Ρουμανία: Αποδίδουν οι μαζικές αντιδράσεις.

> Οι απεργίες και οι μαζικές αντιδράσεις στην Ρουμανία φαίνεται να έχουν αποτελέσματα στις αποφάσεις της κυβέρνησης.

Ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Εμίλ Μποκ, επηρεαζόμενος από τις κινητοποιήσεις του οργισμένου λαού, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να αναπληρωθεί από τον επόμενο χρόνο «μεγάλο μέρος» των περικοπών στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων.

Στους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών που απεργούν, ανακοινώθηκε ήδη ότι μέρος των επιδομάτων που κόπηκαν θα καταβληθούν.

Σε αυστηρά μέτρα λιτότητας προχώρησε η Ρουμανία μετά την προσφυγή της στο ΔΝΤ. Ένα από τα μέτρα που προκάλεσαν τις περισσότερες αντιδράσεις ήταν οι περικοπές στα επιδόματα και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που κατέληγαν σε συνολική μείωση αποδοχών που φτάνει το 25%.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Κομισιόν, που έχουν επιβάλει όπως και στην Ελλάδα τις περικοπές, εκτιμούν ότι το 2011 η ρουμανική οικονομία θα καταγράψει ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης μεταξύ 1,5% και 2%.

Γκάλοπ: «Πρώτο κόμμα» η αδιευκρίνιστη ψήφος

> 34% Ο .......ΚΑΝΕΝΑΣ !   

                                                                                              

Προβάδισμα ΠΑΣΟΚ από 5,2% έως και 6% καταγράφουν δύο δημοσκοπήσεις, κατά τις οποίες «πρώτο κόμμα» αναδεικνύεται η αδιευκρίνιστη ψήφος, με ποσοστά πάνω από 32%.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Pulse για τον Τύπο της Κυριακής, στην πρόθεση ψήφου το ΠΑΣΟΚ προηγείται με 27% έναντι 21% της ΝΔ (τον περασμένο Μάρτιο η διαφορά ήταν 12 μονάδες). Ακολουθούν ΚΚΕ με 8,5%, ΛΑΟΣ με 4%, ΣΥΡΙΖΑ με 3%, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ με 2,5%, ενώ η απάντηση «ΑΛΛΟ-ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΗ ΨΗΦΟΣ» φτάνει το 34%.

Στο γκάλοπ της Rass για το Παρόν, στην πρόθεση ψήφου, κυβερνών κόμμα είναι μπροστά, συγκεντρώνοντας ποσοσό 26,5% έναντι 21,3% της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακολουθούν ΚΚΕ με 8%, ΛΑΟΣ με 4,3%, ΣΥΡΙΖΑ με 3%, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ με 2,7%, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ με 1,7%. Η απάντηση «ΑΛΛΟ-ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΗ ΨΗΦΟΣ» λαμβάνει ποσοστό 32,5%.

Στην εκτίμηση της πρόθεσης ψήφου για τον περιφερειάρχη Αττικής, η έρευνα της Pulse καταγράφει εκλογικό θρίλερ μεταξύ Γιάννη Σγουρού και Γιάννη Δημαρά, οι οποίοι συγκεντρώνουν έκαστος 14,5%. Ακολουθεί ο Βασίλης Κικίλιας με 13%, ο Θ. Παφίλης με 7%, ο Αλέξης Μητρόπουλος με 6,5%, ο Αδωνης Γεωργιάδης με 5,5, ο Αλέκος Αλαβάνος με 2,5 και ο Γρηγόρης Ψαριανός με 2,5

Nooz

Ζυμώσεις για συνάντηση Ερντογάν – Νετανιάχου στην Αθήνα

http://infognomonpolitics.blogspot.com/

Την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού κ. Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα, στις 22 Οκτωβρίου στο πλαίσιο συνεδρίου για την κλιματική αλλαγή στην Μεσόγειο, επιβεβαίωσαν πηγές από την άλλη πλευρά του Αιγαίου στην εφημερίδα Σαμπάχ.

Πρόσκληση για τον ίδιο λόγο έχει δεχθεί και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός κ. Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος δεν έχει απαντήσει μεν ακόμα αν θα παρευρεθεί, ωστόσο με κάθε ευκαιρία εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για τη βελτίωση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων.

Αν τελικώς δεχθεί ο κ. Νετανιάχου την πρόσκληση στο συνέδριο, η εξέλιξη θα έχει έντονο διπλωματικό ενδιαφέρον αφού θα είναι η πρώτη φορά που οι δύο πρωθυπουργοί θα συναντώνται μετά τη δολοφονική επίθεση που εξαπέλυσε το Ισραήλ το Μάιο σε ανθρωπιστική αποστολή προς τη Γάζα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή του Τούρκοι πολίτες.

Ενδιαφέρον για την Ελλάδα
Το ενδιαφέρον του για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είχε την ευκαιρία να εκφράσει για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός του Ισραήλ κ. Νετανιάχου κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του υπουργού Επικρατείας κ. Χάρη Παμπούκη.

Μάλιστα την ώρα που ο κ. Παμπούκης είχε συνάντηση με τον υπουργό Εμπορίου του Ισραήλ, ο κ. Νετανιάχου, που προήδρευε συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου, αποχώρησε για λίγο από τη συνεδρίαση προκειμένου να συναντηθεί με τον Έλληνα υπουργό.

Ο κ. Νετανιάχου μίλησε με θερμά λόγια για τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για την αναβάθμιση των σχέσεων, ενώ επισήμανε ότι στις προθέσεις τις ισραηλινής πλευράς είναι να ενθαρρύνει τη συνέχιση των εκατέρωθεν επισκέψεων.

Ο επιμένων ελληνικά!

Αν κάποιες αλλαγές, από αυτές που αποφασίζει κάποιος σε ατομικό επίπεδο, γίνονταν μαζικά, θα μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο μας.

Αν 1.000.000 Ελληνες καταναλωτές διέθεταν επιπλέον 500 ευρώ τον χρόνο για αγορά ελληνικών προϊόντων, θα αυξανόταν η ζήτησή τους κατά 500 εκατ. ευρώ και θα δημιουργούνταν στην ελληνική αγορά μια πολλαπλάσια τελική κυκλοφορία χρήματος, καθώς μια επιχείρηση που παράγει στην Ελλάδα «τζιράρει» χρήμα που επιστρέφει στη χώρα. Οι θέσεις εργασίας θα διατηρούνταν ή και θα αυξάνονταν. Δηλαδή οι ίδιοι οι καταναλωτές θα μπορούσαν να γίνουν αρωγοί της εγχώριας ανάπτυξης, σε μια εποχή που αυτή αποτελεί μονόδρομο.

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το πράττεις. Πώς θα πεισθούν οι καταναλωτές ότι η «θυσία» τους (αγορά ακριβού εγχώριου αντί του φθηνού εισαγόμενου) δεν θα πάει χαμένη;

Το κίνημα «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε», που οργάνωσαν 90 προσωπικότητες από τον επιχειρηματικό, ακαδημαϊκό, συνδικαλιστικό, καλλιτεχνικό κόσμο, με στόχο, η αύξηση της ζήτησης εγχώριων προϊόντων να φέρει αύξηση της παραγωγής, μείωση του κόστους και των τιμών, μοιάζει με κραυγή απελπισίας σε βομβαρδισμένο τοπίο.

Το υπερεθνικό, εντατικοποιημένο άνευ ορίων και όρων, κατακερματισμένο, στυγνό σύστημα μαζικής παραγωγής προϊόντων με μόνο στόχο το κέρδος και η παγκοσμιοποίηση του εμπορίου έχουν φέρει από χρόνια σαρωτικές αλλαγές και στην ελληνική αγορά. Μεταξύ αυτών, η κατακυρίευσή της από φθηνά εισαγόμενα, που συνέτριψε τους Ελληνες παραγωγούς, ωθώντας τους στην ανεργία, την αλλαγή επαγγέλματος ή... την απατεωνιά (ελληνοποιήσεις).

Η ζοφερή αυτή πραγματικότητα για τα ελληνικά προϊόντα δεν ξορκίζεται με ευχές για αλλαγή καταναλωτικής νοοτροπίας και εκκλήσεις στα πατριωτικά μας αισθήματα. Η αγορά δεν κατακτάται με φανταστικές επαγγελίες, ψεύτικα ταξίματα και κουτοπονηριές. Με έλλειψη ελέγχου και αδιαφορία. Παλεύουμε στην ευρωπαϊκή αγορά για την ελληνικότητα της φέτας και τη νοθεύουμε. Εντυπωσιάζουμε στους Kινέζους εισαγωγείς με δείγματα κρητικού παρθένου ελαιόλαδου και τους στέλνουμε τόνους μηχανόλαδου. Δεν φροντίζουμε ώστε οι πόροι μας, εργαζόμενοι, υποδομές, περιβάλλον, να αποδώσουν τα μέγιστα και επιμένουμε στον «ελληνικό τρόπο» που αναδιανέμει τα χρήματα από τους τιμίους στους αετονύχηδες. Οχι, την ελληνική οικονομία δεν θα την ξεμπλέξει, δεν θα την ξελεκιάσει η τυφλή αγορά προϊόντων με bar code 520. Δεν θα την ξελασπώσει η «αυτοθυσία» των αγοραστών, μέχρις ότου η κατανάλωση των ελληνικών προϊόντων αυξηθεί τόσο ώστε να αποκτήσουν και ελκυστική τιμή.

Ο άνευ απαιτήσεων παριωτισμός απλώς θα διαιωνίσει την αισχροκέρδεια, την οπισθοδρόμηση, τη στάθμευση μέσα στο ανίατο. Ούτε οι Ελληνες καταναλωτές θα «ξαναβρούν τον χαμένο προσανατολισμό τους» (ρήση του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου) με σλόγκαν και συνθήματα. Η ελληνική οικονομία θα λάβει ένα σοβαρό μέρος από τα 180 δισ. ευρώ της ετήσιας κατανάλωσης μόνον αν οργανωθεί, μακριά από ομάδες συμφερόντων, με βάση εκείνον τον κοινό παρονομαστή (όφελος για όλους, όχι η ζημία του ενός κέρδος για τον άλλο) που χρειάζεται μια κοινωνία για να προοδεύσει.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Στον αέρα η συμφωνία για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά!

Στον αέρα και πάλι η συμφωνία για την μεταβίβαση μετοχών των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μετά την απαίτηση των δύο εταιριών (ΤhyssenKrupp και Abu Dhabi) να κλείσει η κυβέρνηση όλες τις εκκρεμότητες.

Η ΝΔ αντέδρασε και με ανακοίνωση της έκανε λόγο για «μείζον πολιτικό πρόβλημα», ενώ χαρακτήρισε αρνητική την «εξέλιξη στην υλοποίηση της σύμβασης που μετά βαΐων και κλάδων ανακοίνωσε η κυβέρνηση».

«Δημιουργεί εύλογα ερωτήματα τόσο για την νομιμότητα της όλης διαδικασίας, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο ο αρμόδιος υπουργός χειρίστηκε το θέμα», αναφέρει ακόμα η ανακοίνωση της ΝΔ.

Ο κ. Βενιζέλος με ανακοίνωση του γνωστοποίησε ότι την Παρασκευή έχει συνάντηση με τον Εκτελεστικό Πρόεδρο της AbuDhabiMar κ. Ισκαντάρ Σάφα, για να συζητηθούν όλα τα θέματα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί διά στόματος Πάγκαλου να στοχοποιήσει τη μεσαία τάξη

Aυτός που έφτιαξε τον κανόνα είναι πρωτίστως η αιτία για τα λεφτά που χάθηκαν, τα λεφτά που φαγώθηκαν και τα ελλείμματα που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση.

Η δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου, «μαζί τα φάγαμε», είναι μια καλή ευκαιρία για να ανοίξει η πραγματική συζήτηση και για το τι έγινε και για το τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από τα αδιέξοδα. Δείχνει ότι το πολιτικό προσωπικό είναι αμετανόητο, συνεχίζει να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συνέβη. Συνεχίζει να δικαιολογεί το ίδιο κράτος, αυτό που βουλιάζει και αυτό που ζητάει από αυτούς που δεν φταίνε να (ξανά)πληρώσουν.

Η δήλωση του κ. Πάγκαλου αντιμετωπίστηκε με οργή από μέρος των συναδέλφων και από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ. Έγιναν αναλύσεις ακόμα και στο «πόθεν έσχες» του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, για να αποδεχτεί ότι οι πολιτικοί έχουν κερδίσει πολύ περισσότερα από την πλειοψηφία των πολιτών. Όμως αυτό ακριβώς εξυπηρετεί τον έμπειρο Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος ξέρει πότε μιλάει και τι λέει. Διότι, αν η συζήτηση στραφεί στο ποιος έφαγε τα περισσότερα, τότε ο κ. Πάγκαλος έχει δίκαιο.

Πρώτον, γιατί τελικώς η ευθύνη επιμερίζεται. Μπορεί οι πολιτικοί να βγήκαν κερδισμένοι αλλά και μεγάλη μερίδα της κοινωνίας βγήκε κερδισμένη.

Δεύτερον, γιατί πολλοί περισσότεροι απ’ αυτούς που τελικώς ευνοήθηκαν θα ήθελαν να πάρουν μέρος στη μεγάλη μοιρασιά, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Αν αυτή είναι η συζήτηση (ποιος έφαγε λιγότερα ή περισσότερα), ο έμπειρος πολιτικός έχει απόλυτα δίκαιο. Το σύστημα της τελευταίας 35ετίας μοίρασε χρήματα, μοίρασε διορισμούς, έκανε ρουσφέτια, έγιναν έργα. Πολλοί ωφελήθηκαν είτε άμεσα είτε έμμεσα, νομίμως ή με παρανομίες. Συμπέρασμα: Όλοι φταίμε ή, πιο απλά, «όλοι μαζί τα φάγαμε». Είναι όμως αυτό το θέμα;

Οι κανόνες της διαφθοράς και της σπατάλης

Το «καράβι» βουλιάζει γιατί επί 35 χρόνια πορεύεται με συγκεκριμένους κανόνες για το πώς μαζεύεται το χρήμα και πώς μοιράζεται, κανόνες που καθορίζουν τους όρους του «παιχνιδιού» της οικονομίας. Τους κανόνες τους έφτιαξαν οι πολιτικοί – στην εποχή μας το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μετέχει και ο κ. Πάγκαλος από την αρχή της ίδρυσής του.

• Η πολεοδομική νομοθεσία της χώρας αποτελείται από 18.500 σελίδες. Εκεί μέσα βρίσκονται όλα τα «παράθυρα» για «μαύρο» χρήμα, για «λάδωμα», για υπερβάσεις και αυθαιρεσίες κάθε είδους.

• Η φορολογική νομοθεσία είναι ένα χάος που οδηγεί στην κάτω από το τραπέζι συναλλαγή.

• Τα εκατομμύρια διορισμών ήταν η επίσημη πολιτική υπέρ του λαού.

• Η συμμετοχή των συνδικαλιστών στις διοικήσεις των ΔΕΚΟ με δικαίωμα υπογραφής είναι νόμος και κανόνας στο όνομα του λαού. Κανόνας που οδήγησε στον εκμαυλισμό και στην ακύρωση του συνδικαλισμού.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα ψηφίστηκαν από μια Βουλή που ενέκρινε κάθε βράδυ δεκάδες τροπολογίες, μέσω των οποίων μοιράστηκαν δισεκατομμύρια. Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης οι κυβερνήσεις πρώτα μοίραζαν το χρήμα και μετά αποφάσιζαν τι έργο θα γίνει για να δικαιολογηθεί το έξοδο. Όσο μεγάλωνε ο κύκλος εργασιών, πολλαπλασίαζε τις υπεραξίες άρα και την προμήθεια απ’ αυτές. Αυτός ήταν ο κανόνας.

Πόσα περιθώρια είχαν οι πολίτες για να ζήσουν αλλιώς;

Η κοινωνία πορεύτηκε με τον κανόνα, πορεύτηκε με αυτό που έβλεπε ο καθένας γύρω του να συμβαίνει. Πόσο θα άντεχε ο επίδοξος «τυροπιτάς» να βλέπει γύρω του να πουλούν όλοι «τυρόπιτες» αλλά όχι κι αυτός, γιατί δεν είχε βρει τον κατάλληλο άνθρωπο να του λύσει τα γραφειοκρατικά αδιέξοδα; Πόσο θα αντέξει ο πολίτης να βλέπει να έχουν οι άλλοι αυθαίρετα και αυτός να μην μπορεί να χτίσει ούτε μάντρα;

Είναι ο κανόνας που καθορίζει τις πράξεις, είναι ο κανόνας που καθορίζει και το τι κράτος έχουμε ή ακόμα και τι κοινωνία έχουμε. Και τον κανόνα τον έφτιαξαν οι πολιτικοί.

Ναι, βεβαίως, μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο ιστορικό, κοινωνικό και ιδεολογικό πλαίσιο. Σε μια εποχή που τα μεσαία στρώματα ζητούσαν συμμετοχή στην πολιτική αλλά και στην οικονομική ζωή. Φυσικά και δεν ξεκίνησαν όλα με ένα σκοτεινό σχέδιο, αντιθέτως ξεκίνησαν από καλές προθέσεις. Έφυγε ο χωροφύλακας από την οικονομική και πολιτική ζωή, δόθηκε το δικαίωμα σε όλους να μπουν στο δίκτυο διανομής του πλούτου. Μόνο που όλ’ αυτά συ-νεχίστηκαν με τις… τρο-πολογίες, τα «παράθυρα» και τελικά με τα μεγάλα κόλπα, όταν άρχισαν να ρέουν και τα ευρωπαϊκά πακέτα. Αυτός που φτιάχνει τους κανόνες έχει την ευθύνη! Ίσως την αποκλειστική ευθύνη χωρίς επιμερισμούς.

Η «λυπητερή»

Το επιχείρημα του κ. Πάγκαλου για να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει πώς φτάσαμε στα δύσκολα δεν πρέπει να πάει χαμένο με εύκολες οργισμένες απαντήσεις κατά του αντιπροέδρου. Γιατί, αν το αποδεχτούμε, τότε η συζήτηση για το πρόσφατο παρελθόν και τις αιτίες του «ναυαγίου» πρέπει να κλείσει. Ο κ. Πάγκαλος άνοιξε μια συζήτηση χρήσιμη για το επόμενο διάστημα. Ποιος και πώς θα πληρώσει τη «λυπητερή» για τα όσα έγιναν; Πώς θα προκύψει ανάπτυξη με συνεχείς φόρους; Αν παρακολουθήσουμε το συμπέρασμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, τότε τη «λυπητερή» θα την πληρώσουν οι ασθενέστεροι αφού και αυτοί έχουν ωφεληθεί.

Το πολιτικό συμπέρασμα του κ. Πάγκαλου απεικονίζεται στα φορολογικά μέτρα του κ. Παπακωνσταντίνου. Όσοι βρίσκονται εντός συνόρων και έχουν και τα λεφτά τους ή τη μικρή επιχείρησή τους εδώ καλούνται να πληρώσουν. Οι άλλοι, αυτοί που πραγματικά έχουν ωφεληθεί, που έχουν βγάλει το χρήμα εκτός συνόρων ή αφήνουν τις επιχειρήσεις να βουλιάξουν, δεν πρόκειται να πληρώσουν για τα όσα συνέβησαν. Το επιχείρημα του κ. Πάγκαλου συνεχίζει να δικαιολογεί το ίδιο κράτος, αυτό που βουλιάζει και αυτό που ζητάει από αυτούς που δεν φταίνε να (ξανα)πληρώσουν.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ