Βαφτίζουν το κρέας ψάρι

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να βαφτίσει το κρέας ψάρι θα πέσει στο κενό, όσο κι αν φαίνεται ότι πρόσκαιρα πείθει ένα μικρό μέρος της κοινωνίας. Κανείς πρωθυπουργός δε μακροημέρευσε με μύθους, λαϊκισμό και αντιστροφή της αλήθειας...

γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης*

Η περίοδος της πανδημίας ανέδειξε, εκτός των άλλων, ακόμη ένα «ταλέντο» της κυβέρνησης: το ψέμα και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Τα λάθη, τις αστοχίες, τις υποχωρήσεις, τις συνειδητές επιλογές και ό,τι άλλο έχει αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνία προσπαθεί, συστηματικά και μελετημένα, με την αμέριστη βοήθεια των περισσότερων Μ.Μ.Ε, να τα παρουσιάζει ως θετικά. Στόχος της να πάει στις εκλογές, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, με το λιγότερο πολιτικό κόστος. Τα παραδείγματα πολλά.

Εσχάτως η υπουργός Παιδείας έδωσε, επιτέλους, ένα χρόνο μετά, τη σύμβαση που είχε υπογράψει με την Cisco. Εκεί που διατυμπάνιζε και καμάρωνε ότι η πλατφόρμα για την τηλεκπαίδευση ήταν δωρεάν, πληροφορηθήκαμε ότι στοίχισε περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ στο κράτος. Και το χειρότερο; Μάθαμε ότι δόθηκαν τα προσωπικά δεδομένα 1,5 εκατομμυρίου μαθητών και εκπαιδευτικών στην εταιρεία, η οποία μπορεί πλέον να τα χρησιμοποιήσει για διάφορους σκοπούς. Ενώ κανείς θα περίμενε την παραίτηση της κ. Κεραμέως, όπως θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, δεν προέκυψε απολύτως τίποτα. Ο πρωθυπουργός την κάλυψε πάλι, η πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε αποσιώπησαν το θέμα και η ίδια παραποίησε την αλήθεια με τρόπο προκλητικό.

Αίσθηση, ακόμη, προκάλεσε και η δήλωση του κ. Γεραπετρίτη, κατά πολλούς πρωθυπουργεύοντος, ότι δε χρειάζεται να δημιουργηθούν νέες Μ.Ε.Θ. Ήταν ο ίδιος που παλαιότερα είχε πει πως, αν είχαμε 5.000 ΜΕΘ, θα υπήρχαν περισσότεροι νεκροί. Η άποψη αυτή έχει σημασία για δύο λόγους: ο πρώτος, γιατί διατυπώνεται τη στιγμή που στα νοσοκομεία, της Αττικής κυρίως, επικρατεί πανικός και που οι διασωληνωμένοι πλησιάζουν τους 750 και ο δεύτερος, επειδή προέρχεται από το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, έναν εξ απορρήτων του Μεγάρου Μαξίμου, ο οποίος επιχειρεί να δώσει μια εικόνα από την εξέλιξη της πανδημίας που απέχει πολύ από την αλήθεια. Ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε σε ποιο βαθμό ο κ. Μητσοτάκης συμμερίζεται αυτήν την εκτίμηση του υπουργού του.

Ρεσιτάλ παραπληροφόρησης, τέλος, επιχειρήθηκε για τις αποφάσεις που έλαβε, σε σχέση με την Τουρκία, η πρόσφατη σύνοδος των Ευρωπαίων ηγετών. Τη μέρα που η Ελλάδα έκλεινε 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, η Ευρώπη έδειχνε για μια ακόμη φορά πώς εννοεί την αλληλεγγύη προς τα κράτη-μέλη της και φανέρωνε το πραγματικό της πρόσωπο. Ο κ. Ερντογάν έπεσε ξανά στα μαλακά με μια ασήμαντη λεκτική καταδίκη, που μοιάζει με χάδι, για τις ιταμότητές του στην ελληνική και κυπριακή θάλασσα. Οι όποιες συζητήσεις για μέτρα κατά της Τουρκίας παραπέμπονται για το επόμενο συμβούλιο του Ιουνίου. Η κυβέρνηση, η οποία έχει δεχτεί απανωτά χαστούκια στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, παρουσίασε μια πραγματικότητα που τη βολεύει. Εξέφρασε την ικανοποίησή της, αφού θεωρεί ότι δε δόθηκε λευκή επιταγή στη γειτονική χώρα, λες και θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί. Στηρίζεται γι΄ αυτό σε μια παράγραφο του κοινού ανακοινωθέντος που αναφέρει ότι, αν Τουρκία συνεχίσει τις μονομερείς ενέργειές της και την παραβατική της συμπεριφορά, η οποία θίγει συμφέροντα άλλων κρατών-μελών, τότε η Ε.Ε θα χρησιμοποιήσει μέτρα και εργαλεία που έχει στη διάθεσή της. Τι άλλο χρειάζεται, δηλαδή, να κάνει ακόμη η Τουρκία για να αποφασιστούν κυρώσεις εναντίον της; Να εισβάλει ή να κάνει απόβαση σε κάποιο νησί;

Η προσπάθεια, εντούτοις, της κυβέρνησης να βαφτίσει το κρέας ψάρι θα πέσει στο κενό, όσο κι αν φαίνεται ότι πρόσκαιρα πείθει ένα μικρό μέρος της κοινωνίας. Κανείς πρωθυπουργός δε μακροημέρευσε με μύθους, λαϊκισμό και αντιστροφή της αλήθειας. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ότι μπορεί να βγάζει λουλούδια, αλλά ποτέ καρπούς. Αν σήμερα ο κ. Μητσοτάκης δείχνει να αδιαφορεί για τούτο, θα έρθει η ώρα που θα διαπιστώσει ότι: «ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου» (κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο), όπως έλεγε ο Σοφοκλής. Ίσως, τότε να είναι αργά πια για εκείνον, ελπίζω, όμως, όχι και για τη χώρα.

*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας

Βαγγέλης Aποστόλου: «Να στηριχτούν οι πληγέντες ρητινοκαλλιεργητές της Βόρειας Εύβοιας»

Eρώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής απέστειλε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Βαγγέλης Αποστόλου, σχετικά με την Οικονομική ενίσχυση ρητινοκαλλιεργητών της Βόρειας Εύβοιας...

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας και πρώην Υπουργού, με αφορμή την κατάθεση ως αναφοράς προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Πρακτικού Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μαντουδίου -Λίμνης-Αγίας Άννας, για την ενίσχυση των ρητινοκαλλιεργατών Εύβοιας που επλήγησαν από την πρόσφατη κακοκαιρία:

“Με το πέρασμα της κακοκαιρίας "Μήδεια" στη Βόρεια Εύβοια υπέστησαν μεγάλες καταστροφές, εκτός των αγροτών και οι ρητινοκαλλιεργητές, αφού οι ζημιές του δάσους που ρητινεύουν σε αρκετές δασικές περιοχές είναι πολύ μεγάλες. Οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 50% των πεύκων που καλλιεργούσαν για την παραγωγή ρητίνης έχουν υποστεί καθολική καταστροφή.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για τη Βόρεια Εύβοια, γιατί αφορά ένα κόσμο που παραμένει στην περιοχή χάρις στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, δηλαδή στη συγκομιδή της ρητίνης, που από δω και πέρα και για μερικά χρόνια δεν θα μπορεί να την ασκεί. Όμως η Πολιτεία έχει αναγνωρίσει τη μεγάλη προσφορά στο φυσικό περιβάλλον της απασχόλησης με τη ρητινοκαλλιέργεια όλων αυτών των ανθρώπων και έχει ήδη εντάξει το προϊόν σε ειδική ενίσχυση από το κρατικό προϋπολογισμό.

Επειδή:

α) Η ρητινοκαλλιέργεια δεν είναι ασφαλισμένη στον ΕΛΓΑ ως προϊόν αγροτικό,

β) Η κρατική ενίσχυση είναι συνδεδεμένη με τη παραγωγή ρητίνης, που θα είναι μειωμένη και

γ) Υπάρχουν πολλές δυσκολίες στη πρόσβαση σε περιοχές που θα μπορούσαν οι ρητινοκαλλιεργητές να δουλέψουν, καλούνται:

1. Η Περιφέρειακή Αυτοδιοίκηση Στερεάς Ελλάδας και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας να παρέμβουν άμεσα για την αποκατάσταση και το καθαρισμό του οδικού δικτύου και των προσβάσεων, ώστε να μπορέσουν να ξεκινήσουν τη δραστηριότητά τους οι ρητινοκαλλιεργητές και


2. Η Κυβέρνηση να διασφαλίσει για τη φετινή χρονιά και τις δύο επόμενες την κρατική οικονομική ενίσχυση, ώστε να καλυφθεί η απώλεια του εισοδήματος, που θα υπάρξει στους συγκεκριμένους κατοίκους και προστάτες του φυσικού περιβάλλοντος της Βόρειας Εύβοιας.

Θα παρακολουθούμε το ζήτημα έχοντας ως στόχο τη στήριξη όλων των ρητινοκαλλιεργητών.

Πολ Κρούγκμαν: «Το φιάσκο των εμβολίων είναι μια ευρωπαϊκή καταστροφή»

Με άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, εκτιμά ότι το μπάχαλο των εμβολίων δεν αφορά κάποιους κακούς ηγέτες, αλλά το προβληματικό ευρωπαϊκό σχέδιο.

Πολ Κρούγκμαν*

Ο Πολ Κρούγκμαν τονίζει ότι οι ΗΠΑ έχουν πολλά να μάθουν από τις επιτυχημένες πολιτικές της Ε.Ε, κυρίως σε ότι αφορά την Υγεία. «Κάθε πλούσιο ευρωπαϊκό έθνος παρέχει καθολική υγειονομική κάλυψη, ενώ ξοδεύει πολύ λιγότερα απ’ ότι εμείς, παρότι το δικό μας σύστημα αφήνει δεκάδες εκατομμύρια πολίτες ανασφάλιστους. Και όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο ότι η γενική ποιότητα της περίθαλψης είναι πολύ καλή. Κατά μέσο όρο, για παράδειγμα, ο κάθε Γάλλος ζει τέσσερα χρόνια περισσότερα από τον Αμερικανό» σημειώνει.

Παρ’ όλα αυτά, όπως λέει ο νομπελίστας οικονομολόγος, στην περίπτωση του κορονοϊού, όταν τα εμβόλια φάνηκε να δίνουν μια ρεαλιστική προοπτική επιστροφής στην κανονικότητα, η πολιτική της Ε.Ε σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλες γκάφες. Όλα φαίνεται να κινούνται με αργούς ρυθμούς. Αναλογικά με τον πληθυσμό τους η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν χορηγήσει περίπου τρεις φορές περισσότερες δόσεις από τη Γαλλία ή τη Γερμανία. Και οι χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να υστερούν, χορηγώντας εμβόλια λιγότερο από τα μισά απ’ όσα εμείς.

«Η πανωλεθρία με τους εμβολιασμούς στην Ευρώπη σχεδόν σίγουρα θα καταλήξει σε χιλιάδες περιττούς θανάτους» εκτιμά ο Κρούγκμαν, προσθέτοντας ότι αυτό δεν οφείλεται σε μεμονωμένες περιπτώσεις κακών αποφάσεων από λίγους κακούς ηγέτες. «Αντίθετα, οι αποτυχίες φαίνεται να αντανακλούν θεμελιώδη ελαττώματα στους θεσμούς και τις στάσεις της ηπείρου – συμπεριλαμβανομένης της ίδιας γραφειοκρατικής και διανοητικής ακαμψίας που προκάλεσε την κρίση του ευρώ πριν από μια δεκαετία, πολύ χειρότερη απ’ ότι αναμενόταν.

Ενάντια στους λάθος κινδύνους

Αναφερόμενος στην ευρωπαϊκή αποτυχία σημειώνει ότι αυτή έχει σύνθετες αιτίες. Κοινή συνισταμένη όμως θεωρεί την ανάληψη των λάθος κινδύνων. «Φαίνονταν πολύ ανήσυχοι για την πιθανότητα να καταλήξουν να πληρώνουν υπερβολικά ποσά στις μεγάλες εταιρείες φαρμάκων ή να ανακαλύψουν ότι είχαν διαθέσει χρήματα για εμβόλια που είτε αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά είτε αποδείχθηκαν ότι έχουν σοβαρές παρενέργειες.

Έτσι, ελαχιστοποίησαν αυτούς τους κινδύνους καθυστερώντας τη διαδικασία προμηθειών, παζαρεύοντας τις τιμές και αρνούμενοι να αναλάβουν την ευθύνη. Φαίνονταν πολύ λιγότερο ανήσυχοι για τον κίνδυνο να αρρωστήσουν ή να πεθάνουν πολλοί Ευρωπαίοι εξαιτίας του ότι η διάθεση του εμβολίου ήταν πολύ αργή.

Διαβάζοντας την ιστορία των αργών προσπαθειών για τα εμβόλια στην Ευρώπη, θυμήθηκα τον ορισμό του Πουριτανισμού από τον HL Mencken ως «τον στοιχειωμένο φόβο ότι κάποιος, κάπου, μπορεί να είναι ευτυχισμένος». Οι Ευρωκράτες φαίνονται ομοίως στοιχειωμένοι από τον φόβο ότι κάποιος, κάπου – είτε πρόκειται για φαρμακευτικές εταιρείες ή Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους – μπορεί να ξεφεύγουν κερδίζοντας κάτι.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, αυτή η στάση οδήγησε στην επιβολή σκληρών, καταστροφικών πολιτικών λιτότητας στα έθνη-οφειλέτες, μήπως κατά κάποιον τρόπο δεν καταβάλουν επαρκές τίμημα για την προηγούμενη δημοσιονομική ανευθυνότητα. Αυτή τη φορά σήμαινε να επικεντρωθούμε στη διεξαγωγή μιας σκληρής συμφωνίας με τις φαρμακευτικές εταιρείες, ακόμη και στο κόστος μιας ενδεχομένως θανατηφόρας καθυστέρησης, για να μην υπάρξει υπόνοια κερδοσκοπίας.

Η εχθρότητα της Ευρώπης προς την επιστήμη

Η Ευρώπη έχει επίσης και άλλα προβλήματα. Ο εμβολιασμός καθυστέρησε λόγω της προσπάθειας για την επιδίωξη μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής, η οποία θα ήταν μια χαρά εάν η Ευρώπη είχε κάτι που μοιάζει με μια ενιαία κυβέρνηση. Αλλά δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Αντ ‘αυτού, οι εθνικές κυβερνήσεις καθυστέρησαν τις συμβάσεις για τα εμβόλια εν αναμονή της συναίνεσης… Τελικά, η Ευρώπη αποδεικνύεται ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα με την εκτεταμένη εχθρότητα προς την επιστήμη. Φυσικά, το ίδιο ισχύει και για εμάς – αλλά η δική τους είναι διαφορετική, με τρόπους που κάνουν πολύ κακό.

Στην Αμερική, η μεγαλύτερη εχθρότητα προς την επιστήμη προέρχεται από τα δεξιά, ειδικά από τη θρησκευτική Δεξιά. Είμαστε ένα έθνος γεμάτο αρνητές της θεωρίας της εξέλιξης, αρνητές της κλιματικής αλλαγής και, πιο πρόσφατα, αρνητές του Covid – μορφές επιστημονικής άρνησης που είναι πολύ λιγότερο συχνές στην Ευρώπη. Αλλά άλλες αντι-επιστημονικές συμπεριφορές, που τοποθετούνται λιγότερο εύκολα στο φάσμα αριστεράς-δεξιάς, είναι δυστυχώς πολύ διαδεδομένες.

Η απροθυμία λήψης του εμβολίου Covid-19, ακόμη και όταν αυτό είναι διαθέσιμο, είναι σχεδόν άγνωστη εδώ, αλλά το συναίσθημα κατά των εμβολίων φαίνεται να είναι ανησυχητικά ευρύ στην Ευρώπη, ειδικά στη Γαλλία.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο αντιμετωπίζει προβλήματα

Όλα αυτά τα προβλήματα ήρθαν στην επιφάνεια την περασμένη εβδομάδα, όταν ορισμένα ευρωπαϊκά έθνη ανέστειλαν τη χρήση του εμβολίου AstraZeneca με βάση πιθανώς ψευδείς ενδείξεις ότι ορισμένοι παραλήπτες ενδέχεται να εμφανίσουν θρόμβους στο αίμα. Και πάλι, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έδειξαν εμμονή με τους λάθος κινδύνους – ακόμη και αν υπάρχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, σίγουρα αυτές είναι δευτερεύουσες σε σύγκριση με τη βλάβη στην εξέλιξη του εμβολιασμού.

Και πάλι η Ευρώπη απέτυχε να συντονιστεί: Η Γερμανία ανέστειλε μονομερώς τον εμβολιασμό με το εμβόλιο της AstraZeneca και άλλοι έσπευσαν να ακολουθήσουν, με το φόβο ότι θα κατηγορηθούν εάν κάτι πήγαινε στραβά (εκτός από τους ανθρώπους που πεθαίνουν επειδή δεν εμβολιάστηκαν).

Όπως είπα, το πιο ανησυχητικό πράγμα με ολόκληρο το φιάσκο είναι ότι γι’ αυτό δεν μπορούν να κατηγορηθούν μόνο μερικοί κακοί ηγέτες. Αντίθετα, φαίνεται να αντικατοπτρίζει θεμελιώδη ελαττώματα στους θεσμούς και τις στάσεις. Το ευρωπαϊκό σχέδιο αντιμετωπίζει βαθιά προβλήματα».

* Ο Πολ Κρούγκμαν (Paul Krugman, 28 Φεβρουαρίου 1953) είναι Αμερικανός οικονομολόγος, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών.

πηγή: εφσυν

Αποκολλήθηκε το “Ever Given” – Ανοίγει η Διώρυγα του Σουέζ

Το σκάφος “Ever Given” με βάρος άνω των 220.000 τόνων και μήκος 400 μέτρων είχε προσαράξει από την περασμένη Τρίτη στο νότιο τμήμα της Διώρυγας, κοντά στην πόλη του Σουέζ, παρεμποδίζοντας την κίνηση στον κανάλι, που συγκεντρώνει πάνω από το 10% του διεθνούς θαλάσσιου εμπορίου.

Το σκάφος μήκους 400 μέτρων και εκτοπίσματος 220.000 τόνων κατορθώθηκε να επανέλθει σε πλεύση στις 04:30 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) και «διασφαλίζεται», ανέφερε η Inchcape, η οποία παρέχει διάφορες ναυτιλιακές υπηρεσίες σε διεθνές επίπεδο.

Την είδηση της αποκόλλησης του  “Ever Given” μεταδίδουν τα διεθνή πρακτορεία. “Πρόκειται για πολύ θετικό γεγονός. Δίνει το σήμα ότι πρέπει να αποκατασταθεί επιτέλους η ελεύθερη ναυσιπλοΐα και το περιστατικό είναι απολύτως ενδεικτικό για τη σημασία της σε ρόλο ατμομηχανής στην παγκόσμια οικονομία”, είπε στην ΕΡΤ ο Γιάννης Πλακιωτάκης, υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. 

Τα ρυμουλκά και τα συνεργεία που εργάζονταν ασταμάτητα μπόρεσαν να απεγκλωβίσουν εν μέρει το γιγαντιαίο φορτηγό πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων Ever Given, που είχε προσαράξει και κλείσει τη Διώρυγα του Σουέζ την 23η Μαρτίου, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg, επικαλούμενο την εταιρεία Inchcape Shipping.

#Suez Canal re-opened again 🇪🇬

The giant containership is afloat and is in process of being moved 💪🏼#suezcanal #evergreen #EverGiven #Egypt pic.twitter.com/ZjYT3KKzHk

— Dr. Capt. Ahmed Youssef (@Ahmed_M_Youssef) March 29, 2021

Δεν είναι σαφές πότε θα αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία της θαλάσσιας οδού, ωστόσο η είδηση σκόρπισε τον ενθουσιασμό καθώς περίπου 369 είναι τα πλοία, μεταξύ αυτών 16 με ελληνική σημαία, που παραμένουν εγκλωβισμένα εκεί για έκτη μέρα, στο 151ο χιλιόμετρο της νότιας πλευράς της διώρυγας.

Διώρυγα του Σουέζ: H μεγαλύτερη διώρυγα του κόσμου

Η διώρυγα του Σουέζ είναι η μεγαλύτερη διώρυγα του κόσμου, συνολικού μήκους 168 χλμ. ενώ, προσθέτοντας τα σημεία αγκυροβολίων και το μήκος της ενδιάμεσης λίμνης, το συνολικό της μήκος φθάνει τα 190 χλμ. Έχει μέγιστο πλάτος, σε ορισμένα σημεία, 160-200 μ. και το βάθος μετά από τις τελευταίες εργασίες εκβάθυνσης μπορεί να φτάνει και μέχρι τα 16-19 μέτρα. Διατρέχει κατά διεύθυνση Βορρά – Νότο τον ισθμό του Σουέζ, ενώνοντας τη Μεσόγειο θάλασσα με την Ερυθρά θάλασσα.

Αρχίζει από το Πορτ Σάιντ, λιμένα εισόδου στη Μεσόγειο και καταλήγει στον λιμένα Σουέζ που βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου κόλπου της Ερυθράς.

Υπ΄ όψη ότι η Μεσόγειος και η Ερυθρά θάλασσα δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους υψομετρική διαφορά. Επίσης, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, η διώρυγα είναι πλεύσιμη κατά μία κατεύθυνση, συνεπώς οι ώρες όπου τα πλοία κινούνται από βόρεια προς νότια και το αντίθετο είναι συγκεκριμένες.

Η πρωταρχική σκέψη διάνοιξης διώρυγας στη περιοχή ήταν εκείνη που φέρεται να σχεδιάστηκε επί Φαραώ Σέτη Α΄ ή Ραμσή Β΄ (σύμφωνα με κάποιο αρχαίο κείμενο) περί τον 13 αιώνα π.Χ. που θα ένωνε το δέλτα του ποταμού Νείλου με την Ερυθρά. Έπρεπε όμως να περάσουν 1000 ακόμη χρόνια για να επανέλθει το θέμα περί τον 8ο αιώνα αλλά και πάλι το ενδιαφέρον αυτό ανακόπηκε.

Έτσι το 1854 ο Γάλλος διπλωμάτης και μηχανικός Κόμης Φερδινάνδος Λεσσέψ που κέντρισε το ενδιαφέρον του Αντιβασιλέα της Αιγύπτου Σαΐντ Πασά παίρνει την εντολή της κατασκευής (διάνοιξης) και ξεκινάει το έργο. Το 1858 η συσταθείσα κατασκευαστική εταιρεία καταφέρνει την συνυπογραφή συμβολαίου για 99 χρόνια εκμετάλλευσης και στη συνέχεια την παραχώρησή της στην Αίγυπτο. Και έτσι φθάνουμε στις 25 Απριλίου του 1869 όπου και ολοκληρώνεται η διάνοιξη και στις 17 Νοεμβρίου 1869 δίνεται ελεύθερη στην ναυσιπλοΐα όπου και πραγματοποιούνται τελικά τα επίσημα εγκαίνια. Το συνολικό κόστος της κατασκευής της έφθασε τα τότε 100 εκατομμύρια δολάρια. Στην κατασκευή της συμμετείχαν και Έλληνες Δωδεκανήσιοι από την Κάσο και το Καστελόριζο, κάποιοι από τους οποίους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή.

Η σημασία της στη Παγκόσμια Ναυσιπλοΐα είναι τεράστια. Ενώνοντας τη Μεσόγειο με την Ερυθρά Θάλασσα δημιουργεί μια πραγματικά εμπορική αρτηρία Ευρώπης – ΝΔ, Νότιας και ΝΑ Ασίας μέχρι Άπω Ανατολής.

Όπως είναι φυσικό η ιστορία της διώρυγας ταυτίσθηκε με εκείνη της Χώρας. Ύστερα από το πραξικόπημα που εκδηλώθηκε στις 23 Ιουλίου του 1952 και την αποχώρηση του Βασιλέως Φαρούκ από τη Χώρα, το Επαναστατικό Συμβούλιο έστρεψε αμέσως τη προσοχή του στη βρετανική κατοχή της διώρυγας. Έτσι άρχισαν να εκδηλώνονται συνεχείς αντιστασιακές ενέργειες με την υποστήριξη της στρατιωτικής κυβέρνησης. Οι ελπίδες των Άγγλων ότι οι Αιγύπτιοι στρατιωτικοί θα έδειχναν περισσότερη κατανόηση της στρατηγικής παρουσίας τους και μάλιστα κατά τη διάρκεια του “ψυχρού πολέμου”, τελικά διαψεύστηκαν.

Η ίδια η κυβέρνηση του Τσώρτσιλ αναγκάσθηκε να παραδεχτεί ότι η παρουσία 80.000 στρατιωτών σε μια βάση περικυκλωμένη από εχθρικό πληθυσμό δεν μπορεί να παρέχει καμιά στρατιωτική αξία. Το 1956 ο Νάσερ κρατικοποίησε τη διώρυγα θέτοντας τέρμα στη βρετανική κυριαρχία με συνέπεια ένα αγγλογαλλικό εγχείρημα κατά της Αιγύπτου το οποίο απέτυχε μεν, αλλά κράτησε κλειστή τη διώρυγα μέχρι το 1957. Ένας μεγάλος αριθμός πλοηγών και κατωτέρων υπαλλήλων της εταιρείας ήταν Έλληνες με πολύ μεγάλες αποδοχές.Αργότερα στο Πόλεμο των έξι Ημερών τον Ιούνιο του 1967, κατά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο, η διώρυγα έπαθε σοβαρές ζημιές που τη κράτησαν κλειστή επί επτά χρόνια μεσολαβούσης και της νεώτερης Ισραηλινο-αιγυπτιακής σύγκρουσης τον Οκτώβριο του 1973. Τελικά μετά και από αφιλοκερδή διάθεση κάποιων βυθοκόρων από τον Ι. Λάτση και άλλους Έλληνες εφοπλιστές η διώρυγα καθαρίστηκε από τα ναυάγια και δόθηκε στην εξυπηρέτηση των θαλασσίων μεταφορών τον Μάιο το 1975.

Τα πλοία που διέρχονται τη διώρυγα καταβάλουν στο αιγυπτιακό δημόσιο τέλη διέλευσης (διόδια) κατά κόρο καθαράς χωρητικότητας που υπολογίζεται με βάση της “χωρητικότητας διώρυγας Σουέζ” (Suez Canal Tonnage) περίπου 23% παραπάνω των βρετανικών υπολογισμών. Επίσης τα πλοία υποβάλλονται σε υποχρεωτική πλοήγηση από την είσοδο μέχρι την έξοδό τους. Τα πλοία που διέρχονται σήμερα τη διώρυγα είναι μέχρι 150.000 dwt φορτωμένα, αλλά και μεγαλύτερα εφόσον είναι κενά φορτίου, με επιτρεπτό έτσι βύθισμα. Ευνόητο είναι ότι τα Δεξαμενόπλοια άνω των 150.000 dwt έμφορτα καθώς και εκείνα των 200, 300 και 400 χιλ.τον. παραπλέουν το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος (Cap Route) επιβαρυνόμενα σημαντικά τη μεγάλη διαφορά απόστασης. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες μεγάλα πλοία μπορούν να ξεφορτώσουν μέρος του φορτίου σε μικρότερα ώστε να έχουν το επιτρεπτό βύθισμα για να περάσουν. Στην συνέχεια, μόλις περάσουν από το κανάλι ξαναφορτώνουν το φορτίο από τα μικρότερα πλοία και έτσι γλιτώνουν πολλά χρήματα αλλά και χρόνο.

Σημειώνεται ότι η διώρυγα Σουέζ αν και έχει χαρακτηριστεί ως ουδέτερη θάλασσα εντούτοις έχει παραβιαστεί ο όρος δύο φορές πρώτα από την ίδια την Αίγυπτο το 1956 όσο και το 1967 κατά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο.

Ευρώ και Γουάν δεν απειλούν την πρωτιά του Δολαρίου - Εκτιμήσεις ειδικών

 

Το δολάριο έγινε παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου παραγκωνίζοντας από τη θέση αυτή τη βρετανική στερλίνα, μιας και μετά το τέλος του πολέμου οι ευρωπαϊκές οικονομίες ήταν εξαιρετικά αποδυναμωμένες. 

Από την προεδρία Τραμπ άρχισαν να διατυπώνονται αμφιβολίες για την κυριαρχία του δολαρίου ως νομίσματος αναφοράς. Θα μπορούσαν ευρώ και γουάν να πάρουν τη θέση του;

Για να γίνει ένα εθνικό νόμισμα παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς και αποθεματικό νόμισμα θα πρέπει να πληρούνται διάφορα κριτήρια, δηλώνει η Γέρτρουτ Τράουντ, επικεφαλής οικονομολόγος της Helaba, της τράπεζας των γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων Έσσης και Θουριγγίας: Να είναι διεθνώς αποδεκτό ως μέσο συναλλαγής, να έχει σταθερή αξία και παράλληλα να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Συνήθως δίνεται ιδιαίτερο βάρος στα αποθέματα συναλλάγματος, συνεχίζει η γερμανίδα οικονομολόγος. Πρόκειται για αποθέματα των κεντρικών τραπεζών σε συνάλλαγμα με σκοπό την παρέμβαση στις αγορές συναλλάγματος για την αγορά η τη στήριξη του εθνικού νομίσματος.

Και εδώ μονοπωλεί το αμερικανικό δολάριο, μιας και σχεδόν το 60% όλων των αποθεμάτων σε συνάλλαγμα παγκοσμίως είναι σε δολάρια. Ακολουθεί το ευρώ με 20% και με μεγάλη διαφορά η βρετανική στερλίνα, το ιαπωνικό γιεν και με περίπου 2% το κινεζικό γουάν.

Συνάλλαγμα = Δολάρια

Ως πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ διαμαρτύρονταν συχνά δημόσια για το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ. Η πολιτική που εφάρμοσε ωστόσο αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες και μειώνοντας ταυτόχρονα τη φορολογία οδήγησε νομοτελειακά στη διόγκωση του εν λόγω ελλείμματος, εκτιμά η Γκαλίνα Κόλεφ από το Ινστιτούτο της Γερμανικής Οικονομίας. Το αμερικανικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε από το τέταρτο τρίμηνο του 2016 μέχρι το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019 κατά 3,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Το έλλειμμα χρηματοδοτήθηκε και από ξένους επενδυτές, οι οποίοι το διάστημα 2016-2019 αγόρασαν αμερικανικά ομόλογα ύψους 838 δισεκατομμυρίων δολαρίων έτσι ώστε τέλη του 2019 κατείχαν αμερικανικά ομόλογα αξίας 6,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται και στο γεγονός οι επενδυτές εμπιστεύονται το αμερικανικό δολάριο. 

Το δολάριο έγινε παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου παραγκωνίζοντας από τη θέση αυτή τη βρετανική στερλίνα, μιας και μετά το τέλος του πολέμου οι ευρωπαϊκές οικονομίες ήταν εξαιρετικά αποδυναμωμένες. Σε διάσκεψη στο αμερικανικό Μπρέτον Γουντς το 1944 συμφωνήθηκε ένα σύστημα σταθερών ισοτιμιών με σημείο αναφοράς το αμερικανικό δολάριο, το οποίο είχε διάρκεια τριών δεκαετιών.

Το ευρώ δεν απειλεί το δολάριο

Από τότε ωστόσο δεν υπάρχει ένα επίσημο νόμισμα αναφοράς. Παρά τα όσα συνέβησαν μέχρι σήμερα το δολάριο εξακολουθεί να επικρατεί σε παγκόσμιο επίπεδο, λέει ο Μίχαελ Χάιζε, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Allianz, που εργάζεται σήμερα για τη γερμανική εταιρία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων HQ Trust.

Θα μπορούσε το ευρώ να διαδεχθεί το δολάριο ως νόμισμα αναφοράς;

Σύμφωνα με τον Τομπίας Χάιντλαντ, οικονομολόγο στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου εντός της ΕΕ υπάρχουν περιορισμένες δυνατότητες σίγουρης επένδυσης, όπως είναι τα ομόλογα του γερμανικού και του ολλανδικού δημοσίου. Ίσως αυτό όμως να αλλάξει αν η ευρωζώνη συμφωνήσει στα αμφιλεγόμενα ευρωομόλογα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης.

Και η Κίνα;

Η Κίνα αμφισβητεί πλέον ανοιχτά την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ. Τελευταίες προγνώσεις αναφέρουν ότι ήδη το 2028 η Κίνα θα αναδειχθεί σε ισχυρότερη οικονομική δύναμη του κόσμου. Πολλοί ειδικοί ωστόσο δεν αναμένουν ότι ο διεθνής ρόλος του γουάν θα αναβαθμιστεί τα επόμενα χρόνια ή ότι θα γίνει νόμισμα αναφοράς.

Κατά συνέπεια το δολάριο παραμένει το κυρίαρχο νόμισμα αναφοράς. Ειδικοί σε ζητήματα συναλλάγματος ωστόσο αναμένουν μια ελαφρά εξασθένηση του δολαρίου λόγω του υψηλού αμερικανικού δημοσίου χρέους, αλλά και του πακέτου μέτρων στήριξης της οικονομίας του προέδρου Μπάιντεν. Όσο ωστόσο δεν τίθεται εν αμφιβόλω η φερεγγυότητα των ΗΠΑ τίποτα δεν μοιάζει να απειλεί την παγκόσμια πρωτιά του δολαρίου.

Μπριγκίτε Σόλτες/DW

Υπόθεση Cisco: Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ) "καρφώνει" την κυβέρνηση

H ΕΠΕ τονίζει πως «είναι πραγματικά δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τον λόγο που το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε την παραχώρηση εξαιρετικά πολύτιμων δεδομένων δωρεάν σε μια ιδιωτική εταιρία, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει κανέναν».

Δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση στις αιτιάσεις της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ), από τους συναρμόδιους φορείς και τις ανεξάρτητες Αρχές για τη σύμβαση της Cisco με το υπουργείο Παιδείας. H ΕΠΕ τονίζει πως «είναι πραγματικά δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τον λόγο που το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε την παραχώρηση εξαιρετικά πολύτιμων δεδομένων δωρεάν σε μια ιδιωτική εταιρία, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει κανέναν».

Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας σημειώνει μεταξύ άλλων, ότι «μια ολόκληρη βάση δεδομένων με τα προφίλ όλων των μαθητών προσχολικής και σχολικής ηλικίας στην Ελλάδα έχει αξία πραγματικά ανεκτίμητη για ένα σωρό εταιρίες. Ακόμα και με ένα πολύ συντηρητικό νούμερο της τάξης των $20 ανά άτομο, πρόκειται για δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια δολαρίων».

Και συμπληρώνει: «Με τη συγκεκριμένη σύμβαση το υπουργείο Παιδείας δίνει τη δυνατότητα σε μια ιδιωτική εταιρία να αντλήσει τέτοια δεδομένα από μια πολύ “δύσκολη” κατηγορία υποκειμένων, δηλαδή ανήλικα παιδιά και τις οικογένειές τους. Και μάλιστα χωρίς να τους δίνεται δυνατότητα αίτησης διαγραφής τους όπως προβλέπεται βάσει GDPR, ούτε και καμία τέτοια υποχρέωση της εταιρίας ποτέ στο μέλλον μετά τη λήξη της σύμβασης».

Η ανακοίνωση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ):

«Εδώ και μερικές ημέρες έχουν δημοσιοποιηθεί οι λεπτομέρειες της σύμβασης μεταξύ υπουργείου Παιδείας και της εταιρίας Cisco, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών τηλεδιάσκεψης για την κάλυψη των αναγκών τηλε-εκπαίδευσης εδώ και ένα χρόνο λόγω της πανδημίας.

Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ) έχει επισημάνει πολλές φορές στο παρελθόν ότι η προχειρότητα της αντιμετώπισης των έργων στις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) αποτελεί, κάκιστη πρακτική, αλλά και άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά εκ μέρους των αρμόδιων φορέων.

Πέρα από τις τοποθετήσεις των συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών και ορισμένα δημοσιεύματα δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από τους συναρμόδιους φορείς και τις ανεξάρτητες Αρχές. Για την υπόθεση είναι πλέον γνωστά και δημοσιευμένα τα βασικά στοιχεία της. Ως ΕΠΕ επισημαίνουμε τρεις διαστάσεις του ζητήματος που χρειάζεται να διερευνηθούν ως προς την έκταση της ζημιάς που έχει προκληθεί:

1. Οικονομικά στοιχεία: Μαθαίνουμε ότι η σύμβαση που δημοσιεύτηκε αποτελεί στην πραγματικότητα μία ακόμα από τις πολλές τροποποιήσεις που έχουν γίνει επί της αρχικής τον τελευταίο 1,5 περίπου χρόνο. Το πραγματικό κόστος ανέρχεται σε πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ, παρότι το υπουργείο Παιδείας επέμενε μέχρι πρόσφατα ότι η παραχώρηση της υπηρεσίας (Webex) έχει γίνει δωρεάν από την εταιρία. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.3861/2010, είναι υποχρεωτική η ανάρτηση στο διαδίκτυο πράξεων αποδοχής δωρεών από το Δημόσιο, καθώς φυσικά και συμβάσεων με συγκεκριμένο κόστος, τόσο σε προκηρύξεις-διαγωνισμούς όσο και σε απευθείας αναθέσεις. Τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί στη συγκεκριμένη περίπτωση.

2. Προσωπικά δεδομένα: Η υλοποίηση υπηρεσίας τηλε-εκπαίδευσης στα σχολεία αποτελεί εξ' ορισμού ευαίσθητο και ιδιαίτερα απαιτητικό έργο ΤΠΕ. Από την αρχή της πανδημίας ως ΕΠΕ έχουμε δηλώσει έτοιμοι να συνεισφέρουμε στη σωστή σχεδίαση και υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου υποδομής, με σκοπό να παραμείνει διαθέσιμο και μετά την πανδημία. Στον τομέα των προσωπικών δεδομένων, όμως, η προχειρότητα δεν οδηγεί απλά σε οικονομικές επιπτώσεις, αλλά και σε παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων και των ανήλικων μαθητών.

Το νομοθετικό πλαίσιο που θέτει η ευρωπαϊκή οδηγία GDPR, που έχει ενσωματωθεί στο εθνικό Δίκαιο, είναι σαφέστατο και εξαιρετικά αυστηρό ως προς τις ποινές παραβίασής του. Στη σύμβαση του υπουργείου Παιδείας για το Webex, ειδικότερα στο άρθρο 8, έχουν παραβιαστεί βασικές αρχές και προβλέψεις της σχετικής νομοθεσίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Υπάρχει υποχρέωση ρητής άδειας (opt-in) του υποκειμένου προς τρίτους όταν ζητείται η παραχώρηση και η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Η άδεια αυτή δεν επιτρέπεται να δοθεί από άλλο μέρος, π.χ. από το υπουργείο Παιδείας ή από εκπαιδευτικό προσωπικό εκ μέρους των κηδεμόνων των μαθητών, και μάλιστα χωρίς ρητή ενημέρωσή τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το υπουργείο Παιδείας φαίνεται να παραχωρεί αυτή την άδεια εκ μέρους των μαθητών και των κηδεμόνων τους, και μάλιστα χωρίς καμία σχετική ενημέρωσή τους.

Data Protection Impact Assessment (DPIA) είναι η μελέτη εκτίμησης αντικτύπου που συντάσσεται σε ορισμένες περιπτώσεις, προληπτικά και με σκοπό την καθοδήγηση των διαδικασιών GDPR, όταν τα προσωπικά δεδομένα αφορούν μεγάλες ομάδες πληθυσμού ή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα (π.χ. ιατρικά) ή αφορούν ανηλίκους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως η μελέτη εκτίμησης αντικτύπου συντάχτηκε εκ’ των υστέρων και ενδεχομένως χωρίς οι συντάκτες της (Εργαστήριο Νομική Πληροφορικής, Παν. Αθηνών) να γνωρίζουν το περιεχόμενο της σύμβασης.

Σύμφωνα με την μελέτη εκτίμηση αντικτύπου (σελίδες 47-48) ο κίνδυνος παράνομης πρόσβασης στα προσωπικά δεδομένα που συλλέγονται κατά την τηλεκπαίδευση που τηρούνται στις υποδομές της CISCO από 1) Mη εξουσιοδοτημένο προσωπικό της CISCO 2) Yπεργολάβοι Επεξεργασίας που η CISCO έχει διορίσει 3) Κακόβουλοι «εισβολείς» (hackers/crackers) θεωρείται “περιορισμένος” (επιπέδου 2 με μέγιστο επίπεδο το 4) με δεδομένο ότι “Δεν τηρούνται προσωπικά δεδομένα μαθητών παρά μόνο στην εξαιρετική περίπτωση που αυτοί χρησιμοποιούν -παρά τις αντίθετες συστάσεις του ΥΠΑΙΘ- την πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης μέσω της εφαρμογής της CISCO και μόνον εφόσον καταχωρίσουν σε αυτή το ονοματεπώνυμο και την πραγματική διεύθυνση email τους” .

Η υπόθεση όμως αυτή είναι η εσφαλμένη η καταχώρηση των πραγματικών στοιχείων των μαθητών είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση καθώς οι μαθητές οφείλουν να δηλώνουν το ονοματεπώνυμό τους α)για την καταγραφή των απουσιών και β)για την αποφυγή εισόδου κακόβουλων χρηστών με ψευδώνυμα στις τάξεις. Συνεπώς η εκτίμηση του κινδύνου όσον αφορά την παράνομη πρόσβασης στα προσωπικά δεδομένα των μαθητών είναι εσφαλμένη αφού βασίζεται σε λάθος υπόθεση.

3. Κοινωνική-ηθική διάσταση: Είναι πραγματικά δύσκολο να κατανοήσει κάποιος το λόγο που το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε την παραχώρηση εξαιρετικά πολύτιμων δεδομένων δωρεάν σε μια ιδιωτική εταιρία, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει κανέναν. Πολύ περισσότερο, όταν τα δεδομένα αυτά αφορούν παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, καθώς και των γονέων τους, δηλαδή περίπου 1,5 εκατομμυρίων πολιτών.

Αναφέρεται το επιχείρημα ότι πρόκειται για ανωνυμοποιημένα μετα-δεδομένα, δηλαδή πληροφορίες που υποτίθεται δεν ταυτοποιούν συγκεκριμένα πρόσωπα. Πέρα του ότι αυτό βάσει της σύμβασης δεν διασφαλίζεται στην πράξη με κανένα μηχανισμό επίβλεψης βάσει GDPR (βλ. παραπάνω), αξίζει να αναφερθεί το εξής παράδειγμα:

Η εφαρμογή Webex βλέπει και καταγράφει την IP κάθε συμμετέχοντα. Αυτό γίνεται υποχρεωτικά για λόγους ταυτοποίησης του δικτύου, π.χ. αν είναι στο σχολικό δίκτυο. Ταυτόχρονα η IP καταγράφεται και από third-parties, με cookies ή κατά την επίσκεψη σε sites (όχι μόνο του συγκεκριμένου ενδιαφερόμενου).

Αυτά τα δύο σύνολα κάποια στιγμή είναι διαθέσιμα ως ανωνυμοποιημένα δεδομένα τηλεμετρίας, καθώς η IP δεν θεωρείται “προσωπικό” δεδομένο και η αποδοχή cookies το επιτρέπει ακόμα και εντός του GDPR. Όταν λοιπόν αυτά τα δεδομένα συνδυαστούν, τα δεδομένα από το Webex “ερμηνεύουν” πολλά άλλα δεδομένα traffic, ή και το αντίστροφο.

Με παρόμοιο τρόπο μπορεί κάποιος να ανακαλύψει για συγκεκριμένη IP σε συγκεκριμένη ώρα, δηλαδή για κάποιο μαθητή/οικογένεια, την περιοχή διαμονής, την οικογενειακή κατάσταση (αν έχει αδέλφια στην ίδια ηλικία), την οικονομική κατάσταση (αν συνδέονται με ένα Η/Υ και με καλή/κακή σύνδεση ISP), κτλ.

Τα παραπάνω οδηγούν σε συγκεκριμένα προφίλ συμπεριφοράς, όχι μόνο για λόγους μάρκετινγκ όπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Για παράδειγμα, οι τράπεζες τα χρησιμοποιούν για να κάνουν εκτίμηση πιστοληπτικής ικανότητας υποψήφιου πελάτη, πολλές φορές πριν καν έρθουν σε επαφή μαζί του. Το ίδιο και οι ασφαλιστικές εταιρίες, π.χ. Υγείας ή οχημάτων, που κάνουν εκτίμηση κινδύνου και συσχέτιση με άλλα δημογραφικά δεδομένα, βάσει τόπου διαμονής, ηλικίας, οικογενειακής κατάστασης, κτλ.

Η κοστολόγηση των παραπάνω δεδομένων είναι δύσκολη, καθώς εξαρτάται κυρίως από τη λεπτομέρεια και τη μαζικότητα. Ένα τέτοιο προφίλ από μόνο του δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα και, κατά κανόνα, καμία ιδιωτική εταιρία δεν ενδιαφέρεται για το όνομα ή τη διεύθυνση κατοικίας ενός μεμονωμένου πολίτη. Όμως, μια ολόκληρη βάση δεδομένων με τα προφίλ όλων των μαθητών προσχολικής και σχολικής ηλικίας στην Ελλάδα έχει αξία πραγματικά ανεκτίμητη για ένα σωρό εταιρίες. Ακόμα και με ένα πολύ συντηρητικό νούμερο της τάξης των $20 ανά άτομο, πρόκειται για δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια $. Με τη συγκεκριμένη σύμβαση το υπουργείο Παιδείας δίνει τη δυνατότητα σε μια ιδιωτική εταιρία να αντλήσει τέτοια δεδομένα από μια πολύ “δύσκολη” κατηγορία υποκειμένων, δηλαδή ανήλικα παιδιά και τις οικογένειές τους. Και μάλιστα χωρίς να τους δίνεται δυνατότητα αίτησης διαγραφής τους όπως προβλέπεται βάσει GDPR, ούτε και καμία τέτοια υποχρέωση της εταιρίας ποτέ στο μέλλον μετά τη λήξη της σύμβασης (βλ. άρθρο 8).

Mε βάση τα όσα γίνονται γνωστά σήμερα, το υπουργείο όχι μόνο δεν ζήτησε την άδεια γονέων για να προβεί σε αυτή την παραχώρηση, αλλά το έκανε χωρίς αξιόπιστη μελέτη εκτίμηση αντικτύπου, χωρίς διαφάνεια και χωρίς την παραμικρή αποζημίωση εκ μέρους της εταιρίας.

Eπισημαίνουμε ως ΕΠΕ την υποχρέωση της Πολιτείας να τηρεί τους Νόμους που η ίδια θεσμοθετεί και να μην απαξιώνει και παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών τους οποίους έχει υποχρέωση να προστατεύει και υπηρετεί. Αναμένουμε την άμεση, σοβαρή και καθοριστική παρέμβαση των συναρμόδιων φορέων στην υπόθεση και είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε σε αυτό».

πηγή: tvxs.gr

Άμπντελ Σίσι - Εμμανουέλ Μακρόν: «Να φύγουν οι ξένες δυνάμεις από τη Λιβύη»– Συνεργασία στη Μέση Ανατολή

Ο ρόλος της Αιγύπτου ως βασικός πυλώνας για την ασφάλεια και σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Τηλεφωνική επικοινωνία είχε χθες ο Αιγύπτιος πρόεδρος ‘Αμπντελ Φάταχ Αλ Σίσι με τον Γάλλο ομόλογό του Εμανουέλ Μακρόν.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα θέματα που συζήτησαν οι δύο ηγέτες ήταν το θέμα της Λιβύης. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος τάχθηκε εκ νέου υπέρ της αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων από το έδαφος της Λιβύης, στηρίζοντας παράλληλα τη μεταβατική κυβέρνηση έτσι ώστε εκείνη να προετοιμάσει εκλογές τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

Ο Γάλλος πρόεδρος επαίνεσε τον ζωτικό ρόλο της Αιγύπτου στην επίλυση της κρίσης της Λιβύης. Εξέφρασε την ικανοποίησή του για τις προσωπικές προσπάθειες του προέδρου Αλ Σίσι που ενίσχυσαν την πολιτική διαδικασία για την επίλυση του λιβυκού ζητήματος, ενδυναμώνοντας τον ρόλο της Αιγύπτου ως βασικού πυλώνα για την ασφάλεια και σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, και με τη Γαλλία να επιθυμεί να συνεχίσει την εντατική συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ των δύο χωρών σε αυτό το σημαντικό ζήτημα.

Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν επίσης στη σημασία της εντατικοποίησης των κοινών προσπαθειών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην περιοχή του Σαχέλ, αλλά και στο θέμα του Φράγματος που απασχολεί την Αίγυπτο, με τον Γάλλο πρόεδρο να τονίζει ότι η χώρα του στηρίζει την εξεύρεση λύσης που να ικανοποιεί τα συμφέροντα όλων των μερών το συντομότερο δυνατό.