Γιάννης Μαντζουράνης: Γιατί ο Μητσοτάκης δεν δικαιούται τον σεβασμό μας

Ο πρωθυπουργός δεν έχει κανένα σεβασμό για την αλήθεια και τους ανθρώπους, σχολίασε ο Γιάννης Μαντζουράνης.

Γιάννης Μαντζουράνης*

Στο μέγα θέμα που έχει προκύψει με τα νέα κυβερνητικά ψέματα που αποκαλύφθηκαν όσον αφορά τους πρόσφυγες που επί ένα μήνα παρέμεναν αβοήθητοι σε μια νησίδα του Έβρου με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο ένα 5χρονο κοριτσάκι, αναφέρθηκε με ανάρτησή του στο Facebook ο Γιάννης Μαντζουράνης.

Ο δικηγόρος και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επισημαίνει ότι η διαχείριση της κυβέρνησης Μητσοτάκη τόσο του σκανδάλου των υποκλοπών όσο και των πολιορκημένων στη νησίδα του Έβρου προσφύγων, καταδεικνύει ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει κανένα σεβασμό για την αλήθεια και τους ανθρώπους.

Αναφερόμενος στην τραγωδία με το νεκρό κοριτσάκι υπογραμμίζει ότι όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ψέματα ακόμα και για ένα παιδί που πέθανε αβοήθητο, αυτό αποκαλύπτει ότι δεν έχει σεβασμό για τίποτε.

Και γι’ αυτούς τους λόγους υπογραμμίζει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δικαιούται τον σεβασμό μας.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Γιάννη Μαντζουράνη

«Όταν κάποιος λέει ψέματα για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων του, που ο ίδιος οργανώνει, τότε δεν έχει κανένα σεβασμό για την αλήθεια.

Όταν λέει ψέματα για τους πολιορκημένους σε μια νησίδα του Έβρου, που ο ίδιος κηρύσσει ανύπαρκτους και αόρατους, τότε δεν έχει κανένα σεβασμό για τους ανθρώπους.

Όταν λέει ψέματα για ένα παιδί που με δική του ευθύνη πέθανε αβοήθητο και θάφτηκε από την αβοήθητη και απελπισμένη μάνα του στη λάσπη του ποταμού, τότε δεν έχει κανένα σεβασμό για τίποτε.

Όταν αυτός είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης, τότε δεν δικαιούται να έχει τον σεβασμό μας».

*Ο Γιάννης Μαντζουράνης είναι δικηγόρος και μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

πηγή:ieidiseis.gr

Γιάννης Ματζουράνης: «Να μας πει ο κ. Μητσοτάκης τι συζητά με τον Ερντογάν» και για τη Ι.Χ εξωτερική πολιτική! (vid)

      Ο Γιάννης Μαντζουράνης θέτει στο τραπέζι όλα τα θέματα που η Ελλάδα έχει το δικαίωμα και πρέπει να διεκδικήσει. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν έχει ακουστεί έστω ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να τα θέσει στον «ελληνοτουρκικό διάλογο».

Ο Γιάννης Μαντζουράνης, δικηγόρος, μέλος της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ και πάντα στην πρώτη γραμμή των εθνικών θεμάτων μιλάει στο militaire channel και ασκεί δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στον ίδιο τον πρωθυπουργό για την Ι.Χ εξωτερική πολιτική που ασκεί. Ειδικά στα ελληνοτουρκικά.

Ο κ.Μαντζουράνης εξηγεί γιατί είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη η δήλωση Μητσοτάκη περί «γεωπολιτικής διαφοράς» με την Τουρκία.

Θεωρεί εξίσου επικίνδυνη την εμμονή του κ. Μητσοτάκη να μιλά για καθορισμό οικονομικών ζωνών αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητηθούν ακόμη και θέματα που έχουν να κάνουν με τα χωρικά μας ύδατα.

Δηλώνει τρομαγμένος απ΄ όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός στον ΣΚΑΙ για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Επισημαίνει ότι δεν μπορεί να ξεκινάς διαπραγματεύσεις λέγοντας ότι είσαι διατεθειμένος να κάνεις υποχωρήσεις…

Ο κ. Μαντζουράνης ζητά να εξηγήσει επιτέλους ο κ. Μητσοτάκης τι συζήτησε με τον κ. Ερντογάν στις συναντήσεις που είχε μαζί του επισημαίνοντας ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει φτάσει στο σημείο να αποκαλύπτει ότι έχουν γίνει συζητήσεις για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και τη Θράκη.

Ο Γιάννης Μαντζουράνης θέτει στο τραπέζι όλα τα θέματα που η Ελλάδα έχει το δικαίωμα και πρέπει να διεκδικήσει. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν έχει ακουστεί έστω ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να τα θέσει στον «ελληνοτουρκικό διάλογο».

Καταλήγει λέγοντας ότι θέλει να πιστεύει ότι και ο κ.Μητσοτάκης όπως όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί δεν υπάρχει περίπτωση να συζητήσει, πολύ περισσότερο να συμφωνήσει σε οτιδήποτε θίγει τα εθνικά συμφέροντα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

πηγή: Militaire News

Γιάννης Μαντζουράνης: «Ισχυρό ράπισμα στις παριές του Μητσοτάκη η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου» (ηχητικό)

«Η διερεύνηση του σκανδάλου Novartis πρέπει να συνεχιστεί, δεν υπάρχει πλέον καμιά δικαιολογία πως όλα αυτά ήταν σκευωρία»

«Αφού κατέρρευσε το αφήγημα περί δήθεν σκευωρίας κι αφού αναδύεται και πάλι από τον ζοφερό βούρκο της συκοφαντίας το σκάνδαλο Novartis σε όλο του το μεγαλείο, πλέον πρέπει να συνεχιστεί η δικαστική διερεύνηση από τον οικονομικό εισαγγελέα όπου βρίσκεται η δικογραφία. Τέρμα τα ψέματα», δήλωσε Στο Κόκκινο 105.5 και στον Γιώργο Τραπεζιώτη, ο κ. Γιάννης Μαντζουράνης, δικηγόρος και μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Μαντζουράνης, υπογράμμισε πως πλέον «δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία πως όλα αυτά ήταν σκευωρία. Από το δικαστικό συμβούλιο ομόφωνα έγινε δεκτό πως τελείωσε, πως δεν υπάρχει σκευωρία. Αυτό είναι το πιο ηχηρό ράπισμα στις παριες του Κυριάκου Μητσοτάκη και της παρέας του που συνέλαβαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν εν μέρει με τη διαδικασία της προανακριτικής στη βουλή τη θεωρία περί δήθεν σκευωρίας». Όπως σημείωσε πάντως ο κ. Μαντζουράνης, «θα δείτε τώρα, πως μετά την πρώτη σαστιμάρα του συστήματος, θα ξαναρχίσει η επίθεση».

105,5 Sto Kokkino · Γιάννης Μαντζουράνης - 105.5 Στο Κόκκινο - 04 Ιουλίου 2022

Γιάννης Μαντζουράνης: «Και μη χειρότερα, κύριε Ντογιάκο!» - Ανοικτή επιστολή

Η ανοικτή επιστολή του έγκριτου δικηγόρου Γιάννη Μαντζουράνη είναι μια απάντησή στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, για την κριτική και τις απειλές του στον τύπο κατά την ομιλία του στις 18/12/2023 στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος.

Ανοικτή Επιστολή του Γιάννη Μαντζουράνη* για την ομιλία του Ισίδωρου Ντογιάκου στην Γ.Σ. της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος.

«Διάβασα με κατάπληξη στα όρια της αγανάκτησης όσα εκστόμισε στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Εισαγγελέων ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος. Και θεωρώ υποχρέωσή μου, ως μαχόμενος δικηγόρος και ενεργός πολίτης, να σχολιάσω τα ακόλουθα:

Είπε: «Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον κάποτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών».

Ποιοι είναι οι κάποιοι, κύριε Ντογιάκο; Γιατί δεν τολμάτε να τους κατονομάσετε; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι, εφόσον δεν τους κατονομάζετε, μετατρέπετε σε υπόπτους όλους τους εκδότες; Και εν πάση περιπτώσει, από που προκύπτει το δικαίωμά σας να κρίνετε ποιοι εκδότες και κατ’ επέκταση δημοσιογράφοι, είναι άξιοι και ποιοι όχι; Δεν καταλαβαίνετε πόσο ακραία υπέρβαση των αρμοδιοτήτων σας είναι αυτό;

Είπε: «Ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους θα αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες».

Εδώ, κύριε Ντογιάκο, εκτοξεύετε ευθεία απειλή και απροκάλυπτη συκοφαντία. Αφήνετε να αιωρείται, χωρίς στοιχεία και ονόματα, μια βαρύτατη κατηγορία για εκδότες και δημοσιογράφους. Παρεμβαίνετε έτσι σε μια λειτουργία της δημοκρατίας, τη συνταγματικά προστατευόμενη ελευθερία της ενημέρωσης των πολιτών, με τρόπο που αρμόζει σε λογοκριτή και όχι σε εισαγγελικό λειτουργό.
Είπε: «Δεν είναι δυνατόν να χλευάζουν και να απαξιώνουν δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς συγκρίνοντας αυτούς με δικαστές και εισαγγελείς χωρών του εξωτερικού με διαφορετικά δικονομικά συστήματα…».

Γιατί δεν είναι δυνατόν να συγκρίνουν, επικρίνουν ακόμα και να χλευάζουν οποιονδήποτε φορέα κρατικής εξουσίας κύριε Ντογιάκο; Μήπως λησμονείτε ότι δεν ασκείτε ανεξέλεγκτη εξουσία, αλλά με τους όρους και περιορισμούς από το Σύνταγμα και τους νόμους;

Μήπως διαφεύγει της προσοχής σας ότι οφείλετε να λειτουργείτε εντός των πλαισίων του ισχύοντος Συντάγματος; Μήπως δεν κατανοείτε ότι στα δημοκρατικά πολιτεύματα ουδείς φορέας εξουσίας είναι υπεράνω των νόμων, υπεράνω του δημόσιου ελέγχου και κυρίως υπεράνω υποψίας, όταν αυτή γεννιέται – κατά την πλέον επιεική έκφραση – από αμφιλεγόμενες πράξεις και παραλείψεις του και μια τουλάχιστον περίεργη στάση, που αποκαλύπτει συγκεκριμένη ιδεολογική αφετηρία, η οποία έχει καταδικαστεί πλειστάκις από τον ελληνικό λαό σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μετά τη μεταπολίτευση, ενώ ταυτόχρονα προδίδει απολύτως ασύμβατες με το δημοκρατικό φρόνημα πολιτικές απόψεις;

Γιατί ενοχλείστε και συμπεριφέρεστε ως θιγόμενος από συγκρίσεις με δικαστές και εισαγγελείς άλλων κρατών, όπως του Βελγίου πρόσφατα; Αισθάνεστε προσωπικά προσβεβλημένος από αυτή τη σύγκριση, η οποία αναφέρεται στον τρόπο, που αντιμετωπίζεται από τις ελληνικές εισαγγελικές αρχές το μείζον σκάνδαλο των υποκλοπών;

Από πού και ως πού αναγορεύεστε «αισυμνήτης και τιμητής» των εντύπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ; Σε ποιες διατάξεις νόμων και Συντάγματος βρίσκεται η νομιμοποιητική βάση της εξουσίας, που σφετερίζεστε για να καθορίζετε τι είναι επιτρεπτό και τι ανεπίτρεπτο στη δημοσιογραφική κριτική, ή ακόμη και πολεμική των ΜΜΕ έναντι των φορέων κάθε εξουσίας στην Ελληνική Δημοκρατία; Συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των φορέων της δικαστικής εξουσίας χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση, δηλαδή και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου μη εξαιρουμένου;

Είπε: «Χωρίς τις υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα».
Αντιγράψατε έτσι, κύριε Ντογιάκο, μια δήλωση Βέλγου Εισαγγελέα με αφορμή την υπόθεση Καϊλή, για να συσκοτιστούν τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό σκάνδαλο των υποκλοπών. Και αυτό γιατί:

α) Αποκρύπτετε ότι στο Βέλγιο οι παρακολουθήσεις έγιναν με σεβασμό στη νομιμότητα και τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες στο νόμο τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις,

β) Στην Ελλάδα σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ελέγχεται για υποκλοπές, που έχουν σχέση με το έγκλημα, αλλά για υποκλοπές, που η ίδια διαπράττει και είναι βαρύτατο έγκλημα. Και αφού πρώτα απαξιώσατε και απειλήσατε ακριβώς όσους εκδότες και δημοσιογράφους ερευνούν τη δυσώδη υπόθεση των υποκλοπών και επικρίνουν τη στάση της εισαγγελικής αρχής, της οποίας προΐστασθε, εν τέλει προσπαθείτε να «ξεπλυθεί» και το ίδιο το έγκλημα των υποκλοπών.

Προφανώς ξεχνάτε ότι η σταθερή νομολογία του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας μόνιμα επαναλαμβάνει ότι η ελευθερία του Τύπου είναι δημιουργικός και θεσμικός παράγοντας (konstitutiv) του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κι αυτό γιατί η πληροφόρηση και η γνώση αποτελούν την κύρια άμυνα του πολίτη κατά των αυθαιρεσιών των φορέων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

Εν τέλει ως απλός πολίτης έχετε δικαίωμα να λέτε ό,τι θέλετε και συνεπώς να κρίνεστε γι’ αυτά. Ωστόσο, ως Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεσμεύεστε από το Σύνταγμα που απαγορεύεται να υπερβαίνετε κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων σας και την εκφορά δημόσιου λόγου. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία σας για να κρίνετε και ενεργείτε στα πλαίσια του λειτουργήματός σας και των αυστηρά καθορισμένων αρμοδιοτήτων σας. Παρόλα αυτά, όμως, σε καμία περίπτωση, οι δικαστές και εισαγγελείς δεν δικαιούνται να καθορίζουν οι ίδιοι τις αρμοδιότητές τους, να αυτονομούνται και να αυτονομιμοποιούνται για παρεμβάσεις στην πολιτική διαμάχη.

Εν ολίγοις, για το πώς λειτουργεί το Κράτος, η Κυβέρνηση, η Βουλή, τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν πέφτει στους δικαστές και εισαγγελείς κανένας μα κανένας απολύτως λόγος, όσο φοράνε την τήβεννο. Αν θέλουν να μπουν στον πολιτικό αγώνα, είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, πλην όμως χωρίς την τήβεννο του Δικαστή και Εισαγγελέα (βλ. Δημήτρη Τσάτσου: Η μεγάλη παρακμή, σελ. 145-146, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2006).»

*Ο Γιάννης Μαντζουράνης είναι δικηγόρος, μέλος της ΚΕ και Επικεφαλής του Τμήματος Δικαιοσύνης ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ..

πηγή: mantzouranisgiannis.gr

efsyn: «Ανοίγουν στόματα για το σκάνδαλο των υποκλοπών;» - Αποκαλύψεις του Γιάννη Μαντζουράνη στο Kontra channel (vid)

Ο δικηγόρος του Κώστα Βαξεβάνη, Γιάννης Μαντζουράκης, μιλώντας στο Kontra channel, επισήμανε ότι «υπάρχουν τρία πρόσωπα, τα οποία διενεργούσαν τις υποκλοπές είναι έτοιμα να καταθέσουν, με τον όρο πως θα τεθούν σε καθεστώς προστατευμένου μάρτυρα...»

Μπορεί πρωθυπουργός και κυβέρνηση να προσπαθούν, μάταια, να κρύψουν τις ευθύνες τους για το τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο των υποκλοπών, πότε με χυδαίες επιθέσεις κατά της αντιπολίτευσης και πότε με μυθεύματα πως ο Κ. Μητσοτάκης είναι το… θύμα της παρακολούθησης, όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά.

Εν μέσω καθημερινών αποκαλύψεων που έρχονται από όλες τις πλευρές, καθώς, το καπάκι έχει ανοίξει διάπλατα και η δυσωδία σκεπάζει πλήρως την πολιτική ζωή του τόπου, ο δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης προβαίνει σε μια αποκάλυψη που μπορεί να πυροδοτήσει ακόμη πιο ραγδαίες εξελίξεις.

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και δικηγόρος του Κώστα Βαξεβάνη, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra, επισήμανε ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα, τα οποία διενεργούσαν τις υποκλοπές είναι έτοιμα να καταθέσουν, με τον όρο πως θα τεθούν σε καθεστώς προστατευμένου μάρτυρα.

Πρόσθεσε, ακόμη, ότι τα άτομα αυτά είναι διατεθειμένα να αποκαλύψουν το δυσώδες παρασκήνιο, δηλαδή ποιοι ήταν εκείνοι που έδιναν εντολές για παρακολουθήσεις και σε ποιο χρονικό διάστημα διαπράχθηκαν αυτές.

Παρά τη χθεσινή παραληρηματική παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ., η αντιπολίτευση είναι αποφασισμένη να κρατήσει ψηλά την πίεση, με τον Αλέξη Τσίπρα να πετά για ακόμη μια φορά το γάντι προς τον πρωθυπουργό καταθέτοντας νέα επίκαιρη ερώτηση. «Η επίμονη άρνησή σας να έρθετε στη Βουλή και να δώσετε απαντήσεις μαρτυρά ενοχή. Τα δε αποκαλυπτικά δημοσιεύματα που ακολούθησαν τις αρνήσεις σας είναι καταιγιστικά και πολλαπλασιάζουν τα αναπάντητα ερωτήματα» σημειώνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Την πίεση αυξάνει όμως και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τον Νίκο Ανδρουλάκη να καταθέτει ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση με την οποία ζητά να κηρυχθεί αντισυνταγματική η διάταξη, που απαγορεύει στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) να ενημερώσει όσους, των οποίων τα τηλέφωνα παρακολουθούνταν από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

πηγή: efsyn.gr

Κώστας Βαξεβάνης: «Κατηγορείται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση» - Τι απαντάει ο ίδιος με ανάρτησή του στο Facebook

«Ο Μητσοτάκης στήνει τα δικά του ξερονήσια Δεν είναι δα και είδηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει ζητήσει από το βήμα της Βουλής. Ο Άδωνης Γεωργιάδης το έχει προαναγγείλει από τα social media γράφοντας «τιτ τακ, τικ τακ, ετοιμάσου για φυλακή», υποστηρίζει ο δημοσιογράφος.

Ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, εκδότης της εφημερίδας Documento, είναι κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση στην υπόθεση Novartis. 

Ο Κώστας Βαξεβάνης καλείται να απολογηθεί στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου στον Άρειο Πάγο, Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, για το σκάνδαλο με την υπόθεση Novartis. Είναι κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Όπως έγινε γνωστό, ο Κώστας Βαξεβάνης αντιμετωπίζει τέσσερις κατηγορίες για την υπόθεση Novartis.

«Σύμφωνα με την κλήση πρέπει να απολογηθώ για συνέργεια σε κατάχρηση
εξουσίας από κοινού δια της μεταχείρισης παρανόμως εκβιαστικών μέσων, για
συνέργεια σε κατάχρηση εξουσίας δια της εκθέσεως σε δίωξη ή τιμωρία αθώου κατά
συρροή, για συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος και για εγκληματική οργάνωση».

Και προσθέτει: «Δεν γνωρίζω το κατηγορητήριο αφού δεν έχω παραλάβει τη δικογραφία, αλλά από το κατηγορητήριο της Επιτροπής της Βουλής το οποίο φαίνεται να υιοθετεί και να
αντιγράφει η Ανάκριση, οι κατηγορίες εναντίον μου στηρίζονται σε όσα καταθέτουν η
πρώην Εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράικου και ο πρώην προστατευόμενος
μάρτυρας στην υπόθεση Novartis, ο οποίος επιχείρησε να διαφύγει στο εξωτερικό».

H ανάρτηση του Κώστα Βαξεβάνη στο Facebook:

«Ο Μητσοτάκης στήνει τα δικά του ξερονήσια Δεν είναι δα και είδηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει ζητήσει από το βήμα της Βουλής. Ο Άδωνης Γεωργιάδης το έχει προαναγγείλει από τα social media γράφοντας «τιτ τακ , τικ τακ, ετοιμάσου για φυλακή». Η ίδια η ΝΔ το έχει αποδώσει ως κατηγορία χωρίς να υπάρχει καν κατηγορία. Μόλις προχθές, για μια ακόμη φορά, ο Υπουργός Ανάπτυξης ανακοίνωσε πως τον Βαξεβάνη θα τον καλέσει η Ανακρίτρια για τη Novartis.

Μετά απ όλα αυτά, η Δικαιοσύνη, απλώς κάνει δουλειά της που απ ό,τι φαίνεται δεν
είναι άλλη, από το να δώσει ένα μάθημα σε όποιον τολμά να αποκαλύπτει και να ζητά
τιμωρία για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά και
τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Ο υιός Μητσοτάκης, ακολουθώντας την οικογενειακή
παράδοση εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης , στήνει δικαστήρια για τους αντιπάλους
της.

Στις 11:50 το πρωί, δικαστικός επιμελητής μου επέδωσε «Κλήση Κατηγορούμενου»
από την Ανακρίτρια του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου (τα ονόματα είναι
καλό να μνημονεύονται γιατί αποτελούν όλα κομμάτια ενός παζλ που καταγράφει η
Ιστορία). Σύμφωνα με την κλήση πρέπει να απολογηθώ για συνέργεια σε κατάχρηση
εξουσίας από κοινού δια της μεταχείρισης παρανόμως εκβιαστικών μέσων, για
συνέργεια σε κατάχρηση εξουσίας δια της εκθέσεως σε δίωξη ή τιμωρία αθώου κατά
συρροή, για συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος και για εγκληματική οργάνωση. Δεν
έχουν τόσο σημασία οι νομικοί όροι, αλλά η πραγματικότητα.

Οι ΗΠΑ έχουν αναγκάσει τη Novartis να πληρώσει 350 εκατομμύρια ευρώ για τις
πρακτικές της στην Ελλάδα, τρεις πρώην υπουργοί ερευνώνται ακόμη στην Ελλάδα,
δύο δικαστικά συμβούλια έχουν κάνει δικαστικές πράξεις στις οποίες παραδέχονται
χρηματισμό πολιτικών, αλλά η Δικαιοσύνη όπως εκφράζεται από τα Ανώτατα Όργανά
της θέλει να τιμωρήσει αυτόν που αποκάλυψε. Ζούμε την πρωτοφανή για τη χώρα
ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας και εξόντωσης των δημοσιογράφων (ναι έχουμε
φτάσει και στη βιολογική εξόντωση δημοσιογράφων). Η πρόσβαση του δημοσιογράφου στις πηγές και την πληροφορία, η ενημέρωση της κοινής γνώμης και μάλιστα με στοιχεία, γίνεται με τη συνδρομή της Δικαιοσύνης, από κοινωνικό και επαγγελματικό πλεονέκτημα , ποινικό αδίκημα. Δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν, μέσα από μια αντιστροφή της πραγματικότητας ενοχοποιούνται γιατί δήθεν η πληροφορία προέκυψε από κάποιους που είχαν κακιές προθέσεις. Ο χρόνος μετάδοσης της πληροφορίας, η πληρότητα της είδησης και η επιβεβαίωσή της, από δημοσιογραφικό προτέρημα μετατρέπονται σε υποψία συναλλαγής.

Δεν γνωρίζω το κατηγορητήριο αφού δεν έχω παραλάβει τη δικογραφία, αλλά από το
κατηγορητήριο της Επιτροπής της Βουλής το οποίο φαίνεται να υιοθετεί και να
αντιγράφει η Ανάκριση, οι κατηγορίες εναντίον μου στηρίζονται σε όσα καταθέτουν η
πρώην Εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράικου και ο πρώην προστατευόμενος
μάρτυρας στην υπόθεση Novartis, ο οποίος επιχείρησε να διαφύγει στο εξωτερικό.

Για την μεν κυρία Ράικου, είμαστε αυτοί που αποκαλύψαμε τη σχέση του συζύγου της
με χρηματοδοτήσεις από τη Novartis αλλά και άλλες υποθέσεις εικονικών
συνταγογραφήσεων. Δημοσιεύσαμε επίσης αναφορά της Ανακρίτριας Ηλιάνας
Ζαμανίκα η οποία την κατήγγειλε στον Άρειο Πάγο για προσπάθεια κάλυψης του
εμπόρου όπλων Λιακουνάκου.

Για την ίδια υπόθεση (Λιακουνάκου) είχαμε δημοσιεύσει sms από τα οποία προέκυπτε πως ο Λιακουνάκος γνώριζε για την απόφαση της Ειασαγγγελίας Διαφθοράς να εξετάσει μάρτυρα στην Γαλλία και επιχείρησε να μεταστρέψει τη στάση του κατά την κατάθεση. Για την κυρία Ράικου, έχουμε επίσης δημοσιεύσει Αναφορά του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γιάννη Αγγελή, που αναφερόταν σε ευνοϊκή μεταχείρηση του επιχειρηματία Αντρέα Βγενόπουλου.

Για τον Νίκο Μανιαδάκη, είμαστε υπεύθυνοι γιατί ευθυνόμαστε για όλη την περιπέτειά
του επί χρόνια. Από την έκδοση του HOT DOC ακόμη, είχαμε αποκαλύψει πως η
σύζυγός του, γνωστή τραγουδίστρια Χριστίνα Φαρμάκη, είχε στήσει εταιρείες τις
οποίες χρηματοδοτούσαν εν είδει συμβολαίων μελετών, η Novartis και άλλες
φαρμακευτικές.

Στη συνέχεια ο Μανιαδάκης βρέθηκε μπροστά μας ως εμπλεκόμενος
στο σκάνδαλο Novartis. Το πώς και με ποιο ρόλο θα το δούμε εν καιρώ και θα έχει (ναι
αυτό είναι υπόσχεση) ενδιαφέρον. Όλα αυτά τα στοιχεία της έρευνας χρόνων και τις αποκαλύψεις, οι «ενδιαφερόμενοι» τα εμφανίζουν ως απόδειξη της σχέσης με κάποιους που είχαν κακούς σκοπούς και άνομες προθέσεις. Πρέπει να απολογηθούμε για την ικανότητά μας να αποκαλύπτουμε πράξεις διαφθοράς αντί να απολογηθούν οι διεφθαρμένοι για τη διαφθορά. Αν ο Γούντγουορντ και ο Μπερνστάιν της Washington Post ζούσαν στην Ελλάδα θα ήταν αυτοί απολογούμενοι για την αποκάλυψη του Γουότεργκειτ και όχι ο Πρόεδρος Νίξον. Και αν η Δάφνη Γαλιζία δεν δολοφονούνταν στη Μάλτα από τους διεφθαρμένους, στην Ελλάδα θα είχε τη δική μου τύχη. Θα την καλούσε η Δικαιοσύνη να απολογηθεί για τα στοιχεία διαφθοράς.

Ζούμε σε μια δυστοπία και δεν χρειάζονται αυταπάτες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από
την πρώτη ημέρα που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Novartis, πήρε θέση πως δεν
υπάρχει σκάνδαλο. Λίγο αργότερα, το Documento αποκάλυψε πως η θέση του αυτή δεν
ήταν άσχετη με τις φιλικές σχέσεις που είχε με τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου
Κωνσταντίνο Φρουζή, ο οποίος του διοργάνωνε προεκλογικά δείπνα και τον βοηθούσε
να αναλάβει την ηγεσία της ΝΔ.

Ο Μητσοτάκης ακολουθεί την οικογενειακή παράδοση. Ο πατέρας του οδήγησε τον
Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, αυτός επιχειρεί να οδηγήσει όχι μόνο το
σύνολο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάθε ανεξάρτητη φωνή.

Η ιδιομορφία με εμένα και το Documento είναι πως δεν αποτελούμε έναν αντίπαλο
πολιτικό, αλλά το σύστημα εκείνο της δημοσιογραφίας που έχει αποκαλύψει τις
γκρίζες περιοχές στις οποίες κινείται η Οικογένεια Μητσοτάκη με offshore, ανακριβές
πόθεν έσχες, σπίτια του Βολταίρου και τα funds των Κέυμαν. Ωστόσο δεν είμαστε ο
μοναδικός στόχος. Είμαστε η προσπάθεια παραδειγματικής τιμωρίας σε όποιον τολμά,
η προσπάθεια να γονατίσουν τα τελευταία προπύργια της ελευθερίας του Τύπου, η
απόφαση να επιβάλουν ένα κράτος Μητσοτάκη με αυτοκρατορικό μεγαλοϊδεατισμό
και αυταρχική επιβολή.

Είχαμε προειδοποιήσει από όταν ακόμη ο Μητσοτάκης προσπάθησε να εξαφανίσει το
Documento αποκλείοντάς το από τη διαφήμιση, πως είμαστε μεν στόχος αλλά δεν
είμαστε ο μοναδικός. Σήμερα οι επιθέσεις έχουν επεκταθεί σε όποιον τολμά να πει ένα
«μη» ή ένα «όχι». Η Έλενα Ακρίτα, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Παύλος Πολάκης , ο
Γιάννης Μαντζουράνης, ακόμη και αυτός ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ που έχει εκ
των πραγμάτων ρόλο κριτικής της κυβέρνησης, δέχονται επιθέσεις και αποκλεισμούς
στο διαδίκτυο. Προηγείται φυσικά πάντα, η δολοφονία χαρακτήρα.

Κάθε μέρα οικοδομείται ένας Βαλκανικός Μητσοτακικός Τραμπισμός με βασικό όπλο
τη διχόνοια στην κοινωνία και την ενοχοποίηση των αντιπάλων. Θέλω να διαβεβαιώσω τους πάντες και τος λειτουργούς της Δικαιοσύνης, πως δεν φοβάμαι γιατί έχω κάνει τη δουλειά μου την οποία φυσικά θα συνεχίσω να κάνω.

Φυσικά ούτε θα γδάρω, ούτε θα ανασκολοπίσω κάποιον, όπως απειλούσαν οι
ελεγχόμενοι για τη Novartis. Θα αποκαλύψω όμως κάθε πλευρά του σκανδάλου και
κάθε παράγοντά της. Και δεν εννοώ το σκάνδαλο της Νovartis, αλλά αυτό που έχει ως
συμμέτοχους θεσμούς και παραθεσμούς.

Κάποτε το καθεστώς έστηνε ξερονήσια και φυλακές . Σήμερα ο Μητσοτάκης στήνει τα
δικά του στρατοδικεία. Μόνο που δεν έχουμε χούντα. Ακόμη και αν θέλουν πολύ να
έχουμε.

ΥΓ 1: Διάβασα για το αίτημα των συγκατηγορούμενων δημοσιογράφων Γιάννη
Φιλιππάκη και Γιάννας Παπαδάκου προς την Ανακρίτρια, να τους παραδοθεί η
δικογραφία Novartis, η οποία αφορά τους τρεις πρώην Υπουργούς που βρίσκονται
υπό δικαστικό έλεγχο ως σχετιζόμενη. Η Ανακρίτρια αρνείται. Υπάρχει κάτι στη
δικογραφία που αναιρεί την προσπάθεια να στηθεί η «σκευωρία Novartis»;

ΥΓ 2 : Τόσο ο Άδωνης Γεωργιάδης όσο και οι δημοσιογράφοι Γιάννης Κουρτάκης και ο
(μετακλητός) Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, εδώ και βδομάδες έχουν προαναγγείλει πως
θα με καλέσει η ανακρίτρια. Να υποθέσουμε ότι αυτό (κατά τη λογική τους) είναι η
απόδειξη μιας σκευωρίας κατηγορίας εναντίον μου και όχι δικαίωμα στην πληροφορία;
Προαναγγέλλουν αυτά που αποφάσισε μετά από μήνες η Ανακρίτρια;.»

 

 

 

πηγή: Facebook

Αλέξης Τσίπρας / Επανίδρυση της δημοκρατικής παράταξης με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση

Τα μηνύματα που εξέπεμψε ο Αλέξης Τσίπρας: «Η πραγματικότητα «φωνάζει» ότι η πατρίδα μας χρειάζεται άμεσα ένα σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας.

    O Αλέξης Τσίπρας από το κατάμεστο «Παλλάς» διατύπωσε το όραμά του για το μέλλον της χώρας. Ένα ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης και μια νέα ηθική διακυβέρνησης, αλλά και τη μεγάλη αλλαγή, το bing bang, όπως είπε, που έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημά της.

«Αυτή τη στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση ετοιμόρροπη κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικότητάς της, της διαφθοράς, και των αδικιών που προκαλεί, που όμως παραμένει κυρίαρχη. Γιατί; Γιατί δεν έχει αντίπαλο. Δεν υπάρχει η πολιτική δύναμη που θα προσδώσει στην υπόκωφη κοινωνική αντίθεση προοπτική αλλαγής», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση του βιβλίου του «Ιθάκη» στο θέατρο Παλλάς.

Την ανάγκη της ριζικής ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου, για να δημιουργηθεί μία «προγραμματικά συμπαγής και αποφασισμένη προοδευτική παράταξη που θα διεκδικήσει με αξιώσεις την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου στις επόμενες εκλογές», υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του, «Ιθάκη», σε μια ομιλία που ήδη πυροδοτεί αντιδράσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε την ανάγκη μίας Νέας Μεταπολίτευσης με την επανίδρυση της προοδευτικής παράταξης και άφησε αιχμές κατά των σημερινών κομμάτων. Είπε:
«Η πατρίδα μας χρειάζεται άμεσα ένα σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Η πατρίδα μας σήμερα χρειάζεται περισσότερο από κάθε τι, μια νέα ηθική της διακυβέρνησης. Ένα σχέδιο ρήξεων με μεγάλα συμφέροντα, και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής συγκρότησης του ελληνικού κράτους. Ένα ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης. Με τέσσερις πυλώνες: Την Ανάπτυξη, την Αναδιανομή, την Ασφάλεια και την Ανθεκτικότητα».

Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι «χωρίς την αφύπνιση των ίδιων των πολιτών, καμιά αναγέννηση δεν μπορεί να έρθει. Ζούμε μια από της χειρότερες περιόδους της μεταπολιτευτικής ιστορίας σε σχέση με την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και το πολιτικό σύστημα».

Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην παρουσίαση του βιβλίου του «Ιθάκη»

 

«Σας ευχαριστώ από καρδιάς, όλους και όλες όσοι δίνετε το παρών σήμερα εδώ.

Ευχαριστώ την Ιωάννα Λαλιώτου, τον Αντώνη Λιάκο, την Ευγενία Φωτονιάτα, τον Γιώργο Χουλιαράκη, και τους δημοσιογράφους που συντονίζουν, την Μαρία Νικόλτσιου και τον Αντώνη Αντζολέτο.

Κυρίως όμως τους χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας για να πάρουν στα χέρια τους την Ιθάκη.

Ευχαριστώ την Ιωάννα Λαλιώτου, τον Αντώνη Λιάκο, την Ευγενία Φωτονιάτα, τον Γιώργο Χουλιαράκη, και τους δημοσιογράφους που συντονίζουν, την Μαρία Νικόλτσιου και τον Αντώνη Αντζολέτο.

Με συγκινεί και με αγγίζει βαθιά, γιατί συνδέεται με κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα βιβλίο.

Είναι ένα μήνυμα ότι η ιστορία δεν αποτελεί μονοπώλιο όσων θεωρούν τους εαυτούς τους νικητές.

Δεν είναι τρόπαιο ούτε πεδίο ιδιοκτησίας, όπως γράφω στην Ιθάκη.

Κυρίως όμως είναι ένα μήνυμα ότι είμαστε πολλές και πολλοί όσοι δεν είμαστε διατιθέμενοι να εγκαταλείψουμε και δεν θα εγκαταλείψουμε αμαχητί τη διεκδίκηση της ιστορικής αλήθειας και της μνήμης.

Γιατί η μνήμη του χθες, για το δύσκολο ταξίδι της πατρίδας τα τελευταία χρόνια.

Που κακοποιείται συστηματικά και βάναυσα εδώ και καιρό.

Είναι ταυτόχρονα και η μνήμη του αύριο.

Το βάθρο που θα πατήσουμε συλλογικά για να ατενίσουμε το αύριο της πατρίδας μας.

Για να δούμε μαζί τι έχασε, τι κέρδισε, τι έχει,

και τι της πρέπει.

Φίλες και φίλοι

Δεν έχω σκοπό να απαντήσω από αυτό το βήμα στην ομοβροντία ψεύδους και υποκρισίας, με την οποία υποδέχτηκαν την Ιθάκη οι γνωστοί κύκλοι της σημερινής εξουσίας και όχι μόνο.

Πιστεύω ότι το βιβλίο, με όσα παραθέτει και αποκαλύπτει, μπορεί να υπερασπιστεί και τον εαυτό του και την αλήθεια.

Δεν έχω επίσης σκοπό να απολογηθώ, ιδίως σε κείνους που διέπραξαν το φόνο και τώρα μας κατηγορούν ότι δεν φροντίσαμε όπως έπρεπε τα ορφανά που δημιούργησαν.

Σε κείνους δηλαδή που χρεοκόπησαν τη χώρα, την παρέδωσαν στο έλεος των δανειστών, εκτίναξαν την ανεργία στο 27%, κατέστρεψαν το ένα τέταρτο της οικονομίας,

κατάργησαν το δέκατο τρίτο και το δέκατο τέταρτο μισθό στο Δημόσιο,

κατάργησαν τη δέκατη τρίτη και τη δέκατη τέταρτη σύνταξη,

βούλιαξαν στη ντροπή του Γερούν Γερά και του Βάστα Σόιμπλε όταν η κοινωνία αιμορραγούσε,

και τώρα μας ζητούν το λόγο.

Δεν έχω, τέλος, κανένα πρόβλημα, το δηλώνω ευθαρσώς, να με κατηγορούν ως αμετανόητο.

Θα ήθελα μάλιστα να τους βοηθήσω λίγο σ’ αυτό.

Για όσα ως κυβέρνηση προσπαθήσαμε και καταφέραμε, δεν είμαι απλώς αμετανόητος.

Είμαι υπερήφανος.

Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη, περήφανος.

Υπερήφανος για την αποφασιστικότητα, την εντιμότητα, την ανιδιοτέλεια της διαδρομής μας.

Υπερήφανος γιατί εμείς οι άπειροι, που δεν κρατούσαμε από κανένα τζάκι, αλλά και δεν μας κρατούσε κανείς, τα καταφέραμε εκεί που απέτυχαν οι επαγγελματίες της εξουσίας.

Υπερήφανος γιατί φτάσαμε τελικά στην Ιθάκη.

Γιατί πολλά μπορούν να μου καταλογίσουν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, αλλά δυο πράγματα δεν μπορούν με τίποτα να αποδομήσουν:

Ότι εμείς τελικά πετύχαμε εκεί όπου αυτοί αποτύχανε, και μάλιστα δις.

Πήραμε το καράβι τσακισμένο, μια χώρα χρεοκοπημένη με άδεια ταμεία και ένα βουνό χρέους και παρά τις τρικυμίες τα καταφέραμε να φτάσουμε στην Ιθάκη.

Να ρυθμίσουμε το χρέος, να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας, να βγούμε οριστικά και χωρίς αστερίσκους από το καθεστώς της επιτροπείας των πιστωτών.

Και το δεύτερο που δεν μπορούν να ξεγράψουν από τη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού είναι ότι η δική μας κυβέρνηση ήταν η εντιμότερη κυβέρνηση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.

Και αυτό δε ξεγράφει.

Η Ιθάκη όμως δεν είναι ένα βιβλίο αυταρέσκειας ή αυτοεπιβεβαίωσης.

Είναι μια ματιά ειλικρινούς κριτικής και αυτοκριτικής στη διαδρομή μου, τη διαδρομή μας.

Τη διαδρομή της Αριστεράς και της χώρας.

Μια κριτική ματιά στα σωστά και τα λάθη, τις νίκες και τις ήττες, τα πάνω και τα κάτω, τις ευθύνες και τις αποφάσεις μας.

Αλλά χωρίς εκπτώσεις.

Ξέρετε, δεν πρόκειται να διαπραγματευτώ την αλήθεια για να κερδίσω μια θέση στις εξέδρες των επισήμων.

Αυτοκριτική κάνω με θάρρος, αλλά μπροστά στο λαό και όχι μπροστά σε όσους χρεοκόπησαν τη χώρα, και την οδήγησαν σε ανθρωπιστική τραγωδία, χωρίς να τολμήσουν να ψελλίσουν έστω μια λέξη πώς και γιατί έγινε αυτό.

Ποιες είναι οι ευθύνες τους.

Συνεχίζουν μάλιστα σήμερα στον ίδιο δρόμο, με τις ίδιες συνταγές, τις ίδιες και χειρότερες πολιτικές, που παράγουν τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα.

Γι’ αυτούς λοιπόν, η κακοποίηση της αλήθειας δεν έχει να κάνει μόνο με το χτες.

Ούτε κυρίως θα έλεγα.

Το ψέμα τους για το χτες είναι εργαλείο και όπλο για να επιβάλλουν τις πολιτικές τους σήμερα.

Μας παρέδωσαν το 2015 μια ρημαγμένη πατρίδα στα νύχια των δανειστών.

Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποτύχουμε, αν και ήξεραν καλά ότι η δική μας αποτυχία θα ήταν χαριστική βολή για τη χώρα.

Τελικά τους διαψεύσαμε και παραδώσαμε το 2019 μια χώρα, στην οποία οι θυσίες του λαού δεν έγιναν απευθείας αναθέσεις,

δεν έγιναν καταθέσεις σε φορολογικούς παράδεισους,

ούτε εκατομμύρια παρκαρισμένα σε θολές εταιρείες οφσόρ.

Αλλά μεταφράστηκαν σε ανάταξη της οικονομίας, προστασία των αδύναμων, αναβάθμιση της εργασίας, αποκατάσταση της δημοκρατικής κανονικότητας, απαλλαγή από τα μνημόνια, ρύθμιση του χρέους, δώδεκα συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης.

Και 37 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία.

Και αυτοί τι έκαναν παραλαμβάνοντας εκ νέου το τιμόνι του σκάφους σε ήρεμα νερά, με επισκευασμένο το σκαρί και διορθωμένο το κατάρτι;

Τι απέγιναν οι κόποι και οι θυσίες του λαού μας;

Ποια είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής τους μετά από έξι και πλέον χρόνια;

Πίσω στο βάλτο!

Αυτό έκαναν, με τη βαλκανική εκδοχή των trickle-down economics που επέβαλαν.

Καθήλωσαν τη χώρα στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε όλους τους κρίσιμους τομείς.

Μεγάλωσαν τη φτώχεια, πολλαπλασίασαν την ανασφάλεια, παρόξυναν τις κοινωνικές ανισότητες σε βαθμό κοινωνικής αποσάθρωσης.

Κι ας μη παραξενεύονται όταν βλέπουν στις μετρήσεις τους πολίτες να απαντούν ότι περνούσαν πιο άνετα το 2019 από ότι περνάνε σήμερα.

Ο μισθός ή η σύνταξη τελειώνει στο πρώτο εικοσαήμερο.

Οι λογαριασμοί, τα ενοίκια, το κόστος του σούπερ μάρκετ έχουν πολλαπλασιαστεί.

Η αγοραστική δύναμη των πολιτών έχει καταρρακωθεί.

Να το πω απλά, ένας μισθός 1300 ευρώ σήμερα αγοράζει μόνο όσα περίπου αγόραζε ένας μισθός 900 ευρώ το 2019.

Ενώ αυξάνεται αντι να μειώνεται, το ποσοστό των νοικοκυριών που βρίσκονται κάτω από το κατώφλι της φτώχειας.

Τα τέσσερα πέμπτα πλέον της κοινωνίας δεν βγάζουν, ή βγάζουν δύσκολα το μήνα. Και μόνο το ένα πέμπτο μπορεί να ζει σχετικά άνετα, ακόμα και να αποταμιεύει.

Και την ίδια στιγμή προκλητικός πλούτος συσσωρεύεται σε λίγα χέρια.

Και η οικονομία πορεύεται με τις παλιές συνταγές, που μας έριξαν στα βράχια.

Με όρους ανισότητας και κερδοσκοπίας και με ένα στρεβλό παραγωγικό μοντέλο, το ίδιο που μας οδήγησε στην κρίση.

Ενώ το κοινωνικό κράτος τείνει να καταντήσει κενό γράμμα.

Οι όροι πρόσβασης στη δημόσια Υγεία και Παιδεία επιδεινώνονται συστηματικά. Ενώ ανθίζει, υπό την προστασία τους, προκλητικά η κερδοσκοπία. Με τη χώρα μας πρώτη σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, αλλά και την εκπαίδευση.

Κοιτάξτε μάλιστα, την πρόσφατη γελοιότητα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που τόσο διαφήμισαν. Αντί για το Χάρβαρντ και την Σορβόννη, που έταζαν, τι προέκυψε.

Αντί να συμβάλουν στη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, ο νους τους είναι μονίμως να βρουν πελάτες για την ιδιωτική.

Για να μη μιλήσουμε για το εργασιακό τοπίο. Για τις ευέλικτες και επισφαλείς μορφές εργασίας που επικρατούν.

Για τους νέους με υψηλά προσόντα που δουλεύουν πολύ αλλά αμείβονται ελάχιστα, γεγονός που εντείνει την κοινωνική επισφάλεια και τροφοδοτεί τη δημογραφική κρίση.

Για τους αγρότες, που βγαίνουν αυτές τις μέρες στους δρόμους γιατί βλέπουν τις επιδοτήσεις τους να γίνονται φεράρι και κερδισμένα τζόκερ των γαλάζιων παιδιών.

Και αντιμετωπίζονται με διώξεις και χημικά.

Αλλά αυτή είναι, δυστυχώς, η εικόνα της Ελλάδας σήμερα.

Και δεν είναι καθόλου παράξενο, είναι φυσικό θα έλεγα, η πολιτική του βάλτου να παράγει και απόπνοια βάλτου.

Η ελληνική κοινωνία ασφυκτιά μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς και γενικευμένης διαφθοράς, παράλυσης του κράτους δικαίου, ατιμωρησίας των ισχυρών, έκπτωσης της Δικαιοσύνης και των θεσμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας.

Η τοξικότητα των υποκλοπών, η δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ, και η έλλειψη οξυγόνου στο έγκλημα των Τεμπών, είναι τα πιο πρόσφατα δείγματα αυτής της μολυσμένης ατμόσφαιρας.

Και όλα αυτά μαζί, σε ένα πράγμα συνηγορούν:

Ότι δεν έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει λάθος.

Έχουμε μια λάθος κυβέρνηση.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Η πραγματικότητα «φωνάζει» ότι η πατρίδα μας χρειάζεται άμεσα ένα σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας.

Όχι, δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.

Υπάρχουν όμως έντιμες, καθαρές και δίκαιες.

Και η πατρίδα μας σήμερα χρειάζεται περισσότερο από κάθε τι, μια νέα ηθική της διακυβέρνησης.

Που δεν θα εκλαμβάνει το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στη μειοψηφία του πλούτου και την κοινωνική πλειοψηφία, ως φυσικό φαινόμενο.

Ένα σχέδιο ρήξεων με μεγάλα συμφέροντα, και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής συγκρότησης του ελληνικού κράτους.

Ένα ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης.

Με τέσσερις πυλώνες: Την Ανάπτυξη, την Αναδιανομή, την Ασφάλεια και την Ανθεκτικότητα.

Χρειαζόμαστε καταρχήν ένα κράτος δίκαιο και ισχυρό, που να λειτουργεί με κανόνες, αξιοκρατία, δικαιοσύνη και διαφάνεια. Κι ένα αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος για να επουλώσει την τραυματισμένη συνοχή της κοινωνίας.

Είναι επιτακτική ανάγκη να σχεδιάσουμε έναν παραγωγικό αναπροσανατολισμό. Με ενίσχυση του πρωτογενή τομέα και της μεταποίησης, με ολιστικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της ελληνικής βιομηχανίας – τη στήριξη της καινοτομίας, των startups υψηλής τεχνολογίας, της αμυντικής βιομηχανίας, της βιομηχανίας φαρμάκων, ενέργειας, ναυπηγικής.

Απαιτούνται ισχυρές αναπτυξιακές επενδύσεις και αναδιανομή, για να εξασφαλίσουμε υψηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς.

Αλλά ταυτόχρονα ηθική, θεσμική και οικονομική αναβάθμιση της εργασίας και δραστική μείωση της φορολογίας της.

Αυτό είναι που με δυο λόγια ονομάζουμε : Δίκαιη Ανάπτυξη.

Κι επιπλέον, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο ρεαλιστικό για τη μείωση του ιδιωτικού χρέους.

Αλλά και μια πολιτική αποφασιστικής αντιμετώπισης της κερδοσκοπικής ασυδοσίας, που μαστίζει σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά.

Επείγουν πολιτικές ενίσχυσης της ανθεκτικότητας απέναντι στις συνέπειες της κλιματικής κρίσης.

Όπως, και μια στρατηγική αντιμετώπισης της δημογραφικής κρίσης, παράλληλα με μια κοινωνική στεγαστική πολιτική που θα εξασφαλίσει προσιτή και αξιοπρεπή στέγη σε όλους και ιδιαίτερα στα νέα ζευγάρια.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι τα χρειάζεται η πατρίδα μας όλα τα παραπάνω;

Ελάχιστοι.

Ποιος όμως θα τολμήσει να βάλει το δάχτυλο στη πληγή;

Πάλι ελάχιστοι.

Κι εδώ θέλω να είμαι καθαρός.

Τίποτα από τα παραπάνω δε μπορεί να γίνει χωρίς συγκρούσεις με κατεστημένα και οργανωμένα συμφέροντα.

Και χωρίς μια άλλη νοοτροπία, μια άλλη συλλογική κουλτούρα.

Για να γίνουν πειστικές κι εφαρμόσιμες οι δίκαιες πολιτικές ανάπτυξης υπάρχει μια βασική προϋπόθεση:

Να μοιραστούμε δίκαια τα βάρη που απαιτούνται για την αναγέννηση της πατρίδας.

Και δικαιοσύνη εδώ σημαίνει ένα πράγμα: Οι έχοντες και κατέχοντες οφείλουν να στηρίξουν αναλογικά περισσότερο.

Σήμερα συμβαίνει το ανάποδο: Στηρίζουν τη κερδοφορία και τα πλούτη τους οι μη προνομιούχοι.

Αυτό πρέπει επιτέλους να αντιστραφεί.

Ο μεγάλος πλούτος πρέπει να στηρίξει την οικοδόμηση του αύριο της πατρίδας μας.

Με μια Πατριωτική εισφορά για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, τόσο ατομικά, όσο και εταιρικά που θα κατευθύνεται αποκλειστικά σε έναν ειδικό κλειστό λογαριασμό για τη Στήριξη των Νέων Γενεών και κυρίως της νεανικής στέγης.

Γιατί, η πολιτική που δεν ακουμπά τον μεγάλο πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει προς τα πάνω, δεν μειώνει τα ελλείματα. Τα αναπαράγει.

Δεν δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική. Την υποθηκεύει.

Δεν προστατεύει τη δημοκρατία. Την υπονομεύει, ανοίγοντας την πόρτα στους εχθρούς της.

Τελευταίο αλλά κρίσιμο στους ταραγμένους καιρούς που βιώνουμε: Χρειαζόμαστε νέα εθνική πυξίδα πριν βρεθούμε σε εντελώς αχαρτογράφητα και επικίνδυνα νερά.

Η Ελλάδα καλείται να είναι παράγοντας ειρήνης και όχι εν δυνάμει εμπόλεμη δύναμη στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία.

Η Ελλάδα οφείλει να πάρει καθαρή θέση απέναντι στη γενοκτονία της Γάζας και την πολιτική του Ισραήλ στην περιοχή. Να αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος και τα δικαιώματα του λαού της Παλαιστίνης.

Η Ελλάδα επιβάλλεται να αντισταθεί στην Ευρώπη της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών σε βάρος του κοινωνικού κράτους.

Της φαλκίδευσης της δημοκρατίας από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Της απαξίωσης των αξιών που υπήρξαν θεμέλιο της ενωμένης Ευρώπης από τον κυνισμό των πολυεθνικών, τους εθνικούς εγωισμούς, την αγριότητα της άκρας Δεξιάς που απλώνεται επικίνδυνα στην ήπειρό μας.

Μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης -αυτός πρέπει να είναι ο δικός μας στόχος.

Και για να πετύχουμε τον στόχο αυτό, χρειαζόμαστε μια Ελλάδα ισχυρή συνώνυμο της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς της : Της Δημοκρατίας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης.

Ισχυρή Ελλάδα -είναι η απάντηση στις μεγάλες γεωπολιτικές προκλήσεις του σήμερα.

Ισχυρή και αυτοδύναμη, που θα διεκδικεί το ρόλο που της αναλογεί στην Ευρώπη και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο ως πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας, και όχι ως πρόθυμος και υποτελής δορυφόρος μια του ενός και μια του άλλου συμμάχου μας.

Φίλες και φίλοι,

Άφησα για το τέλος το κρίσιμο ερώτημα :

Και πως θα γίνουν όλα αυτά ;

Καμιά αλλαγή δεν μπορεί να έρθει από μόνη της, ούτε με εντολές «από τα πάνω».

Χωρίς την αφύπνιση των ίδιων των πολιτών, καμιά αναγέννηση δεν μπορεί να έρθει.

Και δυστυχώς, εκείνο που βλέπουμε, παρά τις νησίδες αντίστασης και αφύπνισης που ορθώνονται εδώ και εκεί, είναι να μεγαλώνει ένα κύμα κοινωνικής απογοήτευσης, ιδιώτευσης, αποχής.

Οφείλουμε να δούμε αυτή την αλήθεια κατάματα.

Ζούμε μια από της χειρότερες περιόδους της μεταπολιτευτικής ιστορίας σε σχέση με την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και το πολιτικό σύστημα.

Η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι έχουμε αληθινή δημοκρατία.

Δεν εμπιστεύεται -και όχι άδικα- τους θεσμούς και ιδιαίτερα τη δικαιοσύνη.

Έχει απαξιώσει τη Βουλή.

Δεν πρέπει να υποτιμούμε ότι αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της, αυτή η κοινωνική απογοήτευση, η αμηχανία, ακόμη και η τυφλή αγανάκτηση, μπορεί να γίνει τροφή για τα τέρατα της ακροδεξιάς και της αντιπολιτικής.

Αυτό άλλωστε συμβαίνει ήδη σε πολλές χώρες της Δύσης.

Το πρωταρχικό ζητούμενο, λοιπόν είναι να ξαναζωντανέψουμε την εμπιστοσύνη στη Δημοκρατία. Στη δύναμη της πολιτικής συμμετοχής.

Και να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο το κοινό μας όραμα για μια πατρίδα που μπορεί να αλλάξει με εντιμότητα, σχέδιο και δικαιοσύνη.

Και αυτό το όραμα δεν μπορεί να αφορά μόνο μια παράταξη.

Αυτό το όραμα πρέπει να αφορά την Ελλάδα και να ακουμπά όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.

Για αυτό μίλησα για την ανάγκη ενός Νέου Πατριωτισμού.

Σήμερα θα μιλήσω και για την ανάγκη μιας Νέας Μεταπολίτευσης.

Όχι με την έννοια της αλλαγής του Συντάγματος ή πόσο δε μάλλον του Πολιτεύματος.

Αλλά με την έννοια ενός μεγάλου πολιτικού Big Bang που θα αναδιατάξει ριζικά τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και θα φέρει στο προσκήνιο νέους πολιτικούς σχηματισμούς.

Με την έννοια της επιστροφής των πολιτών στην πολιτική.

Με την έννοια της αποκατάστασης της αξιοπιστίας των θεσμών χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσει μια δημοκρατία.

Την αναβάθμιση του κοινοβουλίου, της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών.

Την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και του πλουραλισμού στην ενημέρωση.

Την ενίσχυση της λογοδοσίας της εξουσίας.

Την ισχυροποίηση του Κράτους Δικαίου.

Αλλά κυρίως με ένα σοκ Δημοκρατίας, γιατί Δημοκρατία δεν είναι μόνο κανόνες και θεσμοί, είναι και το λαϊκό φαντασιακό, το όραμα, τα συναισθήματα της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή.

Και αυτή η νέα Μεταπολίτευση δε μπορεί παρά να ξεκινήσει από την αποκατάσταση της ισορροπίας του πολιτικού συστήματος.

Κανένα δημοκρατικό σύστημα δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς έλεγχο και χωρίς εναλλακτική στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Κι αυτή τη στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση ετοιμόρροπη κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικότητάς της, της διαφθοράς, και των αδικιών που προκαλεί, που όμως παραμένει κυρίαρχη.

Γιατί ;

Γιατί δεν έχει αντίπαλο.

Δεν υπάρχει η πολιτική δύναμη που θα προσδώσει στην υπόκωφη κοινωνική αντίθεση προοπτική αλλαγής.

Ένα πειστικό προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο, που θα συνιστά ταυτόχρονα μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Σήμερα, δυστυχώς, αυτό που κυριαρχεί στον προοδευτικό χώρο δεν είναι η έγνοια για την παραγωγή εναλλακτικού Σχεδίου, ούτε καν η αγωνία για την αλλαγή της σημερινής διακυβέρνησης.

Αλλά η έγνοια και η αγωνία για το ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό.

Η εικόνα είναι δυσάρεστη και αποκαρδιωτική

Γιατί πρόκειται για μια εικόνα κατακερματισμού και ιδιοτέλειας, που αναπαράγει και πολλαπλασιάζει την κοινωνική απογοήτευση.

Και βοηθά την κυβέρνηση να συντηρεί το βάλτο.

Όσο η αντιπολίτευση αδυνατεί να παράγει το οξυγόνο που η κοινωνία χρειάζεται και απαιτεί.

Κόμματα περίκλειστα στην αυταρέσκεια τους και ηγεσίες που δίνουν την αίσθηση ότι λίγο τους απασχολεί αν η σημερινή κυβέρνηση κερδίσει και μια τρίτη τετραετία.

Αρκεί να είναι στις θέσεις τους.

Και για όσους τις αμφισβητούν, το ίδιο.

Αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία αργότερα, να γίνουν αυτοί οι πρώτοι στο χωριό.

Η κοινωνία όμως δε νοιάζεται για αυτό.

Για τα άγχη, τους εγωισμούς, τις φιλοδοξίες, τις αποσκιρτήσεις, τις μεταπηδήσεις.

Ούτε συγκινείται από πρόχειρες, καθυστερημένες και όψιμες συγκολλήσεις, κινήσεις μικροκομματικής επιβίωσης.

Η κοινωνία νοιάζεται και αγωνία για εναλλακτική προοπτική.

Απέναντι στην Ελλάδα του Φραπέ και της Φεράρι, απέναντι στην Ελλάδα που μας πληγώνει, να υπάρξει ρεαλιστικό σχέδιο και προοπτική για μια Ελλάδα που μας αξίζει.

Για αυτό αγωνιά η κοινωνία.

Και όσο οι σημερινοί σχηματισμοί της αντιπολίτευσης δείχνουν να μην μοιράζονται την ίδια αγωνία για μια εναλλακτική προοπτική για τη χώρα.

Όσο θα επιμένουν σε λογικές που αφορούν το μικρόκοσμό τους και όχι την κοινωνία.

Τόσο θα εδραιώνεται στους πολίτες η πεποίθηση ότι ο κύκλος τους έχει κλείσει.

Γι’ αυτό, εξάλλου, και παραιτήθηκα από την ασφάλεια της βουλευτικής καρέκλας.

Γιατί πιστεύω ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν αποτελεί μέρος της λύσης, αλλά μέρος του προβλήματος.

Παραιτήθηκα όμως από τη Βουλή, αλλά όχι από τη βούληση να αγωνιστούμε μαζί για να δώσουμε διέξοδο, να δώσουμε ξανά υπόσταση και νόημα στην αλληλεγγύη και την πρόοδο.

Και η διέξοδος σήμερα είναι μέσα από τη παρέμβασή μας οι προοδευτικοί και δημοκρατικοί πολίτες να δώσουμε μια φρέσκια πνοή που θα παρασύρει τις αδρανείς γραφειοκρατίες.

Έναν νέο άνεμο αλλαγής, που όμως για να έρθει για τον τόπο, πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από εμάς.

Αυτό που απαιτείται, λοιπόν, σήμερα για τη δημοκρατική παράταξη, είναι να προχωρήσει σε διεργασίες Επανίδρυσης της πολιτικής και οργανωτικής της υπόστασης.

Με στόχο όχι να αναπαράγει ελίτ και γραφειοκρατίες σε κομματικά αξιώματα, αλλά να γίνει ξανά πρωταγωνιστική δύναμη, για τον λαό και για τον τόπο.

Μέσα από μια ριζική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, να δημιουργηθεί μια μεγάλη, πολύχρωμη, κινηματική, αλλά προγραμματικά συμπαγής και αποφασισμένη προοδευτική παράταξη, ικανή να αγκαλιάσει όλους τους αριστερούς, δημοκρατικούς, ευαίσθητους πολίτες.

Ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει με αξιώσεις την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου στις επόμενες εκλογές.

Αυτό είναι, Φίλες και φίλοι, σήμερα το καθήκον κάθε αριστερού, προοδευτικού, δημοκρατικού πολίτη.

Να μιλήσουμε, να πείσουμε, να σηκώσουμε με το λόγο και την πράξη μας από τον καναπέ της απογοήτευσης όσους έπαψαν να ελπίζουν.

Να χτίσουμε την προσωπική και συλλογική αντίσταση στην απολυταρχία της ολιγαρχίας και της κλεπτοκρατίας, που σήμερα μας κυβερνά.

Να οργανώσουμε σε κάθε πόλη, γειτονιά, περιοχή, χώρο εργασίας ή φοίτησης, πρωτοβουλίες επανίδρυσης, δικαιοσύνης και αλλαγής.

Πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης, που θα σπάνε τα στεγανά της απομόνωσης μεταξύ των πολιτών.

Πρωτοβουλίες που θα είναι ανοιχτές στην επιθυμία όλων να είναι συνεπιβάτες στο ταξίδι,

μα αδιάβατες στην επιθυμία κάποιων να ταξιδεύουν πάντα στην πρώτη θέση.

Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στη πρώτη θέση για κανέναν.

Γιατί αυτό που χρειαζόμαστε είναι να ξαναβρούμε το όραμα, τις ιδέες που εμπνέουν, τις αξίες μας.

Όχι προνόμια και αξιώματα.

Αλλά συλλογικό όραμα για την Αλλαγή.

Αυτό χρειαζόμαστε.

Μέσα από τη συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς, τις μικρές ή μεγάλες πρωτοβουλίες, να χτίσουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο κίνημα, ικανό να δώσει πολιτική υπόσταση στο πλειοψηφικό πια αίτημα:

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!

Μας αξίζει μια Ελλάδα καλύτερη !

Και μπορούμε !

Και δεν νομίζω ότι πέφτω έξω, αν πω ότι η σημερινή σας παρουσία, για τους περισσότερους τουλάχιστον, είναι και μια εκδήλωση προσδοκίας, μια δήλωση συμμετοχής στο νέο ταξίδι, που θα ξεκολλήσει την Ελλάδα από το σημερινό βάλτο και θα την οδηγήσει στις καθαρές θάλασσες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα είμαστε μαζί και σ’ αυτό το ταξίδι.

Με τις εμπειρίες και τα τραύματά μας.

Αλλά και με την απόφαση να μην παραιτηθούμε από το όραμα, το στόχο, το σχέδιο, μιας Ελλάδας που αξίζει στην ιστορία και τους πολίτες της.

Αυτό είναι το μήνυμα της Ιθάκης:

Όπως καταφέραμε τότε να φτάσουμε παρά τις τρομακτικές δυσκολίες στον προορισμό μας.

Έτσι ξανά θα τα καταφέρουμε.

Σας ευχαριστώ».

To «ευχαριστώ» για το βιβλίο

Ο Αλέξης Τσίπρας ευχαρίστησε τους χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας για να πάρουν το βιβλίο του λέγοντας ότι «Είναι ένα μήνυμα ότι η ιστορία δεν αποτελεί μονοπώλιο όσων θεωρούν τους εαυτούς τους νικητές».

Υπογράμμισε ότι η δική του κυβέρνηση πέτυχε εκεί όπου οι προηγούμενοι αποτύχανε, και μάλιστα δις, να βγάλουν την χώρα από τα μνημόνια. «Το δεύτερο που δεν μπορούν να ξεγράψουν από τη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού είναι ότι η δική μας κυβέρνηση ήταν η εντιμότερη κυβέρνηση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου».

Εξαπολύοντας την επίθεση του υποστήριξε ότι η παρούσα κυβέρνηση φέρνει την χώρα «Πίσω στο βάλτο! Αυτό έκαναν, με τη βαλκανική εκδοχή των trickle-down economics που επέβαλαν. Καθήλωσαν τη χώρα στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε όλους τους κρίσιμους τομείς. Μεγάλωσαν τη φτώχεια, πολλαπλασίασαν την ανασφάλεια, παρόξυναν τις κοινωνικές ανισότητες σε βαθμό κοινωνικής αποσάθρωσης…Η ελληνική κοινωνία ασφυκτιά μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς και γενικευμένης διαφθοράς, παράλυσης του κράτους δικαίου, ατιμωρησίας των ισχυρών, έκπτωσης της Δικαιοσύνης και των θεσμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας. Η τοξικότητα των υποκλοπών, η δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ, και η έλλειψη οξυγόνου στο έγκλημα των Τεμπών, είναι τα πιο πρόσφατα δείγματα αυτής της μολυσμένης ατμόσφαιρας. Και όλα αυτά μαζί, σε ένα πράγμα συνηγορούν: Ότι δεν έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει λάθος. Έχουμε μια λάθος κυβέρνηση».

«Παρών» ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά

Οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς έδωσαν το παρόν, περί τους 30. Μεταξύ των βουλευτών ήταν ο πρόεδρος του κόμματος Σωκράτης Φάμελλος καθώς και οι Νίκος Παππάς, Ρένα Δούρου, Γιώργος Καραμέρος, Διονύσης Καλαματιανός, Όλγα Γεροβασίλη, Χρήστος Γιαννούλης αλλά και τα στελέχη της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος: Κώστας Ζαχαριάδης, Γιάννης Ραγκούσης, Γιάννης Μαντζουράνης, ο γραμματέας του κόμματος Στέργιος Καλπάκης, ο Διονύσης Τεμπονέρας. Το παρόν έδωσαν και στελέχη από τη Νέα Αριστερά μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Χαρίτσης, η Έφη Αχτσιόγλου, ο Νάσος Ηλιόπουλος, η Θεανώ Φωτίου, η Σία Αναγνωστόπουλου, ο Γιάννης Δραγασάκης. Το παρόν έδωσαν και οι ανεξάρτητοι, Ευάγγελος Αποστολάκης, Γιάννης Σαρακιώτης, Αθηνά Λινού. Η Λούκα Κατσέλη, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Γιώργος Λιάνης, επίσης παραβρέθηκαν στο πολιτικό γεγονός.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν παραβρέθηκε ο Παύλος Πολάκης που έχει διαχωρίσει την θέση του από τον πρώην πρωθυπουργό, ενώ από τη Νέα Αριστερά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης και τα στελέχη της Ομπρέλας. Δεν έδωσαν το παρόν στελέχη από το ΠΑΣΟΚ καθώς άλλωστε υπήρχε άτυπο απαγορευτικό από τον πρόεδρο του κόμματος που θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα και το πολιτικό του εγχείρημα, απειλή.

Πλήθος κόσμου απο νωρίς

Ο κόσμος άρχισε να συρρέει αρκετά νωρίς στο θέατρο «Παλλάς», οι περισσότεροι ψηφοφόροι και μεσαία κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν κάνει και σχετική κινητοποίηση. Μέχρι την ώρα που έφθασε ο Αλέξης Τσίπρας το θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο με πολλούς να στέκονται όρθιοι και να γεμίζουν τους διαδρόμους και κάθε κενό χώρο. Αρκετοί στέκονταν στην είσοδο και μερικές εκατοντάδες περίμεναν έξω, στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου. Αρκετοί πέρασαν και αφού δεν μπορούσαν να μπουν μέσα αποχώρησαν.

Με χειροκρότημα και με φωνές “Αλέξη ήλθε η ώρα” υποδέχθηκαν οι εκατοντάδες πολίτες που ήταν συγκεντρωμένοι τον πρώην πρωθυπουργό που προσήλθε συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Μπέτυ Μπαζιάνα. Το κλίμα που επικρατούσε τόσο μεταξύ των στελεχών όσο και των ψηφοφόρων ήταν κοινό: η αναμονή μίας πρωτοβουλίας από τον Αλέξη Τσίπρα που μπορεί να ενώσει τον κατακερματισμένο χώρο της Αριστεράς που θα αποτελέσει την εναλλακτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη και θα διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη στις επόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν.

Ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει παρουσιάσεις του βιβλίου στις μεγάλες πόλεις της χώρας ενώ παράλληλα θα προετοιμάζει το κόμμα του. Αν και όλα εξαρτώνται από το τάιμινγκ των εκλογών οι μέχρι στιγμής ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει την κίνησή του μέσα στην Άνοιξη.