Η Κύπρος βγήκε στις αγορές

Την έξοδο της Κύπρο στις αγορές σήμερα ανακοίνωσε σε ανάρτησή του στο twitter o Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης...

Την έξοδο της Κύπρο στις αγορέ ανακοίνωσε χθες σε ανάρτησή του στο twitter o Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης.

«Σήμερα δοκιμάζουμε για άλλη μια φορά τις δυνάμεις μας στις διεθνείς αγορές», έγραψε ο Υπουργός Οικονομικών.

Σήμερα δοκιμάζουμε για άλλη μια φορά τις δυνάμεις μας στις διεθνείς αγορές @MoF_Cyprus

— Harris Georgiades (@Georgiades_H) June 20, 2017

 

Χθες το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην έκδοση νέου 7-ετούς ομολόγου.

«Έκδοση 7-ετούς ομολόγου, 850εκ, χαμηλότερο επιτόκιο όλων εποχών 2.75%...», έγραψε ο Χάρης Γεωργιάδης, αργότερα.

Έκδοση 7-ετούς ομολόγου, 850εκ, χαμηλότερο επιτόκιο όλων εποχών 2.75%. Για εξόφληση υφιστάμενου ακριβότερου χρέους. Μεγάλη υπερκάλυψη 3.7δις

— Harris Georgiades (@Georgiades_H) June 20, 2017

Σύμφωνα με ανακοίνωση στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, η Κυπριακή Δημοκρατία σκοπεύει να εκδόσεις νέα γραμμάτια σταθερού επιτοκίου σε ευρώ με λήξη το 2024 με ονομαστικής αξία ¤1,000 (New Notes Offering).

Η διαδικασία αναμένεται προσφορών αναμένεται να ξεκινήσει γύρω στο μεσημέρι και να κλείσει αργά το απόγευμα. Τα αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν το βράδυ.

Από τη σημερινή έξοδό της στις αγορές, η Κύπρος ψάχνει αναζητεί τουλάχιστον μισό δισεκατομμύριο ευρώ.

Η Κυπριακή Δημοκρατία θα προχωρήσει σε ανταλλαγή/επαναγορά των πιο κάτω υφιστάμενων ομολόγων της Δημοκρατίας:

Ομόλογο ISIN
Ευρωομόλογο 2019 4.75% XS1081101807
Ευρωομόλογο 2020 4.625% XS0483954144
Ευρωομόλογο 2020 6.5% XS1064662890

Η Κυπριακή Δημοκρατία, με βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας BB+ (stable) από τον οίκο Standard and Poor`s, B1 (positive) από τον οίκο Moody`s, BB- (positive) από τον οίκο Fitch και BBL (stable) από τον οίκο DBRS έχει αναθέσει στις τράπεζες Citi, Goldman Sachs International Bank και HSBC να αναλάβουν ως ανάδοχοι για την έκδοση ενός νέου 7-ετούς ομολόγου.
(πηγή: ΚΥΠΕ)

Ιδιωτικός τομέας: Δουλεύουν απλήρωτοι 1,5 εκατ. εργαζόμενοι

Η παρατεταμένη ύφεση και η υψηλή ανεργία στις συνθήκες βίαιης ανατροπής των εργασιακών σχέσεων που βίωσε η ελληνική οικονομία έχουν μετατρέψει σε ζούγκλα την αγορά εργασία...

Εικόνα πλήρους απαξίωσης της απασχόλησης, με φθηνές θέσεις εργασίας, έκρηξη της ελαστικής απασχόλησης και αμοιβές κάτω από το όριο της φτώχειας, παρουσιάζει η αγορά εργασίας της χώρας. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα στοιχεία που εμφανίζουν μείωση της ανεργίας και για την καταγραφή θετικού ισοζυγίου προσλήψεων / αποχωρήσεων το πρώτο πεντάμηνο του έτους.

Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι και το στοιχείο που αναφέρεται στην ποιότητα των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται στον ιδιωτικό τομέα. Για πρώτη φορά, κατά τα τελευταία χρόνια, η μερική και η εκ περιτροπής εργασία ξεπερνούν την πλήρη και σταθερή εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα (Ιανουάριος-Μάιος 2017).

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πενταμήνου, δημιουργήθηκαν 924.321 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων 459.888 πλήρους απασχόλησης και 464.433 θέσεις αθροιστικά η μερική (341.104, ποσοστό 36,90%) και η εκ περιτροπής (123.329, ποσοστό 13,35%).

Ελαστική εργασία

Ωστόσο σε μελέτη των στοιχείων της πλήρους απασχόλησης από την Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ) υπογραμμίζεται ότι «πάνω από το 70% των θέσεων πλήρους απασχόλησης που δημιουργήθηκαν αμείβονται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τον βασικό μισθό (586 ευρώ μεικτά)». Τη δραματική εικόνα της αγοράς εργασίας και τις συνθήκες ζούγκλας που έχουν πλέον παγιωθεί – ύστερα από επτά χρόνια εφαρμογής των μνημονίων – περιγράφει η μελέτη των καθηγητών Σάββα Ρομπόλη (ομότιμου καθηγητή του Παντείου) και Βασίλη Μπέτση (υποψήφιου διδάκτορα του Παντείου).

«Η παρατεταμένη ύφεση και η υψηλή ανεργία στις συνθήκες βίαιης ανατροπής των εργασιακών σχέσεων που βίωσε η ελληνική οικονομία έχουν μετατρέψει σε ζούγκλα την αγορά εργασίας» σημειώνεται στη μελέτη, στην οποία επισημαίνεται ότι, πέραν των άλλων συνεπειών που προκαλεί η επικράτηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης (μερική και εκ περιτροπής) στην αγορά, αυξάνεται και το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω της απώλειας εισφορών.

Το ποσό του επιπλέον ελλείμματος εκτιμάται στα 2,4 δισ. ευρώ κατά μέσον όρο ετησίως.

Η μελέτη των δύο καθηγητών δείχνει τα εξής:

• Η μερική απασχόληση αποτελεί, κατά το 2016, το 50,3% των νέων προσλήψεων. Η ανασφάλιστη εργασία αφορά έναν στους 5 εργαζομένους (500.000 άτομα). Περίπου 300.000 εργαζόμενοι, ενώ στην πραγματικότητα απασχολούνται ως μισθωτοί, στην πράξη απασχολούνται ως αυτοαπασχολούμενοι αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών. Περίπου 200.000 άτομα, ενώ εργάζονται 8 ώρες την ημέρα, στην πράξη καταχωρίζονται ως μερικά απασχολούμενοι.


• Σε περίπου 900.000 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, ενώ εργάζονται καθημερινά και κανονικά, η καταβολή του μισθού τους γίνεται με καθυστέρηση από έναν μέχρι δεκαπέντε μήνες.


• Το 38% των εργαζομένων έχει αποδοχές χαμηλότερες από τον κατώτατο μισθό.

Στην εικόνα αυτή θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η καθιερωμένη – πλέον – απλήρωτη εργασία, η οποία έγινε καθεστώς στην πλειονότητα των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι δουλεύουν απλήρωτοι για διάστημα από έναν έως έξι μήνες. Το «καθεστώς της καθυστέρησης των πληρωμών» είναι ο κανόνας στην αγορά εργασίας, ενώ οι τακτικές αμοιβές θεωρούνται «επιπλέον προσόν» μιας επιχείρησης, το οποίο προβάλλουν οι εργοδότες.

Κουπόνια και κάρτες αντί μισθού

«Εφευρετικοί εργοδότες» εισήγαγαν στην αγορά εργασίας νέους τρόπους να φοροδιαφεύγουν πληρώνοντας τους εργαζομένους με κουπόνια και κάρτες! Μεγάλες εταιρείες αντικαθιστούν παρανόμως μέρος της μισθοδοσίας των εργαζομένων τους με διατακτικές γευμάτων και αγορών στα σουπερμάρκετ. Μάλιστα διατείνονται ότι με τον τρόπο αυτόν στοχεύουν τάχα «στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των εργαζομένων και στην ενίσχυση της αποδοτικότητάς τους».Στην πραγματικότητα υποκαθιστούν μέρος της μισθοδοσίας, κυρίως τις έκτακτες αποδοχές (νυχτερινά, αργίες, υπερωρίες κ.λπ.), υποχρεώνοντας τους εργαζομένους τους να λαμβάνουν αντί αποδοχών, για την πρόσθετη ή και την κανονική εργασία, τα εκπτωτικά κουπόνια.
(πηγή: ergasianet.gr)

Το Σύνταγμα Ερντογάν "αναστέλλει" τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Ε.Ε–Τουρκία

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κάλεσε σήμερα να ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία στην περίπτωση που τεθεί σε εφαρμογή το αναθεωρημένο Σύνταγμα Ερντογάν...

Μια Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάλεσε σήμερα να ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία στην περίπτωση που τεθεί σε εφαρμογή το αναθεωρημένο Σύνταγμα, το οποίο εγκρίθηκε με το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου και προβλέπει τη διεύρυνση των εξουσιών του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με ψήφισμά της, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις των 28 κρατών-μελών να αναστείλουν επίσημα τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία το συντομότερο δυνατό στην περίπτωση που η συνταγματική αναθεώρηση εφαρμοστεί ως έχει», υπογραμμίζει η ανακοίνωση.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος που εγκρίθηκε οριακά στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή έπειτα από τις κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές της Τουρκίας, που είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν στις 3 Νοεμβρίου 2019.

Το νέο Σύνταγμα προβλέπει, μεταξύ άλλων, την κατάργηση του αξιώματος του πρωθυπουργού και μια προεδρία με ευρύτατες εξουσίες, περιλαμβανομένων της δυνατότητας έκδοσης διαταγμάτων αλλά και της παρέμβασης στο πεδίο της δικαιοσύνης.

Το ψήφισμα των ευρωβουλευτών, που δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, θα τεθεί σε ψηφοφορία στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις αρχές Ιουλίου.

Οι βουλευτές της Επιτροπής «εξέφρασαν την ανησυχία τους για την οπισθοδρόμηση της Τουρκίας όσον αφορά το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του Τύπου και τη μάχη ενάντια στην διαφθορά», τονίζει η ανακοίνωση.

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

DW: Ανοιχτή η Μέρκελ στις προτάσεις Μακρόν για ευρωζώνη

Η γερμανίδα καγκελάριος, μιλώντας σε ημερίδα των γερμανών βιομηχάνων στο Βερολίνο, τάχθηκε υπό προϋποθέσεις υπέρ ενός ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών αλλά και ενός κοινού προϋπολογισμού της ευρωζώνης...

Η Άγκελα Μέρκελ εμφανίστηκε ανοιχτή στην εξέταση κεντρικών προτάσεων του νεοεκλεγέντος γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης. Μιλώντας το πρωί σε ημερίδα του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) στο Βερολίνο, δήλωσε ότι θα μπορούσε να φανταστεί μια κοινή οικονομική διακυβέρνηση και έναν κοινό προϋπολογισμό για τη ζώνη του κοινού νομίσματος.

Όπως επισήμανε η γερμανίδα καγκελάριος, «μπορεί κανείς να σκεφθεί βεβαίως την ιδέα ενός κοινού υπουργού Οικονομικών (σ.σ. της ευρωζώνης) εφόσον πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις». Η Άγκελα Μέρκελ τάχθηκε κατά της «κοινοτικοποίησης» (σ.σ. συλλογική ανάληψη ευθυνών από τα κράτη-μέλη) σε τομείς όπου δεν πρέπει, αλλά οι κίνδυνοι, οι δυνατότητες λήψης αποφάσεων και οι ευθύνες πρέπει να βρίσκονται στα χέρια ενός και όχι πολλών.

«Μπορεί κανείς κάλλιστα να σκεφθεί την περίπτωση ενός ευρω-προϋπολογισμού εφόσον είναι σαφές ότι μέσω αυτού ενισχύονται πραγματικά οι δομές», πρόσθεσε η καγκελάριος Μέρκελ, υπογραμμίζοντας ότι «δεν θα πρέπει να λέμε τι δεν γίνεται, αλλά απλά να σκεφθούμε τι μπορεί να γίνει και να έχει νόημα».

Να σημειωθεί ότι τις δύο προτάσεις, περί κοινού υπουργού Οικονομικών και κοινού προϋπολογισμού στην ευρωζώνη, είχε καταθέσει δημόσια ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού του αγώνα. Το Βερολίνο και το Παρίσι αναμένεται να παρουσιάσουν προσεχώς έναν οδικό χάρτη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης.

Υπέρ των γαλλικών προτάσεων και ο BDI 

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών – BDI, Ντίτερ Κεμπφ

Υπέρ των γαλλικών προτάσεων τάχθηκε πάντως και ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών - BDI. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του συνδέσμου Ντίτερ Κεμπφ, απαραίτητα στοιχεία είναι η μεταρρυθμιστική πειθαρχία, η ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και νέα εργαλεία προκειμένου να καταστεί ανθεκτικότερη η ευρωζώνη. Ο πρόεδρος του BDI εκτίμησε ότι ανάμεσα στα μεταρρυθμιστικά μέτρα θα μπορούσαν «να συγκαταλέγονται ακόμη ένας κοινός προϋπολογισμός για την ευρωζώνη, ένας υπουργός Οικονομικών για το ευρώ και ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, εφόσον αυτά τα βήματα σχεδιαστούν ορθά».

Κατά τον Ντίτερ Κεμπφ, η λήψη των παραπάνω μέτρων θα μπορούσε να συμβάλει στην έγκαιρη αντιμετώπιση πιθανών στρεβλώσεων και να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης σοβαρών κρίσεων.
(πηγή: DW)

Υπερ-μνημόνιο για πάντα ή έξοδος από την ΕΕ;

Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία γελοιοποιεί τον εαυτό της: Η αρχή έγινε με τη λεγόμενη προ-νομοθέτηση αυτής της κυβέρνησης μέτρων που θα εφαρμόσει η επόμενη, όποια και αν είναι, από το 2019 και μετά. Τώρα ο εξευτελισμός γίνεται τέλειος, καθώς προ-αναγγέλλεται μια δημοσιονομική πολιτική για μισό σχεδόν αιώνα...

του Παναγιώτη Μαυροειδή (*)

Το βασικό στοιχείο της απόφασης του Γιούρογκρουπ της περασμένης Πέμπτης είναι η απολύτως περιοριστική πολιτική κατεύθυνση για πρωτογενή πλεονάσματα και λιτότητα διαρκείας (3,5% έως το 2023 και «ίσο ή μεγαλύτερο του 2%» στο εξής και έως το 2060!), σύμφωνα με τις σχετικές απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και υπό καθεστώς διαρκούς επιτροπείας που θέτει η λεγόμενη Νέα Οικονομική Διακυβέρνηση της ΕΕ. Κοντολογίς, αυτό που συμφώνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και παρουσιάζει ως επιτυχία είναι ένα υπερ-μνημόνιο αόριστης διάρκειας.

Ας συγκριθεί αυτή η διαρκής σφαγή με τη θρυλούμενη «καταστροφή» για κάποια περίοδο μηνών ή/και λίγων χρόνων σε περίπτωση ρήξης με το ευρωσύστημα και εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση….

Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία γελοιοποιεί τον εαυτό της: Η αρχή έγινε με τη λεγόμενη προ-νομοθέτηση αυτής της κυβέρνησης μέτρων που θα εφαρμόσει η επόμενη, όποια και αν είναι, από το 2019 και μετά. Τώρα ο εξευτελισμός γίνεται τέλειος, καθώς προ-αναγγέλλεται μια δημοσιονομική πολιτική για μισό σχεδόν αιώνα, υπερβαίνοντας τη θητεία όχι μιας αλλά καμιά εικοσαριά επόμενων κυβερνήσεων! Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία απολύτως «ελάφρυνση» χρέους.

Στην ουσία, η ιερή συμμαχία των τοκογλύφων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, των επίδοξων «επενδυτών» και της ελληνικής ολιγαρχίας, με τη συμφωνία αυτή «αγόρασε πολιτικό χρόνο» για την προετοιμασία όχι απλά ενός νέου προγράμματος-μνημονίου από το 2018 και μετά, αλλά της δεύτερης φάσης της επιχείρησης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και καθίζησης της εργαζόμενης πλειοψηφίας στην Ελλάδα. Αυτή δεν είναι άλλη από αυτή της καπιταλιστικής ανάπτυξης με όρους «κινεζικού» εργασιακού Νταχάου, άγριας λιτότητας και μαζικής ανεργίας. Ο Δραγασάκης το συνόψισε αποκαλυπτικά μετά τη συμφωνία, λέγοντας ότι «η δημοσιονομική προσαρμογή έχει επιτευχθεί, το ζητούμενο τώρα είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση».

Το κύριο πεδίο «μεταρρυθμίσεων», «πιέσεων», αλλά εν τέλει κοινού τόπου των Ευρωπαίων με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα είναι ακριβώς η διαμόρφωση «φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος» για τη «διευκόλυνση των επενδύσεων», μαζί βέβαια με τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Η κοινωνική και πολιτική σταθεροποίηση, ωστόσο, κάθε άλλο παρά είναι δεδομένη. Ο εργατόκοσμος έχει φτάσει στα όρια της οικονομικής εξουθένωσης, ενώ οι κοινωνικές συμμαχίες της αστικής τάξης –με τη βοήθεια των ταμείων της ΕΕ– με τα μεσαία στρώματα έχουν πληγεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι καταφανώς αποτελεί μεσοπρόθεσμη επιλογή των ιθυνόντων της ΕΕ και των αστικών δυνάμεων στην Ελλάδα, δεν πείθει πολιτικά πλέον. Η μεγάλη πολιτική χρησιμότητά του συνίσταται ακριβώς στην εμπέδωση της α-δυνατότητας μιας εναλλακτικής στην καπιταλιστική μνημονιακή βαρβαρότητα και στην προώθηση όσο γίνεται περισσότερων μέτρων πριν από την ανάληψη της κυβερνητικής πολιτικής διαχείρισης από μια ακόμη πιο συντηρητική και ευρώδουλη κυβέρνηση. Κανείς δεν βιάζεται να τον παραμερίσει τώρα ή να «σπρώξει» στην εξουσία το Μητσοτάκη.

Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει και η ανάγκη μα και η δυνατότητα για μια πολιτική αντεπίθεση από τη σκοπιά μιας πραγματικά αριστερής, δηλαδή μιας εργατικής πολιτικής. Μπορούν και πρέπει να τεθούν με σαφήνεια ορισμένα ερωτήματα και διλήμματα:

Μέσα στο σφαγείο των μνημονίων ή έξω από την ΕΕ; Αναμένουμε τους «επενδυτές» και την απόλυτη κινεζοποίηση, που θα τη βαφτίσουν «παραγωγική ανασυγκρότηση» και «ανάπτυξη» ή διεκδικούμε μέτρα κατά του κεφαλαίου τώρα με εθνικοποιήσεις, μείωση του χρόνου εργασίας και δουλειά για όλους με όλα τα δικαιώματα, αυξήσεις μισθών/συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας για να ζήσει ο κόσμος της δουλειάς; Ξανά, σοφότεροι και πιο «πονηρεμένοι» πλέον, στον αγώνα, στην οργάνωση ή νέα αναμονή από κυβερνητικούς σωτήρες; Ρήξη και αγώνας για να ζήσουμε ή εκλογική αναμονή και παράλυση διαρκείας;

Από της συριζικής καταβολής «ενότητα» για τις «εκλογές και την κυβέρνηση», είναι η ώρα να περάσουμε στην επιλογή του «αναγκαίου προγράμματος» για τον «αγώνα για τις καταχτήσεις, τη ρήξη και την ανατροπή», με όρους κινήματος και ρήξης με το κεφάλαιο και την ΕΕ

Κομβικό πεδίο αλλαγής του πολιτικού κλίματος, κλονισμού της μνημονιακής σταθεροποίησης και ανάπτυξης ενός πνεύματος λαϊκής αντεπίθεσης, είναι να διαμορφωθεί άμεσα μια διακριτή πρωτοβουλία με στήριξη από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, ΛΑΕ και άλλες δυνάμεις, θέτοντας «εδώ και τώρα» το πολιτικό αίτημα εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ και συνεπώς και την ευρωζώνη, παρά τις διαφορετικές στρατηγικές στις οποίες μπορεί να εντάσσει κάθε δύναμη αυτόν το στόχο.

Παράλληλα, η βασική προσπάθεια δεν πρέπει να εστιάζει σε εκλογικά μέτωπα συγκόλλησης ετερόκλητων πολιτικών δυνάμεων, αλλά στη διαμόρφωση πολιτικών όρων ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου. Το καθοριστικό πεδίο για αυτό είναι η συμβολή σε ένα νέο γύρο εργατικών αγώνων και διαμόρφωσης στόχων αντικαπιταλιστικού προγράμματος.

___________________________________________

(*) Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..

 (πηγή: pandiera.gr)