Στο ευρωπαϊκό δικαστήριο έχουν ήδη προσφύγει «κουρεμένοι» καταθέτες της Κύπρου. Οι προσφυγές στρέφονται ενάντια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, ενώ οι ενάγοντες αξιώνουν ακύρωση της απόφασης του Eurogroup και αποζημιώσεις.
Τουλάχιστον 12 προσφυγές κατά της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες και αγωγές αποζημίωσης έχουν καταθέσει αρκετοί κύπριοι πολίτες και νομικά πρόσωπα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς ζημιώθηκαν από την απαλλοτρίωση των κυπριακών καταθέσεων.
Πρόκειται για δύο σειρές προσφυγών:
Η πρώτη σειρά Τ-327/13 έως Τ-332/13 με ενάγοντες τους Κων/νος & Έλλη Μαλλή, Ταμείο Πρόνοιας Προσωπικού Τραπέζης Κύπρου, Πέτρος & Ελενίτσα Χατζηθωμά, Λέλλα Χατζηιωάννου, Μαρίνος Νικολάου και Χρυσάνθη Χριστοδούλου και Μαρία Σταυρινού έχει ως αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως του Eurogroup για την Κύπρο, της 25ης Μαρτίου 2013.
Οι προσφυγές στρέφονται κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ζητούν:
Α) να ακυρωθεί η απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαρτίου 2013 η οποία έλαβε την τελική της μορφή με την απόφαση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου ως εκπροσωπούντος και/ή ως αντιπροσώπου του συστήματος Ευρωπαϊκών Τραπεζών της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας την 29η Μαρτίου 2013 με την οποία αποφασίσθηκε η «πώληση ορισμένων εργασιών» της Cyprus Popular Bank Public Co Ltd και η οποία στην ουσία αποτελεί κοινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Β) να κηρυχθεί ότι η απόφαση του Eurogroup, αποτελεί στην ουσία απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και/ή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανεξαρτήτως της μορφής και του τύπου που αυτή περιεβλήθη.
Γ) να καταδικαστεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και/ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα έξοδα της παρούσης διαδικασίας.
Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους:
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει από ακυρότητα, καθότι βρίσκεται πέραν των εξουσιών τις οποίες έχει παραχωρήσει η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αλλά και προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι δηλαδή πράξη η οποία εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας των δύο οργάνων.
Με το δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προασπίσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του άρθρου 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προασπίσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως επιβεβαιώνεται και από το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προδήλως νομικώς αβάσιμη και αστήριχτη και αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας.
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται ομοίως στις γενικώς παραδεγμένες αρχές Δικαίου ,οι οποίες διαχέουν το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως την αρχή, σύμφωνα με την οποία ουδείς δύναται να επικαλείται τις ίδιες αυτού παραλείψεις προς αποκόμιση οφέλους και/ή προς νομιμοποίηση συμπεριφοράς αδίκου και/ή παρανόμου.
Η δεύτερη σειρά προσφυγών Τ-289/13 έως Τ-294/13 με ενάγοντες τους Ledra Advertising Ltd, CMBG Ltd, Ανδρέας & Ελένη Ελευθερίου, Λίλλια Παπαχριστοφή, Χρήστος & Υβόννη Ευαγγέλου, Χρήστος & Ελένη Θεοφίλου και Fialtor Ltd έχει ως αντικείμενο αφενός την ακύρωση της ίδιας αποφάσεως του Eurogroup και αφετέρου την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν μετά την υπογραφή του μνημονίου.
Οι ενάγοντες ζητούν αποζημίωση με την αιτιολογία ότι υπάρχει επαρκής αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ των απαιτήσεων της Επιτροπής και της απώλειας των κεφαλαίων λόγω «κατάφωρης παραβίασης υπέρτερου κανόνα δικαίου που προστατεύει τους ιδιώτες», όπως ορίζει το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ή/και το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Ledra Advertising Ltd ζητά την επιδίκαση αποζημίωση 958.920 ευρώ.
πηγή: thePressProject
