Η Ελλάδα να παύσει να είναι οικονομικό πειραματόζωο, καλούν Δικαστές και Εισαγγελείς

Την άμεση απόσυρση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου ζητεί με ομόφωνη ανακοίνωσή της η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, στέλνοντας σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση «για τις τραγικές οικονομικές επιβαρύνσεις που έχουν επιφέρει τα μνημόνια και για τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός λαός»

Μάλιστα, δεν παραλείπει να τονίσει ότι «η Ελλάδα πρέπει να παύσει να αποτελεί το οικονομικό πειραματόζωο της Ευρώπης».

Από τη Θεσσαλονίκη όπου συνεδρίασε, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης εξέδωσε ομόφωνη ανακοίνωση επισημαίνοντας ότι «το καθεστώς των μνημονίων, που έχει επιβληθεί στη χώρα μας οδηγεί, πλέον, σε αδιέξοδο».

Οι δικαστές υπογραμμίζουν ότι «έπειτα από έξι χρόνια παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης, που ανέδειξε συγχρόνως θεσμική και αξιακή κρίση και διασάλευσης των αρχών του κράτους δικαίου και του κράτους πρόνοιας, από τις οποίες διαπνέεται η δημοκρατική έννομη τάξη μας» η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών «έχει ξεπεράσει τα όρια της αυτοθυσίας προς τον σκοπό της οικονομικής διάσωσης της χώρας».

«Ωστόσο, συνεχίζεται η επιβολή νέων μέτρων (ασφαλιστικό – φορολογικό), που πλέον πλήττουν τον πυρήνα της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών».

«Η λογιστική αντιμετώπιση όλων των κρίσιμων τομέων της χώρας και ο προσανατολισμός μόνο στην κάλυψη δημοσιονομικών στόχων δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης» συνεχίζουν οι δικαστές και εισαγγελείς, αναφερόμενοι στην απουσία αναπτυξιακών μέτρων.

ΟΧΙ σε συρρίκνωση δικαιωμάτων


Η οικονομική διάσωση της χώρας, τονίζει η Ένωση, «δεν θα επέλθει με συρρίκνωση των δικαιωμάτων των πολιτών (δικαίωμα στην υγεία, στην παιδεία κ.λ.π.), δεν θα επέλθει με τη θέσπιση ασφαλιστικού συστήματος εισπρακτικού και μόνο χαρακτήρα, όπως αυτό που προωθείται, ούτε με την υπερφορολόγηση των πολιτών, με τον εξαναγκασμό σε μετανάστευση των νέων επιστημόνων, με τον μαρασμό της ελληνικής επαρχίας και του αγροτικού τομέα και τη φτωχοποίηση των πόλεων, αλλά με τη σύνταξη μακροπρόθεσμου προγράμματος ανάπτυξης της χώρας, με την καθιέρωση σταθερού φορολογικού συστήματος, που θα προσφέρει ασφάλεια σε πολίτες και επενδυτές, με τη σύνταξη ανθρωποκεντρικού ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, με μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, που θα πληροί τις βασικές αρχές της ισότητας, της αναλογικότητας εισφορών-παροχών και της αλληλεγγύης των γενεών, που πρέπει να διέπουν κάθε ασφαλιστικό σύστημα».

Παράλληλα, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ζητεί «την άμεση απόσυρση διατάξεων που μειώνουν σε οποιονδήποτε βαθμό, είτε άμεσα είτε έμμεσα, τις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις, επαυξάνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, και είναι αλληλέγγυα στους αγώνες των Δικηγορικών Συλλόγων και όλων των κοινωνικών ομάδων, που πλήττονται από το προσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Δικαίου».

Περιορισμός έννομης προστασίας


Ως προς το θεσμό της Δικαιοσύνης η Ένωση επισημαίνει ότι «η συνταγματικά κατοχυρωμένη παροχή έννομης προστασίας περιορίζεται συνεχώς, αφενός ως προς τις πλέον ευάλωτες κατηγορίες πολιτών με τη θέσπιση μέτρων εισπρακτικού χαρακτήρα (υψηλά παράβολα, ένσημα κ.λ.π.), με συνέπεια να αμφισβητείται εάν το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης στη χώρα μας υπηρετεί τις γενικές αρχές του κράτους δικαίου διασφαλίζοντας όλα τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα και αφετέρου με τη μη συμμόρφωση της Πολιτείας σε αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις» και τονίζει:
«Η νομοθέτηση καθ’ υπόδειξη των θεσμών και με έξωθεν παρεμβάσεις υποβαθμίζει την ποιότητα απονομής της Δικαιοσύνης».

Υποβάθμιση δικηγορικού λειτουργήματος


Τέλος, η Ένωση αναφέρει ότι «η συνεχιζόμενη άσκηση πολιτικής, κατά τρόπο που επιφέρει την υποβάθμιση του δικηγορικού λειτουργήματος και έχει ως συνέπεια την εξαθλίωση, οικονομική εξόντωση και εν τέλει την αναξιοπρεπή διαβίωση του συνόλου των δικηγόρων πλήττει τον ίδιο το θεσμό της Δικαιοσύνης, δεδομένου ότι οι δικηγόροι ως συλλειτουργοί στην απονομή αυτής συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του Κράτους Δικαίου και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών».

Γλώσσα και σταυροκόπημα

H αποτίναξη της σκλαβιάς θέλει διεργασίες σε χρονική προοπτική που είναι αδύνατο να προβλεφθεί, όταν οι προϋποθέσεις είναι από ισχνές έως ανύπαρκτες. Eξάλλου την ελευθερία τους οι Eλληνες την ξέρουν «βγαλμένη από κόκαλα» και μάλιστα «ιερά», ενώ σήμερα η «αυτοθυσία» και η «ιερότητα» είναι άγνωστες λέξεις. 
 
 

Aρκεσαν λίγες «χάντρες και καθρεφτάκια» για να κάνει την αυτοκτονική του «κυβίστηση» (κωλοτούμπα) ακόμα και ο πολύφερνος σε ελπίδες ΣYPIZA – πέρασε στους αντίποδες των όσων βεβαίωνε ότι ήταν η πίστη του και το όραμά του....
 _____________________________________
 
Κ​​άποιες σοβαρές (δηλαδή, όχι επιπόλαιες ή ιδιοτελών σκοπιμοτήτων) φωνές επιμένουν να καταδείξουν στην ελλαδική κοινωνία αλήθειες που οι πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να παραδεχθούν. Στους πολλούς περιλαμβάνονται, κυρίως, οι δυνάμεις εξουσίας: Tο σύνολο του κομματικού φάσματος (οι εξαιρέσεις είναι γραφικές ή αυτο-ακυρωμένες), το σύνολο των μέσων τάχα και ενημέρωσης, το σύνολο των οικονομικά ισχυρών, το σύνολο των με κυρίαρχη στη δημοσιότητα παρουσία «οργανικών διανοουμένων».

Oι ελάχιστες σοβαρές φωνές επιμένουν στο γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία οδηγείται σήμερα στανικά σε μετασχηματισμό που ριζικά την αλλοτριώνει. Eπιβάλλουν εκβιαστικά τον μετασχηματισμό τα διαδοχικά «προγράμματα εξυγίανσης» ή «μνημόνια». Kαι αποβλέπει ο μετασχηματισμός στην εξάλειψη στοιχείων ιδιαιτερότητας διαμορφωμένων σε διαδρομή αιώνων, γνωρισμάτων που καθόριζαν την ιδιοπροσωπία της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή τις παραγωγικές – δημιουργικές της δυνατότητες, τη δυναμική της επιβίωσής της.

Aπό το 2010 ο οικονομολόγος Aρίστος Δοξιάδης είχε ξαφνιάσει τους ανυποψίαστους προβάλλοντας, ως συγκριτικό πλεονέκτημα της Eλλάδας στο πεδίο του διεθνούς ανταγωνισμού, το μικρό μέγεθος των μονάδων παραγωγής: «H αυτοαπασχόληση, η μικροεργοδοσία, η οικογενειακή επιχείρηση είναι σταθερός και θεμελιακός θεσμός της οικονομικής μας οργάνωσης… Δεν υπάρχει άλλη χώρα στην Eυρώπη και στον OOΣA που να έχει τόσους πολλούς αυτοαπασχολούμενους και τόσα μικροαφεντικά, όπως η Eλλάδα, σε αναλογία με τον πληθυσμό…».

«Στο σύνολο της οικονομίας, οι απασχολούμενοι σε επιχειρήσεις άνω των 250 εργαζομένων δεν ξεπερνούν το 9% του εργατικού δυναμικού – μαζί με τις ΔEKO και τις τράπεζες… Tο σύστημα έχει θαυμαστή σταθερότητα, ευελιξία και διάρκεια… δημιουργεί οικογενειακή αλληλεγγύη… Mπορούμε να χτίσουμε μια ανταγωνιστική οικονομία πάνω στη μικρή κλίμακα… Yπάρχει πολιτισμική διαφορά νοοτροπίας… Aν έχουμε αποφύγει τη ζούγκλα, είναι γιατί έχουμε κρατήσει τα μικρομάγαζα… Eνα νέο ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο δεν θα μοιάζει με τα πετυχημένα διεθνώς. Aς αποδεχθούμε την ιδιομορφία».

Aυτά ο Aρίστος Δοξιάδης, πριν από πέντε χρόνια. Σήμερα μια άλλη σοβαρή φωνή, ο Kώστας Iορδανίδης, στην «K» της 28ης Iανουαρίου του 2016, έρχεται να καταδείξει τη διατεταγμένη, ριζηδόν εξάλειψη της ελληνικής οικονομικής ιδιομορφίας, στην οποία αποβλέπουν τα «διαδοχικά προγράμματα εξυγίανσης» (κοινώς «μνημόνια»).

«O αριθμός των αυτοαπασχολουμένων πρέπει (είναι ο στόχος των μνημονίων) να μειωθεί δραματικά και οι ασκούντες διάφορα επαγγέλματα να ενταχθούν σε ιδιωτικές μεγάλες εταιρείες ως μισθωτοί… Oι εργασιακές σχέσεις θα πρέπει να απορρυθμιστούν περαιτέρω, οι αμοιβές και οι συντάξεις να μειωθούν ακόμη περισσότερο. Eνώ, παράλληλα, κρίνεται αντιπαραγωγική η τοποθέτηση του πλούτου σε ακίνητα και, ως εκ τούτου, η τάση αυτή πρέπει να αποθαρρυνθεί διά της εξοντωτικής φορολογίας… Tο ειδικό καθεστώς των αγροτών να αναθεωρηθεί».

Tα δεδομένα που πιστοποιούν και καταθέτουν τόσο ο A.Δ. όσο και ο K.I. είναι προφανή σε όλους. Oμως η ελληνική κοινωνία με τρόπο αυτοκτονικό τα παρακάμπτει, κλείνει τα μάτια τόσο στην πιστοποίηση όσο και στην απειλή: Oσοι αυτοαπασχολούμενοι μπορούν, απεργούν και διαμαρτύρονται (φαρμακοποιοί, δικηγόροι, γιατροί), αλλά για τις «παράπλευρες απώλειες» (ασφαλιστικό και φορολογικό), όχι επί της ουσίας, όχι για να διασώσουν την ιδιομορφία της ελληνικής παραγωγικής δυναμικής.

Bέβαια, δεν έχουν την αξιοπιστία για να το κάνουν. Aν απαιτήσουν να γίνει σεβαστή η μικροεργοδοσία, η οικογενειακή επιχείρηση, η προσωποκεντρική άσκηση της επιστημονικής ειδικότητας, θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί η δική τους, της επιχειρηματικής μικροκλίμακας, φοροδιαφυγή είναι πιστοποιημένα ασύδοτη – ενώ των μισθωτών εκ των πραγμάτων αδύνατη. Kαι γιατί οι «λίστες» καταθετών Eλλήνων σε Tράπεζες του εξωτερικού περιλαμβάνουν, σχεδόν αποκλειστικά, ελεύθερους επαγγελματίες, όχι μισθωτούς.

Iδια απουσία αξιοπιστίας έχουν και οι αγρότες, τουλάχιστον οι οργανωμένοι σε δυναμικές «κινητοποιήσεις»: Ποιος κάτοικος ή και επισκέπτης της χώρας μας δεν βλέπει, με τα ίδια του τα μάτια, ποιοι δουλεύουν τη γη στην Eλλάδα και ποιοι διεκδικούν επιδοτήσεις και αποζημιώσεις σαν αγρότες. Eίναι οι ντόπιοι ή αλλοδαποί αυτοί που μαζεύουν το ροδάκινο, την ελιά, το καρπούζι, τη φράουλα, την ντομάτα, παλεύουν την υλοτομία και κάθε επίμοχθη δουλειά – ενώ τα σαΐνια αφεντικά είναι «αραγμένα» στις καφετέριες και στα ουζάδικα; Oύτε καν υποψιάζεται η «περήφανη αγροτιά» πόσο ηλίθιο είναι να παρατάσσει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες των Eυρωπαίων τη μυρμηγκιά χιλιάδων τρακτέρ, σαν μηχανοκίνητες μεραρχίες στρατού κατοχής που νεκρώνει ολόκληρη τη χώρα διαλύοντας την οικονομία αλλά και την κοινωνική λειτουργία, την εξυπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών. Mε τέτοιο υπερσύγχρονο εξοπλισμό τρακτέρ η αγροτιά, και η Eλλάδα να εισάγει τα στοιχειωδέστερα αγροτικά προϊόντα (λεμόνια, μήλα, κρεμμύδια, πατάτες, σκόρδα, ρόδια) από το εξωτερικό.

Ξέρουν πολύ καλά οι Nεοσταλινικοί των «Aγορών» ότι οι Eλληνώνυμοι του βαλκανικού νότου έχουμε πια διολισθήσει σε τέτοιον πρωτογονισμό ιδιοτέλειας, που μόνο με σκλαβιά (ωραιοποιημένη σαν δική μας επιλογή μέσω «μνημονίων» και επιτροπείας) μπορούμε να λογαριαζόμαστε ως συλλογικότητα. Δοκιμαστήκαμε, από το 1981 ώς το 2009, και δώσαμε στο διεθνές κοινό την εικόνα κράτους, που οι πολίτες του έχουν σαν πρώτη τους επιδίωξη ποιος θα καταληστέψει το κοινό ταμείο, θα εξασφαλίσει για πάρτη του την πλησμονή αδιαφορώντας παγερά για ό,τι θα αποτελούσε «κοινό συμφέρον».

Aρκεσαν λίγες «χάντρες και καθρεφτάκια» για να κάνει την αυτοκτονική του «κυβίστηση» (κωλοτούμπα) ακόμα και ο πολύφερνος σε ελπίδες ΣYPIZA – πέρασε στους αντίποδες των όσων βεβαίωνε ότι ήταν η πίστη του και το όραμά του. Aποδείχτηκε στην πράξη ότι ο Iστορικός Yλισμός, άρα ο αχαλίνωτος αμοραλισμός και μηδενισμός, είναι η κοινή, δίχως εξαιρέσεις ταυτότητα όλου του κομματικού μας φάσματος: «Eυρώπη» και «πολιτισμός» είναι για μας το χρήμα και οι εντυπώσεις.

H αποτίναξη της σκλαβιάς θέλει διεργασίες σε χρονική προοπτική που είναι αδύνατο να προβλεφθεί, όταν οι προϋποθέσεις είναι από ισχνές έως ανύπαρκτες. Eξάλλου την ελευθερία τους οι Eλληνες την ξέρουν «βγαλμένη από κόκαλα» και μάλιστα «ιερά», ενώ σήμερα η «αυτοθυσία» και η «ιερότητα» είναι άγνωστες λέξεις.

Mόνο «κρυφά σχολειά» αν στήσουν παλαβοί δάσκαλοι, για να σώσουν να μιλιέται η γλώσσα.

Nα σώσουν και το «πώς κάνουμε οι Eλληνες τον σταυρό μας», που ρωτούσε τον Σεφέρη ο T.S. Eliot.

Αλ. Τσίπρας από την Τεχεράνη: «Δυνατότητες για ανάπτυξη με αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα»

Τη βούληση αναβάθμισης της συνεργασίας Αθήνας – Τεχεράνης με ταχείς ρυθμούς εξέφρασαν ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας και ο Ιρανός αντιπρόεδρος, Εσάκ Τζαχανγκίρι στη συνάντηση που είχαν. 
 
 
Κοινός παρανομαστής των θέσεων που διατύπωσαν οι κ. Τσίπρας και Τζαχανγκίρι ήταν η ανάγκη καταπολέμησης της βίας και του εξτρεμισμού, η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και η ανάπτυξη της συνεργασίας για την περιφρούρηση της σταθερότητας σε μια ευαίσθητη περιοχή του κόσμου.

Ο κ. Τζαχανγκίρι χαρακτήρισε την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού ορόσημο για τις διμερείς σχέσεις και στο πλαίσιο αυτό υπογράμμισε τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την ανάπτυξη της συνεργασίας στον οικονομικό τομέα. Σημείωσε ακόμη ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η Ελλάδα και το Ιράν κατάφεραν να αναπτύξουν τις σχέσεις τους, εκφράζοντας την ικανοποίησή του.

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε από την πλευρά του ότι οι επαφές του και η συνάντηση με τον πρώτο Ιρανό αντιπρόεδρο, ανοίγει νέο πεδίο συνεργασίας δύο λαών με μακρά πορεία από τα βάθη των αιώνων. «Είμαστε δύο λαοί που ξέρουμε να αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μας, είπε ο Πρωθυπουργός και έκανε λόγο για αναβάθμιση των σχέσεων σε επίπεδο «στρατηγικού χαρακτήρα».

Κοινός στόχος, συνέχισε ο κ. Τσίπρας, είναι η αξιοποίηση του γεγονότος ότι οι δύο χώρες βγαίνουν από πολυετή περίοδο κρίσης και ανοίγονται νέες δυνατότητες για επιστροφή στην ανάπτυξη με αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα.

Ο Πρωθυπουργός έκανε αναφορά και στο προσφυγικό, τονίζοντας ότι η κρίση στην Συρία προκαλεί επιπτώσεις στην Ελλάδα λόγω των προσφυγικών ροών και πρόσθεσε ότι όλοι πρέπει να συνδράμουμε να αποκατασταθεί η σταθερότητα και να αντιμετωπιστεί το Ισλαμικό Κράτος. Προς αυτή την κατεύθυνση, το Ιράν μπορεί να παίξει ρόλο, πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας.

Στο πλαίσιο της συνάντησης πραγματοποιήθηκε τελετή υπογραφής των συμφωνιών για την αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων από τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Τζαβάντ Ζαρίφ, που προβλέπουν:
  • Μνημόνιο για πολιτικές διαβουλεύσεις
  • Συμφωνία για την απαλλαγή θεωρήσεων στα διπλωματικά διαβατήρια.
  • Οδικό χάρτη για την βελτίωση της διμερούς συνεργασίας.

Το κλίμα στη συνάντηση


Σύμφωνα με πληροφορίες, στη διάρκεια της συνάντησης, ο Ιρανός αντιπρόεδρος τόνισε την ανάγκη να καλυφθεί γρήγορα το χαμένο έδαφος στις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και με την Ε.Ε.. Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας εξήρε τον ρόλο του Ιράν στην περιοχή και τόνισε την δική του αποφασιστικότητα να αναπτύξει τις διμερείς σχέσεις στο ανώτατο επίπεδο, ενώ σημείωσε και τη γεωπολιτική σημασία της συνεργασίας Ελλάδας -Ιράν.

Ικανοποίηση εκφράστηκε και για τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός υπενθύμισε ότι λόγω του εμπάργκο, ο όγκος των διμερών συναλλαγών μειώθηκε κάτω από 30 εκατ. ευρώ το 2015, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για ανάπτυξη και συνεργασία. Πρότεινε επίσης να οργανωθούν μεικτές οικονομικές επιτροπές για να αναζητηθούν και άλλοι τομείς συνεργασίας και να ξεπερνιούνται πιο γρήγορα τα όποια εμπόδια .

Οι δύο αντιπροσωπείες συζήτησαν πλήθος τεχνικών θεμάτων προκειμένου να διευκολυνθεί η συνεργασία σε πολλά θέματα, όπως στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τον χώρο του φαρμάκου και της υγείας γενικότερα, τον πολιτισμό και την παιδεία, τις υποδομές, τις μεταφορές, τον κατασκευαστικό κλάδο.

Δημ. Αβραμόπουλος: Θα χρειαστούν και κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης πέραν των hot spots

Τα hot spots είναι σημαντικά, αλλά χρειάζονται επίσης κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης για εκείνους που λαμβάνεται η απόφαση να επιστρέψουν και δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν εθελοντικά, είπε σε συνέντευξη στην EurActiv ο Επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων, Δημήτρης Αβραμόπουλος. 

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μίλησε στο δημοσιογράφο της EurActiv, Σαράντη Μιχαλόπουλο, στις Βρυξέλλες.


Τη στιγμή που οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών διεκδικούν το Νόμπελ Ειρήνης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απείλησε την Αθήνα με δυνητική αποπομπή από την Σένγκεν. Ποιο είναι το σχόλιό σας επί αυτού;

Η Επιτροπή δεν απειλεί. Είναι εδώ για να παρέχει βοήθεια και υποστήριξη στα κράτη-μέλη. Ας ξεκαθαρίσουμε ότι καμία χώρα δεν απειλείται με αναστολή από τη Σέγκεν. Σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες της συνθήκης δεν προβλέπουν τέτοια δυνατότητα.

Στον αντίποδα, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε και να ενισχύσουμε τη ζώνη Σέγκεν. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μετακινούμαστε ελέυθερα στο εσωτερικό της, πρέπει να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα εξωτερικά μας σύνορα. Βοηθάμε την Ελλάδα να το πετύχει αυτό, και ο ίδιος γνωρίζω ότι η Ελλάδα προσπαθεί. Και οι προσπάθειές της δεν αφορούν μόνο στη φύλαξη των συνόρων. Είναι ακριβώς αυτό που καθημερινά κάνουν οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών. Παρέχουν τρόφιμα, χαρίζουν ρούχα και προσφέρουν βοήθεια στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους που καταφθάνουν. Και αυτό το κάνουν από την αρχή της προσφυγικής κρίσης, γιατί είναι δίκαιο και ανθρώπινο. Είναι το αίσθημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που βλέπουμε και σε άλλα σημεία στην Ευρώπη, όπως στην Ιταλία και τη Σουηδία, αλλά δυστυχώς όχι παντού.

Προστατεύει η Αθήνα τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως οφείλει; Μπορείτε να αποσαφηνίσετε την έννοια της “προστασίας των συνόρων”; Ο Ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου προσφάτως αναρωτήθηκε: “Αν ένα πλοιάριο με 60 ανθρώπους πλησιάζει, τί πρέπει να κάνει κανείς; Να τους σκοτώσει;”

Έχω υπάρξει ξεκάθαρος ως προς αυτό. Τα σύνορά μας δεν χρήζουν “προστασίας” από έκθετους σε κίνδυνο ανθρώπους, χρειάζονται καλύτερη οργάνωση. Σε όποιον βρίσκεται ενώπιον Ευρωπαικού συνόρου και επιθυμεί να αιτηθεί άσυλο, θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα να το κάνει. Αλλά, ακολούθως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που φθάνουν, να καταγράφονται και να δίνουν δακτυλικά αποτυπώματα. Η τήρηση αυτής της διαδικασίας είναι θεμελιώδης για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών και την ασφάλειά μας, και πρέπει να βελτιωθεί. Το γεγονός ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις δεν σημαίνει ότι “προστατεύει” τα σύνορα της αλλά στοχεύει στην βέλτιστη αντιμετώπιση της κατάστασης. Ο στρατός λειτουργεί υπό πολιτική εντολή και κατά βάση προσφέρει ανθρώπινο δυναμικό και τεχνικά μέσα τα οποία είναι απαραίτητα για την διαχείριση των αφίξεων τεράστιου αριθμού ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια.

Η Ελλάδα χαρακτήρισε την έκθεση της Επιτροπής ως “πολιτική” και κατηγόρησε την Κομισιόν για απόπειρα “επικοινωνιακής” απομόνωσης της χώρας.

Όλοι οι κανόνες ακολουθήθηκαν κατά γράμμα. Η αξιολόγηση της Σένγκεν και η έκθεση έγιναν μετά από επιτόπιες επισκέψεις, όπου οι εμπειρογνώμονες τόσο της Επιτροπής όσο και των κρατών μελών ήταν παρόντες. Το ίδιο γίνεται και σε άλλα κράτη μέλη. Η διαφορά είναι ότι τα σύνορα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι υπό βαριά πίεση λόγω των ρευμάτων προσφύγων. Κοινοποιήσαμε το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης για την Ελλάδα μετά την επίσκεψη αυτή, προκειμένου [η Αθήνα] να υποβάλει παρατηρήσεις, και η πλειονότητα αυτών ελήφθη υπόψη.

Σας διαβεβαιώ ότι πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη έκθεση, η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα είχε ελλείψεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν υιοθετηθεί επαρκείς προτάσεις για την επανόρθωση της κατάστασης.

Αλλά από το Νοέμβριο η κατάσταση αλλάζει και με δεδομένες τις δεσμεύσεις και τις προσπάθειες των ελληνικών αρχών, οι ελλείψεις μπορούν να διορθωθούν.

Η Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πρόσφατα ότι οι πρόσφυγες θα πρέπει να επιστρέψουν στις πατρίδες τους όταν τελειώσει ο πόλεμος. Μήπως αυτή η αλλαγή στάσης ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στις χώρες υποδοχής; Ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη δήλωση της Μέρκελ;

Η κα Μέρκελ έχει κάνει μια απίστευτη δουλειά κάτω από μεγάλη πίεση. Η Γερμανία έχει δείξει τεράστια φιλοξενία σε περιόδους όπου πολλά άλλα κράτη μέλη κλείνονται στον εαυτό τους. Καμία χώρα δεν μπορεί να το κάνει μόνη της. Τα κράτη μέλη έχουν μεγάλη ευθύνη και αρμοδιότητα στον τομέα αυτό. Ενώ έχουμε σημεία αναφοράς και κανόνες για το πώς πρέπει να πραγματοποιούνται οι διαδικασίες ασύλου, τα κράτη μέλη που αποφασίζουν τι καθεστώςθα δώσουν, και αν πρέπει να επανεξετάζσουν την κατάσταση μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να σταλεί πίσω αν η κατάσταση στη χώρα του δεν είναι ασφαλής – αυτή είναι η βασική αρχή της μη επαναπροώθησης. Και πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση μιας πολιτικής λύσης και τη σταθερότητα στη Συρία φυσικά. Αυτή η προσφυγική κρίση δεν μπορεί να είναι το status quo.

Είστε ικανοποιημένος με τη συμβολή της Τουρκίας στην προσφυγική κρίση; Οι Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι πρότειναν την περασμένη εβδομάδα τα 3 δις να πάνε στην Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τη βελτίωση των συνθηκών στα στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία και όχι προς την τουρκική κυβέρνηση.

Πρώτα απ ‘όλα, επιτρέψτε μου να καταστήσω ένα πράγμα σαφές: τα 3 δις δεν είναι για την τουρκική κυβέρνηση, αλλά ακριβώς για τις οργανώσεις και τις κοινότητες που φιλοξενούν και βοηθούν τους πρόσφυγες. Τα 3 δις θα πάνε εκ των πραγμάτων στους πρόσφυγες άμεσα. Αυτό δεν είναι μόνο μια ευρωπαϊκή πρόκληση, αλλά μια παγκόσμια πρόκληση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να δουλέψουμε μαζί και είμαι βέβαιος ότι θα προχωρήσουμε σύντομα σε αυτό. Έργα στην Τουρκία, για παράδειγμα στον τομέα της εκπαίδευσης, πρέπει ήδη να αρχίσουν να χρηματοδοτούνται σύντομα.

Πώς θα διαχειριστεί ότι τα hot spots θα λύσουν το αδιέξοδο των προσφύγων, αν δεν εξασφαλιστεί ότι η μετεγκατάσταση των εγγεγραμμένων και ταυτόχρονα, εάν δεν γίνει αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου;

Η προσφυγική κρίση είναι ένα πολύπλοκο και πολύπλευρο θέμα. Δεν θα λύσουμε τα προβλήματα απλά πιέζοντας ένα μαγικό κουμπί. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η συστηματική καταγραφή πρέπει να γίνει, ενώ όλα τα hotspots θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν, και ενώ θα πρέπει να εντείνουμε τις μετεγκαταστάσεις, σχεδιάζουμε επίσης συστημικές μεταρρυθμίσεις.

Η μεταρρύθμιση του Δουβλίνου έρχεται την άνοιξη, και ήδη από το Μάρτιο θα είμαστε σε θέση να πούμε περισσότερα για την κατεύθυνση που οδεύουμε.

Αλλά, επίσης, δεν είναι μόνο για το Δουβλίνο: Είναι ολόκληρη η πολιτική μας για το άσυλο, που θα πρέπει να εξορθολογιστεί καλύτερα και να εναρμονιστεί , και πρέπει επίσης να βελτιώσουμε τις πολιτικές ένταξης και νόμιμης μετανάστευσης. Όλα αυτά τα στοιχεία πηγαίνουν χέρι-χέρι.

Σχεδιάζει η Επιτροπή να ζητήσει από την Ελλάδα να συνοδεύουν τα hot spots με τα κέντρα κράτησης;

Τα hotspots είναι εκεί για να υποστηρίξουν τη διαδικασία των πρώτων αφίξεων μέσω εγγραφής, ταυτοποίησης και δακτυλικών αποτυπωμάτων – να γίνει γνωστό αν οι άνθρωποι θα πρέπει να μετεγκατασταθούν, ή αν πρέπει να κάνουν τις διαδικασίας ασύλου τους στην Ελλάδα ή την Ιταλία, και στη συνέχεια είτε να χορηγηθεί άσυλο ή να επιστρέψουν.

Φυσικά, κατά τη διάρκεια όλου αυτού του διαστήματος, οι άνθρωποι πρέπει να μείνουν κάπου. Έτσι, είναι φυσιολογικό ότι χρειαζόμαστε περισσότερες θέσεις υποδοχής – η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να επεκτείνει τους χώρους υποδοχής του κατά 50.000 μετά τη συνάντηση των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων στις 25 Οκτωβρίου – αλλά χρειάζονται επίσης κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης για εκείνους που λαμβάνεται η απόφαση να επιστρέψουν, ιδιαίτερα αν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής και εάν δεν είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν εθελοντικά.

Η Δανία ψήφισε πρόσφατα υπέρ μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στο να αποθαρρύνουν τους μετανάστες που ζητούν άσυλο καθυστερώντας επανένωσης οικογενειών. Επέτρεψε επίσης στις αρχές να κατάσχουν τα τιμαλφή. Θα μπορούσαν τέτοια περιοριστικά μέτρα να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές στην ΕΕ;

Όλοι δεσμευόμαστε από τις βασικές αρχές της Σύμβασης της Γενεύης και τον Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους ευάλωτους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά. Στην περίπτωση της Δανίας: η Δανία δεν δεσμεύεται από τους κανόνες του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, αλλά φυσικά πρέπει να τηρεί τους γενικές διεθνείς κανόνες. Είμαστε τώρα στη διαδικασία αξιολόγησης του νέου αυτού νόμου της Δανίας.

Γενικότερα σήμερα, φοβάμαι βλέπω μια άνοδο του εθνικισμού και της ξενοφοβίας, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ίδια την καρδιά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος: την αλληλεγγύη μας και την ένωσή μας. Αυτό υπερβαίνει τις προκλήσεις της κρίσης των προσφύγων, και για αυτό που πρέπει σήμερα να αναλάβουν ηγετικό ρόλο. Δεν θα αντιμετωπίσει αυτή την κρίση με τροφοδοτώντας φόβο. Μπορούμε να το κάνουμε μόνο αν συνεργαστούμε.
Σαράντης Μιχαλόπουλος/EurActiv

Στην Άγκυρα η Άγκελα Μέρκελ για το προσφυγικό

Σειρά επαφών για την ανάσχεση των προσφυγικών ροών ξεκίνησε η καγκελάριος Μέρκελ. Μετά τη συνάντησή της με τον γάλλο πρόεδρο Ολάντ στο Στρασβούργο χθες, έχει σήμερα επαφές με την πολιτειακή ηγεσία στην Άγκυρα. 
 

Τη δεύτερη επίσκεψή της από τον περασμένο Οκτώβριο πραγματοποιεί σήμερα η γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ στην Άγκυρα, όπου έχει επαφές με τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και τον πρόεδρο της χώρας Ταγίπ Ερντογάν. 
 
Από την τελευταία συνάντησή της με τον τούρκο πρωθυπουργού, στο πλαίσιο της επίσκεψης Νταβούτογλου στο Βερολίνο, έχουν περάσει μόλις μερικές εβδομάδες. Όμως η προσφυγική κρίση ασκεί αφόρητη πίεση τόσο στην ΕΕ στο σύνολό της όσο και στην ίδια την καγκελάριο. Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Άγκελα Μέρκελ αγωνίζεται πλέον για την πολιτική της επιβίωση, με το 81% των Γερμανών να θεωρεί ότι το Βερολίνο έχει χάσει πλέον τον έλεγχο της κατάστασης και τη δημοτικότητά της καγκελαρίου έχει μειωθεί κατά 12% μέσα σε ένα μόλις μήνα. Και όσο περνά ο χρόνος, τόσο αυξάνεται το ποσοστό των Γερμανών που απορρίπτει την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» της Μέρκελ.

Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων της καγκελαρίου πρώτα με τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια με τον πρόεδρο της Τουρκίας βρίσκεται η τουρκική συμβολή στον περιορισμό των προσφυγικών ροών και η βοήθεια που χρειαστεί εκ μέρους της ΕΕ. Θυμίζουμε ότι η Άγκυρα έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι δεν επαρκούν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπει το «Σχέδιο Δράσης», το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας τον περασμένο Νοέμβριο. Την ίδια ώρα όμως αρκετές ευρωπαϊκές χώρες επικρίνουν την Τουρκία ότι δεν ανταποκρίνεται στη δέσμευσή της για καλύτερη προστασία των συνόρων της.

Ανταλλάγματα αναμένεται να ζητήσει η Αγκυρα


Όλα δείχνουν ότι η Άγκυρα θα ζητήσει ανταλλάγματα για τις προσπάθειες που καταβάλλει. Είναι, για παράδειγμα, γνωστό το αίτημα της Τουρκίας για χαλάρωση των προϋποθέσεων έκδοσης βίζας για τους Τούρκους που ταξιδεύουν στην ΕΕ. Και όλα δείχνουν ότι το αίτημα έχει πιθανότητες να γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους παρά τις όποιες αντιστάσεις, διότι η Ευρώπη βρίσκεται υπό τρομερή πίεση. 
 
Αν και ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, δήλωσε στον γερμανικό τύπο ότι δύσκολα μπορεί να φανταστεί πλήρη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος έκδοσης βίζας, τόνισε ότι σχετικές διαπραγματεύσεις εξαρτώνται από τον περιορισμό των προσφυγικών ροών. 
 
Από την πλευρά της η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των γερμανών Πρασίνων, Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρντ ζητά σε συνέντευξή της στη γερμανική δημόσια τηλεόραση ARD, χαλάρωση των προϋποθέσεων έκδοσης βίζας ως ένδειξη καλής θελήσεως «για την επιστροφή της Τουρκίας στη δημοκρατική οδό», χωρίς όμως, την ίδια στιγμή, να γίνουν υποχωρήσεις στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του τύπου.

Χθες το βράδυ η καγκελάριος Μέρκελ συναντήθηκε για περίπου μιάμιση ώρα με τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στο Στρασβούργο. Αν και οι δύο ηγέτες δεν προχώρησαν σε δηλώσεις μετά τις διαβουλεύσεις και το δείπνο που ακολούθησε με τον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, κύκλοι της γαλλικής προεδρίας αναφέρουν ότι Βερολίνο και Παρίσι συμφώνησαν να υποστηρίξουν την Τουρκία στην εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης.

  Στέφανος Γεωργακόπουλος/DW

Ο δρόμος προς την καταστροφή

Οι καιροί είναι πραγματικά δύσκολοι. Η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε ένα βαθύ σκοτάδι από το οποίο δεν θα βλέπει φως από πουθενά. Η τύχη της χώρας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των πολιτών. 

 
Σύμφωνα με μια τελευταία δημοσκόπηση το 46,2% θεωρεί ότι η χώρα μας βγήκε ζημιωμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το 76% δεν επιθυμεί την έξοδό της από αυτήν.

του Τάσου Παπαδόπουλου

Μολονότι η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι όλα θα πάνε καλά, εν τούτοις στην κοινή γνώμη διάχυτη είναι και πάλι η αγωνία, για το τι χειρότερο μας περιμένει στο αμέσως προσεχές διάστημα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι επίκειται η κατάρρευση του παρόντος πολιτικού σχήματος, με παράλληλη εκ νέου προσφυγή στις κάλπες.

Κάποιοι άλλοι λένε, ότι όλα τα είχαμε, οι εκλογές για τέταρτη φορά σε διάστημα ενός χρόνου μας έλλειπαν.

Για την ώρα έχουμε δεδομένα, από την μια την αποχώρηση του κουαρτέτου με ανοιχτά πολλά θέματα, όπως το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα «κόκκινα» δάνεια και το δημοσιονομικό και από την άλλη, το σύνολο σχεδόν των πολιτών, από κάθε επαγγελματική τάξη να βρίσκεται στους δρόμους, με το κοινό σύνθημα να πάρει πίσω η κυβέρνηση τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα.

Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά βρίσκεται σε συμπληγάδες πέτρες, μια και οι δανειστές πιέζουν για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ η κυβέρνηση μοιάζει αμήχανη εν μέσω των μεν και των δε.

Με αυτά τα δεδομένα, οι απειλές που εκτοξεύονται από κυβερνητικά στελέχη, περί εκ νέου προσφυγής στο λαό, με άγνωστα για την ώρα ερωτήματα, προκαλούν εύλογα ερωτηματικά σε κάθε αγωνιούντα για το μέλλον του πολίτη.

Όμως τα δεινά αυτής της χώρας και κατά προέκταση των πολιτών της, δεν τελειώνουν εδώ, μια και στην παρατεταμένη για μια εξαετία κρίση έρχεται να προστεθεί και το μεταναστευτικό, που συνοδεύεται πέραν της πληθώρας των προσφυγικών ροών, με απειλές από τις χώρες του βορά, ότι θα στήσουν γραμμή «Μαζινό» στα σύνορα της χώρας μας με την ΠΓΔΜ και την Βουλγαρία, με προφανή σκοπό να εγκλωβιστούν οι εισερχόμενοι πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες στη χώρα μας, με παράλληλη έξοδο της Ελλάδας από την συνθήκη Σένγκεν.

Μας λένε να εμποδίσουμε τους εισερχομένους. Δεν μας λένε πως εμποδίζει κανείς, μια φουσκωτή βάρκα υπερφορτωμένη με γυναίκες και παιδιά, μέσα στα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου. Τους πυροβολείς, τους πνίγεις ή τους συνοδεύεις με πολεμικά πλοία πίσω στην Τουρκία;

Η εμπλοκή του πολεμικού ναυτικού, που υπαινίσσονται κάποιοι στην Ευρώπη, έρχεται σε αντίθεση με τα όσα ρυθμίζονται γι αυτές τις περιπτώσεις , από το διεθνές δίκαιο.

Ταυτόχρονα θέτουν και χρονικές προθεσμίες για την ολοκλήρωση των hotspots στα πέντε νησιά του Αιγαίου, καθώς και την εγκατάσταση κέντρων υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σφυρίζουν αδιάφορα από το γεγονός ότι χώρες, όπως το Πακιστάν, αρνούνται το επαναπατρισμό των πολιτών τους.

Το κόστος των προσφύγων-μεταναστών είναι δυσβάστακτο για την παρούσα οικονομική συγκυρία της χώρας. Τα χρήματα όμως από την Ευρώπη και η υλικοτεχνική υποδομή υπολείπονται κατά πολύ των υποχρεώσεων, που έχουν φορτώσει στην Ελλάδα, την ώρα που έστειλαν ήδη την επιταγή στον Ερντογάν των τριών δις, από τα οποία η ελληνική συμμετοχή ξεπέρασε τα 25 εκατομμύρια ευρώ.

Από την πλευρά η Άγκυρα ουδέν έπραξε μέχρι σήμερα για την αποτροπή της δράσης των διακινητών και παράλληλα δεν συζητάει το θέμα της ταυτοποίησης των προσφύγων στην τουρκική επικράτεια.

Όλα αυτά κοντεύουν να τρελάνουν τους πολίτες αυτής της χώρας, κάτι που αποδεικνύεται από τις κάθε λογής δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με μια τελευταία, που έγινε για λογαριασμό του νεοσύστατου οργανισμού «Διανέοσις» που θα δημοσιοποιηθεί τις επόμενες ημέρες, το 46,2% θεωρεί ότι η χώρα μας βγήκε ζημιωμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το 76% δεν επιθυμεί την έξοδό της από αυτήν.

Πάνω από το 40% των νέων από 18-24 ετών επιθυμεί την πρόσδεση της χώρας στην Ρωσία του Πούτιν και την αποχώρηση της από την Ε.Ε.

Σε συντριπτικά ποσοστά βρίσκεται απέναντι στο Ισλάμ, τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό και τις πολυεθνικές, ενώ δεν πολυσυμπαθεί έννοιες, όπως, δεξιά, ριζοσπαστισμός, αριστερά και συνδικαλισμός.

Αντίθετα θετικά βλέπει τις αποκρατικοποιήσεις, την οικονομία της αγοράς, το σοσιαλισμό, τις αγορές και την ανταγωνιστικότητα.

Τέλος το 88,6% επιθυμεί συναίνεση. Πολύ απλά ο λαός, ανεξάρτητα του τι ψηφίζει, ζητάει από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας να τα βρουν και να φροντίσουν από κοινού να βγάλουν την πατρίδα μας, από τα σημερινά της αδιέξοδα.

Και τι θα γίνουν οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας; Αυτοί που μέσα από το ντοπάρισμα και τον φανατισμό φτιάχνουν τις διαχωριστικές γραμμές, που τους οδηγούν στις καρέκλες της εξουσίας; Από τα δύο ερωτήματα αυτά προκύπτει ένα τρίτο. Μέχρι πότε ο ελληνικός λαός θα δέχεται όλη αυτή την κοροϊδία των παχυλών υποσχέσεων, που δεν εκπληρώνονται ποτέ, όταν αυτοί που τις έδωσαν καταλαμβάνουν την εξουσία;

Οι καιροί είναι πραγματικά δύσκολοι. Η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε ένα βαθύ σκοτάδι από το οποίο δεν θα βλέπει φως από πουθενά. Η τύχη της χώρας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των πολιτών.


Εμείς οφείλουμε να πιέσουμε όχι απλά για τα μικρά συμφέροντα μας, αλλά για το αύριο, κυρίως των παιδιών μας, που έχουμε καταδικάσει με την ανεύθυνη πολλές φορές συμπεριφορά μας. Ο χρόνος που απομένει είναι περιορισμένος, μια και η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Για να μην γίνει η πατρίδα μας μια απέραντη πόλη Χομς…