Καίριας σημασίας οι επιλογές των συνεργατών του πρωθυπουργού

ο Μιχάλης ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑonline

Οποιος ισχυριστεί πως τον ικανοποιούν τα πρόσωπα που συγκροτούν τη κυβέρνηση συνεργασίας, που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, δεν λέει την αλήθεια... Είμαι βέβαιος, πως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, εάν είχε ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή, θα απέρριπτε τα μισά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που αναγκάστηκε να αποδεχθεί στο πλαίσιο του τρικομματικού συμβιβασμού, ως αποτέλεσμα της απόφασης του λαού όπως εκφράστηκε στην κάλπη.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία και πρέπει να το αναδείξουμε, είναι η απουσία ικανών εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου για να αναλάβουν το δύσκολο έργο της ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της χώρας, η οποία διέρχεται την πλέον δύσκολη περίοδο της νεότερης ιστορίας της. Εχουμε ένα ιδίωμα στο νησί μου, που εκφράζει με ακρίβεια την ανικανότητα των πολιτικών μας. Λέμε «πιάσε τον ένα και κτύπησε τον στον άλλο», θέλοντας έτσι να τονίσουμε ότι όλοι είναι το ίδιο ανίκανοι. Είναι μία περίοδος αυτή που πάνω απ' όλα αναδεικνύεται η φτώχεια του πολιτικού κόσμου.

Δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο, ίσα ίσα δεν τον γνωρίζω καλά καλά... Αλλά παρακολουθώντας τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις του και αποσπάσματα των ομιλιών του, αναρωτήθηκα: τι να σου κάνει ο κ. Χατζηδάκης και ο κάθε Χατζηδάκης, και πώς να διαπραγματευθεί αυτός με τους «κολοσσούς» τις τύχες της Ελλάδας.

Η πλειονότητα των πολιτικών δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους, και οι πλείστοι εξ αυτών παίρνουν θέσεις και αξιώματα, επειδή τάχατες έχουν καλές σχέσεις με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Οπως παλαιότερα συνωστίζονταν για μία φωτογραφία με τους περαστικούς στα πεζοδρόμια έξω από το Λευκό Οίκο, για να πάρουν το «χρίσμα» από το «Θείο Σαμ»...

Η Ελλάδα του σήμερα, που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, χρειάζεται ισχυρές αυτόφωτες προσωπικότητες για να σηκώσουν το βάρος της σωτηρίας της οικονομίας, απαιτείται να βρεθούν νέοι άφθαρτοι πολίτες, που να έχουν ιδεολογία την προσφορά προς την πατρίδα. Κοιτάζοντας την αναμνηστική φωτογραφία του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, είδαμε πολλά παλιά πρόσωπα, που θυμίζουν τις κακές εποχές της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Και δεν υπονοώ ότι έχουν σχέση με σκάνδαλα και λαμογιές οι ίδιοι, αλλά είναι μέρος του πολιτικού κόσμου, που πόνεσε την Ελλάδα και το λαό της, που μας έφερε ένα βήμα από την καταστροφή.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε την πρωθυπουργία σε μία εποχή που δεν την ήθελε κανείς. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι φίλοι μου του ΣΥΡΙΖΑ ανακουφίστηκαν λαμβάνοντας τη δεύτερη θέση. Για τους περισσότερους είναι πολιτική αυτοκτονία να ηγείσαι της Ελλάδας τούτη την περίοδο. Ο νέος πρωθυπουργός πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά, δείχνει πεπεισμένος πως θα φέρει σε πέρας το δύσκολο έργο που ανέλαβε. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που δεν θα του ευχηθεί καλή επιτυχία ή θα θέσει εμπόδια στην πορεία του.

Για να πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε -και βασικά η υπόσχεσή του αφορά τη σωτηρία της χώρας- χρειάζεται καλούς συνεργάτες, ηθικούς και ικανούς ανθρώπους, στα υπουργεία και στο Μέγαρο Μαξίμου. Μόλις ανέλαβε την ηγεσία της Ελλάδας και έχει πολλά περιθώρια διορθωτικών αλλαγών, τις οποίες πρέπει να κάνει. Μερικές επιλογές του ήταν τουλάχιστον ατυχείς, και δεν έχει σημασία αν επιβλήθηκαν στο πλαίσιο του συμβιβασμού, διότι σ' αυτόν θα χρεωθούν...