Δ. Μαύρος: «Tο διακύβευμα των εκλογών της Κυριακής βρίσκεται στα χέρια των ψηφοφόρων ηλικιακού εύρους 45-54 ετών»

 Ο Δημήτρης Μαύρος, Διευθύνων Σύμβουλος της MRB, σε άρθρο του στο έγκυρο και έγκριτο Real.gr αναφέρεται σε διαπιστώσεις,  δεδομένα και αναλύσεις του για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. 

Ακολουθεί το άρθρο του Δ. Μαύρου,

Ολόκληρο το διακύβευμα των εκλογών της επόμενης Κυριακής βρίσκεται στο μυαλό (να σκεφτούν) και στα χέρια (να ψηφίσουν) των Ελλήνων που βρίσκονται στο ηλικιακό εύρος 45-54 ετών.

Πρόκειται για τους Πολίτες οι οποίοι στις προηγούμενες εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 έκαναν τη μεγάλη έκπληξη συγκριτικά με το παρελθόν, δίνοντας με σημαντική διαφορά την πρώτη θέση στον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ παρά τα χαμηλά ποσοστά και των τριών αυτών κομμάτων.

Τα βασικά ένστικτα πάνω στα οποία οργανώθηκε η εκλογική τους συμπεριφορά ήταν η «τιμωρία» και τα «αδιέξοδα». Η «τιμωρία» για την διακυβέρνηση δεκαετιών η οποία οδήγησε τη Χώρα στη σημερινή κατάσταση και τα «αδιέξοδα» που συναντούν οι συγκεκριμένοι πολίτες λόγω της φάσης ζωής στην οποία βρίσκονται.

Οι πενηντάρηδες δεν έχουν χώρο-χρόνο να κάνουν πίσω και να περιμένουν κάποια χρόνια μέχρι να κατασταλάξει και να βελτιωθεί η κατάσταση ούτε είναι σε θέση να δουν φως και μέλλον στα αμέσως επόμενα χρόνια.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν οριοθετημένο μέλλον και αδιαπραγμάτευτες υποχρεώσεις στη ζωή τους που δεν είναι εύκολο πλέον να αναιρεθούν. Είχαν και ενδεχομένως έχουν ακόμα α)απονευρωμένη και μπλοκαρισμένη λογική και β)θυμικό σε εκρηκτική κατάσταση.

Δύσκολα μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις μιας ζωής που στήθηκε με προδιαγραφές άλλης εποχής, στις υποχρεώσεις των βλαστών της νέας γενιάς που προσπαθούν να μεγαλώσουν αλλά και στην ποιότητα ζωής που προσδοκούσαν να αρχίσουν να κεφαλαιοποιούν στην ηλικιακή καμπή που βρίσκονται σήμερα.

Θύμωσαν πολύ και το εξέφρασαν. Χαστούκισαν άσχημα τους πολιτικούς δρώντες που συμβολοποιούσαν την αδιεξοδική αγχόνη του «δεν μπορώ να κάνω ούτε μπρος ούτε πίσω». Κλώτσησαν ψηφίζοντας έντονα «αντιμνημονιακά» και το ευχαριστήθηκαν.

Και το ερώτημα σήμερα, το οποίο και αποτελεί κλειδί για τις επόμενες εκλογές, είναι αν η γενιά αυτή θα συνεχίσει και θα αυξήσει την στάση που έδειξε την 6η Μαΐου επειδή εξακολουθεί να μην έχει τίποτα άλλο να χάσει ή μήπως έχει μείνει κάτι ακόμα που μπορεί και να χάσει;

Αν πάνω από αυτόν τον απελπισμένο πενηντάρη υπάρχει ακόμα μια γενιά (γονείς) μεγαλύτερης ηλικίας στους οποίους έχουν μείνει κάποιες έστω και στοιχειώδεις πηγές χρηματο-οικονομικό-αποθεματικής μορφής, τότε υπάρχει κάτι ακόμα να χαθεί. Να χαθεί η στήριξη της καθημερινής επιβίωσης έστω και με ένα πιάτο φαγητό από μία μικρή σύνταξη ή κάποιο καταχωνιασμένο κομπόδεμα. Τότε ενδέχεται να κυριαρχήσει ο φόβος του υπερβολικού ρίσκου / τζόγου μη χαθούν όλα λόγω μιας ανεξέλεγκτης αντιμνημονιακής στάσης της επόμενης Κυβέρνησης.

Αν δεν υπάρχει ούτε το συγκεκριμένο σωτήριο δίχτυ μιας τέτοιας στοιχειώδους πηγής χρηματο-οικονομικό-αποθεματικής μορφής τότε θα κυριαρχήσει ο φόβος μιας αδύναμης και ανούσιας αντιμνημονιακής διαπραγμάτευσης ή μιας μνημονιακής ακινητοποιημένης απραξίας που πάλι θα χαθούν πολλά.

Πόσους πενηντάρηδες από κάθε είδος έχουμε στην Ελλάδα; Ποιος φόβος θα κυριαρχήσει λοιπόν, α)Ο φόβος της αναποτελεσματικής κυβερνητικής απραξίας που θα μας αφήσει στη σημερινή τραγική κατάσταση ή β)Ο φόβος της μη Ευρώπης και του μη Ευρώ που θα τα εξαερώσει όλα, πιθανόν σε μία ημέρα;

Ίδωμεν!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου