ΔΥΟ ζητήματα εκκρεμούν εν όψει του καταληκτικού για την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος Eurogroup τη Δευτέρα 9 Μαΐου Ημέρα της Ευρώπης: Ο προσδιορισμός της ακριβούς λειτουργίας του δημοσιονομικού διορθωτή και η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Και στα δύο αυτά ζητήματα η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι έχει καταφέρει να περάσει μεγάλο μέρος των θέσεών της στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, χωρίς ωστόσο να μπορεί να αποκλειστεί μια αντεπίθεση του ΔΝΤ ή της ομάδας Σόιμπλε.

Συγκεκριμένα, τις μέρες που απομένουν ώς το Eurogroup θα πρέπει να "σταθεροποιηθεί" η συμφωνία των θεσμών επί της ελληνικής πρότασης του δημοσιονομικού διορθωτή (για τα εφεδρικά μέτρα 3 δισ.) και να μην επανέλθει η συζήτηση στον προσδιορισμό συγκεκριμένων μέτρων που ζητάει το ΔΝΤ (μειώσεις μισθών και κύριων συντάξεων, απολύσεις στο Δημόσιο, περικοπές σε Παιδεία και Υγεία και κατάργηση των φοροαπαλλαγών) ή σε κάποια "ανάμεικτη" πρόταση (μισά μέτρα με τον ένα τρόπο και μισά με τον άλλο). Επίσης, κρίσιμο ζήτημα είναι ο προσδιορισμός των τυχόν αποκλίσεων από τους στόχους να γίνεται με βάση τα στοιχεία της Eurostat αποκλειστικά και να μην έχει λόγο και το ΔΝΤ, αλλά και το αν θα υπάρχει δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αντικαθιστά τις περικοπές του μηχανισμού με άλλα μέτρα που θα παρουσιάζει επιτόπου.

Παράλληλα, φαίνεται πως έχει ωριμάσει η συζήτηση για το ζήτημα του χρέους, αλλά οποιαδήποτε λύση δεν θα προκύψει εύκολα, δεδομένης της αρνητικής στάσης της Γερμανίας. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αποκλείεται ένα κούρεμα της ονομαστικής αξίας του. Μπορούν όμως να υπάρξουν άλλες λύσεις: 
1) Σταθεροποίηση του επιτοκίου σε επίπεδα λίγο μεγαλύτερα από τα σημερινά (η πιο εύκολη  λύση πολιτικά), 
2) Επιμήκυνση αποπληρωμών, 
3) Επέκταση της περιόδου χάριτος. Με έναν συνδυασμό των παραπάνω μπορεί να αλλάξει ριζικά το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, καθώς θα μετατεθεί αρκετά στο μέλλον (όταν η ελληνική οικονομία θα έχει άλλη δυναμική και η πραγματική αξία των δανείων θα έχει μειωθεί λόγω της επίδρασης του πληθωρισμού) και ταυτόχρονα θα ομαλοποιηθεί η καμπύλη αποπληρωμών.

Σε κάθε περίπτωση, μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντ. Τουσκ και την προειδοποίηση ότι αν δεν συγκληθεί το Eurogroup, θα ζητήσει έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης, ακολούθησε, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ, μαραθώνιος επικοινωνιών σε Βρυξέλλες, Παρίσι, Άμστερνταμ και Βερολίνο. Μολονότι η Γερμανία αντέδρασε αρνητικά σε ενδεχόμενη σύνοδο, η Γαλλία δήλωσε ότι θα στηρίξει την πρόταση Τσίπρα. Η στάση της Γαλλίας σήμανε συναγερμό. Άμεσα, ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ μετέβη αεροπορικώς στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Μισέλ Σαπέν. Αντικείμενο της συνάντησής τους δεν ήταν μόνο η ημερομηνία της επόμενης συνεδρίασης του Eurogroup αλλά και το περιεχόμενο της επικείμενης συμφωνίας, καθώς μια σειρά από κράτη - μέλη (Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία) αλλά και η Επιτροπή θεωρούν ότι δεν τίθεται ζήτημα πακέτου επιπρόσθετων μέτρων και ότι πρέπει άμεσα να τεθεί επί τάπητος η συμφωνία για το ελληνικό χρέος.

Η θέσεις αυτές φαίνεται να κερδίζουν στον συσχετισμό δυνάμεων (τουλάχιστον προς το παρόν) ή ενδεχομένως να έχουν τη σιωπηρή αποδοχή της Γερμανίας, δεδομένων τεσσάρων στοιχείων: 
1) Το ΔΝΤ πιέζει στην κατεύθυνση του χρέους. 
2) Η Κομισιόν δυσανασχετεί από την επιχειρούμενη αμφισβήτηση των στοιχείων της από το ΔΝΤ. 
3) Μια ανάφλεξη γύρω από το ελληνικό ζήτημα μοιάζει απαγορευτική λίγο πριν από το δημοψήφισμα στη Βρετανία. 
4) Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως έχει χτίσει συμμαχίες αρκετά στέρεες, ειδικά αν συγκριθούν με τις αντίστοιχες πριν από έναν χρόνο.

Αυτό τόνισε, εξάλλου, ο Αλέξης Τσίπρας την Πέμπτη, δηλώνοντας σε στενούς του συνεργάτες ότι «η θέση της χώρας και οι συμμαχίες της στην Ευρώπη είναι πολύ πιο ισχυρές από κάθε άλλη φορά από τότε που ξεκίνησε η κρίση" και πως "σύντομα θα έχουμε θετικές εξελίξεις».