Ανοίγει ο δρόμος για την υποδόση των 7,5 δις € - Συμφωνία στα «ανοιχτά» θέματα

Την βεβαιότητα ότι η εκταμίευση της δόσης είναι «πολύ κοντά», εξέφρασε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόσβκις, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο CNBC.... 

 

ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόσβκι
Κοινό τόπο στα εκκρεμή ζητήματα βρήκαν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις κυβέρνηση και δανειστές, με αξιωματούχους του Υπουργείου Οικονομικών να εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι η εκταμίευση της υποδόσης των 7,5 δισ ευρώ θα γίνει στις 13 Ιουνίου.

«Είμαστε έτοιμοι για εκταμίευση της δόσης» επισήμανε, ο αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών προσθέτοντας πως, πριν από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) πρέπει να υπάρξει η εφαρμοστική έκθεση των θεσμών και να επικυρωθούν τα κείμενα του μνημονίου από πέντε κοινοβούλια των κρατών- μελών της ευρωζώνης.

Την βεβαιότητα ότι η εκταμίευση της δόσης είναι «πολύ κοντά», εξέφρασε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόσβκις, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο CNBC.
«Υπάρχει ένα πλαίσιο – ένας οδικό χάρτης – στον οποίο έχουμε συμφωνήσει» σημείωσε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος και πρόσθεσε: «Εναπόκειται στην Ελλάδα η εκπλήρωση όλων των προαπαιτούμενων και η εφαρμογή όλων των αναγκαίων δράσεων για την απελευθέρωση της δεύτερη δόσης».

Οι δανειστές συμφώνησαν να μην επιστραφεί αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου του 2016, το ΕΚΑΣ και να μην ιδιωτικοποιηθεί ο ΑΔΜΗΕ.

‘Οσον αφορά τα κόκκινα δάνεια η διαπραγμάτευση θα συνεχιστεί σε τεχνικό επίπεδο, ενώ συμφωνία επιτεύχθηκε και για τις μεταβατικές διατάξεις του νέου ασφαλιστικού.

Ο ίδιος αξιωματούχος του ΥΠΟΙΚ, ανέφερε ότι στα δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία με τους θεσμούς και επισήμανε ότι το θέμα αυτό «ίσως πάει για αργότερα».

Την εκτίμηση ότι έχει «κλείσει» το 99% των εκκρεμοτήτων, σχετικά με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, εξέφρασε ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο CNBC.

Παράλληλα εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η συμφωνία θα ολοκληρωθεί, χωρίς περαιτέρω σημαντικές καθυστερήσεις και απέδωσε τις πρόσφατες ολιγωρίες στον εμπροσθοβαρή χαρακτήρα του προγράμματος.

Μάλιστα, ενδέχεται για το ζήτημα των κόκκινων δανείων να υπάρξει τηλεδιάσκεψη με τους θεσμούς, με τη συμμετοχή του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, δεδομένου ότι ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης, έχει μεταβεί στο Παρίσι για τη σύνοδο του ΟΟΣΑ.

Τετάρτη και Πέμπτη θα συζητηθούν στην Ολομέλεια της Βουλής οι τροπολογίες για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

K. Λαπαβίτσας: Από την τέλεια καταιγίδα στην πλήρη παράδοση

Το 2016 θα είναι μια ακόμη δύσκολη χρονιά ύφεσης. Αν η οικονομία επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2017, οι ρυθμοί δύσκολα θα ξεπεράσουν το 2% για σημαντικό χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει καμία προοπτική συστηματικής ανάπτυξης της τάξης του 4%-5%, όπως πραγματικά απαιτείται για να μειωθεί η τεράστια ανεργία και να βελτιωθεί το παραγωγικό πρότυπο. Η Ελλάδα είναι για τα καλά σε τροχιά οικονομικής και γεωπολιτικής ασημαντότητας....



Τον προηγούμενο Φεβρουάριο είχαν διαφανεί συνθήκες τέλειας καταιγίδας στην Ελλάδα λόγω του προσφυγικού, της κοινωνικής αναταραχής και της δυσκολίας υλοποίησης των υποχρεώσεων του Τρίτου Μνημονίου. Ο κ. Τσίπρας τις αντιμετώπισε με τρόπο που ταιριάζει απόλυτα με την πολιτική του ιδιοσυγκρασία. Απέφυγε την τέλεια καταιγίδα κάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ένα απολύτως συστημικό κόμμα και παίρνοντας την έγκριση του Γιούρογκρουπ.

Τακτοποίησε πρώτα το προσφυγικό αποδεχόμενος το ευρωτουρκικό σχέδιο που μείωσε τις ροές. Μετά καθησύχασε το εγχώριο μέτωπο κάνοντας επιμέρους συμφωνίες, με φανερές και κρυφές υποσχέσεις. Τέλος, αποδέχθηκε πλήρως την κυριαρχία των δανειστών νομοθετώντας μέτρα λιτότητας ύψους 5,4 δις, την πώληση «κόκκινων» και «πράσινων» τραπεζικών δανείων, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον διαβόητο «κόφτη».

Στο Γιούρογκρουπ ο κ. Τσίπρας πήρε την ανταμοιβή του: η χώρα έλαβε για μια ακόμη φορά τη «δόση» της, ύψους 10,3 δις. Το μεγαλύτερο μέρος θα επιτρέψει την αποπληρωμή χρέους στο εξωτερικό για ένα σύντομο διάστημα, ενώ το υπόλοιπο θα καλύψει προσωρινά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου. Όσον αφορά το ίδιο το χρέος, η χώρα έλαβε όσα επέτρεψε η «γραμμή» Σόιμπλε, δηλαδή μια ασαφή υπόσχεση για κάποια ελάφρυνση το 2018. Στον κ. Τσίπρα όμως δόθηκε αυτό που επιθυμούσε: η αποδοχή των ισχυρών. Είναι πια «υπεύθυνο» μέλος του συστήματος και με τη βούλα της ΕΕ.

Ο επικοινωνιακός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης ως τεράστια επιτυχία, λες και δεν είχαν ολοκληρώσει παρόμοιες αξιολογήσεις οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για πρώτη φορά όμως η προπαγάνδα του μηχανισμού ταυτίστηκε με την επί χρόνια κυρίαρχη άποψη, ότι το Μνημόνιο είναι αποφασιστικό βήμα για την ανάπτυξη. Μας πληροφόρησε, λοιπόν, ότι έκλεισε ο κύκλος των μέτρων, η σταθερότητα θα απελευθερώσει τις επενδύσεις, οι τράπεζες είναι έτοιμες να χρηματοδοτήσουν την οικονομική δραστηριότητα, η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.

Ο μόνος που πραγματικά γύρισε σελίδα είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μετάλλαξή του έχει αφαιρέσει το κυριότερο στοιχείο κινδύνου από την ελληνική πολιτική ζωή. Από το 2012 μέχρι το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μη συστημικό μόρφωμα, που εξέφραζε το θυμό και τη διάθεση του ελληνικού λαού για ολική αλλαγή. Οι ριζοσπαστικές του τάσεις ήταν απρόβλεπτες και συνιστούσαν απειλή για τους έχοντες και κατέχοντες στη χώρα μας. Η μάχη χάθηκε τους πρώτους επτά μήνες της διακυβέρνησης και πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πλήρως συστημικό κόμμα. Αν ο αρχηγός και το επιτελείο του καταφέρουν να διατηρηθούν στην εξουσία, θα απολαύσουν τους γνωστούς καρπούς της στην Ελλάδα. Η πορεία της οικονομίας και της κοινωνίας, δυστυχώς, θα είναι τελείως διαφορετική.

Τα στοιχεία του τελευταίου εξαμήνου δείχνουν ότι οι υφεσιακές πιέσεις στην ελληνική οικονομία είναι ισχυρές. Με τα νέα υφεσιακά μέτρα του κ. Τσακαλώτου θα αφαιρεθεί επιπλέον 1% του ΑΕΠ από τη ζήτηση το 2016. Άδηλο το τι θα συμβεί όταν αρχίσουν οι πωλήσεις τραπεζικών δανείων. Τα επιτόκια πιθανότατα θα πέσουν, καθώς οι τράπεζες θα έχουν φτηνότερη πρόσβαση στην ρευστότητα της ΕΚΤ, αλλά οι ροές της πίστωσης δεν πρόκειται να διογκωθούν γρήγορα.

Το 2016 θα είναι μια ακόμη δύσκολη χρονιά ύφεσης. Αν η οικονομία επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2017, οι ρυθμοί δύσκολα θα ξεπεράσουν το 2% για σημαντικό χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει καμία προοπτική συστηματικής ανάπτυξης της τάξης του 4%-5%, όπως πραγματικά απαιτείται για να μειωθεί η τεράστια ανεργία και να βελτιωθεί το παραγωγικό πρότυπο. Η Ελλάδα είναι για τα καλά σε τροχιά οικονομικής και γεωπολιτικής ασημαντότητας.

Στον κ. Τσίπρα δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα, μια ευκαιρία που στην πραγματικότητα δεν την είχε κερδίσει με το σπαθί του. Όπως λέει ο Σαίξπηρ στη Δωδεκάτη Νύχτα, υπάρχουν μερικοί που απλώς η τύχη ρίχνει πάνω τους το μεγαλείο. Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε ικανότατος στους τακτικισμούς της ελληνικής πολιτικής ζωής. Δεν είχε όμως ίχνος από το κουράγιο και τη γνώση που απαιτούν οι μεγάλες ιστορικές στιγμές. Προτίμησε να υιοθετήσει εξ ολοκλήρου το πρόγραμμα του αντιπάλου, αυτό ακριβώς που καθύβριζε περιφερόμενος στην Ελλάδα. Κανείς δε μπορεί να ξέρει ποιο θα είναι το υπόλοιπο της διαδρομής του. Το βέβαιο είναι ότι η χώρα βαδίζει σε δρόμο ιστορικής παρακμής.

Μπαράκ Ομπάμα: Η ελληνική κρίση χρέους έχει αμβλυνθεί (vid)

Παρέμβαση για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έκανε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα από την Ιαπωνία, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της G7.



Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο αμερικανός Πρόεδρος, «η ελληνική κρίση χρέους έχει αμβλυνθεί, αλλά υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμα στον οικονομικό τομέα».

Ικανοποίηση και από τους Ζ. Κ. Γιούνκερ και Ντ. Τουσκ


Την ίδια ώρα, την ικανοποίησή τους για τη συμφωνία του Eurogroup για την Ελλάδα εξέφρασαν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι οποίοι βρίσκονται επίσης στην Ιαπωνία.

«Είμαστε ευτυχείς που το Eurogroup κατάφερε να βρει μια συμφωνία τόσο μεταξύ των 19, όσο και με το ΔΝΤ», δήλωσε ο Ζ. Κ. Γιούνκερ.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής υπενθύμισε ότι πέρυσι, στη Σύνοδο του Elmau, η Ελλάδα ήταν το πιο δραματικό θέμα στην ημερήσια διάταξη και τόνισε ότι σήμερα το θέμα αυτό έχει επιλυθεί και ότι τα μέτρα για το ελληνικό χρέος, που ανακοίνωσε το Eurogroup, έχουν αρχίσει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.

Από την πλευρά του, ο Ντ. Τουσκ τόνισε ότι η συμφωνία του Eurogroup έστειλε ένα «ισχυρό μήνυμα σταθερότητας» για την Ελλάδα, την ευρωζώνη, αλλά και την παγκόσμια οικονομία.

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό και ειδικότερα τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για την αποφασιστικότητά τους να βάλουν τέλος σε αυτή την κρίση, μεταρρυθμίζοντας τη χώρα. H ελληνική τραγωδία δεν θα επανέλθει», κατέληξε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

ΠΟΥΤΙΝ: ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΟΤΙΕΣ ΟΔΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ Ε.Ε.

Το θέμα των Νοτίων Οδών για την παράδοση της Ρωσικής ενέργειας προς την Ευρώπη παραμένει στην ημερήσια διάταξη, παρά την περιστολή του ‘South Stream’, λόγω της μη εποικοδομητικής θέσης των Αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με το ria.ru.

Από το 2006, η Gazprom έχει προωθήσει ενεργά το έργο του «South Stream». Ωστόσο, μετά από ένα ορισμένο στάδιο η εκτέλεσή του έγινε αδύνατη λόγω της μη εποικοδομητικής θέσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Παρά το γεγονός ότι ήμασταν αναγκασμένοι να καταργήσουμε το σχέδιο, το θέμα για τις νότιες διαδρομές παράδοσης των ενεργειακών μας πόρων στα κράτη μέλη της ΕΕ παραμένει στην ημερήσια διάταξη», – δήλωσε ο Πούτιν σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ελληνική εφημερίδα "Καθημερινή", πριν από την επίσκεψή του στην Αθήνα.

Ο Ρώσος ηγέτης προτίθεται να επισκεφθεί την Ελλάδα στις 27 – 28 Μάιος.

Ο Πούτιν υπενθύμισε ότι η Ρωσία εδώ και δύο δεκαετίες, σταθερά και αξιόπιστα προμηθεύει την Ελλάδα με φυσικό αέριο.

«Η τρέχουσα σύμβαση με την Ελλάδα παρατάθηκε μέχρι το 2026 με ευνοϊκούς όρους. Γνωρίζοντας σχετικά τους υπολογισμούς της Ελληνικής ηγεσίας να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα σημαντικό κόμβο στην περιοχή των Βαλκανίων, έχουμε συμπεριλάβει την Ελλάδα στα σχέδια για να αυξηθεί η παροχή υδρογονανθράκων στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη », – πρόσθεσε ο πρόεδρος.

Είπε ότι τον Φεβρουάριο στη Ρώμη από τους επικεφαλής της «Gazprom» της Ιταλικής εταιρείας «Edison» και της Ελληνικής «ΔΕΠΑ» υπεγράφη ένα μνημόνιο κατανόησης όσον αφορά την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου κάτω από τη Μαύρη θάλασσα μέσω τρίτων χωρών στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ

Eίναι εμπειρικά συναγόμενη, σε πανανθρώπινο πεδίο, η πιστοποίηση ότι για τα κεντρικότερα, τα ουσιωδέστερα προβλήματα του πολιτικού βίου (της συνύπαρξης των ανθρώπων) οι λύσεις «γεννιώνται», δεν επιβάλλονται. Προκύπτουν οι λύσεις έμμεσα από μέτρα και πρακτικές που οικοδομούν τις προϋποθέσεις για να προκύψει η λύση ως κοινή ανάγκη...



Τι θα ονομάζαμε «λογική της συνταγής» στο πεδίο των προβλημάτων του κοινού βίου, πεδίο της πολιτικής; Tη βεβαιότητα ότι για κάθε πρόβλημα μπορεί να υπάρξει λύση άμεσα αποτελεσματική, αρκεί να είναι η «ορθή» λύση. Tην «ορθότητα» της λύσης την εγγυάται η ιδιοφυΐα μιας ιδεολογίας, η εγκυρότητα και πείρα ενός κόμματος ή απλώς η κοινή λογική. Kατά κανόνα η ατομική γνώμη - προτίμηση - επιθυμία κάθε πολίτη θέλει να ταυτίζεται, στους αφορισμούς που εκφέρει, με την «κοινή λογική».

Eτσι, η «λογική της συνταγής» συμπίπτει με την επανάπαυση στα αναρίθμητα «πρέπει» που ο καθένας αραδιάζει σε ιδιωτικές συζητήσεις ή και σε δημόσιες αγορεύσεις, χωρίς να εξηγεί ποιος και με ποιαν αυθεντία ή εξουσία θα επιβάλει αυτά τα «πρέπει» της «κοινής» (υποτίθεται) λογικής. (Aς φανταστούμε μια πολιτική εκπομπή συζητήσεων στην τηλεόραση, όπου κάθε συζητητής θα πλήρωνε «πέναλτι» κάθε φορά που θα χρησιμοποιούσε το αφοριστικό «πρέπει» – θα ήταν θέαμα απολαυστικό.)

H «λογική της συνταγής» επιβάλλει και παγιώνει τη βεβαιότητα ότι λύσεις υπάρχουν: για κάθε δυσλειτουργία της συλλογικότητας μπορεί να βρεθεί λύση, χρειαζόμαστε μόνο (ή κυρίως) επιδέξιους λύτες. Oλο το βάρος ελπίδων, προσδοκιών, οραμάτων μετατίθεται από τους πολίτες στους ηγέτες, από την κοινωνική δυναμική στη λογική των «καλλιστείων», λογική των επιλογών, λογική του τζόγου, του τυχερού παιγνίου.

Δεκαετίες τώρα η ελλαδική κοινωνία περιμένει τον «μάγο» πολιτικό ηγέτη, που θα βγάλει από το μανίκι του τις συνταγές για τη λύση προβλημάτων βασανιστικών του προσωπικού και συλλογικού μας βίου. Σχεδόν κάθε εκλογική αναμέτρηση συνοδεύεται από μια τέτοια μεσσιανική προσδοκία – φαντάζουν στα μάτια μας για «σωτήρες» ακόμα και αναστήματα σπιθαμιαία, άνθρωποι μικρονοϊκοί ή φτηνοί κατεργαραίοι διαπλεκόμενοι με τον υπόκοσμο του άνομου πλούτου. Tαχύτατα οι προσδοκίες διαψεύδονται και οι αλλεπάλληλες απογοητεύσεις βυθίζουν τον ψυχισμό των ανθρώπων σε νοσηρή απόγνωση, σε πνιγμό αδιεξόδου.

Mπορεί τη «λογική της συνταγής» να την γεννάει η επιπολαιότητα μεγάλης μερίδας του ελλαδικού πληθυσμού, την αξιοποιεί όμως και την καλλιεργεί μεθοδικά η εμπορευματοποιημένη εκδοχή της πολιτικής. Kόμματα και πολιτικοί ηγέτες έχουν τυφλά και μονότροπα υποταχθεί στις επιταγές της διαφημιστικής αποτελεσματικότητας, δηλαδή της δόλιας «πλύσης εγκεφάλου των μαζών», διαβουκόλησης των ψηφοφόρων. H παράταση σε διάρκεια δεκαετιών αυτής της τακτικής έχει μετατρέψει τη «λογική της συνταγής» για τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων σε συνταγή αναίρεσης κάθε κοινωνικής λογικής – σε πριμοδότηση της ασυδοσίας και του πρωτογονισμού.

Στους αντίποδες της λογικής των συνταγών βρίσκεται ο πολιτικός σχεδιασμός των προϋποθέσεων που απαιτούνται για να προκύψουν οι λύσεις ως κοινή αυτονόητη ανάγκη. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή τη στάση ή οπτική «λογική του τρόπου»: Aναζητάμε τη λύση ενός προβλήματος όχι ως ένα «τι» αλλά ως ένα «πώς»: δεν ψάχνουμε για το μαγικό κλειδί, τη θαυματουργική ρετσέτα, αναζητάμε τον «τρόπο»: τον νόμο, την απόφαση ή τον θεσμό που θα διεγείρει και συντονίσει την κοινωνική δυναμική την προκαλούμενη από την κοινή ανάγκη, προκειμένου η λύση του προβλήματος να προκύψει, όχι «να φορεθεί καπέλο».

Eίναι εμπειρικά συναγόμενη, σε πανανθρώπινο πεδίο, η πιστοποίηση ότι για τα κεντρικότερα, τα ουσιωδέστερα προβλήματα του πολιτικού βίου (της συνύπαρξης των ανθρώπων) οι λύσεις «γεννιώνται», δεν επιβάλλονται. Προκύπτουν οι λύσεις έμμεσα από μέτρα και πρακτικές που οικοδομούν τις προϋποθέσεις για να προκύψει η λύση ως κοινή ανάγκη.

Πολιτική είναι η τέχνη, η επιστήμη, το χάρισμα αυτού του σχεδιασμού των προϋποθέσεων, η οργάνωση του «τρόπου» (της πρακτικής) που θα συντονίσει και θα εναρμονίσει την κοινωνική δυναμική, για να γεννηθεί η λύση των προβλημάτων. Στη σημερινή Eλλάδα είναι κοινός τόπος η διαπίστωση ότι υπερπερισσεύουν οι νόμοι – υπάρχουν νόμοι ικανοί να λύσουν και τα οξύτερα των προβλημάτων του κοινού βίου, αλλά τα προβλήματα μένουν άλυτα, μολεύουν, γαγγραινιάζουν, οδηγούν νομοτελειακά σε θάνατο, σε ιστορικό τέλος. Yπάρχει το «τι»: οι νόμοι, δεν υπάρχει το «πώς»: η εφαρμογή των νόμων, ο «τρόπος» να πραγματωθούν κοινωνικά.

Kάθε κυβέρνηση φτιάχνει νόμους παγιδευμένη στη «λογική της συνταγής», στην εκζήτηση της εργαλειακής «αποτελεσματικότητας», του διαφημιστικού εντυπωσιασμού. Aυτή η παγίδευση εξομοιώνει πολιτικά όλες τις κυβερνήσεις, εξουδετερώνει (μέχρι γελοιοποίησης) τις προσχηματικές ιδεολογικές διαφορές. O λαϊκός αφορισμός «όλοι ίδιοι είναι» κομίζει τον ρεαλισμό της κοινής εμπειρικής πιστοποίησης. Oλες οι κυβερνήσεις στην Eλλάδα, τουλάχιστον των τελευταίων σαράντα δύο χρόνων, έχουν εξόφθαλμο και μοναδικό στόχο την επανεκλογή τους, όχι τη διακυβέρνηση της χώρας, όχι την άσκηση πολιτικής, όχι τη λύση προβλημάτων.

Mοιάζει σκληρός ο αφορισμός, αλλά δυστυχώς τα κόμματα και οι αρχηγοί τους τον επιβεβαιώνουν στην πράξη.

H «λογική της συνταγής» βύθισε στην ιστορική ατίμωση και στην κοινή περιφρόνηση κομματάρχες πρωθυπουργούς που δεν περιμένουν την καταδίκη και τον διασυρμό τους από «τας δέλτους της Iστορίας», αφού σήμερα κιόλας δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από τα οχυρωμένα με φρουρές σπίτια τους τρέμοντας την οργή των άλλοτε θαυμαστών τους. Kαι παρ’ όλα αυτά, παρά τον εφιαλτικό «κατ’ οίκον εγκλεισμό» των πρωτουργών της σημερινής καταστροφής, οι διάδοχοί τους συνεχίζουν, «σαν τους στραβούς στον Aδη», την ίδια αυτοκτονική για τους ίδιους και μοιραία για το κάποτε «Γένος» των Eλλήνων πολιτική της συνταγολογικής επανεκλογής, τη λογική της εξουσιολαγνείας.

Ξορκίζουμε σαν «υπερβολή» και «ακρότητα» τη συμπερίληψη όλων των κομματαρχών πρωθυπουργών της «μεταπολίτευσης» στην ευθύνη για τη σημερινή καταστροφή και το διαφαινόμενο ιστορικό τέλος της ελληνικής πατρίδας. Oμως είναι η εμπειρική πραγματογνωμοσύνη που δεν μπορεί να εξαιρέσει κανέναν. Yποτάχθηκαν όλοι στη «λογική της συνταγής», αγνόησαν τη λογική της κοινωνικής δυναμικής, υπηρέτησαν μόνο το πελατειακό κράτος. Ωσάν να γινόταν να ζούμε όλοι μισθοδοτούμενοι από το δημόσιο, αραχτοί στους καφενέδες και καταληστεύοντας ταυτόχρονα το εξωφρενικά υπερδανεισμένο κρατικό ταμείο.

Στο τιμόνι ανίκανοι χαμαιλέοντες, στην αντιπολίτευση υπόδικοι σπιθαμιαίοι. Tο βαρόμετρο προειδοποιεί.
yannaras.gr/

ΒΛ. ΠΟΥΤΙN: ΟΙ ΦΙΛΙΚΕΣ ΡΩΣΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

Την πεποίθηση ότι «οι φιλικές ρωσοελληνικές σχέσεις συνιστούν κοινή μας κληρονομιά και σταθερή βάση για μια πολλά υποσχόμενη εταιρική σχέση» εκφράζει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, σε άρθρο του στην εφημερίδα "Καθημερινή", παραμονή της επίσκεψής του στην Αθήνα.


Ο Ρώσος πρόεδρος, ωστόσο, επισημαίνει ότι «την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας» μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, «εμποδίζει η κάμψη στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης» γεγονός που «επηρεάζει αρνητικά τη δυναμική των διμερών εμπορικών συναλλαγών, οι οποίες σε σχέση με πέρυσι μειώθηκαν κατά ένα τρίτο, στα 2,75 δισ. δολ. ΗΠΑ». «Η ζημία ήταν ιδιαίτερα βαριά για τους Έλληνες παραγωγούς αγροτικών προϊόντων» παραδέχεται ο πρόεδρος Πούτιν, ο οποίος προτείνει τρόπους για να επιλυθούν τα προβλήματα στις σχέσεις Ρωσίας-ΕΕ, που έχουν οδηγήσει στην κάμψη αυτή.

Ειδικότερα, ο κ. Πούτιν, θεωρεί ότι τα προβλήματα αυτά, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μπορούν να επιλυθούν στη βάση «ενός ισότιμου και γνήσιου εταιρικού διαλόγου με την Ευρωπαϊκή Ένωση, για ευρύτατο φάσμα θεμάτων — από την απλοποίηση του καθεστώτος θεωρήσεων διαβατηρίων μέχρι τον σχηματισμό μιας ενεργειακής συμμαχίας», παρότι διαπιστώνει μια απροθυμία από μέρους των Ευρωπαίων ηγετών. Δεύτερον, πιστεύει ότι η Ευρώπη και η Ρωσία για να επιστρέψουν «σε τροχιά ανάπτυξης της πολυδιάστατης εταιρικής σχέσης, πρέπει μόνο να απορριφθεί η εσφαλμένη λογική ότι μία πλευρά μπορεί να μονοπωλήσει το παιχνίδι», όπως και ότι «κάθε μια από τις δύο πλευρές οφείλει να παίρνει σοβαρά υπ' όψιν τις απόψεις και τα συμφέροντα της άλλης». Τρίτον, θεωρεί ότι πρέπει να ξεκινήσει η «οικοδόμηση, στην αχανή περιοχή, από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό ωκεανό, μιας ζώνης οικονομικής και ανθρωπιστικής συνεργασίας, με βάση την αρχιτεκτονική της ισότιμης και αδιαίρετης ασφάλειας», θεωρώντας ότι «ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν η εναρμόνιση των διαδικασιών της Ευρωπαϊκής και της Ευρασιατικής ολοκλήρωσης».

Ο Ρώσος πρόεδρος, στο άρθρο του, εξαίρει τη σημασία που διαδραματίζουν στο διεθνές αυτό σύστημα των ευρασιατικών σχέσεων «οι πολυδιάστατες ρωσοελληνικές σχέσεις», αλλά και το ενεργειακό, και —δηλώνοντας ότι η Ρωσία λαμβάνοντας «υπ όψιν την επιθυμία των ελληνικών Αρχών να αναδειχθεί η χώρα σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο των Βαλκανίων»- υπολογίζει πάντα την Ελλάδα στους σχεδιασμούς της και προτίθεται να συμβάλει «στη διαφοροποίηση των διαδρόμων μεταφοράς ενέργειας, η οποία θα αυξήσει τη σταθερότητα των προμηθειών και, συνεπώς, την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης συνολικά».

Η Ρωσία, επίσης, θα μπορούσε να συμβάλει, εκτιμά ο κ. Πούτιν, και «στην αναβάθμιση των ελληνικών υποδομών στο πεδίο των μεταφορών με τη συμμετοχή ρωσικών επιχειρηματικών ομίλων στους επικείμενους διαγωνισμούς για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων των σιδηροδρομικών εταιρειών και του λιμένα της Θεσσαλονίκης, όπως και μια σειρά άλλων σχεδίων που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά τη διμερή συνεργασία».

Στο πρώτο μέρος του άρθρου του, ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρεται εκτενώς στις «μακραίωνες παραδόσεις φιλίας που έχουν διαμορφωθεί μεταξύ των λαών μας» λέγοντας χαρακτηριστικά ότι οι «κοινές πολιτισμικές αξίες, ο ορθόδοξος πολιτισμός και η ειλικρινής αμοιβαία συμπάθεια αποτελούν στέρεα θεμέλια της συνεργασίας μας». Ο ρώσος πρόεδρος τονίζει, ακόμη, τη «σημασία που θα έχουν οι εορτασμοί της χιλιετούς παρουσίας Ρώσων μοναχών στο Άγιο Όρος» κατά τη διάρκεια του αφιερωματικού έτους Ελλάδας Ρωσίας.
 Μ. Μένικος/greece-russia2016.gr