Der Spiegel: Τραμπ, τα... «ύστερα» του κόσμου!

Με τίτλο «Το τέλος του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα», το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel παρουσιάζει τον Τραμπ ως πυρωμένο κομήτη που ετοιμάζεται να πέσει στον πλανήτη μας...



Το «τέλος» του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε «προβλέπει» το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, που στο πρωτοσέλιδό του μετέτρεψε τον Τραμπ σε… κομήτη.

Με τίτλο «Το τέλος του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα», το γερμανικό περιοδικό παρουσιάζει τον Τραμπ ως πυρωμένο κομήτη που ετοιμάζεται να πέσει στον πλανήτη μας...

Μέτρα φωτιά και και τέταρτο Μνημόνια φέρνει... ο ανασχηματισμός!

ΜΕΙΩΣΗ ΚΥΡΙΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ, ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΣΠΙΤΙΩΝ, ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ... 


Με μέτρα φωτιά και τέταρτο μνημόνιο μπαίνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, καταβάλλοντας 6 δισ ευρώ, σύμφωνα με πληροφορίες μας αλλά και δημοσιεύματα του Κυριακάτικου τύπου.  

Επ αυτών σημειώθηκε συμφωνία μεταξύ Τόμσεν και Σόιμπλε τόσο επί της διαδικασίας όσο και επί της ουσίας.  

Το αντάλλαγμα για το ΔΝΤ θα είναι κάποιες ανάξιες λόγου διευθετήσεις στο ελληνικό χρέος τώρα και κάποιες αόριστες δεσμεύσεις για ημίμετρα μετά το 2018, -για κούρεμα χρέους ούτε λόγος-, προκειμένου να αποφευχθεί και η σκόπελος των Γερμανικών εκλογών.  

Τα μέτρα φωτιά, όπως αναφέρει σε ανακοίνσή της η ΛΑ.Ε., στα οποία είναι έτοιμη να συμφωνήσει η ανασχηματισμένη κυβέρνηση Τσίπρα, άλλωστε αυτό ήταν και το αληθινό το νόημα του πρόσφατου ανασχηματισμού, είναι τα εξής:  

  •  Η κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στις υφιστάμενες κύριες συντάξεις οι οποίες μετά τον επανυπολογισμό που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου παραμένουν υψηλότερες από τις νέες. Αυτό θα οδηγήσει σε ισόποση μείωση συντάξεων πάνω από ένα όριο, αρχής γενομένης (το πιθανότερο) το 2019.  

  • Η μείωση του αφορολογήτου κάτω από το σημερινό όριο των 8.600 ευρώ και την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών.  

  •  Η αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 10% του συνόλου των εργαζομένων για τις μεγάλες επιχειρήσεις και κατάργηση της δυνατότητας «βέτο» από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.  

  •  Η εκχώρηση στα ''κοράκια'' του δικαιώματος να διαχειρίζονται τα υποθηκευμένα ακίνητα και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών.  

  •  Η κατάθεση άμεσα στη Βουλή της νομοθετικής ρύθμισης για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με βάση τις εντολές των Βρυξελλών και ΔΝΤ  

  • Η ολοκλήρωση των διοικητικών αλλαγών στις τράπεζες και η εκχώρηση  με νόμο ασυλίας από ποινικές ευθύνες στα υψηλόβαθμα στελέχη τους.

ΠτΔ από την Νέα Ποτίδαια: «Χωρίς κοινωνικό κράτος Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει...»

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Πρ. Παυλόπουλος, από την Νέα Ποτίδαια, Χαλκιδικής, απάντησε σε όσους ζητούν λιγότερο Κράτος, λέγοντας πως άλλο είναι ο κρατισμός και άλλο το κοινωνικό κράτος. «Το λέω αυτό προς όλους εκείνους οι οποίοι θεωρούν ότι η παρουσία του Κράτους δεν πρέπει να είναι τόσο ζωντανή. Συμφωνώ, ο κρατισμός αποτελεί μια πληγή πραγματικά, αλλά ο κρατισμός με την έννοια που τον ξέραμε. Ο κρατισμός δεν συμπεριλαμβάνει το κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος είναι υποχρέωση του κράτους εκ του Συντάγματος», υπογράμμισε...



«Χωρίς κοινωνικό κράτος Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει», τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και επισήμανε ότι η μεγαλύτερη τομή με την οποία έχει συνδέσει το όνομα του ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαρακ Ομπάμα, που σε δυο μέρες φτάνει στην Αθήνα, είναι η αναστήλωση του κοινωνικού κράτους στις ΗΠΑ.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που υπάρχει σήμερα, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς, είναι η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, το οποίο είναι υποχρέωση του κράτους εκ του Συντάγματος, είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την αντιφώνηση του, στο γεύμα που παρέθεσε προς τιμή του ο αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής Ιωάννης Γιώργος, στη Νέα Ποτίδαια, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για το Ολοκαύτωμα της Κασσάνδρας το 1821.

Με αφορμή το Έτος Αριστοτέλη που διανύουμε, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στο πνεύμα του Αριστοτέλη και το περιεχόμενο που έδωσε στην έννοια της Δικαιοσύνης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και σημείωσε πως αυτή πρέπει να την υπερασπιστούν όλη η Δύση και η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία της Δύσης, ιδίως η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία.

«Γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος που υπάρχει σήμερα είναι η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους. Το βλέπουμε αυτό όχι μόνο στον τόπο μας, με τα δεινά του λαού μας και την κρίση που έχει ενσκήψει», εξήγησε ο κ. Παυλόπουλος και προσέθεσε: «Το βλέπουμε στην Ευρώπη, γιατί να θυμάστε και να θυμόμαστε ότι τα μορφώματα του φασισμού και του ναζισμού, που αναπτύσσονται, κυρίως προκύπτουν επειδή υπάρχει αυτή η αύξηση των ανισοτήτων και ο κίνδυνος της ρήξης του κοινωνικού ιστού. Να θυμόμαστε, επίσης, ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, που θα έρθει σε δυο μέρες, ότι η μεγαλύτερη τομή με την οποία έχει συνδέσει το όνομα του είναι η αναστήλωση του κοινωνικού κράτους στις ΗΠΑ».

Ο κ. Παυλόπουλος απάντησε σε όσους ζητούν λιγότερο Κράτος, λέγοντας πως άλλο είναι ο κρατισμός και άλλο το κοινωνικό κράτος. «Το λέω αυτό προς όλους εκείνους οι οποίοι θεωρούν ότι η παρουσία του Κράτους δεν πρέπει να είναι τόσο ζωντανή. Συμφωνώ, ο κρατισμός αποτελεί μια πληγή πραγματικά, αλλά ο κρατισμός με την έννοια που τον ξέραμε. Ο κρατισμός δεν συμπεριλαμβάνει το κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος είναι υποχρέωση του κράτους εκ του Συντάγματος», υπογράμμισε και συνέχισε: «Και αν θέλετε είναι υποχρέωση του κράτους όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο, λόγω της φύσης και της ιδιοσυγκρασίας του. Γιατί ένα κράτος για να είναι δημοκρατικό το πρώτο το οποίο πρέπει να επιτυγχάνει είναι την ίση μεταχείριση των πολιτών του και τη στήριξη της κοινωνίας του. Χωρίς αυτή δημοκρατία και δη αντιπροσωπευτική Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει . Εύχομαι εμείς οι Έλληνες, ο λαός, αυτές τις δύσκολες ώρες, να υπερασπιστούμε αυτό το πνεύμα του Αριστοτέλη και την έννοια της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης και να μεταλαμπαδεύσει αυτό το πνεύμα στην Ευρώπη και πέρα από την Ευρώπη. Ξέρω ότι κάποιοι θα πουν ότι με τον τρόπο αυτό μεγαλοπιανόμαστε. Κάθε άλλο. Τα όρια μας τα γνωρίζουμε. Ξέρουμε όμως την κληρονομιά μας, ξέρουμε και το χρέος μας και αυτό το χρέος να είστε βέβαιοι ότι θα το εκπληρώσουμε στο ακέραιο ομονοούντες, αποφασισμένοι και ανυποχώρητοι».

Στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Παυλόπουλος χαιρέτισε την παρουσία του επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος κατάγεται από τη Χαλκιδική, αποκαλώντας τον «έναν σημαντικό Έλληνα που τιμά την Ελλάδα και την Ευρώπη».
ΑΠΕ

Η «βόμβα» Τραμπ

Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ έχει προκαλέσει πανικό στους Γερμανούς, οι οποίοι ήταν βέβαιοι ότι θα νικούσε η Χίλαρι Κλίντον. ''Οι Αμερικανοί το έκαναν πραγματικά – εξέλεξαν έναν ''κήρυκα του μίσους'' ως πρόεδρο τους'', έγραψε την Πέμπτη η ναυαρχίδα της γερμανικής Δεξιάς, η εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε...

 


Ντόναλντ Τραμπ ονομάζεται, λοιπόν, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον, παρ' όλο που αυτή πήρε οριακά περισσότερους ψήφους στο σύνολο της χώρας. Οι ψηφοφόροι οι Αμερικανοί δεν είναι ''αντισυστημικοί''. Κάθε άλλο. Υπέρ του καπιταλισμού τάσσονται. Στις συνθήκες όμως της οικονομικής κρίσης έχουν υποστεί βίαιη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Τάχθηκαν λοιπόν αυτή την φόρα κατά του πολιτικού τους συστήματος όχι επειδή είναι ''αντισυστημικοί'', αλά επειδή θέλουν καλύτερη και δικαιότερη κατανομή του πλούτου που παράγει η χώρα τους. Αυτό εξέφρασαν και με την ψήφο τους.

Κρίνουν -και πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μας- ότι το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ αδιαφορεί για τους πολίτες της πλανητικής αυτής υπερδύναμης. Η βάση τόσο των πολιτών που στηρίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα όσο και εκείνων που υποστηρίζουν το Ρεπουμπλικανικό προσπάθησαν να κάνουν ...''αντισυστημικές εξεγέρσεις'' εντός του υφιστάμενου συστήματος! Στο Δημοκρατικό Κόμμα αυτή η στάση των ψηφοφόρων εκπροσώπησε ο Μπέρνι Σάντερς. Το πάλεψε πολύ γερά εναντίον της Κλίντον, αλλά τελικά έχασε τη μάχη. Νίκησε η απολύτως ''συστημική'' Χίλαρι. Αντιθέτως, στους Ρεπουμπλικανούς εκπροσώπησε την ''κομματική πειθαρχία'' ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος σάρωσε 16 συνολικά ανθυποψηφίους του και πήρε το χρίσμα του κόμματος του. Αυτό του επέτρεψε να κατατροπώσει τη Χίλαρι Κλίντον σε επίπεδο εκλεκτόρων, παίρνοντας τελικά 306 εκλέκτορες σε σύνολο 548, έναντι 242 της Κλίντον, κερδίζοντας σε τριάντα πολιτείες. Όταν ο το αμερικάνικο αντίστοιχο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, οι Δημοκρατικοί, προσχωρούν πλησίστιοι στον νεοφιλελεύθερισμό και στην αντιδραστική πολιτική που αυτό συνεπάγεται, λογικό και αναμενόμενο να καλύπτει το κενό αυτό η λαϊκίστικη Δεξιά.

Αυτό συνιστά μάθημα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιτρέπει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να αποφασίσει αυτός, ο αρχιεπίσκοπος (!), ποιος θα είναι υπουργός Παιδείας και καθαιρεί τον ανεπιθύμητο γι' αυτό Νίκο Φίλη, τα πράγματα πάνε πολύ στραβά. Και μιλάμε για τον Νίκο Φίλη που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ...''αριστεριστής''! Δεν μπορεί όμως η Αριστερά των ΗΠΑ, της Ευρώπης ή της Ελλάδας να αφήνει αναπάντητους τους φόβους της εργατικής τάξης ότι οι μετανάστες θα της φάνε τις δουλειές, επειδή δέχονται να παίρνουν χαμηλότερους ή και πολύ χαμηλότερους μισθούς. Ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης αυτή ακριβώς η στάση της Αριστεράς προκαλεί τη γέννηση ρατσιστικών φαινομένων στην ίδια την εργατική τάξη - πόσω μάλλον στα μεσαία στρώματα.

Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ έχει προκαλέσει πανικό στους Γερμανούς, οι οποίοι ήταν βέβαιοι ότι θα νικούσε η Χίλαρι Κλίντον. ''Οι Αμερικανοί το έκαναν πραγματικά – εξέλεξαν έναν ''κήρυκα του μίσους'' ως πρόεδρο τους'', έγραψε την Πέμπτη η ναυαρχίδα της γερμανικής Δεξιάς, η εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, η οποία συνέχιζε: '' Έτσι αποκάλεσε τον υποψήφιο Τραμπ με ασυνήθιστη οξύτητα και πιθανόν εντός της διευρυμένης πεποίθησης... Όμως η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν ενδιαφέρθηκε για τις προειδοποιήσεις από την Ευρώπη και τις συστάσεις από το Χόλιγουντ. Έθεσαν έτσι ολόκληρες πρωτεύουσες στην κατάσταση σοκ''. Το πρωτοσέλιδο άρθρο υπογράφει ο ένας εκ των τεσσάρων εκδοτών της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε. Πρωτοσέλιδο είναι και το άρθρο του εκδότη της σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας Ντι Τσάιτ, του Γιόζεφ Γιόφε, το οποίο αρχίζει ως εξής: ''Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι καμιά φυσιολογική μετακίνηση της πολιτικής τεκτονικής, αλλά ένας σεισμός ισχύος 8,5 ρίχτερ, ο οποίος θα συνταράξει την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο''. Προς το τέλος του το άρθρο αυτό αναφέρει: ''Παρόλα αυτά, εμείς πρέπει να πιστέψουμε ότι το Σύνταγμα των ΗΠΑ θα θέσει υψηλά εμπόδια σε αυτόν τον μεγαλομανή Μουσολίνι (!). Αυτό κρατάει οπωσδήποτε από 229 χρόνια. Έχει απογοητεύσει όλους τους σφετεριστές της εξουσίας... Θα απογοητεύσει επίσης και τον κλόουν του τρόμου, τον Τραμπ;'', αναρωτιέται ο εκδότης της σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας. Ομολογούμε ότι στα 35 χρόνια που διαβάζουμε συστημικά το Γερμανικό Τύπο είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τους Γερμανούς να αποκαλούν ένα νεοεκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ ''κήρυκα του μίσους'', ''σφετεριστή'' ή μεγαλομανή Μουσολίνι''.

Ταυτόχρονα όμως δείχνει η στάση αυτή και κάτι άλλο. Είναι η πρώτη φορά που δουλόφρονες, φραστικά ως προς τους Αμερικανούς, Γερμανοί τολμούν να βγάλουν τέτοια γλώσσα θρασύτητας προς τις ΗΠΑ! Είναι φανερό ότι για μια ακόμη φορά η Γερμανία ετοιμάζεται να αναστατώσει τον κόσμο ολόκληρο!
του Γιώργου ΔΕΛΑΣΤΙΚ στο prin.gr

ΚΙΝΗΜΑ ΑΡΔΗΝ: Ένα νέο όραμα για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Σήμερα, μπροστά στο χάσμα που άνοιξε η ιστορία, καθίσταται επιτακτική ανάγκη η συγκρότηση ενός δημοκρατικού πατριωτικού πόλου, που θα θέσει στο πολιτικό προσκήνιο την αναγκαιότητα ενός νέου οράματος, ικανού να συνεγείρει και να διασώσει τον ελληνισμό. Και σήμερα, αυτό το εγχείρημα καθίσταται πλέον εφικτό....



του Γιώργου Καραμπελιά

Η αντικειμενική πραγματικότητα της χώρας, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 –την πανηγυρική αποκαθήλωση της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και της μεταπολίτευσης, μέσα από το σκάνδαλο Κοσκωτά–, έθετε ήδη την ανάγκη για μια νέα πολιτική πραγματικότητα, για έναν νέο πολιτικό πόλο στη χώρα μας.

Ωστόσο, όπως έχουμε τονίσει με πάμπολλες αφορμές, οι διεθνείς εξελίξεις –κατάρρευση του ανατολικού στρατοπέδου και αμερικανική μονοπολική παγκοσμιοποίηση– επέτρεψαν τη διαιώνιση του μεταπολιτευτικού σκηνικού για άλλα είκοσι πέντε χρόνια. Με αποτελέσματα τραγικά. Αποβιομηχάνιση, παρασιτισμός, εθνομηδενιστικός ευρωπαϊσμός, κοινωνική αποσύνθεση.

Έπρεπε, δυστυχώς, να φτάσουμε στο 2016, ώστε να καταδειχθεί, στα μάτια όλων, πως οι κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογικές δυνάμεις της μεταπολίτευσης μεταβλήθηκαν σε μια κυριολεκτικώς θανάσιμη υποθήκη για την ίδια την επιβίωση της χώρας. Η μεταπολίτευση καταρρέει με πάταγο, αλλά κινδυνεύει να συμπαρασύρει μαζί της την ίδια τη χώρα και τον ελληνισμό.

Σήμερα, λοιπόν, μπροστά στο χάσμα που άνοιξε η ιστορία, καθίσταται επιτακτική ανάγκη η συγκρότηση ενός δημοκρατικού πατριωτικού πόλου, που θα θέσει στο πολιτικό προσκήνιο την αναγκαιότητα ενός νέου οράματος, ικανού να συνεγείρει και να διασώσει τον ελληνισμό. Και σήμερα, αυτό το εγχείρημα καθίσταται πλέον εφικτό. Γιατί, πλέον, τελείωσαν τα ψέματα, ο παρασιτισμός καταρρέει, οι νέοι τρέπονται σε φυγή, η γερμανική Ευρώπη απαιτεί την ολοκληρωτική υποδούλωσή μας και η νεοθωμανική Τουρκία την ακύρωση του ’21 και όχι μόνο της Λωζάννης. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για χαζοχαρούμενους σημιτικούς ευρωπαϊσμούς, ούτε για εναγκαλισμούς με τους «Τούρκους εργάτες αδέλφια μας».

Το μόνο ερώτημα είναι όχι εάν αυτή η νέα συνείδηση θα οδηγήσει και σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα, αλλά το πόσο γρήγορα θα συντελεστεί η συνειδητοποίηση και η αλλαγή. Γιατί αυτή η νέα προσπάθεια δεν θα πρέπει να αποτελέσει ένα απλό κύκνειο άσμα, όσο αγωνιστικό και να είναι αυτό, αλλά μια νέα αφετηρία. Και επειδή αφήσαμε άλυτα αναρίθμητα προβλήματα – αιώνων, αλλά και εντελώς πρόσφατα–, είμαστε υποχρεωμένοι αυτό το εγχείρημα να είναι ένα εγχείρημα καθολικό. Να έχει ως όραμά του, κυριολεκτικά, την αναγέννηση του ελληνισμού.

Εκεί που φθάσαμε, ακόμα και η… διάσωση των συντάξεων απαιτεί τη διαμόρφωση ενός τέτοιου οράματος. Αυτό το νόημα έχει το «όλα ή τίποτα», που τόσο συχνά επαναλαμβάνουμε. Δεν μπορείς να λύσεις τα μικρότερα, αν δεν απαντάς στα μεγαλύτερα. Είναι, δηλαδή, η στιγμή μιας αναγκαίας επανάστασης.

Γι’ αυτό και σήμερα επιχειρούμε ένα άλμα, το οποίο δεν σκοπεύει απλά και μόνο στη διαμόρφωση ενός μικρότερου ή μεγαλύτερου πολιτικού σχήματος, αλλά, κατεξοχήν, στη διατύπωση των όρων που θα καθορίσουν την ελληνική πολιτική ζωή στον αιώνα που διανύουμε, και την ίδια τη μοίρα του τόπου μας. Και είναι η στιγμή που μια μικρή μαγιά πρέπει και μπορεί να γονιμοποιήσει το σύνολο του λαϊκού σώματος.
πηγή: ardin-rixi

Ερντογάν: «Η Ευρώπη υποθάλπει την τρομοκρατία» | Γιούνκερ: «Η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρώπη»

Στα άκρα οδηγείται η αντιπαράθεση Τουρκίας – Ε.Ε., με τον Ρ. Τ. Ερντογάν να κατηγορεί την Ευρώπη ότι: «.. υποθάλπει την τρομοκρατία, με τη στήριξη που προσφέρει στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν», σε δηλώσεων του πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ο οποίος επιρρίπτει τις ευθύνες στην Τουρκία «..για τυχόν κατάρρευση της συμφωνίας με την Ε.Ε. για το προσφυγικό»



Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε σήμερα την Ευρώπη ότι υποθάλπει την τρομοκρατία, με τη στήριξη που προσφέρει στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και τόνισε ότι δεν τον ενδιαφέρει αν οι Ευρωπαίοι θα τον αποκαλέσουν δικτάτορα επειδή καταστέλλει την κουρδική αυτονομιστική οργάνωση και τους συμπαθούντες της.

«Η Ευρώπη, στο σύνολό της, υποθάλπει την τρομοκρατία. Μολονότι χαρακτήρισαν το PKK τρομοκρατική οργάνωση, είναι σαφές... Βλέπουμε πώς το PKK δρα τόσο ελεύθερα και άνετα στην Ευρώπη» είπε ο Τούρκος πρόεδρος σε μια ομιλία του που μεταδόθηκε από την τηλεόραση.

Όλα τα όπλα που έχουν κατασχεθεί από μέλη του PKK προέρχονταν από τη Δύση, υποστήριξε.

"Δεν μ' ενδιαφέρει αν με πουν δικτάτορα ή οτιδήποτε άλλο. Από το ένα αυτί θα μπει, από το άλλο θα βγει. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς με αποκαλεί ο λαός μου", πρόσθεσε.

Η Τουρκία έχει δεχτεί σφοδρές επικρίσεις απ' όλον τον κόσμο με αφορμή τις συλλήψεις των ηγετών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP την Παρασκευή, με την κατηγορία ότι στηρίζουν την τρομοκρατία. Ο Ερντογάν είπε στην ομιλία αυτή ότι οι κοινοβουλευτικοί που συμπεριφέρονται σαν τρομοκράτες θα αντιμετωπιστούν ως τέτοιοι. Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη και κανείς, ούτε και ο ίδιος, δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει, πρόσθεσε.

Ο Ερντογάν είπε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποσχεθεί στην Τουρκία βοήθεια ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη φιλοξενία των Σύρων προσφύγων αλλά μέχρι τώρα έχει δώσει στην Άγκυρα μόνο 200-300 εκατομμύρια.

Αναφερόμενος στις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στη Συρία, είπε ότι οι δυνάμεις που στηρίζονται από την Άγκυρα έχουν ως στόχο να ωθήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στα νότια της Αλ Μπαμπ και σήμερα απέχουν περίπου 12-13 χιλιόμετρα από την πόλη αυτή.

Τον Αύγουστο τουρκικές δυνάμεις πέρασαν στη Συρία για να υποστηρίξουν ομάδες ανταρτών –κυρίως Τουρκμένους και Άραβες– ώστε να διώξουν τους τζιχαντιστές από τα σύνορα με την Τουρκία, εμποδίζοντας ταυτόχρονα τους Κούρδους να καταλάβουν τα εδάφη που θα άφηνε το ΙΚ.

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρώπη»


Ευθύνες στην Τουρκία για τυχόν κατάρρευση της συμφωνίας με την Ε.Ε. για το προσφυγικό επιρρίπτει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε συνέντευξή του στη βελγική εφημερίδα Le Soir.

«Έχω ανοσία στις απειλές των Τούρκων ηγετών», δήλωσε ο Γιούνκερ. «Αν η Τουρκία δεν εκπληρώσει τους όρους που συμφωνήθηκαν, δεν θα υπάρξει καμία πρόοδος στο θέμα της βίζας», επισήμανε, διευκρινίζοντας ότι αν η συμφωνία καταρρεύσει «θα είναι με υπαιτιότητα της Τουρκίας».

Οι συζητήσεις όμως για την εξαίρεση των Τούρκων πολιτών από την υποχρέωσης της βίζας στις μετακινήσεις τους στην ζώνη Σένγκεν, έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο καθώς οι Βρυξέλλες ζητούν από την Άγκυρα να τροποποιήσει την αντιτρομοκρατική της νομοθεσία.

Οι συλλήψεις των μελών της ηγεσίας του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) στην Τουρκία προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις αρκετών Ευρωπαίων ηγετών. Χωρίς να προβεί σε κάποιο άμεσο σχόλιο για τις συλλήψεις της Παρασκευής, ο Γιούνκερ χαρακτήρισε «υπέρμετρη» την αντίδραση της τουρκικής κυβέρνησης έπειτα από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. «Η Ευρώπη υποθάλπει τρομοκράτες», ήταν η απάντηση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Σημειώνω με λύπη μου ότι η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρώπη. Δεν είναι η Ευρώπη αυτή που απομακρύνεται από την Τουρκία», συμπλήρωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής.