Λέσχη Μπίλντερμπεργκ...

ΟΜΩΣ, όπως είχε παρατηρήσει ο δημοσιογράφος Τόνι Γκόσλινγκ, «όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που έχουν δύναμη στα χέρια τους, συναντώνται σ' ένα μέρος, δικαιούμεθα να ρωτήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει»...

 Ξέρετε πώς εξηγείται η συμμετοχή του κ. Μητσοτάκη στην περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ που συνεδριάζει από προχτές στη Δρέσδη; Απλό: Πήγε εκεί για «να παλέψει» για τις ελληνικές θέσεις.

    Από πού συνάγεται αυτό το συμπέρασμα; Εξίσου απλό: Επειδή αυτό είχε ισχυριστεί και ένας άλλος προσκεκλημένος της Λέσχης, όταν κλήθηκε να απαντήσει στη Βουλή για την δική του συμμετοχή, το 2005: Πήγα για να παλέψω για τις ελληνικές θέσεις, είχε δηλώσει. Ήταν ο κ.Γιώργος Παπανδρέου… 

    Άλλωστε είναι γενικώς αποδεκτό ότι η παρουσία Ελλήνων πολιτικών σε τέτοιες Λέσχες γίνεται για το καλό του τόπου. Όπως, για παράδειγμα, η παρουσία το 2014 του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ.Τσίπρα στην (πιο «ανοιχτή» είναι αλήθεια από την Μπίλντερμπεργκ) Λέσχη Αμπροσέτι.

    Ήταν σε εκείνη την περίφημη συνάντηση του Κόμο, που ο κ.Τσίπρας εξηγούσε την συμμετοχή του πλάι σε τραπεζίτες (από τον Σάδερλαντ της Goldman Sachs μέχρι τον Τρισέ) και σε μεγιστάνες και εξέχοντες πολιτικούς (από τον Μαρτσιόνε της Fiat μέχρι τον Ντάισελμπλουμ), με αναρτήσεις στο τουίτερ του τύπου:   

«Η Αριστερά έχει καινοτόμες ιδέες, με περιεχόμενο, για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής Ευρώπης»

και

«Στην Ιταλία παρουσιάζουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της Ευρώπης»…

    Συνεπώς, για να επιστρέψουμε στην Μπίλντερμπεργκ, το γεγονός ότι ένας ακόμα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Μητσοτάκης, συμμετέχει σε ένα μυστικό κονκλάβιο, που το συνοδεύουν αναρίθμητες ιστορίες συνωμοσιολογίας (κάποιοι λένε συνωμοσίας), δεν πρέπει να μας απασχολεί καθόλου...

• Ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της Μπίλντερμπεργκ αναφέρεται ρητώς ο κανόνας… εχεμύθειας που βασιλεύει στη Λέσχη, ότι δηλαδή στις συναντήσεις αυτές «δεν επιδιώκεται κανένα επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν τηρούνται πρακτικά και δεν συντάσσεται καμία έκθεση. Επιπλέον, δεν προτείνονται ψηφίσματα, δεν γίνονται ψηφοφορίες και δεν εκδίδονται δηλώσεις πολιτικής», επίσης δεν χρειάζεται να μας απασχολεί…


• Ότι στο ίδιο κονκλάβιο συμμετείχαν και συμμετέχουν κατά καιρούς γνωστοί «ανθρωπιστές», από τον Ροκφέλερ, τον Ανιέλι, τον Κίσινγκερ (σχεδόν μόνιμα) και τους ΓΓ του ΝΑΤΟ (από Κάριγκτον και Σέφερ μέχρι Στόλτενμπεργκ), από τους «άρχοντες του σκότους» της αμερικανικής πολιτικής (Ράμσφελντ, Περλ, Γούλφοβιτς) μέχρι τους επικεφαλής του ΔΝΤ, εκπρόσωποι – όπως φέτος – ευαγών ιδρυμάτων (Ντόιτσε Μπανκ και Goldman Sachs) μέχρι εκπρόσωποι πολυεθνικών τραστ του πετρελαϊκού και στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος (από Shell και Airbus μέχρι Finmeccanica), οικονομικοί «καλοί Σαμαρείτες» (από τον Τζορτζ Σόρος, τον Κάιζερ της Ζήμενς και τον Σόιμπλε) μέχρι εκλεκτοί θεσμοί (από την Κομισιόν μέχρι την ΕΚΤ), επίσης δεν θα πρέπει να μας προβληματίζει...


• Ο,τι - σύμφωνα με τις δηλώσεις κάποιων εκ των συμμετεχόντων (“Inside the secretive Bilderberg Group”, BBC) - όλοι αυτοί μαζεύονται κάθε χρόνο για να επηρεάσουν τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος, έχοντας, όπως λένε, ως πλαίσιο αναφοράς τους την «κοινή λογική», επίσης δεν πρέπει να μας προβληματίζει αφού η «κοινή λογική» τους προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την «λογική» των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που εκπροσωπούν…  


• Ότι στο πλαίσιο της «κοινής λογικής» τους φέτος τους απασχόλησαν – όπως η ίδια η Λέσχη ανακοίνωσε – θέματα όπως η μετανάστευση στην Ευρώπη, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γεωπολιτική ενέργειας και οι τιμές βασικών αγαθών, αλλά και η προφύλαξή τους από την ραγδαία προλεταριοποίηση με όρους «ειλωτείας» των εργαζομένων και τμημάτων της λεγόμενης μεσαίας τάξης, επίσης δεν θα πρέπει να μας απασχολεί…


• Ότι όλοι αυτοί συνηθίζουν να «εξετάζουν» σε ετήσια βάση τα καυτά ζητήματα του πλανήτη πίσω από ένα αδιαπέραστο πέπλο μυστικότητας, σε συνεδριάσεις όπου βασιλεύει το απόρρητο και η «εχεμύθεια», ότι λειτουργούν σαν μια μυστική ελίτ, που έχει συχνά κατηγορηθεί πως συσκέπτεται κεκλεισμένων των θυρών με αντικείμενο «το μέλλον της ανθρωπότητας», ότι όσοι δημοσιογράφοι (υπάρχουν και αρκετοί τέτοιοι) κλήθηκαν κατά καιρούς να συμμετάσχουν στο άβατο δεν έγραψαν ποτέ λέξη για την εμπειρία τους, όλα αυτά επίσης δεν θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις...

    Ο κ.Μητσοτάκης, όπως πριν ο κ.Παπανδρέου, άλλοι Έλληνες  πολιτικοί (Αλογοσκούφης, Διαμαντοπούλου, Μπακογιάννη, Μάνος, Καραμανλής, Σαμαράς, Πάγκαλος), πάνε στην Μπίλντερμπεργκ επειδή θέλουν να προωθήσουν τις ελληνικές θέσεις...

    Μόνο, που ποτέ μέχρι τώρα δεν μας είπαν τι διημείφθη σε αυτές τους τις συναντήσεις (σσ: δυο μάλιστα, το 1993 και το 2009, έγιναν στην Ελλάδα). Γιατί μας κρατούν κρυφές τις μάχες που δίνουν για την πατρίδα, εν μέσω των εκλεκτών «Μπιλντερμπεργκιστών»...

    Αν μη τι άλλο, όπως είχε παρατηρήσει ο δημοσιογράφος Τόνι Γκόσλινγκ, «όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που έχουν δύναμη στα χέρια τους, συναντώνται σ' ένα μέρος, δικαιούμεθα να ρωτήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει». 

    `Η, για να το πούμε όπως το είχε διατυπώσει κάποια στιγμή το ΒΒC: «Αν οι συμμετέχοντες πραγματικά συζητούσαν για το καλό των ανθρώπων, γιατί δεν το δημοσιοποιούν;»...

Νίκος Μπογιόπουλος / enikos.gr

Η επανάσταση του Brexit

Οι Άγγλοι, ένα έθνος με μεγάλη ιστορική παράδοση, δεν είναι εύκολο φυσικά να μπει στο γερμανικό μπλοκ. Ο αγγλικός λαός αντιδρά σ' αυτήν την ζοφερή εξέλιξη. Και προσπαθεί να υψώσει το ανάστημά του, απέναντι σε όλες τις πιέσεις και τους εκβιασμούς που υφίσταται.... 

του Απόστολου Διαμαντή

Mετά την απόρριψη του ευρωσυντάγματος από τους Γάλλους το 2005, που έβαλε φραγμό στα σχέδια κατάργησης των ευρωπαϊκών εθνικών κρατών, το δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία είναι η δεύτερη ευκαιρία για του ευρωπαϊκούς λαούς να δώσουν ένα καίριο χτύπημα στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, που μαζί με την Γερμανία σχεδιάζουν την κατάλυση των ελεύθερων ευρωπαϊκών κρατών και την υποταγή τους στην ολοκληρωτική ΕΕ.

Η ΕΕ και κυρίως η ευρωζώνη, που λειτουργεί ως μέσον πολιτικής υποδούλωσης των ευρωπαϊκών λαών, λειτουργούν όλο και περισσότερο ως θεσμοί επιβολής της γερμανικής τραπεζικής και πολιτικής ελίτ. Έτσι, στο πλαίσιο αυτό, κάθε απόπειρα των ευρωπαϊκών εθνών να θέσουν αίτημα ελευθερίας, παρουσιάζεται ως “ευρωσκεπτικισμός”, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το φυσικό δικαίωμα των λαών να ορίζουν, ελεύθερα, τις τύχες τους.

Το ζήτημα αυτό της ελευθερίας, συσκοτίζεται από το αίτημα της δήθεν συνένωσης ενόψει μιας αόρατης απειλής που δήθεν υπάρχει εναντίων των ευρωπαϊκών λαών. Η απειλή αυτή είναι άλλοτε η οικονομική κρίση, άλλοτε ο ισλαμο-φασισμός και άλλοτε, όταν αυτά δεν αρκούν, η τρομοκρατία του πολέμου, πως δηλαδή η ΕΕ μας σώζει από τα δεινά του πρόσφατου παρελθόντος.

Φυσικά πρόκειται για σκέτη και απροκάλυπτη προπαγάνδα, η οποία όλο και περισσότερο αδυνατεί να κρύψει την ωμή πραγματικότητα, την απλή και καθαρή πρόθεση των Γερμανών, αλλά και των Γάλλων, να υποτάξουν όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, αρχικά μέσω των δημοσιονομικών ελέγχων και εν τέλει μέσω της κατάργησης και των πολιτικών ελευθεριών.

Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και στη Γαλλία, τη χώρα της Δημοκρατίας, η εξωνημένη κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών – που είναι ακόμη χειρότερη και από τους γκωλικούς, διότι δεν έχει κανέναν πατριωτικό φραγμό έναντι της γερμανικής επιβολής – προσπαθεί να περάσει νόμους που τους υπαγορεύουν οι Βρυξέλλες, παρακάμπτοντας το γαλλικό κοινοβούλιο!

Φυσικά, εμείς εδώ στην Ελλάδα, καθώς βρισκόμαστε υπό αυστηρή διεθνή επιτήρηση, έχουμε οικειοθελώς παραδώσει στους Γερμανούς κάθε ίχνος κρατικής κυριαρχίας και έχουμε ουσιαστικά καταργήσει και τον κοινοβουλευτισμό. Εφόσον τα νομοσχέδια δεν συντάσσονται εδώ, αλλά υποβάλλονται από τους δανειστές και εφόσον οι βουλευτές εκβιάζονται να τα ψηφίσουν, τότε έχει καταργηθεί η έννομη εσωτερική τάξη.

Η πολιτική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την σταδιακή υποκατάσταση της εσωτερικής έννομης δημοκρατικής τάξης από τα υπερεθνικά όργανα που αποφασίζουν ερήμην των λαών και των εθνών της Ευρώπης, γίνεται ολοένα και πιο δραματική.

Οι Άγγλοι, ένα έθνος με μεγάλη ιστορική παράδοση, δεν είναι εύκολο φυσικά να μπει στο γερμανικό μπλοκ. Ο αγγλικός λαός αντιδρά σ' αυτήν την ζοφερή εξέλιξη. Και προσπαθεί να υψώσει το ανάστημά του, απέναντι σε όλες τις πιέσεις και τους εκβιασμούς που υφίσταται.

Φυσικά, είναι δύσκολο να κερδίσει το Βrexit. Mάλλον θα χάσει. Όμως, παρόλα αυτά, θα έχει καταγραφεί η αντίθεση του μισού αγγλικού πληθυσμού και είναι βέβαιον πως στο τέλος η απαίτηση για ελευθερία θα υπερισχύσει της απολυταρχίας και οι ευρωπαϊκοί λαοί θα επανακτήσουν, αργά ή γρήγορα, το δικαίωμά τους να ζουν με τον τρόπο που αυτοί οι ίδιοι θα αποφασίζουν και να εκλέγουν τις κυβερνήσεις που αυτοί οι ίδιοι θα επιλέγουν.

 Απόστολος Διαμαντής/tvxs

Πεδίο μάχης οι δρόμοι του Παρισιού για την "μεταρρύθμιση" στα εργασιακά

Οι Γάλλοι κατέβηκαν στους δρόμους του Παρισιού και άλλων πόλεων, εν μέσω της διεξαγωγής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου (Euro), για άλλη μια φορά προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την μεταρρύθμιση στα εργασιακά η οποία έχει προκαλέσει από τον Μάρτιο πολλές απεργίες και διαδηλώσεις.

Είκοσι έξι άνθρωποι τραυματίσθηκαν, εκ των οποίων έξι διαδηλωτές και είκοσι μέλη των δυνάμεων της τάξης, σε βίαιες συγκρούσεις που σημειώθηκαν στη διάρκεια μιας ακόμη ογκώδους διαδήλωσης στο Παρίσι εναντίον της κυβερνητικής μεταρρύθμισης της εργασιακής νομοθεσίας.

Δεκαπέντε άτομα συνελήφθησαν στη διάρκεια της διαδήλωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε έπειτα από έκκληση συνδικάτων.

Οι Γάλλοι κατέβηκαν στους δρόμους του Παρισιού και άλλων πόλεων, εν μέσω της διεξαγωγής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου (Euro), για άλλη μια φορά προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την μεταρρύθμιση στα εργασιακά η οποία έχει προκαλέσει από τον Μάρτιο πολλές απεργίες και διαδηλώσεις.

"Έχω συμμετάσχει σε όλες τις διαδηλώσεις από τον Μάρτιο, επειδή θέλω να ζω με αξιοπρέπεια και όχι να επιβιώνω. Θέλω να αποσυρθεί . Αυτό θα σταματήσει μόνο όταν θα υπάρξει η απόσυρση", δήλωσε στο Παρίσι ο Ορελιέν Μπουκελμούν, 26 ετών, τεχνικός στον τομέα της ενέργειας.

Τα συνδικάτα, με επικεφαλής τη CGT (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας), ανακοίνωσαν την κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων προκειμένου να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στη μεταρρύθμιση του κώδικα εργασιακών σχέσεων.

Σε περίπου 130 άτομα, τα οποία είχαν προσαχθεί στη διάρκεια προηγούμενων διαδηλώσεων, απαγορεύτηκε η συμμετοχή στις σημερινές διαδηλώσεις. Από τις 9 Μαρτίου, πολλές συγκεντρώσεις έδωσαν χώρο σε σκηνές αντάρτικου πόλεων προκαλώντας εκατοντάδες τραυματίες και συλλήψεις.

Όμως σε εκείνους που θεωρούν ότι αυτός είναι ο τελευταίος γύρος του ατέλειωτου μπρα-ντε-φερ με την εξουσία, ο ηγέτης της CGT Φιλίπ Μαρτινέ υποσχέθηκε μια ιστορική απάντηση.

Η CGT, η οποία ναύλωσε περισσότερα από 600 λεωφορεία σε όλη τη Γαλλία για να φθάσουν στην πρωτεύουσα, ελπίζει ότι θα συγκεντρώσει περισσότερο κόσμο απ' ό,τι στις 31 Μαρτίου, μία ημέρα διαδηλώσεων που συγκέντρωσε σχεδόν 390.000 άτομα σε 250 πόλεις, σύμφωνα με τις αρχές, 1,2 εκατομμύριο σύμφωνα με τους διοργανωτές.

Διαδηλώσεις έχουν διοργανωθεί και σε περίπου πενήντα πόλεις της επαρχίας.

"Οι νέοι στη γαλέρα, οι γέροι στη μιζέρια, αυτή την κοινωνία δεν τη θέλουμε πια", φώναζαν οι διαδηλωτές στη Λυών (κεντροανατολική Γαλλία). "Το Βέλγιο είναι μαζί μας!" φώναξε η πορεία όταν συνάντησε τους βέλγους φιλάθλους του Euro.

Στη διάρκεια του πρωινού, οδοφράγματα στήθηκαν στη Βρέστη και ξεκίνησαν απεργίες στο λιμάνι της Μασσαλίας. Επλήγη επίσης ο τομέας της ενέργειας με διακοπή της παραγωγής σε διάφορους σταθμούς και διακοπή γραμμών υψηλής τάσης στην περιοχή του Παρισιού, σύμφωνα με τη CGT.

Στο Παρίσι, ο Πύργος του Άιφελ έκλεισε λόγω της απεργίας ενός μέρους του προσωπικού.

Στους σιδηροδρόμους, έπειτα από 14 ημέρες κινητοποίησης, το ποσοστό των απεργών έφθασε την Τρίτη το 7,3%, σε όλες τις κατηγορίες, έναντι 4,6% τη Δευτέρα.

Στις 23 και 28 Ιουνίου προβλέπονται άλλες δύο ημέρες απεργιών και κινητοποιήσεων παντού στη Γαλλία.

"Αυτή είναι κάθε άλλο παρά η τελευταία διαδήλωση. Είναι προς το συμφέρον της κυβέρνησης να αποσύρει τον νόμο της, αν όχι θα μπλοκάρουμε την οικονομία", απειλεί ο Ορελιέν Μπουκελμούν.

Την Παρασκευή έχει προβλεφθεί μια συνάντηση ανάμεσα στον επικεφαλής της CGT και την υπουργό Εργασίας Μιριάν Ελ Χομρί.

Λιγότερο από έναν χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές, αυτή η τελευταία μεγάλη μεταρρύθμιση της θητείας του Φρανσουά Ολάντ αποσκοπεί, σύμφωνα με την κυβέρνηση, να δώσει ευελιξία στις επιχειρήσεις ώστε να καταπολεμηθεί η ενδημική ανεργία (σχεδόν 10%). Περιλαμβάνει κυρίως τη χαλάρωση του νόμου για τον χρόνο εργασίας ευνοώντας τις επιχειρησιακές συμφωνίες.

Για τους επικριτές του, το κείμενο κινδυνεύει να αυξήσει την αβεβαιότητα για τους μισθωτούς.

Το κοινωνικό κίνημα σκλήρυνε τη στάση του πριν από τρεις εβδομάδες με τον αποκλεισμό λιμανιών, διυλιστηρίων και αποθηκών καυσίμων, αναγκάζοντας τη Γαλλία να αντλήσει από τα στρατηγικά αποθέματά της σε πετρέλαιο.

Καθώς πλησίαζε η έναρξη του Euro, οι δράσεις αυτές έπληξαν την εικόνα της Γαλλίας και του τουρισμού της, τομέα ο οποίος έχει ήδη δεχθεί πλήγμα από τις επιθέσεις του 2015.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Κυριακή, μια μικρή πλειοψηφία Γάλλων (54%) τάσσονται κατά της συνέχισης των απεργιών και των διαδηλώσεων. Πριν από τρεις εβδομάδες, μια παρόμοια έρευνα είχε δώσει ακριβώς το αντίστροφο αποτέλεσμα.

avgionline

BREXIT: Προβάδισμα 7 μονάδων του BREMAIN!

Το 47% των πιθανών ψηφοφόρων δηλώνει ότι θα επιλέξει την έξοδο από την ΕΕ του BREXIT σε σύγκριση με το 40% που επιθυμεί να παραμείνει η χώρα του εντός της ΕΕ του BREMAIN...

 

Προβάδισμα 7 ποσοστιαίων μονάδων καταγράφει η εκστρατεία υπέρ του Brexit, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, που διεξήχθη μέσω διαδικτύου και δημοσιεύτηκε σήμερα κι η οποία προστίθεται σε μια σειρά ερευνών γνώμης όπου οι υποστηρικτές της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση προηγούνται των υπέρμαχων της παραμονής στην ΕΕ ενόψει του δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου.

Το 47% των πιθανών ψηφοφόρων δηλώνει ότι θα επιλέξει την έξοδο από την ΕΕ σε σύγκριση με το 40% που επιθυμεί να παραμείνει η χώρα του εντός της ΕΕ, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που έγινε σε δείγμα 2.497 ανθρώπων.

Η εταιρεία δημοσκοπήσεων TNS επισημαίνει ότι το 13% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δεν έχει αποφασίσει τί θα ψηφίσει ή ότι δεν σκοπεύει να πάει να ψηφίσει.

Μια δημοσκόπηση του ινστιτούτου TNS που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα έδινε στην εκστρατεία υπέρ της εξόδου προβάδισμα 2%, στο 43%.

Ενόψει θερμού φθινοπώρου λόγω Ελλάδας;

Η διαμάχη μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας για τον ενδεδειγμένο τρόπο διαχείρισης του ελληνικού χρέους αναμένεται να κορυφωθεί το φθινόπωρο, εκτιμά η γερμανική Handelsblatt.... 

«Κρίση διαρκείας μεταξύ εταίρων» είναι ο τίτλος εκτενούς άρθρου στην οικονομική εφημερίδα HaΝΤ και ειδικότερα τα χρήματα που είχαν διαθέσει βιομηχανικές χώρες στο Ταμείο στο απόγειο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Την ώρα που η Ουάσιγκτον ζητά να παραταθούν τα δάνεια αυτά, το Βερολίνο αντιστέκεται σθεναρά, εκτιμώντας ότι το ΔΝΤ διαθέτει στην παρούσα φάση επαρκείς πόρους.

«Ακόμη κι αν η σύγκρουση αυτή όμως (…) καταλήξει σε ένα αίσιο τέλος», σημειώνει η εφημερίδα, «Βερολίνο και Ουάσιγκτον βρίσκονται στα πρόθυρα ενός θερμού φθινοπώρου. Το αργότερο τότε θα επανέλθει στο τραπέζι το θέμα της Ελλάδας. Το φθινόπωρο θα παρουσιαστεί μια νέα ανάλυση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η οποία θα συνυπολογίζει τις ευρωπαϊκές προτάσεις για την ελάφρυνση του χρέους. Ήδη τονίζεται όμως ότι το ΔΝΤ πιθανότατα δεν θα αρκεστεί στις έως τώρα δεσμεύσεις των Ευρωπαίων. 

Η Ουάσιγκτον εμφανίζεται ενοχλημένη έως και εκνευρισμένη με το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση παρουσίασε την πρόσφατη συμφωνία για την Ελλάδα ως δικό της θρίαμβο και ήττα για το ΔΝΤ. Αυτό αναμένεται να γίνει σαφές και στις διαπραγματεύσεις του φθινοπώρου. Η Ουάσιγκτον έχει τονίσει επανειλημμένως ότι δεν συμμετέχει ακόμη στο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας. 

Το ερώτημα ωστόσο είναι πόσο αξιόπιστη είναι αυτή η απειλή. Εντέλει το ΔΝΤ δεσμεύεται από τα συμφέροντα των χωρών μελών του. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι διαθέτουν την πλειοψηφία. Το διοικητικό προσωπικό του ΔΝΤ, με το οποίο υπήρξαν τελευταία τόσο μεγάλες διαμάχες, είναι μισθωτοί υπάλληλοι των χωρών μελών, λέει το Βερολίνο. Η διευκρίνιση αυτή λέει αρκετά για το κλίμα που επικρατεί στην παρούσα φάση», παρατηρεί η Handelsblatt.

Εργαλείο συνεχούς πίεσης και εκβιασμών θα είναι η Ποσοτική Χαλάρωση της ΕΚΤ για την Ελλάδα.

Απάντηση Μάριο Ντράγκι σε Νίκο Χουντή: «Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ θα "ανοιγοκλείνει" την κάνουλα της ρευστότητας, για τις χώρες που βρίσκονται σε Μνημόνιο». 

 

Το κίνδυνο να αποτελέσει η Ποσοτική Χαλάρωση ένα ακόμα εργαλείο πίεσης της Τρόικα απέναντι στην Ελλάδα επισημαίνει σε δήλωσή του ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής, με αφορμή απάντηση του Προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, για τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης μιας χώρας που βρίσκεται σε καθεστώς Μνημονίου, στο Πρόγραμμα Αγοράς Κρατικών Ομολόγων της ΕΚΤ.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, στην απάντησή του, αφού υπενθυμίζει τους στόχους του προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης (PSPP) και τις «δικλείδες ασφαλείας» που ισχύουν για τις αγορές περιουσιακών στοιχείων (πχ κρατικά ομόλογα), όπως η απαίτηση για την κατοχή ελάχιστης πιστοληπτικής επενδυτικής βαθμίδας, περιγράφει τους όρους και τις προϋποθέσεις συμμετοχής μιας χώρας σε Μνημόνιο, στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης.

Πιο συγκεκριμένα ο Μάριο Ντράγκι πληροφορεί τον έλληνα ευρωβουλευτή ότι σύμφωνα με το άρθρο 4.2 της Απόφασης 2015/774 της ΕΚΤ, η συμμετοχή μιας χώρας σε Μνημόνιο στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης περιορίζεται «σε δύο μήνες μετά τη θετική έκβαση κάθε αξιολόγησης του προγράμματος, εκτός εάν συντρέχουν «εξαιρετικές περιστάσεις» (που αιτιολογούν την πρόωρη αναστολή των αγορών ή τη συνέχισή τους μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου και μέχρι την έναρξη της επόμενης αξιολόγησης)».

Στη συνέχεια της απάντησής του ο Κεντρικός Τραπεζίτης προσπαθεί να εξηγήσει την έννοια των «εξαιρετικών περιστάσεων», σημειώνοντας ότι «εναπόκειται στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ να καθορίσει εάν συντρέχουν τέτοιες περιστάσεις», δηλαδή, το ΔΣ της Τράπεζας θα κρίνει κατά το δοκούν πότε θα «κόβει» την Ελλάδα από το Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, δημιουργώντας επιπρόσθετες πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια των επόμενων αξιολογήσεων.

Με αφορμή την απάντηση Ντράγκι, ο Νίκος Χουντής έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Εδώ και ένα χρόνο η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι με μια θετική ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου, θα πλημμυρίσει η ελληνική οικονομία με νέα κεφάλαια και με ρευστότητα από την ΕΚΤ, μέσω του Προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης. Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και ο έλληνας Υπουργός Οικονομικών σε προχθεσινή του συνέντευξη στο Bloomberg.

Δυστυχώς για την ελληνική κυβέρνηση, η συμμετοχή της Ελλάδας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης δεν είναι ούτε δεδομένη, αλλά ούτε κατ’ ανάγκη ευεργετική.

Η συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, όχι μόνο δεν θα αποκλιμακώσει τα δυνητικά επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας, λόγω των πολύ αυστηρών ποσοτικών και ποιοτικών κριτηρίων, ενδεχομένως θα αποτελέσει έναν νέο μοχλό πίεσης και εκβιασμών της Τρόικα, για την επόμενη αξιολόγηση.

Η απάντηση του Προέδρου της ΕΚΤ είναι αποκαλυπτική. Η Ελλάδα θα συμμετέχει στο Πρόγραμμα μόνο για 2 μήνες, μέχρι την έναρξη της επόμενης αξιολόγησης, και το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας θα έχει το δικαίωμα να αποκλείει τα ελληνικά χρεόγραφα, όποτε αυτό κρίνει ότι συντρέχουν ... ‘εξαιρετικές περιστάσεις’.

Με φόντο τον αποκλεισμό της Ελλάδας από το Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση θα δώσει - και πάλι - τα πάντα. Τα εργασιακά, οι ομαδικές απολύσεις, ο 13ος και 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία είναι πάνω στο τραπέζι».

Ακολουθεί η πλήρης απάντηση του Μάριο Ντράγκι:

Αξιότιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κύριε Χουντή, 

Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας, την οποία μου διαβίβασε ο κ. Roberto Gualtieri, Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, μαζί με συνοδευτική επιστολή, στις 29 Απριλίου 2016. 

Όσον αφορά το ερώτημά σας σχετικά με την καταλληλότητα των κρατικών ομολόγων στο πλαίσιο του προγράμματος αγοράς τίτλων του δημόσιου τομέα (public sector purchase programme - PSPP) στην περίπτωση που εκδίδονται από κράτη μέλη που εντάσσονται σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι το πρόγραμμα PSPP συνιστά ένα μέτρο νομισματικής πολιτικής το οποίο έχει σχεδιαστεί με σκοπό την αντιμετώπιση των κινδύνων που απειλούν την επίτευξη του στόχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για σταθερότητα των τιμών. 

Το πρόγραμμα αποβλέπει στην περαιτέρω ενίσχυση του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής και στη χαλάρωση των νομισματικών και χρηματοπιστωτικών συνθηκών, υποβοηθώντας με αυτόν τον τρόπο τη συνολική κατανάλωση και τις επενδυτικές δαπάνες στη ζώνη του ευρώ και εν τέλει συμβάλλοντας στην επάνοδο των ρυθμών πληθωρισμού σε επίπεδα κάτω αλλά πλησίον του 2% μεσοπρόθεσμα. 

Το πρόγραμμα PSPP περιέχει μια σειρά από δικλίδες ασφαλείας σκοπός των οποίων είναι να διασφαλίζεται ότι οι αγορές που πραγματοποιούνται είναι ανάλογες προς τους στόχους του, ότι οι συναφείς χρηματοπιστωτικοί κίνδυνοι έχουν ληφθεί δεόντως υπόψη στον σχεδιασμό του και ότι οι κίνδυνοι αυτοί περιορίζονται μέσω της διαχείρισης κινδύνων. 

Συνεπώς, οι αγορές χρεογράφων στο πλαίσιο του προγράμματος PSPP υπόκεινται σε κριτήρια καταλληλότητας που απαιτούν, κατά κύριο λόγο, ο εκδότης ή ο εγγυητής να συμμορφώνεται με την ελάχιστη απαίτηση πιστοληπτικής διαβάθμισης του Ευρωσυστήματος, δηλ. να έχει διαβάθμιση τουλάχιστον ίση με την τρίτη βαθμίδα πιστοληπτικής διαβάθμισης της εναρμονισμένης κλίμακας πιστοληπτικής διαβάθμισης του Ευρωσυστήματος. 

Η αγορά χρεογράφων που εκδίδονται από έναν εκδότη που δεν πληροί την ελάχιστη απαίτηση πιστοληπτικής διαβάθμισης του Ευρωσυστήματος είναι δυνατή μόνο κατ' εξαίρεση και με την προϋπόθεση ότι εφαρμόζονται συγκεκριμένες δικλίδες ασφαλείας για τον μετριασμό δυνητικών χρηματοπιστωτικών κινδύνων που συνδέονται με τέτοιες αγορές. 

Το άρθρο 4 παράγραφος 2 της απόφασης της ΕΚΤ για το πρόγραμμα PSPP περιορίζει την περίοδο αγορών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος και αφορούν χρεόγραφα τα οποία εκδίδουν ή εγγυώνται πλήρως κεντρικές κυβερνήσεις κρατών μελών της ζώνης του ευρώ που υπόκεινται σε πρόγραμμα οικονομικής στήριξης σε δύο μήνες μετά τη θετική έκβαση κάθε αξιολόγησης του προγράμματος, εκτός εάν συντρέχουν «εξαιρετικές περιστάσεις» (που αιτιολογούν την πρόωρη αναστολή των αγορών ή τη συνέχισή τους μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου και μέχρι την έναρξη της επόμενης αξιολόγησης). 

Αυτή η διάταξη συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου να διασφαλίζεται η αναλογικότητα των αγορών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του προγράμματος PSPP προς τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής που επιδιώκονται μέσω του προγράμματος και να περιορίζονται οι σχετικοί χρηματοπιστωτικοί κίνδυνοι μέσω επαρκών μέτρων διαχείρισης κινδύνων, διαφυλάσσοντας έτσι την ακεραιότητα, τη βιωσιμότητα και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος. 

Όσον αφορά την έννοια των «εξαιρετικών περιστάσεων» (που αιτιολογούν την πρόωρη αναστολή των αγορών ή τη συνέχισή τους μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου και μέχρι την έναρξη της επόμενης αξιολόγησης), εναπόκειται στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ να καθορίσει εάν συντρέχουν τέτοιες περιστάσεις. Για παράδειγμα, τέτοιες περιστάσεις ενδέχεται να συντρέχουν σε σχέση με τη διάρκεια της αξιολόγησης του προγράμματος: η περίοδος δύο μηνών αντανακλά έναν «κανονικό» κύκλο αξιολόγησης, σύμφωνα με τον οποίο οι συζητήσεις σχετικά με μια νέα αξιολόγηση ξεκινούν συνήθως δύο μήνες περίπου έπειτα από την ολοκλήρωση της προηγούμενης αξιολόγησης – ενδέχεται, ωστόσο, να συντρέχουν περιστάσεις που επηρεάζουν τέτοιους «κανονικούς» κύκλους αξιολόγησης. 

Ως εκ τούτου, το άρθρο 4 παράγραφος 2 προβλέπει κάποια ευελιξία και επιτρέπει στο Διοικητικό Συμβούλιο την παρέκκλιση από την περίοδο δύο μηνών, σε περίπτωση που συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Ενδέχεται να υπάρχουν και άλλες εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν τώρα και οι οποίες θα αξιολογηθούν από το Διοικητικό Συμβούλιο όποτε προκύψουν. 

Με εκτίμηση, [υπογραφή] 

Mario Draghi