Πρόσθετα μέτρα 1 δισ. ζητούν οι δανειστές - Σφίγγει ο κλοιός για την Αθήνα!

ΓΙΑΤΙ υποδέχθηκαν με άγριες διαθέσεις το 2016 και γιατί αξιώνουν πρόσθετες παρεμβάσεις. Ξεκινά η μεγάλη μάχη για το ασφαλιστικό. Τι θα περιλαμβάνει η πρώτη αξιολόγηση που ξεκινά στις 18 Ιανουαρίου. Ποιοι οι βασικοί άξονές της.

Σε ρυθμούς αξιολόγησης εισέρχεται ατύπως από σήμερα η κυβέρνηση, με αφορμή την έναρξη της μεγάλης "μάχης" για το ασφαλιστικό και την αποστολή της ελληνικής πρότασης στους δανειστές.

Ακόμη κι αν η πρώτη αξιολόγηση του νέου ελληνικού προγράμματος αναμένεται - εκτός απροόπτου - να ξεκινήσει στις 18 Ιανουαρίου, τα δύσκολα για την Αθήνα έχουν ήδη ξεκινήσει.

Η έλευση του 2016 συνοδεύεται από νέες, σκληρές αξιώσεις, από την πλευρά των δανειστών, για την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων. Πρόκειται για μέτρα της τάξης του 1 δισ. ευρώ, τα οποία οι θεσμοί απαιτούν ως συμπληρωματικά για το 2016, σε περίπτωση που κάποια από τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί, δεν αποδώσουν τα προβλεπόμενα έσοδα, όταν εφαρμοστούν.

Αν αναλογιστεί κανείς πως ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει μέτρα ύψους 5,7 δισ. ευρώ, οι αξιώσεις των δανειστών για πρόσθετες παρεμβάσεις 1 δισ. ευρώ ανεβάζουν στα ύψη τον λογαριασμό.

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Τις πληροφορίες περί πιέσεων για την ανάγκη υιοθέτησης πρόσθετων μέτρων επιβεβαίωσε άλλωστε και ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "Καθημερινή της Κυριακής".

Οι αξιώσεις για νέα μέτρα έρχονται, όμως, ανεξάρτητα και από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Μόνο από το ασφαλιστικό, θα πρέπει να εξοικονομηθούν δαπάνες ύψους 1,75 δισ. ευρώ ή ίσες με το 1% του ΑΕΠ.

Η πρώτη αξιολόγηση ωστόσο δεν περιλαμβάνει μόνο το ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, ακόμη κι αν αυτοί είναι οι βασικοί άξονες της. Μεγάλες μνημονιακές υποχρεώσεις της Αθήνας αποτελούν επίσης η ολοκλήρωση του νέου πλαισίου διαχείρισης των κόκκινων δανείων, η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων, ο καθορισμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, η ολοκλήρωση της επανεξέτασης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, αλλά και μια σειρά εκκρεμοτήτων από το 2015 (παρεμβάσεις στο πεδίο των αγορών και εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ).
news247

Financial Times: Η Ευρώπη χρειάζεται τη ρήξη για να επιβιώσει

ΚΑΘΩΣ μπαίνουμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας η ΕΕ διχάζεται από τρία ρήγματα. Το πρώτο χωρίζει τον επιτυχημένο Βορρά από τον χρεωμένο Νότο. Το δεύτερο τον περιθωριακό ευρωσκεπτικισμό από το ευρώφιλο κέντρο. Το τρίτο διαχωρίζει την κοινωνικά φιλελεύθερη Δύση από την αυξανόμενα αυταρχική Ανατολή. Αυτή είναι μια εικόνα αποσύνθεσης και διάσπασης, γράφει, μεταξύ άλλων, σε σημερινό του άρθρο στους Financial Times ο W. Münchau.

Σημειώνει ότι είναι δύσκολο να γίνουν προβλέψεις για το 2016. Υπάρχουν, φυσικά, πολλά γνωστά ρίσκα. Το βρετανικό δημοψήφισμα για την συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η κατάρρευση στην Ελλάδα. Ο οιονεί αφερέγγυος τραπεζικός τομέας στην Ιταλία και οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Γερμανίας και περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης για τη δημοσιονομική πολιτική. Η έξαρση της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε Ισπανία και Πορτογαλία. Η κρίση στην Ουκρανία, που απέχει πολύ από το να επιλυθεί. Το σκάνδαλο της Volkswagen που έχει ξεθωριάζει στις συνειδήσεις, αλλά απειλεί να υπονομεύσει ένα από τα εναπομείναντα «μαξιλάρια» βιομηχανικής δύναμης της Ηπείρου.

Με τόσες κρίσεις ταυτόχρονα βρίσκω περισσότερο χρήσιμο να ασχοληθώ με την μεγάλη εικόνα, το συστημικό ρίσκο που προκύπτει όχι από κάποια από τις παραπάνω κρίσεις, αλλά από την αντιμετώπισή τους ταυτόχρονα.

Αν κάνεις ένα βήμα πίσω, ο πολλαπλασιασμός των κρίσεων μοιάζει όλο και λιγότερο ως ατύχημα. Αν δημιουργήσεις μια νομισματική ένωση χωρίς να μοιραστείς οικονομικούς θεσμούς, δημοσιονομικές πολιτικές και νομικά συστήματα είναι μοιραίο να χτυπήσεις τελικά ένα τοίχο. Παρομοίως, μια ζώνη ελεύθερη διαβατηρίων χωρίς κοινή ακτοφυλακή και συνοριακούς ελέγχους δεν μπορεί να κρατήσει.

Υπάρχει ένα μοντέλο εδώ. Η ΕΕ έχει μια έμφυτη τάση προς λανθασμένους συμβιβασμούς και ερμηνείες του «καλού καιρού». Τίποτα δομικό δεν άλλαξε πέρυσι, εκτός από το ότι το πρόβλημα έγινε προφανές σε πολύ περισσότερους ανθρώπους.

Η ρήξη, όταν έρχεται, μπορεί να μας σοκάρει. Προσφέρει όμως και ευκαιρίες. Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να διαπράξει η ΕΕ θα είναι να συνεχίσει τις παλαιές μεθόδους. Μεγάλες αλλαγές είναι πιθανότερο να προκύψουν απευθείας από τους εκλέγοντες, μέσω δημοψηφίσματος, όπως αυτό που σύντομα θα γίνει στη Βρετανία, απ' ότι από πολιτικούς και διπλωμάτες. Η διαδικασία της ΕΕ έχει την τάση να αποφεύγει ξαφνικές ανατροπές. Τα πράγματα θα οδηγηθούν σε διάσπαση όταν η πίεση από τις εθνικές πρωτεύουσες γίνουν πολύ ισχυρές.

Υπάρχει ο κίνδυνος ότι αυτό θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτη διάλυση. Υπάρχει όμως καλή πιθανότητα ότι οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης θα είναι αρκετά σοφοί να προχωρήσουν με εποικοδομητικό πνεύμα. Μια ψήφος των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ευρωπαϊκή Ενωση ίσως, μακροπρόθεσμα, πυροδοτήσει μια ευρύτερη μεταμόρφωση της ΕΕ σε ένα εσωτερικό γκρουπ χωρών που επιζητούν μεγαλύτερη ενοποίηση και ένα εξωτερικό γκρουπ στο οποίο η Βρετανία και άλλες χώρες θα είναι απόλυτα άνετες.

Μια ρήξη στην ευρωζώνη, που ακόμα περιμένω να συμβεί κάποια στιγμή, επίσης προσφέρει την ευκαιρία για μεγαλύτερη ευθυγράμμιση. Όταν σκεφτείς το ευρώ ως ένα σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών με κοινό νόμισμα ως αντίθετο μιας μη αναστρέψιμης νομισματικής ένωσης, ένα νοηματικό νέφος υψώνεται.

Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να δουλέψει μεταξύ ενός μικρού αριθμού χωρών με συγκεντρωμένες οικονομίες. Η Αυστρία και η Γερμανία διατήρησαν μια οιονεί σταθερή ισοτιμία από τη δεκαετία του 1970. Γιατί να μην συνεχίσουν να το κάνουν για τα επόμενα 50 χρόνια; Η Γερμανία και η Γαλλία διατήρησαν μια βασικά σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία από τη δεκαετία του 1980. Γιατί να μην βρεθούν σε διαφορετικές πλευρές μια συναλλαγματικής ισοτιμίας τώρα;

Η υπόθεση της περαιτέρω οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας παραμένει δομικά ισχυρή, πολύ ισχυρότερη από την περίπτωση της πολιτικής και νομισματικής ενοποίησης μιας ΕΕ όπου κάποιες χώρες είναι μέλος του κοινού νομίσματος και άλλες δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να ενταχθούν.

Δεν υπήρξε ποτέ μια πειστική λογική στο επιχείρημα ότι η ενιαία αγορά απαιτεί ένα κοινό νόμισμα. Η αντίστροφη λογική όμως ισχύει. Χώρες με ένα κοινό νόμισμα απαιτούν πολύ βαθύτερη ενοποίηση αγοράς από χώρες που διατηρούν το δικό τους χρήμα. Αν αποδεχτούμε την ΕΕ ως μια ένωση που εμπεριέχει πολλαπλά νομίσματα, όπως τώρα, πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν είναι μια κοινή αγορά, αλλά ένα άθροισμα διαφορετικών.

Στην κορυφή του οικονομικού διαχωρισμού, η Ευρώπη είναι χωρισμένη πολιτικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ουγγαρία και Πολωνία εξέλεξαν ευρωσκεπτικιστικές δεξιές κυβερνήσεις. Αμφότερες ψαλίδισαν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και την ελευθερία του τύπου. Πιστεύω εδώ και καιρό ότι η διεύρυνση της Ενωσης δεν ήταν η ιστορική ευκαιρία, όπως παρουσιάστηκε, αλλά ιστορικό λάθος. Η διεύρυνση προσέθεσε διαχωρισμούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την έκανε δυσλειτουργική. 

Γι' αυτό βλέπω τον κατακερματισμό και τη ρήξη όχι ως απειλές που πρέπει να αποφευχθούν, αλλά ως ευκαιρίες που πρέπει να αδραχτούν. Η προσδοκία μου για το 2016 είναι ότι θα δούμε περισσότερες ρήξεις. Η ελπίδα μου είναι ότι θα τύχουν σοφής διαχείρισης.

Euro2day

ΑΦΜ και στα βρέφη, στη «τσιμπίδα» της εφορίας και τα νεογνά!

Κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα μας χρωστά περίπου 40.000 ευρώ (!) στους τοκογλύφους – δανειστές, και αυτό την ώρα που το χρέος της χώρας κινείται «ανοδικά». 

Και για να σιγουρέψει το υπουργείο Οικονομικών πως δε θα ξεφύγει από την «τσιμπίδα» της εφορίας και τις «υποχρεώσεις» του, το... φακελώνει, καθώς από 1η Γενάρη 2016 κάθε παιδί που γεννιέται, με την εγγραφή του στο Ληξιαρχείο λαμβάνει και... Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ)!!!

Ο λόγος που επικαλούνται στελέχη του υπουργείου Οικονομικών; Η προσπάθεια της κυβέρνησης να οργανώσει καλύτερα τη φορολογική βάση.

Δεν είναι γνωστό, όμως, εάν το υπουργείο Οικονομικών θα τα καλέσει το τρέχον έτος -όπως έχει προγραμματίσει για τους ενηλίκους- να αποκαλύψουν εθελοντικά τυχόν αδήλωτα εισοδήματά τους, να υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις και μετά να συμπληρώσουν την ειδική φόρμα στο περιουσιολόγιο περίπου στα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου.

8 δισ. ευρώ φέρνει στην ιδιωτική οικονομία το νέο ΕΣΠΑ!

ΕΝΤΟΣ των επόμενων ημερών αναμένεται να δημοσιευθούν οι προσκλήσεις του νέου ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με τον αρμόδιο υφυπουργό Οικονομίας, Αλέξη Χαρίτση, με τα νέα προγράμματα ευνοούνται τα μικρά και μεσαία έργα υποδομής ενώ δίνεται έμφαση στην ενίσχυση των ελεύθερων επαγγελματιών και μικρών επιχειρήσεων.

Προτεραιότητα θα δοθεί σε τομείς που χαρακτηρίζονται από «εξωστρέφεια, καινοτομία και υψηλή προστιθέμενη αξία» πάνω σε οκτώ βασικούς άξονες που έχουν εντοπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος: Αγροδιατροφή, Βιοεπιστήμες – Υγεία – Φάρμακα, Τεχνολογίες πληροφορικής και Επικοινωνιών, Ενέργεια, Περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη, Μεταφορές, Υλικά – κατασκευές και Τουρισμός – Πολιτισμός – Δημιουργικές Βιομηχανίες.

Ο υφυπουργό Οικονομίας, Αλέξης Χαρίτσης

Οι πόροι που θα διατεθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το 2016 ανέρχονται σε 6,75 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 6 δισ. αφορούν το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΠΔΕ και τα υπόλοιπα το εθνικό. Τα κοινοτικά κονδύλια εκτιμάται ότι θα πολλαπλασιαστούν από τη μόχλευση που θα προκληθεί κατά την διάθεσή τους στην αγορά. Όσον αφορά στα υπόλοιπα ιδιωτικά κεφάλαια, η χρηματοδότηση από διεθνείς οργανισμούς (EIB, EBRD, IBRD κ.α.), υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει ως τα 2 δισ. ευρώ. Συνολικά, δηλαδή, κατά την διάρκεια του 2016, η ιδιωτική οικονομία μπορεί να ενισχυθεί με 8 δισ. ευρώ.

O.A.Ε.Δ.: Δυο νέα προγράμματα απασχόλησης για 36.000 ανέργους

ΔΥΟ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ για 36.000 εγγεγραμμένους ανέργους θα θέσει σε εφαρμογή εντός του Ιανουαρίου το υπουργείο Εργασίας, μέσω του ΟΑΕΔ.

Τα προγράμματα απευθύνονται σε ανέργους που βρίσκονται κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης, άνω των 50 ετών, αλλά και σε ανέργους από 29 έως 64 ετών.

Το πρώτο πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού 60 εκατ. ευρώ, στοχεύει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα για 10.000 ανέργους, άνω των 50 ετών. Οι άνεργοι που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα θα έχουν πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα καθ' όλη τη διάρκεια της απασχόλησής τους που κυμαίνεται από 12 ως 24 μήνες.

Το δεύτερο πρόγραμμα απευθύνεται σε 26.000 ανέργους ηλικίας 29 μέχρι 64 ετών και προβλέπει την εγγυημένη απασχόληση έξι μηνών σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για το αναθεωρημένο πρόγραμμα επιταγής κατάρτισης και απασχόλησης voucher για ανέργους 29 μέχρι 64 ετών, συνολικού προϋπολογισμού 112 εκατ. ευρώ.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Συνταγματική αναθεώρηση και πολιτειακή αλλαγή μεθοδεύει ο Ταγίπ Ερντογάν!

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ του τουρκικού πολιτεύματος από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Ερντογάν. Απαιτείται όμως και η στήριξη άλλων κομμάτων.

Αν υπάρχει ένας σταθερός παρονομαστής στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας εδώ ένα χρόνο, που μπορεί να εξηγήσει τις δραματικές πολιτικές εξελίξεις, με δύο εκλογικές αναμετρήσεις, με έξαρση της τρομοκρατίας, με την εμφύλια αντιπαράθεση στο Κουρδικό και με τόσα άλλα στοιχεία που συνθέτουν το πολύπλοκο μωσαϊκό της σύγχρονης Τουρκίας, αυτός είναι η διακηρυγμένη επιθυμία του προέδρου της χώρας Ταγίπ Ερντογάν να αλλάξει την πολιτειακή δομή της χώρας και από προεδρευόμενη δημοκρατία να την μετατρέψει σε προεδρική.

Η επιθυμία αυτή, που ο Ερντογάν άλλωστε είχε εκφράσει αμέσως μόλις εξελέγη πρόεδρος με δημοψήφισμα τον Αύγουστο του 2014, καθόρισε ουσιαστικά και την άνοδο του Αχμέτ Νταβούτογλου στο αξίωμα του πρωθυπουργού. Εγκαινίασε επίσης διαδικασίες που στοχεύουν στην αλλαγή του τουρκικού συστήματος διακυβέρνησης το συντομότερο δυνατό.

Με το βλέμμα στραμμένο στη συνταγματική αναθεώρηση

Την τελευταία εβδομάδα το 2015, τόσο ο πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο Νταβούτογλου ύστερα από μακρά συνάντηση που είχαν στις 27 Δεκεμβρίου, φρόντισαν να θυμίσουν σε όλους με δηλώσεις τους ότι το επείγον θέμα για το νέο χρόνο είναι η αλλαγή του Συντάγματος. Δεν ήταν περίεργο λοιπόν που την περασμένη εβδομάδα, ο τούρκος πρωθυπουργός άρχισε συναντήσεις για να εξασφαλίσει τη στήριξη της αντιπολίτευσης ξεκινώντας με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στις 30 Δεκεμβρίου. Μια δεύτερη συνάντηση με τον αρχηγό του ακροδεξιού κόμματος, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είναι προγραμματισμένη για αύριο.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά την επιστροφή του από την Σαουδική Αραβία την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος Ερντογάν τόνισε μάλιστα ότι η δική του προεδρία θα παίξει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία για την καθιέρωση ενός προεδρικού συστήματος στη χώρα και πρότεινε την έναρξη επαφλων με όλες τις ομάδες της τουρκικής κοινωνίας προκειμένου να συζητήσουν το θέμα σε βάθος.

Αναγκαία η στήριξη και άλλων κομμάτων

Εντούτοις το πρόβλημα της κυβέρνησης Νταβούτογλου και άρα και του προέδρου Ερντογάν είναι ότι οι τελευταίες εκλογές στέρησαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης από μια ικανή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο προκειμένου να προχωρήσει μόνο του στην συνταγματική αναθεώρηση. Υπό αυτή την έννοια καθίσταται σαφές ότι η κυβέρνηση χρειάζεται τη στήριξη ενός από τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης. ‘Όσο για το κόμμα που ανέτρεψε τους υπολογισμούς του Ερντογάν με την είσοδό του στην βουλή, δηλαδή το φιλοκουρδικό κόμμα του Ντεμιρτάς, ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου ήδη δήλωσε ότι δεν πρόκειται καν να συνομιλήσει μαζί του.
Αριάνα Φερεντίνου/DW