ΚΥΠΡΟΣ: 'Προαπαιτούμενο' η πώληση της Cyta

Η ΠΩΛΗΣΗ περιουσιακών στοιχείων του τηλεπικοινωνιακού ομίλου της Cyta, που τίθεται εν αμφιβόλω, δημιουργεί προσκόμματα στην εκταμίευση της επόμενης δόσης του προγράμματος δημοσιονομικής αναπροσαρμογής της Κύπρου (μνημόνιο). Αυτά διαμηνύουν οι διεθνείς πιστωτές της, ενώ την ίδια στιγμή το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) απορρίπτει τα νομοσχέδια που κατέθεσε η κυβέρνηση για την εταιρεία, απορρίπτει την ιδιωτικοποίησή της και κάνει λόγο για πώληση υπηρεσιών και όχι περιουσιακών στοιχείων. Στο μεταξύ, απομένουν οκτώ ημέρες έως τη σύγκληση του Eurogroup, όπου και θα επικυρωθεί, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα της όγδοης αξιολόγησης του προγράμματος της Κύπρου.

Προβληματισμό, σύμφωνα με την kathimerini.gr, εκτός από τη Cyta, προκαλεί και η υπόθεση της Αρχής Ηλεκτρισμού της χώρας. Υπάρχουν, ούτως ή άλλως, συνεχείς διαβουλεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του διοικητικού συμβουλίου της, ούτως ώστε να υπάρξει πίστωση χρόνου για τον διαχωρισμό της Αρχής σε δύο εταιρείες, εκ των οποίων η μία θα ασχοληθεί με την παραγωγή και η άλλη με τη διανομή ηλεκτρικής ενέργειας. Μέχρι πρότινος, το ΔΗΚΟ λειτουργούσε ως κλειδί για την ψήφιση των νομοσχεδίων στο πλαίσιο του μνημονίου, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα Stockwatch.

Σήμερα ο πρόεδρός του, Νικόλας Παπαδόπουλος, κάνει λόγο για ξεπούλημα κρατικής περιουσίας αναφορικά με τη Cyta. Ζητεί από τον υπουργό Οικονομικών να διευκρινίσει αν έχει τροποποιηθεί η αρχική θέση της κυβέρνησης για πώληση περιουσιακών στοιχείων. Εάν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, ζήτησε επίσημη τοποθέτηση. Τις επόμενες ημέρες θα συνέλθει η επιτροπή Οικονομικών της Βουλής για τα σχετικά με τη Cyta νομοσχέδια, αλλά είναι αμφίβολο αν αυτό θα γίνει την προσεχή Δευτέρα, όπως αρχικά αναφέρθηκε. Οπότε οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες δεν θα προλάβουν το Eurogroup της 14ης Ιανουαρίου. 

Κατά τον υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη, «η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να διώξει από το τραπέζι τη δόση των 400 εκατ. ευρώ των πιστωτών με χαμηλό επιτόκιο, επειδή κάτι τέτοιο θα είχε αρνητική επίπτωση στην οικονομία και στο κόστος δανεισμού». Επίσης, λόγω των γενικευμένων αντιδράσεων, τόνισε ότι το νομοσχέδιο για τη Cyta δεν αφορά ιδιωτικοποίησή της, ενώ τοποθέτησε την αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή στα τέλη του 2016.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Συνάντηση Αλ. Τσίπρα με τις εργοδοτικές οργανώσεις

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με τους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων θα έχει σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ενόψει της προώθησης στη Βουλή της μεταρρύθμισης για το Ασφαλιστικό.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο κ.Τσίπρας θα συναντηθεί με την ηγεσία του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ και ΕΣΕΕ όπου και θα ζητηθούν οι απόψεις των εργοδοτικών φορέων για το Ασφαλιστικό και το ζήτημα των εργοδοτικών εισφορών.

Υποβάθμισε τις προβλέψεις της για ανάπτυξη η Παγκόσμια Τράπεζα

Η Παγκόσμια Τράπεζα υποβάθμισε χθες (6/1) τις προβλέψεις της για την παγκόσμια ανάπτυξη το 2016, με αφορμή τις απογοητευτικές επιδόσεις των μεγάλων αναδυόμενων χωρών, όπως η Κίνα και η Βραζιλία.

Το παγκόσμιο ΑΕΠ, που αυξήθηκε κατά 2,4% το 2015, θα καταγράψει άνοδο μόνο 2,9% φέτος, εκτιμά η Παγκόσμια Τράπεζα στην εξαμηνιαία έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Η αρχική της πρόβλεψη έκανε λόγο για ανάπτυξη 3,3%.

Ο διεθνής οικονομικός οργανισμός αποδίδει τη μείωση αυτή στην αδυναμία των κυριότερων αναδυόμενων αγορών που «απειλεί τους στόχους μείωσης της φτώχειας», δεδομένου ότι οι χώρες συνέβαλαν την τελευταία δεκαετία σε μεγάλο βαθμό στην παγκόσμια ανάπτυξη.

Στην Κίνα, τη δεύτερη οικονομία του κόσμου, η ανάπτυξη θα υποχωρήσει στος 6,7% φέτος, από 6,9% το 2015. Αυτή είναι η χειρότερη επίδοση της κινεζικής οικονομίας από το 1990.

Η αναθεώρηση των προβλέψεων της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ακόμη χειρότερη για δύο άλλες αναδυόμενες χώρες, τη Βραζιλία (στο -2,5%) και τη Ρωσία (-0,7%) οι οποίες πλήττονται από τη πτώση των τιμών των πρώτων υλών. Για τις ΗΠΑ, προβλέπεται ανάπτυξη 2,7% και για την ευρωζώνη 1,7%, μια μείωση μόνο κατά 0,1 της μονάδας σε σύγκριση με την αρχική πρόβλεψη.

CNN

«ΝΑΙ» στο Brexit λένε οι Βρετανοί!

ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ της ORB δείχνει την θέληση των Βρετανών για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μπορεί το 21% να παραμένει αναποφάσιστο, ωστόσο, το 43% τάσσεται υπέρ του Brexit και το 36% επιθυμεί την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο διευθυντής της ORB δήλωσε στο Reuters ότι «Παρά το επικείμενο δημοψήφισμα, σημαντικά ψηλότερο ποσοστό ατόμων είπαν ότι ένιωσαν πιό απομακρυσμένοι από την Ευρώπη τους τελευταίους δώδεκα μήνες από ό,τι πλησιέστερα. Αν ο Πρωθυπουργός θέλει να αποφύγει μια καταστροφή κατά τη θητεία του, κάποιος χρειάζεται να αρχίσει να πείθει το κοινό πολύ γρήγορα για το γιατί θα έπρεπε να παραμείνουμε τμήμα της Ε.Ε.».

Φυσικά οι απόψεις για τις επιπτώσεις που θα έχει στην Βρετανία ένα Brexit ποικίλλουν ανάλογα με τη στάση που κρατά κανείς απέναντι στην Ε.Ε.

Οι υποστηρικτές της θεωρούν πως η Βρετανία θα πληγεί οικονομικά και ενδεχομένως να προκληθεί ακόμα και διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου.

Εκείνοι τάσσονται κατά της Ε.Ε. θεωρούν ότι η χώρα θα γνωρίσει μέρες μεγαλύτερης ευημερίας, εάν διαχωριστεί από την Ε.Ε.

Οι χώρες που είναι περισσότερο υπέρ της παραμονής της χώρας τους στην Ε.Ε. είναι: Ρουμανία (85%), Γερμανία (72%), Φιλανδία (71%) και Ισπανία (68%).

Οι Έλληνες απάντησαν σε ποσοστό 44% ότι θα ήθελαν να έχουν το δικό τους νόμισμα, με το 43% να επιθυμεί παραμονή της Ελλάδας στην Ε.Ε.

ipop.gr

Ξεκινά η κατάρτιση των ελληνικών προτάσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους

ΜΕ ΡΗΤΡΕΣ εμπιστευτικότητας δεσμεύει η κυβέρνηση τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής που έχει αναλάβει να προετοιμάσει τεχνικά τις ελληνικές προτάσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και στην οποία μετέχουν ο διακεκριμένος Έλληνας ομογενής καθηγητής του Yale, John Geanakoplos και ο καθηγητής χρηματοοικονομικών στο London School of Economics, Δημήτρης Βαγιανός. 

του Θανάση Κουκάκη(*)

Στην επιτροπή της οποίας θα προεδρεύει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος θα μετέχει και ο Αμερικανοκορεάτης Glenn Kim, αλλά και ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Στέλιος Παπαδόπουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες του insider.gr, o κ. Geanakoplos έλαβε αναστολή από τη θέση του Management Director του επενδυτικού fund Ellington Capital Management για όσο θα είναι άμισθος σύμβουλος του Ελληνικού Δημοσίου.

Μπορεί το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής να ενέκρινε τη συγκρότηση της επιτροπής στις αρχές Δεκεμβρίου, ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση είχε δρομολογήσει τη σχετική πρωτοβουλία πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η δημιουργία της επιτροπής γνωστοποιήθηκε επισήμως στους πιστωτές κατά την Ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ στη Λίμα του Περού στις 9 Οκτωβρίου.

Εκεί η Διεθνής Νομισματική και Δημοσιονομική Επιτροπή του ΔΝΤ ενημερώθηκε πως η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει λεπτομερείς τεχνικές προετοιμασίες για όλες τις εφικτές λύσεις ελάφρυνσης του χρέους και πως οι ελληνικές αρχές αναμένουν μια συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους με μέτρα που μειώνουν τις ετήσιες ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους, θα δημιουργήσουν τα αναγκαία δημοσιονομικά περιθώρια, θα βελτιώσουν τις προσδοκίες και θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας.

Σύμφωνα με κάποιους κοινοτικούς κύκλους δεδομένου ότι οι όποιες συζητήσεις για το χρέος θα γίνουν μεταξύ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και του ΔΝΤ και τελικά θα ληφθούν από το Eurogroup η χρησιμότητα της εν λόγω επιτροπής είναι αμφισβητήσιμη.

Ο ESM έχει ήδη κάνει προβολές για τις παρεμβάσεις που θα επιτρέψουν οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για την αποπληρωμή του χρέους της να διατηρηθούν χαμηλότερα του 15% του ΑΕΠ μετά το 2022. Τα σενάρια αυτά βασίζονται μερικώς σε εισηγήσεις που είχε κάνει ήδη από το 2014 ο ελληνικός Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους και είναι συμβατά με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

insider.gr

(*) Ο Θανάσης Κουκάκης είναι δημοσιογράφος και αρθρογράφος με εμπειρία στο οικονομικό, τραπεζικό.

Για να κερδίσεις το Ισλαμικό Χαλιφάτο, πρέπει να το καταλάβεις...

Η ΔΥΣΗ και η ΡΩΣΙΑ το τελευταίο διάστημα έχουν κλιμακώσει τους βομβαρδισμούς σε Συρία και Ιράκ με στόχο να εξολοθρέψουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο (ISIS). Οι ιρακινές και οι συριακές δυνάμεις σημειώνουν ήδη τις πρώτες μεγάλες νίκες τους ενάντια στους τζιχαντιστές. Όμως, όπως αναφέρει σε άρθρο του το History Today, για να επιτευχθεί αυτή η νίκη θα πρέπει να αμφισβητηθούν οι απλουστευτικές προσεγγίσεις πολλών Δυτικών Αναλυτών που περιορίζονται στις «προβληματικές σχέσεις» της Μέσης Ανατολής με τη Δύση.

Η ταχεία αύξηση της δύναμης του Ισλαμικού Κράτους και η απόπειρα εγκαθίδρυσης ενός χαλιφάτου στα εδάφη που ελέγχει, σε συνδυασμό με τις ενίσχυσή της επιρροής του σε παγκόσμιο επίπεδο και τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο εξωτερικό, έχουν προκαλέσει σοκ στη Δύση. Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές, όπως σημειώνει το History Today, επιχειρούν να αναλύσουν την κατάσταση με βάση την πρόσφατη ιστορία της επέμβασης της Δύσης στη Μέση Ανατολή.

Πράγματι η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους δεν μπορεί να κατανοηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, η καταστροφή των υποδομών της χώρας και η διάλυση της στρατιωτικής υποδομής της, που άφησε τεράστια κενά στην ασφάλεια, αλλά και στην εξουσία. 

Σε αυτά προστίθενται η εγκαθίδρυση μιας διχαστικής σιιτικής εξουσίας στη Βαγδάτη αλλά και το ευρύτερο πλαίσιο που ορίζεται από την υποστήριξη της Δύσης σε δυνάστες και δικτάτορες της Μέσης Ανατολής. Η προπαγανδιστική μηχανή του Ισλαμικού Χαλιφάτου αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις συνέπειες της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε η Δύση τα τελευταία χρόνια και με αυτόν τον τρόπο νομιμοποιεί όχι μόνο τη φονική του δράση, αλλά και την ίδια του την ύπαρξη.

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει το έγκυρο ιστορικό περιοδικό History Today και οι αρθρογράφοι Akil N. Awan και A. Warren Dockter, θα πρέπει να υπάρξει μια βαθύτερη προσέγγιση στην ιστορία της δυτικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή από αυτή που κάνουν οι πολιτικοί αναλυτές. Ο λόγος είναι πως το Ισλαμικό Κράτος, για τους δικούς του σκοπούς, αξιοποιεί μια μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά της δυτικής εισβολής στην περιοχή. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, όπου το Ισλαμικό Κράτος επικαλείται μια μεροληπτική ιστορική αφήγηση για να δικαιολογήσει τη δράση του και να νομιμοποιήσει την κοσμοθεωρία του.

Ένα μεγάλος μέρος της ιστορικής αφήγησης του Ισλαμικού Κράτους αναφέρεται στις Σταυροφορίες, οι οποίες βρίσκονται σε περίοπτη θέση στην προπαγάνδα του. Οι Σταυροφορίες συμβολίζουν παραδοσιακά τη συγκρουσιακή σχέση μεταξύ των Χριστιανών της Δύσης και του μουσουλμανικού κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, οι Σταυροφορίες βρέθηκαν και πάλι στο ιδεολογικό επίκεντρο από τους τζιχαντιστές προς επικύρωση τόσο των αξιώσεών τους, όσο και των δράσεών τους.

Η Αλ Κάιντα είχε απορρίψει τη θέση πως οι σημερινοί πόλεμοι σε Αφγανιστάν, Ιράκ και άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής ήταν μέρος ενός «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας», επαναφέροντας την αφήγηση μιας «νέας επίθεσης από τη συμμαχία των σιωνιστών και το σταυροφόρων ενάντια στον μουσουλμανικό κόσμο». Η ηγεσία της Αλ Κάιντα παρουσίαζε τους μαχητές του «ιερού πολέμου» (τζιχάντ) ως τους ήρωες που αντιστέκονται σε αυτές τις νέες εισβολές στον μουσουλμανικό κόσμο. Η επιτυχία της Αλ Κάιντα ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και οι αντίπαλοί της την ασπάστηκαν αυτή την αφήγηση. Ενδεικτικά, ο Michael Scheuer πρώην επικεφαλής της ομάδας της CIA για τον Μπιν Λάντεν, αναγνώριζε τον επικεφαλής της Αλ Κάιντ ως «σύγχρονο Σαλαντί… που αξιοποιεί εξαιρετικά την ισλαμική ιστορία για να προσεγγίσει συναισθηματικά του μουσουλμάνους».

Το Ισλαμικό Κράτος ανέδειξε αυτή την αφήγηση σε νέο επίπεδο. Με τέσσερις εκδόσεις του προπαγανδιστικού περιοδικού Dabiq για τις σύγχρονες «Σταυροφορίες». Στο εξώφυλλο, μιας έκδοσης του περιοδικού, η σημαία του Ισλαμικού Κράτους κυματίζει στο Βατικανό, με απειλές κατά των «Σταυροφόρων της Ρώμης». Το Ισλαμικό Κράτος επικαλέστηκε και πάλι τις Σταυροφορίες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι το Νοέμβριο, κατηγορώντας τη Γαλλία για συμμετοχή στην «εκστρατεία των σταυροφόρων». Το Ισλαμικό Κράτος εμφανίζει τη σύγκρουση του με τη συμμαχία της Δύσης, ως έναν πόλεμο εναντίον των Σταυροφόρων ώστε να προκαλεί την ιστορική μνήμη της δυτικής μεσαιωνικής επιθετικότητας.

Ένα ακόμη βασικό στοιχείο της προπαγάνδας του Ισλαμικού Κράτους είναι η επίκληση στη συμφωνίας «Sykes - Picot», μια μυστική συνθήκη μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας για τις σφαίρες επιρροής τους μετά τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η συμφωνία έκλεισε με τους Βρετανούς να παραβλέπουν τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στους επαναστατημένους Άραβες εναντίον των Οθωμανών για δημιουργία δικού τους κράτους σε Συρία και Ιράκ. Όταν ο Φεϊζάλ, ηγέτης της αραβικής επανάστασης, εισήλθε νικητής στη Δαμασκό στις 3 Οκτωβρίου του 1918, οι Άραβες περίμεναν από τους Βρετανούς να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους. Ωστόσο η Βρετανία δεν το έκανε καθώς η περιοχή της Συρίας, βάσει της συμφωνίας  «Sykes - Picot», ανήκε στη σφαίρα επιρροής της Γαλλίας. Ο Φειζάλ, συνοδευόμενος από τον Βρετανό Τ. Ε Λόρενς, που συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση της εξέγερσης των Αράβων, συμμετείχε στη Διάσκεψη της Ειρήνης του Παρισιού με στόχο την ανατροπή της συμφωνίας «Sykes - Picot», αλλά μάταια. Η συμφωνία τελικά επισημοποιήθηκε στη Διάσκεψη του Σαν Ρέμο το 1920, καθιερώνοντας τα σύγχρονα σύνορα Συρίας και Ιράκ.

Οι αντιφατικές συμφωνίες διέλυσαν τους δεσμούς εμπιστοσύνης στις σχέσεις με τη Δύση και η προδοσία συνεχίζει να στοιχειώνει τους Άραβες, γεγονός που αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό το Ισλαμικό Κράτος. Μόλις πριν από ένα χρόνο το Ισλαμικό Κράτος δημοσιοποίησε ένα βίντεο με τίτλο «το τέλος της συμφωνίας «Sykes - Picot», στο οποίο εμφανίζονταν μπουλντόζες να ισοπεδώνουν τα σύνορα μεταξύ της ανατολικής Συρίας και του Βόρειου Ιράκ. Το βίντεο συνοδεύτηκε από μια εκστρατεία στο Twitter με το hashtag #Sykespicotover. Η εν λόγω συμφωνία έχει λάβει μια συμβολική διάσταση για το Ισλαμικό Κράτος και αντιπροσωπεύει ένα σημείο καμπής της δυτικής παρέμβασης στις αραβικές υποθέσεις, κατακερματίζοντας τον ισλαμικό κόσμο, το «Σπίτι του Ισλάμ»  (Dar al-Islam).

Στο βίντεο ένας μαχητής του Ισλαμικού Κράτους εμφανίζεται να λέει: «Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να συμμετάσχουμε όλοι στην καταστροφή των συνόρων που δημιούργησαν οι καταπιεστές για να εμποδίσουν τους μουσουλμάνους τα ταξιδεύουν στα εδάφη τους. Οι καταπιεστές διέλυσαν το Ισλαμικό Χαλιφάτο σε χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ».

Ωστόσο αυτή η αφήγηση παραβλέπει το γεγονός πως Συρία και Ιράκ έχουν συχνά εμφανιστεί ως ξεχωριστές οντότητες. Συρία, Βαγδάτη, Βασόρα, Μοσούλη Βηρυτός και Ιερουσαλήμ ήταν διακριτά Οθωμανικά βιλαέτια από το 1876. Ακόμη ιδέα του ενιαίου μουσουλμανικού κόσμου, δηλαδή πως ένα χαλιφάτο εκπροσωπεί αυτόματα όλους του μουσουλμάνους ή ένα ομοιογενές σώμα πιστών σε όλον τον κόσμο είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και αντικρούεται ακόμη και μια βιαστική ανάγνωση της ισλαμικής ιστορίας.

Μετά το θάνατο του Μωάμεθ το 632, καμιά ισλαμική πολιτεία δεν μπορεί να ισχυριστεί πως εκπροσωπεί το σύνολο του Ισλάμ ή συγκεντρώνει την ομόφωνη στήριξη των μουσουλμάνων ως νόμιμος κληρονόμος του Προφήτη. Ακόμη και η βασιλεία των πρώτων τεσσάρων χαλίφηδων (632 - 661), οι οποίοι θεωρούνταν πως αντιπρόσωποι του μοντέλου της ισλαμιστικής διακυβέρνησης, υπήρξε προβληματική. Τρεις από τους τέσσερις δολοφονήθηκαν ενώ βρίσκονταν στην ηγεσία. Επιπλέον οι χαλίφηδες βρέθηκαν αντιμέτωποι με βίαιες εξεγέρσεις και εσωτερικούς πολέμους που αμφισβητούσαν την εξουσία τους.

Ανταγωνισμοί υπήρξαν και στις ισλαμιστικές δυναστείες που ακολούθησαν και συχνά συγκρούονταν βίαια η μία με την άλλη. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιες από αυτές συνεργάστηκαν ακόμη και με μη μουσουλμανικές δυνάμεις για να υποτάξουν τους ομόθρησκους τους και να ελέγξουν την εξουσία. Ενδεικτικά, ως έκφραση της realpolitik στον μουσουλμανικό κόσμο, αναφέρεται η περίπτωση του χαλιφάτου των Φατιμιδών, που επεδίωξε συμμαχίες με τους σταυροφόρους εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων.

Η θεώρηση ενός χαλίφη που θα έχει την απόλυτη εξουσία καταρρίπτεται και από την ιστορική ύπαρξη πολλών αλληλοσυγκρουόμενων χαλιφάτων σε διάφορες εποχές. Μεταξύ 929 και 1031, τουλάχιστον τρία ξεχωριστά χαλιφάτα, χωρίς καμία μεταξύ τους αρμονία, διεκδικούσαν την κυριαρχία στον μουσουλμανικό κόσμο: Οι Ουμαγιάντ από την Κόρδοβα, οι Φατιμίδες από το Κάιρο, και οι Αμπασίντς από την ένδοξη Βαγδάτη.

Τα ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν πως η αφήγηση του Ισλαμικού Κράτους, περί διάλυσης της μουσουλμανικής ενότητας από την εισβολή της Δύσης, δεν ευσταθεί. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αμφισβητήσουμε ότι η Δύση έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην κατάσταση που επικρατεί στον σύγχρονο μουσουλμανικό κόσμο, ιδίως μέσω της περιόδου της αποικιοκρατίας, μια περίοδο με την οποία ακόμη συνδέεται.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι η απήχηση του Ισλαμικού Κράτους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο να πείθει τους οπαδούς του να υιοθετήσουν μια μανιχαϊστική κοσμοθεωρία, η οποία χωρίζει τον κόσμο απλοϊκά σε δύο μέρη: το Ισλάμ και την Δύση, με βάση επίπλαστες ιστορικές παραδοχές.

Πώς μπορούμε λοιπόν να αποδυναμώσουμε την απήχηση του; 

Αποκαλύπτοντας τις αντιφάσεις και την πολυπλοκότητα αυτών των πολωτικών αφηγήσεων κι εκθέτοντας πόσο μεροληπτική και ανισοβαρής είναι στην πραγματικότητα η ανάγνωση της ιστορίας από το Ισλαμικό Χαλιφάτο.

ertopen.com