση των κυρώσεων που είχε επιβάλλει η Δύση ως απόρροια της συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η άλλη είναι η έκβαση της περιφερειακής σύγκρουσης στην οποία έχει μετατραπεί ο συριακός εμφύλιος. Τα αποτελέσματα από την άρση των κυρώσεων δεν θα γίνουν άμεσα αντιληπτά: θα χρειαστούν μήνες για να αποδώσουν τους πρώτους καρπούς. Το Ιράν έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την προσφορά πετρελαίου κατά 500.000 βαρέλια την ημέρα για τους επόμενους τρεις μήνες μόνο από τα αποθέματά του, χωρίς δηλαδή να αυξήσει την παραγωγή του ούτε κατά ένα βαρέλι.

Η συγκυρία όμως δεν είναι ευνοϊκή. Η τιμή του πετρελαίου έχει πέσει γύρω στα 28 δολάρια/βαρέλι και αναμένεται να παραμείνει χαμηλή, πράγμα που μειώνει τις προσδοκίες για υψηλό εισόδημα για την ιρανική πετρελαϊκή βιομηχανία. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου, η οποία συμπαρασύρει και αυτήν του φυσικού αερίου, είναι επακόλουθο και της ανάσχεσης της παγκόσμιας οικονομίας, και κυρίως της κινεζικής – της οποίας ο ρυθμός ανάπτυξης βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο εδώ και δεκαετίες. Την ίδια στιγμή ο ΟΠΕΚ, δηλαδή ουσιαστικά οι χώρες του Κόλπου, δεν επιθυμούν τη μείωση της παραγωγής τους επειδή κάτι τέτοιο θα σταθεροποιούσε ή και θα αύξαινε την τιμή του πετρελαίου, δίνοντας περισσότερο εισόδημα στον πιο απειλητικό εχθρό τους, την Τεχεράνη. Πάντως το γεγονός ότι το εισόδημα από την ενέργεια δεν θα είναι εξαιρετικό υψηλό ίσως οδηγήσει σε μεγαλύτερη διαφοροποίηση την ανάπτυξη της ιρανικής οικονομίας, μειώνοντας τη διαφθορά και την κοινωνική στασιμότητα που χαρακτηρίζει τα κράτη-εισοδηματίες.

Οι ξένες επενδύσεις θα ασκήσουν πίεση

Το Ιράν βεβαίως έχει ήδη γίνει κέντρο του ενδιαφέροντος για επενδύσεις όχι μόνο στον τομέα της ενέργειας αλλά και της βιομηχανίας, των τηλεπικοινωνιών και της εξόρυξης μεταλλευμάτων. Μια χώρα με πολύ μεγάλο και γοργά αυξανόμενο, νέο σε ηλικία πληθυσμό αποτελεί από μόνη της δελεαστική αγορά, ενώ ο συνδυασμός ύπαρξης πρώτων υλών, πολυπληθούς και φτηνής εργατικής δύναμης, σχετικά υψηλής εξειδίκευσης του προσωπικού και πολιτικής σταθερότητας είναι πολύ ελκυστικός για τις ξένες επενδύσεις. Η οικονομία του Ιράν είναι αναγκασμένη να αλλάξει για να επιτύχει αυτές τις επενδύσεις και να προσαρμοστεί περισσότερο σε κανόνες της παγκόσμιας αγοράς με λιγότερο έλεγχο του κράτους. Η υποχώρηση των οικονομιών των χωρών BRICS μειώνει τη δυνατότητα του Ιράν να βασίσει την νέα ανάπτυξή του σε διακρατικές συμφωνίες επενδύσεων και το καθιστά περισσότερο εξαρτημένο από τον τρόπο επενδύσεων και τη συμπεριφορά των πολυεθνικών και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, κάνοντας την οικονομία του πιο ευάλωτη στις διαθέσεις της παγκόσμιας αγοράς.

Αυτή η αλλαγή είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει μεσοπρόθεσμα κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις στη χώρα. Θα μειωθεί ο ρόλος των Φρουρών της Επανάστασης και μέρους του ιερατείου, που ελέγχουν μεγάλους τομείς της οικονομίας, είτε αποσπώντας τους μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού της χώρας είτε μετατρέποντας κάποιους από αυτούς σε νέα επιχειρηματική ελίτ (κάτι που συμβαίνει σε κάποιο βαθμό και σήμερα). Την ίδια στιγμή το παραδοσιακό εμπόριο των παζαριών και τα κοινωνικά δίκτυά τους θα δεχθούν πλήγμα από την ενσωμάτωση, ακόμη και μερική, της ιρανικής οικονομίας στην παγκόσμια αγορά. Με άλλα λόγια, τρεις από τους πυλώνες του πολιτικού και κοινωνικού status quo (Φρουροί, ιερατείο, παζάρι) θα δεχθούν σημαντικές πιέσεις για αλλαγές, και αυτό θα συμπαρασύρει βέβαια και το ρόλο της θρησκείας στην πολιτική και την κοινωνία, χωρίς να είναι βέβαιο αν θα οδηγήσουν σε πιο συντηρητική ή πιο εκκοσμικευμένη κατεύθυνση.

Νέες γεωπολιτικές προκλήσεις και αντιφάσεις

Σε αυτήν την περίοδο μετάβασης από μια «πολεμική» οικονομία στην ενσωμάτωση στην παγκόσμια οικονομία, το Ιράν πρέπει να περιφρουρήσει το βασικό στρατηγικό του στήριγμα, δηλαδή τον άξονα με το ασαντικό καθεστώς και τη Χεζμπολά. Θα έλεγε κανείς ότι όλο και περισσότεροι στη Δύση κατανοούν την αναγκαιότητα της έστω μεταβατικής συμμετοχής του Άσαντ στην εξουσία για να αντιμετωπισθεί το «Ισλαμικό Κράτος» και να μην μεταβληθεί η μετα-ασαντική Συρία σε μια νέα Λιβύη. Το Ιράν από την άλλη θα αποδεχόταν ένα μοίρασμα της εξουσίας στη Δαμασκό, αν αυτό μπορούσε να εγγυηθεί την διατήρηση του στρατηγικού άξονα.

Αυτή η κατανόηση θα διευκόλυνε μια συνεννόηση του Ιράν με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους αν δεν προσέκρουε σε δύο από τα βασικά προτάγματα της αμερικανικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή. Το ένα είναι η εγγύηση της ασφάλειας του Ισραήλ, όπως την αντιλαμβάνεται το Τελ Αβίβ, και το άλλο η προστασία της ροής των ενεργειακών πόρων από την Αραβική Χερσόνησο και τον Περσικό Κόλπο – με άλλα λόγια η προστασία των μοναρχιών της Σαουδικής Αραβίας και του Κόλπου. Μάλιστα μια ιδιότυπη προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ εναντίον μιας πιθανής ιρανικής ηγεμονίας στην περιοχή θέτει την αμερικανική ηγεσία μπροστά σε κομβικά διλήμματα.

Την ίδια στιγμή, η επανένταξη του Ιράν στην παγκόσμια οικονομία θα το καταστήσει πιθανό σημαντικό ανταγωνιστή της Ρωσίας στον τομέα της ενέργειας και θα ενισχύσει τις σχέσεις του με την Τουρκία, αφού η τελευταία αποτελεί την ευκολότερη οδό διέλευσης του ιρανικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Και ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράν ανησυχεί για την εξέλιξη του κουρδικού ζητήματος, μιας και έχει μια σχετικά μεγάλη κουρδική μειονότητα με ιστορία αγώνων αυτοδιάθεσης.

Πριν από περίπου σαράντα χρόνια η ισλαμική επανάσταση άλλαζε άρδην τις πολιτικές και ιδεολογικές συνθήκες, δημιουργούσε νέα κινήματα στη Μέση Ανατολή και έθετε για πρώτη φορά με τόσο εμφατικό και νικηφόρο τρόπο το πολιτικό Ισλάμ στο κέντρο της παγκόσμιας συζήτησης, επηρεάζοντας βαθιά πολλές κοινωνίες και εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Η επανένταξη του Ιράν στην παγκόσμια οικονομία αποτελεί πιο αθόρυβα και βέβαια πιο ειρηνικά μια κίνηση ανάλογης σημασίας. Ίσως η έξοδος από την «πολεμική» οργάνωση του κράτους και της κοινωνίας στην παγκόσμια οικονομία και τα πολλαπλά ιδεολογικά και πολιτιστικά ρεύματα να είναι το μεγάλο στοίχημα του πολιτικού Ισλάμ στον 21ο αιώνα.

Δρόμος της Αριστεράς

* O Σωτήρηw Ρούσσος είναι αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών, www.cemmis.edu.gr