Θα ρίξει ο Σαμαράς έναν ακόμη Μητσοτάκη ;

Πηγές, βεβαιώνουν ότι η συνέντευξη δεν είναι παρά το πρώτο προειδοποιητικό χτύπημα Σαμαρά. Έμπειρος τακτικιστής και μεθοδικός σε κινήσεις αποσταθεροποίησης ο Μεσσήνιος πολιτικός θεωρεί ότι οι διερευνητικές με την Τουρκία που αρχίζουν αύριο, είναι η μεγάλη του ευκαιρία...

Περίοδο διαβολοεβδομάδων για τον Κυρ. Μητσοτάκη προοιωνίζεται η επίθεση που ξεκίνησε ο Αντώνης Σαμαράς μέσω της συνέντευξης του στην "Καθημερινή".

της Κατερίνας Ακριβοπούλου *

Προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο Μαξίμου, το οποίο σημειώνεται, έκανε αγώνα δρόμου προκειμένου να μην “παίξει” το θέμα στα κανάλια.

Καλά ενημερωμένες πηγές από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, ο ρόλος του οποίου υπήρξε καταλυτικός σε ο,τι αφορά την ανάδειξη Μητσοτάκη στην αρχηγία της Ν.Δ., βεβαιώνουν ότι η συνέντευξη δεν είναι παρά το πρώτο προειδοποιητικό χτύπημα Σαμαρά. Έμπειρος τακτικιστής και μεθοδικός σε κινήσεις αποσταθεροποίησης ο Μεσσήνιος πολιτικός θεωρεί ότι οι διερευνητικές με την Τουρκία που αρχίζουν αύριο, είναι η μεγάλη του ευκαιρία όχι μόνον για να υποδηλώσει την παρουσία του αναβαθμίζοντας την επιρροή του, αλλά και να διεκδικήσει ρόλο με ο,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και να συνεπάγεται για τον …τελικό στόχο ο οποίος είναι ακόμη αδιευκρίνιστος, τουλάχιστον προς ώρας.

Με όπλο την σημαντική κοινοβουλευτική δύναμη από 15-20 βουλευτές, ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να “χορέψει στο ταψί” τον “αχάριστο”, “άφιλο” και “τυχοδιώκτη”, όπως  χαρακτηρίζει τον Κυρ. Μητσοτάκη. Είναι ενδεικτικό ότι τις τελευταίες μέρες της εβδομάδας, η κινητοποίηση σαμαρικών στελεχών, μεταξύ των οποίων και βουλευτές, ήταν εντονότατη. Με μότο ότι “είμαστε σε επιφυλακή” οι εν λόγω παράγοντες δραστηριοποιούνται εντονότατα τα τελευταία 24ωρα, σαλπίζοντας εν πολλοίς την έναρξη του πολέμου…

Στο εύλογο ερώτημα εάν ο Αντώνης Σαμαράς ετοιμάζεται να ρίξει για δεύτερη φορά κυβέρνηση Μητσοτάκη, η απάντηση είναι περίπλοκη. Αφενός επειδή ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαντάζει προς το παρόν πρόωρο και αφετέρου λόγω του ότι παράμετροι μιας τέτοιας εξέλιξης είναι ακόμη υπό διαμόρφωση.

Οι διερευνητικές που ξεκινούν αύριο θα διαρκέσουν, όπως υπολογίζεται, μέχρι τον Μάρτιο, με φόντο ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον εξόχως ρευστό και ασταθές. Στο πλαίσιο αυτό το στρατόπεδο Σαμαρά προετοιμάζεται συστηματικά για κάθε ενδεχόμενο, έχοντας φροντίσει όμως να οριοθετήσει τις κόκκινες γραμμές του για πάσα χρήση, ακόμη και για ρήξη εάν οι συνθήκες το επιτρέψουν και οι ‘όροι του παιχνιδιού το επιβάλλουν.

Το βέβαιον είναι ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος χάνει την μία μάχη μετά την άλλη σε όλα τα επίπεδα, είναι εγκλωβισμένος σε τανάλια βαθέως χτυπήματος. Πρόκειται για την στρατηγική που περικυκλώνει τον εχθρό αφήνοντας τον να προελαύνει, φροντίζοντας όμως να αποδυναμώνει από το μάκρος την γραμμή μετώπου και τον ανεφοδιασμό, για να τον χτυπήσει στο τέλος από τα νώτα…

πηγή: eretikos.gr - τo blog της Κατερίνας Ακριβοπούλου 

                     ______________________________________________

(*) Η Κατερίνα Ακριβοπούλου είναι κορυφαία δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής, σχολιαστής, αρχισυντάκτρια ειδήσεων σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπες. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες...

Γιάννης Δραγασάκης: «Η Αριστερά πρέπει να διαμορφώσει στρατηγική μακράς διαρκείας» - Συνέντευξη στην ΑΥΓΗ

«Ο εσωκομματικός διάλογος είναι κομμάτι της πολιτικής παράδοσης της Αριστεράς” καταλήγει ο Γ. Δραγασάκης και σημειώνει ότι η κατάθεση απόψεων είναι διαφορετικό πράγμα από την ύπαρξη οργανωμένων τάσεων που λειτουργούν ως κόμμα μέσα στο κόμμα.

Πρέπει να κινηθούμε πιο δυναμικά το επόμενο διάστημα. Να καταστήσουμε σαφή την προγραμματική μας πρόταση.

Την ανάγκη να δοθεί μια στρατηγική απάντηση της Αριστεράς στη σημερινή κρίση επισημαίνει στη συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ ο Γιάννης Δραγασάκης. Αναφέρεται στις μόνιμες επιπτώσεις που θα επιφέρει η ύφεση σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους και στην επιτάχυνση της κρίσης που θα προκαλέσει η υλοποίηση του σχεδίου Πισσαρίδη και μιλάει για τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές, τους μετασχηματισμούς και τους νέους θεσμούς που πρέπει να εμπνεύσει η Αριστερά.

Σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. ο Γ. Δραγασάκης σημειώνει ότι το κόμμα πρέπει να κινηθεί δυναμικότερα καταθέτοντας την εναλλακτική προγραμματική του πρόταση. Επισημαίνει ότι ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. είναι μια πολιτική δύναμη που δεν ενσωματώνεται και δεν ετεροκαθορίζεται, καθώς και ότι ο κίνδυνος της εσωστρέφειας ευδοκιμεί όταν δεν υπάρχει οργανωμένη συζήτηση. «Ο εσωκομματικός διάλογος είναι κομμάτι της πολιτικής παράδοσης της Αριστεράς” καταλήγει ο Γ. Δραγασάκης και σημειώνει ότι η κατάθεση απόψεων είναι διαφορετικό πράγμα από την ύπαρξη οργανωμένων τάσεων που λειτουργούν ως κόμμα μέσα στο κόμμα.

Συνέντευξη στον Άγγελο Τσέκερη

Η κυβέρνηση καλλιεργεί την εντύπωση ότι με την πανδημία θα τελειώσει και η οικονομική κρίση. Ποια θεωρείτε ότι είναι η πραγματική εικόνα και τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στην κοινωνία και την οικονομία;

- Η πανδημία είναι μόνο μια πτυχή της πολυδιάστατης κρίσης που ζούμε. Μάλιστα επισκιάζει πρόσκαιρα άλλες πτυχές της. Με τη βαθμιαία απόσυρση των μέτρων στήριξης της οικονομίας θα έρθουν στην επιφάνεια οι βαθιές πληγές και τα τραύματα, που μόνο πρόσκαιρα δεν θα είναι. Η ύφεση, τα ελλείμματα και το χρέος έχουν λάβει πρωτόγνωρες διαστάσεις. Πολλοί εργαζόμενοι θα βρεθούν χωρίς δουλειά, ενώ εκτιμάται ότι πάνω από 200.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα βρεθούν εκτεθειμένες στο κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Η έκθεση Πισσαρίδη, πυξίδα την κυβερνητικής πολιτικής, όχι μόνο δεν λειτουργεί ως ανάχωμα, αλλά από πολλές απόψεις λειτουργεί ως επιταχυντής της καταστροφής. Ούτε όμως και το σχέδιο για την κατανομή των 32 δισ. ευρώ του ταμείου ανάκαμψης μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα της εποχής μας, διότι, όπως το έχει σχεδιάσει η κυβέρνηση, είναι προσανατολισμένο κυρίως στην ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων.

Έχουμε μπει σε μια φάση μεγάλης επισφάλειας, καθώς κοινωνία, οικονομία, εργαζόμενοι, μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα είναι εκτεθειμένοι σε πολλαπλούς κινδύνους χωρίς επαρκή θωράκιση και προστασία. Διαμορφώνεται, λοιπόν, ένα προγραμματικό κενό με πολιτικό βάθος και διάρκεια, διότι οι λύσεις δεν θα είναι εύκολες ούτε άμεσες και απλές.

Άξονας της κυβερνητικής πολιτικής, όπως είπατε, είναι το σχέδιο Πισσαρίδη. Ποια πρέπει να είναι η απάντηση της Αριστεράς;

- Η απάντηση της Αριστεράς είναι ήδη ορθά προσανατολισμένη στην αντιμετώπιση των ανισοτήτων. Όμως οι ανισότητες δεν είναι μόνο εισοδηματικές. Επομένως η αναδιανομή πρέπει να στοχεύει σε μεταβιβάσεις όχι μόνο εισοδημάτων, αλλά και εξουσίας και ισχύος, ώστε να μπορούν οι εργαζόμενοι να υπερασπιστούν το εισόδημά τους, οι πολίτες τα δικαιώματά τους και οι τοπικές κοινωνίες τους φυσικούς τους πόρους και τη δυνατότητα να σχεδιάζουν το μέλλον τους.

Επίσης ορθά προτάξαμε την περίοδο αυτή άμεσα μέτρα για τα πιεστικά προβλήματα. Όμως η απάντηση της Αριστεράς πρέπει να δοθεί με όρους μιας στρατηγικής μακράς διάρκειας και σ' αυτή να εντάξουμε τη συγκυρία και τις ανάγκες της. Διότι, για να μιλήσουμε για τα άμεσα, χρειάζεται να έχουμε μια εικόνα του μέλλοντος, των θεσμών του μέλλοντος. Ειδικά σήμερα που η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη, η πράσινη μετάβαση δημιουργούν δυνατότητες αλλά και τεράστιες απειλές, εφόσον γίνονται ερήμην των κοινωνιών και με κριτήριο τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Με ποιους θεσμούς, λοιπόν, και ποιες πολιτικές θα υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, την εργασία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την ίδια την κοινωνία και πώς θα αξιοποιήσουμε τις νέες δυνατότητες προς όφελός της; Σίγουρα αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς βαθιές αλλαγές, μετασχηματισμούς και νέους θεσμούς που η κοινωνία πρέπει να συζητά και να αγωνίζεται γι’ αυτές. Και αυτό είναι που πρωτίστως πρέπει να εμπνεύσουμε ως Αριστερά.

Επίσης είναι η Ευρώπη. Η συζήτηση για τις δημοσιονομικές ανισορροπίες έχει ανοίξει. Αν η αποκατάστασή τους επιδιωχθεί να γίνει με τους παλιούς δημοσιονομικούς κανόνες, το αποτέλεσμα θα είναι σκληρή λιτότητα και πιθανές κρίσεις χρέους. Ήδη η προοδευτική κυβέρνηση της Ισπανίας τελεί υπό πίεση για «μεταρρυθμίσεις». Η ελληνική κυβέρνηση προσέφερε ήδη την έκθεση Πισσαρίδη ως άτυπο Μνημόνιο.

Δυνατότητες για θετικές μετατοπίσεις ή και αλλαγή υποδείγματος, ωστόσο, υπάρχουν, καθώς είναι κοινή η ανάγκη των λαών να μην επιστρέψουμε στους παλιούς κανόνες, αλλά να θεσπιστούν νέοι, με κοινωνικές ρήτρες, όχι μόνο δημοσιονομικές. Για παράδειγμα, όπως προβλέπεται ότι κανένα έργο δεν θα χρηματοδοτείται από το ταμείο ανάκαμψης αν βλάπτει το περιβάλλον, η αρχή αυτή -no harm - πρέπει να επεκταθεί, προκειμένου καμία πολιτική να μη χρηματοδοτείται αν βλάπτει την εργασία και διευρύνει τις ανισότητες. Για να αποφύγουμε λοιπόν αύριο τη λιτότητα και πιθανώς νέες κρίσεις χρέους, πρέπει να δράσουμε τώρα για μια ευρεία συμμαχία και ένα κίνημα πανευρωπαϊκό.

Παρά την πολιτική ένταση της περιόδου και τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας, οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν την ψαλίδα ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ να κλείνει. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό;

- Το πιο εμφανές στοιχείο που αποκαλύπτουν οι δημοσκοπήσεις είναι ότι φθείρεται η όποια εικόνα υπεροχής είχε η κυβέρνηση. Σε ζητήματα τα οποία η τελευταία θεωρεί κρίσιμα -όπως για παράδειγμα η επάρκεια στη διαχείριση της πανδημίας, αλλά και των οικονομικών της συνεπειών- παρατηρείται μία σταδιακή υποχώρηση που υποδηλώνει μια διογκούμενη δυσαρέσκεια.

Τώρα, όσον αφορά το γιατί δεν εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη δυσαρέσκεια, πολλοί ερευνητές αναγνωρίζουν πως το εύρημα αυτό στο μέσο μιας κυβερνητικής θητείας έχει περιορισμένη ερμηνευτική αξία. Η δική μου αίσθηση είναι ότι ο κόσμος που μας ψήφισε είναι διπλά μας, όχι απέναντι. Και κάποιοι που δεν μας ψήφισαν αρχίζουν να προσέχουν τι λέμε, κάτι που δεν συνέβαινε πριν.

Όμως σε κάθε περίπτωση έχουμε και εμείς ευθύνη. Ο κορωνοϊός, αλλά και δικές μας αδράνειες, πήγαν τον σχεδιασμό μας πίσω. Άρα πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα και δυναμικά το επόμενο διάστημα. Πρώτον, πρέπει να καταστήσουμε σαφή την προγραμματική μας πρόταση. Πρέπει να αναδεικνύονται τα αδιέξοδα των κυβερνητικών πολιτικών, αλλά και οι δικές μας εναλλακτικές. Μόνο έτσι θα καταλάβει η κοινωνία ότι η δική μας αριστερή αντιπρόταση εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά της.

Δεύτερον, πρέπει να προχωρήσουμε, παρά τις δυσκολίες, το σχέδιό μας και να κάνουμε πράξη με μεγαλύτερη δεσμευτικότητα όλα όσα έχουμε αποφασίσει, ομόφωνα, κατά καιρούς για τη διεύρυνση και ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., για το άνοιγμα στην κοινωνία.

Ο απολογισμός του κυβερνητικού έργου του ΣΥΡΙΖΑ, καλωσορίστηκε από τον προοδευτικό κόσμο. Θεωρείτε ότι ήταν αναγκαία η κατάθεσή του; Αξιοποιήθηκε πολιτικά κατά τον καλύτερο τρόπο;

- Πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που κατέθεσε στον λαό τον απολογισμό της κυβερνητικής του δράσης, σε αντίθεση με τα κόμματα που χρεοκόπησαν τη χώρα και δεν έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο.

Για μας ο απολογισμός είναι ένα εργαλείο για να σχεδιάσουμε το μέλλον. Πρωτίστως, όμως, είναι καθήκον συνυφασμένο με τη δημοκρατία. Κάθε δημόσιο αξίωμα, κάθε εντολή εκπροσώπησης εμπεριέχει την υποχρέωση για δημόσια λογοδοσία και απολογισμό προς τον εντολέα, είτε είναι η κοινωνία είτε είναι οι δημότες, είτε είναι το κομματικό σώμα. Όμως, αν και ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από την Κ.Ε. και βρήκε ευρύτερη θετική υποδοχή, η αξιοποίησή του δεν ήταν ανάλογη. Επίσης καθυστερεί ο ειδικότερος απολογισμός του κόμματος.

Οι καθυστερήσεις αυτές οφείλονται ασφαλώς στις ειδικές συνθήκες. Ίσως και σε κάποιους φόβους για εσωστρέφεια. Θέλω, όμως, να σημειώσω ότι ο κίνδυνος της εσωστρέφειας ευδοκιμεί όταν δεν γίνεται οργανωμένη συζήτηση, όταν αγνοούμε ή υποτιμούμε το συλλογικό κεκτημένο, όπως είναι και ο συγκεκριμένος απολογισμός. Τότε είναι που το κάθε στέλεχος ή η κάθε ομάδα έχει το άγχος να προβάλει τη δική του αλήθεια.

Όμως ο απολογισμός είναι ένα ζωντανό κείμενο, χρήσιμο εργαλείο για να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον. Η αξιοποίησή του παραμένει πάντα επίκαιρη και όπου συζητήθηκε αυτό έγινε σε πολύ ώριμο και γόνιμο κλίμα.

Από διάφορες πλευρές τίθεται το ερώτημα «ΣΥΡΙΖΑ του 3% ή ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητική δύναμη». Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

- Το ερώτημα αυτό δεν υφίσταται, αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%» είναι αυτός που επέλεξε να διεκδικήσει κυβερνητικές ευθύνες, κυβέρνησε και διεκδικεί να κυβερνήσει εκ νέου. Βαρίδι για τις δυνάμεις που θέτουν αυτό το μη υπαρκτό ερώτημα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να είναι αυτόνομος από συμφέροντα. Και για να είμαστε αυτόνομοι από συμφέροντα έχουμε αποφασίσει να υπάρχουμε ως «οργανωμένος λαός» με ισχυρό ηγέτη και ρίζες στα κινήματα.

Το σχόλιο που θα ήθελα να κάνω, λοιπόν, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. δεν ενσωματώνεται, δεν ετεροκαθορίζεται. Είναι η δύναμη ευθύνης απέναντι στον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία. Είναι κυβερνητική έκφραση όλου του προοδευτικού κόσμου και όλης της Αριστεράς, της μετριοπαθούς και της ριζοσπαστικής, της κοινοβουλευτικής και της κινηματικής. Είναι το σύγχρονο κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο κορμός και ελπίδα της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης.

Γίνεται τελευταία μια συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ για το κατά πόσον οι τάσεις και τα εσωκομματικά κείμενα αποδυναμώνουν την πολιτική αποτελεσματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Ποια είναι η άποψή σας;

- Η κατάθεση απόψεων, κειμένων και η συζήτηση επ’ αυτών είναι τελείως διαφορετικό ζήτημα από την ύπαρξη οργανωμένων τάσεων με εσωτερική πειθαρχία που λειτουργούν, στην πράξη, ως κόμματα μέσα στο κόμμα. Πάντα ήμουν υπέρ του ανοιχτού διαλόγου, αλλά ήμουν αρνητικός στο φαινόμενο μιας «ομοσπονδιακής» ή «κοινοπρακτικής» λειτουργίας του κόμματος, φαινόμενο στο οποίο αναπόφευκτα οδηγούν οι οργανωμένες φράξιες και τάσεις.

Βέβαια δεν πρέπει να αγνοούμε τους αδίστακτους αντιπάλους μας και τις άθλιες μεθόδους τους. Για παράδειγμα ορισμένα εχθρικά μέσα παρουσίασαν την κατάθεση δύο κειμένων ως υπονόμευση του Τσίπρα. Σε τέτοια όμως ευτελή ψεύδη πρέπει να απαντάμε τιμώντας τις αρχές μας. Και μια από αυτές τις αρχές είναι ότι ο εσωτερικός διάλογος είναι όχι μόνο απόλυτα «νόμιμος», κομμάτι της πολιτικής παράδοσής μας, αλλά και συστατικό στοιχείο του κόμματος που φιλοδοξούμε να συνδημιουργήσουμε.

Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, μπροστά. Να σταθούμε πλάι στην κοινωνία. Να εμπνεύσουμε ξανά την ελπίδα και να ανταποκριθούμε στις, και πάλι, δύσκολες απαιτήσεις που μας περιμένουν.

πηγή: avgi.gr

WEF : «Πανδημίες, κλιματική αλλαγή, κοινωνικές ανισότητες και όπλα μαζικής καταστροφής απειλούν την ανθρωπότητα»

Μπόργκε Μπρέντε: «Το 2020 έδειξε ότι οι κίνδυνοι δεν σταματούν στα σύνορα και δεν αφορούν μεμονωμένους τομείς. Η πανδημία δεν γνωρίζει σύνορα. Ο κορονοϊός είναι παντού. Το ίδιο ισχύει και για την κλιματική αλλαγή, για την καταπολέμηση της οποίας δεν υπάρχει δυστυχώς εμβόλιο».

Μολυσματικές ασθένειες, κλιματική αλλαγή, κοινωνικές ανισότητες, όπλα μαζικής καταστροφής είναι σήμερα οι μεγαλύτερες προκλήσεις για την ανθρωπότητα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF).

Η πανδημία ανάγκασε τους διοργανωτές του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) του Νταβός να αναβάλουν τη διεξαγωγή για τα τέλη Μαΐου στη Σιγκαπούρη. Παραδοσιακά το διεθνές φόρουμ πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου στην Ελβετία. Φέτος οι διοργανωτές έχουν προβλέψει από την ερχόμενη Δευτέρα μια αποκαλούμενη «εβδομάδα ατζέντας», στην οποία κορυφαίοι εκπρόσωποι της πολιτικής και της οικονομίας θα συνομιλήσουν διαδικτυακά για τις μεγαλύτερες προκλήσεις της νέας χρονιάς.

Λίγες μέρες νωρίτερα δημοσιεύθηκε, όπως κάθε χρόνο από το 2006, η έκθεση του WEF για τους παγκόσμιους κινδύνους, Global Risks Report 2021, στη βάση της οποίας θα στηριχθούν την ερχόμενη εβδομάδα οι συζητήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων.

Εδώ και χρόνια η ετήσια έκθεση προειδοποιεί ότι τα κράτη δεν είναι προετοιμασμένα κατάλληλα για την αντιμετώπιση υγειονομικών κρίσεων. Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Μπόργκε Μπρέντε τόνισε στη συνέντευξη Τύπου μετά την παρουσίαση της έκθεσης ότι οι κίνδυνοι δεν αφορούν μεμονωμένες χώρες: «Το 2020 έδειξε ότι οι κίνδυνοι δεν σταματούν στα σύνορα και δεν αφορούν μεμονωμένους τομείς. Η πανδημία δεν γνωρίζει σύνορα. Ο κορονοϊός είναι παντού. Το ίδιο ισχύει και για την κλιματική αλλαγή, για την καταπολέμηση της οποίας δεν υπάρχει δυστυχώς εμβόλιο».

Ανησυχία για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας

Η γενική διευθύντρια του WEF Σαάντι Ζαχίντι

Η έκθεση βασίζεται σε σφυγμομέτρηση μεταξύ 650 κορυφαίων μάνατζερ με αντικείμενο τους σημαντικότερους παγκόσμιους κινδύνους, οι οποίοι διαχωρίζονται σε βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους. Η γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Σαάντι Ζαχίντι, δηλώνει σχετικά: «Για την επόμενη διετία αυτό που απασχολεί περισσότερο εκτός από την πανδημία είναι οι επιπτώσεις της στην αγορά απασχόλησης λόγω της οικονομικής ύφεσης. Εκτός αυτού επισημαίνονται το λεγόμενο ψηφιακό χάσμα, καθώς και οι αποτυχίες στον τομέα της κυβερνοασφάλειας».

Στους μεσοπρόθεσμους κινδύνους η έκθεση αναφέρει τις φούσκες σε περιουσιακά στοιχεία, την ανησυχία για τη σταθερότητα τιμών, την κατάρρευση υποδομών πληροφοριακών συστημάτων καθώς και μια πιθανή νέα κρίση χρέους.

Όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους κινδύνους η γενική διευθύντρια του φόρουμ τονίζει: «Για τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια οι ερωτηθέντες ανησυχούν πρωτίστως για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τον κίνδυνο διάλυσης κρατών, αλλά και τα όπλα μαζικής καταστροφής».

Virtual press conference on The #DavosAgenda 2021 | World Economic Forum

Πανδημία, Παγκοσμιοποίηση & Νέα Μνημόνια - Διαδικτυακή συζήτηση στο e-roi.gr

Διαδικτυακή συζήτηση στο e-roi, το επίσημο κανάλι του ΕΠΑΜ, για τα εμβόλια mRNA και τους μαζικούς εμβολιασμούς, συμμετέχουν οι Παναγιώτης Μαντάς, Γιώργος Μπούτρης, Κλεάνθης Γρίβας, Γιάννης Καλαμπόκης, Κώστας Παπουλής και Δημήτρης Καζάκης. 

πηγή: Ε.ΠΑ.Μ.

ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ: «Ο πρωθυπουργός βρίσκεται υπό την ομηρία του κ. Σαμαρά» - Με αφορμή τη συνέντευξη στην Καθημερινή

 

Τη μια ο κ. Σαμαράς τον αναγκάζει να κωλυσιεργεί σε σχέση με την κύρωση των μνημονίων με τη Βόρεια Μακεδονία, την άλλη του τραβάει το αυτί γιατί ξεκινάει διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία..

«Οι παλινωδίες, το κενό στρατηγικής και η διαρκής κυβερνητική κακοφωνία, βλάπτουν σοβαρά την εξωτερική πολιτική της χώρας», σχολιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ σε ανακοίνωσή του σχετικά με την συνέντευξη του Α. Σαμαρά.

Ανακοίνωση εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ με αφορμή την συνέντευξη του Α. Σαμαρά στην Καθημερινή:

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Ο κ. Σαμαράς με τη συνέντευξη του στην Καθημερινή της Κυριακής αποκαλύπτει ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας πρωθυπουργός υπό κηδεμονία.

Τη μια ο κ. Σαμαράς τον αναγκάζει να κωλυσιεργεί σε σχέση με την κύρωση των μνημονίων με τη Βόρεια Μακεδονία εκθέτοντας τη χώρα, την άλλη του τραβάει το αυτί γιατί ξεκινάει διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία.

Αυτή η ιδιότυπη ομηρία του πρωθυπουργού από τον κ. Σαμαρά και την ομάδα του, θα ήταν απλά θλιβερή αν δεν αφορούσε την εξωτερική πολιτική της χώρας, τον διάλογο με την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στην πιο δύσκολη στιγμή τους.

Η στρατηγική της χώρας σε σχέση με την Τουρκία δεν είναι θέμα που αφορά τα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, αλλά τα εθνικά μας συμφέροντα.

Οι παλινωδίες, το κενό στρατηγικής και η διαρκής κυβερνητική κακοφωνία, βλάπτουν σοβαρά την εξωτερική πολιτική της χώρας.