Ποια Ευρώπη Ηλίθιε;

«Είναι η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία, ηλίθιε» Από όπου και να την πιάσεις την «πολιτισμένη» Ευρώπη βρωμάει σαπίλα και αίμα. Πουλώντας «πολιτισμό» και Θεό, σκότωσε λεηλάτησε διέλυσε και σκλάβωσε λαούς και ηπείρους...  


Είναι η Ευρώπη, Τσίπρα

Το ότι απευθύνθηκε στον Τσίπρα η παραφρασμένη ρήση «είναι η εφαρμογή, ανόητε» το ένιωσε και το τελευταίο μπρόκολο στην υφήλιο. Το έδειχνε η χαιρεκακία στο στυγνό πρόσωπο του φασίστα Σόιμπλε αλλά και η γλώσσα του σώματος του κατά τα άλλα αξιοπρεπούς πρωθυπουργεύοντος διορισμένου υπαλλήλου του ιδίου φασίστα στην αποκαλούμενη ακόμη Ελλάδα. Κάτι έπρεπε να απαντήσει και το κουρδιστό λούτρινο της αριστεράς, έτσι αφού αερολόγησε μέσα στον εξευτελισμό του ζήτησε περισσότερη Ευρώπη. Θα μπορούσε βέβαια στα πλαίσια της διπλωματίας να απαντήσει ως ελεύθερος άνθρωπος πολύ απλά παραφράζοντας κι αυτός την παράφραση του ναζιστή: «Είναι η Ευρώπη, ανόητε». 
του Γιάννη Λαζάρου

Ως ελεύθερος και σκεπτόμενος θα μπορούσε να του θυμίσει την ανοιχτή πληγή του πλανήτη που ονομάζεται Ευρώπη. Μια πληγή που αιώνες τώρα δεν αφήνει σε ησυχία τον οποιονδήποτε λαό από την Ασία μέχρι την Αφρική και την Νότια Αμερική μόνο και μόνο για το κέρδος. Από όπου και να την πιάσεις την «πολιτισμένη» Ευρώπη βρωμάει σαπίλα και αίμα. Πουλώντας «πολιτισμό» και Θεό, σκότωσε λεηλάτησε διέλυσε και σκλάβωσε λαούς και ηπείρους.

Αν ήθελε και για να μην μπλέξει με την αιματοβαμμένη ιστορία της Ευρώπης θα μπορούσε να προσθέσει στην παράφραση το «Είναι η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία, ηλίθιε». Να του κάνει μια ανασκόπηση με λίγα λόγια για την πορεία και τα θέλω αυτής της χώρας από τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο μέχρι σήμερα. Να του θυμίσει πόσο αίμα και πόνος στον βωμό της κυριαρχίας ενός λαού που κάθε λίγο και λιγάκι σκοτώνει, σφάζει, λεηλατεί. διότι θέλει τον πλούτο για πάρτη του. Όλον τον πλούτο, όλων των λαών. Αυτή ήταν είναι και θα είναι η πολιτική της Γερμανίας έστω κι αν σήμερα ο ναζίστας Σόιμπλε αντί για την σβάστικα φοράει γραβάτα.

Αντ’ αυτού ζήτησε περισσότερη Ευρώπη. Δεν χόρτασαν θάνατο οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα, δεν χόρτασαν δυστυχία, θέλουν κι άλλα συνεπικουρούμενοι από στρατιές Ευρωπαϊστών ελληνόφωνων ανδρείκελων. Αν ήταν θέμα πολιτικής ή ιδεολογίας θα μπορούσες να τους αντιπαλέψεις. Όμως δεν είναι τίποτε από αυτά. είναι απλά θέμα δουλοπρέπειας και ραγιαδισμού. Είναι θέμα κουκουλοφορίας. Τόσο απλά όπως έδιναν τους αγωνιστές την περίοδο της Ναζιστικής κατοχής, έτσι σήμερα συντάσσονται με τα Ευρωπαϊκά κόμματα (ναι, υπάρχουν) στην Ελλάδα και προσκυνάνε τους πάντες για το τομάρι τους.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να καυχηθεί πως τα τελευταία διακόσια χρόνια υπήρξε ανεξάρτητο κράτος, όμως όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν και τα προσχήματα που κρατούσαν τόσον οι εξουσιαστές όσο και οι εντόπιοι εντολοδόχοι. Οι λόγοι ήταν πολλοί, από την χρησιμοποίηση του στρατού της (λέγε με ΑΝΤΑΝΤ) μέχρι και την εκμετάλλευση της γεωστρατηγικής θέσης. Από την στιγμή που εξέλειπαν οι λόγοι αυτοί τα προσχήματα δεν έχουν θέση στο αλισβερίσι κατακτητών και υπόδουλων. Είναι ο έβδομος χρόνος που ο κάθε «πολιτισμένος» Ευρωπαίος βγαίνει και λοιδορεί ένα λαό που μπορεί να ζήσει και να μεγαλουργήσει όπως κάθε λαός άλλωστε, αν δεν έχει στο κεφάλι του κεχαγιά ή θεσμούς όπως τους αποκαλεί ο Τσίπρας.

Ποια Ευρώπη, ρε Τσίπρα; Αυτή που σου δίνει δώρο ένα Μικελάντζελο και σφάζει ανελέητα έναν λαό; Αυτή που θέλει να έχει ρυθμό η δυστυχία που σπέρνει και ξεχνιέται με ένα Βιενέζικο βάλς; Αυτή που μπορεί να πουλήσει και δέκα εκατομμύρια δολάρια την δυστυχία της Γκέρνικα αποτυπωμένη σε ένα καμβά; Ποια Ευρώπη ρε Τσίπρα; Αυτή που μεγαλούργησε στην Αλγερία; Αυτή που ταύτισε την ομορφιά ενός Εντελβάις με το αίμα αδικοχαμένων; Αυτή που έσφαξε τους Σέρβους συνεπικουρούμενη από την πέραν του Ατλαντικού κορασίδα της; Ποια Ευρώπη ρε Τσίπρα; Αυτή που με βασιλείες ή αυτοκρατορίες από Ναπολέοντες μέχρι Χιτλεράδες δεν αφήνει ανάσα ποτέ για κανέναν λαό; Αυτά φυσικά δεν μπορεί να τα σκεφτεί ένα δουλικό. Γι αυτό και μέσα στον συρφετό της πανευρωπαϊκής δουλικότητας υπήρξε και ένας Ντα Βίντσι και οι όμοιοί του, ένας Θερβάντες και οι όμοιοί του και πάει λέγοντας. Στο τέλος η πλειοψηφία των άχρηστων αιμοδιψών αυτούς πουλάει χωρίς να καταλαβαίνει ποτέ την αξία τους. Όπως ακριβώς πουλάς εσύ και οι όμοιοί σου αυτό που δεν θα καταλάβετε ποτέ. Την Πατρίδα.

Η εκδίκηση των αριστερών νάνων

Κάνουν ό,τι γουστάρουν οι αλαζόνες της συριζαίικης εξουσίας. Δεν υπάρχει κόντρα από πουθενά. Μέχρι και οι δεξιοί δουλεύουν για την κυβέρνηση και για τους δανειστές. Το βράδυ ψηφίζουν ΟΧΙ στον προϋπολογισμό και την επόμενη ημέρα βγαίνουν οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΝΔ και δηλώνουν ότι το κόμμα τους δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Τέτοια υποστήριξη στο έργο της κυβέρνησης δεν ματαξανάγινε. Αν δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις τι διάολο θέλεις μέσα στην Βουλή. Όποιο κόμμα γνωρίζει ότι τεχνικά δεν μπορεί να κυβερνήσει παραιτείται και τέλος. Συμμετέχεις στις εκλογές για να κυβερνήσεις, όχι για να μην μπορείς να κυβερνήσεις. Βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα η βουλευτική κατάσταση. Αφού κανένας δεν είναι ικανός να κάνει αντιπολίτευση στην αισχρότερη κυβέρνηση που πέρασε από τον τόπο (οι υπόλοιπες δεν σου έκρυβαν ότι θα σε “πηδήξουν” προεκλογικώς) δημιούργησαν αντιπολίτευση εξωτερικού.

Έγραψε έτσι τυχαία η γερμανική φυλλάδα Die Welt ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητο καράβι και ο Τσίπρας ξεκινά πόλεμο με την αντιπολίτευση εξωτερικού εφόσον γενικώς αντιπολίτευση εσωτερικού υπάρχει μόνο για να παίζει τον ρόλο ότι υπάρχει δημοκρατία. Ο Τσίπρας βλέπει εχθρούς όξω αλλά μέσα όλοι είναι στο πλάι του.

Ακόμα και η πλειοψηφία του λαού είναι στο πλάι του. Δεν είδατε πώς μεταμορφώθηκαν όλα τα ουσιώδη για την επιβίωση και την ζωή σε υποκοριστικό και αντίδραση πουθενά. Το σπιτάκι μας, η δουλίτσα μας, η συνταξούλα μας, η ζωούλα μας, το αμαξάκι μας. Πάρτε τον Αλεξιάδη τον μέγα φορομπήχτη υπουργό, ο οποίος για τα νέα τέλη που έρχονται βάση χιλιομέτρων και κυβικών δήλωσε “να μπορεί να κινεί ο Έλληνας το αμαξάκι”. Εσύ δικαιούσαι μόνο αμαξάκι ως πλέμπα που είσαι και όχι λιμουζίνα όπως ο αριστερός Αλεξιάδης. Από λαός μετατράτηκες σε λαουτζίκο και από από Έλληνας σε Ελληνάκο. Συρρικνώθηκαν οι υπάρξεις για να χωράν στην χούφτα του αριστερού που ακόμα δεν κατάφερε κανείς να τον χαρακτηρίσει όπως πρέπει: Αριστερούλη.
Από ύπαρξη με δικαιώματα που δεν δόθηκαν από κανέναν παρά μόνο αποκτήθηκαν με πολύ αίμα, με πολύ εξορία, με τόνους χαρτιού κοινωνικών φρονημάτων, θα γίνεις ο καλός μαθητής να δηλώνεις πόσο νερό πίνεις, από πού βρίσκεις λεφτά και το πληρώνεις και πώς έχει δικαίωμα ακόμη να αναπνέεις αφού το τομάρι σου δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία στην Οικονομία της Λεπιδοφόρας Ελπίδας που σου έκατσε στο σβέρκο.

Οι εξουσιαστές που για δεκαετίες ήταν μία παρένθεση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι απλώθηκαν ως κύριες παράγραφοι στην ιστορία που γράφεται και εσύ από κύριο κεφάλαιο όλης της ιστορίας χιλιάδων χρόνων κατάντησες μία υποσημείωση με ψιλά γράμματα στο τέλος κάθε σελίδας που γράφεται. Είσαι η παραπομπή για τα γουστάρω της εξουσίας και όχι η ουσία για τα πρέπει του λαού. Αυτά τα ανθρωπάρια του ΝΑΙ μετά την απαξίωση που σου δείχνουν θα σε πατήσουν μέχρι τελευταίας ανάσας. Γουστάρουν να σε δουν να σέρνεσαι, να ικετεύεις, να βασανίζεσαι, να πεθαίνεις παίρνοντας τα χάκια τους μετά από δεκαετίες υπομονής που έκαναν ως παραστάτες όλων των εξουσιών που τελείωσαν την χώρα.

Είναι προσωπικός ο πόλεμος των αριστερούληδων ενάντια στον λαό. Είναι μένος αυτό που τους διακατέχει και όχι πολιτική απόφαση. Είναι μίσος αυτό που βλέπεις στα μάτια τους και όχι η αλαζονεία της εξουσίας. Δεν είναι αλαζονικοί είναι ακριβώς αυτό που είναι. Οι νάνοι των μικρών και μεγάλων πόλεων της Ελλάδας που όταν εσύ βάραγες κασμά και όργωνες την ζωή σου σπέρνοντας σπόρους δημιουργίας αυτοί ονειρεύονταν την ώρα που θα υπέγραφαν ένα Μνημόνιο εξόντωσης που δεν έχει καμία σχέση με το οικονομικό. Δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση της χώρας οι αποφάσεις της συγκεκριμένης εξουσίας. Έχουν σχέση με τα απωθημένα που σιγόκαιγαν μέσα τους κάθε φορά που σε έβλεπαν από υποκοριστικός να γίνεσαι υπερθετικός όχι γλείφοντας και έρποντας αλλά πολεμώντας. Την εκ γενετής ήττα τους, την συναισθηματική τους αναπηρία, την παρατεταμένη ανοργασμία τους θα την πληρώσουμε όλοι μας αναδρομικά και τοκισμένα.-

Ο αγών έλαβε τέλος

Είναι πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας που βλέπουμε την γαλότσα και την γραβάτα σε παράλληλες κινητοποιήσεις. Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση και οι δανειστές έχουν βάλει στόχο όλες τις επαγγελματικές τάξεις της χώρας. Ένωσαν οι επιτιθέμενοι τους αμυνόμενους σε ένα μέτωπο κάνοντας ξεκάθαρο ότι όλοι είναι ένοχοι και θα πληρώσουν. Τώρα γνωρίζουν άπαντες ότι το σχοινί που τους κρατούσε ακόμη όρθιους αρχίζει να φθείρεται σε σημείο τελειωτικής κοπής. Έλαβε το μήνυμα η κυβέρνηση και οι δανειστές; Το έλαβαν και το έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια συνεχίζοντας την κουβεντούλα στο Νταβός με έναν Σόιμπλε να αποκαλεί ηλίθιο τον Τσίπρα και έναν Τσίπρα που δεν ακούει και γελάει τρανταχτά με αυτά που γίνονται στην Ελλάδα τα τελευταία 24ωρα απαντώντας στον Σόιμπλε: “Για να λύσουμε τα προβλήματα της Ευρώπης χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη”.

Η Ελλάδα χαμένη στην μετάφραση ενός επικίνδυνα ηλίθιου. Αν περισσότερη Ευρώπη σημαίνει λιγότερη Ελλάδα δεν έχει καμία σημασία για τον αριστερό θεατρίνο, αντιθέτως απέδειξε την ώρα που η Ελλάδα τρίζει ότι λιγότερη Ελλάδα είναι καλύτερη για την Ευρώπη δίνοντας δώρο το 67% του ΟΛΠ που κρατούσαν στα χέρια τους ως περιουσία οι Έλληνες αντί 386 εκατ. ευρώ. Την ημέρα που τα τρακτέρ μάρσαραν και οι γραβάτες ήταν έτοιμες να κρεμαστούν στα δέντρα του Συντάγματος ως μήνυμα προς το Κράτος, το ίδιο το Κράτος τους απάντησε πουλώντας Ελλάδα. Όλους και όλα τα έχει για πούλημα. Δεν θα σταματήσει ούτε σε λιμάνια και αεροδρόμια, ούτε σε βουνά και κάμπους. Θα πουλήσει κανονικά Έλληνες και σε χαμηλότερη τιμή από ό,τι πουλιούνται τα μαρούλια στον μεσάζοντα. Αυτός που για την Γερμανία είναι ένας ηλίθιος για την Ελλάδα είναι ένας επικίνδυνος που δυστυχώς ως αντίπαλο δέος έχει έναν ακόμη πιο επικίνδυνο Μητσοτάκη να περιμένει την σειρά του για τους αποκεφαλισμούς συνεπικουρούμενος από Παπανδρέιδες, Λεβέντηδες, Θεοδωράκηδες και παρακρατικούς.

Ο Τσίπρας πήρε το μήνυμα των δικηγόρων, των γιατρών, των αγροτών, των επαγγελματιών, των μηχανικών το έκανε χάρτινο αεροπλανάκι και τους το γύρισε πίσω από το Νταβός έχοντας γράψει πάνω: “Θα υλοποιήσουμε το μνημόνιο παρά τις αντιδράσεις”. Δεν έχει πρόβλημα να λέει δημόσια στην βρωμοπαρέα του λόμπι του Νταβός πώς θα δουλέψει όλο το πόπολο. “Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προχωρήσουμε ομαλά στην υλοποίηση της συμφωνίας”. Ομαλά. Ένα-ένα τα βήματα δηλαδή, για να μην καταλάβουν οι μαλάκες ότι είναι τελειωμένοι είτε κόψουν την Ελλάδα στα δύο, είτε κάνουν τα πτυχία τους κωλόχαρτα για διαμαρτυρία. Ομαλά θα μας τελειώσει διότι ως ανάχωμα αυτό έμαθε να κάνει, όπως και οι κυβερνητικοί ακόλουθοί του.

Όχι την επανάσταση από μέσα αλλά την προδοσία από μέσα. Ένας ρουφιάνος που κανείς δεν καταλαβαίνει ποιος καρφώνει τον σύντροφο μέχρι να περάσουν όλοι από τον τοίχο εκτελέσεων. Αυτόν που μένει όρθιος στους αγώνες μην τον παλαμακίζετε. Αναρωτηθείτε πρώτα γιατί έμεινε αυτός και όχι ο άλλος όρθιος.

Ο Σόιμπλε τον είπε ηλίθιο, γιατί ηλίθιος είναι και του Σόιμπλε υπάλληλος είναι. Για τους Έλληνες όμως δεν παίζει κανέναν ρόλο αν τον κυβερνά αυτός ο ηλίθιος ή ο επόμενος που οι δανειστές έχουν έτοιμο όταν τελειώσει η θητεία του Τσίπρα. Αυτό που φοβίζει αυτή την στιγμή δεν είναι οι νόμοι του Σόιμπλε που ψηφίζει στην Βουλή η Τσιπροπαρέα, αλλά το επόμενο χαρτί που θα τραβήξει η Σόιμπλοπαρέα από το συρτάρι για την άλλη ημέρα, της νέας κυβέρνησης, του νέου ηλίθιου που δεν θα έχει κανένα λόγο να κάνει “ομαλά” την προδοσία αλλά φόρα παρτίδα με έναν Σόιμπλε να του χτυπάει την πλάτη ως καλό τσοπανόσκυλο που οδήγησε στον γκρεμό όλα τα πρόβατα είτε φοράνε γραβάτα, είτε φοράνε γαλότσα. Αυτό που μένει ως βάρος για την περισσότερη Ευρώπη του Τσίπρα και των ευρωπαϊστών ομοϊδεατών του δεν είναι η Ελλάδα που τελείωσε είναι οι ίδιοι οι Έλληνες που έγιναν βαρίδι ασήκωτο για τα χρηματιστήρια της ευρωπαϊκής μεταρρυθμιστικής πολιτικής.

Γιάννης Λαζάρου/TerraPapers

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου